Tag: κίνα

Χονγκ Κονγκ

Κυριακή 17 Νοέμβρη. Αν είχατε την απορία για το πότε θα μπει ο κινεζικός στρατός στο Χονγκ Κονγκ (λέμε: «αν»…), ιδού: μπήκε. Μπήκε ο κινεζικός στρατός χτες στο Χονγκ Κονγκ, μ’ έναν τρόπο που επιβάλει την αναγνώριση της «φαντασίας στην εξουσία»: με ελαφρύ ντύσιμο, σκούπες, κουβάδες, για να καθαρίσει δρόμους της πόλης απ’ τα οικοδομικά υλικά / πολεμοφόδια των αντικινέζων διαδηλωτών. Μπήκε σαν σώμα προσκόπων…

Παρότι ο «ανθρωπισμός» (και οι «οικολογικές ευαισθησίες») όλων των πρωτοκλασσάτων στρατών του καπιταλιστικού πλανήτη είναι ευρύτερα γνωστά (ε;) η περίπτωση του Χονγκ Κόνγκ είναι κάπως διαφορετική. Εκτός απ’ τους μπάτσους που έχουν αρχίσει να σκοτώνουν, σκοτώνουν και οι διαδηλωτές. Με δυο λόγια η πολιτική καθοδήγηση των τελευταίων έχει φέρει τα πράγματα λίγο πριν την κατάσταση «πλατεία Maidan»… Ακριβώς, δηλαδή, σ’ εκείνο το «ποιοτικό σημείο» που το Πεκίνο μπορεί να δικαιολόγησει το γιατί οι σκούπες μπορεί να ξεράσουν και καυτό μολύβι αν χρειαστεί: οι διαδηλωτές έχουν ξεφύγει, η αστυνομία της πόλης δεν μπορεί να τους μαζέψει, οπότε η ειρήνη και η ευνομία πρέπει να επιβληθούν. Για να το πούμε με οικεία γλώσσα: ΟΧΙ ΚΩΛΟΠΑΙΔΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΤΗΣΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙΣΕ Ο ΛΑΪΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ! Πού είναι το παράξενο;

Πριν αποδειχθεί ότι τα αμερικανικά στρατηγεία πέταξαν τα λεφτά τους στηρίζοντας τον «αγώνα για δημοκρατία» στο Χονγκ Κονγκ μπορείτε να απολαύσετε τι έργα ειρηνικά και προκομένα μπορεί να κάνει ένας στρατός σαν το κινέζικο.

Επειδή μάλλον δεν θα τον ξαναδείτε έτσι…

Η αύρα του αυτοκράτορα

Σάββατο 16 Νοέμβρη. Φιλότιμη προσπάθεια έκανε η ντόπια δημαγωγία για να πείσει ότι το πέρασμα του αυτοκράτορα Xi απ’ τα μέρη μας ήταν μια «τομή», που θα εκτοξεύσει – τι αλήθεια; Για τις θρυλικές «16 συμφωνίες συνεργασίας» που υπογράφτηκαν δεν ειπώθηκαν πολλά, ίσως επειδή δεν υπήρχε κατι σπουδαίο να ειπωθεί… Η αύξηση στις ελληνικές εξαγωγές σαφράν; Η αύξηση στις εξαγωγές γκρέιπ φρουτ; Χμμμμ…

Το ελληνικό κεφάλαιο / κράτος / παρακράτος έχει διαλέξει τον «στρατηγικό σύμμαχό» του: είναι αυτός στον οποίο προσφέρει στρατιωτικές βάσεις. Απ’ την μεριά του ο κινεζικός καπιταλισμός μορφοποιεί «εμπορικά» εκείνο που έχουμε αναλύσει στο παρελθόν: κανείς, πλέον, δεν αγοράζει «εθνικές επικράτειες». Μόνο σημεία ή διαδρομές. Το Πεκίνο ενδιαφέρεται για το λιμάνι του Πειραιά, τελεία. Αν προσέξετε ωστόσο το είδος του «πάγιου κεφαλαίου» που απαιτείται για να δουλεύει το λιμάνι για την cosco (: γερανογέφυρες και τσιμεντένιες αποβάθρες) μπορείτε να καταλάβετε ότι τουλάχιστον οι πρώτες μπορούν να μεταφερθούν αλλού, σε άλλο λιμάνι, in case of emergency, μέσα σε ελάχιστους μήνες. Υπάρχουν τέτοιες υποψηφιότητες, αρκετά δυνατές. Όπως η Τεργέστη. Σε απλά ελληνικά: η κινέζικη «εύνοια» για το λιμάνι του Πειραιά καθόλου δεν σημαίνει αγνόηση των γεωπολιτικών κινδύνων που μπορεί να προκύψουν στο μέλλον – εξαιτίας των προσανατολισμών του ελληνικού ιμπεριαλισμού….

Απομένει … το γνωστό: ο τουρισμός. Φαίνεται καλή «αρπαχτή», ελληνικό εθνικό ιδεώδες. Μερικές χιλιάδες κινέζοι τουρίστες παραπάνω; Ίσως… Παρ’ όλα αυτά τίποτα δεν είναι σίγουρο ούτε εκεί. Εκτός απ’ το ότι είναι καπιταλισμός έντασης εργασίας και φυσικών πόρων (: νερού) – και σαν τέτοιος δεν σπρώχνει το ελλαδιστάν στον 21ο αιώνα…

Ο κυνισμός σαν αξίωμα: βγάλτα πέρα μόνος σου!…

Παρασκευή 15 Νοέμβρη. Πριν ταξιδέψει για την Μπραζίλια (του Bolsonaro…) για την σύνοδο των brics η ανεγκέφαλη αλεπού (a ka Putin) φιλοσόφησε το θέμα της βολιβίας:

…Υπάρχει μια κατάσταση όπου εκεί δεν υπάρχει ηγεσία στη χώρα… Αναρχία. Θυμίζει κάπως την λιβύη… Ας ελπίζουμε ότι θα πρυτανεύσει η κοινή λογική και η κατανόηση των συμφερόντων των λαών σ’ αυτές τις χώρες απέναντι στα ατομικά ή κομματικά συμφέροντα…

Υποδειγματική σοφία! Και υποδειγματικη ελπίδα! Τόσο υποδειγματικές ώστε θα μπορούσε κανείς να υποψιαστεί (η ασταμάτητη μηχανή αναμεσά τους…) ότι τα θρυλικά κοιτάσματα λιθιού της βολιβίας (που για πολλούς «εξηγούν» το πραξικόπημα) όχι μόνο δεν ενδιαφέρουν την Μόσχα (όχι, σίγουρα, όσο τα κοιτάσματα πετρελαίου της βενεζουέλα…) αλλά με συγκατάβαση θα έβλεπε να γίνεται ένα ωραίο χάος εκεί – και λαθρεμπόριο λιθίου που θα εξορύσσεται, περίπου, με κασμάδες…

Οπωσδήποτε η ανεγκέφαλη αλεπού δεν μίλησε για «χώρα» αλλά για «χώρες»: …Η Δύση πρέπει να κάνει πίσω και να αφήσει τους πολίτες της λατινικής αμερικής να λύσουν τα προβλήματά τους μόνοι τους… Απλός (ή ωμός, ανάλογα τα γούστα) ρεαλισμός: το project της ευρασίας θα κρατήσει τις θέσεις του στην Καραϊβική και γύρω· αλλά δεν πρόκειται να «κατακτήσει» ανοικτά / πολιτικά όλη τη νότια αμερική… Άλλες είναι οι προτεραιότητές του προς το παρόν.

Είναι ο καπιταλισμός· όχι ο «υπέρ αδυνάτων» λόγος του Λυσία…

(φωτογραφία: οι ιθαγενείς υποστηρικτές του Maduro διαδηλώνουν καθημερινά·και συγκρούονται με την στρατοαστυνομία, που έχει πια ξεκάθαρα φασιστική διοίκηση… )

Το τετράγωνο της σοφίας

Τρίτη 12 Νοέμβρη. ΑΘΗΝΑ, 11 Νοέμβρη – Ο κινέζος πρόεδρος Xi Jinping και ο έλληνας συνάδελφός του Prokopis Pavlopoulos, συμφώνησαν σήμερα να συμβάλλουν με την σοφία των αρχαίων Ανατολικών και Δυτικών πολιτισμών για να δημιουργηθεί μια κοινότητα κοινού μέλλοντος για το ανθρώπινο είδος…

Έτσι ξεκινάει η χθεσινή ανταπόκριση του κινέζικου καθεστωτικού xinhua. Υπάρχει ακόμα πλανήτης, ηλιακό σύστημα, γαλαξίας, σύμπαν; Ο αυτοκράτορας (Xi) εξασφάλισε την συμμετοχή ενός ανθυποϋπάλληλου (Prokopis) στην πολιτιστική ένωση Ανατολής και Δύσης – κι εσείς ακόμα ασχολείστε με τιποτένια πράγματα όπως η ασταμάτητη μηχανή;

Τον είχαμε υποτιμήσει τον Pakis. Μπορεί οι επενδύσεις να είναι λεφτά, αλλά από πολιτιστική άποψη οι νεοέλληνες είναι υπεράνω χρημάτων… Δεν ξέρουμε πόση ενέργεια θα απελευθέρωνε η τρομακτική σύντηξη του Κομφούκιου με τον Αριστοτέλη. Ξέρουμε όμως ότι στο εμπόριο (και ειδικά στο λαθρεμπόριο) οι ελληνικές επιχειρηματικές επιδόσεις είναι καλές.

Που σημαίνει το εξής απλό (για τους νεοέλληνες): όταν έρθουν οι 500.000 κινέζοι τουρίστες θα πετάξουν τους 50.000 μετανάστες / πρόσφυγες στη θάλασσα – και θα υψώσουν το μεσαίο δάκτυλο στους ρωσόδουλους ορθόδοξους…. Για να ανοίξει χώρος για την ένωση των πολιτισμών· πάντα «για το καλό του ανθρώπινου είδους».

Και τσατσάρες έχουμε, και κυλοτάκια έχουμε…

Τεχνολογική ήττα

Παρασκευή 8 Νοέμβρη. Ενώ η Ουάσιγκτον προσπαθεί, απεγνωσμένα, να ανακόψει την πορεία των κινεζικής προέλευσης 5G τεχνολογιών για τις επικοινωνίες (κωδικός «Huawei») τα νέα, αναμενόμενα, είναι ακόμα χειρότερα.

Χτες το κινεζικό υπουργείο τεχνολογίας ανακοίνωσε την δημιουργία δύο ομάδων ειδικών για την ανάπτυξη της τεχνολογίας δικτύων 6G (!!!). Η πρώτη ομάδα αποτελείται από εκπροσώπους διάφορων κρατικών υπηρεσιών, ενώ οι δεύτερη από μερικές δεκάδες ειδικών από πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα και εταιρείες.

Η “πέτρα του σκανδάλου”, ο πρόεδρος της Huawei Ren Zhengfei, είχε δηλώσει τον Σεπτέμβρη ότι η εταιρεία του έχει ξεκινήσει τις σχετικές έρευνες “εδώ και πολύ καιρό”, αλλά ότι η τελική ανάπτυξη των σχετικών τεχνολογιών “θα πάρει μια δεκαετία”. Δεν είναι παρήγορο για τις αμερικανικές εταιρείες: έτσι κι αλλιώς κανείς δεν θα έλεγε από τώρα πότε ακριβώς σκοπεύει να “ξανακτυπήσει” με μια ακόμα τεχνολογική επανάσταση ευρείας χρήσης. Είτε επειδή δεν το ξέρει ακριβώς· είτε επειδή στους πολέμους ο αιφνιδιασμός είναι πάντα σημαντικός.

Μόνο σε γενικές γραμμές έχει καταλάβει η ασταμάτητη μηχανή το πως θα γίνει εκρηκτική η καπιταλιστική αξιοποίηση όταν όχι μόνο οι 5G επικοινωνίες αλλά και οι ανάλογες εφαρμογές θα έχουν εξαπλωθεί πλατιά. Ούτε λόγος λοιπόν να καταλαβαίνει τι μπορεί να είναι η 6G εποχή!!! (Το μόνο που θα μπορούσαμε να υποθέσουμε είναι πως θα περιλαμβάνει κβαντικές εφαρμογές…).

Βρισκόμαστε, λοιπόν, σ’ αυτήν την εξαιρετικά και επικίνδυνα ενδιαφέρουσα εποχή: η τεχνολογική υπεροχή της δύσης (πάνω στην οποία στηρίχτηκε και η πολιτικο/στρατιωτική κυριαρχία της) τελειώνει. Μαζί τελειώνουν όλα όσα εξασφάλισε – και δεν ήταν καθόλου λίγα. Κράτησαν 500 χρόνια· αρκετά! λέει (ή ψιθυρίζει) ο υπόλοιπος πλανήτης…

Αυτό δεν το έζησαν ούτε οι παπούδες ούτε οι προπαπούδες μας!!! Δεν έχουμε ούτε βιβλιογραφία ούτε αναμνήσεις…

Η παγκοσμιοποίηση πάει ανατολικά…

Τετάρτη 6 Νοέμβρη. Ινδονησία, ταϋλάνδη, σιγκαπούρη, φιλιππίνες, μαλαισία, βιετνάμ, μπρουνέι, καμπότζη, λάος, μυαμάρ (: τα κράτη μέλη της «ένωσης νοτιοανατολικών ασιατικών κρατών» ASEAN) plus κίνα, ιαπωνία, νότια κορέα, αυστραλία, νέα ζηλανδία: το μόνο που μπορεί να σας λένε κάποια απ’ αυτά τα ονόματα είναι «εξωτισμός». Δεν πειράζει: η καπιταλιστική ιστορία δεν ασχολείται μ’ αυτά… (Ούτε με το θρήσκευμα, ε;)

Πριν 3 μέρες, στην Bangkok (πρωτεύουσα της ταϋλάνδης) υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι αυτών των 15 κρατών συναντήθηκαν για να υπογράψουν την πλήρη περιφερειακή οικονομική συνεργασία (RCEP) μεταξύ τους. Η συμφωνία δεν υπογράφτηκε μόνο και μόνο επειδή υπήρχε και 16ος καλεσμένος, η ινδία· που την τελευταία στιγμή «θυμήθηκε» ότι δεν την βολεύει. Θα υπογραφτεί όμως τον ερχόμενο Φλεβάρη, στην επόμενη σύνοδο της ASEAN, στο Hanoi του βιετνάμ. Τα 15 κράτη έχουν συμφωνήσει. Ακόμα κι αν αποσυρθούν κάποια την τελευταία στιγμή, το deal θα γίνει με τα υπόλοιπα.

Με βάση τα τωρινά μεγέθη πρόκειται για την μεγαλύτερη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου ever – στην καπιταλιστική ιστορία. Αφορά σχεδόν το 30% του παγκόσμιου εμπορίου (με τα σημερινά δεδομένα) και πάνω από 3,5 δις υπηκόων. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι οι κινεζικοί «δρόμοι του μεταξιού» στη νοτιοανατολική ασία «εμπλουτίζονται»· και η καπιταλιστική «ανάπτυξη / αναδιάρθρωση» όλης αυτής της περιοχής θα περιστραφεί γύρω απ’ το Πεκίνο, το Τόκιο και την Σεούλ – και τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς.

Όμως το ιστορικά (και γεωπολιτικά, αν σας αρέσει…) σημαντικό είναι ότι σ’ αυτήν την «μεγαλύτερη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου ever» δεν υπάρχουν λευκά, χριστιανικά κράτη! Ούτε ηπα, ούτε αγγλία, ούτε γαλλία, ούτε ολλανδία. Οι ιστορικοί «δυτικοί» αποικιοκράτες / ιμπεριαλιστές βρίσκονται, σαν κράτη (δηλαδή σαν γενικά κόμματα των αφεντικών) για πρώτη φορά στην ιστορία των τελευταίων 500 χρόνων ΈΞΩ απ’ αυτό το τεράστιο μέρος του καπιταλιστικού πλανήτη! Δεν αποφασίζουν την «τύχη» του· σίγουρα όχι με τους τρόπους που ήξεραν. Αν αυτό θεωρείται «σημάδι», σημειώστε το: το ψοφιοκουναβιστάν έστειλε σαν αντιπρόσωπο του… τον «σύμβουλο εθνικής ασφαλείας» Robert O’Brien!! Μόλις τον είδαν οι ασιάτες, του γύρισαν την πλάτη: είναι προσβλητικό να στέλνεις τον ασφαλίτη σου σε ραντεβού πρωθυπουργών…

Το προηγούμενο σχέδιο της αμερικανικής διοίκησης (επί Obama) ήταν να υπογραφτεί μια τέτοιας έκτασης και γεωγραφίας συμφωνία με την συμμετοχή – και αρκετούς όρους – της Ουάσιγκτον, ώστε να ανασχεθεί η επέκταση του κινέζικου καπιταλισμού… Το ψόφιο κουνάβι το ακύρωσε, θεωρώντας ότι μπορεί να βγάλει περισσότερα σε deal με κάθε κράτος χωριστά, παρά μέσω «πολυμερών συμφωνιών». Αποδείχθηκε πανηγυρικά ότι δεν ήταν «ένα βήμα μπροστά» υπέρ της ενίσχυσης της αμερικανικής ηγεμονίας, όπως νόμιζε, αλλά «δύο βήματα πίσω». Το μόνο που μπορεί να κάνει τώρα το ψοφιοκουναβιστάν είναι ένας πόλεμος φθοράς τους επόμενους μήνες, με απειλές στο Τόκιο και στην Καμπέρα να βγουν απ’ την συμφωνία. Αλλά αν συμβεί αυτό, τότε ολόκληρη η νοτιοανατολική ασία θα γίνει «κινέζικη» (απ’ την άποψη της οικονομικής και τεχνολογικής ηγεμονίας), δια περιπάτου…

Αντίθετα, ο ρώσος πρωθ. Medvedev που ήταν παρών στη σύνοδο, χάρηκε πολύ: η Μόσχα διαπραγματεύεται ήδη τις σχέσεις της “ευρασιατικής ένωσης” με αυτό το καινούργιο οικονομικό μπλοκ…

Πέρα απ’ την μοναξιά των άλλοτε ηγεμόνων υπάρχει και ο καπιταλισμός – ε;

Οι φίλοι απ’ τα εξωτικά μέρη

Τρίτη 5 Νοέμβρη. Αν η κίνα είναι το καινούργιο κέντρο του κόσμου (πράγμα που ισχύει, προς λύπην μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων πρωτοκοσμικών), είναι λογικό διάφορα μη – ασιατικά μέρη του κόσμου να είναι τα «μακρινά». Τα εξωτικά.

Αυτό πρέπει να είναι το μήνυμα αυτής της χθεσινής αναμνηστικής φωτογραφίας απ’ την διεθνή έκθεση εισαγωγών στην Σαγκάη. Κοιτώντας, λοιπόν, απ’ τα αριστέρα προς τα δεξιά, ιδού οι πολιτικές βιτρίνες αυτών εξωτικών τόπων. Η πρωθ. της σερβίας, ο πρωθ. της τζαμάικα μετά συζύγου, ο οικοδεσπότης μετά συζύγου, ο εντελώς εξωτικός «είμαι η ατμομηχανή της ευρώπης» βασιλιάς Macron μετά συζύγου· και ο ρημαδοΚούλης μετά συζύγου.

Φυσικά στα μέρη μας θα διατυμπανιστεί η «μεγάλη επιτυχία» αυτής και άλλων φωτογραφιών του ρημαδοΚούλη, καθώς και του γεύματος με τον αυτοκράτορα Xi. Αν μπορεί κάποιος, λοιπόν, ας τον ρωτήσει γιατί τους έβαλαν να κάνουν αυτόν το γελοίο χαιρετισμό bye bye, σαν να είναι σε τραίνο. Φεύγουν;;

Μπα… Ίσως φεύγουμε εμείς… Εν τω μεταξύ έρχεται κι άλλη, ακόμα μεγαλύτερη «επιτυχία»… Αλλά γι’ αυτήν αύριο.

Το πρώτο κύμα…

Κυριακή 3 Νοέμβρη. Θα συνέβαινε κι αυτό. Φήμες αλλά και έγκυρες πληροφορίες εμφανίζονταν στιγμιαία εδώ κι εκεί από πολύ καιρό. Τελικά ανακοινώθηκε επίσημα: το κινεζικό technoscientific corpus βρήκε τον τρόπο να ανιχνεύει με ακρίβεια τα «αόρατα» (stealth) πετούμενα! Θαύμα; Ψευδείς ειδήσεις; Τίποτα απ’ τα δύο.

Όσες / όσοι έχετε γνώσεις φυσικής λυκείου θα θυμάστε ότι τα ραδιοκύματα (με τέτοια δουλεύουν τα ραντάρ), ανάλογα με την συχνότητα και το μήκος μιας πλήρους ταλάντωσης, χωρίζονται στα «μακρά», στα «μεσαία», στα «βραχέα» και στα «υπερβραχέα». Αυτά τα τελευταία είναι γνωστά ως fm. Κάθε μήκος κύματος σ’ αυτήν την κατάταξη έχει τα υπέρ και τα κατά του. Ιστορικά, τα πρώτα ραντάρ που φτιάχτηκαν ever, στη διάρκεια του β παγκόσμιου (απ’ τους άγγλους αν δεν κάνουμε λάθος), ήταν με «μακρά» ραδιοκύματα. Σταδιακά όλες οι συχνότητες / μήκοι κύματος για διάφορες χρήσεις εγκαταλείφθηκαν, υπέρ των υπερβραχέων (ή των ακόμα πιο υπερβραχέων).

Έχουν διάφορα πλεονεκτήματα. Είναι τα πιο γρήγορα στην μετάδοσή τους, είναι ακριβή στην στόχευσή τους, θεωρούνται δηλαδή ιδανικά για την διαδίβαση πληροφοριών. (Έχουν και μειονεκτήματα για κάποιες χρήσεις: μεταδίδονται μόνο ευθύγραμμα, απαιτούν δηλαδή να μην υπάρχουν φυσικά εμπόδια στην τροχιά τους. Γι’ αυτό και οι fm σταθμοί χρειάζονται πολλούς αναμεταδότες σε ψηλά σημεία, σε αντίθεση με τους σταθμούς που εκπέμπουν στα “μακρά”. Αλλά αυτοί οι τελευταίοι δεν γλυτώνουν τον θόρυβο, τα παράσιτα, είναι μονοφωνικοί – δηλαδή “φτωχοί σε πληροφορία” – κλπ…)

Η stealth τεχνολογία αναπτύχθηκε σ’ ένα τεχνο-πολεμικό περιβάλλον με ραντάρ υψίσυχνων ραδιοκυμάτων, επειδή αυτά είναι που χρησιμοποιούνται πια. Ερευνήθηκαν και κατασκευάστηκαν πανάκριβα υλικά επικάλυψης των ιπτάμενων μηχανών πολέμου ώστε να απορροφούν εν μέρει κύματα τέτοιων συχνοτήτων, ερευνήθηκαν και διαμορφώθηκαν σχήματα έτσι ώστε ένα μέρος των υψίσυχνων ραδιοκυμάτων των ραντάρ να μην αντανακλάται σωστά, και να μην επιστρέφει σαν αξιοποιήσιμη πληροφορία. Εκείνο το μέρος, δε, των κυμάτων που θα επιστρέφει έτσι κι αλλιώς να μην είναι αρκετό για να διαμορφωθεί η σωστή εικόνα για το περί τίνος πρόκειται. Είναι πουλί; Είναι σμήνος πουλιών; Ή είναι «αόρατα» πολεμικά; Το περιορισμένο «αποτύπωμα» στα ραντάρ που μπορεί να προκαλέσει σύγχυση είναι το πλεονέκτημα της τεχνολογίας των «αόρατων». Τίποτα δεν εξαφανίζεται. Απλά δημιουργείται έντεχνα μια “κρίση ταυτοποίησης”.

Παρέμενε όμως γνωστό ότι τα παλιομοδίτικα μακρά κύματα μπορούν να αναγνωρίσουν οτιδήποτε· αν και όχι με υψηλή ακρίβεια στον εντοπισμό της θέσης του. Το άλλο μειονέκτημά τους ήταν η χαμηλή ταχύτητα εκπομπής και επιστροφής μετά την ανάκλαση· και η συνακόλουθη σχετική ασάφεια συντεταγμένων – για τις τωρινές απαιτήσεις. Με δεδομένη την ταχύτητα κίνησης των σύγχρονων πολεμικών μέσων (συχνά υπερηχητική) δεν φτάνει η αναγνώριση. Αυτή πρέπει να γίνει έγκαιρα και με ακρίβεια. Δηλαδή πάρα πολύ γρήγορα. Υπήρχε, λοιπόν, αυτή η τεχνική πρόκληση: πώς είναι δυνατόν να γίνει ταυτόχρονη εκπομπή ραδιοκυμάτων διαφορετικών συχνοτήτων, και η «πληροφορία» των μακρών να μεταφερθεί πίσω στη βάση από ultra υπερβραχέα. Θα έπρεπε να εφευρεθεί μια αξιόπιστη «πληροφοριακή σύζευξη» μεταξύ κυμάτων διαφορετικής συχνότητας…

Κατά τους αμερικάνους τεχνολόγους μια τέτοια σύζευξη ήταν αδύνατη. Κοιμούνταν ήσυχοι. Μέχρι που πρόσφατα άρχισαν να βλέπουν εφιάλτες: κινέζοι τεχνολόγοι ανακοίνωσαν ότι έλυσαν το πρόβλημα. Πέτυχαν σύνθετη εκπομπή, με ραδιοκύματα διαφορετικής συχνότητας, όπου τα υψίσυχνα «παρατηρούν», «κατασκοπεύουν» την συμπεριφορά (την διαμόρφωση) των χαμηλής συχνότητας καθώς ανακλώνται σε ένα στόχο, και μεταφέρουν πίσω τάχιστα αυτά τα data. Τα data δεν αφορούν τον στόχο αλλά τα χαρακτηριστικά των «αδελφών» μακρών κυμάτων καθώς ανακλώνται πάνω του. Σύνθετοι αλγόριθμοι πίσω στη βάση αναλύουν ακαριαία αυτά τα δεδομένα, τα «μεταφράζουν σε στόχο», και δίνουν συντεταγμένες, τροχιά, ταχύτητα και χαρακτηριστικά του στόχου τόσο έγκαιρα όσο χρειάζεται για να τον κτυπήσει πύραυλος… Stealth; Τέλος!

Είναι γεγονός ότι την ίδια (ή παρόμοια) τεχνολογία έχει αναπτύξει και η Μόσχα. Δεν το έχει φωνάξει, ίσως επειδή θέλει να έχει την πολυτέλεια μιας πολύ δυσάρεστης έκπληξης στα αμερικανικά «αόρατα». Ο αμερικανικός κρατικός προϋπολογισμός έχει ξοδέψει δις δολαρίων για την εξέλιξη της stealth τεχνολογίας – παρότι ήταν γνωστό ότι αυτή δεν δουλεύει απέναντι στα «μακρά». Απλά, σαν γνήσιοι δυτικοί πρωτοκοσμικοί, οι τεχνολόγοι της στρατοβιομηχανικού συμπλέγματος της Ουάσιγκτον θεωρούσαν (για παράδειγμα..) αδιανόητο ότι το know how των μπούμεραγκ των αυστραλών ιθαγενών είναι κάτι άλλο από εντελώς ξεπερασμένο. Έτσι ήταν και τα «μακρά» κύματα γι’ αυτούς. Τόσο ξεπερασμένα ώστε να είναι χαμένος κόπος η ενασχόληση μαζί τους…

Οι κεραίες εκπομπής «μακρών» κυμάτων είναι μεγάλες (μακριές ή, για να μικρύνουν, «διπλωμένες»), και απ’ αυτήν την άποψη είναι εύκολες να κτυπηθούν προκαταβολικά. Εκτός αν δεν φαίνονται: φανταστείτε ότι ένα κύμα αυτής της κατηγορίας μπορεί να εκπέμπεται από ένα σύρμα μήκους πολλών χιλιομέτρων, που παρεπιπτόντως είναι και σύρμα υψηλής τάσης του ηλεκτρικού δικτύου: δεν μπορεί να εντοπιστεί που ακριβώς βρίσκεται αν δεν φαίνεται σαν διακριτή εγκατάσταση.

Υπάρχει ένα δίδαγμα ευρύτερης πολιτικής σημασίας. Μην λες «δεν το είδα». Μην λες «δεν το κατάλαβα». Μην λες «ξαφνιάστηκα». Πες «δεν φρόντισα να έχω τον τρόπο να το δω – να το καταλάβω – να το περιμένω».

Όποιος δουλεύει συστηματικά και κοπιαστικά με την αντίληψή του «βλέπει» έγκαιρα. Όποιος βαριέται και βουλιάζει στις βεβαιότητές του καταναλώνοντάς τες, απλά τυφλώνεται… Είναι βολικό, είναι ξεκούραστο, είναι χαλαρό… Αλλά μόνο μέχρι να τελειώσουν οι δικαιολογίες.

(φωτογραφία: Όχι, δεν είναι αυτό το αντικλείδι για τα stealth. Είναι κινέζικο ραντάρ, αλλά μια ενδιάμεση φάση…)

Η ώρα της κορέας;

Τρίτη 29 Οκτώβρη. Όπως ξέρετε (όσες / όσοι παρακολουθείτε σταθερά την ασταμάτητη μηχανή) η προσπάθεια του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ να ρυμουλκήσει το ψόφιο κουνάβι σε κάτι που θα «ακύρωνε» μεσομακροπρόθεσμα τις αιτίες (της Ουάσιγκτον και του Τόκιο) για στρατιωτική πίεση στην κορεατική χερσόνησο έφτασαν ως ένα συμβολικό σημείο και μετά καθηλώθηκαν. Οι σωματοφύλακες στην Ουάσιγκτον φρόντισαν να «μαζέψουν» το ψόφιο κουνάβι. Εδώ και πολλούς μήνες έχει παγιωθεί κάτι σαν «ψυχρή ειρήνη»: η Ουάσιγκτον δεν ασχολείται φανερά με την Πγιονγκγιάνγκ και το αντίστροφο. Ωστόσο αυτή η κατάσταση απέχει πολύ απ’ αυτά που θα ήθελε το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ· πρώτα απ’ όλα η Σεούλ και η Πγιονγκγιάνγκ

Η νοτιοκορεάτικη αριστερά (που υποστηρίζει τον Moon) προσπαθεί να βάλει το ζήτημα σε κινηματική βάση. Στις 18 Οκτώβρη 19 νοτιοκορεάτες φοιτητές έκαναν ντου στο καλά φυλασσόμενο σπίτι του αμερικάνου πρεσβευτή στη Σεούλ και κατάφεραν να μπουν μέσα. Η διαμαρτυρία τους αφορούσε αφενός την στάση του ψοφιοκουναβιστάν στο ζήτημα των διακρατικών σχέσεων των δύο κορεών, και αφετέρου την απαίτησή του να πληρώνει η Σεούλ 5 δις δολάρια τον χρόνο για την συντήρηση των σχεδόν 30.000 αμερικάνων πεζοναυτών που στρατοπεδεύουν σε βάσεις σε νοτιοκορεατικό έδαφος…

Άλλες οργανώσεις διαδηλώνουν τακτικά απαιτώντας απ’ τον Moon να ξαναρχίσει τις διαπραγματεύσεις με τον Kim αγνοώντας τα ψοφιοκουναβικά φρένα και τις τρικλοποδιές. Μια ομάδα φεμινιστριών / ειρηνιστριών απ’ την ασία και τις ηπα διαδήλωσε στις αρχές του μήνα έξω απ’ την αμερικανική πρεσβεία στη Σεούλ, ζητώντας την άρση των κυρώσεων κατά της Πγιονγκγιάνγκ.

Δεν πρόκειται για μαζικές διαδηλώσεις – αν αυτό είναι το ερώτημα. Μάλλον για συμβολικές κινήσεις πρόκειται, αν και το ντου στο σπίτι του πρεσβευτή θύμισε τον δυναμισμό κινηματικών δράσεων του νοτιοκορεατικού παρελθόντος. Υποθέτουμε πως ο Moon δεν «χαλιέται» μ’ αυτές τις ενέργειες. Αλλά αν πρόκειται να γίνουν κάποιες κινήσεις με νόημα σε επίπεδο κρατικής πολιτικής, δεν θα γίνουν από διαδηλωτές.

Υπάρχουν σχέδια του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ για το επόμενο δίμηνο – τρίμηνο; Υπάρχει Ιστορία έτοιμη για δρασκελιές σ’ αυτήν την περιοχή του καπιταλιστικού πλανήτη; 

Άλλες μπίζνες με γκάζια

Δευτέρα 7 Οκτώβρη. Στην αρχή ήταν η total – αλλά όχι, το θέμα δεν ήταν ένα οικοπεδάκι με άγνωστη αξία στα νότια της κύπρου. Ήταν το τεράστιο ιρανικό κοίτασμα φυσικού αερίου που ονομάζεται «νότιο Pars»: η total είχε πλειοψηφική συμμετοχή στην εκμετάλλευση του κοιτάσματος, με την κινεζική cnpc και την ιρανική petro pars να μοιράζονται την μειοψηφία.

Μετά ήρθαν οι αμερικανικές τιμωρίες (: «κυρώσεις»)… Και η total αποσύρθηκε απ’ το project… Στ’ αλήθεια; Αφήνεις τέτοιες μεγάλες δουλειές υποκύπτοντας στον εκβιασμό των αμερικάνων ανταγωνιστών σου; Έτσι; Χωρίς να βγάλεις κιχ; Η ασταμάτητη μηχανή δεν τα πιστεύει αυτά τα δραματικά…

Σε κάθε περίπτωση επίσημα («τ’ ακούς Ουάσιγκτον;») η total πούλησε το μερίδιό της πέρυσι στην cnpc… Ο.Κ., λογικό: το Πεκίνο έχει κάνει μεγάλη συμφωνία για επενδύσεις στον ιρανικό καπιταλισμό με αντάλλαγμα ενεργειακές πρώτες ύλες…

Ώσπου προχτές ανακοίνωσε και ο κινεζικός “κολοσσός” την αποχώρησή του απ’ το project. Επειδή (λέει) δεν μπορούσε να μεταφέρει χρήμα στο ιράν χωρίς να το πάρει χαμπάρι το ψοφιοκουναβιστάν…

Στ’ αλήθεια; Εκτός απ’ τις γαλλικές και οι κινεζικές εταιρείες φοβούνται τις αμερικανικές ποινές; Ενώ, για παράδειγμα, την ίδια ώρα αγοράζουν ιρανικό πετρέλαιο αδιαφορώντας για τις ίδιες αμερικανικές απειλές και τιμωρίες; Συμβαίνουν τέτοια πράγματα;

Αν μια εταιρεία δεν είναι εισηγμένη σε αμερικανικό ή αγγλικό ή γερμανικό χρηματιστήριο (της Ν. Υόρκης ή του Λονδίνου ή της Φραγκφούρτης δηλαδή) ούτε το ψοφιοκουναβιστάν ούτε οποιοσδήποτε άλλος δυτικός μπορεί να ξέρει την μετοχική της σύνθεση. Ακόμα λιγότερο μπορεί να ξέρει κάποιος το πως δουλεύει μια επιχείρηση μέσω «ενδιάμεσων». Αυτά είναι μυστικά των δ.σ. τους… Συνεπώς κανείς δεν ξέρει πραγματικά ποιος εκμεταλλεύεται την «φάση 11» των εξορύξεων στο «νότιο pars». Φοβήθηκαν και έφυγαν η total και η cnpc; Έστειλαν, δηλαδή, διεθνώς το “μήνυμα” πως δουλεύουμε μόνο όπου μας επιτρέπει η Ουάσιγκτον; Χα! Οι δημόσιες δηλώσεις μπορούν κάλιστα να είναι προπέτασμα καπνού. Ειδικά για όσους δεν έχουν άλλες πηγές πληροφόρησης εκτός απ’ τα media…

Η επένδυση της cnpc στο συγκεκριμένο κοίτασμα θα έφτανε τα 2,5 δις δολάρια. Μεγάλη δουλειά. Δεν εγκαταλείπεις μια δουλειά τόσο μεγάλη από οικονομική και γεωπολιτική άποψη για να δώσεις χαρά στο ψοφιοκουναβιστάν.

Θεωρούμε πολύ πιθανότερο να είμαστε μάρτυρες «οικονομικών δραστηριοτήτων undercover»! Και γιατί όχι; Δεν υπάρχει κανένα καπιταλιστικό manual που να λέει «λέγε την αλήθεια νάχεις τον θεό βοήθεια!» – όχι, δεν υπάρχει…

(Ούτε θεός υπάρχει!)