Tag: ηπα

Ένας αμερικάνος φίλος

Δευτέρα 13 Γενάρη (00.03) >> Μπορεί το ψόφιο κουνάβι να συμφωνεί ή έστω να ανέχεται την φράση «ο Netanyahu είναι ένας βαθιά σκοτεινός γυιός σκύλας»; Θα πείτε «όχι» – ένα ξερό «όχι»! Σωστά. Αλλά τότε γιατί ανάρτησε πριν μια βδομάδα στο προσωπικό του αντιsocial μήντιο απόσπασμα από ομιλία που έδωσε ο διεθνώς γνωστός οικονομολόγος Jeffrey Sachs στις 22 Οκτώβρη, προσκεκλημένος της φοιτητικής ένωσης του Cambridge, όπου (ο Sachs) ανάμεσα σε πολλά άλλα κατά του θεοναζί καθεστώτος αποκάλεσε «deep, dark son of a bitch» τον αρχιχασάπη;

Ο Sachs είναι έντονα, συστηματικά και διαχρονικά επικριτικός (με κάθε δημόσια ευκαιρία) κατά της αμερικανικής πολιτικής, τόσο εναντίον της Μόσχας και του Πεκίνου όσο και υπέρ των θεοναζί. Αποκλείεται να μην τον ξέρει το ψόφιο κουνάβι και το περιβάλλον του.

Οπότε;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 6 Γενάρη (00.46) >> Έχουμε τη γνώμη πως τόσο εκείνοι που πανηγύρισαν όσο και εκείνοι που θρήνησαν για την «αλλαγή φρουράς» στη Δαμασκό βιάστηκαν. Υποθέτουμε από έλλειψη ιστορικής συναίσθησης σε συνδυασμό με την υπερ-πληροφοριοποίηση – αν μας επιτρέπεται μια κάποια εξήγηση της βιασύνης τους. Αλλά, πάλι, μπορεί η ασταμάτητη μηχανή να κάνει λάθος (γιατί όχι;) – θα φανεί… (Να πούμε μόνο πως τώρα πια η πρόκληση διευρυμένου χάους δεν είναι μια επιλογή ανάμεσα σε άλλες για τους παρακμάζοντες δυτικούς καπιταλισμούς, αλλά μάλλον η μόνη επιλογή τους. Αυτό αφορά και τη μέση Ανατολή αλλά όχι μόνο…)

Προς το παρόν, και καθώς συγκεντρώνουμε το υλικό για το πιο αναλυτικό Sarajevo.pdf #182a, δυο «στοιχεία» που επειδή είναι video δεν θα περιλαμβάνονται σ’ αυτό. Καλό είναι να τα έχετε υπόψη σας:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι ψεκασμένοι; (2)

Δευτέρα 6 Γενάρη (00.35) >> Την προηγούμενη εβδομάδα (οι ψεκασμένοι;) είπαμε δυο λόγια για την αφετηρία των σοβαρών επιφυλάξεων έως αρνήσεων απέναντι στα παιδικά εμβόλια απ’ την δεκαετία του 1980 και μετά (τα παιδικά ήταν τότε τα μόνα εμβόλια ευρείας χρήσης) στις ηπα∙ κάνοντας την παράλληλη αναφορά με την φονικότητα του λεγόμενου «τριπλού» παιδικού εμβολίου (διφθερίτιδας – τετάνου – κοκκύτη / DPT) στην Guinea-Bissau στη δεκαετία του ’80, όπως αυτή αποδείχθηκε / καταγράφηκε εκ των υστέρων από δύο επίσημες (και επίσημα δημοσιευμένες…) έρευνες του 2017 και του 2018. Πρόκειται γι’ αυτές τις σοβαρές επιφυλάξεις έως αρνήσεις τις οποίες οι δημαγωγοί των φαρμακομαφιών φρόντισαν να λοιδωρήσουν ως «αντι-εμβολιαστικό κίνημα», «αντιεπιστημονισμό», ήδη από τότε.

Σημειώσαμε πως αν όχι η αφετηρία σίγουρα η γενίκευση αυτών των σοβαρών επιφυλάξεων έως αρνήσεων ξεκίνησε όταν το αμερικανικό κράτος αποφάσισε να προσφέρει ασυλία στις φαρμακομαφίες έναντι οποιωνδήποτε κατηγοριών / μηνύσεων για σοβαρές βλάβες ή και θανάτους εξαιτίας των εμβολίων τους, με νόμο που πέρασε το 1982. Κάναμε λάθος στην χρονολογία, αλλά ευτυχώς υπάρχουν φίλοι της ασταμάτητης μηχανής πιο προσεκτικοί (ευχαριστούμε Γ.!) για να μας διορθώνουν. Ο νόμος είναι του 1986, επί διοίκησης Ρήγκαν:

Ποια ήταν όμως η αιτία για να αναλάβει το αμερικανικό κράτος την προστασία του αμερικανικού φαρμακοκεφάλαιου;

Ήταν αυτό ακριβώς το DPT εμβόλιο! Απ’ την δεκαετία του 1970 άρχισαν να συσσωρεύονται περιπτώσεις εγκεφαλοπάθειας σε παιδιά μετά τον εμβολιασμό τους με το «τριπλό». Αυτό οδήγησε φυσιολογικά σε ανάλογη αύξηση των μηνύσεων / απαιτήσεων υψηλών αποζημιώσεων κατά των φαρμακοκατασκευαστριών∙ η νομοθεσία επέτρεπε τέτοιες προσφυγές στη δικαιοσύνη… Μπροστά στη βεβαιότητα ότι αυτές οι εταιρείες (στα πρώτα βήματα του να γίνουν μαφίες) θα χάσουν τα κέρδη τους ή, ακόμα, θα χρεωκοπήσουν, απείλησαν μποϋκοτάζ στην παραγωγή εμβολίων γενικά, βάζοντας την αμερικανική διοίκηση σε ρόλο «διαιτητή», και προστάτη όχι πλέον της δημόσιας υγείας αλλά των φαρμακοσυμφερόντων και, επιπλέον, των εξαγωγών τους!!! Γιατί είχε γίνει εμπειρικά σαφές ότι α) κάτι στη «σύνθεση» αυτών των «τριπλών» είχε σοβαρές έως καταστροφικές παρανέργειες, και ότι β) αν καταδικαζόταν εντός έδρας (πράγμα βέβαιο με βάση την τότε ισχύουσα νομοθεσία!) η αμερικανική φαρμακοβιομηχανία ως σύνολο θα δυσφημιζόταν (και θα καταστρεφόταν) παγκόσμια!

Απόσπασμα από new york times, 15 Νοέμβρη 1986

Έτσι, την ίδια χρονική περίοδο που στην Guinea-Bissau (και, υποθέτουμε, κι αλλού στην Αφρική) τα πιτσιρίκια πάθαιναν σοβαρές ζημιές ή/και πέθαιναν απ’ το DPT, η διοίκηση Ρήγκαν αποφάσισε να κάνει κάτι που μόνο με όρους (φονικού) ιμπεριαλισμού θα μπορούσε να εννοηθεί: α) απάλλαξε τις αμερικανικές φαρμακομαφίες απ’ τις ευθύνες τους για τις «παρενέργειες» των εμβολίων τους∙ β) αποφάσισε να «κρατικοποιήσει» αυτές τις ευθύνες, δημιουργώντας ένα «ταμείο αποζημιώσεων» για τους αμερικάνους υπηκόους αποκλειστικά, με πολύ αυστηρό «ταβάνι» για τα ποσά που θα έδινε (ψίχουλα σε σχέση μ’ εκείνα που θα επιδίκαζαν τα δικαστήρια σε βάρος κάθε φαρμακομαφίας)∙ και γ) αποφάσισε να επιτρέψει την εξαγωγή αυτών των εμβολίων σε 21 τρίτα κράτη ακόμα κι αν ο FDA δεν τα έχει εγκρίνει – θα ήταν αρκετό να τα εγκρίνουν οι «ελεγκτικοί μηχανισμοί» αυτών των κρατών.

Είναι απόλυτα λογικό (ποιος αντέχει να διαφωνήσει;) ότι εκείνο που συνέβη μετά απ’ αυτόν τον νόμο ήταν ότι οι αμερικανικές οικογένειες που είχαν παρακολουθήσει αυτή την εξέλιξη έκαναν αυτήν την απλή σκέψη: αν δεν υπήρχαν σοβαρές «παρενέργειες» από διάφορα παιδικά εμβόλια γενικά, εντοπισμένες ή όχι,  γιατί το κράτος να απαλλάξει τις φαρμακομαφίες απ’ τις ευθύνες τους; Και γιατί να αναλάβει το δημόσιο ταμείο (δηλαδή οι φορολογούμενοι) τις ζημιές ιδιωτικών επιχειρήσεων; Σε οποιοδήποτε σημείο του γαλαξία αυτή η απλή σκέψη θα οδηγούσε σε όξυνση των σοβαρών επιφυλάξεων έως αρνήσεων∙ σε οποιοδήποτε σημείο του γαλαξία εκτός απ’ τα μυαλά των σφουγγοκωλάριων του καπιταλισμού…

(Να σημειώσουμε επί τη ευκαιρία εδώ πως οι αμερικανικές οικογένειες στην πρώτη γραμμή αυτών των επιφυλάξεων / αρνήσεων ΔΕΝ προέρχονταν απ’ τα γκέτο. Ανήκαν στη λεγόμενη μεσαία και ανώτερη τάξη, στα «επιστημονικά ειδικευμένα» στρώματα της αμερικανικής κοινωνίας, με status και αναγνώριση: εκεί ήταν που η προστασία-της-υγείας-των-παιδιών-μας ήταν ύψιστη αξία… Οι εναλλακτικές ιατρικές προσεγγίσεις στις δυτικές μητροπόλεις στηρίχτηκαν σ’ αυτές ακριβώς τις κοινωνικές κατηγορίες, και το ζήτημα των παιδικών εμβολίων ήταν κεντρικό…)

Υπήρξε όμως και μια δεύτερη συνέπεια του νόμου. Χάνοντας επιρροή και «αγορά» εντός έδρας οι αμερικανικές εμβολιαστικές φαρμακομαφίες, τόσο πριν το νόμο H.R.5546 όσο και μετά απ’ αυτόν, έκαναν πιο επιθετική την αναζήτηση «αγορών» στον υπόλοιπο πλανήτη. Ειδικά εκεί που οι «ελεγκτικοί μηχανισμοί» ήταν «χαλαροί», «μπόσικοι» ή ελάχιστα υπαρκτοί και ικανοί… Κι έτσι στην αφρικάνικη Guinea-Bissau (και αλλού…) έκαναν εκείνα που δυσκολεύονταν να κάνουν στις δυτικές μητροπόλεις…

Η «ασπίδα» του 1986 δεν ήταν η μοναδική! Αντίθετα ήταν η αρχή, το «παράδειγμα», το «μοντέλο». Συν τω χρόνω οι φαρμακομαφίες βελτίωσαν το «επιστημονικό» λόμπινγκ τους, με «επιστημονικές» έρευνες που «αποδείκνυαν» την παντοτινή αθωώτητά τους. Δεν τα κατάφερναν βέβαια πάντα όταν τα θύματά τους κατέφευγαν στα δικαστήρια. Το ποινικό μητρώο τους μεγάλωνε και μεγαλώνει. Το μεταφρασμένο στα ελληνικά βιβλίο του Peter Gotzsche Φονικά Φάρμακα και Οργανωμένο Έγκλημα: πως οι μεγάλες εταιρείες φαρμάκων έχουν διαβρώσει την υγεία παραμένει ένας καλός οδηγός.

Αντίστοιχα όμως με την εκτόξευση της εγκληματικότητας της βιομηχανίας της νοσηρότητας, ακόμα πιο κυνική και επιθετική γίνεται η κρατική προστασία της! Ιδού η πιο πρόσφατη κίνηση: ο νυσταλέος Jo, ένα βήμα πριν την σύνταξη, αφού έδωσε χάρη στον γυιό του (και στον εαυτό του) για τις βρώμικες δουλειές τους στην ουκρανία, έδωσε άλλα 5 χρόνια νομική ασυλία στους υποστηρικτές του, την pfizer και την moderna, για το πρόσφατο έγκλημα-διαρκείας-κατά-της-ανθρωπότητας:

Καλούνται λοιπόν όλοι οι γενναίοι και μοιραίοι «συνήγοροι της επιστήμης» (της ποιάς;) να αρχίσουν την αγόρευσή τους…

Συριακό πεδίο μάχης 1

Δευτέρα 23 Δεκέμβρη (00.24) >> Θέλουν δηλαδή να μας πείσουν ότι η έξοδος του ευρασιατικού project στην ανατολική Μεσόγειο (και, από κει στην βόρεια Αφρική) ηττήθηκε από …. 400 (350 είπε η ανεγκέφαλη αλεπού… Θέλετε 500; ‘Αντε 1.000..) ουαχαβίτες με λιανοντούφεκα – κι απ’ το cnn; Θέλουν δηλαδή να μας πείσουν ότι η «συνολική δύση» που έχοντας κάνει τα πάντα (εκτός απ’ το να χωθεί επίσημα μαζικά ως τώρα) στο ουκρανικό πεδίο μάχης ηττάται εκεί (πανηγυρικά!) νίκησε στο συριακό πεδίο μάχης χάρη σε … 400 (άντε 1.000…) τύπους που παρέλασαν θριαμβευτικά απ’ το Χαλέπι ως την Δαμασκό κάνοντας ανενόχλητοι 360 χιλιόμετρα μέσα σε 10 ημέρες;

Από το ιρανικό καθεστωτικό pressTV, στις 21 Δεκέμβρη

Αυτό είναι που πρέπει να πιστέψουμε; Αυτό λέγεται «νικηφόρος πόλεμος»; Ή «οργανωμένη αλλαγή φρουράς»; (Οργανωμένη, όμως, από ποιους; Εδώ σε θέλω!!!!) Θα ήταν αρκετά δύο μόνο τάγματα του συριακού στρατού με συριακή αεροπορική κάλυψη για να κρατήσουν (τουλάχιστον) την Δαμασκό… Θα ήταν υπεραρκετοί μερικοί απ’ τους 4.000 ένοπλους των ιρανικών «φρουρών της επανάστασης» που βρίσκονταν σε συριακό έδαφος για να κρατήσουν, μαζί με έστω ένα μέρος του συριακού στρατού, τις όποιες εκατοντάδες ουαχαβιτών έξω απ’ Aleppo. Ή, έστω, μακριά απ’ την Δαμασκό… Οι «ειδικές δυνάμεις» του συριακού στρατού (εκπαιδευμένες απ’ την ρωσία…) ήταν συγκεντρωμένες στη Hama – κι όμως αντί να αντιμετωπίσουν τους υποδεέστερους ουαχαβίτες πριν καν φτάσουν εκεί «σηκώθηκαν και έφυγαν» (κατόπιν διαταγής; κανείς δεν τολμάει να το πει!), και τώρα φαίνεται να έχουν μεταφερθεί στο λυβικό Tobruk, υπό ρωσική προστασία.

«Μυστήρια» πράγματα. «Ανεξήγητα»… (Ή ίσως όχι…)

Η κυρίαρχη «αφήγηση» που όπως αναμενόταν έχει υιοθετηθεί άκριτα από πολλούς και διάφορους, είναι γεμάτη περίεργα κενά και καθεστωτικές συνωμοσιολογίες… Είναι απλά προπαγάνδα… Τα φαινόμενα συχνά απατούν!! Σ’ ένα άρθρο του στο middle east eye πριν 3 μέρες ο διευθυντής του David Hearst έχοντας (λέει) ως «πηγές» στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας των κρατών της περιοχής αναποδογυρίζει εντελώς τα φαινόμενα, προτείνοντας στοιχεία για το ότι

α) ο Άσσαντ είχε «αλλαξοπιστήσει» και βρισκόταν (ως την μέρα που έχασε και την Δαμασκό…) υπό την επιρροή της πετροχούντας των εμιράτων και του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος∙ φήμες κυκλοφορούσαν εδώ και μήνες και όχι μόνο στη συρία, αλλά έμοιαζαν σκέτες φήμες:

Αποσπάσματα από ρεπορτάζ στο αγγλόφωνο αραβικό site the new arab (καταριανής ιδιοκτησίας, θεωρείται «αντίβαρο» του aljazzera) για τις πρόσφατες σχέσεις Assad και θεοναζί. Μπορεί να είναι «κατασκευασμένη» η ενοχοποίηση του Άσσαντ; Δεν το ξέρουμε, αλλά στις αρχές της δεκαετίας του 2000 το καθεστώς του ίδιου Άσσαντ είχε δείξει συγκεκριμένες «φιλικές διαθέσεις» προς την Ουάσιγκτον και είχε συνεργαστεί με την cia…

Ηθικό δίδαγμα: για τους οπορτουνιστές όλα είναι δυνατά!

β) ότι αυτό το ήξεραν έγκαιρα όλα τα μέλη του μπλοκ της Αστάνα (θα μπορούσε να συμβαίνει αλλιώς;) αλλά και η Hezb’ Allah∙

γ) ότι το ισραηλινό – εμιρατινό – αμερικανικό σχέδιο που είχε αποδεχθεί εδώ και ένα χρόνο ο Άσσαντ για να κρατήσει το παλάτι του σε μια μικρότερη επικράτεια υπό τον έλεγχό του ήταν η ελεγχόμενη «φιλική» διάλυση της συρίας, με την δημιουργία οπωσδήποτε «κουρδικού κράτους» – το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που ήταν και είναι στόχος του μπλοκ της Αστάνα∙

δ) ότι με βάση αυτό το σχέδιο οι “εξημερωμένοι” ουαχαβίτες του Idlib έπρεπε να κρατηθούν μακριά από την Δαμασκό∙ και

ε) ότι εν τέλει η αβίαστη προέλασή τους και η άκοπη κατάληψη της πρωτεύουσας (που στηρίχτηκε μεν απ’ την Άγκυρα αλλά ευνοήθηκε και «ευλογήθηκε» απ’ την «αποχή» των υπόλοιπων κρατών μελών του μπλοκ της Αστάνα αλλά και της Hezb’ Allah – πιθανολογούμε πλέον και από τμήματα του Ba’ath…) κατέστρεψε τον προγραμματισμό του άξονα Ουάσιγκτον – Λονδίνο – (Αθήνα) – Τελ Αβίβ!!! Ο τίτλος του άρθρου που μνημονεύουμε είναι χαρακτηριστικός: Αποκάλυψη: Πώς το σχέδιο του ισραήλ να διαλύσει την συρία ματαιώθηκε από την πτώση του Άσαντ.

Αυτό είναι άλλο άρθρο, απ’ την ισραηλινή ha’aretz στις 15 Δεκέμβρη 2024

Ο χειρισμός που επιλέχτηκε απ’ το μπλοκ της Αστάνα μοιάζει ανορθόδοξος, και ως ένα βαθμό ριψοκίνδυνος. Πράγματι. Χάθηκε (ή παραδόθηκε) έδαφος∙ κάτι που μοιάζει το πιο σημαντικό απ’ όλα. Ωστόσο το «έδαφος» δεν είναι μια χρωματισμένη επιφάνεια στους χάρτες όπως δείχνει η προβοκατόρικη καθεστωτική ιδεολογία. Είναι μάλλον η πολιτική εξουσία με σύνθετους προσδιορισμούς, συμπεριλαμβανόμενων και των χωρικών αλλά όχι μόνο αυτών: συνθετότητα (αυτής της εξουσίας), περιεκτικότητα, ακρίβεια, αποτελεσματικότητα, ποιοτικά και ποσοτικά όρια, έλεγχος, συσχετισμοί δύναμης είναι επίσης βασικοί προσδιορισμοί πίσω και πάνω απ’ το «έδαφος». Για παράδειγμα η στρατιωτική εφαρμογή της «παγίδας» σημαίνει παραχώρηση εδάφους στον αντίπαλο φροντίζοντας εν τέλει να μην μπορεί να ελέγξει την έδρασή του σ’ αυτό – και να εγκλωβιστεί. Απ’ αυτή την άποψη το έδαφος είναι το παν μόνο για εκείνους που όντως μεθοδεύουν κατακτήσεις …και ονειρεύονται κατοχή «απ’ την Μεσόγειο ως τον Τίγρη»….

Σε κάθε περίπτωση ως τώρα έχουμε δει μια μόνο «πράξη» σε μια αλληλουχία σημαντικών γεγονότων με παρελθόν, παρόν και μέλλον∙ άγνωστο σ’ εμάς αυτό το τελευταίο. Υπάρχουν «συμφραζόμενα» που αν είναι του παρελθόντος πρέπει να μπουν στη θέση τους, και αν είναι του μέλλοντος να διαπραχτούν∙ έτσι να ολοκληρωθεί το νόημα του τι συμβαίνει (και θα συμβεί) όχι μόνο στο συριακό αλλά στο ευρύτερο μεσανατολικό πεδίο μάχης.

Θα μπορούσε (το πιο πάνω άρθρο του Hearst) να είναι ένας ακόμα δημαγωγικός αποπροσανατολισμός; Θεωρητικά ναι. Μόνο που αυτά που αποκαλύπτονται (και ως ένα βαθμό τεκμηριώνονται) αφενός μεν εξηγούν διάφορα «παράξενα» έως κενά της κυρίαρχης αφήγησης (καθώς και το λαχάνιασμα των δυτικών ιμπεριαλισμών να «αγκαλιάσουν» τον Jolani με πολύ αυστηρούς εκβιασμούς υπέρ των συμφερόντων τους, πράγμα που σημαίνει ότι δεν τον θεωρούν δεδομένο εξάρτημά τους!!), αφετέρου ταιριάζουν με ή συμπληρώνουν άλλα στοιχεία που η ασταμάτητη μηχανή έχει συγκεντρώσει / διασταυρώσει, στοιχεία από άλλες «πηγές». Για παράδειγμα: τι άραγε να περιελάμβανε (σχετικά μ’ αυτές τις εξελίξεις) το top secret γράμμα που έστειλε επειγόντως ο Putin στον Xi, στο Πεκίνο, με «ταχυδρόμο» τον Medvedev στις 12 Δεκέμβρη (ενέργεια μάλλον ασυνήθιστη, που φυσικά δεν απασχολεί την καινούργια (;) «αφήγηση-για-το-μεσανατολικό»…); Δεν ξέρουμε κι ούτε θα μάθουμε∙ αλλά δεν είναι κι αυτό ένα βασικό-στοιχείο-της-υπόθεσης; Είναι! (Δεν θα πρέπει να ξέρει ο αυτοκράτορας, που δεν έχει ανθρώπους στην περιοχή αλλά τον ενδιαφέρει, από έμπιστο πρώτο χέρι, τα «μυστικά» των εξελίξεων; Πράγμα που σημαίνει ότι όσα φαίνονται δεν είναι ολόκληρη η ιστορία – ή δεν είναι καθόλου…)

Ας το θυμίσουμε σε κάθε περίπτωση εδώ επιγραμματικά επειδή η καθεστωτική δημαγωγία, ο βομβαρδισμός εντυπώσεων αλλά και η «μελαγχολία» το παρακάπτουν συστηματικά ως ασήμαντο. Απ’ την μια μεριά το (δυτικό) μπλοκ των ιστορικά ιμπεριαλιστικών αλλά παρακμάζουσων πια ολιγαρχιών, που προσπαθεί να συντηρηθεί μέσω της αποσταθεροποίησης του οτιδήποτε δεν μπορεί να ελέγξει ολοκληρωτικά στον πλανήτη… Απ’ την άλλη μεριά η αναδυόμενη σύνθεση των αναπτυσσόμενων ολιγαρχιών των οποίων το όφελος προκύπτει μέσα απ’ την σταθεροποίηση… Απ’ την μια η ρευστοποίηση, η «καμένη γη». Απ’ την άλλη η καπιταλιστική (ανα)συγκρότηση. Ακόμα και υπό … τους (μετακατοχικούς) Ταλιμπάν (στο αφγανιστάν) αν έτσι πρέπει και μπορεί να γίνει…

…Όπως ήταν φυσικό, η Τουρκία, η Ρωσία και το Ιράν συγχρονίζουν τα ρολόγια τους. Η Τεχεράνη αποκάλυψε το Σαββατοκύριακο ότι ανοίγει ξανά την πρεσβεία στη Δαμασκό, και ότι ο HTS προσφέρθηκε να παρέχει ασφάλεια για τη λειτουργία της αποστολής. Καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης που διήρκεσε 3,5 ώρες στη Μόσχα την περασμένη Πέμπτη, ο Πούτιν δεν εξέφρασε ούτε μια φορά κάποια κριτική για την υποστήριξη της Τουρκίας προς το HTS ούτε αμφισβήτησε τη νομιμότητα των δηλωμένων ανησυχιών της Άγκυρας για την κατάσταση στη Συρία∙ αν και παραμένει σκεπτικός για το εάν το ζήτημα της κουρδικής εθνικότητας που περιλαμβάνει 30 – 35 εκατομμύρια Κούρδους που κατανέμονται στην Τούρκια, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν προσφέρεται για λύση…

… Ο Πούτιν προειδοποίησε ότι αναμένονται «περισσότερες επιπλοκές στη συνέχεια» καθώς η ισραηλινή κατοχή θα μπορούσε «τελικά να οδηγήσει στον κατακερματισμό της Συρίας». Απ’ αυτήν την άποψη η Ρωσία μοιράζεται την ίδια αντίληψη με την Τουρκία, το Ιράν και τα Αραβικά κράτη.

Αυτά έγραψε στις χτες (22 Δεκέμβρη) ο M.K. Bhadrakumar, ινδός βετεράνος πρωτοκλασάτος διπλωμάτης, με θητείες ως πρεσβευτής του Ν. Δελχί σε διάφορες πρωτεύουσες (Μόσχα επί εσσδ, Τεχεράνη, Βόννη, Άγκυρα, Σεούλ, Ισλαμαμπάντ, κ.α.). Η διάγνωσή του για τα «αραβικά κράτη» δεν είναι ακριβής, όχι για το σύνολό τους.

Σε κάθε περίπτωση άντε τώρα να τον πείσουν οι εγκάθετοι δυτικοί «ειδικοί» – και ειδικά οι έλληνες! – πως Μόσχα, Άγκυρα και Τεχεράνη βρίσκονται στα μαχαίρια!!

Ας θυμίσουμε ακόμα κι αυτό: η τουρκική επικράτεια είναι πάντα «υποψήφια» για διάλυση – απ’ τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς. Το (αποτυχημένο) πραξικόπημα του 2016, που είχε στόχο όχι την αλλαγή κεντρικών βιτρινών αλλά την αποσταθεροποίηση και τον εμφύλιο, είναι πολύ πρόσφατο για να ξεχνιέται. Όπως επίσης και το ότι η ρωσική επικράτεια «καλό θα ήταν» (για τους δυτικούς) να διαλυθεί… Ποιος λοιπόν μπορεί να αγνοεί την βασική κοινότητα σκοπών (αν και όχι αναγκαστικά και μεθόδων) Μόσχας και Άγκυρας; Ποιος δεν έχει μάθει (απ’ την περιθωριακή ασταμάτητη μηχανή) για την «τακτική της πένσας»;

Πολλοί!!!

(Περισσότερα προσεχώς, στο Sarajevo.pdf 182a)

Τρεις σφαίρες…

Δευτέρα 23 Δεκέμβρη (00.05) >> Κατά τον (αγγλικό) καθεστωτικό economist ο Luigi Mangione είναι ένας ακόμα «ψεκασμένος», που δεν έχει καταλάβει πως δουλεύουν οι ασφαλιστικές (δηλαδή ένα κεντρικό τμήμα του καπιταλισμού). Κι αν αυτό το λέει ένα τόσο σοβαρό «εργαλείο», δεν μπορεί∙ έτσι θα είναι!!! Εξ ου και κατηγορείται όχι για απλό φόνο αλλά για «τρομοκρατία»… Διότι άλλο είναι να πυροβολείς έναν ceo και άλλο να έχεις και άποψη! Αυτό το τελευταίο είναι, όντως, τρομακτικό! (Θα έπρεπε να προστεθεί: απειλή κατά του πολιτεύματος!!!) Εννοείται πως οι αρχές (και οι δημαγωγοί τους) καταγγέλλουν όσους (καθόλου λίγοι!) υπερασπίζονται τον Mangione, και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι αν αυτό το «κύμα συμπαράστασης» συνεχίσει να φουσκώνει, θα μπουν σε ενέργεια τα μεγάλα όπλα. Από την συστηματική λογοκρισία μέχρι τις συλλήψεις και τις κατηγορίες για «υπόθαλψη τρομοκράτη»…

Τι λέει ο ίδιος; Σ’ ένα χειρόγραφο σημείωμά του στις 20 Δεκέμβρη γράφει μεταξύ άλλων:

… Σε κάποιους μπορεί να φαίνομαι ως μια απομονωμένη φωνή, μια παρεκτροπή μέσα σε μια κουλτούρα που μοιάζει υπνωτισμένη από τη λάμψη της τεχνολογικής προόδου. Ξέρω όμως ότι υπάρχουν αμέτρητοι άλλοι που μοιράζονται την απελπισία μου, που έχουν κοιτάξει, με πόνο στην καρδιά, αγαπημένους που έμειναν χωρίς θεραπεία, ασθενείς που χρεοκόπησαν από βασικές θεραπείες, ερευνητές που καταπνίγονται από εταιρικά συμφέροντα και κοινότητες που εγκαταλείφθηκαν από νοσοκομεία που θεωρούν ότι η ύπαρξή τους «δεν είναι κερδοφόρα». Η απόφασή μου να διατυπώσω αυτή την καυστική καταδίκη δεν απορρέει από μίσος για την ανθρωπότητα, αλλά από μια βαθιά αγάπη για το τι θα μπορούσαν να είναι οι άνθρωποι, αν απλά σκίζαμε το πέπλο…

«Τι θα μπορούσαν να είναι οι άνθρωποι, αν…;» Τίμιο, ευγενές, ηρωϊκό – και πένθιμο…

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Ένα δεύτερο drone ετοιμάζεται να κτυπήσει ένα κτήριο γραφείων στο ρωσικό Kazan, πρωτεύουσα του Tatarstan, στις όχθες του Βόλγα, 450 χιλιόμετρα δυτικά της Μόσχας∙ το πρώτο έχει ήδη κτυπήσει. Να θυμίσουμε ότι στο Kazan έγινε πρόσφατα η σύνοδος των brics+, συνεπώς (κρίνουμε ότι) η στοχοποίηση της πόλης δεν έγινε τυχαία, έστω συμβολικά…

Δευτέρα 23 Δεκέμβρη (00.01) >> Πριν ένα μήνα ακριβώς (25 Νοέμβρη) γράφαμε:

Ως τώρα (και αυτό το «ως τώρα» πρέπει να το τονίσουμε!) η Μόσχα φαίνεται να επιδίδεται σε μια τακτική PMR: public military relations. Εκτοξεύοντας έναν (σχετικά) καινούργιο πύραυλο μέσου βεληνεκούς πολλαπλών κεφαλών (με δυνατότητα να είναι πυρηνικές) χωρίς εκρηκτικά σε στρατιωτικό εργοστάσιο στο Dnipro (υπάρχουν ακόμα τέτοια ατσαλάκωτα, ε;) έκανε επίδειξη τεχνολογικής δύναμης… Απευθυνόμενη σε ποιους; Αφ’ ενός στους δυτικούς καραβανάδες. Αφ’ ετέρου στους δυτικούς πληθυσμούς (: «ο πυρηνικός Αρμαγεδώνας προ των πυλών∙ ο Putin τρελάθηκε!») Υποτίθεται πως η τεχνολογική (πυραυλική) ανωτερότητα της Μόσχας θα συνετίσει πρώτα τους καραβανάδες και μετά τις πολιτικές βιτρίνες στις ηπα (και στην πολεμόκαβλη δύση), τουλάχιστον ως τις 21 Γενάρη του 2025.

Είναι βάσιμος ένας τέτοιος υπολογισμός; Επιτρέψτε στην περιθωριακή ασταμάτητη μηχανή: έτσι κι έτσι!… Μόλις στις αρχές της εισβολής στην ουκρανία, στις 18 Μάρτη του 2022, ο ρωσικός στρατός εμφάνισε για πρώτη φορά σε χρήση έναν υπερηχητικό πύραυλο μικρού βεληνεκούς, τελικής ταχύτητας 10 mach, «φόβο και τρόμο» για τα δυτικά αντιπυραυλικά συστήματα: μη ανιχνεύσιμος ο kinzhal χρησιμοποιήθηκε ξανά και ξανά (ένα χρόνο μετά κατέστρεψε ένα βαριά οχυρωμένο υπόγειο, σε βάθος μεγαλύτερο από 100 μέτρα, bunker στο Lviv, σκοτώνοντας άγνωστο αριθμό καραβανάδων που συνεδρίαζαν εκεί, μεταξύ των οποίων και αρκετοί νατοϊκοί…) Ήταν είναι μια διαρκής επίδειξη τεχνολογικής / πυραυλικής ανωτερότητας της Μόσχας – αλλά το δυτικό σοκ κράτησε πολύ λίγο. Κανείς δεν συνετίστηκε…

Γράφαμε και άλλα… Το σίγουρο είναι πως η «επίδειξη τεχνολογικής υπεροχής» με την χρήση του πρωτοεμφανιζόμενου oreshnik ΔΕΝ σταμάτησε τις επιθέσεις του αμερικανικού και του αγγλικού στρατού σε ρωσικό έδαφος… Και ΔΕΝ σταμάτησε ούτε τις προβοκάτσιες: η μάλλον εύκολη δολοφονία του Kirilov στη Μόσχα είναι μία τέτοια προβοκάτσια αλλά όχι η τελευταία.

Υπάρχει κάτι δομικά αντιφατικό στην επίδειξη τεχνολογικής υπεροχής ως αποτρεπτικού μέσου κατά της δύσης σε συνθήκες σαν τις σημερινές:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Συριακό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 16 Δεκέμβρη (00.34) >> Με την βοήθεια των δυτικών συμμάχων του το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς βρήκε μια καλή ευκαιρία εδαφικής επέκτασης – σε βάρος της τυπικά συριακής επικράτειας. Απ’ την μεριά της η καινούργια (ουαχαβίτικη) διοίκηση, και πάλι με την δυτική βοήθεια, δηλώνει ότι δεν πρόκειται να μπλέξει σε πόλεμο κατά των θεοναζί… Πράγμα που σημαίνει «μπάτε σκύλοι αλέστε». Θα τολμούσε κάποιος να πει ότι η εδαφική διαφορά μεγέθους ανάμεσα στον θύλακα του Idlib και στην τυπική συριακή επικράτεια είναι τέτοια που η καινούργια διοίκηση, «εκ του Idlib ορμώμενη», μπορεί να «χαρίσει» και μερικές χιλιάδες στρέμματα – με αντάλλαγμα την «αναγνώρισή» της.

Να θεωρηθούν αυτά οριστικές εδαφικές διευθετήσεις; Επιτρέψτε μας: όχι! Είναι μάλλον υλικό για έναν καινούργιο γύρο αντάρτικου (ακόμα και μετά από καιρό), πατριωτικού ως προς τον ιδεολογικό προσανατολισμό του. Τα υποκείμενα για ένα τέτοιο αντάρτικο υπάρχουν. Θα χρειαστεί να οργανωθούν…

Σ’ αυτήν την (θεωρητική προς το παρόν) περίπτωση πού θα βρουν στήριγμα οι «αντιπολιτευόμενοι» του μέλλοντος; Ίσως σε κάποιους απ’ αυτούς που τώρα ορκίζονται στην εδαφική ακεραιότητα της συρίας…. Σε κάποιους… Το Τελ Αβίβ, στη θεοναζί παράνοιά του, θεωρεί ότι έχει βρει την ευκαιρία να «μεγαλώσει». Προς το παρόν είναι έτσι, πράγματι. Αλλά αυτό το «προς το παρόν» δεν θα κρατήσει επ’ άπειρον (όπως δηλώνει ο αρχιχασάπης). Ίσως μάλιστα κρατήσει λιγότερο, πολύ λιγότερο απ’ όσο φαίνεται τώρα. (Αυτό που έχει ονομαστεί «εικονική πραγματικότητα» – εμείς το λέμε οργανωμένες παραισθήσεις – έχει γίνει ιδιαίτερα αγαπητό…)

Μπορεί ο Soleimani να έχει δολοφονηθεί, αλλά το σχέδιο που υπηρετούσε όχι. Κι αυτό δεν είναι μεταφυσική απώθηση της πραγματικότητας του είδους «πάλι με χρόνια και καιρούς…»

Για να το πούμε διαφορετικά, χωρίς εξηγήσεις: ποιος στο Πεκίνο θα ήθελε οι ουϊγούροι «αυτονομιστές» να έχουν μια φιλική έδρα στο συριακό έδαφος – στο όνομα της «συμπερίληψης»;

Μην πυροβολείτε τους ceo;

Δευτέρα 16 Δεκέμβρη (00.28) >> Ο νεαρός (26 χρονών) μεσοαστός Luigi Mangione είναι λαϊκός ήρωας στις ηπα – και έγινε τέτοιος ακαριαία και αυθεντικά, όπως πρέπει στους λαϊκούς ήρωες. Δεν ξέρουμε από πότε είχε να συμβεί κάτι τέτοιο στην αμερικανική κοινωνία (αν μπορεί κανείς να την πει έτσι). Ο Joker έγινε επίσης κάτι ανάλογο, αλλά ήταν fiction∙ οπότε η μυθοποίησή του ήταν επικίνδυνη μεν, σύντομη δε. Αλλά ο Luigi Mangione είναι υπαρκτός, πραγματικός, με σάρκα και οστά, και καθόλου μύθος. Είναι εκδικητής: κατηγορείται ότι πυροβόλησε και σκότωσε τον ceo της μεγαλύτερης ασφαλιστικής εταιρείας για θέματα υγείας των ηπα, της UnitedHealthcare, ονόματι Brian Thompson, στη Ν. Υόρκη στις 4 Δεκέμβρη.

Σ’ ένα μέρος του κόσμου όπου οι δολοφονίες είναι ψωμοτύρι για να γίνεις λαϊκός ήρωας πρέπει να κάνεις κάτι όντως σπουδαίο. Και ο Luigi Mangione φαίνεται πως έκανε κάτι όντως σπουδαίο. Δεν έχει παραδεχτεί (ως σήμερα) την ενοχή του, αλλά τα στοιχεία σε βάρος του είναι πολλά και ζόρικα (ίνα αποδειχθεί, για μια ακόμα φορά, ότι ευκολότερα και αποτελεσματικότερα ετοιμάζει κάποιος τον πηγαιμό του σε μια παράνομη ενέργεια παρά το φευγιό του…) Και το σπουδαίο στην προκειμένη περίπτωση είναι ο στόχος του: η ασφαλιστική εταιρεία (η UnitedHealthCare) της οποίας ο ceo (με «αμοιβή» γύρω στα 20 μύρια δολάρια τον χρόνο, μισθός + bonus…) φρόντιζε την κερδοφορία.

Από αυστηρά κομμουνιστική άποψη ο Mangione θα χαρακτηριζόταν «μηδενιστής αναρχικός»… Πράγματι. Σκοτώνεις έναν ceo και φυτρώνουν στη θέση του άλλοι δέκα. Απ’ την άλλη μεριά στις πρωτοκοσμικές κοινωνίες δεν φαίνεται ούτε καν στο πολύ βάθος του ορίζοντα ο ανατρεπτικός κομμουνιστικός κίνδυνος… Σ’ αυτό το απύθμενο χάσμα ανάμεσα στη σκληρή και βρώμικη πραγματικότητα και στην ανατροπή της συγχωρείστε τον: όχι μόνο επειδή έχει κάτι βίδες στην πλάτη του και έμαθε από πρώτο χέρι τι είναι η εγκληματικότητα των ασφαλιστικών εταιρειών υγείας στις ηπα (μόνο;) αλλά και επειδή είχε δίκιο! Όχι το δίκιο του μωσαϊκού νόμου (: ου φονεύσεις!) αλλά το δίκιο εκείνων που πνίγονται στην καπιταλιστική κανονικότητα. Αυτό το δίκιο του το φωνάζουν χιλιάδες στις ηπα (αν και το φωνάζουν μόνο εκεί που ψιλοεπιτρέπεται, στα antisocial media).

Η άγνωστη σ’ εμάς κυρία στη συνέχεια εξηγεί τα βασικά του τι είναι η UnitedHealthCare:

Θα μιλήσω για την UnitedhealthCare. Δεν θα μιλήσω γι’ αυτό που έγινε στον ceo τους χτες, γιατί δεν θα είμαι ειλικρινής για το πως νοιώθω, και αν δεν μπορώ να είμαι ειλικρινής δεν πρόκειται να μιλήσω γι’ αυτό. Αλλά θα σας πω ορισμένα γεγονότα γι’ αυτήν την εταιρεία επειδή δουλεύω στον ασφαλιστικό τομέα και ο κόσμος θα πρέπει να ξέρει αυτά τα πράγματα.

Λοιπόν η UnitedHealthCare είναι ιδιοκτήτης της OptumHealth, της ChangeHealthcare… Υπάρχουν 158 θυγατρικές της UnitedHealthcare, κάποιες απ’ τις οποίες έχουν έδρα σε φορολογικούς παραδείσους, και οι περισσότερες απ’ τις οποίες είναι εταιρείες παροχής φαρμακευτικών υπηρεσιών. Οπότε ναι, είναι τμήμα των Big Pharma, οπότε η UnitedHealthCare είναι ασφαλιστική και φαρμακευτική.

Η ChangeHealthCare αν δεν το ξέρετε είναι η εταιρεία που προωθεί τα αιτήματα [πληρωμής] από τον πάροχο [της φροντίδας υγείας] στην ασφαλιστική, έτσι ώστε ο πάροχος μπορεί να πάρει τα φραγκοδίφραγκα που η ασφαλιστική δίνει πληρώνοντας τις υπηρεσίες του που έχουν εγκριθεί.

Νωρίτερα φέτος η ChangeHealthCare χακαρίστηκε, έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος και δεν έχουν αποκαταστήσει πλήρως την ζημιά ώστε να μεταφέρονται τα αιτήματα. Οπότε όταν έγινε αυτό… Ξέρω ότι νομίζετε πως οι γιατροί κάθονται πάνω σε σωρούς με λεφτά, αλλά δεν συμβαίνει έτσι. Πρέπει να παίρνουν τις πληρωμές απ’ την ασφαλιστική σε σταθερή βάση έτσι ώστε να κινούνται, αλλά όταν δεν μπορείς να στείλεις τα αιτήματά σου επειδή η ChangeHealthCare χακαρίστηκε, και δεν μπορείς να τους στείλεις mail, κι όλα αυτά, οι γιατροί δεν πληρώνονταν, οι τραπεζικοί λογαριασμοί τους ήταν άδειοι. Έτσι πολλοί απ’ αυτούς χρεωκοπούσαν.

Έτσι η UnitedHealthCare ήρθε και τους είπε, εντάξει, μπορούμε να σας βοηθήσουμε, θα αγοράσουμε την άδειά σας, το νοσοκομείο σας, το τμήμα επειγόντων, και άρχισαν να τα αγοράζουν. Οπότε τώρα είναι ασφαλιστική, φαρμακευτική, ιδιοκτήτης του συστήματος που προωθεί τα αιτήματα αποζημίωσης, και τώρα είναι ιδιοκτήτης και των παρόχων που χρησιμοποιούν την ασφαλιστική τους κάλυψη. Οι πάροχοι είναι ιδιοκτησία της UnitedHealthCare και πληρώνονται απ’ την UnitedHealthCare για τα αιτήματα που κάνει η UnitedHealthCare [στον εαυτό της].

Ξέρετε ότι η εταιρεία έχει ήδη προβλήματα με το υπουργείο δικαιοσύνης εξαιτίας όλων αυτών, γιατί αν αυτό δεν είναι μονοπώλιο τότε δεν ξέρω τι είναι. Έτσι το 2023 τα συνολικά της έσοδα ήταν 371,6 δισεκατομμύρια δολάρια, αύξηση κατά 14,6% σε σχέση με το 2022, και τα κέρδη της ήταν 22,4 δισεκατομμύρια το 2023. Πλήρωσε 281,4 δισεκατομμύρια σε αποζημιώσεις το 2023.

Αλλά επιτρέψτε μου να πω το εξής. Η UnitedHealthCare είναι ο κύριος ασφαλιστικός φορέας για το Medicare, το Medicaid και το Obamacare. Αυτό σημαίνει ότι κατέχει το 29% της ασφαλιστικής αγοράς υγείας, κάτω απ’ αυτά τα τρία προγράμματα, που είναι κρατικά, οπότε η UnitedHealthCare είναι ο βασικός ασφαλιστής για όλα αυτά τα προγράμματα.

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά όταν μια επιχείρηση αποφασίζει να γίνει τόσο μεγάλη όσο είναι αυτή σήμερα όντας ταυτόχρονα ο πάροχος φροντίδας υγείας, η ασφαλιστική εταιρεία, η φαρμακευτική εταιρεία, η εταιρεία που προωθεί τα δικά της αιτήματα αποζημίωσης…

Έγινε μια έρευνα και η UnitedHealthCare, με περιθώριο 90%, απέρριψε τα περισσότερα αιτήματα από οποιαδήποτε ασφαλιστική εταιρεία. Κι αυτό ενόσω έχει το μεγαλύτερο μερίδιο των κυβερνητικών προγραμμάτων υγείας, του Medicare, του Medicaid και του Obamacare. Αρνούνται, αρνούνται, αρνούνται! [να πληρώσουν]. Και έτσι ο κόσμος πεθαίνει.

Ο κόσμος πεθαίνει.

Οι μυθικές αμοιβές του άξιου ceo και τα μυθικά κέρδη των ιδιοκτητών / μετόχων του εν λόγω ομίλου εταιρειών, προκύπτουν όχι μόνο απ’ την «καθετοποίηση» αλλά και απ’ το γεγονός ότι αρνούνται να πληρώσουν τις αποζημιώσεις που προβλέπονται στα συμβόλαια των ασφαλισμένων, με διάφορα νομικά τερτίπια – μεταφέροντας (απροειδοποίητα προφανώς!) μεγάλο μέρος του κόστους μιας νοσηλείας ή μιας θεραπείας στις δικές τους πλάτες – πράγμα που αυξάνει θηριωδώς τις εισπράξεις της!!! Τους κοροϊδεύει και τους αρμέγει!!! Η «καθετοποίηση» λειτουργεί ενισχυτικά: διατυπώνω απαιτήσεις αποζημιώσεων προς τον εαυτό μου, που στη συνέχεια τις απορρίπτω χάρη στις δολιότητες που έχω φυτέψει ήδη απ’ την διατύπωσή τους…

Η τακτική του «δεν πληρώνω γι’ αυτό, για εκείνο και για το άλλο» (λέγεται πως) είναι συνηθισμένη μεταξύ των αμερικανικών ασφαλιστικών υγείας. Η UnitedHealthCare έχει αναγάγει την εξαπάτηση και την ληστεία σε (χρηματιστική) «επιστήμη».

Κάποιοι απ’ αυτούς που είπαν έμμεσα «γειά στα χέρια του» για τον Mangione υποστήριξαν πως οι 3 σφαίρες ήταν «εναντίον ενός συστήματος που ταπεινώνει και σκοτώνει τους αμερικάνους».

Όσο κι αν αυτό ακούγεται ως «υπερασπιστική γραμμή» λείπουν απ’ τον λογαριασμό τα δεκάδες χιλιάδες θύματα αυτού του συστήματος, που υποθέτουμε ότι υποφέρουν και «γλύφουν-τις-πληγές-τους» – χειροκροτώντας τις τρεις σφαίρες από απόσταση ασφαλείας… Αν εκδήλωναν την οργή τους όπως τους αναλογεί, μπορεί να μην χρειαζόταν το όπλο του Mangione. Και ίσως να υπήρχαν χειροπιαστά, πρακτικά αποτελέσματα υπέρ του πλήθους: είναι θέμα ζωής και θανάτου, όχι σχέδιο για το μέλλον…

H δημιουργία ενός λαϊκού ήρωα στον 21ο αιώνα δεν είναι άδικη για τον Mangione. Είναι σημάδι της τεράστιας απουσίας των υπόλοιπων…

Συριακό πεδίο μάχης 1

Δευτέρα 9 Δεκέμβρη (00.41) >> Διαβάσαμε… ακούσαμε… όλες τις βλακείες που θα μπορούσαν να πουν οι «ειδικοί». Όχι μόνο στο ελλαδιστάν – υπάρχουν πολλοί ανάλογοι διεθνώς: ότι η Άγκυρα κήρυξε τον πόλεμο στη Μόσχα!!! (στο συριακό πεδίο μάχης…)… Ότι αυτός είναι «ο πρώτος ενδο-BRICS πόλεμος!!!»… Ότι το «μπλοκ της Αστάνα διαλύθηκε!!!»… Ακόμα και ότι «η Τεχεράνη μαχαίρωσε πισώπλατα την Μόσχα!!!»… Και πολλά ενδιάμεσα: μια απελπιστική συλλογή οργανωμένου διανοητικού πλιάτσικου… (Φαίνεται ως εάν διάφορες «αναλύσεις» να γίνονται πλέον από σύνθετους αλγόριθμους – ΑΙ – και απλά να υπογράφονται…)

Από την μεριά μας την προηγούμενη εβδομάδα κάναμε πράγματι λάθος. Ξαφνιαστήκαμε επίσης απ’ την ταχύτητα της α λα “οργανωμένη κατεδάφιση” κατάρρευσης… Θεωρούσαμε ότι ο Άσσαντ και το καθεστώς του παρέμεναν χρήσιμοι και ό,τι, κατά συνέπεια, θα είχαν την αποτελεσματική υποστήριξη της Μόσχας, της Τεχεράνης, της Hezb’ Allah – και υπόγεια της Άγκυρας. Χρειάστηκε να κάνουμε αναδρομική έρευνα σε βάθος χρόνου για να καταλάβουμε τι συνέβαινε και ποιο ήταν το λάθος μας. Γράφαμε (την προηγούμενη εβδομάδα):

Αυτήν την φορά το συριακό πεδίο μάχης εισάγεται «επίσημα» απ’ τον άξονα Ουάσιγκτον – Λονδίνου – Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ στον εξελισσόμενο 4ο παγκόσμιο πόλεμο, σαν ο «κρίκος» που ενώνει το μέχρι τώρα μεσανατολικό πεδίο μάχης (Παλαιστίνη / λίβανος) με το ουκρανικό πεδίο μάχης!

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε την απάντηση του «μπλοκ της Αστάνα»∙ μην έχετε όμως καμία αμφιβολία πως όχι μόνο θα υπάρξει αλλά ενδεχομένως να είναι και ιδιαίτερα σκληρή.

Η «επίσημη» εισαγωγή του συριακού πεδίου μάχης ισχύει. Και πράγματι η απάντηση του «μπλοκ της Αστάνα» είναι σκληρή… Όχι όμως κατά των rebranded ουαχαβιτών του Idlib∙ αλλά, με απρόσμενο (για εμάς) τρόπο, εναντίον του καθεστώτος Άσσαντ!! Και από πολλές απόψεις δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς Μόσχα, Τεχεράνη και Άγκυρα (αλλά και την Hezb’ Allah) γι’ αυτό.

Ο Άσσαντ και το στενό επιτελείο του αποδείχθηκαν αποτυχημένοι-κατά-συρροή να διαχειριστούν και να επιλύσουν πολιτικά τα προβλήματα που είχαν δημιουργήσει και (όχι μόνον αλλά και) οι ίδιοι, έχοντας στρογγυλοκαθίσει στην ασφάλεια που τους προσέφερε το «μπλοκ της Αστάνα»… Εν τέλει, η συντήρηση ενός καθεστώτος με τέτοιους και τόσους αντιπάλους και εχθρούς που αδιαφορεί στο να μειώσει τα προβλήματά του και αδυνατεί να ασχοληθεί στα σοβαρά με την (έστω) μείωση αυτών των εχθρών επειδή έχει γερές πλάτες, αυτή λοιπόν η υποστήριξη / συντήρηση σε συνθήκες όξυνσης του 4ου παγκόσμιου πολέμου και πολλαπλών μετώπων θα ήταν όχι απλά προβληματική, αλλά ακόμα και επικίνδυνη: θα εξέθετε τα μέλη του μπλοκ της Αστάνα σε απρόοπτους και περιττούς κινδύνους. Σε τελευταία ανάλυση όταν θες συμμάχους θες ικανούς συμμάχους – όχι τεμπέληδες προσοδιστές.

Διάφοροι επιμένουν ότι η Μόσχα και η Τεχεράνη δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν πια το καθεστώς Άσσαντ… Η μεν πρώτη λόγω του ουκρανικού πεδίου μάχης, η δε δεύτερη επειδή έχει ανοίξει λογαριασμούς με το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς. Λάθος, ανόητο λάθος – για να μην πούμε τίποτα χειρότερο! H μόνη που θα είχε δυσκολίες (αν και όχι ανυπέρβλητες) θα ήταν η Hezb’ Allah (που ωστόσο έστειλε 2.000 ένοπλα μέλη της στην Qusayr στη συριακή επικράτεια κοντά στα βόρεια σύνορα του λιβάνου, για να κρατήσουν αυτή τη θέση – και όχι για να υπερασπιστούν το Άσσαντ!!!)

Μπορούσαν και παραμπορούσαν: οι προετοιμασίες των rebranded ουαχαβιτών στο Idlib γίνονταν στο φως της ημέρας εδώ και τουλάχιστον 1,5 χρόνο∙ αποκλείεται να μην είχαν γίνει αντιληπτές απ’ όλες τις υπηρεσίες: ρωσικές, ιρανικές, συριακές… (Οι πολεμικές «ικανότητες» των ουαχαβιτών είναι συζητήσιμες∙ όμως δεν χρειάστηκε καν να πολεμήσουν!) Απ’ την άλλη μεριά ο μεν Άσσαντ θεωρούσε πως όποτε χρειαστεί «θα καθαρίσουν οι άλλοι», οι δε «άλλοι» τον «παρακαλούσαν και τον ξαναπαρακαλούσαν» να ξεκινήσει έντιμες διαπραγματεύσεις μ’ αυτούς τους ουαχαβίτες, όσους ήταν σύριοι (για σοβαρές μεταρρυθμίσεις στο καθεστώς…), όχι μόνο για να λύσει ένα απ’ τα προβλήματά του, αλλά και για να δημιουργηθεί η βάση, το «παράδειγμα», το «μοντέλο» για να πιεστούν στη συνέχεια οι ypg πολιτικά (απ’ την Μόσχα και την Τεχεράνη) και στρατιωτικά (απ’ την Άγκυρα) ώστε να επιτευχθεί η απελευθέρωση του 1/3 της συριακής επικράτειας απ’ την αμερικανική – ypg κατοχή.

Σημαντικό μέρος αυτών των προσπαθειών Μόσχας – Τεχεράνης – Άγκυρας ήταν η επίσημη αποκατάσταση των σχέσεων Δαμασκού – Άγκυρας, υπό τον όρο (προφανώς) της σταδιακής, μεθοδικής επιστροφής του συριακού κράτους στο Idlib. Αλλά ο Άσσαντ; Επίμονα αρνητικός! «Πρώτα θα φύγει ο τουρκικός στρατός…» Εκλάμβανε αυτήν την αποκατάσταση ως δημόσιες σχέσεις, και όχι ως την αφετηρία μιας τελικής φάσης διευθετήσεων και μεταρρυθμίσεων του καθεστώτος του, που θα οδηγούσαν μεταξύ άλλων και στην αποχώρηση του τουρκικού στρατού… «Να φύγει ο τουρκικός στρατός…» ναι, σωστά… Αλλά θα είχε την δυνατότητα το καθεστώς Άσσαντ να αποκαταστήσει την εξουσία του στο Idlib χωρίς μεταρρυθμίσεις μετά την απομάκρυνση του τουρκικού στρατού; Αποδείχθηκε στην πράξη (δεν κράτησε τίποτα, και το εμπόδιο δεν ήταν ο τουρκικός στρατός!) πως όχι…

25 Ιούνη 2024: Ο ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin συναντήθηκε με τον Bashar al–Assad στο Κρεμλίνο καθώς η Μόσχα πιέζει τον σύριο ηγέτη για συνάντηση με τον τούρκο πρόεδρο Tayyip Erdogan και η Δαμασκός προσβλέπει στην βοήθεια του Κρεμλίνου για την συγκράτηση του ισραήλ… Ας σημειώσουμε επιγραμματικά εδώ ότι Άγκυρα και Μόσχα είχαν και έχουν εμπειρία και επίγνωση ότι μια ένοπλη ανταρσία στην επικράτειά σου, με κατοχή εδάφους κλπ, μόνο ως ένα σημείο μπορεί να αντιμετωπιστεί στρατιωτικά∙ και πως η ουσιαστική «λύση» έρχεται μόνο όταν θεραπευτούν οι αιτίες – με πολιτικά μέσα.

Δυστυχώς ο Άσσαντ και ο κύκλος των αξιωματούχων του κράτησαν σταθερά εκείνα τα «παλατιανά», τα βασιλικά-χαρακτηριστικά-χωρίς-βασίλειο που είχαν το 2011, όταν αντί να διαπραγματευτούν έγκαιρα με τους χιλιάδες διαδηλωτές που ζητούσαν μεταρρυθμίσεις στο σύστημα προτίμησαν να στείλουν εναντίον τους το πιο βρώμικο και αιμοσταγές όπλο που διέθεταν, την προεδρική φρουρά∙ ένα σώμα εσωτερικής καταστολής άχρηστο για οτιδήποτε άλλο, όπως συμβαίνει κατά κόρο σε τέτοια καθεστώτα. Απ’ τα τέλη του 2015 και μετά τον έσωσαν κυριολεκτικά απ’ του χάρου τα δόντια η Μόσχα, η Τεχεράνη, η Άγκυρα και η Hezb’ Allah – αλλά ακόμα και η δική τους εμπλοκή δεν ήταν δικό του κατόρθωμα! Ήταν επιτυχία ενός ιρανού, ονόματι Kassam Soleimani, που κατάφερε να σχεδιάσει και να κάνει ρεαλιστική την ανατροπή του αμερικανο-δυτικού σχεδίου για τη «νέα μέση Ανατολή»…

Ο πρώην πρωθ. του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος Ehud Olmert αναγνωρίζει συντευξιαζόμενος στις 8 Φλεβάρη του 2023 την αιτία του εμφυλίου στη συρία: ότι το καθεστώς Άσσαντ δεν έγινε παραμάγαζό του…

Κι εδώ η κυρία Dana Stroul, μεγαλοστέλεχος του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, εξηγεί το 2019 το γιατί η αμερικανο-ypg κατοχή του 1/3 της συρίας είναι σπουδαίο πράγμα:

Αντί να καταλάβει (ο Άσσαντ και οι παρατρεχάμενοί του) ότι το παλάτι του δεν είναι μέσα σε απόρθητο κάστρο, ότι δεν μπορεί να κρατάει επ’ αόριστον την εξουσία με δανεικά μέσα, και ότι η γεωγραφία και ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός, για να σταθεί όρθιος (πάντα ως καθεστώς) και για να είναι 100% άξιος για το «μπλοκ της αντίστασης», απαιτούσαν να διορθώσει ο ίδιος τα μοιραία και εγκληματικά λάθη που έκανε το 2011, το 2012 και το 2013, επαναπαύτηκε. Από το τέλος του 2016, όταν η πετυχημένη ανακατάληψη του Aleppo παγίωσε ουσιαστικά τους εδαφικούς συσχετισμούς υπέρ του Άσσαντ στη δυτική συρία δημιουργώντας τον «θύλακα του Idlib» ως το Νοέμβρη του 2024 πέρασαν 8 ολόκληρα χρόνια∙ αλλά το καθεστώς Άσσαντ δεν βρήκε ούτε χρόνο ούτε όρεξη να «στριμώξει» τους ουαχαβίτες με σοβαρές μεταρρυθμιστικές προτάσεις, με μια γενναία αμνηστία στους κρατούμενους της εξέγερσης του 2011∙ να αναγκάσει τους πολλούς μη σύριους ουαχαβίτες / μισθοφόρους (τουρκμένους, ουιγούρους, ουζμπέκους…) να ξεκουμπιστούν, να κλείσει οριστικά αυτήν την πληγή, να ανοίξει τον δρόμο για την επιτροφή όσων προσφύγων θα ήθελαν να γυρίσουν – παρά τις πολλές υπομονετικές προσπάθειες, σε διάφορα επίπεδα, που έκαναν οι σύμμαχοί του. Το γεγονός ότι διάφορες μικρότερες και μεγαλύτερες κωμοπόλεις απ’ την Hama ως την Δαμασκό δεν καταλήφθηκαν την τελευταία εβδομάδα απ’ τους ουαχαβίτες αλλά απ’ τους ίδιους τους κατοίκους τους εναντίον του Άσαντ, δείχνει πολλά… Το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του συριακού στρατού αρνήθηκε να πολεμήσει δείχνει ακόμα περισσότερα… Ας μην προσθέσουμε ότι άλλα τμήματά του αυτομόλησαν προς τους rebranded και άλλα κατέφυγαν στο ιράκ…

Αμερικανικά και θεοναζί βομβαρδιστικά συμμετείχαν ενεργά στην υποστήριξη της προέλασης των rebranded ουαχαβιτών. Αλλά ήταν κυρίως η αδιαφορία του συριακού στρατού που τους άνοιξε τον δρόμο… Αν η Μόσχα, η Τεχεράνη και η Hezb’ Allah ήξεραν έγκαιρα την «κατάσταση» αυτού του στρατού (και την ήξεραν!!), γιατί θα έπρεπε να τον αντικαταστήσουν για μια ακόμα φορά με δικό τους τίμημα; Και ως πότε θα γινόταν αυτό ξανά και ξανά;

 

 

Στις δύο άκρες της Μαύρης Θάλασσας

Δευτέρα 9 Δεκέμβρη (00.11) >> Ακόμα κι αν κάποιος χαρακτηρίσει την κατάσταση “panic” δεν παύει να είναι εξαιρετικά δηλωτική…

Στο Βουκουρέστι το δικαστήριο ακύρωσε τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών (!!!!), στον οποίο ο «τύπου Orban» υποψήφιος Calin Georgescu, παρότι τα γκάλοπ τον έδειχναν outsider, ήρθε πρώτος με 22%. Η κατηγορία (εναντίον του) είναι ότι έκανε προεκλογική εκστρατεία (σχεδόν αποκλειστικά) μέσω tik tok «με έντονη ομοιότητα με ρωσικές παρεμβάσεις σε εκλογές». Όχι για καλπονοθεία, αλλά για tik tok – εδώ έχουμε μια έκρηξη εξουσιαστικής βλακείας! Το πραγματικό ενοχοποιητικό στοιχείο μ’ αυτόν τον Georgescu (γιατί υπάρχει τέτοιο!!) είναι ότι θέλει να κλείσει τις νατοϊκές βάσεις στο ρουμανικό έδαφος – και φαίνεται ότι «κάποιοι» στο Βουκουρέστι δεν είχαν ελπίδες για τον δεύτερο γύρο, οπότε προτίμησαν το «πάμε απ’ την αρχή»… Δεν ξέρουμε τι θα κάνουν οι ρουμάνοι ψηφοφόροι, όμως κάποτε κάτι παρόμοιο έγινε στο Αλγέρι, όπου το εκεί καθεστώς απαγόρευσε (με τις δυτικές ευλογίες…) εντελώς τις εκλογές επειδή στον πρώτο γύρο προηγούνταν οι ισλαμοδημοκράτες. Ακολούθησε εμφύλιος…

Mπορεί να μην είναι η μεγαλύτερη στην ευρώπη, αλλά η αεροναυτική U.S. βάση στην Κοστάντζα, απέναντι στην Κριμαία, είναι «πρώτης γραμμής»…

Στην απέναντι μεριά της Μαύρης Θάλασσας, στην Τυφλίδα, το κόμμα «γεωργιανό όνειρο» κέρδισε στις 26 Οκτώβρη το 53,93% των ψήφων και μια ισχυρή πλειοψηφία 89 εδρών στο με 150 καρέκλες κοινοβούλιο. Το «γεωργιανό όνειρο» έχει νικήσει σε διαδοχικές εκλογές απ’ το 2012, αλλά έγινε ιδιαίτερα «προβληματικό» για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς. Ενώ ξεκίνησε ως «φιλοδυτικό» σταδιακά, και ειδικά μετά την έναρξη του πολέμου μεταξύ ρωσίας και ουκρανίας / νατο το 2022, άρχισε να γίνεται όλο και πιο επιφυλακτικό απέναντι στην δύση∙ και να στρέφεται προς την Μόσχα.

Θανάσιμο αμάρτημα! Θανάσιμο επειδή η γεωργιανή επικράτεια ήταν το αγαπημένο playground της Ουάσιγκτον, για διάφορους «καλούς σκοπούς» μεταξύ των οποίων και οι «έρευνες» βιολογικού πολέμου. Απ’ τις αρχές των ’10 το αμερικανικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, υπό την αιγίδα του πενταγώνου και του αμερικανικού στρατού, άνοιξε στα περίχωρα της Τυφλίδας το Nunn-Lugar Bio-Threat laboratory, η μεγαλύτερη αμερικανική (ερευνητική) «βάση» βιολογικού πολέμου εκτός επικράτειας ηπα.

Στο cyborg νο 24 (Ιούνης 2022), κάτω απ’ τον τίτλο Πανδημίες και βιολογικός πόλεμος: η Σκύλλα και η Χάρυβδη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, ο Hurry Tuttle μεταξύ άλλων σημαντικών έγραφε κι αυτά:

… Το μεγαλύτερο αμερικανικό εργαστήριο βιοπολέμου στο εξωτερικό είναι το Lugar Center στη Γεωργία. Το Κέντρο άρχισε να κατασκευάζεται το 2004, ξεκίνησε να λειτουργεί το 2011 κι από το 2013 είναι πλήρως επιχειρησιακό. Βρίσκεται μόλις 17 χιλιόμετρα από τη στρατιωτική αεροπορική βάση Vaziani των ΗΠΑ στην πρωτεύουσα Τιφλίδα. Επιφορτισμένοι με το στρατιωτικό πρόγραμμα είναι βιολόγοι από τη Μονάδα Ιατρικών Ερευνών του Στρατού των ΗΠΑ-Γεωργία (USAMRU–G) μαζί με ιδιώτες εργολάβους. Το εργαστήριο βιοασφάλειας επιπέδου 3 είναι προσβάσιμο μόνο σε αμερικανούς με εξουσιοδότηση ασφαλείας, ενώ τους παρέχεται διπλωματική ασυλία βάσει της συμφωνίας ΗΠΑ-Γεωργίας του 2002 για την αμυντική συνεργασία. Το τοπικό προσωπικό δεν έχει δικαίωμα ενημέρωσης από τα αμερικανικά έγγραφα και δεν έχει πρόσβαση στα κλειστά τμήματα των εργαστηρίων. Διευθυντής του εργαστηρίου διορίζεται ένα άτομο από τις στρατιωτικές υπηρεσίες ή τις υπηρεσίες πληροφοριών. Η μεταφορά οποιουδήποτε βιολογικού υλικού από και προς τα εργαστήρια πραγματοποιείται χωρίς καμία δήλωση και έλεγχο από τις τοπικές αρχές. Αυτό το μοντέλο λειτουργίας και σχέσεων με τις τοπικές αρχές, που πρωτο-εφαρμόστηκε στη Γεωργία, στη συνέχεια καθιερώθηκε ως μοντέλο σε όλα τα βιολογικά εργαστήρια που ελέγχουν οι ΗΠΑ στο εξωτερικό.

Στοιχεία που έχουν αντληθεί από το αμερικάνικό δημόσιο μητρώο ομοσπονδιακών συμβάσεων ρίχνουν φως σε ορισμένες στρατιωτικές δραστηριότητες στο Κέντρο Lugar – μεταξύ των οποίων η έρευνα για βιολογικούς παράγοντες και ιογενείς ασθένειες (άνθρακας, τουλαραιμία, βρουκέλλωση, λεϊσμανίαση, αιμορραγικός πυρετός Κριμαίας-Κονγκό), καθώς και η συλλογή βιολογικών δειγμάτων για μελλοντικά πειράματα. Παράδειγμα από την σύμβαση W81XWH-14-X-9999 του 2014, όπως δημοσιεύτηκε από το αμερικανικό υπουργείο άμυνας:

Το 2018, μετά από μια κυβερνοεπίθεση που είχε ως αποτέλεσμα να διαρρεύσουν έγγραφα του Lugar Center, ο πρώην υπουργός ασφαλείας της Γεωργίας Igor Giorgadze προχώρησε σε δημόσιες καταγγελίες για πειράματα σε ανθρώπους και δεκάδες θανάτους. Σύμφωνα με τα έγγραφα τον Δεκέμβριο του 2015 πέθαναν 30 άτομα που έλαβαν θεραπεία στο κέντρο για ηπατίτιδα C. Οι 24 ασθενείς πέθαναν μέσα σε μία ημέρα, ενώ μυστική έρευνα που διεξάγονταν με ένα άγνωστο φάρμακο είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο περισσότερων από 160 ανθρώπων.
«Ζητάω από την αμερικανική κυβέρνηση και τον πρόεδρο Τραμπ προσωπικά να διατάξουν έρευνα. Ο λαός της Γεωργίας θα είναι ευγνώμων εάν η χώρα απελευθερωθεί από αυτά τα πειράματα. Τυπικές απολογίες και αποζημιώσεις προς τις οικογένειες των θυμάτων των πειραμάτων δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξεπληρώσουν τις ζωές που χάθηκαν». Σύμφωνα με τον Giorgadze, στο Lugar Center διεξάχθηκε ένα μεγάλο εύρος πειραμάτων με την συμμετοχή γεωργιανών πολιτών και τα αποτελέσματα ήταν θανάσιμα. Προς επιβεβαίωση παρουσίασε λίστα 30 ανθρώπων που υποβλήθηκαν σε θεραπείες για την ηπατίτιδα C στο Κέντρο και πέθαναν όλοι. Τα στοιχεία για τα περιστατικά αυτά αφορούσαν μόλις ένα μήνα, τον Δεκέμβριο του 2015. «Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι τα έγγραφα δείχνουν πως από την ομάδα των 30, οι 24 πέθαναν όλοι την ίδια μέρα… Τα data για το 2016 δείχνουν 30 θανάτους τον Απρίλιο και άλλους 13 τον Αύγουστο. Το πιο εξωφρενικό σημείο είναι ο χαρακτηρισμός ‘απροσδιόριστη’ ως αιτία θανάτου σε όλες τις περιπτώσεις. Δεν έγινε απολύτως καμία έρευνα σχετικά με τις αιτίες που οδήγησαν στο θάνατο αυτούς τους ανθρώπους».

Οι θάνατοι αυτοί σημειώθηκαν την ίδια εποχή που η Γεωργία αντιμετώπιζε μια ανεξήγητη επιδημία ηπατίτιδας C. Ανάλογο φαινόμενο έχει παρατηρηθεί και στην Ουκρανία όπου λειτουργούν τουλάχιστον 11 αμερικανικά βιολογικά εργαστήρια, τα περισσότερα στην νοτιοανατολική περιοχή της χώρας. Με την έναρξη λειτουργίας αυτών των εργαστηρίων, η Ουκρανία άρχισε να αντιμετωπίζει κρούσματα ασθενειών που θεωρούνταν ήδη νικημένες. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΠΟΥ, το 2018 η Ουκρανία κατέκτησε την πρωτιά στην Ευρώπη όσον αφορά τη συχνότητα εμφάνισης της ιλαράς. Τέτοια κρούσματα παρατηρήθηκαν και στη Γεωργία…

Κάθε νοήμων άνθρωπος καταλαβαίνει πόσο θανάσιμο, πόσο ασυγχώρητο είναι για την Τυφλίδα να «εγκαταλείψει» τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς, τόσο τον αμερικανικό όσο και τους ευρωπαϊκούς! Ειδικά η Ουάσιγκτον, έχοντας χάσει κάμποσα απ’ τα ουκρανικά αντίστοιχα «εργαστήριά» της (με διάφορα ντοκουμέντα απ’ αυτά να έχουν περιέλθει στην κατοχή της Μόσχας) ήδη απ’ την πρώτη φάση της εισβολής το 2022, είχε εναποθέσει στο Lugar πολλές «ελπίδες»: για συγκέντρωση και συνέχιση των πειραμάτων με φονικούς ιούς, σε βάρος (φυσικά) των γεωργιανών. Παρότι (αυτό είναι σαφές από την πιο πάνω περιγραφή του πως δούλευε ή δουλεύει ακόμα το Lugar) ο αμερικανικός στρατός έχει προσπαθήσει να περιφρουρήσει καλά αυτές τις δουλειές του, o αναπροσανατολισμός της Τυφλίδας προς την Μόσχα, θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφικός. Είτε επειδή το εργαστήριο θα κλείσει (μαζί με την κοντινή αμερικανική βάση!) είτε επειδή κάποια «μυστικά» του θα (βρουν τρόπο να) διαρρεύσουν. Ίσως έχουν ήδη βρει τον δρόμο τους προς Μόσχα μεριά.

Ποια πρέπει να είναι η τιμωρία αυτής της αναιδούς κυβέρνησης; Μια «maidan» αλλά Κίεβο 2014! Πράγματι, το κόλπο έχει ξεκινήσει, με (δήθεν) αφορμή ότι η Τυφλίδα ανακοίνωσε ότι θα «παγώσει» τις συζητήσεις για τις σχέσεις με την ε.ε. ως το 2018… Θυμίζει απελπιστικά το «σενάριο» της ουκρανίας στα τέλη του 2013 και στις αρχές του 2014! H μόνη διαφορά είναι ότι τώρα δεν είναι επί σκηνής η «fuck eu» Nuland και ο us ambassador Pyatt (για να μοιράσουν κόκα κόλες και λεφτά κρατώντας δυνατή τη φωτιά…) αλλά eu βουλευτές:

O γερμανός Michael Roth, βουλευτής του SPD, «ενθαρρύνει» τους διαδηλωτές έξω απ’ τη βουλή της γεωργίας – κατά της γεωργιανής κυβέρνησης… Αν πάει γεωργιανός βουλευτής να κάνει παρόμοια δουλειά έξω απ’ bundestag θα συλληφθεί αμέσως με την κατηγορία της «απαράδεκτης παρέμβασης στα εσωτερικά άλλης χώρας». Αλλά δεν είναι όλα τα καπιταλιστικά κράτη ίδια, έτσι δεν είναι;

Είναι τόσο μεγάλη η ομοιότητα, που απ’ την μια μεριά φαίνεται πως τα δυτικά επιτελεία δεν έχουν καμία φαντασία, ενώ απ’ την άλλη στην Τυφλίδα (και στη Μόσχα…) ξέρουν καλά τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν.

Δύο συμπεράσματα, καθόλου ευχάριστα. Πρώτον, οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί, με επικεφαλής τον αμερικανικό, προσπαθούν να γατζωθούν στη Μαύρη Θάλασσα με νύχια και με δόντια – προφανώς για να έχουν Μόσχα και Άγκυρα μέσα στο βεληνεκές των πυραύλων τους. Δυσκολεύονται… Δεύτερον, καθώς στριμώχνονται όλο και περισσότερο, είτε βάζουν φωτιά όπου μπορούν, είτε καταφεύγουν σε οποιοδήποτε είδος πραξικοπήματος τους φαίνεται βολικό. Με λογοκρισίες, απαγορεύσεις (και όλα όσα τόσοι χειροκρότησαν στη διάρκεια της πρόσφατης τρομοεκστρατείας), ακόμα και με θεσμική παράνοια.

Εφόσον δεν βρίσκουν σοβαρά και χειραφετικά εμπόδια, θα συνεχίσουν έτσι, πάντα προς το χειρότερο.

Αλλά μην απογοητεύεσθε! Το μέλλον σας γελάει!!! (Με μια έντονη διάθεση να σας δαγκώσει…)