Tag: φασίστες

Ο κύριος 600 δις στην παγίδα του νόμου

Κυριακή 17 Ιούνη. Τυχαίο είναι; Πείτε: τυχαίο είναι; Ότι την ώρα που «ξεπουλάνε την πατρίδα στους σκοπιανούς» (ίσως και στους αμερικάνους, που παίρνουν τεφαρίκι πράμα) δένουν και έναν αυθεντικό κυματοθραύστη απέναντι στα σχέδιά τους; Όχι, τυχαίο είναι;

Ο κυρ Αρτέμης, ο καπιταλισμός ας τον συγχωρέσει, βρίσκεται στα χέρια των αρχών. Ένα, ακόμα, θύμα σκευωρίας! Όμως ο λαός-θεία Λίτσα αγρυπνεί. Πρώτη του επιλογή είναι μια «lega nord». Αν δεν κάτσει, ο αιχμάλωτος του κράτους Αρτέμης είναι στις επόμενες επιλογές.

Εσύ πίσω απ’ τα κάγκελα κι αυτοί στους υπονόμους….

Μιθριδατισμός

Σάββατο 16 Ιούνη. Τι κάνει ένα κοινοβούλιο για να προστατέψει τον εαυτό του όταν ένας κουβάς βοθρολύματα / μέλη του αποφασίσει να διακηρύξει ότι «ήρθε η ώρα του στρατού»;

Η απάντηση δεν είναι αυτονόητη! Επειδή μπορεί το ίδιο κοινοβούλιο, μέσω της «ανεξάρτητης δικαιοσύνης» του, να έχει δώσει ήδη πολιτικό άσυλο σε σχεδόν μια 10άδα χουντο-καραβανάδες εναντίον ενός άλλου κοινοβουλίου, κάπου στα πέριξ…. Μπορεί λέμε, το ίδιο κοινοβούλιο και ο λαός που το εκλέγει, να έχουν ήδη υποστηρίξει «την ώρα του στρατού» στα νότια (στο Κάιρο) και στα ανατολικά (στην Άγκυρα)· ακόμα κι αν η τελευταία «ώρα» απέτυχε.

«Part time δημοκράτης» δεν γίνεται… Υποστηρικτής φασιστικών καθεστώτων και πραξικοπημάτων για «λόγους εθνικού συμφέροντος» γίνεται! Μόνο που έτσι νομιμοποιείται ο οποιοσδήποτε να προτείνει και εντός έδρας την ίδια «θεραπεία» (πάντα για «λόγους εθνικού συμφέροντος»).

Δεν αρέσει βέβαια αυτή η πραγματική συγγένεια· αλλά συμβαίνει και στις καλύτερες (ελληνικές) οικογένειες…

Ζήτω η ελληνική ψυχή!

Τετάρτη 13 Ιούνη. Η απόδειξη ότι για την μεθόδευση και την εσωτερική νομιμοποίηση αυτού του χειρισμού (που επιφανειακά και κατ’ αρχήν εμφανίζεται σαν «προδοτικός», επειδή η έμφαση δίνεται στο αρχικό ο.κ. και όχι στη συνέχεια…) έγινε συγκεκριμένη δουλειά απ’ το κράτος / παρακράτος, βρίσκεται δημόσια εκτεθειμένη εδώ και μήνες.

Αν το φαιορόζ γκουβέρνο (ή, έστω, το ροζ τμήμα του) ήθελε να απαλλάξει την δημοκρατία της μακεδονίας απ’ το ελληνικό βάρος, τότε α) η σχετική συζήτηση θα κρατούσε κανά μισάωρο, και, κυρίως β) το ντόπιο γκουβέρνο θα μεθόδευε προσεκτικά και χωρίς φανφάρες την κοινοβουλευτική συναίνεση απ’ αυτού… Όταν μια οποιαδήποτε κρατική γραφειοκρατία ενδιαφέρεται να “κλείσει” ένα θέμα, το κάνει όσο πιο σβέλτα μπορεί και, κυρίως, ανακατεύει μόνο όσους είναι απαραίτητοι. Χωρίς φασαρία. Όταν, αντίθετα, “ανοίγει το θέμα στο λαό”, κάτι επιδιώκει…

Η κυβερνοαριστερά έπαιξε μεν τον ρόλο “θέλω μωρέ, αλλά…”, όμως είχε άλλες οδηγίες και σκοπούς. Το βαθύ κράτος (ονόματα δεν λέμε) συμβούλεψε και καθοδήγησε τους ροζ να «ανοίξουν το ζήτημα στην κοινωνία», νωρίς νωρίς. Σαν πρώτος στόχος φάνηκε ότι ήταν να εξασφαλίσει ο φαιός συνεταίρος τους (που, σαν γνήσιος πράκτορας δεν θέλει να ακούει για «μακεδονία» στο όνομά της) ψηφουλάκια, απ’ τα δεξιά της νδ. Διπλό το καλό: και ο ψεκασμένος θα συνέχιζε την βουλευτική καριέρα του (παρά την «μνημονιακή συνενοχή» του) στις επόμενες εκλογές· και το μητσοτακέικο θα έχανε σε δύναμη. Κλασσική πασοκική συνταγή απ’ τα ‘80s – τι να θυμίσουμε τώρα;

Σ’ αυτό το επίπεδο το σχέδιο δεν πέτυχε, αφού ο καθαρμαΚούλης «έκοψε ακροδεξιά» πολύ γρήγορα. Κι εκεί έχει παρκάρει… Η τακτική, σα να λέμε, απέτυχε. Πέτυχε όμως η στρατηγική, που ήταν το δεύτερο επίπεδο, το βασικό: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΚΡΑ ΔΕΞΙΑ, ΕΝ ΕΤΕΙ 2018, ΕΓΙΝΕ ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΣ ΣΤΗ «ΛΥΣΗ» – Ή ΣΤΗ «ΜΗ ΛΥΣΗ»!

Αυτό επισφραγίστηκε εξ αρχής με τον πιο επίσημο τρόπο. Εκείνον που θεώρησε καθήκον του να ενημερώσει, πρώτον και μοναδικό, ο κοτζάμ «αριστερός» ψόφιος κοριός, για το «θέμα του ονόματος», ήταν ένας “μη πολιτειακός” αλλά σημαντικός παρακρατικός παράγοντας. Ο αρχιτράγος· ένας απ’ τους capo dei capi του ελληνικού βαθέος κράτους… Τόσο στην «κορυφή» όσο και στην «βάση» (ο αγαπημένος asset της Κουμουνδούρου Ιβάν χρηματοδότησε το πρώτο «μεγάλο συλλαλητήριο» στη Σαλονίκη…) το φασισταριό κλήθηκε επίμονα να γίνει συνεταίρος στη «διαχείριση του προβλήματος» και στην όποια «λύση» του… Η πρόσκληση αυτή ήταν τόσο επίσημη που περισσότερο δεν γίνεται. Και, φυσικά, τα τρισέγγονα του Βουκεφάλα “σηκώθηκαν απ’ τον καναπέ” και ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση. Στο συλλαλητήριο της Αθήνας κουβάλησαν κι ένα πτώμα για να επιβεβαιωθεί ότι το θέμα είναι “υπερκομματικό”…

Τι δουλειά είχε να κάνει το βαθύ κράτος μέσω της κινητοποίησης του «πατριωτικού λαού»; Πέρα απ’ τις βοήθειες στον πολιτικά σακατεμένο ψεκασμένο, σε πρώτη ματιά έμοιαζε με το παλιό κόλπο, ήδη απ’ την πρώτη μεταπολιτευτική διακυβέρνηση του «εθνάρχη», στις διεθνείς σχέσεις: βλέπετε… έχω μεγάλη πίεση στο δρόμο… δεν μπορώ να υποχωρήσω άλλο…

Αν επρόκειτο γι’ αυτό το τρυκ, θα ήταν μια εξάμηνη εργολαβία που έφτασε στη λήξη της… Όμως, λέμε, όχι! Η «πρώτη φορά αριστέρα», σαν καλός υπάλληλος του ελληνικού βαθέος κράτους, φρόντισε να «ξυπνήσει η θεία Λίτσα» και να την κάνει συνεταίρο, όχι εν όψει της «αρχικής συμφωνίας» που όλο καμάρι ανακοίνωσε χτες ο ψόφιος κοριός (και για την οποία η θεία Λιτσα θα γινόταν έξαλλη…) αλλά για χάρη της «διαρκούς μη λύσης» τα επόμενα χρόνια!!! Για χάρη, δηλαδή, των «κεφαλαίων της διαπραγμάτευσης για το όνομα» προσεχώς, όταν η κάθε φορά κυβέρνηση των Σκοπίων θα τσινάει.

Ας ανακεφαλαιώσουμε. Η αρχική τακτική του ελληνικού βαθέος κράτους ήταν το blame game. Μια «αποτυχία στις διαπραγματεύσεις» που θα την χρέωνε στον Zaev. Κάποια στιγμή κατάλαβε ότι αυτό δεν θα δουλέψει, γιατί τον Zaev τον στηρίζουν πολλοί στην ευρώπη. Το plan b ήταν μια «συμφωνία» η οποία δεν θα ήταν μια κι έξω απ’ την ελληνική πλευρά, (όπως θα έπρεπε αν ο ελληνικός εθνικισμός / ιμπεριαλισμός αποφάσιζε ότι έχασε στο θέμα…) αλλά θα σουρνόταν – επιτείνοντας το όποιο σούρσιμο (για διαφορετικούς λόγους) απ’ την μακεδονική πλευρά. Φυσικά στην αρχή αυτή η «συμφωνία» θα έπρεπε να «ανοίξει πόρτες» στα Σκόπια· μόνο, όμως, για να κάτσει η θεία Λίτσα σαν μπράβος δίπλα τους…

Έτσι έχουμε αυτό το διπρόσωπο γεγονός. Χτες και σήμερα διάφοροι διεθνώς συγχαίρουν «τις δύο πλευρές για την συμφωνία». Πρακτικά όμως το ελληνικό βαθύ κράτος ξέρει τι θα κάνει: ό,τι έκανε απέναντι στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Άγκυρας (όταν το τουρκικό κράτος ενδιαφερόταν να προχωρήσουν…) – με αιτία το «κυπριακό»…

Γειά σου θεία Λίτσα με τα ωραία σου!

Τετάρτη 13 Ιούνη. Η κινητοποίηση του φασιστικού «λαϊκού παράγοντα» που έγινε εσκεμμένα και έγκαιρα απ’ τους ροζ (σύμφωνα με τις οδηγίες του ελληνικού βαθέος κράτους) έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά, πάντα χρήσιμα.

Πρώτον, είναι «υπερκομματική», πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να εμφανίζεται σαν αντι-συστημική. Η καθαρόαιμη εθνική συμπύκνωση των «αγανακτισμένων» (κι εκείνο το φαινόμενο του 2011 εθνικιστικά υποκινούμενο ήταν, απλά οι ηλίθιοι δεν το καταλάβαιναν, ούτε το κατάλαβαν μετά).

Δεύτερο, αυτός ο φασιστικός «λαϊκός παράγοντας» έχει πιο αόρατα «σκοινιά» που τον καθοδηγούν: υπάγεται κατευθείαν στους μηχανισμούς του βαθέος κράτους, χωρίς την μεσολάβηση των κομμάτων. Το παπαδαριό είναι πιο φανερός τέτοιος μηχανισμός, αλλά καθόλου ο μοναδικός…

Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά κάνουν τον φασιστικό «λαϊκό παράγοντα» πολύτιμη εφεδρεία. Γενικά. Το γεγονός, όμως, ότι του προσφέρθηκε το «μακεδονικό» εν έτει 2018 σαν «αφύπνιση» και «επανα-νομιμοποίηση», όταν πια το “αντι-μνημόνιο” είχε τινάξει τα πέταλα, προσφέρει στα πραγματικά αφεντικά αυτού του φασιστικού «λαϊκού παράγοντα» την πολιτική ευκαιρία της «επικαιρότητας». Όχι μόνο αύριο ή μεθαύριο. Αλλά και σε έναν χρόνο ή δύο. Όποτε και αν χρειαστεί, ακόμα και άσχετα με την τότε φάση του «μακεδονικού».

Να γιατί το γκουβέρνο χρειαζόταν 5 ή 6 μήνες για την (ψευτο) «λύση» και όχι μισή ώρα αν ενδιαφερόταν ειλικρινά: έπρεπε, με την αφορμή, να κουρντιστεί το ιδεολογικό κατακάθι της ελληνικής κοινωνίας.

Για τα χρόνια που έρχονται… Για κάθε χρήση…

Μέση ανατολή 1

Τετάρτη 16 Μάη. Εξακολουθούμε να κάνουμε στην άκρη τα αισθήματά μας, δεκτό; Λοιπόν, ψυχρά: το ισραηλινό ρατσιστικό, μιλιταριστικό, απαρτχάιντ κράτος, αυτό το προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικού καπιταλισμού στη μέση Ανατολή, σκοτώνει κατά βούληση (και ναι: με την άδεια των εντολοδόχων του…) όχι μόνο επειδή αυτό έκανε πάντα, αλλά επειδή τώρα πια πέφτει η γεωπολιτική αξία του. Οπότε αντιδρά σαν σερίφης που του ανακοινώνουν ότι πάει για πρόωρη συνταξιοδότηση, και ζωχαδιασμένος χώνεται στο σαλούν για να πιεί και να ξεχάσει, κι ύστερα κάνει αυτό που ξέρει για να αποδείξει πόσο χρήσιμος είναι: πυροβολεί…

Όμως ο μεθυσμένος, παρανοημένος, φασίστας χωροφύλακας δεν θα έκανε τίποτα αν δεν είχε τις πλάτες του μεγάλου αφεντικού. Της Ουάσιγκτον. Συνεπώς έχει δίκιο η παλαιστινιακή αντίσταση να λέει ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός είναι βασικός συνεταίρος στην χθεσινή, την προχθεσινή, και την μελλοντική σφαγή παλαιστινίων απ’ τον στρατό του ισραηλινού καθεστώτος. Αλλά αυτό είναι μια διαπίστωση. Υπάρχει κάποια εξήγηση;

Διάφοροι ειδικοί «αναλυτές» σημειώνουν δύο πράγματα. Πρώτον, την «αντίφαση» (;) ανάμεσα στην (δήθεν λέμε) «give peace a chance» πολιτική της Ουάσιγκτον σ’ ότι αφορά την πυρηνική βόρεια κορέα, και την ανάποδη αιμοβόρα εκδοχή της στην ευρύτερη μέση Ανατολή, που περιλαμβάνει την επανα-ποινικοποίηση της Τεχεράνης, την αμερικανική έγκριση για την ισραηλινή κατάληψη της Ιερουσαλήμ / Quds, και τα αμερικανικά συγχαρίκια για την σφαγή στη λωρίδα της Γάζας. Είναι, όμως, στ’ αλήθεια «αντιφατικές» αυτές οι κινήσεις;

Λέμε πως όχι. Στη μέση Ανατολή η Ουάσιγκτον και οι πιο στενοί σύμμαχοί της (Τελ Αβίβ και Ριάντ) έχασαν την πρωτοβουλία των κινήσεων (και τον σχεδιασμό των εξελίξεων) πριν 2,5 χρόνια· στην ανατολική Ασία μόλις πριν 5 μήνες. Χάνοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων και τον σχεδιασμό στο μεσανατολικό πεδίο μάχης («γραμμή δημοκρατικών / Obama» για πόλεμο μέσω των proxies isis και λοιπά) κάποια στιγμή στο 2016, η Ουάσιγκτον αντιδρά πολεμοκάπηλα αυτοπροσώπως εδώ και μήνες επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Το ίδιο θα (ήθελε να) συμβεί στην κορεατική χερσόνησο· απλά δεν έχει γίνει εκεί απόλυτα ξεκαθαρισμένη η ήττα, όπως έγινε στο συριακό (δευτερεύον) πεδίο μάχης, μετά την ανακατάλυψη του ανατολικού Aleppo και της Deir ez-Zor. Αλλά θα γίνει…

Συνεπώς, η με κάθε τρόπο (συμβολικό, στρατιωτικό, οικονομικό) προσπάθεια ενίσχυσης του παρακμιακού χωροφύλακα (και του ακόμα πιο παρακμιακού χρηματοδότη: τοξικός πρίγκηπας) απ’ τη μεριά της Ουάσιγκτον είναι έκφραση της προσπάθειας του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και των συμμάχων τους να ανατρέψουν (ή, έστω, να αναστείλουν) ένα μέρος απ’ τις χειροπιαστές ήττες τους. Στην κορεατική χερσόνησο η ήττα, έξυπνα δουλεμένη, δεν έχει φανεί ακόμα στους πάντες (η ασταμάτητη μηχανή είναι εξαίρεση…)

(φωτογραφία: Ναι, είναι καθαρόαιμοι, πατενταρισμένοι ισραηλινοί φασίστες σε διαδήλωση στις 20 Απρίλη του 2016, όπου υπερασπίζονται ένα στρατοκάθαρμα, τον Εlor Azaria, πoυ εκτέλεσε εν ψυχρώ, με μια σφαίρα στο κεφάλι, τον ήδη τραυματισμένο και πεσμένο Αμπντέλ Φάταχ αλ-Σαρίφ, στις 24 Μάρτη εκείνης της χρονιάς, στη Χεβρώνα.

Αλλά το “kill ‘em’ all” στην πιο αυθεντική και αποτελεσματική έκφρασή του, όχι μόνο αποτελεί την πρακτική πολιτική του ισραηλινού κράτους στο σύνολό του· αλλά, πέρα απ’ αυτό, κάτι θα έπρεπε να θυμίζει σε συντρόφους και μη που «δυσκολεύονται» να καταλάβουν τα ιστορικά τους καθήκοντα…

Μετά από 20 χρόνια;… Η προβολή κάποιου βίντεο για την ελληνο-ισραηλινή φιλία, με τίτλο “kill ‘em’ all, in the name of….”; Θα είναι αργά, πολύ αργά…. Θα είναι αργά ακόμα και για να καταχωνιαστούν οι τύψεις για την αδράνεια και το «σφίξιμο», όταν έπρεπε η δράση και ο καθαρός προσανατολισμός κατά του ελληνικού κράτους / παρακράτους / κεφάλαιου να είναι η αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα. Θα είναι αργά επειδή ο τωρινός κανιβαλισμός “ζευγαρώνει” διαρκώς με τον καπιταλισμό και την αλλαγή παραδείγματος, σε μια σχέση αιμομικτική… Και γεννάει διαρκώς όλο και μεγαλύτερα τέρατα.

Η σιωπή είναι συνενοχή· εμείς δεν το λέμε;)

Πρόσφυγες 2

Παρασκευή 4 Μάη. Κρυμμένος πίσω απ’ τις «δημοκρατικές» διμοιρίες του, ο ψόφιος κοριός μπορεί να παριστάνει κάτι σαν τον … Αλιέντε του ανθρωπισμού! Το ότι μπορεί να το κάνει (θρέφοντας, ταυτόχρονα, τον κοινωνικό φασισμό…) οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα τραγικά λάθη που έκαναν οι διάφοροι αντιρατσιστές (εντός ή εκτός εισαγωγικών) όταν, τα προηγούμενα χρόνια, είχαν βάλει στο εύκολο και βολικό στόχαστρό τους τις μ.κ.ο…. Και όχι το ελληνικό υπουργείο άμυνας και το ελληνικό κράτος, που ήταν και είναι οι πραγματικοί δεσμοφύλακες, ό,τι κι αν μπορούσε να χρεώσει κανείς, σε δεύτερη μοίρα ωστόσο, πολλές μ.κ.ο. – κυρίως τις διοικήσεις και τους ιδιοκτήτες τους.

Έτσι, μόλις το προηγούμενο ανθρωπιστικό κάθαρμα (ο Μουζάλας) ξεφορτώθηκε τις μ.κ.ο., δεν εξέθεσε την βρώμικη και βαθιά ευθύνη του ελληνικού κράτους / παρακράτους! Πέτυχε το αντίθετο, για το οποίο ήταν σίγουρος: ξεδόντιασε τις όποιες κριτικές για την μεταχείριση των προσφύγων!!! Αφού, όσοι είχαν πεισθεί (με ποιον τρόπο άραγε; άγνωστο…) ότι «η πηγή του κακού» ήταν οι μ.κ.ο., μόλις βγήκαν αυτές απ’ την μέση έχασαν τον εύκολο και ανώδυνο στόχο – και την μπάλα…

Η κινηματική απαίτηση για παροχή, σε πρώτο βαθμό, πολιτικού ή ανθρωπιστικού ασύλου στην ελλάδα θα έπρεπε να είναι η βάση για την αναγνώριση, γρήγορα, του ποιος είναι ο χασάπης. Όχι στα λόγια – αυτά είναι εύκολα! Στην πράξη, μέσα από κινηματικές δράσεις. Κι εφόσον οι μικροαστοί (νεοναζί ή σχεδόν) εκδηλώνονταν με τους γνωστούς τρόπους τους, και πάλι αυτή η κινηματική απαίτηση θα αναδείκνυε το πραγματικό ποιόν τους. Όχι στα λόγια.

Αφού αυτό δεν έγινε, ο ψόφιος κοριός μέχρι και «αντιφασισμό» μπορεί να πουλάει απ’ την Μυτιλήνη – κατάλληλα οχυρωμένος. Αλλά αυτό ένα μόνο αποτέλεσμα μπορεί να έχει, και έτσι συμβαίνει: να κάνει τους φασίστες να εμφανίζονται ακόμα και σαν «αντισυστημικοί»…

(φωτογραφία: Πως το είχε πει το προηγούμενο κάθαρμα, ο Μουζάλας; Ε, θα έχουμε κι άλλους νεκρούς φέτος τον χειμώνα… Τον χρέωσε κανείς, κι αυτόν κι όλο το υπουργικό του συμβούλιο, όπως έπρεπε, για το «δελτίο αναγγελίας δολοφονιών»;

Ξανακάνουμε την ερώτηση: τον /τους χρέωσε κανείς; Αφού η απάντηση είναι «όχι» γιατί να μην κάνουν αυτά που κάνουν;

Έχει δηλώσει κι άλλα το συγκεκριμένο κάθαρμα…. Έχει δηλώσει πράγματα που αν το ένα εκατομυριοστό έλεγε κάποιος άλλος, θα γινόταν δημόσια αποδιοπομπαίος από παντού, με αφίσες, προκηρύξεις, ακόμα και χειροδικίες… Αλλά φευ, όταν μιλάει και δρα το κράτος, ο χρεωκοπημένος αντικρατισμός κοιτάει αλλού…)

Πρόσφυγες 3

Παρασκευή 4 Μάη. Συνεντευξιαζόμενο χτες (στον καθεστωτικό ρ/σ “sky”, στην πρωϊνή ζώνη) το καινούργιο υπεύθυνο «ανθρωπιστικό» κάθαρμα, ο πρώην υφ.υπ.αμ. Βίτσας, αναγνώρισε με την ελαφρότητα ανθρώπου που ετοιμάζεται για τον μεσημεριανό καφέ του, ίσως με τάβλι, ότι (μέρος του προβλήματος του στοιβάγματος των προσφύγων / μεταναστών) είναι ότι «δεν έχουμε αρκετούς μεταφραστές»! Α χα!!! Ώστε «δεν έχουν αρκετούς μεταφραστές», ε; Και πως έγινε αυτό το κακό; Πως τους διέφυγε εδώ και τρία χρόνια ότι αρκετοί πρόσφυγες απ’ την συρία ή το ιράκ ξέρουν αγγλικά ή/και γαλλικά και, κατά συνέπεια, θα μπορούσαν να προσλαμβάνονται οι ίδιοι (με ανθρώπινους μισθούς) έστω για τρίμηνα – με rotation – ώστε να δουλεύουν σαν de facto μεταφραστές απέναντι στους ομοεθνείς τους· υπό την προϋπόθεση ότι οι έλληνες «υπάλληλοι» θα επιλέγονταν ώστε να ξέρουν τουλάχιστον την μία απ’ τις δύο αυτές διεθνείς, ευρωπαϊκές γλώσσες; Πώς τους διέφυγε αυτό;

Δεν τους διέφυγε!!! Σκόπιμα, μεθοδικά, σχεδιασμένα, με όλη την απανθρωπιά που μπορεί τηρουμένων των αναλογιών να συναντήσει κανείς στον τρόπο που το ισραηλινό κράτος αντιμετωπίζει τους παλαιστίνιους (η ελληνο-ισραηλινή συμμαχία μόνο τυχαία δεν είναι, κι ούτε θα μπορούσε!), το ελληνικό κράτος / παρακράτος και το πολιτικό του προσωπικό παριστάνει ….το «ανήμπορο»! Μέχρι εξόντωσης των Άλλων…

Υποθέτουμε ότι δεν θα ήταν δύσκολο να υπάρχουν αναλυτικά πληροφοριακά 16σέλιδα (ή όσο) φυλλάδια, στις γλώσσες των προσφύγων / μεταναστών, που να τους ενημερώνουν για κάθε τι που τους αφορά πρακτικά… Υποθέτουμε ότι η μεταφραστική υπηρεσία του υπ.εξ. θα μπορούσε (και θα έπρεπε) να έχει προετοιμάσει τέτοια φυλλάδια εδώ και χρόνια· και να κάνει τις απαραίτητες ανανεώσεις και συμπληρώσεις τακτικά… Επιπλέον, έχοντας διαβάσει και δει τι κάνουν διάφοροι διεθνείς οργανισμοί για τους πρόσφυγες πολέμου σ’ όλον τον πλανήτη, υποθέτουμε ότι η μόνη δυσκολία στα ελληνικά στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν το να μην γίνουν αυτά!

(H μεθοδολογία της φροντίδας, της περίθαλψης και της αποκατάστασης χιλιάδων προσφύγων / μεταναστών είναι γνωστή διεθνώς εδώ και τουλάχιστον έναν αιώνα. Αρκεί να θυμήσουμε ότι και τους πρόσφυγες απ’ την «μικρασιατική καταστροφή» διεθνείς οργανισμοί τους περιέθαλψαν στα μέρη μας, ειδικά στα βόρεια, με σχέδιο, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα μοναδική· μόνο για να αντιμετωπίσουν, τότε, την μήνι του «εθνικού κορμού», επειδή δεν έδιναν τις δουλειές στους τότε «εθνικούς εργολάβους»…)

Θα μπορούσαμε να πούμε πολύ περισσότερα, εξίσου φρικτά. Αλλά δεν έχει νόημα ο κατάλογος της βαρβαρότητας. Νόημα έχει ότι οι συντάκτες του κατάλογου κι εκείνοι που έχουν αναλάβει (διοικητικά) την εφαρμογή του, αντιμετωπίζουν ουσιαστικά εχθρότητα απ’ τα δεξιά, απ’ το φασισταριό. Και μόνο από εκεί. Σε στυλ: κάντε ακόμα χειρότερα σε βάρος τους! Με απλά λόγια: ΣΙΚΕ, ΣΤΗΜΕΝΟ!!!

Όμως αυτό δεν ήταν / είναι αναπόφευκτο…

(φωτογραφία πάνω: Όχι, δεν είναι απ’ το woodstock… Όχι, δεν είναι «φασούλα». Φόβος και τρόμος είναι…)

 

Το όνομά της…

Τρίτη 20 Μάρτη. Το ότι τα φασισταριά έχουν ξεσαλώσει, για «το όνομά της», είναι βολικό. Απειλούν, στέλνουν σφαίρες, κάνουν όλα όσα κωμικά απαιτεί ο καταμερισμός εργασίας του βαθέος κράτους.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι οι «ροζ» δεν είναι καθόλου «προδότες»!!! Αυτοί ήταν που «άνοιξαν το παιχνίδι» στο φασισταριό, και μάλιστα νωρίς… Ο κυρ Ιβάν ήταν ακόμα πολύτιμος φίλος τους όταν χρηματοδοτούσε το πρόσφατο συλλαλητήριο στη Σαλονίκη… Ο κοτζάμ πρωθυπουργός ψόφιος κοριός τον αρχιτραγότατο επισκέφτηκε πρώτο πρώτο (που ακούστηκε, ε; Πρωθυπουργός πάει στον αρχιτράγο, να του εξομολογηθεί για το «εθνικό θέμα»…) για να κουβεντιάσουν επί του ζητήματος… Μας ήταν πολύ ξεκάθαρο απ’ την αρχή πως όλη η ιστορία απ’ την μεριά και της Κουμουνδούρου, απέναντι στην κυβέρνηση Zaev, ήταν ένα χυδαίο blame game… Ο ογκόλιθος Nick the greek το μόνο που προσπαθεί να κάνει σαν υπ.εξ. είναι να το παίζει «αθώος» του αίματος της ελληνικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής…

Φυσικά ο συ.ριζ.α., σαν κόμμα, μπορεί να υποφέρει από μια ακόμα σχιζοφρένεια· με βάση τις ιστορικές γραφές του. Αλλά ήταν ο ψόφιος κοριός και όχι κάποιος Φαήλος ή κάποιος «παμμακεδόνας» που ξεκαθάρισε ότι η δημοκρατία της μακεδονίας πρέπει να αλλάξει το σύνταγμά της – αν θέλει να της κάνει το ελλαδιστάν την «τιμή» και την «χάρη» να καταδεχτεί να την θεωρήσει «μη επιθετική»… Και αυτή τη βίαιη, αποικιοκρατική, ιμπεριαλιστική «γραμμή» την μοίρασαν στα μήντια (όλα τα καθεστωτικά) τα non papers του Μαξίμου και του ελληνικού υπ.εξ. – και όχι τίποτα τελειωμένοι στρατόκαβλοι. (Αυτοί περιμένουν δίπλα).

Γι’ αυτό μιλάμε για «καταμερισμό εργασίας» μέσα στο βαθύ κράτος. Αν οι ροζ (για τους φαιούς δεν υπάρχει θέμα…) ήθελαν να τελειώσει αυτή η ιστορία με έντιμο και όχι ιμπεριαλιστικό τρόπο, θα το είχαν κάνει με τον ίδιο τρόπο που πέρασαν, π.χ., την επέκταση της φορολογικής ασυλίας στις μπίζνες των εφοπλιστών, το καλοκαίρι του ’15 (υπουργός Σταθάκης…), συν κάποιες δωροδοκίες: θα είχαν φέρει το θέμα λίγο πριν κλείσει για καλοκαίρι το κοινοβούλιο, χωρίς ιδιαίτερες φανφάρες, με μια συνεννοησούλα με κανά αντιπολιτευόμενο κόμμα, λίγο μετά που ο παοκ θα πανηγύριζε το πρωτάθλημα – πέρυσι!

(φωτογραφία: Μεγάλες στιγμές του ελληνικού κράτους / παρακράτους: Αριστέρα το μεγαλοστέλεχος, αν και υπάλληλος, δίνει λογαριασμό στο αφεντικό δεξιά για τα «βαφτίσια». Η θεία Λίτσα δεν είναι μεν στο κάδρο αυτοπροσώπως, είναι όμως σαν ιδέα. Και φυσικά εκστασιάστηκε όταν το είδε: Αυτός είναι αληθινός ηγέτης… είπε … Καταλαβαίνει τη θέση του!

Η γειτονιά έφαγε ένα απόγευμα να καταλάβει για ποιον μιλάει, αλλά μετά νύχτωσε – μαύρο σκοτάδι – και τα παράτησε… Αργότερα, μέσα στην άγρια νύχτα, ακούστηκαν τα βαριά βήματα του «παμμακεδονικού» περίπολου / αποσπάσματος: έψαχναν εκείνους που δεν είχαν καταλάβει ποιος είναι ο αληθινός ηγέτης… )

Ευτυχώς, αλλού «πάνε καλά»

Τρίτη 6 Μάρτη. Ένας ένας εκδηλώνονται (καιρός ήτανε!!) οι ντόπιοι φίλοι του ισραήλ, που, αναμφίβολα, πρέπει να εξαιρεθούν απ’ την λίστα των “αντισημιτών”, “αντισιωνιστών”, κλπ. Επειδή μία αφίσα πριν λίγο καιρό δημιούργησε μια ορισμένη σύγχυση (άλλο που δεν ήθελε…) ελπίζουμε σε μια επόμενη που θα αποκαταστήσει την αλήθεια!! Επίσης, υποθέτουμε, ότι τυχόντες “ανθέλληνες” θα γίνουν πια εκ των πραγμάτων φανατικοί φίλοι των παλαιστίνιων αγωνιζόμενων κατά του ισραηλινού απαρχάιντ / ρατσισμού / μιλιταρισμού. Θα γίνουν, δηλαδή, αποφασισμένοι αντι-σιωνιστές. Εκτός αν ο “αντιφασισμός” τους τελειώνει στα σύνορα του αποικιακού κράτους του Τελ Αβίβ και σε ότι σχετίζεται μ’ αυτά τα σύνορα (πράγμα που όντως συμβαίνει μέχρι και σήμερα…)

Τι πειράζει που αυτοί οι “ένας ένας φίλοι κι αδελφοί” εκτός από έλληνες καθεστωτικοί είναι και καραμπινάτοι φασίστες; Σιγά. Δεν είναι οι πρώτοι. Και οπωσδήποτε δεν είναι οι τελευταίοι… (Σίγουρα θα περισσέψουν άλλοι φασίστες που θα δουλεύουν για το ξεκάρφωμα. Οι υπηρεσίες δεν κάνουν τέτοια λάθη: να εξαφανίσουν εκείνους που τους βολεύουν!)

Φασιστοκουβέντες

Δευτέρα 5 Μάρτη. … Τέλος, η απόφαση του Αμερικανού προέδρου [σ.σ.: η ανακήρυξη της Ιερουσαλήμ / Quds σαν πρωτεύουσας του ισραήλ…] θα έχει θετικές συνέπειες για τον ελληνισμό και την Ορθοδοξία στη Μέση Ανατολή. Η διατήρηση του υφιστάμενου ιδιοκτησιακού και προσκυνηματικού καθεστώτος των Πανάγιων Προσκυνημάτων είναι ένα ζήτημα πρωταρχικού ενδιαφερόντος για την Ελλάδα. Η ισραηλινή κυβέρνηση το γνωρίζει καλά αυτό και έχει αναγνωρίσει με κατηγορηματικό τρόπο τα δικαιώματα του ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Επίσης, έχει στηρίξει έμπρακτα τον ελληνικό χαρακτήρα του Πατριαρχείου, παρά την προσπάθεια ορισμένων Παλαιστινίων ηγετών να απομονώσουν τον ελληνόφωνο κλήρο από το δοκιμαζόμενο ποίμνιό του. Η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του ισραηλινού κράτους διασφαλίζει την παρουσία και τα δικαιώματα του ελληνισμού και της Ορθοδοξίας στους Άγιους Τόπους. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Και για τον λόγο αυτό θα έπρεπε να την ακολουθήσουμε.

Έτσι τελειώνει το άρθρο του ο γνωστός Μάκης με το τσεκούρι (κατά κόσμον Βορίδης) στη χθεσινή καθεστωτική «καθημερινή». Είναι ένα άρθρο που, το ξέρουμε, θα το υπέγραφαν, έστω και σιωπηρά αλλά με χαρά, πολλοί και διάφοροι (ονόματα δεν λέμε…) μιας και αποδεικνύει, επιτέλους, ότι ένα καλό κομμάτι του ντόπιου φασισταριού μόνο για «αντι-σιωνισμό» δεν μπορεί να κατηγορηθεί. Ευτυχώς, λοιπόν, βρίσκονται κι αυτοί οι φασίστες απ’ την “καλή μεριά”: του Τελ Αβίβ…

Χαράς ευαγγέλια για τους “αντι-ιμπεριαλιστές” διαφόρων ειδών – έτσι δεν είναι;

(φωτογραφία πάνω: Μέλη της Neturei Karta, μιας υπερ-ορθόδοξης εβραϊκής οργάνωσης, διαμαρτύρονται κατά της ισραηλινής κατοχής, στη Χεβρώνα, στις 23 Φλεβάρη. Αυτοί είναι σαφέστατα και εβραίοι και αντι-σιωνιστές!!! Κι έτσι προκαλούν πονοκεφάλους σ’ όσους, ακολουθώντας πιστά το manual, προσπαθούν να κάνουν το άσπρο μαύρο – και το κόκκινο του παλαιστινιακού αίματος αόρατο…

κάτω: ο 18χρονος Ismail Abu Riyala δολοφονήθηκε μέσα στη βάρκα του ενώ ψάρευε στη θάλασσα της λωρίδας της Γάζας, απ’ το ισραηλινό ναυτικό, στις 25 Φλεβάρη. Δυο ακόμα παλαιστίνιοι ψαράδες που ήταν μαζί του τραυματίστηκαν. Το αίμα του Ismail είναι ό,τι απέμεινε στο κατάστρωμα.

Ο κάθε βορβορίδης – και είναι πια τόσοι πολλοί – γιορτάζει!)