Zaporizhzia …

Δευτέρα 5 Σεπτέμβρη>> Όπως σε κάθε πόλεμο έτσι και σ’ αυτό που βρίσκεται σε εξέλιξη στο ουκρανικό πεδίο μάχης δεν χωράνε βεβαιότητες για τα πάντα. Όμως αν (λέμε «αν»…) δεν ξανακούσετε κουβέντα για τον πυρηνικό σταθμό στην Zaporizhzia∙ αν (λέμε «αν»…) δεν ξανακούσετε ότι οι ρώσοι αυτοβομβαρδίζονται για να τρομάξουν την anti-nuke ευρώπη (την ποια;)∙ κι αν (λέμε «αν»…) μέσα στους στροβιλισμούς της δυτικής δημαγωγίας η απειλή του πυρηνικού ολοκαυτώματος (εξαιτίας, προφανώς, της ρωσικής απανθρωπιάς, τι άλλο;) ξεχαστεί, τότε να ξέρετε ότι κάποιοι έπαιξαν-και-έχασαν. Το πάλεψαν, αλλά…

Παρότι τα γεωγραφικά δεδομένα ήταν απολύτως ξεκάθαρα (οι αντιδραστήρες στη νότια όχθη του ποταμού, υπό ρωσικό έλεγχο απ’ τις αρχές Μάρτη, το ουκρανικό πυροβολικό που κτυπούσε στη βόρεια όχθη, απέναντι), στην εποχή του γενικευμένου ψέματος χρειάζονταν και κάποιοι διεθνείς ειδικοί: να πάνε στον σταθμό, να δουν με τα ματάκια τους τι συμβαίνει. «Χρειάζονταν»; Αυτή ήταν η άποψη της απάνθρωπης Μόσχας – για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς το πράγμα είναι απλό: «θάνατος στους ρώσους – μέχρι τον τελευταίο ουκρανό!»

Αυτοί οι ειδικοί, της «διεθνούς υπηρεσίας ατομικής ενέργειας» (του οηε) κατάφεραν να φτάσουν στον σταθμό (μέσω Κιέβου και ουκρανικών περιοχών…), είδαν, μίλησαν. Όμως ακόμα και λίγες ώρες πριν ο τοξικός του Κιέβου και οι διεθνείς σύμμαχοί του προσπάθησαν να τους εμποδίσουν∙ ή να τους ξεγελάσουν…

Έπαιξαν… και έχασαν:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

The Magnitsky act

Δευτέρα 29 Αυγούστου>> Αν έχετε 2 ώρες απ’ την ζωή σας (μην πείτε “αααα… δεν προλαβαίνω”!!! Όχι, μην το πείτε!) και τα αγγλικά σας είναι σε ανεκτό επίπεδο (δεν υπάρχουν ελληνικοί υπότιτλοι) σας προτείνουμε να δείτε αυτήν την ταινία / ντοκυμαντέρ: The Magnitsky Act: Behind the Scenes. Δείχνει πολλά και αποκαλυπτικά για την κατασκευή του «αντι-ρωσισμού» στη δύση, όμως το σημαντικότερο σ’ αυτήν την ταινία είναι ο σκηνοθέτης της. Δυο λόγια, λοιπόν, γι’ αυτόν.

Ο Andrei Nekrasov, 64 χρονών σήμερα, γεννημένος στο (τότε) Λένινγκραντ, είναι ένας πασίγνωστος και πολυβραβευμένος στη δύση σκηνοθέτης. Έχει δουλέψει στα νιάτα του σαν βοηθός του Tarkovsky, κι αυτό δεν είναι λίγο. Όμως μετά το 2001 η δύση δεν ήθελε “ατμοσφαιρικούς” ρώσους σκηνοθέτες. Ήθελε αίμα. Οπότε η ταινία / ντοκυμαντέρ που γύρισε το 2007 σχετικά με την δολοφονία απ’ τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες του πρώην πράκτορα Litvinenko καθιέρωσε πανηγυρικά τον Nekrasov στη δύση σαν τον ικανότερο αντι-καθεστωτικό / αντι-Putin ρώσο κινηματογραφιστή. Όλες οι πόρτες ήταν ανοικτές γι’ αυτόν.

Με αυτά τα «παράσημα», και με χρηματοδότηση από διάφορους ευρωπαίους παραγωγούς και τον γαλλογερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο Arte, ξεκίνησε το 2014 να γυρίσει άλλη μια ταινία / ντοκυμαντέρ, για τον Sergei Magnitsky, που φερόταν δολοφονημένος σε ρωσική φυλακή το 2009, επειδή θα αποκάλυπτε την διαφθορά του ρωσικού καθεστώτος.

Όμως κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, και καθώς το σενάριο του βασανισμού και της δολοφονίας του Magnitsky φαινόταν να κυλάει ομαλά, ο Nekrasov άρχισε να προσέχει πως «κάτι δεν πήγαινε καλά». Συνέχισε τα γυρίσματα, γινόμενος πια ερευνητής / ρεπόρτερ. Και το αποτέλεσμα της έρευνάς του, που πήγε μακριά, πολύ μακρύτερα απ’ ότι φανταζόταν, είναι αυτή η ταινία.

Όλοι όσοι τον αποθέωναν (στη δύση) άρχισαν να τον καταριούνται – για τις αποκαλύψεις του. Εννοείται ότι παρ’ ότι «χρυσό παιδί» και πολυβραβευμένος, η ταινία απαγορεύτηκε παντού στην ευρώπη. Η πρεμιέρα της, που θα γινόταν στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο (!!!) στις 26 Απρίλη του 2016 ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή: αυτά που έδειχνε ο Nekrasov δεν ήταν «τα σωστά»… Ένα βιβλίο, επίσης, με το ίδιο θέμα, απαγορεύτηκε απ’ το amazon…

Δείτε λοιπόν: για το δυτικό πλιάτσικο στη μετασοβιετική ρωσία, για την πολιτική κάλυψη (από κυβερνήσεις και μήντια) των δυτικών πλατσικολόγων, για την δυτική αντιστροφή της πραγματικότητας, και τις αιτίες που το «καθεστώς Putin» έγινε μισητό στη δύση νωρίς νωρίς… Αυτά από έναν σκηνοθέτη υπεράνω υποψίας για «φιλοπουτινισμό»!!!

Το δεύτερο μέτωπο (1)

Δευτέρα 29 Αυγούστου>>Γιατί είναι κάτι σημαντικό; Γιατί είναι σημαντικό για τις ΗΠΑ; Γιατί πρέπει η Αμερική να στηρίξει την Ουκρανία; Και γιατί θα έπρεπε να νοιάζονται οι πολίτες που είναι απλωμένοι στη μεγάλη μας χώρα; Γιατί θα έπρεπε ένας μηχανικός που ζει στο Κάνσας ή ένας δάσκαλος που ζει στο Des Moines να νοιάζονται για το τι συμβαίνει στο Ντονμπάς;

… Βοηθώντας την Ουκρανία υπονομεύουμε την δημιουργία ενός Ρωσο-Κινεζικού άξονα, που μπορεί να ασκήσει την οικονομική και στρατιωτική ηγεμονία του στην Ευρώπη, στην Ασία και στη Μέση Ανατολή. Κάτι τέτοιο θα αποσταθεροποιήσει ακόμα περισσότερο τις ζωές των Αμερικάνων και την οικονομία μας, εδώ, στο εσωτερικό. Πράγματι, ενισχύοντας την Ουκρανία δείχνουμε στην Κίνα το κόστος που θα έχει το να εισβάλει στην Ταϊβάν…. Κοιτάξτε, πρέπει να δράσουμε υποστηρικτικά στην Ουκρανική εδαφική ακεραιότητα, γιατί αν δεν το κάνουμε θα είναι ενάντια στα Αμερικανικά συμφέροντα. Πρόκειται για μια βαθιά Αμερικανική αποστολή… 

Ιδού, έξω απ’ τα δόντια: πρόκειται για μέρος του 4ου παγκόσμιου πολέμου, και εδώ το «μήλο της έριδας» δεν είναι βέβαια η ουκρανία αλλά οι ευρωπαϊκοί καπιταλισμοί! Με πρώτο τον γερμανικό.

Αυτό δεν λέγεται ωμά, υπονοείται καθαρά όμως. Ποιος είναι που μιλάει, και που; Είναι ο αγαπημένος των ελληνικών πολιτικών βιτρινών και αφεντικών, πρώην αμερικάνος υπ.εξ. Mike Pompeo (: «Πομπηίας»), στο «Ινστιτούτο Hudson», στα τέλη του περασμένου Ιούνη.

Οι γενιές των πρωτοκοσμικών που μεγάλωσαν με την βεβαιότητα ότι «δεν θα ξαναγίνει θερμός παγκόσμιος πόλεμος», σε καμία περίπτωση σε πρωτοκοσμικά εδάφη, έχουν πέσει θύματα της ιστορικής τους άγνοιας και των ψευδαισθήσεών τους. Τους κάλεσαν (έτσι γίνεται…) να υποστηρίξουν από το 2014, έστω σιωπηλά, έναν πόλεμο κατά της ρωσίας, για να μην γίνει ένας μεγαλύτερος πόλεμος κατά της ρωσίας∙ μόνο για να τους πετάξουν στα μούτρα τώρα πια ότι αυτός ο «μεγαλύτερος» έχει ήδη ξεκινήσει. Ο «άξονας» (Ουάσιγκτον – Λονδίνο – Αθήνα – Τελ Αβίβ) προσπάθησε να σταματήσει το ευρασιατικό project στην κεντρική ασία, στη μέση Ανατολή, στην ανατολική Μεσόγειο / βόρεια Αφρική… Απέτυχε, ηττήθηκε. Το ότι μετέφερε τον πόλεμο σε ευρωπαϊκό έδαφος (γιατί αυτό είναι που συμβαίνει) ήταν αναγκαστική κίνηση – αλλά οι απλοί ουκρανοί, που σκοτώνονται στα χαρακώματα κατά δεκάδες, δεν το ξέρουν.

Δεν φαίνεται να το ξέρουν ούτε όλοι οι πρωτοκοσμικοί που συστρατεύτηκαν με το νατο (τους). Και τι άραγε περιμένουν σαν “τύχη” τους από έναν πόλεμο που τον ενέκριναν;

(O πρώην γερουσιαστής τα λέει αυτά καταγγέλοντάς τα. Τα καταγγέλει όμως επειδή αυτή είναι η “γραμμή”…)

Μέτωπο του Ειρηνικού 1

Απόσπασμα από άρθρο των καθεστωτικών global times του Πεκίνου στις 3 Αυγούστου

Πέμπτη 18 Αυγούστου>> Τελικά το Πεκίνο δεν εξέτρεψε το αεροπλάνο της γηραιάς κυρίας Pelosi αναγκάζοντάς το να προσγειωθεί (για ανεφοδιασμό) σε κάποιο 3ης κατηγορίας αεροδρόμιο της ενδοχώρας – όπως σχολιάζαμε την 1η Αυγούστου (: Ταϊβάν). Το κινέζικο καθεστώς προτίμησε να κάνει κάτι άλλο: να παρακάμψει την αμερικανική προβοκάτσια αξιοποιώντας την και να σημαδέψει κατευθείαν στο «κυρίως θέμα»: στην ταϊβάν. Η επιλογή έχει διάφορα υπέρ της. Εφόσον η Ουάσιγκτον συνεχίζει την τακτική της «από σπόντα» πρόκλησης του Πεκίνου, αυτό δεν είχε λόγο να ασχοληθεί κατευθείαν με ένα αμερικανικό asset (εννοούμε το αεροπλάνο που μετέφερε την γηραιά κυρία, όχι την ίδια… χα!)

Αλλά η εμφατική, ειδική στρατιωτική επιχείρηση (κάτι θυμίζει αυτή η ορολογία, έτσι δεν είναι;) όπως αυτή ξεκίνησε στις 4 Αυγούστου, δείχνει ότι το Πεκίνο έχει μια γκάμα τακτικών επιλογών – ελπίζοντας ότι θα βραχυκυκλώσει και τελικά θα εξουδετερώσει την Ουάσιγκτον, χωρίς 4ο παγκόσμιο.

Ας τις δούμε.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μέτωπο του Ειρηνικού 2

Οι νησίδες Kinmen όπως φαίνονται απ’ την απέναντι κινεζική ακτή

Πέμπτη 18 Αυγούστου>> Υπάρχει και μια τρίτη, ενδιάμεση επιλογή.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μέτωπο του Ειρηνικού 3

Αμφίβια κινεζικά τεθωρακισμένα στις πρόσφατες ασκήσεις…

Πέμπτη 18 Αυγούστου>> Τι θα κάνει λοιπόν η Ουάσιγκτον στο μέτωπο του Ειρηνικού;

Σε «ανύποπτες» στιγμές η ασταμάτητη μηχανή έχει πει την γνώμη της κάνοντας προβλέψεις:

Στις 22 Απρίλη του 2018 γράφαμε (: ανατολική ασία):

Χωρίς έναν εχθρό που να παρουσιάζεται (απ’ τις ηπα και τους συμμάχους της) σαν «παγκόσμιος κίνδυνος» πώς μπορεί η Ουάσιγκτον να κρατήσει τον στρατιωτικό έλεγχο του Ειρηνικού και της ανατολικής Ασίας; Έχοντας «καβάτζα» την βόρεια κορέα, δοκίμασε επί Ομπάμα να «απλώσει» την ζώνη «διαφύλαξης των συμφερόντων του πλανήτη», αξιοποιώντας τις εδαφικές διαφορές ανάμεσα στη Μανίλα και στο Πεκίνο, στη νότια θάλασσα της κίνας. Όταν ο φρεσκοεκλεγμένος ημι-δικτάτορας των φιλιππίνων Duterte αναποδογύρισε το τραπέζι αρνούμενος να συνεχίσει την κόντρα με το Πεκίνο, η «καβάτζα» της βόρειας κορέας (και των πυρηνικών της) έγινε ο κύριος παράγοντας νομιμοποίησης του αμερικανικού μιλιταριστικού ηγεμονισμού. Τι θα απογίνει αυτός λοιπόν χωρίς τον βάρβαρο «rocket man»;

Υπάρχει, δυστυχώς, ένα ακόμα γεωγραφικό σημείο μέσω του οποίου η Ουάσιγκτον (και το Τόκιο) θα μπορούσαν να υποδαυλίσουν εντάσεις στην ευρύτερη περιοχή, κατά της κίνας: η ταϊβάν.

Και στις 11 Μάη του 2019 (: όλα πάνε καλά 2):

Πριν μήνες η ασταμάτητη μηχανή είχε εκθέσει την εκτίμησή της: κάθε πόντο νομιμοποίησης της μιλιταριστικής της δράσης στον Ειρηνικό που χάνει η Ουάσιγκτον εξαιτίας της διαχείρισης που κάνει το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ στο ζήτημα της βόρειας κορέας, θα επιχειρήσει να τον κερδίσει τραβώντας το χαρτί της ταϊβάν. Και είναι σαφές ότι αυτό κάνει.

Η πρόσφατη διακομματική υπερψήφιση του «νόμου για την βοήθεια στην ταϊβάν 2019» και του «νόμου επιβεβαίωσης της προσήλωσης των ηπα στην ταϊβάν 2019» απ’ τη αμερικανική βουλή των αντιπροσώπων (με ψήφους 414 υπέρ και μηδέν κατά…) είναι ένα ακόμα καρφί στο φέρετρο παλιών (και επανειλημμένων) δεσμεύσεων της Ουάσιγκτον ότι (θα) τηρεί την «πολιτική της μίας κίνας» και ότι δεν θα ανακατεύεται στα ζητήματα της ταϊβάν με τρόπο που να προκαλεί το Πεκίνο. Η τωρινή ακροδεξιά κυβέρνηση του νησιού στηρίζεται πολύ στην Ουάσιγκτον· στην απέναντι μεριά ο Xi δήλωσε ήδη απ’ τον περασμένο Γενάρη ότι δεν αποκλείει την «στρατιωτική λύση» αν η επανένωση της ταϊβάν με την κίνα (στο μοντέλο «ένα κράτος δύο συστήματα» δεν γίνει ειρηνικά). Ακόμα κι αν το κινεζικό καθεστώς έχει την υπομονή να περιμένει την αλλαγή κυβέρνησης στην ταϊβάν στις επόμενες προεδρικές εκλογές (στις 20 Μάη του 2020), δεν έχει σίγουρα την διάθεση να παρακολουθεί το ψοφιοκουναβιστάν να προσπαθεί να το κυκλώσει με διαρκώς επιθετικότερες «πρωτοβουλίες».

Σ’ ένα τέτοιο γενικό ταμπλώ, αυτό το κινεζικό καλάααααααα… στους νέους δασμούς θα έπρεπε να ανησυχεί τους ψοφιοκουναβικούς του αμερικανικού ιμπεριαλισμού…

Στο αμερικανικό άσπρο σπίτι βρισκόταν τότε το ψόφιο κουνάβι. Συνεπώς είναι καθαρό ότι η κλιμάκωση της έντασης κατά της κίνας ως τώρα είναι διακομματική. Στις ταϊβανέζικες εκλογές του 2020 κέρδισε ξανά το φιλοαμερικάνικο “δημοκρατικό, προοδευτικό” κόμμα. Καμία βελτίωση!

Σε σχέση με την αμερικανική επιθετικότητα είναι σημαντικά κι αυτά:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Pig lipstick 1

Δευτέρα 15 Αυγούστου>> Το να παριστάνουν τους ignorants (απέναντι σε αιχμαλώτους πληθυσμούς που θέλοντας-την-ησυχία-τους είναι επίσης ignorants…) μοιάζει να γίνεται μια επιλέξιμη τακτική εκ μέρους ατόμων ή θεσμών που τυπικά (με βάση τον «παλιό κόσμο»…) είναι υποχρεωμένοι να δίνουν λογαριασμό. Το «δεν ξέρω», «δεν το ήξερα» προσθέτει λίγη αθωώτητα στα ελεεινά πρόσωπα της εξουσίας – ε;…

Δεν αναφερόμαστε όμως εδώ στους ανήξερους του εντόπιου ρημαδογκουβέρνου. Αναφερόμαστε στα αμερικανικά CDC, κάτι σαν το «βατικανό» και της ελληνικής υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. Σύμφωνα με το καταστατικό τους, όταν ένα καινούργιο φάρμακο, εμβόλιο (ή «εμβόλιο») μπαίνει μαζικά στην αγορά, τα CDC έχουν υποχρέωση να παρακολουθούν τις παρενέργειες όπως καταγράφονται σε παθητικές βάσεις αναφοράς (σαν το VAERS) και να κάνουν απλές αριθμητικές συγκρίσεις με τις παρενέργειες παλιότερων παρόμοιων σκευασμάτων. Ουσιαστικά, δηλαδή, δεν κάνουν απόλυτη εκτίμηση της ασφάλειας ή της επικινδυνότητας ενός είδους∙ κάνουν σχετική συγκρίνοντάς το με παρόμοια απ’ το παρελθόν. Να η με βάση το καταστατικό τους δέσμευση των CDC τον Γενάρη του 2021, με την έναρξη των πλατφορμιασμών:

Την έκαναν αυτήν την δουλειά, όπως όφειλαν, τα CDC σε σχέση με τις πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης των κυττάρων; Όταν τον περασμένο Μάη τους ζητήθηκε να δημοσιοποιήσουν τα ευρήματά τους, απάντησαν «ααα, δεν ξέρουμε!».

…. Το προσωπικό του Γραφείου Ανοσοποίησης και Ασφάλειας με πληροφόρησε ότι δεν έγιναν [τέτοιες συγκρίσεις / proportial reporting ratios / PRRs] από τα CDC. Επιπλέον η εξόρυξη δεδομένων είναι εκτός των αρμοδιοτήτων της υπηρεσίας…

Μάλιστα: τα CDC έβαλαν κραγιόν στο στόμα τους – και θεωρούν ότι ξεμπέρδεψαν!… Είναι δυνατόν να μην έκαναν αυτές τις συγκρίσεις; Αλλά ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι οι αρμόδιοι λούφαραν, κανείς στα αμερικανικά CDC δεν είδε τον παρακάτω πίνακα που κυκλοφόρησε στα τέλη του 2021, που απλά και καθαρά δείχνει αυτό το PRR που βαρέθηκαν να κάνουν, και μάλιστα όχι γενικά για τις παρενέργειες των πλατφορμών αλλά για τους θανάτους που στο VAERS καταγράφτηκαν σα σχετιζόμενοι με τις πλατφόρμες;

Φυσικά και τον ξέρουν! Φυσικά και έκαναν τις δικές τους συγκρίσεις… Όμως τι να πουν αφού δεν ακολούθησε το υποχρεωτικό επόμενο βήμα, δηλαδή η απαγόρευση των πλατφορμών γενετικής μηχανικής;

Το «ααα, δεν ξέρω…» μοιάζει ότι απαλλάσσει τους συνένοχους του εγκλήματος απ’ την τιμωρία τους. Λίγο νωρίτερα, δρώντας σαν κοινοί διαφημιστές / προαγωγοί, «ήξεραν» βέβαια: τα mRNA εμβόλια κατά της covid-19 είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά στην πρόληψη της μόλυνσης σε πραγματικές συνθήκες διέδιδαν. Κι αυτοί κι όλοι οι υπόλοιποι λακέδες διεθνώς…

Pig lipstick 2

Δευτέρα 15 Αυγούστου>> Κι αφού «δεν ξέρουν τίποτα για τον φόνο» οι κρατικές υπηρεσίες, γιατί να ξέρουν οι ίδιοι οι δολοφόνοι;

Η φαρμακομαφία pfizer συνέταξε τον περασμένο Φλεβάρη (του 2022) μια ακόμα (την 5η κατά σειρά…) πολυσέλιδη έκθεσή της για τους «κινδύνους» απ’ την πλατφόρμα της. Η έκθεση είναι 195 σελίδων. Κι όταν χρειάζονται σχεδόν 200 σελίδες για την καταγραφή (ή την μη καταγραφή…) και την ανάλυση (ή την μη ανάλυση…) των βλαβών που προκαλεί η γενετική μηχανική απ’ τους ίδιους τους κατασκευαστές της, πόσο αυτοκτονικά γελοίο δείχνει εκείνο που έλεγαν οι cardinieroi / pfizeroi, το “σιγά μωρέ, μαλακίες, και η ασπιρίνη έχει παρενέργειες”. Το χαρτάκι στο κουτάκι της ασπιρίνης δεν είναι πολλαπλές εκδόσεις τόμων των 200 σελίδων ο καθένας!!!

Κατά τα υπόλοιπα, φυσικά, ακόμα και οι μέσα-απ’-τα-δόντια παραδοχές των φαρμακομαφιόζων ούτε την δημαγωγία τους εμποδίζουν, ούτε στ’ αυτιά και στα μάτια των ενδιαφερόμενων φτάνουν… Σιγά τώρα!!!

Σε περίοπτη θέση η συγκεκριμένη έκθεση έχει κι αυτόν τον πίνακα:

Πίνακας 67. Κατάλογος των σημαντικών κινδύνων και των πληροφοριών που δεν υπάρχουν

Σημαντικοί διαπιστωμένοι κίνδυνοι: Αναφυλαξία, Μυοκαρδίτιδα και Περικαρδίτιδα

Σημαντικοί ενδεχόμενοι κίνδυνοι: Ενίσχυση της ασθένειας οφειλόμενη στο εμβόλιο (VAED) συμπεριλαμβανόμενης της Ενίσχυσης αναπνευστικής ασθένειας οφειλόμενης στο εμβόλιο (VAERD)*

Δεν υπάρχουν πληροφορίες για:

– Τον εμβολιασμό στη διάρκεια εγκυμοσύνης και θηλασμού

– Τον εμβολιασμό ανοσοκατασταλμένων ασθενών

– Τον εμβολιασμό ευάλωτων ασθενών με συνοσηρότητες (…)

– Τον εμβολιασμό ασθενών με αυτοάνοσες ή φλεγμονώδεις διαταραχές

– Αλληλεπίδραση με άλλα εμβόλια

– Μακροπρόθεσμα στοιχεία ασφάλειας

Ώστε έτσι; «Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τον εμβολιασμό στη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού»; Και οι πάνω από 4.900 περιπτώσεις αποβολής μετά από πλατφορμιασμούς εγκύων στις ηπα, που έχουν καταγραφεί στην VAERS, τι είναι;

«Ααααα… δεν ξέρουμε!» απαντούν τα καθάρματα του συμπλέγματος. «Δεν βρίσκουμε εγκύους που να θέλουν να συμμετάσχουν εθελοντικά σε δική μας έρευνα»…

(Για όλες τις υπόλοιπες φονικές ή σακατευτικές παρενέργειες, τα νευρολογικά προβλήματα, τις θρομβώσεις, τα εγκεφαλικά, την επιθετική εκτόξευση των καρκίνων, την εκτεταμένη εκδήλωση αυτοάνοσων σε υγιείς ανθρώπους, επίσης «δεν ξέρουν». Ούτε, βέβαια, για όσους έχουν υποκείμενα νοσήματα, που ήταν ο πρώτος στόχος μαζικού πλατφορμιασμού με την υπόσχεση ότι «έτσι δεν θα κινδυνέψουν»).

Παλιο έλλειψη πληροφόρησης, τι κάνεις στους καλύτερους τεχνικούς!… Nα όμως τα στοιχεία απ’ την συγκεκριμένη βάση, την Vaers (από δύο διαφορετικές πηγές) από τις 14 Δεκέμβρη του 2020 ως τις 5 Αυγούστου του 2022, σε ότι αφορά τις «παρενέργειες» των πλατφορμών – ή, με στρατιωτική ορολογία αφού γίνεται πόλεμος, τις «παράπλευρες απώλειες»:

30.162 θάνατοι / δολοφονίες (19.462 της pfizer, 8.038 της moderna, 2.613 της johnson&johnson)

172.590 νοσηλείες

15.805 νευρολογικά προβλήματα (Bells palsy)

4.922 αποβολές

16.197 καρδιακές προσβολές

51.337 περιστατικά μυοκαρδίτιδας / περικαρδίτιδας

56.477 ολική αναπηρία

14.486 περιστατικά έρπη ζωστήρα (αυτοάνοσο…)

….

Και να ο επικαιροποιημένος πίνακας των θανάτων από εμβόλια και απ’ το 2021 από πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, πάλι απ’ την Vaers, από το 1990 ως τον Αύγουστο του 2022 – για τις συγκρίσεις:

Γαμώτο… αυτή η παλιο έλλειψη πληροφόρησης… Πόσο αθωωτική δείχνει, ε;

*Πρόκειται για την ADE για την οποία έχουμε γράψει και παλιότερα και στο πρόσφατο παρελθόν…

 

Κι άλλη άγνοια!

Δευτέρα 15 Αυγούστου>> Ίσως αυτό το «ααα, δεν ξέρω» να είναι μια καινούργια, ύπουλη «πανδημία» και μας το κρύβουν. Θέλουν να την κρατήσουν για τους εαυτούς τους! Επεκτείνεται γρήγορα πάντως!

Θα έχετε ακούσει για ένα πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος στην ZaporizhziaΤο μεγαλύτερο στην ευρώπη – λένε. Με έξι αντιδραστήρες.

Το προφορικό (από καθεστωτικό ρ/σ υψηλής ακροαματικότητας, τον «real fm») σχετικό ρεπορτάζ, ξεκινούσε την περασμένη Παρασκευή με την “προειδοποίηση του ουκρανού υπουργού εσωτερικών προς την ευρώπη ότι μπορεί να συμβεί μεγάλη καταστροφή στην Zaporizhzia”, και συνέχιζε επί λέξει μ’ αυτήν ακριβώς την φράση:

Ο υπό ρωσικό έλεγχο σταθμός δέχεται βομβαρδισμούς…

Το αντίστοιχο γραπτό ρεπορτάζ (από την καθεστωτική «καθημερινή») την ίδια ημέρα, κάτω απ’ τον παραπλανητικό τίτλο «Το Ντονμπάς θα κτυπήσουν οι Ρώσοι», ξεκινούσε ως εξής:

Συνεχίστηκαν οι ρωσικοί βομβαρδισμοί χθες σε όλη τη γραμμή του μετώπου στην Ουκρανία, με πυρά να δέχεται και η περιοχή γύρω από τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια…

Τι καταλαβαίνετε; Απ’ το δεύτερο ότι οι ρώσοι «ρίχνουν πυρά στην περιοχή γύρω από τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια»… αλλά απ’ το πρώτο ότι «ο σταθμός είναι υπό ρωσικό έλεγχο». Οπότε προκύπτουν δύο ενδεχόμενα, και τα δύο σαν παραδείγματα της αποβλάκωσης που συστηματικά προάγει το καθεστώς:

-είτε ο ρώσικος στρατός αυτοβομβαρδίζεται, για άγνωστους λόγους∙

– είτε κάποιοι άγνωστοι, μυστηριώδεις, για τους οποίους «κανείς δεν ξέρει τίποτα» βομβαρδίζουν έναν πυρηνικό σταθμό… ίσως να είναι από τον Δ του Κενταύρου…

Τι συμβαίνει, λοιπόν, εκεί; Γιατί στη δύση «κανείς δεν ξέρει» ποιοι βομβαρδίζουν τον μεγαλύτερο πυρηνικό σταθμό της ευρώπης; Γιατί στη δύση «κανείς δεν ξέρει» τον λόγο που τον βομβαρδίζουν; Γιατί στη δύση κανείς δεν κάνει κεφαλοκλείδωμα σ’ αυτούς που παίζουν με το ενδεχόμενο μιας πυρηνικής καταστροφής κολοσσιαίου μεγέθους; Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτή η ελεεινή εγκληματική συνενοχή;

Να πως έχουν τα πράγματα:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Hiroshima

Δευτέρα 8 Αυγούστου>> Στις 6 Αυγούστου του 1945 και ξανά στις 9 του ίδιου μήνα, με δύο ατομικές βόμβες ο αμερικανικός στρατός εξόντωσε πάνω από 100.000 αμάχους, άντρες, γυναίκες, παιδιά, στη Χιροσίμα και πάνω από 70.000 στο Ναγκασάκι∙ πολύ περισσότεροι ήταν όσοι / όσες υπέφεραν την υπόλοιπη ζωή τους απ’ την ραδιενέργεια. Οι βόμβες ήταν επιστημονικό, επιστημονικότατο κατόρθωμα των κορυφαίων δυτικών φυσικών και τεχνικών (Manhattan project) που δούλευαν στις ηπα πάνω στην πυρηνική διάσπαση (και την οπλοποίησή της…) απ’ το 1939. Η χρήση των ατομικών βομβών κατά αμάχων «δικαιολογήθηκε» με το επιχείρημα πως με την μαζική δολοφονία τους σώθηκαν ζωές αμερικάνων στρατιωτών, στην επιχείρηση κατά της ιαπωνίας…

Πριν 72 χρόνια έγινε αυτό το διπλό και ιστορικά ανεξίτηλο «κατόρθωμα»: Πρώτον η επιστήμη (δηλαδή οι επιστήμονες και οι τεχνικοί) απέδειξαν πόσο φονικοί μπορούν να γίνουν αν πληρωθούν γι’ αυτό. Και δεύτερον, καθιερώθηκε η άποψη ότι τα πιο φρικτά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας μπορούν να νομιμοποιηθούν αρκεί εκείνος που τα κάνει να νικήσει. Η «εξοικονόμηση δυνάμεων» δικαιολογεί οποιαδήποτε σφαγή, αρκεί να είσαι ο νικητής.

Τα επόμενα χρόνια και τις επόμενες δεκαετίες ο πλανήτης, ειδικά ο καπιταλιστικός βορράς του, έζησε (και ζει) κάτω απ’ τον ομολογημένο ή ανομολόγητο φόβο πως εκείνο που έγινε δυο φορές σε ιαπωνικό έδαφος μπορεί να γίνει κι άλλες, αλλού. Αυτό ήταν το τρίτο σκέλος του αμερικανικού κατορθώματος το 1945: η δημιουργία των fear factories, για μαζική κατανάλωση.

Η ιδέα ότι οι εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας τιμωρούνται είναι εντελώς λανθασμένη: αν νικήσουν απολαμβάνουν την επιτυχία τους παραμένοντας πάντα εγκληματίες. Η ιδέα, επίσης, ότι η επιστήμη και η τεχνολογία είναι ουδέτερες είναι νεκρή απ’ το 1945 (στην πραγματικότητα απ’ τον Α παγκόσμιο). Μόνο οι εγκάθετοι και οι ηλίθιοι εξακολουθούν να διαδίδουν τέτοια ψέματα.