Tag: ρωσία

Δευτέρα 4 Μάρτη>> Ούτε, όμως, τον «άσσο στο ημίχρονο – δύο τελικό» θλιβερό γερμανό πρωθυπουργό πρέπει να παίρνει κανείς στα σοβαρά, ειδικά όταν λέει «εμείς δεν θα στείλουμε στρατό στην ουκρανία»…

Το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο είναι εκείνο ανάμεσα στα ευρωπαϊκά που έχει «πληρώσει» μακράν περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο την θέση του κατά της Μόσχας εδώ και 2 χρόνια. Είναι λοιπόν σωστό και δίκαιο να μην πάρει τίποτα απ’ τα ουκρανικά ρετάλια; Έστω σαν «αποζημίωση»; Είναι δίκαιο να «πλασσαριστεί» ο Μικρός Δούκας σαν «προστάτης» και στο Βερολίνο να μείνει μόνο … η  μουτζούρα;

Με καπιταλιστικούς, ιμπεριαλιστικούς όρους, όχι, δεν είναι ούτε σωστό ούτε δίκαιο! Kαι, φυσικά, ευκαιρίας δοθείσης και απ’ την δική της μεριά η Μόσχα φρόντισε να θυμίσει στον κύριο θλιβερό ότι το κράτος / κεφάλαιό του (και φυσικά ο ίδιος προσωπικά) είναι περισσότερο επιθετικά και «μπλεγμένα» απ’ όσο παραδέχεται – οπότε καλύτερα να προσέχει:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Κανείς-δεν-θα-στείλει-στρατό-στην-ουκρανία…  (Για σήμερα…)

Δευτέρα 4 Μάρτη>> Ας δούμε ωστόσο βιαστικά και διαγώνια την χειρότερη εκδοχή. Το γεγονός ότι η δυτική / νατοϊκή συμμετοχή στο ουκρανικό πεδίο μάχης εμφανίζεται τώρα ανοικτά και δημόσια σε «ανώτατο επίπεδο», είτε επειδή ο θλιβερός «άσσος στο ημίχρονο-δύο τελικό» καρφώνει το Λονδίνο, είτε επειδή οι ρωσικές υπηρεσίες καρφώνουν το Βερολίνο, είτε επειδή ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα καρφώνεται μόνος του (για όποιον λόγο κι αν το κάνει) έχει πια δύο πολύ σοβαρές συνέπειες.

Πρώτον, αν τα δυτικά κράτη / κεφάλαια συνεχίσουν να συμμετέχουν στον πόλεμο εκεί, ομολογημένα πια, οι πολιτικές βιτρίνες τους και οι δημαγωγοί τους θα πρέπει να εξηγήσουν στους υποτελείς τους γιατί δεν είναι εν δυνάμει στόχος οι «εθνικές» επικράτειές τους! Το να παραδέχεσαι ότι επιτίθεσαι σε πυρηνική υπερδύναμη (που φυσικά έχει το δικαίωμα να αμυνθεί απαντώντας όπου και όπως κρίνει σκόπιμο) δεν μπορεί να περάσει σ’ αυτές τις υπνωτισμένες δυτικές κοινωνίες ως η «κακή είδηση της ημέρας» – όχι, σίγουρα, υπό φυσιολογικές συνθήκες… Έτσι δεν είναι;

Δεύτερον, αν αυτά τα δυτικά καρφώματα και αυτοκαρφώματα ΔΕΝ λειτουργήσουν ανασχετικά στις ιμπεριαλιστικές ορέξεις των δυτικών κρατών / κεφαλαίων, η ανεγκέφαλη αλεπού έχει κάτι περισσότερο από ένα-χαλίκι-στο-παπούτσι-της! Θεωρητικά θα μπορούσε να αυτοπεριοριστεί κτυπώντας τα δυτικά όπλα και τους δυτικούς στρατούς αποκλειστικά στο ουκρανικό πεδίο μάχης, όπως κάνει ως τώρα. Αν όμως αυτά τα όπλα και αυτοί οι στρατοί προκαλέσουν μια σοβαρή (όχι κατ’ ανάγκην από στρατιωτική άποψη) ζημιά; Το ρωσικό αμυντικό δόγμα κάτι λέει επ’ αυτού, πιο συγκεκριμένα για την απάντηση σε σοβαρές επιθέσεις στη ρωσική επικράτεια. Κι αυτό που λέει δεν είναι καθόλου ευχάριστο…

Φαίνεται να υπάρχει ένας βλακώδης μιλιταριστικός υπολογισμός στα κεφάλια διάφορων παρακμιακών της δύσης. Πάει κάπως έτσι: αν πούμε ανοιχτά ότι συμμετέχουμε «κάπως» στο ουκρανικό πεδίο μάχης και το επισημοποιήσουμε στην πράξη τότε η Μόσχα, που δεν θέλει πυρηνική καταστροφή του πλανήτη, θα αναγκαστεί να υποχωρήσει!.. Αυτοί οι τύποι θεωρούν ακόμα ότι έχουν την πρωτοβουλία της «κλιμάκωσης» και ότι η πρόκληση-του-ενδεχόμενου-των-χειρότερων θα τους αποφέρει κάτι που θα μπορούν να πουλήσουν ως «νίκη». Μόνο που δεν έχουν καμία πρωτοβουλία, πουθενά πλέον!!! Και οι μπλόφες δεν περνάνε…

Μ’ αυτά τα δεδομένα (και μιλώντας πάντα για την χειρότερη εκδοχή) θα έπρεπε να ευχόμαστε μια ξαφνική αντιπολεμική έκρηξη στις δυτικές κοινωνίες, τέτοια που δεν να μην είναι selfie, να μην είναι ακροδεξιά, και να μην υποχωρήσει … λόγω «κούρασης».

Γίνονται ακόμα τέτοια «θαύματα», ειδικά όταν αυτές οι δυτικές κοινωνίες έχουν πεισθεί για την … μοχθηρότητα του εχθρού (αλλά όχι των δικών τους καπιταλιστικών καθεστώτων);

Δευτέρα 26 Φλεβάρη>> Η δύση (δηλαδή το νατο της) δεν μπορεί να αντέξει την αποτυχία / ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Αν (ένα μεγάλο «αν»…) δεν είχε επενδύσει απ’ την αρχή τόσο ανοικτά και τόσο μανιασμένα στην ήττα της Μόσχας, ίσως θεωρούσε πως έχει κάποια περιθώρια οπισθοχώρησης. Απ’ την στιγμή όμως που απέτυχε στον οικονομικό πόλεμο έχει απομείνει εγκλωβισμένη στον στρατιωτικό, που στην αρχή ήταν το δευτερεύον σκέλος. (Περισσότερα και αναλυτικότερα στο Sarajevo.pdf 180a)

Τώρα πια γίνεται ανοικτά συζήτηση για παροχή στο φασιστοΚίεβο όπλων για να κτυπιούνται ρωσικοί στόχοι μακριά απ’ το μέτωπο, στο εσωτερικό της ρωσικής επικράτειας. Πύραυλοι, F-16…

Έχει δικαίωμα («δικαίωμα»: η λέξη που έγινε μπαλτάς!!…) ο ουκρανικός στρατός να κτυπάει πίσω απ’ το μέτωπο; Σίγουρα ναι: πόλεμος γίνεται! Όμως αυτό είναι εντελώς διαφορετικό απ’ το να εξοπλίζεται με νατοϊκά όπλα με την υπόδειξη πως να τα χρησιμοποιήσει! Για την ακρίβεια δεν είναι καν «υπόδειξη». Αυτά τα όπλα δεν μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν ουκρανοί∙ χρειάζεται μακρόχρονη εκπαίδευση (και δεν υπάρχει χρόνος)∙ συνεπώς τα χρησιμοποιούν νατοϊκοί καραβανάδες! Δεν πρόκειται, λοιπόν, για το ουκρανικό δικαίωμα εντός ή εκτός εισαγωγικών. Αλλά για το όριο της μεταμφίεσης των νατοϊκών στρατών σε «ουκρανικό», σ’ έναν πόλεμο (κατά της Μόσχας) που πάνε γυρεύοντας να πάψει να είναι “proxy”.

Πιο πρόσφατος «υποδειξίας» ο απερχόμενος γ.γ. του νατο Jens Stoltenberg:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δευτέρα 19 Φλεβάρη>> Ο don Rico (& Co) έτρεξε να χώσει τα μούτρα του στη μεγάλη χορωδία των δυτικών «αγανακτισμένων» πολιτικών βιτρινών για τον θάνατο του ακροδεξιού «ρώσου Γουαϊδό» (τον θυμάται αυτόν κανένας;). Το «μωραίνει ο κύριος…» είναι ξεπερασμένο προ πολλού! Αυτοί οι τύποι είναι πια τόσο ξεπεσμένοι ώστε μοστράρονται σα φτηνοί κράχτες παπατζήδων. Είναι πια τόσο θολωμένοι ώστε δεν τους περνούν απ’ το μυαλό (πριν ανοίξουν το στόμα τους…) ερωτήματα του είδους: αν αυτό το «βάναυσο, αυταρχικό καθεστώς» ήθελε να σκοτώσει τον δήθεν «επικεφαλής της αντιπολίτευσης» (αυτός είναι ο τίτλος που αποδίδουν στον Navalni οι δυτικές αποχαυνωμένες κεφαλές), εκεί που βρισκόταν φυλακισμένος, δεν θα μπορούσε να το κρύψει για καιρό ή να το κάνει μια πολύ βολικότερη στιγμή αντί για την ημέρα της «συνόδου ασφαλείας» στο Μόναχο, όπου ήταν μαζεμένοι όλοι (με ισχυρό πονοκέφαλο και ανομολόγητη ναυτία); Και, κατά συνέπεια, το «ερώτημα του ενός εκατομμυρίου»: μήπως αυτή η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) τους βάζει με σχέδιο στην μπρίζα, ώστε να αδιέξοδα της αποτυχίας / ήττας τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης να γίνουν ακόμα χειρότερα αλλά και πιο διασκεδαστικά;

Όχι!!! Δεν έχουν μάθει τίποτα, δεν έχουν καταλάβει τίποτα απ’ αυτήν την «ατυχή εκστρατεία»! Αν και έχουν υπόψη τους την maskirovka, τους είναι αδύνατο να την αναγνωρίζουν∙ και είναι πέρα και έξω απ’ την ιμπεριαλιστική «φύση» τους να την αντιμετωπίζουν κατάλληλα!!! Αντίθετα θέλουν και μπορούν να «τσιμπάνε» σε οτιδήποτε δείχνει πόσο βάναυσος είναι ο αντίπαλός τους, πόσο κατώτερος είναι (ηθικά και όχι μόνο…), και πόσο αναπόφευκτο είναι να ηττηθεί συντριπτικά (αν όχι το 2022, αν όχι το 2023, αν όχι το 2024, τότε σίγουρα το 2025… ή το 2030…)

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δευτέρα 12 Φλεβάρη>> Η δυτική δημαγωγία ακολουθεί (χωρίς να το ξέρει) τον στίχο απ’ τον «άγγελο εξάγγελο»:  … Γιατί έμοιαζε μ’ αλήθεια η κάθε του ψευτιά, κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας… Και ύστερα: …Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μην μας πει κανένα…

Δεν υπάρχουν νέα ευχάριστα απ’ το ουκρανικό πεδίο μάχης (ποτέ δεν υπήρχαν…), τώρα δεν υπάρχουν καν ψευδαισθήσεις. Οπότε καλύτερα no news.

Η ολική κατάληψη της Adveevka απ’ το ρωσικό στρατό είναι απλά θέμα χρόνου. Η βιομηχανική αυτή πόλη δεν είναι δίπλα στην πρωτεύουσα∙ βρίσκεται νότια, ανήκει στην περιφέρεια του Donetck, που έχει προσχωρήσει στη ρωσική ομοσπονδία από πέρυσι. Κανονικά δεν θα ήταν σπουδαία απώλεια. Μόνο που έχει επενδυθεί (απ’ τον τοξικό κλόουν) με στρατηγική, “υπαρξιακή” σημασία… Την ίδια στιγμή που ο ίδιος απολύει τον αρχιστράτηγό του και βάζει άλλον στο πόστο…

Οι ποδοσφαιρόφιλοι στα μέρη μας ξέρουν τι σημαίνει το «αλλάζω προπονητή προς το τέλος της σαιζόν» (ακόμα κι αν έχω αλλάξει άλλους δυο ή τρεις νωρίτερα): η σαιζόν χάθηκε, πάμε μπας και σώσουμε την επόμενη. Κάπως έτσι το φασιστοΚίεβο και οι σύμμαχοί του ελπίζουν, αφού φαίνεται ότι το 2024 χάνεται, μπας και σώσουν το 2025.

Δεν είναι σίγουρο ότι ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης θα ακολουθήσει την περιοδικότητα και την ρουτίνα ενός ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος. Δεν υπάρχει καν σοβαρός λόγος για να μην αναγκαστεί το φασιστοΚίεβο σε κάποιου είδους συνθηκολόγηση τους επόμενους μήνες∙ με ή χωρίς τις ευλογίες της Ουάσιγκτον, του Λονδίνου και του Βερολίνο, με ή χωρίς “πατριωτικό” πραξικόπημα.

Υπάρχουν όμως οι ήδη γνωστές επιπλοκές. Αναφερόμαστε στο νατο. Αν έχεις ορκιστεί πως η νίκη σου είναι θέμα μηνών (το 2022) και δυο χρόνια μετά, το 2024, βρίσκεσαι στη δυσάρεστη θέση να κυνηγάς έναν δεξιό, δικό σου anchorman μην και πάρει συνέντευξη απ’ την ανεγκέφαλη αλεπού (: aka Putin), δεν πατάς πλέον σε κινούμενη άμμο. Αλλά στο άλλο, το δύσοσμο, το πρωκτικής προέλευσης. Και το θέμα είναι ότι μια τέτοια αποτυχία που διαγράφεται όλο και πιο καθαρά στον ορίζοντα σαν ήττα έχει κόστος∙ ακόμα κι αν παριστάνεις ότι το αγνοείς.

Η ανεγκέφαλη αλεπού (ενώπιον σχεδόν 200 εκατομμυρίων περίεργων, «διψασμένων» για ρωσικές αλήθειες…) έδωσε μια κάποια έμφαση στο γνωστό: ότι το δολάριο είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της αμερικανικής ηγεμονίας στο πλανήτη. Χμμμμ…. Στο νομισματικό επιστέγασμα του 4^ου παγκόσμιου πολέμου δεν υπάρχουν Adveevka. Υπάρχουν όμως «κυκλωτικοί ελιγμοί» σε εξέλιξη.

Σ’ αυτήν την καθόλου ασήμαντη πλευρά του 4^ου παγκόσμιου δεν διατίθενται ούτε διηπειρωτικοί πύραυλοι ούτε πυρηνικά. Και το γεγονός ότι η δύση εξακολουθεί να δανείζεται για να δανείζει το φασιστοΚίεβο, εν αναμονή του ότι όταν το τελευταίο πεθάνει θα κληροδοτήσει κάτι τις (γη, δεκάδες χιλιάδες στρέμματα…) στους δανειστές του (ενόσω ταυτόχρονα λέει «σκοτώστε – σκοτώστε – σκοτώστε Παλαιστίνιους») δεν είναι καθόλου συνταγή επιτυχίας.

H γνωστή Victoria “fuck–EU” Nuland επέστρεψε μετά από 10 χρόνια στην πλατεία Maidan του Κιέβου, όπως ακριβώς ο δολοφόνος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Το 2014 μοίραζε μπισκότα στους φασίστες (φωτογραφία επάνω). Αυτή τη φορά (κάτω) μέσα στην παγωμένη νύχτα, με την πλατεία έρημη, μοίρασε απειλές: υποσχέθηκε στη Μόσχα “δυσάρεστες εκπλήξεις”. Σαν υφυπουργός εξωτερικών του νυσταλέου κάτι θα είχε στο κεφάλι της…  

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Η κατάρριψη ενός ρωσικού στρατιωτικού μεταγωγικού αεροπλάνου μέσα στον ρωσικό εναέριο χώρο, με χρήση αμερικανικών patriot, είναι αυτό το είδος προβοκατσιών για το οποίο γράψαμε νωρίτερα. Το αεροπλάνο μετέφερε 65 ουκρανούς αιχμαλώτους πολέμου, με προορισμό την ανταλλαγή τους (μαζί με άλλους) με ρώσους αιχμαλώτους πολέμου. Δεν έχει αναφερθεί ως τώρα κάτι που να υποδεικνύει πως κάποιος ή κάποιοι απ’ αυτούς τους 65 ήταν κίνδυνος για το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου, οπότε έπρεπε να «καθαριστεί» (μαζί με τους υπόλοιπους). Απομένει λοιπόν γυμνή η προβοκάτσια: παρά τις αμερικανικές υποσχέσεις, δεσμεύσεις, κλπ, για το αντίθετο, αμερικανικά όπλα χρησιμοποιούνται (πιθανότατα από δυτικούς χειριστές) κατά ρωσικών στόχων εντός ρωσίας – απ’ το ουκρανικό έδαφος…

Πρόκειται για «ανεξέλεγκτα στοιχεία» που κάνουν του κεφαλιού τους; Πρόκειται για κάποια «τακτική» εκ μέρους της Ουάσιγκτον, μέσω των ουκροναζί εργολάβων της; Πρόκειται για «προειδοποίηση», κι αν ναι τι είδους;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.