Tag: αγγλία

Μην την χάσετε!

Δευτέρα 9 Μάη>> Μπορεί να το ξέρετε, μπορεί όχι, αλλά σήμερα η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) θα ανακοινώσει … την «συντέλεια του κόσμου»!!! Θα πρέπει να το είπαν σ’ αυτό το παρακμιακό δυτικό μαγαζί δημαγωγίας «ασφαλείς πηγές», το αναπαρήγαγε φυσικά, και δείχνει να είναι η αγαπημένη τις τελευταίες ημέρες δυτική «πρόγνωση». Αν όχι για άλλους λόγους, επειδή αποδεικνύει ότι η ανεγκέφαλη αλεπού είναι ο Σατανάς ο ίδιος…

Απ’ την μεριά της η ασταμάτητη μηχανή έχει να συμβουλέψει πως ένα τέτοιο κοσμοϊστορικό γεγονός σαν την «συντέλεια του κόσμου» δεν πρέπει να το χάσετε με τίποτα! Τι θα έχετε να λέτε στα εγγόνια σας; Κλείστε εισιτήρια, αν είναι δυνατόν στο «πέταλο» (πάντα εκεί πάει ο καλός ο κόσμος), όσο ακριβά κι αν είναι!!!

Αν, πάλι, ούτε ανακοινωθεί αύριο ούτε γίνει μεθαύριο, μην στεναχωρηθείτε. Οι δυτικοί δημαγωγοί δείχνουν να πίνουν πολλά κιλά απ’ τους τόνους κόκας που διακινούνται στα μαγαζιά τους, οπότε κάτι άλλο συγκλονιστικό θα βρουν να ανακοινώσουν το συντομότερο. (Εδώ που τα λέμε, απ’ το πολύ κάψιμο, έχουν ξεχάσει τα βασικά. Αν η ανεγκέφαλη αλεπού φέρει την «συντέλεια του κόσμου», ο αυτοκράτορας Xi που είναι ο βασικότερος και πιο επικίνδυνος εχθρός, τι θα κάνει; Το Big Bang 2.0, με κινέζικα χαρακτηριστικά, για να ξαναφτιάξει τον κόσμο;)

Κάτοψη του ουκρανικού πεδίου μάχης, με τους ίσως φιλόδοξους νατοϊκούς γείτονες στα δυτικά…

Εν τω μεταξύ ο «άξονας» (στον οποίο έχει προστεθεί η Βαρσοβία…) φαίνεται να επιδιώκει απελπισμένα την δημιουργία κάποιου «δεύτερου μετώπου» στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Μια φήμη (αλλά μόνο φήμη) θέλει τον κλόουν να ζήτησε απ’ το γεωργιανό κράτος να επιτεθεί στο ρωσικό∙ αν αυτό αληθεύει τότε πήρε την απάντηση «τί πίνεις;». (Ξέρουμε…) Πιο πιθανό (και παρ’ όλα αυτά απελπιστικό) είναι είτε να εισβάλει στην ουκρανία πολωνικός στρατός απ’ τα βορειοδυτικά, είτε ρουμανικός απ’ τα νοτιοδυτικά (στα βόρεια έχει βουνά). Η Βαρσοβία κάνει «ασκήσεις» κοντά στα πολωνο-ουκρανικά σύνορα, για προθέρμανση (;), προκειμένου να καταλάβει (για «ανθρωπιστικούς» πάντα λόγους…) τα παλιά εδάφη της στην τώρα ουκρανική Γαλικία (Lviv…). Κάτι τέτοιο θα σήμαινε διαμελισμό της ουκρανικής επικράτειας… Ωστόσο, αν όντως το φασιστοπολωνικό καθεστώς ορέγεται κατακτήσεις, ίσως να μην προλάβει: έκτακτες ασκήσεις κάνει και ο στρατός της λευκορωσίας, ακριβώς δίπλα, στα σύνορα με την ουκρανία∙ κι ένα «πουλάκι» λέει πως αν χρειαστεί θα εισβάλει πρώτος (μαζί με ρωσικές ενισχύσεις…), για να κόψει τον Μίνσκ τον δρόμο (και την όρεξη) στη Βαρσοβία… Ποιός ξέρει;

Νοτιότερα, προς την μεριά της Μαύρης Θάλασσας, ένα «δεύτερο μέτωπο» θα αφορούσε την λωρίδα της τρανσδνειστερίας, ανάμεσα στη μολδαβία και την ουκρανία. Και πάλι πρόκειται για φήμη (ή για ανεφάρμοστα σχέδια του άξονα): να επιτεθεί το Βουκουρέστι στην τρανσδνειστερία, να την «απελεθερώσει» απ’ τον ρωσικό στρατό, και να την «χαρίσει» στην μολδαβία. Όμως και πάλι απόγνωση: με το που θα πατήσουν ρουμανικές αρβύλες στο ουκρανικό έδαφος στα νοτιοδυτικά της Οδησσού, θα είναι στο έλεος των ρωσικών υπερηχητικών (και διαπιστωμένα φονικών) πυραύλων. Βέβαια το Βουκουρέστι είναι μέλος του νατο (από το 2004) κι ίσως κάποιοι σκέφτονται ότι η Μόσχα «δεν θα τολμήσει να κτυπήσει νατοϊκό στρατό»… Χμμμμ… Τί πίνουν; Ποιός ξέρει;

Αυτά θα μπορούσαν να είναι μόνο «σκέψεις τρελές». Και έτσι θα έπρεπε να μείνουν. Όμως… Όμως οι δυτικές πολιτικές βιτρίνες (και, προφανώς κάποιοι από εκείνους που εκπροσωπούν) βλέπουν εφιάλτες στην προοπτική (ή στην βεβαιότητα) «να νικήσει η ρωσία». (Είναι όλοι τους παλιοί «ειρηνοποιοί» όταν τους συνέφερε, συνεπώς τώρα έχουν στριμωχτεί και φοβούνται…). Και επειδή φοβούνται αυτούς τους δυόμισυ μήνες του πολέμου στην ουκρανία τα στρατηγεία του «άξονα» κάνουν την μια λάθος εκτίμηση πάνω στην άλλη – και συνεχίζουν.

Τι άλλο μπορεί να περιμένει κάποιος από δαύτους εκτός απ’ το επόμενο «αισιόδοξο» λάθος; Αν έχουν αρχίσει να ερωτοτροπούν με την “συντέλεια του κόσμου” τι να περιμένει κανείς;

(Υ.Γ. Στις 3 Μάη η ανεγκέφαλη αλεπού υπέγραψε διάσταγμα που δίνει ένα δεκαήμερο στις σχετικές υπηρεσίες για να φτιάξουν μια λίστα των εμπορευμάτων – κυρίως πρώτων υλών – που είτε θα σταματήσει εντελώς η πώλησή τους σε “μη φιλικούς πελάτες”, είτε αυτοί θα πληρώνουν όπως και το φυσικό αέριο. Η προθεσμία λήγει στις 13 Μάη.

Δεν θα έρθει τότε η “συντέλεια του κόσμου”… Αν, όμως, ακούσετε γύρω ένα έντονο, γοερό κλάμα θα φταίνε αυτές οι αντι-κυρώσεις…)

Η κατασκευή της νοσηρότητας

Πέμπτη 3 Μάρτη>> Αφιερώστε τώρα 6 λεπτά απ’ την ζωή σας για να δείτε τα στοιχεία της μαζικής κατασκευής νοσηρότητας στους πληθυσμούς, μέσω της ακύρωσης του φυσικού ανοσοποιητικού (απ’ τους γενετιστές…) Αυτό που θα δείτε τεκμηριωμένα είναι ότι οι πλατφορμιασμένοι είναι πολύ περισσότερο πιθανό να «κολλήσουν» (να βγουν positive) απ’ αυτούς που περιφρουρούν το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα – με βάση όχι τα στοιχεία της «ψέκα» ασταμάτητης μηχανής αλλά του αγγλικού συστήματος υγείας…

Για να έχετε, όμως, την πλήρη πολιτική αντίληψη του τι σημαίνουν αυτά τα στοιχεία, θα πρέπει να συνυπολογίσετε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ:

Α) Ότι η Ο ήταν – sadly που είπε με μαύρο δάκρυ ο κυρ Βασίλης – μια μετάλλαξη ιδιαίτερα ήπιων συμπτωμάτων. Αν δεν ήταν; Οι πλατφορμιασμένοι θα κυνηγούσαν απελπισμένα δόσεις και σωτηρία δεν θα έβρισκαν, ενόσω οι δημαγωγοί θα τραγουδούσαν «λα, λα, λα, οι ανεμβολίαστοι πεθαίνουν!»

Β) Ότι οι πλατφοριασμένοι επιβαρύνονται και με τις φονικές ή σακατευτικές παρενέργειες…

Τα μετόπισθεν

Δευτέρα 14 Φλεβάρη>> Οι φίλοι της Ουάσιγκτον (κι όχι μόνο στο ελλαδιστάν) προσπαθούν φιλότιμα να παρουσιάσουν την παρακμή σαν «τακτική» και να δείξουν ότι το αμερικανικό «λύκοι, λύκοι στα πρόβατα!!» δεν είναι αυτό-εγκλωβισμός αλλά ορθολογικό σχέδιο.

– «Τι θα κερδίσει ο Biden αν διαψευστούν τα σενάρια για ρωσική εισβολή;» είναι μια απλή, λογική ερώτηση.

– «Θα εμφανιστεί σαν εκείνος που φόβισε τον Putin με τις απειλές περί κυρώσεων, και τον σταμάτησε» είναι η μάλλον παράλογη απάντηση.

Προς το παρόν η Ουάσιγκτον συντηρεί την απόστασή της απ’ το Παρίσι και το Βερολίνο, αν και υποτίθεται ότι ο νυσταλέος επιδιώκει το αντίθετο. Ακόμα και ο κωμικός Zelensky δεν βλέπει «ρωσική εισβολή» – βλέπει όμως την ζημιά που προκαλεί στην επικράτειά του αυτή η πολύμηνη μετατροπή της σε εικονικό πεδίο μάχης. Το να λέει το Joνυσταλεάν ότι «εμείς δεν θα πολεμήσουμε με την ρωσία, βγάλτε τα πέρα μόνοι σας, αλλά θα την τιμωρήσουμε πολύ βαριά οικονομικά» δεν είναι καθόλου παρήγορο για το Κίεβο, αν πράγματι, έστω μία-στο-εκατομμύριο περάσουν τα ρωσικά τανκς τα σύνορα. «Προστάτες» η Ουάσιγκτον και οι ευρωπαίοι συμμαχοί της, αλλά αδειάζουν τις πρεσβείες τους αφήνοντας τους «προστατευόμενους» στο έλεος της ανεγκέφαλης αλεπούς – σύμφωνα με τα λεγόμενά τους. Πράγμα που σημαίνει ότι δημιουργείται στον κωμικό Zelensky η δυσάρεστη «πίεση» να ασχοληθεί ο ίδιος με το μέλλον των σχέσεων του Κιέβου με την Μόσχα∙ αντί να περιμένει από άλλους. Ή, έστω, του μένει η ελπίδα ότι οι προβλέψεις των συμμάχων του δεν αξίζουν ούτε το σάλιο που ξοδεύουν.

Θα πει κάποιος: «Ναι, αλλά χάρη σ’ αυτήν την εικονικότητα η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στέλνουν πολεμοφόδια στον ουκρανικό στρατό». Για να χρησιμοποιήσει εναντίον ποίου; Ακόμα και οι αντάρτες του Donbass δεν είναι καθόλου «στο χέρι» αυτού του μισοφασιστικού ουκρανικού στρατού. Αν το «σενάριο» είναι ότι εναντίον αυτών θα κινηθεί το Κίεβο, η Μόσχα θα χρειαστεί απλά να περιμένει μερικές ώρες ή το πολύ μία ή δύο μέρες (φωνάζοντας στους δυτικούς «μαζέψτε τους!!!») πριν εξαφανίσει τα ουκρανικά τανκς και πυροβόλα σε μια μεγάλη ακτίνα γύρω απ’ το Donbass – χωρίς να πατήσει ούτε μια ρωσική αρβύλα στο ουκρανικό χώμα. Όχι, δεν θα γίνει-του-Στάλιγκραντ αν αυτό είναι το ζητούμενο των δυτικών…

Έχουμε εξηγήσει τι θέλει η Μόσχα απ’ το Κίεβο: μια ισορροπημένη, πραγματιστική εξουσία. Ούτε η Ουάσιγκτον, με την μακριά ιστορία εισβολών και πολέμων, δεν πιστεύει πια ότι ένας τέτοιος στόχος μπορεί να επιτευχθεί οπουδήποτε στον κόσμο με τανκς και στρατιωτική κατοχή – λέτε να το πιστεύουν οι ρωσικές αλεπούδες;

Πρέπει να θυμίσουμε ότι αυτοί οι ίδιοι δυτικοί που φαντασιώνονται ότι στη Μόσχα κάνουν κουμάντο τύποι με εξαρτημένα αντανακλαστικά που μπορούν να χειραγωγηθούν με μπηχεβιοριστικές τακτικές (καθότι τέτοια είναι πια η κυρίαρχη ιδεολογία και «τεχνική» στη δύση), είχαν θεωρήσει την «μάχη του Aleppo» τον χειμώνα του 2016 σαν την προγραφή και το οικτρό τέλος της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στο πλευρό του Άσαντ. Διαψεύστηκαν οικτρά οι ίδιοι και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το φιλόδοξο «σχέδιο isis» στην fertile crescent: στο τέλος η συμμαχία ρώσων, ιρανών και σύριων όχι μόνο κατέλαβε όλο το Aleppo, αλλά «έδεσε» και λίγες δεκάδες «συμβούλους» που καθοδηγούσαν τους ουαχαβίτες ένοπλους και εγκλωβίστηκαν∙ «συμβούλους» απ’ τις ηπα, την αγγλία, την γαλλία, την σαουδική αραβία και το ισραήλ…

Παρεπιπτόντως οι ίδιοι ακριβώς (μα οι ίδιοι!) προέβλεπαν ότι ο κινέζικος στρατός που είχε παρκάρει έξω απ’ το Hong Kong θα μπούκαρε το 2019 ή το 2020 για να καταστείλει την «χρωματιστή» (με αγγλικές και αμερικάνικες σημαίες) εξέγερση. Πάνω σ’ αυτήν την βεβαιότητα είχε κτιστεί ένας πύργος αντι-σινικών ενεργειών σε αναμονή: η διεθνής κατακραυγή, οι σκληρές κυρώσεις, η απομόνωση του Πεκίνου… Όλα ήταν έτοιμα και κουρντισμένα – αλλά ο κινέζικος στρατός ΔΕΝ εισέβαλε. Απλά «δεν»! Κι πήγαν οι «προγνώσεις» και τα σχέδια στα σκουπίδια. No problem: πάμε γι’ άλλα…

Είναι πολύ δύσκολο να δεχτούμε ότι οι πολιτικές βιτρίνες οπουδήποτε στον δυτικό κόσμο και ειδικά στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο έχουν σωστή αντίληψη για το πως κινείται ένας αντίπαλός τους που επί 20 χρόνια υποτιμούν σταθερά, τον θεωρούν «ξεγραμμένο» πότε εξαιτίας της ουκρανίας, πότε εξαιτίας ενός φασιστόμουτρου ονόματι Navalny, πότε εξαιτίας της συρίας, πότε εξαιτίας ενός συνταξιούχου διπλού πράκτορα ονόματι Skripal, πότε εξαιτίας της λιβύης και πότε εξαιτίας ενός αγωγού∙ ενόσω αυτός ο αντίπαλος προωθείται σταθερά σε βάρος τους.

Το μεθύσι απ’ τη νίκη πριν 30 χρόνια στον 3ο παγκόσμιο (ψυχρό) πόλεμο έχει κρατήσει πολύ. Κι ως γνωστόν το πολύ μεθύσι σημαίνει τύφλα…

300 χιλιάδες μελλοθάνατοι…

Δευτέρα 7 Φλεβάρη>> Οι 300 (χιλιάδες) είναι όμως ένα νούμερο αγαπημένο και στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας. Έτσι ώστε να αναρωτιόμαστε μήπως γίνεται (ο αριθμός) εισαγωγή στα μέρη μας, όπως τόσα made in england, απ’ τον Ferguson μέχρι τον θρυλικό Jonny Banana… Μόνο που εκεί, στο ομιχλώδες Λονδίνο, τις 300 χιλιάδες τις έχουν ζέψει σε άλλη δουλειά: εκεί ετοιμάζονται για το μέλλον.

Στα μέσα του περασμένου Δεκέμβρη «300.000» ήταν η πρόβλεψη για τους άγγλους υπηκόους με καρδιολογικές διαταραχές … εξαιτίας του «μετα-πανδημικού στρες»… Φαίνεται πως αυτή η «πρόγνωση» θεωρήθηκε γενικόλογη. Και αντικαταστάθηκε πρόσφατα από μια πιο συγκεκριμένη: «300.000» κινδυνεύουν από στένωση της αορτής, την οποία έχουν έτσι κι αλλιώς αλλά δεν έχει διαγνωστεί ακόμα επίσημα… Είτε έτσι είναι αλλιώς: «ετοιμαστείτε για μαζικά καρδιολογικά προβλήματα» τα οποία …

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανία 2

Δευτέρα 24 Γενάρη>> Έχουμε υποστηρίξει πως η εκδοχή ενός «πατριωτικού» στρατιωτικού πραξικοπήματος στο Κίεβο είναι το «εκτός εάν…» που θα εξυπηρετούσε πράγματι την Μόσχα. Αλλά, κόντρα στις νευρωσικές ιμπεριαλιστικές φαντασιώσεις, έχουμε εκτιμήσει πως α) δεν θα «έριχνε» τον Zelensky, το αντίθετο, θα τον κρατούσε στην προεδρική καρέκλα, και β) δεν θα ήταν «φιλορωσικό». Θα ήταν «πατριωτικό»: θα προσπαθούσε να ξεκολλήσει το σύστημα απ’ την λάσπη κάνοντάς το στοιχειωδώς λειτουργικό, κρατώντας αποστάσεις τόσο απ’ την Ουάσιγκτον και το νατο, όσο και απ’ την Μόσχα… Αυτό βολεύει το ρωσικό καθεστώς: να κοπούν οι ευκολίες και το free pass που έχουν αποκτήσει οι διάφοροι δυτικοί πράκτορες στο Κίεβο. Μια ισορροπημένη σχέση, λαμβάνοντας υπόψη και την γεωγραφία; Τέλεια!

Είναι εύκολο να γίνει ένα τέτοιο «πατριωτικό» στρατιωτικό πραξικόπημα στην ουκρανία; Μοιάζει δύσκολο αλλά όχι αδύνατο. Πρέπει να βρεθεί ικανός αριθμός αποφασισμένων καραβανάδων: θα πρέπει, με το καλημέρα, να αφοπλίσουν όλο αυτό το φασισταριό που έχει εξελιχθεί σχεδόν σε «στρατό Β», κι αυτό δεν θα είναι εύκολο. Θα πρέπει επίσης να κρύψουν αρχικά την ατζέντα τους ως προς τις διεθνείς σχέσεις του Κιέβου ώστε να κερδίσουν χρόνο καθυστερώντας την δράση των εσωτερικών «φιλοδυτικών» πρακτόρων∙ μέχρι να τους εξουδετερώσουν. Και, φυσικά, θα πρέπει να κρατήσουν τον Zelensky στην προεδρική του καρέκλα – αυτό είναι το πιο εύκολο – ώστε να εξασφαλίσουν μια αρχική minimum νομιμοποίηση (ακόμα και διεθνή) ως “ανορθωτές”.

Ας θυμίσουμε την άποψη που διατυπώσαμε την Δευτέρα 25 Οκτώβρη (2021) ώστε να έχετε μια πιο πλήρη εικόνα των ισχυρισμών μας. Τότε η Μόσχα «δεν ετοιμαζόταν να εισβάλει στην ουκρανία»…:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αστάνα 4

Δευτέρα 17 Γενάρη>> O τωρινός κοζάκος πρόεδρος Kassym-Jomart Tokayef, 69 χρονών, θεωρούμενος μεταρρυθμιστής, εκλεγμένος απ’ τον Ιούνη του 2019 (με 71%…), είναι απόφοιτος του κρατικού ινστιτούτου διεθνών σχέσεων της Μόσχας, την εποχή που υπήρχε σοβιετική ένωση. Μιλάει fluent ρωσικά και κινέζικα, έχει διατελέσει πρεσβευτής στο Πεκίνο και στη Σιγκαπούρη, υπουργός εξωτερικών και πρωθυπουργός του καζακστάν, και για δύο χρόνια γενικός διευθυντής των κεντρικών γραφείων του οηε στη Γενεύη. Θα μπορούσε να θεωρηθεί «προϊόν» του προηγούμενου «αιώνιου» προέδρου Nazarbayev∙ καταλαβαίνει όμως πολύ καλά πως όσο εντείνεται ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός η δεύτερη βάρκα στην οποία πατούσε το καθεστώς / clan Nazarbayev (η «δύση γενικά»…) μπάζει όλο και περισσότερο νερά.

Δεν μπορεί να εξαφανίσει την έντονη επιρροή «δυτικών» μηχανισμών (από πανεπιστήμια ως διάφορες μκο) στο καζακστάν. Μπορεί όμως να ενισχύσει την πολιτική γεωγραφία του κράτους, πάντα with a little help from some friends. Αυτό σημαίνει οργανική συμμετοχή στο ευρασιατικό project και συμμάζεμα των εσωτερικών εγκάθετων εμποδίων. (Κατά τα υπόλοιπα ο Tokayef έχει κάνει ενδιαφέρουσες μεταρρυθμίσεις εκδημοκρατισμού του συστήματος…)

Για την «δύση γενικά» το καζακστάν ήταν πεδίο άσκησης soft power τις προηγούμενες δεκαετίες. Η ντροπιαστική (για το δυτικό κύρος) ήττα / αποχώρηση του νατο από το αφγανιστάν άλλαξε τα δεδομένα. Η Ουάσιγκτον κτύπησε όλες τις πόρτες των κρατών της κεντρικής ασίας ζητώντας γη και αέρα για βάση ή βάσεις∙ αν όχι μόνιμες σίγουρα on demand. Τις βρήκε κλειστές. Στο σημείο που βρίσκεται η παρακμή του αμερικανικού (και του αγγλικού) ιμπεριαλισμού δεν υπάρχουν περιθώρια: ό,τι δεν «σταθεροποιείται» κάτω από αμερικανικές αρβύλες ή κοντά σ’ αυτές κερδίζει υποψηφιότητα αποσταθεροποίησης. «Αν δεν είναι δικό μας τουλάχιστον δεν θα είναι ούτε των αντιπάλων μας» λέει το δόγμα. Άλλοτε ονομαζόταν «καμένη γη». Γίνεται όμως όλο και δυσκολότερο…

O αμερικάνος υπ.εξ. Παρωπίδας (: Blinken) αιφνιδιάστηκε απ’ την ταχύτητα της «ειρηνευτικής απόβασης» του CSTO και έκανε μια δήλωση φιλοσοφικού είδους: Νομίζω ότι ένα μάθημα της πρόσφατης ιστορίας είναι πως αν οι ρώσοι μπουν στο σπίτι σου είναι μερικές φορές πολύ δύσκολο να τους διώξεις». Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί, αλλά αυτή δεν είναι αμερικανική παροιμία.

Ίσως είναι ρωσική. Ο ρώσος υπ.εξ. Lavrov απάντησε ανάλογα: Αν ο Antony Blinken ενδιαφέρεται για μαθήματα ιστορίας, να ένα που μου έρχεται στο μυαλό: αν οι αμερικάνοι μπουν στο σπίτι σου, θα είναι δύσκολο να μείνεις ζωντανός, να μη σε κλέψουν ή να μη σε βιάσουν… Αυτό είναι μάθημα όχι μόνο του πρόσφατου παρελθόντος αλλά του συνόλου των 300 χρόνων ύπαρξης του αμερικανικού κράτους. Υπάρχουν πολλοί άτυχοι λαοί που είχαν την άσχημη εμπειρία να δουν αυτούς τους απρόσκλητους στην πόρτα τους: οι ιθαγενείς της αμερικής, οι κορέατες, οι βιετναμέζοι και οι σύριοι μεταξύ άλλων…

Με ευγενικούς ή αγενείς μουσαφίρηδες, το καζακστάν εξελίχθηκε σε πρώτης γραμμής διαφήμιση του ρωσικού μιλιταρισμού. Οι ρώσοι «αντιτρομοκράτες» δεν πήγαν για να πολεμήσουν και δεν πολέμησαν αφού κανείς ένοπλος, κοζάκος ή μη, δεν διανοήθηκε να τους επιτεθεί (συνέβαλαν οι τουρκικές υπηρεσίες σ’ αυτό; άγνωστο…). Επίδειξη «ειρηνευτικού» επαγγελματισμού στην «αυλή» της Μόσχας (και του Πεκίνου), με πολλούς αποδέκτες.

Σε μια εποχή που η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν χάσει (και) αυτήν την πατέντα, του ένοπλου ειρηνοποιού…

Killing fields

Δευτέρα 13 Δεκέμβρη>> Κατ’ αρχήν το χειρότερο ανάμεσα στα δεινά: κανείς δεν έχει σωθεί! Οι μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες αυτής της μαζικής αλλοτρίωσης του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος προδιαγράφονται καταστροφικές ήδη, αφού οι κοντοπρόθεσμες έχουν ξεπεράσει και την πιο απαισιόδοξη πρόγνωση! Τριακόσες χιλιάδες άτομα (300.000) με καρδιολογικά προβλήματα (από σοβαρά έως πολύ σοβαρά έως θανάτους) μόνο στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας δεν μπορεί να ειπωθούν καν και καν «άγγελμα επερχόμενης ανθρώπινης καταστροφής απ’ το μεγαλύτερο απάνθρωπο πείραμα στην ιστορία του είδους»!!! Δεν είναι «προσεχώς»! Είναι ήδη εδώ, και οι 2 δόσεις ήταν αρκετές… Η χρόνια μυοκαρδίτιδα, κατευθείαν αποτέλεσμα των πλατφορμών γενετικής μηχανικής, βασανίζει και απειλεί ήδη τις ζωές πολλών χιλιάδων, ακόμα κι αν δεν έχουν διαγνωστεί∙ και, δυστυχώς θα κουβαλάνε τον κίνδυνο απότομης συγκοπής για «ψύλλου πήδημα» σ’ όλη τους την ζωή…

Φυσικά κανείς δεν τολμάει να πει πως αυτά είναι τμήμα των «παρενεργειών» των πλατφορμιασμών! Αντίθετα (η λούμπεν εφευρετικότητα ποτέ δεν λείπει απ’ τους serial killers) έχει ανακαλυφθεί μια καινούργια «αρρώστια». Ονομάζεται «μετα-πανδημική διαταραχή άγχους» (post-pandemic stress disorder / PPSD)! Ακολουθώντας την σκληροπυρηνική γραμμή μιας ιατρικής που έχει υπαχθεί πλέον σε τέτοιο βαθμό στο αναδιαρθρούμενο κεφάλαιο ώστε η λέξη «ξεφτίλα» είναι λίγη για να την χαρακτηρίσει, χιλιάδες «ειδικοί» αποφαίνονται καθημερινά ότι δεν υπάρχει καμμία παρενέργεια απ’ τις πλατφόρμες, και πως όλα είναι «παιχνίδια του μυαλού», ψευδαισθήσεις, «ψυχολογικά προβλήματα» των αιχμαλώτων… Εντελώς συμπτωματικά αυτές οι χιλιάδες “post-pandemic stress disorders” με σοβαρά καρδιολογικά (και νευρολογικά) προβλήματα εμφανίστηκαν το 2021. Μαζί με τις πλατφόρμες. (Εντελώς συμπτωματικά…) Το τι θα εμφανιστεί μετά την 3η δόση; Την 4η; Ποιός το ξέρει;

Τι πάει να πει «πολύ περισσότεροι σώθηκαν»; Είδαμε ήδη πως αυτός είναι ο τρόπος που βολεύει ομολογημένα τις φαρμακομαφίες: εκτίμηση («αποτελεσματικότητας και ασφάλειας») με ποσοστά. Πρόκειται για παραλλαγή ενός τυπικού επιχειρηματικού λογιστικού φύλλου: «τζίρος μείον έξοδα ίσον κέρδη∙ ίσον τάδε ποσοστό ανάπτυξης της εταιρείας μας∙ ίσον αύξηση της τιμής των μετοχών μας».

Τι συνεπάγεται όμως αυτό υποκειμενικά για τις κοινωνίες και τα άτομα που έχουν υιοθετήσει το επιχειρηματικό λογιστικό μοντέλο «κέρδη / ζημιές» για την καθημερινότητά τους εδώ και χρόνια; Έχουμε ξαναγράψει για το ανόσιο του πράγματος, του να μετριέται δηλαδή η καπιταλιστική (βιομηχανική) φονικότητα με κριτήριο και μέτρο φυσικά φαινόμενα. Ο τσαχπίνης μπορεί να είναι, τελικά, κατασκευασμένος, βιολογικό όπλο – αλλά μέχρις ότου οριστικοποιηθεί αυτό τον θεωρούμε φυσικό φαινόμενο. Αντίθετα οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής είναι ανθρώπινη, καπιταλιστική, εμπρόθετη, φονική κατασκευή! Δεν υπάρχει κανένα ατύχημα-λόγω-άγνοιας: όλα τα πειράματα που έχουν γίνει εδώ και χρόνια, σε ζώα, με τέτοιες πλατφόρμες, έχουν καταλήξει στον θάνατο των πειραματόζωων.

Τι σημαίνει λοιπόν αυτό το «επιχείρημα» στα χείλη των αιχμαλώτων; Αποφάσισαν ότι ζουν σαν ποσοστό επί τοις εκατό; Αποφάσισαν ότι είναι ο.κ. να τους δολοφονούν ή να τους σακατεύουν οι βιομήχανοι της υγείας αρκεί, σαν ποσοστό επί τοις εκατό, το έγκλημα να είναι…. Να είναι τι; Αποφάσισαν ότι η ζωή, η δική τους και των άλλων, είναι απλά ένα στατιστικό φαινόμενο, που μπορεί να κάτσει «κορώνα» μπορεί να κάτσει και «γράμματα», αλλά «τι να κάνουμε»; Αποφάσισαν ότι το περίστροφο της ρώσικης ρουλέτας στον κρόταφό τους είναι εκείνο που θα ονομάζουν ζωή από ‘δω και στο εξής; Αποφάσισαν ότι η αξία της ύπαρξής (τους) είναι όση χωράει στα λογιστήρια;

Έτσι δείχνουν τα πράγματα! Ο νεοφιλελεύθερος ναρκισσισμός που υιοθετήθηκε μαζικά πριν τον τσαχπίνη, αυτή η «οντολογική» κατασκευή των Εγώ-Κεφάλαια-Μπροστά-Στον-Καθρέφτη, οι ρηχοί, επιδερμικοί Εαυτοί, φτάνουν πια στο σημείο της έκρηξης – πριν αναδιαρθρωθούν εντελώς, με το καλό ή με το κακό! Αφού πρώτα χόρεψαν στους σκοπούς της πρωτόγονα κατασταλτικής εκδήλωσης του κράτους («καραντίνες, αποξένωση, φόβος, πρόστιμα και ξερό ψωμί!»…) τώρα κρύβουν την αγωνία της δικής τους επιβίωσης μέσα στην επικράτεια της γενετικής με την φρούδα ελπίδα ότι στατιστικά θα την γλυτώσουν.

Ναι. Τα αφεντικά υποδεικνύουν και οι δουλοπρεπείς αποδέχονται ότι η απόλυτα κεφαλαιοποιημένη ζωή «μετριέται» και υπάρχει μόνο επί τοις εκατό, μόνο ποσοστιαία…

Βάζουν πρόστιμο στα άλογα… όταν γεράσουν κι απ’ όταν γεννηθούν… (ο ευγονισμός 1)

Τρίτη 7 Δεκέμβρη>> Η άρνησή τους [να εμβολιαστούν] έχει κόστος, οικονομικό και ανθρώπινο. Κάθε ημέρα νοσηλείας σε ΜΕΘ κοστίζει μεταξύ 2 και 2,5 χιλιάδων ευρώ και, επιπλέον, οι ανεμβολίαστοι νοσούντες καταλαμβάνουν θέσεις τις οποίες ενδεχομένως στερούν από άλλους με χρόνια και βαριά προβλήματα υγείας… Ας αναλογιστούμε … γιατί αυτό το κόστος πρέπει να επωμίζεται ολόκληρη η κοινωνία; Συνιστά κάτι τέτοιο κοινωνική δικαιοσύνη; Στο κάτω κάτω μιλάμε για εξηντάρηδες και βάλε…

Αυτά έγραφε ανάμεσα σ’ άλλα γνωστός δημαγωγός στα καθεστωτικά «νέα» την Τετάρτη 1 Δεκέμβρη. Μπορεί να το είχε για δική του εξυπνάδα, αλλά αυτό δεν ισχύει. Το «οι γέροι μας παίρνουν τις εντατικές», ή το «οι ανεμβολίαστοι μας παίρνουν τις εντατικές», ή το «οι κοινωνικά ανεύθυνοι μας παίρνουν τις εντατικές» ή το «οι κοινωνικά ανεύθυνοι μας επιβαρύνουν με τα έξοδα νοσηλείας τους» είναι στο μυαλό και στο στόμα πολλών υπεύθυνων caradinieroi / pfizerοι. Παραλλαγή του «οι ξένοι μας παίρνουν τις δουλειές» όλα τα πιο πάνω σλόγκαν έχουν ακριβώς την ίδια φασιστική πηγή. Με το επιπλέον χαρακτηριστικό ότι εγγράφονται σε μια ξεχασμένη κρατική / καπιταλιστική ιστορία. Αυτή του ευγονισμού. Ο οποίος τώρα, έχοντας «ξεπεράσει» τη ναζιστική περίοδό του, γίνεται trent στα μυαλά των πειθαρχημένων υπηκόων∙ ένα trent τόσο σίγουρο ότι συνιστά την «κοινωνική δικαιοσύνη» ώστε να μπορεί να καμαρώνει δημόσια.

Στο Sarajevo 159, τον Μάρτη του 2021, κάτω απ’ τον τίτλο δεν έχεις σώμα, είμαι το σώμα σου (γέννηση, ζωή, θάνατος στη βιοπολιτική του καπιταλιστικού 21ου αιώνα), γράφαμε μεταξύ άλλων κι αυτά:

…Το δόκτορα Ezekiel Emanuel δεν τον ξέρετε. Στην μακρινή αμερική είναι όμως ιδιαίτερα γνωστός. Είναι αδελφός του Rahm Emanuel, “προσωπάρχη” του Obama και πρώην δημάρχου του Σικάγο. Αλλά ο Ezekiel δεν είναι γνωστός μόνο στους στενούς κύκλους των ειδικών αφού είναι τακτικός “ομιλητής” σε τηλεοπτικά σόου μεγάλης ακροαματικότητας σαν ειδικός της βιο-ηθικής. Ο Ezekiel Emanuel είναι βασικό στέλεχος του “Κέντρου για την Αμερικανική Πρόοδο” (Center for American Progress) που ασχολείται με την ευημερία και την πρόοδο των αμερικάνων. Υπήρξε “σύμβουλος υγείας” του Obama, απ’ τους “αρχιτέκτονες” της δημιουργίας του Obamacare, με ιδιαίτερη προσήλωση στη μείωση των αχρείαστων εξόδων του συστήματος… Και απ’ τον περασμένο Νοέμβρη είναι βασικό μέλος της “ειδικής επιτροπής συμβούλων” που δημιούργησε ο πρόεδρος νυσταλέος Jo για την βέλτιστη αντιμετώπιση του τσαχπίνη… Ταυτόχρονα, με την επαγγελματική κάρτα του βιοηθικού, είναι βετεράνος του Hastings Center. Επειδή μπορεί να σας διαφύγει, ας το επαναλάβουμε τονισμένο: ο Ezekiel Emanuel είναι βασικό στέλεχος της ειδικής αμερικανικής επιτροπής αντιμετώπισης του covid 19 υπό την διοίκηση του νυσταλέου Jo. Κεντρικός στην “προστασία της υγείας των αμερικάνων” όσο το άλλο κάθαρμα, ο δόκτωρ Fauci…

Ο Ezekiel Emanuel έχει ορισμένες “ενδιαφέρουσες” ιδέες για την ζωή, την υγεία και τον θάνατο. Υποστηρίζει, για παράδειγμα, ότι οι άνθρωποι πρέπει να πεθαίνουν στα 75 τους· ότι αυτό είναι ένα καλό όριο ζωής, αφού πέρα απ’ αυτή την ηλικία όχι μόνο δεν προσφέρουν πολλά αλλά αρρωσταίνουν όλο και περισσότερο “απορροφώντας πόρους” από κάθε σύστημα υγείας, πόρους που θα μπορούσαν να διατεθούν αλλού πιάνοντας περισσότερο τόπο…

Από την θέση του “βιοηθικού αρχιτέκτονα του περιορισμού της σπατάλης” ο Ezekiel Emanuel ασχολήθηκε ακριβώς μ’ αυτό: την “βέλτιστη απόδοση” του συστήματος που ετοίμαζε η διοίκηση Obama, υπό το φόντο του γεγονότος ότι οι πόροι του δεν θα ήταν άπειροι, συνεπώς οι αρχές της λειτουργίας του θα γίνονταν σε συνθήκες (σχετικής ή απόλυτης) σπανιότητας. Σ’ αυτήν την προετοιμασία οι προτάσεις του Emanuel μορφοποίησαν εκείνο που ονομάστηκε “death panels” (ή αυτό το όνομα έδωσαν οι ρεπουμπλικάνοι αντίπαλοι του νόμου), δηλαδή επιτροπές ειδικών που θα αποφασίζουν ότι η σχέση κόστους / οφέλους για την θεραπεία του Χ ή του Ψ ασθενή είναι κακή· συνεπώς ο ασθενής πρέπει να πεθάνει…

…Έχοντας ήδη στο μυαλό του ήδη απ’ τις αρχές του 2019 (στην πραγματικότητα πολύ νωρίτερα) ο Emanuel την χρησιμότητα μιας πανδημίας για την προώθηση των ιδεών του, δεν είναι ανεξήγητη η ετοιμότητά του να υπογράψει και να δημοσιεύσει στην New England Journal of Medicine νωρίς νωρίς, στις 20 Μάη του 2021, μαζί με άλλους “βιοηθικούς”, μια αναφορά με τίτλο Δίκαιη Κατανομή Σπάνιων Ιατρικών Πόρων στην Εποχή του Covid-19. Μία βασική πρόταση του(ς) ήταν η άρνηση φροντίδας σε ασθενείς ηλικιωμένους και με μικρή πρόγνωση ζωής, αφού τέτοια φροντίδα είναι “κατάχρηση” των σπάνιων πόρων που θα μπορούσαν να διοχετευτούν σε νεώτερους ασθενείς ή ασθενείς με καλύτερες προγνώσεις. Αυτή η συμβουλή δεν ονομαζόταν “συμβούλια θανάτου” αλλά, με κομψό τρόπο, το αντίθετο: μεγιστοποίηση του αριθμού των ασθενών που επιζούν απ’ την θεραπεία έχοντας μια εύλογη διάρκεια ζωής…

… Παράδοξο ή όχι (και σίγουρα άγνωστο στα μέρη μας) η “εκκαθάριση” (ηλικιωμένων και βαριά άρρωστων στα νοσοκομεία) εφαρμόστηκε πρακτικά με τον αντίθετο υποτιθέμενα σκοπό στο περίφημο αγγλικό σύστημα υγείας. Το βασιλικό πανεπιστήμιο του Liverpool σε συνεργασία με το ινστιτούτο ανακουφιστικής φροντίδας Marie Curie δημιούργησαν στη δεκαετία του 1990 ένα πρωτόκολλο με σκοπό την εξασφάλιση αξιοπρεπούς θανάτου σε νοσηλευόμενους καρκινοπαθείς τελικού σταδίου. Προς τα τέλη της δεκαετίας το Liverpool Care Pathway υιοθετήθηκε επίσημα απ’ το αγγλικό σύστημα υγείας για το σύνολο όσων κρίνονταν ετοιμοθάνατοι ή μη ιάσιμοι με σοβαρό ενδεχόμενο θανάτου.

Ύστερα από πάνω από δεκαετία εφαρμογής του, στις αρχές της δεκαετίας του 2010, μετά από επανειλλημένες καταγγελίες συγγενών, προέκυψε ότι το L.C.P. εφαρμοζόταν κατά το δοκούν. Και συχνά σαν απόφαση θανάτωσης: στους βαριά ασθενείς σταματούσε η χορήγηση νερού και, αντίθετα, χορηγούνταν ενδοφλέβια (μέσω του ορού) ισχυρά αναλγητικά (μορφίνη) ακόμα κι αν δεν τα χρειάζονταν. Οι ηλικιωμένοι αυτοί πέθαιναν ήσυχα και “φυσιολογικά” μέσα σε παραισθήσεις – και το πιστοποιητικό θανάτου απέδιδε τον θάνατό τους στα “υποκείμενα νοσήματα”. Μετά το σκάνδαλο που προκάλεσε η δημοσιοποίηση αυτής της επιβεβλημένης “ευθανασίας” το NHS άλλαξε το “ποιός αποφασίζει” της μεθόδου απ’ το 2014 και μετά: ενώ πριν ο μόνος αρμόδιος ήταν οι γιατροί του νοσοκομείου, μπήκαν στην “επιτροπή” και οι συγγενείς – αν, φυσικά, υπάρχουν και ενδιαφέρονται. Υπάρχουν ωστόσο καταγγελίες ότι εξακολουθεί να εφαρμόζεται σποραδικά στην αρχική του μορφή, αφού εξάλλου είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να ελεγχθεί η θεραπεία (εντός ή εκτός εισαγωγικών), ειδικά σε περιπτώσεις ηλικιωμένων με σοβαρά προβλήματα, που είναι μόνοι τους.

…

Υπάρχουν αρκετά ακόμα σημαντικά και καθόλου δευτερεύοντα που γράφαμε τότε. Όμως ακόμα κι αυτά τα λίγα αποσπάσματα πιο πάνω μπορούν να σας βάλουν πολλούς ψύλλους στ’ αυτιά (για πλευρές της «διαχείρισης της πανδημίας»…)

Βάζουν πρόστιμο στα άλογα… όταν γεράσουν κι απ’ όταν γεννηθούν… (ο ευγονισμός 2) …

Τρίτη 7 Δεκέμβρη>> Εκείνο που δόκτωρ θάνατος Ezekiel Emanuel και το συνάφι του πρότειναν σαν Δίκαιη Κατανομή Σπάνιων Ιατρικών Πόρων στην Εποχή του Covid-19 πριν 7 μήνες είναι τώρα πια επίσημη πολιτική του αγγλικού κράτους και του διάσημου «δημόσιου συστήματος υγείας» του! Πρακτικά και ουσιαστικά τέτοια ήταν η εν γνώσει, ηθελημένη και «ανεπίσημη» τακτική όλων των δυτικών κρατών, απ’ την αρχή της υγιειονομικής τρομοεκστρατείας: απ’ τις μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις ως το σύνολο του δημαγωγικού carpet bombing, η ουσιαστική εγκατάλειψη εκατομμυρίων ανθρώπων με διάφορα σοβαρά ή λιγότερο σοβαρά προβλήματα υγείας στο όνομα της «απόλυτης προτεραιότητας» (αλλά και της «επικινδυνότητας») του τσαχπίνη, ήταν – τώρα μπορούμε να το πούμε τεκμηριωμένα – μέρος της αναδιάρθρωσης. Και του περάσματος στη «βιομηχανία της υγείας 4.0».

Το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας δεν περιορίζεται καθόλου στις δολοφονίες και στα σακατέματα απ’ τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής. Απλώνεται στο σύνολο εκείνου που ως πριν 2 χρόνια ξέραμε σαν «φροντίδα υγείας» απ’ τα δημόσια συστήματα. Στόχος δεν είναι απλά η «ιδιωτικοποίηση» με το επιχειρηματικό νόημα που έχει η λέξη συνήθως: δεν υπάρχει αμιγώς ιδιωτική “επιχειρηματικότητα” που, χωρίς την συμμετοχή του δημόσιου τομέα (σαν αγωγού μεταφοράς χρήματος), θα μπορούσε να καλύψει μόνη της το σύνολο της καπιταλιστικής νοσηρότητας. Στόχος επιπλέον, καινούργιος, στρατηγικός, στο όχι μακρινό βάθος, είναι η ιδιωτική ενοχή: η ενοχοποίηση του καθενός και της καθεμιάς για την «κατάσταση της υγείας» του/ της, σαν επιβάρυνση των «συστημάτων υγείας» – αυτή ακριβώς η ενοχοποίηση που μασκαρεμένη σαν «κοινωνική ευθύνη» χειροκροτήθηκε και χειροκροτείται απ’ τους caradinieri / pfizerοι. Το αγγλικό NHS είναι η «πρωτοπορία»…

Σύμφωνα με τον καθεστωτικό guardian στις 3 Δεκέμβρη:

Η αγγλική κυβέρνηση άναψε το πράσινο φως στους γιατρούς να παρέχουν λιγότερη φροντίδα σε εκατομύρια ασθενών για τους επόμενους τέσσερεις μήνες, έτσι ώστε να συμμετάσχουν στην «εθνική προσπάθεια» για την επιβολή της «3ης δόσης».

… Ο Sajid Javid, γραμματέας του υπουργείου υγείας και τα αφεντικά του NHS … δίνουν την άδεια στους γιατρούς να κάνουν λιγότερες εξετάσεις σε ανθρώπους με μια μεγάλη γκάμα σοβαρών παθήσεων, συμπεριλαμβανόμενης της υπέρτασης, του άσθματος, των χρόνιων παθήσεων του συκωτιού και της παχυσαρκίας. Οι γιατροί, επίσης, θα μπορούν να κάνουν λιγότερες εξετάσεις σε ανθρώπους που παίρνουν φάρμακα μακροχρόνια για να ρυθμίσουν την κατάστασή τους και να μειώσουν τον κίνδυνο επιδείνωσης της υγείας τους, για παράδειγμα εκείνους που παίρνουν χάπια για να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής.

Για τους επόμενους 4 μήνες οι οικογενειακοί γιατροί θα συνεχίσουν να κάνουν μόνο έναν περιορισμένο αριθμό τέτοιων εξετάσεων…. «Αυτό είναι ένα δικαιολογημένο μέτρο έκτακτης ανάγκης γιατί η booster δόση είναι τώρα προτεραιότητα του NHS» είπε μια πηγή…. Η εγκατάλειψη των ως τώρα κανόνων οφείλεται στην εμφάνιση της μετάλλαξης όμικρον… Η κατάργηση τόσων πολλών ιατρικών καθηκόντων είναι μεγάλη νίκη του Βρετανικού Ιατρικού Συλλόγου…

«Φυσικά όσοι έχουν μεγάλη ανάγκη θα βρίσκουν φροντίδα» και μπλα-μπλα-μπλα… Είναι όμως πιο ξεκάθαρο κι απ’ την κόλαση: η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία έβαλε εσκεμμένα και εξ αρχής σε αντιπαράθεση την «αντιμετώπιση του (δήθεν) καταστροφέα του ανθρώπινου είδους» (του τσαχπίνη) και ΟΛΗ την ως τότε δημόσια φροντίδα υγείας, κατασκευάζοντας τον «κίνδυνο κατάρρευσης του συστήματος». Μια κατασκευή που χρησιμοποιεί ακόμα.

Σ’ αυτήν την αντιπαράθεση «διαχείρισης σπάνιων πόρων», που σχεδόν παντού ήταν ψεύτικη, η εντόπια αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου «απάντησε» ζητώντας «περισσότερα»: γιατρούς, εντατικές… Αυτή η «ποσοτική αντιπολίτευση» κατέληξε σ’ ένα άθλιο παιχνίδι αριθμών (με έμφαση στους εντατικολόγους και στα κρεβάτια διασωλήνωσης…), αφού μόνο εκεί θα μπορούσε να καταλήξει. Αντίθετα δεν αμφισβητήθηκε ούτε κατά μια κεραία:

– Το τερατώδες ψέμα της «φονικότητας» και της «επικινδυνότητας» του τσαχπίνη, και την τρομοκρατία που στήθηκε πάνω του…

– Η επιδείνωση της υγείας, σωματικής και ψυχο-συναισθηματικής, που προκάλεσε αυτή η τρομοκρατία, φτάνοντας στην (“αόρατη”) αύξηση των αυτοκτονιών…

– Η απαγόρευση κάθε θεραπείας (απ’ τις πολλές απλές, φτηνές και διαθέσιμες) έτσι ώστε να προλαμβάνονται τα σοβαρά συμπτώματα και να μην καταλήγει ο κόσμος στα νοσοκομεία…

– Η μεθόδευση της «σωτηρίας» μέσω των πλατφορμών γενετικής μηχανικής και της βίαιης επιβολής τους…

– Η θανατοπολιτική που έγινε το μόνο καθήκον των «δημόσιων συστημάτων υγείας»…

Βάλτε τώρα αυτά τα δύο μαζί, δίπλα δίπλα: την «διευκόλυνση» της νοσηρότητας και των θανάτων μέσω του ανοικτού (και ψευτο«διακριτικού») περιορισμού-του-ενδιαφέροντος για σοβαρές, κλασσικές ασθένειες, για τις οποίες μπορούν να ενοχοποιηθούν οι ίδιοι οι ασθενείς, και τον βίαιο καταναγκασμό στον πλατφορμιασμό των πάντων, διαφορετικά θα είναι «επικίνδυνοι» και «κοινωνικά ανεύθυνοι»… Υπάρχει μια διπλή, νεονεοφασιστική στρατηγική που τα ενώνει. Απ’ την μια μεριά είναι το κράτος (σαν κόμμα του κεφάλαιου) που ορίζει όχι μόνο την υγεία/αρρώστια αλλά και την ατομική ευθύνη / «ανευθυνότητα». Και απ’ την άλλη μεριά είναι η εξατομικευμένη ενοχοποίηση που στήνεται πάνω στο δίπολο «κόστους / οφέλους».

Και, φυσικά, το αγαπημένο του καπιταλισμού: η κατασκευή της σπανιότητας…

Vingt mille lieues sous les mers*

Δευτέρα 20 Σεπτέμβρη>> Το συμβόλαιο ήταν παχύ παχύ. Πενήντα δισεκατομύρια αυστραλέζικα δολάρια, για 12 υποβρύχια. Ήταν τέλος του 2015 ή αρχές του 2016, και νικητής στο διαγωνισμό ήταν η γαλλική DCNS (μετέπειτα Naval Group). Ο τότε γάλλος πρόεδρος Hollande πανηγύρισε για την «συμφωνία του αιώνα»: χιλιάδες θέσεις εργασίας για το γαλλικό στρατοβιομηχανικό σύμπλεγμα…

Υπήρχαν, βέβαια, κάποια προβληματάκια. Ο εν λόγω τύπος υποβρυχίων ήταν στα σχέδια, δεν είχε κατασκευαστεί ούτε ένα. Με δυο λόγια η Καμπέρα αγόραζε «μακέτο». Μετά προέκυψε αυτό που στα ελληνικά λέγεται «υπερκοστολόγηση εκ των υστέρων»: άλλα 50 δισεκατομυριάκια θα ήταν απαραίτητα για την συντήρηση των 12 υποβρυχίων, υπό την καθοδήγηση φυσικά της κατασκευάστριας. Εν τω μεταξύ είχαν αρχίσει οι γκρίνιες. Πόσο κομμάτι της κατασκευής θα γίνει στη γαλλία και πόσο στην αυστραλία; Η δεύτερη δεν έχει ναυπηγείο κατάλληλο για υποβρύχια, αλλά κάποιες καλές υπεργολαβίες για τα ηλεκτρονικά συστήματα θα μπορούσε (και θα έπρεπε) να τις αναλάβει…

Η παράδοση των πρώτων κομματιών είχε κανονιστεί για το 2030… Αλλά απ’ τον περασμένο Μάη το deal έδειχνε ότι πάει για ναυάγιο σε ρηχά νερά. Πολύ περισσότερο που διάφοροι ανταγωνιστές της Naval Group δεν είχαν πάψει να πηγαίνουν με ντοσιέ στο αυστραλέζικο υπ.αμ. για φτηνότερες και γρηγορότερες προσφορές…

Μπορεί ο τρόπος της αλλαγής παραγγελίας να μην ήταν και τόσο κομψός. Αλλά η Καμπέρα είχε αλλάξει ήδη σχεδιασμούς. Θα προτιμούσε να πληρώσει την ρήτρα ακύρωσής της και να ξεφορτωθεί τα έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτα γαλλικά υποβρύχια. Όμως ο πομπώδης τρόπος που αυτό ανακοινώθηκε έσπασε τα νεύρα του βασιλιά Μακρόν: ήταν κομμένος και ραμμένος γι’ αυτό. Είχε και ο βασιλιάς τα δίκια του: τον ξεφτύλισαν…

Το τι τα θέλει τα made in usa υποβρύχια το αυστραλέζικο καθεστώς είναι προφανές: να κάνουν παρέα στα αμερικανικά στις περιπολίες τους στη νότια θάλασσα της κίνας. Συμβατά συστήματα επικοινωνιών, συμβατά όπλα… μια ωραία ατμόσφαιρα. Όμως δεν θα είναι έτοιμα ούτε αύριο ούτε σ’ ένα χρόνο, ούτε σε δύο.

Κι εκεί θα προκύψει σίγουρα ένα πρόβλημα: δεν είναι σοφό να λέγεσαι αυστραλία και να προκαλείς τόσο ανοικτά το Πεκίνο. Το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο έχει αποδεδειγμένα την δυνατότητα να ναυπηγεί 4 υποβρύχια ταυτόχρονα, στο ίδιο διάστημα που οπουδήποτε αλλού στον καπιταλιστικό πλανήτη ναυπηγούν ένα. Πράγμα που σημαίνει ότι ο αυστραλέζικος υποβρύχιος στόλος, όταν θα είναι έτοιμος, δεν θα αλλάξει στο ελάχιστο τους συσχετισμούς όπλων (και δυνάμεων) στην ευρύτερη περιοχή υπέρ των αμερικανο-αγγλο-αυστραλών…

Αντίθετα θα σπρώξει κάποιους γείτονες προς την μεριά της κίνας. Εκτός απ’ το θυμωμένο Παρίσι με την τελευταία αμερικανική παραγγελία έχει θορυβηθεί και η ισλαμική Τζακάρτα (ινδονησία): βρίσκεται ακριβώς απέναντι.

Τι απομένει απ’ αυτήν την σύντομη οικονομική – πολιτική διαμάχη; Κάποτε το Παρίσι είχε μεγάλες αποικίες στην ινδοκίνα. Κάποτε… Τώρα δεν μπορεί να ελπίζει σε οποιαδήποτε σημαντική επιρροή χωρίς την άδεια (και τον έλεγχο) της Ουάσιγκτον. Τον περασμένο Ιούλη ο γάλλος υπ.αμ. Jean-Yves Le Drian ευρισκόμενος στην αμερικανική πρωτεύουσα, είχε την έμπνευση να δηλώσει αλαζονικά τις φιλοδοξίες του γαλλικού ιμπεριαλισμού: Η Γαλλία είπε ήταν ένα έθνος του ινδικού-ειρηνικού, κατέχοντας περιοχές που της έδιναν την δεύτερη σε μέγεθος αποκλειστική οικονομική ζώνη, και μόνιμη στρατιωτική παρουσία 8.500 ανδρών…

Η απάντηση της Ουάσιγκτον δεν άργησε: «ήταν!!» “Πάρτε τα υποβρύχιά σας και δρόμο!!”, χοντροκομμένα… Περασμένα μεγαλεία… Αλλά ο βασιλιάς Μακρόν φαίνεται πως έχει ξεχάσει την μάχη και την ήττα του γαλλικού στρατού και των συμμάχων του στο Dien Bien Phu του βιετνάμ. Είναι «παλιά» βέβαια, του 1954. Οπότε λίγος ρεαλισμός δεν θα έβλαπτε. Καλύτερα μια χαμένη παραγγελία τώρα παρά ένα, δύο, τρία πολλά Dien Bien Phu στο μέλλον…

* Είκοσι χιλιάδες λεύγες υπό την θάλασσα – Ιούλιος Βερν, 1859 (;)…

(φωτογραφία: Οι Viet Minh σηκώνουν την σημαία τους στο αρχηγείο του γαλλικού στρατού στο Dien Ben Phu. Μετά την συντριπτική ήττα του το Παρίσι αναγκάστηκε, το 1954, να αποχωρήσει απ’ όλες τις αποικίες του στην ινδοκίνα…)