Tag: ρωσία

Νεώτερα απ’ το δυτικό μέτωπο (4)

Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη>> Οι εντόπιες πολιτικές ρημαδοβιτρίνες εκδηλώνονται όλο και πιο πολεμοκάπηλα, κι αυτό θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Σωστά θα υποστηρίξει κάποιος ότι ο ρημαδοΚούλης δεν επανέλαβε την μιλιτέρ επιλογή του σαν εκπρόσωπος μόνο του ελλαδιστάν. Μιλάει σαν εκπρόσωπος της ε.ε.: οι πληθυντικοί του εν προκειμένω δεν είναι της μεγαλοπρέπειας αλλά των διεθνών φιλοδοξιών του για ένα καλό πόστο. Είτε έτσι είτε αλλιώς η μικρότητά του νοιώθει large.

Οπότε το «είμαστε σε πόλεμο με τη ρωσία» είναι ακόμα χειρότερο. “Έκανε κι η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο” που έλεγαν κάποτε… Απόλυτα συστοιχισμένο με τον «άξονα» και οπωσδήποτε με τα ζόμπι στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο, δεν έχει ειπωθεί έτσι ωμά ούτε απ’ τον θλιβερό γερμανό πρωθυπουργό, ούτε απ’ τον Μικρό Δούκα του Λίγηρα (aka Macron) – για να αναφερθούμε σε δύο μόνο απ’ τις ευρωπαϊκές εξοχότητες. Άρα;

Στη Μόσχα (και όχι μόνο) κάνουν συλλογή αυτής της δυτικής πολεμοκαπηλείας, και τύποι με υπερβάλλοντα ζήλο σαν τον ρημαδοΚούλη σίγουρα κορνιζάρονται. Αν ξέρουμε σωστά, η ρωσία δεν έχει επιτεθεί στο ελλαδιστάν, ούτε του έχει κηρύξει κάποιο πόλεμο… Να προσθέσουμε «όχι ακόμα»; Να το προσθέσουμε. Η εθνική ενότητα θα πουλήσει το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης σε αμερικανικά μαγαζιά∙ αυτά θα σκάψουν τον βυθό όσο χρειάζεται για να παρκάρει εκεί ο 6ος στόλος∙ και κάποια μέρα ή νύχτα, ένας ή περισσότεροι Kh-47M2 Kinzhal θα αφήσουν σε θάλασσα και ξηρά τα διαπιστευτήριά τους σφυρίζοντας αδιάφορα.

Αλλά τότε ο «στρατηγός» ρημαδοΚούλης θα έχει φροντίσει να βρίσκεται κάπου αλλού. Στην καβάτζα του.

Αλλοίμονο στους εύπιστους, στους ignorants, στους μοιρολάτρες… Και στους δεν-κρύβονται θρασύδειλους φίλους του νατο.

«Βρίσκονται σε πόλεμο»….

Δευτέρα 19 Σεπτέμβρη>> Αν τους ψάχνετε… βάζουν τ’ άρβυλά τους… Η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, μιλώντας πρόσφατα εκ μέρους του ελληνικού καθεστώτος, «βρίσκεται σε πόλεμο». Με την ρωσία. Σοβαρή κουβέντα, που προσπαθεί να την κουκουλώσει με την προσθήκη «όπως όλη η ευρώπη»…. Πολεμάει όλη η ευρώπη κατά της ρωσίας (στο ουκρανικό πεδίο μάχης); Η ιρλανδία; Η πορτογαλία μήπως; Η μάλτα; Η νότια κύπρος;

Το ελλαδιστάν όντως έχει κηρύξει έναν τέτοιο πόλεμο! Αλλά η συμμετοχή αυτή δεν εξαντλείται στην αποστολή όπλων και πυρομαχικών στους τοξικούς του Κιέβου – καθόλου! Υπάρχουν πολύ σημαντικότερες πλευρές: οι διαδοχικές πολιτικές βιτρίνες (το αργότερο απ’ το 2015 και μετά…) μας έχουν σύρει στη δίνη του 4ου παγκόσμιου πολέμου και απλά «μας κάνουν την χάρη» να μην το λένε ανοικτά.

Ή το λένε; Να ένα καλό απόσπασμα από ένα θριαμβολογικό άρθρο χτες, στην καθεστωτική «καθημερινή», από το γραφείο τύπου του εντόπιου μιλιταρισμού / ιμπεριαλισμού, με τίτλο: «Σούδα 2» με νέα επέκταση.

Στην πορεία μετατροπής του σε «δεύτερη Σούδα» βρίσκεται το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, το οποίο αποκτά στους υπολογισμούς και στις εκτιμήσεις των αμερικανικών ένοπλων δυνάμεων στρατηγικό χαρακτήρα. Τους τελευταίους σχεδόν επτά μήνες από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η παρακαμπτήρια οδός της Αλεξανδρούπολης αποδείχθηκε αξιόπιστη εναλλακτική λύση για τα κλειστά Στενά του Βοσπόρου, γεγονός το οποίο πιστοποιείται από τις χιλιάδες στρατιωτών, αρμάτων μάχης, ελικοπτέρων και λοιπών εξοπλισμών των ΗΠΑ και άλλων νατοϊκών κρατών που μεταφέρθηκαν ταχέως και αποτελεσματικά στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ – από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία μέχρι την Πολωνία – μέσα από ένα μέχρις πρότινος άγνωστο σημείο για την συντριπτική πλειονότητα των συμμάχων.

Στο πλαίσιο αναβάθμισης των δυνατοτήτων της Αλεξανδρούπολης, οι Αμερικανοί έχουν ήδη προτείνει στην Αθήνα, μέσα από διάφορους διαύλους, κυρίως όμως ανώτατους στρατιωτικούς, την περαιτέρω εκβάθυνση του λιμανιού και την επέκταση, ενδεχομένως και τη δημιουργία νέου προβλήτα. Σκοπός – όπως αποκαλύπτει σήμερα η «Κ» – είναι σε αρχικό στάδιο να μπορούν να ελλιμενισθούν και να εξυπηρετηθούν από το λιμάνι αντιτορπιλικά του μεγέθους και των δυνατοτήτων της κλάσης “Arleigh Burke” του αμερικανικού ναυτικού. Τα συγκεκριμένα αντιτορπιλικά αποτελούν την αιχμή του ναυτικού αμερικανικού δόρατος, καθώς μεταφέρουν κατευθυνόμενα βλήματα και έχουν ιδιαίτερα αυξημένες δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου (και ως εκ τούτου παρεμβολών).

Αντιτορπιλικά αυτού του μεγέθους εξυπηρετούνται, βεβαίως, ήδη στη Σούδα, ωστόσο οι συζητήσεις για επέκταση και εκβάθυνση του λιμένα της Αλεξανδρούπολης, στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, πέρα από τον αμιγώς επιχειρησιακό χαρακτήρα τους, δηλαδή τη δημιουργία υποδομών σε μια περιοχή που βρίσκεται πολύ κοντά στη Μαύρη Θάλασσα και στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, υποδηλώνει την αμερικανική βούληση για δημιουργία ενός βαλκανικού δικτύου υποδομών, το οποίο θα ξεκινάει από το Αιγαίο και θα φτάνει έως τη Ρουμανία και από εκεί στην Ουγγαρία και στην Πολωνία…

Αν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε το πιο πάνω απόσπασμα προσεκτικά, με γνώση της γεωγραφίας αλλά και της πολιτικής ιστορίας της περιοχής, θα καταλάβετε ότι υπάρχουν «αόρατες» αντιφάσεις, και ότι τα ελληνικά πανηγύρια για την στρατιωτικοποίηση της Θράκης απ’ την Ουάσιγκτον κρύβουν περισσότερα απ’ όσα λένε:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το γερμανικό «κόμμα του πολέμου»

Δευτέρα 19 Σεπτέμβρη>> Αφού ανήγγειλε ότι πολλές (γιατί όχι όλες;) επιχειρήσεις στη γερμανία «θα σταματήσουν να παράγουν για κάποιο διάστημα» (με τους φούρνους τι θα κάνει; οι υποτελείς θα τρώνε αντί για ψωμί home made πεντεσπάνι;), ο υπερυπουργός οικονομικών Robert Habeck αποφάσισε να κόψει στις πιο μεγάλες απ’ αυτές οποιαδήποτε δυνατότητα διαφυγής: τέτοιον πούρο αντικαπιταλιστή σαν τον πράσινο υπουργό δεν έχει ξαναδεί ούτε η γερμανία, ούτε η ευρώπη, ούτε η ανθρωπότητα!

Μετά την συνάντηση των g7 υπ.οικ. την περασμένη εβδομάδα, στην οποία φυσικά συμμετείχε (είπαμε «αντικαπιταλισμός» αλλά όχι να χάσουμε τις άκρες και τα μεγαλεία!) συναποφασίζοντας ότι θα πρέπει να μπει όριο στην τιμή του ρωσικού πετρελαίου (!!! – επ’ αυτού προσεχώς), ο Habeck με δηλώσεις του αποφάσισε να ξεμπερδεύει και με τον κινέζικο καπιταλισμό! Τέρμα η αφέλεια σε σχέση με την κίνα δήλωσε, υπονοώντας κατ’ αρχήν ότι εκτός απ’ τα υπόλοιπα προσόντα του είναι και πανέξυπνος. Τι σημαίνει αυτό το «τέρμα η αφέλεια»; Ότι θα κάνει το καλύτερό του για να δυσκολέψουν οι οικονομικές σχέσεις του κινέζικου με τους ευρωπαϊκούς καπιταλισμούς, ότι θα περνάει από ψιλό κόσκινο τις κινεζικές επενδύσεις στην ευρώπη, και ότι για κάνει τα πάντα για την απεξάρτηση της ευρώπης απ’ την κινεζική αγορά και τα κινέζικα εμπορεύματα….

Είναι δύσκολο να παρακολουθήσουμε πολιτικές βιτρίνες που απ’ την μια αναγγέλουν με χαρά (σε κάθε περίπτωση με αδιαφορία…) ότι «ε, τι να κάνουμε; ας κλείσουν για μερικούς μήνες οι επιχειρήσεις» (και οι χαλυβουργίες, ως ενεργοβόρες, έχουν αρχίσει ήδη να κλείνουν) και απ’ την άλλη θέλουν να πουλάνε όπλα στο Κίεβο… Χειροποίητα τόξα και «πράσινα» βέλη θα στέλνει η αγαπημένη της ασταμάτητης μηχανής Annalena στον κλόουν; Ποιος ξέρει;

Η «απεξάρτηση» του γερμανικού καπιταλισμού απ’ τον κινέζικο μπορεί βέβαια να γίνει μια κι έξω: κλείνοντας όλα τα γερμανικά εργοστάσια, για πάντα. Αλλιώς δεν ξέρουμε τι πανέξυπνο έχει σκεφτεί ο κοτζάμ Habeck, ειδικά για να αντιμετωπίσει πιθανά αντίποινα του Πεκίνου. Το 2021 (η δεύτερη χρονιά της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, την οποία φυσικά οι «πράσινοι» υποστήριξαν…) το διμερές εμπόριο μεταξύ των δύο καπιταλισμών έφτασε στα 235 δισεκατομύρια δολάρια – πόσο που δεν το λες αμελητέο. Οι ναυαρχίδες του γερμανικού κεφάλαιου, οι αυτοκινητοβιομηχανίες, έχουν κατά σειράν: η volkswagen το 49% των παγκόσμιων πωλήσεών της στην κίνα, η audi το 42%, η mercedes το 36% και η bmw το 34% – ούτε κι αυτά είναι μικρά μεγέθη. Το πρώτο μισό του 2022 γερμανικά αφεντικά επένδυσαν στην κίνα πάνω από 10 δισεκατομμύρια ευρώ, κι αν αυτό φαίνεται στον Habeck «αφελές», δεν φαίνεται καθόλου τέτοιο στο Πεκίνο: αφού η γερμανία κρατικοποιεί ιδιωτικής (ρωσικής) ιδιοκτησίας διυλιστήρια, μπορεί και η κίνα να κάνει το ίδιο σε γερμανικές επενδύσεις στο έδαφός της… αν δεν υπάρχει επενδυτική αμοιβαιότητα, κι αν ο ευρωπαϊκός (ή ο γερμανικός μόνο) καπιταλισμός «απεξαρτηθεί»…

Τι συμβαίνει, και – κυρίως – τι θα συμβεί;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ο προβοκάτορας που παριστάνει το θύμα

Δευτέρα 12 Σεπτέμβρη>> … Αλλά με το να μην κάνουμε κάτι έγκαιρα ή με το να υποτιμάμε την σοβαρότητα του θέματος, κινδυνεύουμε να γίνουμε μάρτυρες μιας κατάστασης παρόμοιας μ’ αυτήν που ξεδιπλώνεται τώρα σε κάποιο άλλο μέρος της ηπείρου μας…. Ποιος;;; Τι;;;; Γιατί;;;;

Το παραπάνω μελοδραματικό είναι απόσπασμα από επιστολή πριν 3 ημέρες προς το νατο, την ε.ε. και τον οηε, με την υπογραφή ενός σπουδαίου κωμικοτραγικού: του αγαπημένου μας ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα, του υπουργού εξωτερικών των μεγάλων γνωριμιών και επιτυχιών (απ’ τον «πρόεδρο Γουαϊδό» ως τον τζενεράλ Χαφτάρ, όλοι οι χρεωκοπημένοι υπήρξαν εικονίσματά του – δικά του αλλά και του συνόλου των πολιτικών βιτρινών, συμπολιτευόμενων και αντιπολιτευόμενων…).

Τι εννοεί ο ποιητής με το «κάποιο άλλο μέρος της ηπείρου μας»; Κάποια asshole; Όχι!! Τον πόλεμο ρωσίας – ουκρανίας (+ νατο) εννοεί!!! Μέσα στη δηλητηριώδη, φονική φάρσα του ελληνικού εθνικισμού / ιμπεριαλισμού, έχουμε επιτέλους μια εν ψυχρώ, καθαρή, δήθεν «γλώττα λανθάνουσα…», από καραμπόλα, κλαψιάρικη, «με τον σουγιά στο κόκκαλο και το λουρί στο σβέρκο» αναγνώριση απ’ την μεριά του ελληνικού καθεστώτος ότι η αντιπαλότητά του με το τουρκικό υπάγεται πλέον οργανικά στο ευρύτερο «πλαίσιο» του 2ου μετώπου του 4ου παγκόσμιου πολέμου!   

Θα πείτε: και γιατί δεν λέει στα ίσια ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας (και το ρημαδογκουβέρνο συνολικά) ότι η τουρκία-είναι-σαν-τη-ρωσία, και το ελλαδιστάν-σαν-την-ουκρανία; Το λέει όσο πιο καθαρά γίνεται: με υπονοούμενα μεν, τι-κάνει-νιάου-νιάου-στα-κεραμίδια δε!

(Και ποιος, για να ‘χουμε καλό ρώτημα, είναι ο κλόουν της ελληνικής περίπτωσης; Ωωωωω! Είναι δύσκολο να βρεθεί κάποια εντόπια πολιτική βιτρίνα πρώτης ή δεύτερης κατηγορίας που δεν θα έπαιρνε τον ρόλο του στρατηγού Λάμαχου στους Αχαρνείς του Αριστοφάνη!)

Σε κάθε περίπτωση αυτή είναι η δεύτερη και οριστική επίσημη παραδοχή του προβοκατόρικου ιμπεριαλιστικού ρόλου που έχει αναλάβει το ελλαδιστάν, για λογαριασμό των δικών του «ολιγαρχών» αλλά και των συμμάχων του, στον εντεινόμενο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό: η Μόσχα (συγγνώμη: η Άγκυρα!) είναι προκλητική επειδή το Κίεβο (και πάλι συγγνώμη: η Αθήνα!) έχει πάρει εργολαβικά την δουλειά του «δυτικού μεσαίου δάκτυλου»! Αυτό είπε με κάθε επισημότητα, απευθυνόμενος στους διεθνείς συμμάχους (;;) ο τυπικά αρμόδιος πριν λίγες μέρες. (Όσο για «azof» και «right sector»; Έχουμε, έχουμε!)

Κάθε εντόπιος εθνικόφρων, δεξιός ή αριστερός, θα βγει απ’ τα ρούχα του. Είναι, λοιπόν, το ελλαδιστάν ένας μικρομεσαίος προβοκάτορας στην ανατολική Μεσόγειο; Δεν είναι μια φτωχή πλην τίμια χώρα που την απειλούν οι παλιάνθρωποι; Δεν έχει στρογγυλοκαθίσει στη σωστή μεριά της βάρκας της Ιστορίας;

Έτσι ακριβώς. Άλλωστε αυτόν τον συσχετισμό («ελλαδιστάν όπως ουκρανία»…) τον είχε κάνει πάλι με τα ίδια υπονοούμενα ο κοτζάμ ρημαδοΚούλης στο κοτζάμ ρημαδοΚογκρέσσο, στις 24 του περασμένου Μάη! Το ότι μετά από σχεδόν 4 μήνες επαναλαμβάνεται απ’ τον ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα, προς διεθνές ακροατήριο ξανά, σημαίνει ότι δεν ήταν (τότε) ένα «σχήμα λόγου» του πρωθ., ένα γλύστρημα της γλώσσας βρε αδερφέ, αλλά ότι πρόκειται για την επίσημη και τρανή πραγματική ελληνική ιμπεριαλιστική πολιτική, την επιλογή απόσπασης γεωπολιτικών προσόδων με μαφιόζικες προεκτάσεις, την επιλογή της «αιχμής του δόρατος» του νατο, δηλαδή κυρίως του «άξονα».

Κι έτσι όποιος δεν αποστρέφει το βλέμμα (και την κριτική του ικανότητα) απ’ την πραγματικότητα, μπορεί να δει στην ουκρανία, live και σε μεγέθυνση, το μέλλον που του / μας επιφυλάσσουν τα ντόπια αφεντικά…

Μ’ αυτά τα δεδομένα η ασταμάτητη μηχανή αναλαμβάνει το καθήκον να κάνει το σχετικό στριπτίζ ακόμα στριπτιζότερο, παρουσιάζοντας ορισμένα βασικά τεκμήρια της αλήθειας που ξεστόμισε ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας.

(Το συντομότερο δυνατόν…)  

Πόσος καιρός χρειάζεται για να φτιαχτεί μια «ενεργειακή κρίση»; (2)

Δευτέρα 12 Σεπτέμβρη>> Ας ανακεφαλαιώσουμε ως εδώ: εν όψει της ευρύτερης αξιοποίησης του φυσικού αερίου, ειδικά από τους ευρωπαϊκούς καπιταλισμούς, σαν «καυσίμου μετάβασης» για κάποιες δεκαετίες, η καταστροφή του ισορροπημένου, σταθερού στα συμβόλαια, στις ποσότητες και στις τιμές, μοντέλου-των-χερσαίων-αγωγών φυσικού αερίου, ήταν ο ένας απ’ τους δύο κρίσιμους όρους της απορρύθμισης. Του περάσματος δηλαδή σ’ ένα μοντέλο άγριας συσσώρευσης μέσω τζόγου, όπου οι τιμές θα αλλάζουν κάθε μέρα και κάθε ώρα, με την διόγκωση πραγματικών προβλημάτων και, ακόμα καλύτερα, την επίκληση φανταστικών τέτοιων. Οπωσδήποτε, είτε σαν «παράπλευρη απώλεια» είτε σαν επιδιωκόμενος επιπλέον στόχος, η απορρύθμιση σ’ ένα τόσο στρατηγικό εμπόρευμα, θα μπορούσε να διαλύσει την βιομηχανική βάση διάφορων (ευρωπαϊκών) καπιταλισμών, όπως και την καθημερινότητα των αιχμάλωτων, για μια ακόμα φορά ignorants, υπηκόων τους…

Στα μέσα της δεκαετίας του 2010 η εξόρυξη σχιστολιθικού φυσικού αερίου στις ηπα (μια μέθοδος οικολογικά επικίνδυνη και οικονομικά ακριβή) έφτανε σε μια πρώτη κορύφωση∙ και μαζί της το πρόβλημα της κρίσης-υπερπαραγωγής-στον-κοντινό-ορίζοντα: «που και πως μπορεί να πουληθεί αυτό το φυσικό αέριο;» (αφού δεν το είχε ανάγκη η εσωτερική αγορά…) Προφανώς θα έπρεπε να εξαχθεί∙ και για να γίνει αυτό θα έπρεπε να αλλάξει η νομοθεσία (για την ακρίβεια: να δημιουργηθεί ειδική νομοθεσία για την κατασκευή σταθμών υγροποίησής του) και, κυρίως, να χρηματοδοτηθούν (με δάνεια ή και κρατικές επιδοτήσεις) αυτοί οι σταθμοί.

Πράγματι, η διοίκηση Obama έκανε το καθήκον της νομοθετώντας… με τον υπολογισμό ότι η ολοκλήρωση των σταθμών υγροποίησης και η κορύφωση των εξαγωγικών δυνατοτήτων του αμερικανικού σχιστολιθικού φυσικού αερίου θα γίνει το 2020. (Τι σύμπτωση; Το 2020…)

Δεν μπορείτε όμως να μαντέψετε μια «λεπτομέρεια» του αμερικανικού προβληματισμού και των νόμων για τις εξαγωγές αερίου, την οποία μόνο “οικονομική” δεν θα χαρακτήριζε κάποιος… Σύμφωνα με ρεπορτάζ της καθεστωτικής washington post στα μέσα Απρίλη του 2014:

… Many members of Congress are pressing the Obama administration to use energy as diplomatic weapon and to speed permits for natural gas export terminals to ease Europe’s and Ukraine’s heavy reliance on Russian supplies…

Που μεταφράζεται σε απλά ελληνικά:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Πόσος καιρός χρειάζεται για να φτιαχτεί μια «ενεργειακή κρίση»; (3)

Δευτέρα 12 Σεπτέμβρη>> Σ’ αυτό το σημείο, σαν παρένθεση, έχει θέση μια απορία: γιατί το γερμανικό βιομηχανικό κεφάλαιο δεν αντέδρασε στην εκστρατεία τιμωριών, κυρώσεων και απειλών του ψόφιου κουναβιού κατά του nord stream 2; Γιατί η κυρία Merkel δεν είπε, κομψά κι ευγενικά πάντα, «fuck of!» στους πρωταγωνιστές αυτού του πρωτοφανούς στην πρόσφατη καπιταλιστική δυτική ιστορία, ένας «σύμμαχος» να επιβάλει σ’ έναν άλλο από που θα αγοράζει τι; Δεν έχουμε οριστική απάντηση∙ κι όποιος έχει καλά τεκμηριωμένη κάποια ας μας φωτίσει.

Μόνο εικασίες. Μπορεί, για παράδειγμα, να υποτιμήθηκε ο ρόλος που θα είχαν τα επόμενα χρόνια (έχουν τώρα πια…) οι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον στη γηραιά ήπειρο στον ενεργειακό στραγγαλισμό της ευρώπης γενικά και της γερμανίας ειδικά, και να δόθηκε προτεραιότητα στα συμφέροντα των γερμανών εξαγωγέων προς τις ηπα… Ή μπορεί να υπάρχει πράγματι ένα τμήμα της γερμανικής ελίτ που φοβάται την διαρκή ενίσχυση της Μόσχας και της Κίνας (: ευρασιατικό project) και συμφώνησε ότι με «όποιες πρόσκαιρες θυσίες» η Μόσχα θα πρέπει να αχρηστευτεί οικονομικά (με αφορμή την ουκρανία) πιστεύοντας τις εκτιμήσεις των πρεζάκηδων ειδικών ότι οι «κυρώσεις» θα την γονατίσουν…

Όπως και νάχει το 2021 (δεύτερη χρονιά της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, πρώτη του μαζικού πλατφορμιασμού / της μαζικής δηλητηρίασης…) το 40% των ευρωπαϊκών αναγκών σε φυσικό αέριο καλύπτονταν ακόμα απ’ την ρωσία. (Το νούμερο είναι κάπως παραπλανητικό, αφού άλλα κράτη – όπως το γερμανικό – κάλυπταν μεγαλύτερο μέρος, και άλλα – όπως το γαλλικό – μικρότερο). Το ποσοστό ήταν μεγάλο, σοβαρό εμπόδιο.

Τον Σεπτέμβρη του 2021 η κατασκευή του nord stream 2 ολοκληρώθηκε παρά τις αμερικανικές τιμωρίες και κυρώσεις, και ουσιαστικά πρώτα το Βερολίνο και στη συνέχεια κάποιοι γείτονες πελάτες βρέθηκαν στην ευχάριστη θέση να μπορούν να αγοράσουν άλλα 55 δισεκατομμύρια κυβικά φυσικού αερίου τον χρόνο απ’ την gazprom, σε σχετικά χαμηλές τιμές και με διαρκή ροή. Ευχάριστη θέση; Όχι!!!! Ποτέ!!! Η δουλειά της απορρύθμισης δεν έπρεπε να μείνει στη μέση!!

Η τρικομματική κυβέρνηση που προέκυψε στο Βερολίνο μετά τις εκλογές της 26ης Σεπτέμβρη του 2021, ξεκίνησε την χρονοτριβή: χρειάζεται αυτός ο έλεγχος, η άλλη αξιολόγηση, τα τρίτα έγγραφα για να εγκριθεί η λειτουργία του καινούργιου σωλήνα. Αντιγράφοντας αυτό που ξέρουμε σαν «ελληνικό δημόσιο» η γερμανική διοίκηση φρόντισε να περνούν οι μήνες (Οκτώβρης, Νοέμβρης, Δεκέμβρης, Γενάρης…) και ο nord stream 2 να παραμένει ένα άδειο μεταλλικό φίδι μήκους 1.200 χιλιομέτρων και κόστους 11 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στον βυθό της βαλτικής, δίπλα στον σε λειτουργία (ως την άνοιξη) nord stream 1. Μπορείς να το πεις και “καταστροφή κεφαλαίου” – αλλά…

Κι ύστερα; Ύστερα ξεκίνησε η ρωσική εισβολή… Η τέλεια ευκαιρία για το γενικό ξήλωμα!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Zaporizhzia …

Δευτέρα 5 Σεπτέμβρη>> Όπως σε κάθε πόλεμο έτσι και σ’ αυτό που βρίσκεται σε εξέλιξη στο ουκρανικό πεδίο μάχης δεν χωράνε βεβαιότητες για τα πάντα. Όμως αν (λέμε «αν»…) δεν ξανακούσετε κουβέντα για τον πυρηνικό σταθμό στην Zaporizhzia∙ αν (λέμε «αν»…) δεν ξανακούσετε ότι οι ρώσοι αυτοβομβαρδίζονται για να τρομάξουν την anti-nuke ευρώπη (την ποια;)∙ κι αν (λέμε «αν»…) μέσα στους στροβιλισμούς της δυτικής δημαγωγίας η απειλή του πυρηνικού ολοκαυτώματος (εξαιτίας, προφανώς, της ρωσικής απανθρωπιάς, τι άλλο;) ξεχαστεί, τότε να ξέρετε ότι κάποιοι έπαιξαν-και-έχασαν. Το πάλεψαν, αλλά…

Παρότι τα γεωγραφικά δεδομένα ήταν απολύτως ξεκάθαρα (οι αντιδραστήρες στη νότια όχθη του ποταμού, υπό ρωσικό έλεγχο απ’ τις αρχές Μάρτη, το ουκρανικό πυροβολικό που κτυπούσε στη βόρεια όχθη, απέναντι), στην εποχή του γενικευμένου ψέματος χρειάζονταν και κάποιοι διεθνείς ειδικοί: να πάνε στον σταθμό, να δουν με τα ματάκια τους τι συμβαίνει. «Χρειάζονταν»; Αυτή ήταν η άποψη της απάνθρωπης Μόσχας – για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς το πράγμα είναι απλό: «θάνατος στους ρώσους – μέχρι τον τελευταίο ουκρανό!»

Αυτοί οι ειδικοί, της «διεθνούς υπηρεσίας ατομικής ενέργειας» (του οηε) κατάφεραν να φτάσουν στον σταθμό (μέσω Κιέβου και ουκρανικών περιοχών…), είδαν, μίλησαν. Όμως ακόμα και λίγες ώρες πριν ο τοξικός του Κιέβου και οι διεθνείς σύμμαχοί του προσπάθησαν να τους εμποδίσουν∙ ή να τους ξεγελάσουν…

Έπαιξαν… και έχασαν:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

The Magnitsky act

Δευτέρα 29 Αυγούστου>> Αν έχετε 2 ώρες απ’ την ζωή σας (μην πείτε “αααα… δεν προλαβαίνω”!!! Όχι, μην το πείτε!) και τα αγγλικά σας είναι σε ανεκτό επίπεδο (δεν υπάρχουν ελληνικοί υπότιτλοι) σας προτείνουμε να δείτε αυτήν την ταινία / ντοκυμαντέρ: The Magnitsky Act: Behind the Scenes. Δείχνει πολλά και αποκαλυπτικά για την κατασκευή του «αντι-ρωσισμού» στη δύση, όμως το σημαντικότερο σ’ αυτήν την ταινία είναι ο σκηνοθέτης της. Δυο λόγια, λοιπόν, γι’ αυτόν.

Ο Andrei Nekrasov, 64 χρονών σήμερα, γεννημένος στο (τότε) Λένινγκραντ, είναι ένας πασίγνωστος και πολυβραβευμένος στη δύση σκηνοθέτης. Έχει δουλέψει στα νιάτα του σαν βοηθός του Tarkovsky, κι αυτό δεν είναι λίγο. Όμως μετά το 2001 η δύση δεν ήθελε “ατμοσφαιρικούς” ρώσους σκηνοθέτες. Ήθελε αίμα. Οπότε η ταινία / ντοκυμαντέρ που γύρισε το 2007 σχετικά με την δολοφονία απ’ τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες του πρώην πράκτορα Litvinenko καθιέρωσε πανηγυρικά τον Nekrasov στη δύση σαν τον ικανότερο αντι-καθεστωτικό / αντι-Putin ρώσο κινηματογραφιστή. Όλες οι πόρτες ήταν ανοικτές γι’ αυτόν.

Με αυτά τα «παράσημα», και με χρηματοδότηση από διάφορους ευρωπαίους παραγωγούς και τον γαλλογερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο Arte, ξεκίνησε το 2014 να γυρίσει άλλη μια ταινία / ντοκυμαντέρ, για τον Sergei Magnitsky, που φερόταν δολοφονημένος σε ρωσική φυλακή το 2009, επειδή θα αποκάλυπτε την διαφθορά του ρωσικού καθεστώτος.

Όμως κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, και καθώς το σενάριο του βασανισμού και της δολοφονίας του Magnitsky φαινόταν να κυλάει ομαλά, ο Nekrasov άρχισε να προσέχει πως «κάτι δεν πήγαινε καλά». Συνέχισε τα γυρίσματα, γινόμενος πια ερευνητής / ρεπόρτερ. Και το αποτέλεσμα της έρευνάς του, που πήγε μακριά, πολύ μακρύτερα απ’ ότι φανταζόταν, είναι αυτή η ταινία.

Όλοι όσοι τον αποθέωναν (στη δύση) άρχισαν να τον καταριούνται – για τις αποκαλύψεις του. Εννοείται ότι παρ’ ότι «χρυσό παιδί» και πολυβραβευμένος, η ταινία απαγορεύτηκε παντού στην ευρώπη. Η πρεμιέρα της, που θα γινόταν στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο (!!!) στις 26 Απρίλη του 2016 ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή: αυτά που έδειχνε ο Nekrasov δεν ήταν «τα σωστά»… Ένα βιβλίο, επίσης, με το ίδιο θέμα, απαγορεύτηκε απ’ το amazon…

Δείτε λοιπόν: για το δυτικό πλιάτσικο στη μετασοβιετική ρωσία, για την πολιτική κάλυψη (από κυβερνήσεις και μήντια) των δυτικών πλατσικολόγων, για την δυτική αντιστροφή της πραγματικότητας, και τις αιτίες που το «καθεστώς Putin» έγινε μισητό στη δύση νωρίς νωρίς… Αυτά από έναν σκηνοθέτη υπεράνω υποψίας για «φιλοπουτινισμό»!!!

Zaporizhzia

Δευτέρα 29 Αυγούστου>> Συνεχίζονται οι ρωσικοί βομβαρδισμοί στον πυρηνικό σταθμό της Zaporizhzia που βρίσκεται υπό ρωσική κατοχή…

Ναι, σωστά διαβάσατε! Αυτό είναι όχι μόνο το πνεύμα αλλά και τα «αγχωμένα» λόγια των εντόπιων δημαγωγών: οι ρώσοι αυτοβομβαρδίζονται, ίσως όπως οι βόσνιοι στο Sarajevo πριν καμιά 30αριά χρόνια βομβάρδιζαν την αγορά της πολιορκούμενης πόλης τους, και «αυτοκτονούσαν»…. Εκείνοι το έκαναν για να προκαλέσουν τον οίκτο της δύσης. Οι ρώσοι, τώρα, αυτοβομβαρδίζονται για να φοβίσουν την δύση…

Μπορείτε να σκεφτείτε διάφορα. Όπως: τι στο διάολο πίνουν οι δημαγωγοί; Ή: πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η δυτική δημαγωγία; Ή “πόσα θέλετε για να με κάνετε να ξερνάω;” Μέσα στα υπόλοιπα βάλτε κι αυτό: να γίνονται «έρευνες κοινής γνώμης» για το θέμα του πυρηνικού σταθμού, για να τεκμηριωθεί αν (και σε ποιο βάθος) βρίσκεται η μέση αποβλάκωση.

Κάτι σαν βλακοβυθομέτρηση. (Είναι ένα σετ από data που πρέπει να ανανεώνεται διαρκώς…)

Το δεύτερο μέτωπο (1)

Δευτέρα 29 Αυγούστου>> …Γιατί είναι κάτι σημαντικό; Γιατί είναι σημαντικό για τις ΗΠΑ; Γιατί πρέπει η Αμερική να στηρίξει την Ουκρανία; Και γιατί θα έπρεπε να νοιάζονται οι πολίτες που είναι απλωμένοι στη μεγάλη μας χώρα; Γιατί θα έπρεπε ένας μηχανικός που ζει στο Κάνσας ή ένας δάσκαλος που ζει στο Des Moines να νοιάζονται για το τι συμβαίνει στο Ντονμπάς;

… Βοηθώντας την Ουκρανία υπονομεύουμε την δημιουργία ενός Ρωσο-Κινεζικού άξονα, που μπορεί να ασκήσει την οικονομική και στρατιωτική ηγεμονία του στην Ευρώπη, στην Ασία και στη Μέση Ανατολή. Κάτι τέτοιο θα αποσταθεροποιήσει ακόμα περισσότερο τις ζωές των Αμερικάνων και την οικονομία μας, εδώ, στο εσωτερικό. Πράγματι, ενισχύοντας την Ουκρανία δείχνουμε στην Κίνα το κόστος που θα έχει το να εισβάλει στην Ταϊβάν…. Κοιτάξτε, πρέπει να δράσουμε υποστηρικτικά στην Ουκρανική εδαφική ακεραιότητα, γιατί αν δεν το κάνουμε θα είναι ενάντια στα Αμερικανικά συμφέροντα. Πρόκειται για μια βαθιά Αμερικανική αποστολή… 

Ιδού, έξω απ’ τα δόντια: πρόκειται για μέρος του 4ου παγκόσμιου πολέμου, και εδώ το «μήλο της έριδας» δεν είναι βέβαια η ουκρανία αλλά οι ευρωπαϊκοί καπιταλισμοί! Με πρώτο τον γερμανικό.

Αυτό δεν λέγεται ωμά, υπονοείται καθαρά όμως. Ποιος είναι που μιλάει, και που; Είναι ο αγαπημένος των ελληνικών πολιτικών βιτρινών και αφεντικών, πρώην αμερικάνος υπ.εξ. Mike Pompeo (: «Πομπηίας»), στο «Ινστιτούτο Hudson», στα τέλη του περασμένου Ιούνη.

Οι γενιές των πρωτοκοσμικών που μεγάλωσαν με την βεβαιότητα ότι «δεν θα ξαναγίνει θερμός παγκόσμιος πόλεμος», σε καμία περίπτωση σε πρωτοκοσμικά εδάφη, έχουν πέσει θύματα της ιστορικής τους άγνοιας και των ψευδαισθήσεών τους. Τους κάλεσαν (έτσι γίνεται…) να υποστηρίξουν από το 2014, έστω σιωπηλά, έναν πόλεμο κατά της ρωσίας, για να μην γίνει ένας μεγαλύτερος πόλεμος κατά της ρωσίας∙ μόνο για να τους πετάξουν στα μούτρα τώρα πια ότι αυτός ο «μεγαλύτερος» έχει ήδη ξεκινήσει. Ο «άξονας» (Ουάσιγκτον – Λονδίνο – Αθήνα – Τελ Αβίβ) προσπάθησε να σταματήσει το ευρασιατικό project στην κεντρική ασία, στη μέση Ανατολή, στην ανατολική Μεσόγειο / βόρεια Αφρική… Απέτυχε, ηττήθηκε. Το ότι μετέφερε τον πόλεμο σε ευρωπαϊκό έδαφος (γιατί αυτό είναι που συμβαίνει) ήταν αναγκαστική κίνηση – αλλά οι απλοί ουκρανοί, που σκοτώνονται στα χαρακώματα κατά δεκάδες, δεν το ξέρουν.

Δεν φαίνεται να το ξέρουν ούτε όλοι οι πρωτοκοσμικοί που συστρατεύτηκαν με το νατο (τους). Και τι άραγε περιμένουν σαν “τύχη” τους από έναν πόλεμο που τον ενέκριναν;

(O πρώην γερουσιαστής τα λέει αυτά καταγγέλοντάς τα. Τα καταγγέλει όμως επειδή αυτή είναι η “γραμμή”…)