Tag: φασίστες

Τρίτη 27 Φλεβάρη. …Νομίζω ότι όποιος κάνει συμφωνία, δεν την αμφισβητεί πριν την κάνει. Φροντίζει και στηρίζει τη διατήρηση και την υλοποίησή της…

Μια φιλοσοφημένη κουβέντα; Ή μια ηλίθια φράση; Είναι το δεύτερο – εκτός αν βγαίνει απ’ το πελώριο πνεύμα του ογκόλιθου υπ.εξ. Nick the greek. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο μετρ της απάτης (αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση) θεωρεί ότι αποστόμωσε τον πρωθυπουργό της μακεδονίας Ζaev, που λογικά και δίκαια, αποκλείει τις αλλαγές στο σύνταγμα της μακεδονίας που απαιτεί το “είμαστε αποικιοκράτες” (προσπαθούμε σίγουρα!) ελλαδιστάν.

Δυο λεπτά όμως! Αυτός ο σοφός γίγαντας (της διπλωματίας…) δεν είναι ο τύπος που βούλιαξε “μια συμφωνία πριν την κάνει” για το “κυπριακό”, πέρυσι στην ελβετία; Αυτός δεν είναι που μήνες πριν γύρναγε από δω κι απο κεί απαιτώντας φωναχτά και καμαρωτά σαν προϋπόθεση για να κάτσει να κουβεντιάσει αυτό που λογικά έστεκε μόνο σαν το το τέλος των διαπραγματεύσεων; Ναι, αυτός ακριβώς είναι! Ο περιλάλητος σ’ όλο τον γαλαξία υπουργός εξωτερικών (του ελληνικού βαθέος κράτους), λάμψης χιλιάδων αστέρων· ένας από ανέκαθεν φιλότιμος (αν και όχι επαρκής…) υμνητής του οτιδήποτε του ανατεθεί… Αυτός!

Και τι νομίζει, τώρα; Ότι “στρίμωξε την απέναντι πλευρά” στο blame game που εξακολουθεί να παίζει κι αυτός κι όλη η εθνικά υπερήφανη φαιορόζ ελληνική αγέλη – επειδή δεν έχουν καταλάβει ότι το έχουν χάσει από τα αποδυτήρια;

Δεν ξέρουμε τι νομίζει· δεν χωράμε το μυαλό ενός ογκόλιθου. Ξέρουμε, όμως, που ποντάρει – και δυστυχώς εκεί έχει τις προοπτικές του: εκτός από «χρυσή βίδα» του σύμπαντος, το ντόπιο πόπολο είναι και το «χρυσόψαρό» του. Σαν μνήμη, ή πιο σωστά: σαν εξαφάνισή της.

Στην ελληνική εθνική μικροαστική γυάλα όλα συμβαίνουν, είτε υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν, όπως ακριβώς στο «σπιρτόκουτο» του Οικονομίδη…

Τετάρτη 21 Φλεβάρη. Δεν ξέρουμε από που ψωνίζει παρομοιώσεις και αλληγορίες ο ογκόλιθος. Αν ξέραμε, θα πηγαίναμε την ασταμάτητη μηχανή για καινούργια κορδόνια! Το πιθανότερο είναι ότι έχει δικιά του βιοτεχνία, που δουλεύει για λογαριασμό του από τότε που αυτός (ο ογκόλιθος) υπερασπιζόταν τον Γιαρουζέλσκι. Μεγάλες στιγμές: ρίχνεις κέρμα και ο ογκόλιθος ξερνάει εξυπνάδα – όπως άλλοι κερματοδέκτες βγάζουν πορτοκαλάδα!

Τι είπε πάλι ο έλληνας γίγαντας και μάλιστα (τι άνεση!!) στο reuters;

«Σήμερα δεν πάμε να βαπτίσουμε αυτό το κράτος, σήμερα αυτό το κράτος εμπεριέχει τη λέξη Μακεδονία, και μάλιστα για εκατόν σαράντα κράτη, χωρίς επιθετικό προσδιορισμό.

Σήμερα αυτό που κάνουμε είναι ο γάμος, είναι σαν μια ωραία κυρία που έρχεται στο γάμο και αναρωτείται εάν στο επίθετό της θα προσθέσει και το επίθετο το ανδρός της»

Ο τιμημένος ελληνικός μικροαστισμός, στα καλύτερά του!!! Όλα είναι “οικογενειακές υποθέσεις”!! Τι είναι η δημοκρατία της μακεδονίας; Μια χήρα είναι!!! Το “πρώην γιουγκοσλαβική” ήταν το “πρώην τάδε” – όνομα του παλιού συζύγου…

Τώρα, “δεν αμφισβητούμε το πατρικό της επώνυμο” (το μακεδονία). Απλά “την βλέπουμε σα “νύφη”, που θα ξαναπαντρευτεί”. Και θα γίνει “δημοκρατία της μακεδονίας – κοτζιά” ένα πράμα!!!

Αυτά τα λέει ο υπ.εξ. του ελλαδιστάν, και με την σιγουριά των κυβικών του τα λέει σε διεθνή ακρόαση. Κι ύστερα περιμένει να τον πάρει ο οποιοσδήποτε στα σοβαρά. Το να μην σηκωθούν όλες οι πέτρες των βαλκανίων θα είναι πολύ καλή τύχη για το λίπος του – το πολιτικό με την έννοια της “συσσώρευσης εμπειρίας” εννοούμε….

Αλλά ότι θα κάτσει η δημοκρατία της μακεδονίας να την πηδήξει ο ογκόλιθος και κάθε ογκόλιθος, καθότι “η πρώτη νύχτα του γάμου”… ε, αυτό!! Ούτε στον ύπνο του δεν θα έπρεπε να το βλέπει.

Που να ξέρουμε όμως τι βλέπει ο πατριώτης υπνοβάτης;

(Η θεία Λίτσα, που δεν υπνοβατεί, ή, πιο σωστά, υπνοβατεί με απόλυτα εθνικά υπεύθυνο τρόπο, έπαθε σοκ εχτές. Εκεί που περιφερόταν στο σαλόνι πάνω κάτω χειρονομώντας για το όνομα του “μπέμπη” – του 27χρονου Παναγιώτη – πήρε μια στροφή στον αέρα σα φιγούρα σε καλλιτεχνικό πατινάζ, κι άρχισε να στροβιλίζεται σε 3-D γύρω απ’ το πολύφωτο. Μα καλά ωρυόταν και αβάπτιστος είναι και για γάμο πάει; Ποιος θα τον παντρέψει που είναι ακόμα του σατανά; Κάτι πήγαμε να της πούμε για τα «σύμφωνα συμβίωσης», αλλά κόντεψε να εκτοξευτεί στην ταράτσα. Λεφτά για καινούργια μπαλκονόπορτα δεν είχαμε. Οπότε κάναμε τουμπεκί.

Τώρα θα σιδερώσει τη γαλανόλευκη, θα την διπλώσει στα 16, στα 8 και στα 4, και θα την βάλει παρά πόδας…)

(φωτογραφίες: Ευγενική χορηγεία της θείας Λίτσας. Τελικά τα συλλαλητήρια δεν ήταν προεόρτια για βαφτίσια. Ήταν πρόσκληση σε γαμήλια τελετή. Δείτε μ’ αυτό το φρέσκο μάτι τους προσκεκλημένους, το παπαδαριό – το ίδιο το μυστήριο διάολε!…

Κουφέτο – που λέγαμε παλιά!!! Ο Μαρξ δεν το ήξερε: η ιστορία, εκτός από τραγωδία ή φάρσα, μπορεί να είναι και “κουφέτο”.

Το είπε κι ο ογκόλιθος…)

Πέμπτη 25 Γενάρη. Το να λέει ο ψόφιος κοριός ότι το ζήτημα (ξέρετε ποιο…) θα λυθεί όταν “αναιρέσει τον αλυτρωτισμό” της η δημοκρατία της μακεδονίας, είναι σα να λέει ο “τρελός σκύλος” ότι οι ηνωμένες πολιτείες θα διαλύσουν τα μισά αεροπλανοφόρα τους μόλις βόρεια και νότια κορέα ενωθούν σε (κρατική) σάρκα μία!

Μιας και το ελληνικό κράτος είναι το πρώτο (με μεγάλη χρονική διαφορά) “εθνικό κράτος” που φτιάχτηκε κατά την διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, δεν είναι μόνο μακράν το παλιότερο στον “αλυτρωτισμό”. Είναι, επίσης, αυτό που δίδαξε τον “αλυτρωτισμό” σε όλα τα μεταγενέστερα!

Στο σύνταγμα της δημοκρατίας της μακεδονίας υπήρχαν θεμελιώδη εθνικιστικά στοιχεία – αλλά ποιος διαμαρτύρεται; Οι πολιτικοί απόγονοι της “μεγάλης ελλάδας” των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών; Όσο “απόγονοι του Περικλή” είναι οι υπήκοοι του ελληνικού κράτους, άλλο τόσο “απόγονοι του μεγΑλέκου” είναι οι υπήκοοι του μακεδονικού κράτους!! Η διαδικασία της εθνο/κρατογέννεσης είναι γεμάτη παραμύθια και τέρατα – ποιος δεν το ξέρει;

Έχουν γίνει αλλαγές σ’ αυτό το σύνταγμα. Θεωρητικά θα μπορούσαν να γίνουν και άλλες. Για δώστε βάση όμως και σ’ αυτά (απ’ το ελληνοσερβική φιλία 1991 – 1995, η συμμετοχή του ελληνικού ιμπεριαλισμού στον “τρίτο βαλκανικό πόλεμο”, έκδοση αντι-σχολείο):

–  … Και δυο λόγια για την πολιτική μας έναντι των Σκοπίων… Πιστεύω ότι θα μας συνέφερε η φυσική εξέλιξη του διαμελισμού των Σκοπίων, εκ των πραγμάτων, λόγω των αποκλινουσών τάσεων των εθνοτήτων που τα συνθέτουν ή, έστω, η συνύπαρξή τους, με τη Σερβία πλέον – που είναι και η πιθανότερη έκβαση – ως παράρτημά της, υπό κάποιο πολιτειακό σχήμα. Μας συμφέρει η άμεση γειτνίαση με τη Σερβία. Και στο μεταξύ δεν θα αναγνωρίσουμε τα Σκόπια. Να μάθουμε κάποτε να συμβιώνουμε και με ντε φάκτο καταστάσεις και με εκκρεμότητες…

–  … Το πρόβλημα δεν είναι το ένα ή το άλλο όνομα, αλλά αυτή καθ’ αυτή η δημιουργία του αυτόνομου κράτους…

–  … Θεωρούμε δίκαιο το αίτημα των λαών για αυτοδιάθεση και αναγνώριση. Στην περίπτωση όμως των Σκοπίων, αυτή στρέφεται ευθέως κατά της δικής μας ιστορικής ταυτότητας και ύπαρξης, δημιουργώντας προϋποθέσεις διενέξεων και αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια…

Ποιοί τα έλεγαν αυτά; Τίποτα φασιστρόνια; Τίποτα διφραγκοφραγκούληδες; Αμ δε!! Κατά σειρά: ο “πρέσβης επί τιμή” Μ. Δούντας στην πάντα πρόθυμη “ελευθεροτυπία”, στις 13 Γενάρη του 1992· ο Ορέστης Κολοζώφ, μέλος του πολιτικού γραφείου του κκε, σε συνέντευξη στον “902 αριστερά στα fm” στα τέλη Γενάρη του 1992· και ο Στέλιος Νέστορας, στέλεχος του «συνασπισμού της αριστέρας και της προόδου», τις παραμονές του «συλλαλητηρίου για τη μακεδονία» στα μέσα Φλεβάρη του 1992.

Ναι, αυτά είναι παλιά… Τα δεδομένα έχουν αλλάξει σοβαρά μετά από 26 χρόνια. Είναι παλιά, αλλά όχι ξεχασμένα. Τα πραγματικά δεδομένα έχουν αλλάξει. Τα φαντασιακά είναι πάντα ίδια. Μιλάμε για την πανίσχυρη εθνική μυθολογία: όταν την ιστορική στιγμή «μηδέν» κάποιοι θεμελιώνουν ένα συγκεκριμένο ιδεολόγημα / φαντασιακό αξίωμα, το πως αυτό θα αναπαράγεται, θα ανανεώνεται και θα «προσαρμόζεται στη συγκυρία», είναι κάτι που κάλλιστα προορίζεται να ξεφεύγει απ’ τα χέρια τους, ακόμα κι αν είναι «πατριώτες της αριστέρας» που συνέβαλαν στη δημιουργία του. Είτε τους αρέσει είτε όχι. Έκαναν την δουλειά, έκαναν το εθνικό τους καθήκον όταν έπρεπε….

Έχει απομείνει, προφανώς, κάτι. Μια σημαδούρα της μόνιμης συνενοχής. Το αριστερό θεώρημα (το ανακαλύπτουμε εύκολα παντού) ότι όσοι συμμετείχαν στο προχθεσινό «συλλαλητήριο για τη μακεδονία» (και όσοι θα συμμετάσχουν στα επόμενα) ΔΕΝ είναι φασίστες, ακροδεξιοί, μαύρη κατάμαυρη αντίδραση… Όχι!!! Είναι «αυθεντικοί πατριώτες», πονόψυχοι, που τους νοιάζει η πατρίδα τους μωρέ μωρέ, και κάπως θα τους συνετίσει η αριστέρα (του κράτους και του κεφάλαιου). Θα τους συνετίσει νομιμοποιώντας τους…

Κι έτσι, αυτή η αριστέρα στις περισσότερες παραλλαγές της, προσφέρει την στρατηγική υπηρεσία της στον καπιταλιστικό νεο-ολοκληρωτισμό: αντί να καλέσει σε ετοιμότητα και πολεμική διάταξη των αντιφασιστικών υποκειμένων (και κυρίως της τάξης μας) ενάντια στους χιλιάδες υπαρκτούς φασίστες (είτε είναι «ουρά» είτε είναι «κεφάλι») ζητάει να τους χαιδέψουμε, μπας και «μαλακώσουν»… Θα πατάξουμε τον φασισμό μέσω καλλωπισμού των φασιστών! Ωραία… (Το ίδιο ακριβώς λένε και οι δεξιοί…)

(Όταν, όμως, αλλού ξεφυτρώνουν σε διάφορες εκλογές διάφορα φασιστόμουτρα με διψήφια νούμερα, κανείς δεν λέει “όχι μωρέ, αγαθοί και καλοί άνθρωποι τους ψήφισαν…” Ή κάνουμε λάθος; Ο λόγος είναι απλός. Τους γάλλους, τους αυστριακούς ή τους ούγγρους φασίστες τους λες άνετα με το όνομά τους επειδή είναι μακριά. Εδώ το βασικό, το “εθνικό συμφέρον”, είναι το κουκούλωμα και το ξενέρωμα… Για να κρυφτεί η συνθηκολόγηση.

Αλλά: ακόμα και σαν αριθμητική, η προσπάθεια καλλωπισμού είναι πολύ βρώμικη. Καμιά 500αριά χιλιάδες ψηφίζουν και ξαναψηφίζουν βοθρολύματα· χώρια οι ψεκασμένοι. Στη Σαλονίκη να ήταν 100 χιλιάδες; Να ήταν 200; Και γιατί, δηλαδή, δεν είναι οι φαιοί ψηφοφόροι;)

Πέμπτη 18 Γενάρη. Αν έχετε την υποψία, θα το επιβεβαιώσουμε: έχουμε αποφύγει να μιλήσουμε για το “εθνικό θέμα” μέχρις ότου ξεκαθαρίσουμε ορισμένα σημεία (κάπως μας βρωμάει…). Εν τω μεταξύ υπάρχει κάτι που είναι ολοφάνερο: οι φαιορόζ “παίζουν” με το θέμα για εσωτερική κατανάλωση. Άνοιξαν (ενώ μπορούσαν να μην το κάνουν) την “δημόσια φλυαρία” έγκαιρα, έτσι ώστε να μην μείνει ούτε μισός φασίστας, ξέμπαρκος, χύμα κι ανοργάνωτος, που να μην “ζεσταθεί”. Ωστόσο δεν έχει τόση σημασία το τι λέει κάθε φασίστας, όσο το τι σκοπεύουν να κάνουν οι παρακρατικοί μηχανισμοί. Αυτό είναι κάτι που δεν έχουμε ξεκαθαρίσει ακόμα…

Μέσα σ’ αυτή την εσκεμένη και μεθοδευμένη πυροδότηση του εθνικού λαϊκοφασισμού, ο ψεκασμένος συγκυβερνήτης προσπαθεί να κολυμπήσει σαν ψάρι: στο βούρκο, που όμως δεν είναι μόνο δικός του. Θα φανεί πόσο θα τα καταφέρει. Αλλά ήδη πρέπει να το σημειώσετε: προστατεύεται καλά από παρακρατικούς μηχανισμούς· είναι “asset” τους.

Απόδειξη; Το πόσο όμορφα κι ωραία ξεχάστηκε / ξεπεράστηκε εκείνο το θεματάκι με το λαθρεμπόριο – των 300 (χιλιάδων) οβίδων… (Προφανώς δεν έκανε του κεφαλιού του… Και, παρότι δεν έχουμε κάποια ακλόνητη απόδειξη, εξακολουθούμε να το σχετίζουμε με τον αμερικανικό εξοπλισμό των ypg – μια ιστορία που συνεχίζει να «τρέχει»…)

Έχουν σχέση αυτά; Μπορεί ναι, μπορεί όχι…

(Υ.Γ. Άσχετα με το τι μπορεί να πει ο οποιοσδήποτε, σχετικός ή άσχετος, το μακεδονικό κράτος μπορεί να ενταχθεί σε διεθνείς οργανισμούς, τύπου νατο ή ε.ε. με το «τυπικό» όνομά του, δηλαδή αυτό το former yugoslav republic of macedonia – και η Αθήνα δεν μπορεί να βάλει «βέτο». Έχει ήδη καταδικαστεί για το «βέτο» της το 2008· περισσότερα κάποια άλλη στιγμή. Σημειώστε πάντως ότι το “δημοκρατία της μακεδονίας” (republic of macedonia) είναι το αγαπημένο στους έλληνες “fyrom” χωρίς το “fy”. E, ας την λένε σκέτο “rom”!

Το κυριότερο είναι, όμως, ότι η ε.ε. είναι διατεθειμένη να δώσει «ημερομηνία ένταξης» στο μακεδονικό κράτος – κάπου το 2025 ας πούμε – ξεκινώντας τις «ενταξιακές διαπραγματεύσεις» άμεσα, και χωρίς να υπάρχει απ’ τα πριν «λύση». Το γιατί επίσης κάποια άλλη στιγμή. Θα εφαρμόσει για την περίπτωση το κοινοτικό κεκτημένο της ένταξης …. της (νότιας) κύπρου!!! Ξεκινάμε τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις και, εν τω μεταξύ, θα πρέπει να βρεθεί η «λύση». Κι αν δεν βρεθεί; Ε, δεν πειράζει: το μακεδονικό κράτος θα μπει στην ε.ε…. Και οι έλληνες πατριώτες ας πνίξουν τα νεύρα τους καταθέτοντας λουλούδια στον τάφο του μαφιόζου Τάσσου Παπαδόπουλου. Που έδειξε τον δρόμο…

Δεν ξέρουμε πόσο αρέσει αυτό στο ελληνικό βαθύ κράτος και στους συμμάχους του. Δεν μπορούν όμως να το εμποδίσουν πια…)