Tag: λίβανος

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή

O Khamenei και το καινούργιο υπουργικό συμβούλιο στην πρώτη επίσημη συνάντησή τους, στις 27 Αυγούστου. Στα αριστερά του σκεπτικός, με το χέρι στο σαγόνι, ο Pazeshkian.

Δευτέρα 2 Σεπτέμβρη (00.21)>> «Μα τι έχει πάθει η Τεχεράνη και δεν έχει ισοπεδώσει ακόμα το Τελ Αβίβ;» Χμμμμ…

Είναι (μάλλον…) κοινό μυστικό ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, άσχετα απ’ το πόσο μετρημένη και ισορροπημένη θα είναι η απάντηση της Τεχεράνης στη δολοφονία του Haniyeh, έχει στο ρεπερτόριό του και επόμενη, νο 3 προβοκάτσια. Ακόμα χειρότερη απ’ την δεύτερη (την δολοφονία Haniyeh), που ήταν με την σειρά της χειρότερη απ’ την πρώτη (την επίθεση στην πρεσβεία στη Δαμασκό και την δολοφονία του Reza Zahedi και μερικών ακόμα αξιωματικών των «φρουρών της επανάστασης»). Κάποιοι φοβούνται ότι αυτή η νο 3 προβοκάτσια θα έχει σχέση με το al Aqsa… Ωστόσο με αυτόν τον τρόπο το σύνολο των μουσουλμανικών κοινωνιών του πλανήτη θα βρεθεί απέναντι στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς∙ και τα καθεστώτα που κρατούν φιλικές σχέσεις με το φασιστοΤελ Αβίβ (π.χ. μαρόκο, αίγυπτος ή ιορδανία) θα βρεθούν σε πολύ άσχημη θέση… (Κάτι άλλο θα βρεθεί λοιπόν…)

Όπως και νάχει η Τεχεράνη δεν χρειάζεται απλά να απαντήσει στη δολοφονία του Haniyeh. Χρειάζεται, μεσοπρόθεσμα,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή 2

Δευτέρα 26 Αυγούστου (1.22)>> Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν (μπορούμε να) ξέρουμε τα αποτελέσματα της χθεσινής από αέρα επίθεσης της Χεζμπ’ Αλλάχ (σαν απάντηση για την δολοφονία του Fouad Shokor) σε στρατιωτικούς στόχους του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος. Ούτε σε πιο βαθμό (και αν) η «προληπτική επίθεση» του Τελ Αβίβ (με 100 αεροπλάνα λέει!!! σε οικισμούς και κωμοπόλεις…) σε υποτιθέμενες θέσεις της Χεζμπ’ Αλλάχ μισή ώρα πριν περιόρισε την επίθεσή της. Υπάρχουν όμως ορισμένα στοιχεία ορατά δια γυμνού οφθαλμού, απ’ όσους φυσικά έχουν μάτια για να βλέπουν και να καταλαβαίνουν τι βλέπουν.

Το πρώτο δεδομένο, όχι ακριβώς καινούργιο αλλά δεδομένο που επιβεβαιώθηκε χθες, είναι ότι ούτε η Χεζμπ’ Αλλάχ ούτε κάποιος άλλος απ’ τον «άξονα της αντίστασης» αντιλαμβάνεται την υπεράσπιση της Παλαιστίνης ως έναν πόλεμο που θα έχει αίσιο τέλος με «μια κι έξω» (λίγο πολύ εντυπωσιακή) ενέργεια, οποιουδήποτε είδους. Η Χεζμπ’ Αλλάχ (όπως και όλες οι συνιστώσες αυτού του «άξονα») έχουν την συνείδηση ενός αγώνα που θα κρατήσει καιρό∙ και πάνω σ’ αυτήν την συνείδηση έχουν κτίσει τις τακτικές, τις στρατηγικές, τα μέσα, και τις ενέργειές τους. Το δυτικό κοινό (ακόμα κι εκείνο που εκδηλώνεται φιλικά προς τον αγώνα της Παλαιστίνης) έχει γαλουχηθεί (κινηματογραφικά κατά κύριο λόγο) να περιμένει κάποιο «μεγάλο μπάμ» που κρίνει την έκβαση λίγο πριν το «the end» των πολεμικών ταινιών∙ κι τέτοια είναι η φόρμα των δυτικών / νατοϊκών επιχειρήσεων του είδους «σοκ και δέος», το κυρίαρχο δόγμα του «να πως πολεμάμε εμείς οι ανώτεροι» δυτικοί (ως το 2022 – 2023 και την συντριπτική ήττα του δόγματος στην ουκρανία).

Αυτό το ένας αγώνας που θα κρατήσει καιρό έχει όνομα: λέγεται «πόλεμος φθοράς». Η Χεζμπ’ Αλλάχ κάνει (με επιτυχία ως τώρα) αυτό ακριβώς το είδος πολέμου, εδώ και δέκα μήνες∙ και η χθεσινή επίθεση δεν ήταν εξαίρεση αλλά μια καλά υπολογισμένη αναβάθμιση ενός σταθερού μοτίβου. Απ’ αυτήν την άποψη δεν επρόκειτο για εκδίκηση – αν κάτι τέτοιο περίμενε (και περιμένει) το φιλοθεάμον κοινό…

Το δεύτερο δεδομένο, κατ’ ευθείαν συνέπεια του πρώτου, είναι ότι

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή: η στρατηγική της έντασης reloaded 1

Η γερμανίδα υπ.εξ., η αγαπημένη Annalena, αυτό το τέρας της καθεστωτικής πολιτικής που η παγκόσμια ιστορία θα θυμάται για αιώνες, αμέσως μετά την δολοφονία του Hanihyeh στην Τεχεράνη, κελάηδησε στο X: όχι, δεν δήλωσε την λύπη της, όχι δεν κατήγγειλε την δολοφονία (όλα αυτά τα τυπικά και διπλωματικά που ήταν του συρμού στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα…) αλλά … σ’ αυτήν την έντονη κατάσταση (in this tense situation – λες και έγινε κανάς σεισμός!) συμβούλεψε ειδικά το ιράν (especially iran…) να συγκρατηθεί… (Και να κάνει γαργάρες…)

Ω αγαπημένη ειρηνόφιλη, αυτοσυγκρατημένη, και ταυτόχρονα εμπόλεμη και large (κατά της Μόσχας…) Annalena: αν ποτέ δικαστείς, δεν θα είναι στη Νυρεμβέργη.

Δευτέρα 12 Αυγούστου (00.18)>> Κανείς δεν θέλει πόλεμο (!!!) Όλοι θέλουν ειρήνη (!!!) Κανείς δεν θέλει να πολεμήσει (!!!) Το λένε στην Ουάσιγκτον. Το λένε και στο Τελ Αβίβ. Το λένε στο Λονδίνο, το Παρίσι, το Βερολίνο… Κανείς δεν θέλει πόλεμο (!!!!) Αν τον κάνει, θα τον κάνει από ανάγκη: για να αμυνθεί, επειδή κάποιος τον απειλεί… Για «λόγους αυτοάμυνας», εν ανάγκη προληπτικής…

Αυτή είναι η κοινοτοπία πριν (και κατά την διάρκεια…) του 1ου παγκόσμιου… του 2ου παγκόσμιου…. του 3ου παγκόσμιου… Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αλλάξει: το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς αμύνεται! Οι δυτικοί σύμμαχοί του αμύνονται!!! Κανείς τους δεν θέλει πόλεμο… Κανείς δεν θέλει την «κλιμάκωση»… Απλά…

Απλά: αφού η κατοχή, το απαρτχάιντ, οι δολοφονίες, οι καταστροφές σπιτιών και χωραφιών, οι εξανδραποδισμοί έχουν νομιμοποιηθεί εδώ και δεκαετίες∙ αφού οι μαζικές δολοφονίες, οι καταστροφές, τα βασανιστήρια σε βάρος των Παλαιστίνιων, έχουν νομιμοποιηθεί εδώ και 10 μήνες (απ’ τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς που δεν έχουν πληρώσει ακόμα το τίμημα…), τα αφεντικά αυτών των ιμπεριαλισμών (με επικεφαλής αλλά όχι μοναδικό παράγοντα την Ουάσιγκτον) συγκεντρώνουν κάθε είδους όπλα στην ανατολική Μεσόγειο∙ τροφοδοτούν το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς με κάθε όπλο και πυρομαχικό που χρειάζεται∙ και φυσικά αυτά τα κάνουν επειδή «δεν θέλουν πόλεμο», «δεν θέλουν κλιμάκωση», «για την ειρήνη νοιάζονται»… Αλλά: «πρέπει να αμυνθούμε ρε μαλάκες!»

10 Αυγούστου 2024…

9 Αυγούστου 2024

Είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο να μην δίνετε δεκάρα στις δηλώσεις, στις διακηρύξεις, στη δημαγωγία των δυτικών∙ αγνοείστε τα. Δείτε μόνο το τι κάνουν.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή: η στρατηγική της έντασης reloaded 2

Δευτέρα 12 Αυγούστου (00.13)>> Θα έχει κατ’ αρχήν δίκιο όποιος αναρωτηθεί: μα καλά, εκεί στο Τελ Αβίβ δεν φοβούνται; Η Χεζμπ’ Αλλάχ διαθέτει χιλιάδες πυραύλους όλων των ειδών και κανένα αντιαεροπορικό σύστημα δεν θα μπορούσε να τους αντιμετωπίσει! Επιπλέον αν αποφάσιζε χερσαία εισβολή στην τωρινή επικράτεια του απαρτχάιντ καθεστώς, θα νικούσε μάλλον εύκολα αυτό το θεοναζί «πεζικό» που ηττάται ήδη στη λωρίδα της Γάζας!!

Θα διατυπώσουμε αυτήν την απορία με διαφορετικό τρόπο: διαθέτει κάτι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς που θα του επέτρεπε να έχει τον «τελευταίο λόγο», τελευταίο και νικητήριο, σε μια αναμέτρησή του με την τόσο καλά εξοπλισμένη και οργανωμένη λιβανέζικη οργάνωση, ακόμα κι αν είχε κάποιες απώλειες σε υποδομές και όχι μόνο;

Η απάντηση είναι: ΝΑΙ! Διαθέτει κάτι. Το καταλάβατε;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή 2

Τι νομίζετε ότι χειροκροτούσαν;

Δευτέρα 5 Αυγούστου (1.04) >> Θα ρωτήσει κάποιος, μάλλον αφελώς: «Και τι σχέση έχει η δολοφονία του Haniyeh στην Τεχεράνη με τον λίβανο και την Χεζμπ’ Αλλάχ»; Η τυπική σχέση έγκειται στην σχεδόν ταυτόχρονη δολοφονία του Fuad Shokor στην Βηρυτό… Η ουσιαστική σχέση βρίσκεται (εκτιμάμε…) αφενός στο ότι η δολοφονία του Haniyeh είχε ένα «μήνυμα» και για το Πεκίνο και για τον «αραβικό σύνδεσμο» (κι αυτό ήταν ένα «μήνυμα» με πολλές δυτικές υπογραφές…)∙ αφετέρου στην «παγκόσμια ανακούφιση» για την περίπτωση που δεν γίνει ένας «μεγάλος» πόλεμος Τελ Αβίβ – Τεχεράνης αλλά «μόνο ένας μεσαίος» Τελ Αβίβ – Βηρυτού… «Πόλεμος»; Μάλλον το μόνο που μπορεί να κάνει το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς: ισοπέδωση – ισοπέδωση – ισοπέδωση του λιβάνου… (πάντα για λόγους «αυτοάμυνας»…)

Εδώ και 10 μήνες οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί υποστηρίζουν ανοικτά και καθαρά την μαζική σφαγή των Παλαιστινίων στη Γάζα (και την διαρκή επέκταση της κατοχής και των εποίκων στη δυτική Όχθη…) ενώ το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου καπιταλιστικού πλανήτη είναι εναντίον. Φραστικά και θεσμικά (οηε, ICJ). Αυτό, σε συνδυασμό με την δυτική αποτυχία / ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης έχει προκαλέσει σημαντικό «κόστος» στη γενική δύση∙ όχι μόνο άμεσο αλλά και μεσοπρόθεσμο.

Ως εδώ τα δεδομένα είναι σχετικά εύκολα κατανοητά – σωστά; Σωστά.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Προβοκάτσιες

Δευτέρα 29 Ιούλη (00.26)>> Τα Υψώματα του Γκολάν είναι συριακό έδαφος που έχει προσαρτήσει και κατέχει το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς απ’ το 1967 και (με τις ευλογίες του ψόφιου κουναβιού στην προεδρική θητεία του) βάφτισε πριν λίγα χρόνια «ισραηλινό». Η κατοχή τους έχει να κάνει με τις πηγές του ποταμού Ιορδάνη, έχει σχέση δηλαδή με το νερό που κλέβει με κάθε τρόπο το θεοναζί καθεστώς, για να μπορούν να γεμίζουν τις πισίνες τους οι έποικοι.

Στα Υψώματα του Γκολάν η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων είναι άραβες σύριοι (δρούζοι) στους οποίους επιβλήθηκαν δια της βίας ισραηλινές ταυτότητες, αλλά οι ίδιοι αρνούνται να παραδοθούν και να θεωρήσουν εαυτούς «πολίτες του Τελ Αβίβ». Οι νεκροί νεαροί ήταν απ’ αυτήν την κοινότητα – αδιάψευστος μάρτυρας το πένθος και η τελετουργία της ταφής τους. Ακόμα πιο σοβαρός μάρτυρας είναι ότι οι ντόπιοι διαολόστειλαν τους θεοναζί φασίστες που πήγαν να τους … «συμπονέσουν»…

Μ’ αυτά τα δεδομένα είναι εντελώς απίθανο ότι η Χεζμπ’ Αλλάχ θα έβαζε στο στόχαστρο αυτούς τους ανθρώπους (υπάρχει όμως πάντα και η πιθανότητα του ότι κάποια ρουκέτα «ξαστόχισε»). Απ’ την άλλη μεριά το να σκοτώσει το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς ενοχλητικούς μη-εβραίους, να χρεώσει τις δολοφονίες στη Χεζμπ’ Αλλάχ, να εισπράξει τα «φρικτά συναισθήματα» όλων των πρωτοκοσμικών συμμάχων του (επειδή «σκοτώθηκαν παιδιά» – στην Παλαιστίνη για τις δολοφονίες των παιδιών και των μωρών συστήνεται απλά αυτοσυγκράτηση…) και να φτιάξει μια δικαιολογία για μαζικούς βομβαρδισμούς του λιβάνου (έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο…), αυτό όχι μόνο δεν είναι καθόλου απίθανο, αλλά εμπίπτει με ακρίβεια στις πρωτοκοσμικές προβοκάτσιες: η γειτονιά που κτυπήθηκε, η Majdal Shams, έχει την δική της ιστορία εξεγέρσεων κατά του κατοχικού στρατού.

Κάτι ακόμα φωτίζει αυτό το μακελειό: οι δρούζοι του λιβάνου έχουν αμφίθυμη σχέση με τη Χεζμπ’ Αλλάχ (και την χριστιανική Αμάλ, που είναι σύμμαχος της Χεζμπ’ Αλλάχ). Τα τελευταία χρόνια συνεργάζονται ομαλά στα τοπικά / εσωτερικά ζητήματα, αλλά στο παρελθόν ήταν (ένοπλοι) αντίπαλοι. Η προσπάθεια πρόκλησης ενός έστω «μίνι» εμφυλίου στον λίβανο είναι γνωστή διαρκής προσπάθεια των θεοναζί και των συμμάχων τους. Ποιος λοιπόν κτύπησε τους δρούζους ανήλικους;

Έλα ντε!!! Δεν είναι δα κβαντική φυσική! Αλλά και τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Ούτε στη βλακεία των δυτικών ούτε στην επίγνωση (και όχι μόνο) του υπόλοιπου πλανήτη.

Παλαιστίνη, μέση Ανατολή 2

Δευτέρα 29 Ιούλη (00.16)>> H «Διακήρυξη του Πεκίνου» ανακοινώθηκε στις 23 Ιούλη. Πέντε ημέρες νωρίτερα, στις 18 Ιούλη (λαμβάνοντας ίσως υπόψη αυτό που θα ερχόταν απ’ την κίνα) η βουλή του απαρτχάιντ, θεοναζί καθεστώτος με ψήφους 68 υπέρ, 9 κατά, και την αποχή της «κοσμικά» φασιστικής αντιπολίτευσης του Yair Lapid (αποχή που οφείλεται μόνο στο ότι δεν ήθελε να «εκτεθεί», όχι στο ότι διαφωνούσε…) αποφάσισε ότι …Οποιοδήποτε παλαιστινιακό κράτος αποτελεί υπαρξιακή απειλή για το ισραήλ και τους πολίτες του, θα επιμηκύνει την σύγκρουση ισραήλ – παλαιστινίων και θα αποσταθεροποιήσει την περιοχή… Με άλλα λόγια «κανένα παλαιστινιακό κράτος ποτέ και πουθενά – παντού απαρτχάιντ και μόνον αυτό!»

Στις 21 Ιούλη, 3 ημέρες μετά την θεοναζί απόφαση, ο αρχιχασάπης έκανε την βόλτα του απ’ την παρακμιακή σύμμαχο (: ηπα) για να εισπράξει συμπαράσταση, χειροκροτήματα, οπωσδήποτε όπλα και πυρομαχικά, ίσως και μελλοντικές «δουλειές». Υποτίθεται ότι η αδιαπραγμάτευτη «γραμμή» του αμερικανικού καθεστώτος είναι η «λύση των δύο κρατών»∙ κανείς όμως δεν αμφισβήτησε την απόφαση του θεοναζί καθεστώτος, τόσο φρέσκια ώστε να είναι αδύνατο να παραληφθεί… Ούτε έγιναν δημόσιες δηλώσεις για την «προώθηση» του ειρηνοποιού Πεκίνου∙ ως να μην υπάρχει… Αντίθετα η αποθέωση του αρχιχασάπη απ’ το αμερικανικό «εκτελεστικό» (μαζί και η ντροπαλή «αποχή» διάφορων «δημοκρατικών» που απλά σκέφτονται τις επερχόμενες κάλπες και το κίνημα υπέρ της Παλαιστίνης) όχι μόνο δεν έχει ιστορικό προηγούμενο αλλά ήταν η πιο εμφατική βουτιά-στο-αίμα που θα μπορούσε να υπάρξει ως σήμερα. Εν τω μεταξύ η ρωσική βουλή «καταδίκασε έντονα» την θεοναζί απόφαση (θυμίζοντας το πτώμα: “αυτή η απόφαση είναι αντίθετη με τις «συμφωνίες του Όσλο»”) και καλώντας τον πλανήτη να καταδικάσει επίσης…

Ας μην περάσει απαρατήρητο κι αυτό: στις 19 Ιούλη, την επόμενη ημέρα της θεοναζί απόφασης, το «διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης» (ICJ), ο δικαστικός βραχίονας του οηε, ανακοίνωσε τελεσίδικα και ομόφωνα ότι η «παράνομη κατοχή» της Παλαιστίνης είναι πλέον απαρτχάιντ. (Πράγμα που σημαίνει ότι είναι καθήκον κάθε κράτους στον πλανήτη να επιβάλει εμπάργκο, κυρώσεις, τιμωρίες… κλπ… Υποθέτουμε ότι στην πρώτη γραμμή θα βρεθεί το ελλαδιστάν, γιατί πρωί – μεσημέρι – βράδυ ορκίζεται στη “διεθνή νομιμότητα”… Με την “διεθνή νομιμότητα” κοιμάται, με την “διεθνή νομιμότητα” ξυπνάει…)

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, μέση Ανατολή

Δευτέρα 22 Ιούλη (00.25)>> Θα είναι άδικο να υποδείξουμε ότι μετά από 10 μήνες (290 μέρες και νύχτες) το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς συνεχίζει την σφαγή ανεμπόδιστο από οποιονδήποτε και οτιδήποτε (εκτός, φυσικά, απ’ την παλαιστινιακή αντίσταση και τους συμμάχους της); Το πρωτοκοσμικό κίνημα συμπαράστασης στην απελευθέρωση της Παλαιστίνης παρά την μαζικότητα και την επιμονή του δεν έχει καταφέρει ως τώρα να δημιουργήσει κάποιο σοβαρό εμπόδιο∙ δεν έχει επιδιώξει να «μεταφέρει» την σφαγή των Παλαιστινίων αλλά και την αποικιοκρατική κατοχή στις δυτικές μητροπόλεις ως πραγματικό πρόβλημα εξουσίας σ’ αυτές. Για να το πούμε διαφορετικά: σε μια εξαιρετικά κρίσιμη ιστορικά περίοδο ο αγώνας εναντίον των δυτικών ιμπεριαλισμών (το απαρτχάιντ καθεστώς είναι η πιο εμφατική αλλά καθόλου η μοναδική πρακτική τους!) μέσα στις δυτικές μητροπόλεις παραμένει πολιτικά αδύναμος.

Αυτό αφήνει μεσοπρόθεσμα τον πόλεμο-ως-πόλεμο σαν την μοναδική δυνατότητα εκ μέρους τόσο των Παλαιστίνιων όσο και των ένοπλων συμμάχων τους σε μια μεγάλη ακτίνα γύρω απ’ την ανατολική ακτή της Μεσογείου. Στις ηπα είναι εύλογο να περιμένουμε ότι από τώρα και για τους επόμενους μήνες τον έλεγχο θα τον έχουν σχεδόν αποκλειστικά οι μηχανισμοί του βαθέος κράτους. Πράγμα που προφανώς οξύνει τους κινδύνους, με δεδομένο πως κάτι παράμοιο είναι πιθανό να συμβεί (ή να συμβαίνει ήδη) σε διάφορους ευρωπαϊκούς ιμπεριαλισμούς.

Πρέπει να το θυμίσουμε και να το τονίσουμε επειδή ο κίνδυνος της σχεδιασμένης σύγχυσης είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτός: ΑΝ οι δυτικοί πατρώνες του απαρτχάιντ Τελ Αβίβ το είχαν υποχρεώσει σε πρώτο χρόνο να σταματήσει την σφαγή στη Γάζα (και την συστηματική επέκταση των «οικισμών» στη Δυτική Όχθη) δεν θα υπήρχε ζήτημα πολέμου ούτε με την Χεζμπ’ Αλλάχ, ούτε με τους Huthis – και ό,τι άλλο ακολουθήσει στην ευρύτερη μέση Ανατολή. Αντίστροφα: το «ελευθέρας» στο ισραηλινό φασισταριό (μαζί με τον διαρκή εξοπλισμό του) σημαίνει ότι η λεγόμενη «ανάφλεξη στη μέση Ανατολή» είναι στην ατζέντα αυτών των πρωτοκοσμικών ιμπεριαλιστικών μηχανισμών∙ ακόμα κι αν ορκίζονται το αντίθετο. Τα έργα κι όχι τα λόγια υποδεικνύουν τάσεις και στάσεις!

Οι Huthis, σταθερά στο πλευρό των Παλαιστινίων, ανέλαβαν προχθές την ευθύνη για κάτι μοναδικό ως τώρα: ένα ιπτάμενο drone πέρασε απαρατήρητο απ’ την φοβερή και τρομερή αεράμυνα του θεοναζί καθεστώτος και κτύπησε μέσα στο Τελ Αβίβ (φήμες υποστηρίζουν ότι στόχος του ήταν η αμερικανική πρεσβεία εκεί, τελικά κτύπησε 100 – 150 μέτρα δίπλα). Το θεοναζί καθεστώς απάντησε φυσικά βομβαρδίζοντας πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στην υεμένη, στο λιμάνι Hodeida.

Αλλά αυτό είναι ίσως παραδοχή αδυναμίας. Το συγκεκριμένο drone πέταξε στο Τελ Αβίβ χαμηλά, απ’ την μεριά της θάλασσας. Με δεδομένο ότι τέτοια drones μεταφέρονται (ή και συναρμολογούνται) πολύ εύκολα και δεν χρειάζονται καμία ιδιαίτερη εγκατάσταση για να εκτοξευτούν και να πιλοταριστούν, η αιγυπτιακή έρημος του Σινά (όπου υπάρχουν ισλαμιστές αντάρτες) είναι βολικός τόπος για undercover επιθέσεις τέτοιου είδους, όποιος κι αν αναλαμβάνει την ευθύνη.

Η δυτική επιλογή, κατά συνέπεια, «συνεχίστε το φονικό έργο σας στην Παλαιστίνη» (γιατί μόνο για επιλογή μπορούμε να μιλάμε πλέον) που, υποχρεωτικά, συνεπάγεται ένταση της ένοπλης αλληλεγγύης τόσο απ’ την μεριά της Χεζμπ’ Αλλάχ όσο και απ’ την μεριά των Houthis και οποιουδήποτε άλλου, και επίσης υποχρεωτικά συνεπάγεται υπερένταση της θεοναζί βίας προς όλες τις κατευθύνσεις, όχι μόνο EINAI «ανάφλεξη στη μέση Ανατολή» αλλά, εκτιμάμε, αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει στην εμπλοκή των ίδιων των δυτικών αφεντικών του απαρτχάιντ αφού είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν «μόνο του» θα καταφέρει οτιδήποτε που να μπορεί να πουλήσει ως «νίκη».

Έχουμε υποστηρίξει ότι αυτόν τον πόλεμο (στη Μέση Ανατολή) τα αφεντικά των δυτικών ιμπεριαλισμών δεν τον επέλεξαν. Τον επέλεξε ο χωροφύλακάς τους. Αν απέκλειαν πράγματι (για τα συμφέροντά τους) οποιαδήποτε εμπλοκή ή συμμετοχή σ’ αυτόν τον πόλεμο, τότε ο χωροφύλακας θα είχε μαζευτεί εδώ και μήνες. Αν όμως, παρά το γεγονός ότι δεν τον επέλεξαν, κρίνουν συν τω χρόνω (και σε συνδυασμό με την αποτυχία / ήττα τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου) ότι μπορούν κάπως να τον αξιοποιήσουν, αυτή η αξιοποίηση (θα) γίνεται όλο και πιο αδύνατο να περιοριστεί σε έμμεση βοήθεια και συμπαράσταση στους θεοναζί που, από στρατιωτική άποψη, έχουν ήδη αποτύχει στη λωρίδα της Γάζας.

Μακάρι να κάνουμε λάθος. Αλλά οι Houthis (και διάφορες οργανώσεις της ιρακινής αντίστασης) έχουν προειδοποιήσει εδώ και καιρό πως αν η σφαγή των Παλαιστίνιων συνεχίσει θα κτυπήσουν και στη Μεσόγειο – πλοία εμπορικά αλλά και πολεμικά. Ξέρετε πόσο εύκολο είναι να εμφανιστούν στη Μεσόγειο τηλεκατευθυνόμενα «πυρπολικά» (εκρηκτικά στην πραγματικότητα) τύπου … καπετάν Κανάρης; Πολύ εύκολο – το know how υπάρχει ήδη…

Η σφαγή συνεχίζεται, και κάποιοι κρατούν το λόγο τους…

Litani river

Πέμπτη 27 Ιούνη>> To 1187 o γάλλος Guy de Lusignan, «βασιλιάς της Ιερουσαλήμ» (αποικιοκράτης σταυροφόρος δηλαδή) ήθελε οπωσδήποτε έναν πόλεμο – κατά του Salah ad-Din Yusug ibn Ayyub, γνωστότερου ως Salahadin. Τον ήθελε, τον προκάλεσε και τον έκανε. Ήταν σίγουρος για τη νίκη του… Στην αποφασιστική μάχη του Hattin τον Ιούλη του 1187 ο Salahadin συνέτριψε τον στρατό των σταυροφόρων, και μπήκε ελευθερωτής στην Ιερουσαλήμ / al Quds. O Lusignan, αφού έμεινε ένα χρόνο φυλακισμένος του Salahadin, κατέληξε «βασιλιάς της κύπρου», και σαν τέτοιος πέθανε. Το όνομά του ξεχάστηκε, αντίθετα ο Salahadin έγινε θρύλος όχι μόνο στον ισλαμικό κόσμο αλλά και στην χριστιανική ευρώπη: δεν έσφαξε κανέναν χριστιανό ή μη μουσουλμάνο (το ακριβώς αντίθετο απ’ όσα έκαναν οι σταυροφόροι σε βάρος των μουσουλμάνων…) και επέτρεψε σ’ όσους ήθελαν να φύγουν με ασφάλεια απ’ την al Quds μαζί με όσα πράγματα μπορούσαν να πάρουν μαζί τους…

Το 2024 ένας άλλος Igonnabe «βασιλιάς της Ιερουσαλήμ», πιστή έκφραση του πρωτοκοσμικού αποικιοκρατικού ιμπεριαλισμού / φασισμού, λέει ότι θέλει οπωσδήποτε έναν (ακόμα) πόλεμο. Κατά της Χεζμπ’ Αλλάχ. Το στρατιωτικό σκέλος του συγκεκριμένου λιβανέζικου πολιτικού κόμματος θεωρείται ο καλύτερος μη-κρατικός στρατός στον κόσμο απ’ την σκοπιά της οργάνωσης, του οπλισμού / εξοπλισμού και του σχεδιασμού. Ο Nasrallah δεν είναι βέβαια ο «νέος Salahadin», αλλά δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ένας πόλεμος σαν αυτόν που θέλουν οι θεοναζί του ισραηλινού απαρτχάιντ θα καταλήξει στην ήττα τους και στη διάλυση του καθεστώτος τους. (Στην απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ δηλαδή…)

Γιατί δείχνουν να επιμένουν σε μια τέτοια αναμέτρηση όταν είναι γνωστό ότι ηττήθηκαν σε μια παρόμοια το 2006, όπου ο δικός τους στρατός ήταν ο ίδιος όπως τώρα ενώ η Χεζμπ’ Αλλάχ ήταν πολύ λιγότερο εξοπλισμένη και έμπειρη; (Θυμίζουμε ότι τμήματα της Χεζμπ’ Αλλάχ πολέμησαν επί χρόνια στη συριακή επικράτεια εναντίον των σκληροτράχηλων ουαχαβιτών του isis μαζί με τους ιρανούς φρουρούς της επανάστασης – μια εκπαίδευση στην πράξη την οποία οι πρωτοκοσμικοί στρατοί ούτε στον ύπνο τους δεν έχουν….)

Προς τι λοιπόν η λιβανέζικη καούρα των θεοναζί ενώ έχουν αποτύχει κατά της παλαιστινιακής αντίστασης;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ανατολική Μεσόγειος

Πέμπτη 27 Ιούνη>> Η προειδοποίηση του Nasrallah προς τη Λευκωσία να μην συνεργαστεί με το θεοναζί καθεστώς και να μην του παραχωρίσει αεροδρόμια σε περίπτωση πολέμου (γιατί αν το κάνει θα γίνει στόχος…), τάραξε για μια ασήμαντη μονάδα χρόνου την μακάρια δημοσιότητα στο ελλαδιστάν. Εμείς; είπαν οι νοτιοκύπριοι… Εμείς είμαστε πάντα με την ειρήνη!

Και το θέμα το πήραν τα μελτέμια…

«Με την ειρήνη»; Όχι ακριβώς:

Το (μισό) χρυσοπράσινο-φύλλο-ριγμένο-στο-πέλαγο είναι εδώ και χρόνια «πεδίο βολής και ασκήσεων» του ισραηλινού στρατού: για έναν πόλεμο κατά της Χεζμπ’ Αλλάχ. Απ’ την άλλη μεριά ο IDF θα χρειαζόταν πράγματι για τα πολεμικά του κυπριακό έδαφος μόνο αν έμπλεκαν σε αερομαχίες στην ευρύτερη περιοχή και ξέμεναν από καύσιμα κάνοντας αδύνατη την επιστροφή στις βάσεις τους· ή αν έχαναν τις βάσεις τους. Το πρώτο δεν προβλέπεται…

Αλλά οι προειδοποιήσεις αυτές δεν έγινε στον αέρα, όσο κι αν ο don Rico & Co παριστάνει τον άσχετο. Πρώτον επειδή η Λευκωσία έχει συμφωνίες για «παροχή εξυπηρετήσεων» σε λιμάνια με το Παρίσι και την Ουάσιγκτον… Αυτές τις διευκολύνσεις θα τις χρειάζονταν αν Παρίσι και Ουάσιγκτον αποφάσιζαν να βοηθήσουν «αυτοπροσώπως» τους θεοναζί. (Συνεπώς τα νοτιοκυπριακά λιμάνια θα γίνονταν στόχος).

Δεύτερον οι αγγλικές βάσεις στη νότια Κύπρο είναι πολύ πιθανόν να δώσουν ένα χέρι στο Τελ Αβίβ. (Συνεπώς μπορεί να γίνουν κι αυτές στόχος).

Ο υπ.εξ. της τουρκίας Fidan πήγε την προειδοποίηση ακόμα πιο μακριά: περιέλαβε στη συμβουλή «κρατηθείτε έξω» και την Κρήτη. Τι έχει εκεί; Στο οροπέδιο της Ζήρου στο Λασίθι έχει εγκατασταθεί στρατιωτικό ραντάρ υπό ισραηλινό έλεγχο – μια ακόμα έκφραση της «στρατηγικής συμμαχίας» του ελλαδιστάν με το φασισταριό του Τελ Αβίβ…

Άσχετα με τον ρόλο του σε μια ενδεχόμενη επίθεση στο νότιο Λίβανο, αυτό το σημείο είναι εύλογο να περιλαμβάνεται στη λίστα των στόχων της Χεζμπ’ Αλλάχ και των συμμάχων της.

Μην ανησυχείτε όμως! «Είμαστε με την ειρήνη»!…