Tag: πόλεμος

Συριακό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 9 Δεκέμβρη (00.27) >> Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι ουαχαβίτες του Idlib έχουν υπάρξει για χρόνια ενεργούμενα του άξονα της Ουάσιγκτον, του Λονδίνου και του Τελ Αβίβ. Οι ίδιοι δεν χάνουν την ευκαιρία να το δηλώσουν∙ η σχέση τους, άλλωστε, με τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς είναι πολύχρονη:

(Ωστόσο, ας το θίξουμε βιαστικά, είναι άλλο πράγμα άτακτοι που «χατζηλικώνονται» και την βγάζουν με λαθρεμπόριο ανθρωπιστικής βοήθειας, και άλλο ένα καθεστώς με τους δικούς του πόρους, τα δικά του χρέη και, υποχρεωτικά, με διαφορετικές ευθύνες. Αυτό ισχύει γενικά, ισχύει και ειδικά για ουαχαβίτες, ακόμα κι αν τρόχισαν-τις-γωνίες τους. Άλλο πράγμα η διαχείριση «έξωθεν βοήθειας» και τα νταραβέρια και άλλο η διαχείριση κρατικού προϋπολογισμού, τραπεζών και διεθνών σχέσεων. Άλλο πράγμα να υπόσχεσαι «συμπερίληψη» και άλλο να βρεις λεφτά για να αποκαταστήσεις χιλιάδες πρόσφυγες αν επιστρέψουν ή να ελέγξεις την ανεργία. Άλλο πράγμα να παίρνεις έτοιμα τα ντουφέκια του επίσημου συριακού στρατού και να πυροβολείς στον αέρα, και άλλο το να βρεις ανταλλακτικά για τα βαριά όπλα που κληρονόμησες…)

Είναι επίσης σίγουρο πως ουσιαστικά το μπλοκ της Αστάνα αυτή τη φορά άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν-από-μόνα-τους∙ με τον Erdogan να βγαίνει και να το φωνάζει (!!!)

Για να συμπληρώσει ακριβώς μετά το αντίθετο, ότι «ανησυχεί για τους τρομοκράτες που συμμετέχουν σ’ αυτήν την ‘κάθοδο-προς-την-Δασμασκό’!!!» Πάντως δεν κήρυξε πόλεμο στη Μόσχα και στην Τεχεράνη!!! Μια μέρα μετά στη Doha:

Κι εδώ είναι (δεν κάνουμε λάθος!) που …το συριακό πεδίο μάχης εισάγεται «επίσημα» απ’ τον άξονα Ουάσιγκτον – Λονδίνου – Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ στον εξελισσόμενο 4ο παγκόσμιο πόλεμο, σαν ο «κρίκος» που ενώνει το μέχρι τώρα μεσανατολικό πεδίο μάχης (Παλαιστίνη / λίβανος) με το ουκρανικό πεδίο μάχης! Ακόμα κι αν ο Άσσαντ αποδείχθηκε ο τελευταίος που θα άξιζε να έχει εξουσία σ’ έναν βασικό παράγοντα του «μπλοκ της αντίστασης» (στη συριακή επικράτεια), τα συμφέροντα όλων των μελών αυτού του μπλοκ, κρατικών και μη, παραμένουν απόλυτα αντίθετα με εκείνα του άξονα! Δεν υπάρχει «σύμπτωση», ούτε στιγμιαία. Ο άξονας προωθεί σε παραλλαγή το σχέδιό του (σχέδιο που είχε ηττηθεί επί μια δεκαετία…) για τη «νέα μέση ανατολή», και οι rebranded ουαχαβίτες είναι η βελτιωμένη εκδοχή του project isis. Οι δυτικοί δημαγωγοί έχουν ξελιγωθεί με την «γοητεία» του αφεντικού της HTS Jolani, και δεν κρύβουν πόσο «γλυκούλης» είναι (με βάση τα δυτικά κριτήρια και για τα δυτικά συμφέροντα πάντα…). Έχει γίνει πια και «συμπεριληπτικός» (!!! αυτά τα είδαμε και αλλού στη συρία, σε τσιράκια της δύσης φυσικά: εκστρατείες PR με τα βασικά «συγκινητικά» στερεότυπα των δυτικών αιχμαλώτων):

Επικηρυγμένος (απ’ την Ουάσιγκτον) με 10 εκατομμύρια δολάρια, ένας «αναγνωρισμένος» (άμεσα ή έμμεσα…) Jolani θα κάνει οικονομία στον αμερικανικό προϋπολογισμό… Χαρά για το ψόφιο κουνάβι!!!

Για το μπλοκ της Αστάνα όμως; Για το ευρασιατικό project; Ακόμα κι αν υπάρχουν εγγυήσεις ότι οι ρωσικές βάσεις στη συρία δεν θα θιχτούν,

σε ποιο βαθμό η Τεχεράνη (και η Hezb’ Allah, και έμμεσα η παλαιστινιακή αντίσταση) είναι δυνατόν να κρατήσουν από εδώ και στο εξής την Δαμασκό αν όχι μέσα στο «μπλοκ της αντίστασης» τουλάχιστον όχι εναντίον του; Άνθρωποι που δηλώνουν φανατικά αντι-σιίτες αλλά δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δάκτυλο προς υπεράσπιση των σουνιτών παλαιστινίων είναι προφανώς επικίνδυνα καιροσκόποι∙ άρα ιδανικά διαθέσιμοι για οποιαδήποτε καλή προσφορά / εξαγορά. Οι αμερικανικές βάσεις στην ανατολική συρία και οι βάσαλοι ypg δεν φαίνονται να έχουν ενοχληθεί απ’ τις εξελίξεις – τι σημαίνει όμως η επαναλαμβανόμενη ως χτες και επίμονη δήλωση περί «ακεραιότητας της συριακής επικράτειας» από την Άγκυρα, την Τεχεράνη και την Μόσχα σχετικά με δαύτους; Ειδικά η Άγκυρα περιμένει απ’ τα νέα αφεντικά στη Δαμασκό να επανακατακτήσουν την επικράτεια στα ανατολικά του Ευφράτη; Και ύστερα, για καθαρά «πατριωτικούς» λόγους θα ανακτήσουν τα υψώματα του Γκολάν και την επιπλέον «buffer zone» πολεμώντας και νικώντας τον θεοναζί στρατό; (Όχι βέβαια!!!) Οι πετροχούντες της αραβικής χερσονήσου και ο «αραβικός σύνδεσμος» σα σύνολο, κράτη που είχαν αποκαταστήσει τις σχέσεις τους με το καθεστώς Άσσαντ, νοιώθουν ασφαλή και δικαιωμένα ή όχι;

Αφού “κατέρρευσε η συνοριακή συμφωνία με τη συρία” τι να κάνουν και οι θεοναζί; Θα απλωθούν…

Α, ναι: πετάχτηκε και η ….

Δεν μπορούμε να απαντήσουμε τώρα σ’ αυτές και πολλές παρόμοιες ερωτήσεις. Θεωρούμε για παράδειγμα αρκετά πιθανό ότι κάποια ροή όπλων και πυρομαχικών προς τον λίβανο θα συνεχίσει, σε μικρότερη κλίμακα και με όρους λαθρεμπορίου. Αλλά οι «φρουροί της επανάστασης» δεν θα είναι στο συριακό έδαφος: επειδή είναι σιίτες…

Θεωρούμε επίσης ότι η πτώση του καθεστώτος Άσσαντ δεν έχει δείξει ακόμα τις πιο σοβαρές συνέπειές της – υπάρχουν σημαντικά ζητήματα ανοικτά, που φτάνουν μακριά, πολύ μακριά. Με τα πραγματικές σύγχρονες καπιταλιστικές συνθήκες η (τωρινή) συριακή επικράτεια, μετά την καθεστωτική αλλαγή, έχει πολλές πιθανότητες να παραμείνει ένα failed σύστημα, και κατά συνέπεια «πεδίο βολής». Ειδικά ο ουαχαβίτικος συντηρητισμός / μεγαλοϊδεατισμός είναι εγγύηση για κάτι τέτοιο…

Κι ενώ τα φανερά δεδομένα δείχνουν ότι αυτή η κατάρρευση προκαλεί σοβαρή ζημιά στο «μπλοκ της Αστάνα» και στους μεσοπρόθεσμους στόχους του, μας είναι αδύνατο να συμπεράνουμε ότι η Τεχεράνη ή η Μόσχα αποφάσισαν να «αυτοκτονήσουν» ήρεμα αφήνοντας απλά τον Άσσαντ-στην-τύχη-του, προσφέροντας μια κρίσιμη νίκη-περίπατο στην Ουάσιγκτον, στο Τελ Αβίβ, και στους συμμάχους τους… χωρίς εναλλακτικό σχεδιασμό. (Χρησιμοποιούμε την λέξη «αποφάσισαν» επειδή αποκλείουμε το ενδεχόμενο να αιφνιδιάστηκαν..)

Κι ούτε λόγος ότι ηττήθηκαν στρατιωτικά!! (Ωστόσο υπάρχουν ήττες που δεν είναι στρατιωτικές. Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου η φαινομενική αρχική ήττα αποδεικνύεται στην εξέλιξη των πραγμάτων τακτική αναδίπλωση…)

Κατά τον Lavrov (Σάββατο 7 Δεκέμβρη, απ’ την Doha) το συριακό πεδίο μάχης είναι ένα τμήμα της γενικής σύγκρουσης κατά του δυτικού ηγεμονισμού… Πράγμα που θα μπορούσε να σημαίνει: «οι τίτλοι τέλους αργούν ακόμα»…

Στις δύο άκρες της Μαύρης Θάλασσας

Δευτέρα 9 Δεκέμβρη (00.11) >> Ακόμα κι αν κάποιος χαρακτηρίσει την κατάσταση “panic” δεν παύει να είναι εξαιρετικά δηλωτική…

Στο Βουκουρέστι το δικαστήριο ακύρωσε τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών (!!!!), στον οποίο ο «τύπου Orban» υποψήφιος Calin Georgescu, παρότι τα γκάλοπ τον έδειχναν outsider, ήρθε πρώτος με 22%. Η κατηγορία (εναντίον του) είναι ότι έκανε προεκλογική εκστρατεία (σχεδόν αποκλειστικά) μέσω tik tok «με έντονη ομοιότητα με ρωσικές παρεμβάσεις σε εκλογές». Όχι για καλπονοθεία, αλλά για tik tok – εδώ έχουμε μια έκρηξη εξουσιαστικής βλακείας! Το πραγματικό ενοχοποιητικό στοιχείο μ’ αυτόν τον Georgescu (γιατί υπάρχει τέτοιο!!) είναι ότι θέλει να κλείσει τις νατοϊκές βάσεις στο ρουμανικό έδαφος – και φαίνεται ότι «κάποιοι» στο Βουκουρέστι δεν είχαν ελπίδες για τον δεύτερο γύρο, οπότε προτίμησαν το «πάμε απ’ την αρχή»… Δεν ξέρουμε τι θα κάνουν οι ρουμάνοι ψηφοφόροι, όμως κάποτε κάτι παρόμοιο έγινε στο Αλγέρι, όπου το εκεί καθεστώς απαγόρευσε (με τις δυτικές ευλογίες…) εντελώς τις εκλογές επειδή στον πρώτο γύρο προηγούνταν οι ισλαμοδημοκράτες. Ακολούθησε εμφύλιος…

Mπορεί να μην είναι η μεγαλύτερη στην ευρώπη, αλλά η αεροναυτική U.S. βάση στην Κοστάντζα, απέναντι στην Κριμαία, είναι «πρώτης γραμμής»…

Στην απέναντι μεριά της Μαύρης Θάλασσας, στην Τυφλίδα, το κόμμα «γεωργιανό όνειρο» κέρδισε στις 26 Οκτώβρη το 53,93% των ψήφων και μια ισχυρή πλειοψηφία 89 εδρών στο με 150 καρέκλες κοινοβούλιο. Το «γεωργιανό όνειρο» έχει νικήσει σε διαδοχικές εκλογές απ’ το 2012, αλλά έγινε ιδιαίτερα «προβληματικό» για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς. Ενώ ξεκίνησε ως «φιλοδυτικό» σταδιακά, και ειδικά μετά την έναρξη του πολέμου μεταξύ ρωσίας και ουκρανίας / νατο το 2022, άρχισε να γίνεται όλο και πιο επιφυλακτικό απέναντι στην δύση∙ και να στρέφεται προς την Μόσχα.

Θανάσιμο αμάρτημα! Θανάσιμο επειδή η γεωργιανή επικράτεια ήταν το αγαπημένο playground της Ουάσιγκτον, για διάφορους «καλούς σκοπούς» μεταξύ των οποίων και οι «έρευνες» βιολογικού πολέμου. Απ’ τις αρχές των ’10 το αμερικανικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, υπό την αιγίδα του πενταγώνου και του αμερικανικού στρατού, άνοιξε στα περίχωρα της Τυφλίδας το Nunn-Lugar Bio-Threat laboratory, η μεγαλύτερη αμερικανική (ερευνητική) «βάση» βιολογικού πολέμου εκτός επικράτειας ηπα.

Στο cyborg νο 24 (Ιούνης 2022), κάτω απ’ τον τίτλο Πανδημίες και βιολογικός πόλεμος: η Σκύλλα και η Χάρυβδη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, ο Hurry Tuttle μεταξύ άλλων σημαντικών έγραφε κι αυτά:

… Το μεγαλύτερο αμερικανικό εργαστήριο βιοπολέμου στο εξωτερικό είναι το Lugar Center στη Γεωργία. Το Κέντρο άρχισε να κατασκευάζεται το 2004, ξεκίνησε να λειτουργεί το 2011 κι από το 2013 είναι πλήρως επιχειρησιακό. Βρίσκεται μόλις 17 χιλιόμετρα από τη στρατιωτική αεροπορική βάση Vaziani των ΗΠΑ στην πρωτεύουσα Τιφλίδα. Επιφορτισμένοι με το στρατιωτικό πρόγραμμα είναι βιολόγοι από τη Μονάδα Ιατρικών Ερευνών του Στρατού των ΗΠΑ-Γεωργία (USAMRU–G) μαζί με ιδιώτες εργολάβους. Το εργαστήριο βιοασφάλειας επιπέδου 3 είναι προσβάσιμο μόνο σε αμερικανούς με εξουσιοδότηση ασφαλείας, ενώ τους παρέχεται διπλωματική ασυλία βάσει της συμφωνίας ΗΠΑ-Γεωργίας του 2002 για την αμυντική συνεργασία. Το τοπικό προσωπικό δεν έχει δικαίωμα ενημέρωσης από τα αμερικανικά έγγραφα και δεν έχει πρόσβαση στα κλειστά τμήματα των εργαστηρίων. Διευθυντής του εργαστηρίου διορίζεται ένα άτομο από τις στρατιωτικές υπηρεσίες ή τις υπηρεσίες πληροφοριών. Η μεταφορά οποιουδήποτε βιολογικού υλικού από και προς τα εργαστήρια πραγματοποιείται χωρίς καμία δήλωση και έλεγχο από τις τοπικές αρχές. Αυτό το μοντέλο λειτουργίας και σχέσεων με τις τοπικές αρχές, που πρωτο-εφαρμόστηκε στη Γεωργία, στη συνέχεια καθιερώθηκε ως μοντέλο σε όλα τα βιολογικά εργαστήρια που ελέγχουν οι ΗΠΑ στο εξωτερικό.

Στοιχεία που έχουν αντληθεί από το αμερικάνικό δημόσιο μητρώο ομοσπονδιακών συμβάσεων ρίχνουν φως σε ορισμένες στρατιωτικές δραστηριότητες στο Κέντρο Lugar – μεταξύ των οποίων η έρευνα για βιολογικούς παράγοντες και ιογενείς ασθένειες (άνθρακας, τουλαραιμία, βρουκέλλωση, λεϊσμανίαση, αιμορραγικός πυρετός Κριμαίας-Κονγκό), καθώς και η συλλογή βιολογικών δειγμάτων για μελλοντικά πειράματα. Παράδειγμα από την σύμβαση W81XWH-14-X-9999 του 2014, όπως δημοσιεύτηκε από το αμερικανικό υπουργείο άμυνας:

Το 2018, μετά από μια κυβερνοεπίθεση που είχε ως αποτέλεσμα να διαρρεύσουν έγγραφα του Lugar Center, ο πρώην υπουργός ασφαλείας της Γεωργίας Igor Giorgadze προχώρησε σε δημόσιες καταγγελίες για πειράματα σε ανθρώπους και δεκάδες θανάτους. Σύμφωνα με τα έγγραφα τον Δεκέμβριο του 2015 πέθαναν 30 άτομα που έλαβαν θεραπεία στο κέντρο για ηπατίτιδα C. Οι 24 ασθενείς πέθαναν μέσα σε μία ημέρα, ενώ μυστική έρευνα που διεξάγονταν με ένα άγνωστο φάρμακο είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο περισσότερων από 160 ανθρώπων.
«Ζητάω από την αμερικανική κυβέρνηση και τον πρόεδρο Τραμπ προσωπικά να διατάξουν έρευνα. Ο λαός της Γεωργίας θα είναι ευγνώμων εάν η χώρα απελευθερωθεί από αυτά τα πειράματα. Τυπικές απολογίες και αποζημιώσεις προς τις οικογένειες των θυμάτων των πειραμάτων δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξεπληρώσουν τις ζωές που χάθηκαν». Σύμφωνα με τον Giorgadze, στο Lugar Center διεξάχθηκε ένα μεγάλο εύρος πειραμάτων με την συμμετοχή γεωργιανών πολιτών και τα αποτελέσματα ήταν θανάσιμα. Προς επιβεβαίωση παρουσίασε λίστα 30 ανθρώπων που υποβλήθηκαν σε θεραπείες για την ηπατίτιδα C στο Κέντρο και πέθαναν όλοι. Τα στοιχεία για τα περιστατικά αυτά αφορούσαν μόλις ένα μήνα, τον Δεκέμβριο του 2015. «Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι τα έγγραφα δείχνουν πως από την ομάδα των 30, οι 24 πέθαναν όλοι την ίδια μέρα… Τα data για το 2016 δείχνουν 30 θανάτους τον Απρίλιο και άλλους 13 τον Αύγουστο. Το πιο εξωφρενικό σημείο είναι ο χαρακτηρισμός ‘απροσδιόριστη’ ως αιτία θανάτου σε όλες τις περιπτώσεις. Δεν έγινε απολύτως καμία έρευνα σχετικά με τις αιτίες που οδήγησαν στο θάνατο αυτούς τους ανθρώπους».

Οι θάνατοι αυτοί σημειώθηκαν την ίδια εποχή που η Γεωργία αντιμετώπιζε μια ανεξήγητη επιδημία ηπατίτιδας C. Ανάλογο φαινόμενο έχει παρατηρηθεί και στην Ουκρανία όπου λειτουργούν τουλάχιστον 11 αμερικανικά βιολογικά εργαστήρια, τα περισσότερα στην νοτιοανατολική περιοχή της χώρας. Με την έναρξη λειτουργίας αυτών των εργαστηρίων, η Ουκρανία άρχισε να αντιμετωπίζει κρούσματα ασθενειών που θεωρούνταν ήδη νικημένες. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΠΟΥ, το 2018 η Ουκρανία κατέκτησε την πρωτιά στην Ευρώπη όσον αφορά τη συχνότητα εμφάνισης της ιλαράς. Τέτοια κρούσματα παρατηρήθηκαν και στη Γεωργία…

Κάθε νοήμων άνθρωπος καταλαβαίνει πόσο θανάσιμο, πόσο ασυγχώρητο είναι για την Τυφλίδα να «εγκαταλείψει» τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς, τόσο τον αμερικανικό όσο και τους ευρωπαϊκούς! Ειδικά η Ουάσιγκτον, έχοντας χάσει κάμποσα απ’ τα ουκρανικά αντίστοιχα «εργαστήριά» της (με διάφορα ντοκουμέντα απ’ αυτά να έχουν περιέλθει στην κατοχή της Μόσχας) ήδη απ’ την πρώτη φάση της εισβολής το 2022, είχε εναποθέσει στο Lugar πολλές «ελπίδες»: για συγκέντρωση και συνέχιση των πειραμάτων με φονικούς ιούς, σε βάρος (φυσικά) των γεωργιανών. Παρότι (αυτό είναι σαφές από την πιο πάνω περιγραφή του πως δούλευε ή δουλεύει ακόμα το Lugar) ο αμερικανικός στρατός έχει προσπαθήσει να περιφρουρήσει καλά αυτές τις δουλειές του, o αναπροσανατολισμός της Τυφλίδας προς την Μόσχα, θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφικός. Είτε επειδή το εργαστήριο θα κλείσει (μαζί με την κοντινή αμερικανική βάση!) είτε επειδή κάποια «μυστικά» του θα (βρουν τρόπο να) διαρρεύσουν. Ίσως έχουν ήδη βρει τον δρόμο τους προς Μόσχα μεριά.

Ποια πρέπει να είναι η τιμωρία αυτής της αναιδούς κυβέρνησης; Μια «maidan» αλλά Κίεβο 2014! Πράγματι, το κόλπο έχει ξεκινήσει, με (δήθεν) αφορμή ότι η Τυφλίδα ανακοίνωσε ότι θα «παγώσει» τις συζητήσεις για τις σχέσεις με την ε.ε. ως το 2018… Θυμίζει απελπιστικά το «σενάριο» της ουκρανίας στα τέλη του 2013 και στις αρχές του 2014! H μόνη διαφορά είναι ότι τώρα δεν είναι επί σκηνής η «fuck eu» Nuland και ο us ambassador Pyatt (για να μοιράσουν κόκα κόλες και λεφτά κρατώντας δυνατή τη φωτιά…) αλλά eu βουλευτές:

O γερμανός Michael Roth, βουλευτής του SPD, «ενθαρρύνει» τους διαδηλωτές έξω απ’ τη βουλή της γεωργίας – κατά της γεωργιανής κυβέρνησης… Αν πάει γεωργιανός βουλευτής να κάνει παρόμοια δουλειά έξω απ’ bundestag θα συλληφθεί αμέσως με την κατηγορία της «απαράδεκτης παρέμβασης στα εσωτερικά άλλης χώρας». Αλλά δεν είναι όλα τα καπιταλιστικά κράτη ίδια, έτσι δεν είναι;

Είναι τόσο μεγάλη η ομοιότητα, που απ’ την μια μεριά φαίνεται πως τα δυτικά επιτελεία δεν έχουν καμία φαντασία, ενώ απ’ την άλλη στην Τυφλίδα (και στη Μόσχα…) ξέρουν καλά τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν.

Δύο συμπεράσματα, καθόλου ευχάριστα. Πρώτον, οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί, με επικεφαλής τον αμερικανικό, προσπαθούν να γατζωθούν στη Μαύρη Θάλασσα με νύχια και με δόντια – προφανώς για να έχουν Μόσχα και Άγκυρα μέσα στο βεληνεκές των πυραύλων τους. Δυσκολεύονται… Δεύτερον, καθώς στριμώχνονται όλο και περισσότερο, είτε βάζουν φωτιά όπου μπορούν, είτε καταφεύγουν σε οποιοδήποτε είδος πραξικοπήματος τους φαίνεται βολικό. Με λογοκρισίες, απαγορεύσεις (και όλα όσα τόσοι χειροκρότησαν στη διάρκεια της πρόσφατης τρομοεκστρατείας), ακόμα και με θεσμική παράνοια.

Εφόσον δεν βρίσκουν σοβαρά και χειραφετικά εμπόδια, θα συνεχίσουν έτσι, πάντα προς το χειρότερο.

Αλλά μην απογοητεύεσθε! Το μέλλον σας γελάει!!! (Με μια έντονη διάθεση να σας δαγκώσει…)

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 2 Δεκέμβρη >> Λόγω της σοβαρότητας όσων γίνονται (και όσων σχεδιάζονται…) όχι μόνο στο ουκρανικό πεδίο μάχης αλλά και σε σχέση με την απόπειρα για μια «γεωργιανή maidan», η έλλειψη χώρου μας αναγκάζει να μετακομίσουμε τις αναφορές μας για την επόμενη Δευτέρα.

(Απολογούμαστε, αλλά η έκταση και η όξυνση των γεγονότων του 4ου παγκόσμιου πολέμου θα απαιτήσει ίσως την αναδιοργάνωσή μας. Θα δούμε τι μπορούμε – κι αν υπάρχει ενδιαφέρον…)

 

Η παλαιστινιακή αντίσταση

Δευτέρα 2 Δεκέμβρη (00.43) >> Όταν οι δυτικοί κανίβαλοι δεν χρειαζόταν να απαντούν σε δύσκολες (;) ερωτήσεις, κι όταν οι δυτικές μάζες κοιτούσαν μόνο τον αφαλό τους (επωφελούμενες, είτε το ήξεραν είτε όχι, απ’ τον ιμπεριαλισμό των αφεντικών τους) κάπου όχι μακριά πολλοί μεγάλωναν ώστε να μπορούν να χειρίζονται ένα αυτόματο. Για να αντισταθούν, για να ζήσουν ή να πεθάνουν με αξιοπρέπεια.

Τον καιρό εκείνο, για τους δυτικούς δεν υπήρχε Παλαιστίνη. Αλλά τι αξία έχουν οι δυτικοί; Μόνο για να σκοτώνουν…

Το παρακάτω video, διάρκειας 13 λεπτών και κάτι (με αγγλικούς υπότιτλους) ρίχνει μια ματιά στην προσφυγούπολη κι ανταρτομάνα Jenin, στη δυτική Όχθη, πριν σχεδόν 1,5 χρόνο. Τον Ιούλη του 2023. Είναι μια σύντομη ιστορία για τους Παλαιστίνιους αντάρτες στη δυτική Όχθη, μια ιστορία γεμάτη (όπως το φαντάζεσθε…) «τρομοκράτες»…

 

Το κράτος και τα κηπευτικά

Δευτέρα 2 Δεκέμβρη (00.31) >> Υπάρχουν διάφορα κράτη που απαγόρευσαν την εμφάνιση της παλαιστινιακής σημαίας (μαζί με διάφορα άλλα που αφορούν την παλαιστινιακή απελευθέρωση) με την κατηγορία ότι είναι … «αντισημιτικό σύμβολο»….

Δυστυχώς, αντί να υπερασπιστούν αυτή τη ματωμένη σημαία όποιο τίμημα κι αν είχε πολλοί πρωτοκοσμικοί «αλληλέγγυοι» (;) κατέφυγαν σε ένα τρικ. Υιοθέτησαν ως σύμβολο της «αλληλεγγύης» τους το … καρπούζι (!!!) επειδή τα χρώματά του (πράσινο / κόκκινο / μαύρα σπόρια) είναι τα ίδια με της παλαιστινιακής σημαίας.

Το βρίσκουμε από ηλίθιο ως χυδαίο…

Αλλά τα κράτη αγρυπνούν! Και δεν μασάνε από τέτοιες κουτοπονηριές!!! Δείτε το παρακάτω video, κάπου στην αυστραλία, για ένα μικρό αυτοκόλλητο (με καρπούζι) στο παρμπρίζ ενός αυτοκινήτου. Προφανώς το όργανο δεν αυτενέργησε. Αυτές ήταν οι εντολές που είχε απ’ το υπουργείο δημόσιας τάξης του κράτους του:

Γελοίο το να κάνει κάποιος το καρπούζι σύμβολο της συμπαράστασής του στην Παλαιστινιακή αντίσταση… Και δέκα φορές γελοίο το να θεωρείται το καρπούζι σύμβολο … αντισημιτισμού!

Ψόφια «ειρήνη»… (1)

Επάνω, χάρτης με την εμπόλεμη ζώνη  στον πόλεμο των 36 ημερών το 2006. Κάτω η ίδια ζώνη στον πόλεμο των 59 ημερών (ως τώρα) – ο χάρτης είναι 2 μέρες πριν την «εκεχειρία». Προσέξτε ότι το 2006 ο θεοναζί στρατός είχε κάνει ναυτικό αποκλεισμό του λιβάνου, κάτι που δεν διανοήθηκε καν και καν τώρα, αφού τότε η Hezb’ Allah είχε κτυπήσει ένα πλοίο του. Προσέξτε επίσης ότι το 2006 είχε καταφέρει να προωθηθεί αισθητά πιο βαθιά απ’ ότι τώρα. Όμως, έχοντας την δυτική άδεια να ισοπεδώσει την Γάζα, προχώρησε τώρα σε πιο μαζικούς βομβαρδισμούς οικισμών, χωριών και πόλεων – φυσικά και της Βηρυτού, και της Σιδώνας…

Δευτέρα 2 Δεκέμβρη (00.21) >> Δεν ήταν στον ορίζοντα της ανάλυσής μας… Αλλά γιατί θα έπρεπε; Επί μέρες τις τελευταίες εβδομάδες τα «νέα απ’ το μέτωπο» ήταν όλο και χειρότερα για τον θεοναζί στρατό: το καταλάβαινε όποιος έκανε τον κόπο να συγκρίνει τα δημοσιεύματα των δικών του media με τις αναφορές των λιβανέζικων. Επί μέρες τις τελευταίες εβδομάδες αυτός ο θεοναζί στρατός όχι μόνο δεν μπορούσε να προχωρήσει με σταθερότητα αλλά κάποτε αναγκαζόταν να υποχωρήσει πίσω, μέσα στην δική του συνοριακή επικράτεια. Επί μέρες τις τελευταίες εβδομάδες γινόταν όλο και πιο ξεκάθαρο πως αυτός ο θεοναζί στρατός όχι μόνο δεν θα «καθάριζε» το νότιο λίβανο απ’ τους «τρομοκράτες», όχι μόνο δεν θα έβλεπε ποτέ το όριο που είχε βάλει στον εαυτό του, τον ποταμό Λιτάνι, αλλά μάλλον διακινδύνευε ένα μεγαλειώδες Βατερλώ.

Συνεπώς μια «εκεχειρία», «ανακωχή» (χρησιμοποιείτε όποια λέξη σας ταιριάζει) με «ημερομηνία λήξης» (η οποία ημερομηνία απλά ταιριάζει με την ανάληψη καθηκόντων απ’ το ψόφιο κουνάβι…) που δεν θα είχε στόχο απλά την περισυλλογή-των-νεκρών, ένα μόνο νόημα θα μπορούσε να έχει: με τα τωρινά δεδομένα δεν μπορούμε άλλο! Και αυτό ακριβώς δείχνει. Οι δυτικοί συνεργοί και υποθάλπτες και τροφοδότες των θεοναζί εγκληματιών κατά της ανθρωπότητας και οπωσδήποτε οι δημαγωγοί τους, παρουσιάζοντας αυτήν την «ανακωχή» ως νίκη δική τους και του χωροφύλακά τους, φρόντισαν να κρύψουν τρία βασικά δεδομένα πριν πανηγυρίσουν για τις «υπογραφές»:

1) Το ομολογημένο ξανά και ξανά εντός του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος ότι το πεζικό του ΔΕΝ αντέχει πλέον την εισβολή στο νότιο λίβανο…

2) Την «ανεξήγητη» ένταση με την οποία ο αρχιχασάπης του Τελ Αβίβ υποστήριζε δημόσια αυτήν την «συμφωνία», και την βιασύνη του να την επιστημοποιήσει στο υπουργικό του συμβούλιο – όταν επί 14 μήνες έκανε το ακριβώς αντίθετο είτε σχετικά με τη Γάζα είτε σχετικά με το νότιο λίβανο μόλις πριν ένα μήνα…

3) Την χλιαρή (δήθεν) αντίδραση των πλέον hard core θεοναζί συμμάχων του… Έκαναν μεν την παράσταση της διαφωνίας τους, αλλά καμία σχέση με τις σταθερές απειλές εδώ και μήνες ότι θα αποχωρήσουν απ’ την κυβέρνηση και θα την ρίξουν «αν…». Με άλλα λόγια συμφωνούσαν κι αυτοί…

Ήταν ο ίδιος ο αρχιχασάπης που αποκάλυψε τους «3 λόγους που υπέγραψε»: Ένας: «να ασχοληθεί με το ιράν»…. Άλλος: «να ασχοληθεί με τη Γάζα»…. (Και τα δύο μαζί;;;) Ο βασικότερος όμως (που ο ίδιος ανέφερε) ήταν το κοινό μυστικό: η κούραση και η λειψανδρία του στρατού του, ακόμα και σε όπλα. Δηλαδή: οι μεγάλες απώλειες τόσο σε «προσωπικό» (εκατοντάδες νεκροί και σοβαρά τραυματίες) όσο και σε «υλικό»: τουλάχιστον 60 τανκς διαλυμένα σε λιγότερες από 60 μέρες, για μια εισβολή που υποτίθεται θα είχε καταλάβει ήδη τον λίβανο κάτω απ’ τον ποταμό Λιτάνι, αλλά κατάφερε μόνο να κάνει νεκροταφείο της μια ζώνη μερικών εκατοντάδων μέτρων δίπλα στα σύνορα.

Από στενά στρατιωτική άποψη η Hezb’ Allah νικούσε! Και ακόμα χειρότερα: δεν υπήρχε καμία ένδειξη καν και καν ότι επρόκειτο να καμφθεί μετά από επιπλέον ένα ή δύο μήνες.

Να και η άποψη της θεοναζί, απαρτχάιντ κοινωνίας για την έκβαση της εισβολής στο νότιο λίβανο – μετά την ανακοίνωση της «εκεχειρίας». Στο ποσοστό των «δεν νικήσαμε» περιλαμβάνεται ένα 20% που θεωρεί ότι νίκησε η Hezb’ Allah και οι υπόλοιποι που έχουν την άποψη ότι δεν νίκησε κανείς…

Συνεπώς, ενώ είναι ξεκάθαρο γιατί οι θεοναζί κάλεσαν τον μεγάλο σύμμαχό τους στην Ουάσιγκτον (προσωποποιημένο σ’ ένα κάθαρμα ονόματι Hochstein, δεξί χέρι του νυσταλέου Jo διορισμένο στο παρελθόν απ’ τον Obama για να βοηθήσει τον οίκο Biden στις βρώμικες τύπου Burisma δουλειές του στην ουκρανία…) να «μεσολαβήσει» μια διακοπή, υπάρχει το ερώτημα: γιατί συμφώνησε (όσο συμφώνησε…) η λιβανέζικη αντίσταση;

Σ’ αυτό το ερώτημα

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ψόφια «ειρήνη»… (2)

(Όχι, δεν εμφανίστηκαν οι caballeros στο λίβανο!) Μοτοδιαδήλωση στην Dahyeh, νότιο προάστειο της Βηρυτού, στις 27 Νοέμβρη, μετά την ανακοίνωση της «εκεχειρίας». Δεν δείχνουν για ηττημένοι…

Δευτέρα 2 Δεκέμβρη (00.17) >> Η απελευθέρωση της Παλαιστίνης δεν είναι ευκαιριακό ζήτημα ούτε για την Hezb’ Allah ούτε για το σύνολο εκείνου που ονομάζεται «άξονας της αντίστασης». Η αποικιοκρατική κατοχή της απ’ την άλλη μεριά δεν είναι ευκαιριακό ζήτημα ούτε για το θεοναζί καθεστώς ούτε για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς που είναι οι πατρώνες του. Συνεπώς η σύγκρουση εδώ είναι πολλαπλή και πολυεπίπεδη – και εκτείνεται πολύ μακρύτερα απ’ αυτήν καθαυτήν την Παλαιστίνη ή/και τον λίβανο.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ψόφια «ειρήνη»… (3)

Δευτέρα 2 Δεκέμβρη (00.13) >> Στη διάρκεια αυτών των 59 ημερών Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ σε συνεργασία «δούλεψαν» αυτό το σχέδιο: αντί να προσπαθούμε να κτυπήσουμε την Hezb’ Allah στην έδρα της θα κτυπάμε στον εφοδιασμό της σε όπλα και πυρομαχικά στο συριακό! Το σχέδιο το ίδιο δεν είναι καθόλου καινούργιο. Για χρόνια το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς βομβαρδίσει «στόχους» στα δυτικά της συριακής επικράτειας, ακόμα και στη Δαμασκού – έτσι σκότωσε για παράδειγμα τον Mohammad Reza Zahedi, στρατηγό των ιρανών «φρουρών της επανάστασης», στην ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό.

Αλλά η πρόσφατη συνεννόηση οργάνωσε μια proxy αναβάθμιση που φάνηκε πολύ γρήγορα.  Μερικές ώρες μετά την ανακοίνωση της «εκεχειρίας» (κι αφού προηγήθηκαν απειλές του αρχιχασάπη προς τον Άσσαντ για τις σχέσεις του με την Τεχεράνη…), κάμποσα χιλιόμετρα βορειότερα, οι ουαχαβίτες ένοπλοι που είναι παρκαρισμένοι μόνιμα στο Idlib στη βόρεια συρία (μαζί με μερικές εκατοντάδες βασάλων των ypg…) κινήθηκαν οργανωμένα και αποτελεσματικά προς το υπό συριακό έλεγχο Aleppo, αιφνιδιάζοντας εντελώς ό,τι ονομάζεται «συριακός στρατός»! Την ανακατάληψη του Aleppo σχεδόν δια περιπάτου από τους πράκτορες των αμερικανικών και ισραηλινών υπηρεσιών (η πόλη είχε ανακαταληφθεί το καλοκαίρι 2016 με την συνεργασία της Μόσχας, της Τεχεράνης, της Δαμασκού και της Hezb’ Allah) θα την ονομάσουμε (χωρίς παρεξήγηση…) «μεσανατολική επιχείρηση Kursk»! Έχει παρόμοια χαρακτηριστικά, παρόμοια επιμελητειακή υποστήριξη «από ψηλά», την ίδια «υποδομή psyop» – αλλά ακόμα χειρότερα εγείρει ορισμένες αμφιβολίες για την «πιστότητα» κάποιων τμημάτων (αξιωματικών δηλαδή) του συριακού στρατού. Σε κάθε περίπτωση είναι δυνατό κτύπημα όχι απλά κατά του καθεστώτος Assad αλλά κατά του «μπλοκ της Αστάνα» συνολικά! Και κατά της Μόσχας, και κατά της Τεχεράνης, και κατά της Άγκυρας (περισσότερα ειδικά γι’ αυτό στη συνέχεια…). Κάποιος θα έλεγε μ’ έναν σμπάρο πολλά τρυγόνια! (Το γεγονός ότι οι ουαχαβίτες επιτέθηκαν και στο ιρανικό προξενείο στο Aleppo προφανώς έχει την σημασία του… Όπως επίσης ότι «ξαφνικά αφυπνίστηκαν» ανάλογοι ένοπλοι στη Daraa, δίπλα στα κατεχόμενα απ’ τους θεοναζί υψώματα του Γκολάν, ενόσω η θεοναζί αεροπορία βομβάρδιζε συριακές θέσεις λίγο βορειότερα…)

Αυτήν την φορά το συριακό πεδίο μάχης εισάγεται «επίσημα» απ’ τον άξονα Ουάσιγκτον – Λονδίνου – Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ στον εξελισσόμενο 4ο παγκόσμιο πόλεμο, σαν ο «κρίκος» που ενώνει το μέχρι τώρα μεσανατολικό πεδίο μάχης (Παλαιστίνη / λίβανος) με το ουκρανικό πεδίο μάχης!

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε την απάντηση του «μπλοκ της Αστάνα»∙ μην έχετε όμως καμία αμφιβολία πως όχι μόνο θα υπάρξει αλλά ενδεχομένως να είναι και ιδιαίτερα σκληρή. Ήδη Μόσχα, Τεχεράνη και Άγκυρα συζητούν επ’ αυτού – σήμερα για παράδειγμα ο ιρανός υπ.εξ. θα βρίσκεται στην τουρκική πρωτεύουσα. Χτες ήταν στη Δαμασκό. Ο τούρκος υπ.εξ δήλωσε ότι δεν θα επιτρέψουμε σε τρομοκράτες να φτιάξουν δικό τους κράτος στην επικράτεια της συρίας – αλλά αυτό πιθανότατα δεν θα το μάθετε απ’ τους δημαγωγούς.

Κάποιοι βιάστηκαν να υποστηρίξουν ότι αυτή η επίθεση των ουαχαβιτών υποστηρίζεται απ’ το τουρκικό καθεστώς. Πολύ βολικό, πολύ μηντιακό, και εξαιρετικά ρηχό! Οι «εξηγήσεις» που δίνονται για το συμφέρον του τουρκικού καθεστώτος σ’ αυτήν την εξέλιξη δεν θα άντεχαν ούτε σε νηπιαγωγείο. Και θυμίζουν αρκετές άλλες «πληροφορικές επιχειρήσεις» σχετικά με την μέση Ανατολή και όχι μόνο.

Το ενοχοποιητικό στοιχείο κατά της Άγκυρας είναι η επιρροή που έχει σε κάποια ή κάποιες απ’ τις φράξιες των ουαχαβιτών του Idlib… Αυτό είναι εν μέρει σωστό∙ όμως η Άγκυρα θα ήταν ενθουσιασμένη αν ήταν η μοναδική με επιρροή επάνω τους!! Έχει κάνει σοβαρές συμφωνίες με την Μόσχα (με την Μόσχα… όχι με κανά πιτσιρίκι…) για τον έλεγχό τους ως το σημείο να συνδυαλλαγούν με το καθεστώς Άσσαντ –  και έχει αποτύχει. Η αιτία της αποτυχίας δεν είναι μυστηριώδης. Κάτω απ’ το τραπέζι ή και κάτω απ’ το πάτωμα υπάρχουν κι άλλοι που «πληρώνουν» στο Idlib, με διαφορετικούς σχεδιασμούς. Σε ότι αφορά δε αυτό που η δυτική δημαγωγία ονομάζει «συριακή αντιπολίτευση» είναι αποδεδειγμένο ξανά και ξανά ότι πρόκειται για μισθοφόρους από πολλά μέρη της ασίας που διαλέγουν τους εργοδότες που πληρώνουν καλύτερα! Θυμάται κανείς τα «άσπρα κράνη», την δήθεν «ανθρωπιστική οργάνωση» αυτής της «αντιπολίτευσης»; Μάλλον όχι.

Με δυο κουβέντες: οι στρατηγικοί εργοδότες στο σχέδιο «χαλιφάτο isis στη συρία και στο ιράκ» και στα απόνερά του ήταν και είναι αυτοί: Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Τελ Αβίβ. (Το Ριάντ κι ως ένα σημείο η Ντόχα έβαζαν την ιδεολογία και λεφτά…)

Το πιο πρόσφατο, με θεοναζί / αμερικανική / αγγλική προέλευση (και σατανικό!) «επιχείρημα» του γιατί είναι η Άγκυρα πίσω απ’ την «μεσανατολική επιχείρηση Kursk», είναι ότι το τουρκικό καθεστώς θέλει (λέει) να δημιουργήσει μια buffer zone κατά μήκος του συνόλου των συροτουρκικών συνόρων, απ’ την Μεσόγειο ως το ιράκ!!! Οπότε; Θα εισβάλει στη συρία από παντού ή κούτσα κούτσα την buffer zone θα την φτιάξουν οι “προστατευόμενοί” του; Αυτό το «επιχείρημα» το υποστηρίζουν σοβαρά σοβαρά ακόμα και οι «ειδικοί» του γνωστού aljazeera (!!!)

Λοιπόν. Πρώτον, το μήκος των συροτουρκικών συνόρων είναι 909 χιλιόμετρα, κυρίως σε ορεινό έδαφος. Δεύτερον, είναι αποδεδειγμένο (λόγω της μορφολογίας) ότι είναι δύσκολο να ελεγχθούν στρατιωτικά ακόμα και 100 χιλιόμετρα αυτής της συνοριακής γραμμής – όχι 900… Τρίτο και σημαντικό: buffer zone 900 χιλιόμετρα με ένα καθεστώς (το συριακό) που με αυτήν την ιδέα της buffer zone στο έδαφός του το κάνεις εχθρικό προς εσένα; Άστο καλύτερα!!!

Προφανώς έχει ξεχαστεί αλλά ο Ερντογάν είχε πολύ καλές σχέσεις με τον Άσσαντ, έως και οικογενειακές. Οι σχέσεις χάλασαν το 2011, με την εξέγερση στη συρία, όταν ο Ερντογάν μαζί με την Μόσχα, την Τεχεράνη και της Hezb’ Allah «έκαναν χρυσό» τον Άσσαντ να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, αλλά αυτός προτίμησε να στείλει κατά των διαδηλωτών την προεδρική φρουρά που είχε επικεφαλής τον χασάπη αδελφό του – και απ’ τις σφαγές της προεδρικής φρουράς ξεκίνησαν όλα. Βουτήχτηκε στο αίμα δίνοντας την ευκαιρία στον άξονα (με την σημαντική συμμετοχή τότε του τοξικού του ριάντ) να τον πνίξουν στη Μεσόγειο. Ήρθε η Μόσχα, η Τεχεράνη και η Hezb’ Allah και τον έσωσαν κυριολεκτικά!

Εξαιτίας αυτής της εγκληματικής πολιτικής του συριακού καθεστώτος το 2011, και το 2012 και το 2013, η Άγκυρα απέκτησε ένα πρόβλημα που δεν είχε: τους κούρδους της συρίας, που με την χρηματοδότηση, την εκπαίδευση και την προστασία της μοσάντ και του u.s. army έχουν γίνει «κράτος» καταλαμβάνοντας συριακό έδαφος, όλη τη συρία ανατολικά του ευφράτη. Σχεδόν το 1/3 της επικράτειας. Φυσικά (η Άγκυρα) προσπάθησε να ελέγξει τους ουαχαβίτες που απερίσκεπτα συγκέντρωσε το καθεστώς Άσσαντ στο Idlib, κι αυτό επειδή δεν έχει ξεχάσει ότι αυτοί ακριβώς οι ουαχαβίτες ήταν το «εργαλείο» για την διάλυση και της τουρκίας (όχι μόνο της συρίας και του ιράκ: η αμερικανο-αγγλικο-ισραηλινή «νέα μέση ανατολή»!) Τους έλεγξε ως το σημείο να μην δρουν στην τουρκική επικράτεια – το υπόλοιπο ήταν και είναι αρμοδιότητα εκείνων που τους συγκέντρωσαν εκεί, δηλαδή της Δαμασκού (αλλά και της Μόσχας…)

Η ιδέα περί “buffer zone” είναι μια ιδέα που βολεύει όσους θέλουν να είναι μόνιμα στη φωτιά η μέση Ανατολή! Η ιδέα περί «τουρκικής καθοδήγησης» των ουαχαβιτών βολεύει αυτούς που φοβούνται την κρατική ισλαμική διεθνή. Στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν έχει κανένα όφελος η Άγκυρα απ’ αυτήν την εξέλιξη, αλλά αντίθετα έχει κόστος: εμποδίζει την δημόσια ανακοίνωση της αποκατάστασης των σχέσεών της με την Δαμασκό (σχέσεις που σε επίπεδο υπηρεσιών ποτέ δεν σταμάτησαν!!!). Πρόκειται για μια δημόσια αποκατάσταση σχέσεων που μεθοδεύεται εδώ και πολύ καιρό, κάτω απ’ τον στρατηγικό στόχο (απ’ το σύνολο των μελών του «μπλοκ της Αστάνα») της αντιμετώπισης των βασάλων ypg του αμερικανικού κατοχικού στρατού στην ανατολική συρία, και τελικά την εκδίωξη του u.s. army τόσο απ’ την συρία όσο και απ’ το ιράκ! (Αυτός δεν είναι στρατηγικός στόχος που εγκαταλείπεται έτσι, για μερικά hired arms!)

Επιπλέον αυτή η επίθεση, οργανωμένη ακριβώς για τις ανάγκες της «διευκόλυνσης» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και των συμμάχων του, επιβεβαιώνει την τουρκική εκτίμηση ότι και η τουρκική επικράτεια είναι στόχος του Τελ Αβίβ!!! (Όντως: η Άγκυρα πρέπει να τιμωρηθεί για την ρητορική της σχετικά με την Παλαιστίνη!!)

Να πως παρουσίαζε το θέμα η τουρκική καθεστωτική yenisafak το περασμένο Σάββατο:

Επειδή πρόκειται για το (θεωρούμενο) πιο φιλοAKP μήντιο στην τουρκία, μοιάζει αυτή η παρουσίαση να υπονοεί «α, τι ωραία που τα κατάφεραν οι δικοί μας!»; Ή ίσως το αντίθετο, ότι δηλαδή θα χρειαστεί να δράσει και ο τουρκικός στρατός κατά των ενόπλων που έχουν ως τώρα στριμώξει τον συριακό στρατό;

Το κουνάβι που βρυχάται!

Δευτέρα 2 Δεκέμβρη (00.05) >> Η ιδέα ότι τα μέλη των BRICS προσπαθούν να φύγουν απ’ το δολάριο ενώ εμείς καθόμαστε και κοιτάμε ΤΕΛΕΙΩΣΕ. Απαιτούμε μια δέσμευση απ’ αυτά τα κράτη ότι ποτέ δεν θα φτιάξουν ένα νόμισμα BRICS, ούτε θα υποστηρίξουν οποιοδήποτε άλλο νόμισμα για να αντικαταστήσει το ισχυρό δολάριο των ηπα. Αλλιώς θα βρεθούν μπροστά σε δασμούς 100% και ας περιμένουν ότι θα αποχαιρετήσουν τις πωλήσεις τους στην υπέροχη οικονομία των ηπα. Μπορούν να ψάξουν αλλού για κορόιδα. Δεν υπάρχει περίπτωση να αντικαταστήσουν οι BRICS απ’ το διεθνές εμπόριο, κι όποια χώρα το επιχειρήσει να πει goodbye στην αμερική.

Αυτά πόσταρε χτες το ψόφιο κουνάβι – και ο πλανήτης ολόκληρος ανατρίχιασε! Πως το είπατε; Θα αποκλείσετε τον πλανήτη απ’ την «υπέροχη οικονομία» σας για να σώσετε το «ισχυρό δολλάριό» σας; Καταπληκτική ιδέα!!! Πως δεν σκέφτηκε κάτι ανάλογο κανένα άλλο ιμπεριαλιστικό κράτος εδώ και δυο αιώνες;

Ηθικό δίδαγμα: ο «οικονομικός πόλεμος» της Ουάσιγκτον κατά των ανταγωνιστών της εκπυρσοκροτεί ξανά και ξανά… Τι άραγε απομένει στην «υπέροχη» τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια;

(Έχει και μια άλλη ιδέα για το δολάριο το ψόφιο κουνάβι. Για την ακρίβεια την έχουν διάφοροι “σύμβουλοί” του. Αλλά γι’ αυτήν, επειδή χρειάζεται ανάλυση, στο επόμενο cyborg – τον Φλεβάρη…)