Tag: μακεδονία

Τρίτη 23 Γενάρη. Δεν είναι μόνο οι hard core φασίστες αλλά και πολλοί περισσότεροι «πατριώτες», που πιστεύουν ότι η Istanbul είναι «ελληνική». Δεν θα έκαναν, ίσως, συλλαλητήρια για να διατρανώσουν την «ελληνικότητά» της με τα τωρινά δεδομένα. Αλλά κατά βάθος πιστεύουν ότι κάποτε θα «απελευθερωθεί». Είναι μια εθνική φαντασίωση εν υπνώσει: ο πληθυσμός της Istanbul είναι 1,5 φορά το σύνολο του ελληνικού, κι αν χρειαζόταν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους έλληνες «απελευθερώτες» της μόνο με ροχάλες…

Μπορεί να μην «σπρώχνει» κανείς να γίνει υλική (δηλαδή: πολιτική με όρους ιμπεριαλισμού και εξουσίας) δύναμη η «ελληνικότητα της Istanbul», όμως δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια να το πετύχει υπέρ της «ελληνικότητας της μακεδονίας». Ως γνωστόν (στον υπόλοιπο πλανήτη, αλλά ποιος ασχολείται με δαύτον όταν παραληρεί η θεία Λίτσα;) υπάρχει όχι μία αλλά τρεις μακεδονίες. Η μακεδονία του Αιγαίου (στην ελλάδα), η μακεδονία του Πιρίν (στην βουλγαρία) και η μακεδονία του Βαρδάρη (η σημερινή δημοκρατία της μακεδονίας). Με δεδομένο ότι ο όρος «μακεδονία» αφορά κατ’ αρχήν γεωγραφικό προσδιορισμό, η φράση «η μακεδονία είναι μία και ελληνική» σημαίνει ότι το ελλαδιστάν διεκδικεί τα εδάφη και των άλλων δύο. Αυτό και μόνον αυτό.

Αυτή είναι η στρατηγική φαντασίωση της ελληνικής ιμπεριαλιστικής επέκτασης. Η τακτική φαντασίωση είναι ότι η ελληνική μαύρη αντίδραση μπορεί να βαφτίζει όποιον θέλει, όπως θέλει… Αλλά, προσέξτε: δεν ασχολείται με την μακεδονία του Πιρίν!!! Γιατί; Επειδή τα αφεντικά των ιμπεριαλιστικών ονειρώξεων το θεωρούν πολύ δύσκολο να κατακτήσουν αυτήν την μακεδονία, πολεμώντας και νικώντας το βουλγαρικό κράτος… Αντίστροφα, επειδή θεωρούν λίγο πολύ «του χεριού τους» το μακεδονικό κράτος, απ’ αυτό, σαν ενδιάμεση τακτική αποσταθεροποίησης, ζητάνε … ότι τους κατέβει. Κι αν χρειαστεί «κατεβάζουν τον λαό στο δρόμο να αγωνιστεί για τα εθνικά δίκαιά του»…

Η πολύ υπολογισμένη ιδιοτέλεια του ελληνικού ιμπεριαλισμού, είτε των ορέξεών του, είτε των φαντασιώσεών του («όπου μας παίρνει»…), φαίνεται και απ’ αυτό. Στο νότο της ιταλικής χερσονήσου υπάρχει ένα σύνολο περιοχών στα παράλια της Καμπανίας, της Απουλίας, της Καλαβρίας και της Σικελίας που έχει το εναλλακτικό τοπικό όνομα magna graecia. «Μεγάλη ελλάδα». Το όνομα έχει ξεμείνει απ’ την εποχή της Ρώμης: υπήρχαν εκεί αποικίες των ελληνικών πόλεων. Από ιστορική και ονοματολογική άποψη η magna graecia καλύπτει όλα τα εθνικιστικά επιχειρήματα που οι ντόπιοι φασίστες και τα τσιράκια τους εκτοξεύουν κατά της δημοκρατίας της μακεδονίας.

Ακούσατε, είδατε ποτέ κανέναν να διαμαρτύρεται γι’ αυτό; Να λέει «η ελλάδα είναι μία και ελληνική»; Να υπονοεί ότι πρέπει αυτά τα ιταλικά εδάφη να «απελευθερωθούν»;

Όχι!! Δεν τα βάζει ο ελληνικός ιμπεριαλισμός με το ιταλικό κράτος… Οι φαντασιώσεις, οι ψυχώσεις και οι ορέξεις του είναι για «εκεί που τον παίρνει».

Μόνο που όπως συμβαίνει και με την θεία Λίτσα, αυτήν την ιστορική περίοδο, έχει ρετάρει… Έχει βαρέσει μπιέλα… Δεν καταλαβαίνει τίποτα…

Κυριακή 21 Γενάρη. Στιγμιότυπα απ’ το καρναβάλι στο Vencani, ένα χωριό στα δυτικά της πουγου δημοκρατίας της μακεδονίας (καλά το λέμε ω αρχιτράγοι και λοιποί ή θα μας αφορήσετε;).

Το d.i.y. καρναβάλι στο Vencani ξεκίνησε χτες. Και αποκαλύπτει τα σατανικά σχέδια των οχτρών – αποκλείεται να μην ξεχωρίσει κανείς τους αιμοδιψείς (αλλά ενίοτε και «έκφυλους»!) που απειλούν τα εθνικά δίκαια των ελλήνων!

Από κάθε άποψη το καρναβάλι στο Vencani (διεθνώς γνωστό) είναι χιλιάδες φορές πιο αυθεντικό και ευχάριστο απ’ το σημερινό των «το όνομά μας είναι η ψυχή μας»…

Απ’ την άλλη μεριά ό,τι μπορεί ο καθένας…

Πέμπτη 18 Γενάρη. Αν έχετε την υποψία, θα το επιβεβαιώσουμε: έχουμε αποφύγει να μιλήσουμε για το “εθνικό θέμα” μέχρις ότου ξεκαθαρίσουμε ορισμένα σημεία (κάπως μας βρωμάει…). Εν τω μεταξύ υπάρχει κάτι που είναι ολοφάνερο: οι φαιορόζ “παίζουν” με το θέμα για εσωτερική κατανάλωση. Άνοιξαν (ενώ μπορούσαν να μην το κάνουν) την “δημόσια φλυαρία” έγκαιρα, έτσι ώστε να μην μείνει ούτε μισός φασίστας, ξέμπαρκος, χύμα κι ανοργάνωτος, που να μην “ζεσταθεί”. Ωστόσο δεν έχει τόση σημασία το τι λέει κάθε φασίστας, όσο το τι σκοπεύουν να κάνουν οι παρακρατικοί μηχανισμοί. Αυτό είναι κάτι που δεν έχουμε ξεκαθαρίσει ακόμα…

Μέσα σ’ αυτή την εσκεμένη και μεθοδευμένη πυροδότηση του εθνικού λαϊκοφασισμού, ο ψεκασμένος συγκυβερνήτης προσπαθεί να κολυμπήσει σαν ψάρι: στο βούρκο, που όμως δεν είναι μόνο δικός του. Θα φανεί πόσο θα τα καταφέρει. Αλλά ήδη πρέπει να το σημειώσετε: προστατεύεται καλά από παρακρατικούς μηχανισμούς· είναι “asset” τους.

Απόδειξη; Το πόσο όμορφα κι ωραία ξεχάστηκε / ξεπεράστηκε εκείνο το θεματάκι με το λαθρεμπόριο – των 300 (χιλιάδων) οβίδων… (Προφανώς δεν έκανε του κεφαλιού του… Και, παρότι δεν έχουμε κάποια ακλόνητη απόδειξη, εξακολουθούμε να το σχετίζουμε με τον αμερικανικό εξοπλισμό των ypg – μια ιστορία που συνεχίζει να «τρέχει»…)

Έχουν σχέση αυτά; Μπορεί ναι, μπορεί όχι…

(Υ.Γ. Άσχετα με το τι μπορεί να πει ο οποιοσδήποτε, σχετικός ή άσχετος, το μακεδονικό κράτος μπορεί να ενταχθεί σε διεθνείς οργανισμούς, τύπου νατο ή ε.ε. με το «τυπικό» όνομά του, δηλαδή αυτό το former yugoslav republic of macedonia – και η Αθήνα δεν μπορεί να βάλει «βέτο». Έχει ήδη καταδικαστεί για το «βέτο» της το 2008· περισσότερα κάποια άλλη στιγμή. Σημειώστε πάντως ότι το “δημοκρατία της μακεδονίας” (republic of macedonia) είναι το αγαπημένο στους έλληνες “fyrom” χωρίς το “fy”. E, ας την λένε σκέτο “rom”!

Το κυριότερο είναι, όμως, ότι η ε.ε. είναι διατεθειμένη να δώσει «ημερομηνία ένταξης» στο μακεδονικό κράτος – κάπου το 2025 ας πούμε – ξεκινώντας τις «ενταξιακές διαπραγματεύσεις» άμεσα, και χωρίς να υπάρχει απ’ τα πριν «λύση». Το γιατί επίσης κάποια άλλη στιγμή. Θα εφαρμόσει για την περίπτωση το κοινοτικό κεκτημένο της ένταξης …. της (νότιας) κύπρου!!! Ξεκινάμε τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις και, εν τω μεταξύ, θα πρέπει να βρεθεί η «λύση». Κι αν δεν βρεθεί; Ε, δεν πειράζει: το μακεδονικό κράτος θα μπει στην ε.ε…. Και οι έλληνες πατριώτες ας πνίξουν τα νεύρα τους καταθέτοντας λουλούδια στον τάφο του μαφιόζου Τάσσου Παπαδόπουλου. Που έδειξε τον δρόμο…

Δεν ξέρουμε πόσο αρέσει αυτό στο ελληνικό βαθύ κράτος και στους συμμάχους του. Δεν μπορούν όμως να το εμποδίσουν πια…)

Τετάρτη 10 Γενάρη. Προς το παρόν κάτι μικρό, αφού θα πρέπει σύντομα να γίνουμε πιο αναλυτικοί: η Αθήνα εκτός απ’ το να “σπρώχνει” υπόγεια του ντόπιους εθνοφασίστες (κάθε είδους, προέλευσης και μηχανισμών, συμπεριλαμβανόμενου του παπαδαριού), ποντάρει επίσης υπόγεια και στις κινήσεις των ανάλογων απ’ την άλλη μεριά των συνόρων.

Με το καθόλου ευφάνταστο “λεγόμαστε Μακεδονία” οι οπαδοί του Γκρουέφσκι (πρώην πρωθ.) εντός και εκτός μακεδονικού κράτους (κυρίως στη βόρεια αμερική) ετοιμάζονται να βάλουν τρικλοποδιές στον Zaev και την κυβέρνησή του. Υποψιαζόμαστε ότι το ουσιαστικό τους κίνητρο δεν είναι το «όνομα» (όπως δεν είναι ούτε στο ελλαδιστάν…). Το κίνητρο των ακροδεξιών στην επικράτεια του μακεδονικού κράτους είναι ότι δεν θέλουν να πιστωθεί στους σοσιαλδημοκράτες του Zaev μια κάποια διεθνής αναβάθμιση του κράτους, είτε με την ένταξη στο νατο, είτε (κυρίως) με την οριστικοποίηση ενός χρονοδιαγράμματος ένταξης στην ε.ε.

Εν τω μεταξύ οι έλληνες «το όνομά μας είναι η ψυχή μας» διασκεδάζουν σα νονοί: διαγωνίζονται στο κατάλληλο όνομα για την «μικρή»….

Τετάρτη 3 Γενάρη. …Δεν υπάρχει διαπραγμάτευση χωρίς κόκκινη γραμμή. Αυτές βέβαια δεν ανακοινώνονται γιατί θέλω να υπογραμμίσω ότι απορώ με τις δηλώσεις σειράς κομμάτων και προσωπικοτήτων οι οποίοι απαιτούν πριν καν αρχίσει η διαπραγμάτευση να δηλώσω εγώ δημόσια ποιές είναι οι κόκκινες γραμμές, πού πάει η διαπραγμάτευση, ποιοι είναι οι στόχοι κλπ. Νομίζω ότι δεν έχει στοιχείο λογικής, παρά μικροκομματικής αντίληψης, το να θέλεις η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα πριν καν ξεκινήσει η διαπραγμάτευση να έχει παραδώσει όλη την διαπραγματευτική της τακτική και στρατηγική. Τέτοια λάθη δεν τα κάνουμε…

Ποιός τα λέει αυτά; Ο ογκόλιθος υπ.εξ. Nick the greek, συνεντευξιαζόμενος χτες στον φιλικό καθεστωστικό real fm. Για το θέμα του “ονόματος” (που “ειναι η ψυχή μας”…) Μα δεν ήταν αυτός που όχι απλά δήλωνε δημόσια ποια είναι η «κόκκινη γραμμή» του στις τελευταίες διαπραγματεύσεις για το «κυπριακό», αλλά την περιέφερε αυτήν την «κόκκινη γραμμή» ανά την ευρώπη, ξεκινώντας απ’ το Λονδίνο (για να κοιμάται ήσυχο το αγγλικό καθεστώς για τις βάσεις του στην κύπρο), μήνες πριν αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις στην ελβετία; Αυτός δεν ήταν;

Αυτός. Ακριβώς. Μήπως τότε «έκανε λάθος» και το παραδέχεται τώρα, με ένα χρόνο καθυστέρηση; Όχι φυσικά. Εκείνο που συμβαίνει τώρα είναι ότι και το Λονδίνο (κι όχι μόνο η Ουάσιγκτον) θέλει μια «λύση» στις σχέσεις μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων, έτσι ώστε να προχωρήσει η ένταξη του μακεδονικού κράτους στο νατο – πριν μπει στην ε.ε… Υπάρχει μια πρεμούρα… Το ελλαδιστάν, απ’ την μεριά του, δεν έχει πολλά περιθώρια ελιγμών· και πάντως δεν μπορεί να κοιτάει κλεφτά και προς Μόσχα μεριά. Επιπλέον η Αθήνα είναι αναγκασμένη να καταπιεί την ενόχλησή της και να πάρει σοβαρά υπόψη της την πολύ γρήγορη «βελτίωση των σχέσεων» μεταξύ Σκοπίων και Σόφιας· που αυτό το εξάμηνο θα έχει και την ευθύνη της προεδρίας της ε.ε.

Θα προσπαθήσει απ’ ότι φαίνεται, λοιπόν, να κάνει έναν συμβιβασμό. Μένει όμως να φανεί πόσο αντέχει, κι αν θα σκεφτεί κανά κόλπο της τελευταίας στιγμής… (Τα έχει κάνει κι αυτά στο παρελθόν στο ελληνικό βαθύ κράτος…)

Παρασκευή 1 Σεπτέμβρη. … Χαίρομαι … που δικαιώθηκε η πολιτική μας της μη επέμβασης στα εσωτερικά της χώρας σας… Δήλωση υψηλού επιπέδου! Μπορείτε να την φανταστείτε, απ’ το στόμα κάποιου, π.χ. αμερικάνου ή γερμανού, να αφορά το ελλαδιστάν; “Χαίρομαι που δεν ανακατευόμαστε στα εσωτερικά σας…. γιατί, φυσικά, θα μπορούσαμε… αλλά θα στεναχωριόμουν πολύ τότε…”

Αυτή την υπεροπτική στάση εκδήλωσε ο ογκόλιθος Nick thε greek απ’ τα Σκόπια. Έχοντας εκτιμήσει ότι η στάση του “τσαμπουκά” που κράτησε εναντίον της Άγκυρας ώστε να βουλιάξει η πιο πρόσφατη “προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού” δεν θα δουλέψει στο “μακεδονικό” (την καινούργια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του μακεδονικού κράτους την “αγαπάνε” όλοι αυτήν την περίοδο, εκτός απ’ την Μόσχα βέβαια…) εφαρμόζει άλλη τακτική. Του “γλυκούλη γείτονα”. Ο οποίος όμως, υπηρετώντας τα συμφέροντα του ελληνικού βαθέος κράτους, βάζει προϋποθέσεις (όπως έκανε και με το “κυπριακό”). Οι απαιτήσεις της Αθήνας εδώ είναι: να κάνει η κυβέρνηση Zaev «χειρονομίες καλής θέλησης»…

«Αθώο» ακούγεται… Όσο «αθώο» ακουγόταν το «να φύγει ο τουρκικός στρατός απ’ την κύπρο Τώρα!»… Αλλά είναι δηλητηριώδες. Γιατί αυτό που απαιτεί το ελληνικό κράτος και το βάζει σαν προϋπόθεση για να κουβεντιάσει το θέμα του «ονόματος» είναι η εκκαθάριση των συμβόλων του «μεγαλεξανδρινού» μεγαλοϊδεατισμού των Σκοπίων… τα οποία υποστηρίζει με φανατισμό η ακροδεξιά αντιπολίτευση του πρώην πρωθ. Gruevski (άσπονδου φίλου της ελληνικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής). Με απλά λόγια αυτό που ζητάει η Αθήνα ονομάζοντάς το «χειρονομίες καλής θέλησης» είναι αφορμές για ανανέωση της εσωτερικής έντασης μέσα στην επικράτεια του μακεδονικού κράτους!

Έτσι αναδεικνύεται το βρώμικο νόημα της δήλωσης περί «…. μη επέμβασης στα εσωτερικά της χώρας σας…» που, αν ήταν κυριολεκτική, θα ήταν απλά ηλίθια. Το νόημα είναι το ανάποδο: θα σπρώξουμε όσο μπορούμε τα πράγματα ώστε να γίνετe μπίλιες· ζητώντας σας «χειρονομίες καλής θέλησης» που αν πάτε να τις κάνετε θα ανάψουν τα αίματα των (κρυφά φίλων μας) ακροδεξιών αντιπάλων σας…