Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 2 Σεπτέμβρη >> Πόσα λάθη θα μπορούσε να κάνει ο θλιβερός γ.γ. του νατο Stoltenberg μιλώντας μέσα σε λιγότερα από 15 δευτερόλεπτα; Κανένα! Του ξέφυγαν αυτά που ισχύουν!! Kαι οι διορθώσεις του θα προκαλούσαν ειρωνικά γέλια αν το θέμα δεν ήταν τόσο σοβαρό.

Η κατάσταση στο ουκρανικό πεδίο μάχης γίνεται επικίνδυνα περίεργη και (στα δικά μας μυαλά) ιδιαίτερα ανησυχητική. Κατά κάποιους τρόπους το κλειδί αυτής της επικινδυνότητας είναι η «εισβολή στο Kursk» – και η αποτυχία της.

Πριν δυο βδομάδες μεταξύ άλλων γράφαμε σχετικά:

…Τον καιρό που το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου θεωρούσε πως έχει τον άνεμο στα πανιά του (και όλους τους δυτικούς συμμάχους του, ψυχή τε και σώματι δίπλα του), στις αρχές του καλοκαιριού του 2023, επιχείρησε κάτι ολοφάνερα παράλογο: να προελάσει μέσα απ’ τις καλοφτιαγμένες ρωσικές γραμμές άμυνας, μία, δύο, τρεις, και να φτάσει στη θάλασσα του Azof (αφού καταλάβει και την Μελιτόπολη…) αποκόβωντας ουσιαστικά την Κριμαία….

Κανείς απ’ τους αρχικαραβανάδες, ουκρανούς, αμερικάνους, άγγλους, γάλλους, γερμανούς δεν αναρωτήθηκε ακόμα κι αν πετύχαινε αυτό το sprint δεκάδων, εκατοντάδων χιλιομέτρων αν θα ήταν δυνατόν (και μάλιστα χωρίς αεροπορία) να κρατηθεί ανοικτός επ’ αόριστον ένας διάδρομος που θα κτυπιόταν απ’ όλες τις μεριές, απ’ τα δυτικά, απ’ τα ανατολικά και απ’ την θάλασσα… Τελικά δεν χρειάστηκε: ο ουκρανικός στρατός «θριάμβευσε» (σύμφωνα με την δυτική δημαγωγία) καταλαμβάνοντας μερικές δεκάδες στρεμμάτα νότια του Orikhiv, αυτοκαταστράφηκε εκεί… και από τότε ακόμα τρέχει στο Donbass, προς την αντίθεση κατεύθυνση…

Ναι! Η «μεγάλη αντεπίθεση για την κατάληψη της Κριμαίας» ήταν παρανοϊκή! Και η μιλιταριστική παράνοια δεν ήταν μόνο ουκρανική! Ήταν ολόκληρης της δύσης. Κι όμως έγινε!!!… Έγινε, κατέληξε στο αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα (όπως ήταν αναμενόμενο λογικά…) και η επόμενη θριαμβολογία ήταν «καλά… θα το ξανακάνουμε καλύτερα του χρόνου!!!»

Η εισβολή στην περιοχή του Kursk καθόλου δεν υπονοεί (κατά την ταπεινή μας γνώμη…) κάποιο λογικό σχεδιασμό!!! Είναι ένα κακέκτυπο της «μεγάλης αντεπίθεσης» του περασμένου καλοκαιριού. Και δείχνει το ακριβώς αντίθετο: το Κίεβο και οι σύμμαχοί του είναι πια τόσο στριμωγμένοι ώστε «κάνουν ό,τι μπορούν – χωρίς αύριο».

Υπάρχει ωστόσο θέμα. Το ουκρανικό πεδίο μάχης επιλέχτηκε σαν το κυριότερο (κατά της Μόσχας) απ’ τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς. Αν όμως από ουκρανική επιτυχία σε ουκρανική επιτυχία και από ουκρανικό θρίαμβο σε ουκρανικό θρίαμβο η ήττα μεγαλώνει, τι άλλο παρανοϊκό μπορούν να σκεφτούν και να δοκιμάσουν;

 

Χρειάστηκαν λιγότερες από 10 μέρες έκτοτε για να γίνει η ανοικτή παραδοχή (τίνος άλλου;) της αποτυχίας! Στις ηπα:

Αλλά και απ’ τον ίδιο τον «αρχιστράτηγο των μεγάλων επιτυχιών» (κάποια στιγμή θα μιλήσουμε γι’ αυτόν, έχει ενδιαφέρον):

Ήδη τα κομμάντα που είχαν αναλάβει να καταλάβουν τον πυρηνικό σταθμό του Kursk (όσα έχουν επιζήσει…) ανακαλούνται για να γυρίσουν πίσω και να υπερασπιστούν μια απ’ τις τελευταίες σημαντικές πόλεις που έχουν απομείνει στο Donetsk στο φασιστοΚίεβο, το Pokrovsk – υπό διαρκείς ρωσικούς βομβαρδισμούς στη μάλλον μακριά διαδρομή.

Υπάρχει όμως ένα σοβαρό πρόβλημα τώρα:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή 1

Δευτέρα 26 Αυγούστου (1.25)>> ….Πώς λοιπόν γίνεται ο μεγαπροβοκάτορας, που με τις ευλογίες και την υποστήριξη της δύσης σκοτώνει όπου και όπως θέλει (και μπορεί), να είναι ταυτόχρονα «διατεθειμένος να διαπραγματευτεί σοβαρά με τους Παλαιστίνιους εχθρούς του»…. τι; Την αποτυχία του να τους εξαφανίσει; Την ήττα του στις συνειδήσεις του μεγαλύτερου μέρους του πλανήτη; Τι;

Και η Ουάσιγκτον γιατί να θέλει «το σφύριγμα του διαιτητή»; Επειδή … έχει εκλογές…; Επειδή … είναι ταραγμένη που κάποιος προσπάθησε να σκοτώσει το ψόφιο κουνάβι; Επειδή η από-δολαριοποίηση προχωράει γρηγότερα απ’ τις προβλέψεις;

Αυτό γράφαμε την περασμένη βδομάδα, ενόσω ο δημαγωγικός θόρυβος περί «πετυχημένων διαπραγματεύσεων» και «εκεχειρίας προ των πυλών» στην Παλαιστίνη ήταν στα φόρτε του. Πολύ γρήγορα αναδείχθηκε για μια ακόμα φορά η δολοφονική φάρσα: η Ουάσιγκτον κάνει ό,τι μπορεί για να εξευμενίσει τον χωροφυλακά της: όχι μόνο τον εξοπλίζει όσο περισσότερο μπορεί, αλλά επιπλέον θεωρεί «πετυχημένη λύση» την συνέχιση της στρατιωτικής κατοχής της λωρίδας της Γάζα… Αυτό στη δυτική αργκώ αντιστροφής της πραγματικότητας λέγεται … «σχεδόν εκεχειρία»…

Κι ενώ οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί «με έργα και σιωπές» δείχνουν ότι τα παίζουν-όλα-για-όλα σε κάθε ενεργό πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου στο οποίο συμμετέχουν, υπάρχουν άλλες διαστάσεις της κατάστασης των «εμπροσθοφυλακών» τους που δείχνουν ακόμα πιο καθαρά το με τι έχουμε να κάνουμε.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή 2

Δευτέρα 26 Αυγούστου (1.22)>> Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν (μπορούμε να) ξέρουμε τα αποτελέσματα της χθεσινής από αέρα επίθεσης της Χεζμπ’ Αλλάχ (σαν απάντηση για την δολοφονία του Fouad Shokor) σε στρατιωτικούς στόχους του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος. Ούτε σε πιο βαθμό (και αν) η «προληπτική επίθεση» του Τελ Αβίβ (με 100 αεροπλάνα λέει!!! σε οικισμούς και κωμοπόλεις…) σε υποτιθέμενες θέσεις της Χεζμπ’ Αλλάχ μισή ώρα πριν περιόρισε την επίθεσή της. Υπάρχουν όμως ορισμένα στοιχεία ορατά δια γυμνού οφθαλμού, απ’ όσους φυσικά έχουν μάτια για να βλέπουν και να καταλαβαίνουν τι βλέπουν.

Το πρώτο δεδομένο, όχι ακριβώς καινούργιο αλλά δεδομένο που επιβεβαιώθηκε χθες, είναι ότι ούτε η Χεζμπ’ Αλλάχ ούτε κάποιος άλλος απ’ τον «άξονα της αντίστασης» αντιλαμβάνεται την υπεράσπιση της Παλαιστίνης ως έναν πόλεμο που θα έχει αίσιο τέλος με «μια κι έξω» (λίγο πολύ εντυπωσιακή) ενέργεια, οποιουδήποτε είδους. Η Χεζμπ’ Αλλάχ (όπως και όλες οι συνιστώσες αυτού του «άξονα») έχουν την συνείδηση ενός αγώνα που θα κρατήσει καιρό∙ και πάνω σ’ αυτήν την συνείδηση έχουν κτίσει τις τακτικές, τις στρατηγικές, τα μέσα, και τις ενέργειές τους. Το δυτικό κοινό (ακόμα κι εκείνο που εκδηλώνεται φιλικά προς τον αγώνα της Παλαιστίνης) έχει γαλουχηθεί (κινηματογραφικά κατά κύριο λόγο) να περιμένει κάποιο «μεγάλο μπάμ» που κρίνει την έκβαση λίγο πριν το «the end» των πολεμικών ταινιών∙ κι τέτοια είναι η φόρμα των δυτικών / νατοϊκών επιχειρήσεων του είδους «σοκ και δέος», το κυρίαρχο δόγμα του «να πως πολεμάμε εμείς οι ανώτεροι» δυτικοί (ως το 2022 – 2023 και την συντριπτική ήττα του δόγματος στην ουκρανία).

Αυτό το ένας αγώνας που θα κρατήσει καιρό έχει όνομα: λέγεται «πόλεμος φθοράς». Η Χεζμπ’ Αλλάχ κάνει (με επιτυχία ως τώρα) αυτό ακριβώς το είδος πολέμου, εδώ και δέκα μήνες∙ και η χθεσινή επίθεση δεν ήταν εξαίρεση αλλά μια καλά υπολογισμένη αναβάθμιση ενός σταθερού μοτίβου. Απ’ αυτήν την άποψη δεν επρόκειτο για εκδίκηση – αν κάτι τέτοιο περίμενε (και περιμένει) το φιλοθεάμον κοινό…

Το δεύτερο δεδομένο, κατ’ ευθείαν συνέπεια του πρώτου, είναι ότι


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή 3

Δευτέρα 26 Αυγούστου (1.15)>> Οι στρατηγοί-του-πληκτρολογίου (όπως κάθε άλλη παρόμοια φάρα: μια σύγχρονη πανούκλα!) δεν βασανίζονται από τέτοια ερωτήματα. Θέλουν φάσεις, θέλουν γκολ, θέλουν να ξεσηκώνονται οι ψηφιακές εξέδρες.

Για καλό και για κακό η πραγματικότητα (ναι, υπάρχει!!!) είναι εντελώς διαφορετική. Και πολλές φορές εντελώς θλιβερή. Για παράδειγμα το θρυλικό υπουργείο εξωτερικών των ηπα (υπάρχει άλλο τόσων κυβικών;) ξεφτυλιζόταν σταθερά επί δύο βδομάδες «προβλέποντας» με ανατριχιαστική ακρίβεια την επίθεση / απάντηση της Τεχεράνης στη δολοφονία του Haniyeh: την Τρίτη και την Τετάρτη! – όχι, την Παρασκευή και το Σάββατο! – όχι, την Κυριακή και την Δευτέρα!

Κι ακόμα τίποτα!!!

Τι έπαθαν οι «καλύτερες μυστικές υπηρεσίες του πλανήτη»; Τίποτα ιδιαίτερο ή άγνωστο. Είναι data oversetted! Θα ήταν πολύ απλό για τους ιρανούς «φρουρούς της επανάστασης» να αλλάζουν δυο φορές την βδομάδα την θέση κάποιων εκτοξευτών πυραύλων (ορατών απ’ τους κατασκοπευτικούς δορυφόρους…) για να κτυπάει συναγερμός στην Ουάσιγκτον, στο Τελ Αβίβ, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο, στην Αθήνα, στη Λευκωσία…: ετοιμάζονται να την πέσουν σε λίγες ώρες!!!

Δεν έχει όλος ο πλανήτης παβλοφικά αντανακλαστικά στις δυτικής προέλευσης προβοκάτσιες, όπως θα ήθελαν κοινό και «ειδικοί»! Τα κράτη που θίγονται απ’ αυτές τις προβοκάτσιες έχουν (πρέπει να έχουν!) την βασική σοφία της επίγνωσης α) με ποιους έχουν να κάνουν, και β) ότι αυτοί δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο πλέον (αν είχαν ποτέ…)

Γιατί η Χεζμπ’ Αλλάχ επιτέθηκε μόνη της στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς; Πότε θα επιτεθούν η Τεχεράνη και οι Houthis; Έλα ντε!!

Κοινό κράτα την ανάσα σου: ο 4ος παγκόσμιος βρίσκεται σε εξέλιξη…

Ναι, οι ψαροντουφεκάδες!

Δευτέρα 26 Αυγούστου (1.12)>> Το σενάριο (αμερικανο-γερμανικής προέλευσης) για την ανατίναξη των nord stream 1 και 2 (απ’ την δεύτερη γραμμή το ένα απ’ τα δύο σκέλη…) τον Σεπτέμβρη του 2022 πάει περίπου ως εξής: Είναι κάτι τύποι, ουκρανοί πρώην οϋκάδες, που τα πίνουν σ’ ένα μπαρ του Κιέβου. Γίνονται κάγκελο∙ και μες τη σούρα του λέει κάποιος από δαύτους «ρε δεν πάμε για μπάνιο στη θάλασσα μπας και ξενερώσουμε;» «Ωραία ιδέα» λέει η παρέα, «αλλά δεν μπορούμε να πάμε στη Μαύρη Θάλασσα, γιατί την έχουν πιάσει τα ορκς…» «Ε, τότε να πάμε στη Βαλτική, να ρίξουμε και κανά ψάρεμα» λέει ο πιο ψαγμένος ανάμεσα στα «χικ». Ταμάμ!

Παίρνουν τα σέα τους και ξεκινούν, τριαλαρί-τριαλαρό!…  


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή

Δευτέρα 19 Αυγούστου (00.22) >> Οι «ειδικοί» (λογιών λογιών, όχι αναγκαστικά παλιάνθρωποι όλοι…) επιμένουν: η Ουάσιγκτον θέλει να τελειώσει το  μακελειό στη Γάζα∙ το εμπόδιο είναι ο Netanyahu… Γι’ αυτό (η Ουάσιγκτον) «πιέζει για μια εκεχειρία διαρκείας» εκεί…

Μάλισταααα… Γιατί θέλει η καλή Ουάσιγκτον «ειρήνη στην Παλαιστίνη»; Επειδή (λέει) είναι προεκλογική περίοδος… πράγμα που δεν φαίνεται να ισχύει για το άλλο πεδίο μάχης, το ουκρανικό… Και γιατί η καλή Ουάσιγκτον μαζεύει πολεμικά πλοία, αεροπλάνα και υποβρύχια (φορτωμένα με διάφορους πυραύλους) γύρω γύρω; Δεν είναι επιθετική διάταξη (λένε οι «ειδικοί»). Είναι για την περίπτωση που χρειαστεί εκκένωση αμερικάνων (και δυτικών) υπηκόων… απ’ τον λίβανο…

Μάλιστααααα….


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η άλλη κατοχή: της συρίας

Δευτέρα 19 Αυγούστου (00.20) >> Στη σκιά του αίματος και του πόνου της Παλαιστίνης, οι ιρακινές και οι συριακές πολιτοφυλακές σημαδεύουν (και «θυμίζουν») το αφεντικό-του-χωροφύλακα με τακτικές πλέον πυραυλικές επιθέσεις: την Ουάσιγκτον. Η συριακή επικράτεια ανατολικά του Ευφράτη κατέχεται απ’ τον αμερικανικό στρατό, στο όνομα μιας κάποιας υποτιθέμενης «αντιτρομοκρατίας» (κατά του isis) – η οποία ήταν ακριβώς το αντίθετο. Το 2015 οι αμερικάνοι πεζοναύτες που είχαν παρκάρει σ’ αυτήν την περιοχή ήταν μόλις 50. Αλλά τότε εμφανίστηκε ο ρωσικός στρατός (και η αρχή του τέλους του isis…) – οπότε μέσα σε δύο χρόνια, ως τα τέλη του 2017, οι 50 είχαν γίνει 2.000. Συν τις πολλές χιλιάδες των βασάλων της Ουάσιγκτον, των ypg.

Η πρώτη χρονικά αμερικανική βάση ήταν (και είναι)


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 19 Αυγούστου (00.05)>> Κυκλοφορεί (και γίνεται γενικά αποδεκτή) μια εξήγηση (βάλτε εισαγωγικά!) για την ουκρανική εισβολή στην περιοχή του Kursk, η οποία μάλιστα ενισχύεται απ’ το ίδιο το τοξικοναζί καθεστώς του Κιέβου. Ότι, δηλαδή, στόχος είναι (στην πραγματικότητα ήταν!) η κατάληψη του πυρηνικού σταθμού στο Kursk και η ομηρία του, στην προοπτική «διαπραγματεύσεων» μεταξύ Κιέβου και Μόσχας για κάποια κατάπαυση του πυρός, εκεχειρία, ή ότι… Υποτίθεται μάλιστα ότι αυτό θα γινόταν (με μια γρήγορη προέλαση του ουκρανικού στρατού και των μισθοφόρων) στις 11 Αυγούστου… Μέσα σε 6 ημέρες…

Φαίνεται ότι η προχειρότητα έχει γίνει βλακεία, ίσως ανίατη – αναφερόμαστε και σε όσους αναπαράγουν αυτό το σενάριο. Ρίξτε μια ματιά στον χάρτη:

Η προέλαση σταμάτησε λίγο βορειότερα απ’ την κωμόπολη Sudzha… Ο πυρηνικός σταθμός είναι στο σημείο του μπλε σημαδιού…


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Genocide Joe

Δευτέρα 12 Αυγούστου>> Lowkey και Mai Khalil στη μνήμη του Refaat Alareer. Μετά από βδομάδες τηλεφωνικών απειλών απ’ τους θεοναζί, δολοφονήθηκε (μαζί με τον αδελφό του, την κόρη του και 4 ανήψια του) στις 6 Δεκέμβρη του 2023 στη Γάζα, με «πύραυλο ακριβείας», συστημένο… (Ευχαριστούμε την Π.)

Σίγουρα genocide δεν είναι μόνο ο νυσταλέος Jo. Δεκάδες, εκατοντάδες πρωτοκοσμικοί διευθύνουν τον χορό του θανάτου και του αίματος…

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 12 Αυγούστου (00.25)>> Μια μάλλον απελπισμένη (αν και καλά οργανωμένη) νατο/ουκρανική εισβολή στο ρωσικό έδαφος πολύ μακριά απ’ το ενεργό μέτωπο (προς την μεριά του θρυλικού Kursk), με την πολυεπίπεδη βοήθεια όπως πάντα της Ουάσιγκτον του Λονδίνου, του Παρισιού και της Βαρσοβίας, ήταν η ευκαιρία να ξαναμάθουμε επίσημα … αυτό που ξέραμε! Ό,τι, δηλαδή, το ουκρανικό πεδίο μάχης είναι τμήμα του 4ου παγκόσμιου πολέμου∙ του οποίου διάφορα επιμέρους μέτωπα συγκλίνουν πιο γρήγορα απ’ ότι νομίζει κανείς.

Την Παρασκευή 9 Αυγούστου στη συνηθισμένη «ενημέρωση των δημοσιογράφων» η εκπρόσωπος τύπου του αμερικανικού στρατού Sabrina Singh ρωτήθηκε αν η χρήση αμερικανικών όπλων για επίθεση στο ρωσικό έδαφος εναντίον στρατού, αμάχων και υποδομών είναι συμβατή με την αμερικανική εξωτερική πολιτική.

Ναι, είναι απάντησε, εξηγώντας ότι η Ουάσιγκτον υποστηρίζει το Κίεβο στο να ανταποδίδει κτυπώντας ρωσικές θέσεις ακόμα κι αν αυτές είναι μέσα στη ρωσική επικράτεια.

Ήταν αναμενόμενη η επόμενη ερώτηση, για το «πόσο μέσα στη ρωσική επικράτεια» υποστηρίζει η Ουάσιγκτον τις όποιες ουκρανικές επιθέσεις, ειδικά εφόσον ο τοξικός κλόουν ζητάει (απ’ την Ουάσιγκτον) να «απελευθερώσει» την ουκρανική χρήση των αμερικανικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς ATACMS έτσι ώστε να μπορεί να κτυπήσει την Μόσχα:

– Θα επιτρέπατε και μια επίθεση στη Μόσχα;

– Δεν πρόκειται να δώσω μια συγκεκριμένη ακτίνα δήλωσε η Singh συμπληρώνοντας ότι Προς το παρόν δεν υποστηρίζουμε επιθέσεις μεγάλου βεληνεκούς κατά της ρωσίας. Και αμέσως μετά: Δεν θα κάνω εδώ έναν κύκλο στον χάρτη για το που επιτρέπεται να κτυπήσουν και που όχι.

Σαφές. Και το «προς το παρόν» και το «σιγά μην καθόμαστε να μετράμε τι είναι τι». Ταιριάζουν γάντι με αυτήν την ιστορική περίοδο όπου το άσπρο σπίτι είναι ουσιαστικά άδειο, και όπου το κουμάντο στην παρακμιακή πρώην υπερδύναμη το κάνουν οι μηχανισμοί και τα κυκλώματα του αμερικανικού βαθέος κράτους: ενώ οι δυτικοί στόχοι του 2022 έχουν ηττηθεί πανηγυρικά στο ουκρανικό πεδίο μάχης και το Κίεβο αποκλείεται να μην συνθηκολογήσει κάποια στιγμή, απομένει πάντα η πρόκληση καταστροφής-για-την-καταστροφή (στον εχθρό) – μέσω εργολάβων αν είναι δυνατόν…

Το ρωσικό καθεστώς τα ξέρει αυτά. Η ανεγκέφαλη αλεπού έχει αναγγείλει ήδη ότι σαν απάντηση στις δυτικές ιμπεριαλιστικές τακτικές στο ουκρανικό πεδίο μάχης θα διευρύνει τον εξοπλισμό διάφορων αντιπάλων της δύσης∙ άρα θα συμβάλει στη διεύρυνση των μετώπων του 4ου παγκόσμιου πολέμου ή/και στην όξυνση των επιμέρους αναμετρήσεων… Υποθέτουμε ότι το μεσανατολικό πεδίο μάχης δεν εξαιρείται.

Και επειδή η ιστορική μνήμη δεν θεωρείται προσόν στις παρακμιακές δυτικές κοινωνίες (αντίθετα: απαγορεύεται), και επειδή βέβαια είναι αλήθεια ότι ο ρωσικός στρατός εισέβαλλε στην ουκρανική επικράτεια τον Φλεβάρη του 2022 αλλά είναι ακόμα μεγαλύτερη αλήθεια πως επρόκειτο (και πρόκειται) για αντεπίθεση, να ένα τεκμήριο του-πολέμου-όπως-τον-ήθελε η Ουάσιγκτον: πρόκειται για τον Lindsey Graham, νεοσυντηρητικό και πολεμοκάπηλο γερουσιαστή απ’ το 2003 και τον John McCain, του ίδιου φυράματος (πέθανε το 2018) και ως τότε «ανεπίσημο» υπ.εξ. για όλες τις βρωμοδουλειές στη διάρκεια των διοικήσεων των «δημοκρατικών» (Obama…), όχι μόνο με το ουκρανικό φασισταριό αλλά και με τον isis…

Χαιρετίζουν τα Χριστούγεννα του 2016 (επαναλαμβάνουμε: τέλος του 2016…) τους φασίστες του Azov, κάπου κοντά στο Donbass (διακρίνεται και ο τότε πρόεδρος του Κιέβου, ο φασίστας Porosenko):

Graham: Ο πόλεμος σας είναι (και) δικός μας πόλεμος. Το 2017 θα είναι η χρονιά της επίθεσης. Όλοι μας θα γυρίσουμε στην Ουάσιγκτον και θα προωθήσουμε το ζήτημα κατά της ρωσίας. Αρκετά (πια) με την ρωσική καταπίεση. Ήρθε ο καιρός να πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά.

McCain: Πιστεύω ότι θα νικήσετε. Είμαι πεισμένος ότι θα νικήσετε και θα κάνουμε ότι περισσότερο μπορούμε για να σας δώσουμε ό,τι χρειάζεσθε για να νικήσετε.

Το ότι αυτό ονομάστηκε «η σωστή μεριά της ιστορίας» θα πρέπει να πληρωθεί με οικτρό τρόπο απ’ όλους τους δυτικούς πολεμοκάπηλους, ανεξάρτητα από εθνικότητα, ειδικότητα, αρμοδιότητα και status∙ όλους που έτρεξαν να πανηγυρίσουν τη νίκη τους με το «καλημέρα»….