Tag: ηπα

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 3 Ιούνη (00.52) >> Σε αντίθεση με την σφαγή στη Γάζα, την οποία οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί ανέχονται (και έχουν υποστηρίξει) ως τώρα χωρίς να είναι βασική επιλογή τους (είναι όμως του χωροφύλακά τους) το ουκρανικό πεδίο μάχης ήταν και παραμένει 1η επιλογή τους!

Καθώς όμως ό,τι έχει απομείνει ως ουκρανικός στρατός είτε υποχωρεί είτε παραδίνεται σε διάφορα σημεία του μετώπου, αναδύεται η πιο επικίνδυνη παραλλαγή της επιλογής «ο Putin πρέπει να ηττηθεί»: το ένα μετά το άλλο τα δυτικά κράτη επισημοποιούν ότι θέλουν να κάνουν τον δικό τους πόλεμο κατά της ρωσίας! Όχι με πεζικό αλλά χρησιμοποιώντας ό,τι πιο σύγχρονο διαθέτουν σε πυραυλική τεχνολογία!

Στη δημαγωγία αυτή η πιο-επικίνδυνη-παραλλαγή εμφανίζεται ως «άντε λοιπόν, ας κτυπήσουν οι ουκρανοί μέσα στο ρωσικό έδαφος με τους σούπερ-ντούπερ πυραύλους μας!»:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

4ος παγκόσμιος πόλεμος

Δευτέρα 3 Ιούνη (00.45) >> Για να εξηγούμαστε: δεν είμαστε οι τύποι που παραμυθιάζονται ότι με δυο τρεις αντικαταστάσεις προέδρων, πρωθυπουργών, βασιλιάδων και λοιπών κηφήνων θα έλθει «επί γης ειρήνη»! Αντίθετα η ανάλυση μας υποδεικνύει ότι μια all out πολεμική σύγκρουση παγκόσμιας κλίμακας είναι εξαιρετικά πιθανή με βάση την ένταση των συγκρουόμενων (καπιταλιστικών) συμφερόντων∙ εκτός εάν οι καινούργιοι «δυνατοί» του πλανήτη, το ευρασιατικό project και οι σύμμαχοί του δηλαδή, καταφέρουν να «βραχυκυκλώσουν» και να «εξουδετερώσουν» τα δυτικά κράτη και τους ιμπεριαλισμούς τους πριν επιχειρήσουν το salto mortale. (Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι αυτό, το «βραχυκύκλωμα», προχωράει, αλλά επ’ αυτού με άλλη ευκαιρία).

Μπορεί διάφορα μικρά και μεγάλα καθάρματα στα επιτελεία των δυτικών ιμπεριαλισμών να φαντασιώνονται ότι «κάπως / κάπου» θα στριμώξουν την Μόσχα, και θα πάρουν έστω ένα «Χ». Πριν δυο χρόνια ήταν σίγουροι ότι θα κρεμάσουν τα σώβρακα του Shoigu και του Gerasimov πάνω απ’ το πτώμα του Putin, και ότι ο αυτοκράτορας Xi μετά απ’ αυτό θα παραδινόταν… Τώρα πια το τελευταίο που θα έκαναν είναι να μπλέξουν σ’ έναν all out πόλεμο με την Μόσχα αφήνοντας το Πεκίνο να πράττει κατά βούληση, και χωρίς να υφίσταται το ίδιο σοβαρή, all out επίθεση! (Ένας ρεαλισμός έσχατης στιγμής φυσικά χωρίς κόκα…)

Αυτό είναι ένα άλλο όριο στις φιλοδοξίες τους περί «κλιμάκωσης» και περί «πρωτοβουλιών» και «ελέγχου». Θα μπορούσε να τους κάνει ένα καλό φροντιστήριο επί του θέματος η Χεζμπ’ Αλλάχ… αλλά αυτοί οι λιβανέζοι είναι «σκούροι» και απολίτιστοι…

Κινούνται λοιπόν οι δυτικές ολιγαρχίες προς έναν τέτοιον ολοκληρωτικό πόλεμο κατά της Μόσχας όπως φαίνεται να υποστηρίζουν διάφοροι; Οι «φωτογραφίες της στιγμής» δείχνουν πράγματι κινήσεις που θα μπορούσαν να ερμηνευτούν έτσι∙ υπάρχουν όλα τα «υποκειμενικά» δεδομένα (για τους δυτικούς πολεμόκαβλους) ώστε να ενισχυθούν τέτοιες ερμηνείες.

Μόνο που η Ιστορία περνάει πίσω απ’ την πλάτη τους, και δεν την βλέπουν. Αυτό δεν φαίνεται στα enstantante των δηλώσεων και των αποφάσεων της ημέρας∙ εκεί δείχνουν «σκληροί και αποφασισμένοι». Η πραγματική ιστορική κίνηση, το «ατσάλινο χέρι» της για να γίνουμε γλαφυροί, είναι σχεδόν αόρατη αν προσπαθεί κανείς να την δει απ’ την μεριά της καπιταλιστικής δύσης. Αν όμως ασχοληθεί να την δει απ’ την μεριά της καπιταλιστικής ανατολής, τότε…

Το διεθνές δικαστήριο των δολοφόνων

Δευτέρα 27 Μάη (00.53)>> Στην ίδια κατηγορία των απατεώνων και των παρελκυστικών τακτικών ανήκει και η πρόσφατη «εισήγηση» του εισαγγελέα του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου (ICC) Karim Ahmad Khan περί ενταλμάτων σύλληψης δύο απ’ τους αρχιχασάπηδες του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, μαζί (φυσικά!!) με 3 απ’ τους επικεφαλής της Hamas.

Πριν εξηγήσουμε τι και γιατί, δύο απαραίτητες διευκρινίσεις, αφού παρατηρούμε ότι διάφοροι «σοβαροί» αναλυτές εξακολουθούν να μπερδεύουν (μην πούμε τι!…) Το ICC (ή στα ελληνικά «διεθνές ποινικό δικαστήριο») ΔΕΝ έχει καμία μα καμία σχέση με το ICJ («διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης»), εκτός απ’ το ότι και τα δύο έχουν έδρα στη Χάγη. Το πρώτο, το ICC είναι ένα 110% δημιούργημα των δυτικών ιμπεριαλισμών∙ «έπιασε δουλειά» το καλοκαίρι του 2002 (ουσιαστικά υποστηρίζουμε εμείς οι καχύποπτοι σα «ρεζέρβα» για την περίπτωση που θα χρειαζόταν για κανάν Σαντάμ Χουσεϊν…) και εξετάζει την ενοχή μόνο ατόμων (αξιωματούχων) και όχι κρατών! Αντίθετα το ICJ είναι παλιό, απ’ την εποχή της «κοινωνίας των εθνών» στη δεκαετία του 1930, είναι απ’ τα βασικά όργανα του ΟΗΕ, και εξετάζει μόνο τις διενέξεις (και τις κατηγορίες) μεταξύ κρατών. Το ICC είναι παγκόσμια γνωστό ως «όργανο της δύσης»… Το ICJ έχει ακόμα ένα κάποιο διεθνές κύρος εφόσον κατά καιρούς έχει πάρει αποφάσεις κατά των δυτικών συμφερόντων. Επιπλέον το ICC κινείται «αυταπάγγελτα», ενώ το ICJ μόνο αν γίνει προσφυγή κράτους εναντίον άλλου κράτους.

Στο ICC εκκρεμεί απ’ το 2015 η προσφυγή που είχε κάνει τότε η «παλαιστινιακή αρχή» εναντίον αξιωματούχων του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος για την μεγάλη σφαγή στη Γάζα το 2014 (operation protective edge)… Πρόσφατα αυτός ο Karim Ahmad Khan δήλωσε ότι «δεν έχουμε μαζέψει ακόμα τα απαραίτητα στοιχεία» – δέκα χρόνια μετά… Το περασμένο Νοέμβρη (του 2023) τα κράτη της νότιας αφρικής και της ναμίμπια έκαναν προσφυγή σ’ αυτό το ίδιο «δυτικό εξάρτημα», το ICC, ζητώντας εντάλματα κατά θεοναζί αξιωματούχων. Ο εισαγγελέας Khan τους απάντησε ότι «δεν προλαβαίνει να ασχοληθεί, γιατί ασχολείται να βρει τα στοιχεία για την σφαγή του 2014»… Μετά απ’ αυτό η νότια αφρική απευθύνθηκε στο άλλο δικαστήριο, στο ICJ, που τουλάχιστον είναι σοβαρό…

Σε κάθε περίπτωση η αλήθεια γι’ αυτό το «δικαστήριο», το ICC, είναι εκείνη του «ανώνυνου δυτικού εκλεγμένου ηγέτη»: αυτό το δικαστήριο φτιάχτηκε για τους αφρικανούς και για κακοποιούς σαν τον Putin, όχι για εμάς!

Ποια μύγα τσίμπησε λοιπόν τον εισαγγελέα Khan;

Καμία!!!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 20 Μάη (00.09) >> Μια άλλη, λιγότερο ορατή αλλά εξίσου σημαντική διάσταση της ήττας του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος αλλά και των συμμάχων του, είναι αυτή «η βεντάλια» μετώπων που το καθεστώς άλλοτε απειλεί ότι θα ανοίξει (αλλά δεν το κάνει), άλλοτε προσπαθεί να ανοίξει (αλλά αποτυγχάνει) και άλλοτε παριστάνει ότι ξέχασε.

Την 1η Απρίλη, βομβαρδίζοντας την ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό, το θεοναζί καθεστώς ήλπιζε είτε σε μια απάντηση-μέσω-εκπροσώπων (: Χεζμπ’ Αλλάχ) πράγμα που θα του επέτρεπε να ξεκινήσει carpet bombing στο νότιο λίβανο∙ είτε σε άλλου είδους αντίδραση της Τεχεράνης που θα έφερνε τον us army μαζικά πιο κοντά στη μέση Ανατολή.

Το βράδυ της 13ης προς 14η Απρίλη τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά – έχουμε γράψει τη γνώμη μας. «Ξαφνικά» (ή όχι και τόσο) αυτό το εγκληματικό αποικιοκρατικό καθεστώς έχασε ένα όπλο που είχε για δεκαετίες, ίσως το ισχυρότερο (μετά τα πυρηνικά του) αλλά πολύ ευκολότερο να χρησιμοποιείται: την απειλή ότι μπορεί να «κλιμακώσει-κατά-βούληση» έναν πόλεμο, συνεπώς οι πάντες θα έπρεπε να σκύβουν το κεφάλι. Απ’ την στιγμή που η παλαιστινιακή αντίσταση έχει υψώσει το μπόι της, απ’ την στιγμή που η Χεζμπ’ Αλλάχ δείχνει μια μάλλον εντυπωσιακή «τακτική αυτοσυγκράτηση», και απ’ την στιγμή που το ιρανικό καθεστώς δεν φοβάται να κτυπήσει έδαφος της θεοναζί επικράτειας «αυτοπροσώπως»∙ και κυρίως απ’ την στιγμή που το ευρασιατικό project εξακολουθεί να είναι ενεργό στο μεσανατολικό πεδίο μάχης, ο χωροφύλακας των δυτικών ιμπεριαλισμών έχει γίνει «πρώην»∙ και τα αφεντικά του προσπαθούν να κρατήσουν το «κύρος» τους αλλού: στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Στην ερώτηση «τι μπορεί να είναι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς αν δεν έχει αξία ως χωροφύλακας;» έχει προσπαθήσει να απαντήσει το ίδιο: ο φονιάς που όλοι φοβούνται. Αυτό με μια λέξη λέγεται Γάζα. Αλλά αν ούτε εκεί φοβούνται, κι αν η διαχείριση-του-σφαγείου έχει γίνει πρόβλημα για τον πρώην χωροφύλακα (και τους συμμάχους του), τότε βουλιάζει στο αίμα των θυμάτων του – ψάχνοντας για σωσίβιο.

Ως τις 6 Οκτώβρη του 2023 οι δυτικοί σύμμαχοι / εντολοδόχοι του χωροφύλακα ήταν σίγουροι ότι ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της μέσης Ανατολής (εκτός από ένα κομμάτι του συριακού πεδίου μάχης), και ότι δεν υπάρχει σ’ αυτή την περιοχή του πλανήτη πολιτικό υποκείμενο που να απειλεί ή έστω να παρενοχλεί την κυριαρχία τους… Σήμερα πολλοί από δαύτους είναι αναγκασμένοι να κυνηγούν μέσα στις δικές τους επικράτειες όλους και όλες τους όλο και περισσότερους που λένε, άλλοτε έμμεσα κι άλλο καθαρά Viva Palestine – εννοώντας βέβαια την ένοπλη αντίσταση και όχι τα πουρνάρια. Η καταστολή είναι καταστολή∙ αλλά δείχνει επίσης την κατάρρευση μιας ιδεολογικής χειραγώγησης που δουλευόταν επί δεκαετίες. Χειραγώγηση που ήταν ιδεολογική στο εσωτερικό των δυτικών μητροπόλεων, αλλά πολιτική / γεωπολιτική στον πλανήτη.

Για τα δεδομένα της 3ης δεκαετίας του 21ου αιώνα και των δυτικών ιμπεριαλιστικών φιλοδοξιών το γεγονός ότι υπάρχει ένα αντάρτικο πολιτικό υποκείμενο εντελώς δικαιωμένο ηθικά «κάπου εκεί» που εμπνέει κοινωνικά υποκείμενα «κάπου εδώ» ήταν εντελώς απρόβλεπτο, οπότε θεωρείται (κι ως ένα σημείο είναι) επικίνδυνο: μπορεί να αποδειχθεί ο πρώτος-πόντος-που-ξηλώθηκε σ’ ένα εύθραυστο πλέγμα κατασκευασμένων ειδώλων, αδιεξόδων και ψευδαισθήσεων.

Αυτό το ξήλωμα το κάνει με τα χέρια του (με τα όπλα του…) και την φασιστική, ρατσιστική ιδεολογία του ο (πρώην) χωροφύλακας. Τον φοβούνται όλο και λιγότεροι, δεν τον σέβεται σχεδόν κανένας, όλο και περισσότεροι τον σιχαίνονται – και τα δυτικά αφεντικά τον υπερασπίζονται ως «το δικό τους κάθαρμα» κάνοντας αναγκαστικά στριπτίζ.

Ποιος δεν καταλαβαίνει;

Και έτσι η ροκ έχασε ένα αστέρι!

Δευτέρα 20 Μάη (00.03)>> Το κέρδισε όμως ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός! Έλιωσε τις σόλες του (που λέει ο λόγος…) μεταξύ Καϊρου – Ντόχα – Καϊρου, προσπαθώντας να ευλογήσει μια συμφωνία / εκεχειρία στην Παλαιστίνη… Χρειαζόταν να πάρει μια ανάσα ο άνθρωπος, να ξεσκάσει λίγο. Και ποιο είναι το καλύτερο μέρος του κόσμου για να ξεσκάσει ο υπ.εξ. του νυσταλέου Jo; Το Κίεβο! Μάλιστα το Κίεβο! Ο Παρωπίδας βρέθηκε εκεί πριν λίγες μέρες (για να δώσει κουράγιο στον τοξικό κλόουν…) και επί τη ευκαιρία είπε να κάνει κι ένα livακι, σ’ ένα μπαράκι:

Δεν είναι deep fake! Ο Παρωπίδας είναι (εκτός από υπ.εξ.) και άνθρωπος, με τα χόμπυ του. Ένοιωσε ότι «ζει σ’ έναν ελεύθερο κόσμο» στο φασιστοΚίεβο, και το τραγούδησε! Αυτό λέγεται: των οικιών υμών εμπιπραμένων, ημείς άδωμεν! (που σημαίνει: ενώ τα σπίτια σας καίγονται, εμείς τραγουδάμε…) – και είναι αλήθεια ότι πολλοί στο ουκρανικό πεδίο μάχης στράβωσαν.

Ισχύει όμως και το άλλο: αν δεν μπορείς να εμποδίσεις την ήττα, τουλάχιστον διασκέδασέ την…

Hind’s Hall

Δευτέρα 13 Μάη>> H Hind Rajab, μια εξάχρονη πιτσιρίκα Παλαιστίνια απ’ την Γάζα, πέθανε (δολοφονήθηκε) με φρικτό τρόπο, όταν έμεινε τραυματισμένη και παγιδευμένη για ώρες μέσα σ’ ένα αυτοκίνητο με τους νεκρούς γονείς της και τ’ αδέλφια της ύστερα από επίθεση του θεοναζί στρατού∙ κι όταν κατάφεραν να την εντοπίσουν, ο ίδιος στρατός δολοφόνησε τους δύο διασώστες και την ίδια, κτυπώντας το ασθενοφόρο.

Στη μνήμη της, το φοιτηταριάτο του Columbia, όταν κατέλαβε το Hamilton Hall του πανεπιστημίου, το μετονόμασε σε Hind’s Hall.

O (γνωστός) ιρλανδο-αμερικάνος ράπερ Macklemore (κατά κόσμον Benjamin Hammond Haggerty) πριν μια βδομάδα δημοσιοποίησε ένα τραγούδι του για την Παλαιστίνη και το αμερικανικό κίνημα υπέρ της, με τον τίτλο Hind’s Hall… (Δείτε το / ακούστε το πριν το “κατεβάσουν”!!!)

Καλός μπάτσος, κακός μπάτσος

Δευτέρα 13 Μάη (00.15)>> Υπάρχουν αποκλίσεις στην τρέχουσα τακτική του αμερικανικού και του ισραηλινού ιμπεριαλισμού; Ο νυσταλέος Jo παριστάνει τον «προβληματισμένο» απ’ τις θηριωδίες του θεοναζί, απαρτχάιντ χωροφύλακα των δυτικών συμφερόντων στη μέση Ανατολή: χρειάζονταν μήνες για να χαμπαριάσει ο καϋμένος… Απ’ την άλλη μεριά ο αρχιχασάπης του Τελ Αβίβ και η κυβερνητική συμμορία του παριστάνουν τους σκληρούς και αδιάλλακτους, αν και η στρατιωτική αποτυχία / ήττα στη Γάζα είναι ήδη εξώφθαλμη…

Η mainstream «ανάλυση» (τα εισαγωγικά στη λέξη είναι λίγα!!!) αποδίδει αυτές τις διαφοροποιήσεις σε συγκυριακά και λίγο πολύ τριτεύουσας σημασίας ζητήματα: ο νυσταλέος Jo και το κόμμα του έχουν εκλογές μπροστά τους, και ενώ οι αντίπαλοί τους είναι του ίδιου φυράματος, έχουν (οι δημοκρατικοί) σοβαρά προβλήματα με την βάση τους για την υποστήριξη που απλόχερα προσφέρουν στους θεοναζί… Απ’ την άλλη ο αρχιχασάπης έχει τις δικαστικές εκκρεμότητές του και – έτσι πάει η «ανάλυση» – συνεχίζει την σφαγή των Παλαιστινίων για να κρατήσει την καρέκλά του∙ φέρνοντας σε δύσκολη θέση τους συμμάχους του στην Ουάσιγκτον (αλλά μάλλον όχι στο Λονδίνο και στο Βερολίνο!!)

Προορίζονται αυτά για ενηλίκους; Όχι βέβαια! Η προσωποποίηση των κρατικών και καπιταλιστικών πρακτικών μπορεί να φτάσει μέχρι και να αποδώσει έναν κάποιο πόλεμο σε προηγούμενα σεξουαλικά όργια∙ προφανώς ταϊζει (η προσωποποίηση) την διανοητική νωθρότητα.

Η δική μας άποψη είναι εντελώς διαφορετική.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη 1…

Δευτέρα 13 Μάη (00.10)>> Τότε; Τότε έχουμε μπροστά μας την εντυπωσιακή και ακαριαία επίδειξη της αλλαγής των συσχετισμών δύναμης στην ευρύτερη περιοχή!! Και τότε ο δυτικός χωροφύλακας, που πήρε την έγκριση να σκοτώνει – να σκοτώνει – να σκοτώνει ως «αντίδωρο» για την όποια αξία του ως χωροφύλακας, την χάνει σχεδόν εντελώς!

Έχουμε γράψει ήδη ότι για τρεις τουλάχιστον δεκαετίες οι κοσμικοί και θεοσεβούμενοι φασίστες του Τελ Αβίβ μαζί άρχισαν να «κτίζουν» μια ειδεχθή κρατική οντότητα / υποκειμενικότητα, ένα «θεοναζί κράτος για τον εαυτό του», πέρα απ’ την διαφαινόμενη πτωτική τάση της γεωπολιτικής του αξίας για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς και εξαιτίας της (Μεσανατολικό πεδίο μάχης – γεω-ιστορικές σημειώσεις 1 και 2, Δευτέρα 22 Απρίλη). Φυσικά δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι 100% αυτοδύναμο – κανένα κράτος δεν μπορεί! Σκόπευε ωστόσο να αποκτήσει την δική του «ανεξαρτησία κινήσεων» με βάση τα δικά του συμφέροντα, όχι ενάντια αλλά στα όρια των υπόλοιπων δυτικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Κι ως ένα σημείο το κατάφερε.

Αυτό έφτασε να γίνει το «σημείο έκρηξης» μετά τις 7 Οκτώβρη του 2023: η θηριώδης γενοκτονική «τιμωρητική» δράση κατά των Παλαιστινίων (στο όνομα της «αντιτρομοκρατίας»…) ακόμα και στα όρια των υπόλοιπων δυτικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, οπωσδήποτε όμως με την άδεια και την υποστήριξή τους, ήταν η έκρηξη μιας ιστορικής αδυναμίας που προσπαθεί να δείξει ότι είναι το αντίθετο.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη 2…

Εκεί που είναι «απολίτιστοι»∙ εκεί που το να λες τα σύκα-σύκα και την σκάφη-σκάφη δεν είναι «στάση κατά του κράτους» (!), «αντισημιτισμός» (!) και «απειλή στη δημοκρατία» (!)∙ εκεί που δεν είναι γερμανία (για παράδειγμα…)∙ εκεί που μπορείς και πρέπει να αποκαλείς την πρωτοκοσμική / ισραηλινή εποικιστική αποικιοκρατία με το όνομά της, «απαρτχάιντ»∙ εκεί που ξέρουν, που έμαθαν, ότι οι αγώνες κατά των αποικιοκρατών, είτε είσαι αφρικάνος, είτε αλγερίνος, είτε παλαιστίνιος, είτε ινδιάνος, είναι υποχρεωτικά και ένοπλοι∙ εκεί, μακριά απ’ τα «ενδιαφέροντα και τις προτεραιότητες» των δυτικών αιχμαλώτων, στο Johannesburg της νότιας αφρικής, έγινε απ’ τις 10 ως τις 12 Μάη μια διεθνής συνάντηση για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης απ’ τη θάλασσα ως το ποτάμι. Με την συμμετοχή, μεταξύ άλλων, και του Basem Naim, «τρομοκράτη», απ’ το πολιτικό γραφείο της Hamas…

(φωτογραφία επάνω: η υπ.εξ. της νότιας αφρικής Naledi Pandor)

Δευτέρα 13 Μάη (00.07)>> Ο θεοναζί, απαρτχάιντ στρατός πολιορκεί τώρα το νότο της λωρίδας της Γάζα, την Rafah σαν πόλη και την μεγάλη περίμετρο του καταυλισμού των εσωτερικών προσφύγων. Το καθεστώς παριστάνει ότι είναι σε θέση «κερδίζω έτσι κι αλλιώς»: είτε η παλαιστινιακή αντίσταση θα αναγκαστεί να συνθηκολογήσει, είτε θα «συντριβεί». «Στη Rafah είναι οι 4 τελευταίες ταξιαρχίες της Hamas, πάμε να τους εξαφανίσουμε» βρυχάται η θεοναζί δημαγωγία…

Μπλοφάρουν στο Τελ Αβίβ! Ξέρουν ότι οι οργανώσεις της παλαιστινιακής αντίστασης στρατολογούν πια, καθημερινά, δεκάδες και εκατοντάδες παλαιστίνιους, που προτιμούν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους και τους άλλους με το όπλο στο χέρι, κι αν πεθάνουν να πεθάνουν πολεμώντας κι όχι κάτω απ’ τα ερείπια! Όσο για πολεμικό υλικό; Έχουν άφθονο: τους το προσφέρει άθελά του ο ίδιος ο κατοχικός στρατός! Οι δεκάδες άσκαστες ισραηλινές βόμβες (στους βομβαρδισμούς πάντα υπάρχει ένα ποσοστό που δεν σκάει…) είναι πρώτης τάξης πηγή για εκρηκτικά∙ και η τέχνη του στησίματος ενεδρών είναι το βασικό προσόν που πρέπει να έχουν οι «νεοσύλλεκτοι» που, κατά τα υπόλοιπα, ξέρουν το βασικό, ξέρουν σαν την παλάμη του χεριού τους τις γειτονιές τους, ακόμα κι όταν είναι ερείπια. Σ’ αυτό το είδος του αντάρτικου πόλης που κάνει η παλαιστινιακή αντίσταση δεν χρειάζονται ούτε πιλότοι ούτε πυροβολητές τανκς – αρκούν πολύ λιγότερα!…

Η θεοναζί απειλή για ένα Ολοκαύτωμα στη Rafah, εκτός απ’ την πορωμένη βαρβαρότητα που έχει ήδη επιδειχθεί στο μεγαλύτερο μέρος της Γάζα, δείχνει επίσης και το αδιέξοδο του κατοχικού καθεστώτος.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Περί τάφων

Δευτέρα 29 Απρίλη (00.10) >> Ακόμα και για την δυτικής προέλευσης θηριωδία του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί “too much”: η αποχώρηση του κατοχικού στρατού μετά την ήττα του στην Khan Younis δεν άφησε πίσω της μόνο την συστηματική καταστροφή του νοσοκομείου Nasser (πέρα απ’ την καταστροφή πολλών απ’ τις υπόλοιπες υποδομές της πόλης). Άφησε και ομαδικούς τάφους.

Ξέρετε τι πάει να πει «ομαδικός τάφος» σκαμμένος από έναν κατοχικό στρατό; Πάει να πει «σκοτώσαμε, το φχαριστηθήκαμε, και … ακόμα κι αν βρείτε κάποτε πτώματα ή μόνο σκελετούς δεν θα ξέρετε καν τίνος είναι∙ και θα σας πάρει πολύ καιρό αν καταφέρετε να βρείτε άκρη». Σκυλεύουμε τους νεκρούς λέγεται αυτό με τον όρο μιας άλλης εποχής, που ήταν περισσότερο ακριβής (η εποχή) και λιγότερο «στρογγυλεύουμε».

Βρέθηκαν δολοφονημένοι θαμμένοι με τους ορούς στα μπράτσα τους… Βρέθηκαν δολοφονημένοι με τα χέρια δεμένα πισθάγωνα∙ εκτελεσμένοι δηλαδή… Βρέθηκαν δολοφονημένες γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι∙ είτε ασθενείς, είτε άνθρωποι που είχαν καταφύγει στις εγκαταστάσεις του νοσοκομείου για στοιχειώδη προστασία. Τριακόσια ενενήντα δύο (392) πτώματα – τίποτα σπουδαίο για την Γάζα των τελευταίων μηνών….

Ανταποκρινόμενοι στις ανάγκες που έχει αυτό το τόσο αγαπητό φασιστικό καθεστώς οι δυτικοί σύμμαχοι (και μέντορες) του φρόντισαν αφενός οι ομαδικοί τάφοι να περάσουν αστραπιαία απ’ την δημαγωγία τους και να χαθούν στο βάθος του Θεάματος, αφετέρου να στείλουν καινούργια όπλα και συμπάθεια. (Ναι, είναι οι ίδιοι που το 1995 έλεγαν πως οι μουσουλμάνοι που επέζησαν απ’ την σφαγή της Σρεμπρένιτσα διαφεύγοντας μέσα απ’ τα βουνά «έλεγαν ψέμματα» – γιατί τέτοιοι είναι οι μουσουλμάνοι: ψεύτες και μαραζιάρηδες (έλεγαν)…)

Κι όποιος τολμήσει να αρνηθεί το αίμα; Είναι (αλλοίμονο, τι άλλο;) «αντισημίτης»!!! Πράγμα που μας εξηγεί με πολύ απλό τρόπο ότι όποιος είναι «αντι-αντισημίτης», «πολιτικο/ιδεολογικά ορθός» δηλαδή, δεν μπορεί παρά να συγχαίρει τα θεοναζί καθάρματα.

Βουτηγμένος στο αίμα.