Tag: ισραήλ

Αδύνατο να καταλάβεις (όταν δεν θέλεις) 3

Πέμπτη 25 Γενάρη. Είναι γεγονός ότι αυτό το σχέδιο, η «περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου» σαν παροχή υπηρεσιών προς τον αμερικανικό 6ο στόλο, απ’ την άποψη της χειροπιαστής υλοποίησης, ξεπερνάει συχνά τις ικανότητες των διαδοχικών τζουτζέδων ελληνικών κυβερνήσεων, των οποίων το προσωπικό προέρχεται γενικά απ’ την «ηθική» των κοτζαμπάσηδων· παρότι υπάρχουν πάντα εντεταλμένοι κατάλληλα υπουργοί (ονόματα δεν λέμε, προς το παρόν…) Η φάρσα της ελληνικής χερσαίας διοίκησης σε διαδοχικά κύματα σε ότι αφορά την ελληνική αοζ είναι χαρακτηριστική!

Απ’ την άλλη μεριά κανείς απ’ τους συμμάχους σ’ αυτό το σχέδιο δεν είναι ηλίθιος· όχι όσο οι έλληνες υπήκοοι… Συνεπώς η συμμαχία προχωράει εκεί που είναι ρεαλιστικό να προχωρήσει: σαν στρατιωτική συμμαχία, και όχι σαν συνεταιρισμός οικοπεδούχων του βυθού (όπως πουλάει για αποπροσανατολιστικούς λόγους η μυθολογία του ελληνικού ιμπεριαλισμού). Το Τελ Αβίβ, σαν «στρατηγικός σύμμαχος» της Αθήνας, δεν πρόκειται να υποστηρίξει ποτέ ότι το Καστελόριζο … δικαιούται αοζ!! Ούτε το Κάιρο!! Δεν είναι βλάκες! Θα μπορούσε όμως ίσως (αν συνέφερε και οικονομικά) να σπρώξει το ισραηλινό ή το αιγυπτιακό καθεστώς γκάζι μέσω αγωγών που θα περνούσαν από «ασαφούς ιδιοκτησίας βυθούς», πειρατικά δηλαδή, και, μετά, από ελληνικής ιδιοκτησίας – όπως, για παράδειγμα, δείχνει ο φιλόδοξος χάρτης της φωτογραφίας. Απ’ την άλλη πάντα υπάρχει η δυνατότητα της υγροποίησης…

Και έπονται τα υπόλοιπα της συμμαχίας: η συνεργασία των μυστικών υπηρεσιών, η ελεγχόμενη μεταφορά στρατιωτικής τεχνολογίας, η εκπαίδευση «ξένω πιλότων»… Αλλά κι αυτά (μέσω Ουάσιγκτον): δουλειές για έλληνες εργολάβους στην κατασκευή στρατιωτικών υποδομών και βάσεων (αεροδρομίων, λιμανιών) για λογαριασμό συμμαχικών στρατών, ή επιμελητειακές υποδομές· ή και κάποιες εργολαβίες απ’ την προσπάθεια real estate σωτηρίας των δικτατοριών της αραβικής χερσονήσου.

Αυτά είναι μερικά απ’ τα συμφέροντα που βρίσκονται πίσω (και καθορίζουν) τις ιμπεριαλιστικές κατευθύνσεις του ελληνικού κράτους. Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει – φυσικά! Αυτό το «ό,τι άλλο ήθελε προκύψει» δεν πρέπει να το υποτιμάει κανείς· ούτε να το υπερτιμάει όμως, Παραπέμπει στους διεθνείς συσχετισμούς· άρα θέλει πολύ προσεκτική έρευνα, ανάλυση και διάγνωση. Για το τι είναι πραγματικό και το τι είναι φαντασίωση.

(Θα επανέλθουμε).

Ο αντιβασιλέας ξεπόρτισε

Κυριακή 21 Γενάρη. Ο βασιλιάς ψοφιοκούναβος είναι απασχολημένος. Μετά την αυτο-ανακήρυξή του σαν ο εξυπνότερος αμερικάνος πρόεδρος (και ίσως άνθρωπος) ever, προπονείται εντατικά για να διεκδικήσει τον τίτλο του grand master στο σκάκι· αφήνοντας τον άλλον, τον σαχλό Πούτιν, να προσπαθήσει να επιδείξει την υγεία του βουτώντας σε παγωμένα νέρα… Πφφφφ. Ποιος έξυπνος πρόεδρος στον κόσμο θα έμπαινε σε νερό με πάγο από πάνω;

Ευκαιρίας δοθείσης ξεπόρτισε ο (τωρινός) αντιβασιλιάς. Ο Pence. Για μικρή περιοδεία στη μέση Ανατολή: Κάιρο, Αμμάν, Τελ Αβίβ. Στα σίγουρα: σε συμμάχους. Στο ισραήλ θα του γίνει “θερμή υποδοχή” – γιατί όχι; Αν πρόκειται να διαδεχθεί τον βασιλιά ψοφιοκούναβο μόλις αυτός ο τελευταίος αποφασίσει ότι λείπει απ’ την ένδοξη ζωή του ένα ταξίδι στον Άρη, καλό είναι να έχει μια πρώτη γνωριμία· μια πρώτη εξοικείωση με «θερμά σημεία». «Θερμά» απ’ την άποψη του αμερικανικού ενδιαφέροντος.

Δυστυχώς δεν περιέλαβε και την Αθήνα σ’ αυτήν την πρώτη του τουρνέ. Πάει στους δύο απ’ τους τρεις του συμμαχικού τριγώνου (η νότια κύπρος είναι εκτός συναγωνισμού, έχει και εκλογές τον Μάρτη) και δεν πάει στον τρίτο; Δεν πειράζει. Υπάρχει κατανόηση – και χρόνος…

Μήπως οι φαιoρόζ είναι γρουσούζηδες;

Δευτέρα 15 Γενάρη. Δεν είναι μόνο το ψόφιο κουνάβι που δεν περνάει τις καλύτερες των ημερών του. Είναι και ο ισραηλινός πρωθυπουργός, που θα έπρεπε να είναι ήδη στη φυλακή. Φυσικά τα ντόπια καθεστωτικά μήντια (υπάρχουν και μη καθεστωτικά;) που έχουν εξαφανίσει τον ρατσισμό / μιλιταρισμό του ισραηλινού κράτους και την παλαιστινιακή αντίσταση, έχουν εξαφανίσει και τα σκάνδαλα του φίλου και αδελφού Netanyahu. Δεν έχουν χώρο και χρόνο: ασχολούνται με άλλα, «εθνικά επωφελή».

Εδώ και πολλούς μήνες γίνονται, λοιπόν, διαδηλώσεις στο Τελ Αβίβ (μικρότερες και σε άλλες πόλεις) εναντίον του Netanyahu. Το περασμένο Σάββατο έγινε άλλη μία, η 60η κατά σειρά – και συμμετείχαν χιλιάδες. Η αφορμή ήταν μια υποκλοπή που έπαιξε ένα ισραηλινό κανάλι, της συζήτησης του γυιού του Netanyahu Yair, με τον Nir, γυιό του οικογενειακού φίλου και μεγαλομπίζνεσμαν (και στο φυσικό αέριο) Kobi Maimon, έξω από ένα στριπτιζάδικο στο Τελ Αβίβ. Ο υιός Netanyahu ζητούσε απ’ τον φίλο του υιό Maimon δανεικά ένα εκατοδόλλαρο, για να μπει στο μαγαζί· ο Nir αρνούνταν. Οπότε ο Yair ακούγεται να λέει:

Αδερφέ, ο πατέρας μου έκλεισε μια μεγάλη δουλειά για τον πατέρα σου. Πάλεψε γι’ αυτήν στη βουλή. Ο πατέρας μου σας έδωσε 20 δισεκατομμύρια δολάρια και τώρα με κρεμάς και δεν μου δίνεις 100 δολάρια να μπω μέσα;

Δεν είναι παράξενο που και εδώ το ισραηλινό καθεστώς θυμίζει τόσο έντονα το ελληνικό: πρόκειται για δύο συμπλέγματα «εθνικού κράτους / διεθνοποιημένου κεφάλαιου» που την βγάζουν (σαν κράτη, με όλη την επιπλοποιία τους…) χάρη στις γεωπολιτικές προσόδους. Και, κατά συνέπεια, οι εθνικές πολιτικές βιτρίνες και τα εθνοκρατικά επιχειρηματικά αφεντικά είναι δεμένα μεταξύ τους με δεσμούς ανοικτής λεηλασίας του οτιδήποτε βρουν μπροστά τους. Η διαφορά του ισραηλινού καθεστώτος με το ελληνικό είναι διαφορά τάξης, όχι «λόγου ύπαρξης»: πιο καινούργιο μαγαζί, πιο κοντά στα πετρέλαια και στο Σουέζ, είναι σαφέστατα εξαιρετικά πιο άγριο. Το άλλο, το ελληνικό, σ’ αυτή τη φάση της παρακμής του, κρατάει επιμελητειακά ακκόρντα…

Ισχύει όμως κι εδώ το «πες μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι». Και το «όμοιος ομοίω αεί πελάζει».

(κάτω φωτογραφία: – “Κοίτα, εμείς δεν θέλουμε εισιτήρια για στριπτιζάδικα. Μόλις κλείσεις τις δουλειές με τους δικούς σου για το γκάζι, δώσε και σε ‘μας κανά κομμάτι…” – “Α, είσαι ωραίος!!!”)

Ελληνο-ισραηλινή φιλία

Σάββατο 13 Γενάρη. Η εξέγερση των παλαιστινίων κατά της ισραηλινής κατοχής μπήκε στον δεύτερο μήνα της. Η ελληνική συνενοχή είναι ολοφάνερη, για όποιαν / όποιον θέλει να καταλάβει: η εξέγερση αυτή, απλά, “δεν υπάρχει”. Όπως δεν υπάρχουν οι 175 (ως τώρα) τραυματισμένοι διαδηλωτές από σφαίρες του ισραηλινού στρατού. Ούτε οι 17 δολοφονημένοι. Απλά για το ελληνικό καθεστώς, τα τσιράκια του κάθε είδους, μεγέθους και αρμοδιότητας, “δεν συμβαίνει” τίποτα στην Παλαιστίνη.

Προχτές (την Πέμπτη) δολοφονήθηκαν απ’ τον στρατό κατοχής δύο έφηβοι. Ο 16χρονος Amir Abdelhamid Abu Mousaed στη λωρίδα της Γάζας. Και ο 17χρονος Ali Omar Nimr Qino, στη δυτική Όχθη, βοιρειοδυτικά της Nablus.

Δεν υπάρχει ισραηλινή κατοχή, δεν υπάρχει ισραηλινός μιλιταρισμός, ρατσισμός, απαρτχάιντ, δεν υπάρχει παλαιστινιακή αντίσταση. Αντίθετα, εκείνο που υπάρχει (για τα καλά) για το ελληνικό κράτος και παρακράτος σαν ενιαίο σύμπλεγμα, είναι η βοήθεια προς την ισραηλινή κατοχή, τον μιλιταρισμό, τον ρατσισμό, το απαρτχάιντ του Τελ Αβίβ. Για παράδειγμα, στην καθεστωτική «καθημερινή» της περασμένης Πέμπτης, την ώρα που ο ισραηλινός σκότωνε στην Παλαιστίνη, κάτω απ’ τον τίτλο «στο επίκεντρο η εμβάθυνση συνεργασίας νατο – ισραήλ» μπορούσε ο καθένας να μάθει ότι:

Συζητήσεις με τους πρέσβεις των χωρών του νατο στο ισραήλ, υπό την προεδρία του έλληνα πρέσβη Κωνσταντίνου Μπίκα, είχε ο πρωθυπουργός της χώρας Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην Ιερουσαλήμ. Αν και το περιεχόμενο των συνομιλιών που ακολούθησαν το γεύμα δεν έγινε γνωστό, ο κ. Νετανιάχου και ο κ. Μπίκας στάθηκαν ιδιαιτέρως στην υφιστάμενη συνεργασία ισραήλ – νατο, αλλά και την εμβάθυνσή της.

Σημειώνεται ότι η ελληνική πρεσβεία στο Τελ Αβίβ είναι ο σύνδεσμος μεταξύ ισραήλ και βορειοατλαντικής συμμαχίας. Και υπενθυμίζεται ότι η ελλάδα, όπως έχει φανεί και από τοποθετήσεις του υπουργού εξωτερικών Νίκου Κοτζιά σε υπουργικές συνόδους του νατο (τελευταία πέρυσι τον Μάρτιο), είναι υπέρ της περαιτέρω εμβάθυνσης της συνεργασίας με το Ισραήλ.

…

Ο κ. Μπίκας αναφέρθηκε και σε κάτι αμιγώς ελληνικού ενδιαφέροντος, γνωστοποιώντας τη συμμετοχή και εκπαίδευση ισραηλινών αξιωματικών στο «κέντρο εκπαίδευσης και ναυτικής αποτροπής» (κεναπ – nmiotc), το οποίο βρίσκεται στην Κρήτη, από τον Μάιο του 2018.

Υπάρχει κανένας που ψάχνει ακόμα να βρει τα τωρινά (και αυριανά) ματωμένα χέρια του ελληνικού ιμπεριαλισμού;

(φωτογραφίες. Πάνω, διαδήλωση στο Βερολίνο. Κάτω, κάπου στη δυτική Όχθη…)

Και ολίγον Τελ Αβίβ

Τετάρτη 10 Γενάρη. Αφού ο ως τις ρίζες των μαλλιών του χωμένος σε “σκάνδαλα” Νετανιάχου διέγνωσε, στα τέλη του περασμένου Δεκέμβρη, το “τέλος του ιρανικού καθεστώτος” (λόγω των διαδηλώσεων), έρχεται τώρα ο Yossi Cohen, επικεφαλής της mossad, να κάνει την αναγκαία προσαρμογή. Δεν ήταν σε θέση να ανατρέψουν το καθεστώς προς το παρόν δήλωσε. Θα ήμουν πολύ ευχαριστημένος να δω μια κοινωνική επανάσταση στο ιράν. Είναι κάτι που μπορεί ίσως να γίνει στο μέλλον δήλωσε μεταξύ άλλων ο αρχιασφαλίτης / κοινωνικός επαναστάτης του ισραηλινού απαρτχάιντ.

Όλα αυτά ήταν οι σάλτσες του, για να υποστηρίξει ότι «έχουμε μάτια, αυτιά και ακόμα περισσότερα μέσα στο ιράν… παρακολουθούμε την κατάσταση από πολύ κοντά». Ίσως, γιατί όχι; Και μάτια, και αυτιά μπορεί να έχει η mossad, και στο ιράν και στην ελλάδα. Η δουλειά της είναι. Αλλά μήπως έχουν τίποτα τσίμπλες (αυτά τα μάτια) και «κεράκι» (αυτά τα αυτιά);

Ούτε κι αυτό μπορεί να αποκλειστεί…

Οι φίλοι οι αρχαιοκάπηλοι…

Τρίτη 9 Γενάρη. Κάναμε μια πρόβλεψη πριν 2 μέρες, πέσαμε έξω μόνο για κάποιες ώρες: η αρθρογραφία η σχετική με τον Michael Steinhardt, τον διάσημο φιλότεχνο / αρχαιοκάπηλο, πράγματι εξαφανίστηκε απ’ τα ελληνικά (έτσι κι αλλιώς είχε περιορισμένη παρουσία) αλλά για να γίνει αυτό χρειάστηκε κάτι παραπάνω από 24 ώρες… Εννοείται ότι πουθενά δεν αναφέρθηκε η στενή σχέση του Steinhardt με τον αρχιτράγο των Ιεροσολύμων Θέοφιλο τον Γ, και η αγορά απ’ τον αμερικανο-ισραηλινό και τον συνεταίρο του David Sofer, επίσης «επενδυτή» (αλλά και αρχαιοκάπηλο) των παλαιστινιακών εκτάσεων που πούλησε πρόσφατα το «ελληνο-ορθόδοξο πατριαρχείο».

Οι ισραηλινές καθεστωτικές εφημερίδες υπήρξαν λιγότερο φειδωλές στο να παρουσιάσουν τμήμα της λείας του «εθνικού φίλου» των ελλήνων (γιατί τι άλλο μπορεί να είναι κάποιος που «στηρίζει εδώ και χρόνια» τον Θεόφιλο τον Γ;), μεταφέροντας, φυσικά, αμερικανικά καθεστωτικά ρεπορτάζ. Έτσι, σύμφωνα με την ηλεκτρονική έκδοση της israel national news:

… Ανάμεσα σ’ αυτά που αναφέρεται ότι κατασχέθηκαν απ’ το σπίτι και το γραφείο του Steinhardt είναι: ένα ελληνικό βάζο λαδιού του 5ου π.χ. αιώνα, που δείχνει μια σκηνή κηδείας με τις μορφές μιας γυναίκας και ενός παιδιού, αξίας τουλάχιστον 380.000 δολαρίων· πρωτο-κορινθιακά εδώλια του 7ου π.χ. αιώνα, που δείχνουν μια κουκουβάγια και μια πάπια, αξίας συνολικά 250.000 δολαρίων· ένα φλασκί από τερακόττα, απ’ την Απουλία, σε σχήμα κεφαλιού, του 4ου π.χ. αιώνα· ένα αγαλματίδιο απ’ την Ιωνία σε σχήμα κεφαλιού κριαριού, του 6ου π.χ. αιώνα· και ένα δοχείο λαδιού ή αρώματος, απ’ τις αρχές του 5ου αιώνα. Τα αρχαία αυτά αγοράστηκαν τα τελευταία 12 χρόνια έναντι 1,1 εκατομμυρίου δολαρίων, με βάση σχετικά έγγραφα, σύμφωνα με τους new york times….

Τα κυκλώματα αρχαιοκαπηλείας είναι γνωστά, σε ένα τουλάχιστον μέρος τους, αυτό που προμηθεύει τους «φιλότεχνους»: αμερικανικά και αγγλικά. Σύμφωνα με την διεθνή πρακτική ο εισαγγελέας του Μανχάταν που έχει ξεκινήσει αυτή την εκστρατεία, θα επιστρέψει τα κλεμμένα στις χώρες / κράτη απ’ όπου προέρχονται τους επόμενους μήνες.

Υποθέτουμε ότι τότε θα παίξει για χάρη του επαναπατρισμού στην Αθήνα ένα κάποιο ειδησειογραφικό ταρατατζούμ – χωρίς περισσότερα…

Οι φίλοι οι μεταγιάπηδες

Τρίτη 9 Γενάρη. Η καπιταλιστική ιστορία δεν εξελίσσεται από σόγια ή γιάπηδες που σνιφάρουν μαζί. Ωστόσο δεν πρέπει να αποκλειστεί ότι σόγια ή γιάπηδες που σνιφάρουν μαζί γράφουν με τα χέρια τους μερικές σελίδες, ή σημειώσεις ή παραπομπές της ιστορίας. Σαν ενεργούμενα της αόρατης ιστορικής αναγκαιότητας απ’ την μια μεριά· σαν πρωταγωνιστικές μορφοποιήσεις των λεπτομερειών της, μπορεί και κρίσιμων, απ’ την άλλη.

Φαίνεται ότι ο τοξικός πρίγκηπας του Ριάντ και ο πρίγκηπας σώγαμπρος της Ουάσιγκτον, ο αμερικανο-ισραηλινός γιάπης Jared Kushner, είναι «εκλεκτοί της ιστορίας» – αν και όχι ευλογημένοι. Ακόμα και η ιστορία δικαιούται να έχει χιούμορ! Real estate businessman (πλυντήριο δηλαδή…) και φανατικός χορηγός (αλλά και εργολάβος) του ισραηλινού κράτους ο δεύτερος, κομπλεξικός της σαουδαραβικής δυναστείας ο πρώτος, έσμιξαν για να πετύχουν εκείνα που δεν πέτυχαν οι μπροστάρηδες της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής εφόδου, οι σχεδιαστές του «αμερικανικού 21ου αιώνα» στις αρχές του: τον ανασχεδιασμό συνόρων, κρατών και ζωνών επιρροής στη μέση Ανατολή.

Διαρκώς προκύπτουν νέα δεδομένα γι’ αυτή τη σχέση (το τελευταίο αμερικανικό best seller έχει υλικό και για δαύτην)· αλλά στο δικό μας μυαλό όσο περισσότερα μαζεύονται τόσο πιο κωμική γίνεται, αν κριτήριο είναι όχι τα προσωπικά βίτσια αλλά ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός. Αν τέτοιοι, σαν τον Muhammad Bin Salman και τον Jared Kushner, είναι οι «στρατηγικά εμπνευσμένοι πρωταγωνιστές της ιστορίας», τότε καταλαβαίνει κανείς γιατί τους παίρνουν την ταυτότητα μετά από κάθε τους κίνηση οι παλιές καραβάδες της περιοχής – ξεκινώντας απ’ την Τεχεράνη. Ούτε ένα κόλπο τους δεν έχει πιάσει: απομόνωση (και ανατροπή του καθεστώτος) του κατάρ… πρόκληση χάους στο λίβανο… ενοχοποίηση του ιράν… εξαφάνιση των ιρανικών επιρροών στην υεμένη… ανακήρυξη της Ιερουσαλήμ σαν πρωτεύουσας του ισραηλινού απαρτχάιντ…

Ψωνάρες; Τρελλές και ανεξέλεγκτες! Μοιραίοι και άβουλοι ταυτόχρονα, μέσα στην ματαιοδοξία και την αλαζονία τους: προφανώς και δουλεύουν για τους απρόσωπους ιμπεριαλισμούς των ηπα και του ισραήλ· καταδικασμένοι όμως σε συσχετισμούς δύναμης και εμπόλεμους ελιγμούς των αντιπάλων, σε πεδία δηλαδή που τα δολάριά τους δεν αξίζουν ούτε το χαρτί της εκτύπωσής τους.

Προφανώς, όταν τα πράγματα θα φτάσουν στο αμήν, την «λύση θα την δώσουν τα κανόνια»…

Κοίτα κάτι «συμπτώσεις»!

Κυριακή 7 Γενάρη. Την φωτογραφία ακριβώς από πάνω την βλέπετε; Δείτε την προσεκτικά. Γιατί κυκλοφόρησε στα ελληνικά κατά λάθος – είμαστε 99% σίγουροι… Ίσως και να έχει εξαφανιστεί εντελώς τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές… Θα πέσουν τα απαραίτητα τηλέφωνα… Υποθέτουμε ότι θα μείνει, πάντως, το δημοσίευμα των καθεστωτικών new york times (οι δύο πιο πάνω φωτο).

Όσες / όσοι είναι στις αόρατες πόλεις θα πρέπει να έχουν διαβάσει το Sarajevo 123a. Για τις «άγιες δουλειές». Κι αν κάποιες / κάποιοι τεμπέλιασαν, δεν θα έπρεπε. Στις σελίδες 17 – 18 γράφαμε εκεί ανάμεσα σε άλλα χρήσιμα και κατατοπιστικά, πριν 2 βδομάδες:

Ο Michael Steinhardt δεν είναι τυχαίος. Εβραϊκής καταγωγής, από πατέρα που είχε καταδικαστεί για λαθρεμπόριο διαμαντιών και ξέπλυμα, εξελίχθηκε σε μεγάλο διαχειριστή κεφαλαίων και “παίκτη” του χρηματιστηρίου της Ν. Υόρκης. Φανατικός υποστηρικτής και χορηγός του ισραηλινού κράτους φαίνεται ότι διαθέτει έναν κύκλο φίλων επιχειρηματιών της “μαύρης οικονομίας”· αν κρίνει κανείς με την δηλωμένη φιλία του με τον λαθρέμπορο πετρελαίου Marc Rich, την συλλογή του από κυκλαδίτικα εδώλια (προϊόντα αρχαιοκαπηλίας προφανώς…) και την θέση του στον οίκο αξιολόγησης τέχνης και αρχαιοτήτων Christie’s.

Ούτε ο David Sofer είναι κάποιος τυχαίος. Και οπωσδήποτε καθόλου άσχετος με την αρχαιοκαπηλεία: πρόσφατα εξέθεσε σε λονδρέζικο μουσείο 110 πήλινες πινακίδες απ’ την αρχαία Βαβυλώνα, από άγνωστες που και πότε ανασκαφές στο ιράκ. By the river… Οι εξοικειωμένοι με το είδος μιλάνε για προϊόντα εγκλήματος: ανασκαφές και εμπόριο που έκανε ο isis… Εννοείται ότι ο Sofer αρνείται τέτοιες σχέσεις· ωστόσο δεν υπάρχει αρχαιοκάπηλος που να φωνάζει ότι είναι τέτοιος! Αν λάβει κανείς υπόψη ότι Τελ Αβίβ και isis δεν υπήρξαν ποτέ εχθροί και ότι τα συγκεκριμένα ευρήματα αφορούν εβραϊκές κοινότητες στη Μεσοποταμία 5 αιώνες π.Χ. (θα μπορούσαν να νομιμοποιούν, ας πούμε, την απαίτηση του ισραηλινού κράτους να επεκταθεί ως τον Ευφράτη…), τότε ο Sofer κάνει “εθνικό έργο” – όχι κάτι κακό…

Μ’ αυτή την έννοια αποκτάει ιδιαίτερη αξία η πιο κάτω παράγραφος του ρεπορτάζ των times of israel:

… Εκκλησιαστικές πηγές επιβεβαίωσαν ότι και οι δύο, και ο Sofer και ο Steinhardt, βρίσκονται δίπλα στον Θεόφιλο τον 3ο από τότε που ο τελευταίος εκλέχτηκε πατριάρχης το 2005, και ήταν σημαντική η βοήθεια που του έδωσαν για να ξεπληρώσει χρέη περίπου 45,5 εκατομμυρίων δολαρίων, σε μια εποχή που η ισραηλινή κυβέρνηση καθυστερούσε την αναγνώριση της εκλογής του. Που έγινε μόλις το 2007…

Του έδωσαν βοήθεια για να ξεχρεώσει; Του χάρισαν λεφτά δηλαδή; Μάλλον όχι. Σε κάθε περίπτωση οι κατάλληλοι άνθρωποι, με τις κατάλληλες ικανότητες…

Κοίτα, λοιπόν, κάτι συμπτώσεις! Οι καθεστωτικοί new york times έβγαλαν στη σέντρα τον αρχαιοκάπηλο υποστηρικτή του αρχιτράγου Ιεροσολύμων Θεόφιλου του Γ (χωρίς να αναφέρονται σ’ αυτήν του την πλευρά…) την ώρα που αυτός ο τελευταίος έτρωγε πέτρες απ’ τους παλαιστίνιους! Και, μα τον Τουτάτη, οι μόνες / μόνοι που ξέρουν πέντε βασικά πράγματα επί του θέματος είναι όσες / όσοι είναι στις αόρατες πόλεις! Κοίτα να δεις…

(Όχι, δεν είναι διαφήμιση! Πείτε το «σύμπτωση» Συμβαίνουν κι αυτά.)

Το σπασμένο χέρι του θεού…

Κυριακή 7 Γενάρη. Το ξέρετε ή όχι, το “χέρι του θεού” ήταν του Ντιέγκο Μαραντόνα, στο γκολ που έβαλε στο 51ο λεπτό του ματς αργεντινή – αγγλία (2 – 1) στα προημιτελικά του παγκόσμιου κυπέλλου του ’86, στις 22 Ιούνη του ’86, στο μεξικό. Είπαν, τότε, ότι ήταν η εκδίκηση για τα Φώκλαντς…

Καμμία σχέση! Το “σπασμένο χέρι” (του ανύπαρκτου θεού) πετάει τώρα πέτρες, γνήσιες παλαιστινιακές πέτρες, απ’ αυτές που ρίχνονται και κατά του ισραηλινού στρατού κατοχής – μόνο που τώρα συμβαίνει να σημαδεύουν την αυτοκινητοπομπή του αρχιτράγου Θεόφιλου του 3ου. Στη Βηθλέεμ.

Δυστυχώς δεν μπορούμε να μεταφέρουμε εδώ το υλικό του Sarajevo 123a. Εκεί, πάντως, τεκμηριώνουμε ότι ο Θεόφιλος ο Γ είναι (κι αυτός) σκουλήκι πρώτης γραμμής. Είτε ακολουθώντας τις οδηγίες του ελληνικού κράτους / παρακράτους μέσω του υπ.εξ. (και του ογκόλιθου Nick the greek εδώ και σχεδόν 3 χρόνια) είτε αξιοποιώντας την διακριτική και σιωπηλή (; σιωπηλή; μπαααα…) συγκατάθεσή του, ο αρχιτράγος Ιεροσολύμων πουλάει εκτάσεις ιδιοκτησίας του παπαδαριάτου σε ισραηλινούς «επενδυτές». Συγκεκριμμένα: σε offshore των κυρίων Steinhardt και Sofer (δες προηγούμενη αναφορά). Κάνοντας έξαλλους τους παλαιστίνιους, χριστιανούς, μουσουλμάνους, άθεους – αδιάφορο. Για προφανείς λόγους: οι εκτάσεις αυτές προστίθενται σε εκείνες που καταπατάει δια της βίας το Τελ Αβίβ – έτσι ώστε στο τέλος, σαν ιδιοκτήτης της παλαιστίνης, θα κάνει την οριστική έξωση των αράβων. Την «τελική λύση»…

Έτσι θα συμβεί άμεσα το εξής μαγικό στο ελλαδιστάν. Εδώ και βδομάδες (αλλά και μήνες) στην καθεστωτική δημαγωγία δεν υπάρχει ούτε παλαιστίνη (η intifada ξανά) ούτε ισραήλ (οι διαρκείς μαζικές διαδηλώσεις κατά του αδελφού και φίλου Netanyahu, που είναι βουτηγμένος μέχρι τις ρίζες των μαλλιών του στη «διαφθορά»…). Και ξαφνικά! Ξαφνικά οι παλαιστίνιοι θα ξαναεμφανιστούν – σαν «αγνώμονες». O ογκόλιθος δηλώνει θυμωμένος – αν και, ογκόλιθος είναι, μεγάλη καρδιά έχει, η δουλειά γίνεται με την παλαιστινιακή γη: μπορεί να δώσει και «τόπο στην οργή» και να κάνει καμιά νερόβραστη δήλωση…

Αγνώμονες; Το «ελληνο-ορθόδοξο πατριαρχείο Ιεροσολύμων», υπαγόμενο και ελεγχόμενο κατευθείαν απ’ το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών, πουλάει απ’ τα ‘90s και μετά την περιουσία του στους ισραηλινούς. Καθότι ελληνο-ισραηλινή φιλία… Κι αυτοί οι αχάριστοι άραβες / παλαιστίνιοι! Αντί να χαρούν που γεμίζει το πορτοφόλι του αρχιτραγάτου και τα πολεοδομικά / χωροταξικά σχέδια του ισραηλινού απαρτχάιντ, πετάνε πέτρες!!!

Oh god!!! Τι νομίζουν ότι θα πετύχουν πετραδίζοντας;;;

(φωτογραφίες: Πάνω η διαδήλωση που έγινε χτες στη Βηθλεέμ, πριν το συμβολικό ντου στην αυτοκινητοπομπή του άγιου χριστιανικού σκουληκιού. Κάτω, επίθεση με αυγά. Κατά την ταπεινή μας γνώμη «χέστηκε». Χέστηκε και ο Θεόφιλος ο Γ, χέστηκε και η «αγιοταφική αδελφότητα», χέστηκε και το ελληνικό υπ.εξ. κράτος / παρακράτος.

Αφού δεν έπεσαν ρουκέτες, όπως θα έπρεπε…)

The desert

Σάββατο 6 Γενάρη. Σύμφωνα με το υλικό του Wolff στο Fire and Fury (υλικό που συντίθεται από 200 συνεντεύξεις με αξιωματούχους του άσπρου σπιτιού) ήταν η αμερικανική συντηρητική διοίκηση του ψόφιου κουναβιού που «έπεισε» τον βασιλιά του Ριάντ Salman να παραμερίσει τον κανονικό και επίσημο διάδοχο πρίγκηπα Mohammed bin Nayef, ανηψιό του, και να σπρώξει στην καρέκλα τον γυιό του, τον τοξικό. «Βάλαμε τον άνθρωπό μας στην κορυφή» φέρεται να δήλωσε το ψόφιο κουνάβι τον περασμένο Ιούνη, όταν ο σαουδάραβας μπαμπάς ανακήρυξε τον γυιό του διάδοχο.

Δεν είμαστε σίγουροι ότι το αφήνει να εννοηθεί Το Βιβλίο, αλλά μας φαίνεται λογικό ότι η αμερικανική επιλογή του τοξικού για τον σαουδαραβικό θρόνο έγινε απ’ τον γαμπρό του ψόφιου κουναβιού, τον Jared Kushner, που είναι «πολύ στενά συνδεδεμένος» με το ισραηλινό καθεστώς – για να το πούμε κομψά…

Ο τοξικός πήγε (για οντισιόν και πρόσληψη) τον περασμένο Μάρτη στην Ουάσιγκτον. Τον Μάη το ψόφιο κουνάβι πήγε στο Ριάντ για να κηρύξει την «συμμαχία κατά του ιράν» και, κατά τα φαινόμενα, έπεισε τον μπαμπά βασιλιά ότι ο τοξικός είναι ο «δυνατός άνθρωπος» που χρειάζεται ο θρόνος.

Ο άξονας Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ δείχνει σταθερή επιλογή του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Το ζήτημα, είναι, όμως ότι το σύστημα «πολιτικής εκπροσώπησης» στην Ουάσιγκτον έχει στηθεί πάνω σε ανακτορικά μοντέλα: ο μπαμπάς, η κόρη, ο γαμπρός, ο γυιός: όλοι κάνουν δουλειές και δουλίτσες. Αν σχολάσει το ψόφιο κουνάβι θα σχολάσει τυπικά και ο «βασικός σύμβουλος» Kushner· αν και θα μπορούσε να συνεχίσει να δουλεύει για τις υπηρεσίες. Ή κάποιες φραξιές τους.

Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι η κυκλοφορία Του Βιβλίου θα απαγορευτεί στην επικράτεια της χούντας του Ριάντ και του Ντουμπάι…