Tag: ηπα

Μέση Ανατολή 1

Σάββατο 13 Οκτώβρη. Μπορεί μια φρικιαστική δολοφονία να γίνει ο μοχλός σημαντικών αλλαγών (έως και ανατροπών) στους συσχετισμούς δύναμης στην ευρύτερη μέση Ανατολή; Σε μια περιοχή του κόσμου όπου έχουν γίνει εκατοντάδες χιλιάδες δολοφονίες αμάχων απ’ το 2003 και μετά, ένας ακόμα δολοφονημένος δεν θα έπρεπε να κάνει καμία διαφορά. Μπορεί όμως να κάνει.

Αναφερόμαστε στη δολοφονία του σαουδάραβα αντι-τοξικού δημοσιογράφου Jaman Khashoggi, μέσα στο σαουδαραβικό προξενείο στην Istanbul, στις 2 Οκτώβρη. Οι υπηρεσίες του τουρκικού καθεστώτος υποστηρίζουν (και σχεδόν οι πάντες δέχονται) ότι ο Khashoggi δολοφονήθηκε από ειδική 15μελή ομάδα δολοφόνων που πήγε επι τούτου νωρίτερα την ίδια ημέρα στο προξενείο (και έφυγε τρεις ώρες αργότερα). Δεν είναι μόνο αυτό όμως. Κατά τις τουρκικές υπηρεσίες το πτώμα του Khashoggi κομματιάστηκε, μεταφέρθηκε σε κομμάτια σ’ ένα βαν που περίμενε στην αυλή του προξενείου, και μετά θάφτηκε στον κήπο του σπιτιού του προξένου, που απέχει λίγες εκατοντάδες μέτρα απ’ το προξενείο – εκεί κατέληξε το βαν.

Υπάρχουν και επιπλέον λεπτομέρειες που έχουν δημοσιοποιηθεί· δεν έχει νόημα να μεταφερθούν εδώ. Καθώς το Ριάντ (αλλά και η διπλωματική αποστολή του στην τουρκία) δεν δίνουν καμία εξήγηση για το που “χάθηκε” ο Khashoggi, κάθε μέρα που περνάει όλο και περισσότεροι πείθονται ότι ο τοξικός τον «καθάρισε» με τρόπο αντάξιο των μεθόδων «εκκαθάρισης» του isis. Για την ακρίβεια το σαουδαραβικό καθεστώς υποστηρίζει ότι «ο Khashoggi έφυγε, και δεν ξέρουμε που πήγε». Μόνο που τον περίμενε απέξω, σε αυτοκίνητο, η φίλη του Hatice Fiancee· που δεν τον ξανάδε. (Πολλά αναμένονται από έναν τεχνολογικό μάρτυρα: λέγεται ότι ο Khashoggi φορούσε ένα apple watch που συνδεόταν αυτόματα με το iphone του, το οποίο είχε αφήσει στη φίλη του).

Η αστυνομική πλευρά του θέματος τελειώνει εδώ, σήμερα, για την ασταμάτητη μηχανή. Ο τοξικός «έφαγε» έναν επώνυμο διαφωνούντα (δημοσιογράφος της washington post ήταν ο Khashoggi…)· το έκανε σε τυπικά σαουδαραβικό έδαφος αλλά στην επικράτεια ενός κράτους του οποίου το καθεστώς κατάφερε να αφαιρέσει μεγάλο μέρος απ’ την σαουδαραβική επιρροή στους αντικαθεστωτικούς στη συρία· και το έκανε με τέτοιο τρόπο που προκαλεί απεριόριστη αποστροφή: είναι ένα πράγμα να σκοτώνεις κάποιον και εντελώς διαφορετικό να τον κομματιάζεις για να εξαφανίσεις το πτώμα του…

Αυτά σημαίνουν ότι ο τοξικός «τέλειωσε»… «Τέλειωσε» αφού είχε ήδη αποτύχει οικτρά, κι όχι μόνο σε στρατιωτικά ζητήματα (στη συρία ή στην υεμένη) αλλά και στα θηριώδη οικονομικά mega-project του.… Θεωρητικά η ιστορία θα μπορούσε να «κλείσει» με την αντικατάστασή του απ’ τα κυβερνητικά πόστα στο Ριάντ: ο πατέρας του είναι ακόμα βασιλιάς.

Όμως δεν είναι τόσο απλό όσο μια family affair, έστω παλατιανή. Ο τοξικός δεν ήταν μόνο ο “ιδανικός συνομιλητής” με τον βασιλικό γαμπρό της Ουάσιγκτον, ο αφοσιωμένος συνεταίρος της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής γραμμής όπως αυτή εκφραζόταν / μεθοδευόταν απ’ τον Jared Kushner. Ήταν επίσης ο «ιδανικός συνομιλητής» του Τελ Αβίβ και του φασιστικού, απαρτχάιντ καθεστώτος του.

Φυσικά δεν σόλαρε. Μάλλον εξέφραζε μια ορισμένη φράξια μέσα στην σαουδαραβική χούντα· και θα μπορούσε ίσως να βρεθεί κάποιος άλλος για να συνεχίσει στην ίδια γραμμή. Όμως αυτή ακριβώς η φράξια, προκειμένου να προφυλάξει τον κώλο της απ’ τους ενδοκαθεστωτικούς σαουδαραβικούς ανταγωνισμούς, είχε δείξει ιδιαίτερη σκληρότητα απέναντι στους όποιους αντιπάλους της. Έτσι ώστε δεν θα πρέπει να περιμένει κανείς μια «ομαλή διαδοχή» του τοξικού πάνω στην ίδια «γραμμή».

Μέση Ανατολή 2

Σάββατο 13 Οκτώβρη. Ακόμα σημαντικότεροι είναι οι αντίπαλοί του Ριάντ εκτός συνόρων: Τεχεράνη, Ντόχα, Άγκυρα. Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομύριο να αφήσουν ανεκμετάλλευση τόσο την (βέβαιη) ενοχή του υπό τον τοξικό σαουδαραβικού καθεστώτος, όσο και οποιαδήποτε αναταραχή διαδοχής του «πρίγκηπα» στα κυβερνητικά πόστα. Και είναι κυρίως η Άγκυρα και η Ντόχα που μπορούν να κρατήσουν το ζήτημα της δολοφονίας ανοικτό διεθνώς, ακόμα κι αν τα βαθέα κράτη στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο προσπαθήσουν, για τους δικούς τους λόγους (: εμπόριο όπλων…) να το σπρώξουν κάποια στιγμή κάτω απ’ το χαλί…. «λόγω αμφιβολιών».

Στον ειδικό πόλεμο για τον έλεγχο των σουνιτών (κατ’ αρχήν της συρίας) η Άγκυρα και η Ντόχα νίκησαν καθαρά το Ριάντ, αυτό είναι βέβαιο. Απο ‘δω και στο εξής, με μοχλό την δολοφονία του Khashoggi, έχουν αποκτήσει πολλές δυνατότητες να «επιτεθούν» (όχι με όπλα) στην ίδια την σαουδαραβική πρωτεύουσα, στην «καρδιά» της χούντας εκεί. Να κάνουν, κατά κάποιον τρόπο, εξαγωγή της νίκης τους στη συρία…

Η πολιτική αναβάθμιση και των δύο καθεστώτων (ειδικά όμως την Άγκυρας), όχι μόνο σε ότι αφορά τους σουνίτες αλλά γενικότερα στους σχεδιασμούς για την μέση Ανατολή και την ανατολική Μεσόγειο, είναι μια απ’ τις συνέπειες της τόσο brutal δολοφονίας του Khashoggi σε τουρκικό έδαφος και της αναμενόμενης «καταβαράθρωσης» του Ριάντ. Το σαουδαραβικό καθεστώς, που είχε ήδη πολλά και σοβαρά προβλήματα, μοιάζει όλο και περισσότερο με dead man walking. Με ή χωρίς τον τοξικό…

Ενδεχομένως να αναβαθμιστεί και η χούντα του Καΐρου… Θα ήταν μια ελπίδα για το Τελ Αβίβ, που δεν πρέπει να νοιώθει καλά με το μέλλον του συμμάχου του στο Ριάντ.

(Κατά το cnn και άλλα αμερικανικά καθεστωτικά μήντια κάποιες αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ήξεραν, μέσω τηλεφωνικών παρακολουθήσεων, τα σαουδαραβικά σχέδια, σίγουρα για απαγωγή του Khashoggi, και βίαιη μεταφορά του στο Ριάντ… Όμως δεν τον ειδοποίησαν…

Έχει προκύψει έτσι μια αμιγώς αμερικανική «ουρά» στο ζήτημα της δολοφονίας, που λογικά θα γίνει προσπάθεια να κουκουλωθεί…)

Security; Ασφαλώς! Αλλά και homeland!

Παρασκευή 12 Οκτώβρη. Το χτεσινό ρεπορτάζ της καθεστωτικής «καθημερινής» («έλεγχοι υπόπτων… μέσω ηπα») δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών:

… Καλά ενημερωμένες πηγές που μίλησαν στην «Κ», υπό τον όρο της ανωνυμίας, αποκάλυψαν ότι σε συνολικά 30 σημεία εισόδου (αεροδρόμια και μεθοριακοί σταθμοί) αξιωματούχοι του Department of Homeland Security σε συνεννόηση με Έλληνες ομολόγους τους εγκατέστησαν τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, με δυνατότητα ταυτοποίησης και ελέγχου των υπόπτων μέσα σε μερικά μόλις δευτερόλεπτα.

Πώς λειτουργεί η διαδικασία; Τα δακτυλικά αποτυπώματα των υπόπτων, μέσω ασφαλούς δικτύου επικοινωνιών, αποστέλλονται σε «κόμβο» που λειτουργεί στα γραφεία της Αντιτρομοκρατικής, στον 12ο όροφο της ΓΑΔΑ, και στη συνέχεια καταχωρίζονται στις βάσεις δεδομένων του αμερικανικού υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας. Εκεί….. κλπ, κλπ, κλπ….

Θα έχετε υπόψη το πόσο νταλκάς έχει πέσει απ’ τους εκπροσώπους του ελληνικού κράτους/ κεφάλαιου/ παρακράτους, να διατρανώνουν (ακόμα;) ότι «τα ελληνικά σύνορα είναι και ευρωπαϊκά»… Αμ δε!!! Τα ελληνικά σύνορα είναι και αμερικανικά· τελεία και παύλα! Όχι ευρωπαϊκά· αμερικανικά! Υπεύθυνο για την ασφάλεια αυτών των ελληνικών συνόρων είναι εκτός απ’ το ελληνικό υπουργείο δημόσιας τάξης και το άλλο της «άμυνας» (αλληλλούια!!!) ΚΑΙ το department of homeland security… του ψοφιοκουναβιστάν φυσικά. Επιτέλους!!! Το ελλαδιστάν (σαν επικράτεια) ανήκει στις αρμοδιότητες της αμερικανικής homeland!!! Η ασταμάτητη μηχανή νοιώθει ήδη σα στο σπίτι της… Να η τζαζ της Ν. Ορλεάνης, να ο “boss”, να το fight for 15… (Τσατσορούφιανοι: καλά μας βλέπετε από αντιδογματισμό ή να αγοράσουμε και τζόκεϊ «make america first» για να περάσουμε τις εθνικές εξετάσεις;)

Επειδή υπάρχει καχυποψία (είναι λογικό): όχι, αυτό το deal, αυτήν την «ένωση με την μητέρα πατρίδα» (το αμέρικα), δεν την έσπρωξε ο ψεκασμένος υπ.αμ. Την έσπρωξε ο συ.ριζ.α., στις πιο αυθεντικές εκδοχές του (τις πασοκικές δηλαδή). Το ίδιο ρεπορτάζ εξηγεί:

Το μνημόνιο ή «κοινή δήλωση», όπως ονομάστηκε, υπέγραψαν ο τέως αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Τόσκας και ο Αμερικανός πρέσβης Τζέφρει Πάιατ.

“Μνημόνιο” ε; Να μη λείψει, τα συνήθισε το πόπολο…

Έχουμε και λέμε, λοιπόν. Αν είστε «ύποπτος» (κι εδώ που τα λέμε: ποιος είναι σίγουρος ότι δεν είναι; Λίγο το χρώμα του δέρματος, λίγο το ντύσιμο, λίγο το περπάτημα, οι «τρομοκράτες» ξεχωρίζουν!…) και πλησιάζετε το ιερό ελληνικό έδαφος, από αέρα, θάλασσα ή στεριά, τσούπ! τα αποτυπώματα και τα λοιπά στοιχεία σας εμπλουτίζουν τις data bases του αρμόδιου «υπουργείου ασφάλειας» (του αμερικανικού εν προκειμένω…). Και αλλοίμονό σας!!! Κλασσικοί συνοριακοί έλεγχοι – τίποτα σπουδαίο.

(Ποια είναι τα σύνορα της ευρώπης στα νοτιοανατολικά αφού δεν είναι τα ελληνικά; Μην κάνετε σαν παιδιά: τα σύνορα του κράτους της μακεδονίας είναι, οπωσδήποτε!! Κι αν δεν το έχετε καταλάβει, ε, δεν έχετε καταλάβει τίποτα.

Τσάμπα το παλεύουμε από εδώ…)

Μέτωπο του Ειρηνικού 1

Παρασκευή 12 Οκτώβρη. Ακόμα κι αν σ’ αυτήν εδώ την μικρή απόληξη της χερσόνησου του Αίμου όλο το σύμπαν έχει το σχήμα κωλοτρυπίδας (συγγνώμη για την αθυροστομία…), οι συμμαχίες των ντόπιων αφεντικών θα έπρεπε να τραβάνε την προσοχή· ως προς το τι ακριβως κάνουν αυτοί οι σύμμαχοι. (Έτσι το λέμε, δεν υπάρχει πιθανότητα να πείσουμε κανέναν. Κι όταν πέσει ο ουρανός, πάλι κάποια βλακεία θα εφευρεθεί για παρηγοριά).

Ο βαθύπλουτος Ray Dalio (αναφερθήκαμε σ’ αυτόν και στις απόψεις του στο πρόσφατο Sarajevo.pdf 131a) επιμένει να καταγράφει τις σχέσεις Ουάσιγκτον – Πεκίνου, για να αποδείξει ότι η αντιπαράθεση έχει πάψει προ πολλού να είναι «εμπορικός πόλεμος». Είναι μάλλον απαισιόδοξος, αλλά η λίστα του έχει την αξία της:

– Στις 20 Σεπτέμβρη η Ουάσιγκτον επέβαλε κυρώσεις κατά της διεύθυνσης εξοπλισμών του Πεκίνου, επειδή αγόρασε ρωσικά αεροπλάνα και αντιαεροπορικά συστήματα.

– Αυτό οδήγησε σε μια ισχυρή φραστική αντίδραση το κινεζικό καθεστώς, που στις 22 Σεπτέμβρη κατηγόρησε τις ηπα ότι «δεν έχουν δικαίωμα να ανακατεύονται» και ότι «η στάση των ηπα είναι μια θρασύτατη παραβίαση των βασικών αρχών των διεθνών σχέσεων, μια εκδήλωση ολοκληρωτικής ηγεμονίας και μια σοβαρή ζημιά στις σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες και τους στρατούς τους».

– Στις 24 Σεπτέμβρη οι ηπα ανακοίνωσαν ότι θα πουλήσουν στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας 330 εκατομυρίων δολαρίων στην Ταϊβάν. Στις 25 Σεπτέμβρη το Πεκίνο δήλωσε την «έντονη δυσαρέσκεια και την ισχυρή του αντίθεση» σ’ αυτήν την πώληση, υποστηρίζοντας ότι «παραβιάζει σοβαρά» την διεθνή νομοθεσία, και ότι αυτή η πράξη μπορεί «να προκαλέσει σοβαρή ζημιά στις σχέσεις ηπα – κίνας».

– Στις 25 Σεπτέμβρη το Πεκίνο απέρριψε το αίτημα μιας αμερικανικής στρατιωτικής νηοπομπής να επισκεφτεί εθιμοτυπικά το Hong Kong.

– Στις 26 Σεπτέμβρη το ψόφιο κουνάβι κατηγόρησε το Πεκίνο ότι προσπαθεί να επηρρεάσει τις ενδιάμεσες εκλογές στις ηπα, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να επιβάλει επιπλέον κυρώσεις μ’ αυτήν την αφορμή.

– Στις 30 Σεπτέμβρη ένα κινεζικό πολεμικό πλησίασε σε απόσταση λίγων μέτρων ένα αμερικανικό, αναγκάζοντάς το να αλλάξει πορεία για να αποφύγει την σύγκρουση. Το περιστατικό έγινε στη περιοχή κοντά στα νησιά Spratly, στη νότια θάλασσα της κίνας, που το Πεκίνο θεωρεί ότι είναι στην κυριότητά του, αλλά γειτονικά κράτη την αμφισβητούν.

– Στις 1 Οκτώβρη ακυρώθηκε η επίσκεψη του αμερικάνου υπ.αμ. Mattis («τρελού σκύλου») στο Πεκίνο.

– Στις 4 Οκτώβρη του ειδησειογραφικό πρακτορείο Bloomberg δημοσιοποίησε το αποτέλεσμα έρευνας σύμφωνα με την οποία οι κινεζικές μυστικές υπηρεσίες έχουν τοποθετήσει ένα μικροσκοπικό κύκλωμα / κατάσκοπο στις motherboards διάφορων υπερ-υπολογιστών που χρησιμοποιούν μεγάλες αμερικανικές εταιρείες αλλά και κρατικές υπηρεσίες. (Αργότερα η amazon και η apple διέψευσαν ότι έχει γίνει κάτι τέτοιο· θα πρέπει ωστόσο να συνυπολογιστεί ότι αν όντως είχε συμβεί πιθανότατα να μην το παραδέχονταν, αφού θα έπρεπε να διασώσουν το κύρος τους…)

– Στις 4 Οκτώβρη ο αμερικάνος αντιπρόεδρος Pence έκανε μια ομιλία στην οποία περιέγραψε «τον ανταγωνισμό μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων», κατά τον οποίο (υποστήριξε) «οι κινεζικές μυστικές υπηρεσίες έχουν οργανώσει την γενικευμένη κλοπή της αμερικανικής τεχνολογίας», και ότι «η κίνα έχει επιδοθεί σε μια χωρίς προηγούμενο προσπάθεια να επηρρεάσει την αμερικανική κοινή γνώμη για τις εκλογές του 2018 αλλά και για τις προεδρικές του 2020». Συνέχισε τονίζοντας ότι «το Πεκίνο χρησιμοποιεί πλέον την δύναμή του όπως ποτέ πριν στο παρελθόν. Ξοδεύει για τον στρατό του όσα όλα τα υπόλοιπα ασιατικά κράτη μαζί, και έχει δώσει προτεραιότητα στο να εξαφανίσει τα αμερικανικά στρατιωτικά πλεονεκτήματα στην ξηρά, στον αέρα, στη θάλασσα και στο διάστημα».

– Στις 10 Οκτώβρη το αμερικανικό υπ.οικ. δήλωσε ότι θα χρησιμοποιήσει τις νέες δυνατότητες που ενέκρινε το κογκρέσσο νωρίτερα φέτος για να εξετάσει πιο αυστηρά τις κινεζικές επενδύσεις στον αμερικανικό τεχνολογικό τομέα.

Για τρεις βδομάδες δεν θα τα έλεγε κανείς λίγα, ούτε όμως και «πόλεμο – πόλεμο». Πράγματι. Μόνο που η λίστα δεν περιλαμβάνει πολλά άλλα. Απ’ τις διεθνείς «επενδυτικές» κινήσεις του κινεζικού καπιταλισμού στην ασία, στην αφρική και στη λατινική αμερική, ως τις κινήσεις του σε ότι αφορά την κορεατική χερσόνησο… Την «χρυσή βίδα» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στον δυτικό Ειρηνικό / ανατολική Ασία.

Μέτωπο του Ειρηνικού 2

Παρασκευή 12 Οκτώβρη. Το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ έκανε προχτές την πρώτη επίσημη δημόσια εμφάνισή του (σαν “μπλοκ”). Μετά τις τριμερείς συζητήσεις στη Μόσχα μεταξύ των υφ.υπ.εξ. της κίνας, της ρωσίας και της βόρειας κορέας, εκδόθηκε κοινή ανακοίνωση σε σχέση με τις κυρώσεις κατά της βόρειας κορέας· για πρώτη φορά:

Λαμβάνοντας υπόψη τα σοβαρά βήματα αποπυρηνικοποίησης που έχει κάνει η λαϊκή δημοκρατία της κορέας, οι υπογράφοντες πιστεύουν ότι το συμβούλιο ασφαλείας του οηε πρέπει να αρχίσει σύντομα την αναθεώρηση των κυρώσεων κατά της λ.δ.κ.”

Απ’ την συγκεκριμένη συνάντηση έλειπε η νότια κορέα· μόνο με την έννοια της “φυσικής παρουσίας” όμως. Γιατί η υπ.εξ. της Σεούλ Kang Kyung-wha (ένα «αστέρι» που μόλις έχει αρχίσει να εμφανίζεται στη σκηνή) σε διάφορες δηλώσεις και ομιλίες της τις τελευταίες ημέρες δίνει μορφή σ’ αυτό που κομψά θα μπορούσε να ονομαστεί «αυξανόμενη απόσταση μεταξύ Σεούλ και Ουάσιγκτον».

Το ένα θέμα που εξέθεσε η Kang ήταν ότι ο αμερικάνος υπ.εξ. Pompeo έχει θυμώσει με την στρατιωτική συμφωνία που υπέγραψαν Moon και Kim στην πρόσφατη συνάντησή τους στην Πγιονγκγιάνγκ, που προβλέπει διάφορες διαδικασίες συνενόησης και αποφυγής εντάσεων σε ξηρά και σε θάλασσα.

Το άλλο θέμα (που έχει εκνευρίσει ακόμα περισσότερο την Ουάσιγκτον) είναι η διαφαινόμενη απόφαση της Σεούλ να άρει διάφορες εμπορικές και οικονομικές κυρώσεις που είχε επιβάλλει η ίδια κατά της Πγιονγκγιάνγκ μετά την βύθιση μιας νοτιοκορεατικής κορβέτας απ’ το βορειοκορεατικό ναυτικό το 2010. Ονομάζονται κωδικά «οι κυρώσεις της 24ης Μάη». Αυτές οι κυρώσεις είναι καθαρά διμερές θέμα και δεν έχουν σχέση ούτε μ’ εκείνες που έχει επιβάλλει ο οηε ούτε με τις μονομερείς της Ουάσιγκτον. Επειδή, όμως, κάλυπταν μια μεγάλη γκάμα τομέων, είχαν διευκολύνει ως τώρα τις ηπα να προσθέσουν, απλά, τις δικές τους.

Αν αυτές οι νοτιοκορεατικές κυρώσεις καταργηθούν (όπως σχεδιάζει η κυβέρνηση Moon) τότε θα ανοίξει μια μεγάλη γκάμα οικονομικών και εμπορικών συναλλαγών μεταξύ βορρά και νότου, που δεν υπόκειται σε άλλες απαγορεύσεις και περιορισμούς.

Συνοψίζοντας έχουμε τα εξής: πρώτον, η Σεούλ θα ανοίξει ενάντια στη θέληση της Ουάσιγκτον «δρόμο» και για τις οικονομικές σχέσεις της με την Πγιονγκγιάνγκ· ενόσω, δεύτερον, Μόσχα και Πεκίνο, σα μόνιμα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας του οηε, θα συνεχίσουν να βάζουν και να ξαναβάζουν θέμα άρσης των κυρώσεων κατά της βόρειας κορέας (προκαλώντας το αμερικανικό βέτο, ξανά και ξανά).

Μα δεν υπάρχει σεβασμός πια;

Αν σας βολεύει, πείτε το “ειρήνη”…

Παρασκευή 12 Οκτώβρη. Πριν λίγους μήνες το αφεντικό της Μόσχας (ο Putin) ζήτησε απ’ το σύνολο των ρωσικών βιομηχανικών υποδομών να αναδιαρθρωθούν με τρόπο τέτοιο ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν τον ρωσικό στρατό σε περίπτωση πολέμου. Φυσικά τέτοιες δουλειές δεν γίνονται με λόγια· τα λόγια είναι ένα είδος «προειδοποιητικών δημόσιων σχέσεων»…

Πριν μια βδομάδα ήρθε η σειρά της Ουάσιγκτον να ανακοινώσει δημόσια το ίδιο. Το αμερικανικό πεντάγωνο δημοσιοποίησε ένα «manual» 146 σελίδων, με τίτλο «Αποτιμώντας και Ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα της Βιομηχανικής και Αμυντικής Κατασκευαστικής Βάσης και Εφοδιαστικής Αλυσίδας των ΗΠΑ». Οι οδηγίες κάνουν ξεκάθαρο ότι χρειάζεται μια ευρύτερη αναδιάρθρωση της οικονομίας ώστε να κάνει τον αμερικανικό στρατό ικανό να «πολεμήσει εναντίον ισοδύναμου ανταγωνιστή». Σαν βασικός τέτοιος υποδεικνύεται το Πεκίνο και «η γρήγορη ανάπτυξη, κάτω απ’ το σχέδιο made in china 2025’ της τεχνητής νοημοσύνης, των κβαντικών υπολογιστών, της ρομποτικής, των αυτόνομων οχημάτων, των ιατρικών μηχανημάτων υψηλής ακρίβειας, του εξοπλισμού των πλοίων με υψηλή τεχνολογία και άλλες αναπτυσσόμενες τεχνολογίες κρισιμες για την εθνική άμυνα”.

Η ιστορία του αμερικανικού (αλλά και του ρωσικού, άλλοτε σοβιετικού) στρατο-βιομηχανικού συμπλέγματος δεν είναι χθεσινή. Το κινέζικο ακολουθεί ανάλογο δρόμο. Θα μπορούσε, λοιπόν, να καθησυχαστεί ο καθένας θεωρώντας ότι “μια απ’ τα ίδια, τα έχουμε ξανακούσει”. Η εκδοχή ενός “νέου ψυχρού πολέμου” διαδίδεται από διάφορους δημαγωγούς, σαν ηρεμιστικό…

Όμως πέρα απ’ το γεγονός ότι ο λεγόμενος “ψυχρός πόλεμος” (: 3ος παγκόσμιος) ήταν μια ειδική εξαίρεση στην ιστορία (και όχι μόνο του καπιταλισμού) που, κατά τη γνώμη μας, δεν μπορεί να επαναληφθεί, υπάρχει τώρα μια σημαντική διαφορά σε ότι αφορά τους συσχετισμούς δυνάμεων σε σύγκριση με πριν από 40 χρόνια. Τότε κανείς δεν απειλούσε την αμερικανική ισχύ στη βάση της, δηλαδή τόσο στην “οικονομία” όσο και στην “τεχνολογία” της.

Τώρα τα δεδομένα έχουν αλλάξει πάρα πολύ… Η αμφισβήτηση της αμερικανικής ηγεμονίας (ή και ισχύος) δεν είναι θεωρία· εξελίσσεται ήδη. Αντίθετα, εκείνο που έχει μείνει σταθερό επειδή είναι δομικό χαρακτηριστικό του καπιταλισμού, είναι αυτό που δεν λέγεται: πως τέτοιου είδους “πολεμικές αναδιαρθρώσεις” του κεφάλαιου μπορεί να ξεκινούν μεν πριν απ’ την επίσημη κήρυξη ενός (παγκόσμιου) πολέμου προετοιμάζοντάς την, ωστόσο επιταχύνονται, ορθολογικοποιούνται, ελέγχονται (ως προς την απόδοσή τους) και τελικά κατοχυρώνονται μέσα στη φωτιά…

(Ωστόσο, μπορεί ο καθένας να πει “σιγά μωρέ…”

Το έχουμε ακούσει ξανά και ξανά…)

Ψοφιοκουναβιστάν αγάπη μου!

Πέμπτη 11 Οκτώβρη. Δεν είναι η καλύτερη εποχή για τους τσάτσους του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου / παρακράτους, και πιο συγκεκριμένα (για την περίπτωση που μιλάμε) για τους τσάτσους των ελλήνων εφοπλιστών και τους λακέδες τους. Πάνω που θεώρησαν ότι ξεμπέρδεψαν με τον «δογματικό αντι-αμερικανισμό» οι αρμόδιοι τσατσορούφιανοι, τους προέκυψε για άλλη μια φορά ένας ψεκασμένος που μοιράζει βάσεις στους αμερικάνους όπως θα μοίραζε φιλάκια στους οπαδούς του. Μόνο Σούδα και Αλεξανδρούπολη; Πάρτε και Βόλο, πάρτε και Λάρισα, πάρτε και Κάρπαθο. Όντως: η ελληνική προσπάθεια για γεωπολιτική αναβάθμιση (σαν τρίχες στ’ αρχίδια του αμερικανικού ιμπεριαλισμού) είναι εντελώς αδογμάτιστη!

Ωστόσο θα ήταν άδικο να ανατριχιάζει κανείς με την απλοχεριά ενός ψεκασμένου που, στο κάτω κάτω, ποτέ δεν έκρυψε ποιος είναι, τι αντιπροσωπεύει και που το πάει. Γιατί περισσεύουν εκείνοι που έχουν Τσίπρα αλλά δεν έχουν τσίπα, κι αυτοί είναι άξιοι απεριόριστης χλεύης (στην καλύτερη των περιπτώσεων): ο Sisi είναι ο πολιτικός και ηθικός αυτουργός της δολοφονίας 816 διαδηλωτών στην πλατεία Rabaa al-Adawiya, τον Αύγουστο του 2013, μόνο για να εγκαθιδρύσει την χούντα του. Κι από τότε το καθεστώς του δεν έχει σταματήσει να σκοτώνει.

Αρνούνται να το παραδεχτούν οι “ευαίσθητοι”, γιατί τότε θα αναρωτηθούν “τι σκατά κάνουμε τόσα χρόνια”. Είναι αλήθεια πάντως. Υπάρχει κάτι πιο ελεεινό, ακόμα και απ’ τους κυβερνοφασίστες των ψεκασμένων: είναι οι κυβερνοφασίστες του συ.ριζ.α.

Ο ρεαλισμός των “εθνικών συμφερόντων” σκοτώνει. Σκοτώνει εντός συνόρων, στα κάτεργα φυσικής, ηθικής και συναισθηματικής εξόντωσης των προσφύγων / μεταναστών. Σκοτώνει και εκτός συνόρων: στην Παλαιστίνη, στο Κάιρο, στη συρία…

Όταν αυτό που λέγεται “αριστερά” αγκαλιάζει στιγνούς εγκληματίες σαν τον Sisi και τον Netanyahou, γιατί να μην χαρίζει βάσεις στους αμερικάνους η συγκυβερνητική “άκρα δεξιά”; Κι ακόμα χειρότερα: όταν τα κυβερνοπαραμύθια αυτής της “αριστεράς” τελειώσουν, πόσο νόμιμη θα αφήσουν την όποια διάδοχο κυβερνοδεξιά για να συνεχίσει την αιμοβόρα “εθνική γραμμή”;

(φωτογραφία πάνω: Ο μεσαίος ούτε κατουράει ούτε κάνει την προσευχή του. Σκέφεται ότι δεν κάλεσε τους φίλους του στο φεστιβάλ “sputnik”, να ακούσουν για τον Μαρξ…

Κάτω: Ο Sisi δεν παίρνει μαζί του, στα ταξίδια του, ούτε τα πτώματα όσων δολοφονεί ούτε, καν, φωτογραφίες απ’ τα έργα του. Ίσως επειδή κάποιοι φίλοι του είναι ευσυγκίνητοι…

Ακόμα πιο κάτω: Ο ογκόλιθος με τους συναδέλφους τους απ’ το χουντικό Κάιρο και τη Λευκωσία, σε ραντεβού πριν λίγο καιρό.)

Μπλοκ του Βλαδιβοστόκ 1

Τρίτη 9 Οκτώβρη. Ο αμερικάνος υπ.εξ. Pompeo κουβέντιασε κανά δίωρο με τον βορειοκορεάτη Kim, φάγανε μαζί άλλη μιάμισυ ώρα – την περασμένη Κυριακή… Αλλά η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει καταλάβει ακόμα αν ο Pompeo πήγε στην Πγιονγκγιάνγκ, ή μόνο πέρασε από εκεί, στην τουρνέ του στην ανατολική ασία. (Καταλαβαίνετε την διαφορά… Ε;). Δεν φταίει όμως η ασταμάτητη μηχανή που δεν έχει καταλάβει. Οι φειδωλές δηλώσεις τόσο απ’ την μεριά του αμερικάνου υπ.εξ. όσο κι απ’ την μεριά του βορειοκορεατικού καθεστώτος, του είδους «έγινε ένα βήμα αλλά πρέπει να γίνουν πολλά» ή «ήταν μια ευχάριστη συνάντηση» σημαίνουν κατ’ αρχήν τίποτα συγκεκριμένο. Εκτός, ίσως, απ’ αυτό: φαίνεται πως ο Kim συμφώνησε να αρχίσουν «τεχνικές συζητήσεις» για τα βήματα της «αποπυρηνικοποίησης». Σε δουλειά να βρισκόμαστε…

Έχουμε εξηγήσει εδώ πως εκείνο που αθώα – αθώα ζητάει το μπλοκ του Βλαδισβοστόκ (μέσω Moon και Kim) απ’ την Ουάσιγκτον, την υπογραφή δηλαδή του τέλους του (κορεατικού) πολέμου, ισοδυναμεί με (σχεδόν) αφοπλισμό του αμερικανικού στρατού στο κυρίως μέτωπο του 4ου παγκόσμιου πολέμου, τον Ειρηνικό. Αυτό δεν σημαίνει πως ένα τέτοιο αίτημα είναι ανεπίτρεπτο! Το αντίθετο! Σημαίνει όμως ότι οι τυπικές δικαιολογίες με τις οποίες η αμερικανική πολεμική μηχανή έχει φυτευτεί στην περιοχή εδώ και δεκαετίες είναι έωλη· κι εκεί είναι που χτυπάει το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ (αν και χωρίς να περιμένει σπουδαία αποτελέσματα – εικάζουμε).

Να πως έχουν πιο αναλυτικά τα δεδομένα. Η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην κορεατική χερσόνησο έχει νομιμοποιηθεί σε τρία επίπεδα. Το ανώτερο είναι η «διοίκηση των δυνάμεων του οηε» (UNC). Τα επόμενα πιο κάτω επίπεδα είναι η κοινή διοίκηση νοτιοκορεατικών – αμερικανικών δυνάμεων (CFC) και η διοίκηση του αμερικανικού στρατού στη νότια κορέα (USFK). Αυτά τα δύο τελευταία έχουν προκύψει από διακρατικές συμφωνίες Σεούλ – Ουάσιγκτον.

Η πιο υψηλού επιπέδου νομιμοποίηση, η ύπαρξη και η διοίκηση των «δυνάμεων του οηε» στην κορεατική χερσόνησο (βασικά αμερικανικός στρατός και σύμμαχοί του απ’ τον ψυχρό πόλεμο), οφείλεται / οφείλονται σε απόφαση του οηε, της 25ης Ιούνη 1950. Δυο μέρες μετά το ξέσπασμα του κορεατικού πολέμου ο οηε αποφάσισε ότι το καθήκον της «ειρηνευτικής αποστολής» στην κορεατική χερσόνησο ήταν «να εμποδίσει την ένοπλη επίθεση της βόρειας στη νότια κορέα, εξασφαλίζοντας την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή».

Φαίνεται αδιάφορο αλλά δεν είναι. Εξαιτίας εκείνης της απόφασης (και της δημιουργίας της UNC) είναι που η Ουάσιγκτον ανέλαβε (και κρατάει έκτοτε) την διοίκηση του στρατού της νότιας κορέας, σε μια συμπληρωματική συμφωνία του Νοέμβρη του 1954. Αυτή η ανάληψη της διοίκησης οργανώθηκε συγκεκριμένα με την USFK, που ωστόσο προβλέπει πως η διοίκηση του αμερικανικού στρατού στη νότια κορέα υπάγεται (τυπικά, έστω) στη διοίκηση της UNC.

Σα να μην έφτανε αυτό: ο οηέδικη δημιουργία της UNC προέβλεπε την δημιουργία εφτά (7) βάσεων σε ιαπωνικό έδαφος, διαθέσιμων στον αμερικανικό στρατό σε περίπτωση ανάγκης στην κορεατική χερσόνησο.

Εννοείται ότι φτιάχτηκαν…

Μπλοκ του Βλαδιβοστόκ 2

Τρίτη 9 Οκτώβρη. Όπως καταλαβαίνει ακόμα και ο πιο αμύητος στις διακρατικές σχέσεις, η αθώα (και ωστόσο εντελώς εύλογη) απαίτηση να υπογράψει η Ουάσιγκτον μια «συμφωνία ειρήνης» ή μια «διακήρυξη του τέλους του πολέμου στην κορεατική χερσόνησο», η οποία θα επισφραγιστεί σε χρόνο dt απ’ το συμβούλιο ασφαλείας του οηε, θα αναιρεί / τερματίζει τις αποφάσεις του 1950 και μετά. Πράγμα που σημαίνει πρακτικά τα εξής:

– η UNC (που μεταξύ άλλων ελέγχει και τα σύνορα των δύο κορεών έχοντας στρατοπεδεύσει στο νότο) θα διαλυθεί·

– οι εφτά (7) αμερικανικές βάσεις σε ιαπωνικό έδαφος που δημιουργήθηκαν για περίπτωση “κλιμάκωσης της έντασης” στην κορεατική χερσόνησο θα βρεθούν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, σε “κενό νομιμοποίησης”·

– ο έλεγχος της Ουάσιγκτον πάνω στο στρατό της Σεούλ θα καταργηθεί αμέσως·

– οι υπόλοιπες στρατιωτικές συμφωνίες (διακρατικές) μεταξύ Σεούλ και Ουάσιγκτον θα πρέπει αργά ή γρήγορα να μπουν κάτω απ’ το φως της ειρήνης στην κορεατική χερσόνησο.

Με δυο λόγια: όλο το οικοδόμημα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην ευρύτερη περιοχή που οικοδομήθηκε και εδραιώθηκε με τα ψυχροπολεμικά δεδομένα και κέντρο περιστροφής “την απειλή της Πγιονγκγιάνγκ” θα διαλυθεί!

Όσο εύλογο είναι ότι το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ αυτό ακριβώς έχει σαν στόχο, άλλο τόσο εύλογο είναι ότι η Ουάσιγκτον (με συμμάχους μεν αλλά όχι απόλυτα βέβαιους το Τόκιο και την Καμπέρα) είναι μεν στριμωγμένη “ηθικά” αλλά δεν είναι αναγκασμένη να υποχωρήσει (και να αυτοκαταστραφεί ιμπεριαλιστικά).

Και δεν θα το κάνει. Απλά, ωμά, δεν θα το κάνει. (Ακόμα κι αν υποκριθεί πως… θα είναι απλά για να κερδίσει χρόνο.)

Μπλοκ του Βλαδιβοστόκ 3

Τρίτη 9 Οκτώβρη. Πίσω, λοιπόν, απ’ τις έξυπνα σχεδιασμένες επιθέσεις γοητείας των δυο κορεών· πίσω απ’ τον έρωτα του ψόφιου κουναβιού με τον Kim· πίσω απ’ τα χαμόγελα και τις φλου δηλώσεις, διαδραματίζεται αυτή η σύγκρουση, που δεν είναι καθόλου “win – win”. Στη σύγκρουση που εξελίσσεται υπόγεια στην κορεατική χερσόνησο και γύρω απ’ αυτήν σε μεγάλη έκταση, όταν και αν υπάρξει αποτέλεσμα, μόνο η μία πλευρά θα έχει νικήσει, και η άλλη θα έχει χάσει: είτε ο αμερικανικός στρατός θα τα μαζέψει και θα φύγει (ή θα μειωθεί αισθητά) επειδή δεν θα μπορεί να επιδείξει σαν λόγο παρουσίας τον «little rocket man»· είτε η Ουάσιγκτον θα κλιμακώσει την στρατιωτικοποίηση της περιοχής, επιβάλλοντας το δικό της πολεμοκάπηλο modus operandi.

Αυτά τα ξέρουν οι πάντες που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με αυτήν την «εκκρεμότητα» του 3ου παγκόσμιου πολέμου που έχει γίνει ήδη οργανικό μέρος του 4ου. Έχοντας υπόψη του την «μεγαλοσύνη» της αθώας και εύλογης απαίτησης για «υπογραφή ειρήνης» απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον, ο νοτιοκορεάτης Moon προσπάθησε να θολώσει τα νερά μετά την τελευταία συνάντησή του με τον Kim στην Πγιονγκγιάνγκ, λέγοντας ότι «θα πρόκειται για μια πολιτική δήλωση που δεν θα έχει συνέπειες στο καθεστώς της UNC ή της USFK».

Συγκινητικό!!! Δεν θα έχει συνέπειες «την επόμενη ημέρα» – αλλά θα έχει και θα παραέχει λίγο μετά!! Άλλωστε γιατί αυτήν την αμερικανική «υπογραφή ειρήνης» την ζητούν τόσο επίμονα και η Πγιονγκγιάνγκ και η Σεούλ; Επειδή «δεν θα έχει συνέπειες»;

Συλλογή κάνουν;