Tag: ουκρανία

Jill V. rules o.k.

Δευτέρα 31 Οκτώβρη>> Όσες / όσοι διαβάσατε την Jill Vicious (στο παρελθόν: τρίτη γενιά…) κάτι θα θυμάστε. Όσες / όσοι όχι… κρίμα! Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Το σημαντικό είναι ότι η Jill είναι εδώ (για πόσο δεν ξέρουμε!) και κανείς ποτέ δεν έχασε κουβεντιάζοντας μαζί της.

Ασταμάτητη μηχανή: Θα το μαρτυρήσω: ήρθες απ’ την πολωνία.

Jill Vicious: Ναι… Έμεινα κάτι μήνες σ’ ένα απ’ αυτά τα αγροτικά κοινόβια που έφτιαξαν όσοι δεν ήθελαν να συμμορφωθούν με τις διαταγές των υγιεινοτρομοκρατών – που λέτε κι εσείς. Καλά ήταν.

Α.μ.: Δεν σε ρωτάω πως πέρασες, αυτά off the record! Τί λένε οι «Καντίνσκι»; Θα εισβάλουν στην ουκρανία;

Jill Vicious: Χμμμμ… Θα ήθελαν. Έχουν ήδη εξασφαλίσει συμφωνίες επιρροής στη Γαλικία – με το Κίεβο. Αλλά νομίζω ότι θα προτιμούσαν να το κάνουν μαζί με τους αμερικάνους, κι αν είναι δυνατόν πίσω απ’ αυτούς. Το όνειρο της “μεγάλης πολωνίας”, ναι το έχουν. Αλλά δεν είναι εύκολο. Μην ξεχνάς ότι αν οι ουκρανοί φασίστες μισούν μια φορά τους ρώσους μισούν δέκα τους πολωνούς. Οπότε πολλοί από δαύτους δεν θα έχουν καμία ηθική αναστολή σε περίπτωση που βρεθούν απέναντι σε πολωνούς στρατιώτες.

Α.μ.: Ο κόσμος τι λέει;

Jill Vicious: Δεν ξέρω τι λέει γενικά. Το μεγαλύτερο αφεντικό στην πολωνία είναι οι καθολικοί τράγοι, αυτό είναι γνωστό. Opus dei α λα πολωνικά… Αλλά οι παρέες που έκανα στην εξοχή ήταν μάλλον φρικιά! Αυτό που ξέρω πάντως είναι ότι η εθνική ιδεολογία εκεί είναι σχιζοφρενής, μπορεί λιγότερο μπορεί περισσότερο απ’ την ελληνική. Οι εθνικές ελίτ και το παπαδαριό προσπαθούν να απωθήσουν διαχρονικά ότι βρίσκονται ανάμεσα στη ρωσία (ορθόδοξοι) και στη γερμανία (προτεστάντες). Προτιμούν να φαντάζονται ότι βρίσκονται κάπου ανάμεσα στην αγγλία και την γαλλία… Αλλά ξέρεις: η Μάγχη δεν έχει μεγάλη χωρητικότητα! (γέλια). Απ’ την άλλη μεριά οι κυρίως αντίπαλοι του PiS [σ.σ.: το κυβερνών εθνικιστικό / ακροδεξιό κόμμα «νόμου και δικαιοσύνης»] διαμορφώνονται σε μεγάλο βαθμό ακριβώς έτσι: σαν αντίπαλοι του PiS. Δεν είναι μιλιταριστές, αλλά δύσκολα ξεφορτώνονται την μυθολογία του «κατατρεγμένου έθνους».

Α.μ.: Είδες τον Putin στο Valdai Club;

Jill Vicious: Ναι, αυτά τα επικά δεν τα χάνω!

Α.μ.: Και;

Jill Vicious: Βλέπω ότι κτίζει μεθοδικά και αποτελεσματικά την επιρροή του σε μεγάλα τμήματα των δυτικών κοινωνιών – εννοώ την ιδεολογική επιρροή του. Το βρίσκω ενδιαφέρον, απ’ την άποψη ότι απαντάει στα 30 χρόνια προσπαθειών των δυτικών ολιγαρχιών να περάσουν τις νεοφιλελεύθερες ιδέες τους στις περιοχές της πρώην σοβιετικής ένωσης και όχι μόνο, τροφοδοτώντας (και χρηματοδοτώντας) τις γνωστές «χρωματιστές επαναστάσεις».

Α.μ.: Περιμένεις δηλαδή κάτι ανάλογο να συμβεί στη δύση;

Jill Vicious: Τι σημαίνει «κάτι ανάλογο»; Εξεγέρσεις μετά από εκλογές ας πούμε; Όχι, αν και κάτι τέτοιο έγινε στο αμέρικα τον Γενάρη του ‘21. Αλλά όπως ξέρεις κι εσύ καλά η Μόσχα προτείνει στα μεσαία και χαμηλά στρώματα των δυτικών καπιταλισμών την ιδεολογία του «αισιόδοξου συντηρητισμού» – την είχε παρουσιάσει ο ίδιος ο Putin πριν λίγα χρόνια.

Α.μ.: Τίμιο εκ μέρους του να μιλήσει στα ίσια, δεν μπορείς να πεις! (γέλια)

Jill Vicious: Ξέρει καλά για ποιο πράγμα μιλάει και σε τι εποχή μιλάει. Σε μια ιστορική περίοδο τόσο άγριας μετάβασης όπου οι από πάνω στα δυτικά συστήματα εξουσίας τα διαλύουν όλα βίαια, ο «αισιόδοξος συντηρητισμός» είναι κάτι λιγότερο μνησίκακο και επιθετικό απ’ τους δυτικούς φασίστες, αλλά επίσης με ευρύ κοινωνικό ακροατήριο. Είναι «συντηρητισμός» με την έννοια του σεβασμού στις «παραδοσιακές αξίες», αλλά είναι και «αισιόδοξος» επειδή δεν απορρίπτει κάθε αλλαγή, όμως θέλει οι όποιες αλλαγές να γίνονται με μέτρο και με ευρεία συναίνεση.

Α.μ.: Παραδοσιακές αξίες; Χμμμ… Ναφθαλίνη…

Jill Vicious: Ναι, αυτό το λες εσύ. Αλλά μέσα σ’ αυτές περιλαμβάνει παραδόξως και την «ελευθερία έκφρασης», αξιοποιώντας την γενικευμένη λογοκρισία που άρχισε να αναδύεται στην covid και συνεχίζει στην post-covid δύση. Στο Valdai για παράδειγμα ο Putin είπε ότι «οι ναζί έκαιγαν τα βιβλία, και τώρα στη δύση απαγορεύουν τον Ντοστογιέφσκι, τον Πούσκιν και τον Τσαϊκόφσκι». Δεν μπορεί να του πει κανείς ότι το έβγαλε απ’ το μυαλό του – απαγόρευσαν αθλητές, μουσικούς… Εδώ προσπάθησαν να απαγορεύσουν και το γράμμα «Ζ», το θυμάσαι; μέσα στο αρχικό παρανοϊκό ντελίριό τους! Συνεπώς, χωρίς να είναι φιλελεύθερος, «τσιμπάει» μερικά δυτικά  ιδεολογικά στάνταρ τα οποία ξεφορτώνονται σαν άχρηστα ή επικίνδυνα οι κύριοι της δυτικής αναδιάρθρωσης – που λέτε κι εσείς.

Είπε και κάτι άλλο χαρακτηριστικό. Ότι υπάρχουν δύο είδη «δύσης». Ο πολύς κόσμος, η κοινωνική βάση σα να λέμε, «με την οποία μοιραζόμαστε κοινές αξίες»… Και οι ελίτ «που είναι νεο-φιλελεύθερες και αποικιοκρατικές», με τις οποίες «είμαστε σε πόλεμο».

Α.μ.: Προεκλογική παρέμβαση λίγο πριν τις ενδιάμεσες εκλογές στις ηπα;

Jill Vicious: Ναι, και αυτό, αλλά δεν τον κατηγόρησαν ότι συνωμοτεί για να τις νοθεύσει! Όχι ακόμα τουλάχιστον… Σε κάθε περίπτωση έχει παγκόσμιο ακροατήριο, για πολλούς και διάφορους λόγους. Απ’ τους οποίους ένας όχι αμελητέος είναι ότι τα δυτικά ιδεολογικά προτάγματα περί ελευθερίας και δημοκρατίας όταν απλώνονταν στον πλανήτη είχαν πάντα πολλούς και αιχμηρούς κυνόδοντες και σκληρούς τραπεζίτες, κυριολεκτικά και μεταφορικά – κι αυτό το ξέρουν οι πάντες. Τώρα θεωρώ ιδιαίτερα ενδιαφέρον ότι απ’ όλα τα μέλη του ευρασιατικού πρότζεκτ το μόνο που μπορεί να επιχειρήσει και να πετύχει μια τέτοια ιδεολογική διάβρωση των δυτικών «νέων αφηγημάτων» στη συγκεκριμένη ιστορική φάση χρησιμοποιώντας ακόμα και ιστορικό δυτικό υλικό, σε κάπως διαφορετική συσκευασία, είναι η ρωσία. Κανένα άλλο. Ούτε η κίνα (η ένδοξη εποχή των «ανατολικών φιλοσοφιών» είτε έχει χωνευτεί είτε έχει παρέλθει), ούτε το ιράν, ούτε η τουρκία, ούτε κάποιος άλλος. Μόνο η ρωσία μπορεί. Γιατί; Επειδή η ρωσική κοινωνία στο μεγαλύτερο μέρος της είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό «δυτική», με την έννοια μιας διαρκούς aller–retour πολιτιστικής, ιστορικής, πολιτικής, ιδεολογικής, ακόμα και στρατιωτικής σχέσης με (κυρίως) την κεντρική ευρώπη. Η ρωσία είναι από πολλές απόψεις «ευρώπη», παρότι γεωγραφικά μπορεί να είναι άνετα και «άπω ανατολή». 

Α.μ.: Θες να πεις ότι στη θέση του δίπολου «δυτική δημοκρατία vs σοβιετικό καθεστώς» του 3ου παγκόσμιου πολέμου αναδύεται ένα άλλο, του είδους «επιθετικές ιδεολογίες της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στη δύση vs μετάβαση πατώντας στην παράδοση»;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Είστε πρόθυμοι για ένα εκστρατευτικό σώμα;

Δευτέρα 24 Οκτώβρη>> Αυτός πάνω είναι ένας αμερικάνος απόστρατος αρχικαραβανάς (και στη συνέχεια για 14 μήνες διευθυντής της cia…) ονόματι David Petraeus – τον θυμάστε; Μεγαλούργησε για κάποια χρόνια σαν επικεφαλής της κατοχής του ιράκ. Και τώρα θέλει ο αμερικανικός στρατός να μπουκάρει στην ουκρανία, μαζί με έναν «συνασπισμό των προθύμων» (όπως εκείνος που δημιουργήθηκε για την εισβολή στο ιράκ το 2003)… για να αντιμετωπίσει τον ρωσικό στρατό. Το ίδιο θέλουν (ή απειλούν) διάφορα δυτικά μήντια…

Αλλά γιατί τέτοιες ιδέες; Δεν πεθαίνει από βαριά αρρώστια η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin); Δεν έχουν αυτοκτονήσει ή εκτελεστεί όλοι οι στρατηγοί του; Δεν διαλύεται ο ρωσικός στρατός, η ρωσική κοινωνία; Δεν πρόκειται σύντομα να απελευθερώσει ο γελωτοποιός όλα τα κατεχόμενα εδάφη; Δεν έχουν ήδη ανακαταληφθεί στρέμματα επί στρεμμάτων δυτικά του Χάρκοβου;

Για να έχουν τέτοιες φαντασιώσεις απόστρατοι (ή και όχι) του άξονα, πάει να πει ότι «ΔΕΝ»! Το πρόβλημα ωστόσο είναι ότι για να γίνουν οι φαντασιώσεις άμεσης αμερικανικής στρατιωτικής συμμετοχής στον πόλεμο στην ουκρανία πραγματικότητα, δηλαδή για να ξεκινήσει όσο πιο επίσημα γίνεται η απόλυτα φονική φάση του 4ου παγκόσμιου πολέμου, χρειάζονται μερικά βασικά πράγματα. Ένα απ’ αυτά είναι να εγκρίνουν αυτό το «ζήτω ο 4ος παγκόσμιος» τα αμερικανικά νομοθετικά σώματα…

Παραμονές των «ενδιάμεσων εκλογών» (θυμίζουμε: 8 Νοέμβρη) ίσως δεν είναι η καλύτερη στιγμή για να πει η συμμορία των αμερικάνων πολεμοκάπηλων (νεοσυντηρητικοί + «δημοκρατικοί») στους αιχμάλωτους υπηκόους τους «ετοιμαστείτε να πεθάνετε»… Έχουμε αμφιβολίες αν θα ήταν σε θέση να το πουν και μετά… Γενικά μιλώντας, κι αφού η ρωσία δεν είναι ούτε αφγανιστάν ούτε συρία, ο μέσος αμερικάνος (ακόμα και ο μεγαλύτερος φίλος των όπλων) θα νοιώσει μια κάποια ανατριχίλα αν καταλάβει ότι του ζητούν να συμμετάσχει στην καταστροφή του κόσμου (δηλαδή της οικογένειάς του)… (Επιπλέον, ο συνταξιούχος αρχιστράτηγος και οι ομοϊδεάτες του θα πρέπει να εκπαιδεύσουν το σύνολο των υπηκόων στο που βρίσκεται η ουκρανία. Υποδειγματικά αγεωγράφητοι έχουν μια τάση να την μπερδεύουν είτε με την αυστραλία είτε με την γροιλανδία. Όμως αφού θα θυσιαστούν γι’ αυτήν να μην ξέρουν, τουλάχιστον, που πέφτει;)

Τελικά εκείνο που απομένει είναι αυτό: στην Ουάσιγκτον (και στο Λονδίνο) φοβούνται. Φοβούνται το αναμενόμενο: μετά το ξεχαρβάλωμα του ουκρανικού ηλεκτρικού δικτύου και, κατά συνέπεια, το ξεχαρβάλωμα των βασικών υποδομών που ως τώρα χρησιμοποιούν ανεμπόδιστα ο ουκρανικός στρατός και οι μισθοφόροι συμμαχοί του, το ρωσικό καθεστώς θα κάνει επιθετικά βήματα (και μάλιστα από πολλές πλευρές) τέτοια και τόσα που θα είναι πολύ δύσκολο να ανασχεθούν.

Κάπως έτσι προοιωνίζονται (το πιθανότερο) οι εξελίξεις στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Το ρωσικό καθεστώς είναι πιθανό να κάνει εκείνο που δεν έκανε ως τώρα (αλλά μπορούσε απ’ την αρχή): να κόψει τον ανεφοδιασμό του Κιέβου με όπλα, πυρομαχικά κι άλλα τέτοια καλούδια. Το ότι δεν το έχει κάνει ήδη εδώ και 8 μήνες θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη∙ στο κάτω κάτω σ’ έναν πόλεμο ο ανεφοδιασμός του αντιπάλου είναι πρώτιστος στόχος…

Χωρίς όπλα, χωρίς πυρομαχικά, χωρίς ρεύμα και επικοινωνίες, χωρίς πολλά ακόμα δεν είναι ντροπή για οποιονδήποτε να σηκώσει άσπρη σημαία. Το τι θα πουν (και πως θα νοιώσουν) τ’ αφεντικά του δεν χωράει πια στην «εξίσωση»… Κι αν νοιώσουν βαθιά απογοήτευση, ε… Στην ανθρώπινη ιστορία δεν (θα) είναι οι πρώτοι.

Ψυχραιμία…. Μεταξύ της καταστροφής του πλανήτη και της καταστροφής της αμερικανικής (και νατοϊκής) ηγεμονίας, προτιμάμε σταθερά την δεύτερη. Και δεν πρέπει να είμαστε οι μόνοι.

Λάθος;

Λαγός την πτέρην έσειε, κακό της κεφαλής του…

Δευτέρα 10 Οκτώβρη>> Στη Μόσχα κάνουν συλλογή «εκκρεμοτήτων». Οι βομβαρδισμοί και οι δολοφονίες αμάχων στην πόλη του Donetsk είναι ρουτίνα…. Οι βομβαρδισμοί γύρω απ’ τον πυρηνικό σταθμό της Zaporishya έχουν γίνει επίσης ρουτίνα… Η δολοφονία της Dugina με ανατίναξη του αυτοκινήτου της στη Μόσχα, στις 23 Αυγούστου δεν ήταν ρουτινιάρικη… Η ανατίναξη των τριών απ’ τους τέσσερεις κλάδους των nord stream 1 και 2 στις 26 Σεπτέμβρη ούτε… Η ανατίναξη τμήματος της γέφυρας του Kerch στις 8 Οκτώβρη καθόλου επίσης… (Μόνο ένας πύραυλος στο προαύλιο ενός νηπιαγωγίου στο Donetsk λείπει…) (Κάποιοι τα «δουλεύουν» τα εκρηκτικά, αλλά φαίνεται ότι στα κεφάλια τους έχουν μόνο μασούρια…) To ότι στις δύο τελευταίες περιπτώσεις έγινε γρήγορα ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ, στην πρώτη απ’ την Ουάσιγκτον και στη δεύτερη απ’ το Κίεβο, ξεκαθαρίζει τα πράγματα – για να μην υπάρχουν παρανοήσεις…

Η Ανάληψη Ευθύνης απ’ το Κίεβο, μέσω τιτιβίσματος. Ο λογαριασμός είναι του Mikhail Podoliak, συνεργάτη / συμβούλου του κλόουν…

Πάνω τo επίσημο «τιτίβισμα» του Κιέβου. Αγγλικός ιδιωματισμός (καλά σπουδαγμένοι εκεί, ε;…) που σημαίνει κάτι του είδους «σας κάναμε μαλάκες».

Και ο «άξονας» ξέρει: πάνω, τμήμα απ’ την χθεσινή Washington Post…

Η χαρά πλέον δεν κρύβεται, και το μόνο που μπορεί να ρωτήσει κάποιος είναι αν αυτές οι πολιτικές βιτρίνες έχουν στοιχειώδη συναίσθηση τι λένε και τι κάνουν, για να απαντήσει μονολεκτικά «όχι»: ο υπ.εξ. της εσθονίας Urmas Reinsalu συγχαίρει τις ουκρανικές ειδικές δυνάμεις για την επίθεση στη γέφυρα…

Τι παρανοήσεις; Η Μόσχα έχει ξεκαθαρίσει τι θα συμβεί αν κτυπηθεί η γέφυρα του Kerch εδώ και καιρό. Ενδεικτικά:

Εκείνο που μοιάζει να αγνοείται ωστόσο είναι ότι το «πολιτικό πλαίσιο» της αναβάθμισης της ρωσικής στρατιωτικής δράσης στο ουκρανικό πεδίο μάχης τεκμαίρεται εύκολα από έμμεσες δηλώσεις που γίνονται εδώ και μήνες: η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» θα γίνει «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας»! Και η συλλογή των «εκκρεμοτήτων» του είδους που μνημονεύσαμε πιο πάνω, η συλλογή δηλαδή ενεργειών που πολύ εύκολα μπορούν να χαρακτηριστούν «κρατική τρομοκρατία», είναι (για εμάς) βέβαιο ότι προετοιμάζει (και διευκολύνει…) αυτήν την αναβάθμιση.

Θυμάται κανείς τι είναι «ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» και ποιος εφηύρε αυτή την έννοια; Ασφαλώς! Είναι μια γενική στρατιωτική εκστρατεία, που πέρα απ’ τα υπόλοιπα έχει ειδικό σκοπό να καταστρέψει τα «κέντρα αποφάσεων» (της όποιας «κρατικής τρομοκρατίας»)…. Ο κλόουν έχει προειδοποιηθεί εδώ και μήνες ότι αν το γυρίσει-στο-τσάμικο δεν θα είναι και τόσο ασφαλής στο Κίεβο∙ φαίνεται όμως ότι η κόκα έχει κάψει εντελώς τα εγκεφαλικά κύτταρα και τα δικά του και των συμβούλων του.

Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Καθόλου!!!

H Μόσχα συμμετέχει σε δυο διεθνείς οργανισμούς του ευρασιατικού project, που μέσα στο καταστατικό τους περιλαμβάνουν και την (στρατιωτική) συνεργασία κατά της τρομοκρατίας∙ απ’ όπου κι αν προέρχεται.

Δεν πρόκειται για αστείο!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Πυρηνικά;

Δευτέρα 10 Οκτώβρη>> Αν όσα υποστηρίζουμε πιο πάνω είναι βάσιμα, γίνεται ξεκάθαρο ότι το τελευταίο που έχει ανάγκη η Μόσχα στο ουκρανικό πεδίο μάχης είναι (τακτικά) πυρηνικά! Το γιατί οι καθεστωτικοί στη δύση (πολιτικές βιτρίνες και δημαγωγοί) συντηρούν αυτό το θέμα δεν είναι σαφές. Για την ακρίβεια: θα μπορούσε να έχει παραπάνω από μία εξηγήσεις.

Όμως εκείνο που είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με τα τεχνολογικά επιτεύγματα της καπιταλιστικής μηχανικής θανάτου είναι ότι οι ατομικές βόμβες ΔΕΝ είναι πια το χειρότερο που διαθέτουν τα οπλοστάσια! Η ανεγκέφαλη αλεπού το είχε πει δημόσια πριν χρόνια, και είναι σχετικά εύκολο σε όποιον ενδιαφέρεται να ψάξει, για παράδειγμα, τι είναι οι «βόμβες ηλεκτρομαγνητισμού», πως δρουν και πόσο καταστροφικές είναι.

Τέτοιου είδους βόμβες (και το know how) είναι γνωστό ότι διαθέτουν 4 κράτη: οι ηπα, η κίνα, η ρωσία, και η βόρεια κορέα. Ποτέ δεν έχουν δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες (δεν θα ήταν δυνατόν καν ένα τέτοιο όπλο να «δοκιμαστεί» σε κάποιο νησί του Ειρηνικού ή σε κάποια έρημο), και φυσικά δεν απαγορεύονται από κάποια διεθνή νομοθεσία – αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν τέτοιες συμφωνίες για τις ατομικές βόμβες (που φυσικά έχουν ελάχιστη σημασία…).

Τα πυρηνικά, εξαιτίας του ατιμώρητου ως τώρα εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας που έκαναν οι ηπα στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, είναι τα χειρότερα, τα πιο φονικά, για τα οποία είναι γνωστές φωτογραφίες∙ κι ένας «απολογισμός χρήσης». (Η δράση μιας «βόμβας ηλεκτρομαγνητισμού δεν μπορεί να φωτογραφηθεί, είναι «αόρατη»!). Ίσως εκεί οφείλεται η δημαγωγική εμμονή των δυτικών: δεν μπορούν να κατηγορήσουν την Μόσχα ότι θα χρησιμοποιήσει κάτι που είναι εντελώς άγνωστο στους αιχμάλωτους υπηκόους (ή και στους ίδιους!) ώστε να τους φοβήσουν και να τους πορώσουν αντι-ρωσικά, την κατηγορούν λοιπόν για κάτι γνωστό και εγνωσμένα τρομακτικό – ακόμα κι αν πρόκειται για σκέτα προπαγανδιστικά ψέματα.

Ωστόσο εκείνο που περιμένουν κατ’ ιδίαν τα δυτικά επιτελεία ότι θα συμβεί στο ουκρανικό πεδίο μάχης είναι πολύ απλούστερο. Είναι χοντρικά εκείνο που έκανε η Μόσχα τις δύο πρώτες μέρες της εισβολής, για να το περιορίσει πολύ έως μηδενίσει ύστερα κι μέχρι τώρα: να χρησιμοποιήσει την απόλυτη υπεροχή της στον αέρα σε μεγάλη κλίμακα.

Όσοι νομίζουν, επειδή διαφημίζεται η επιστράτευση 300.000 ρώσων εφέδρων και απ’ τους δυτικούς, ότι επίκεινται μάχες χιλιάδων πεζικάριων με χιλιάδες πεζικάριους, «σώμα με σώμα», ζουν στις πολεμικές ταινίες του παρελθόντος….

Στη Βαλτική πυρπόλησαν το γκάζι…

Αυτό είναι επίσης μια τρομακτική ευκαιρία. Είναι μια τρομακτική ευκαιρία να τελειώνουμε μια για πάντα με την εξάρτηση απ’ την ρωσική ενέργεια και έτσι να στερήσουμε απ’ τον Putin την οπλοποίηση της ενέργειας σα μέσου να προχωρήσει στα ιμπεριαλιστικά του σχέδια. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Και προσφέρει τρομακτικές στρατηγικές ευκαιρίες για τα επόμενα χρόνια… Αλλά εν τω μεταξύ είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε οτιδήποτε πιθανόν μπορούμε για να εξασφαλίσουμε ότι οι συνέπειες από όλο αυτό δεν θα φορτωθούν στους πολίτες των χωρών μας ή, γι’ αυτό το λόγο, στον υπόλοιπο κόσμο».

Antony Blinken, υπ.εξ. των ηπα, στις 30 Σεπτέμβρη, στη συνέντευξη τύπου μετά την συνάντησή του με την καναδή υπ.εξ. Melanie Joly. Όσοι δεν πιστεύουν στ’ αυτιά τους αλλά μπορούν να πιστέψουν στα μάτια τους (και διαβάζουν αγγλικά), ολόκληρη η συνέντευξη τύπου κατευθείαν απ’ το αμερικανικό υπ.εξ. εδώ.

Δευτέρα 3 Οκτώβρη>> Αυτό το πιο πάνω λέγεται ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ! Και πάντα έτσι λεγόταν!!! Οι κρατικοί υπεύθυνοι της συγκεκριμένης τρομοκρατικής ενέργειας δεν αφήνουν τις πράξεις τους ορφανές!

Επειδή διαπιστώνουμε στο πόπολο μια καλπάζουσα ακηδία, την διαρκώς αυξανόμενη εξαφάνιση της συναίσθησης της σοβαρότητας (ή, σε άλλες περιπτώσεις της γελοιότητας) των περιστάσεων, το σταθερό βούλιαγμα των πρωτοκοσμικών υπηκόων στη σύγχυση και στις απωθήσεις, να φωνάξουμε όσο μπορούμε (ενώ δεν θα έπρεπε να χρειάζεται) ότι: πρόκειται για υποδομές ΑΜΙΓΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ, χωρίς την ελάχιστη στρατιωτική αξία, των οποίων η καταστροφή έχει σκοπό να επιδεινωθεί έως καταστραφεί η καθημερινότητα εκατομμυρίων κρατούμενων με παραπάνω από έναν τρόπους. Ο χαρακτηρισμός «κρατική τρομοκρατία» είναι ακριβής αλλά και επιεικής.

Αν ό,τι έχει συμβεί ως τώρα σας φαινόταν συζητήσιμο απ’ την άποψη που η ασταμάτητη μηχανή υποστηρίζει εδώ και χρόνια, ότι ζούμε στον σε εξέλιξη 4ο παγκόσμιο πόλεμο, δεν μπορείτε να κλείσετε άλλο τα μάτια. Πρώτον επειδή ο αμερικάνος υπ.εξ. ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΓΩΓΩΝ κατέθεσε και το γενικότερο «πλαίσιο» της ιμπεριαλιστικής δράσης του «άξονα», που αυτονομιμοποιεί οτιδήποτε «στερεί από τον Putin» (κι όχι μόνον αυτόν μελλοντικά) από πόρους∙ πράγμα που σημαίνει επιθέσεις και καταστροφές και αλλού στον πλανήτη. Οπουδήποτε κρίνει η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο και οι σύμμαχοί τους. Και δεύτερον επειδή σ’ αυτό που είναι ξεκάθαρα και δηλωμένα η αρχή της κορύφωσης του 4ου παγκόσμιου οι «συμμαχικοί πληθυσμοί» καλό θα είναι να βολευτούν με ελεημοσύνες – και να βγάλουν τον σκασμό. (Για τους «εχθρικούς» δεν υπάρχει θέμα…)

Θυμηθείτε: οι αμερικανικές βάσεις / νόμιμοι στόχοι (από ‘δω και στο εξής) είναι διάσπαρτες στο ελλαδιστάν… και θα αυξηθούν…

Θυμηθείτε: η υποτιθέμενη ειρήνη στις καθημερινές ζωές μας είναι δανεική, με ημερομηνία λήξης. Αργά ή γρήγορα, σε δυο μήνες ή σε δυο χρόνια, θα έρθει ο λογαριασμός του ελληνικού ιμπεριαλισμού στην πόρτα του καθενός – αν δεν σηκώσουμε το μπόι της ζωής.

Ο βυθός των ημερών (1)

Δευτέρα 3 Οκτώβρη>> Στο εικονικό σύμπαν η ανατίναξη των αγωγών nord stream 1 και 2 είναι απλή ιστορία: όπως οι ρώσοι αυτοβομβαρδίζονται στον πυρηνικό σταθμό της Ζαμπορίζια, έτσι αυτοανατινάζονται στην Βαλτική – τι είναι που δεν καταλαβαίνετε; Πρόκειται για μια παράδοση τουλάχιστον 30 χρόνων: όσοι βρίσκονται απέναντι στους ιμπεριαλισμούς των δυτικών αφεντικών και των συμμάχων τους, δεν μπορεί παρά να αυτοκαταστρέφονται! Για παράδειγμα, οι κάτοικοι του μυθικού Sarajevo επί 4 χρόνια αυτοανατινάζονταν στις αγορές της πόλης… για να προκαλέσουν τον οίκτο της Δύσης (η οποία, φυσικά, δεν τσίμπαγε μ’ αυτά τα κόλπα). Εννοείται πως το ίδιο ακριβώς έκαναν όσο δολοφονούνταν από αμερικανικά drones σε γάμους και βαφτίσια στο αφγανιστάν, ή από γαλλικά βομβαρδιστικά στο μάλι: πήγαιναν γυρεύοντας επειδή (έχουν ειπωθεί κι αυτά…) «λατρεύουν τον θάνατο».

Αυτά ισχύουν στο metaverse και η χρήση κόκας βοηθάει στο να ισχύουν. Με την διαφορά ότι ούτε το metaverse ούτε τα παραισθησιογόνα του είναι πλέον διαχωρισμένα. Διαχέονται παντού, διαβρώνουν τα πάντα, προκαλούν ή ενισχύουν εκείνη την βαριεστημένη παραίτηση απ’ οτιδήποτε είναι μακριά απ’ τον κώλο μας, εκείνη την υπομονετική νεκροφιλία που υποδεικνεύει ότι «άλλοι πεθαίνουν», εκείνη την μουδιασμένη συγκατάβαση που εξυπηρετεί τα μέγιστα τ’ αφεντικά.

Στο κανονικό κόσμο, στον κόσμο που δεν έχει αποβλακωθεί; Οι πάντες ξέρουν, οι πάντες καταλαβαίνουν∙ κι όταν λέμε οι «πάντες» το εννοούμε.

Και η περιθωριακή ασταμάτητη μηχανή καταλαβαίνει∙ για καλό ή για κακό καταλαβαίνει έγκαιρα. Λίγες μόνο ώρες πριν την ανατίναξη των αγωγών (συμπτωματικά και στη βάση ανάλυσης και όχι πληροφοριών!), το βράδυ της Κυριακής 25 Σεπτέμβρη (οι υποστηρικτές το διάβασαν την επόμενη μέρα, στις 26, ημέρα των ανατινάξεων) γράφαμε (νεώτερα απ’ το δυτικό κόσμο 2) – ο τονισμός τωρινός:

…Ο «άξονας» και οι σύμμαχοί του μπαίνουν αναγκαστικά μπροστά στο δίλημμα: είτε θα αναβαθμίσουν φανερά (και προφανώς άμεσα) την συμμετοχή τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης και στις επιθέσεις στη Μόσχα (π.χ. με νατοϊκή αεροπορία, πυραύλους, κλπ) οπότε θα οδηγήσουν την κατάσταση σ’ έναν all out παγκόσμιο πόλεμο∙ είτε θα πρέπει να κάνουν πίσω ακόμα κι αν δεν το παραδεχτούν διερευνώντας άλλες τακτικές (π.χ. σαμποτάζ / «μυστηριώδεις» τρομοκρατικές επιθέσεις σε διάφορα σημεία της παλιάς και, κυρίως, της καινούργιας ρωσικής επικράτειας) για να υπονομεύσουν / φθείρουν το ρωσικό καθεστώς…

Μια απόδειξη του ποιοι ανατίναξαν τους αγωγούς είναι … το τι υποστηρίζουν για να ξεκαρφωθούν – εκτός βέβαια απ’ τον Παρωπίδα (aka Blinken) επάνω. Στον παγκόσμιο διαγωνισμό βλακείας έχουν εξασφαλίσει όχι τα χρυσά αλλά τα αδαμάντινα μετάλλια – και συνεχίζουν τις άοκνες προσπάθειές τους.

Οι πάντες ξέρουν τις αμερικανικές / νατοϊκές ασκήσεις ανθυποβρυχιακού πολέμου που έγιναν σ’ αυτήν ακριβώς την περιοχή μόλις τον περασμένο Ιούνη / Ιούλη:

Όλοι ξέρουν τα ονόματα των αμερικανικών πολεμικών που συμμετείχαν, καθώς και τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν (υποβρύχια drones…):

Λεζάντα φωτογραφίας: Ο …. που ανήκει στην Κινητή Μονάδα Αποκόλλησης Εκρηκτικών Υλικών (EODMU) 8, ετοιμάζει ψεύτικα εκρηκτικά για μια εκπαιδευτική άσκηση στη διάρκεια της BALTOPS 22 στις 10 Ιούνη…

Όλοι ξέρουν τον αριθμό, το είδος και την θέση των στρατιωτικών ελικοπτέρων που πετούσαν στις 2 Σεπτέμβρη, μετά το τέλος της BALTOPS 22 στην περιοχή:

Όλοι ξέρουν ότι η «ναυαρχίδα» της άσκησης, το αμερικανικό ελικοπτεροφόρο ανθυποβρυχιακού πολέμου Kearsarge, έπλεε σ’ αυτήν ακριβώς την περιοχή μέχρι και λίγες ημέρες πριν την ανατίναξη.

Όλοι ξέρουν, όλοι καταλαβαίνουν, το ΠΟΙΟΙ. Εκείνο όμως που παραμένει ασαφές και θολό (καθόλου παράξενο: ΚΑΙ απ’ την μεριά της Μόσχας…) είναι το ΓΙΑΤΙ.

Εδώ, σ’ αυτό το ερώτημα, τελειώνει η «πολεμική ανταπόκριση» εκ μέρους μας (που δεν είναι καθόλου του γούστου μας!)

ΓΙΑΤΙ λοιπόν; Επιπλέον: υπάρχει περίπτωση το timing αυτής της ανατίναξης να είναι μέρος του «γιατί;»

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ο βυθός των ημερών (2)

Η χαριτωμένη ανοησία της εποχής: η νεαρή γερμανίδα Luisa Neubauer, «πράσινη» ακτιβίστρια για την σωτηρία του κλίματος και του πλανήτη (του ρεύματος Greta Thunberg και με αντίστοιχη σχολική δράση στο πρόσφατο παρελθόν της) μιλώντας απ’ την Κοπεγχάγη στα μέσα του περασμένου Ιούνη δήλωσε αστειευόμενη (;) «σχεδιάζουμε να ανατινάξουμε έναν αγωγό». Επειδή η κυρία Neubauer θέλει να σώσει ειδικά τους «τριτοκοσμικούς», ο αγωγός πετρελαίου που σημαδεύει είναι υπό κατασκευή ανάμεσα στην ουγκάντα και στην τανζανία (east african crude oil pipeline / EACOP). Συνεπώς απαλλάσσεται για τους nord stream… (Ωραίο χιούμορ όμως, τέτοιους καιρούς).

Δευτέρα 3 Οκτώβρη>> Η ανατίναξη των αγωγών ήταν πολεμική ενέργεια του άξονα και των συμμάχων του σαφώς έξω απ’ το τυπικό πεδίο μάχης (την ουκρανική επικράτεια), που αποκάλυψε σ’ όσες / όσους έχουν ακόμα μυαλό στο κεφάλι τους ποιο είναι το πραγματικό πεδίο μάχης. Ο κύριος στόχος του ήταν το Βερολίνο∙ η Μόσχα μόνο δευτερευόντως. Κι αυτό επίσης αποκαλύπτει το εύρος των πραγματικών στόχων του άξονα. Μόνο που τώρα πια αναγκαστικά το “πραγματικό” υπέρκειται του “τυπικού”, πράγμα που σημαίνει ότι το Βερολίνο έχει συρθεί στον πόλεμο….

Μόνο το Βερολίνο; Καλή ερώτηση.

Τέσσερεις ημέρες πριν την ανατίναξη των nord stream 1 και 2, στις 22 Σεπτέμβρη, η FSB (οι ρωσικές υπηρεσίες…) ανακοίνωσε ότι χάλασε ένα ουκρανικό σχέδιο για επίθεση στον turk stream (χωρίς διευκρίνιση αν στόχος ήταν ο turk stream 1 που τροφοδοτεί την τουρκία ή ο turk stream 2 που κατευθύνεται μέσω τουρκίας προς βουλγαρία, ουγγαρία, σερβία…) Στη σχετική ανακοίνωση αναφερόταν και η σύλληψη ενός ρώσου, που είχε στρατολογηθεί απ’ τις ουκρανικές υπηρεσίες.

Η καταγγελία δεν τράβηξε ιδιαίτερη προσοχή απ’ τους δυτικούς δημαγωγούς, ούτε πριν τις 26 Σεπτέμβρη ούτε μετά – γιατί άλλωστε; Έχει ωστόσο το ενδιαφέρον της.

Πρώτον, οι δύο turk stream ακουμπούν στον βυθό της Μαύρης Θάλασσας σε μεγάλα βάθη (έως και 3.000 μέτρα), σε αντίθεση με τους nord stream στον βυθό της Βαλτικής (έως 100 μέτρα). Στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι αδύνατο να προσεγγιστούν από βατραχανθρώπους. Επιπλέον στη Μαύρη Θάλασσα δεν υπάρχουν νατοϊκά ή αμερικανικά πλοία για τεχνική και στρατιωτική υποστήριξη τέτοιας ενέργειας. Τα μόνα που είναι κάπως ευκολότερα προσιτά (αν και φυλασσόμενα) είναι τα σημεία εισόδου και εξόδου των αγωγών απ’ την θάλασσα, στη ρωσική και στην τουρκική ακτή. Το γρήγορο, αμέσως μετά την ανατίναξη στη Βαλτική, τηλεφώνημα της ανεγκέφαλης αλεπούς (aka Putin) στον Erdogan πιθανότατα σχετίζεται και μ’ έναν τέτοιο κίνδυνο και την ανάγκη αυξημένης φύλαξης.

Δεύτερον:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Θέσεις αρχής

Πολλοί μιλάνε στη δύση για την “ανικανότητα” του ρωσικού στρατού… Για την αστυνομία όμως; Δεν έχουν λόγια, ε;;; Δυτικού επιπέδου!!!

Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη>> Η εναντίωση στους πολέμους των αφεντικών είναι (για εμάς εδώ…) θέση αρχής. Που σημαίνει θέση αδιαπραγμάτευτη. Δεν υπάρχουν (για εμάς εδώ…) «καλά» αφεντικά που είναι εναντίον «κακών» αφεντικών – απ’ την μικρή κλίμακα στις δουλειές ως την μεγάλη του καπιταλισμού σε όλο τον πλανήτη.

Ο φιλειρηνισμός είναι διαφορετικό πρόταγμα απ’ το πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών.  ‘Όχι καλύτερο ή χειρότερο∙ διαφορετικό. Ο φιλειρηνισμός μπορεί (όχι εύκολα, όχι «αυτόματα») να εξελιχθεί σε συνειδητοποίηση της ταξικής αντιπαλότητας∙ μπορεί όμως να είναι και να παραμείνει έκφραση του οππορτουνισμού «μακριά απ’ τον κώλο μου κι ας είναι δέκα πόντους»! Σ’ αυτήν την δεύτερη εκδοχή του μπορεί να φτάσει να είναι, ακόμα ακόμα, και «κατά παραγγελία»… Κάποιων αφεντικών.

Ο πόλεμος στον πόλεμο… περνάει οπωσδήποτε απ’ την διαρκή εναντίωση στον μιλιταρισμό, όποια μορφή κι αν παίρνει. Κι αν αυτός ο πόλεμος, ο δικός μας πόλεμος, τις τελευταίες δεκαετίες χρειάζεται έναν πολικό αστέρα για να μην χαθεί στα σκοτάδια της προπαγάνδας, αυτός υπάρχει. Και λέγεται Παλαιστίνη.

Ο φιλειρηνισμός (ειδικά στις πρωτοκοσμικές εκδοχές του) μπορεί να αδιαφορεί για την Παλαιστίνη. Μπορεί επίσης να αδιαφορεί για τον μιλιταρισμό, όταν αυτός παρουσιάζεται σαν «ανώδυνες προετοιμασίες» για έναν (μελλοντικό…) πόλεμο. Ο φιλειρηνιστής συνήθως αιφνιδιάζεται όταν ο οξυμένος ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός βγαίνει απ’ τις οθόνες και φτάνει στην πόλη του, στη γειτονιά του, στην πόρτα του. Οι διαμαρτυρίες του τότε δεν είναι αδιάφορες∙ κινδυνεύουν όμως να είναι άχρηστες, αναποτελεσματικές, ακόμα και χειραγωγίσιμες.

Απ’ αυτές τις θέσεις η άρνηση στράτευσης στη ρωσία, η λιποταξία έχει αξία∙ όση έχει η άρνηση στράτευσης στην ουκρανία, η λιποταξία εκεί, που είναι αρκετά πλατιά, υπαρκτή, υπαρκτότατη, κι ας μην την αναφέρουν εδώ και μήνες οι δυτικοί δημαγωγοί. Η αξία έγκειται στην ενστικτώδικη αν και ατομικίστικη απορρίψη του «η πατρίς κινδυνεύει». Κι εκεί είτε η συνειδητοποίηση (και μάλιστα η ριζοσπαστική συνειδητοποίηση) αρχίζει∙ ή το «ο σώζων εαυτόν σωθείτω» θριαμβεύει…

Και οι διαδηλώσεις υπέρ της ειρήνης έχουν αξία, είτε γίνονται στη Μόσχα και σε άλλες ρωσικές πόλεις, είτε γίνονται στις αμερικανικές πόλεις – ασφαλώς γι’ αυτές τις τελευταίες πρέπει κανείς να σκάψει αρκετά για να βρει κάποια στοιχεία. Βρίσκονται όμως πια στο σταυροδρόμι: είτε θα τροφοδοτήσουν, έστω με καθυστέρηση, την συνειδητοποίηση του ιμπεριαλισμού «μας» (το «μας» αφορά το κάθε καπιταλιστικό κράτος χωριστά), είτε θα είναι η εκδήλωση μιας ανιαρής «ευαισθησίας» που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά του ιμπεριαλισμού «των άλλων».

Αν αυτά τα πιο πάνω τα καταλαβαίνετε, μπορείτε να συνεχίσετε στα παρακάτω… χωρίς να ψάχνετε με «ποιόν είναι» η ασταμάτητη μηχανή!

Νεώτερα απ’ το δυτικό μέτωπο (1)

Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη>> … Ο Putin αρκετά συγκροτημένα και με τετράγωνη λογική συμπέρανε ότι ο πόλεμος δεν είναι πια (αν ήταν ποτέ) ένα ζήτημα ανάμεσα σ’ αυτόν και τον ουκρανό πρόεδρο Zelensky σχετικά με την Ουκρανία και την Ρωσία, αλλά μάλλον ένα ζήτημα ανάμεσα στη Ρωσία και την Δύση – με την Αμερική επικεφαλής.

Ο Putin έκανε τόσο καθαρό όσο το χιόνι του χειμώνα ότι ξέρει πως η Δύση – και πρώτες απ’ όλους οι ΗΠΑ – δεν θέλει μια στρατηγική διευθέτηση αλλά μάλλον την διάλυση και την καταστροφή της Ρωσίας.

Κατά συνέπεια ο Putin δεν πρόκειται να συνεχίσει έναν περιορισμένο πόλεμο, κι αυτό που πρέπει να περιμένει κανείς ότι θα αξιοποιήσει το σύνολο των δυνατοτήτων του για να νικήσει σ’ αυτόν τον πόλεμο. Η τελευταία φράση του διαγγέλματός του ήταν ξεκάθαρη: τώρα αντιλαμβάνεται τον εαυτό του μέσα στην ιστορική γραμμή των Ρώσων ηγετών που έσωσαν την χώρα απ’ την καταστροφή:

«Είναι η ιστορική μας παράδοση και η μοίρα του έθνους μας να σταματάμε εκείνους που θέλουν την παγκόσμια ηγεμονία και απειλούν να κομματιάσουν και να σκλαβώσουν την χώρα μας. Ας είναι σίγουροι ότι θα τους σταματήσουμε κι αυτή τη φορά» είπε.

Πρόκειται για μια ιστορική στιγμή πολύ πιο επικίνδυνη απ’ την κρίση των πυραύλων στην Κούβα. Κι αυτό επειδή ο Putin δείχνει την ψυχρή αποφασιστικότητά του να νικήσει, και επειδή ο πρόεδρος των ΗΠΑ και οι σύμβουλοί του είναι αποδεδειγμένα ανίκανοι να διαμορφώσουν ή έστω να αναζητήσουν μια διπλωματική λύση.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Νεώτερα απ’ το δυτικό μέτωπο (2)

Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη>> Η δυτική δημαγωγία κράτησε παραμορφώνοντάς τα όσα τα αφεντικά της θεωρούν πως τους συμφέρουν απ’ το 14λεπτο διάγγελμα της ανεγκέφαλης αλεπούς (aka Putin) στις 21 Σεπτέμβρη: μας απειλεί με πυρηνικά… Το ρωσικό καθεστώς φυσικά δεν μίλησε για πρώτο πλήγμα. Αντίθετα το αναθεωρημένο αμερικανικό αμυντικό δόγμα αυτό ακριβώς προβλέπει: επίθεση με πυρηνικά όχι σαν απάντηση αλλά σαν «πρώτο κτύπημα». Ακόμα και η κυρία Όνομα-και-Πράγμα το έχει πει, καμαρώνοντας: «θα το πατήσω πρώτη το κουμπί αν χρειάζεται». Έχουν τα αφεντικά του «άξονα» το ακαταλόγιστο; Πείτε μας ω δυτικοί δημαγωγοί, για να ξέρουμε.

Σημασία έχει τελικά το τι συμβαίνει πραγματικά στη συγκεκριμένη φάση του πολέμου στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Το πράγμα είναι απλό από πρώτη ματιά: η Μόσχα ενσωματώνει (προσαρτά είναι πιο σωστή λέξη) όλα τα ουκρανικά εδάφη που έχει υπό τον έλεγχό της ως τώρα και κατ’ αυτόν τον τρόπο, γινόμενα τμήμα της επικράτειας της ρωσίας, θα υπόκεινται στην πλήρη κάλυψη του ρωσικού στρατού. Πρόκειται για μια πολιτική παρά στρατιωτική κίνηση – με πολλές, άλλες φανερές κι άλλες λιγότερο φανερές συνέπειες.

Από την μιλιταριστική άποψη η επιστράτευση των 300.000 εφέδρων δεν ήταν απαραίτητη (κατά την ταπεινή μας άποψη), παρότι ο αριθμός αυτός αφορά κυλιόμενες «υπηρεσίες». Σε κάθε περίπτωση η Μόσχα διαθέτει αρκετό τακτικό στρατό για να αναλάβει την φύλαξη των καινούργιων «συνόρων» της που εν μέρει αντικαθιστούν τα παλιότερά της με το Κίεβο, και δεν φαίνεται να έχει σ’ άλλη συνοριακή γραμμή, αλλού, κάποιο επείγον πρόβλημα. Το επιχείρημα ότι «πρόκειται για 1.000 χιλιόμετρα γραμμής μετώπου» είναι προσχηματικό: η ρωσία έχει επιπλέον αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα σύνορα με την ουκρανία στα βόρεια του Χαρκόβου, και πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα είναι επίσης τα σύνορα της λευκορωσίας με την ουκρανία∙ απ’ αυτές τις μεριές εισέβαλε επίσης ο ρωσικός στρατός στα τέλη Φλεβάρη.

Πρακτικά πάνω από 2.000 χιλιόμετρα συνόρων έγιναν εμπόλεμη ζώνη τότε∙ και δεν χρειάστηκε επιστράτευση εφέδρων. Υποθέτουμε ότι η τωρινή επιστράτευση στοχεύει (πέρα απ’ την δημιουργία εντυπώσεων στη δύση) κυρίως στο εσωτερικό, στη ρωσική κοινωνία, πέρα από εκείνους που υπηρετούν αυτή τη στιγμή την θητεία τους: να την κάνει πρακτικά συμμέτοχη στον «εθνικό αγώνα» ακόμα και με φέρετρα και ηρωϊκές κηδείες, αφού ως τώρα με τον τρόπο που γινόταν η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», αυτή η ευρεία κοινωνική συμμετοχή στον πόλεμο ήταν ουσιαστικά ασήμαντη.

Η συγκεκριμένη κίνηση της Μόσχας (που ούτε παράλογη ούτε απρόβλεπτη μπορεί να θεωρηθεί…) αλλάζει πράγματι τα δεδομένα στο ουκρανικό πεδίο μάχης (έχοντας πολλές συγγένειες με τις κινήσεις του Πεκίνου στο άλλο πεδίο μάχης, εκείνο της ταϊβάν).

Θεωρούμε ότι είναι πολύ πιθανότερο να οδηγήσει στη μείωση, ακόμα και στο (προσωρινό;) τέλος της πολεμικής έντασης όπως εκδηλώνεται τώρα, παρά στον αναμενόμενο all out 4ο παγκόσμιο πόλεμο…

Όχι ότι το δεύτερο μπορεί (ή πρέπει) να αποκλειστεί – μιλώντας γενικά. Ωστόσο δεν θα εξαρτηθεί απ’ την Μόσχα.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.