Tag: γαλλία

Παρασκευή 21 Απρίλη. Ούτε οι εκλογές ούτε οι υποψήφιοι «σωτήρες» είναι του γούστου μας… Ωστόσο θα το θεωρούσαμε ευχάριστη εξέλιξη αν ο υποψήφιος Μελανσόν έπιανε την δεύτερη θέση στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της ερχόμενης Κυριακής, πετώντας την φασισο-υποψήφια στην τρίτη θέση! Αλλά όχι, το βαθύ κράτος (το γαλλικό) έχει το νου του: μια επίθεση “τρομοκρατών” (ω τι θαυμάσιο timing απ’ τους “τζιχαντιστές”!!!) προσπαθεί να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Εύκολο αφού το ποίμνιο είναι … ποίμνιο!

Όσο για τα ολογράμματά του; Αυτά ναι, μας αρέσουν, αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο (απ’ αυτόν που τα χρησιμοποιεί ο Μελανσόν): επειδή δίνουν μορφή στο ψέμα της πολιτικής σαν τεχνικής της εξουσίας…

(φωτογραφία: δεν ξέρουμε γιατί το σκέφτηκε, αυτός ή το επιτελείο του, αλλά ανοίγοντας δρόμους στην πολιτική προπαγάνδα ο Μελανσόν κινδυνεύει να βρεθεί στον πάτο του λάκου – του θεάματος. Πως θα ήταν ένας «πρόεδρος» ολογραμματικός; Ίσως ρομποτικά κατασκευασμένος; Και τι θα σήμαινε αν το ολόγραμμα του ψόφιου κουναβιού – ένα παράδειγμα λέμε… – εμφανιζόταν σε εκατό ή χίλιες κεντρικές πλατείες του κόσμου; Σύγκρυο!!!)

Τετάρτη 29 Μάρτη. Την περασμένη Κυριακή η γαλλική καθεστωτική εφημερίδα Le Monde σέρβιρε στο κοινό της αποσπάσματα από μια ιντριγκαδόρικη ιστορία: το πως στελέχη των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, που δούλευαν σε ένα project με συναδέλφους τους της ισραηλινής mossad, έγιναν τελικά πράκτορες αυτής της τελευταίας.

Η υπόθεση πάει πίσω στο 2010, όταν γάλλοι και ισραηλινοί πράκτορες δούλεψαν από κοινού σε ένα σχέδιο στρατολόγησης ενός ανώτατου στελέχους του συριακού καθεστώτος, ώστε να βρουν στοιχεία για τα χημικά όπλα του Άσαντ.

Το σχέδιο πέτυχε· τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει η διαρροή στη Monde. Το θέμα είναι ότι μερικοί απ’ τους γάλλους πράκτορες του project συνέχισαν σαν πράκτορες της mossad, αυτή τη φορά εναντίον όχι του συριακού αλλά του γαλλικού καθεστώτος.

Πως εντοπίστηκε αυτό το «δεύτερο σχέδιο» των μυστικών υπηρεσιών του ισραήλ; Επειδή μια άλλη γαλλική μυστική υπηρεσία, με αρμοδιότητα την αντικατασκοπεία, παρακολουθούσε τόσο τους γάλλους όσο και τους ισραηλινούς που δούλευαν το «πρώτο σχέδιο»…

Θα πείτε: και τι μας νοιάζει εμάς αυτή η ιστορία; Χμμμμ… Μήπως επειδή οι θερμά φιλικές και στρατοασφαλίτικες σχέσεις μεταξύ Αθήνας και Καΐρου ασφαλώς και σημαίνουν ότι οι «άνθρωποι της mossad» αλωνίζουν στα μέρη μας; Και, προφανώς, δεν κάνουν διακοπές;

Το τι θα καταφέρουν να στρατολογήσουν δεν το ξέρουμε. Αλλά δεν μας φαίνεται τίποτα αδύνατο όταν υπάρχουν διαθέσιμα κονδύλια – και δυνατό know how…

Κυριακή 26 Μάρτη. Δεν το λέμε για σίγουρο. Έχουμε, όμως, την εντύπωση ότι απ’ την εποχή της, ας την πούμε έτσι, “άτυχης” εκστρατείας του Ναπολέοντα στη ρωσία, οι γάλλοι δεν βλέπουν με καλό μάτι την Μόσχα. (Εδώ κοτζάμ κομμουνιστικό κόμμα είχαν, αλλά έξω απ’ την 3η Διεθνή…)

Συνεπώς, άλλη μια επίσκεψη εκεί κι άλλη μια χειραψία με τον Πούτιν να κάνει η φασιστοΛεπέν, και άνετα τερματίζει 3η (προς 4η) στον Α γύρο των επερχόμενων γαλλικών προεδρικών εκλογών. (Προς το παρόν πήγε 2η…)

(Έτσι, για να αποδειχθεί πρακτικά πόσο μπορεί να επηρεάσει ο δαιμόνιος και μοχθηρός καγκεμπίτης τις εκλογές στην ευρώπη…)

10/2/2016. Συγχωρέστε μας αν τον επόμενο καιρό (άγνωστης διάρκειας, δυστυχώς) δώσουμε περισσότερη έμφαση στην “τύχη του ελληνικού δράματος”: στο κεφάλι μας πέφτουν οι μανούβρες των ντόπιων αφεντικών, άρα τουλάχιστον να είμαστε προϊδεασμένοι.
Οι διαπραγματεύσεις για το χρέος είναι καλύτερο να κλείσουν πριν από τις εκλογές στην Ολλανδία, στη Γαλλία και στη Γερμανία δήλωσε (σύμφωνα με το reuters) ο έλληνας υφ.υπ.οικ. Χουλιαράκης. Μιλώντας στο London School of Economics όπου είχε κλείσει «εμφάνιση», αν και ένα ακόμα «κρίσιμο» euroworking group είχε την ίδια ώρα συνεδρίαση κάμποσα χιλιόμετρα νοτιότερα.
Αυτό με το «πριν τις εκλογές» είναι κάπως περίεργο. Οι ολλανδοί ψηφίζουν τον Μάρτη, οι γάλλοι τον Απρίλη και οι γερμανοί τον Σεπτέβρη. Τι είπε κοτζάμ υφυπουργός στο κοτζάμ LSE; Είπε οι διαπραγματεύσεις για το χρέος είναι καλύτερο να κλείσουν πριν από τον Μάρτη, τον Απρίλη και τον Σεπτέμβρη – αυτό είπε; Και δεν έπαθαν ναυτία οι ακροατές με την κβαντική ελαστικότητα του ελληνικού χρόνου;
Ή έχει χαθεί η μπάλα; Πάντως θα επιμείνουμε: με δεδομένο το (όχι αυθαίρετο) «η μπάλλα είναι στο ελληνικό γήπεδο» (το οποίο γήπεδο, επειδή είναι ελληνικό, παρουσιάζει τις γνωστές ιδιαιτερότητες των ελληνικών γηπέδων) το γεγονός ότι η «έξοδος απ’ την ευρωζώνη» παρουσιάζεται, ξανά και ξανά, σε μια διάζευξη (ή έτσι ή γιουβέτσι), αξίζει προσοχής. Για πολλούς λόγους, και γι’ αυτόν, τον πιο κωμικό απ’ όλους: κάνει τους ΛαπαβιτσοΛαφαζάνηδες και τους οπαδούς τους να μοιάζουν με επιδοτούμενα ανήλικα κατηχητικού.

28/1/2017. Τι στο διάολο συμβαίνει; Ο Πούτιν έχει βάλει τα μακρυά χέρια του και στις γαλλικές εκλογές; Και “καίει” τον δεξιό – light ακροδεξιό υποψήφιο Francois Fillon; Σπρώνοντας αποκαλύψεις για σκάνδαλα καταχρήσεων δημόσιου χρήματος;
Θα το ακούσετε κι αυτό: ναι, είναι δουλειά του Πούτιν. Σπρώχνει την Λεπέν. Όπως στο αμέρικα “έκαψε” την Κλίντον σπρώχνοντας το ψόφιο κουνάβι. Μόνο που η γαλλική άκρα δεξιά πρέπει να έχει αποκτήσει ένα σοβαρό πρόβλημα, κι ας μην το φωνάζει (πως αλλιώς;): ο νικητής ομοϊδεάτης της είναι στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, αλλά ο γαλλικός εθνικισμός / φασισμός ποτέ δεν ήταν “φιλοαμερικάνικος”! Το αντίθετο. Όσο για “φιλοαγγλικός”; Ούτε με σφαίρες. Πως θα πουλήσει προς (γαλλική) μίμηση ένα αμερικανικό ή ένα αγγλικό παράδειγμα; Με τι σκοπό; Να τρέχει για παρακάλια και δουλειές στον “πύργο Τραμπ” ή στον “πύργο Μέι”;
Θα δείξει… Αν, όμως, μπει στο τελικό γύρο ο Macron; Τι θα γίνει τότε; Ή θα τον “κάψει” κι αυτόν η fsb;