Tag: ηπα

Ραντεβού στη Σιγκαπούρη;

Πέμπτη 31 Μάη. Οι 12 ημέρες ως την (εικαζόμενη…) ημερομηνία του ραντεβού του ψόφιου κουναβιού με τον little rocket man είναι αρκετές για να αναβληθεί και ξε-αναβληθεί κανά δυο φορές. Ωστόσο, η σοβαρότητα του πράγματος φαίνεται απ’ την σύγκλιση και άλλων στην ασιατική (άλλοτε ) «τίγρη».

Πρώτα απ’ όλα, αν το ραντεβού γίνει, θα είναι εκεί και ο Moon. Ο αίρων τις παλιές αμαρτίες της Σεούλ: ο Moon, έχοντας αναλάβει να λέει και να κάνει εκείνα που δεν πρέπει να κάνει ή να πει ο Kim, δεν πρόκειται να αφήσει το ψόφιο κουνάβι να γυρίσει στην Ουάσιγκτον χωρίς να υποστεί την μεγαλύτερη δυνατή «πίεση». Έτσι προωθεί την ιδέα μιας «τριμερούς συνάντησης» (βόρεια και νότια κορέα και ηπα) μετά την διμερή συνάντηση. Καταλαβαίνουμε (χοντρικά) τι θέλει να αποφύγει.

Υπάρχει, όμως, και η αντίθετη μεριά. Το Τόκιο και ο ακροδεξιός πρωθυπουργός του έχει προφανώς επικοινωνία με το αμερικανικό βαθύ κράτος. Έτσι ο ιάπωνας υπ.εξ. Taro Kono πρόκειται να πάει στη Σιγκαπούρη στις 9 Ιούνη, για να τα πει τετ α τετ με τους αμερικάνους του Bolton και του Pompeo που θα βρίσκονται ήδη εκεί. Αν χρειαστεί, θα κάτσει περισσότερες ημέρες ώστε να τα πει με τον ίδιο τον Pompeo που θα συνοδεύει το ψόφιο κουνάβι – πριν το ραντεβού με τον Kim.

Δρώντας σαν λόμπυ το Τόκιο θέλει να πιέσει το ψόφιο κουνάβι (μέσω των «σωματοφυλάκων» του) για σκληρή στάση απέναντι στον Kim. Που σημαίνει: να βάλει ζόρικους όρους. Η ακροδεξιά μιλιταριστική κυβέρνηση του Abe βρίσκεται σ’ αυτήν την δύσκολη θέση: ενώ για τον ιαπωνικό ιμπεριαλισμό, μεσομακροπρόθεσμα, ο περιορισμός του αμερικανικού πατερναλισμού θα ήταν ευλογία, ο Abe δεν μπορεί να πουλήσει κάτι τέτοιο τοις μετρητοίς: μια υποχώρηση των ηπα εξαιτίας των ελιγμών του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ και η προοπτική «ειρήνης στην κορεατική χερσόνησο» θα στερούσε άμεσα τα ιδεολογικά και πολιτικά του στηρίγματα στην ιαπωνική κοινωνία. Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση, με τον «σύμμαχο» σε υποχώρηση, θα έπρεπε να διαπραγματευτεί με τις κορέες (έχουν διάφορα θέματα, συνοριακές διαφορές και όχι μόνο) από θέση αδυναμίας.

Προσπαθεί το Τόκιο, λοιπόν, να κρατήσει τον γυμνό βασιλιά (το ψόφιο κουνάβι) στην δική του τροχιά…

(Εν τω μεταξύ μεθαύριο θα γίνει άλλη μια υψηλόβαθμη συνάντηση αντιπροσωπειών των δυο κορεών… Μα τι κουβεντιάζουν τώρα που δεν υπάρχει το μείζον θέμα με τα καλτσάκια των αθλητριών για τους χειμερινούς ολυμπιακούς; Μπας και παίζουν κανά παραδοσιακό κορεατικό επιτραπέζιο;)

Συρία 2

Τετάρτη 30 Μάη. Προκύπτει μεν «ειδησειογραφικά» μένει ωστόσο να αποδειχθεί κάτι που είχε υπαινιχτεί η ασταμάτητη μηχανή: ότι το Τελ Αβίβ έχει αναγκαστεί (απ’ την Μόσχα) να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι θα χάσει τα προγεφυρώματά του (στους αντικαθεστωτικούς εκεί δηλαδή) δίπλα απ’ τα υψώματα του Γκολάν, στην Dara’a. Και ότι ο συριακός στρατός «έχει δικαίωμα» να ανακαταλάβει κι αυτήν την ζώνη.

Αλλά η Ουάσιγκτον δεν δεσμεύεται απ’ αυτό deal. Συνεπώς ο “συμβιβασμός” του Τελ Αβίβ είναι τρικ. Η στάση της Ουάσιγκτον (για λογαριασμό του Τελ Αβίβ) είναι άλλος λογαριασμός.

Όσο για τον ιρανικό στρατό ή τους υποστηριζόμενους απ’ την Τεχεράνη μισθοφόρους στη συρία, αυτοί δεν έχουν λόγο (προς το παρόν) να φτάσουν φανερά σε απόσταση βολής απ’ τα κατεχόμενα παράνομα απ’ το ισραήλ συριακά υψώματα. Δεν είναι αυτός ο κύριος στόχος της Τεχεράνης. Ο κύριος στόχος της είναι η άμεση συνάφεια με τον λίβανο (και την Χεζμπ’ αλλάχ). Κι αυτό είναι αδύνατο να το εμποδίσει το μιλιταριστικό Τελ Αβίβ, χωρίς έναν all out πόλεμο (που οι πιο φασίστες ισραηλινοί θα εύχονταν) – με εξαιρετικά αμφίβολα αποτελέσματα.

Θεία Λίτσα πότε θα γκαζώσεις;

Τετάρτη 30 Μάη. Δυστυχώς η βαθιά ελληνική ψυχή στο προπαγανδιστικό σκέλος της (η ακόμα εξαφανισμένη και αγνοούμενη θεία Λίτσα έχει πολλά σκέλη… Είναι σαρανταποδαρούσα!) κοιτάει ακόμα βόρεια.

Αλλά το «δώσε πόνο» δεν είναι στο «όνομά της..» Αυτό το θέμα έχει λήξει, και απλά η Αθήνα να συνεχίσει να έχει μεγάλα αυτιά και μουστάκια, δηλαδή να παριστάνει τον κούνελο. Εκεί που στ’ αλήθεια πονάει η πατρίς είναι στα «οικόπεδα» της ανατολικής Μεσογείου.

Όλο το σχέδιο, συμπεριλαμβανομένης της μεγαλοφυούς «περικύκλωσης της Μεσογείου» είχε σαν προϋπόθεση εκτός από ένα – δύο – τρία αμερικανικά αεροπλανοφόρα (άντε και ένα αγγλικό) στην περιοχή, και το εξής: ποτέ να μην ανοίξουν παραγωγικές γεωτρήσεις στα λιβανέζικα και στα συριακά θαλάσσια οικόπεδα, τα οποία (λένε οι ειδικοί) υπόσχονται πολλά σε φσσσσςςςςςςςς! Γκάζι δηλαδή, να σνιφάρεις, να γουστάρεις!!!

Αν αρχίσει τέτοιο αντι-αμερικάνιο φσσσσσςςςςς, θα μπλέξουν οι σωλήνες! Πιο σωστά, το πράγμα έχει ήδη μπλέξει σε σχέση με τότε που αυτά τα όνειρα είχαν την μορφή χαρτών στις μασχάλες του ογκόλιθου έλληνα υπ.εξ. Nick the greek, που έτρεχε στην φρεσκο-ψοφιοκουναβική Ουάσιγκτον να πείσει για την «ελληνική στρατηγική» όποιον δεχόταν να αφιερώσει κανά μισάωρο… Έχει μπλέξει το πράγμα σε σχέση με τις φαντασιώσεις των αρχών του 2017.

Σημάδι σοβαρό του μπλεξίματος είναι ότι το ρωσικό πολεμικό ναυτικό (κοίτα κάτι πράγματα!) ανακοίνωσε πρόσφατα μόνιμες περιπολίες, 24/7, στα ανοικτά των συριακών ακτών (γιατί διάολε;). Και η Άγκυρα ετοιμάζεται να εδραιωθεί σ’ αυτό που θεωρεί (και δικαιούται) σαν δική της αοζ στην ανατολική Μεσόγειο· κάτι που παρά τις ελληνικές φαντασιώσεις δεν θα της το αμφισβητήσει κανένα αεροπλανοφόρο.

Όχι, δεν έχει βουλιάζει το ελληνικό κεφάλαιο!!! Μάλλον το αντίθετο: οι έλληνες γκαζάδες εφοπλιστές έχουν κάνει τα deal τους, πίσω απ’ τα εθνικά παραμύθια για μαζική κατανάλωση, με “σκλαβωμένα οικόπεδα” και “εθνικούς σωλήνες”. Εκείνο που θα βουλιάξει αργά ή γρήγορα είναι η «υλική βάση» της ελληνική κρατικής / παρακρατικής εθνική ρητορικής – δικαιολόγησης του άξονα Αθήνα – Λευκωσία – Τελ Αβίβ, ο θρυλικός «αγωγός» δηλαδή. Και δεν θα βουλιάξει στη θέση του· θα βουλιάξει σαν ιδέα.

Επειδή όμως εκτός από μια χούφτα αυτόνομους εργάτες και μια μικρή αριστερίστικη ομάδα κανείς άλλος δεν ασχολείται με το θέμα, ακόμα και χωρίς σωλήνα το παραμύθι θα συνεχίσει· χωρίς υλική βάση. Σιγά τώρα!!!

Πως θα ήταν η «κόκκινη μηλιά» αν ήταν «μπλε γκαζιά»;

Μπίζνες και συμμαχίες

Τρίτη 29 Μάη. Η ε.ε. (δια της σκιώδους υπ.εξ. της Mogherini) ορκίζεται πως όχι μόνο θα συνεχίσει να τηρεί την συμφωνία για τα ιρανικά πυρηνικά, αλλά και ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να προστατέψει τις μπίζνες των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων στο ιράν.

Ίσως δεν καταφέρει πολλά, στο βαθμό που οι θιγόμενες εταιρείες έχουν μεγάλες δουλειές και στις ηπα. Όμως φαίνεται ότι η ε.ε. ή έστω αρκετά κράτη μέλη της, ειδικά της ευρωζώνης, είναι αναγκασμένα να βρουν εναλλακτικές χρηματοπιστωτικές διαδικασίες για να παρακάμπτουν αυτό που είναι ξεκαθάρα και οριστικά το τελευταίο αμερικανικό όπλο πριν τις βόμβες: τις «οικονομικές κυρώσεις».

Η γαλλική total δείχνει ότι θα δυσκολευτεί να κρατήσει την μεγάλη μπίζνα εκμετάλλευσης του ιρανικού κοιτάσματος φυσικού αερίου στο νότιο Pars – μια κινεζική εταιρεία είναι έτοιμη να την αντικαταστήσει. Απ’ την άλλη αύξησε το ποσοστό της στην εκμετάλλευση σε ρωσικό κοίτασμα στην Αρκτική, όπου θα συνεργαστεί με την ρωσική Novatek και κινέζικες αντίστοιχες. Κάτι είναι κι αυτό…

Τέτοιου είδους οικονομικοί συνεταιρισμοί δεν διαμορφώνουν υποχρεωτικά «πολιτική κρατικών μπλοκ» – αν και είναι αναμενόμενο ότι Βερολίνο, Παρίσι και Ρώμη θα ήθελαν να αυτο-προσδιοριστούν περισσότερο στις σχέσεις τους με την Μόσχα. Θα πρέπει να εννοούνται (αυτοί οι συνεταιρισμοί) περισσότερο σαν τακτικές κινήσεις, εδώ ή εκεί, παρά σαν έκφραση κάποιας στρατηγικής επιλογής (αναφερόμαστε πάντα στα ευρωπαϊκά κράτη). Κάνουν, όμως, τις αμερικανικές κινήσεις διατήρησης του παγκόσμιου ελέγχου και της ηγεμονίας όλο και πιο αναποτελεσματικές, όλο και πιο «απελπισμένες»…

Όπλα, μπίζνες και συμμαχίες

Τρίτη 29 Μάη. Αντέχει η αμερικανική lockheed martin να μην πουλήσει τα 100 f-35 που έχει παραγγείλει η Άγκυρα; Αντέχει να της προτείνει να τα αγοράσει «λειψά», όπως (λέγεται ότι) απαιτεί το Τελ Αβίβ; Εντέλει η ψοφιοκουναβική ρητορική για «περισσότερες δουλειές» αντέχει να διώξει έναν καλό πελάτη (και συμπαραγωγό του όπλου, για να μην ξεχνιόμαστε), ε;

Δεν το ξέρουμε… Τα ρωσικά Su-57, που πιθανόν να αποδειχθούν ανώτερα των αμερικανικών f-35 (στη μισή τιμή!) θα χρειαστούν κάποιο χρόνο για να μπουν σε «γραμμή παραγωγής» για εξαγωγές· δεν είναι εναλλακτική για την Άγκυρα στο κοντινό μέλλον. Τα Su-35, ωστόσο, είναι: δοκιμασμένα, ήδη σε μαζική παραγωγή και σε εξαγωγές, και όχι de facto υποδεέστερα των f-35 σε αερομαχίες. Για την ακρίβεια οι “ειδικοί” υποστηρίζουν ότι αν πρόκειται να εμπλακούν σε αερομαχία τα δύο μοντέλα, το μόνο που μπορούν να κάνουν τα f-35 είναι να τα μαζέψουν και να εξαφανιστούν απ’ τον ορίζοντα…

Εν τέλει η εμπειρία και οι ικανότητες των χειριστών / πιλότων παίζουν (όπως σε οποιαδήποτε μηχανή, πολεμική ή όχι) σημαντικό ρόλο. Και τα f-35 μπορεί να είναι μια ακριβή πολυτέλεια για τον τουρκικό μιλιταρισμό, ενόσω έχει καλύτερες, φτηνότερες και πιο αξιόπιστες επιλογές.

Ωστόσο η οικονομική διάσταση της αγοράς (ή της ακύρωσής της), σημαντική από μόνη της, προστίθεται στην γεωπολιτική. Αν «μέλη του νατο» αρχίσουν να αγοράζουν όπλα που παράγονται εκτός νατο (και η Άγκυρα έχει κάνει ήδη το πρώτο βήμα με τους S-400) και, επιπλέον, έχουν την δική τους ιμπεριαλιστική ατζέντα που ταιριάζει μ’ εκείνην “αντιπάλων”, τότε τι σόι συμμαχία είναι αυτή τόσο από «στρατιωτική» όσο και από «πολιτική» άποψη;

Έλα ντε…

Θέμα επαγγελματισμού

Δευτέρα 28 Μάη. Ο Moon Chung-in είναι γνωστός πανεπιστημιακός στη Σεούλ και (αυτό είναι σημαντικότερο) ειδικός σύμβουλος του προέδρου Moon για την εξωτερική πολιτική και την εθνική ασφάλεια. Αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι οι δυο Moon, ο πρόεδρος και ο ειδικός σύμβουλος, συμφωνούν σε όλα.

Οπότε οι απόψεις του Moon–σύμβουλου για το ψόφιο κουνάβι, όπως τις εξέφρασε σε εκδήλωση στις 25 Μάη (μετά την ακύρωση και πριν την ξε-ακύρωση) μπορεί να είναι και προσωπικές του:

… Ο πρόεδρος Trump είναι άνθρωπος της αγοράς ακινήτων. Αν η τιμή σε κάτι δεν του αρέσει, θα αφήσει την κάρτα του λέγοντας «πάρτε με τηλέφωνο αν αλλάξετε γνώμη». Αυτό μοιάζει μ’ ότι κάνει [για το ραντεβού]….

… Ο Trump παρουσίαζε τηλεοπτικά show στον παρελθόν κι αυτό το είδος των σύντομων δραματοποιήσεων μοιάζει σα στοιχείο ενός τέτοιου τηλεπαρουσιαστή…

Χμμμμ… Έχουν χιούμορ οι νοτιοκορεάτες καθεστωτικοί. Διότι θα μπορούσε κάποιος να τους πει, πάλι καλά που ο αμερικάνος πρόεδρος είναι μεσίτης και τηλεπαρουσιαστής… και δεν είναι χειρούργος ή μπογιατζής… Γιατί τότε διαπιστώσεις του είδους «σφάζει με το μπαμπάκι» ή «την βάψαμε» θα προκαλούσαν, πράγματι, σοβαρή ανησυχία…

(φωτογραφία: Ο Moon Chung-in είναι στα αριστέρα του πάνελ, στην εκδήλωση στις 25 Μάη, με θέμα “οι ενδοκορεατικές σχέσεις και το μέλλον της κορεατικής χερσονήσου”).

Συρία 1

Κυριακή 27 Μάη. Και να ήθελε κάποιος να αμφισβητήσει το «τέλος του πολέμου δι’ αντιπροσώπων» και την άμεση εμπλοκή των αφεντικών των αντικαθεστωτικών στη συρία, αυτά τα αφεντικά δεν τον αφήνουν ν’ αγιάσει. Εντάξει, λοιπόν. Ο τοπικός χωροφύλακας (το ισραηλινό κράτος) μπορεί να έχει «δεσμευτεί» (κατά κάποια έννοια) να μην υποστηρίξει τους υπαλλήλους του στην Dara’a απέναντι στον συριακό στρατό ‘n’ friends. Αλλά το μεγάλο αφεντικό, στην Ουάσιγκτον, δεν δεσμεύεται – έτσι δεν είναι;

Έτσι είναι! Συνεπώς το αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών (αποικιών κλπ) εξέδωσε ανακοίνωση όπου δηλώνει έτοιμο για αντίποινα αν «το καθεστώς Άσαντ παραβιάσει την εκεχειρία» στην Dara’a, για την οποία η Ουάσιγκτον νοιώθει όλο το βάρος των ευθυνών της σαν μια απ’ τις δυνάμεις που υπέγραψαν (μαζί με την ρωσία και την ιορδανία) για την δημιουργία της.

Για το πάθος του αμερικανικού βαθέος κράτους να τιμάει την υπογραφή των πολιτικών βιτρινών του όλα είναι γνωστά. Π.χ. η συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν: τελευταίες θα αποχωρήσουν απ’ αυτήν οι ηπα!!! Τουλάχιστον, όμως, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός μας ενημέρωσε ότι προκειμένου για τα συμφέροντα του ισραηλινού σύμμαχού του δεν θα επιστρατεύσει κάτι αποτυχημένους επαγγελματίες προβοκάτορες σαν τα «άσπρα κράνη» και τις περιορισμένες σκηνοθετικές δυνατότητές τους σε μια ακόμη «απόδειξη» χρήσης χημικών απ’ το καθεστώς Άσαντ. Έχουν χαθεί πια τόσα και τόσα με όλους αυτούς τους ερασιτέχνες! Οπότε τους αντικαθεστωτικούς στη Dara’a (όσους, τέλος πάντων, δεν παραδοθούν και προτιμήσουν να βγάλουν μερικά ακόμα “τίμια λεφτά” απ’ τους ως τώρα εργοδότες τους) η αμερικανική (και, υποθέτουμε, όχι μόνο) αεροπορία θα τους υπερασπιστεί αυτοπροσώπως απ’ το πρώτο δευτερόλεπτο!

Βλέπετε υπάρχει διακύβευση: η οδική σύνδεση συρίας – ιορδανίας…

Κορέες 1

Κυριακή 27 Μάη. «Έκπληξη» η νέα συνάντηση, χτες, Moon και Kim; Όχι βέβαια!!! Ήταν γνωστό (στην ασταμάτητη μηχανή) ότι κανονιζόταν ραντεβού τους ως το τέλος του μήνα· αλλά, φευ, δεν ξέραμε την ημερομηνία. Όμως όσοι μιλάνε για «έκπληξη» πιάνονται στα πράσα. Είτε σαν άσχετοι, είτε – ακόμα – και σαν εγκάθετοι. Το ότι δεν την ανακοίνωσαν απ’ τα πριν, ναι, αυτό είναι γεγονός. Αλλά γιατί θα έπρεπε να δίνουν λογαραριασμό; Όχι «έκπληξη» πάντως!!! Αναγκαιότητα, και μάλιστα επείγουσα: κοτζάμ ψόφιο κουνάβι προσπαθεί να ξαγκιστρωθεί, και δεν θα είχαν τίποτα να κουβεντιάσουν οι ψαράδες του;

Όπως σωστά (και λογικά) είχε προβλέψει η ασταμάτητη μηχανή, μετά το πάγωμα της Ουάσιγκτον, ένα επιπλέον βάρος έχει πέσει στους ώμους του νοτιοκορεάτη Moon. Μαθαίνουμε τώρα ότι σε «συνάντηση έκτακτης ανάγκης» του εθνικού συμβουλίου της νότιας κορέας, που έγινε στις 25 Μάη (μετά το ψοφιοκουναβικό «όχι…») ο Moon ξεκαθάρισε ότι «η διαρκής ειρήνη στην κορεατική χερσόνησο και η αποπυρηνικοποίησή της» (προσέξτε παρακαλούμε: μιλάει για την αποπυρηνικοποίηση ΟΛΗΣ της χερσονήσου, όχι μόνο του βόρειου τμήματός της…) είναι ιστορικά καθήκοντα που ούτε μπορουν να εγκαταλειφθούν, ούτε να καθυστερήσουν. Η σοβαρότητα των μερών που έχουν αποφασίσει να λύσουν αυτά τα προβλήματα παραμένει ισχυρή» – εννοούσε, οπωσδήποτε, τις δύο κορέες. Για την σοβαρότητα…

Όπως εξήγησε μετά την σύσκεψη στους δημοσιογράφους ένας αξιωματούχος του νοτιοκορεατικού «μπλε σπιτιού», «… με δεδομένες τις δυσκολίες της κατάστασης, ο πρόεδρος [Moon] θεωρεί ότι οι δύο ηγέτες πρέπει να βρουν έναν τρόπο να επικοινωνούν απευθείας και να εμπλακούν σε άμεσο διάλογο…» Οι δύο ηγέτες στους οποίους αναφέρθηκε ο εκπρόσωπος του Moon είναι ο ίδιος (εννοείται) και … το ψόφιο κουνάβι…  Σύμφωνα με τον ίδιο εκπρόσωπο ο Moon έχει αποφασίσει να «κάτσει στην θέση του οδηγού» για να εξασφαλιστεί η ειρήνη στην κορεατική χερσόνησο.

Σε απλά ελληνικά αυτά σημαίνουν ότι ο Moon, αναλαμβάνοντας ένα μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης σε σχέση με τον Kim, θα προσπαθήσει να συνεχίσει να ρυμουλκεί το ψόφιο κουνάβι, έξω (και ενάντια) απ’ την επιρροή του κάθε Bolton.

Μια «τηλεπαθητική» προσπάθεια τέτοιου είδους θα ήταν εκτός πραγματικότητας! Ο σχεδιασμός του Moon όπως τον εντοπίζουμε πίσω απ’ τις γραμμές διάφορων νοτιοκορεατικών δηλώσεων και ανακοινώσεων είναι (σε συνεννόηση με τον Kim) ακόμα εντατικότερες κινήσεις / βήματα συνεννόησης μεταξύ τους. Άλλοτε σαν «έκπληξη», άλλοτε αναγγελμένα απ’ τα πριν. Θα το περιγράφαμε χυδαία ως εξής: θα σας δώσουμε [ω αμερικάνοι] όσο λιγότερα περιθώρια μιλιταριστικής όξυνσης είναι δυνατόν… Κι εσύ ψοφιοκούναβε να ξέρεις ότι την ειρήνη στην κορεατική χερσόνησο θα την πετύχουμε και μόνοι μας… Οπότε θα πάρουμε οι δυο μας το νόμπελ ειρήνης, κι εσύ θα κοιτάς! Υποθέτουμε ότι σ’ αυτό το μοτίβο δεν θα είναι ο Moon που θα ψάχνει να ξεμοναχιάσει τηλεφωνικά το ψόφιο κουνάβι, αλλά το ψόφιο κουνάβι που θα τον παίρνει κρυφά τηλέφωνο, απ’ το μπάνιο του άσπρου σπιτιού, τρώγοντας τα νύχια του… (Αστειευόμαστε, αν και όχι εντελώς…)

Είναι αυτή η αιτία που ασταμάτητη μηχανή έχασε το timing της συνάντησης που έγινε χτες, την οποία την περίμενε μετά από λίγες ημέρες· και μετά από ανακοίνωση: ο Moon δεν αστειεύται, ούτε πρόκειται τους εγκάθετους διεθνείς δημαγωγούς να του σκάψουν τον λάκκο! Δεν πειράζει για την ασταμάτητη μηχανή που έπεσε δυο τρεις μέρες έξω· μαθαίνει! Είναι εύλογο το οτι υπήρξε μια επιτάχυνση. Όχι μόνο για να δημιουργηθεί περιθώριο και για άλλη / άλλες συνάντηση / συναντήσεις Kim Moon ή εκπροσώπων τους τις αμέσως επόμενες ημέρες ή λίγες εβδομάδες (μετά και την επίσκεψη Lavrov στην Πγιονγκγιάνκ) αλλά και για να επιβεβαιωθεί στην Ουάσιγκτον η ανησυχία ότι υπάρχει και plan Β για να πεταχτεί έξω απ’ την ειρηνευτική διαδικασία: χωρίς συνάντηση με τον Kim!!!

Οι περί τον Moon νοτιοκορεάτες αξιωματούχοι το θέτουν ως εξής: η σταθερή βελτίωση των ενδο-κορεατικών σχέσεων είναι ο μοχλός για να αλλάξουν οι θέσεις των ηπα. Με τα δικά μας λόγια θα ήταν: όχι μόνο η σταθερή βελτίωση των σχέσεων αλλά και το θέαμά τους· όχι απλά «για να αλλάξουν οι θέσεις των ηπα» αλλά για να συρθεί η Ουάσιγκτον σε μια «διαπραγμάτευση» που έχει γίνει ερήμην της και εναντίον των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων της.

Αγκαλιές και φιλιά λοιπόν (πάνω φωτό). Και μετά απ’ αυτό η Ουάσιγκτον στέλνει μαλλιοκούβαρα 30 (!!!) ειδικούς της στη Σιγκαπούρη για να συζητήσουν αν και πως μπορεί να γίνει το ραντεβού με τον Kim. Θα θέλαμε να ξέρουμε: θα κρατούν μαζί τους και πετσέτες για να σκουπίσουν τα δάκρυά τους που “συγγνώμη, έγινε παρεξήγηση, εμείς πάντα θέλαμε, αλλά νομίζαμε ότι εσείς δεν θέλατε, και μετά ούτε εμείς θέλαμε, αλλά εσείς θέλατε, και μετά μας λέτε, ε, δεν πειράζει, όποτε μπορέσετε, και λέμε κι εμείς ε, τι, ανίκανοι είμαστε;….” Ε; Α ρε little rocket man: περιζήτητος έχεις γίνει!!! Ένα καλό τραγουδάκι και σαρώνεις μέχρι και στη eurovision!!

Μια μικρή μαντεψιά: αν υπάρχει πρόγραμμα εντατικοποίησης των ενδο-κορεατικών επαφών κορυφής και όχι μόνο, και μάλιστα σαν “απάντηση διαρκείας” τους διάφορους Bolton, ίσως τώρα να είναι ο Kim που δεν βιάζεται να συναντήσει το ψόφιο κουνάβι….

(φωτογραφία κάτω: ο Moon στην συνάντηση έκτακτης ανάγκης της εκτελεστικής επιτροπής του εθνικού συμβουλίου ασφαλείας, προχτές – στις 25 Μάη).

Κορέες 2

Κυριακή 27 Μάη. Όμως αυτά τα «λέω ναι και μετά όχι και μετά πάλι ναι» ή «λέω όχι αλλά μετά ναι» που θυμίζουν έντονα την ελληνική πολιτική σκηνή, δεν αλλάζουν σε τίποτα τα δεδομένα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο αντικαταστάτης του ψόφιου κουναβιού στην προεδρική καρέκλα έχει επιλεγεί απ’ την ημέρα νο 1, έχει επιλεγεί απ’ τους αμερικάνους συντηρητικούς, είναι ο νυν αντιπρόεδρος, και λέγεται Pence. Αυτός είναι ακόμα χειρότερος απ’ το ψόφιο κουνάβι!

Στην εκστρατεία της απομάκρυνσης των ηπα απ’ την κορεατική χερσόνησο και την θάλασσα της κίνας, το ψόφιο κουνάβι παίζει τον ρόλο του σκιάχτρου που κρέμεται από γερανό πάνω απ’ την σκηνή. Δεν είναι ο «απο μηχανής θεός». Είναι ο «από μηχανής χρήσιμος ηλίθιος». Ως τώρα, άσχετα με το τι τιτιβίζει, δεν έχει βγει έξω απ’ την γραμμή, στα βασικά ζητήματα που ενδιαφέρουν την καπιταλιστική συμμαχία που τον στηρίζει, και τα αμερικανικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Μέση Ανατολή, ισραήλ, αφγανιστάν, ιράν, εμπορικός πόλεμος, ε.ε., μετανάστες, αντιμουσουλμανισμός κλπ.

Δεν πρόκειται να βγει έξω απ’ την γραμμή ούτε και σε ότι αφορά την βόρεια κορέα. Στραβοπάτησε μια φορά όταν δέχτηκε συνάντηση με τον Kim χωρίς όρους και προϋποθέσεις, και τώρα το βαθύ αμερικανικό κράτος τρέχει να τα μαζέψει. Δεν έχει περιθώριο να παραπατήσει δεύτερη φορά, ούτε καν γλυστρώντας πάνω στο ναρκισσισμό του. Θα τον ξεφορτωθούν· και δεν θα είναι μόνοι τους οι «δημοκρατικοί» τους οποίους κατηγορεί για συνωμότες. Θα είναι το ίδιο το κόμμα που τον ανέδειξε που θα φροντίσει να τον “κάνει αλλαγή”.

Είναι αδύνατο να κάνει οτιδήποτε που θα έθιγε τα συμφέροντα του αμερικανικού στρατοβιομηχανικού συμπλέγματος, ειδικά μάλιστα στο νο 1 μέτωπο που λέγεται δυτικός Ειρηνικός. Ούτε κατά λάθος, ούτε κατά φαντασία…

Μαδάει την μαργαρίτα;

Σαββάτο 26 Μάη. Μπορεί το ψόφιο κουνάβι να το παίζει (ή να παριστάνει ότι το παίζει) σχιζοφρενής; Μήπως ο σχιζοφρενής είναι ο υπ.αμ. «τρελός σκύλος» Mattis; Ή το PR τμήμα του βαθέος κράτους των ηπα «κρέμασε» επειδή η απάντηση της Πγιονγκγιάνγκ (μέσω του υφ.υπ.εξ. Kim Kye-Gwan) στην ακύρωση του ραντεβού της 12 Ιούνη ήταν ευγενέστατη, του είδους «εμείς πάντως είμαστε στη διάθεσή σας, όποτε το θελήσετε»; (Θα υπέθετε κανείς ότι το βορειοκορεατικό καθεστώς χάρηκε με την οπισθοχώρηση του ψόφιου κουναβιού, και θα μπορούσε πράγματι να έχει τους λόγους του για χαρά – αλλά ας μην προχωρήσουμε ακόμα σε τόσο τολμηρές εκτιμήσεις).

Κάποιοι θα μιλήσουν για «σύγκρουση απόψεων» μεταξύ των σωματοφυλάκων του ψόφιου κουναβιού: υποτίθεται ότι ο πρώην αρχιασφαλίτης και νυν υπ.εξ. Pompeo (που θέλει να ισοπεδώσει το ιράν) ήταν «υπέρ» της συνάντησης, ενώ ο άλλο φασίστας, ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας (που επίσης θέλει να ισοπεδώσει το ιράν) και ακροδεξιός αντιπρόεδρος Pence ήταν «κατά». Είναι αστεία αυτά αν δεν δείχνουν την απόλυτη παρακμή στο παλάτι της άλλοτε αυτοκρατορίας: στις 23 Μάη, κι ενώ ο Moon έφευγε απ’ την Ουάσιγκτον και η συνάντηση Trump – Kim ήταν στα τελευταία της προετοιμασίας της, το cnn μετέδιδε ότι «η αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί ότι δεν θα αποκομίσει κάτι σημαντικό απ’ την συνάντηση» και ότι «κινδυνεύει να δείξει ότι κάνει υποχωρήσεις χωρίς αντάλλαγμα».

Το ότι το ψόφιο κουνάβι, μια μέρα μετά την ακύρωση, είπε σε δημοσιογράφους στο άσπρο σπίτι «… Μπορεί και να γίνει η συνάντηση στις 12 Ιούνη…. Δεν ξέρω…» (παρόμοιες δηλώσεις έκανε και ο Mattis) δεν δείχνει διαφωνίες τέτοιας σοβαρότητας που να μην μπορούν να κρυφτούν και να εκδηλώνονται σαν «πήγαινε – έλα», που κάνει ακόμα περισσότερο ρεζίλι το άλλοτε παλάτι του πλανήτη. Το πολύ πολύ να δείχνει την σύγχιση διάφορων αξιωματούχων, που συμεριφέρονται σα είναι στο δ.σ. κάποιας εταιρείας.

Το γεγονός είναι αυτό: αποδεχόμενο το ψόφιο κουνάβι μια συνάντηση με τον Kim χωρίς όρους και προϋποθέσεις έβαλε το ένα του πόδι στην καλοστημένη παγίδα· και τώρα, το αμερικανικό βαθύ κράτος, τον έχει τραβήξει πίσω, αλλά πρέπει να διαχειριστεί το διεθνές «blame game» (που είναι σε βάρος του…)· πράγμα που κάνει το ψόφιο κουνάβι να δείχνει ότι βρίσκεται στον αέρα. (Διότι ο ναρκισσιστικός πειρασμός (του) να «κάνει κάτι που κανείς άλλος αμερικάνος πρόεδρος δεν κατάφερε να κάνει» παραμένει ισχυρός· αλλά ισχύει και η παλιά συμβουλή του «φιλόσοφου Zizek»: δεν ξέρει τι να κάνεις, αλλά κάντο γρήγορα!!!)

Κανονικά η αμερικανική ισχύς θα επιβεβαιωνόταν αν η Ουάσιγκτον έβαζε όρους και προϋποθέσεις «για να» καταδεχτεί μια τόσο κεντρική συνάντηση. Αυτό δεν έγινε· έγινε το αντίθετο: ο Kim την μία απελευθέρωσε 3 αμερικανοβορειοκορεάτες (άχρηστοι του ήταν έτσι κι αλλιώς), την άλλη χάλασε τις εγκαταστάσεις των πυρηνικών δοκιμών του (τις οποίες επίσης δεν χρειάζεται, εκτός αν έχει φτιάξει άλλες, αλλού…)… Με δυο λόγια έκανε εύκολες μεν αλλά εντυπωσιακές κινήσεις χωρίς να το απαιτήσει η Ουάσιγκτον! Άρα χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί η αμερικανική δύναμη.

Πως, πας, λοιπόν να κτυπήσεις το χέρι πάνω στο τραπέζι (σαν παγκόσμιος χωροφύλακας) όταν ο υποδεέστερος αντίπαλός του σε έχει «διπλώσει» ήδη; Το ερώτημα είναι πρακτικό – και δεν φαίνεται να έχει βρει ικανοποιητική για την Ουάσιγκτον απάντηση ως αυτή τη στιγμή.