Tag: αναγνώριση

8/2/2017. Η αναζήτηση (κοινωνικής) επιβεβαίωσης θα μπορούσε να θεωρηθεί μια φυσιολογική τάση στις ανθρώπινες σχέσεις. Το αντίθετο είναι ασυνήθιστο: η επιδίωξη μομφών. Κάποιοι ανθρωπολόγοι ίσως υποδείκνυαν ότι η αναζήτηση επιβεβαίωσης είναι μια απ’ τις πολλές αποδείξεις ότι σαν είδος είμαστε ζώα κοινωνικά· καταρρίπτωντας τις μυθολογίες περί της αυτάρκειας του ατόμου σαν τέτοιου.
Ως εδώ καλά. Τι έκτασης όμως είναι αυτή η εν δυνάμει επιβεβαίωση και, άρα, το κυνήγι της; Για τους “συνηθισμένους” ανθρώπους και τις “συνηθισμένες” καθημερινές ζωές αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί κοινωνικός κύκλος με την φυσική έννοια, είναι λίγα άτομα έως λίγες δεκάδες. Και μέσα σ’ αυτόν είναι απίθανο οι πάντες να έχουν τα ίδια κριτήρια και τα ίδια γούστα. Που σημαίνει ότι η κοινωνική αναγνώριση επιδιώκεται (ή έτσι συνέβαινε ως πρόσφατα) μέσα σε μικρούς αριθμούς ανθρώπων, με τους οποίους υπάρχει μια σχετικά άμεση, φυσική συνάφεια.
Αντίθετα, για τις ντίβες του θεάματος, καλλιτέχνες, αθλητές, πολιτικούς, οργανικούς διανοούμενους κλπ, το πεδίο της (επιδιωκόμενης) αναγνώρισης είναι πολύ μεγαλύτερο. Και δεν είναι μυστικό ότι το κυνήγι του επαίνου στις απεριόριστες εκτάσεις της αγοράς (με την έννοια του απέραντου πλήθους) αρρωσταίνει τους “κυνηγούς”. Η αλαζονεία είναι σχεδόν μόνιμο χαρακτηριστικό τέτοιων εξοχοτήτων… παρότι δεν γεννιέται κανείς “εξαρτημένος” απ’ την μαζική αποδοχή. Και η αλαζονεία είναι η μικρότερη βλάβη σε τέτοιες περιπτώσεις· υπάρχουν και πολύ χειρότερα…