Tag: ισραήλ

Καμπάνια Μ15 + / Μόνο τα ζωντανά καθάρματα

Τρίτη 12 Ιούνη. Χτες ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης (και I gonna be…) Κούλης Μητσοτάκης έσφιξε, όπως όφειλε, το χέρι του ισραηλινού δολοφόνου Netanyahou. Τίποτα προσωπικό – απλά δουλειές.

Η ελληνο – ισραηλινή φιλία δεν είναι καπρίτσιο του ψόφιου κοριού, του ογκόλιθου, του ψεκασμένου, ή μιας κοινοβουλευτικής παρέας αδίστακτων φαιορόζ. Είναι διακομματική συμφωνία (άρρητη αλλά ισχυρή), είναι επιλογή του ελληνικού βαθέος κράτους / κεφάλαιου. Έτσι συμβαίνει: με έναν καλό μισθό, κοινοβουλευτικά και μη κοινοβουλευτικά καθάρματα στέκονται σούζα και υπηρετούν τα συμφέροντα των ντόπιων αφεντικών. Κι εδώ που τα λέμε τι άλλο θα έκαναν; Υπάρχει άνθρωπος με στοιχειώδη εντιμότητα που να γουστάρει να κυβερνάει την γαλέρα; Όλοι οι άτιμοι, λοιπόν, παραμυθιασμένοι ή μη, είτε το ήξεραν είτε το έμαθαν, κάθονται «προσοχή» στα συμφέροντα των αφεντικών, στο κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο, στις μυστικές υπηρεσίες, σ’ ότι τέλος πάντων συνιστά εκπρόσωπο του «εθνικού συμφέροντος»… Σκουλήκια πολυτελείας…

Αυτό που οι μοιρολάτρες και ψευτομπαγαπόντηδες υπήκοοι αρνούνται να καταλάβουν (ούτε καν να ασχοληθούν με δαύτο) είναι ότι στην εξωτερική πολιτική είναι που φαίνεται καθαρά η ενιαία συγκρότηση του βαθέος κράτους / κεφάλαιου… Που μπορεί μεν να τους ξεσκίζει στο εσωτερικό, αλλά ταυτόχρονα τους πουλάει ένα θέαμα ποικιλίας και «διαφορών», να έχουν να διαλέγουν τους χασάπηδές τους, απ’ τα βοθρολύματα μέχρι… Στο εσωτερικό οι στημένοι καυγάδες σκηνοθετούν το «δράμα της πολιτικής εκπροσώπησης». Και οι καμμένοι έχουν να ασχολούνται.

Ενώ εκτός συνόρων τα πράγματα ξεκαθαρίζουν. Η «εθνική γραμμή» είναι υποχρεωμένη να εκφράζεται σαν αυτό που είναι: ενιαία, πειθαρχημένη, «χωρίς συναισθηματισμούς». Και χωρίς περιττές έριδες. Εκεί ο καπιταλισμός, με τις εθνικές ή πολυεθνικές / συμμαχικές στολές του, δείχνει την βία του χωρίς προσχήματα, χωρίς αιδώ, χωρίς αναστολές. (Στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’90, η ελληνοσερβική φιλία σαν “εξωτερική πολιτική” αποδείκνυε ολοκληρωμένα και ολοκληρωτικά εκείνο που στο εσωτερικό μπορούσε να παρερμηνευτεί…)

Ο Κούλης είναι λοιπόν η πίσω όψη του ψόφιου κοριού, και το ανάποδο. Ελπίζει (σαν I gonna be) σε «ακόμα μεγαλύτερη εμβάθυνση» της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας…. Μόνο για να (μας) θυμίσει ότι οι φαιορόζ, ενιαία, χωρίς γκρίνιες και χωρίς διαφωνίες, έχουν κάνει ήδη μεγάλη εμβάθυνση. Ως τα 3.000 μέτρα βάθος: τόσο είναι ο βυθός νότια της Κρήτης όπου (πουλάνε το παραμύθι) θα περάσει ο east med, o θρυλικός αγωγός για το ισραηλινό φυσικό αέριο…

Οκτώ χουντοκαραβάδες

Τρίτη 12 Ιούνη. Το ότι ο καθαρματοΚούλης πήγε να επιβεβαιώσει την συνέχεια της δουλειάς του καθαρματοΑλέξη (να «φιλήσει χεράκι» και στο Τελ Αβίβ, για να πάρει το ο.κ. δηλαδή…) την ώρα που οι ισραηλινές μπουλντόζες ξεκινούσαν να εξαφανίσουν το μισό μουσουλμανικό νεκροταφείο στην παλιά Ιερουσαλήμ και ο ισραηλινός στρατός σκοτώνει ότι και όπως γουστάρει στη Γάζα, δεν είναι τόσο σύμπτωση όσο φαίνεται. Με την έννοια πως όταν η ιστορία πυκνώνει (λόγω της έντασης της καπιταλιστικής κρίσης / αναδιάρθρωσης) πράξεις και λόγια πέφτουν έτσι κι αλλιώς το ένα πάνω στο άλλο.

Η ελληνοϊσραηλινή φιλία, λοιπόν, δυναμώνει, την ίδια περίοδο που η Αθήνα σηκώνει την πιο μεγάλη πέτρα που θα μπορούσε: οριστικά και αμετάκλητα έκρινε τους 8 τούρκους χουντοκαραβανάδες σχεδόν «αγωνιστές της ελευθερίας»· και, για χάρη τους (όχι για χάρη κανενός άλλου…) έχει κινητοποιήσει τον στρατό της. Να τους φυλάει, σαν το «άγιο φως». Σαν πολύτιμα asset. “Με τιμές αρχηγών κράτους”…

Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι πρόκειται για μια παρορμητική επιλογή του ελληνικού αντιτουρκικού ταμπεραμέντου!!! Καμμία σχέση!!! Έχουν περάσει σχεδόν 2 χρόνια από τότε που οι 8 χουντικοί καραβανάδες την έκαναν, αργά το βράδυ του πραξικομήματος της 15ης Ιούλη ή νωρίς το επόμενο πρωΐ, όταν χαμπάριασαν ότι έχουν ηττηθεί. Αρκετό διάστημα, δηλαδή, για να μελετήσει το ελληνικό βαθύ κράτος τα «υπέρ» και τα «κατά» της πολιτικής και ποινικής αθώωσης των χουντοκαραβανάδων.

Το κάνει συνειδητά το ελληνικό βαθύ κράτος!!! Συνειδητά επιλέγει να φτύσει στα μούτρα του Erdogan (τον οποίο προσπάθησαν να δολοφονήσουν κάποιοι απ’ τους «8»…) και στα μούτρα των εκλεγμένων και ξαναεκλεγμένων ισλαμοδημοκρατών στην τουρκία. Συνειδητά επιλέγει να δηλώσει «ναι, εμείς είμαστε με το πραξικόπημα του ’16, και με κάθε άλλο που θα καταφέρει να ανατρέψει τον Erdogan»… Αλλά, αυτό, δεν είναι μια διένεξη μεταξύ των δύο κρατών, του είδους «υφαλοκρηπίδα» ή «κυπριακό»… Όχι!!! Αν το ελλαδιστάν ήταν μόνο του απέναντι στην Άγκυρα θα έκανε εκείνο που υποσχέθηκε ο ψόφιος κοριός στον Erdogan στην αρχή: θα στους παραδώσω σύντομα. Δεν θα μπορούσε κάτι άλλο…

Όχι λοιπόν. Το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο από μόνο του δεν έχει τα «κυβικά» να αθωώνει τούρκους χουντοκαραβανάδες! Έχει σημασία: δεν επεδίωξε καν να εξασφαλίσει εσωτερική (κοινωνική) συναίνεση γι’ αυτήν την αθώωση, πράγμα που σημαίνει ότι το ελληνικό βαθύ κράτος δεν θεώρησε το ζήτημα “υπόθεση εσωτερικής ιδεολογικής θέρμανσης”! Απλά τα πρακτόρικα μήντια (και οι λοιποί «συνεργάτες») ψιλοέκαναν μια εκστρατεία υπέρ τους. Συλλαλητήρια, διαδηλώσεις, ενέργειες «υπέρ των 8», δημοσιογραφικά αφιερώματα για το πόσο δίκιο είχαν, απειλές του είδους “αν τους δώσετε είστε προδότες” δεν έγιναν. Η θεία Λίτσα αγνοεί (σχεδόν) την περίπτωσή τους. Σαμπουάν και κωλόχαρτα για τους “αγωνιστές” δεν συγκεντρώθηκαν. Ούτε ο sky.fm ούτε ο real.fm, ούτε το “κόκκινο” έκαναν εκστρατεία για τα “δίκαια των χουντικών”, σε στυλ “όλοι μαζί μπορούμε” ή “coup pride”….

Είναι εύλογο το γιατί. Το ελλαδιστάν πουλάει άγριο τσαμπουκά απέναντι (ακόμα και στην ψόφια «αριστερή» ηθική, κυρίως όμως) στο τουρκικό καθεστώς, όχι επειδή βασίζεται στους εσωτερικούς συσχετισμούς… Αλλά επειδή έχει συνεννοηθεί επ’ αυτού με τους συμμάχους. Του άξονα Ουάσιγκτον – Αθήνα – Λευκωσία – Τελ Αβίβ – Ριάντ. Η μάζα των προβάτων απλά μένει στο μαντρί της – αυτά τα ζητήματα, που είναι για το καλό της, είναι δουλειά των ειδικών…

Χωρίς την συγκατάθεση, το ο.κ., της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ, η Αθήνα δεν θα τολμούσε να κάνει κάτι τόσο άθλια προκλητικό – όσο κι αν το ήθελε….

(φωτογραφία: Μια χαρά φαίνονται. Σχεδόν stars! Μπορεί να διαλέξει ο καθένας ποιούς αγαπημένους του χουντικούς θα ήθελε να είναι τόσο σένιοι…)

Η «εθνική γραμμή» σε τραβάει απ’ το μανίκι – φουκαρά!…

Τρίτη 12 Ιούνη. Η περίπτωση των 8 διαφέρει από κάθε άλλη ατόμων που, ευρισκόμενοι εκτός τουρκικής επικράτειας (σε πρεσβείες, σε διπλωματικές αποστολές, σε πόστα του νατο, κλπ) κατηγορήθηκαν απ’ την Άγκυρα σαν «γκιουλενιστές», και ζητήθηκε η έκδοσή τους. Οι 8 χουντοκαραβανάδες είναι οι μόνοι που αποδεδειγμένα συμμετείχαν άμεσα, υλικά, πρακτικά στο πραξικόπημα! Δεν είναι «συμπαθούντες» ή «ίσως συμπαθούντες»… Είναι «αυτουργοί»!

Πάτησαν σκανδάλη, πως να το πούμε; Γι’ αυτό και δεν μπορεί να υπάρξει καμία σύγκριση με άλλες περιπτώσεις όπου διάφορα ευρωπαϊκά κράτη αρνήθηκαν την έκδοση (των κατηγορούμενων σαν «γκιουλενιστών»). Στην ελληνική επικράτεια ήρθαν «καραμπίνα» χουντικοί, άμεσα χωμένοι στο πραξικόπημα – και ήρθαν «καπάκι», τα χαράματα εκείνης της νύχτας, μόνο για να σώσουν τα τομάρια τους. Καραβανάδες που σκότωσαν – και ευτυχώς ηττήθηκαν – αλλά, φυσικά, το κεφάλι τους το ήθελαν…. Καραβανάδες που πρόδοσαν τους όρκους και στράφηκαν κατά της (τουρκικής) δημοκρατίας…

Γι’ αυτό και η άγρια προβοκάτσια της αθώωσης των 8 μπορεί να εννοηθεί μόνο μ’ έναν τρόπο: σαν μια ακόμα ελληνική συμβολή στον πολεμικό άξονα της Ουάσιγκτον και σία, σαν ένας κρίκος της αλυσίδας της ελληνο-αμερικανο-ισραηλινής φιλίας και συμμαχίας! Μόνο έτσι η ελληνική προβοκάτσια μπόρεσε να διαπραχθεί και να έχει ένα νόημα: να «σπρώξει» το τουρκικό καθεστώς σε πράξεις αντιποίνων τέτοιες που, στη συνέχεια, θα αξιοποιηθούν όχι μόνο (ή όχι τόσο) απ’ το ελλαδιστάν αλλά και απ’ το ψοφιοκουναβιστάν ή/και το φασιστικό ισραηλινό καθεστώς. Ή, σε μια άλλη εκδοχή, για να νομιμοποιήσει προκαταβολικά τους πιθανούς επόμενους πραξικοπηματίες. (Τα αντίποινα δεν θα δουλέψουν όπως θα βόλευε, αλλά αυτό είναι η επόμενη ιστορία…)

Το ίδιο το (αποτυχημένο) πραξικόπημα του Ιούλη του 2016 ήταν άμεσα εγγεγραμμένο στην αμερικανο-ισραηλινή στρατηγική για τη μέση Ανατολή. Απ’ την στιγμή που οι ισλαμοδημοκράτες της Άγκυρας άλλαξαν συμμαχία, εγκατέλειψαν το αμερικανο-ισραηλινό σχέδιο για την συρία και την μέση Ανατολή και προσχώρησαν το ρωσο-ιρανικό, «έπρεπε να πεθάνουν». (Τα ίδια συμβαίνουν τώρα και στην ιορδανία, θα τα πούμε σύντομα). Υπήρχαν κάποια εσωτερικά ερείσματα υπέρ της κατεδάφισης των ισλαμοδημοκρατών, αλλά αποδείχθηκαν εξαιρετικά αδύναμα τις πρώτες ώρες: είναι του είδους που χειροκροτούν μια χούντα αφού πρώτα νικήσει και εδραιωθεί. Δεν ματώνουν για πάρτη της…

Το πραξικόπημα, είτε επειδή δεν ήταν καλά σχεδιασμένο, είτε επειδή η Μόσχα πρόλαβε να ειδοποιήσει έγκαιρα τον Erdogan, είτε (κατά την γνώμη μας: κυρίως!) επειδή το μεγαλύτερο μέρος της τουρκικής κοινωνίας, ακόμα και ένα μέρος εκείνων που είναι αντίπαλοι του Erdogan, δεν ανέχεται πλέον, ξανά, στρατιωτική εξουσία, απέτυχε. Δεν βγαίνει έτσι ο κόσμος στους δρόμους, απέναντι στα τανκς και στα πολυβόλα, αν δεν έχει να υπερασπιστεί κάτι ανώτερο!!! Και στην τουρκία τον Ιούλη του ‘16, δεξιοί κι αριστεροί, εργάτες και αστοί, τούρκοι, κούρδοι, σύριοι πρόσφυγες, αιγύπτιοι φυγάδες, είχαν να υπερασπιστούν απέναντι στα τανκς κάτι πολύ ανώτερο. (Αντίθετα, η δήθεν «ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη», το μόνο που υπερασπίζεται είναι τους μισθούς των εγκάθετων, των κυκλωμάτων, των μηχανισμών… – και τα τουρκικά τανκς!!!)

Η αποτυχία του πραξικοπήματος και πάλι εγγράφεται στις εξελίξεις (στα σχέδια και στα αντι-σχέδια) για την μέση Ανατολή. Οι 8 κοπανατζήδες αυτού του πραξικοπήματος πως θα έπρεπε να θεωρηθούν; Σαν οι φουκαράδες μετανάστες που ψάχνουν μια καλύτερη ζωή; Όχι βέβαια!!! Είναι τα υλικά αποτυπώματα, άμεσα, μιλιταριστικά, κατηγορηματικά αποτυπώματα, αυτού του πραξικοπήματος· και της ήττας του. Συνεπώς η αθώωσή τους (και η περιφρούρηση της καλής τους «τύχης» απ’ τον ελληνικό στρατό) δεν είναι η πάγια τακτική του ελληνικού κράτους απέναντι στους μετανάστες / πρόσφυγες που φτάνουν σε ελληνικό έδαφος με ελικόπτερα – ή, άντε, με πλαστικές βάρκες!!!

Όχι!!! Είναι μέρος της ειδικής τακτικής του άξονα Ουάσιγκτον – Ριάντ απέναντι στο μπλοκ της Αστάνα… Είναι η ειδική μεταχείριση που επιφυλάσσεται στους πράκτορες, στους αρτζέντηδες, στους “ανθρώπους μας”! Όπου, ούτε οι ντόπιες ιδεολογίες (σκατά στην αριστεροσύνη τους!!) ούτε οι ηθικές («μα είναι φονιάδες»!!!) παίζουν ρόλο. Δουλειά έχουν τα εθνικά συμφέροντα και τα καθαρόαιμα καθάρματα!!!

Μόνο που την τεράστια πέτρα που σήκωσε το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο με την μορφή της αθώωσης των «8» δεν μπορεί να την κρατήσει. Θα πέσει απ’ τα χέρια του, αν όχι για άλλους λόγους γι’ αυτόν: επειδή οι συμμαχίες σ’ έναν παγκόσμιο πόλεμο είναι αρκούντως κυνικές, κι «αν έχεις εσωτερικά προβλήματα φιλαράκο, λύστα μόνος σου, δεν μπορούμε να ασχοληθούμε, έχουμε αλλού μέτωπα»… . Και δεν θα πέσει η τεράστια πέτρα ούτε επάνω στον ψόφιο κοριό, ούτε πάνω στον ψεκασμένο, ούτε πάνω στον ογκόλιθο, ούτε πάνω στα ντόπια και διεθνή αφεντικά τους. Αυτοί θα την έχουν κάνει έγκαιρα…

Θα πέσει πάνω μας. Το ξέρουμε πως είναι εύκολο να απωθήσετε αυτήν την αλήθεια. Όταν, όμως, την δείτε με τρόμο, μην πείτε «δίκιο είχατε».

Θα είναι αργά…

Καμπάνια Μ15 + / Τα όπλα των αδυνάτων!

Κυριακή 10 Ιούνη. Η εφευρετικότητά τους είναι απίστευτη!! Οι αιχμάλωτοι παλαιστίνιοι της Γάζας έχουν μετατρέψει τους χαρταετούς σε εργαλεία αντίστασης. Άλλοτε σαν ιπτάμενες μολότοφ, για να φτάνουν στις γραμμές του ισραηλινού στρατού, ενώ οι ίδιοι βρίσκονται υποχρεωτικά σε πολύ μεγάλη απόσταση, λόγω των ελεύθερων σκοπευτών…

Αλλά και σαν τρόπο να «κατεβάζουν» τα drone του ισραηλινού στρατού! Οι επίτηδες μακριές «τρίχες» του χαρταετού (ή και τα “δίχτυα” ψηλά στον σπάγκο) μπλέκονται στους έλικες, και… Το video στη συνέχεια μάρτυρας…

Γι’ αυτό δεν πρόκειται να ηττηθούν ΠΟΤΕ: γιατί έχουν ψυχή!!!

Καμπάνια Μ15 + / Ψοφιοκουναβική ειρήνη

Κυριακή 10 Ιούνη. Το πολυσυζητημένο αμερικανικό «σχέδιο του αιώνα» για την «λύση στο μεσανατολικό», προϊόν του προεδρικού σώγαμπρου Jared Kushner και ενός έμπιστου νομικού συμβούλου του ψόφιου κουναβιού (του Jason Greenblatt), πηγαινοέρχεται μεταξύ Ουάσιγκτον, Τελ Αβίβ, Ριάντ και Ντουμπάι, αλλά δεν λέει να ξεμυτίσει ανοικτά.

Πως θα μπορούσε; Η αμερικανο-ισραηλινο-σαουδαραβική γενναιοδωρία προτείνει στους παλαιστίνιους ένα «κράτος» στη μισή δυτική Όχθη (η άλλη μισή πάει, αποικίστηκε…) και στη λωρίδα της Γάζας. Χωρίς Ιερουσαλήμ, και χωρίς την επιτροφή κανενός πρόσφυγα.

Για την ακρίβεια, επιτρέπει στους παλαιστίνιους να φτιάξουν, αν θέλουν, μια άλλη Ιερουσαλήμ (!!!), απ’ τα χωριά που θα τους απομείνουν κοντά στην πόλη… Επίσης προβλέπει έναν «διάδρομο» απ’ τα εδάφη τους ως το τζαμί του αλ-Ακσά για τους μουσουλμάνους και το ναό της Ανάστασης για τους χριστιανούς, ο οποίος φυσικά θα φυλάσσεται απ’ τον καλά οπλισμένο ισραηλινό στρατό. Όπως απ’ τον ίδιο στρατό θα είναι περικυκλωμένο και το όποιο “κράτος”, αφού προφανώς δεν θα μπορεί να αυτοπροστατεύεται… Το μοντέλο θα είναι το ίδιο όπως τώρα: ξεσκέπαστες φυλακές…

Το ζήτημα δεν είναι ότι δεν υπάρχει παλαιστίνιος, ακόμα κι απ’ το περιβάλλον του τσατσοΑμπάς, που θα μπορούσε όχι να δεχτεί αλλά έστω να κουβεντιάσει κάτι τέτοιο. Το ζήτημα είναι ότι ένα τέτοιο σχέδιο είναι ταμάμ για να προκαλέσει σοβαρές αντι-αμερικανικές εξεγέρσεις στο μεγαλύτερο μέρος του αραβικού και του μουσουλμανικού κόσμου, και καμία υποστηρίξη υπέρ του. Εκτός απ’ τους γνωστούς πρόθυμους του άξονα.

Από την μέση Ανατολή ας μην περιμένει «νόμπελ ειρήνης» το ψόφιο κουνάβι… Ό,τι καταφέρει με τον Kim…

Καμπάνια Μ15 + / Τα δήθεν κρυφά πυρηνικά, χημικά και βιολογικά όπλα…

Παρασκευή 8 Ιούνη. Το παρακάτω video (με υπότιτλους, διάρκειας 45 λεπτών) είναι παραγωγή του bbc, του 2003. Καθεστωτικό και καθόλα υπεράνω «αντι-σημιτισμού» δηλαδή. Και λέει πράγματα που έγιναν διεθνώς γνωστά απ’ τον Vanunu – όμως πρέπει να υπενθυμίζονται διαρκώς, ειδικά όταν πρόκειται για ένα κράτος τόσο σύμμαχο του ελληνικού ιμπεριαλισμού, με σαφέστατες κοινές μιλιταριστικές / πολεμικές επιδιώξεις στη μέση Ανατολή.

Είναι απαραίτητα, επιπλέον, κάποια πράγματα για την κατάσταση του Mordechai Vanunu, μετά τις αρχές του 2003 (οπότε τελειώνει το ρεπορτάζ του bbc).

Ο Vanunu αποφυλακίστηκε μεν το 2004, αλλά από τότε βρίσκεται σε καθεστώς αυστηρών περιορισμών, σε ένα είδος ημι-φυλάκισης εντός της ισραηλινής επικράτειας. Του απαγορεύεται να φύγει, να συναντάει ξένους δημοσιογράφους, να δίνει συνεντεύξεις. Το 2007 και το 2010 συνελήφθη για «παραβίαση όρων» και καταδικάστηκε ξανά σε φυλάκιση, την πρώτη φορά 6 μήνες και την δεύτερη για 3.

Θεωρείται διεθνώς κρατούμενος συνείδησης – και έχει βραβευτεί με διάφορους τρόπους. Ενώ όταν προτάθηκε για το νόμπελ ειρήνης ζήτησε να αποσυρθεί το όνομά του, επειδή δεν διανοείται ότι μπορεί να βρίσκεται στην ίδια κατηγορία με τον πρόεδρο του ισραήλ Simon Peres (πήρε το νόμπελ ειρήνης το 1994 από κοινού με τον Αραφάτ), που είναι ο δημιουργός του πυρηνικού προγράμματος του ισραήλ και ο πολιτικά υπεύθυνος για την απαγωγή του απ’ την Ρώμη, στις 30 Σεπτέμβρη του 1986.

Καμπάνια Μ15 + / Να βγάλετε τον σκασμό 1

Παρασκευή 8 Ιούνη. …Νομίζω πως όταν τα 9 στα 10 ρεπορτάζ για την Γάζα κάνουν κριτική στο Ισραήλ, καλό θα ήταν οι δημοσιογράφοι να πάνε να συζητήσουν με τους ειδικούς για να καταλάβουν ότι δεν θα μπορεί να γίνει τίποτ’ άλλο… Μίλησα με ειδικούς του στρατού στο Ισραήλ, στις ΗΠΑ και σε άλλα κράτη και πείστηκα ότι δεν υπάρχουν «λιγότερο βίαια μέσα» για να προστατέψει το Ισραήλ τον εαυτό του… Γι’ αυτό και οι δημοσιογράφοι θα έπρεπε να κρατάνε κλειστό το στόμα τους μέχρι να ενημερωθούν σωστά…

Αυτά είπε την περασμένη Δευτέρα ο ακροδεξιός πρεσβευτής των ηπα στο ισραήλ David Friedman· μιλώντας (φυσικά) από την Ιερουσαλήμ – για την σφαγή στη Γάζα. Το πρόβλημά του είναι φανερό: ενώ το Τελ Αβίβ έκανε έγκλημα με ποινή δέκα χρόνια φυλακή το να φωτογραφίζονται οι πεζοναύτες του εν δράσει (κατά αόπλων διαδηλωτών), δεν έχει βρεθεί ακόμα τρόπος να απαγορευτεί το ρεπορτάζ απ’ την μεριά των παλαιστίνιων. Πολύ περισσότερο που δεν χρειάζονται καν διεθνείς επαγγελματίες για να αποτυπωθούν τα ισραηλινά εγκλήματα.

Τρώνε, πίνουν και σκοτώνουν… Και προσπαθούν να το κρύψουν…

(φωτογραφία: Ο Taher Herzallah, ένας ακτιβιστής υπέρ των παλαιστινιακών δικαίων, προσπαθεί να παρέμβει στην επίσημη ακρόαση του ακροδεξιού Friedman – σε πρώτο πλάνο – στην αμερικανική γερουσία, πριν εγκριθεί η τοποθέτησή του στην πρεσβεία στο ισραήλ, τον Φεβρουάριο του ’17)

 

Καμπάνια Μ15 + / Να βγάλετε τον σκασμό 2

Παρασκευή 8 Ιούνη. Εντός αμερικανικής επικράτειας γίνονται διαρκείς κρατικές και παρακρατικές προσπάθειες να απαγορευτεί οποιαδήποτε κριτική στο ισραήλ – όσο κι αν σας φαίνεται «πολύ προχωρημένο» για ένα δήθεν “δημοκρατικό” καθεστώς!…

Το κύριο πεδίο απειλών και απαγορεύσεων είναι τα πανεπιστήμια, όπου αναπτύσσεται ραγδαία το κίνημα BDS. Η οργάνωση “Φοιτητές για την δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη” τελεί υπό απαγόρευση σε κάποια campus. Η ψοφιοκουναβική διοίκηση έβαλε έναν γνωστό φίλο του Τελ Αβίβ, τον Kenneth Marcus, επικεφαλής του «Γραφείου για τα πολιτικά δικαιώματα στην εκπαίδευση». Ο Marcus έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία συλλογής καταγγελιών για «αντισημιτισμό» εκ μέρους όσο περισσότερων φοιτητών και καθηγητών οπαδών του ψόφιου κουναβιού γίνεται, ώστε να εντατικοποιήσει τις απαγορεύσεις κατά του κινήματος BDS και οποιασδήποτε άλλης αντιμιλιταριστικής, αντιφασιστικής, αντιρατσιστικής κριτικής κατά του Τελ Αβίβ.

Αλλά και σε διάφορες πολιτείες, με ακροδεξιούς κυβερνήτες, υπάρχει μια εκστρατεία να μπουν στην παρανομία εκδηλώσεις (λόγου) που υπερασπίζονται τους παλαιστινίους. Στο κόλπο έχουν μπει και οι χρηματοδοτήσεις διάφορων δημόσιων ή μκο οργανισμών, που θα διακόπτονται αν υπερασπίζονται την Παλαιστίνη. Δεκαπέντε αμερικανικές πολιτείες πέρασαν πρόσφατα νόμο που περιορίζει δικηγόρους στη δουλειά τους με δημόσιες υπηρεσίες αν κάνουν κριτική στο μιλιταριστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ. Το πράγμα έφτασε στην (ως τώρα) φασιστική κορυφή του όταν απαιτήθηκε απ’ τα θύματα του τυφώνα Harvey στο Dickinson του Texas να υπογράψουν δήλωση ότι δεν στηρίζουν το μποϋκοτάζ στα ισραηλινά εμπορεύματα, προκειμένου να συνεχίσουν να παίρνουν τα επιδόματα πρόνοιας!…

Αυτά (θα) τα βλέπουν οι εδώ τσατσορούφιανοι του Τελ Αβίβ και της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας και θα αναρωτιούνται: πότε θα τα καταφέρουμε κι εμείς αυτά τα σπουδαία;

Ερασιτέχνες πρεσβευτές

Τρίτη 5 Ιούνη. Πόσο εύκολο είναι να μοιάσει, ο κάθε (ανομολόγητος) πατριώτης στο ελλαδιστάν με πρεσβευτή; Πολύ ευκολότερο απ’ όσο νομίζετε!

Πρώτον, μιλάει για τις φοβερές και τρομερές δυνατότητες του ελλαδιστάν… Δεύτερον, βγάζει τον σκασμό για τις συγκεκριμένες συμμαχίες του ελληνικού κράτους, που αφορούν αυτές ακριβώς τις «φοβερές και τρομερές δυνατότητες». Αντί γι’ αυτό φλυαρεί ασύστολα κι αδιάφορα, σαν σε πρωϊνάδικο. Τρίτον, έχει εξαφανίσει απ’ τον ορίζοντά του τόσο την ελληνο-ισραηλινή ιμπεριαλιστική συμμαχία όσο και το νεκροτομείο αυτής της συμμαχίας: την Παλαιστίνη. (Πριν 25 χρόνια θα εξαφάνιζε την βοσνία, για τους ίδιους ακριβώς λόγους…)

Το ότι υπάρχουν διάφοροι που θα αγοράζαν ακόμα και την μεγαλύτερη βλακεία είναι γνωστό από παλιά: στα super market της ψευδούς συνείδησης υπάρχουν πλήθος φτηνών καλλυντικών και αποσμητικών. Είναι τέτοια η μικροαστική βλακεία που θεωρείται προσόν η παπαρολογία· αλλά και πότε ήταν διαφορετικά τα πράγματα; Εκείνοι που είχαν γράψει στα ντουβάρια πριν πολλά χρόνια η ιδεολογία φοβάται το συγκεκριμένο ήξεραν τι έλεγαν…

Αλλά σε ποιον πρεσβευτή θα έμοιαζε ο καλός ντόπιος καταναλωτής πατριώτης, κρυφός η φανερός; Στον έλληνα πρεσβευτή στο Τελ Αβίβ ή στην Ουάσιγκτον – ας πούμε…

Εθελοντές τσατσορούφιανοι

Τρίτη 5 Ιούνη. Το ντόπιο καθεστώς θα συνεχίσει να πουλάει την «αξία» της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας πακεταρισμένη και ποντισμένη σε μεγάλα βάθη· στον βυθό της ανατολικής Μεσογείου, σαν σωλήνα μεταφοράς φυσικού αερίου, σαν αγωγό… Σαν east med…

Ας το επαναλάβουμε ρισκάροντας την αξιοπιστία της ασταμάτητης μηχανής: don’t believe the hype! Ακόμα κι αν ήταν εφικτός τεχνικά ένας αγωγός φυσικού αερίου μήκους πάνω από 2.000 χιλιόμετρα στον βυθό μιας απ’ τις πλέον σεισμογενείς ζώνες του κόσμου, το κόστος της κατασκευής και της συντήρησής του θα ανέβαζε την τιμή για τον τελικό αγοραστή του φυσικού αερίου σε ύψος τέτοιο που το ρωσικό φυσικό αέριο θα έμοιαζε σχεδόν δωρεάν. Αν προσθέσετε στον χάρτη της ευρύτερη περιοχής τον turkstream2 προς βουλγαρία μεριά, έχετε κερδίσει ρεαλιστική αντίληψη του ρόλου της εθνικής ιδεολογίας.

Όμως (κι αυτό είναι πάντα πιθανό) η μεταφορά του περισσευάμενου ισραηλινού φυσικού αερίου στην ευρώπη μέσω υγροποίησής του στην αίγυπτο και πλωτών lng πλοίων / δεξαμενών, θα μπορούσε να κουβεντιαστεί. Με έλληνες εφοπλιστές / ιδιοκτήτες πλοίων lng…

Αυτών δοθέντων, παίρνει σάρκα και οστά η «σιωπηλή» υποστήριξη στην ελληνο-ισραηλινή συμμαχία. Πρώτον, επειδή καθορίζεται απ’ τα ντόπια εφοπλιστικά συμφέροντα (πέρα απ’ τα μιλιταριστικά, τα «επιστημονικά», τα «καλλιτεχνικά» και άλλα παρόμοια…), τα οποία δεν βγαίνουν να φωνάξουν (αφου, εκτός απ’ την μπάλα – κάτι που αφορά συγκεκριμένους εφοπλιστές – δεν έχουν σοβαρά κοινωνικά ερείσματα) αλλά δρουν υπόγεια, αόρατα, και πάντα με εξαγορές (συνειδήσεων). Και δεύτερον, επειδή υπάρχει μεγάλη παράδοση επιλεγμένης σιωπής, καθεστωτικής ή «περιθωριακής», στο ελλαδιστάν. Για όλα τα μυστικά των «εθνικών θεμάτων».

Δείτε, λοιπόν, τι σημαίνει το εθνικό «δεν ξέρω, δεν ρωτάω», σ’ όλες τις παραλλαγές του, σε ότι αφορά την ελληνο-ισραηλινή συμμαχία. Είναι αβλεψία; Ή συνενοχή;

Μετά από μήνες σφαγών στην Παλαιστίνη, το πρώτο δεν στέκεται ούτε σαν απεριόριστη καλωσύνη – προς τους εγκάθετους… Το δεύτερο είναι που ισχύει· και αφήνει τα ματωμένα ίχνη του.

(φωτογραφία: η ισραηλινή “καλωσύνη”, κόντρα σε κάθε λογική και διεθνή νομοθεσία, δίνει στην μεγαλύτερη ανοικτή φυλακή του κόσμου, την πνιγμένη στο αίμα λωρίδα της Γάζας, μια τριγωνική αοζ… Για να μην θιχτούν τα ισραηλινά κοιτάσματα…

Θα μπορούσε να το έχει σκεφτεί μόνο του το Τελ Αβίβ… αλλά μάλλον το ξεσήκωσε απ’ τους έλληνες συμμάχους. Που με απεριόροστιο θράσος δίνουν στην τουρκία κάτι τριγωνάκια αοζ στην ανατολική Μεσόγειο…

Θα κρατάτε την κοιλιά σας απ’ τα γέλια αν και όποτε ο ψεκασμένος “ανακηρύξει την ελληνική αοζ”, όπως απειλεί….  Η αλήθεια είναι πως ούτε στον ύπνο του δεν πρόκειται – αλλά θα είχε παγκόσμια πλάκα να το κάνει…)