Tag: ηπα

Μέση Ανατολή

Δευτέρα 31 Μάη>> Και ξαφνικά (;) στη διάρκεια του 11ήμερου βομβαρδισμού της Γάζας (και της ρουκετοβολίας της Χαμάς) διάφορα δυτικά κράτη άρχισαν να μουρμουρίζουν…. Με την συνηθισμένη γραφειοκρατική τους κομψότητα φάνηκαν να κρατούν κάποια (μικρή…) απόσταση απ’ το φασιστικό καθεστώς του Τελ Αβίβ· ενώ πριν 3 χρόνια, στη διάρκεια των μαζικών δολοφονιών άοπλων διαδηλωτών στην Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής που κράτησαν μήνες, «δεν ήξεραν τίποτα»…. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι «κάτι αλλάζει» στη στάση των δυτικών ιμπεριαλισμών απέναντι στους Παλαιστίνιους και το Τελ Αβίβ… Είναι έτσι; Κι αν είναι έτσι τι είδους είναι αυτή η «αλλαγή»;

Κατά την ταπεινή μας άποψη τα δυτικά κράτη έχουν ξεκινήσει ένα είδος προληπτικού πολέμου εναντίον του ενδεχόμενου να πιεστούν (απ’ τα κάτω) να αντιμετωπίσουν το απαρτχάιντ ισραηλινό καθεστώς σαν αυτό που είναι. Αυτό το ενδεχόμενο είναι πια όλο και περισσότερο ορατό εξαιτίας της (συνεχιζόμενης) εξέγερσης των Παλαιστίνιων μέσα στην τωρινή ισραηλινή επικράτεια· τόσο στην Ιερουσαλήμ / al Quds (Sheikh Jarrah) όσο και σε πολλές ακόμα πόλεις· μια εξέγερση που συνειδητά ή όχι δίνει πολιτικό βάρος στον αντι-απαρτχάιντ αγώνα που γίνεται ήδη σε διάφορα σημεία του πλανήτη.

Προκειμένου να βρεθούν ανοικτά υπόλογα για την υποστηρίξη ενός καθαρόαιμα φασιστικού καθεστώτος σαν το ισραηλινό (την ώρα που πουλάνε διάφορες «ευαισθησίες» για «ατομικά δικαιώματα»…) τα δυτικά αφεντικά προτιμούν να παραστήσουν ότι θυμήθηκαν τους Παλαιστίνιους, αλλά με συγκεκριμένο τρόπο: σαν υποψήφιους για ένα κάποιο «κράτος», κάπου, κάποτε, σύμφωνα με τις «συμφωνίες του Όσλο»… Αυτό προϋποθέτει κάτι σαν εικονική (πολιτική) νεκρανάσταση του καθεστώτος Abbas στη Ραμάλα· αλλά και μικρότερο κατηγορητήριο κατά της Χαμάς… Μ’ άλλα λόγια οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί προτιμούν τους τωρινούς «πολιτικούς παράγοντες» των Παλαιστίνιων (και το γαϊτανάκι του «παλαιστινιακού κράτους») παρά έναν αντι-απαρτχάιντ αγώνα που μαζί με τα υπόλοιπα εντός του κατοχικού καθεστώτος θα συμπαρασύρει κι ό,τι έχει απομείνει από δυτική «ηγεμονία» στη μέση Ανατολή.

Ο γνωστός και «πολύς» αρθρογράφος των καθεστωτικών New York Times Thomas Friedman κάλεσε πρόσφατα τον νυσταλέο Jo και το γκουβέρνο του να διαμηνύσουν στο Τελ Αβίβ οτι «… θα θεωρήσουμε την Παλαιστινιακή Αρχή στη δυτική Όχθη σαν ένα Παλαιστινιακό κράτος υπό κατασκευή, και θα κάνουμε μια σειρά διπλωματικών βημάτων για να συγκεκριμενοποιήσουμε την κρατική ύπαρξη της Παλαιστίνης με σκοπό να διατηρήσουμε την βιωσιμότητα της λύσης των δύο κρατών…»

Πιο καθαρά δεν θα μπορούσε να ειπωθεί. Υπάρχει μια διαφοροποίηση απ’ την «γραμμή πάρτα όλα» του ψόφιου κουναβιού απέναντι στον υπόδικο Netanyahu, αλλά αυτή η διαφοροποίηση (όπως και άλλες στην «εξωτερική πολιτική» του Joνυσταλεάν) είναι το είδους «πάμε πίσω», στις παλιές καλές μέρες του παραμυθιού περί «δύο κρατών». Για να γλυτώσουμε τις ανατροπές που θα φέρει η απαίτηση ενός ενιαίου, δημοκρατικού και πολυεθνικού κράτους, όπου η πλειοψηφία θα είναι Παλαιστίνιοι / άραβες.

Η (πολιτική και οικονομική) ενίσχυση της «παλαιστινιακής αρχής» στη Ραμάλα εκ μέρους του Joνυσταλεάν έχει δώσει ήδη τα πρώτα της αποτελέσματα: συλλήψεις δεκάδων αγωνιστών (στη δυτική Όχθη) που είναι εναντίον της – από τους μπάτσους του Abbas φυσικά. Το ερώτημα, του οποίου η απάντηση θα επιβεβαιώσει (ή θα διαψεύσει) την θέση μας, είναι η (δυτική) αντιμετώπιση της Χαμάς.

Η οργάνωση έχει κάνει βήματα: αναθεωρώντας άρθρα του καταστατικού της το 2017 είναι διατεθειμένη να αναγνωρίσει de facto ένα ισραηλινό κράτος όπως επίσης να κυβερνήσει το οτιδήποτε θεωρηθεί «παλαιστινιακό κράτος» με βάση τις αρχές της PLO (μεταξύ των οποίων αποδεχόμενη τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η PLO και την μη χρήση βίας). Αυτός ο πραγματισμός μπορεί να σοκάρει όσους δίνουν μεγαλύτερη σημασία απ’ ότι πρέπει στη ρητορική της Χαμάς (επιπλέον: δεν είναι αποδεκτός απ’ όλα τα μέλη της), ωστόσο είναι αυτό που η Χαμάς μπορεί να θεωρεί σαν τις μεγαλύτερες δυνατές υποχωρήσεις εκ μέρους της εάν πρόκειται το Τελ Αβίβ να υποχωρήσει επίσης· να σταματήσει τον εποικισμό στη δυτική Όχθη και να διαλύσει κάποιους υπάρχοντες οικισμούς, αποχωρώντας από κρίσιμα εδάφη (όπως έκανε απ’ την Γάζα το 2005).

Το απαρτχάιντ καθεστώς δεν πρόκειται φυσικά να αυτο-περιοριστεί εδαφικά. Έχει «παγώσει» προς το παρόν την προσάρτηση μεγάλων τμημάτων της δυτικής Όχθης, και μπορεί να κρατήσει αυτό το «πάγωμα» μέχρι να βρει καλύτερη ευκαιρία. Εννοείται ότι τα αφεντικά του (και οι πολυάριθμοι οπαδοί τους) τρομάζουν με το ενδεχόμενο ενός μαζικού αντι-απαρτχάιντ κινήματος μέσα κι έξω απ’ την Παλαιστίνη – όμως δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε χαρακτήρα ούτε προσανατολισμούς. Το πολύ πολύ να υπάρξει μια «αλλαγή στυλ».

Αυτό το θέατρο σκιών, «η προοπτική δύο κρατών», είναι το ξαναζεσταμένο παραμύθι που βρίσκεται πίσω απ’ την υποτιθέμενη «αλλαγή» (εικονική έτσι κι αλλιώς) της δυτικής ρητορικής. Το μέτρο αυτής της «αλλαγής» είναι η γραμμή του ψόφιου κουναβιού· ωστόσο η καθαυτό ισραηλινή «πολιτική» δεν θεωρείται ζήτημα. Εκείνοι που θέλουν να εμφανιστούν σαν «ειρηνοποιοί» (Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Κάιρο, Ριάντ) είναι οι ίδιοι όπως πάντα· οι τακτικές τους επίσης. Η φονική «ακινησία» δεκαετιών τους βόλευε· τώρα την νοσταλγούν…

Όμως ακόμα κι αν μοιάζει να συμφέρει διάφορες πλευρές το «γυρίζουμε πίσω τον χρόνο», αυτό είναι αδύνατο….

Η γεωπολιτική της νοσηρότητας

Δευτέρα 31 Μάη>> Γιατί ο νυσταλέος ξαναζεσταίνει το ζήτημα «του ιού που διέφυγε απ’ το βιολογικό ινστιτούτο της Wuhan»; Γιατί ζητάει απ’ τις μυστικές του υπηρεσίες νέες εκτιμήσεις επί του θέματος;

Ο πρώτος που είχε αυτήν την έμπνευση ήταν ο φασίστας Steve Bannon (που ήταν τότε σύμβουλος του ψόφιου κουναβιού) και διάφοροι φανατικοί αντικινέζοι ρεπουμπλικάνοι. Στη συνέχεια το πήρε πάνω του το ψόφιο κουνάβι, και ο υπ.εξ. του Πομπηίας (Pompeo). Τότε οι δημοκρατικοί (που ήταν αντιπολίτευση) και τα maistream media τους κατηγόρησαν το ψόφιο κουνάβι για «συνωμοσιολογία». Αλλά το Joνυσταλεάν συνεχίζει τον πόλεμο του ψόφιου κουναβιού, και φαίνεται ότι θέλει μια ετυμηγορία παρόμοια μ’ εκείνην για τα «χημικά και βιολογικά όπλα» του Χουσεΐν…

Τι αξία μπορεί να έχει κάτι τέτοιο όταν η πρόσφατη έκθεση του οηε (και διάφορα άλλοι ειδικοί) έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο ο τσαχπίνης να είναι εργαστηριακό κατασκεύασμα; Η λογική της ενοχοποίησης του κινεζικού καθεστώτος «για το κακό που κτύπησε τον πλανήτη» είναι γνήσια γκεμπελική, με κάποιες όχι ασήμαντες πρακτικές συνέπειες. Αν υπάρξει τέτοια (αμερικανική) γνωμάτευση, τότε χιλιάδες υπήκοοι θα προσφύγουν στα αμερικανικά δικαστήρια ζητώντας κολοσσιαίες αποζημιώσεις απ’ το Πεκίνο. Τα δικαστήρια θα τους τις επιδικάσουν· το Πεκίνο θα καταγγείλει. Τότε όμως το Joνυσταλεάν θα μπορεί να αρχίσει κατασχέσεις κινεζικών περιουσιακών στοιχείων, όχι μόνο στο αμερικανικό έδαφος αλλά και οπουδήποτε αλλού τα βρίσκει αφύλακτα· ας πούμε κινεζικών εμπορικών πλοίων, σε διεθνή ύδατα. Ταυτόχρονα το Joνυσταλεάν θα ζητάει πιεστικά απ’ τους συμμάχους του (οπωσδήποτε τους ευρωπαίους….) να συμπαρασταθούν στον δίκαιο αγώνα των θυμάτων του τσαχπίνη…

Θα πρέπει να το θυμάστε: έγκαιρα έχουμε αναλύσει τις διάφορες πολιτικές, ιδεολογικές, πειθαρχικές αλλά και γεωπολιτικές πλευρές της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο – εκεί βρίσκεται ο πυρήνας. Και φοβόμαστε ότι αρκετοί caradinieri, όσο πειθαρχημένοι στρατιώτες «κατά του αόρατου εχθρού» αποδείχθηκαν, άλλο τόσο ικανοί είναι να δείξουν την ανάλογη πειθαρχία …. ζητώντας φράγκα απ’ το άθλιο Πεκίνο που «σκότωσε τους συγγενείς» τους….

Εδώ είμαστε…

Περί αερίων γενικά

Δευτέρα 24 Μάη>> Κι έτσι στα ξαφνικά ο γύπας υπ.εξ. ρημαδο—–Νικόλας, την ώρα που ο ζεστός αέρας της σαουδαραβικής ερήμου χάιδευε το υψηλό πνεύμα του, ξεστόμισε μιαν αλήθεια. Ίσως για να καθησυχάσει τους τοξικούς συνομιλητές του, εκεί στο εξωτικό Ριάντ. Ήταν πριν ένα μήνα:

… Η Ελλάδα πιστεύει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει τον βυθό της Μεσογείου για να βρει αέριο και πετρέλαιο, για έναν πολύ απλό λόγο… Χρειαζόμαστε 10 με 20 χρόνια για να το βρούμε και να το εκμεταλλευτούμε, και από οικονομική άποψη θα ήταν πολύ πιο ακριβό για παράδειγμα από το δικό σας, της Σαουδικής Αραβίας. Έτσι, οικονομικά δεν οραματίζομαι την Ελλάδα να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου… Το Αιγαίο είναι ένας παράδεισος στη γη. Δεν σκοπεύουμε να το μετατρέψουμε σε κόλπο του Μεξικού. Η Ελλάδα δεν σχεδιάζει στο άμεσο μέλλον να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου…

Θα έπρεπε να είναι σοκ μεγατόνων! Μέσα σε 6 όλες κι όλες προτάσεις κατέρρευσε όχι μόνο το όνειρο των ελλήνων μικροαστών να γίνουν σεΐχηδες αλλά η εθνικιστική ρητορική δεκαετιών:

– Γιατί οι “ξένοι” και ειδικά οι γερμανοί (έγιναν μόδα στα ‘10s) μας εποφθαλμιούν; Επειδή θέλουν να φάνε τα πετρέλαια του Αιγαίου μας!!!

– Γιατί αυτό ο τύραννος ο Erdogan θέλει να πάρει το Αιγαίο μας; Επειδή έχει πολλά πετρέλαια!

– Γιατί το Καστελόριζο έχει αοζ μέχρι, περίπου, το Γιβλαρτάρ; Επειδή ο βυθός έχει πολύ πράμα!

– Πού ξέρουμε ότι υπάρχουν πετρέλαια; Από αρχαιοτάτων χρόνων… και μπούμπλε μπούμπλε μια μυστική έκθεση της cia… και τα λοιπά!

– Γιατί θεωρούμε εχθρική ενέργεια την συμφωνία Άγκυρας – Τρίπολης για την λιβυο-τουρκική αοζ; Γιατί πάνε να μας πάρουν τα πετρέλαια…

– Γιατί είμαστε αδελφοσύμμαχοι με το Τελ Αβίβ; Επειδή θα φτιάξουμε τον σούπερ αγωγό (east med) που θα μαζεύει και το δικό μας άφθονο φυσικό αέριο!

– Γιατί φτιάχνουμε «οικόπεδα» και τα δίνουμε για τρύπημα σε ευρω-αμερικάνικες εταιρείες; Είναι η ενεργειακή διπλωματία μας: θα βρουν πετρέλαιο ή/και αέριο παχύ και πολύ, οπότε τα μητρικά τους κράτη θα μας προστατεύουν!!!

Το πράγμα κουκουλώθηκε άρον άρον, με τον γνωστό τρόπο («παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις»…) αλλά η ασταμάτητη μηχανή έχει το δικαίωμα να χαρεί λίγο. Οι εδώ και χρόνια κριτικές της απόψεις επιβεβαιώνονται: ΔΕΝ είναι οι υδρογονάνθρακες η αιτία των όποιων συμμαχιών του ελληνικού ιμπεριαλισμού!!! Το πετρέλαιο (κατ’ αρχήν) είναι ξεπερασμένο ενεργειακό «παράδειγμα» – όσο για το φυσικό αέριο υπάρχει ήδη μεγάλη προσφορά για την ευρωπαϊκή αγορά…

Αφού, λοιπόν, το ελλαδιστάν δεν θα γίνει σεϊχάτο, για ποιόν λόγο αγκαλιάζει κάθε διαθέσιμο γκάγκστερ και δολοφόνο στην ευρύτερη περιοχή; Η αιτία είναι ωμή και χωρίς πετροδολάρια: κάνει συμμαχίες μέσα στην εξέλιξη του 4ου παγκόσμιου πολέμου ελπίζοντας να «αυξήσει την τιμή» του οικοπέδου στο οποίο έχουμε την ατυχία να ζούμε (και δεν είναι «επί της γης παράδεισος»!!!) – αυτό που λέμε γεωπολιτική πρόσοδο – προς όφελος, φυσικά, τόσο του νο 1 εθνικού κεφαλαίου (περισσότερο στη συνέχεια) όσο και αρκετών απ’ τα ντόπια αφεντικά.

Ο προσανατολισμός του ελληνικού ιμπεριαλισμού και η συμμετοχή του στον «άξονα» Ουάσιγκτον – Λονδίνο – Τελ Αβίβ (- Ριάντ) έχει καθαρό στόχο την τουρκική επικράτεια. Είναι στόχος απ’ την εποχή του «ενιαίου αμυντικού δόγματος», στα μέσα των ‘90s – με κυμαινόμενη ένταση αλλά επίμονες φαντασιώσεις. Οπωσδήποτε, σ’ αυτήν 25ετία, οι συσχετισμοί δύναμης άλλαξαν ραγδαία (σε βάρος των ελληνικών ορέξεων) και παρά τις κατάρες προς το τουρκικό καθεστώς δεν υπάρχει τίποτα σοβαρό στον ορίζοντα που να δείχνει ότι η Άγκυρα θα ξαναγίνει «υποψήφια για διάλυση» όπως ήταν στα ‘90s.

Μ’ έναν όχι και τόσο αόρατο τρόπο, τα ελληνικά αφεντικά και οι πολιτικές τους βιτρίνες θα μπορούσαν να μετατρέψουν το Αιγαίο όχι σε “κόλπο του Μεξικό” αλλά σε “κόλπο του Τονκίν” – αρκεί, φυσικά, να το θέλει και η Ουάσιγκτον…

UFO

Δευτέρα 24 Μάη>> Μπορεί να μην σας νοιάζει (ακόμα)… Αλλά σε λίγες ημέρες (στις αρχές του Ιούνη λένε) θέμα παγκόσμιας συζήτησης θα γίνει η επίσημη ανακοίνωση του Joνυσταλεάν ότι υπάρχουν «άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα» που έχουν εντοπιστεί, κατά καιρούς, απ’ τον αμερικανικό στρατό. Οι ανακοινώσεις, με κάθε επισημότητα, θα περιοριστούν σ’ αυτήν την παραδοχή· «στενές επαφές 3ου τύπου» δεν θα αναφερθούν…

Το ζήτημα έχει αξία, και όχι βέβαια για το αν υπάρχουν ή όχι «εξωγήινοι». Έχει ενδιαφέρον επειδή, μετά από δεκαετίες άρνησης, τους τελευταίους μήνες ο αμερικανικός στρατός διαρρέει συστηματικά στοιχεία (κυρίως λήψεις ραντάρ) που εμφανίζουν διάφορες κουκίδες ή μουτζούρες «άγνωστης ταυτότητας», είτε ιπτάμενες είτε ακόμα και βυθιζόμενες στη θάλασσα. Κι αυτό γίνεται σκόπιμα και πάντως όχι εξαιτίας κάποιας «κρίσης ειλικρίνειας», ούτε επειδή οι φανατικοί ufoλόγοι έγιναν ισχυρό λόμπι και στρίμωξαν το αμερικανικό κράτος.

Τι επιδιώκεται, λοιπόν, μέσω αυτής της επίσημης υποδαύλισης της φαντασίας (και της παράνοιας) των γήινων; Τίνος ψυχολογικού πολέμου είναι μέρος αυτές οι «αποκαλύψεις»; Ομολογούμε ότι δεν έχουμε ξεκάθαρη απάντηση προς το παρόν· μόνο υποψίες. Η πιο απλή αφορά τον εύκολο και αποδοτικό αντιπερισπασμό σε βάρος του αμερικάνικου (και όχι μόνο…) πόπολου. Υπάρχει, επίσης, και η στρατιωτικοποίηση του κοντινού (στη γη) διαστήματος, όπου η Ουάσιγκτον δεν είναι σίγουρη αν έχει υπεροπλία ή (αν την έχει) για πόσο καιρό θα την κρατήσει, ειδικά εφόσον Μόσχα και Πεκίνο έχουν αποφασίσει να συνεργαστούν και σ’ αυτόν τον τομέα. Προφανώς το «εξοπλιζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε τους εξωγήινους» θα είναι γελοίο· αλλά δεν είναι η πρώτη γελοιότητα που αποκτάει κοινό (και κονδύλια) στις μέρες μας. Τέλος είναι πιθανό να αναπτυχθεί μια παραφιλολογία ότι αυτά τα εντοπισμένα “ufo” είναι μάλλον μυστικά όπλα της Μόσχας ή/και του Πεκίνου, οπότε θα χρειαστεί μια γενναία «εθνική προσπάθεια» (και οι αναγκαίες θυσίες) των αμερικάνων για να αντιμετωπιστεί αυτός ο θανάσιμος τεχνολογικός κίνδυνος.

Μιλώντας με πικρή ειρωνία: αν οι τεχνοεπιστήμες «πρέπει» να τυλιχτούν μ’ ένα πέπλο ιερότητας (η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία έχει δουλέψει καλά και σ’ αυτό…) τότε ένας «κίνδυνος από ψηλά» ή κάποιοι «ξένοι από μακριά» είναι ένα άλλοθι που μπορεί να αποδώσει.

Μπορεί να αποδώσει τέρατα επί της γης…

Επαύξηση…

Δευτέρα 17 Μάη. Αν σε σέρνουν (απ’ το μανίκι ή απ’ τη μύτη…) κι εσύ κοιτάς διαρκώς πίσω, αποκλείεται να καταλάβεις που βρίσκεσαι και που σε πηγαίνουν. Συνεπώς θα περάσουν χρόνια, μπορεί να χρειαστεί μια γενιά, μπορεί και παραπάνω μέχρις ότου ένας ικανός ανθρώπων καταλάβει ότι η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και οι “γιατριές” που λανσάρει το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα αυτούς τους καιρούς μόνο προσχηματική σχέση έχουν μ’ αυτό που κάποτε λεγόταν “υγεία”. Ενώ έχουν οργανική σχέση με τις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης· στενή τεχνολογικο-πολιτική σχέση.

Δείτε, εντελώς ενδεικτικά, τις παρακάτω πολύ πρόσφατα διατυπωμένες αναγγελίες:

…Τον περασμένο αιώνα ο δυτικός πολιτισμός μεταμορφώθηκε από κοινωνία βασισμένη στη βιομηχανία σε κοινωνία βασισμένη στην πληροφορία, αλλά σήμερα βρισκόμαστε στο χείλος μιας νέας εποχής: την εποχή της ανθρώπινης επαύξησης… Στη δουλειά μας … είναι επιτακτικό το να αγκαλιάσουμε αυτή τη νέα εποχή, διαφορετικά να βρεθούμε πίσω απ’ τους στρατηγικούς ανταγωνιστές μας…

Ποιός είναι αυτός που τα λέει; Και τι δουλειά κάνει; Ο τύπος λέγεται Joel Mozer, είναι δόκτορας και μάλιστα εξαιρετικά εξειδικευμένος. Η δουλειά του είναι “η εθνική ασφάλεια” των ηπα· εργοδότης του το αμερικανικό πεντάγωνο· και ειδικότητά του “ο πόλεμος στο/από το διάστημα”.

Πολλοί, από άγνοια ή αφέλεια, θα αναρωτηθούν: Μα τι λέτε τώρα; Τι σχέση έχει ο κορονοϊός με τον πόλεμο, το διάστημα, και την «ανθρώπινη επαύξηση»; Πράγματι, ο κορονοϊός είναι «αθώος του αίματος» – η διαχείρισή του καθόλου. Όταν, για παράδειγμα, γράψαμε με στοιχεία κι αποδείξεις ότι για τις έρευνες χρήσης των πλατφορμών γενετικής τροποποίησης των κυττάρων (: mRNA για παράδειγμα…) η αμερικανική DARPA, ο τεχνολογικός βραχίονας του αμερικανικού στρατού, έχει ρίξει πολλά λεφτά (και έχει πολλά όνειρα και σχέδια) οι pfizerοι κοιτούσαν τον αφαλό τους. Ίσως οι λέξεις «έρευνες βιολογικού πολέμου» να γεφυρώσουν κάπως το υποτιθέμενο κενό ανάμεσα στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία απ’ την μια μεριά και την βίαιη επιβολή της γενετικής μηχανικής ως «θεραπευτικής» και τον πόλεμο απ’ την άλλη· τον καπιταλισμό του 21ου αιώνα δηλαδή. Ίσως…

Απ’ την άλλη μεριά δεν θα χρειαζόταν δα φιλοσοφική γνώση για να έχει υπόψη του ο καθένας το πόσα (από σχέσεις ως τεχνολογίες) δημιουργήθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν στρατιωτικά πριν «διαχυθούν» σε χρήσεις μη άμεσα πολεμικές (κρατώντας τα βασικά τους χαρακτηριστικά) τον 20ο αιώνα. Ίσως να χρειαζόταν λιγότερος κομφορμιστικός ναρκισσισμός για να ξέρουν πολλοί και διάφοροι ότι αυτό που έχουν ιεροποιήσει / μυθοποιήσει και λέγεται «επιστήμη» και «οι ειδικοί της» έχει πάψει προ πολλού να είναι αποκλειστικά ο αγνός φύλακας της ανθρωπότητας· σίγουρα εδώ και 100 γεμάτα χρόνια, απ’ την εποχή των χημικών αερίων…

Καταλαβαίνουμε: είναι πολύ δύσκολο να ζεις σε εποχές τόσο άγριας μετάβασης σαν τις τωρινές χωρίς να χάνεις τον προσανατολισμό σου. Το να αφήνεσαι να σε σέρνουν κοιτώντας μόνο και διαρκώς πίσω σου έχει κάτι «ξεκούραστο»: όλα είναι γνωστά (;) απ’ το παρελθόν, και υπακούοντας νομίζεις ότι αποφασίζεις για το μέλλον (σου)…

Να, λοιπόν, ένα μικρό, ένα τόσο δα μικρό κομματάκι αυτού του βίαια επερχόμενου παροντο-μέλλοντος, διατυπωμένο μόλις 3 χρόνια πριν (2018), από ένα άλλο στρατηγείο, αγγλικό αυτή τη φορά:

…Μας ενδιαφέρει η «ανθρώπινη ενίσχυση» μέσω τεχνικών όπως η γενετική τροποποίηση, η φυσική και συνειδησιακή προσθετική και η φαρμακολογική ενίσχυση … ώστε να επεκτείνουμε τα όρια της ανθρώπινης απόδοσης … και να πετύχουμε την βέλτιστη συσχέτιση ανθρώπων και μηχανών…

«Το μέλλον αρχίζει τώρα» ήταν ο τίτλος εκείνης της έκθεσης για λογαριασμό του αγγλικού υπουργείου πολέμου. Έτσι συμβαίνει εδώ και καιρό: το καπιταλιστικό «μέλλον αρχίζει και ξαναρχίζει και ξαναρχίζει» σπέρνοντας θάνατο. Και είναι τόσοι πολλοί εκείνοι που από τεμπελιά και φιλαυτία δεν το έχουν πάρει χαμπάρι· ούτε καν όταν αυτό το «μέλλον» περνάει από πάνω τους…

Τις λιγουρεύεστε τις πλατφόρμες;

Δευτέρα 17 Μάη. Μπορεί ο κοτζάμ (δημοκρατικός) δήμαρχος της Ν. Υόρκης Bill de Blasio να σας φανεί γελοίος, όμως καλύτερα να σας διαφωτίσει. Προσέξτε τον: διαφημίζει τους πλατφορμιασμούς με «αντίδωρο» ένα μπιφτέκι και πατάτες (το video απ’ τα «ημερολόγια ενός ιού»):

Δεν είναι η Ν. Υόρκη μοναδική περίπτωση αυτής της εκστρατείας φτηνής εξαγοράς των θυμάτων της γενετικής μηχανικής. Αλλού δίνουν μικροποσά· αλλού λαχνούς για λοταρία με πλούσια δώρα· αλλού μια μπύρα (: ισραήλ)· αλλού ένα φιλικό κτύπημα στην πλάτη· κι αλλού, όπως στα μέρη μας, τίποτα επειδή είναι αρκετό το hype… -“πάρε κόσμε”! (Παντού μια κλωτσιά στα genitals δίνουν, αλλά ποιός καταλαβαίνει;)

Κάποτε οι conquistadores, οι κατακτητές της «νέας (αμερικάνικης) ηπείρου», επιχείρησαν να εξαγοράσουν τους αυτόχθονες με φτηνό αλκοόλ, χάντρες και καθρεφτάκια· μόνο για όσο καιρό τους χρειαζόταν για να οργανώσουν την εξόντωσή τους. Τώρα κάνουν το ίδιο για να αποικιοποιήσουν τους πρωτοκοσμικούς πληθυσμούς, και να τους υποδουλώσουν στις νόρμες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος.

Αυτά τα «αντίδωρα» είναι το ακριβές μέτρο της φτήνιας των τρομοκρατημένων και ψυχο-αιχμάλωτων πληθυσμών. Ας το θυμίσουμε παρότι δεν αρέσει στους διάφορους φίλους της γενετικής: πρόκειται ΜΟΝΟ για την φάση 3 των δοκιμών, οι πλατφόρμες έχουν «προσωρινή έγκριση», οι δοκιμές θα κρατήσουν ως το τέλος του 2022 ή/και το τέλος του 2023 (ανάλογα με την εταιρεία / πλατφόρμα), και αν έστω αυτό είχε ειπωθεί ανοικτά, τότε α) πολύ λιγότεροι θα έτρεχαν να γίνουν πειραματόζωα, και β) τα όποια ανθρώπινα guinea pigs θα πληρώνονταν… Περισσότερο από ένα «κολατσιό».

Όμως… Όμως η συνδυασμένη κρατική, παρακρατική και επιχειρηματική δράση (τρομοεκστρατεία) εξασφάλισε δωρεάν μια μεγάλη μάζα κρέατος «προθύμων»· που ωστόσο είναι ακόμα αισθητά μικρότερη απ’ τον επιδιωκόμενο στόχο κατάκτησης. Οπότε επιστρατεύονται τα «δωράκια» – στο μέτρο της αξίας της ζωής τους, όπως αυτή «κοστολογείται» απ’ τα αφεντικά. Κι αν δεν πεισθούν με ένα burger ίσως διπλασιαστεί η μερίδα· ή ίσως επιληφθεί η αστυνομία και ο στρατός, με κάποια «στρατόπεδα υποχρεωτικού εμβολιασμού» για το δημόσιο συμφέρον…

Εν τω μεταξύ ο ceo της φαρμακομαφίας pfizer, γεμάτος αυτοπεποίθηση, ανακοίνωσε ότι “πάτε για τρίτο τσίμπημα” όπου νάναι. Και από ένα κάθε χρόνο, το λιγότερο…. Κέρδη, τρελά κέρδη για το μαγαζί· αλλά προς θεού!!! Δεν είναι αυτό που τον νοιάζει τον άνθρωπο, ε; Η υγεία του κόσμου τον νοιάζει.

Είναι γιατρός; Όχι. Είναι ceo – και θεός!!! Στο πάνθεον τις 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Ας κρατήσουν οι χοροί: οι θυσίες θα συνεχιστούν επ’ αόριστον…

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την δύση (1)…

Δευτέρα 10 Μάη. Φάντασμα; Ναι! Του κομμουνισμού!!! Αυτό, τουλάχιστον, έχει το μενού κουτόχορτου τις τελευταίες ημέρες. Καθώς το σφυροδρέπανο ανεμίζει πάνω απ’ το αμερικανικό καπιτώλιο (και το ελληνικό κοινοβούλιο…) παθιασμένοι κομμουνιστές σαν τον νυσταλέο Jo και τον ρημαδοΚούλη δίνουν αποφασισμένο αγώνα για να κατεδαφίσουν τους ακρογωνιαίους λίθους της βιομηχανίας υγείας (αυτός είναι πρώτος, «μεταβατικός» στόχος στο δρόμο για την αταξική κοινωνία…): τα «πνευματικά δικαίωματα».

Όχι, δεν είναι πρωταπριλιά! Ή, πιο σωστά, στον κόσμο των ώριμα αντεστραμμένων εννοιών και λέξεων, κάθε μέρα είναι πρωταπριλιά! Είπε, άραγε, κάτι που το εννοούσε ο νυσταλέος Jo όταν μίλησε για «πάγωμα των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας» για τις πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης των αμερικανικών εταιρειών; Ή μήπως έγινε το αντίθετο, εννοούσε κάτι αλλά όχι εκείνο που προκύπτει απ’ την κυριολεκτική, «παλιού τύπου» ερμηνεία της φράσης του; Ας δούμε την απάντηση «πίσω απ’ τις γραμμές».

Πρώτ’ απ’ όλα: το κίνητρο του νυσταλέου Jo είναι, υποτίθεται, «ο τρίτος κόσμος». Συγκινητικό…. αλλά τι ξαφνική ευαισθησία είναι αυτή; Πίσω απ’ τον δήθεν ανθρωπισμό του αμερικάνου προέδρου ένα μόνο όνομα κράτους έχει κυρίως σημασία αυτή την στιγμή: ινδία! Αυτό εξηγεί καθαρά γιατί τον έπιασε τώρα το ανθρωπιστικό του κόψιμο: επειδή τώρα το ινδικό καθεστώς εμφανίζεται να έχει κάποιο πρόβλημα (πάντως πολύ μικρότερο απ’ τις τερατολογίες των δυτικών media).

Να θυμίσουμε ότι το Ν. Δελχί πέταξε την pfizer έξω απ’ την επικράτειά του, στερώντας της μια εν δυνάμει «αγορά» 1,3 δις «πελατών»!!! Ο λόγος ήταν ότι οι ινδοί ειδικοί δεν έχουν ιδιαίτερη εμπιστοσύνη ούτε στις «δοκιμές» που έχει κάνει ως τώρα η συγκεκριμένη φαρμακομαφία, ούτε στις δυτικές (αμερικανική, ευρωπαϊκή) «εγκρίσεις», ούτε στην ίδια την τεχνολογία mRNA. Η επιλογή του Ν. Δελχί δεν πέρασε καθόλου απαρατήρηση από πολλά ακόμα κράτη της αφρικής και της ασίας… Όπως δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός πως ήδη 6 (έξι) ιδιωτικές ινδικές φαρμακοβιομηχανίες έχουν υπογράψει συμφωνία με το russian direct investment fund (που προωθεί το sputnikV) για την παραγωγή 750 εκατομυρίων δόσεων της συγκεκριμένης πλατφόρμας για ινδική χρήση.

Αλλά τώρα η pfizer προσπαθεί να αρπάξει την ευκαιρία (την «ανάγκη»…) για να μπει κι αυτή στην ινδία. Η Ουάσιγκτον ενδιαφέρεται ιδιαίτερα να αρπάξει τον δεξιό Modi απ’ το λαιμό, τώρα που έχει την ευκαιρία: θέλει «στρατιωτικές διευκολύνσεις» (δηλαδή βάσεις) στην ινδική επικράτεια ενόψει της μισο-αποχώρησης του στρατού της απ’ το αφγανιστάν· θέλει επιπλέον να τραβήξει το ινδικό καθεστώς πιο βαθιά στην αντι-σινική συμμαχία. Οι γενετικές πλατφόρμες είναι όπλο· η pfizer και η moderna είναι «πολεμικές βιομηχανίες»· πως, όμως, θα γίνει «ελκυστική» η εισβολή της πρώτης στην ινδία χωρίς ο Modi να πέσει στα σκοινιά, ειδικά όταν έχει θέσει προ πολλού το ζήτημα των πατεντών;

It’s a good question: μήπως το να μπορέσει η ινδική φαρμακοβιομηχανία (που είναι ο μεγαλύτερος υπ-εργολάβος των δυτικών φαρμακομαφιών) να φτιάξει την mRNA πλατφόρμα της pfizer είναι ένας τρόπος να σωθούν τα προσχήματα;

Πράγματι, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος: μα δεν θα ήταν αρκετό να κλείσει η pfizer μια συμφωνία παραγωγής με κάποια ινδική βιομηχανία όπως έχουν κάνει άλλοι; Η astrazeneca το έχει κάνει ήδη στην ινδία (με το Serum Institute, αλλά η παραγωγή προορίζεται αποκλειστικά για την αγγλία) ενώ η γερμανική biontech (ο «εφευρέτης» της πλατφόρμας που παράγει και πουλάει η pfizer) έχει κλείσει ήδη συμφωνία με την κινεζική fosum pharma για παραγωγή της πλατφόρμας στην κίνα. Και η εταιρεία του ρωσικού sputnik V έχει κάνει αντίστοιχα deal με ιταλικές και άλλες βιομηχανίες, για χρήση εκτός ρωσίας. Που είναι, λοιπόν, το πρόβλημα;

Το πρόβλημα (το αμερικανικό, όχι φαρμακευτικό αλλά γεωπολιτικό…) είναι ότι ακόμα και σ’ αυτές τις περιπτώσεις υπεργολαβιών οι «μητρικές» κρατάνε τα μυστικά τους για τους εαυτούς τους και προμηθεύουν οι ίδιες τους υπεργολάβους με το μέρος εκείνο της παραγωγής που κάνουν οι ίδιες. (Είναι κάτι σαν την coca cola: αν και φτιάχνεται σε πολλά μέρη του κόσμου, η βασική συνταγή είναι μυστική και η σχετική πρώτη ύλη έρχεται απ’ τα κεντρικά στις ηπα). Συνεπώς ενώ μια συμφωνία υπεργολαβικής παραγωγής θα μπορούσε θεωρητικά να κλείσει εύκολα, είναι προφανές ότι το ινδικό φαρμακο-κεφάλαιο θέλει περισσότερα απ’ τις ηπα· όλο το know how – για να δελεαστεί.

(Φωτογραφία: Αυτό κι αν λέγεται “αδυναμία προσαρμογής στα δυτικά δεδομένα”! Η φωτογραφία είναι της περασμένης Κυριακής 2 Μάη. Ενώ οι δυτικοί δημαγωγοί έχουν βαφτίσει την ινδία “τεράστιο Bergamo” για να πείσουν τους δικούς τους υποτελείς να τσακιστούν και να πάνε να πλατφορμιαστούν, οι ίδιοι οι ινδοί / ες δεν έχουν καταλάβει ότι πρέπει να πεθαίνουν σαν τις μύγες. Εδώ συνωστίζονται – και βλέπετε πόσο “απερίσκεπτα” – περιμένοντας τα αποτελέσματα τοπικών εκλογών…

Γίνεται δουλειά έτσι; Πότε θα πειθαρχήσουν στην εικονική πραγματικότητα;)

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την δύση (2)…

Δευτέρα 10 Μάη. Το κωμικό της υπόθεσης (που δεν πρόκειται να μάθετε απ’ τους ντόπιους “φιλοαμερικάνους” συγγνώμη, “κομμουνιστές” – θέλαμε να πούμε – δημαγωγούς…) είναι ότι το ίδιο γκουβέρνο, του νυσταλέου Jo, που σκέφτηκε φωναχτά τα περί προσωρινής αναστολής της πατέντας των πλατφορμών, ΔΕΝ θέλει να μάθουν τα «μυστικά» η Μόσχα και το Πεκίνο, που είναι ανταγωνιστές και σ’ αυτό το πεδίο!! Το Πεκίνο, είναι γνωστό, έχει τους δικούς του mRNA βιοτεχνολόγους και, εφόσον δεν μπήκε στην αρένα της προώθησης της συγκεκριμένης τεχνολογίας, είναι άγνωστο το πόσα γνωρίζουν (μάλλον πολλά, οπότε φυλάγονται!)… Σε κάθε περίπτωση ο νυσταλέος δεν είναι ούτε θέλει να θεωρηθεί «προδότης»!!! Δεν πρόκειται να παραχωρήσει τα αμερικανικά «μυστικά» (είπαμε: οι πλατφόρμες γενετικής μετάλλαξης είναι όπλα!!!) στους εχθρούς μόνο και μόνο επειδή έχει κάτι θεματάκια με την αριστερή του πτέρυγα, οπότε η καρδιά του σπαράζει για τους όχι πλατοφορμιασμένους του «τρίτου κόσμου»!!!

Προκύπτει λοιπόν ότι ο νυσταλέος και το επιτελείο του κάτι άλλο σκεφτόταν (την ινδία, και πιθανόν τη νότια αφρική…)· κάτι άλλο είπε (περί πατέντας…)· και τώρα μοιάζει να έχει μπλέξει με βάση αυτό που είπε και όχι εκείνο που εννοούσε…

Τι σημαίνει «έχει μπλέξει»; Την θέση να μην υπάρχει «πνευματική ιδιοκτησία» για τις μαγικές συνταγές των φαρμακομαφιών την είχε προτείνει στις 18 Μάη του 2020 (πριν ένα χρόνο) ο αυτοκράτορας Xi μιλώντας (στην 73η συνέλευση των μελών του π.ο.υ.) για δημόσιο παγκόσμιο αγαθό (προκειμένου για τα όποια εμβόλια ή «σανεμβόλια» επρόκειτο να εγκριθούν) για να συγκεντρώσει την υποστηρίξη τουλάχιστον άλλων 140 κρατών· κυρίως του λεγόμενου «τρίτου κόσμου». Ο χαρακτηρισμός global public good είναι αποδεκτός στα διεθνή καπιταλιστικά ήθη και έθιμα σαν βάση για την αισθητή μείωση των «πνευματικών δικαιωμάτων» αλλά και των τιμών και των κερδών των επιχειρήσεων που τα παράγουν. Τελικά τότε είχε εγκριθεί (χωρίς, πάντως, την ψήφο της Ουάσιγκτον) μια γενικόλογη διακήρυξη / ευχολόγιο για την διεθνή συνεργασία που δεν περιόριζε ούτε τις πατέντες ούτε τα κέρδη· ούτε περιελάμβανε τον ορισμό “global public good”.

Το ζήτημα επανέφεραν τον περασμένο Οκτώβρη η ινδία, η νότια αφρική και ακόμα 57 κρατη μέλη του π.ο.υ. ζητώντας την εξαίρεση των εμβολίων (και των πλατφορμών) απ’ την διεθνή συμφωνία για την «προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων» / trips – και πάλι χωρίς αποτέλεσμα: ο πλατφορμιασμός έμπαινε στις ράγες του στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο και, όπως το έχουμε ξαναπεί, τα δυτικά καθεστώτα είχαν πέσει στην παγίδα που τα ίδια έστησαν, την υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας… Ενώ θα ήθελαν να ηγεμονεύσουν πλατφορμιαστικά σε διάφορα μήκη και πλάτη του πλανήτη δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν στους τρομοκρατημένους υπηκόους τους εξαγωγές πριν τελειώσει η δουλειά στο εσωτερικό τους.

Μεταξύ άλλων το μπλέξιμο έγκειται στο ότι η Ουάσιγκτον, εξαιτίας της μεγαλοφυούς ιδέας περί πατεντών την οποία σε καμμία περίπτωση δεν εννοεί κυριολεκτικά, θα πρέπει τώρα να μπει σε διαπραγματεύσεις με τον π.ο.υ. (και μέσω αυτού) για «κάτι» που θα είναι εμφανώς διαφορετικό απ’ την απεμπόληση των πνευματικών δικαιωμάτων και την παράδοση των μυστικών στους εχθρούς· διαπραγματεύσεις παρελκυστικές λίγο πολύ, που θα κρατήσουν μήνες. Πολλούς μήνες…

Και θα πρέπει να χρεώσει το σούρσιμο ή/και την αποτυχία των διαρπαγματεύσεων σε κάποιους άλλους.

(φωτογραφία: Πλάνο απ’ το εργοστάσιο παραγωγής των biontech/pfizer στο Reinbek της γερμανίας. Αυστηρά μέτρα ασφαλείας καθώς, τι να τα ξαναλέμε, το χειρότερο, το πιο επικίνδυνο που μπορεί να πάθει κάποιος σήμερα είναι να κολλήσει καμμιά πλατφόρμα…)

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την δύση (3)…

Δευτέρα 10 Μάη. Δεν τελειώνει εδώ ούτε η ιστορία ούτε το μπλέξιμο. Σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις προετοιμασίες του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος η “φονική πανδημία” (δηλαδή μια ιογενής αρρώστια που θα βαφτιζόταν “φονική πανδημία”…) ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να σκάσει είτε στην αφρική είτε στη λατινική αμερική, σε “τριτοκοσμικές” ζώνες που ενδιαφέρουν έντονα τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς – και καθόλου για την υγεία των κατοίκων τους!! Αν συνέβαινε έτσι, τότε οι πλατφόρμες θα έπεφταν σαν ακρίδες πάνω τους, θα γίνονταν η δωρεάν “ανθρώπινη πρώτη ύλη” των πειραμάτων του δυτικού συμπλέγματος (πριν γίνει επανεισαγωγή στη δύση…) αλλά, επιπλέον, θα ανανεωνόταν η τόσο πολύτιμη δυτική πολλαπλή αποικιοκρατία – με υγιεινιστική σημαία. “Για το καλό των λαών”…

Τα πράγματα δεν έγιναν έτσι. Ο τσαχπίνης έσκασε σε μια κινέζικη επαρχία. Οι δυτικοί δημαγωγοί πανηγύρισαν ευχόμενοι και προφητεύοντας την “κατάρρευση της αυτοκρατορίας του Xi”, αυτού του τόσο επικίνδυνου και ανέκφραστου ανταγωνιστή… Πριν, όμως, στεγνώσει το σάλιο των θριαμβολογιών τους, το κινεζικό καθεστώς είχε αντιμετωπίσει το “κακό”, που εν τω μεταξύ είχε μεταφερθεί όχι στον “τρίτο κόσμο” αλλά στον πρώτο, στον δυτικό, φορτωμένο ήδη με την μυθολογία της Αποκάλυψης και του Μεγάλου Θανατικού. Αναγκαστικά οι προτεραιότητες του δυτικού συμπλέγματος ανατράπηκαν: όχι οι “τριτοκοσμικοί” αλλά οι δικοί τους υπήκοοι θα έπρεπε να γίνουν μαλλιοκούβαρα το playground της γενετικής μηχανικής· συν όλα τα υπόλοιπα και απαραίτητα (πραξικοπήματα, κατάργηση θεμελειωδών ελευθεριών, κλπ).

Ώσπου να αποικιοποιήσουν τις «δικές τους» κοινωνίες τα αφεντικά του δυτικού συμπλέγματος, οι ανταγωνιστές (Μόσχα και Πεκίνο αλλά ακόμα και το Ν. Δελχί) είχαν καταφέρει να επεκταθούν «υγιειονομικά» / φαρμακευτικά (άρα και πολιτικά) στις περιοχές εκείνες που τα αρχικά δυτικά όνειρα προόριζαν για easy job. Διπλή αποτυχία, στα όρια της συντριβής με κριτήρια 4ου παγκόσμιου πολέμου: και οι (διεθνώς άγνωστες) ρωσικές και κινεζικές φαρμακοβιομηχανίες βγήκαν καλπάζοντας απ’ τα εθνικά τους σύνορα κερδίζοντας άνετα παγκόσμια αναγνώριση, και οι δυτικοί πληθυσμοί αποδείχθηκαν πιο ζόρικοι απ’ όσο θα έπρεπε (για τα συμφέροντα του συμπλέγματος!), απορρίπτωντας (απ’ το περασμένο φθινόπωρο και μετά) όλο και πιο έντονα τους εκβιασμούς και την «θεραπεία»!

Μ’ αυτά τα δεδομένα (ποιός τα αμφισβητεί;) η όψιμη καούρα για τους «φτωχούς, απροστάτευτους και πένητες» του πλανήτη, συσκευασμένη στην ίδια στάνταρ υγιεινιστική τρομοεκστρατεία («αν δεν τους βάλουμε κάτω απ’ την μπότα μας θα γίνουν οι βρωμιάρηδες φυτώρια μεταλλάξεων που θα έρχονται στα κάστρα μας») είναι ο γνωστός ιστορικός δυτικός ιμπεριαλισμός μασκαρεμένος με τα λόγια που προορίζονταν να ακουστούν την άνοιξη του 2020 – αν δεν είχε γίνει η (όπως αποδείχθηκε γρήγορα) «στραβή» με την Wuhan!

Ναι, είναι αλήθεια! Τ’ αφεντικά του δυτικού συμπλέγματος «ενδιαφέρονται» για τους τριτοκοσμικούς!! Όχι, όμως, για τους λόγους που θα προτιμούσαν (: να τους ξανακατακτήσουν και να τους χρησιμοποιήσουν σαν το πρώτο μαζικό πεδίο πλατφορμιασμού δοκιμάζοντάς τον πριν τον μεταφέρουν σε βάρος των δικών τους υπηκόων) αλλά για τον αντίθετο: επειδή τους χάνουν, και πιθανότατα τους χάνουν για πάντα, απ’ τους ανταγωνιστές τους!!!

Έτσι ο ψόφιος «κομμουνισμός» του νυσταλέου έχει, μεν, μια κάποια «λογική» γενικού δυτικού καπιταλιστικού συμφέροντος… μόνο που τώρα πια είναι «αμυντικός» και, εξαιτίας αυτής της υποχρεωτικής αμυντικότητας, δεν εκφράζει καν και καν την συναίνεση των φαρμακομαφιόζων και των υπόλοιπων του συμπλέγματος. Οι οποίοι έχουν εξασφαλίσει ήδη εκείνο που ποθούσαν: την fast track έγκριση όλων των επόμενων πλατφορμών τους, είτε για τον τσαχπίνη είτε για την γρίπη είτε για οτιδήποτε άλλο, χωρίς αυτές τις βαρετές και γεμάτες ψέματα “δοκιμές”…

Τι απομένει από την πατεντολογία; Προς το παρόν και στο ορατό μέλλον ο θόρυβος μιας αγχωμένης επιχείρησης δημόσιων σχέσεων εκ μέρους μιας παρηκμασμένης υπερδύναμης στα κενά κρανία των οπαδών της… Ευτυχώς πάντως που υπάρχουν οι συμμαχικοί δημαγωγοί (τύπου ελλαδιστάν) για να κάνουν διατάσεις και κάμψεις προς τιμήν του (νυσταλέου) γίγαντα του ανθρωπισμού: ένα ακόμα εθνικό κωμικό μονόπρακτο.

Ας μην το ξεχνάμε: το Joνυσταλεάν ψάχνει επειγόντως συμμάχους, «φίλους», κάποιους να το αγαπήσουν τέλος πάντων… Τι να κάνει και ο νυσταλέος; Άν ο αντίπαλος έχει σφυροδρέπανο, σηκώνει κι αυτός λάβαρο «παγκόσμιας αδελφοσύνης»…

(φωτογραφία: Hey men, I kill for money! But if you ‘re friends I’ll kill you for nothing!)

Κεντρική ασία

Δευτέρα 10 Μάη. Καθώς οι ηλίθιοι έχουν συγκινηθεί με την ανθρωπιστική persona του νυσταλέου, άλλοι στο γκουβέρνο του ψάχνουν που να παρκάρουν τον στρατό που αποσύρουν απ’ το αφγανιστάν, στην περίπτωση που «δεν κάτσει» το Ν. Δελχί.

Μια προσπάθεια (δείγμα αβεβαιότητας έως απελπισίας!) γίνεται με το ουζμπεκιστάν και το τατζικιστάν. Είναι «πιασμένα» βέβαια: το δεύτερο είναι πλήρες μέλος της (υπό την Μόσχα) «συμφωνίας για την συλλογική ασφάλεια» στον «μετασοβιετικό χώρο», ενώ το πρώτο είναι μέλος του συμφώνου της Σαγκάης, και επίσης παρατηρητής στην «ευρασιατική οικονομική ένωση». Θα δείξει ο killer της Μόσχας κατανόηση στα αμερικανικά προβλήματα όπως είχε κάνει το 2001 και το 2002; Αποκλείεται!

Ποιά βάσκανος μοίρα σπρώχνει, λοιπόν, το Joνυσταλεάν να κτυπάει τέτοιες πόρτες; Είναι μόνο η νοσταλγία των μακρινών εποχών, στα ‘90s και στα early ‘00s, που η Μόσχα ήταν ερείπιο και η Ουάσιγκτον εμφανιζόταν σ’ αυτά τα κράτη σαν «πληρώνουμε και μας κάνετε υποκλίσεις»; Τι ψάχνει το Joνυσταλεάν πέρα απ’ την «αδελφοσύνη των λαών» αν είναι να τρυπιούνται με την αμερικανική γενετική μηχανική; Κατά πρώτο λόγο αεροδρόμια. Αν δεν του δώσει η Ισλαμαμπάντ (με αδρά ανταλλάγματα) ή το Ν. Δελχί, θα αναγκαστεί να τραβήξει τα ιπτάμενα μέσα του δυτικότερα: είτε στην τουρκία (με ακόμα πιο μεγάλο τίμημα…) είτε (ακόμα χειρότερα σαν απόσταση) στην αραβική χερσόνησο, στην επικράτεια του πάντα φιλόξενου τοξικού. Πρακτικά η μισοπαραδοχή της ήττας στο αφγανιστάν δημιουργεί σοβαρά προβλήματα logistics εφόσον ο στόχος παραμένει πάντα το «μαλακό υπογάστριο» της κίνας (η επαρχία Xinjang), της ρωσίας και του ιράν.

Για να το πούμε απλά: σίγουρα στο αφγανιστάν θα μείνουν «συνεργάτες» της Ουάσιγκτον, μισθοφόροι ή ντόπιοι. Σίγουρα επίσης, σαν αντίβαρο, το Joνυσταλεάν θα προσπαθήσει να ενισχύει την (και στρατιωτική) παρουσία του στα άλλα μέτωπα, στην ανατολική ευρώπη, στη νότια θάλασσα της κίνας και στην αφρική. Όμως ακόμα κι αυτή η μερική αποχώρηση απ’ το αφγανιστάν δεν είναι σ’ αυτή τη φάση τίποτα λιγότερο από υποχώρηση. Και, φυσικά, η αφγανική επικράτεια δεν θα μείνει «γεωπολιτικά άδεια»…

(Φωτογραφία: Οριστική υποστολή σημαίας στο αμερικανικό στρατόπεδο “camp Anthonic” στην Helmand του αφγανιστάν, πριν μια βδομάδα).