Tag: αγγλία

Ελληνο-ισραηλινή συμμαχία

Δευτέρα 23 Οκτώβρη>> Αν κρίνουμε απ’ την εντόπια προπαγάνδα και την πλειονότητα των δημαγωγών, για τους οποίους είναι γνωστό ότι στα «εθνικά θέματα» παίρνουν γραμμή, μπορεί και καθημερινά αν χρειάζεται, απ’ το υπουργείο εξωτερικών, υπάρχει μια κάποια ανομολόγητη αμηχανία στο εσωτερικό του συστήματος διακυβέρνησης, σε ότι αφορά τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Για την δημαγωγία το έγκλημα στο νοσοκομείο al Ahli ήταν ευκαιρία για την «κολοκυθιά»: ποιος να το έκανε άραγε; Ας αναθέσουμε στο ίδιο το έγκλημα να βρει τον δράστη του…

Η κολοκυθιά ήταν ανεπαρκής, οπότε η επόμενη φάση ήταν / είναι η «πονοψυχιά»: δεν έχει σημασία ποιος το έκανε, εδώ οι άνθρωποι πεθαίνουν… Διανθισμένη (η «πονοψυχία»), εννοείται, με το ότι «η Χαμάς είναι τρομοκρατική», κλπ κλπ.

Υποθέτουμε ότι εκεί που χαράζονται οι κατευθύνσεις υπάρχει μια κάποια αβεβαιότητα για το πόσο βαθιά και πόσο μακριά θα ήταν «εθνικά συμφέρον» να ακολουθηθεί ο σύμμαχος Τελ Αβίβ. Δεν ισχύει το ίδιο για τον σύμμαχο-Ουάσιγκτον, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, στο βαθμό που θέλει να παριστάνει τον εγγυητή του ότι η σύγκρουση στην Παλαιστίνη δεν θα ξεχυλίσει σ’ όλη τη Μέση Ανατολή, κι ακόμα μακρύτερα.

Το ελληνικό κράτος / κεφάλαιο συμμετέχει στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά ως τώρα το κάνει κυρίως από θέσεις επιμελητείας. Είναι βολικό: αν δεν ξεχυλίσει ο πόλεμος στην ουκρανία εκτός ουκρανικού πεδίου μάχης∙ αν δεν ξεχυλίσει η σκλαβιά της Παλαιστίνης… Ο don Rico το έχει δηλώσει («κάνουμε πόλεμο στη ρωσία»), αλλά ως τώρα δεν έχει τολμήσει να πει «κάνουμε πόλεμο στην Παλαιστίνη, στο ιράν, στη συρία…» Έστω και σιωπηρά το ελληνικό κράτος συμμετέχει ωστόσο και σ’ αυτά τα πεδία μάχης, όπως μπορεί…

Ο don Rico ανέβαλε το ταξίδι αγκαλιάσματος με τον αρχιδολοφόνο Netanyahu επικαλούμενος «λόγους ασφαλείας». Αλλά την επόμενη μέρα ο επιχειρηματίας πρωθ. του Λονδίνου πήγε στο Τελ Αβίβ∙ προφανώς οι «λόγοι ασφαλείας» του don Rico ήταν προσχηματικοί. Λιγότερο προφανές είναι αν οι εντόπιες πολιτικές βιτρίνες ελπίζουν σε κάτι παριστάνοντας τον ψόφιο κοριό. Έχουν υποχρεώσεις απέναντι στους συμμάχους τους, υποχρεώσεις και συμφέροντα που είναι ήδη μέσα στο αίμα!

Μοιάζει ως εάν οι ντόπιες πολιτικές βιτρίνες να «αντιλαμβάνονται το πρόβλημα» σήμερα όπως και ανάλογες στη δύση, ως ζήτημα πολιτικής εκπροσώπησης στη «διένεξη»… Αυτό τις βολεύει… Είναι ένας βλακώδης τρόπος απώθησης, εκτροπής και ποδοσφαιροποίησης, αλλά δεν περιμένουμε κάτι καλύτερο απ’ τους δυτικούς «ειδικούς της εξουσίας». Οι Παλαιστίνιοι (λοιπόν) δεν πρέπει να εκπροσωπούνται απ’ την Χαμάς (αυτό είναι πρώτη προτεραιότητα!!!)∙ και το απαρτχάιντ ισραηλινό καθεστώς δεν πρέπει να εκπροσωπείται απ’ τον Netanyahu. Αν αυτοί που δεν πρέπει εξαφανιστούν, τότε… όλα θα ησυχάσουν…

Οι δυτικοί έκαναν κάθε τι υπερασπίζοντας τον χωροφύλακά τους στη μέση Ανατολή επί δεκαετίες. Οι εντόπιοι τον ανακήρυξαν μάλιστα σε παράδειγμα προς μίμηση… Και τώρα που αλλάζουν ραγδαία οι παγκόσμιοι συσχετισμοί δύναμης∙ τώρα που η παλαιστινιακή αντίσταση έχει πετύχει κρίσιμες διεθνείς συμμαχίες στην-άλλη-μεριά-του-κόσμου∙ τώρα που, επιπλέον, έχουν χάσει τον πόλεμο στο ουκρανικό πεδίο μάχης∙ τώρα που απειλείται η ήττα τους και στη μέση Ανατολή ακόμα και με στρατιωτικά μέσα∙ τώρα λοιπόν ευχαρίστως θα «σχόλαγαν» τον Netanyahu (αφού όμως πρώτα εξοντώσει, το γρηγορότερο και «με βάση τους διεθνείς κανόνες», την «τρομοκρατική» παλαιστινιακή αντίσταση…) παριστάνοντας πως πάντα ήταν ιεραπόστολοι της ειρήνης, αλλά … δεν μπορούσαν να το δείξουν…

Ο βρετανικός (κρατικός / καθεστωτικός) guardian μιλάει, εκ μέρους των αφεντικών του, έξω απ’ τα δόντια. Όσοι έχουν σοφό μυαλό πρέπει να αμβλύνουν τις αντιδράσεις του – και μετά να τον ξεφορτωθούν.

Ω το άλφα της απελπισίας και το πι της παρακμής!!! Αν ο αρχιδολοφόνος Netanyahu παραμένει στην πρωθυπουργική καρέκλα στο Τελ Αβίβ αυτό οφείλεται στους χιλιάδες ψηφοφόρους του ακροδεξιού κόμματός του και των υπόλοιπων ακρο-ακρο-δεξιών και θεο-ναζί κομμάτων των εποίκων∙ έχοντας απέναντί του σαν αντιπάλους τους «κοσμικούς» ακροδεξιούς του υπόλοιπου φάσματος! Το καθεστώς του δεσμοφύλακα / χωροφύλακα, όχι μόνο (ή όχι τόσο) σαν «πολιτική εκπροσώπηση» αλλά, κυρίως, σαν κοινωνική κατάσταση, κουβαλάει τις συνέπειες του σταδιακού αλλά ξεκάθαρου ξεπεράσματος της γεωπολιτικής αξίας και αναγκαιότητάς του!!! Οι γεωπολιτικές πρόσοδοι που απολάμβανε επί δεκαετίες μειώνονται, εξατμίζονται. Το καθεστώς του δεσμοφύλακα / χωροφύλακα, επί ποινή οριστικής κατάρρευσης και διάλυσης, είναι υποχρεωμένο να δρα και-για-τον-εαυτό-του, για την-δική-του-σωτηρία-πάνω-απ’-όλα: σαν δήμιος, σαν αληθινός κρατικός τρομοκράτης, σαν «ο τρελός με τα πυρηνικά» – ακόμα κι αν αυτό κάποτε αποπροσανατολίζει και δυσκολεύει τους παρακμιακούς δυτικούς συμμαχικούς ιμπεριαλισμούς, που αυτήν την εποχή προσπαθούν να «ανασχέσουν» το ευρασιατικό project σε άλλα σημεία του πλανήτη: στην ανατολική ευρώπη και στον Ειρηνικό… (κάτι που αφήνει αδιάφορο τον ισραηλινό φασισμό).

Με ή χωρίς Netanyahu, με ή χωρίς χερσαία εισβολή στη λωρίδα / φυλακή («πέσιμο στην παγίδα»…) αυτή η ιστορική εξέλιξη είναι αναπόδραστη. Η «εισβολή του al Aqsa» ήταν ο καταλύτης, ο ιστορικός επιταχυντής∙ όχι η αιτία της! Οι τωρινές οργανώσεις της παλαιστινιακής αντίστασης αναδεικνύονται σε Τιμωρό Χέρι της Ιστορίας∙ κι απ’ την άλλη μεριά η τωρινή ultra φασιστική σύνθεση του γκουβέρνου στο Τελ Αβίβ αναδεικνύεται στον Πρωκτό της Ιστορίας – μιας ιστορίας (καπιταλιστικής απ’ την μια, εργατικά ανταγωνιστικής απ’ την άλλη) που ξεπερνάει τις στιγμές (και τις παρομοιώσεις μας)!

Εκεί έγκειται (κατά την ταπεινή γνώμη της ασταμάτητης μηχανής) η στρατηγική ευφυία στη σύλληψη, στο σχεδιασμό και στην πραγματοποίηση μιας τέτοιας ενέργειας, που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν αυτοκτονία: οξύνει την δυτική κρίση / παρακμή, την αναγκάζει να εκδηλωθεί ακόμα πιο καθαρά, με ακόμα μεγαλύτερο κυνισμό, την ίδια στιγμή που ο υπόλοιπος καπιταλιστικός πλανήτης κρύβει όλο και λιγότερο την αδιαφορία του για τις δυτικές «αλήθειες» και επιδεικνύει την αντιπαλότητά του σε μια αιματηρή ηγεμονία / πλανητική εκμετάλλευση 5 ή 6 αιώνων.

Ναι, οι Παλαιστίνιες και οι Παλαιστίνιοι είναι «πολύ μικροί» μέσα στην Ιστορία – ή έτσι το καταλαβαίνουν οι βασανιστές τους και οι δυτικοί εταίροι τους. Αλλά στην (ξεχασμένη;) Θεωρία του Χάους είναι το πέταγμα μιας μικρής πεταλούδας που προκαλεί αλυσιδωτές εξελίξεις∙ προκαλώντας ως μια τροπική καταιγίδα στην άλλη άκρη του κόσμου.

Αυτή η μικρή πεταλούδα πέταξε.

Και διάφοροι «μικροί» και «μεγάλοι» don Rico των δυτικών ολιγαρχιών βλέπουν έντρομοι ότι δεν ξέρουν τι θα τους ξημερώσει…

Zero-hour contract

Δευτέρα 21 Αυγούστου>> Υπογράφεις «πρόσληψη» (σε δουλειά) που προβλέπει τα εξής: α) το αφεντικό δεν δεσμεύεται να σε εκμεταλλεύεται συγκεκριμένες ώρες, συγκεκριμένες ημέρες… Τίποτα. «Μηδέν» ωράριο – που σημαίνει: οποιοδήποτε ωράριο! Ό,τι πει τ’ αφεντικό!!… β) Δεν προβλέπεται μισθός, ωρομίσθιο, ή οτιδήποτε σχετικό με την «αμοιβή» σου. Όλα εξαρτώνται από… γ) «Είσαι στη διάθεση του αφεντικού». Διαρκώς. Δουλεύεις «όποτε χρειάζεται», και «όσο χρειάζεται». Φυσικά μπορείς να αρνηθείς να πας. Νομίζεις ότι θα ξαναφωνάξει αν έχει κι άλλους με «συμβόλαια μηδενικών ωρών»; Σιγά… Όμως αυτό ΔΕΝ θεωρείται απόλυση…

Αυτό λεγόταν δουλεία μέχρι που η politically correct ορολογία του μεταμοντέρνου καπιταλισμού βρήκε αυτό το φανταχτερό όνομα: «συμβόλαιο μηδενικών ωρών». Ποια διεστραμμένα μυαλά το σκέφτηκαν; Νεοφιλελεύθερα βέβαια, στην κοιτίδα του νεοφιλελευθερισμού, στη μεγάλη βρετανία. Την δεκαετία του ’90 ή λίγο αργότερα – αν δεν κάνουμε λάθος. Για να διευκολυνθούν (είπαν) οι «ευέλικτες μορφές εργασίας». Πράγματι: οι «ευέλικτες» δεν είναι «μηδέν»!! Είναι φουλ, και με μαστίγιο!!

Ποια αφεντικά είναι που αξιοποιούν (στην επικράτεια του βασιλιά αγγλίας, ουαλίας, σκωτίας, κλπ κλπ, και σε ελάχιστα ακόμα κράτη ) μια τέτοια «ευελιξία»; Οι μεγάλες αλυσίδες λιανικής, οι μεγάλες αλυσίδες έτοιμου φαγητού, και φυσικά η γνωστή amazon. Υπάρχουν σύγχρονοι εργάτες / εργάτριες που δέχονται να είναι έρμαιο σε τέτοιες ορέξεις της εργοδοσίας; Δυστυχώς ναι. Η ανάγκη μπορεί να σε πιάσει όχι απ’ το μανίκι αλλά απ’ τον λαιμό.

Αυτή την λαμπρή ιδέα (θέλει να) μεταφέρει στο ελλαδιστάν ο καινούργιος φίλος και προστάτης της εργατικής τάξης, με την γνωστή ιδεολογία, εξέχον στέλεχος της don Rico & Co. (Το ότι θέλει να το νομοθετήσει ντάλα καλοκαίρι είναι εντελώς τυχαίο…) Αλλά είναι ακόμα πιο πονηρούλης. Μαζί μ’ αυτήν, στο ίδιο νομοσχέδιο, κηρύσσει την ιερότητα των απεργοσπαστών! Απεργοσπάστες είναι εκείνα τα άτομα που υπονομεύουν μεν μια απεργία, αν όμως αυτή κερδίσει καθόλου δεν παραιτούνται απ’ τα κερδισμένα. Τέτοιοι τύποι καθαγιάζονται πλέον επίσημα.

Τι σχέση έχει τώρα η ιερότητα της απεργοσπασίας με τα συμβόλαια μηδενικών ωρών; Είναι προφανές: όποιο αφεντικό έχει στη διάθεσή του μια «δεξαμενή» εργατών / τριών σε αναμονή, θα ψάχνει να βρίσκει πάντα κάποιον για μισό μεροκάματο εδώ ή ένα εκεί, ακόμα και σε περιπτώσεις γενικής απεργίας. Θα είναι μάλιστα προστατευμένος και αυτός κι όσοι πουν «ναι», για όποιον λόγο κι αν το κάνουν.

Οι αφέντες θέλουν κάποιοι-να-δουλεύουν, και κάνουν ό,τι μπορούν ώστε αυτοί να-μην-είναι-άνθρωποι. Συγγνώμη για την ακραία έκφραση, αλλά μηδέν να είναι οι ώρες τους!

Ουκρανικό πεδίο μάχης: 4ος παγκόσμιος…

Ο Ben Wallace είναι ο πολεποκάπηλος υπ.αμ. της αυτού μεγαλειότητας στο Λονδίνο που πρόκειται σύντομα να παραιτηθεί. Να τι δήλωσε πριν λίγες μέρες: «Η Ουκρανία έχει γίνει με τραγικό τρόπο ένα εργαστήριο μελέτης της απόδοσης των όπλων μας. Εκεί έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν πραγματικά επιθετικό αντίπαλο, οπότε είναι πολύ καλύτερες οι συνθήκες για να δοκιμάσουμε την ποιότητά τους. Θα ήταν μεγάλη ανοησία να αγνοήσουμε τα μαθήματα από εκεί….»

Δευτέρα 24 Ιούλη>> Τα πιο πάνω υποδεικνύουν ίσως ότι επίκειται κάποια «κλιμάκωση» απ’ τη μεριά είτε του νατο συνολικά είτε κάποιων δυτικών κρατών στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Η ταπεινή μας άποψη είναι ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι πράγματι έντονοι, όχι όμως υποχρεωτικά λόγω των δυτικών «πρωτοβουλιών». Το κυρίως μέτωπο του 4ου παγκοσμίου πολέμου για την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της είναι στον Ειρηνικό: το Πεκίνο και οι καθόλου αμελητέες επιρροές του – αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Όταν η Ουάσιγκτον ξεκίνησε τον πόλεμο κατά της Μόσχας μέσω Κιέβου, στις αρχές του 2014 (στην πραγματικότητα νωρίτερα) οι παγκόσμιοι συσχετισμοί δύναμης δεν ήταν οι σημερινοί. Δεν χρειάζεται ηλεκτρονικό μικροσκόπιο για δει κάποιος την σημερινή διάταξη: όταν για παράδειγμα το σύνολο των πάνω από 30 λατινοαμερικάνικων κρατών απορρίπτει την ευρωπαϊκή προσπάθεια να καταγγείλουν την Μόσχα (όπως έγινε σε πρόσφατη σύνοδο «οικονομικής συνεργασίας») τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα.

Σύμφωνα με το καθεστωτικό associated press πριν μια βδομάδα, στις 18 Ιούλη:

…Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Λατινικής Αμερικής ολοκλήρωσαν μια σύνοδο κορυφής που υποτίθεται ότι θα ήταν έρωτας μετά από οκτώ χρόνια χωρισμού, αλλά αντίθετα τέλειωσε την Τρίτη με επιδείνωση, λόγω της αποτυχίας να υπάρξει ομόφωνη υποστήριξη έστω και μιας ήπιας δήλωσης σχετικά με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Η ένθερμη υποστήριξη της Ευρώπης στην Ουκρανία συγκρούστηκε με την αποστασιοποιημένη ή και ουδέτερη στάση που είναι διάχυτη στην Κοινότητα των κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, των 33 μελών. Εκείνο που θα έπρεπε να είναι μια απλή λεπτομέρεια σε μια διάσκεψη κορυφής ορόσημο για τους οικονομικούς δεσμούς και τις νέες επενδύσεις έγινε το κέντρο της…

Τα ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια (όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα δυτικά…) θέλουν να διασώσουν την ισχύ τους σ’ έναν καπιταλισμό κόσμο που αλλάζει ραγδαία, όχι μόνο την «οικονομική» αλλά και την «πολιτική», «γεωπολιτική» και «ιδεολογική», όπως έμαθαν εδώ και αιώνες∙ και δεν μπορούν πια. Όταν ξεκινάς μια proxy εκστρατεία (κατά της Μόσχας, θεωρώντας την «αδύναμο κρίκο») για να επιβεβαιώσεις την παγκόσμια ηγεμονία σου και να φοβίσεις τους «αμφισβητίες», τους «rivals» συνολικά, και το πράγμα καταλήγει ύστερα από 8 + 1,5 χρόνια σε πανηγυρική επίδειξη των αδυναμιών και της αποτυχίας σου, το να «κλιμακώσεις» είναι μεν μια πιθανή επιλογή… αλλά μια τυφλή τέτοια. Εν τω μεταξύ ο χρόνος κυλάει όλο και πιο έντονα σε βάρος σου…

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε αν ο άξονας, το νατο, θα επιχειρήσει ένα είδος «φυγής προς τα εμπρός» στο ουκρανικό πεδίο μάχης ή όχι∙ κάποια σύγχιση για το «τι κάνουμε τώρα;» έχει αρχίσει να απλώνεται και στο εσωτερικό των δυτικών καθεστώτων. Μπορούμε όμως να προβλέψουμε ότι τα μέλη του ευρασιατικού project, και οπωσδήποτε Μόσχα και Πεκίνο, έχουν στη διάθεσή τους μια γκάμα κινήσεων κρατώντας πάντα την πρωτοβουλία των κινήσεων που έχουν ήδη κατακτήσει. Και μπορούμε να προβλέψουμε επίσης ότι αυτές οι κινήσεις θα είναι τέτοιες που δεν θα φέρουν σε δύσκολη θέση τους παλιότερους και νεώτερους «εταίρους» τους σ’ όλο τον πλανήτη.

Δύσκολοι καιροί για ξεπεσμένους πρίγκηπες…

 

Οι αποδείξεις πέφτουν σαν το χαλάζι!

Δευτέρα 5 Ιούνη>> Αυτό κάτω είναι επίσημο έγγραφο της Βρετανικής Ρυθμιστικής Αρχής Φαρμάκων και Φροντίδας Υγείας / MHRA. Το ανάλογο, δηλαδή, του αμερικανικού FDA, του ΕΜΑ (για την ε.ε.) κλπ. Οι «υπεύθυνοι» για την «ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα» των κάθε είδους φαρμάκων και σκευασμάτων που βγαίνουν στην πιάτσα.

Η MHRA θέλει επειγόντως να «αγοράσει κάτι»…

Προσέξτε πρώτα την ημερομηνία πάνω αριστερά: 23 Οκτώβρη 2020… Οι πλατφορμιασμοί ΔΕΝ έχουν ξεκινήσει ακόμα!!!

Δείτε τώρα την παραγγελία στο κάτω μέρος της εικόνας:

Η MHRA ζητεί επειγόντως ένα software εργαλείο Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ) για να επεξεργάζεται τον αναμενόμενο μεγάλο όγκο των παρενεργειών του εμβολίου για την covid-19, και να διασφαλίζει ότι δεν θα χαθούν λεπτομέρειες απ’ το αρχείο αυτών των παρενεργειών…

Σε απλά ελληνικά: στα τέλη Οκτώβρη του 2020, δύο μήνες πριν την αφετηρία της δολοφονικής επιβολής της γενετικής μηχανικής, η βρετανική MHRA που, υποτίθεται, δουλειά της είναι να επιβεβαιώνει την «ασφάλεια» των φαρμάκων, ΗΞΕΡΕ ότι οι πλατφόρμες που η ίδια είχε εγκρίνει (ή σκόπευε να εγκρίνει άμεσα) θα είχαν «μεγάλο όγκο παρενεργειών»! Τόσο μεγάλο ώστε χρειαζόταν εφαρμογή «τεχνητής νοημοσύνης» για να διαχειριστεί τον «μεγάλο όγκο» (σαν πληροφορίες φυσικά, κρυμμένες απ’ τους υποτελείς…)∙ εφαρμογή που έψαχνε επειγόντως…

Ήξερε η MHRA ότι θα γινόταν σφαγή υπό την επίβλεψή της και δεν το ήξεραν ο FDA ή ο EMA, ή οι αντίστοιχες καναδικές, αυστραλιανές ή/και ισραηλινές «υπηρεσίες προστασίας της δημόσιας υγείας»;

Ρωτήστε παρακαλούμε την γνώμη των caradinieroi/pfizeroi που γνωρίζετε… Αυτοί είναι πολύ έξυπνοι, και είχαν / έχουν όλες τις «σωστές απαντήσεις» για θέματα «επιστήμης», «δημόσιας υγείας», κλπ.

Ουκρανικό πεδίο μάχης…

Το αρχηγείο της GRU είναι το λευκό οκταόροφο κτήριο στο πάνω μέρος της φωτογραφίας

Δευτέρα 5 Ιούνη>> Εφόσον ανέλαβε επίσημα την ευθύνη η ανεγκέφαλη αλεπού (: Putin) δεν υπάρχει περιθώριο αμφιβολίας: ρωσικός πύραυλος με «διατρητική» κεφαλή κτύπησε το υπόγειο καταφύγιο κάτω απ’ το οκταόροφο αρχηγείο των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών της ουκρανίας (GRU), στο Κίεβο το Σάββατο 27 Μάη… την ώρα που μερικές δεκάδες αξιωματικοί κρατών μελών του νατο (αμερικάνοι αλλά όχι μόνο) έκαναν σχέδια μαζί με ουκρανούς… για το γνωστό θέμα. Μιας και οι απώλειες εκεί είναι εντελώς top secret, τα μόνα στέρεα συμπεράσματα για σοβαρούς τραυματισμούς ή/και θάνατο στρατηγών του νατο στη συγκεκριμένη επίθεση προέρχονται απ’ την καταγραφή, λίγες ώρες αργότερα, επειγουσών μετακινήσεων ιπτάμενων ασθενοφόρων / μεταγωγικών του us army μεταξύ της πολωνικής πόλης Rzeszow, πολύ κοντά στα πολωνο-ουκρανικά σύνορα, και της αμερικανικής βάσης στο Ramstein της γερμανίας, που διαθέτει μεγάλο στρατιωτικό νοσοκομείο…

Πρόκειται για ένα γεγονός που έχει ιδιαίτερη σημασία:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το ψηφιακό ευρώ, το «σχέδιο Δήμητρα», και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις

Δευτέρα 1 Μάη>> Η ιδέα του να έχει κάποιος έναν καταθετικό λογαριασμό απευθείας στην […1] Κεντρική Τράπεζα, που θα είναι προστατευμένος από πιθανές αστοχίες στο τραπεζικό σύστημα και άρα δεν θα απειλείται με ενδεχόμενο «κούρεμα», δεν αποτελεί ένα θεωρητικό σενάριο. Ο νέος οδικός χάρτης για το ψηφιακό ευρώ, που θα απαντά σε αυτή την απειλή, ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα από […2], φέρνοντας ένα βήμα πιο κοντά αυτήν την προοπτική, και το επόμενο ραντεβού έχει οριστεί […3] που θα λάβουν τις τελικές αποφάσεις για τον χρόνο υλοποίησης του ψηφιακού ευρώ.

Το ψηφιακό ευρώ δεν θα διαφέρει σε τίποτα από έναν κοινό λογαριασμό που ένα φυσικό πρόσωπο ή μια επιχείρηση τηρεί σε μια εμπορική τράπεζα. Στην πράξη θα αποτελεί ένα μέσο συναλλαγών για μεταφορές χρημάτων ή πληρωμές αγορών, όπως συμβαίνει σήμερα με το απλό νόμισμα. Έτσι, κάποιος θα μπορεί να κάνει μια αγορά σε ένα εμπορικό κατάστημα χρησιμοποιώντας, αντί του λογαριασμού του στην τράπεζα ή της κάρτας του, τον λογαριασμό στην […4]. Η διαφορά θα είναι ότι τα χρήματα που θα είναι τοποθετημένα στην […5] δεν θα υπόκεινται στην απειλή του «κουρέματος», καθώς θα περιβάλλονται από την αυξημένη προστασία της Κεντρικής τράπεζας.

Και τώρα το κουίζ. Συμπληρώστε τα κενά […Χ] με ένα απ’ τα δύο σετ:

Α) 1: Ελληνική

2: μερα24

3: μετά τις εκλογές

4: τράπεζα της ελλάδας

5: τράπεζα της ελλάδας

ή

Β) 1: Ευρωπαϊκή

2: την ΕΚΤ

3: για τον Οκτώβριο, στη συνεδρίαση των κεντρικών τραπεζών

4: ΕΚΤ

5: ΕΚΤ

Διαφορετικά το ερώτημα και η απάντηση: είναι τα πιο πάνω απόσπασματα απ’ την παρουσίαση του «σχεδίου Δήμητρα» από τον Γιάνη Βαρουφάκη και τα υπόλοιπα στελέχη του μερα25; Όχι! Είναι αποσπάσματα από δημοσίευμα της καθεστωτικής «καθημερινής» προχτές, Σάββατο 29 Απρίλη 2023, με τίτλο άνοιγμα λογαριασμού απευθείας στην ΕΚΤ.

Ποιος δουλεύει λοιπόν ποιόν, και γιατί; Όλη η φλυαρία, η ποζεριά και σχεδόν όλα τα επιχειρήματα περί «σχεδίου Δήμητρα» δεν είναι παρά διαφήμιση του ψηφιακού ευρώ!!! Το οποίο βρίσκεται υπό διαμόρφωση εδώ και λίγα χρόνια. Όπως εδώ και λίγα χρόνια βρίσκονται υπό διαμόρφωση τα ψηφιακά νομίσματα δεκάδων κρατών του πλανήτη, από «πρωτοκλασσάτα» (ψηφιακό δολάριο, ψηφιακό ρούβλι, ψηφιακή ρουπία, κλπ) έως πιο «αναπτυσσόμενα» (για παράδειγμα νιγηρία, γκάνα, μαλαισία, ταϋλάνδη). Το Πεκίνο με το ψηφιακό γουάν είναι μερικά χρόνια μπροστά, έχοντας τρομοκρατήσει τα δυτικά αφεντικά…

Γιατί το μερα25 και ο επικεφαλής του παρουσιάζουν ένα παγκόσμιο σχέδιο νομισματικής (και όχι μόνο) αναδιάρθρωσης όπως είναι τα ψηφιακά νομίσματα σαν «δική τους ιδέα»; Πρώτον, επειδή θεωρούν τους υποτελείς ηλίθιους και άσχετους! Δεύτερον, επειδή θέλουν να την παρουσιάσουν σαν «δική τους ιδέα» πασπαλισμένη με τα δικά τους ψέματα. Και τρίτον, επειδή ζήλεψαν την δόξα του ρημαδοΚούλη: παρουσίασε το ψηφιακό διαβατήριο εμβολιασμού σαν δική του ιδέα, ενώ ήταν γνωστό ότι η ε.ε. ετοιμαζόταν γι’ αυτό από το 2018!!! Και, βέβαια, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές βιτρίνες ευχαρίστως αναγνώρισαν στον ρημαδοΚούλη την «πατρότητα της ιδέας» για να απωθήσουν το ενδεχόμενο να μάθουν οι υπήκοοί τους ότι το πράγμα ετοιμαζόταν χρόνια πριν τον τσαχπίνη, κι έτσι να τους μπουν ψύλλοι στ’ αυτιά…

Γιατί καθεστωτικά «κόμματα εξουσίας» όπως η νδ και ο συριζα δεν απαντούν «σιγά την πατρότητα της ιδέας!» στο δήθεν βαρουφακικό «σχέδιο Δήμητρα»; Πρώτον, επειδή θεωρούν τους υποτελείς ηλίθιους και άσχετους! Και δεύτερον, επειδή θέλουν να το αξιοποιήσουν διαστρεβλωμένο για τις προεκλογικές τους ανάγκες…

Υπάρχει δυστυχώς μία αλήθεια, και στα ψέματα των μεν και στην αξιοποίηση των δε.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Άνοιξη…Ωραίος καιρός για ψηφοφόρους!

Ο δρόμος για την κόλαση (του “εθνικού συμφέροντος”…) είναι ο ίδιος… Αλλά ποιος είναι ο ομορφότερος για οδηγός; Ε; Ο λαός ας αποφασίσει!

Δευτέρα 10 Απρίλη>> Το ελλαδιστάν βρίσκεται ως γνωστόν (διακομματικά…) στη «σωστή πλευρά της ιστορίας»: στον Ατλαντικό, κάπου ανάμεσα στις βρετανικές και στις αμερικανικές ακτές… Ο υπολογισμός του νο 1 εθνικού κεφάλαιου, των εφοπλιστών, που καθορίζουν τις βασικές γραμμές της «εξωτερικής πολιτικής» της Αθήνας, είναι γνωστός: με τον θαλασσοκράτορα στόλο, τελεία και παύλα.

Ως τώρα η «ισχύς» του αμερικανικού ναυτικού δεν αμφισβητείται άμεσα∙ κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο μ’ έναν all out πόλεμο. Αμφισβητείται όμως άμεσα, πρακτικά και αποτελεσματικά η αποτελεσματικότητα αυτής της ισχύος στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή: απ’ τον Ινδικό ως την Μαύρη Θάλασσα.

Το πρώτο και κύριο μέτωπο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού είναι ο Ειρηνικός και η ανατολική Aσία (η ζώνη επιρροής του Πεκίνου…) Αλλά οι εξελίξεις στην εδώ «γειτονιά», στο δεύτερο μέτωπο του 4ου παγκόσμιου, δεν είναι καθόλου αδιάφορες τόσο για την Ουάσιγκτον όσο και για τον άξονα συνολικά: έχουν επενδυθεί για πάνω από 30 χρόνια πάρα πολλά στο μαζικό έγκλημα και στην καταστροφή για να ανασχεθεί το ευρασιατικό project στο άπλωμά του τόσο προς την ευρώπη όσο και προς την αφρική ώστε ο άξονας να μείνει τώρα πια αδρανής απέναντι στις όλο και πιο συστηματικές απώλειές του∙ απώλειες όχι (ακόμα…) σε στρατό ή σε όπλα αλλά σε όλα τα υπόλοιπα.

Το ελλαδιστάν «πουλάει Αιγαίο» στον άξονα (στο ναυτικό και αεροπορικό σκέλος του) σαν τμήμα της ανάσχεσης. Έχει κάνει τα πάντα (διακομματικά) για να στήσει τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του στην περιοχή σαν αντίγραφο και υποσύνολο του αμερικανικού, του αγγλικού και του γαλλικού ιμπεριαλισμού (στον βαθμό που αυτοί δεν συγκρούονται μεταξύ τους): απ’ τις αγκαλιές και τα φιλιά με τον χασάπη του Καϊρου και το ισραηλινό φασισταριό ως την αντι-ιρανική «προστασία» στον τοξικό του Ριάντ (θυμάστε την συστοιχία patriot;) και τις αγκαλιές με τον «τζενεράλ Χαφτάρ» της Βεγγάζης και τον άλλο τοξικό, των εμιράτων… Όλα αυτά, φυσικά, υπό την προϋπόθεση της «προστασίας του εθνικού συμφέροντος» που με λίγες λέξεις λέγεται «ο αιώνιος εχθρός πρέπει να διαλυθεί»!

Όμως η λεγόμενη «σωστή πλευρά της ιστορίας» δεν έχει μόνο επιφάνεια και ελαφρύ κυματισμό. Έχει και δυνατά μπουρίνια, έχει και βυθό. Η πολεμική, μιλιταριστική, φονική «σταθερότητα στην ανατολική Μεσόγειο» την οποία καμάρωνε ότι υπηρετεί το ελλαδιστάν εδώ και χρόνια αντικαθίσταται γρήγορα από μια άλλη, που είναι ιμπεριαλιστική βέβαια, αλλά με «ανθρώπινο πρόσωπο», μέσα ή έξω από εισαγωγικά. Το βέβαιο είναι πως όλες οι πολεμοκάπηλες λιτανείες στην περιοχή (στο όνομα της «ειρήνης» φυσικά!!!) χάνουν γρήγορα την αίγλη και την επιρροή τους απ’ την στιγμή που μια αναδυόμενη «μεγάλη δύναμη» (η κίνα και οι δικοί της σύμμαχοι) έχει να προτείνει κάτι αισθητά καλύτερο, και έχει τα μέσα να το κάνει ρεαλιστικό.

Σε τέτοιες περιπτώσεις δύο και μόνο δύο είναι τα ενδεχόμενα. Είτε βία, ακόμα περισσότερη βία και καταστροφή απ’ την μεριά των παλιών αφεντικών για να σώσουν ό,τι μπορούν∙ είτε αναγνώριση της καινούργιας πραγματικότητας, των καινούργιων συσχετισμών, και προσαρμογή στα δεδομένα τους.

Για την Ουάσιγκτον ξέρουμε τι θα προσπαθήσει να κάνει… αν προλάβει. Όσο για το ελλαδιστάν; Εδώ έχουμε άνοιξη… και κυβερνο-καλλιστεία…

Ο 4ος (παγκόσμιος πόλεμος) σε δημόσια θέα. (3)

Δευτέρα 13 Φλεβάρη>> Το να τεκμηριώνεται μια τέτοιου είδους επίθεση κατά (τυπικά) συμμάχου και να ακολουθεί (ως τώρα) αυτό το κράμα παγερής και για κάποιους συνένοχης σιωπής εκ μέρους των θιγόμενων, ίσως επιτρέπει στον «άξονα» να θεωρεί πως έχει ακόμα τον αέρα στα πανιά του… υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα κινδυνέψουν άμεσα δικά του εδάφη και υποδομές. Αν και εφόσον τα αυριανά και μεθαυριανά κόστη του πολέμου συνεχίσουν να πληρώνονται από ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια, για ποιον λόγο να ενοχλούνται οι πολεμοκάπηλοι του άξονα;

Ο τοξικός κλόουν συνεχίζει να περιφέρεται μεταξύ των ευρωπαϊκών παρακμιακών πολιτικών βιτρινών ως «προστάτης» τους (απ’ το ρωσικό κακό). Ζητάει όλο και πιο αναβαθμισμένα όπλα, αλλά ουσιαστικά εκείνο που ζητάει είναι πιο άμεση εμπλοκή των ευρωπαϊκών στρατών. Η σταθερή και συχνή αναφορά σε «επανακατάκτηση της Κριμαίας», και απ’ το δικό του στόμα αλλά και απ’ τον αγγλικό κρίκο του άξονα, είναι ενδεικτικό της έντασης των δυτικών φαντασιώσεων.

Όπου ακούτε «Κριμαία»

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

«Αποτελεσματικά και ασφαλή»

Δευτέρα 30 Γενάρη>> Μετά την γαλλία (Christian Velot, Δευτέρα 9 Γενάρη), την ιαπωνία (Masanori Fukushima, Δευτέρα 16 Γενάρη), την ισπανία (Joan-Ramon Laporte, Δευτέρα 23 Γενάρη) πάμε στην αγγλία. Εις διπλούν. Το «θωρηκτό» της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας και της βίαιης μαζικής επιβολής της εγκληματικής γενετικής των mRNA πλατφορμών, με πλήρωμα χιλιάδες καλοθελητές συνενόχους και πληρωμένους (με διάφορους τρόπους) εγκάθετους, βουλιάζει – αλλά αφήνει πίσω του θάνατο, πόνο, πένθος, φόβο. Το να ξέρουμε και το να μαθαίνουμε εξακολουθεί να είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. ‘Oπως ήταν απ’ την αρχή.

Όμως τώρα με διπλό τρόπο. Πρώτον, επειδή είναι αδιανόητο να εγκαταλείπονται αυτές οι εκατοντάδες χιλιάδες «παράπλευρες απώλειες» κυνικά και απάνθρωπα, «σα να μην έγινε τίποτα». Και δεύτερον, επειδή η σιωπή για το έγκλημα εξασφαλίζει ότι θα συνεχιστεί με πάμπολλες μορφές∙ κι αυτό ακριβώς μεθοδεύουν, ετοιμάζονται να κάνουν σ’ όλο τον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και οι λακέδες τους.

Ο ινδικής καταγωγής Aseem Malhorta, καρδιολόγος, μέλος του NHS, είναι ένας απ’ τους πιο γνωστούς γιατρούς στην ειδικότητά του στη βρετανία. Το 2016 αναγνωρίστηκε σαν ένας ανάμεσα στους 500 πιο επιδραστικούς ειδικούς (άσχετα από ειδικότητα) εκεί, ενώ θεωρείται πρωτοπόρος μειονοτικός (απ’ τις κοινότητες μεταναστευτικής καταγωγής) για τις δράσεις του υπέρ της δημόσιας υγείας.

Στην αφετηρία της υγιειονομικής τρομοκεκστρατείας ήταν «υπέρ» – υπέρ και των πλατφορμιασμών… Μέχρι που πέθανε ο υγιής πατέρας του, «ξαφνικά», μετά από μια δόση… Τότε ο Malhorta άρχισε να ψάχνει. Και φυσικά βρήκε, γινόμενος κι αυτός «ψέκα» (το υποτιτλισμένο video είναι δουλειά της ομάδας της ertopen, απ’ όπου προβλήθηκε αρχικά):

Ο Bob Gill είναι γιατρός στο NHS (εθνικό σύστημα υγείας της βρετανίας) και απ’ τους πιο γνωστούς δημόσια εχθρούς της ιδιωτικοποίησής του. Το 2022 δημιούργησε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «The Great NHS Heist» (Η Μεγάλη Ληστεία του NHS) που προβλήθηκε εκτεταμένα (ιντερνετικά). Υποθέτουμε ότι οι αριστεροί caradinieroi/pfizeroi θα τον χειροκροτούσαν γι’ αυτό, όμως τελικά κανείς δεν είναι τέλειος. Ακόμα και ο Bob Gill μπορεί να αποδειχθεί «ψέκα» όταν λέει πρόσφατα τέτοια πράγματα (κάτι που σημαίνει «ευτυχώς που η αριστερά του κράτους, του παρακράτους και του κεφάλαιου στα μέρη μας έχει απαλλαγεί από τέτοιους ‘λικβινταριστές’ και κρατάει ακμαίους τους γνωστούς ‘στρατηγούς’ της…»):

[Υποτιτλισμένο, πατάτε cc]

 

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Παραισθησιογόνα για όλους!!!

Δευτέρα 23 Γενάρη>> Πώς είναι η σύγκρουση μεταξύ πραγματικότητας και εικονικής πραγματικότητας; Θα ήταν φιλολογική ερώτηση αν δεν συνέβαινε να ζούμε ήδη μέσα σ’ αυτήν! Ο πόλεμος στην ουκρανία είναι αυτή τη στιγμή μια αιματηρή πλευρά αυτής της σύγκρουσης∙ βρισκόμαστε, εδώ, σε απόσταση ασφαλείας (ως τώρα). Επίσης όμως βρισκόμαστε λίγο πολύ στην επικράτεια της εικονικής πραγματικότητας. Που παράγεται από εντελώς πραγματικούς λόγους: ειδικά τις συμμαχίες του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου και γενικά το δυτικό σύστημα δημαγωγίας.

Θα ακούσετε λοιπόν ξανά και ξανά για τους «γερμανούς που δεν δίνουν τανκς στους ουκρανούς να νικήσουν τους ρώσους». Οι «γερμανοί είναι κακοί» (εδώ και χρόνια, με κάθε ευκαιρία…) για έναν απλό λόγο: επειδή η Αθήνα είναι σύμμαχος της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου – τελεία και παύλα!

Και η Βαρσοβία επίσης το ίδιο. Νοιώθει κι αυτή «ανερχόμενη δύναμη». Και ο πρωθ. Morawiecki έστειλε πρόσφατα τελεσίγραφο στο Βερολίνο: «Θα φτιάξουμε μια μικρότερη συμμαχία ευρωπαϊκών κρατών / στρατών αν δεν στείλετε leopard 2… H ουκρανία και η ευρώπη θα νικήσουν με ή χωρίς την γερμανία!» Ώπα: έτσι λέγεται το «μόλις μας δοθεί ευκαιρία θα ‘απελευθερώσουμε’ την (ουκρανική σήμερα) Γαλικία» – έτσι δεν είναι;

ΔΕΝ θα σας πουν πάντως σε καμία περίπτωση ότι για τον τοξικό του Κιέβου τα χειρότερα στο πρόσφατο (την περασμένη Παρασκευή) «ραντεβού» στην αμερικανική / νατοϊκή βάση του Ramstein στη γερμανία («ραντεβού» υψηλού επιπέδου νατοϊκό + friends για τα όπλα που είναι δυνατό να προωθηθούν στον κλόουν) ακούστηκαν όχι από γερμανικό αλλά αμερικανικό στόμα!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.