Το μετέωρο πόδι (β δεκάλεπτο)

Δευτέρα 22 Φλεβάρη. Μετά τις αμερικανικές «εκπτώσεις» στις τιμωρίες κατά της Τεχεράνης, μετά την παράκληση της κυρίας Merkel να δώσει το ιρανικό καθεστώς «λίγο τόπο στην οργή», έφτασε χτες (ημέρα λήξης του ιρανικού τελεσίγραφου στο Joνυσταλεάν) τρεχάτος στην ιρανική πρωτεύουσα ο Rafael Grossi, επικεφαλής της «υπηρεσίας ατομικής ενέργειας» του οηε. Είναι ο οργανισμός που κάνει τις επιθεωρήσεις των ιρανικών πυρηνικών εργοτασίων· αυτός που θα έτρωγε πόρτα. Αφού κουβέντιασε με τον ιρανό επικεφαλής του οργανισμού ενέργειας Ali Akbar Salehi, κι αφού η Τεχεράνη ανακοίνωσε ότι έγιναν «παραγωγικές συζητήσεις», μπορούμε να θεωρήσουμε βάσιμο ότι ο Grossi εξασφάλισε μια τρίμηνη παράταση – στον σημαντικό περιορισμό των επιθεωρήσεων. Oι περιορισμοί θα είναι μικρότεροι μεν (για παράδειγμα οι επιθεωρητές δεν θα έχουν πρόσβαση στο υλικό των εσωτερικών στις εγκαταστάσεις καμερών ασφαλείας) αλλά αποκλείονται πια οι αιφνιδιαστικοί έλεγχοι – απ’ την ερχόμενη Τρίτη και μετά.

Είναι μια λογική στάση εκ μέρους του ιρανικού καθεστώτος απέναντι στην Ουάσιγκτον: «Για κάθε μισό δικό σας βήμα θα κάνουμε μετά κι εμείς άλλο μισό». Το βασικό εν προκειμένω (πόσο «βασικό» είναι θα το κρίνει η Ιστορία!) είναι ότι η Τεχεράνη εξασφάλισε ένα είδος διεθνούς άτυπης κατοχύρωσης της θέσησ της ότι η Ουάσιγκτον είναι που πρέπει να κάνει τα βήματα πρώτη και όχι η ίδια. Αυτό το όφελος εκτός απ’ την ίδια διευκολύνει την Μόσχα και το Πεκίνο (ενδεχομένως και το Βερολίνο), που έχουν υπογράψει την συμφωνία του 2015, και σπάει πρακτικά την τακτική του Joνυσταλεάν και του Λονδίνου· αλλά το κάνει με «καθαρά χέρια». Καθόλου άσχημα προς στιγμήν.

Την ίδια ημέρα (χτες) ο ιρανός πρόεδρος Rouhani τα είπε τηλεφωνικά με τον «αιώνιο εχθρό» Erdogan. Η δήλωσή του μετά μπορεί να έχει προεκτάσεις, γι’ αυτό και την κρατάμε:

Ο μόνος τρόπος να υπάρξει απάντηση στις παράνομες και μονομερείς ενέργειες των ηπα είναι η ενότητα και η αλληλοϋποστήριξη ανάμεσα στα κράτη που τις υφίστανται.

Μιας και στους τιμωρημένους περιλαμβάνονται εκτός της Τεχεράνης και της Άγκυρας η Μόσχα και το Πεκίνο δεν χρειάζεται να ανησυχεί κανείς για την ενότητα και την αλληλοϋποστήριξη. Επιπλέον είναι πιθανό (μένει να φανεί) ότι η συγκεκριμένη δήλωση έχει συγκεκριμένη εστίαση, το συριακό και το ιρακινό πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου.

Ο δρόμος εκεί είναι μακρύς…

(φωτογραφία: Yazd, ιράν. Πού να την περπατήσετε κιόλας…)

Αφού οι ιοί είναι όπλα ψυχολογικού πολέμου, ο καθένας μπορεί να έχει το δικό του!

Δευτέρα 22 Φλεβάρη. Σήμερα θα ήθελαν να σας ενημερώσω για μια σημαντική επιστημονική ανακάλυψη που έγινε απ’ τους επιστήμονες του ερευνητικού κέντρου Vector: τα πρώτα κρούσματα ανθρώπινης μόλυνσης με τον ιό της γρίπης των πουλερικών H5N8 επιβεβαιώθηκαν εργαστηριακά… δήλωσε η κυρία Anna Popova, επικεφαλής του οργανισμού παρακολούθησης της υγείας των καταναλωτών…

Ουάου!!!! Δηλαδή, σα να λέμε, εκτός από έναν κινέζικης προέλευσης τσαχπίνη της οικογένειας των κορονοϊών μας απειλεί (ή το σκοπεύει) κι ένας ρωσικής προέλευσης τσαχπίνης της οικογένειας των ΗκάτιΝκατιάλλο; Αν αυτό δεν λέγεται παγκόσμια (βιολογική) κακοποίηση τότε πώς λέγεται;

Κούρντισμα λέγεται! Δούλεμα λέγεται! Ο Η5Ν8 εντοπίστηκε σε πουλερικά για πρώτη φορά στην ιρλανδία, το 1983, και κατέληξε σε μια κάποια «εκκαθάριση» κοτόπουλων, παπιών και γαλόπουλων. Απ’ το 2014 και μετά εμφανίζεται τακτικά σε ανατολή και δύση, με την ιδια κατάληξη: λεπίδι. Το 2021 πρωτοεμφανίστηκε σε «φάρμες» καλλιεργούμενων πουλερικών στην ινδία.

Το καινούργιο που έφερε στην ανθρωπότητα η ανακοίνωση της κυρίας Popova είναι ότι ο H5N8 πήδηξε από είδος σε είδος και προσγειώθηκε στο δικό μας! Έσπασε το φράγμα μεταξύ των ειδών είπε η κυρία Popova (με θριαμβευτικό τόνο; δεν την ακούσαμε…) για να προσθέσει ψευτοκαθησυχαστικά: Προς το παρόν αυτή η παραλλαγή του ιού της γρίπης δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο. Και τα επτά κρούσματα που εντοπίστηκαν σε ανθρώπους έχουν ήπια συμπτώματα. Μόνο ο καιρός θα δείξει πόσο γρήγορα οι μελλοντικές μεταλλάξεις θα σπάσουν κι αυτό το φράγμα, της μετάδοσης μεταξύ ανθρώπων!!!

Να σας πούμε εμείς οι περιθωριακοί κυρία Anna. Δεν θα δείξει ο καιρός! Μιας και οι ιοί δεν κάνουν αποταμίευση αλλά ενδιαφέρονται μόνο για την αναπαραγωγή τους, αποκλείεται ο συγκεκριμένος να πήγε σε ανθρώπους για να κρυφτεί απ’ την συνάφεια του κόσμου! Αν έκανε την μετάλλαξή του όπως λέτε, είναι πολύ πιθανό ότι θα αρχίσει να μεταδίδεται μεταξύ ανθρώπων! Το φράγμα θεωρήστε το σπασμένο, για να γλυτώσετε τις συγκινήσεις! Και επειδή στις κότες μια βασική του συνέπεια είναι το να κάνουν λιγότερα αυγά, είναι πιθανό κάτι τέτοιο να πάθει και το είδος μας: λιγότερα αυγά…

Για να είμαστε ειλικρινείς, και μ’ όλον τον κίνδυνο της διάψευσης, έχουμε την εντύπωση ότι αυτή η ανεγκέφαλη αλεπού (a.k.a. Putin) δεν θα χαλιόταν με το να συνεχίσουν οι δυτικοί υπήκοοι να πανικοβάλλονται με την υγεία τους και με τους ιούς· και οι δυτικές φαρμακομαφίες να συνεχίσουν να φτιάχνουν lego πλατφόρμες γενετικής μηχανικής κάνοντας πειραματόζωα ξανά και ξανά τους τρομαγμένους πελάτες τους. Μπορεί, άλλωστε, οι ρωσικές φαρμακοβιομηχανίες να έχουν έτοιμο το δικό τους εμβόλιο… Ας το πούμε, τιμής ένεκεν, Putin V…

Θα πουν κάποιοι: αληταράδες ο κόσμος πεθαίνει κι εσείς τον χαβά σας!!! Αυτό τους αναλογεί, αυτό θα πουν… Προσέξτε τη λεπτομέρεια: τους τελευταίους 6 μήνες αυτός ο τιποτένιος H5N8 εντοπίστηκε στη γαλλία, στη γερμανία, στην ιταλία, στην ισπανία, στην αγγλία, στην κίνα, στην ιαπωνία και στη νότια κορέα. Πουθενά δεν «έσπασε το φράγμα», πουθενά δεν αρρώστησε κάποιος απ’ το είδος μας. Θέλησε όμως ο μεγαλο-αδύναμος να συμβεί αυτό το αίσχος στη ρωσία – άγνωσται αι βουλαί του… Εντάξει… Και ο Sergey Bubka φράγματα έσπαγε, συστηματικά κι επαγγελματικά.

Τα μεν ασιατικά κράτη φαίνεται να έχουν «μαγικά ραβδιά» γι’ αυτές τις περιπώσεις, ενώ τα ευρωπαϊκά όχι. Επιπλέον η εγκαθίδρυση του νυσταλέου Jo μόνο μπελάδες προμηνύει για την Μόσχα… Της οποίας ο H5N8 αποφάσισε να αναλάβει τις ευθύνες του και να γίνει άλτης επί κοντώ. Συμβαίνουν αυτά, αλλά είμαστε τόσο καχύποπτοι όσο δεν πάει! Ένα καλό φρεσκάρισμα φόβων (στους δυτικούς μπαξέδες…) θα μπορούσε να θεωρηθεί μέχρι και μέρος των psyops του 4ου παγκόσμιου πολέμου.

Παράλογο δεν είναι… Ε;

(φωτογραφία: Μπαγασάκο… Μετά τον avangard είσαι ο avangard 2 μου…)

Οτιδήποτε άλλο (εκτός από εμβόλια)

Σάββατο 20 Φλεβάρη. Τι βασιλιάς (γαλλίας και πάσης ευρώπης) θα ήταν … αν δεν έδειχνε πονοψυχιά και γενναιοδωρία; Ο Macron «έσπασε» απ’ την παγκόσμια αδικία, και αποκάλυψε τον άνθρωπο πίσω απ’ τον σκληρό και αποφασισμένο ηγέτη. Συνεντευξιαζόμενος τις προάλλες (από απόσταση) με τους financial times σπάραξε:

…Επιτρέπουμε στους εαυτούς μας την ιδέα να κλείσουμε εκατοντάδες εκατομμύρια εμβολίων για τις πλούσιες χώρες, και οι φτωχές να ξεμείνουν… Αυτό είναι μια χωρίς προηγούμενο επιτάχυνση της παγκόσμιας ανισότητας και της πολιτικής αστάθειας, γιατί έτσι ανοίγουμε έναν πόλεμο επιρροής μέσω των εμβολίων… Βλέπετε την κινεζική στρατηγική, και επίσης την ρωσική…

«Πόλεμος επιρροής»; Μα ο βασιλιάς / στρατηγός δεν είχε πει ότι πρόκειται για «πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού»; Έγινε, επιτέλους, ορατός; Έτσι φαίνεται!…

… Το να δώσουμε το 4% ή το 5% απ’ τις δόσεις που παίρνει η ευρώπη στην αφρική δεν θα κάνει διαφορά για ‘μας· αλλά πρέπει να γίνει το γρηγορότερο… Το κλειδί είναι να κινηθούμε γρήγορα. Δεν μιλάμε για εκατομύρια δόσεις αμέσως, ή για δισεκατομύρια και δισεκατομύρια ευρώ…. Αν κάθε χώρα βάλει στην άκρη έναν μικρό αριθμό δόσεων απ’ αυτές που έχει… αλλά πολύ γρήγορα, ώστε ο κόσμος να δει τι κάνουμε…

Λαχάνιασε απ’ την βιασύνη ο βασιλιάς! Και στο Joνυσταλεάν έχουν αρχίσει να ιδρώνουν! Και στο Λονδίνο επίσης! «Χάνουμε την αφρική» φωνάζουν απελπισμένοι (κι όχι μόνον αυτήν, θα προσθέταμε)! “Χάνουμε τον κόσμο (που επρόκειτο να κερδίσουμε μέσω της τρομοεκστρατείας) απ’ τους παλιορώσους και τους παλιοκινέζους!”

Για παράδειγμα η κυρία Ursula (von den Leyen), συνεντευξιαζόμενη την περασμένη Τετάρτη, σπάραξε κι αυτή:

… Αναρωτιόμαστε ακόμα γιατί η ρωσία προσφέρει, θεωρητικά, εκατομύρια επί εκατομυρίων δόσεις ενόσω δεν προχωράει αποτελεσματικά στον εμβολιασμό του λαού της… Πρέπει να βρεθεί η απάντηση… Κυρία Ursula: αν διαβάζατε ασταμάτητη μηχανή θα την ξέρατε εδώ και καιρό!!! Αλλά μπορείτε, αν θέλετε, να επιβάλετε κυρώσεις στη Μόσχα με την κατηγορία ότι “δεν φροντίζει τον λαό της” – ε;

Και οι καθεστωτικοί new york times σπαράζουν επίσης. Ένα χθεσινό άρθρο τους (φωτογραφία επάνω) ξεκινούσε έτσι:

Στην εξωτερική της πολιτική η ρωσία τείνει να επιλέγει την σκληρή δύναμη των στρατιωτικών μέσων και τις εξαγωγές πετρελαίου και αερίου. Αλλά τους τελευταίους μήνες, το Κρεμλίνο έχει πετύχει μια σαρωτική διπλωματική νίκη από μια μεριά που δεν ήταν αναμενόμενη: την επιτυχία του εμβολίου της για τον κορονοϊό, του Sputnik V.

Ενόσω οι ηπα και τα ευρωπαϊκά κράτη σκέφτηκαν ή επέβαλαν απαγορεύσεις στις εξαγωγές εμβολίων, η ρωσία κέρδισε επαίνους μοιράζοντας το εμβόλιό της σε χώρες σ’ όλο τον κόσμο σε μια ξεκάθαρη πράξη πεφωτισμένου συμφέροντος.

Ως τώρα περισσότερα από 50 κράτη απ’ την λατινική αμερική ως την ασία έχουν παραγγείλει 1,2 δισεκατομύρια δόσεις απ’ το ρωσικό εμβόλιο, γυαλίζοντας την εικόμα της ρωσικής επιστήμης και ανεβάζοντας την επιρροή της Μόσχας σ’ όλο τον κόσμο…

Ακριβώς αυτό: οι λέξεις “δεν ήταν αναμενόμενη” δείχνουν στην καρδιά της δυτικής υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας και των σκοπών του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος!!!! Τρομακτικά πράγματα συμβαίνουν· πολύ πιο τρομακτικά απ’ τον τσαχπίνη… Αλλά ο ανταποκριτής των n.y.t. είναι καθησυχαστικός: δεν μπορούν να τα φτιάξουν (τόσα εμβόλια) οι ρώσοι… Και έχουν οικονομικά προβλήματα… Και δεν εμπιστεύονται τον Putin (μόνο τον Navalny….) Και… θα διαλυθούν (όχι, αυτή είναι ελληνική προσευχή, για τον “αιώνιο εχθρό”!)… Αλλά… «θα τους περιποιηθούμε!» (Προς το παρόν το sputnik V έχει πατήσει πόδι εκτός απ’ την βενεζουέλα στην αργεντινή και στην βολιβία – στην «πίσω αυλή» της Ουάσιγκτον. Τα κινέζικα, ως γνωστόν, στη χιλή, στη βραζιλία και στο περού… Έρχεται και το κουβανέζικο…).

Τελικά τι είναι αυτά τα εμβόλια, οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, τα πλασμίδια dna; Και ο τσαχπίνης; Αυτός τι είναι; Πού ακριβώς έχει κάνει λάθος στις αναλύσεις, τις εκτιμήσεις και την άποψή της εδώ κι ένα χρόνο η ασταμάτητη μηχανή;

Ας μας πουν οι ντόπιοι pfizerοι… Και γι’ αυτό: τα data; Με τα data τι γίνεται; Τα προσωπικά δεδομένα όσων πλατφορμιάζονται ποιός τα παίρνει προς επεξεργασία; Ε;

Πάθη στην άγρια δύση

Σάββατο 20 Φλεβάρη. Μπορεί να εμπνεύσει φόβο το Joνυσταλεάν; Μόνο εξαιτίας των πυρηνικών του· αλλά τέτοια έχουν σε ικανή ποσότητα και οι rivals. Κατά τα υπόλοιπα; Ο βασιλιάς είναι γυμνός πια· και μόνο παρακμιακοί ιμπεριαλιστές σαν τους έλληνες κάνουν ότι δεν το βλέπουν.

Μπορεί να εκτιμήσει κανείς τα εξής απλά. Το ψόφιο κουνάβι, όντας πρόεδρος, φώναζε απ’ την άνοιξη του 2020 ότι οι δημοκρατικοί θα κάνουν νοθεία στις εκλογές του περασμένου Νοέμβρη μέσω των επιστολικών ψήφων. Κάθε λογικός άνθρωπος θα περίμενε ότι έχοντας εξουσία (οπότε και μηχανισμούς) θα φρόντιζε να κάνει τσακωτούς τους αντιπάλους του έτσι και τολμούσαν – ώστε να τους εξαφανίσει. Μετά τις εκλογές συνέχισε να φωνάζει για νοθεία, χωρίς να καταφέρει να ντοκουμεντάρει τίποτα. Έγινε η νοθεία; Δεν έγινε; Το βέβαιο είναι ότι το ψόφιο κουνάβι και οι οπαδοί του στους μηχανισμούς απέτυχαν ακόμα και σ’ αυτό το απλό: να δείχνουν τους «κακούς» έχοντας αδιάσειστες αποδείξεις των έργων τους.

Στη συνέχεια οι δημοκρατικοί αποφάσισαν να «τελειώσουν» με το ψόφιο κουνάβι, καταδικάζοντάς το για προτροπή σε βία. Ήλπιζαν ότι με την παραπομπή του θα διαλύσουν τους ρεπουμπλικάνους σαν κόμμα; Έτσι φαίνεται. Απέτυχαν σε κάτι τόσο απλό όσο το να έχουν εξασφαλισμένους τους ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές που χρειάζονταν πριν ξεκινήσουν την παραπομπή· διαφορετικά να κλείσουν την υπόθεση σεμνά και ταπεινά για να μην εκτεθούν… Εκείνο που πέτυχαν, παρά την θέλησή τους, ήταν να επιβεβαιώσουν την show ηγεμονία του ψόφιου κουναβιού στην αμερικανική «δεξιά», και να δημιουργήσουν τον μύθο του «ατσαλάκωτου» ψόφιου κουναβιού: ήταν η δεύτερη φορά που προσπάθησαν να τον «φάνε»…

Οι δύο πλευρές του αμερικανικού καθεστώτος ή οι δύο «γραμμές» (αποτυχημένες και οι δύο) δεν κατάφεραν ως τώρα να εξουδετερώσουν η μία την άλλη παρότι το προσπάθησαν ειλικρινά σ’ αυτόν τον «εσωτερικό» σκυλοκαυγά· κι έτσι οι united states παραμένουν πολωμένες (γύρω από αντίπαλα φαντάσματα μεγαλείου) εντονότερα ίσως απ’ ότι πριν ένα χρόνο. Αυτή τη φορά (κι αν δεν κάνουμε λάθος είναι πρωτοφανές στην αμερικανική πολιτική ιστορία) το μεγαλύτερο μέρος των συντηρητικών ψηφοφόρων στις usa έχει αρχηγό εκτός θεσμών και οργάνων! Κι αυτό ακριβώς, το «εκτός», λύνει τα χέρια του ψόφιου κουναβιού: αν καταφέρει (κι αυτός θα είναι ένας βασικός στόχος του) στις ενδιάμεσες εκλογές του 2022 να εκλεγούν «δικοί» του βουλευτές και γερουσιαστές και να πάρει τον έλεγχο και των δύο νομοθετικών σωμάτων, τα επόμενα δύο χρόνια ως τις εκλογές του 2024 θα είναι σκέτος βάλτος για το Joυσταλεάν.

Εν τω μεταξύ ο νυσταλέος Jo και το γκουβέρνο του θα πρέπει να κρατάνε δεμένους όλους όσους τους ψήφισαν σαν το μικρότερο κακό. Θα πρέπει να πείσουν (για παράδειγμα) την αριστερή τους πτέρυγα ότι «ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα» ταιριάζει μια χαρά με την υποστήριξη στο απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ και την πώληση όπλων στη χούντα του Καΐρου…

Ποιός εκτός συνόρων θα φοβηθεί αυτές τις united states που θα είναι μόνιμα σε “προεκλογική περίοδο” καθώς η μία “γραμμή” θα συνεχίσει να προσπαθεί να εξοντώσει την άλλη όταν, απ’ την άλλη μεριά, βρίσκεται ένα όλο και πιο αποφασισμένο και καλά εξοπλισμένο μπλοκ κράτων; Η “μόνη υπερδύναμη” έχει τελειώσει και κανένας δεν φοβάται την σκιά της ούτε την νοσταλγεί. Κι ωστόσο μια τέτοια νοσταλγία είναι που σέρνει τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα και δολάρια… για όσο καιρό ακόμα θα έχουν global αξία αυτά τα τελευταία…

Το μόνο που πραγματικά φοβίζει είναι το σοβαρό ενδεχόμενο να προσπαθήσει τελικά η Ουάσιγκτον να κάνει τη νοσταλγία της πραγματικότητα δια της βίας.

(φωτογραφία: Άσπρο Σπίτι, 19 Γενάρη 2021, δύο βδομάδες μετά το “ντου”: ο εχθρός παραμονεύει εντός των πυλών… Μήπως να αναλάβουν κυανόκρανοι απ’ την αφρική και την ασία;)

Τέρμα τ’ αστεία

Σάββατο 13 Φλεβάρη. Αν δούμε πάλι, όπως έχει γίνει περισσότερες από μία φορά, ότι επιβάλλονται κυρώσεις σε τομείς που δημιουργούν κινδύνους για την οικονομία μας, συμπεριλαμβανόμενων των πιο ευαίσθητων σφαιρών της, ναι. Θα το κάνουμε.

Τι θα κάνετε κύριε Lavrov; Θα διακόψουμε τις σχέσεις μας με την ε.ε. Δεν θέλουμε να απομονωθούμε, αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό. Αν θέλεις ειρήνη ετοιμάσου για πόλεμο…

Αυτή ήταν η χθεσινή απάντηση της Μόσχας στις απειλές του κύρ Josep (Borrel) ότι σκοπεύει να ζητήσει απ’ τα κράτη μέλη της ε.ε. νέες «κυρώσεις» κατά της Μόσχας – προς υπεράσπιση αυτού του φασίστα που έχει γίνει πρωτοκοσμικό asset, του Navalny. Το Βερολίνο δήλωσε αμέσως ότι η “υπόσχεση” του Lavrov είναι “ανησυχητική και ακατανόητη” – ίσως ο εκπρόσωπος τύπου του γερμανικού υπ.εξ. να μπέρδεψε λίγο τα λόγια του.

Είναι συνηθισμένο στην εξωτερική πολιτική που εμφανίζεται σαν “ευρωπαϊκή” αλλά αφορά ζητήματα ειδικού γερμανικού συμφέροντος να γίνει ένας κάποιος θόρυβος πριν το Βερολίνο βάλει τα πράγματα με πρακτικό τρόπο σε τάξη. Υποθέτουμε λοιπόν ότι η Μόσχα “βοηθάει” με τον τρόπο της το Βερολίνο να συμμαζέψει διάφορους “φίλους της ελευθερίας και της δημοκρατίας” (…στη ρωσία).

Αυτό είναι το άμεσο ωστόσο. Με διάφορες αφορμές τόσο η Μόσχα όσο και η Τεχεράνη και η Άγκυρα λένε, ο καθένας με τον τρόπο του, το ίδιο πράγμα στη δύση, είτε είναι η Ουάσιγκτον είτε είναι οι Βρυξέλες ή διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Κι αυτό ξεπερνάει τις επιμέρους αφορμές: ο καιρός που βάζατε τους όρους σας έχει περάσει!

Όσο για το Πεκίνο; Αυτό δεν χρειάζεται καν να το πει. Το κάνει.

«Καταστροφή»…

Σάββατο 13 Φλεβάρη. Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία (και οι γραφειοκρατίες επιμέρους κρατών / μελών) θεωρούν το “αποτέλεσμα” της mission impossible του κυρ Josep στη Μόσχα καταστροφή…. ταπείνωση… και άλλα παρόμοια σπαραξικάρδια. Είναι η δεύτερη «καταστροφή» που διεκτραγωδούν στην ε.ε., μέσα σε λίγες μέρες μόνο. Προηγήθηκε η κυρία Ursula (von der Leyen), η προϊσταμένη κατά κάποιον τρόπο του κυρ Josep· αυτή σε σχέση με τις πλατφόρμες. (Παρεπιπτόντως: Η astrazeneca κατηγορείται ότι ενώ δηλώνει ανήμπορη να πουλήσει στην συμφωνημένη ποσότητα την πραμάτειά της στην ευρώπη-που-αργοπεθαίνει (!!!) ψάχνει να βρει πελάτες αλλού…. Ούτε μια επιχείρηση με διεθνείς βλέψεις δεν επιτρέπεται πια!!!)

Ογδονταένας (δεξιοί) ευρωβουλευτές, κυρίως από κράτη της βαλτικής και της κεντρικής ευρώπης, έστειλαν γράμμα στην κυρία Ursula ζητώντας της να απολύσει (!!!) τον κυρ Josep, επειδή «προκάλεσε μεγάλη ζημιά στην υπόληψη της ε.ε.»… Ένας ομοϊδεάτης τους απ’ την γερμανική χριστιανοδημοκρατία (επικεφαλής της στο ευρωκοινοβούλιο) ονόματι Daniel Caspary απέρριψε την ιδέα κατηγορώντας τους, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι ζητώντας την απόλυση του κυρ Josep γίνονται «ουρά του Κρεμλίνου». «… Δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στους εαυτούς μας στην ε.ε. να κάνουμε την δουλειά του Putin με το να ξεχαρβαλωθούμε μόνοι μας…» δήλωσε…

Σωστά! Δεν πρέπει «να ξεχαρβαλωθούν μόνοι τους»! Ας αφήσουν την δουλειά σε άλλους. Όμως αυτό φαίνεται να είναι ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα της πραγματικής «ασθένειας» διάφορων αφεντικών και πολιτικών βιτρινών της δύσης (ο covid προορίζεται για τον λαό): το ότι βρίσκουν συνειδητούς ή ασυνείδητους «πουτινικούς» που δρουν σαν 5η φάλαγγα, υπονομευτικά.

Από μόνη της η «υπόθεση Navalny» είναι (επιεικώς) γελοία. Αυτή η ιστορία με το ρωσικό βαθύ κράτος που όλο επιχειρεί να «καθαρίσει» (υποτίθεται) αντιπάλους του (ασημαντότατους) και όλο αποτυγχάνει αλλά ταυτόχρονα είναι επικίνδυνο για την παγκόσμια ειρήνη, δεν θα έπειθε ούτε βρέφη: ο μπαμπούλας είναι ταυτόχρονα παντοδύναμος και ανίκανος…

Από τα τέλη του 2016 ως τους πρώτους μήνες του 2017, διάφοροι πρεσβευτές ή πρόξενοι της Μόσχας ανά τον κόσμο, συμπεριλαμβανόμενου του πρεσβευτή στον οηε Vitaly Churkin, πέθαναν ο ένας μετά τον άλλον είτε από “καρδιακή ανακοπή” είτε από σφαίρες (μαζί μ’ έναν πρώην επικεφαλής της kgb…) σε ένα σερί που μύριζε από μακριά εσωτερική εκκαθάριση του ρωσικού καθεστώτος (για άγνωστους λόγους)· και κανείς δεν έβγαλε κιχ… Δεν χωρούν αμφιβολίες για τις φονικές ικανότητες των μυστικών υπηρεσιών (και όχι μόνο των ρωσικών)!!

Αλλά επειδή, ακριβώς, είναι γελοία η Navalny case, το ότι υψώνεται σαν «σημαία» δείχνει την πραγματική κατάσταση των δυτικών καθεστώτων, ειδικά στην τρέχουσα φάση της όξυνσης του παγκόσμιου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Είναι τα ίδια καθεστώτα που έκαναν «πρόεδρο» στο Καράκας τον καραγκιόζη Guaido· μόνο για να αναγγείλουν πρόσφατα ότι … δεν τον αναγνωρίζουν άλλο σαν πρόεδρο (καραγκιόζης παραμένει πάντως!).

Δεν είναι μόνο η Ουάσιγκτον που «βιώνει» την σοβαρή αμφισβήτηση / παρακμή του ιμπεριαλισμού της! Εκεί ζουν το δράμα τους με «αμερικανικό» τρόπο… Όμως στην ίδια κατάσταση, με περισσότερη ομίχλη και γραφειοκρατία, βρίσκονται διάφορα ευρωπαϊκά αφεντικά και πολιτικές βιτρίνες.

Ειδικά αφού η ρελάνς, το κόλπο «πανδημία», φαίνεται να αποτυγχάνει ως προς το «παγκόσμιο», ιμπεριαλιστικό του σκέλος…

Project ευρασία

Πέμπτη 11 Φλεβάρη. Η χθεσινή αναφορά μας στην άδοξη επίσκεψη του “οτι-πιο-κοντά-σε-υπουργό-εξωτερικών-διαθέτει-η-ε.ε.” επίτροπου Josep Borrell στην Μόσχα και των σχολίων γύρω απ’ τον «ρώσο Guaido» μπορεί να θεωρηθεί σαν εισαγωγή. Με δεδομένο ότι το μπλοκ ε.ε. δεν έχει «κοινή εξωτερική πολιτική» (ειδικά για τέτοια κεντρικά ζητήματα όπως το ευρασιατικό project) κι ούτε πρόκειται να αποκτήσει, το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo θα προσπαθήσει να «πιέσει» (δηλαδή να εκβιάσει) διάφορα ευρωπαϊκά κράτη υπέρ του. Και το αντίστοιχο έχει ξεκινήσει ήδη απ’ την μεριά της η Μόσχα.

Μια ενδεικτική κουβέντα του Lavrov (δεν είναι η πρώτη φορά που λέγεται τους τελευταίους μήνες) ήταν αυτή:

…Έχουμε αρχίσει να συνηθίζουμε το γεγονός ότι η Ε.Ε. προσπαθεί να επιβάλει μονομερείς κυρώσεις, παράνομες απαγορεύσεις, και καταλήγουμε σ’ αυτή τη φάση στην παραδοχή ότι η Ε.Ε. είναι αναξιόπιστος εταίρος… Το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όλοι είναι η έλλειψη ομαλότητας στις σχέσεις ανάμεσα στη Ρωσία και την Ε.Ε. – τους δύο μεγαλύτερους παίκτες στον Ευρασιατικό χώρο. Είναι μια όχι υγιής κατάσταση, που δεν ωφελεί κανέναν…

Τι θέλει η Μόσχα; Όχι, βέβαια, την φιλία της ε.ε. σαν σύνολο· για πολλά θα μπορούσε να κατηγορήσει κανείς το ρωσικό καθεστώς, όχι όμως για έλλειψη ρεαλισμού. Εκείνο που θέλει είναι μια σταθερή και μόνιμη «τήρηση αποστάσεων» προς την Ουάσιγκτον απ’ το Βερολίνο (κατά κύριο λόγο) και το Παρίσι. Με δεδομένο τον (ιστορικό) ιμπεριαλιστικό οππορτουνισμό του δεύτερου, το Βερολίνο είναι – κυρίως – εκείνο που ακόμα κι αν δεν αντιπροσωπεύει το σύνολο της ε.ε., μπορεί να σταθεί σαν αντίβαρο στις δεδομένες επιλογές τόσο των κρατών της Βαλτικής όσο και της Βαρσοβίας στο πλευρό των ηπα (και του Λονδίνου).

Με δεδομένη την αναμενόμενη «επιστροφή» (ή προσπάθεια επιστροφής) του Joνυσταλεάν στην «παλιά ευρώπη», η Μόσχα απειλεί ότι αν αυτή η «παλιά ευρώπη» συνεχίσει να κάνει back vocals στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, τότε θα την αντιμετωπίσει σαν εχθρό και στρατιωτικά. Είναι μια δύσκολη επιλογή, με βάση τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα του ρωσικού καθεστώτος: η αξία του μέσα στο ευρασιατικό project πολλαπλασιάζεται αν αυτό το project προεκτείνεται ως τον Ατλαντικό· ενώ ο μόνιμος ακρωτηριασμός (που προσπαθεί να επιβάλει η Ουάσιγκτον) θα ήταν στρατηγική ήττα.

Για τους ίδιους ακριβώς λόγους η Μόσχα, σαν μέλος του μπλοκ της Αστάνα, έχει ανάγκη να αποκρούσει την ανανέωση των αμερικανικών σχεδιασμών για τη μέση Ανατολή. Το Joνυσταλεάν προσπαθεί να νεκραναστήσει το κόλπο isis οπουδήποτε αυτό είναι εφικτό απ’ την ανατολική Μεσόγειος ως τα αφγανικά υψίπεδα. Ήδη, η «γραμμή» για την στρατιωτική κατοχή της ανατολικής συρίας άλλαξε, και από το «φυλάμε τα πετρέλαια για να μην πάρει ο Άσσαντ» του ψοφιοκουναβιστάν έγινε «πολεμάμε τον isis» (;;;). Στο αφγανιστάν επίσης, όπου οι μισθοφόροι του Ριάντ και του Αμπού Ντάμπι είχαν ασήμαντη παρουσία, φαίνεται να «ζωντανεύουν» – εναντίον και των ταλιμπάν.

Το συριακό / ιρακινό πεδίο μάχης (όπως και το αφγανικό) γίνονται όλο και περισσότερο «εκκρεμότητες» που η Ουάσιγκτον θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει. Ήδη αυτό το διατυμπανίζει (ποιός άλλος;) το απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ. Οι αεροπορικές / πυραυλικές επιθέσεις στη δυτική συρία έχουν γίνει ακόμα πιο συστηματικές αλλά, κυρίως, απροσχημάτιστες. Το «κτυπάμε θέσεις του ιράν στη συρία» έχει εξελιχθεί σε πλήρη (και προς το παρόν μονομερή) κανονικό πόλεμο απ’ την μεριά του ισραηλινού μιλιταρισμού.

Υποτίθεται πως η «αλλαγή» του Joνυσταλεάν, διαφημισμένη εντατικά, αφορά την στάση απέναντι στην Τεχεράνη. Δεν πρόκειται για καμμία «αλλαγή», το έχουμε ξαναπεί. Το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo θέλει να ελπίζει ότι θα προσεταιριστεί τους ευρωπαίους που υπέγραψαν το 2015 την 5 + 1 συμφωνία για τα πυρηνικά του ιράν στην απαίτηση επαναδιαπραγμάτευσής της, για να περιλάβει και το πυραυλικό πρόγραμμα της Τεχεράνης – προσθέτοντας στα κράτη / διαπραγματευτές και … το Ριάντ. Αλλά το ιρανικό καθεστώς δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί τίποτα επιπλέον απ’ όσα συμφωνήθηκαν πριν 5,5 χρόνια· κι ούτε λόγος να ανεχτεί την πετροχούντα του τοξικού σαν «επιτηρητή»! (Ούτε η Μόσχα ούτε το Πεκίνο πρόκειται να στηρίξουν τους αμερικανικούς ή αμερικανο-αγγλικούς σχεδιασμούς). Η Τεχεράνη έχει δώσει στην Ουάσιγκτον ένα μήνα διορία μετά την επίσημη ενθρόνιση του νυσταλέου, για να επιστρέψει χωρίς όρους στην συμφωνία, αναιρώντας τις εναντίον της κυρώσεις. Η διορία τελειώνει στις 21 Φλεβάρη. Απειλεί πως μετά απ’ αυτήν την ημερομηνία θα ενεργοποιήσει την παράγραφο 36 της συμφωνίας του ’15, που τις επιτρέπουν να αποχωρήσει απ’ τα «πρόσθετα πρωτόκολλά» της περιορίζοντας σημαντικά τις επιθεωρήσεις του οηε στις (πυρηνικές) εγκαταστάσεις του. Εντέλει και η Τεχεράνη κάνει το ίδιο με την Μόσχα, απ’ την δική της μεριά. Ο υφ.υπ.εξ Abbas Araqchi ξεκαθάρισε χτες:

… Όταν διαπραγματευτήκαμε την JCPOA με την Κίνα, την Ρωσία, τους Ευρωπαίοιυ και τις ΗΠΑ, αποφασίσαμε όλοι στα σοβαρά να μην εμπλακούμε σε άλλα θέματα πλην του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Αυτός είναι ο λόγος που η JCPOA έχει εφικτό να υπογραφτεί. Δεν πρόκειται να εμπλακούμε σε διαπραγματεύσεις για άλλα ζητήματα, είτε είναι περιφερειακά θέματα είτε οι αμυντικές μας δυνατότητες, κι ακόμα περισσότερο [δεν θα κάνουμε κάτι τέτοιο] αφού οι ΗΠΑ αποδείχθηκαν αναξιόπιστο μέλος των διαπραγματεύσεων. Και οι Ευρωπαίοι έχουν αποδειχθεί ανίκανοι να υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους…

(Στα μέσα του ερχόμενου Ιούνη στο ιράν έχουν προκηρυγμένες προεδρικές εκλογές… Και, φυσικά, δεν έχουν ξεχάσει την δολοφονία του Soleimani…)

(φωτογραφία: Πανηγυρισμοί στην Τεχεράνη για την 42η επέτειο απ’ την επανάσταση που ανέτρεψε την δικτατορία του Σάχη. Οι ελπίδες και οι δυνατότητες ήταν τότε, το 1979, διαφορετικές…)

Άνιση αναμέτρηση

Τετάρτη 10 Φλεβάρη. Θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι το ελλαδιστάν έχει δημιουργήσει “σχολή εξωτερικής πολιτικής”: δώστου διεθνή φασίστα περιοπής και πάρτου την ψυχή… Ή θα μπορούσε να συμβαίνει το ανάποδο: το ελλαδιστάν να είναι αριστούχος μαθητής μιας διεθνούς (πρωτοκοσμικής πάντα) σχολής, με την ίδια εξειδίκευση.

Σε κάθε περίπτωση η επίσκεψη του “οτι-πιο-κοντά-σε-υπουργό-εξωτερικών-διαθέτει-η-ε.ε.” επιτρόπου Josep Borrell στην Μόσχα στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας ήταν ένα φιάσκο περιοπής. Ήταν άνιση η αναμέτρηση, κάτι σαν «αποστολή αυτοκτονίας». Ο Borrel έχει μια καρέκλα που είναι συμβολική· κι ακόμα, σαν τέτοια, με το ζόρι. Την πήρε τον Δεκέμβρη του 2019, διαδεχόμενος το προηγούμενο χλωμό πρόσωπο που έπαιξε τον ίδιο ρόλο, την κυρία Federica Mogherini. Πριν γίνει εκπρόσωπος του φαντάσματος της υποτιθέμενης «ενιαίας εξωτερικής πολιτικής» της ε.ε. ο καταλανός και σοσιαλδημοκράτης κυρ Josep είχε διατελέσει υπ.εξ. του ισπανικού κράτους για περίπου ένα χρόνο, μεταξύ καλοκαιριού του ’18 και καλοκαιριού του ’19, στην κυβέρνηση Sanchez… Με τέτοιο παρελθόν ο 70plus κυρ Josep θα μπορούσε να θεωρηθεί ικανός στις ισπανικές καθεστωτικές ίντριγκες, αλλά χαμένος από χέρι στην πιο υψηλόβαθμη επίσκεψη / εκπροσώπηση της ε.ε. στη Μόσχα από το 2017. Έχοντας απέναντι του τον Sergey Lavrov: έκφραση της παράδοσης του ρώσικου καθεστώτος να κρατάει σε τέτοια πόστα όσο περισσότερο γίνεται τα στελέχη του, ο Lavrov είναι υπ.εξ. απ’ το 2004 συνεχώς. Έχει δει… και τι δεν έχει δει! Έχει ακούσει… και τι δεν έχει ακούσει!!

Τι πήγε να κάνει άραγε ο Borrell στη Μόσχα; Είναι απίθανο να είχε κάποια μυστική αποστολή με δεδομένη την ασήμαντη εμπειρία του αλλά και το συμβολικό αξίωμά του. Επίσημα κουβαλούσε έναν «κατάλογο θεμάτων» συζήτησης μεταξύ ε.ε. – ρωσίας, που περιελάμβανε τα πάντα όλα: απ’ την ουκρανία μέχρι τον nord stream 2, και απ’ το sputnik V μέχρι…. μέχρι τον πιο πρόσφατο αγαπημένο της δύσης, τον Alexey Navalny….

Αυτός ο τύπος είναι πατενταρισμένος φασίστας. Ώσπου να αναγορευτεί απ’ τους δυτικούς σε ενσάρκωση της δημοκρατίας στη ρωσία, η κύρια «πολιτική δουλειά» του Navalny ήταν οι συμμαχίες του με τους ρώσους νεοναζί, skins και όποιο άλλο παρόμοιο κατακάθι. Η αναγόρευσή του σε «ήρωα της ελευθερίας» απ’ τα ευρωπαϊκά κράτη και την Ουάσιγκτον έχει εκνευρίσει ιδιαίτερα την Μόσχα, αν όχι για κάποιον άλλο λόγο σίγουρα επειδή το ημερολόγιο δείχνει 2021 – και οι παγκόσμιοι συσχετισμοί δύναμης αλλάζουν ραγδαία.

Αυτό το φασιστόμουτρο ήταν η φαρδιά μπανανόφλουδα που πάτησε ο έρμος ο κυρ Josep. Ζήτησε (εκ μέρους της ε.ε.) την αποφυλάκισή του και μια έρευνα για την (υποτιθέμενη) δηλητηρίασή του – και θεώρησε σκόπιμο να το δηλώσει και στη συνέντευξη τύπου, καμαρώνοντας ίσως. Ο Lavrov, αφού κατηγόρησε Βερολίνο, Παρίσι και Βρυξέλες για διπλοπροσωπία, έδωσε το τελικό κτύπημα στον ύπατο εκπρόσωπο της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής: …Θα ήθελα να θυμίσω ότι υπάρχουν τρεις πολιτικοί φυλακισμένοι καταδικασμένοι σε 10ετή φυλάκιση επειδή οργάνωσαν ένα δημοψήφισμα στην Καταλωνία είπε· μια κουβέντα πολύ πιο αναιδής και to the point απ’ το να έλεγε «ρε δεν κοιτάτε τα χάλια σας!». Και συνέχισε: Οι δικαστικές αρχές της Γερμανίας και του Βελγίου ζήτησαν απ’ τις ισπανικές αρχές να σταματήσουν αυτές τις με πολιτικά κίνητρα αποφάσεις. Κι αυτές απάντησαν ότι η Ισπανία έχει το δικό της δικαστικό σύστημα και οι άλλοι πρέπει να σέβονται τις αποφάσεις του. Αυτό είναι που απαιτούμε απ’ την Δύση στις σχέσεις της μ’ εμάς»….

Να θυμίσουμε ότι ο κυρ Josep Borrell είναι καταλανός, προφανώς όμως νομιμόφρων. Τι θα μπορούσε να απαντήσει; Απάντησε για λογαριασμό του η ισπανίδα υπ.εξ., μόνο για να κάνει την τραγωδία της επίσκεψης του Borrel (και των “φιλελεύθερων” καϋμών της ευρώπης…) Μαδριλένικη φάρσα:

… Στην Ισπανία δεν υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι…» τιτίβισε. «… Υπάρχουν φυλακισμένοι πολιτικοί».

Δηλαδή; Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπ.εξ. Maria Zakharova, γνωστή για την δεικτικότητά της, έσπρωξε τη μπάλα στην κενή εστία (πάντα μέσω της αρένας των antisocial media): «Ω! Τώρα έχω ένα καινούργιο δημοκρατικό ίνδαλμα, αυτή τη φορά γυναίκα. Λέγεται Arancha Gonzalez Laya».

Αυτά μπορεί να φαίνονται (ή και να είναι) χαριτωμένα. Δείχνουν ωστόσο την «ποιότητα» των δυτικών πολιτικών βιτρινών· και, κατά συνέπεια, τις δυνατότητες (όσες τους αναλογούν) διακυβέρνησης – σε – συνθήκες – ενδοκαπιταλιστικού – ανταγωνισμού.

Αν ήταν προπονητές ποδοσφαιρικών ομάδων θα πήγαιναν στο ταμείο ανεργίας με ρυθμό ένας την βδομάδα. Όμως προσλαμβάνονται μέσω εκλογών, οπότε μετράει αλλιώς.

(Συνεπώς μη θυμώνετε με τον ρημαδοΚούλη! Βρίσκεται στο μέσο όρο. Και είναι μάνατζερ / κόουτς της καλύτερης ομάδας του πλανήτη! Χάρη στην αντιστροφή της πραγματικότητας το ελλαδιστάν πάει για τον τελικό…. Έναν κάποιο, οποιοδήποτε τελικό…)

Φάρμακα;

Τρίτη 9 Φλεβάρη. … Ως πρόσφατα, η βιομηχανία εμβολίων της κίνας θεωρούνταν ένας σχετικά ήσσονος σημασίας παίκτης στην παγκόσμια αγορά. Αλλά ο αγώνας για την ανάπτυξη και την διανομή εμβολίων για τον covid-19 έδωσε στην Κίνα την ώθηση να αναβαθμίσει μαζικά τις ικανότητές της, καθιερωνόμενη σαν ένας βασικός παγκόσμιος προμηθευτής…

Αυτό είναι απόσπασμα από χθεσινό άρθρο στους “asia times” (φωτο επάνω). Η ασταμάτητη μηχανή συνδυάζει αυτήν την προφανή παραδοχή με αξιόπιστες αλλά όχι διασταυρωμένες πληροφορίες, ότι οι δυτικές φαρμακο-μαφίες (ή οι κυριότερες ανάμεσά τους) επιδίδονται ήδη σ’ έναν “αγώνα δρόμου” για να μην χάσουν το πλανήτη (τον οποίο ως πρόσφατα ηγεμόνευαν ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο) στέλνοντας πλασιέ σε διάφορα γεωγραφικά μήκη και πλάτη για να κλείσουν συμφωνίες· και (ως τώρα) τρώνε πόρτα…

Αν η αναλυτική / πολιτική προσέγγισή μας όλους αυτούς τους μήνες σχετικά με τις πραγματικές αιτίες της (βασικά δυτικής) υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας είναι σωστή (τέτοια την θεωρούμε!) τότε η πιο πάνω παράγραφος (όπως και όλο το άρθρο) συνοψίζει την όλο και πιο έντονα διαγραφόμενη ήττα του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος στην παγκόσμια αναμέτρηση με σημαία τον covid!

Το ρωσικό sputnik V ίσως να μην καίγεται (οικονομικά) για πελάτες στην ευρώπη – μόνο ο γεωπολιτικός συμβολισμός έχει κάποια σημασία. Η εταιρεία που το σχεδίασε, το κατασκευάζει και το προωθεί έχει κλείσει ήδη συμφωνίες και έχει κάνει τις πρώτες αποστολές σε 18 κράτη του πλανήτη, και έπεται άλλη μία μεγάλη παραγγελία από μεξικό που θα αρχίσει να ξεφορτώνεται στην Mexico City τον Μάρτη. (Για τα κινεζικά έχουμε γράψει πρόσφατα. Ένα ινδικό εμβόλιο κινείται επίσης «επιθετικά» στην «παγκόσμια αγορά»…).

Έχει επιπλέον ενδιαφέρον το ότι το ρωσικό και το κινεζικό κράτος συνεργάζονται (και δεν ανταγωνίζονται για την «παγκόσμια αγορά») κυρίως σ’ ότι αφορά τις αλυσίδες παραγωγής μεταξύ τους αλλά και έρευνες· αλλά και την αξιοποίηση εργοστασίων που υπάρχουν ήδη σε διάφορα κράτη του πλανήτη. Αυτό το τελευταίο λέγεται «προστιθέμενη αξία» και εξυπηρετεί τα κράτη / κεφάλαια που είναι πελάτες της Μόσχας και του Πεκίνου.

Ξεδιπλώνεται πια όλο και πιο καθαρά το επίδικο που για τους αιχμάλωτους της δυτικής υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας παραμένει ακόμα μυστηριώδες. Οι εντατικά κατασκευαζόμενοι και συντηρούμενοι φόβοι τους· τα «κυματιστά» πραξικοπήματα· η κατασκευή της «κρουσματοπανδημίας» και των κοινών δεξαμενών, είναι οι μορφές που αντιστοιχούν στην πρωταρχική συσσώρευση της (δυτικής) «βιομηχανίας της υγείας»!!! Οι έντιμοι και ενημερωμένοι μαρξιστές θα έπρεπε να το έχουν αναγνωρίσει αυτό προ πολλού: παντού και πάντα η πρωταρχική συσσώρευση είναι ταυτόσημη με την λεηλασία και την κατασκευή αναγκών και σπανιότητας στην ικανοποίησή τους!

Εκτιμάμε ωστόσο ότι το σχέδιο του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος δεν ήταν ακριβώς αυτό! Στην πιο άγρια εκδοχή της αυτή η βίαιη πρωταρχική συσσώρευση «αναγκών υγείας» προοριζόταν να γίνει κυρίως στην (θεσμικά λιγότερο οχυρωμένη) αφρική, την οποία οι δυτικές φαρμακο-μαφίες χρησιμοποιούσαν επί δεκαετίες σαν πεδίο πειραμάτων και «ευσπλαχνίας» – συχνά θανάτου. Συμπληρωματικά σε τμήματα της λατινικής αμερικής και της ασίας. Στις δυτικές μητροπόλεις το «κακό» και η «αντιμετώπισή» του μέσω γενετικής μηχανικής θα ερχόταν σε δεύτερο χρόνο· με απόδειξη αποτελεσματικότητας την «σωτηρία» της περιφέρειας. (Αυτή είναι η γνώμη μας, την οποία έχουμε παρουσιάσει έγκαιρα τους προηγούμενους μήνες).

Αλλά η ετοιμότητα του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και η απεριόριστη καπιταλιστική / κανιβαλική όρεξη των αφεντικών του έκαναν ένα πολύ σοβαρό στρατηγικό λάθος, όταν έσπευσαν να θεωρήσουν έναν ιό που εμφανίστηκε στην κίνα και όχι στη δυτική αφρική ή στις λατινοαμερικάνικες φαβέλες σαν κατάλληλη εκπυρσοκρότηση για την επίθεση που ετοίμαζαν χρόνια. Το ότι η «αφετηρία» ήταν ο στρατηγικός ανταγωνιστής (το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο) και όχι κάποιο κομμάτι της «περιφέρειας» στην οποία η δύση θεωρεί ότι έχει το «πάνω χέρι», μετέτρεψε τον χαρακτήρα του συγκεκριμένου πολέμου: δεν θα ήταν η (εύκολη, όπως φαντάζονταν οι δυτικοί) κατάκτηση της «περιφέρειας» και μετά η αποικιοποίηση του «κέντρου», αλλά το ανάποδο. Πρώτα αναμέτρηση του (δυτικού) «κέντρου» με το (ανατολικό) «κέντρο» για την ταχύτητα, την ποιότητα, τα χαρακτηριστικά και τα τεχνολογικά πλεονεκτήματα της «σωτηρίας». Και μετά τα υπόλοιπα…

Ε, αυτήν την «κεντρική» αναμέτρηση τα αφεντικά του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος την έχασαν ήδη απ’ τον περασμένο Απρίλη, χωρίς καν εμβόλια! Και δεν το κατάλαβαν, τυφλωμένα απ’ τις ρατσιστικές προκαταλήψεις τους. «Εισήγαγαν» (δήθεν) απ’ το Πεκίνο την μιλιταριστική πλευρά της διαχείρισης του covid (για να κατακτήσουν δια της βίας κατ’ αρχήν τις δυτικές κοινωνίες σ’ έναν βαθμό που να μοιάζει κοντινός με τον τρόπο που το κινεζικό καθεστώς κατέχει και ελέγχει την κινέζικη…) υποσχόμενα, ελπίζοντας, ότι σύντομα θα έχουν αρκετά τεχνολογικά τεχνολογικά πλεονεκτήματα ώστε να εκστρατεύσουν, να κατακτήσουν (ή να σιγουρέψουν) μεγάλα κομμάτια του υπόλοιπου πλανήτη.

Αν μπορούσαν να ξεκινήσουν την «γενετική επίθεση» (με υπερ-επαρκή ποσότητα «πυρομαχικών»…) τόσο στο δυτικό «κέντρο» όσο και στην «περιφέρεια» το περασμένο καλοκαίρι, είχαν ελπίδες να νικήσουν. Δεν μπορούσαν (αν και το ήθελαν πολύ). Απο εκεί και μετά κάθε βδομάδα, κάθε μέρα, περνούσε υπέρ του Πεκίνου.

Γιατί; Επειδή στις μεν δυτικές κοινωνίες έπρεπε να ανανεώνεται το «πάγωμα», τα πραξικοπήματα, για να αποφευχθεί η φυσική ανοσία των πληθυσμών· αλλά το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο έβαζε ήδη σε πλήρη λειτουργία τις μηχανές για την επέκταση ή/και την σταθεροποίηση της «εμβολιαστικής» / ανθρωπιστικής επιρροής του στον υπόλοιπο πλανήτη. Όπως είχε κάνει την περασμένη άνοιξη στέλνοντας χαμηλής τεχνολογίας υλικά (μάσκες, στολές, αναπνευστήρες) παντού όπου του ζητούνταν. Soft power λέγεται αυτό, και είναι δυτική εφεύρεση…

Το γεγονός ότι τόσο το κινέζικο όσο και το ρωσικό καθεστώς κάνουν ήδη εξαγωγές των αντι covid εμπορευμάτων τους χωρίς να έχουν πρώτα «εμβολιάσει τους δικούς τους πληθυσμούς», χωρίς όμως να προκαλείται αντίδραση απ’ αυτούς τους πληθυσμούς, οφείλεται (κατά την γνώμη μας…) στο ότι ΔΕΝ χρησιμοποίησαν τρομοκρατικές, δημαγωγικές μεθόδους για να τους πειθαρχήσουν / καταστείλουν! Δεν τους είπαν «θα πεθάνετε αν δεν εμβολιαστείτε!!» (όπως δεν το έκανε το Τόκιο, η Σεούλ και πολλά ακόμα κράτη του πλανήτη).

Με δυο λόγια Μόσχα και Πεκίνο φρόντισαν να διαμορφώσουν τέτοιους «εσωτερικούς όρους» διαχείρισης (στην πραγματικότητα: πολύ πιο ρεαλιστικούς) ώστε να είναι τα χέρια τους λυμένα για να κάνουν «εξωτερική πολιτική»· την ώρα που το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα εφάρμοζε στην έδρα του το τρομοκρατικό μοντέλο που κανονικά προόριζε για την «περιφέρεια», «δένοντας» έτσι τα δικά του (παρά τα όνειρά του).

Στρατηγικό λάθος! Το “Event 201” ήταν μια άσκηση επί χάρτου (για την γρήγορη και αποτελεσματική κυριαρχία της δυτικής υγιεινιστικής κυριαρχίας) στην οποία οι rivals δεν υπήρχαν… Ήταν ήσσονος σημασίας σ’ αυτό το πεδίο – όπως παραδέχεται και το άρθρο που μνημονεύσαμε στην αρχή… Για διακοσμητικούς και μόνο λόγους ήταν καλεσμένος σ’ εκείνη την άσηση και ένας εκπρόσωπος του κινέζικου CDC – και φυσικά (για την δυτική άποψη περί του κόσμου) κανένας απ’ την ιαπωνία, τη νότια κορέα ή την ρωσία… Έβγαινε απ’ όλους τους πόρους των οργανωτών και των συμμετεχόντων στο “Event 201”: ο δυτικός καπιταλισμός προορίζεται να (ξανα)σώσει τον κόσμο… Και ο κόσμος θα πρέπει να υπακούσει αν θέλει να σωθεί…

Η δυτική υπεροχή (ή, πιο σωστά, η δυτική πρωτοβουλία των κινήσεων) θα μπορούσε να ισχύσει μόνο αν ο «ιικός εχθρός» εμφανιζόταν μακριά απ’ τα εδάφη των rivals… Τότε και μόνον τότε θα μπορούσαν ίσως οι δυτικοί να τους κρατήσουν σε απόσταση απ’ τα σημεία των δικών τους υγιεινιστικών ιεραποστολών, δηλαδή τις ζώνες επιρροής τους… Απ’ την στιγμή όμως που εμφανίστηκε στην Wuhan, η γρήγορη και αποτελεσματική αντίδραση του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου αποδείχθηκε μια εξαιρετικά γρήγορη «ωρίμανση» των καπιταλιστικών δυνατοτήτων (που υπήρχαν ήδη διαθέσιμες) και στον τομέα της βιομηχανίας της υγείας, έναν τομέα όπου οι δυτικοί θεωρούσαν ότι δεν έχουν αντίπαλο. Κι ενώ τα δυτικά αφεντικά προσπαθούσαν (και συνεχίζουν να προσπαθούν) να εφαρμόσουν τις αποικιοκρατικές, ιμπεριαλιστικές μεθόδους τρόμου και κυριαρχίας που επί δεκαετίες χρησιμοποιούν σε βάρος των Άλλων μέσα στις δυτικές μητροπόλεις (αναγκαστικός όρος πια για την πρωταρχική τους συσσώρευση…) οι rivals κινούνται άνετα και αποτελεσματικά· κυρίως δε κυκλωτικά.

Κάνοντας και ξανακάνοντας «ασκήσεις», δηλώσεις, θεσμικές κινήσεις εδώ και χρόνια, τα αφεντικά του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, θεωρούσαν ότι θα έχουν οπωσδήποτε την πρωτοβουλία των (υγιεινιστικών) κινήσεων· κι άρα την άνεση να επιβάλουν τους όρους τους. Όταν εμφανίστηκε ένας «καινούργιος ιός» στην Wuhan «θυμήθηκαν» ότι έρχεται το τέλος του κινέζικου καπιταλισμού (το είπαν και το ξαναείπαν οι υπάλληλοί τους στα μέσα μαζικής εξαχρείωσης…) ως εάν η Ιστορία να τους έκανε ένα θεϊκό δώρο, βγάζοντάς απ’ τον δρόμο τους ένα σοβαρό εμπόδιο· πλην όμως σε άλλους τομείς. Αποδεικνύεται ένα χρόνο μετά ότι την στιγμή που πανηγύριζαν για το «Τσέρνομπιλ της κίνας» άρχιζε η ήττα τους στον πλανητικό ανταγωνισμό.

Τώρα; Τώρα στη δύση συνεχίζουν να μετράνε «κρούσματα» και κοινές δεξαμενές· αλλά οι rivals μετράνε διεθνείς παραγγελίες και κανονίζουν τις παραγωγικές και επιμελητειακές διαστάσεις της επέκτασής τους.

Τι συνέπειες θα έχουν όλα αυτά σ’ εμάς, τους εργάτες / υποτελείς; Χμμμμ…. Επ’ αυτού προσεχώς.

Villabajo V. (3)

Σάββατο 6 Φλεβάρη. Ακόμα κι έτσι πάντως, στις αρχές του 2021, έναν ολόκληρο χρόνο μετά απ’ την στιγμή που οι δυτικές φαρμακο-μαφίες θεώρησαν πως ήταν σε θέση να εκτοξεύσουν την γενετική μηχανική τους, είχε φτάσει η “μεγάλη στιγμή”… Και τότε εμφανίστηκε ένα ακόμα πρόβλημα: η πραγματική παραγωγική δυνατότητα των εργοστασίων που μπορούν να παράξουν τα κατασκευάσματα γενετικής μηχανικής είναι μικρότερη (έως αισθητά μικρότερη) των υποσχέσεων, των συμβολαίων, των κρατικών διακηρύξεων και υποσχέσεων!!! Είναι ο καπιταλιστικός καταμερισμός εργασίας ηλίθιε! – θα λέγαμε. Είναι ένα πράγμα να βάλεις έναν υπολογιστή να σου φτιάξει το ομοιώμα του ιού και, ύστερα, να σου εκτυπώσει συνθετικό RNA, και είναι εντελώς διαφορετικό να βάλεις μεγάλες γραμμές παραγωγής / συναρμολόγησης και χιλιάδες εργάτες, κατάλληλα τροφοδοτημένες από πρώτες ύλες, να σου παράξουν εκατοντάδες εκατομύρια «δόσεις»· κι ύστερα να τις μεταφέρεις και να τις μοιράσεις, να τις αποθηκεύσεις… Αν το «τυπικό μοντέλο» της γενετικής μηχανικής είναι οι αλγόριθμοι της κάθε microsoft, τότε πολύ απλά μ’ αυτόν τον τρόπο ΔΕΝ παράγονται εκατομύρια γεμάτα μπουκαλάκια…

Ποιός φταίει γι’ αυτό το (έστω προσωρινό) κρασσάρισμα που εξέθεσε τις δυτικές πολιτικές βιτρίνες· έκανε αναγκαστικό και αναγκαίο ένα καινούργιο, ένα «τρίτο κύμα», με όλες τις συνέπειες που έχει αυτό πια σε όλα τα επίπεδα· και προκάλεσε διάφορες ακροβασίες και μπινελίκια του είδους τα έχετε κάνει σκατά; Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία δεν έχει προφανώς σοβαρή εμπειρία από τέτοιου είδους «επείγουσες διαπραγματεύσεις αγορών φαρμάκων». Οι ceo των φαρμακο-μαφιών είναι πολύ πιο έμπειροι· κι άλλωστε είχαν ήδη αναγορευτεί (δημαγωγικά) σε «σωτήρες», συνεπώς είχαν το «ηθικό πλεονέκτημα»… Προφανώς κορόιδεψαν τους συνομιλητές τους για το τι και πότε μπορούν να παραδόσουν… Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία απ’ την μεριά της, εν μέρει λόγω άγνοιας / ανικανότητας και εν μέρει λόγω «πίεσης» (για την «σωτηρία») δέχτηκε την κοροϊδία· ή δεν την κατάλαβε.

Όπως και νάχει: εκεί που το βασικό ζητούμενο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας φαινόταν ότι μπήκε για τα καλά στις ράγες του, άρχισε να χάνει ατμό… Και τότε… Τότε;

Τότε έγινε κάτι πολιτικά (και γεωπολιτικά) μοναδικό: ενώ μέχρι πριν λίγες ημέρες η φασιστοουγγαρία ήταν η «απόβλητη» που τόλμησε να κάνει παραγγελία του ρωσικού sputnik V, έγινε μόδα! Μόδα; Ναι: (υποτίθεται) για να καλυφθούν οι ελλείψεις απ’ τους δυτικούς προμηθευτές….

Stoooooop!!! Δεν πρόκειται ούτε για κωλόχαρτα ούτε για μακαρόνια!!! Πρόκειται για τον νο 1 στόχο / μέσο των δυτικών φαρμακο-μαφιών έτσι ώστε το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμά τους να κρατήσει (και να ενισχύσει) την παγκόσμια ηγεμονία του. Την ηγεμονία του να επιβάλει τα «πρότυπά» του παντού! Είναι δυνατόν, την στιγμή που ΔΕΝ μπορεί όχι να πουλήσει εκτός δύσης αλλά ούτε καν να καλύψει αξιόπιστα (σαν τροφοδοσία) τον δυτικό καπιταλισμό, να εισβάλει «στο δικό του χωράφι» ο εχθρός;

Έτσι, απλά;;;;;;;