Ο κόλπος των χοιριδίων

Πέμπτη 14 Μάη. Στις 15 Απρίλη του 1961 οκτώ αμερικανικά βομβαρδιστικά κτύπησαν στρατιωτικά αεροδρόμια της κούβας, προετοιμάζοντας μια “απελευθερωτική” εισβολή. Πράγματι, δυο μέρες μετά, στις 17 Απρίλη, περίπου 1500 παραστρατιωτικοί φασίστες κουβανοί εξόριστοι στις ηπα, εκκινώντας απ’ την γουατεμάλα και τη νικαράγουα (τότε με χουντικά καθεστώτα), με αμερικανικά όπλα και εκπαίδευση (: cia), αποβιβάστηκαν σε μια νοτιοδυτική ακτή της κούβας (στην playa Giron), για να ανατρέψουν την επαναστατική κυβέρνηση στην Αβάνα – ηλικίας μόλις 2,5 χρόνων… Μέσα σε δύο ημέρες ο επαναστατικός στρατός της κούβας είχε «καθαρίσει». Όσοι απ’ τους «απελευθερωτές» επέζησαν έμειναν πολλά χρόνια στις φυλακές. Η Ουάσιγκτον και τα επιτελεία τους δάγκωσαν τις γλώσσες τους και έμειναν να μετράνε τις συνέπειες μιας τόσο κραυγαλέας ήττας. Η αμερικανική αποτυχία έμεινε στην ιστορία σαν «απόβαση στον κόλπο των χοίρων»· ήταν αρκετά πριν την παταγώδη ήττα στο βιετνάμ· και έδειξε πως ακόμα και στην κορύφωση του στρατιωτικού, οικονομικού και πολιτικού τους ιμπεριαλισμού οι ηπα δεν ήταν καθόλου ανίκητες, Εννοείται πως ο Κάστρο, o Tσε και η κουβανική επανάσταση έγιναν παγκόσμια σημεία αναφοράς…

Η προσπάθεια εισβολής στη βενεζουέλα πριν καμμιά δεκαριά μέρες από μερικές δεκάδες μισθοφόρους του γνωστού αγαπημένου του ρημαδογκουβέρνου Guaido, υπό την αιγίδα των αμερικανικών υπηρεσιών, δεν μπορεί καν και καν να διεκδικήσει κάποια ομοιότητα με το 1961! Από καμμία μεριά. Είναι κάτι σαν την φάρσα της “18ης Μπρυμαίρ”! Ο Μaduro σε καμμία περίπτωση δεν είναι ο επαναστάτης Κάστρο· ο Guaido είναι ένας προ πολλού αποτυχημένος καραγκιόζης· και η Ουάσιγκτον βρίσκεται σ’ έναν κατήφορο ισχύος που το αμερικανικό καθεστώς δεν έχει ξαναζήσει· σ’ έναν κατήφορο του οποίου το τέλος δεν έχει φανεί ακόμα. Εν τέλει η αντιμετώπιση των εισβολέων δεν χρειάστηκε καν μέρες· μερικές ώρες ήταν αρκετές – ίσως και η βοήθεια των συμμάχων από μακρυά. Άλλωστε το Καράκας ήξερε έγκαιρα τα πάντα γι’ αυτήν· ακόμα και τα ονόματα των αμερικάνων μισθοφόρων που συμμετείχαν…

Έτσι η εισβολή αυτή απέκτησε το κοροϊδευτικό όνομα “ο κόλπος των χοιριδίων”. Δεν είναι η πρώτη αποτυχία του ψοφιοκουναβιστάν κατά του βενεζουελάνικου καθεστώτος. Αποτυχία ήταν οι υποτίθεται «σεισμικές διαδηλώσεις» που θα έκανε η αντιπολίτευση στο Καράκας, για να ρίξει το καθεστώς Maduro μ’ ένα φύσημα… Αποτυχία ήταν οι “ασφαλείς πληροφορίες” ότι ο στρατός ετοιμάζεται να ρίξει τον Μaduro – ως και φωτογραφίες είχε κυκλοφορήσει η απελπισμένη Ουάσιγκτον απ’ τους «ετοιμοπόλεμους λιποτάκτες»… Αποτυχία ήταν η προσπάθεια «ανθρωπιστικής εισβολής» στη βενεζουέλα, απ’ την μεριά της κολομβίας, τον Φλεβάρη του 2019… Αποτυχία ήταν όλες οι διεθνείς τουρνέ του Guaido… Αποτυχία ήταν η αμερικανο-αγγλο-ευρωπαϊκή προσπάθεια για “διεθνή απομόνωση” του Μaduro… Aποτυχία ήταν το εμπάργκο πετρελαίου σε βάρος του Καράκας….

Μετά από τόσες αποτυχίες, διαδοχικές, επίμονες, και αδύνατο να κρυφτούν, θα άξιζε ίσως μια απάντηση σ’ αυτό: γιατί το ψοφιοκουναβιστάν επιμένει να σπάει τα μούτρα του στη βενεζουέλα; Γιατί; Όταν οι πάντες ξέρουν ότι εκεί υπάρχουν και ρώσοι στρατο-τεχνοκράτες και κινέζοι, γιατί το ψοφιοκουναβιστάν ελπίζει ότι μπορεί να ξεμπερδέψει χωρίς να κάνει κανονικό και ωμό πόλεμο;

Ίσως μια απάντηση βρίσκεται στον ανορθολογισμό που συναντάει κανείς σε πράξεις και επιλογές των «αρχόντων» στην ιστορία, πάντα όταν προσπαθούν να φρενάρουν την παρακμή τους χωρίς να έχουν πια τέτοιο περιθώριο.

Απομένει στον φίλο του Guaido, το γνωστό πολιτικό άστρο που λέγεται ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας και είναι ο τωρινός υπ.εξ. του ένδοξου ελλαδιστάν, να βρει έναν τρόπο να του προσφέρει άσυλο… αν το ψοφιοκουναβιστάν αδυνατεί…

(φωτογραφία πάνω: το γρήγορο άδοξο τέλος μιας αμερικανικής εκστρατείας στην “πίσω αυλή”…

φωτογραφία κάτω: βοήθησαν και οι ρώσοι σύμμαχοι…)

Όλα του covid δύσκολα…

Πέμπτη 14 Μάη. Το ομοσπονδιακό μοντέλο οργάνωσης του αμερικανικού κράτους μοιάζει να ζορίζεται σοβαρά εξαιτίας της “πανδημίας”. Διαφορετικές πολιτείες με διαφορετικής πολιτικής προέλευσης κυβερνήτες, διαφορετικά είδη επιχειρήσεων κι άρα συμφέροντα… Όλα αυτά συν ιδεοληψίες πάγιες και ιδεοληψίες έκτακτες λόγω προεδρικών-εκλογών-στον-ορίζοντα.

Η ανατολική πολιτεία της Τζώρτζια έxει άρει τις αντι-covid-19 απαγορεύσεις απ’ το τέλος Μάρτη. Αντίθετα η Καλιφόρνια ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει τα αυστηρά μέτρα … ως τον Αύγουστο! Με το καλοκαίρι να έρχεται γρήγορα, απ’ τους βιομήχανους του τουρισμού μέχρι τους σέρφερς μια γκάμα καλιφορνέζων υπηκόων βρίσκονται σε «προ-εξερσιακή περίοδο»…

Το σημερινό ενδιαφέρον μας βρίσκεται πάντως κάπου πίσω απ’ την σκηνή. Ό,τι και να γίνεται αυτήν την εποχή, στο όνομα του covid-19 και της αντιμετώπισής του, κερδισμένες βγαίνουν οι εταιρείες πληροφορικής: μαζεύουν (και “προσφέρουν” ή πουλάνε) τα data μετακινήσεων των αμερικάνων, απ’ τα κινητά τους. Παράνομα μεν – αλλά μπροστά στις έκτακτες ανάγκες τι είναι πιο σημαντικό; Η «προστασία των προσωπικών δεδομένων» ή η «προστασία της δημόσιας υγείας»; Αν γίνεται υπεξαίρεση είναι για καλό σκοπό…

Αν διακρίνετε διάφορες μορφές πειρατείας να καθιερώνονται στο ψοφιοκουναβιστάν δεν κάνετε λάθος. Προκαλούν γέλιο… αλλά…

(Ας ελπίσουμε ότι δεν θα μας κοπεί απότομα… )

“Παράπλευρες απώλειες;”

Πέμπτη 14 Μάη. Τα ιατρικά λάθη σε ποιά υποκατηγορία θανάτου απ’ τον covid-19 μπαίνουν; Στους θανάτους ΑΠΟ; Στους θανάτους ΜΕ; Στους θανάτους «έλα μωρέ»;

Υπάρχει ένα ζήτημα για το οποίο υπάρχουν διεθνώς συχνά αγωνιώδεις εκκλήσεις σποραδικά για πάνω από μήνα. Είναι το ζήτημα της xρήσης χλωροκίνης και της υδροξυχλωροκίνης (hydroxychloroquine) ως φαρμάκου εναντίον κορονοϊών· εν προκειμένω του covid-19. H ασταμάτητη μηχανή δεν έχει τις γνώσεις για να ελέγξει αυτό το “alarm!” που έχει ακουστεί εδώ και καιρό· όμως είναι εντυπωσιακή η επιμονή έμπειρων επιδημιολόγων πεδίου, που έχουν δουλέψει στην αφρική, στην αναφορά του ίδιου ακριβώς φαινομένου: την εμφάνιση θανατηφόρας αιμόλυσης σε ασθενείς που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία ως ασθενείς του covid-19. Περί τίνος πρόκειται;

Πληθυσμοί οι οποίοι έχουν ιστορικό ζωής (ακόμα και πριν δεκαετίες) σε περιοχές με ελονοσία, όπως είναι οι περιοχές γύρω απ’ την Μεσόγειο ή τροπικές ζώνες του πλανήτη, έχουν αναπτύξει μια γενετική εξέλιξη σαν άμυνα απέναντι στην ελονοσία. Πρόκειται για το ένζυμο “γλυκοζη-6-δεϋδρογενάση” που παράγεται από ένα «εξελιγμένο» γονίδιο που έχει ονομαστεί G6PD. Η ενζυμική παραγωγή του G6PD ενισχύει τα ερυθρά αιμοσφαίρια και την άμυνα των οργανισμών κατά των παρασίτων που προκαλούν την ελονοσία. Εάν όμως αυτή η παραγωγή διαταραχτεί, αυτό οδηγεί σε δυσλειτουργία της παραγωγής ερυθρών αιμοσφαιρίων, και από ένα σημείο και μετά στη «διάλυσή» τους. Αυτό λέγεται αιμόλυση. Συνεχιζόμενη αιμόλυση σημαίνει «σκουπίδια» απ’ την διάλυση των ερυθροκυττάρων στο αίμα, που οδηγεί σε μικροεμβολές σε διάφορα όργανα (ακόμα και καρδιακή εμβολή), επιδεινούμενα αναπνευστικά προβλήματα· και, τελικά, θάνατο.

Τί μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα (ή να εντείνει υπάρχουσα δυσκολία) στη λειτουργία του G6PD έχοντας αυτές τις αλυσιδωτές συνέπειες; Κάποια ελάχιστα τρόφιμα (π.χ. τα μπιζέλια ή η σταφίδα), και ορισμένα χημικά συστατικά φαρμάκων. Ένα απ’ αυτά είναι η υδροξυχλωροκίνη. Κι αυτό είναι γνωστό, εφόσον παλιότερες (προ cοvid-19) έρευνες / δοκιμές της χλωροκίνης / υδροξυχλωροκίνης προέβλεπαν την εξαίρεση όσων έχουν προβληματική λειτουργία του G6PD.

Τα στοιχεία «φονικότητας» του covid-19 απ’ τη Ν. Υόρκη δείχνουν διπλάσιους θανάτους (που καταχωρούνται σαν covid-19) στον έγχρωμο πληθυσμό της πόλης σε σχέση με τους λευκούς. Οπωσδήποτε μπορεί να υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που περιθωριοποιημένοι urban πληθυσμοί, χωρίς καν σταθερή πρόσβαση στη δημόσια υγεία, είναι πιο ευάλωτοι σε επιπλοκές από κορονοϊό. Είναι όμως εξίσου πιθανό ότι καταγόμενοι από διάφορες περιοχές της Αφρικής με ιστορικό ελονοσίας, έχουν κληρονομημένη την γενετική τροποποίηση εναντίον της – άρα το «φάρμακο» που δίνεται προσβάλει το ιδιαίτερο γονίδιο που διαθέτουν και την ενζυμική λειτουργία του, σκοτώνοντάς τους τελικά…. Το ίδιο ισχύει και για ένα μέρος των πληθυσμών γύρω απ’ την Μεσόγειο: παλιότερες μελέτες στην ιταλία έχουν δείξει μια σταδιακή «παρακμή» της λειτουργίας του G6PD εφόσον επί γενιές έχει αντιμετωπιστεί η ελονοσία, πράγμα όμως κάνει ιδιαίτερα ευαίσθητους αυτούς τους πληθυσμούς σε μια χημική «καταστολή» της όποιας λειτουργίας του. Άρα και στην χλωροκίνη.

Το επαναλαμβάνουμε: η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει γνώσεις για να ελέγξει την ακρίβεια όλων αυτών. Τα γεγονότα είναι: οι επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις γιατρών να μην χρησιμοποιείται η χλωροκίνη / υδροξυχλωροκίνη σαν φάρμακο· επαναλαμβανόμενες αναφορές για συμπτώματα αιμόλυσης και δύσπνοιας που δεν αντιστοιχούν στον cοvid-19, και τελικά θανάτους· και οι δοκιμές της ουσίας που έγιναν στην βραζιλία και στην κίνα, και σταμάτησαν λόγω των πολλών θανάτων…

Αν έχει νόημα αυτή η αναφορά εδώ, είναι επειδή όταν τσουβαλιάζονται οι νεκροί στην «κοινή δεξαμενή», δεν είναι καμμία «επιστήμη» που δρα· και κανένας σεβασμός δεν αξίζει σε οποιονδήποτε εμφανίζεται σαν «ειδικός», «επιστήμονας» κλπ, όταν εγκρίνει τον «άμορφο σωρό». Είναι η νεκροπολιτική του κράτους και του κεφάλαιου που διαμορφώνουν την “πραγματικότητα” – και οι “επιστήμονες” που σεγοντάρουν απλά διαπραγματεύονται την θέση τους μέσα σ’ αυτήν την νεκροπολιτική.

Τα ιατρικά λάθη, πολλές φορές μαζικά, έχουν την δική τους ιστορία· όσο για τα «λάθη» των φαρμακοβιομηχανιών, ας μην αρχίσουμε την εξιστόρηση…

Ο αμερικανικός πόλεμος…

Τετάρτη 13 Μάη. Όλοι κάνουν “πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού”, ο αμερικανικός στρατός όμως το πήρε πολύ πάνω του! Μ’ έναν ενδιαφέροντα τρόπο όμως. Οι γραφίστες του δεν έβαλαν σύγχρονους πεζοναύτες να εξοντώνουν τον covid-19 με drones, λέιζερ και ό,τι άλλα καλούδια διαθέτει το αμερικανικό πεντάγωνο… Το γύρισαν στην «αναβίωση» και μάλιστα πήγαν πολύ πίσω: στον Α παγκόσμιο…

Γιατί έτσι; Άβυσσος το μυαλό του μιλιταρισμού. Σκέφτηκαν (εκείνοι που οργάνωσαν αυτήν την προπαγάνδα) ότι οι σούπερ μάτσο αμερικάνοι πεζοναύτες μπορεί να θυμίζουν περισσότερο κατοχή του ιράκ και του αφγανιστάν παρά «λαϊκό ηρωϊσμό»; Ήθελαν να παραπέμψουν σε μια εποχή όπου δεν υπήρχαν τόσες και τόσο έντονες εσωτερικές αντιθέσεις στις ηπα όπως σήμερα, σαν έκφραση ιστορικής, μιλιταριστικής νοσταλγίας, όταν άρχιζε ο αμερικανικός 20ος αιώνας;

Ή φοβούνται ότι τελικά οι ηπα θα γυρίσουν πίσω, στην εποχή του τηλέγραφου, λόγω παρακμής, και απλά προετοιμάζουν τον πληθυσμό;

(μεσαία φωτογραφία: Όταν βλέπει κανείς τον συνδυασμό της “ισοπέδωσης της καμπύλης” (το Let’s flatten the curve είναι η σύγχρονη εκδοχή του Let’s go west;) και μιας φάτσας με στολή Α παγκόσμιου α λα Forrest Gump, δεν μπορεί παρά να υποκληθεί στη γελοιότητα όλης αυτής της “εκστρατείας”. Δεν είναι η μόνη· αλλά δυστυχώς έχει πείσει…)

Απολύμανση Τώρα!

Τετάρτη 13 Μάη. Εν τω μεταξύ, και για το κοινό καλό, θα πρέπει να γίνονται … εεεε… γκουχ γκουχ… καταλαβαίνετε τώρα… τέλος πάντων: θα γίνονται αεροπορικοί βομβαρδισμοί. Όχι, λάθος! Αεροπορικοί ψεκασμοί… Από drones… Ντάξει;

Αυτό στη φωτογραφία απολυμαίνει ένα γήπεδο στο αμερικανικό Buffalo. Υπάρχουν όμως πολύ περισσότερα και καλύτερα μοντέλα εν δράσει. Όχι μόνο στην Ασία (κίνα, νότια κορέα) αλλά και στην ευρώπη (ιταλία, ισπανία, γερμανία).

Είναι γνωστή η προκατάληψη… Βασανίζει πολλούς συνανθρώπους μας… Αλλά (με τα ως τώρα δεδομένα) αυτά τα συγκεκριμένα αντισηπτικά ψεκαστικά (χλωρίωση;) δεν χρησιμοποιούνται κατά πλήθους (άλλα είναι που παίζουν για τέτοιες δουλειές, με δακρυγόνα, ασφυξιογόνα, κλπ – έχουν δοκιμαστεί στη Γάζα…). Προορίζονται για απολύμανση χώρων.

Κι όλα αυτά γιατί; Επειδή είστε βρωμιάρηδες και κουβαλάτε ένα κάρο ιούς και μικρόβια!!! Γι αυτό! (Πάει ο καπιταλισμός να σας αποστειρώσει, να σας κάνει ανθρώπους, και σεις τσινάτε…. Αμάν πια!!!)

Κόσμος, χάρτες, κυριαρχία 3…

Τρίτη 12 Μάη. Ο αυτοκράτορας Yong Le είχε κι άλλα φιλόδοξα σχέδια. Χρηματοδότησε την κατασκευή του «μεγάλου καναλιού» γυρνώντας ένα μεγάλο μέρος του νερού του κίτρινου ποταμού προς τις πεδιάδες της Yangtze. Και έφτιαξε το ανακτορικό σύμπλεγμα που ονομάστηκε «απαγορευμένη πόλη». Έργα μεγαλεπήβολα – και πανάκριβα.

Μόλις η κατασκευή της «απαγορευμένης πόλης» τελείωσε, το 1421, έπιασε φωτιά και καταστράφηκε μεγάλο μέρος της. Για την κομφουκιανή αντίληψη του κόσμου αυτό έδειχνε δυσαρμονία ανάμεσα στον ουρανό και την κοσμική εξουσία. Οι ευνούχοι του παλατιού βρέθηκαν κατηγορούμενοι γι’ αυτήν την δυσαρμονία. Ο επόμενος αυτοκράτορας της δυναστείας Zhu Gaozhi (1424 – 1425) άρχισε να αναρωτιέται τι αξία έχουν οι πανάκριβες ναυτικές / εμπορικές αποστολές όταν η αυτοκρατορία παράγει όλα τα αγαθά που χρειάζεται. Ο Zhu Zangi που τον διαδέχτηκε (1426 – 1435) είχε να αντιμετωπίσει δυσκολίες στα αυτοκρατορικά ταμεία, εισβολές νομαδικών φυλών απ’ τον βορρά, και επιπλέον την αυξανόμενη αντιπαλότητα της αυτοκρατορικής γραφειοκρατείας προς την αναπτυσσόμενη κινεζική εμπορική ελίτ που ευνοούσε τα εξερευνητικά ταξίδια, τις διεθνείς εμπορικές αποστολές και αντιπροσωπείες σε διάφορα μέρη της νότιας ασίας και της αφρικής, και την αίγλη του Zheng He. (Θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για την ανάδυση μιας κινεζικής αστικής τάξης αιώνες νωρίτερα απ’ την αντίστοιχη ευρωπαϊκή…)

Με διαδοχικές διαταγές του ο Zhu Zangi αρχικά επέβαλε περιορισμούς και στη συνέχεια απαγόρευσε εντελώς το διεθνές εμπόριο και τα μεγάλα ναυτικά ταξίδια. Ο Zheng He πέθανε (το 1433 ή το 1435), τα πλοία του στόλου καταστράφηκαν, όπως και όλα τα αρχεία και τα ντοκουμέντα σχετικά με εκείνες τις εξερευνήσεις. Η δυναστεία των Ming εγκατέλειψε οριστικά τους δρόμους της θάλασσας, επιστρέφοντας στις παραδόσεις του αγροτικού κονφουκιανισμού και στην προσπάθεια προστασίας των βόρειων χερσαίων συνόρων. (Η οχύρωση που ονομάζεται «σινικό τείχος» αν και ξεκίνησε πολύ νωρίτερα σαν επιμέρους οχυρά, ήταν έργο κυρίως της δυναστείας των Ming, για την αντιμετώπιση των μογγολικών εισβολών, ένα τείχος που έγινε επιτακτικό μετά την ήττα του αυτοκράτορα της δυναστείας των Ming Ying Zong και ενός στρατού 500.000 ατόμων απ’ τις μικρότερες δυνάμεις των Oirat τον Σεπτέμβρη του 1449…)

Οι «νότιες θάλασσες» άδειασαν απ’ το σαφέστατα υπέρτερο κινεζικό ναυτικό την «κατάλληλη στιγμή»… Ο πλανήτης άρχισε να καταλαμβάνεται από ευρωπαίους τυχοδιώκτες, για λογαριασμό ευρωπαίων βασιλιάδων και εμπόρων. Οι λεηλασίες των κατακτήσεων αποδείχθηκαν η άγρια, πρωταρχική συσσώρευση που γέννησε στη συνέχεια το πιο επιθετικό αλλά και παραγωγικό μοντέλο εκμετάλλευσης και εξουσίας που είχε εμφανιστεί ποτέ στον πλανήτη: τον καπιταλισμό. Το κινεζικό αυτοκρατορικό μοντέλο (που δεν επεδίωκε κατακτήσεις εδαφών αλλά εμπορικές συναλλαγές και φόρου υποτέλεια) παρέμεινε εσωστρεφές και συντηρητικό. Στις αρχές του 15ου αιώνα το κινεζικό καθεστώς ήταν τεχνολογικά πολύ πιο μπροστά απ’ τα ευρωπαϊκά. Τους επόμενους άρχισε να χάνει σταθερά έδαφος σ’ αυτόν τον κρίσιμο τομέα. Ώσπου απ’ το 1839 ως το 1860 ο «αφέντης του κόσμου», η αγγλική αυτοκρατορία, με δύο εκστρατείες («πόλεμοι του οπίου») απ’ την άλλη άκρη του κόσμου, επέβαλε στην κινεζική αυτοκρατορία ταπεινωτικούς, σχεδόν αποικιοκρατικούς όρους.

Τον αιώνα αυτόν, απ’ το 1840 ως το 1949, ένα διάλειμα παρακμής σε 50 αιώνες συνεχούς ύπαρξης, η επίσημη κινεζική ιστορία τον θυμάται. Τον ονομάζει αιώνα της ταπείνωσης…

 

Κόσμος, χάρτες, κυριαρχία 4…

Τρίτη 12 Μάη. Οπωσδήποτε δεν είναι (ακόμα λιγότερο στα μέρη μας) γνωστή η ιστορία της ασίας. Ο κόσμος, οι χάρτες και η ιστορία που συνήθως μαθαίνουμε είναι αφόρητα δυτικο-κεντρικά. Αυτό, με τη σειρά του, διαμορφώνει απόψεις, πεποιθήσεις, «διανοητικούς αυτοματισμούς», που πολύ δύσκολα αλλάζουν.

Τα μυαλά μπορεί να μένουν ακίνητα – οι ενδοκαπιταλιστικοί συσχετισμοί όχι! Κάποιοι (οι χαμένοι) ασυνήθιστοι εντελώς στην ήττα και την παρακμή τρελλαίνονται· ή έτσι λένε (φωτογραφία επάνω). Εν τω μεταξύ οι χαρτογράφοι συνεχίζουν να τοποθετούν στους χάρτες τους το κέντρο-του-κόσμου, όπως το εννοούν…

Ο πιο κάτω χάρτης είναι επίσημος, κινεζικός – του 2013…

 

Πόσο ασφαλείς είμαστε από υγιεινιστική άποψη;

Δευτέρα 11 Μάη. Ήταν Οκτώβρης του 2019. Κοιμόμασταν τον ύπνο του αφελούς, κι εμείς και εσείς. Κάπου στα μέσα εκείνου του μήνα έγινε η προπαγανδιστική εκστρατεία που παρουσιάστηκε σαν “άσκηση” με τίτλο Event 201. (Αλλά έχει ερμηνευτεί λάθος – επιμένουμε…)

Εκείνον τον μακρινό Οκτώβρη, ενώ οι αφελείς ασχολούμασταν με την μικροκαθημερινότητά μας, κάποιοι αγνοί και αλτρουϊστές δημοσιοποίησαν τα αποτελέσματα μιας κρίσιμης έρευνάς τους. Ήταν το team του global health security index (GHS Index) που αφού μελέτησε ενδελεχώς και επιστημονικά την κατάσταση των συστημάτων υγείας όλων των κρατών του πλανήτη σε σχέση με την προοπτική μιας μολυσματικής φονικής πανδημίας, τα κατέταξε σε μια λίστα με βάση συγκεκριμένα (και πάντα επιστημονικά) κριτήρια.

Επρόκειτο, αναμφίβολα, για μια τεράστια συνεισφορά στο ανθρώπινο είδος και στην υγεία του! Διότι αν οι «ειδικοί» βρουν, πάντα με επιστημονικό τρόπο, τα αδύνατα και τα ευάλωτα σημεία κάθε συστήματος υγείας χωριστά (ένα πραγματικά απίστευτο έργο!) εκείνο που απομένει είναι… τι; Να διορθωθούν τα προβλήματα… Έτσι ώστε το ανθρώπινο είδος να γίνει άτρωτο απέναντι σε ιούς, σε γυιούς, σε παραγυιούς και σε παραμάνες…

Η έρευνα εκείνη έγινε με την ευθύνη πολύ γνωστών φιλάνθρωπων. Απ’ την «πρωτοβουλία για την πυρηνική απειλή» (nuclear threat initiative, NTI) ένα από εκείνα τα αμερικανικά think tanks που πάντα, επειδή σπάει ο διάολος το ποδάρι του, έχουν διαγώνιες σχέσεις με το αμερικανικό βαθύ κράτος. Και απ’ το πολύ γνωστό (ακόμα περισσότερο στις μέρες μας) Johns Hopkins Center for Health Securiry, στα λαμπρά επιτεύγματα του οποίου (δες Sarajevo 148a) περιλαμβάνεται και η ίδρυση της BARDA, της «βιολογικής» DARPA – σα να λέμε μιας ερευνητικής βιτρίνας του αμερικανικού στρατοβιομηχανικού συμπλέγματος βιολογικού πολέμου.

Χρηματοδότες της έρευνας; Ωωωωω… Θα σας τους πούμε αφού πρώτα ορκιστείτε σ’ ό,τι έχετε ιερό ότι δεν θα εξοκείλετε σε φτηνές συνωμοσιολογίες! Μην βιαστείτε πριν διαβάσετε όλα τα σημερινά σχόλια! Προσέξτε! Ο πειρασμός είναι μεγάλος!

Λοιπόν, χρηματοδότες αυτής της τόσο σωτήριας για την υγεία του ανθρώπινου είδους έρευνας ήταν:

– το Robertson foundation, έργο του κυρ Julian Robertson, ο οποίος εκτός από φιλάνθρωπος είχε διατελέσει αξιωματικός του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού, και είναι ιδιοκτήτης μιας απ’ τις πιο μεγάλες «ύαινες» του χρηματοπιστωτισμού, με σπουδαία δράση στην πιο πρόσφατη έκρηξη της παγκόσμιας κρίσης / αναδιάρθρωσης, του γνωστού παγκόσμια tiger fund…

– το Bill @ Melinda Gates foundation, του viral κυρ Βασίλη, Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων… και:

– το Open philanthropy project, του κυρ George Soros…

Ξέρουμε! Μόλις ακούτε «Soros» αναπηδάτε απ’ την καρέκλα σας γιατί πέφτουν οι καρτέλες της «παγκόσμιας διακυβέρνησης» και τα λοιπά… Κάνετε λάθος (σίγουρα ως προς το αποτέλεσμα…) και θα το καταλάβετε στη συνέχεια. (Κι ίσως ξεφορτωθείτε τα κατάλοιπα «συνωμοσιολογίας» που μπορεί να κουβαλάτε..)

 

Η κατάσταση της υγιεινιστικής ικανότητας των κρατών…

Δευτέρα 11 Μάη. Οι φιλόπονοι και αδέκαστοι ερευνητές, ονόματα τρανταχτά στους επαγγελματικούς τους κλάδους, έφτιαξαν τα κριτήρια αξιολόγησης της αντοχής και της απόδοσης των συστημάτων υγείας των κρατών του πλανήτη σε περίπτωση φονικής ιικής μόλυνσης, με τρόπο αναμφίβολα αντικειμενικό – τί άλλο; Έβαλαν σαν άριστα το 100. Φυσικά κανείς δεν ήταν τέλειος. Αλλά, ως γνωστόν, ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο.

Η έρευνα παρουσιάστηκε σε 324 ολόκληρες σελίδες γεμάτες πίνακες, διαγράμματα, στατιστικές, δείκτες, χάρτες και επιστημονικές επεξηγήσεις… Υποθέτουμε πως έχετε αγωνία (με την πονηράδα της εκ των υστέρων γνώσης…) να δείτε τα αποτελέσματα αυτής της εμβριθούς, τίμιας, ακριβοπληρωμένης επιστημονικής έρευνας, όπως ανακοινώθηκαν – το επαναλάμβάνουμε – πριν έξι μόλις μήνες, τον Οκτώβρη του 2019.

Ιδού λοιπόν η πρώτη σαραντάδα ετοιμότητας των συστημάτων υγείας απέναντι σε “ιό φονιά”, πανδημία, κλπ:

Το χρυσό στη γενική βαθμολογία κέρδισαν οι ηπα, με την καθόλου ευκαταφρόνητη βαθμολογία των 83,5 πόντων (με άριστα το 100 – no bad…) Ladies ‘n’ gentlemen the winner is … psofiokunavistan! Το ασημένιο κέρδισε ο «μικρός» του άξονα, το Λονδίνο, με 77,7 πόντους (ίσως γι’ αυτό ο “μεγάλος” θέλει να βάλει εκεί χέρια και πόδια…) Στην 4η και στην 5η θέση ακολούθησαν άλλα δύο μέλη των 5 eyes, η αυστραλία και ο καναδάς…

Πράγμα που δεν θα μπορούσε να σημαίνει κάτι άλλο εκτός απ’ το ότι το ψοφιοκουναβιστάν και η επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας είχαν – τον περασμένο Οκτώβρη – την μέγιστη θωράκιση απέναντι σ’ έναν φονικό και πολύ μεταδοτικό ιό… Όχι βέβαια την «άριστη»· σίγουρα όμως κάτι πολύ κοντά σ’ αυτήν… Για να το λέει τόσο σοβαρή έρευνα, την είχαν…

Όσο για τους «αναθεωρητές»; Κάτι ρωσίες, κάτι κίνες; Γατάκια! Αυτά είναι κράτη έρμαια καθενός μαχαραγιά ιού – είπαν οι επιστήμονες του GHS Index. Το Πεκίνο με το ζόρι έπιασε την 51η θέση, δηλαδή ένα «μένετε στην ίδια τάξη», με 48,2% – κάτω απ’ τη βάση και κάτω απ’ την σαουδική αραβία (αλλά, παραδόξως, πάνω απ’ το ισραήλ – εεεεπ;) Όσο για τη Μόσχα; Ακόμα χειρότερα. Στην 63η θέση, κάτω απ’ τα εμιράτα και το κουβέιτ, και λίγο μόνο πιο πάνω απ’ την κολομβία… Μόλις 44,3%… Πού πάτε ρε καραπούτινες; Πού πάτε;

Αυτοί (αποφάνθηκαν έμμεσα οι επιστήμονες του GHS Index) είναι για επισκευή και μετά πέταμα!

Πράγμα που θα μπορούσε να σημαίνει (γι’ αυτήν την έρευνα και πάμπολλες παρόμοιες) και όντως σήμαινε: έτσι και σκάσει κανάς μολυσματικός ιός στον πλανήτη ο 21ος αιώνας γίνεται αμερικανικός με υγιεινιστικό περίπατο! Χα!!!

 

Αυτή ήταν η επιστημονική γνώση πριν 6 μήνες;

Δευτέρα 11 Μάη. Καθισμένοι / ες πιο ήρεμα τώρα, θα πρέπει να συντονιστείτε μαζί μας: αν τόσο τρανταχτά ονόματα του δυτικού καπιταλισμού χρηματοδοτούν απλόχερα τόσο τρανταχτά ονόματα της “επιστημονικής κοινότητας” και τόσο τρανταχτά ιδρύματα της δυτικής (δήθεν) “κοινωνίας των πολιτών”, για να βγάλουν αποτελέσματα που διαψεύδονται σε ιστορικό χρόνο dt (…για να συμπεράνουν «επιστημονικά» τέτοιες παπαριές θα λέγαμε, αλλά είμαστε πολιτισμένοι και δεν το λέμε…) τότε πόσες πιθανότητες έχουν αυτά τα ονόματα, αυτά τα ιδρύματα και οι λακέδες «ειδικοί» τους, αυτά τα κράτη / κεφάλαια να κυριαρχήσουν, όντως, στον καπιταλιστικό πλανήτη; Αγοράζεται η νίκη κατά των εχθρών;

Πρόκειται για κολοσσιαία αποτυχία (ενδεχομένως και κολοσσιαία απάτη): όλοι αυτοί οι χρηματοδότες, ερευνητές κλπ κοίταξαν τον καθρέφτη, τον ρώτησαν «καθρέφτη καθρεφτάκη μου υπάρχουν πιο ικανοί από εμάς;», ο καθρέφτης απάντησε «μπααα, δεν βλέπω κανάν άλλον», κι αυτοί – τον περασμένο Οκτώβρη, επιμένουμε – αυτοχρίστηκαν η «ασπίδα του πλανήτη» απέναντι σε οποιοδήποτε ενδεχόμενο φονικού ιού. Εννοώντας, ας μην έχετε αμφιβολία, ότι άλλοι θα υποφέρουν… κι εμείς, επειδή είμαστε «καλοί», θα πάμε να τους σώσουμε… με τους τρόπους που ξέρουμε… Ο κυρ Βασίλης Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, ο κυρ Γιώργος και ο κυρ Τζούλιαν του χρηματοπιστωτισμού, έχωσαν (ή ξέπλυναν…) φράγκα για μια έρευνα (ή πολλές έρευνες…) που να επιβεβαιώνει/ουν ότι οι ηπα και οι σύμμαχοί τους έχουν το πάνω χέρι… ΚΑΙ στις πανδημίες…

Εάν όμως συμβαίνει έτσι – και έτσι ακριβώς συμβαίνει – μπορεί, πρέπει να μιλάει κανείς για «παγκόσμια κυριαρχία»; Ή για παρακμή χωρίς φρένο; Οι οπαδοί των θεωριών συνωμοσίας, που βρίσκουν πότε τον κυρ Γιώργο και πότε τον κυρ Βασίλη πίσω απ’ τα πιο καταχθόνια σχέδια, γουστάρουν να πάρουν τοις μετρητοίς τα ηγεμονικά σχέδια δισεκατομυριούχων που έχουν παρανοήσει απ’ το παγκόσμιο στρίμωγμα / ανταγωνισμό, αναγνωρίζοντάς τους εκείνο που και οι ίδιοι επιδιώκουν: την παντοδυναμία!!!

Γιατί το κάνουν αυτό οι θλιβεροί οπαδοί των θεωριών συνωμοσίας; Ένας λόγος είναι ότι είναι λειτουργικά (πολιτικά) αναλφάβητοι. Αγνοούν τα πάντα για τον εξελισσόμενο 4ο παγκόσμιο πόλεμο, και κατά βάθος είναι θρήσκοι: ψάχνουν να βρουν έναν «θεό» ή έναν «διάβολο» που να κινεί τα νήματα… Ένας άλλος λόγος είναι ο αντίθετος. Έχουν θρησκευτική πόρωση, αλλά είναι και μικροαστοί. Θαυμάζουν (και αγαπούν να φθονούν) τους πάμπλουτους. Τα φράγκα γι’ αυτούς τους οπαδούς είναι παντοδύναμα. Αρκεί να ανακαλύψουν έναν ζάμπλουτο κάπου, κι αμέσως καμαρώνουν: ιδού ο δαίμονας, έχει λεφτά!

Πράγματι, οι χρηματοδότες (και) της έρευνας GHS Index είναι ζάμπλουτοι. Και στις φαντασιώσεις τους πηδάνε όλον τον πλανήτη… Και λοιπόν; Χρηματοδοτούν “έρευνες” / καθρέφτες, για να επιβεβαιώσουν τον ναρκισσισμό της εξουσίας τους – χωρίς, φυσικά, να λαμβάνουν υπόψη ότι και σοβαρούς αντιπάλους έχουν και ότι δεν ορίζουν ούτε τον Κόσμο, ούτε την Ιστορία!

Είναι πάμπλουτοι σε λεφτά· και πάμφτωχοι σε ιστορική γνώση…