Tag: στρατός

Πέμπτη 25 Ιούλη. Το Λονδίνο εμφανίζεται «δειλά δειλά» (ή μήπως όχι και τόσο;), και προφανώς με την στήριξη του ψοφιοκουναβιστάν, να παίρνει θέση «υπαρχηγού» στις μανούβρες γύρω απ’ τα στενά του Ορμούζ. Προχτές ζήτησε μια «θαλάσσια συμμαχία των προθύμων» απ’ την ε.ε., που (με το υπερήφανο βρετανικό ναυτικό επικεφαλής) θα καταλάβει ουσιαστικά τα στενά, για να προστατέψει υποτίθεται την διεθνή (πετρελαϊκή) ναυσιπλοΐα. Προς το παρόν 2 ευρωπαϊκά / μεσογειακά κράτη (το ένα με ξεπεσμένο ιμπεριαλισμό), το γαλλικό και το ιταλικό κι ένα απ’ την άλλη μεριά (το δανέζικο) έχουν ανταποκριθεί θετικά στο κάλεσμα του Λονδίνου – και της «μοίρας». Το Λονδίνο έχει ήδη ναυτική βάση στο ομάν, και το Παρίσι στα εμιράτα… (Υποτίθεται ότι η πρόσκληση ήρθε απ’ το ψοφιολεοντιστάν κι όχι απ’ το ψοφιοκουναβιστάν επειδή είναι ευκολότερο στα ευρωπαϊκά καθεστώτα να λένε «ναι» σε ιμπεριαλιστικές ιδέες που δεν εκφωνούνται απ’ το ψόφιο κουνάβι. Είναι και η ουρά του γαϊδάρου βλέπετε, που δεν πρέπει να στάζει…).

Είναι πιθανό (και τεχνικά πολύ εύκολο) πως όταν και αν φτάσει αυτή η «νηοπομπή των προθύμων» στο Ορμούζ, τα στενά να έχουν καταληφθεί ήδη απ’ το ιρανικό ναυτικό. Αυτό υπονοούν οι αξιωματούχοι της Τεχεράνης με διάφορες δηλώσεις τους. Αφού (ακόμα) Λονδίνο και Παρίσι εμφανίζονται υπέρ της συμφωνίας 5 + 1 για τα πυρηνικά του ιράν (άρα απέναντι απ’ την Ουάσιγκτον) δεν πρόκειται να «ναυμαχήσουν». Θα περιφέρονται λίγο πιο έξω…

Ωστόσο το «σημείο Ορμούζ» είναι μόνο ένα σε μια αλυσίδα θαλάσσιων σημείων που ενδιαφέρουν οπωσδήποτε διάφορους ευρωπαϊκούς ιμπεριαλισμούς – με μέτωπο προς τους θαλάσσιους δρόμους του μεταξιού του Πεκίνου. Ο κόλπος του Aden, η ερυθρά θάλασσα, το Σουέζ και, τελικά, η ανατολική Μεσόγειος είναι στην ίδια αλυσίδα – σ’ αυτή τη μεριά του κόσμου. Σ’ αυτήν την αλυσίδα τα συμφέροντα του τωρινού ιταλικού καθεστώτος δεν συμπίπτουν καθόλου με εκείνα του αγγλικού…

Στους χάρτες το θέμα φαίνεται λοιπόν απλό· στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου τέτοιο. Οι ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις του «δυτικού» κόσμου είναι ισχυρές. Και η συνύπαρξη αγγλικών, γαλλικών και ιταλικών πολεμικών μοιάζει (και θα μοιάζει) περισσότερο σαν αλληλοϋπόβλεψη άσπονδων «φίλων» παρά σαν συμμαχία.

Δεν βρίσκουμε όμως τίποτα καθησυχαστικό σ’ αυτά. Έτσι συμβαίνει στις μεγάλης έκτασης διακρατικές αναμετρήσεις που ονομάζονται «παγκόσμιοι πόλεμοι»: ελιγμοί και κόντρα ελιγμοί, μέχρι να οριστικοποιηθούν οι συνθέσεις όλων των μπλοκ.

Δευτέρα 3 Ιούνη. Αν λάβει κανείς υπόψη του την ιστορία των “διατλαντικών” σχέσεων τα τελευταία 75 χρόνια, τότε μπορεί να συμπεράνει με σιγουριά: το αμερικανικό κράτος / κεφάλαιο είναι πολύ στριμωγμένο, και συμπεριφέρεται με τον μόνο τρόπο που ξέρει, τον «τρόπο του colt».

Δεν μπορούν να εξηγηθούν αλλιώς τα διαδοχικά τελεσίγραφα που στέλνει σχεδόν με κάθε σημαντική ευκαιρία η Ουάσιγκτον προς την «γηραιά ήπειρο» – ο χαρακτηρισμός εχθρικά είναι ήπιος, μιας και επιπλέον είναι «αναιδή».

Σύμφωνα με την ισπανική καθεστωτική εφημερίδα el Pais πριν 10 ημέρες σε «συνάντηση εργασίας» στην Ουάσιγκτον οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι προειδοποιήθηκαν να διαμορφώσουν έτσι τη νομοθεσία των κρατών τους και την «αμυντική πολιτική» τους ώστε να αγοράζουν αμερικανικά όπλα. Αλλιώς; Αλλιώς «αν απειληθούν απ’ την ρωσία θα την πατήσουν»…

Είναι μάλλον πρωτόγονος αυτός ο εκβιασμός. Πρώτον, η Μόσχα δεν έχει κανένα λόγο να κατακτήσει (σίγουρα όχι στρατιωτικά) την δυτική ευρώπη! Δεύτερον, η Ουάσιγκτον έχει εξασφαλίσει σταθερές συμμαχίες με τα περισσότερα κράτη του πρώην ανατολικού μπλοκ (βαλτικά κράτη, πολωνία) και έχει φτιάξει εκεί μόνιμες ή ημιμόνιμες βάσεις «για να προστατέψει την ευρώπη»… Μήπως σκοπεύει να αποσύρει τα στρατά της; Αν εξαιρέσει εκείνους που βγάζουν λεφτά (και γαλόνια) απ’ την συνεργασία τους με τον u.s. army, κανείς άλλος δεν θα στεναχωρηθεί.

Είναι γεγονός ότι Βερολίνο και Παρίσι προσπαθούν να εξελίξουν τις πολεμικές τους τεχνολογίες. Είναι γεγονός ότι αυτό γίνεται και υπέρ των συμφερόντων των αντίστοιχων βιομηχανιών, αλλά και σαν σχετική απεξάρτηση απ’ το αμερικανικό στρατοβιομηχανικό σύμπλεγμα. Είναι γεγονός ότι η ευρωπαϊκή αγορά όπλων είναι πολύτιμη για τους αμερικάνους κατασκευαστές…

Αλλά τι σόι εκβιασμός είναι αυτός που κάνει η Ουάσιγκτον; Αν τον ψάξει ελάχιστα κάποιος θα καταλάβει ότι είναι, περίπου, «ή θα αγοράζετε δικά μας όπλα ή θα σας φάει ο … μπαμπούλας!» Πράγμα που σημαίνει πως όχι μόνο ο εκβιασμός σαν τέτοιος αλλά και το περιεχόμενό του δείχνουν ολοφάνερα την αδυναμία και την παρακμή του αμερικανικού imperium.

Το θέμα δεν είναι μόνο πως θα αντιδράσουν σ’ αυτούς τους διογκούμενους αμερικανικούς εκβιασμούς τα ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια (πλην του ελλαδιστάν, που έχει καταλήξει). Το θέμα είναι επιπλέον το πως διαβάζουν στον υπόλοιπο πλανήτη μια κατάσταση που είναι πολύ χειρότερη από «καυγάδες μεταξύ φίλων»…

Πέμπτη 23 Μάη. Ο αμερικάνος φασίστας Steve Bannon έχει αναθέσει στον εαυτό του καθήκοντα «ιεραπόστολου». Μπορεί να απολύθηκε από σύμβουλος στρατηγικής του ψόφιου κουναβιού, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει (με την κατάλληλη χρηματοδότηση…) να δρα σαν «παράλληλος υπουργός εξωτερικών» του αμερικανικού παρακμιακού imperium: πως θα απονευρωθεί εντελώς το project europe (απ’ τους ευρωπαίους φασίστες) μένοντας απλά μια οικονομική ζώνη στην οποία η Ουάσιγκτον θα κάνει πετυχημένους εκβιασμούς· πως τα φασιστόμουτρα τύπου Bolsonaro θα ισχυροποιηθούν και θα επεκταθούν στη νοτιοαμερικάνικη «πίσω αυλή» του ψοφιοκουναβιστάν· και, last but not least, πως θα γίνει επειγόντως ένας πόλεμος κατά της κίνας.

Σ’ ένα πρόσφατο (αρχές Μάη) άρθρο του στην καθεστωτική washington post ο στρατηγός Bannon εξήγησε γιατί η αναμέτρηση των ηπα με την κίνα είναι «ιερά» αναπόφευκτη. Θα μπορούσε κανείς να προσπεράσει το κατά Bannon ευαγγέλιο του 4^ου παγκόσμιου πολέμου σαν πόνημα ενός (έστω διάσημου) «περιθωριακού» φασίστα. Ωστόσο, από επαγγελματικό καθήκον, ο Bannon υποδεικνύει τα σημεία εκείνα που μπορούν, πρέπει, και είναι σχετικά εύκολο να ξεσηκώσουν την «ιερή» αγανάκτηση του «ελεύθερου κόσμου»:

– η κίνα προωθεί τον κρατικό καπιταλισμό που ευνοεί την κομματική νομεκλατούρα νομιμοποιώντας την κλοπή της (ατομικής / επιχειρηματικής) «πνευματικής ιδιοκτησίας»…

– η κίνα είναι ένα ολοκληρωτικό, στρατοκρατικό κράτος, με «εκατομμύρια κρατούμενους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης»…

– η κίνα είναι ένα αυταρχικό κράτος που καταπιέζει τους υπηκόους του…

– εξαιτίας των πιο πάνω η κίνα απειλεί την ευημερία των αμερικάνων, σε βαθμό που να είναι (έτσι γράφει) «η μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή που αντιμετώπισαν ποτέ οι ηπα»…

Ελπίζουμε να έχετε την επίγνωση (ή, έστω, την διαίσθηση) να καταλάβετε το γιατί τα πιο πάνω μπορούν και να πουληθούν μαζικά, και μαζικά να αγοραστούν. Αν έχετε την απορία πως είναι να ζει κανείς στους αρμούς και στις πυκνώσεις της Ιστορίας (ειδικά εκείνης που καθορίζεται από τα καπιταλιστικά / ιμπεριαλιστικά συμφέροντα) έχετε, μέσω Bannon, την απάντηση: έτσι διαμορφώνεται η επιστράτευση των πληθυσμών, έτσι συγκροτούνται τα εμπόλεμα μπλοκ των υπηκόων. Τώρα, στον 21ο αιώνα: ο Bannon, σε αντίθεση με εκείνους που σημαδεύει, δεν είναι ηλίθιος. Κάθαρμα ναι, σκουλήκι ναι, ηλίθιος όχι!

Τα υπόλοιπα πέρα απ’ την προπαγάνδα του είναι δουλειά των αφεντικών του…

(φωτογραφία: Το αμερικανικό αεροπλανοφόρο Carl Vinson πλέει στη νότια θάλασσα της κίνας. Το ηλιοβασίλεμα όπως φαίνεται απ’ το κατάστρωμα, ανάμεσα σε πολεμικά και πύργους ελέγχου, θα μπορούσε να θυμίζει κάτι στίχους του είδους:

… Ο καιρός θάταν όμορφος στο δάσος, θάταν όμορφος στο δάσος

αν δεν κουφαίνονταν τα φύλλα απ’τον κρότο, αν δεν πάγωνε ο ήλιος απ’ τον κρότο…

Τα παιδιά αν δεν τρώγανε σκουπίδια, τα αεροπλάνα αν δεν καίγανε καλύβια…

… Φο Μι Τσιν… Α! Το κορίτσι σου θα ‘παιρνες για βόλτα χέρι χέρι,

στο δάσος για βολτίτσα χέρι χέρι,

τα αεροπλάνα αν δεν καίγανε καλύβια…)

Πέμπτη 2 Μάη. Η δήλωση ήταν συμμαχική, αλλά κάπου καταχωνιάστηκε. Κρίμα, γιατί τέτοιες κουβέντες συμμάχων θα έπρεπε να προβάλλονται στο πατριωτικό κοινό· για να κάνει από τώρα τους λογαριασμούς του για το πόσο θα του στοιχίσει τόσο ο εθνικός ιμπεριαλισμός όσο και οι σύμμαχοι.

Ο αμερικάνος πρεσβευτής στη Μόσχα Jon Huntsman χαρακτήρισε πριν λίγες ημέρες την ταυτόχρονη «ανάπτυξη» δύο αμερικανικών αεροπλανοφόρων στη Μεσόγειο σαν «200.000 τόνους διεθνούς διπλωματίας… εναντίον των αποσταθεροποιητικών ρωσικών ενεργειών στον πλανήτη».

Αυτή η «διπλωματία» είναι γνωστή από παλιά. Λέγεται διπλωματία των κανονιοφόρων. Το ότι ο κυρ Huntsman την διαφημίζει με τον τόνο είναι φυσιολογικό επακόλουθο μιας «διπλωματίας της χοντρικής». Αλλά η Μεσόγειος, και πιο συγκεκριμένα η κεντρική και η ανατολική, όπου τα αμερικανικά πλωτά ατσάλια «προειδοποιούν» την Μόσχα κάνοντας τα γυμνάσιά τους, δεν είναι όλος ο πλανήτης. Η Μεσογειος ανήκει στη λιανική του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Η Μόσχα απάντησε στον κυρ Huntsman ειρωνικά: …Θα ήθελε μήπως ο κύριος πρεσβευτής να αποκτήσει η ρωσία μια ακόμα επέτειο για να γιορτάζει; είπε η εκπρόσωπος του ρωσικού υπ.εξ. Zakharova, υπονοώντας δεικτικά την επέτειο της 9ης Μάη για τη ρωσική νίκη επί των ναζί, στον Β παγκόσμιο… Για να συμπληρώσει ότι “η ρωσία είναι σε θέση να μετατρέψει τους 200.000 τόνους διεθνούς διπλωματίας σε σκουριασμένα μέταλλα στο πάτο της θάλασσας αν κινδυνέψει η ασφάλειά της”. Χμμμ… Πάλι η θάλασσα θα την πληρώσει…

Το πολυπληθές “λαϊκό” στήριγμά του ελληνικού ιμπεριαλισμού γιορτάζει κάτι μ’ αυτές τις συμμαχικές βαριές “διπλωματικές κινήσεις” δίπλα του; Νοιώθει “σιγουριά”;

Βγαίνουν και στον πάτο της θάλασσας selfie;

Τρίτη 16 Απρίλη. … Η γεωγραφία της ελλάδας είναι ιδανική για ασκήσεις [είπε ο αμερικάνος καραβανάς Jamie LaValley, του οποίου η ταξιαρχία πήρε μέρος στις ασκήσεις]. «Μπορούμε να κάνουμε επιχειρήσεις πάνω απ’ το Αιγαίο και σε μεγάλο ύψος πάνω απ’ τον Όλυμπο, που είναι πολύ κοντά… Είναι το μόνο μέρος στα 18 χρόνια που είμαι στον στρατό που τα συνδυάζει όλα: βουνά, πεδιάδες και θάλασσα».

Η πατρίς σε ευχαριστεί κυρ LaValley!!! Χρόνια τώρα ψάχνει τι άλλο μπορεί να προσφέρει προς τέρψη πέρα απ’ τη θάλασσα και τον ήλιο… Να που το βρήκε – και πρέπει να πούμε ένα μεγάλο «εύγε» στο φαιορόζ γκουβέρνο γι’ αυτό: συνδυασμός βουνού, κάμπου, κοιλάδων και θάλασσας για να εκπαιδεύονται τα αμερικανικά πολεμικά. Σε συγκεκριμένες (και κλιματικές…) συντεταγμένες – αυτό εννοείται.

Και για πού εκπαιδεύονται οι yankees και οι φίλοι τους απ’ το Τελ Αβίβ, για νάχουμε καλό ερώτημα; Ποιός ξέρει; Ο φιλόξενος χορηγός των βουνών, των κάμπων και των θαλασσών παριστάνει τον ανήξερο. Για πού να εκπαιδεύονται άραγε; Μήπως για την Αρκτική; Μήπως για να περνάνε γιαγιάδες στο δρόμο;

Όποιος υποψιαστεί ότι οι μεσημβρινοί της εκπαίδευσης στο γραφικό ελλαδιστάν συμπίπτουν με εκείνους του βόρειου ιράν είναι σκέτο αντεθνικό στοιχείο…

(Σε ποιές περιπτώσεις, είπαμε, η «υπόθαλψη εγκληματία» είναι κακούργημα;)