Η δύση του αίματος

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> Τους καιρούς που τα δυτικά κράτη / κεφάλαια είχαν υπέρ τους τους διεθνείς συσχετισμούς δύναμης και την ηγεμονία στον πλανήτη, κάθε φορά που ο χωροφύλακάς τους (: το απαρτχάιντ Τελ Αβίβ) ισοπέδωνε, σκότωνε, κατέστρεφε, είτε στη λωρίδα της Γάζα είτε στη Δυτική Όχθη, ντύνονταν τα κουρέλια του ειρηνοποιού, του «give peace a chance», και όλα τα υπόλοιπα με το φωτοστέφανο.

Αλλά ήδη απ’ τις αρχές του 2018 αν όχι νωρίτερα, ήταν σαφές ότι η πρωτοκοσμική καλοσύνη είχε τελειώσει ακόμα κι ως πρόσχημα. Και ότι τα όπλα για τον θάνατο των Άλλων, μόνον αυτά, θα μπορούσαν (έτσι ήλπιζαν στη δύση…) να εμποδίσουν ή και να αντιστρέψουν την παρακμή και την οριστική απώλεια της πλανητικής ηγεμονίας απ’ τη μεριά της. Το τίμιο, ειρηνικό και διορατικό κίνημα BDS απαγορεύτηκε ή έγινε κάθε προσπάθεια να απαγορευτεί στη δύση∙ οι υποστηρικτές των Παλαιστινίων ελεεινολογήθηκαν απ’ τις δυτικές ολιγαρχίες και κάθε τσατσορούφιανο ως «αντι-σημίτες», δηλαδή σχεδόν-ναζί, σύμφωνα με τον σχεδιασμό των ισραηλινών υπηρεσιών, παρότι (ή ίσως ακριβώς επειδή συνέβαινε αυτό) χιλιάδες νεαροί εβραίοι της παγκόσμιας διασποράς, με σοσιαλιστικές ιδέες, στρέφονταν ανοικτά κατά του απαρτχάιντ κράτους που υποτίθεται ότι τους εκπροσωπούσε. Ο μεσανατολίτης χωροφύλακας των δυτικών ιμπεριαλισμών είχε πια το ελεύθερο να προβοκάρει και σκοτώνει κατά βούληση, χωρίς τις ενοχλητικές υποδείξεις για «αυτοσυγκράτηση» και για «σεβασμό του διεθνούς δικαίου».

Κι αυτό ακριβώς έκανε, υπό τις ευλογίες κάθε δυτικού φασιστικού καθάρματος. Από τις 30 Μάρτη του 2018 ως τις 27 Δεκέμβρη του 2019 τα εκατομμύρια των φυλακισμένων στη λωρίδα της Γάζα, ναι, σ’ αυτό το κομμάτι γης των «τρομοκρατών της Χαμάς», εξεγέρθηκαν άοπλα, απόλυτα και εντελώς άοπλα (εκτός αν οι σφεντόνες…), – δολοφονήθηκαν τουλάχιστον 250 απ’ αυτούς κι αυτές, και πολλές χιλιάδες τραυματίστηκαν έως σακατέματος (πάνω από 2.000 κτυπήθηκαν από 3 έως 5 σφαίρες…), ανάμεσά τους πολλές εκατοντάδες ανήλικοι, παιδιά∙ καθώς απ’ την άλλη μεριά του φράχτη ο «δυνατότερος στρατός στη μέση Ανατολή» σαδιστικά έβαζε στοιχήματα για το πόσους μπορεί να «φάει για μεσημεριανό»…

Ήταν η ηρωϊκή και πένθιμη Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής κι όλοι οι φόνοι έγιναν στο φως της ημέρας, κάθε μέρα, πέντε πέντε, δέκα δέκα, άμα χρειαζόταν και τριάντα σε μια μέρα, ακόμα και πενήντα, μπροστά στα μάτια όχι μόνο του πλανήτη αλλά ολόκληρου του γαλαξία.

Ούτε ένα δάκρυ, ούτε καν ένας μικρός μορφασμός αποστροφής απ’ τους πρωτοκοσμικούς «φύλακες της ειρήνης και της ανθρωπιάς». Και γιατί άλλωστε κάτι διαφορετικό απ’ το «σας έχουμε γραμμένους στ’ αρχίδια μας»; Τα όπλα, μόνον αυτά, έχουν λόγο πια, κι όταν σκοτώνουμε δεν θα κάνουμε διακρίσεις μεταξύ «αθώων» και «ενόχων», μεταξύ ηλικιών, μεταξύ φύλων – απλά θα σκοτώνουμε όσους περισσότερους μπορούμε…: η δύση το διατράνωσε με κάθε τρόπο, πιστεύοντας ότι έχει την υπερ-οπλία, το τελευταίο της χαρτί, πριν μόλις 4 χρόνια.

Εκεί, στη Γάζα… Εκεί, στο δυτικό προκεχωρημένο φυλάκιο στη Μέση Ανατολή… (Το είχε ξαναδηλώσει στη Βοσνία, πάλι εναντίον των μουσουλμάνων ανδρών και γυναικών, στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ‘90…)

(Το δεύτερο video προέρχεται απ’ την ισραηλινή αντιρατσιστική, αντιμιλιταριστική, αντι-απαρτχάιντ οργάνωση B’ tselem):

Προς πάντων οικονομία!

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> … Φυσικά το να υποστηρίζουμε την Ουκρανία είναι ένας πολύ φτηνός τρόπος να σιγουρέψουμε ότι η Ρωσία υπ’ αυτό το καθεστώς δεν είναι απειλή για τη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Και είναι ζωτικής σημασίας να συνεχίσουμε αυτήν την υποστήριξη. Είναι προς το συμφέρον μας να υποστηρίζουμε την Ουκρανία, αφού αυτοί είναι που πολεμούν σ’ αυτόν τον πόλεμο, όχι εμείς…

Τάδε έφη η κυρία Kajsa Ollongen, υπ.αμ. της ολλανδίας, μιλώντας στο «φόρουμ ασφαλείας της Βαρσοβίας στις 3 Οκτώβρη του 2023 – πριν την “έκρηξη” στη Μέση Ανατολή. Και εξέφρασε με τον τρόπο της αυτό το κράμα ιμπεριαλισμού και ρατσισμού που είναι σύμφυτο με την πρωτοκοσμική, δυτική «ανωτερότητα» επί αιώνες.

Θα θυμάστε πως όταν οι πρώτες χιλιάδες προσφύγων απ’ την ουκρανία, μετά την ρωσική εισβολή στις 24 Φλεβάρη του 2022, άρχισαν να φτάνουν σε «ευρωπαϊκό έδαφος» (και το ουκρανικό ευρωπαϊκό είναι) η φιλάνθρωπη αντίδραση των δημαγωγών ήταν: Ωωωω! Αυτοί είναι λευκοί, ξανθοί, με γαλάζια μάτια, όπως εμείς! Δεν είναι σαν τους άλλους τους μαυριδερούς… Πράγμα που σήμαινε ότι «ανοίγουμε την αγκαλιά μας σ’ αυτούς που είναι σαν εμάς, λευκοί, ξανθοί, με γαλάζια μάτια, και δεν τους ρίχνουμε κλωτσιές όπως στους άλλους, τους μαυριδερούς…»

Αυτή ήταν η μία όψη της «δυτικής ανώτερης φιλοξενίας». Η άλλη, η κυρίως όψη, είναι εκείνη που εξέφρασε η κυρία Ollongen (και πολλοί άλλοι, έμμεσα ή και λιγότερο έμμεσα): ό,τι χρώμα και να είστε, το βασικό είναι πως είστε πολύ φτηνοί, μας στοιχίζεται ελάχιστα, για να φτιάξουμε «αναχώματα» με τα κορμιά / πτώματά σας, ώστε να μην απειλεί η ρωσία… Κι ας αφήσουμε προς στιγμή στην άκρη πόσο «απειλητική» ήταν η Μόσχα για το νατο τον Φλεβάρη του 2014, όταν και πάλι οι ουκρανοί ήταν «πολύ φτηνοί» ώστε να τους καθορίζουν οι πληρωμένοι απ’ τις ηπα και τους συμμάχους τους ελεύθεροι σκοπευτές, για να ολοκληρωθεί το φασιστικό πραξικόπημα της Maidan στο Κίεβο… Ή, πάλι, το πόσο «απειλητική» ήταν τον Δεκέμβρη του 2019…

Το ερώτημα είναι πόσες φορές πρέπει να ακούσουν οι ουκρανοί και οι ουκρανές τις έγνοιες της κάθε κυρίας Ollongen, του κάθε Borrel, της κάθε αγαπημένης Annalena, του κάθε Παρωπίδα και του κάθε don Rico, για να αποφασίσουν ότι αφού πρώτα ξεφορτωθούν τα φασιστοκαθάρματα που τους κυβερνούν σκοτώνοντάς τους και τους σκοτώνουν κυβερνώντας τους, θα πρέπει να ανοίξουν τους λογαριασμούς μ’ όλους αυτούς που τους θεωρούν «έναν πολύ φτηνό τρόπο»… Για οτιδήποτε.

Υπόγειες κινήσεις υπάρχουν… Αλλά ως τώρα παραμένουν υπόγειες. Εν τω μεταξύ ο «πολύ φτηνός θάνατος» προελαύνει…

Βιετνάμ 1968: η επίθεση του Τετ

Μία απ’ τις πιο γνωστές στη δύση φωτογραφίες απ’ την επίθεση του Τετ (η δυτική λογοκρισία τότε ήταν εξαιρετικά αναιμική): ένας νοτιοβιενταμέζος μπάτσος εκτελεί εν ψυχρώ τον Viet Kong αιχμάλωτο Nguyen Van Lem σ’ ένα δρόμο της Sai Gon, την δεύτερη μέρα της επίθεσης του Τετ.

Δευτέρα 9 Οκτώβρη>> Στις 30 Γενάρη του 1968, κι ενώ ο πόλεμος στο βιετνάμ μεταξύ του κομμουνιστικού βορρά και του αμερικανικού στρατού με τα ανδρείκελά του στο νότο είχε φουντώσει, οι Viet Cong και ο λαϊκός στρατός του βόρειου βιετνάμ εξαπόλυσαν μια αιφνιδιαστική μεγάλη επίθεση σ’ ολόκληρη την δυτική ζώνη, αξιοποιώντας το «μονοπάτι Ho Chi Minh» μέσα απ’ τις ζούγκλες του λάος και της καμπότζης. Πάνω από 80.000 βιετναμέζοι κομμουνιστές επιτέθηκαν σε πάνω από 100 πόλεις και κωμοπόλεις (συμπεριλαμβανόμενων 36 απ’ τις 44 περιφερειακές πρωτεύουσες στο νότο), σε 72 απ’ τις 245 επαρχιακά αστικά κέντρα, και στην πρωτεύουσα του νότου Sai Gon. Ο αμερικανικός (και ο νοτιοβιετναμέζικος) στρατός αιφνιδιάστηκαν και αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από αρκετές πόλεις. Ανασυντάχθηκαν στη συνέχεια και αντεπιτέθηκαν μετά από μερικές ημέρες αναγκάζοντας τους Viet Cong και τον λαϊκό στρατό σε υποχώρηση με μεγάλες απώλειες. Σε ορισμένες όμως πόλεις (όπως την Hue) οι μάχες κράτησαν έως και δύο μήνες.

Από στενά στρατιωτική άποψη η επίθεση του Τετ (πήρε το όνομά της απ’ την πρώτη μέρα του σεληνιακού έτους, στις 30 Γενάρη) ήταν αποτυχία του Ha Noi. Όμως αποδείχθηκε στρατηγικής σημασίας επιτυχία εξαιτίας όλων των «παράπλευρων» άμεσων και μεσοπρόθεσμων συνεπειών της:

Πρώτον, η ιδέα του αήττητου του αμερικανικού στρατού που ήταν κάτι σαν «παγκόσμια σταθερά» κατέρρευσε, με αποτέλεσμα την κορύφωση της αυτοπεποίθησης των Viet Cong και, αντίθετα, την πτώση της μεταξύ των αμερικάνων, στρατιωτικών και μη.

Δεύτερον, η έστω και σύντομη επιτυχία της επίθεσης του Tet προκάλεσε σοκ στην αμερικανική κοινωνία, που ταϊζόταν με «ειδήσεις» και «πληροφορίες» για κλιμακούμενη ήττα του βιετναμέζικου βορρά, και για τον ερχομό του οριστικού τέλους του πολέμου, υπέρ των ηπα φυσικά.

Τρίτον, τα στρατιωτικά επιτελεία ανακοίνωσαν ότι προκειμένου να νικήσουν χρειάζονται ακόμα 200.000 στρατιώτες. Αυτό φούντωσε το αντιπολεμικό (και αντιστρατιωτικό: τότε ο αμερικανικός στρατός στελεχωνόταν μέσω της υποχρεωτικής θητείας…) κίνημα στις ηπα που συνέχισε με όλο και μεγαλύτερη αποφασιστικότητα ως το τέλος του πολέμου και την ήττα των ηπα (το 1975).

Τέταρτον, άρχισαν να ακούγονται στις ηπα καθεστωτικές φωνές, μειοψηφικές μεν αλλά πάντως καθεστωτικές, για την ανάγκη «διαπραγματεύσεων» για την λήξη του πολέμου. Αν και δεν ήταν αυτός ο σκοπός τους, η δημόσια εμφάνιση της επιλογής των διαπραγματεύσεων υπονόμευσε ακόμα περισσότερο το αμερικανικό στρατιωτικό ηθικό στο μέτωπο.

Η εμπειρία της επίθεσης του Τετ έμεινε σαν παγκόσμια κληρονομιά των αντι-ιμπεριαλιστικών, αντι-αποικιακών κινημάτων από τότε: μια μάχη ή δυο μπορεί και να χαθούν∙ αλλά η έκβαση πολυεπίπεδων πολέμων δεν προεξοφλείται μόνο απ’ αυτές.

Ένας κάποιος ιός 4

Δευτέρα 25 Σεπτέμβρη>> Ας ανακεφαλαιώσουμε σύντομα: η αποκάλυψη (τον Σεπτέμβρη του 2023) ότι η cia ήθελε οπωσδήποτε να θεωρείται ο τσαχπίνης «παιδί της φύσης» και όχι βιοτεχνολογική κατασκευή (όπως ήταν στην πραγματικότητα), «δένει» πλήθος στοιχείων που είχαν εντοπιστεί και το 2020, και το 2021, και το 2022, υποδεικνύοντας με βεβαιότητα το αμερικανικό μιλιταριστικό πρόγραμμα βιολογικού πολέμου, σε συνεργασία με την Wuhan στην προκειμένη περίπτωση∙ αλλά και σε πολλά άλλα αμερικανικής κυριότητας «ερευνητικά κέντρα» ανάλογου είδους, στην ουκρανία, στη γεωργία, στο τουρκμενιστάν, στη νιγηρία…

Σε ότι αφορά την κατασκευή και την διαχείριση της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, αυτή η σημαντική διαπίστωση δεν αλλάζει κάτι ουσιαστικό. Εκείνο που μάλλον προστίθεται είναι ότι μπορεί μεν η διαφυγή του γενετικά τροποποιημένου κορωνοϊού να ήταν «ατύχημα», αλλά για όσους είχαν γνώση αυτής της αλήθειας, όλα τα υπόλοιπα (της τρομοεκστρατείας, συμπεριλαμβανομένων των mRNA πλατφορμών) εντάχθηκαν πράγματι σ’ ένα μιλιταριστικό σχέδιο «διαχείρισης πληθυσμών».

Νοιώθετε κάτι έντονο σε σχέση μ’ αυτήν την «διαχείριση»; Κάποιον πνιγμό ίσως;

Βλήματα (γενικά)

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Υπάρχει μια μικρή παράδοση «υπόγειου» εμπορίου (300.000…) βλημάτων, απ’ την εποχή του ψεκασμένου υπ.αμ. και του φαιορόζ γκουβέρνου. Αλλά τα νταραβέρια αναβαθμίζονται.

Πρώτα το ξεκάρφωμα: το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου θα γίνει βαλκανικό, αλλιώς τι δουλειά είχε ο κλόουν σε μια «άτυπη» βαλκανική συνάντηση;

Είχε και παραείχε!! Ως γνωστόν από άλλες εποχές το ελλαδιστάν έχει μερικά ρωσικά αντιαεροπορικά. Με βάση το συμβόλαιο της αγοράς και συντήρησής τους δεν μπορούσε να τα πουλήσει ή χαρίσει αλλού, χωρίς την άδεια της Μόσχας. Ε, τερματίζει το συμβόλαιο, και τα κάνει ό,τι γουστάρει!

(Η «πηγή» της διακοπής των συμβάσεων είναι όσο πιο επίσημη γίνεται: έγγραφο του υπ.αμ. προς την βουλή. Τα υπόλοιπα τεκμαίρονται λογικά… και γεωπολιτικά…)

Οι εθνικόφρονες θα διαμαρτυρηθούν βέβαια ότι «έτσι τα νησιά θα μείνουν αφύλακτα» (οι TORm1 είναι διάσπαρτοι στο Αιγαίο). Ας μην ανησυχούν! Όσο πιο βαθιά το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο (μας) τραβάει στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο, τόσο πιο «εθνικά απαραίτητο» θα γίνει να στήσουν βάση ή βάσεις οι σύμμαχοι απ’ το αμέρικα σε κάποιο / κάποια απ’ τα νησιά∙ κι έτσι να ξανα«θωρακιστούν». (Και μετά;;;;)

Η don Rico & Co έχει ακόμα μεγαλύτερες φιλοδοξίες. Το γνωστό νατο (του Ατλαντικού) δεν την χωράει! Θέλει να μπει και στο καινούργιο, υπό κατασκευήν, του Ειρηνικού. Ο don Rico υπόσχεται (ή απειλεί;) και καμαρώνει:

…Έχουμε, φυσικά, πετύχει πολλά ήδη. Στην άμυνα, η ινδική αεροπορία και το ναυτικό συμμετείχε πρόσφατα σε κοινή άσχηση με τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, ενώ η ελληνική αεροπορία και το ναυτικό θα είναι σύντομα παρόντα στον Ινδικο-Ειρηνικό, ενισχύοντας τις δυνατότητες για την διαφύλαξη ειρηνικών, ανοικτών και περιεκτικών θαλάσσιων δρόμων…

Αυτά έγραψε στους καθεστωτικούς times of india στις 25 Αυγούστου (2023). Η ρητορική περί «διαφύλαξης των θαλάσσιων δρόμων» είναι της Ουάσιγκτον στον πόλεμό της κατά του Πεκίνου και των συμμάχων του∙ και ωωωω! μα τα χίλια ναυάγια, ταιριάζει στην «οπτική» του νο 1 εθνικού κεφάλαιου (: των εφοπλιστών).

Έχουμε και λέμε: το ελλαδιστάν ως κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος θέλει να απλωθεί – πολεμικά. Έχει μεγάλη όρεξη… Είναι η στιγμή που οι αιχμάλωτοι υποτελείς πρέπει να αλλάξουν πλευρό και να συνεχίσουν να ροχαλίζουν – σωστά;

Χμμμμμ….

Να και λίγος Χαρχούδας, περσινός αλλά σταθερή αξία, για να μην ξεχνιόμαστε:

Το τελευταίο λάθος

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Στο συριακό πεδίο μάχης υπήρχαν μισθοφόροι της wagner, σε μια περίπτωση μάλιστα βομβαρδίστηκαν απ’ την αμερικανική αεροπορία δήθεν «κατά λάθος» (σκοτώθηκαν περίπου 60…) Υπήρχε Prigozin; Υπήρχε, αλλά τον ήξεραν ελάχιστοι… Στο λιβυκό πεδίο μάχης υπήρχαν μισθοφόροι της wagner, στην πλευρά του τζενεράλ Haftar. Υπήρχε Prigozin; Υπήρχε, αλλά ποτέ δεν βγήκε στο γυαλί για οτιδήποτε σχετικό.

Πότε ο Prigozin άρχισε να γίνεται «ντίβα»; Τι είναι η εταιρεία wagner; Τι είναι (ήταν) ο Prigozin; Και γιατί βγήκε απ’ την μέση;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Sahel 1

Δευτέρα 21 Αυγούστου>> Όπως είναι παγκόσμια γνωστό η φιλάνθρωπη, χριστιανική και, κυρίως, πολιτισμένη Δύση (τα δυτικά αφεντικά αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των υποτελών τους) έχει μεγάλο πάθος με την ελευθερία και την δημοκρατία. Μην ακούσουν όλοι αυτοί, άρχοντες και αρχόμενοι, ότι έγινε κάπου πραξικόπημα: αμέσως θρηνούν (πρώτα) και γίνονται σωτήρες (ύστερα) της χαμένης δημοκρατίας.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χούντα του Καϊρου. Με πάνω από 50.000 πολιτικούς κρατούμενους και εκατοντάδες «εξαφανισμένους» είναι ίσως ό,τι πιο βάρβαρο είναι διεθνώς γνωστό. Έχετε δει τι τραβάει απ’ τους δυτικούς εραστές της δημοκρατίας; Τίποτα! Μια χαρά έχουν σχέσεις μαζί της. Τόσο «μια χαρά» ώστε η μπατσαρία της χούντας μπορεί να σκοτώνει μετά από βασανιστήρια ακόμα και λευκούς αντιχουντικούς, όπως έγινε με την δολοφονία του ιταλού φοιτητή Giulio Regeni, στο Κάιρο, τον Γενάρη του 2016. Έχουν περάσει από τότε πάνω από 7 χρόνια, κι ούτε κατά διάνοια η «φιλελεύθερη και δημοκρατική» δύση δεν τόλμησε να «υψώσει την φωνή» της κατά του χασάπη του Καϊρου. Ούτε κατά διάνοια δεν τόλμησε να τον κατηγορήσει για αυτήν, έστω αυτήν, την δολοφονία…

Το δυτικό πάθος για ελευθερία και δημοκρατία στον πλανήτη είναι λοιπόν πασίγνωστο. Συνεπώς η αντίδραση για το πρόσφατο πραξικόπημα στο νίγηρα ήταν αναμενόμενη. Σωστά; Σωστά – αλλά για τους ακριβώς αντίθετους λόγους απ’ την …. αγάπη για ελευθερία.

Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκαν (ακαριαία) οι δυτικοί, τόσο στο Παρίσι όσο και στην Ουάσιγκτον, θα πρέπει να ήταν ότι αυτοί οι παλιάνθρωποι οι  πραξικοπηματίες χρειάζονται μια operation enduring freedom, όπως εκείνη που έκαναν (ως νατο…) στο αφγανιστάν το 2001… Ύστερα θυμήθηκαν ότι στο αφγανιστάν ηττήθηκαν, οπότε θα ήταν καλύτερα την επιχείρηση να την αναλάβουν τίποτα αφρικάνοι, που είναι «πολύ φτηνότεροι». Και πάλι: οι υποψήφιοι (το γειτονικό κράτος της νιγηρίας) απέρριψαν (ως τώρα) την ιδέα μιας τέτοιας εργολαβίας, ειδικά όταν μια σειρά άλλων αφρικανικών κράτων με σημαντικότερο στρατιωτικά εκείνο της αλγερίας, δήλωσαν ότι βρίσκονται στο πλευρό των πραξικοπηματιών της Niamey… Κι ακόμα χειρότερα εφόσον η προοπτική στρατιωτικής εισβολής της νιγηρίας στο νίγηρα θα προκαλούσε εσωτερική κρίση στην πρώτη: οι διαφωνούντες είναι πολλοί και όχι ασήμαντοι.

Τι απέμεινε σ’ αυτή τη φάση; Οι κυρώσεις! Μα βέβαια: οι πλούσιοι πρέπει να τιμωρούν τους φτωχούς όταν γίνονται ανυπάκουοι. Όχι απλά να τους τιμωρούν∙ να τους λιώνουν!!

Η κυρία Emanuela Claudia Del Re είναι «ειδική αποσταλμένη της ε.ε. για το Sahel» – και κοινωνιολόγος. Δεν ξέρουμε αν η υποσαχάρια αφρική διαθέτει κάποιον «ειδικό αποσταλμένο για τα ευρωπαϊκά προβλήματα», μάλλον όχι. Η κυρία Claudia σαν αποικιοκράτης (εκπρόσωπος) είναι σκληρή: αφού δεν θέλουν εμάς και προτιμούν τους ρώσους και τους κινέζους, θα φροντίσουμε να πεθάνουν από πείνα!

Σε όχι και τόσο ανύποπτο χρόνο, το 2019, το αμερικανικό καθεστωτικό ίδρυμα Rand Corporation είχε παρομοιάσει τις κυρώσεις με carpet bombing:

Πιθανόν τα στελέχη του Rand να ήλπιζαν ότι έτσι θα ισοπεδωθεί το ιράν ή και, γιατί όχι, η ρωσία. Αλλά όχι: αυτή η γενοκτονική ισοπέδωση απειλεί τους πιο παρίες του πλανήτη, τους πιο «εύκολους στόχους» του δυτικού έρωτα για την ελευθερία και την δημοκρατία.

Ο νίγηρας είναι κατ’ αρχήν τέτοια περίπτωση:

Προσέξτε την τελευταία φράση στο κάτω μέρος της φωτογραφίας:

Παρότι είναι ο 7ος μεγαλύτερος προμηθευτής ουρανίου στον κόσμο, ο Νίγηρας είναι επίσης 7ος μεταξύ των φτωχότερων χωρών του κόσμου.

Ένας στρατηγικός «προμηθευτής» ουρανίου είναι, σαν κοινωνία, στον πάτο του βαρελιού; Χμμμ… To 75% των εξαγωγών του νίγηρα είναι το ουράνιο, και ο κύριος εισαγωγέας του είναι ο γαλλικός πυρηνικός καπιταλισμός.

Εδώ τα δυτικά αισθήματα γίνονται λιανά. Πολύ λιανά. Κι εκεί αρχίζουν τα δύσκολα…

Sahel 2

Το καθένα μόνο του δεν χωνεύεται, πόσο μάλλον και τα δύο μαζί: και διαδηλώσεις υπέρ των πραξικοπηματιών, και ρωσικές σημαίες. Αλλά, απ’ την άλλη, όλοι αυτοί οι οργανωτές “χρωματιστών επαναστάσεων” εδώ και χρόνια θα έπρεπε να ξέρουν ότι το μαχαίρι είναι δίκοπο….

Δευτέρα 21 Αυγούστου>> Ο ανατραπείς πρόεδρος του νίγηρα Mohamed Bazoum ήταν πράγματι εκλεγμένος, αλλά όχι και τόσο φίλος-της-δημοκρατίας: είχε απαγορεύσει την αντιπολίτευση, η οποία στις 26 Ιούλη τάχθηκε στο πλευρό του (πραξικοπηματία) στρατηγού Tchiani. Λεπτομέρειες: το μεγαλύτερο προσόν του Bazoum ήταν ότι επέτρεπε στην γαλλική κρατική Orano (πρώην Areva) να λεηλατεί σταθερά το ένα απ’ τα τρία ορυχεία ουρανίου που ελέγχει (τα άλλα δύο είναι «εφεδρικά»), όπως άλλωστε κάνει εδώ και 50 χρόνια.

Και τι σημαίνει πρωτοκοσμική (γαλλική) λεηλασία μιας τόσο στρατηγικής πρώτης ύλης όπως το ουράνιο, πακέτο με την καταδίκη της κοινωνίας σε απόλυτη φτώχια και μιζέρια; Σημαίνει μεταξύ άλλων ότι η Orano έχει ξεφορτωθεί 20 εκατομμύρια τόνους (20.000.000 τόνους…) υπολειμμάτων απ’ την εξόρυξη του ουρανίου σε μια περιοχή κοντά στο ορυχείο, 20 εκατομμύρια τόνους που εκπέμπουν ραδόνιο, μολύνοντας το υπόγειο νερό και 100.000 ντόπιους που ζουν σε κοντινές κοινότητες: αυτό σημαίνει! Συνεπώς η καταδίκη είναι σε θάνατο, είτε έτσι είτε αλλιώς. Τέτοια είναι τα λιανά της πρωτοκοσμικής, δυτικής αγάπης για ελευθερία και δημοκρατία…

Δεν είναι λοιπόν παράξενο που το πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Bazoum ήταν αναίμακτο, έχοντας μεγάλη πληβειακή υποστήριξη (φώτο επάνω). Ούτε είναι παράξενο που οι δυτικοί δημαγωγοί, ως το λαιμό στο αίμα των Άλλων κι αυτοί όπως και τ’ αφεντικά τους, παρέλειψαν να τονίσουν ότι ένα αναίμακτο πραξικόπημα «κάτι σοβαρό σημαίνει».

Ωστόσο το σοβαρό είναι σοβαρότερο. Και είναι γνωστό:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Στρατιωτικά προβλήματα

Δευτέρα 21 Αυγούστου>> Τα καθεστωτικά μήντια εκδηλώνουν την αγωνία τους: οι αμερικάνοι στρατολόγοι δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να μαζέψουν φρέσκο κρέας∙ και η αμερικανική κοινωνία χάνει την εμπιστοσύνη της στον στρατό της. Θα ξεμείνει η παρακμιακή υπερδύναμη από αρβύλες πριν καν κάνει έναν all out παγκόσμιο πόλεμο;

Η δραματοποίηση μπορεί να είναι δόλια.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.