Tag: γαλλία

Καπιταλισμός που καλπάζει

Κυριακή 13 Γενάρη. Ήταν θέμα “ευγενούς άμιλλας” και πρεστίζ. Αλλά (το θεωρούμε σίγουρο) είναι πολλοί στον πλανήτη που θα προτιμούσαν να μην είχε συμβεί και αυτό! Ποιο;

Προς τα τέλη του 2011 η διοίκηση των κινεζικών πυρηνικών εγκαταστάσεων ηλεκτρισμού στο Taishan πήρε την απόφαση ότι ο υπο κατασκευή πυρηνικός σταθμός «3ης γενιάς» θα ήταν ο πρώτος που θα εγκαινιαζόταν παγκόσμια. Αυτοί οι αντιδραστήρες EPR (European Pressurized Reactor) είναι έμπνευση της γαλλικής Framatome. Στον βασικό τους σχεδιασμό περιλαμβάνουν αναβαθμισμένα συστήματα και κατασκευές ασφαλείας, ώστε οι αντιδραστήρες να μην κινδυνεύουν από σεισμούς· ακόμα και απο πτώση αεροπλάνου.

Είχε ξεκινήσει ήδη προ πολλού η κατασκευή αντιδραστήρων EPR: στη φινλανδία το 2005 και στη γαλλία το 2007. Η κατασκευή στο Taishan ξεκίνησε το 2009· τέσσερα και δύο χρόνια μετά τους προηγούμενους. Η απόφαση να τελειώσει πρώτος ήταν ριψοκίνδυνη. Οποιοδήποτε τεχνικό πρόβλημα εμφανιζόταν θα έπρεπε να το λύσουν εκ του μηδενός· και σ’ ένα εντελώς καινούργιο τύπο αντιδραστήρα και σχετικών κατασκευών τα τεχνικά προβλήματα θα ήταν πολλά. Δεν θα μπορούσαν να μάθουν από την εμπειρία άλλων. Κι αυτό θα σήμαινε έξτρα καθυστερήσεις, και έξτρα κόστη.

Αλλά είναι ο κινεζικός καπιταλισμός… Το είπαν και το έκαναν. Η δοκιμαστική λειτουργία έγινε στα μέσα Δεκέμβρη. Και τώρα είναι έτοιμος για κανονική λειτουργία. Πρώτος, σε σχέση με τους άλλους δύο. Που θα αξιοποιήσουν, αν τους χρειαστεί, το κινεζικό know how στην κατασκευή και στην επίλυση προβλημάτων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τόσο ο καπιταλισμός γενικά όσο και τα πυρηνικά εργοστάσια ειδικά είναι ανάθεμα. Με αυτά σαν δεδομένα η υπόθεση του Taishan 1 είναι ένα είδος γενικής αλληγορίας του δυναμισμού του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου: «ακόμα κι αν αργήσαμε να ξεκινήσουμε θα σας προσπεράσουμε στην επόμενη στροφή»…

Είναι χαρμόσυνα νέα αυτά για τις «παλιές δυνάμεις»;

Ο μικροαστισμός δεν κρύβεται

Σάββατο 12 Γενάρη. Η Marilyn Yalom έχει γράψει μια εξαιρετική Ιστορία του γυναικείου στήθους (στα ελληνικά απ’ τις εκδόσεις «άγρα»). Εκεί εξηγεί με εντυπωσιακό τρόπο την σημασία που είχε για την επαναστατική αστική τάξη (στη γαλλία και όχι μόνο) η γυναικεία σωματική απελευθέρωση (και ειδικά η απελευθέρωση του γυναικείου στήθους) σε σχέση με τα αριστοκρατικά πρότυπα. Ο πίνακας του Delacroix είναι μία απ’ τις πιο χαρακτηριστικές αποτυπώσεις εκείνης της ιστορικής τομής.

Οι απομιμήσεις είναι έτσι κι αλλιώς φτωχές. Δηλωτικές ωστόσο, ακόμα κι αν προέρχονται από έναν street artist (PBOY): η γυναίκα / «ελευθερία» δεν μπορεί, βέβαια, να είναι γυμνόστηθη, όταν καθοδηγεί μικροαστούς, με ή χωρίς κίτρινα γιλέκα…

Πουριτανισμός, εννοείται – ταιριαστός ωστόσο με το «κοινωνικό υποκείμενο»….

Κίτρινο, βαθύ κίτρινο, προς το μαύρο

Τετάρτη 9 Γενάρη. Ας υποθέσουμε πως είστε “απλοί άνθρωποι”, απ’ αυτούς που αποστρέφονται την “πολιτική”. Και, επειδή σας πνίγει το δίκιο σας (δεν θα πούμε τώρα πιο είναι αυτό) διαδηλώνεται και ξαναδιαδηλώνεται κάθε Σάββατο. Εν τω μεταξύ, ενόσω εσείς παραμένετε “απλοί, πολύ απλοί άνθρωποι”, συμβαίνουν (στο όνομά σας) τα εξής:

Α) Νωρίς νωρίς στην τροχιά των πνιγμένων – στο – δίκιο – σας – διαδηλώσεων, στις αρχές Δεκέμβρη, βγαίνουν κάποιοι “εκπροσωποί” σας (;) και ζητούν την παραίτηση της εκλεγμένης (σοσιαλφιλελεύθερης) κεντρικής πολιτικής βιτρίνας, και την αντικατάστασή της με έναν αρχιστράτηγο (με το όνομα Pierre de Villiers)… Κάτι σαν έκκληση για πραξικόπημα δηλαδή…

Β) Συχνά πυκνά όχι ανώνυμοι αλλά εξαιρετικά γνωστοί φασίστες μοστράρονται στις διαδηλώσεις σας (όπως αυτός της φωτογραφίας στη συνέχεια, θα επανέλθουμε) αν και εσείς λέτε ότι είστε «απλοί, πολύ απλοί», και «δεν γουστάρετε ούτε φασισμό ούτε αναρχία»…

Γ) Διάφοροι «λαοφιλείς» σχεδιάζουν να φτιάξουν κόμμα (στο όνομά σας) – ακροδεξιό, όπως κι αν το δείτε…

Δ) Ένας γνωστός φασίστας, από γειτονικό κράτος (ονόματι Salvini…), επικροτεί και συμπαρίσταται στον αγώνα σας, προφανώς χωρίς να εγκαταλείψει την ιδεολογία του.

Μετά απ’ αυτά (και άλλα που, κανονικά, θα έπρεπε να έχουν υποπέσει στην αντίληψή σας…) τι κάνετε;

– Συνεχίζεται σαν να μη τρέχει τίποτα, επειδή όλα αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν ότι είστε «απλός, πολύ απλός άνθρωπος, που τον πνίγει το δίκιο του»…

– Απομακρύνεσθε διακριτικά και χωρίς να το κάνετε θέμα επειδή, παρ’ όλα αυτά (τα προηγούμενα) «ο κόσμος έχει δίκιο»…

– Απομακρύνεσθε και σχολιάζετε / κουτσομπουλεύετε στον κύκλο των γνωστών σας ότι «ο Macron έχει βάλει τους φασίστες να μας δυσφημίσουν»…

– Φεύγετε και καταγγέλεται, με την ίδια ένταση όσο το δίκιο (που σας πνίγει) ότι δεν φτάνει να «σε πνίγει κάτι», γιατί έτσι κάνουν ταμείο όλες οι παραλλαγές εκείνων που πουλάνε σκοινιά…

– Κάτι άλλο…

Η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει καμμία πολιτική αναστολή να καταγγείλει το φαινόμενο «κίτρινα γιλέκα» σαν μικροαστικό, μικροαστικότατο – και, σαν τέτοιο, έρμαιο στα χέρια διάφορων φασιστόμουτρων· σε ικανό βαθμό φασιστικό ήδη!

Αλλά τώρα ενδιαφέρεται για τα «υπόλοιπα». Γι’ αυτούς κι αυτές, δηλαδή, που είτε είναι φασίστες – εν – τω γίγνεσθαι, είτε είναι (παρά την μεγάλη ιδέα που έχουν για τους Εαυτούς / Εαυτές τους) η άμορφη μάζα που αλέθεται απ’ την Ιστορία κοπρίζοντας εκείνα που «δεν καταλαβαίνουν» – επειδή το «είμαι ένας απλός άνθρωπος» είναι πρόσχημα και άλλοθι· και καθόλου σωσίβιο ή δικαίωμα…

Μαύρο με κίτρινη φωτογένεια

Τετάρτη 9 Γενάρη. Φίλοι της ασταμάτητης μηχανής ενημέρωσαν ότι το εικονιζόμενο στην φωτο «κίτρινο γιλέκο» (την φωτογραφία είχαμε αναρτήσει πριν λίγες ημέρες) είναι γνωστό φασιστοκάθαρμα. Λέγεται Victor Lenta, και είναι δεκανέας που υπηρέτησε πιστά τον γαλλικό ιμπεριαλισμό στο τσαντ, στην ακτή του ελεφαντοστού και στο αφγανιστάν – απο εκεί και τα «παράσημα», άρα η επιβεβαίωση του πόσο κάθαρμα είναι. Έχει πάρει μέρος σε φασιστική επίθεση εμπρησμού τζαμιού στην Colomiers (το 2008), και εμφανίζεται σαν στρατολόγος φασιστών που πηγαίνουν για εκπαίδευση στην ουκρανία, και απ’ τις δυο μεριές: και στο Ντόνετσκ και στους φασίστες του Κιέβου. Εννοείται ότι είναι «πρόσωπο λατρείας» στους βόθρους των social media, από πολλά γαλλικά βοθρολύματα…

Το ότι οι διπλανοί του είναι ομοϊδεάτες του δεν σηκώνει αμφιβολία. Είναι, όμως, και όλοι όσοι βρίσκονται πίσω του φασίστες;

Χμμμμ… Να πως η άγνοια της ιστορίας (και μια εσωτερικευμένη δειλία που συμβουλεύει ότι πρέπει να – ψειρίζουμε – την – μαϊμού αν πρόκειται να αποφανθούμε για τους φασίστες· απ’ την άλλη δεν ισχύει η ίδια διακριτικότητα όταν είμαστε κατηγορούμενοι για (αντεστραμμένο) «αντισημιτισμό», κι αυτό κάτι σημαίνει), να λοιπόν πως η πραγματικότητα θολώνει ελλείψει ευθυκρισίας και γενναιότητας, τόσο όσο χρειάζονται τα αφεντικά.

Έχουμε και κοντινή case study: «αγανακτισμένοι» στο Σύνταγμα… Τίγκα οι ελληνικές σημαίες και μόνο· ήταν όμως όλοι φασίστες; Δεν υπήρχαν εκεί και αναρχικοί, κομμουνιστές διαφόρων ειδών, κλπ;

Θα τους κάνουμε την ζωή χειρότερη

Δευτέρα 7 Γενάρη. Το ουρλιαχτό των δολοφόνων ακούγεται πέρα δώθε πολύ κοντά στ’ αυτιά μας για να παριστάνουμε τους κουφούς (παρότι η κουφαμάρα θεωρείται προσόν στις ημέρες μας).

Σαράντα εννιά μετανάστες / πρόσφυγες παραμένουν “φυλακισμένοι” στο πλοίο Sea-Watch 3 που τους έσωσε στην κεντρική Μεσόγειο, εδώ και πάνω από 10 ημέρες… επειδή κανένα «πολιτισμένο» και «δημοκρατικό» κράτος της νότιας ευρώπης δεν επιτρέπει στο Sea-Watch 3 να καταπλεύσει σε λιμάνι του. Καθώς τα τρόφιμα και το νερό τελειώνουν, και το πλοίο είναι λίγα μίλια ανοικτά της Μάλτας, κάποιοι απ’ αυτούς τους αιχμάλωτους – στη – θάλασσα έχουν αρχίσει ήδη να εμφανίζουν συμπτώματα αφυδάτωσης.

Εδώ το τείχος είναι από νερό. Δεν έχει καμία σημασία που η διεθνής νομοθεσία (αλλά και η ναυτική ηθική) απαγορεύει το να μην επιτρέπεται σε ναυαγούς να βγουν στη στεριά. Σημασία έχει αυτό: ενώ η φασιστική πανούκλα προελαύνει, δεν έχουν σηκωθεί και οι πέτρες.

Το ψόφιο κουνάβι θα νοιώθει, ξαφνικά, βαθιά αισθήματα αγάπης για τους ευρωπαίους ομοϊδεάτες του. Αλλοίμονο σε όλους εμάς που τους ανεχόμαστε.

Happy new (all time capitalism)

Τρίτη 1 Γενάρη – Τετάρτη 2 Γενάρη. Εν τω μεταξύ στην μακρινή / κοντινή (και πολιτικά άγνωστη) αφρική οι πρωτοκοσμικοί ιμπεριαλισμοί φορτώνουν όπλα και στρατούς σε μια διαδικασία «παλαιού τύπου»: αποικιοκρατία για την εξασφάλιση πρώτων υλών. Χάρη σ’ αυτήν την μόνιμη εκδήλωση της καπιταλιστικής υγείας υπάρχει μια συνέπεια την οποία όλο και λιγότεροι πρωτοκοσμικοί υπήκοοι θέλουν να δουν κατά πρόσωπο, κι ακόμα λιγότεροι να πολεμήσουν τις αιτίες της: χιλιάδες αφρικάνοι πρόσφυγες / μετανάστες προσπαθούν να επιβιώσουν κατευθυνόμενοι στο ευρωπαϊκό κάστρο…

(Εν τω μεταξύ το ψόφιο κουνάβι πείσθηκε να «καθυστερήσει» την αποχώρηση του αμερικανικού στρατού απ’ την συρία…)

Το 47λεπτο ντοκυμαντέρ του al Jazeera δεν είναι το καλύτερο για τη δική μας εργατική πολιτική άποψη, είναι όμως κατατοπιστικό για αρχάριους. Σημειώστε μόνο πως οργάνωση με το όνομα «al Qaeda» δεν υπήρξε ποτέ! Ήταν ένα όνομα «διαφημιστικό», που κατασκεύασαν οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες, για να μπορεί να προφέρεται – και να επικοινωνείται – εύκολα στις λατινογενείς γλώσσες. Σε σχέση με τα αραβικά ή άλλα «δύσκολα» αυθεντικά ονόματα πραγματικών οργανώσεων, κατασκευασμένων από ένα χρονικό σημείο και μετά απ’ τις ίδιες υπηρεσίες.

Ο Osama bin Landen υπήρξε βέβαια. Και πράγματι στήριξε – οικονομικά και ιδεολογικά – ένα αντι-ιμπ, αντιαμερικανικό αντάρτικο, με επιθέσεις σε θέσεις του αμερικανικού στρατού και πρεσβείες. Δεν ήταν όμως «στρατηγός» κάποιας ενιαίας οργάνωσης – που δεν υπήρξε ποτέ – και πολύ γρήγορα έπαψε να ελέγχει οργανωτικά τα δημιουργήματα των διάφορων υπηρεσιών· συμπεριλαμβανομένων των σαουδαραβικών…

Επιπλέον, το ζήτημα “πετρέλαιο” είναι πιο σύνθετο απ’ ότι παρουσιάζεται… Σε αντίθεση με το ζήτημα “ουράνιο”…

Οι Άλλοι αλλού 1

Δευτέρα 31 Δεκέμβρη. Δεν είναι η φασιστική πανούκλα του “υπερβάλλοντα ζήλου”. Όχι. Υπάρχουν διαταγές και οδηγίες απ’ τα “υψηλά κλιμάκια”. Το αποδεικνύει το συστηματικό κουκούλωμα που προσφέρει το πολιτικό προσωπικό του ελληνικού κράτους / παρακράτους κόντρα σε κάθε καταγγελία.

Το αποδεικνύει, επίσης, ο “διεθνισμός” της πανούκλας. Ο σοσιαλφιλελεύθερος Macron για παράδειγμα έχει τα δικό του πολεμικά μέτωπα κατά των προσφύγων / μεταναστών: στο Calais και στο Dunkirk (Δουκέρνη). Εκεί είναι που μεγαλουργούν οι μπάτσοι του: όταν δεν δέρνουν «μαρκάρουν» με νούμερα στο σβέρκο ή στο μπράτσο όσους συλλαμβάνουν…

Υπάρχει, άραγε, συσχέτιση ανάμεσα στην «κούραση» και στην «παραίτηση» της πολιτικής υποστηρίξης απ’ την μια  και στην πρακτική όξυνση του πρωτοκοσμικού φασισμού απ’ την άλλη;

Βρίσκουν και τα κάνουν; Τι λέτε;

(φωτογραφία: Εγκαύματα στο λαιμό ενός μετανάστη, στο Calais, από ευθεία βολή ασφυξιογόνου).

Ένας γάλλος στη N’Djamena

Τετάρτη 26 Δεκέμβρη. Ευτυχώς που τα «κίτρινα γιλέκα» δεν ασχολούνται με τέτοιες σαχλαμάρες. Μάλλον ούτε τα «πράσινα» ασχολούνται. Και πολύ καλά κάνουν. Γιατί αν μάθαιναν ότι ο μισητός Macron έφυγε απ’ το Παρίσι το περασμένο Σάββατο μπορεί να υπέκυπταν στη νόσο των ιπτάμενων παραισθήσεων. Ότι την έκανε με ελικόπτερο, κάτω απ’ την πίεση του λαού, και τα λοιπά… Ξέρετε τώρα: πολλοί αγανακτισμένοι φτάνουν σε τέτοια σημεία «επαφής με την πραγματικότητα».

Όχι. Ο Macron πήγε στην πρωτεύουσα του chad για να επιθεωρήσει τον στρατό του. Εναντίον τίνος είναι ο γαλλικός στρατός στο chad; Μα εναντίον των τρομοκρατών – χρειάζεται ερώτηση;

Χμμμμ… Ο γαλλικός στρατός βρίσκεται εκεί εναντίον της Μόσχας (και του Πεκίνου) – δεν σας εκπλήσσει ε; (Μάλλον επειδή δεν είστε «κίτρινα γιλέκα»…). Στην υποσαχάρια αφρική γίνεται ένας ακύρηχτος πόλεμος αντάξιος του χαρακτηρισμού «πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου». Που έχει και proxies, έχει όμως και real πρωτοκοσμικούς στρατούς. Δεν πλακώνονται μεταξύ τους (όχι ακόμα), καταλαμβάνουν όμως θέσεις.

Η Μόσχα, μεταξύ άλλων σημείων της ηπείρου, δείχνει να έχει πιάσει πόστο στην ευρισκόμενη ακριβώς από κάτω απ’ το chad κεντροαφρικανική δημοκρατία (car). Πιθανότατα δουλεύει με μισθοφόρους (απ’ το wagner group ή κάτι παρόμοιο), ενώ φαίνεται να έχει σπρώξει έναν ρώσο σαν σύμβουλο εθνικής ασφάλειας του προέδρου Faustin-Archange Touadera. Ακόμα χειρότερα η Μόσχα δείχνει να έχει αποκτήσει σχέσεις με διάφορες ένοπλες ομάδες που δρουν στην ευρύτερη περιοχή – “τρομοκρατικές” προφανώς…

To car είναι πρώην γαλλική αποικία – είναι λογικό ο πατέρας αποικοκράτης να ανησυχεί για την τύχη του, στα χέρια των ρώσων. Αλλά η βασική εξαγωγή του car είναι τα διαμάντια (γύρω στο 50% της αξίας των εξαγωγών)· και επειδή ένα μεγάλο ποσοστό απ’ αυτά εξάγεται λαθραία, μπορεί πράγματι ο ρωσικός ιμπεριαλισμός να ενδιαφέρεται για λαθρεμπόριο διαμαντιών (: για χρηματοδοτήσεις «σκοτεινών επιχειρήσεων», όπως κάνουν εδώ και χρόνια τόσα και τόσα πρωτοκλασσάτα μαγαζιά).

Ή ίσως ο γάλλος πρόεδρος ανησυχεί (και το κάνει για το καλό του λαού του, συμπεριλαμβανόμενων των «κίτρινων γιλέκων») για την απειλή που θα μπορούσαν να γίνουν ένοπλοι αντάρτες (υποστηριζόμενοι άμεσα ή έμμεσα απ’ την Μόσχα) για την πετρελαϊκή βιομηχανία του φιλικού chad. Πε-τρέ-λαι-ο: αν αρχίσουν να χάνονται οι γαλλικές «αποικίες» στην υποσαχάρια αφρική ξέρετε ωρε «κίτρινα γιλέκα» πόσο θα πάει το diesel;

Ανησυχεί και για άλλα ο Macron, εκεί γύρω. Άλλες πρώτες ύλες. Ευτυχώς αυτοί είναι πονοκέφαλοι πολιτικών βιτρινών. Ο απλός λαός δείχνει (εθνική) κατανόηση.

Ζήτω η ορθή διαχείριση του εθνικού καπιταλισμού μας! Υπογραφή: «τρικολόρε κάλτσες».

Paris burning!

Τρίτη 18 Δεκέμβρη. Είναι απίστευτο ότι με ένα πολύ ισχυρό δολάριο και, πρακτικά, χωρίς πληθωρισμό, με τον απ’ έξω κόσμο γύρω μας να ανατινάζεται, με το Παρίσι να καίγεται και την Κίνα να γονατίζει, η fed [η ομοσπονδιακή αμερικανική τράπεζα] συνεχίζει ακόμα να σκέφτεται μια αύξηση των επιτοκίων. Αδράξτε την νίκη!!!

Είναι το ψόφιο κουνάβι που θριαμβολογεί, τιτιβίζοντας – ως συνήθως. Ο προκάτοχός του (απ’ τους συντηρητικούς) αμερικάνος πρόεδρος Μπους ο Β είχε κάνει τον (ελάχιστο) κόπο να ανέβει στο κατάστρωμα ενός αεροπλανοφόρου, την πρωτομαγιά του 2003, για να διακηρύξει θριαμβευτικά ότι «αποστολή εξετελέσθη» αναφορικά με την εισβολή στο ιράκ. Άλλαξαν οι καιροί: ο τωρινός αμερικάνος πρόεδρος πανηγυρίζει για τη «νίκη» με τις πιτζάμες του, τιτιβίζοντας…

Νίκησαν οι united states of america στο ιράκ το 2003; Το 2018 δεν το λέει κανείς ούτε για αστείο… Νίκησαν οι united states of america το 2018; Δεν χρειάζεται να περάσουν όχι χρόνια αλλά ούτε καν ώρες: σε διάφορα σημεία του πλανήτη καγχάζουν.

Αλλάζουν οι καιροί… Ίσως ο επόμενος νικητής να αυτοανακηρυχτεί τέτοιος εκεί που ακόμα και οι αυτοκράτορες πήγαιναν μόνοι τους… Χωρίς καν να τιτιβίσει: οι αισθητήρες του «είδους υγιεινής» στο οποίο θα κάθεται θα αντιληφθούν την διάθεσή του, και θα την κοινοποιήσουν…

Ο αιώνιος «Νιαγάρας» της Ιστορίας θα φροντίσει για τα υπόλοιπα…

Φωσφοριζέ μικροαστισμός 1

Δευτέρα 17 Δεκέμβρη. Η έρευνά μας (με φιλικές βοήθειες) για τα “κίτρινα γιλέκα” α λα γαλλικά επιβεβαίωσε την αρχική μας εκτίμηση περί μικροαστικού θεάματος.

Ένα βασικό αποδεικτικό στοιχείο βρίσκεται σε μια άλλη κινητοποίηση, που ενέπλεκε “φορτηγά”, έγινε πριν ένα χρόνο (το φθινόπωρο του 2017 – φωτογραφίες) – και, φυσικά, ούτε μυθοποιήθηκε, ούτε καν αξιώθηκε της διεθνούς παλαιο-νεομηντιακής προσοχής που “αγκάλιασε” τα “κίτρινα γιλέκα”. Δεν την θυμάται κανείς: ήταν οι απεργίες, και διάφορες ενέργειες κυκλοφοριακού σαμποτάζ των μισθωτών οδηγών φορτηγών κλπ… (Δηλαδή των εργατών που απασχολούν και τα μικροαφεντικά των μεταφορών που θύμωσαν φέτος…) Πέρα απ’ τις απεργίες, μια απ’ τις μορφές δράσης τους ήταν να οδηγούν αργά, προκαλώντας μποτιλιαρίσματα… Μια άλλη ήταν ο αποκλεισμός (με τα φορτηγά) υπουργείων…

Εκείνες οι εργατικές απεργίες και δράσεις στρέφονταν κατά της νέας αντιεργατικής νομοθεσίας του Macron (κάθε 2 έως 3 χρόνια τα γαλλικά αφεντικά κρίνουν ότι πρέπει να κάνουν άλλη μια εκστρατεία υποτίμησης της εργασίας…). Το ενδιαφέρον, και η συσχέτιση με την μικροαστική υποκειμενικότητα των «κίτρινων γιλέκων», ήταν πως εκείνος ο νόμος εξυπηρετούσε κατηγορηματικά των συμφέροντα (και) των «μικρομεσαίων» αφεντικών των μεταφορών! Για παράδειγμα τους έδινε (τους δίνει) το «δικαίωμα» να μην δεσμεύονται απ’ τις γενικές (κλαδικές) συμβάσεις εργασίας, αλλά να διαπραγματεύονται τους μισθούς και τις υπερωρίες των οδηγών «ένας προς έναν», με ό,τι σημαίνει αυτό. Ή τους διευκολύνει (όπως, άλλωστε, όλες τις «μικρομεσαίες» επιχειρήσεις) να κάνουν απολύσεις, και μειώνει τις αποζημιώσεις που πρέπει να δίνουν· ενώ μειώνει τα κριτήρια για άδικη και καταχρηστική απόλυση.

Μ’ άλλα λόγια ο σοσιαλφιλελεύθερος Macron δεν έχει υπάρξει καθόλου «άδικος» ή «σκληρός» κατά της μάζας των γαλλικών μικρών αφεντικών· είτε στις μεταφορές, είτε οπουδήποτε αλλού – όπως θέλει η δημαγωγική συστημική παραπληροφόρηση. Σε καμία περίπτωση όταν πρόκειται για την υποτίμηση της εργασίας!