Tag: αγγλία

Zaporizhzia …

Δευτέρα 5 Σεπτέμβρη>> Όπως σε κάθε πόλεμο έτσι και σ’ αυτό που βρίσκεται σε εξέλιξη στο ουκρανικό πεδίο μάχης δεν χωράνε βεβαιότητες για τα πάντα. Όμως αν (λέμε «αν»…) δεν ξανακούσετε κουβέντα για τον πυρηνικό σταθμό στην Zaporizhzia∙ αν (λέμε «αν»…) δεν ξανακούσετε ότι οι ρώσοι αυτοβομβαρδίζονται για να τρομάξουν την anti-nuke ευρώπη (την ποια;)∙ κι αν (λέμε «αν»…) μέσα στους στροβιλισμούς της δυτικής δημαγωγίας η απειλή του πυρηνικού ολοκαυτώματος (εξαιτίας, προφανώς, της ρωσικής απανθρωπιάς, τι άλλο;) ξεχαστεί, τότε να ξέρετε ότι κάποιοι έπαιξαν-και-έχασαν. Το πάλεψαν, αλλά…

Παρότι τα γεωγραφικά δεδομένα ήταν απολύτως ξεκάθαρα (οι αντιδραστήρες στη νότια όχθη του ποταμού, υπό ρωσικό έλεγχο απ’ τις αρχές Μάρτη, το ουκρανικό πυροβολικό που κτυπούσε στη βόρεια όχθη, απέναντι), στην εποχή του γενικευμένου ψέματος χρειάζονταν και κάποιοι διεθνείς ειδικοί: να πάνε στον σταθμό, να δουν με τα ματάκια τους τι συμβαίνει. «Χρειάζονταν»; Αυτή ήταν η άποψη της απάνθρωπης Μόσχας – για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς το πράγμα είναι απλό: «θάνατος στους ρώσους – μέχρι τον τελευταίο ουκρανό!»

Αυτοί οι ειδικοί, της «διεθνούς υπηρεσίας ατομικής ενέργειας» (του οηε) κατάφεραν να φτάσουν στον σταθμό (μέσω Κιέβου και ουκρανικών περιοχών…), είδαν, μίλησαν. Όμως ακόμα και λίγες ώρες πριν ο τοξικός του Κιέβου και οι διεθνείς σύμμαχοί του προσπάθησαν να τους εμποδίσουν∙ ή να τους ξεγελάσουν…

Έπαιξαν… και έχασαν:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Κι άλλη άγνοια!

Δευτέρα 15 Αυγούστου>> Ίσως αυτό το «ααα, δεν ξέρω» να είναι μια καινούργια, ύπουλη «πανδημία» και μας το κρύβουν. Θέλουν να την κρατήσουν για τους εαυτούς τους! Επεκτείνεται γρήγορα πάντως!

Θα έχετε ακούσει για ένα πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος στην Zaporizhzia… Το μεγαλύτερο στην ευρώπη – λένε. Με έξι αντιδραστήρες.

Το προφορικό (από καθεστωτικό ρ/σ υψηλής ακροαματικότητας, τον «real fm») σχετικό ρεπορτάζ, ξεκινούσε την περασμένη Παρασκευή με την “προειδοποίηση του ουκρανού υπουργού εσωτερικών προς την ευρώπη ότι μπορεί να συμβεί μεγάλη καταστροφή στην Zaporizhzia”, και συνέχιζε επί λέξει μ’ αυτήν ακριβώς την φράση:

Ο υπό ρωσικό έλεγχο σταθμός δέχεται βομβαρδισμούς…

Το αντίστοιχο γραπτό ρεπορτάζ (από την καθεστωτική «καθημερινή») την ίδια ημέρα, κάτω απ’ τον παραπλανητικό τίτλο «Το Ντονμπάς θα κτυπήσουν οι Ρώσοι», ξεκινούσε ως εξής:

Συνεχίστηκαν οι ρωσικοί βομβαρδισμοί χθες σε όλη τη γραμμή του μετώπου στην Ουκρανία, με πυρά να δέχεται και η περιοχή γύρω από τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια…

Τι καταλαβαίνετε; Απ’ το δεύτερο ότι οι ρώσοι «ρίχνουν πυρά στην περιοχή γύρω από τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια»… αλλά απ’ το πρώτο ότι «ο σταθμός είναι υπό ρωσικό έλεγχο». Οπότε προκύπτουν δύο ενδεχόμενα, και τα δύο σαν παραδείγματα της αποβλάκωσης που συστηματικά προάγει το καθεστώς:

-είτε ο ρώσικος στρατός αυτοβομβαρδίζεται, για άγνωστους λόγους∙

– είτε κάποιοι άγνωστοι, μυστηριώδεις, για τους οποίους «κανείς δεν ξέρει τίποτα» βομβαρδίζουν έναν πυρηνικό σταθμό… ίσως να είναι από τον Δ του Κενταύρου…

Τι συμβαίνει, λοιπόν, εκεί; Γιατί στη δύση «κανείς δεν ξέρει» ποιοι βομβαρδίζουν τον μεγαλύτερο πυρηνικό σταθμό της ευρώπης; Γιατί στη δύση «κανείς δεν ξέρει» τον λόγο που τον βομβαρδίζουν; Γιατί στη δύση κανείς δεν κάνει κεφαλοκλείδωμα σ’ αυτούς που παίζουν με το ενδεχόμενο μιας πυρηνικής καταστροφής κολοσσιαίου μεγέθους; Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτή η ελεεινή εγκληματική συνενοχή;

Να πως έχουν τα πράγματα:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ο αδυσώπητος νόμος της βαρύτητας

Δευτέρα 11 Ιούλη>> Το ποιες πολιτικές βιτρίνες «απολύονται» ή χάνουν τις κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που απολάμβαναν είναι ένα ζήτημα κατάλληλο για την φλυαρία των δημαγωγών. Η πραγματική κατάστασή τους στη δύση, μ’ άλλα λόγια η καπιταλιστική ισχύς που εκπροσωπούν και, κατά συνέπεια, το ειδικό «βάρος» τους στους παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης, αποδεικνύεται αλλού – εκεί που οι δημαγωγοί φροντίζουν να μην κοιτάμε και να μην καταλαβαίνουμε.

Στις 15 του περασμένου Ιούνη, 3 τέτοιες ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες «βαρέων βαρών» υποτίθεται, ο γάλλος πρόεδρος και οι πρωθυπουργοί γερμανίας και ιταλίας, πήραν τα αεροπλάνα τους και πέταξαν ως την Βαρσοβία. Εκεί προστέθηκε στην παρέα και ο πρόεδρος της ρουμανίας Κλάους Γιοχάνις. Από κει πήραν το κατάλληλα φρουρούμενο (με στρατό) τραίνο (αεροπλάνα δεν πετούν προς ουκρανία), γραμμή για το Κίεβο. Για να αγκαλιαστούν με τον κλόουν Ζελένσκι.

Γιατί τέτοια μεγαλεία; Γιατί έπρεπε να πάνε και οι 3 + 1 μαζί; Για να του υποσχεθούν ότι θα γίνει δεκτή η αίτησή του για ένταξη της ουκρανίας (όσης μείνει τέλος πάντων…) στην ε.ε. (!!!!) – πράγμα που σημαίνει κάποιες χρηματοδοτήσεις «προσαρμογής». Λεφτά δηλαδή. Και να του ζητήσουν σαν αντάλλαγμα να διαπραγματευτεί κάπως με την Μόσχα.

Το τελευταίο θα μπορούσε να είναι απλά μια φήμη αν, την επόμενη μέρα, στις 16 Ιούνη, δεν έσκαγε απροειδοποίητα (με τον ίδιο τρόπο, με τραίνο) στο Κίεβο ο εκ Λονδίνου ορμώμενος βιαστικά Borduk… Για να πει τι στον κλόουν; Είμαστε σχεδόν βέβαιοι: ότι αυτοί της ε.ε. είναι ψιλομαλάκες, ότι είναι όλο λόγια, ότι «εμείς φύγαμε τρέχοντας απ’ την ε.ε. και βρήκαμε την υγειά μας!», ότι αν είναι για τα φράγκα άντε, αλλά «μην σταματήσεις τον πόλεμο μέχρι ο στρατός σου να μπει στη Μόσχα… κι εμείς είμαστε εδώ»!!!

Παρότι η ουσία αυτών των «επαφών» έχει μια κάποια σημασία, η ασταμάτητη μηχανή θα μείνει στο τυπικό. Τρεις πολιτικές βιτρίνες ευρωπαϊκών κρατών που παριστάνουν ότι είναι «μεγάλες δυνάμεις» (και μέλη της G7…), οι Μακρόν, Σολτς και Ντράγκι, συν άλλη μία αντίπαλος πολιτική βιτρίνα, ο Τζόνσον, έπρεπε να πάνε αυτοπροσώπως στο Κίεβο για να γλύψουν τα genitals ενός κωμικού που παριστάνει τον πρόεδρο και αρχιστράτηγο ενός μαφιόζικου κράτους / κεφάλαιου… Πώς σας φαίνεται το ζύγι; Ένας ουκρανός καραγκιόζης στη μια μεριά, 3 + 1 ευρωπαίοι στην άλλη (τον ρουμάνο πρόεδρο δεν τον υπολογίζουμε, παρότι η παρουσία του υποδείκνυε την με-αιτία-απουσία του αντίστοιχου πολωνού…) – είναι ο.κ.;

Δεν είναι!!!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το ουκρανικό μέτωπο

Δευτέρα 11 Ιούλη>> Ένα απ’ αξιομνημόνευτα που πρόλαβε να δηλώσει ο Borduk στο σύντομο, διορθωτικό πέρασμά του απ’ το Κίεβο στις 16 Ιούνη ήταν ότι «φοβάται ότι ο κόσμος (οι δυτικοί υπήκοοι δηλαδή) θα αρχίσει να ξεχνάει την ουκρανία»… Αλλά, προσέθεσε, «θα κάνει τα πάντα για να μην συμβεί κάτι τέτοιο».

Ένα μήνα μετά είναι σαφές ότι ο Borduk δεν μπορεί να κάνει τίποτα, εκτός αν πείσει τον Bono να κάνει μια μεγάλη συναυλία στο Γουέμπλεϊ. Κατά τα υπόλοιπα ο «κόσμος» (οι δυτικές κοινωνίες δηλαδή) θυμάται και ξεχνάει ότι του υποδεικνύουν να θυμάται και να ξεχνάει. Κι εκεί είναι το θέμα. Οι δημαγωγοί έχουν σταματήσει τις πολλές προφητείες για την ρωσική συντριβή στο ουκρανικό πεδίο μάχης, όχι επειδή ξέμειναν από αντιπουτινισμό / αντιρωσισμό, αλλά επειδή εκείνος που ηττάται σταθερά και υποχωρεί (πότε οργανωμένα, πότε άτακτα) είναι ο στρατός του Κιέβου.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μην την χάσετε!

Δευτέρα 9 Μάη>> Μπορεί να το ξέρετε, μπορεί όχι, αλλά σήμερα η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) θα ανακοινώσει … την «συντέλεια του κόσμου»!!! Θα πρέπει να το είπαν σ’ αυτό το παρακμιακό δυτικό μαγαζί δημαγωγίας «ασφαλείς πηγές», το αναπαρήγαγε φυσικά, και δείχνει να είναι η αγαπημένη τις τελευταίες ημέρες δυτική «πρόγνωση». Αν όχι για άλλους λόγους, επειδή αποδεικνύει ότι η ανεγκέφαλη αλεπού είναι ο Σατανάς ο ίδιος…

Απ’ την μεριά της η ασταμάτητη μηχανή έχει να συμβουλέψει πως ένα τέτοιο κοσμοϊστορικό γεγονός σαν την «συντέλεια του κόσμου» δεν πρέπει να το χάσετε με τίποτα! Τι θα έχετε να λέτε στα εγγόνια σας; Κλείστε εισιτήρια, αν είναι δυνατόν στο «πέταλο» (πάντα εκεί πάει ο καλός ο κόσμος), όσο ακριβά κι αν είναι!!!

Αν, πάλι, ούτε ανακοινωθεί αύριο ούτε γίνει μεθαύριο, μην στεναχωρηθείτε. Οι δυτικοί δημαγωγοί δείχνουν να πίνουν πολλά κιλά απ’ τους τόνους κόκας που διακινούνται στα μαγαζιά τους, οπότε κάτι άλλο συγκλονιστικό θα βρουν να ανακοινώσουν το συντομότερο. (Εδώ που τα λέμε, απ’ το πολύ κάψιμο, έχουν ξεχάσει τα βασικά. Αν η ανεγκέφαλη αλεπού φέρει την «συντέλεια του κόσμου», ο αυτοκράτορας Xi που είναι ο βασικότερος και πιο επικίνδυνος εχθρός, τι θα κάνει; Το Big Bang 2.0, με κινέζικα χαρακτηριστικά, για να ξαναφτιάξει τον κόσμο;)

Κάτοψη του ουκρανικού πεδίου μάχης, με τους ίσως φιλόδοξους νατοϊκούς γείτονες στα δυτικά…

Εν τω μεταξύ ο «άξονας» (στον οποίο έχει προστεθεί η Βαρσοβία…) φαίνεται να επιδιώκει απελπισμένα την δημιουργία κάποιου «δεύτερου μετώπου» στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Μια φήμη (αλλά μόνο φήμη) θέλει τον κλόουν να ζήτησε απ’ το γεωργιανό κράτος να επιτεθεί στο ρωσικό∙ αν αυτό αληθεύει τότε πήρε την απάντηση «τί πίνεις;». (Ξέρουμε…) Πιο πιθανό (και παρ’ όλα αυτά απελπιστικό) είναι είτε να εισβάλει στην ουκρανία πολωνικός στρατός απ’ τα βορειοδυτικά, είτε ρουμανικός απ’ τα νοτιοδυτικά (στα βόρεια έχει βουνά). Η Βαρσοβία κάνει «ασκήσεις» κοντά στα πολωνο-ουκρανικά σύνορα, για προθέρμανση (;), προκειμένου να καταλάβει (για «ανθρωπιστικούς» πάντα λόγους…) τα παλιά εδάφη της στην τώρα ουκρανική Γαλικία (Lviv…). Κάτι τέτοιο θα σήμαινε διαμελισμό της ουκρανικής επικράτειας… Ωστόσο, αν όντως το φασιστοπολωνικό καθεστώς ορέγεται κατακτήσεις, ίσως να μην προλάβει: έκτακτες ασκήσεις κάνει και ο στρατός της λευκορωσίας, ακριβώς δίπλα, στα σύνορα με την ουκρανία∙ κι ένα «πουλάκι» λέει πως αν χρειαστεί θα εισβάλει πρώτος (μαζί με ρωσικές ενισχύσεις…), για να κόψει τον Μίνσκ τον δρόμο (και την όρεξη) στη Βαρσοβία… Ποιός ξέρει;

Νοτιότερα, προς την μεριά της Μαύρης Θάλασσας, ένα «δεύτερο μέτωπο» θα αφορούσε την λωρίδα της τρανσδνειστερίας, ανάμεσα στη μολδαβία και την ουκρανία. Και πάλι πρόκειται για φήμη (ή για ανεφάρμοστα σχέδια του άξονα): να επιτεθεί το Βουκουρέστι στην τρανσδνειστερία, να την «απελεθερώσει» απ’ τον ρωσικό στρατό, και να την «χαρίσει» στην μολδαβία. Όμως και πάλι απόγνωση: με το που θα πατήσουν ρουμανικές αρβύλες στο ουκρανικό έδαφος στα νοτιοδυτικά της Οδησσού, θα είναι στο έλεος των ρωσικών υπερηχητικών (και διαπιστωμένα φονικών) πυραύλων. Βέβαια το Βουκουρέστι είναι μέλος του νατο (από το 2004) κι ίσως κάποιοι σκέφτονται ότι η Μόσχα «δεν θα τολμήσει να κτυπήσει νατοϊκό στρατό»… Χμμμμ… Τί πίνουν; Ποιός ξέρει;

Αυτά θα μπορούσαν να είναι μόνο «σκέψεις τρελές». Και έτσι θα έπρεπε να μείνουν. Όμως… Όμως οι δυτικές πολιτικές βιτρίνες (και, προφανώς κάποιοι από εκείνους που εκπροσωπούν) βλέπουν εφιάλτες στην προοπτική (ή στην βεβαιότητα) «να νικήσει η ρωσία». (Είναι όλοι τους παλιοί «ειρηνοποιοί» όταν τους συνέφερε, συνεπώς τώρα έχουν στριμωχτεί και φοβούνται…). Και επειδή φοβούνται αυτούς τους δυόμισυ μήνες του πολέμου στην ουκρανία τα στρατηγεία του «άξονα» κάνουν την μια λάθος εκτίμηση πάνω στην άλλη – και συνεχίζουν.

Τι άλλο μπορεί να περιμένει κάποιος από δαύτους εκτός απ’ το επόμενο «αισιόδοξο» λάθος; Αν έχουν αρχίσει να ερωτοτροπούν με την “συντέλεια του κόσμου” τι να περιμένει κανείς;

(Υ.Γ. Στις 3 Μάη η ανεγκέφαλη αλεπού υπέγραψε διάσταγμα που δίνει ένα δεκαήμερο στις σχετικές υπηρεσίες για να φτιάξουν μια λίστα των εμπορευμάτων – κυρίως πρώτων υλών – που είτε θα σταματήσει εντελώς η πώλησή τους σε “μη φιλικούς πελάτες”, είτε αυτοί θα πληρώνουν όπως και το φυσικό αέριο. Η προθεσμία λήγει στις 13 Μάη.

Δεν θα έρθει τότε η “συντέλεια του κόσμου”… Αν, όμως, ακούσετε γύρω ένα έντονο, γοερό κλάμα θα φταίνε αυτές οι αντι-κυρώσεις…)

Η κατασκευή της νοσηρότητας

Πέμπτη 3 Μάρτη>> Αφιερώστε τώρα 6 λεπτά απ’ την ζωή σας για να δείτε τα στοιχεία της μαζικής κατασκευής νοσηρότητας στους πληθυσμούς, μέσω της ακύρωσης του φυσικού ανοσοποιητικού (απ’ τους γενετιστές…) Αυτό που θα δείτε τεκμηριωμένα είναι ότι οι πλατφορμιασμένοι είναι πολύ περισσότερο πιθανό να «κολλήσουν» (να βγουν positive) απ’ αυτούς που περιφρουρούν το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα – με βάση όχι τα στοιχεία της «ψέκα» ασταμάτητης μηχανής αλλά του αγγλικού συστήματος υγείας…

Για να έχετε, όμως, την πλήρη πολιτική αντίληψη του τι σημαίνουν αυτά τα στοιχεία, θα πρέπει να συνυπολογίσετε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ:

Α) Ότι η Ο ήταν – sadly που είπε με μαύρο δάκρυ ο κυρ Βασίλης – μια μετάλλαξη ιδιαίτερα ήπιων συμπτωμάτων. Αν δεν ήταν; Οι πλατφορμιασμένοι θα κυνηγούσαν απελπισμένα δόσεις και σωτηρία δεν θα έβρισκαν, ενόσω οι δημαγωγοί θα τραγουδούσαν «λα, λα, λα, οι ανεμβολίαστοι πεθαίνουν!»

Β) Ότι οι πλατφοριασμένοι επιβαρύνονται και με τις φονικές ή σακατευτικές παρενέργειες…

Τα μετόπισθεν

Δευτέρα 14 Φλεβάρη>> Οι φίλοι της Ουάσιγκτον (κι όχι μόνο στο ελλαδιστάν) προσπαθούν φιλότιμα να παρουσιάσουν την παρακμή σαν «τακτική» και να δείξουν ότι το αμερικανικό «λύκοι, λύκοι στα πρόβατα!!» δεν είναι αυτό-εγκλωβισμός αλλά ορθολογικό σχέδιο.

– «Τι θα κερδίσει ο Biden αν διαψευστούν τα σενάρια για ρωσική εισβολή;» είναι μια απλή, λογική ερώτηση.

– «Θα εμφανιστεί σαν εκείνος που φόβισε τον Putin με τις απειλές περί κυρώσεων, και τον σταμάτησε» είναι η μάλλον παράλογη απάντηση.

Προς το παρόν η Ουάσιγκτον συντηρεί την απόστασή της απ’ το Παρίσι και το Βερολίνο, αν και υποτίθεται ότι ο νυσταλέος επιδιώκει το αντίθετο. Ακόμα και ο κωμικός Zelensky δεν βλέπει «ρωσική εισβολή» – βλέπει όμως την ζημιά που προκαλεί στην επικράτειά του αυτή η πολύμηνη μετατροπή της σε εικονικό πεδίο μάχης. Το να λέει το Joνυσταλεάν ότι «εμείς δεν θα πολεμήσουμε με την ρωσία, βγάλτε τα πέρα μόνοι σας, αλλά θα την τιμωρήσουμε πολύ βαριά οικονομικά» δεν είναι καθόλου παρήγορο για το Κίεβο, αν πράγματι, έστω μία-στο-εκατομμύριο περάσουν τα ρωσικά τανκς τα σύνορα. «Προστάτες» η Ουάσιγκτον και οι ευρωπαίοι συμμαχοί της, αλλά αδειάζουν τις πρεσβείες τους αφήνοντας τους «προστατευόμενους» στο έλεος της ανεγκέφαλης αλεπούς – σύμφωνα με τα λεγόμενά τους. Πράγμα που σημαίνει ότι δημιουργείται στον κωμικό Zelensky η δυσάρεστη «πίεση» να ασχοληθεί ο ίδιος με το μέλλον των σχέσεων του Κιέβου με την Μόσχα∙ αντί να περιμένει από άλλους. Ή, έστω, του μένει η ελπίδα ότι οι προβλέψεις των συμμάχων του δεν αξίζουν ούτε το σάλιο που ξοδεύουν.

Θα πει κάποιος: «Ναι, αλλά χάρη σ’ αυτήν την εικονικότητα η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στέλνουν πολεμοφόδια στον ουκρανικό στρατό». Για να χρησιμοποιήσει εναντίον ποίου; Ακόμα και οι αντάρτες του Donbass δεν είναι καθόλου «στο χέρι» αυτού του μισοφασιστικού ουκρανικού στρατού. Αν το «σενάριο» είναι ότι εναντίον αυτών θα κινηθεί το Κίεβο, η Μόσχα θα χρειαστεί απλά να περιμένει μερικές ώρες ή το πολύ μία ή δύο μέρες (φωνάζοντας στους δυτικούς «μαζέψτε τους!!!») πριν εξαφανίσει τα ουκρανικά τανκς και πυροβόλα σε μια μεγάλη ακτίνα γύρω απ’ το Donbass – χωρίς να πατήσει ούτε μια ρωσική αρβύλα στο ουκρανικό χώμα. Όχι, δεν θα γίνει-του-Στάλιγκραντ αν αυτό είναι το ζητούμενο των δυτικών…

Έχουμε εξηγήσει τι θέλει η Μόσχα απ’ το Κίεβο: μια ισορροπημένη, πραγματιστική εξουσία. Ούτε η Ουάσιγκτον, με την μακριά ιστορία εισβολών και πολέμων, δεν πιστεύει πια ότι ένας τέτοιος στόχος μπορεί να επιτευχθεί οπουδήποτε στον κόσμο με τανκς και στρατιωτική κατοχή – λέτε να το πιστεύουν οι ρωσικές αλεπούδες;

Πρέπει να θυμίσουμε ότι αυτοί οι ίδιοι δυτικοί που φαντασιώνονται ότι στη Μόσχα κάνουν κουμάντο τύποι με εξαρτημένα αντανακλαστικά που μπορούν να χειραγωγηθούν με μπηχεβιοριστικές τακτικές (καθότι τέτοια είναι πια η κυρίαρχη ιδεολογία και «τεχνική» στη δύση), είχαν θεωρήσει την «μάχη του Aleppo» τον χειμώνα του 2016 σαν την προγραφή και το οικτρό τέλος της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στο πλευρό του Άσαντ. Διαψεύστηκαν οικτρά οι ίδιοι και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το φιλόδοξο «σχέδιο isis» στην fertile crescent: στο τέλος η συμμαχία ρώσων, ιρανών και σύριων όχι μόνο κατέλαβε όλο το Aleppo, αλλά «έδεσε» και λίγες δεκάδες «συμβούλους» που καθοδηγούσαν τους ουαχαβίτες ένοπλους και εγκλωβίστηκαν∙ «συμβούλους» απ’ τις ηπα, την αγγλία, την γαλλία, την σαουδική αραβία και το ισραήλ…

Παρεπιπτόντως οι ίδιοι ακριβώς (μα οι ίδιοι!) προέβλεπαν ότι ο κινέζικος στρατός που είχε παρκάρει έξω απ’ το Hong Kong θα μπούκαρε το 2019 ή το 2020 για να καταστείλει την «χρωματιστή» (με αγγλικές και αμερικάνικες σημαίες) εξέγερση. Πάνω σ’ αυτήν την βεβαιότητα είχε κτιστεί ένας πύργος αντι-σινικών ενεργειών σε αναμονή: η διεθνής κατακραυγή, οι σκληρές κυρώσεις, η απομόνωση του Πεκίνου… Όλα ήταν έτοιμα και κουρντισμένα – αλλά ο κινέζικος στρατός ΔΕΝ εισέβαλε. Απλά «δεν»! Κι πήγαν οι «προγνώσεις» και τα σχέδια στα σκουπίδια. No problem: πάμε γι’ άλλα…

Είναι πολύ δύσκολο να δεχτούμε ότι οι πολιτικές βιτρίνες οπουδήποτε στον δυτικό κόσμο και ειδικά στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο έχουν σωστή αντίληψη για το πως κινείται ένας αντίπαλός τους που επί 20 χρόνια υποτιμούν σταθερά, τον θεωρούν «ξεγραμμένο» πότε εξαιτίας της ουκρανίας, πότε εξαιτίας ενός φασιστόμουτρου ονόματι Navalny, πότε εξαιτίας της συρίας, πότε εξαιτίας ενός συνταξιούχου διπλού πράκτορα ονόματι Skripal, πότε εξαιτίας της λιβύης και πότε εξαιτίας ενός αγωγού∙ ενόσω αυτός ο αντίπαλος προωθείται σταθερά σε βάρος τους.

Το μεθύσι απ’ τη νίκη πριν 30 χρόνια στον 3ο παγκόσμιο (ψυχρό) πόλεμο έχει κρατήσει πολύ. Κι ως γνωστόν το πολύ μεθύσι σημαίνει τύφλα…

300 χιλιάδες μελλοθάνατοι…

Δευτέρα 7 Φλεβάρη>> Οι 300 (χιλιάδες) είναι όμως ένα νούμερο αγαπημένο και στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας. Έτσι ώστε να αναρωτιόμαστε μήπως γίνεται (ο αριθμός) εισαγωγή στα μέρη μας, όπως τόσα made in england, απ’ τον Ferguson μέχρι τον θρυλικό Jonny Banana… Μόνο που εκεί, στο ομιχλώδες Λονδίνο, τις 300 χιλιάδες τις έχουν ζέψει σε άλλη δουλειά: εκεί ετοιμάζονται για το μέλλον.

Στα μέσα του περασμένου Δεκέμβρη «300.000» ήταν η πρόβλεψη για τους άγγλους υπηκόους με καρδιολογικές διαταραχές … εξαιτίας του «μετα-πανδημικού στρες»… Φαίνεται πως αυτή η «πρόγνωση» θεωρήθηκε γενικόλογη. Και αντικαταστάθηκε πρόσφατα από μια πιο συγκεκριμένη: «300.000» κινδυνεύουν από στένωση της αορτής, την οποία έχουν έτσι κι αλλιώς αλλά δεν έχει διαγνωστεί ακόμα επίσημα… Είτε έτσι είναι αλλιώς: «ετοιμαστείτε για μαζικά καρδιολογικά προβλήματα» τα οποία …

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανία 2

Δευτέρα 24 Γενάρη>> Έχουμε υποστηρίξει πως η εκδοχή ενός «πατριωτικού» στρατιωτικού πραξικοπήματος στο Κίεβο είναι το «εκτός εάν…» που θα εξυπηρετούσε πράγματι την Μόσχα. Αλλά, κόντρα στις νευρωσικές ιμπεριαλιστικές φαντασιώσεις, έχουμε εκτιμήσει πως α) δεν θα «έριχνε» τον Zelensky, το αντίθετο, θα τον κρατούσε στην προεδρική καρέκλα, και β) δεν θα ήταν «φιλορωσικό». Θα ήταν «πατριωτικό»: θα προσπαθούσε να ξεκολλήσει το σύστημα απ’ την λάσπη κάνοντάς το στοιχειωδώς λειτουργικό, κρατώντας αποστάσεις τόσο απ’ την Ουάσιγκτον και το νατο, όσο και απ’ την Μόσχα… Αυτό βολεύει το ρωσικό καθεστώς: να κοπούν οι ευκολίες και το free pass που έχουν αποκτήσει οι διάφοροι δυτικοί πράκτορες στο Κίεβο. Μια ισορροπημένη σχέση, λαμβάνοντας υπόψη και την γεωγραφία; Τέλεια!

Είναι εύκολο να γίνει ένα τέτοιο «πατριωτικό» στρατιωτικό πραξικόπημα στην ουκρανία; Μοιάζει δύσκολο αλλά όχι αδύνατο. Πρέπει να βρεθεί ικανός αριθμός αποφασισμένων καραβανάδων: θα πρέπει, με το καλημέρα, να αφοπλίσουν όλο αυτό το φασισταριό που έχει εξελιχθεί σχεδόν σε «στρατό Β», κι αυτό δεν θα είναι εύκολο. Θα πρέπει επίσης να κρύψουν αρχικά την ατζέντα τους ως προς τις διεθνείς σχέσεις του Κιέβου ώστε να κερδίσουν χρόνο καθυστερώντας την δράση των εσωτερικών «φιλοδυτικών» πρακτόρων∙ μέχρι να τους εξουδετερώσουν. Και, φυσικά, θα πρέπει να κρατήσουν τον Zelensky στην προεδρική του καρέκλα – αυτό είναι το πιο εύκολο – ώστε να εξασφαλίσουν μια αρχική minimum νομιμοποίηση (ακόμα και διεθνή) ως “ανορθωτές”.

Ας θυμίσουμε την άποψη που διατυπώσαμε την Δευτέρα 25 Οκτώβρη (2021) ώστε να έχετε μια πιο πλήρη εικόνα των ισχυρισμών μας. Τότε η Μόσχα «δεν ετοιμαζόταν να εισβάλει στην ουκρανία»…:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αστάνα 4

Δευτέρα 17 Γενάρη>> O τωρινός κοζάκος πρόεδρος Kassym-Jomart Tokayef, 69 χρονών, θεωρούμενος μεταρρυθμιστής, εκλεγμένος απ’ τον Ιούνη του 2019 (με 71%…), είναι απόφοιτος του κρατικού ινστιτούτου διεθνών σχέσεων της Μόσχας, την εποχή που υπήρχε σοβιετική ένωση. Μιλάει fluent ρωσικά και κινέζικα, έχει διατελέσει πρεσβευτής στο Πεκίνο και στη Σιγκαπούρη, υπουργός εξωτερικών και πρωθυπουργός του καζακστάν, και για δύο χρόνια γενικός διευθυντής των κεντρικών γραφείων του οηε στη Γενεύη. Θα μπορούσε να θεωρηθεί «προϊόν» του προηγούμενου «αιώνιου» προέδρου Nazarbayev∙ καταλαβαίνει όμως πολύ καλά πως όσο εντείνεται ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός η δεύτερη βάρκα στην οποία πατούσε το καθεστώς / clan Nazarbayev (η «δύση γενικά»…) μπάζει όλο και περισσότερο νερά.

Δεν μπορεί να εξαφανίσει την έντονη επιρροή «δυτικών» μηχανισμών (από πανεπιστήμια ως διάφορες μκο) στο καζακστάν. Μπορεί όμως να ενισχύσει την πολιτική γεωγραφία του κράτους, πάντα with a little help from some friends. Αυτό σημαίνει οργανική συμμετοχή στο ευρασιατικό project και συμμάζεμα των εσωτερικών εγκάθετων εμποδίων. (Κατά τα υπόλοιπα ο Tokayef έχει κάνει ενδιαφέρουσες μεταρρυθμίσεις εκδημοκρατισμού του συστήματος…)

Για την «δύση γενικά» το καζακστάν ήταν πεδίο άσκησης soft power τις προηγούμενες δεκαετίες. Η ντροπιαστική (για το δυτικό κύρος) ήττα / αποχώρηση του νατο από το αφγανιστάν άλλαξε τα δεδομένα. Η Ουάσιγκτον κτύπησε όλες τις πόρτες των κρατών της κεντρικής ασίας ζητώντας γη και αέρα για βάση ή βάσεις∙ αν όχι μόνιμες σίγουρα on demand. Τις βρήκε κλειστές. Στο σημείο που βρίσκεται η παρακμή του αμερικανικού (και του αγγλικού) ιμπεριαλισμού δεν υπάρχουν περιθώρια: ό,τι δεν «σταθεροποιείται» κάτω από αμερικανικές αρβύλες ή κοντά σ’ αυτές κερδίζει υποψηφιότητα αποσταθεροποίησης. «Αν δεν είναι δικό μας τουλάχιστον δεν θα είναι ούτε των αντιπάλων μας» λέει το δόγμα. Άλλοτε ονομαζόταν «καμένη γη». Γίνεται όμως όλο και δυσκολότερο…

O αμερικάνος υπ.εξ. Παρωπίδας (: Blinken) αιφνιδιάστηκε απ’ την ταχύτητα της «ειρηνευτικής απόβασης» του CSTO και έκανε μια δήλωση φιλοσοφικού είδους: Νομίζω ότι ένα μάθημα της πρόσφατης ιστορίας είναι πως αν οι ρώσοι μπουν στο σπίτι σου είναι μερικές φορές πολύ δύσκολο να τους διώξεις». Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί, αλλά αυτή δεν είναι αμερικανική παροιμία.

Ίσως είναι ρωσική. Ο ρώσος υπ.εξ. Lavrov απάντησε ανάλογα: Αν ο Antony Blinken ενδιαφέρεται για μαθήματα ιστορίας, να ένα που μου έρχεται στο μυαλό: αν οι αμερικάνοι μπουν στο σπίτι σου, θα είναι δύσκολο να μείνεις ζωντανός, να μη σε κλέψουν ή να μη σε βιάσουν… Αυτό είναι μάθημα όχι μόνο του πρόσφατου παρελθόντος αλλά του συνόλου των 300 χρόνων ύπαρξης του αμερικανικού κράτους. Υπάρχουν πολλοί άτυχοι λαοί που είχαν την άσχημη εμπειρία να δουν αυτούς τους απρόσκλητους στην πόρτα τους: οι ιθαγενείς της αμερικής, οι κορέατες, οι βιετναμέζοι και οι σύριοι μεταξύ άλλων…

Με ευγενικούς ή αγενείς μουσαφίρηδες, το καζακστάν εξελίχθηκε σε πρώτης γραμμής διαφήμιση του ρωσικού μιλιταρισμού. Οι ρώσοι «αντιτρομοκράτες» δεν πήγαν για να πολεμήσουν και δεν πολέμησαν αφού κανείς ένοπλος, κοζάκος ή μη, δεν διανοήθηκε να τους επιτεθεί (συνέβαλαν οι τουρκικές υπηρεσίες σ’ αυτό; άγνωστο…). Επίδειξη «ειρηνευτικού» επαγγελματισμού στην «αυλή» της Μόσχας (και του Πεκίνου), με πολλούς αποδέκτες.

Σε μια εποχή που η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν χάσει (και) αυτήν την πατέντα, του ένοπλου ειρηνοποιού…