Tag: ρωσία

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 25 Νοέμβρη >> Υπάρχει ωστόσο και μια άλλη διάσταση, εντελώς διαφορετική: οι ηττημένοι «δημοκρατικοί» (και οι πρωτοκοσμικοί σύμμαχοί τους) φοβούμενοι ότι το γκουβέρνο του ψόφιου κουναβιού θα επιδιώξει μια ριζική εσωτερική αναδιάρθρωση σε κρατικούς μηχανισμούς που δρουν εδώ και χρόνια ως δολαριοφάγοι προβοκάτορες, έχουν επιλέξει να «εισάγουν» το ουκρανικό πεδίο μάχης στη σκληρή (όπως όλοι καταλαβαίνουν) εσωτερική σύγκρουση: αφού το ψόφιο κουνάβι θέλει να ξεφορτωθεί το ηττημένο Κίεβο∙ το Κίεβο πάνω στο οποίο (σύμφωνα με την «fuck eu» Nuland…) έχουν επενδυθεί δισεκατομμύρια δολάρια∙ το φασιστοΚίεβο το οποίο (σύμφωνα με άλλους…) έχει «προίκα» πρώτες ύλες τρισεκατομμυρίων δολαρίων∙ αφού λοιπόν το ψόφιο κουνάβι μπορεί και να είναι μπόσικο (για το μεσοπρόθεσμο καλό του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, αλλά «μεσοπρόθεσμα είμαστε όλοι νεκροί» που είπε κάποιος…), αυτοί επιδιώκουν την όξυνση της σύγκρουσης με την Μόσχα με αμερικανικές διαταγές έτσι το νέο γκουβέρνο να έχει να αναμετρηθεί και με αυτές.

Ως λίγες μέρες πριν αυτές οι ίδιες αμερικανικές (και αγγλικές, και γαλλικές) διαταγές στους χειριστές διάφορων οπλικών συστημάτων που έχουν παραχωρηθεί στο φασιστοΚίεβο απαγόρευαν την χρήση τους έξω απ’ την ζώνη του ουκρανικού νότου όπου γίνεται πόλεμος. Οι ATACMS ήταν ωστόσο εκεί. Αφού τα δυτικά κράτη απαγόρευαν στους (δικούς τους) χειριστές να δράσουν αλλού, η Μόσχα το είχε αποδεχθεί ως μέρος της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης»: όπου βρουν τον στρατό μου ακάλυπτο θα τον κτυπήσουν, όπου τους βρω τους κτυπάω.

Αυτό ήταν η αλλαγή των διαταγών: τώρα κτυπάμε ρωσία… Με αυτή την σημαντική αλλαγή οι «δημοκρατικοί» επιδιώκουν έναν «πολεμάκο» (αν μπορεί να υπάρχει τέτοιο πράγμα…) ή έστω σκηνοθετούν το ενδεχόμενό του με αξιώσεις, έναν «πολεμάκο» που δημιουργώντας «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» θα εμποδίσει, θα φρενάρει, θα καθυστερήσει, θα «κλαδέψει» αυτήν την όποια εσωτερική αναδιάρθρωση / εκκαθάριση. (Η οποία, ας το θυμίσουμε, περιλαμβάνει πολλές «απολύσεις» στα υψηλά κλιμάκια του αμερικανικού στρατού…)

Έτσι εξηγούν διάφοροι το timing της διαταγής του παλατιού του νυσταλέου Jo για επιθέσεις κατά της κυρίως ρωσίας: «ΟΧΙ» τον περασμένο προεκλογικό Σεπτέμβρη, «ΝΑΙ» τον μετεκλογικό Νοέμβρη…

Μ’ αυτόν τον τρόπο ένα βασικό πεδίο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού (το ουκρανικό έδαφος και το μέλλον του) «επιστρέφει» στο εσωτερικό της μητρόπολης αντεστραμμένο (όχι, για παράδειγμα, εξαιτίας ενός μεγάλου αντι-ιμπεριαλιστικού κινήματος εντός ηπα)∙ και ταυτόχρονα δίνονται στη Μόσχα περισσότερα «χαρτιά» μέσα στην απόπειρα της όποιας εσωτερικής αμερικανικής αναδιάρθρωσης: είναι αρκετό να συντηρηθεί ως απειλή ο «πυρηνικός αρμαγεδώνας» για τους επόμενους 2 μήνες (δηλαδή: είναι αρκετό να συνεχίσει η Μόσχα την ελεγχόμενη «αυτοσυγκράτησή» της, αλλά ταυτόχρονα να βρυχάται για τα χειρότερα…) για να γίνει το ψόφιο κουνάβι όχι απλά ο «σωτήρας της αμερικής» αλλά ο «σωτήρας της ανθρωπότητας» – όταν έρθει εν τη βασιλεία του!!! Και μ’ αυτό το «φωτοστέφανο» να κερδίσει χρήσιμο χρόνο και υποστήριξη για την «αποστράγγιση του βάλτου» – ή ακόμα ισχυρότερη εσωτερική αντίδραση!

Το περασμένο (προεκλογικό) καλοκαίρι το ψόφιο κουνάβι διατύπωνε ως εξής τον στόχο του «ειρήνη στην ουκρανία / πόλεμος στην Ουάσιγκτον!» (πατάτε cc για υπότιτλους):

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

«Κάντο όπως η κίνα!»

Δευτέρα 18 Νοέμβρη (00.20) >> Πολλοί σπάνε το κεφάλι τους και κάνουν προβλέψεις για το τι «εξωτερική πολιτική» θα ακολουθήσει το ψοφιοκουναβιστάν – λες και μπορεί να κάνει «ό,τι γουστάρει»!…

Όχι για να βοηθήσουμε αλλά για να μπλέξουμε ακόμα περισσότερο τους προφήτες (εν μέσω των «σπρωξιμάτων» που έχουν αρχίσει ήδη στην Ουάσιγκτον…), βρήκαμε ένα απόσπασμα ομιλίας του αντιπροέδρου πλέον J.D. Vance – κι ας έχετε υπόψη ότι ο συγκεκριμένος θα μπορούσε να θεωρηθεί «διανοούμενος» με βάση τα αμερικανικά «πολιτικά» στάνταρς, συντηρητικός φυσικά αλλά με παρελθόν «δημοκρατικού»∙ ότι τον στηρίζει ισχυρά ως τώρα ο Peter Thiel (της palantir…), αν και έχει (ο Vance) την φήμη ότι «κανείς δεν μπορεί να τον κάνει καλά»∙ και ότι έχει όλα τα προσόντα να γίνει πρόεδρος στο κοντινό μέλλον, αν φυσικά οι ηπα συνεχίσουν να υπάρχουν.

Το απόσπασμα είναι απ’ τις 19 Απρίλη του 2023 όταν ο (τότε) γερουσιαστής του Ohio πήρε θέση εναντίον της έγκρισης της Stephanie S. Sullivan (πρόταση του γκουβέρνου του νυσταλέου Jo) ως πρέσβειρας των ηπα στην «αφρικανική ένωση»:

Έχουμε διαμορφώσει μια εξωτερική πολιτική βασισμένη στο νταηλίκι, στην ηθικολογία και στο να κάνουμε διαλέξεις σε άλλες χώρες που δεν έχουν καμία σχέση με όλα αυτά. Οι κινέζοι έχουν μια εξωτερική πολιτική του να φτιάχνουν δρόμους, και γέφυρες, και να ταϊζουν τους φτωχούς. Και νομίζω ότι πρέπει να ακολουθήσουμε μια εξωτερική πολιτική, μια διπλωματία σεβασμού, και μια εξωτερική πολιτική που δεν στηρίζεται στην ηθικοποίηση και θα έχει βάση τα διεθνή συμφέροντα αυτής της χώρας…

Φαίνεται να αναγνωρίζει ότι το νεοφιλελεύθερο ιδεολογικό overdose (ένα απ’ τα βασικά εξαγώγιμα είδη όχι μόνο των ηπα αλλά των δυτικών ιμπεριαλισμών συνολικά) και η ηθικολογική ανωτερότητα του λευκού, πρωτοκοσμικού όντος άσχετα απ’ τα βίτσια του (άλλο ένα βασικό εξαγώγιμο είδος) έγινε εμπόδιο κυριαρχίας απ’ την στιγμή που εμφανίστηκε στον πλανήτη μια ασιατική «μεγάλη δύναμη» πραγματίστρια και χωρίς ιδεολογικές συσκευασίες και ανασφάλειες. Ένα άλλο, διαφορετικό (και πιο ελκυστικό…) καπιταλιστικό Παράδειγμα.

Το γεγονός είναι ότι ο Vance λέει απερίφραστα και επιθετικά προς το αμερικανικό παρελθόν εκείνο που το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo προσπάθησε να μισοπαραδεχτεί πρακτικά τα προηγούμενα χρόνια. Αναγγέλλοντας ένα πελώριο (οικονομικά) «πρόγραμμα επενδύσεων στην αφρική» (που δεν προχώρησε ελλείψει ενδιαφέροντος απ’ τις αμερικανικές εταιρείες…) και έναν «δρόμο αντίθετο» με τα κινεζικά σχέδια one belt one road (σχέδια τα οποία η Ουάσιγκτον τα έχει καταλάβει απλά ως «μεταφορές / μετακομίσεις» ενώ είναι πολύ περισσότερα!) μέσω σαουδικής αραβίας / ιορδανίας / ισραήλ… Φυσικά η βασική ιμπεριαλιστική στρατηγική των ηπα παρέμεινε «ηθικολογία και διαλέξεις» + (κυρίως) νταηλίκια!

Εδώ ο αντιπρόεδρος J.D. Vance πέφτει πάνω στο τείχος της πραγματικότητας. Γιατί τα διεθνή ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των ηπα σκέτα, άνευ ηθικολογιών, διαλέξεων και αρώματος μέντας, δεν μπορούν να ικανοποιηθούν χωρίς … νταηλίκια! Μ’ άλλα λόγια η ιδέα (ή η «ελπίδα»…) ότι το νο 2 γκουβέρνο του ψόφιου κουναβιού θα κάνει business και όχι πολέμους υπονοεί ότι το δεύτερο, οι πόλεμοι, είναι (για τον ιμπεριαλισμό) αχρείαστο στοιχείο του πρώτου, των business – και μπορεί να παραληφθεί!!

Κυκλοφορεί σχετικά ένας παρηγορητικός μύθος ότι «ο Trump δεν ξεκίνησε κανέναν πόλεμο» στην προηγούμενη θητεία του… Ψέμα!!! Ξεκίνησε έναν δολοφονώντας τον Soleimani και τον al Muhandis (διοικητή των ιρακινών Popular Mobilization Forces) στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης στις 3 Γενάρη του 2020. Να ένα απόσπασμα των σχετικών πολεμοκάπηλων δηλώσεων του ψόφιου κουναβιού:

Πρόκειται για ακριβώς το ίδιο (και η ίδια ρητορική) με τις επιλεκτικές δολοφονίες που κάνει το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς… Τις οποίες κανείς δεν τολμάει να χαρακτηρίσει … «μη πόλεμο»!!! Το γεγονός ότι τον Γενάρη του 2020 η Τεχεράνη απάντησε στη δολοφονία του διοικητή των «φρουρών της επανάστασης» (και πολλά άλλα) όχι απλά συγκρατημένα αλλά αφού πριν είχε προειδοποιήσει τι ακριβώς θα κάνει ώστε να μην υπάρχουν νεκροί αμερικάνοι πεζοναύτες∙ το γεγονός δηλαδή ότι η Τεχεράνη δεν ισοπέδωσε όλες τις αμερικανικές βάσεις στη μέση Ανατολή, δεν οφείλεται βέβαια στον …. «ειρηνισμό» του ψόφιου κουναβιού!! Αλλά στους υπολογισμούς (και τις δυνατότητες την συγκεκριμένη στιγμή) του ιρανικού καθεστώτος.

Συμπέρασμα: ό,τι κι αν φαντάζεται για τον εαυτό της οποιαδήποτε πολιτική βιτρίνα, υπάρχουν ζητήματα στρατηγικής σημασίας όπου αυτές οι βιτρίνες είναι μόνο ενεργούμενα της Ιστορίας. Οι ηπα δοκίμασαν την «παγκόσμια κυριαρχία μέσω οικονομίας» την δεκαετία του 1990, επί διοίκησης Clinton. Και πριν καν αυτή η δεκαετία τελειώσει, ακριβώς επειδή η «κυριαρχία μέσω οικονομίας» ούτε ασφαλής ήταν ούτε, κυρίως, θα μπορούσε να κρατήσει … έναν αιώνα (!), ξεκίνησαν τις πολεμικές τους προετοιμασίες και ενέργειες, τον 4ο παγκόσμιο πόλεμο, με τον «προληπτικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας»… Με ρητό και διακηρυγμένο στόχο να προλάβουν / εμποδίσουν την εμφάνιση οποιουδήποτε σοβαρού ανταγωνιστή!

Απέτυχαν… Ηττήθηκαν… Η αναβίωση της ιδέας ότι «ο οικονομικός πόλεμος» («κυρώσεις», τιμωρίες, δασμοί…) και οι businesses θα είναι σαν τέτοια αρκετά για να αποκαταστήσουν την παγκόσμια κυριαρχία των ηπα χρεωκόπησε ήδη απ’ την πρώτη θητεία του ψόφιου κουναβιού…

Η υπερσυγκέντρωση κεφαλαίου υποδεικνύει με ακρίβεια την Ιστορική κίνηση. O Λένιν (Ιμπεριαλισμός, το πιο πρόσφατο στάδιο του καπιταλισμού) κατέγραψε αυτήν την Ιστορική κίνηση, το 1916, δίνοντας έμφαση στο ρόλο του χρηματοπιστωτισμού, κι ενώ ο 1ος παγκόσμιος πόλεμος είχε κορυφωθεί ήδη. Δεκατέσσερα χρόνια νωρίτερα, το 1902, ο άγγλος οικονομολόγος J. A. Hobson, στο Imperialism: a study, είχε αναλύσει τεκμηριωμένα την «οικονομική ρίζα του ιμπεριαλισμού», ως υπερβολικό κεφάλαιο σε αναζήτηση κερδοφόρων επενδύσεων∙ συγκεντρωμένο σε λίγα χέρια εξαιτίας της άνισης κατανομής του πλούτου. Αποδεικνύοντας (πάντα το 1902, σε «ειρηνικές» εποχές…) πως άσχετα από πολιτικές, θρησκευτικές, ιδεολογικές δικαιολογίες («ηθικολογίες και διαλέξεις»…) ο πραγματικός κινητήρας της καπιταλιστικής Ιστορίας είναι η ατέλειωτη «δίψα» των αφεντικών για φτηνές πρώτες ύλες, συμφέρουσες αγορές, αποδοτικές επενδύσεις και νέα πεδία εκμετάλλευσης της εργασίας και των φυσικών πόρων∙ τέτοια που αναπόφευκτα τα φέρνει περιοδικά σε οριακές συγκρούσεις μεταξύ τους – με όπλο τους πληθυσμούς τους.

Υπερβολική συγκέντρωση κεφαλαίου σε λίγα χέρια; Εξαιρετικά άνιση κατανομή του πλούτου; Λυσσασμένη αναζήτηση πρώτων υλών (: «σπάνιες γαίες»); Νέα πεδία εκμετάλλευσης της εργασίας και των φυσικών πόρων (: digitalization, engineering of everything); Μα αυτά δεν είναι «παλιά», (μόνο) του 1902!

Είναι και του τώρα!!!

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 18 Νοέμβρη (00.16) >> Με το ένα πόδι στη σύνταξη (και το άλλο στον τάφο) ο νυσταλέος Jo και οπωσδήποτε το βαθύ κράτος πίσω του (με ισχυρές διαφωνίες στο εσωτερικό του λένε οι φήμες…), ζηλεύοντας την δόξα του Ηρόστρατου, αποφάσισαν τελικά ότι αυτό το μεσοδιάστημα μεταξύ εκλογών και επίσημης ανάληψης εξουσίας απ’ το ψόφιο κουνάβι (20 Γενάρη) είναι η κατάλληλη στιγμή για έναν «πολεμάκο» με την Μόσχα – που φυσικά θα τον κληρονομήσει ο επόμενος. Αποφάσισαν αργά χτες ότι θα στείλουν επίσημα αμερικάνους καραβανάδες για να δουλεύουν τους πυραύλους ATACMS σε κτυπήματα «βαθιά μέσα στη ρωσία»….

Σαν επίσημη «δικαιολογία» έγινε επίκληση του γεγονότος ότι βορειοκορεατικός στρατός εκπαιδεύεται συμμετέχοντας σε βοηθητικό ρόλο στην ανακατάληψη των συνοριακών εδαφών στο Kursk. (Ωστόσο, ως αυτή τη στιγμή, η Ουάσιγκτον δεν έχει κηρύξει πόλεμο και κατά της Πγιονγκγιάγκ…)

Η ανεγκέφαλη αλεπού το ξεκαθάρισε πριν 2 μήνες: αν συμβεί αυτό, θα σημαίνει ότι το νατο συμμετέχει επίσημα σε πόλεμο κατά της ρωσίας∙ πράγμα που θα αλλάξει ριζικά (είπε) τις ενέργειες της ρωσίας. Ήταν ακριβής: το φασιστοΚίεβο διαθέτει drones με μεγαλύτερη εμβέλεια απ’ τους αμερικανικούς πυραύλους και τα χρησιμοποιεί. Άρα δεν τους χρειαζόταν. Ούτε θα αλλάξουν έστω και στο ελάχιστο την κατάσταση στο έδαφος. Εκείνο όμως που δείχνει να χρειάζεται το πιο πολεμοκάπηλο τμήμα των δυτικών αφεντικών και των βιτρινών τους είναι να πει αυτοπροσώπως «παρών» στο ουκρανικό πεδίο μάχης – άγνωστο αν το κάνουν επειδή εξοφλούν λογαριασμούς ή επειδή η κόκα μπροστά τους είναι βουνό…

Κάνουμε την υπόθεση (μόνο υπόθεση καθώς η εξέλιξη είναι πολύ φρέσκια – και μάλιστα αισιόδοξη υπόθεση!) ότι καταρχήν θα αυξηθούν τα φέρετρα που θα επιστρέφουν στο αμερικανικό έδαφος – πράγμα όχι τόσο δύσκολο όταν μιλάμε για εκτοξευτές πυραύλων, με δεδομένο πως οι πύραυλοι δεν είναι φωτοβολίδες που τις βγάζεις απ’ την τσέπη σου, και έχουν πολλές δεκάδες χειριστές… Είναι αναμενόμενο επίσης ότι η ρωσική αεροπορία θα βομβαρδίσει όποια κρίσιμη υποδομή δεν έχει κτυπήσει ακόμα στο ουκρανικό έδαφος, και ίσως ακόμα περισσότερα. Στην ίδια υπόθεση, καταλαβαίνοντας την προβοκάτσια (αυτό είναι ακόμα ευκολότερο!) ίσως η Μόσχα θέλει να δώσει χρόνο ως την στέψη του ψόφιου κουναβιού αποφεύγοντας να απαντήσει αναλογικά από τώρα στον επίσημο πόλεμο-του-νατο – και η «αναλογικότητα» στην προκειμένη περίπτωση θα αφορούσε ρωσικές-επιθέσεις-με-ταυτότητα κατά αμερικανικών στόχων σε μετόπισθεν του ουκρανικού πεδίου μάχης.

Αλλά μ’ αυτήν την έννοια, και επειδή η αυτοσυγκράτηση λογίζεται ως αδυναμία απ’ τους κοκάκηδες της δύσης, διάφορα μπορεί να συμβούν∙ και θα συμβούν. Για παράδειγμα αν κάποια μεγάλη φωτιά ξεσπάσει κάπου στον πλανήτη εκτός ουκρανικού πεδίου μάχης σε αμερικανική στρατιωτική θέση (αποθήκη πυραύλων, εργοστάσιο συναρμολόγησης, κλπ) θα πρέπει να θεωρηθεί «θεού θέλημα» – όχι κάτι άλλο. Και πιο γενικά μιλώντας υπάρχουν τόσοι πολλοί αμερικανικοί στόχοι και τόσοι πολλοί «μη κρατικοί παράγοντες» σ’ αυτόν τον πλανήτη, ώστε το να κλωτσάς την κυψέλη με τις μέλισσες δεν είναι κάτι που θα σου βγει σε καλό: θα εξαγριώσει ακόμα και τα διπλανά μελίσσια. (Τι θα λέγατε αν κάποιο «άγνωστης ταυτότητας φαινόμενο» βύθιζε αμερικανικό πολεμικό πλοίο κάπου στην ανατολική Μεσόγειο;)

Σε κάθε περίπτωση, το έχουμε υποστηρίξει τον τελευταίο χρόνο δυο φορές και θα το επαναλάβουμε: το αν ο σε εξέλιξη 4ος παγκόσμιος πόλεμος θα κορυφωθεί πως και πότε εξαρτιέται εντελώς απ’ τα νεύρα και τους σχεδιασμούς της Μόσχας και του Πεκίνου – όχι απ’ τους δυτικούς καθεστωτικούς προβοκάτορες που κατά τον Σοφοκλή (απ’ την Αντιγόνη) «το κακόν δοκείν ποτ’ εσθλόν τωδ’ έμμεν’ ότω φρένας θεός άγει προς άταν» (που σημαίνει: «το κακό φαίνεται για καλό σε αυτόν του οποίου το μυαλό ο θεός οδηγεί προς την καταστροφή / συμφορά») κάνουν ό,τι χειρότερο ξέρουν και μπορούν.

Όξυνση

Δευτέρα 11 Νοέμβρη (00.10) >> Η δυτικόφρονη δημαγωγία επιμένει να «φωτίζει» την Ουάσιγκτον ως να είναι ο πρωταγωνιστής του καπιταλιστικού πλανήτη. Δεν είναι πια (αλλά οι συνήθειες ενός αιώνα εξασφαλίζουν την χρήσιμη διανοητική αδράνεια…) Συνεπώς δεν υπάρχει καμία απορία για το τι (θα) κάνουν οι rivals.

Να στη συνέχεια η γνώμη ενός ευυπόληπτου (αλλά σκόπιμα «άγνωστου» στη δύση…) ρώσου πολιτικού / οικονομολόγου: του Sergey (Yurievich) Glazyev. Ο 63χρονος Glazyev έχει περάσει από διάφορα κρατικά πόστα στη Μόσχα τα τελευταία 30 χρόνια, τα περισσότερα στρατηγικού σχεδιασμού. Το τελευταίο (από το 2021) είναι επικεφαλής μακροοικονομικών στην Ευρασιατική Οικονομική Επιτροπή, που είναι το εκτελεστικό σώμα της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης. Στα βασικά του καθήκοντα είναι ο σχεδιασμός των διεθνών συναλλαγών εκτός δολαρίου – αν αυτό σας λέει κάτι… (Από κάποιες απόψεις ο Glazyev μπορεί να θεωρηθεί νεο-κεϋνσιανός).

Ιδού λοιπόν το σχόλιό του αμέσως μετά την επανεκλογή του ψόφιου κουναβιού (σχόλιο που προφανώς δεν απευθυνόταν σε δυτικούς). Προσοχή: δεν είναι κυβερνητικός εκπρόσωπος, δεν είναι ένας Peskov ή μια Zaharova που πρέπει να μετράνε τα λόγια τους. Είναι ένας απ’ αυτούς που δουλεύουν για τα βασικά, τα δομικά, που ετοιμάζουν οι rivals:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

«Και επί γης ειρήνη»; 1

Δευτέρα 11 Νοέμβρη (00.08) >> Υπάρχουν διάφοροι (όχι λίγοι) που έχουν στολίσει ήδη το ψόφιο κουνάβι με τις δάφνες του «ειρηνοποιού»: θα σταματήσει (λέει – και τον πιστεύουν) τον πόλεμο στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Πέρα απ’ όλα τα υπόλοιπα έχει καταλάβει κανείς τους πόσο σοβαρό «πεδίο επένδυσης» έχει υπάρξει για τα δυτικά αφεντικά η ουκρανική επικράτεια; Ξέρουν την άποψη της blackrock, της bayer/monsanto, της goldman sachs και της χειμαζόμενης γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας γι’ αυτήν την «επένδυση»;

Να και το Βερολίνο!!! Ο κύριος στην οθόνη με τα γένια και τα μαλλιά είναι αντιπρόεδρος της γερμανικής βουλής, λέγεται Anton “Toni” Hofreiter, και είναι… «πράσινος»! Του κόμματος της αγαπημένης Annalena  και του hardcore Habeck! Καταλάβατε; «Επειδή είμαστε πράσινοι και εχθροί των υδρογονανθράκων, θέλουμε το λίθιο της ουκρανίας!… Και επειδή το θέλουμε για πάρτη μας γεμίζουμε με πτώματα το χώμα και ‘κάτω ο Putin’»!!!

Δεν θα κάνουμε προβλέψεις για το ουκρανικό πεδίο μάχης… Πρέπει να θυμίσουμε όμως

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ένα ακόμα αβύθιστο αεροπλανοφόρο…

Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.06) >> Ένα άρθρο στο καθεστωτικό politico στις 17 Ιούνη του 2024 περιγράφει την ωμότητα των περιστάσεων:

«Βλέπετε την κύπρο σαν πρόβλημα» είπε ο πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης σε μια ομάδα αμερικάνων επισκεπτών την ώρα του φαγητού την περασμένη βδομάδα. «Αλλά αυτό είναι λάθος. Πρέπει να δείτε την κύπρο ως λύση».

Ο κύπριος πρόεδρος έχει δίκιο. Οι αμερικάνοι έβλεπαν για χρόνια την κύπρο σαν πρόβλημα – κυρίως επειδή έχει υπάρξει πηγή σύγκρουσης μεταξύ δυο βασικών συμμάχων των ηπα, της ελλάδας και της τουρκίας, όντας ένα νησί διαιρεμένο επί 50 χρόνια. Μια γρήγορη ματιά στην σελίδα του αμερικανικού υπουργείου εξωτερικών για «τις σχέσεις των ηπα με την κύπρο» επιβεβαιώνει αυτή την πραγματικότητα, εστιάζοντας στη σύγκρουση στην κύπρο αμέσως μετά την πρώτη φράση.

Αλλά η χώρα – μέλος της ε.ε. απ’ το 2004 – έχει πολύ περισσότερα να προσφέρει πέρα απ’ την ατυχή θέση της μέσα στις τουρκικές περιφερειακές φιλοδοξίες.

… Η αξία του νησιού τονίστηκε στις 7 Οκτώβρη, όταν οι βίαιες επιθέσεις της Hamas στο ισραήλ προκάλεσαν ένταση στην περιοχή… Αν και δεν είναι μέλος του νατο – μια προοπτική που είναι χλωμή εξαιτίας του βέβαιου βέτο της τουρκίας – η κύπρος χρειάζεται ισχυρότερες στρατιωτικές σχέσεις και σχέσεις ασφάλειας με την Ουάσιγκτον. Και τα τελευταία χρόνια οι ηπα άρχισαν να ανταποκρίνονται. Υπέγραψαν το 2018 μια διμερή δήλωση αμοιβαίας συνεργασίας σε ζητήματα ασφάλειας, άνοιξαν την πρεσβεία τους σε στρατιωτικούς ακόλουθους και ήραν ένα μακρόχρονο εμπάργκο στην πώληση όπλων. Αλλά αυτά είναι μόνο μικρά βήματα – οι δυνατότητες για πραγματική συνεργασία σε ζητήματα ασφάλειας είναι πολύ μεγαλύτερες.

Τους τελευταίους οκτώ μήνες οι ηπα έμαθαν την στρατηγική αξία του νησιού για στρατιωτικές και ανθρωπιστικές επιχειρήσεις, και τώρα υπάρχει η δυνατότητα ενός βαθύτερου στρατιωτικού συνεταιρισμού…     

Υποθέτουμε ότι δεν χρειάζονται βαθυστόχαστες αναλύσεις: η Ουάσιγκτον ζητάει και παίρνει κάθε διαθέσιμη βάση στη νότια κύπρο, πέρα απ’ τις υπάρχουσες αγγλικές στο Ακρωτήρι και την Δεκέλεια (οι οποίες υπάρχουν ως «αγγλικό έδαφος» ακριβώς επειδή…  – ας το αφήσουμε προς το παρόν, χρειάζεται πιο λεπτομερές ξεκαθάρισμα απ’ την μεριά μας…).

Η πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου Χριστοδουλίδη στην Ουάσιγκτον αυτό το σκοπό είχε: να κανονιστούν οι λεπτομέρειες του deal. H νότια κύπρος θα πάρει αμερικανικά όπλα για να αντικαταστήσει τα ρωσικά που είχε ως τώρα (θα τα στείλει στο ουκρανικό πεδίο μάχης να γίνουν παλιοσίδερα; μάλλον…) και θα «προσφέρει τις διευκολύνσεις» που χρειάζεται ο us army στη μέση Ανατολή. Η συνάντηση του don Rico με τον νοτιοκύπριο πρόεδρο κατά την επιστροφή του προς Λευκωσία ήταν για να μάθει ο πρώτος τις «λεπτομέρειες» του deal…

Με δυο λόγια η μεν νότια κύπρος γίνεται το δεύτερο «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» μετά την Κρήτη∙ ενώ το άλλοτε θρυλικό «ενιαίο αμυντικό δόγμα ελλάδας – κύπρου» (το θυμάται κανείς πια;) έχει εξελιχθεί σε καθαρόαιμο μεσανατολικό επιθετικό δόγμα του άξονα κατά του ευρασιατικού project: η αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο και η ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Ζύγι θα πρέπει να θεωρούνται πλέον βάσεις του άξονα – μαζί, φυσικά, με τις αγγλικές.

Οι πατριώτες, οι πολεμόκαβλοι, οι φίλοι των ιμπεριαλισμών γενικά και ειδικά του ελληνικού και των συμμάχων του θα αγαλλιάσουν! Επιτέλους (θα πουν, μην έχετε καμία αμφιβολία) το εθνικό μας οικόπεδο αποκτά μεγάλη γεωπολιτική αξία!

– Είναι ο ιμπεριαλισμός σας ένας πιστός υπηρέτης άλλων ιμπεριαλισμών;

– Ναι, από κατασκευής! Ελπίζω όταν πεθάνουν οι άλλοι…

Όλα καλά λοιπόν (από εθνική άποψη). «Πυλώνες σταθερότητας» και τα λοιπά. Ή μήπως όχι; Μήπως τώρα που ως καθεστώτα το ελλαδιστάν και η νότια κύπρος εμφανίζονται σα «λύση» στα προβλήματα των δυτικών ιμπεριαλισμών στη μέση Ανατολή (ελπίζοντας στο «κάτι τις»…), τώρα που γίνονται «μεθόριος», μήπως λοιπόν τώρα γίνονται ένα σκληρό, πολύ σκληρό πρόβλημα για όλους εμάς τους εντόπιους υποτελείς, συμπεριλαμβανόμενης της μάζας των υπνωτισμένων, υπνοβατών, κλπ;

Δυο μέρες μετά την «κρίσιμη συνάντηση» του Χριστοδουλίδη με τον νυσταλέο Jo (και όχι μόνο…) στην Ουάσιγκτον, ο us army ανακοίνωσε ότι «φορτώνει» τις βάσεις του στη μέση Ανατολή με ιπτάμενα και πλεούμενα κάθε είδους προς υπεράσπιση του ισραήλ…

Μισή αλήθεια, μισό ψέμα: υπάρχουν «κάποιοι» που είναι εξαιρετικά ενοχλημένοι με αυτήν την προώθηση του us army στην ανατολική Μεσόγειο με όλο τους το δίκιο, και πρόκειται να πάρουν-τα-μέτρα-τους. Αυτό για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς είναι προεξοφλημένο… Αλλά για τον ελληνικό είναι (λέμε…) πρόβλημα.

Για να το πούμε απλά: ο άξονας «φορτώνει» με όπλα τις βάσεις του στην ανατολική Μεσόγειο (και τις γύρω θάλασσες) εναντίον της Μόσχας – κατ’ αρχήν. Και του ευρασιατικού project συνολικά!

Αφού έτσι κι αλλιώς «είμαστε σε πόλεμο με τη ρωσία» θα πρέπει να είμαστε χαρούμενα έτοιμοι και διατεθειμένοι… Για αυτές τις εξελίξεις… Και για τις κοντοπρόθεσμες και μεσοπρόθεσμες συνέπειές τους…

Όχι; Θα χυθεί πολύ αίμα ακόμα λέτε;

BRICS+

Δευτέρα 28 Οκτώβρη  (00.08) >> «Ο Πούτιν δεν είναι απομονωμένος!»… Δεν είναι αποσυνάγωγος, δεν είναι απόβλητος… (αλλά πότε ήταν;): αυτό είναι όλο κι όλο που πρέπει να κρατήσουν οι δυτικοί υποτελείς απ’ την πρόσφατη μάλλον πανηγυρική (και σίγουρα καλά προβεβλημένη οπουδήποτε αλλού εκτός απ’ την δυτική δημαγωγία) 16η σύνοδο της brics+ στο ρωσικό Kazan. Ένα αμφίβολης αποτελεσματικότητας καταπραϋντικό για ένα δυσοίωνο (για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς) μέλλον που πλησιάζει με δρασκελιές – ακόμα κι όταν αυτές μοιάζουν αόρατες.

Έγιναν λοιπόν συνταρακτικές, κοσμοϊστορικές ανακοινώσεις στο Kazan; Όχι… Θα λέγαμε μάλιστα ότι η φαντασμαγορία της συνόδου έκρυβε μια εσκεμμένη προσπάθεια να είναι εφικτή η υποτίμησή της από κάθε «πληγωμένο». Το πολυσέλιδο ανακοινωθέν της συνόδου είχε από μια παράγραφο-για-τα-πάντα, χωρίς χρονοδιαγράμματα και πρακτικά βήματα: έμοιαζε περισσότερο με γενική διακήρυξη υπέρ της ειρήνης και της ευημερίας της ανθρωπότητας, με ορατές παντού τις «σπόντες» για την υπάρχουσα (θεωρητικά…) τωρινή «τάξη πραγμάτων» – και ως εκεί. Η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) το διασκέδασε παίζοντας με τους συμβολισμούς: 24 Οκτώβρη ήταν τότε (όπως και τώρα…), το 1945, στο Σαν Φραντσίσκο όμως, που ανακοινώθηκε η ίδρυση του οηε, από 50 κράτη…

Ρωσικό χιούμορ… Στα σοβαρά φαίνεται ωστόσο

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αν τα φοβερά σχέδιά του απέτυχαν τι θα αποκάνει το ελλαδιστάν; (1)

Δευτέρα 28 Οκτώβρη (00.06) >> Μια διευκρίνιση πριν απ’ όλα (επειδή είναι σίγουρο πως έχουν γίνει παρεξηγήσεις). Η κατάληξη -σταν που χρησιμοποιείται εκτεταμένα στα ανατολικά σημαίνει «κράτος». Καζακ-στάν: το κράτος των κοζάκων… Τατζικι-στάν: το κράτος των τατζίκων… Τουρκμενι-στάν: το κράτος των τουρκμένων… κ.ο.κ.

Επιπλέον, στην τουρκική επικράτεια, το ελληνικό κράτος αποκαλείται «γιουνανιστάν». Που σημαίνει: το κράτος των Ιώνων. Τους έλληνες τους αποκαλούν «γιουνάν», δηλαδή Ίωνες.

Η εκ μέρους μας χρήση της κατάληξης -σταν (ελλαδιστάν) δεν είχε ούτε έχει το νόημα της «υποτίμησης» (ή της ανατίμησης…) του ελληνικού κράτους∙ αλλά της δυσάρεστης υπενθύμισης προς την κυρίαρχη εθνική (δυτικόφιλη / κομπλεξική) ιδεολογία του ότι από πάρα πολλές απόψεις τόσο η μορφή κράτος όσο και η κοινωνία είναι ουσιαστικά μεσανατολίτικοι σχηματισμοί∙ έχοντας πετάξει στα σκουπίδια, οπωσδήποτε η κοινωνία, όσα θετικά είχε αυτό…

Καπιταλιστικοί σχηματισμοί – φυσικά!

Είναι υποτίθεται γνωστό (;) πως εδώ και μια τουλάχιστον 10ετία η «εθνική γραμμή» του ελληνικού ιμπεριαλισμού ήταν η «συνεταιρική κατάκτηση» και οπωσδήποτε ο έλεγχος της ανατολικής Μεσογείου, για λογαριασμό των συνεταίρων σ’ αυτήν την εκστρατεία και, οπωσδήποτε, για λογαριασμό και των «μεγάλων συμμάχων» της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου. Αυτό μας επέβαλε να μιλάμε (και να γράφουμε) για «άξονα Ουάσιγκτον – Λονδίνου – Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ», με διάφορα συμπληρώματα και προεκτάσεις.

Αυτή η «εθνική γραμμή» ήταν κατευθείαν συνέπεια των συμφερόντων του νο 1 «εθνικού κεφάλαιου», των εφοπλιστών. Και είχε μια σειρά στόχων: για το ελλαδιστάν (αλλά και για τους υπόλοιπους «τοπικούς» εταίρους) στόχος άμεσος ήταν η Άγκυρα. Επιπλέον όμως για την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο στόχος ήταν η Μόσχα, η κρίσιμη (και τελικά πετυχημένη) απόβασή της στο συριακό πεδίο μάχης, και οι δύο στρατιωτικές βάσεις της στη Λατάκεια (αεροπορική) και στην Tartus (ναυτική).

Η εκστρατεία «κατάληψης / ελέγχου» της ανατολικής Μεσογείου ήταν (και παραμένει) χωρίς αμφιβολία τμήμα του 4ου παγκόσμιου πολέμου! Και είχε διάφορα «επίπεδα». Για το ελλαδιστάν, για παράδειγμα, είχε το κωμικο-γελοίο «επίπεδο» της ελληνικής αοζ – που άφηνε στο τουρκικό καθεστώς (με την μεγαλύτερη ακτογραμμή στη Μεσόγειο) νερό ίσα για να γεμίσει μερικές μπανιέρες!! Το ελληνικό θράσος ήταν απίστευτο, και έμοιαζε να είναι με άγνοια οποιουδήποτε κινδύνου: το θεώρημα της «αοζ του Καστελορίζου» έσπαγε όλα τα κοντέρ, αλλά ενέπνεε τον ντόπιο εθνικισμό επί χρόνια:

Για να δείξουμε το βάρος, την έκταση και την ένταση αυτής της εκστρατείας για τον ελληνικό ιμπεριαλισμό, όπως και το βάρος, την έκταση και την ένταση των συμμαχιών του σ’ αυτήν, θα έπρεπε να γράψουμε βιβλίο. Τα περιθώρια της ασταμάτητης μηχανής για κάτι τέτοιο είναι ελάχιστες. Για να εικογραφήσουμε (έστω) αυτό το βάρος / έκταση / ένταση (έτσι ώστε να αναρωτηθούμε μεγαλόφωνα: και τώρα τι ω ελλαδιστάν;) κάνουμε ένα φωτογραφικό μίνι-αφιέρωμα. Δείτε το σαν στατικό ντοκυμαντέρ (θα μπορούσε να είναι και κανονικό… αν είχαμε χρόνο…). Επιπλέον: δεν πρόκειται για γεγονότα του παρελθόντος, περασμένα – ξεχασμένα! Αλλά για γεγονότα που έχουν διαμορφώσει το παρόν!

Οπωσδήποτε σαν υλικό τεκμηρίωσης δεν είναι αρκετό. Είναι ενδεικτικό. (Μετά το τέλος του οι … απορίες μας…)

(Αυτό το στατικό ντοκυμαντέρ θα παρουσιαστεί, λόγω χώρου, σε δύο συνέχειες. Σήμερα – και την επόμενη Δευτέρα).

Έχοντας μόλις διασωθεί κυβερνητικά (και έχοντας μόλις συντρίψει την αναιδή εε – ε;) ο έλληνας πρωθ. (το παρατσούκλι που του δώσαμε: τενεκεδένιος…) συναντιέται τον Σεπτέμβρη του 2015 με τον χασάπη του Καϊρου Sisi. Για την «πρώτη-φορά-κάτι…» η χούντα της αιγύπτου και οι χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι που εξοντώνονταν (και εξοντώνονται…) στα κάτεργά της δεν είχαν καμία αξία. Ή μπορεί να ήταν λάδι-στα-γρανάζια των «ελληνικών επενδύσεων» στον αιγυπτιακό καπιταλισμό και, φυσικά, στην μεγάλη εθνική αντιτουρκική εκστρατεία της ανατολικής Μεσογείου. Στην φωτο διακρίνονται αριστερά ο αγγλόφιλος ογκόλιθος της εξωτερικής πολιτικής και ο «αντ’ αυτού».

Σ’ αυτά τα κόλπα μια φορά είναι καμία… Τέσσερεις μήνες μετά, τον Δεκέμβρη του 2015, ξανά αγκαλιές με τον χασάπη…

Εν τω μεταξύ, απ’ τον Σεπτέμβρη του 2015, η Μόσχα, σε συνεργασία με τους ιρανούς «φρουρούς της επανάστασης» και την Hezb’ Allah (ο στρατός του καθεστώτος Άσσαντ είχε τα χάλια του…) αρχίζει το ξήλωμα του αμερικανο-αγγλο-γαλλικού σχεδίου για τη «νέα μέση Ανατολή», δηλαδή το «κράτος isis»… Για λογαριασμό του Άσσαντ, αλλά και για να προστατέψει τις βάσεις της στις ακτές της συρίας.

Η κατάσταση στη συριακή επικράτεια τον Σεπτέμβρη του 2015 ήταν αυτή:

Με μαύρο το «κράτος isis», με κίτρινο το «κράτος ypg»… Όλα πήγαιναν κατ’ ευχήν ως τότε… Η “νέα μέση Ανατολή” στα καλύτερά της!

Μέση Ανατολή 1

Δευτέρα 21 Οκτώβρη (00.17) >> Η διαρροή δύο άκρως απόρρητων εγγράφων των μυστικών υπηρεσιών του αμερικανικού στρατού στις 19 Οκτώβρη 2024 σχετικά με τις προετοιμασίες του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος για επίθεση στην Τεχεράνη έχει προκαλέσει τον θόρυβο που της αναλογεί. Το γεγονός ότι αναρτήθηκαν στο internet από «φιλο-ιρανικό» λογαριασμό στο telegram έχει πυκνώσει το μυστήριο. Αλλά όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, η αστυνομική αντίληψη για την ιστορία θολώνει τα νερά.

Πρώτα πρώτα το περιεχόμενο: πρόκειται για αναφορά παρακολούθησης των θεοναζί πολεμικών προετοιμασιών κατά του ιράν από ψηλά. Από αμερικανικούς κατασκοπευτικούς δορυφόρους. Όμως την ίδια δουλειά κάνουν οι ρωσικοί κατασκοπευτικοί δορυφόροι. Θεωρήστε αυτονόητο κατά συνέπεια πως η Μόσχα μεταφέρει τις δικές της πληροφορίες (ίδιες ή και καλύτερες με εκείνες των δύο άκρως απόρρητων αμερικανικών εγγράφων) στην Τεχεράνη. Συνεπώς η πληροφοριακή αξία αυτών των δύο εγγράφων των οποίων η διαρροή προβλήθηκε είναι, για την Τεχεράνη, σχεδόν μηδέν!

Το κέντρο της ενέργειας είναι λοιπόν όχι η πληροφοριακή αξία αλλά η προβολή της διαρροής ως τέτοιας! Αυτό που φωνάζει η προβολή της διαρροής είναι α) Ωωωω usa, έχουμε αξιόπιστη πρόσβαση ακόμα και στις πιο άκρως απόρρητες γωνίες των υπηρεσιών σου∙ και β) ποιος ξέρει τι άλλα top secrets σου ωωωωω usa έχουμε βάλει στο χέρι;

Και το (α) και το (β) μαζί είναι επίδειξη δύναμης σε μια ιστορική συγκυρία και για μια περιοχή του κόσμου όπου οι καθεστωτικές «συζητήσεις» είναι αν θα ξεκινήσει από κει ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος ή όχι!! Ποιος είναι σε θέση και έχει σοβαρούς λόγους να κάνει τέτοια επίδειξη δύναμης κατά των ηπα (απ’ τις υπηρεσίες των οποίων έγινε η υποκλοπή, και όχι κατά των θεοναζί…) με αναίμακτο τρόπο, στη συγκεκριμένη συγκυρία και στη συγκεκριμένη περιοχή του κόσμου, μέσω της προβολής αυτής της διαρροής; Η Τεχεράνη; Όχι – επιτρέψτε μας: η Μόσχα είναι που έχει τους κατασκοπευτικούς μηχανισμούς για βαθιά «διείσδυση» στα αμερικανικά απόρρητα!! (Θεωρητικά θα μπορούσε να υπάρχει συνεργασία της με τις υπηρεσίες του Πεκίνου…) Η Τεχεράνη είναι ο σύμμαχος και σημαντικός ενδιαφερόμενος γι’ αυτήν την συγκεκριμένη επίδειξη δύναμης… αλλά όχι ο αυτουργός της απόκτησης αυτών (και ποιος ξέρει ποιών άλλων;) top secret πληροφοριών…

Αυτή η αλληλουχία εκτιμήσεων (και κρίνετε εσείς αν στέκουν ή όχι…) μας φέρνει στο κυρίως θέμα: τι κάνει η Μόσχα στη μέση Ανατολή εδώ και πάνω από 1 χρόνο, απ’ την «εισβολή του al Aqsa» και μετά;

Μέση Ανατολή 2

Δευτέρα 21 Οκτώβρη (00.14) >> Ξεκινάμε (την απάντηση) απ’ το τέλος. Στις 16 Οκτώβρη 2024 ο αρχιχασάπης του Τελ Αβίβ δήλωσε (στη διάρκεια συνέντευξης με γαλλικό μέσο) ότι βρέθηκαν υπερσύγχρονα ρωσικά όπλα στην κατοχή της Hezb’ Allah:

Μια μέρα μετά, στις 17 Οκτώβρη 2024, το ρωσικό υπ.εξ. προειδοποίησε το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς ότι … Ούτε να το σκέφτεται να κτυπήσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του ιράν!

(Δυο μέρες μετά, στις 19 Οκτώβρη 2024, έγινε η προβολή της φρέσκιας υποκλοπής της άκρως απόρρητης αμερικανικής έκθεσης…)

Η Παλαιστινιακή αντίσταση και η Hezb’ Allah απ’ την μια μεριά και η Μόσχα απ’ την άλλη δεν είναι καθόλου άγνωστοι μεταξύ τους!

Πριν αναλάβει το Πεκίνο την προώθηση μιας κάποιας ενότητας της Παλαιστινιακής αντίστασης με την προδοτική «παλαιστινιακή αρχή» στη Ραμάλα (με την υπογραφή της «Συμφωνίας του Πεκίνου» τον περασμένο Ιούλη… μια ενότητα που παραμένει ακόμα αόρατη…)

αυτό το έργο γινόταν στη Μόσχα, όπου η Hamas έχει μόνιμη παρουσία. Για την ιστορική ακρίβεια: η Μόσχα υποδέχθηκε αντιπροσωπεία της Hamas μόλις 2,5 βδομάδες μετά την «εισβολή του al Aqsa», ενόσω οι θεοναζί και τα δυτικά αφεντικά τους ορύονταν για «βιαστές» που «ψήνουν αποκεφαλισμένα μωρά στους φούρνους»… Αν αυτό δεν ήταν υποστήριξη, τι ήταν;

Φυσικά οι ανυπόμονοι και ασυγκράτητοι στρατηγοί των πληκτρολογίων θα ήθελαν να έχει ισοπεδώσει (η Μόσχα) ήδη όλη την θεοναζί, απαρτχάιντ επικράτεια∙ και γιατί όχι; τις αγγλικές βάσεις στη νότια κύπρο και τις αμερικανικές στο ελλαδιστάν… Δυστυχώς ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος δεν εξελίσσεται με …. enter!

Όσο για την σχέση της Μόσχας με την Hezb’ Allah; Ο ρωσικός στρατός (είτε ο επίσημος είτε οι μισθοφόροι της Wagner) πολέμησε ΜΑΖΙ με την Hezb’ Allah (και τους ιρανούς φρουρούς της επανάστασης) στο συριακό πεδίο μάχης – κατά του isis (δηλαδή του δυτικού σχεδίου για τη «νέα μέση ανατολή»…)!!! Με αποκορύφωμα την δύσκολη «μάχη του Aleppo»… Σ’ αυτόν τον πόλεμο τόσο ο ρωσικός στρατός (σίγουρα οι της Wagner) όσο και η Hezb’ Allah είχαν απώλειες: αυτοί είναι δεσμοί που ούτε ξεχνιούνται ούτε ξεθωριάζουν! Είναι δεσμοί σε μια κοινή υπόθεση: το διώξιμο των δυτικών στρατών απ’ την μέση Ανατολή…

Είναι εύλογο λοιπόν η Hezb’ Allah να έχει, μεταξύ άλλων, και υπερσύγχρονα ρωσικά όπλα∙ και είναι πανεύκολο να τα παίρνει: μέσω συριακής επικράτειας… Και είναι υποχρεωτικό πια για τον θεοναζί αρχιχασάπη να κλαίγεται (στο γαλλικό medio) για κάτι που οι υπηρεσίες του ήξεραν ήδη αλλά ήλπιζαν ότι θα ξεπεράσουν με δολοφονίες “κορυφής”: πράγματι η Hezb’ Allah είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερα εξοπλισμένος μη-κρατικός στρατός στον κόσμο…

Η αλήθεια είναι ότι η Μόσχα δεν εκδηλώνεται ανοικτά εναντίον του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος με την ένταση που θα μπορούσε. Αντίθετα κατηγορεί την Ουάσιγκτον για ό,τι κάνει αυτό. Διάφοροι θεωρούν ότι αυτή η στάση είναι υπεκφυγή… Κατά την άποψή μας είναι καταμερισμός αρμοδιοτήτων: η Παλαιστινιακή αντίσταση, η Hezb’ Allah, η Ansar Allah (Houthis), η ιρακινή αντίσταση κάνουν το πρώτο∙ η Μόσχα το δεύτερο…