Tag: αγγλία

Οι τρομοκράτες!

Σάββατο 28 Μάρτη. Το imperial college του Λονδίνου θα πρέπει να είναι σοβαρό μαγαζί – το λέει και το όνομά του. Τα σοβαρά μαγαζιά αυτού του είδους τώρα ασχολούνται με το να ξερνάνε θάνατο – και το imperial college θέλησε να πλασσαριστεί στο βάθρο του «διαγωνισμού τρομοπαραγωγής». Μάζεψε ούτε λίγο ούτε πολύ 47 «ειδικούς» και έκανε πρόβλεψη για το πόσους θα μολύνει και θα σκοτώσει ο covid 19. Τα αποτελέσματα διατρέχουν ήδη τον κυβερνοχώρο καλπάζοντας· το imperial college (σε συνεργασία με τον μόνιμα ύποπτο για τις σχέσεις του με τις δυτικές φαρμοβιομηχανίες π.ο.υ.) ανεβαίνει στη λίστα των «αξιόπιστων» τρομοκρατών.

Τί προέβλεψαν οι 47 καλοί ειδικοί; Ότι

– Αν δεν ληφθούν έγκαιρα περιοριστικά μέτρα, τότε θα «κολλήσουν» παγκόσμια 7 δισεκατομύρια ανθρώπων (: συνολικός πληθυσμός του πλανήτη 7,8 δις…). Και θα πεθάνουν γύρω στα 40 μύρια…

– Αν ληφθούν τέτοια περιοριστικά μέτρα (και στην αγγλία, εκεί απευθύνεται κυρίως η έρευνα…) τότε θα πεθάνουν “μόνο” 1,3 εκατομμύρια…

Δύο ερωτήσεις θα έπρεπε να κάνει ο όποιος λογικός άνθρωπος (έχει απομείνει στον πλανήτη). Πρώτον: πώς έβγαλε αυτό το συμπέρασμα το φιλάνθρωπο imperial; Δεύτερον: γιατί μας το λέει;

Όπως ξέρουν και οι πέτρες (ενδεχομένως και ο κορονοϊός ο ίδιος) αυτήν την στιγμή οι «επιστήμονες» και οι «ειδικοί» δεν γνωρίζουν:

Α) Από που ξεκίνησε ο ιός.

Β) Ποιά είναι η πραγματική μολυσματικότητά του (δηλαδή τον μέσο όρο των ανθρώπων που μολύνει ο καθένας).

Γ) Ποιά είναι η ταχύτητα διάδοσής του.

Δ) Αν πρόκειται να μεταλλαχτεί προς την μία (πιο άγρια) ή την άλλη (πιο ήπια) κατεύθυνση.

Ε) Τι είδους και πόσης διάρκειας ανοσία δημιουργείται με φυσικό τρόπο απ’ τα ανθρώπινα σώματα.

ΣΤ) Γιατί οι νεαρές ηλικίες δείχνουν να έχουν αντισώματα εναντίον του.

Ζ) Ποιός είναι ο πραγματικός αριθμός των μολυσμένων (παγκόσμια) χτες, προχτές, παραπροχτές.

Η) Πόσοι (απ’ τους νεκρούς που χρεώνονται στον covid 19) πεθαίνουν όντως από παρενέργειες του κορονοϊού και πόσοι από άλλες αιτίες.

Θ) Ποιά φαρμακευτική ουσία θα μπορούσε να δράσει σαν αντίδοτο.

Ι) Πότε μπορεί να είναι έτοιμο για μαζική χρήση ένα εμβόλιο.

Για να το πούμε απλά: κανείς δεν ξέρει τίποτα για τον κορονοϊό, εκτός απ’ το ότι επιβαρύνει άνθρωπους με ήδη σοβαρά προβλήματα υγείας!!.. Το ανθρωπιστικό imperial και οι 47 «ειδικοί» του σπάνε όμως κάθε άγνοια και εκτοξεύονται υπολογίζοντας… πόσοι θα μολυνθούν και πόσοι θα πεθάνουν!!! Είτε έτσι, είτε αλλιώς…

Πώς κάνει αυτό το θαύμα το team του imperial; Είναι απλό (μπορείτε, ίσως, να το κάνετε και κάποιοι από εσάς). Φτιάχνει έναν αλγοριθμάκο, του φορτώνει «στοιχεία» (όποια γουστάρει…) και τον αφήνει να «τρέξει». Ο γοργοπόδαρος αλγόριθμος τρέχει και δεν φτάνει, αλλά στο διάβα του βγάζει αριθμούς. 10 μύρια, 20 μύρια, 30 μύρια, 40 μύρια…

Αν βγει ένας θεόπληκτος και πει ότι είδε την παναγία στον ύπνο του και του είπε οτι θα πεθάνουν 7,5 δισεκατομύρια άνθρωποι, θα τον πουν τρελό, ψεύταρο, fake news – μπορεί και να τον ρίξουν στα κάγκελα. Αν όμως βγει το imperial college και οποιαδήποτε παρόμοια κουρντισμένη ομάδα «ειδικών» και πει θα πεθάνουν 40 εκατομύρια, χωρίς χριστούς και παναγίες, μόνο με μηχανές και στατιστικά κόλπα που μόνοι τους τα κόβουν και μόνοι τους τα ράβουν, αυτοί είναι σωστοί. Έχουν δίκιο! Είναι «επιστήμονες», «ειδικοί»!

Ακριβώς… Οι «ειδικοί», οι «υπεράνθρωποι», το επιστημονικό παπαδαριό… Στις 29 Σεπτέμβρη του 2005, ύστερα από μερικούς μήνες «έξαρσης» της γρίπης των πτηνών, ο David Nabarro, καινούργιος τότε διευθυντής της υπηρεσίας του ΟΗΕ για την «γρίπη των πτηνών και των ανθρώπων» (ιός με κωδικό Η5Ν1), προειδοποίησε ότι απ’ την επέλασή της θα πεθάνουν από 5 έως 150 εκατομμύρια άνθρωποι παγκόσμια. Ενάμιση χρόνο μετά, στα μέσα Απρίλη του 2007, είχαν πεθάνει απ’ τον Η5Ν1 170 (ολογράφως: εκατόν-εβδομήντα) άνθρωποι σ’ όλον τον πλανήτη….

Ο κύριος Nabarro όμως και το επιτελείο του δεν θεωρήθηκαν σαν αυτό που ήταν, τρομοκράτες. Δεν τους κρέμασαν σε δημόσια θέα για να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι, ούτε τους καθάρισαν τα special αντιτρομοκρατικά κομμάντα κάποιου «κοινωνικού στρατού». Ο κύριος Nabarro εξακολουθεί να είναι αρχιστέλεχος του οηε, απλά άλλαξε αρμοδιότητες.

Πώς είχαν κάνει εκείνη την πρόβλεψη οι σούπερ ειδικοί και σούπερ ήρωες στα επιτελεία του οηε; Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που την κάνουν και οι τωρινοί, του imperial ή οποιουδήποτε άλλου που πληρώνει: με μοντέλα σε υπολογιστές. Κάποιοι έριξαν στα μηχανήματα ένα ποσοστό θνησιμότητας 50% των κρουσμάτων, και άρχισαν να παίζουν με τα νούμερα της μόλυνσης. Άλλοι «ειδικοί» ήταν πιο μετριοπαθείς. Έπαιξαν με ποσοστά θνησιμότητας 1%, άλλοι με 5% – ότι γούσταρε ο καθένας. Στο τέλος τα μηχανήματα ξερνούσαν νούμερα – νεκρών. Άλλοι «ειδικοί» μάζεψαν όλα τα «σενάρια» και κατέληξαν στο σοφό συμπέρασμα ότι το μικρότερο νούμερο νεκρών απ’ τον Η5Ν1 θα ήταν τα 5 μύρια… Ως το τέλος του 2019, 14 χρόνια μετά την έκρηξη της φονικής επιδημίας που θα κατέστρεφε την ανθρωπότητα, είχαν πεθάνει παγκόσμια 861 άτομα απ’ τον γριποϊό Η5Ν1. Λίγο περισσότεροι απ’ όσους πεθαίνουν στο ελλαδιστάν από πνιγμό σε θάλασσα ή πισίνα μέσα σε 2 (δύο) καλοκαίρια…

Δεν είναι ακριβώς το ίδιο τώρα. Υπάρχουν σαφώς περισσότεροι νεκροί, όπως και τουλάχιστον 10πλάσιοι που έχουν νοσηλευτεί σε νοσοκομεία και έχουν γίνει καλά… Όμως παρ’ όλο τον καταιγισμό μετρήσεων θανάτου απ’ τον covid 19 ΚΑΝΕΙΣ δεν ξέρει αν εκείνοι που θα έπρεπε να του χρεωθούν είναι το 20% ή το 50% όσων του χρεώνονται.

Δεν έχει σημασία. Τα σοφά πορίσματα των υπολογιστών και των στατιστικών κάθε «ειδικού» απατεώνα έχουν αξία να τρομοκρατούν. Και γι’ αυτό ανακοινώνονται στη μάζα. Σου λέει ο άλλος: για να το λέει κοτζάμ imperial college έτσι θάναι… Πεθαίνουμε!!! Κι όταν τίποτα απ’ αυτές τις Αρμαγεδωνικές προβλέψεις δεν θα έχει βγει αληθινό, όλοι θα θέλουν να ξεχάσουν – όπως ξέχασαν την υγιεινιστική τρομοκρατία του 2005 και του 2006… (Και θα είναι έτοιμοι για έναν επόμενο γύρο).

Τρομοκρατία ναι – αλλά έτσι; Τσάμπα; Αν προλάβει κάποια δυτική φαρμακοβιομηχανία να βρει και πατεντάρει ένα εμβόλιο θα καταλάβετε…..

Πολιτική ανυπακοή (3)

Σάββατο 28 Μάρτη. Ο μαζικός κατ’ οίκον εγκλεισμός, η απαγόρευση της κυκλοφορίας και των συναθροίσεων (δημόσιων κατ’ αρχήν) είναι εξαιρετικά βίαιες κρατικές ενέργειες, που νομιμοποιούνται χάρη στη μαζική ενσωμάτωση του (χοντροκομμένα κατασκευασμένου…) Μεγάλου Φόβου του Θανάτου. Είναι ενέργειες που ακυρώνουν για ένα διάστημα και ουσιαστικά αμφισβητούν την ιδεολογική και νομική προτεραιότητα της αγοράς με την παλιά, φυσική της έννοια (οι δημόσιοι χώροι, οι δρόμοι, οι πλατείες,…). Η μόνη «λογική» που υπάρχει εδώ είναι η λογική «διαχείρισης πλήθους» των αφεντικών, για λογαριασμό της αναδιάρθρωσης. Αλλά αυτή δεν έχει ξεδιπλωθεί ολόκληρη ακόμα.

Πρακτικά αυτές οι μαζικές, καθολικές απαγορεύσεις είναι η αρχή μιας συγκεκριμένης καπιταλιστικής διαδρομής· όχι ο «γενικός τύπος» της. Εκείνο που όντως είναι αυτός ο «γενικός τύπος» εκφράζεται στη φράση (ίσως την έχετε ακούσει) «δεν έχουμε ακριβή δεδομένα για την υγεία καθενός ξεχωριστά…» (οπότε «αναγκαζόμαστε σε απαγορεύσεις στο σωρό»…). Ο «γενικός τύπος» της διαδρομής (που λέγεται «4η βιομηχανική επανάσταση») είναι τα ακριβή δεδομένα υγείας του καθενός και της καθεμιάς, σε διαρκή ροή, εφ’ όρου ζωής!

Το κινεζικό κράτος έκανε αρκετά μέτρα σ’ αυτήν την διαδρομή. Χρησιμοποίησε με ενιαίο τρόπο (σε μια κοινή ψηφιακή πλατφόρμα) τις χιλιάδες κάμερες επιτήρησης στις πόλεις με τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου (το ίδιο κάνει και το ρωσικό…), drones, εφαρμογές κινητών τηλεφώνων (για παράδειγμα μία ονόματι «ελεγκτής άμεσης επαφής», που προειδοποιεί τους χρήστες για την εγγύτητά τους με άτομο μολυσμένο ή ύποπτο μόλυνσης από τον covid 19…), τεχνητή νοημοσύνη (για τον εντοπισμό ατόμων με μεγαλύτερη απ’ την κανονική θερμοκρασία από απόσταση, μέσω θερμικών καμερών)· πιθανόν και άλλα, που δεν έχουν γίνει γνωστά. Όλα στο όνομα του περιορισμού της επιδημίας. Αλλά υπάρχουν στα σκαριά ακόμα περισσότερες τεχνικές ελέγχου – της υγείας βρε αδελφέ!

Ο Μεγάλος Φόβος «έπιασε», και οι μαζικές απαγορεύσεις είναι μόνο η μαζική εκβιασμένη είσοδος στο βασίλειο των τηλε- σχέσεων (δηλαδή των σχέσεων που μπορούν να επιτηρούνται μαζικά αλλά ταυτόχρονα και μοριακά, είτε σε πραγματικό χρόνο είτε αναδρομικά). Η «αγορά» θα ανασυσταθεί σαν κυρίως ψηφιακή / ηλεκτρονική. Ο τωρινός φυσικός εγκλεισμός αυτός καθαυτός είναι «παλαιού τύπου», αλλά γίνεται εφικτός επειδή υπάρχουν οι τεχνολογικές δυνατότητες των τηλε- σχέσεων· και της επιτήρησης μέσω αυτών.

Αυτή την στιγμή, στην αγγλία, η τρίτη πιο δημοφιλής εφαρμογή στο μαγαζί της apple και η δεύτερη στο μαγαζί της google είναι ο covid symptom tracker – που φτιάχτηκε μέσα σε 3 ημέρες από ερευνητές δύο νοσοκομείων και ενός πανεπιστημίου. Χρησιμοποιώντας αυτήν την εφαρμογή οι χρήστες αυτοεπιτηρούνται για «ύποπτα συμπτώματα», και τα (προσωπικά…) δεδομένα τους τα αναφέρουν σε μια νοσοκομειακή βάση «ελέγχου και αξιολόγησης»…

Ο σύγχρονος «ευέλικτος» βιοπληροφορικός εγκλεισμός έχει αρχίσει – και θεωρείται «λυτρωτικός»…

Δεν βρίσκεται πως ο τωρινός Μεγάλος Φόβος «αξίζει τον κόπο» και δεν (θα) πάει χαμένος;

(φωτογραφίες. Πάνω, το μακρινό χτες: αποσπάσματα απ’ την καταγραφή του Ντάνιελ Ντεφόου «Η Πανούκλα στο Λονδίνο» – στα ελληνικά απ’ τις εκδόσεις Κριτική.

Κάτω: το σήμερα / αύριο σε μια πρώτη εκδοχή του…)

… Επιβάλλεται όμως…

Πέμπτη 19 Μάρτη. Οι αριθμητικές συγκρίσεις είναι χρήσιμες, ειδικά εναντίον ενός εχθρού που «μετράει»· και πάνω στο δόλιο μέτρημά του στήνει φόβους και φράχτες παντού… Δεν θα τις εγκαταλείψουμε: αν πρόκειται να δείξεις τον γυμνό βασιλιά πρέπει να ξέρεις τα βασικά για τα ρούχα… Αλλά έχουν κι αυτές οι συγκρίσεις το όριό τους.

Φαινομενικά βρισκόμαστε (αυτό μας επιβάλλουν να κάνουμε) «μπροστά στην κορύφωση των κρουσμάτων και των θανάτων» απ’ τον covid 19. Μας σπρώχνουν στην τρέλα των αντιπερισπασμών τους, και απαιτούν να υποκύψουμε… Η ασταμάτητη μηχανή υποστηρίζει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι πολύ σοβαρότερο και πολυεπίπεδο, στο οποίο η «πανδημία» είναι η προκάλυψη.

Ήδη από προχτές διάφορες ευρωπαϊκές βιτρίνες (στο Παρίσι, στη Μαδρίτη, στο Λονδίνο) μιλούν για κρατικοποιήσεις ιδιωτικών επιχειρήσεων «στρατηγικής σημασίας»… Η λέξη «κρατικοποίηση», που είχε θαφτεί βαθιά για χρόνια, επανέρχεται στην ημερήσια διάταξη – και αφορά περισσότερα απ’ όσα νομίζετε στο πρώτο άκουσμα. Είναι μια καπιταλιστική τάση μέσα στην κρίση / αναδιάρθρωση πολύ παλιότερη απ’ την «φονική πανδημία»!!! Είναι μια καπιταλιστική τάση που τώρα αξιοποιεί την «φονική επιδημία» (διογκώνοντάς την σε βαθμό κακουργήματος), αρπάζει την ευκαιρία για να κάνει τον φόβο όπλο μαζικής καταστροφής, ώστε να κερδίσει έδαφος και να εδραιωθεί σε διάφορα επίπεδα.

Στις πρώτες φάσεις αντιμετώπισης του πιο πρόσφατου κρισιακού σπασμού, ήδη απ’ το φθινόπωρο του 2009 στις ηπα (και στη συνέχεια τo 2010 στα ευρωπαϊκά κράτη) έγιναν de facto κρατικοποιήσεις… Ιδιωτικών τραπεζών, αλλά και άλλων «στρατηγικών» ιδιωτικών επιχειρήσεων, που έφτασαν στα πρόθυρα της χρεωκοπίας. Αλλά η λέξη «κρατικοποίηση» ήταν ακόμα απαγορευμένη – δεν την ξεστόμισε κανείς! Οι κρατικές ενέργειες (είτε μέσω των κεντρικών τραπεζών είτε μέσω των δημόσιων προϋπολογισμών) ονομάστηκαν bail out… Αυτές οι «διασώσεις» (που ονομάστηκαν «προσωρινές» και σε κάποιο βαθμό τέτοιες ήταν…) παραβίαζαν κατάφορα τις βασικές αρχές του νεοφιλελευθερισμού. Θα μπορούσε και θα έπρεπε να πει κανείς ότι εκείνη η ιστορική στιγμή, μέσα στο ξέσπασμα της κρίσης / αναδιάρθρωσης, ήταν η αρχή του τέλους του νεοφιλελευθερισμού. Όχι σαν γενικής και αφηρημένης ιδέας, αλλά στην ίδια την καρδιά του: στην μυθική ισχύ «των νόμων της αγοράς», που απαγορεύουν την επέμβαση του κράτους για την διάσωση ιδιωτικών επιχειρήσεων που πρόκειται να χρεωκοπήσουν. Το «too big to fail» έμοιαζε με ανέκδοτο, αλλά μόνο τέτοιο δεν ήταν.

Η συγκεκριμένη τάση «επιστροφής του κράτους» ακόμα και σε στενά εννοημένες οικονομικές δραστηριότητες συνεχίστηκε. Με ασυνέχειες μεν, αλλά με μια σαφή (για εμάς τους περιθωριακούς) κατεύθυνση. Ήταν γι’ αυτό που αρχίσαμε να γράφουμε (αιρετικά…) για «νεοκρατισμό» – αφήνοντας την ανάλυσή του για αργότερα και συλλογικότερα.

Πριν ένα χρόνο γράφαμε κάτι επ’ αυτού – αναδημοσιεύουμε ολόκληρη εκείνη την αναφορά:

Ποιά παγκοσμιοποίηση είπατε;

(Παρασκευή 8 Φλεβάρη 2019). Το γερμανικό δημόσιο είναι έτοιμο να αγοράσει μερίδιο σε βασικές βιομηχανίες της χώρας, ώστε να τις προστατέψει από ενδεχόμενη εξαγορά από ξένες εταιρείες, δήλωσε χθες ο υπουργός οικονομίας της γερμανίας Πέτερ Αλτμάιερ, παρουσιάζοντας τη νέα βιομηχανική πολιτική της χώρας.

Πρόκειται για σημαντική αλλαγή, την ώρα που ενισχύεται παγκοσμίως ο οικονομικός προστατευτισμός, ενώ η γερμανική οικονομία βρίσκεται σε φάση στασιμότητας. Η νέα στρατηγική είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία της ευημερίας της γερμανίας, είπε ο Αλτμάιερ και άφησε να εννοηθεί ότι θα ακολουθήσει η δημιουργία επενδυτικού ταμείου, ώστε να υποστηριχθούν σημαντικές εταιρείες, όπως οι αυτοκινητοβιομηχανίες, η Siemens, η Thyssen-Krupp και η Deutsche Bank…

Αυτά έγραφε μεταξύ άλλων (μεταφρασμένο απ’ το reuters) ρεπορτάζ της καθεστωτικής «καθημερινής» προχτές, στις 6 Φλεβάρη. «Νέα στρατηγική»; Όχι! Η στρατηγική είναι παλιά: το κράτος (το γερμανικό εν προκειμένω) αναλαμβάνει ακόμα περισσότερα καθήκοντα προστασίας του «εθνικού κεφάλαιου», γινόμενο ανοικτά συνεταίρος του.

Πριν λίγα μόνο χρόνια η Merkel απέρριπτε απόλυτα το ενδεχόμενο να διασώσει το γερμανικό δημόσιο την ναυαρχίδα του γερμανικού χρηματοπιστωτισμού, την Deutsche Bank, που όντας στριμωγμένη χρειαζόταν επειγόντως «ανακεφαλαιοποίηση». Υπέδειξε, αντί για την κρατική βοήθεια, την χρηματοδότηση απ’ τις μεγάλες γερμανικές επιχειρήσεις. Όπως και έγινε: μια σειρά βαριά ονόματα της γερμανικής βιομηχανίας διέσωσαν την Deutsche Bank συμμετέχοντας σε μια γενναία (και σωτήρια) αύξηση κεφαλαίου.

Τώρα όμως, στην “εθνική βιομηχανική στρατηγική 2030” (“εθνική” – όχι “ευρωπαϊκή”…), το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο ανοίγει τον ορίζοντα εγκατάλειψης των ορντοφιλελεύθερων κανόνων, και επιστρέφει στην παλιά συνταγή της “κρατικοποίησης”. Όχι απόλυτα. Ο Αλτμάιερ περιέγραψε το πράγμα ως εξής:

… Η κρατική υποστηρίξη ενδέχεται να φτάσει μέχρι το σημείο να αναλάβει [σ.σ.: το κράτος] προσωρινά μερίδιο στις εταιρείες. Όχι για να τις εθνικοποιήσουμε και να τις διοίκησουμε μακροπρόθεσμα, αλλά για να αποτρέψουμε την πώληση βασικών τεχνολογιών και την φυγή τους από τη χώρα… “Όχι μακροπρόθεσμα” λοιπόν. Κοντοπρόθεσμα; Μεσοπρόθεσμα; Ίσως…

Υποτίθεται πως ο εχθρός είναι ο κινεζικός καπιταλισμός (κρατικός επίσης) και τα τεράστια ποσά που διαθέτει για να εξαγοράζει μερίδια εταιρειών που έχουν ανάγκη από ρευστό. Στην πραγματικότητα όμως ο υπόγειος κίνδυνος είναι να βρεθούν ακόμα και τα βαριά ονόματα του γερμανικού καπιταλισμού στη δίνη της επόμενης έξαρσης της συνεχόμενης κρίσης / αναδιάρθρωσης… Και να γίνουν “εύκολος στόχος” εξαγοράς μετοχικών μεριδίων λόγω πτώσης των τιμών των μετοχών τους.

Ο γερμανός υπ.οικ. υπέδειξε συγκεκριμένα τους τομείς όπου το γερμανικό κράτος θα αναλάβει καθήκοντα “προστασίας” έναντι οποιουδήποτε εχθρού: χάλυβα και αλουμινίου, χημικών, κατασκευής μηχανημάτων και εργοστασίων παραγωγής ενέργειας, οπτικών, αυτοκίνητων, ιατρικού εξοπλισμού, “πράσινων” τεχνολογιών, άμυνας, αεροδιαστημικής και τρισιδιάστατων εκτυπώσεων.

Μ’ αυτήν την κίνησή του (διακομματική υποθέτουμε) το Βερολίνο προχωράει αρκετά πιο μπροστά απ’ το «america first» του ψοφιοκουναβιστάν. Χωρίς φανφάρες. Αλλά στον ίδιο δρόμο…

(to be continued)

(φωτογραφία πάνω: Μερικοί ψαρεύουν με δόλωμα ή με δίκτυα· είναι υπονονετικοί. Μερικοί ψαρεύουν με ψαροντούφεκο· είναι μερακλήδες. Μερικοί ψαρεύουν με δυναμίτη· είναι killers. Και μερικοί ψαρεύουν με μια καινούργια επαναστατική μέθοδο: αδειάζουν την (κοινωνική) θάλασσα! Για να την ξαναγεμίσουν με τα δικά τους υλικά… Αυτοί είναι τα «δυναμικά» αφεντικά και τα κράτη τους…)

Ο βασιλιάς Macron οπλίζει

Τρίτη 17 Μάρτη. Δεν θα ήταν δυνατόν οι πολιτικές βιτρίνες του γαλλικού καπιταλισμού να μείνουν απ’ έξω στον εθνικό έλεγχο του κοινωνικού εργοστάσιου! Τα «απολύτως απαραίτητα» στην γαλλική περίπτωση είναι σχεδόν τα ίδια όπως παντού, και αξίζουν την προσοχή μας:

… Αφού συμβουλεύτηκα τους ειδικούς, αποφάσισα να εντείνω τα μέτρα προκειμένου να περιοριστούν στις απολύτως απαραίτητες οι μετακινήσεις και οι επαφές μας. Από αύριο [σ.σ.: σήμερα] στις 12 μμ, και για τουλάχιστον 15 μέρες, οι μετακινήσεις μας θα μειωθούν αισθητά. Αυτό σημαίνει ότι οι συναθροίσεις σε εξωτερικούς χώρους, οι οικογενειακές συνευρέσεις και οι συναντήσεις με φίλους, το να κάνεις μια βόλτα με τους φίλους σου στο πάρκο δεν θα επιτρέπονται. Στόχος είναι να περιοριστούν αυτές οι επαφές που γίνονται εκτός της οικίας. Παντού στη γαλλική επικράτεια, στην μητροπολιτική αλλά και στα υπερόντια εδάφη, πρέπει να περιοριστούν τα δρομολόγοα στα απολύτως απαραίτητα, δηλαδή τα δρομολόγια για να κάνουμε ψώνια, με πειθαρχία και κρατώντας απόσταση τουλάχιστον ενός μέτρου, χωρίς ασπασμούς, τα απαραίτητα δρομολόγια για να πάμε στον γιατρό, φυσικά, τα απαραίτητα δρομολόγια για να πάμε να δουλέψουμε στην περίπτωση που η δουλειά από απ΄σοταση δεν είναι εφική, και τα απραίτητα δρομολόγια προκειμένου να ασκηθούμε χωρίς όμως να συναντήσουμε φίλους ή συγγενείς…

Αυτά είπε στο χθεσινό του διάγγελμα στους υποτελείς τους ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης… Ανακοινώνοντας ότι η γαλλία βρίσκεται σε πόλεμο. Ο πόλεμος είναι μόνιμος για το γαλλικό καθεστώς εκτός συνόρων, στην υποσαχάρια Αφρική – γι’ αυτό άλλωστε ζητάει και ξαναζητάει “εθελοντές”. Μόνιμη είναι και η νομοθεσία “έκτακτης ανάγκης” στο εσωτερικό, που καθιερώθηκε για “αντιτρομοκρατικούς” λόγους. Αλλά η βιτρίνα πρέπει να θυμίσει στους υποτελείς ότι ο (“εσωτερικός”) εχθρός άλλαξε… Ο στρατός που ξαναέβγαλε ο βασιλιάς στους δρόμους δεν είναι, βέβαια, για να πυροβολεί τον covid-19 έτσι και τολμήσει να… Αλλά οι υποτελείς αυτό πρέπει να νομίζουν, ακόμα κι όταν τους δένουν… (Μπορεί και να μην πετύχει εντελώς ο βασιλιάς Macron, αλλά είναι υποχρεωμένος απέναντι στα αφεντικά του να δοκιμάσει… Όπως όλοι οι σαν αυτόν…)

Ο προσδιορισμός των «απολύτως απαραίτητων» όχι για εκδρομή αλλά για την καθημερινή ζωή επιδεικνύει την εκστρατεία απο-κοινωνικοποίησης· και την ανακατασκευή / ανασύνθεση του «κοινωνικού» με βάση της προδιαγραφές της γενικευμένης μηχανικής / ψηφιακής μεσολάβησης και των big data. Ούτε βόλτες με τους φίλους στο πάρκο, ούτε φυσικές συναντήσεις με φίλους και συγγενείς: κάντε τα όλα μέσω διαδικτύου. (Αυτό που μπορείτε να συνεχίσετε να κάνετε «αναλογικά» είναι το να χέζετε… Σούπερ: στη χέστρα ο καθένας νοιώθει βασιλιάς!)

Η «οικία», που έχει αναδειχθεί ξαφνικά σαν ο ναός της σωτηρίας, είναι ο τάφος της «παλιάς» κοινωνικότητας: στο μέσο γαλλικό (αλλά και σχεδόν παντού στον πρώτο κόσμο…) εργατικό σπίτι δεν χωράει καλά καλά ούτε η οικογένεια, και συνεπώς ο χώρος των κοινωνικών σχέσεων ήταν / είναι οι δημόσιοι χώροι της πόλης. Όμως αυτοί απαγορεύονται, λόγω έκτακτης ανάγκης / στρατιωτικού νόμου… Αλλά αυτή η «οικία» χωράει τα απαραίτητα laptop, κι αυτό είναι που πρέπει να γίνει.

Είναι άφθονοι οι ηλίθιοι (αυτό το είδος δεν θα λείψει ποτέ!) που εξακολουθούν να πιστεύουν, και θα το πιστεύουν ως το τέλος αυτού του επεισοδίου, θα το πιστεύουν και μετά, πως αυτή η “μεταδοτική” δικτατορία, του “κλειστείτε στα σπίτια σας” και του “να γίνουμε κι εμείς κάπως κίνα”, συμβαίνει για να προστατευτεί η καλή τους υγεία…

Ω ναι!!! Γεμίζουμε “υγιείς”!!!

(φωτογραφία πάνω: Το σημερινό εξώφυλλο της liberation, με το βασιλιά να σφίγγει την γροθιά του – κατά του covid-19…

κάτω: Η πιο ένδοξη στιγμή στην παγκόσμια ιστορία του κωλόχαρτου: στρατός και αστυνομία προστατεύουν την ντάνα, κάπου στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας – της άλλης μεγαλειότητας, της αγγλικής…)

Συρία 2

Κυριακή 9 Φλεβάρη. Υπάρχει σ’ αυτό το σημείο ένα ζήτημα που δεν θίγεται. Στο πρόσφατο παρελθόν η Ουάσιγκτον (και από κοντά το Λονδίνο και το Παρίσι) εμφανίζονταν σαν προστάτες αυτών των αντικαθεστωτικών μέσω του φλογερού πάθους τους για την τύχη των αμάχων, κλπ. «Κανονικά» θα έπρεπε ήδη να έχει σκηνοθετηθεί μια «επίθεση με αέρια κατά αμάχων» (δήθεν απ’ τον συριακό στρατό), και θα έπρεπε η ανθρωπιστική δύση να έχει κινητοποιηθεί προπαγανδιστικά και όχι μόνο, ακόμα και με πυραύλους, για να σταματήσει η «σφαγή των αθώων στο Idlib»… Τι έχει συμβεί τώρα; Οι συνήθεις υπερασπιστές των αδυνάτων βαρέθηκαν;

Όχι! Η Ουάσιγκτον προσπάθησε να περάσει απ’ το συμβούλιο ασφαλείας του οηε ένα ψήφισμα που να καταδικάζει τις συνεχιζόμενες, αδικαιολόγητες και ανελέητες επιθέσεις στο λαό του Idlib απ’ το καθεστώς Άσαντ, την ρωσία, το ιράν και την Χεζμπ’ Αλλάχ… Δεν υπήρχε περίπτωση να εγκριθεί αφού η Μόσχα (και το Πεκίνο) έχει βέτο εκεί…

Η ασταμάτητη μηχανή εκτιμάει πως ο λόγος που οι δυτικοί “προστάτες των άμαχων” δεν έχουν αναλάβει άμεση δράση στο Idlib είναι ο τρόπος με τον οποίο κινείται η Άγκυρα σαν ο άμεσος και κοντινός «προστάτης» τους. Δεν θα πρέπει να ήταν δύσκολο για το τουρκικό καθεστώς να πείσει την Ουάσιγκτον ότι «παίρνει την υπόθεση στα χέρια του» και ότι, κατά συνέπεια, «δεν χρειάζεται η παρέμβασή της, που θα περιπλέξει τα πράγματα». Αν λάβει κανείς υπόψη του πως η επίθεση του συριακού στρατού ‘n’ friends κρατάει πάνω από μήνα, εκτιμάμε πως ήταν κυρίως η Άγκυρα που της εξασφάλισε τον ζωτικής σημασίας χρόνο να προχωρήσει, χωρίς τα εμπόδια που θα είχε αν εμφανίζονταν «τιμωροί». (Φυσικά το Τελ Αβίβ δεν θα μπορούσε να συγκρατηθεί: προσπάθησε να κτυπήσει την Δαμασκό…)

Το αν οι εκτιμήσεις μας είναι σωστές ή όχι θα αποδειχθεί γρήγορα. Το βέβαιο είναι, σε κάθε περίπτωση, ότι η κατασκευή ψευδών εντυπώσεων είναι μέρος ενός πολέμου σαν αυτόν που γίνεται (και) στο συριακό πεδίο μάχης. Όπου, ας το θυμίσουμε, το ψοφιοκουναβιστάν είναι στρατιωτικά παρόν…

(φωτογραφία: Μην παραξενευτείτε: δεν υπάρχει αμερικανική πρεσβεία στη Δαμασκό!! Έχει μετακομίσει αλλού – δεν ξέρουμε που – αλλά παριστάνει ακόμα ότι είναι “u.s. embassy Damascus”! Παλιά αυτό λεγόταν κοροϊδία. Τώρα λέγεται εναλλακτική πραγματικότητα, και είναι της μόδας…)

Τίμια υπερηφάνεια

Δευτέρα 20 Γενάρη. Όλοι οι οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων (ξεκινώντας απ’ τους οργανωμένους) βρίσκουν λόγους για να είναι περήφανοι. Αλλά οι οπαδοί της (αξιοσέβαστης, τι άλλο διάολε;) St Pauli έχουν πια ειδική σφραγίδα πιστοποίησης της υπερηφάνειάς τους: η αγγλική αντιτρομοκρατία τους έβαλε στη λίστα των επικίνδυνων για τρομοκρατικές παρεκτροπές… Υποτίθεται ότι βασικό «στοιχείο του εγκλήματος» είναι η νεκροκεφαλή – σήμα κατατεθέν των οργανωμένων: ως εάν οι αλγόριθμοι του facebook έχουν πιάσει δουλειά στην αντι-τρομοκρατία· γενικά.

Γιατί όχι όμως; Μ’ αυτές τις antifa, antira, και άλλες anti- ιδέες τους οι παουλίστας δικαιούνται την προσοχή της “αντιτρομοκρατίας”, της αγγλικής και όχι μόνο. Τόσος κόπος γίνεται υπέρ του “no politica” κι αυτοί δεν σέβονται τίποτα;

Τρομοκρατικότατο!

Πλαστογραφίες υψηλού επιπέδου 1

Δευτέρα 30 Δεκέμβρη. Όσοι είχαν παρακολουθήσει τις «αποδείξεις» για την ενοχή του καθεστώτος Άσσαντ για την (μη) επίθεση με χημικά στην Douma, την άνοιξη του 2018 (7 Απρίλη), το καταλάβαιναν από τότε: το καθεστώς Άσσαντ δεν είχε κανένα λόγο να κάνει τέτοιου είδους μαζική δολοφονία, και επρόκειτο προφανέστατα για προβοκάτσια. Μια βδομάδα μετά, στις 14 Απρίλη, Λονδίνο, Παρίσι και Ουάσιγκτον τιμώρησαν τον Άσσαντ με πυραυλικές επιθέσεις σε διάφορες θέσεις του στρατού του. Ειδικά, μάλιστα, σε στόχο για τον οποίο ισχυρίστηκαν ότι ήταν «εργαστήριο κατασκευής χημικών όπλων»…

Το θέμα θα είχε λήξει εκεί. Ενάμισυ χρόνο μετά ο Άσσαντ ‘n’ friends έχει επεκτείνει την κυριαρχία του, και η υπόθεση θα μπορούσε να μείνει στην ιστορία. Όμως η πρόσφατη μαρτυρία ενός απ’ τους ερευνητές της «επιτροπής του οηε για τον έλεγχο των χημικών όπλων» / OPCW (που αποφάνθηκε για την υποτιθέμενη επίθεση με χημικά) και μια σειρά διαρροών εσωτερικών εγγράφων του ίδιου οργανισμού (απ’ τα Wikileaks…) αποδεικνύουν ότι το ενοχοποιητικό πόρισμα «μαγειρεύτηκε». Και μάλιστα με χοντροκομμένο τρόπο.

Πρώτα οι συντάκτες του πορίσματος διέγραψαν την έκθεση του ειδικού συνεργάτη του OPCW Ian Henderson, που έκανε επιτόπια έρευνα στην Douma και συμπέρανε ότι οι 2 περιβόητοι «κύλινδροι με αέριο χλώριο» που, υποτίθεται, είχαν ριχτεί από αέρα (από αεροπλάνο ή ελικόπτερο του συριακού στρατού) είχαν στην πραγματικότητα τοποθετηθεί με τα χέρια, για να φωτογραφηθούν σαν «πειστήρια». Ύστερα απέκλεισε όλους τους επιτόπιους ερευνητές απ’ την σύνταξη του πορίσματος. Όταν κλήθηκαν να γνωματεύσουν ειδικοί τοξικολόγοι, κλινικοί φαρμακολόγοι και ένας βιοαναλυτής, ειδικευμένοι στις συνέπειες της χρήσης οποιουδήποτε χημικού, και αποφάνθηκαν ότι τα «συμπτώματα» που εμφανίστηκαν σε βίντεο σαν συνέπεια της «χημικής επίθεσης» δεν είχαν σχέση με οποιοδήποτε χημικό, ακόμα και χλώριο, οι γνώμες τους παραμερίστηκαν. Στο τέλος, η πιο πρόσφατη διαρροή, αποδεικνύει ότι η εντολή για την διαγραφή της έκθεσης του Henderson και «όλων των ηλεκτρονικών ιχνών της» δόθηκε απ’ την ηγεσία του OPCW.

Πλαστογραφίες υψηλού επιπέδου 2

Δευτέρα 30 Δεκέμβρη. Για την δική μας και την δική σας πάγια καχυποψία, η αποκάλυψη αυτής της ιστορίας θα μπορούσε να είναι «σιγά τ’ αυγά!» Αλλά για το τι συμβαίνει σε διεθνείς οργανισμούς «υψηλού κύρους» (και η «επιτροπή του οηε για τον έλεγχο των χημικών όπλων» είναι σίγουρα τέτοια) το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό. Οι συγκεκριμένοι χρυσοκάνθαροι δεν είχαν βγάλει το πόρισμά τους όταν οι φύλακες του καλού έριξαν τους πυραύλους. Το έβγαλαν εκ των υστέρων. Μπορεί να μην χρέωσαν κατευθείαν το καθεστώς Άσσαντ για την επίθεση, είπαν όμως το βασικό (ότι πράγματι έγινε χημική επίθεση) αφήνοντας τα υπόλοιπα στα καθεστωτικά μήντια και στις κυβερνήσεις. Εν ολίγοις «νομιμοποίησαν» αναδρομικά τους φίλους της ειρήνης και της αγάπης.

Προκύπτει ωστόσο ότι ήξεραν πως επίθεση με χημικά δεν είχε γίνει καν και καν! Πως η ιστορία ήταν σκηνοθετημένη απ’ τους αντικαθεστωτικούς ένοπλους στην Douma αλλά και – αυτό είναι το λογικό συμπέρασμα – τους διεθνείς προστάτες τους. Οι οποίοι έχουν τους ανθρώπους τους στην κοτζάμ «επιτροπή» έτσι να εξαφανίζονται στοιχεία, άλλα να χαλκεύονται, και στο τέλος να βγαίνουν τα σωστά «επιστημονικά και αδιάβλητα συμπεράσματα».

Κάποιοι ίσως θυμηθούν πως όταν ο Μπους ο δεύτερος ήταν έτοιμος να επιτεθεί στο ιράκ το 2003, με την κατηγορία ότι διαθέτει «χημικά και βιολογικά όπλα», κατασκεύασε και τα υποτιθέμενα πειστήρια. Αλλά σ’ εκείνο το show η συγκεκριμένη επιτροπή είχε μείνει απ’ έξω· υποστηρίζε μάλιστα ότι ο Χουσεΐν δεν είχε τέτοια όπλα. Μετά από 15 χρόνια αυτή η «έλλειψη συνεργασίας» εκ μέρους της είχε διορθωθεί, προφανώς με αλλαγή σύνθεσης.

Συνεπώς, με άξονα περιστροφής το τι (δεν) έγινε στην Douma πριν 1,5 χρόνο ξετυλίγεται το κουβάρι των αποδείξεων για την χειραγώγηση υποτιθέμενα «ανεξάρτητων μηχανισμών». Και μπαίνουν άλλη μια χούφτα καρφιά στο φέρετρο της «διεθνούς νομιμότητας» – πράγμα αναμενόμενο όταν βρίσκεται σε εξέλιξη ένας παγκόσμιος πόλεμος….

Διασπορά ψευδών ειδήσεων

Δευτέρα 30 Δεκέμβρη. Πέρα απ’ αυτά – που δεν είναι καθόλου ασήμαντα – αναδεικνύεται και κάτι ακόμα. Κάτι που πιθανότατα έχετε σκεφτεί κατ’ αρχήν· αλλά οι συνέπειές του πηγαίνουν πολύ μακριά.

Είναι γεγονός ότι πρώτα το internet και στη συνέχεια τα social media έκαναν παιχνιδάκι την διασπορά φημών και ψευδών ειδήσεων, με ταχύτητα, ένταση και εμβέλεια πρωτοφανή στην ιστορία του είδους μας. Εμφανίζονται τώρα πια τόσο οι εταιρείες (που βγάζουν πολλά λεφτά απ’ αυτή τη διασπορά) αλλά και το ένα μετά το άλλο τα καπιταλιστικά κράτη, σαν κυνηγοί των ψεμμάτων και φύλακες της αλήθειας.

Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι ότι τα κράτη (και τα αφεντικά) επιδιώκουν να ανακτήσουν το μονοπώλιο στη διασπορά φημών και ψευδών ειδήσεων, «εθνικοποιώντας» τον έλεγχο του τι είναι τι! Ένα μονοπώλιο που πράγματι έχασαν απ’ την στιγμή που ο κάθε πυροβολημένος μπορούσε να διαδώσει (μερικοί με επιτυχία) ό,τι του κατέβαινε στο κεφάλι.

Μια εκδοχή της ανάκτησης του κρατικού ελέγχου πάνω στην «πιστοποίηση της αλήθειας» είναι και εκείνη η έκθεση της επιτροπής του οηε για την επίθεση με χημικά στην Douma, μια επίθεση που δεν έγινε ποτέ. Ένα ανύπαρκτο γεγονός ανακηρύχτηκε με την βούλα του οηε σαν πραγματικό… Δεν είναι η μοναδική εκδοχή, είναι όμως χαρακτηριστική: οποιοσδήποτε την αμφισβητούσε θα χαρακτηριζόταν σαν διασπορέας «fake news», και θα είχε τις συνέπειες.

Προφανώς δεν έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα είτε σε χίλιες πηγές ψεμμάτων είτε σε μία και καλή! Ωστόσο η εξελισσόμενη με διάφορους τρόπους «κρατικοποίηση της αλήθειας», σε περιβάλλον γενικευμένης δικτύωσης, δεν στοχεύει ούτε ξώφαλτσα σε «ψευδείς ειδήσεις». Στοχεύει σε οτιδήποτε μπορούν τα αφεντικά της «αλήθειας» να χαρακτηρίσουν «ψέμα»! Στοχεύει, εν τέλει, στην κριτική αποκάλυψη των καθεστωτικών αποπλανήσεων.

Είναι ένα δυναμικό είδος λογοκρισίας, που έχει στα υπέρ του το γεγονός ότι μπορεί να κατασκευάζει τα ψέματά του με τέτοιο τρόπο ώστε να μην φαίνονται τα ίχνη της προέλευσής τους. Αυτό μας αφορά και σας αφορά. Και δεν είναι καθόλου απλό να αντιμετωπιστεί. Δεν είναι σα να κρατάς τη μύτη σου σε κάτι που βρωμάει…

Στην περίπτωση της (μη) επίθεσης στην Douma (όπως και σχεδόν σ’ όλες τις περιπτώσεις «ισλαμικής τρομοκρατίας» στον πρώτο κόσμο…) όπου το «κρατικό μονοπώλιο αλήθειας» εμφανίζεται με όλα του τα μέσα, το μόνο όπλο απέναντί του ήταν και είναι οι λογικές επεξεργασίες στη συσχέτιση αιτίων, προθέσεων και αποτελεσμάτων. Η εμπειρία της ασταμάτητης μηχανής (και του Sarajevo) δείχνει ωστόσο ότι η επιστράτευση της λογικής γίνεται όλο και δυσκολότερη σε κοινωνίες που οι συγκινήσεις και οι εντυπώσεις (αδιάφορο ποιές…) έχουν την πρώτη και την τελευταία κουβέντα.

Συνεπώς μπορεί να έρθει μια στιγμή που η κριτική, η αιχμηρή, αποφασιστική εργατική κριτική (και η ανάλογη αντιπληροφόρηση) θα αναγκαστεί να κρύβεται. Να σκάβει λαγούμια και υπόγειες στοές, σαν τον τυφλοπόντικα του subcomandante Marcos. Όχι απ’ τον φόβο της «τιμωρίας» της (ως «διασπορέα»…) όσο, κυρίως, εξαιτίας του εξοστρακισμού της απ’ την «ευπιστία» και τις «αλήθειες» της μαζικής συγκινησιακής πανούκλας.

Το έχετε σκεφτεί αυτό το ενδεχόμενο;

Έκτακτη ανάγκη…

Κυριακή 22 Δεκέμβρη. Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού ο πολλά βαρύς νικητής Borduk ετοιμάζεται όχι μόνο για την νέα εμπορική οικονομική σχέση του Λονδίνου με την ε.ε., αλλά και για την αναθεώρηση του συντάγματος. Ένας απ’ τους στόχους της είναι η «αναδιάρθρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»…

Κατά την αγγλική καθεστωτική δεξιά ο παγκόσμιος κατάλογος ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να αντικατασταθεί από έναν αγγλικό τέτοιο… Γιατί; Επειδή – λένε – πρέπει να βρεθούν καινούργιες ισορροπίες μεταξύ των «ατομικών δικαιωμάτων» και του «ευρύτερου δημόσιου συμφέροντος», όπως εκφράζεται αυτό το τελευταίο απ’ την κυβέρνηση (ή το κράτος)…

Σας πιάνει η μπόχα – έτσι δεν είναι; Δεν είναι δυνατόν – λέει η νικήτρια και κυβερνώσα αγγλική δεξιά – τα ανθρώπινα δικαιώματα να είναι καθολικά και αδιαφοροποίητα, γιατί έτσι τα εκμεταλλεύονται οι «κακοί άνθρωποι»… Για παράδειγμα – λένε – δεν πρέπει να επιτρέπεται στους «κακούς ανθρώπους» να αξιοποιούν την ελευθερία του λόγου κάνοντας «κηρύγματα μίσους»….

Εύκολα θα καταλαβαίνατε μια παρτίδα «κακών ανθρώπων» που πρέπει να εμποδιστούν απ’ την ελευθερία του λόγου, δηλαδή να εγκληματοποιηθούν: λέγονται BDS… (και έχει πολλούς τέτοιους στις τάξεις κόμματος των εργατικών). Ωστόσο το αγγλικό καθεστώς έχει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα με την «ελευθερία του λόγου»: πρόκειται για τις διάφορων ειδών αποκαλύψεις (τύπου wikileaks) για την υπόγεια ή όχι και τόσο υπόγεια δράση του. (Προσεχώς στο Sarajevo.pdf επ’ αυτών…) Εκεί οι διακυβεύσεις είναι ακόμα πιο σοβαρές απ’ ότι το κίνημα μποϋκοτάζ κατά του ισραηλινού απαρτχάιντ: εκτίθεται ο σκληρός πυρήνας του βαθέος κράτους σε μια ιστορική περίοδο όξυνσης του 4ου παγκόσμιου πολέμου.

Αγνοούμε τις τυπικές απαιτήσεις της συνταγματικής αναθεώρησης στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας (π.χ. εύρος κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας). Αλλά οι προθέσεις της μαύρης ορδής του Borduk είναι δηλωμένες. Με βαριά πρόστιμα (ώστε να γονατίζουν οι «κακοί άνθρωποι»), φυλακίσεις, ή/και απελάσεις (αν είναι υπήκοοι άλλων κρατών) θα αποκατασταθεί η «καινούργια ισορροπία»…

Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που τα αφεντικά προελαύνουν (και) με τέτοιο τρόπο…