«Νέα παγκόσμια τάξη»;

Δευτέρα 9 Μάη>> Κάθε φορά που ακούγονται οι λέξεις «παγκόσμια τάξη» (σχεδόν πάντα με την «αισιόδοξη» προσθήκη ενός «νέα») μυρίζει ανθρώπινο κρέας. Όμως αυτό, δυστυχώς, δεν είναι καινούργιο: απ’ το τέλος του 3ου παγκόσμιου (με την διάλυση του «ανατολικού μπλοκ») και ύστερα, διαδοχικά δυτικά βασιλικά παράσιτα (δηλαδή διάφοροι ειδικοί, πολιτικοί, δημαγωγοί) μιλούν, αναζητούν, υπόσχονται, μεθοδεύουν μια νέα παγκόσμια τάξη – στα μέτρα τους. Αυτή είναι εδώ και 3 δεκαετίες η κωδική ονομασία του 4ου παγκόσμιου πολέμου…

Συνεπώς δεν ήταν ακριβώς «φρέσκα κουλούρια» το ότι την πρώτη ημέρα του world government summit 2022 που έγινε στα τέλη του περασμένου Μάρτη στο cool Dubai (του cool τοξικού των εμιράτων…) το θέμα-προς-συζήτηση ήταν Are we ready for a new world order? (Είμαστε έτοιμοι για μια νέα παγκόσμια τάξη;) (Η ερώτηση δεν απευθυνόταν σε ρώσους, κινέζους και λοιπούς άθλιους αλλά φιλόδοξους αμφισβητίες).

Εκείνο που τράβηξε την προσοχή της ασταμάτητης μηχανής ήταν η ορθή – κοφτή γνώμη της κυρίας Pippa Malmgrem, original βασιλικού παράσιτου οπωσδήποτε, αμερικανίδας, μεταξύ άλλων επιχειρηματία, οικονομολόγου, ειδικής συμβούλου του αμερικάνου προέδρου Bush B (τότε που παίχτηκε και χάθηκε ο «αμερικανικός 21ος αιώνας» του πλανήτη…) και διάφορα άλλα. Προσέξτε την λίγο στο τέλος του παρακάτω σύντομου video. (Στο σανίδι καθοδηγεί η anchorwoman του cnn Becky Anderson, και συμμετέχουν επιπλέον ο Frederick Kempe, πρόεδρος και ceo του δηλητηριώδους, ιμπεριαλιστικού “atlantic council” – είναι αυτός που μνημονεύει τον μέντορά του Κίσινγκερ∙ ο Anwar bin Mohammed Gargash, σύμβουλος του τοξικού των εμιράτων∙ και ο George Friedman, ιδρυτής και πρόεδρος του think tank geopolitical futures).

Προσέξτε λοιπόν την άνετη κυρία Malmgrem να αγορεύει στα τέλη του περασμένου Μάρτη:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Είμαστε τα εξαίσια θύματα;

Δευτέρα 9 Μάη>> Ενώ είναι απόλυτη αλήθεια ότι οι «έξτρα κρίσεις» (πέρα απ’ την «υγιειονιστική»…), η «κρίση ενέργειας», η «κρίση τροφίμων», η ακρίβεια και ο πληθωρισμός (και όποια άλλη ακολουθήσει) μαστορεύονταν στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο απ’ τα μέσα του 2021 αν όχι νωρίτερα, τώρα έχουν προσδεθεί πολιτικά (η λέξη με την έννοια των τεχνικών της εξουσίας) στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Αυτή η δημαγωγική πρόσδεση αποτελεί αντεστραμμένη αναγνώριση της πραγματικότητας: όπως το ουκρανικό πεδίο μάχης έτσι κι όλες οι υπόλοιπες «κρίσεις» (ξεκινώντας από την κατασκευασμένη με σημαία τον τσαχπίνη) είναι τμήματα του σε εξέλιξη 4ου παγκόσμιου. Αλλά η συσχέτιση μεταξύ τους δεν είναι γραμμική όπως προβάλλεται∙ έχουν, μάλλον, κοινή προέλευση παρά οριζόντια σχέση αιτίου αποτελέσματος μεταξύ τους:

– η «υγιεινιστική κρίση» δημιουργήθηκε απ’ τις ανάγκες και τις προτεραιότητες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου καπιταλιτικού συμπλέγματος, ουσιαστικά του δυτικού, στην προσπάθειά του να ηγεμονεύσει παγκόσμια (ελέγχοντας τις κοινωνίες στη βάση τους…)∙

– η «κρίση τροφίμων» προέρχεται επίσης απ’ το ίδιο (δυτικό) σύμπλεγμα, πιθανόν όμως η επιδίωξη «επισιτιστικής / τεχνολογικής» ηγεμονίας να αφορά μικρότερο μέρος του πλανήτη (μέση ανατολή, αφρική, νότια αμερική) και όχι το σύνολό του… (Υποθέτουμε πως αν δημιουργείται εντέχνως πρόβλημα με το στάρι, οι δημιουργοί του καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο με το ρύζι)∙

– η «ενεργειακή κρίση» προέρχεται απ’ τις ανάγκες της πυρηνικής βιομηχανίας∙

– η αναγγελμένη και αναμενόμενη «κρίση στον κυβερνοχώρο» προέρχεται απ’ τις ανάγκες καθολικού ψηφιακού ελέγχου ατόμων και κοινωνιών∙ τα πρώτα βήματα αυτής της εκστρατείας καθολικού ελέγχου έγιναν ή επιταχύνθηκαν στη διάρκεια της υγιεινιστικής τρομοκρατίας∙

– η «νομισματική κρίση» προκύπτει μεν απ’ την όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, είναι όμως και το απαραίτητο πέρασμα προς το «ψηφιακό χρήμα», και τον έλεγχο μέσω αυτού.

Αν αυτή η προσέγγισή μας είναι σωστή, τότε η μεν ουκρανική επικράτεια είναι ένα απ’ τα σημαντικά πεδία μάχης (ένα ανάμεσα σε άλλα εξίσου σημαντικά…), δεν βρίσκεται όμως στο πολιτικό κέντρο του 4ου παγκόσμιου. ΔΕΝ βρίσκεται επίσης (υποστηρίζουμε) στο κέντρο της όποιας πιθανής απάντησης στην ερώτηση «τι πρέπει να κάνουμε σαν σύγχρονη εργατική τάξη» – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι (όπως και όλα τα υπόλοιπα πεδία μάχης) είναι (ή πρέπει να μας είναι) αδιάφορο.

Η μονοδιάστατη, ρηχή, επιδερμική «ανθρωπιστική ευαισθησία» παράγει έτσι κι αλλιώς (συνειδητά ή όχι) τσιράκια των μιλιταριστικών εκφάνσεων του «γενικά δυτικού» καπιταλισμού: του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος… του νατο… (Οι μπηχεβιοριστές των αφεντικών και οι δημαγωγοί παίζουν στα δάκτυλα την χειραγώγηση-μέσω-εντυπώσεων-και-συγκινήσεων!). Από την άλλη μεριά η υποστήριξη στη Μόσχα (στο ουκρανικό πεδίο μάχης ή και γενικά) είναι μια μανιχαϊστική αυτο-παγίδευση: σ’ έναν ενδοκαπιταλιστικό παγκόσμιο πόλεμο οι σίγουρα ηττημένοι είμαστε εμείς, οι γυναίκες και οι άντρες της σύγχρονης εργατικής τάξης∙ και δεν έχουμε κανένα ταξικό συμφέρον να «διαλέξουμε» σε ποια καπιταλιστική μεριά θα γίνουμε κομμάτια!

Αντί να πέφτουμε στην παγίδα τέτοιων διλημμάτων έχουμε υποχρέωση (ιστορικό εργατικό καθήκον τολμάμε να πούμε!) να στραφούμε εναντίον εκείνων που άμεσα και έμμεσα μας τραβάνε στα σφαγεία: του ελληνικού ιμπεριαλισμού και των συμμάχων του. (Το ίδιο ακριβώς καθήκον έχουν όλοι οι εργάτες / εργάτριες οπουδήποτε στον πλανήτη απέναντι στα «δικά τους» κράτη / αφεντικά …) Το παλιό σύνθημά μας (σαν αυτόνομων εργατών) Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ – Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ! έχει γίνει δραματικά επίκαιρο, και δεν χωράει διαπραγμάτευση. Δεν χωράει επίσης διαπραγμάτευση η απόρριψη της αυτοκτονικής ιδέας «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου»! Θυμάστε; Σ’ έναν άλλο παγκόσμιο πόλεμο «ο εχθρός του εχθρού» (και άρα «φίλος») ήταν το Λονδίνο… Κι ύστερα;

Για να το πούμε όσο πιο ωμά και παραδειγματικά γίνεται: η Αλεξανδρούπολη είναι πια αμερικανική βάση, κρίσιμη για τον us army στον «μέτωπο της ουκρανίας»… Ποιο θα είναι το όφελος για εμάς, σαν τάξη, όταν θα την κτυπήσουν οι ρωσικοί πύραυλοι; Κα-νέ-να!!!

Να η μετριοπαθής αλλά σωστή προσέγγιση ενός τμήματος της εργατικής τάξης στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (όχι, δυστυχώς, δεν προέρχεται απ’ το BLM: αυτό φαίνεται να έχει απαλλοτριωθεί απ’ το κόμμα του νυσταλέου Jo, κόμμα εντελώς πολεμοκάπηλο πλέον ακόμα και στις θεωρούμενες «ακραίες» τάσεις του):


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Επίσημη κήρυξη

Πέμπτη 28 Απρίλη>> Προσέξτε παρακαλούμε αυτές τις φράσεις: …Θέλουμε να δούμε την Ρωσία να αδυνατίσει σε βαθμό που δεν θα μπορεί να κάνει τα πράγματα που κάνει έχοντας εισβάλει στην Ουκρανία… Στόχος μας είναι να ηττηθεί η Ρωσία στο πεδίο της μάχης έτσι ώστε να απόσχει οριστικά από νέες επιθέσεις… Θα κινήσουμε γη και ουρανό για να εξοπλίσουμε την Ουκρανία…

Πρόκειται για δηλώσεις του αμερικάνου υπ.αμ. Lloyd Austin (με την συνηγορία του υπ.εξ. Παρωπίδα – aka Blinken) μετά από πρόσφατη επίσκεψή τους στον κλόουν αλλά και στη Βαρσοβία, στη Σόφια, και στο «στρατηγείο» του αμερικανικού / νατοϊκού στρατηγείου στο Ramstein της γερμανίας. Είναι μόνο δική μας η ερμηνεία αυτών των φράσεων ότι πρόκειται για επίσημη κήρυξη πολέμου της Ουάσιγκτον κατά της Μόσχας (προς το παρόν) μέσω τρίτων; (Τυπικά μια τέτοια επίσημη κήρυξη πολέμου πρέπει να την κάνει ο «αρχηγός του κράτους», δηλαδή προς το παρόν ο νυσταλέος Jo, και όχι κάποιοι υπουργοί του. Ουσιαστικά όμως το να την κάνουν οι υπουργοί βάζει την κήρυξη πολέμου σε «γκρίζα ζώνη», χωρίς να μειώνει την σημασία της…)

Τι σημαίνει «θέλουμε να δούμε…» όταν το ρωσικό καθεστώς (και όχι μόνον αυτό) έχει ανακηρυχτεί «εχθρός» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού ανεξάρτητα απ’ την ουκρανία και την ρωσική εισβολή εκεί; Αυτό που «θέλει να δει» η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να το πετύχει ο ουκρανικός στρατός, όσο «ενισχυμένος» κι αν είναι. Η Μόσχα είναι πυρηνική υπερδύναμη με όπλα (τα δείχνει ένα ένα…) που δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει ούτε καν ο αμερικανικός στρατός∙ πολύ λιγότερο ο ουκρανικός…

Τι σημαίνει «στόχος μας είναι να ηττηθεί η ρωσία… έτσι ώστε» όταν πρόκειται για τέτοιο στρατό; Και τι σημαίνει, μετά απ’ αυτά, το «θα κινήσουμε γη και ουρανό…» όταν είναι γνωστό ότι ο διαρκής εφοδιασμός του φασιστοκαθεστώτος του Κιέβου απλά γεμίζει την ουκρανική επικράτεια με παλιοσίδερα και κρατήρες αφού η Μόσχα έχει πλήρη έλεγχο του τι σημαντικό (απ’ την άποψη του οπλισμού) διακινείται σ’ όλη την ουκρανική επικράτεια, και οπωσδήποτε στα δυτικά της;

Κάποιος θα πει επιπόλαια «έλα μωρέ, λόγια του αέρα!». Αλλά η Ουάσιγκτον έχει πράγματι στριμωχτεί πολύ σοβαρά. Όχι μόνο απ’ αυτές καθαυτές τις εξελίξεις στο ουκρανικό πεδίο μάχης, αλλά απ’ το γεγονός ότι εκτός από μερικά ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια, συν το αυστραλιανό, το καναδικό, το ιαπωνικό και το νοτιοκορεατικό (υπό καινούργια, «δεξιά» διοίκηση αυτό το τελευταίο) κανένας άλλος στον πλανήτη δεν συμμερίζεται την δυτική, πρωτοκοσμική αγανάκτηση και έχθρα απέναντι στη Μόσχα, στο Πεκίνο, στο ευρασιατικό project. Συμπεριλαμβανόμενων κρατών πάνω στα οποία η Ουάσιγκτον είχε στηρίξει πολλά για την αντιμετώπιση του άλλου εχθρού, του Πεκίνου, όπως είναι το ινδικό. Ή του όχι-και-τόσο-swing τουρκικού.

Έχουμε εξηγήσει συστηματικά στο παρελθόν την σημασία που έχει η ουκρανική επικράτεια + η Μαύρη Θάλασσα για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, στο 2ο μέτωπο του σε εξέλιξη του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Όμως είναι τώρα πια η ίδια η Ουάσιγκτον που ανακηρύσσει αυτή την περιοχή του πλανήτη σε «ζήτημα ζωής και θανάτου» για τον ιμπεριαλισμό της, δηλώνοντας ανοικτά και καθαρά ότι όχι μόνο δεν θέλει καμία ειρήνη εκεί… όχι μόνο ότι δεν θέλει μια αξιοπρεπή συνθηκολόγηση των εργολάβων της εκεί… όχι μόνο ότι δεν θέλει καν μια «ρωσική ήττα» στο ουκρανικό πεδίο μάχης… Αλλά ότι θέλει το maximum, την στρατιωτική καταστροφή της Μόσχας, έτσι ώστε να πάψει να είναι υπολογίσιμος εχθρός / αντίπαλος!

Ας το τονίσουμε: αυτή η επίσημη διακήρυξη των αμερικανικών στόχων γίνεται αφού πρώτα απέτυχαν παταγωδώς οι «οικονομικές τιμωρίες», «κυρώσεις» κλπ (κάτι αναμενόμενο…), έτσι ώστε να απομένουν πια για τον άξονα μόνο στρατιωτικά μέσα…

Μην σας παραπλανεί ότι η Ουάσιγκτον ελπίζει (αυτό δηλώνει…) ότι μια τέτοια καταστροφή θα την πετύχει ο ουκρανικός στρατός (με την κατάλληλη αμερικανική υποστήριξη / καθοδήγηση). Αυτό είναι αδύνατο, το ξέρουν και οι πέτρες. Συνεπώς, απ’ αυτό το χρονικό σημείο και την συγκυρία όπως διαμορφώνεται απ’ τα δημόσια δηλωμένα αμερικανικά «θέλω», δύο μόνο ενδεχόμενα υπάρχουν. Είτε η Ουάσιγκτον να αναγκαστεί αργά ή γρήγορα σε άτακτη υποχώρηση που θα είναι όμως ήττα κυριολεκτική και κρίσιμη∙ είτε να προχωρήσει σε ανοικτή όλο και πιο συστηματική κλιμάκωση, «ρίχνοντας στη μάχη» τους συμμάχους της στην περιοχή (Βαρσοβία και Βουκουρέστι), αν φυσικά είναι διαθέσιμοι όπως δείχνουν – πριν αναγκαστεί να μπει η ίδια.

Αντί για απώθηση ας προετοιμαζόμαστε ηθικά, συναισθηματικά, πολιτικά, οργανωτικά: η αμερικανική βάση στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης σπρώχνεται (απ’ την Ουάσιγκτον) όλο και κοντύτερα στο να γίνει στόχος – και ίσως όχι μόνον αυτή… Η στενή συμμαχία του ελληνικού ιμπεριαλισμού με τον αμερικανικό δεν είναι κουβέντες καφενείου…

Βοήθειες απ’ το Βερολίνο

Πέμπτη 28 Απρίλη>> Η περίπτωση του γερμανικού κράτους / κεφάλαιου μας έχει απασχολήσει: είναι ο δεύτερος (αμερικανικός κατ’ αρχήν) στόχος μετά την ουκρανία / Μαύρη Θάλασσα. Το Βερολίνο αποφεύγει να πάρει καθαρή θέση, και προσπαθεί να πετάει την μπάλα στην κερκίδα. Μια στάση (το λιγότερο) άγονη, συμβιβαστική – και μεσοπρόθεσμα αδιέξοδη.

Το τελευταίο κατόρθωμα αυτής της τακτικής ήταν η ανακοίνωση του αξιολύπητου σοσιαλδημοκράτη πρωθ. Olaf Scholz, ότι (μετά από πολλούς δισταγμούς) θα παραχωρήσει στον κλόουν μερικά αντι-αεροπορικά τανκς μάρκας gepard. Είναι, άραγε, ένα όπλο που μπορεί να βοηθήσει το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου;

Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται για «τανκς», αλλά για κινητά αντιαεροπορικά, με ιδιαίτερα ευάλωτη θωράκιση. Είναι μικρού βεληνεκούς (έως 5 χιλιόμετρα) και όταν φτιάχτηκαν θα χρησιμοποιούνταν κατά ελικοπτέρων και χαμηλά πετούμενων αεροπλάνων. Αλλά το γερμανικό κράτος τα έχει αποσύρει απ’ το 2010: θεωρούνται ξεπερασμένα. Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα: χρειάζονται αρκετοί μήνες εκπαίδευση για να μάθει κάποιος να χρησιμοποιεί ένα gepard σωστά, αφού τα ραντάρ του κινούνται (περιστρέφονται) με πολύ μεγάλη ταχύτητα.

Και το τελικό κτύπημα: οι κάνες και τα βλήματα του gepard κατασκευάζονται στην ελβετία. Το ελβετικό κράτος / κεφάλαιο, τηρώντας την ουδετερότητά του, απαγορεύει την μεταφορά όπλων δικής του κατασκευής σε εμπόλεμες ζώνες! Και, φυσικά, έστειλε ραβασάκι στο Βερολίνο, ότι δεν εγκρίνει την παράδοση των gepard στο Κίεβο, και ότι σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται να στείλει βλήματα στο πακέτο.

Ο ελιγμός της αξιολύπητης γερμανικής πολιτικής βιτρίνας παραείναι ρηχός για να περάσει απαρατήρητος. Μπορεί να πει «εγώ ήθελα, αλλά αυτοί οι ελβετοί δεν με άφησαν». Μπορεί να τσακωθεί με τους ελβετούς και να ξεστοκάρει μερικά gepard, ελπίζοντας ότι μέχρι να μάθουν κάποιοι ουκρανοί να τα χειρίζονται ή θα έχει τελειώσει ο πόλεμος στην ουκρανία ή θα έχει γενικευτεί τόσο ώστε… Μπορεί επίσης να ξεστοκάρει τα μπαγιάτικα βλήματα απ’ τις γερμανικές αποθήκες συμβουλεύοντας (τους εκπαιδευόμενους) να κάνουν οικονομία γιατί δεν υπάρχουν άλλα.

Μπορεί επίσης να κοιτάξει πιο βαθιά στις αποθήκες, μήπως έχει ξεμείνει κανά zeppelin, απ’ τον 1ο παγκόσμιο. Ή, καλύτερα, να αναθέσει αυτό το ψάξιμο τους πολεμοκάπηλους, καραδεξιούς «πράσινους» κυβερνοεταίρους του.

(Εκείνο που δεν μπορεί να κάνει για καιρό ακόμα είναι υπομονή…)

Πόλεμος; Ποιος πόλεμος; 4

Πέμπτη 28 Απρίλη>> Η σφαγή των αμάχων στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι ήταν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, ανάλογης σκληρότητας με τους θαλάμους αερίων των ναζιστικών στρατοπέδων. Όμως οι αμερικανικές πολιτικές βιτρίνες και όλοι οι τεχνο-επιστήμονες που απασχολήθηκαν στο Manhattan project (για την κατασκευή της ατομικής βόμβας) ούτε δικάστηκαν, ούτε καταδικάστηκαν, ούτε εκτελέστηκαν. Δεν υπήρξε γι’ αυτούς Νυρεμβέργη: είχαν νικήσει στον Β παγκόσμιο, και οι νικητές ούτε κατηγορούνται ούτε απολογούνται, ούτε καταδικάζονται για τα εγκλήματά τους.

Αυτό είναι το «φανερό – μυστικό» στη χρήση όπλων μαζικής καταστροφής και στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας: πρέπει να νικήσεις, για να μην δώσεις λογαριασμό σε κανέναν.

Απ’ αυτήν την άποψη τα αμερικανικά πυρηνικά όπλα (απ’ την στιγμή που τα απέκτησε ο rival εσσδ) έγιναν ένας εντελώς αβέβαιος εγγυητής της διαρκούς αμερικανικής ηγεμονίας στον πλανήτη. Στη συνέχεια απέκτησαν τέτοια κι άλλοι (γαλλία, αγγλία, ινδία, πακιστάν, βόρεια κορέα, ισραήλ) με σκοπό να τα χρησιμοποιήσουν σε «περιφερειακούς πολέμους» – πάντα με το ερώτημα όμως κατά πόσο και ο αντίπαλος διαθέτει τέτοια. Ή, έστω, αν διαθέτει αποτελεσματικά μέσα αντιμετώπισης των «φορέων» των βομβών: αεροπλάνων, πυραύλων.

Σε αντίθεση με τα πυρηνικά, τα βιολογικά όπλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν τακτικά όπλα. Όχι για καθολική καταστροφή (του αντιπάλου…) αλλά για πρόκληση σοβαρών ζημιών.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Πόλεμος; Ποιος πόλεμος; 5

Πέμπτη 28 Απρίλη>> Υπάρχουν κάποια στοιχεία επ’ αυτού; Ως τώρα έχουμε συγκεντρώσει ισχυρότατες ενδείξεις. Απ’ την οργανική εμπλοκή των στρατών στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία (συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών υπηρεσιών ψυχολογικού πολέμου, αποπληροφόρησης, κλπ) έως τεχνικές κατασκευές σαν την πιο κάτω.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Κίνα, βιολογικός πόλεμος

Πέμπτη 28 Απρίλη>> Έχει λόγους το κινεζικό καθεστώς να ανησυχεί σοβαρά ότι η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τακτικά βιολογικά όπλα εναντίον του, έτσι όπως είναι όλο και περισσότερο στριμωγμένη στην παρακμή της κυριαρχίας της;

Όποιος «όχι, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα» είναι επιεικώς ανόητος!! Βρείτε έναν λόγο (έναν μόνο!) για τον οποίο μια στριμωγμένη, καταρρέουσα «υπερδύναμη» δεν θα χρησιμοποιούσε εναντίον του βασικού, επίφοβου αντιπάλου της ένα είδος όπλων το οποίο δεν κουβαλάει «αποτυπώματα», και (κατά συνέπεια) δεν θα την εξέθετε σε οποιουδήποτε είδους αντίποινα… Δεν υπάρχει ούτε μισός τέτοιος λόγος!…

Όσοι / όσες παρακολουθούν συστηματικά την ασταμάτητη μηχανή θα θυμούνται (;) ότι σχεδόν απ’ την αρχή, όταν παρακολουθούσαμε την «υγιειονομική τακτική» του κινεζικού κράτους (τους πρώτους μήνες του 2020…) είχαμε σημειώσει την πιθανότητα να υπήρχε ένα πνεύμα άσκησης για την αντιμετώπιση βιολογικού πολέμου μέσα σ’ αυτήν. Τα στοιχεία που είχαμε τότε στη διάθεσή μας ήταν περιορισμένα: μόνο ορισμένες δηλώσεις κινέζων εκπροσώπων του στρατού περί «βιοασφάλειας» (όταν είχε τελειώσει το «κακό» στη Wuhan και είχαν αρχίσει τα πάρτυ…), και για τον ρόλο του στρατού σ’ αυτήν: «βιοασφάλεια» δεν είναι ιατρικός ή υγιειονομικός όρος… είναι στρατιωτικός και αφορά τον βιολογικό πόλεμο…

Παρότι ήταν «αντι-εμπορικό» η ασταμάτητη μηχανή συνέχισε να παρακολουθεί το τι έκανε το κινεζικό καθεστώς όλο το 2020, το 2021, ως σήμερα. (Ο εργατικός αντι-κρατικός και αντι-καπιταλιστικός διεθνισμός το απαιτεί!). Είδε (η ασταμάτητη μηχανή) ότι ενώ απ’ την άνοιξη του 2020 ως τις αρχές του 2021 η τακτική του Πεκίνου ήταν ήπια και διαχειριστική, τον Μάρτη του 2021, χωρίς εμφανή λόγο, «κήρυξε ανένδοτο» κατά του τσαχπίνη, εγκαινιάζοντας μια τακτική «μηδενικής ανοχής στην μετάδοση»… Μια τακτική που περιλάμβανε περιοδικά «lockdown» και μια τεχνική / πολιτική αναβάθμιση της επιτήρησης… μέσα που θα μπορούσαν να έχουν σημασία αλλά όχι για την αντιμετώπιση ενός ιού πολύ περιορισμένης επικινδυνότητας όπως ήταν ο τσαχπίνης, απέναντι στον οποίο το κινεζικό καθεστώς διέθετε ήδη επαρκή και αποτελεσματικά θεραπευτικά μέσα – πέρα απ’ τον προληπτικό εμβολιασμό με κανονικά εμβόλια…


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Σαγκάη

Πέμπτη 28 Απρίλη>> Ήταν τότε, στα μέσα του 2021, που η ασταμάτητη μηχανή πείστηκε ότι το Πεκίνο, μαζί με όλες τις υπόλοιπες πολιτικο-στρατιωτικές ετοιμασίες του, προετοιμάζεται ΚΑΙ για ενδεχόμενο τακτικού βιολογικού πολέμου απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον – διαβλέποντας σωστά τις «τάσεις» της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής σε σχέση με την όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Κι αυτό δεν μας φάνηκε καθόλου παράξενο απ’ την μεριά του κινεζικού καθεστώτος: αν μια «υπερδύναμη» είναι επίφοβη στην ακμή της, είναι δυο και τρεις φορές πιο επίφοβη στην παρακμή της, ειδικά όταν έχει ξεμείνει από μέσα που δεν είναι άμεσα φονικά (όπως οι «οικονομικές κυρώσεις»…)

Τι κάνει, λοιπόν, το κινεζικό καθεστώς στην Σαγκάη (πιθανότατα και στην ίδια την πρωτεύουσα); Υποστηρίζουμε ότι αναβαθμίζει τις ασκήσεις αντιμετώπισης βιολογικού πολέμου, μεταφέροντας και δοκιμάζοντας τις τακτικές του από κλίμακες των 10 ή των 15 εκατομυρίων υπηκόων (όπως ήταν ως τις αρχές του 2022) σε κλίμακες των 25 εκατομυρίων.

Η ποσοτική διαφορά είναι και ποιοτική – ας μην το παραβλέπει κανείς! Η επιμελητειακή υποστήριξη κυλιόμενων (από αστική ζώνη σε αστική ζώνη) αποκλεισμών / ελέγχων / λεπτομερών καταγραφών / επιτήρησης σε συνθήκες μεγα-πόλεων όπως είναι η Σαγκάη ή το Πεκίνο, είναι εξαιρετικά σύνθετη και δύσκολη. Τα λάθη, οι ελλείψεις, οι παραλείψεις σε όλο και μεγαλύτερη κλίμακα μπορούν να προκαλέσουν εύλογες κοινωνικές αντιδράσεις – και το κινεζικό καθεστώς δεν παρέλειψε και να τις δείξει, και να αναγνωρίσει τις αιτίες τους!

Πράγματι, ήταν στη αγγλόφωνη έκδοση των καθεστωτικών global times του Πεκίνου, όπου μπορούσε κάποιος να διαβάσει τα προβλήματα που αναγνώρισε το καθεστώς στην «εκστρατεία της Σαγκάης»: πρώτον, ελλείψεις στη συστηματική τροφοδοσία των αποκλεισμένων∙ δεύτερον αδυναμίες στην επικοινωνία και στη φροντίδα μοναχικών ηλικιωμένων κατοίκων, που ήταν οι (διακηρυγμένα) πλέον ευάλωτες κοινωνικές φιγούρες.

Από την άλλη μεριά, πάλι σε τέτοια άρθρα μπορούσε (όποιος ενδιαφερόταν) να βρει τον βασικό πυρήνα των μέτρων, που είναι οφθαλμοφανώς δυσανάλογα με την ασήμαντη απειλή του τσαχπίνη Ο και των υπο-παραλλαγών του, είναι κομβικά όμως αν πρόκειται για ασκήσεις αντιμετώπισης βιολογικού πολέμου. Ποιος είναι αυτός ο πυρήνας; Τα «4 έγκαιρα»: έγκαιρος εντοπισμός («θετικών»…) – έγκαιρη αναφορά/καταγραφή – έγκαιρη επιβεβαίωση και έγκαιρος αποκλεισμός. (Το σύστημα αυτό δεν είναι αποτελεσματικό στην εξαφάνιση της βιολογικής απειλής∙ είναι όμως ο πιο αναβαθμισμένος από κρατική / καπιταλιστική άποψη τρόπος για να περιοριστεί…) Ο αποκλεισμός (οι «καραντίνες») είναι ο τελευταίος κρίκος, και δεν αφορά μόνο τους «θετικούς» σαν άτομα αλλά ολόκληρα οικιστικά συγκροτήματα ή και οικοδομικά τετράγωνα – ένα μέτρο παρανοϊκά κατασταλτικό αν μιλάμε για τον τσαχπίνη…. Προηγείται κάτι άλλο που απαιτεί πολύ μεγάλης κλίμακας επιμελητεία: δωρεάν μαζικά pcr tests (κινεζικής κατασκευής) σε μεγέθη του είδους 4.000.000 την ημέρα, 3 φορές την εβδομάδα!

4 ή 5 εκατομύρια test κάθε μέρα 3 φορές την εβδομάδα απαιτούν αφενός απόλυτη, τυφλή κοινωνική πειθαρχία και αφετέρου έναν μηχανισμό που κανένα δυτικό κράτος δεν διαθέτει: από δημόσιους χώρους όπου μπορούν να συγκεντρώνονται και να περιμένουν υπονομετικά σε πολλαπλές ουρές τέτοιοι αριθμοί ανθρώπων, μέχρι χιλιάδες άτομα που παίρνουν τα δείγματα καταγράφοντας τα στοιχεία τους, άλλα που τα μεταφέρουν σε εργαστήρια με μηχανήματα μαζικού ελέγχου στον ελάχιστο δυνατόν χρόνο, διαχείριση των αποτελεσμάτων, ειδοποίηση (και απομόνωση…) των «θετικών» – και πάλι απ’ την αρχή. Κι αυτά σε διαρκώς κυλιόμενες περιοχές, με πειθαρχία και ταχύτητα∙ χώρια οι μαζικοί αποκλεισμοί, οι ανάγκες σε τροφοδοσία, οι επικοινωνίες των υπηκόων με τα «κέντρα» και τις «δομές»…

Πρόκειται για μαζική, γενική επιστράτευση σε κλίμακα που δύσκολα μπορούμε να διανοηθούμε – τίποτα λιγότερο! Και δεν είναι μόνον αυτά: μαζί πρέπει να συνεχίζει η «στρατηγική παραγωγή» (όχι μόνο των υλικών για τα pcr ή για τα μηχανήματα που κάνουν τα τεστ αλλά και κάθε άλλου κρίσιμου είδους / εμπορεύματος) – πράγμα που οδηγεί σε μέτρα εκτρωματικά ολοκληρωτικά (αν πρόκειται για … την Ο), αναγκαστικά όμως σε περίπτωση βιολογικού πολέμου. Ιδού: οι εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες δεκάδων ή εκατοντάδων εργοστασίων φυλακίζονται ουσιαστικά σ’ αυτά, απαγορεύεται να βγουν απ’ τις «φούσκες εργασίας» για να πάνε σπίτια τους∙ πράγμα που σημαίνει ότι «κάπως» πρέπει να τρέφονται και να κοιμούνται σε διαθέσιμα μαζικά εστιατόρια και υπνωτήρια μέσα στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις…. Πράγμα που με την σειρά του σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχουν τέτοιες εγκαταστάσεις, ακόμα και υποτυπώδεις∙ και κάπως πρέπει να τροφοδοτούνται.

Οι πόλεις γίνονται στρατόπεδα (εντός ή εκτός εισαγωγικών), τα εργοστάσια γίνονται στρατόπεδα… και η μεγα-μηχανή (το σύνολο του κοινωνικού εργοστάσιου) συνεχίζει να δουλεύει, όχι πλήρως αλλά σίγουρα στα «βασικά»! Μ’ αυτό το δεδομένο δύο μόνο ενδεχόμενα υπάρχουν. Είτε τα αφεντικά του κινεζικού καθεστώτος είναι ένα τσούρμο παρανοϊκών σαδιστών που υποβάλλουν δεκάδες, μπορεί και εκατοντάδες εκατομμύρια υποτελών σε αναίτια βασανιστήρια… Είτε προετοιμάζονται πρακτικά για «κάτι» όντως απειλητικό∙ και καθόλου «φυσικό».

Υπάρχει κάποιος που υποστηρίζει στα σοβαρά το πρώτο; Θυμηθείτε: αν υπάρχει ένας μόνο λόγος που το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο προκαλεί εφιάλτες στο σύνολο των δυτικών, αυτός είναι επειδή επιδεικνύει έναν απίστευτο καπιταλιστικό ορθολογισμό στην οργάνωση ενός κοινωνικού εργοστάσιου διαστάσεων ίσων με το 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού. Κανένας, ούτε και ο πιο φανατικός εχθρός του κινεζικού καθεστώτος, δεν έχει τολμήσει να πει ότι τα πολιτικά αφεντικά του είναι «ψυχοπαθείς».

Ένας κινέζος μπάτσος υποστηρίζει το δεύτερο… Θα πείτε: ένας μπάτσος είναι, σιγά μη δώσουμε βάση στα λεγόμενά του… Σωστά. Όμως κάποιος του είπε να τα λέει αυτά.

Δείτε λοιπόν την αιτιολόγηση στο 1.16…, από ένα video γερμανικό και καθόλου φιλικό…

Η προέλαση της πανούκλας: απ’ τους Critical Art Ensemble στη Σαγκάη…

Δευτέρα 25 Απρίλη>> Στις 24 Φλεβάρη του 2007 η αμερικανική avant garde ομάδα C.A.E. οργάνωσε στη πόλη γερμανική Leipzig, έξω απ’ το αμερικανικό προξενείο, ένα “event” με τίτλο Target Deception 2007 και θέμα τον βιολογικό πόλεμο και την βιοτρομοκρατία. Το “event” ήταν προσομοίωση ενός «πειράματος» διασποράς βακίλου του άνθρακα που έκανε ο αμερικανικός στρατός στο San Francisco το 1950.  Ήταν μια ακόμα πολιτικο-καλλιτεχνική δράση της ομάδας που έγινε διεθνώς γνωστή (κυρίως) για τον κριτικό προσανατολισμό της στα βιολογικά όπλα και στη χρήση τους (Ενδεικτικά: Η προέλαση της πανούκλας: βιολογικός πόλεμος και παγκόσμια δημόσια υγεία, έκδοση απ’ την Λέσχη Κατασκόπων του 21ου αιώνα).

Σύμφωνα με την άποψη της CAE βιολογικά όπλα δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από «τρομοκράτες» (όπως ήταν και παραμένει η κυρίαρχη καθεστωτική άποψη), είναι όμως χρήσιμα στα κράτη για την συντήρηση καθολικών φόβων στους πληθυσμούς και την στρατιωτικοποίηση των κοινωνιών. Σύμφωνα με την CAE το ανυπέρβλητο όριο στην πολεμική χρήση (κατασκευασμένων) παθογόνων οργανισμών βρίσκεται στο ότι μπορούν να διασπαρούν ανεξέλεγκτα, «κτυπώντας» κι εκείνον που τους εξαπέλυσε.

Αν και η κριτική προσέγγιση της CAE είναι (ή ήταν;) αρκετά διεισδυτική, ο άξονας περιστροφής της (και, κατά τη γνώμη μας, το αδύνατο σημείο της) ήταν αυτό το ανεξέλεγκτο της διασποράς ενός παθογόνου μικρο-οργανισμού / όπλου. Η CAE δεν λάμβανε υπόψη της (επειδή, το πιθανότερο, δεν υπήρχε τότε σαν τεχνολογική δυνατότητα ή τα μέλη της δεν ήξεραν) την πιθανότητα αντιδότων που θα «προστάτευαν» όσους (μεταξύ των επιτιθέμενων) θα έπρεπε να προστατευτούν∙ ή, ακόμα, και την βιο-τεχνολογική δυνατότητα διαφοροποίησης / εστίασης ενός κατασκευασμένου ιού / όπλου σε συγκεκριμένο (ανθρώπινο) γονιδίωμα. Τέλος δεν λάμβαναν υπόψη τους το ενδεχόμενο ορισμένες τεχνικές της γενετικής μηχανικής να οπλοποιηθούν (ή να είναι οπλοποιημένες εξ αρχής) και να χρησιμοποιηθούν μέσω τροποποιημένων μικρο-οργανισμών, όχι άμεσα εναντίον πληθυσμών αλλά εναντίον των πρώτων υλών διατροφής τους (φυτικών ή/και ζωϊκών).

Έχουν γίνει (και συνεχίζουν να γίνονται) τεράστια βήματα στο genetic engineering, και σχεδόν όλες οι σχετικές έρευνες και εφαρμογές έχουν «διπλή χρήση». Ιατρική (υποτίθεται) αλλά και στρατιωτική. Ακόμα και η «ιατρική» ωστόσο είναι προσανατολισμένη στον «μετα-ανθρωπισμό», έναν διαφορετικού είδους πόλεμο κυριαρχίας και βίαιης κατάκτησης των σωμάτων. Η ασταμάτητη μηχανή δεν είναι σε θέση να ξέρει με ακρίβεια ποια είναι τα τωρινά σημεία αιχμής αυτών των ερευνών – διαβάζει όμως και παρακολουθεί. Ξέρει ότι στόχος τους είναι να ξεπεραστούν τα εμπόδια της «εντελώς ανεξέλεγκτης» διασποράς.

Εκτιμάει επίσης ότι απ’ την καπιταλιστική άποψη της «δημιουργικής καταστροφής» τα βιολογικά όπλα είναι ελκυστικά! Επειδή μπορεί να κρυφτεί ο κατασκευαστής τους, και να αποδοθεί η ευθύνη της ύπαρξης ενός ισχυρά νοσογόνου ή και φονικού μικρο-οργανισμού στην «φύση». Εκτιμάει επίσης (χωρίς ακράδαντες απόδειξεις αλλά με αυστηρά λογικές / ιστορικές συσχετίσεις) ότι μεγάλο μέρος της υγιεινιστικής τρομοκρατίας είχε ΚΑΙ βασικά στοιχεία «ασκήσεων βιολογικού πολέμου».

Μ’ αυτήν την προσέγγιση (και μόνο για λογαριασμό της όσο το δυνατόν καλύτερης πολιτικής εργατικής ετοιμότητας, ανάλυσης και δράσης κατά των genetics) σε δύο συνέχειες, σήμερα και την ερχόμενη Πέμπτη 28 Απρίλη, παρουσιάζουμε ορισμένα δεδομένα – που φτάνουν (ή μπορεί να φτάνουν) ως τον ανεξήγητο έως παρανοϊκό επιδημιολογικά αποκλεισμό (τμημάτων) της Σαγκάης… μέσω Κιέβου…

(Περισσότερα για το θέμα και με άνεση χώρου στο επόμενο cyborg, νο 24, στις αρχές Ιούνη).

Συντονιστείτε!

Αναμνήσεις απ’ το μέλλον

Δευτέρα 25 Απρίλη>> ….Το άρθρο 8 του Καταστατικού της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) ορίζει τα βιολογικά πειράματα ως εγκλήματα πολέμου. Οι ΗΠΑ, ωστόσο, δεν είναι συμβαλλόμενο κράτος στη συνθήκη και δεν είναι υποχρεωμένες να λογοδοτήσουν. Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1972 για την απαγόρευση των βιολογικών όπλων παραβιάζεται ατιμώρητα, καθώς ο αμερικανικός στρατός παράγει τακτικά θανατηφόρους ιούς, βακτήρια και τοξίνες, εκθέτοντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε επικίνδυνα παθογόνα και στις συχνά ανίατες ασθένειες που προκαλούν. Το Πεντάγωνο λειτουργεί εργαστήρια βιολογικού πολέμου σε 25 χώρες σε όλο τον κόσμο. Τα εργαστήρια αυτά χρηματοδοτούνται από την DTRA (Defense Threat Reduction Agency: Υπηρεσία Μείωσης Αμυντικών Απειλών) μέσω του CBEP (Cooperative Biological Engagement Program: Πρόγραμμα Συνεργατικής Βιολογικής Δέσμευσης) με 2,1 δισεκατομμύρια δολάρια και βρίσκονται σε χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, όπως η Γεωργία και η Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή, στη Νοτιοανατολική Ασία και στην Αφρική. Ξεχωρίζει η τοποθεσία των εργαστηρίων βιολογικού πολέμου στα σύνορα της Ρωσίας και της Κίνας, αλλά και στη βόρεια περίμετρο της Αφρικής.

… Εκτός από τη Γεωργία, η Ουκρανία, μια άλλη πρώην σοβιετική δημοκρατία που συνορεύει με τη Ρωσία, φιλοξενεί επίσης αμερικανικά εργαστήρια για πειράματα βιοπολέμου. Η DTRA έχει χρηματοδοτήσει έντεκα βιολογικά εργαστήρια στη χώρα, τα οποία το Κίεβο δεν ελέγχει. Το 2005 έγινε συμφωνία μεταξύ του Πενταγώνου και του Υπουργείου Υγείας της Ουκρανίας, η οποία απαγορεύει στην κυβέρνηση του Κιέβου «να δημοσιοποιεί ευαίσθητες πληροφορίες σχετικά με το αμερικανικό πρόγραμμα και η Ουκρανία υποχρεούται να μεταφέρει στο αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας (DoD) επικίνδυνα παθογόνα για βιολογική έρευνα. Στο Πεντάγωνο έχει παραχωρηθεί πρόσβαση σε ορισμένα κρατικά απόρρητα της Ουκρανίας σε σχέση με τα προγράμματα στο πλαίσιο της συμφωνίας τους».  Ένα από τα εργαστήρια του Πενταγώνου βρίσκεται στο Χάρκοβο, όπου τον Ιανουάριο του 2016 τουλάχιστον 20 Ουκρανοί στρατιώτες πέθαναν από λοίμωξη από ιό που μοιάζει με γρίπη μέσα σε δύο ημέρες και άλλοι 200 νοσηλεύτηκαν, αλλά το Κίεβο δεν ανέφερε το περιστατικό αυτό. Τον Μάρτιο του 2016, σε όλη την Ουκρανία, αναφέρθηκαν 364 θάνατοι, οι περισσότεροι από τους οποίους προκλήθηκαν από τη γρίπη των χοίρων (Η1Ν1), η οποία σύμφωνα με πληροφορίες από τις αρχές του Ντονέτσκ που ηγούνται της αυτονομιστικής εξέγερσης εκεί, οφειλόταν σε διαρροή από το βιολογικό εργαστήριο των ΗΠΑ στο Χάρκοβο. Μια ύποπτη εξάπλωση της λοίμωξης από ηπατίτιδα Α στη νοτιοανατολική Ουκρανία, όπου βρίσκονται τα περισσότερα αμερικανικά εργαστήρια, καθώς και κρούσματα χολέρας, αναφέρθηκε ότι προκλήθηκαν από μολυσμένο πόσιμο νερό.

Αυτό είναι ένα μικρό, ενδεικτικό απόσπασμα από μια κρίσιμη και χρήσιμη ανάλυση που δημοσιοποίησε τον Απρίλη του 2020 ένας ολλανδός γερο-κομμουνιστής, ενεργός αντιφασίστας στα 75 του, σε σχέση με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία… (Υπάρχει ολόκληρη στο τρέχον τεύχος του cyborg, νο 23). Κανείς δεν ασχολήθηκε τότε με τον Kees van der Pijl για να τον χαρακτηρίσει «ψεκασμένο», ούτε τώρα θα ασχοληθεί για να τον υποδείξει σαν «πράκτορα του Putin»… Οι έντιμοι και πραγματικοί κομμουνιστές θεωρούνται στις μέρες μας «αμελητέα ποσότητα». Γραφικοί… (Δεν είναι τέτοιοι, ξέρουν! Καταλαβαίνουν! Αναλύουν! Γραφική (virtual) είναι η καπιταλιστική περίοδος στη δύση! Γραφικοί είναι οι εύπιστοι υποτελείς….)

Ο van der Pijl (όπως είχε δίκιο και τον Απρίλη του 2020 και τον Απρίλη του 2021) έχει δίκιο και τώρα! Το Joνυσταλεάν αναγκάστηκε να παραδεχτεί πως έχει «βιολογικά εργαστήρια» στην ουκρανική επικράτεια (το ομολόγησε μεσ’ απ’ τα δόντια η γνωστή ‘fack EU’ Nuland…), προσπαθώντας να αντιστρέψει την πραγματικότητα: (και γι’ αυτό) θα φταίει ο Putin και οι ρώσοι…

Είναι «ειρηνικά» και για «το καλό της επιστήμης και της παγκόσμιας υγείας» τα biolabs που έχει σπείρει η Ουάσιγκτον σε διάφορα επιλεγμένα μέρη του πλανήτη; Έχουν δίκιο οι δημαγωγοί, ντόπιοι και μη, που κάνουν τα κουνέλια; Είναι σκέτοι συκοφάντες η Μόσχα και το Πεκίνο; Γίνεται παγκόσμιος πόλεμος; Το χακάρισμα του human DNA με κατάλληλα διαμορφωμένους ιούς ή άλλα μέσα είναι άλμα στην υγεία; Αιχμαλωτίστηκαν τα ανθρώπινα κύτταρα (των δυτικών υποτελών) μέσω της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας; Γίνεται πόλεμος εναντίον μας; Παγκόσμιος πόλεμος;

Τι πόλεμος;