Tag: εξωτερική πολιτική

300 χιλιάδες (βλήματα) 3 – and more

Πέμπτη 25 Απρίλη. Κατ’ αρχήν το «εθνικό» ζήτημα: στα πλαίσια του υποάξονα Αθήνα – Λευκωσία – Τελ Αβίβ θεωρούμε βέβαιο ότι το ελληνικό βαθύ κράτος προσπάθησε να πουλήσει 300.000 βλήματα υπό την προϋπόθεση ότι θα τα πλήρωνε το Ριάντ – κι ας πήγαιναν όπου ήθελαν… (Ήταν τα μέσα του 2017, όπου ο αμερικανικός στρατός είχε περιορίσει την ζώνη ελέγχου του στις ypgκρατούμενες περιοχές). Δεν ξέρουμε αλλά δεν μπορούμε καθόλου να αποκλείσουμε την πιθανότητα το ελλαδιστάν (κάποιοι εφοπλιστές του) να πληρώθηκαν σε διάφορες φάσεις σαν λαθραίοι μεταφορείς όπλων είτε προς την σαουδική αραβία είτε προς την ιορδανία, με τελικό προορισμό τους αντι-Άσαντ αντάρτες. Είναι έμπειροι εδώ και δεκαετίες σε κάθε είδους λαθρεμπόριο… Ούτε μπορούμε να αποκλείσουμε το να είχαν πουληθεί απ’ το ελλαδιστάν νωρίτερα άλλες ποσότητες πυρομαχικών, ενδεχομένως μέσω άλλης διαδρομής και υποτιθέμενων «αγοραστών».

Όχι μόνο η ίδια η υπόθεση των 300 χιλιάδων (βλημάτων) που αποκαλύφθηκε κυριολεκτικά «κατά λάθος» αλλά, επιπλέον, το «εθνικό κουκούλωμα» που ακολούθησε μετά από το αρχικό ξάφνιασμα, μας πείθει: στα μέτρα των δυνατοτήτων του (όχι μεγάλες…) το ελληνικό κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος συμμετείχε όντως στον πόλεμο στη συρία… Και είναι συνυπεύθυνο για ό,τι έγινε εκεί· ακόμα κι αν δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας «λοχίας». Όλα αυτά έγιναν διακομματικά, τόσο απ’ την τωρινή όσο και από προηγούμενες κυβερνήσεις. «Εθνικά συμφέροντα» γαρ…

Υπάρχει , ύστερα, το ακόμα χειρότερο ζήτημα των «σφαγών στο ψαχνό» σε ευρωπαϊκά κράτη… Κράτη με ιμπεριαλιστική και αποικιακή ιστορία αιώνων αποκλείεται να περιοριστούν στο ρόλο του «χρηματοδότη», του «προμηθευτή όπλων και πυρομαχικών» και του «εκπαιδευτή», αφήνοντας τα κέντρα των («τρομοκρατικών») αποφάσεων να δρουν ανεξάλεγκτα, όπως και όποτε νομίζουν! Επιπλέον όλες αυτές οι ευρωπαϊκές αποικιακές / ιμπεριαλιστικές μυστικές υπηρεσίες (γαλλική, αγγλική και βελγική σίγουρα) έχουν πολύ μεγάλη ιστορία οργάνωσης και εκτέλεσης προβοκατόρικων σφαγών στο ψαχνό – στο δικό τους έδαφος! Αν οι γάλλοι υπήκοοι αγνοούν, για παράδειγμα, την ιστορία της καθοδήγησης απ’ τις γαλλικές και τις αλγερινές μυστικές υπηρεσίες της «ισλαμικής τρομοκρατίας» (και σε γαλλικό έδαφος) με προέλευση το Μάγκρεμπ, έχουν σοβαρό πρόβλημα!

Αυτά έχουν γίνει γνωστά στη γαλλία (και έχουν θαφτεί επιμελώς).

Εκατομμύρια βλήματα

Πέμπτη 25 Απρίλη. Τα δεδομένα της περίοδου είναι ζόρικα, ειδικά σε σχέση με την «μέση» διανοητική, ηθική, συνειδησιακή και πολιτική κατάσταση των πρωτοκοσμικών κοινωνιών.

Οι μυστικές υπηρεσίες των καπιταλιστικών κρατών, δρώντας είτε κατόπιν επίσημων εντολών είτε ακόμα και χωρίς τέτοιες (μέσω «μεσαζόντων»), γράφουν με αίμα την ιστορία. Η σύγχρονη εργατική κριτική θα τις συμπεριελάμβανε εύκολα στην εχθρότητα απέναντι στη μορφή κράτος· πού είναι όμως τα πολιτικά ίχνη της;

Το γεγονός ότι οι διακρατικές αντιπαλότητες εκφράζονται πλέον ανοικτά και καθαρά· το γεγονός μεγάλων προγραμμάτων πολεμικού εξοπλισμού (σε κίνα, ρωσία, αγγλία και ηπα απ’ τις ιστορικές «μεγάλες δυνάμεις»)· και το γεγονός ότι οι στρατιωτικές «ασκήσεις» έχουν γίνει ρουτίνα σε συγκεκριμένες περιοχές του πλανήτη (μεταξύ των οποίων και η ανατολική Μεσόγειος), είναι ένα ακόμα σετ προειδοποίησεων.

Θα υπάρξουν κι άλλες; Ποιος βασίζεται στον απεριόριστο χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας;

Έχουν και οι μαριονέτες εκπροσώπους

Τετάρτη 24 Απρίλη. Είναι γεγονός ότι καμμία κυβέρνηση, συνεπώς ούτε η φαιορόζ, δεν θα μπορούσε να απαγορεύσει το ταξίδι του Francisco Sucre στην Αθήνα. Ο πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών αντι-Μαδούρο «εθνικής συνέλευσης» της βενεζουέλα ήρθε προχτές. Το ερώτημά μας, λοιπόν, δεν είναι γιατί τον δέχτηκε η φαιορόζ κυβέρνηση (σε επίπεδο ανάλογο του δικού του: συναντήθηκε με τον Κ. Δουζίνα, πρόεδρο της κοινοβουλευτικής επιτροπής άμυνας και εξωτερικών). Αλλά γιατί έκανε τόσο κόπο να έρθει ως εδώ.

Δεν έχουμε απάντηση. Όταν ο Sucre πετάχτηκε στα μέσα του περασμένου Φλεβάρη στη Ρώμη, είχε στόχο: ο φασίστας Salvini υπστηρίζει τον Guaido (αντίθετα απ’ το συγκυβερνόν «κίνημα των 5 αστέρων»). Συνεπώς ο Sucre ήθελε να επιβεβαιώσει από κοντά στην υποστηρίξη της «λίγκας του βορρά» και να μάθει τι προοπτικές υπάρχουν η φιλία του Salvini να γίνει επίσημη ιταλική θέση.

Στην Αθήνα όμως; Η προθυμοποίηση της φαιορόζ κυβέρνησης να παίξει ρόλο «μεσολαβητή» δεν είναι πειστική εξήγηση. Πρώτον επειδή ο Guaido δεν ψάχνει για ειρηνοποιούς· και δεύτερον επειδή αν έψαχνε υπάρχουν άλλοι καλύτεροι για τέτοια δουλειά.

Η πειστικότερη απάντηση είναι ότι ο Sucre ήθελε να συναντηθεί με τους ρημαδοΚούληδες, που (σύμφωνα με τιτίβισμα πριν 3 μήνες) συμμετέχει και υποστηρίζει την πρωτοβουλία του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος και του ευρωκοινοβουλίου για να αναγνωρίσει τον Χουάν Γκουαϊδό ως προσωρινό πρόεδρο της βενεζουέλας….

Χμμμμ… «Στον κουβά» και ο ρημαδοΚούλης: αναγνώρισε έναν «πρόεδρο», έστω και προσωρινό· αλλά έχει τώρα έναν (συζητήσιμο) «ηγέτη της αντιπολίτευσης». Και, μα τα χίλια blackout, ακόμα κι αν βγει απ’ τη μέση ο Μαδούρο (απ’ την αντιπολίτευση…), θα πέσει τέτοιο σπρώξιμο για τον διάδοχό του ώστε ο Guadio έχει όλα τα προσόντα να καταλήξει σε προεδρικό χαλάκι…

 

Εξηγήσιμη παράλειψη!

Τετάρτη 24 Απρίλη. Ο Gerard Araud είναι αρκετά γνωστός στο ισραηλινό καθεστώς. Ήταν πρώτος γραμματέας της γαλλικής πρεσβείας στο Τελ Αβίβ απ’ το 1982 ως το 1984, και πρεσβευτής απ’ το 2003 ως το 2006.

Τώρα, κλείνοντας την θητεία του σαν πρεσβευτής στην Ουάσιγκτον, είπε να μιλήσει πιο «ελεύθερα» (όση «ελευθερία» έχουν οι ανώτατοι καθεστωτικοί υπάλληλοι). Συνεντευξιαζόμενος στο εντελώς καθεστωτικό περιοδικό Atlantic πριν 5 ημέρες είπε μεταξύ άλλων τα εξής:

…Ο Kushner (ο αμερικάνος βασιλογαμπρός, που «χειρίζεται» το «deal του αιώνα» για την εξαφάνιση της Παλαιστίνης, με τον οποίο ο Araud είπε ότι έχει αρκετά κοντινή σχέση και ότι τον συμπαθεί) είναι τόσο ορθολογιστής και επίσης τόσο φιλο-ισραηλινός, ώστε μπορεί να παρακάμπτει το γεγονός πως αν προτείνεις στους Παλαιστίνιους να διαλέξουν είτε να παραδοθούν είτε να αυτοκτονήσουν, θα αποφασίσουν το δεύτερο. Κάποιος σαν τον Kushner δεν το καταλαβαίνει αυτό…

… Δεν έχω δει το «σχέδιο», μου έχουν πει όμως ότι είναι περίπου 50 σελίδες και πολύ «ακριβές»…. Το σχέδιο βασίζεται σε 3 προϋποθέσεις ή «στοιχήματα» του Kushner. Η πρώτη είναι ότι ο Trump θα είναι μοναδικά ικανός να πιέσει τους ισραηλινούς, επειδή είναι τόσο δημοφιλής στο ισραήλ. Η δεύτερη είναι ότι οι παλαιστίνιοι θα πεισθούν ότι αυτή είναι η τελευταία τους ευκαιρία να αποκτήσουν μια περιορισμένη κυριότητα. Το τρίτο στοιχείο του σχεδίου είναι ότι ο Kushner θα σπρώξει λεφτά στους παλαιστίνιους….

… Είναι καταδικασμένο να αποτύχει; Θα έλεγα ναι κατά 99%. Αλλά υπάρχει και το 1%, δεν πρέπει να το ξεχνάμε…

… Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει τέτοια ανισότητα δύναμης ανάμεσα στις δύο πλευρές ώστε η ισχυρότερη μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν έχει λόγο να κάνει παραχωρήσεις… Η σημερινή κατάσταση είναι εξαιρετικά βολική για το ισραήλ. Γιατί εκεί έχουν το κέικ και μπορούν να το φάνε…

… Το ισραήλ έχει την δυτική Όχθη, αλλά ταυτόχρονα δεν θέλει να πάρει την οδυνηρή για τους παλαιστίνιους απόφαση, είτε να τους κάνει εντελώς χωρίς κράτος είτε να τους κάνει πολίτες του ισραήλ…

… Δεν πρόκειται να κάνουν τους παλαιστίνιους πολίτες του ισραήλ. Οπότε πρέπει να επισημοποιήσουν την κατάσταση που ξέρουμε, που είναι το απαρτχάιντ. Θα γίνουν επίσημα ένα κράτος απαρτχάιντ. Στην πράξη είναι ήδη…

Ένας γάλλος ανώτατος αξιωματούχος, μιλώντας σ’ ένα tres καθεστωτικό αμερικανικό περιοδικό, λέει το πράγμα με το όνομά του: το ισραηλινό κράτος είναι ήδη απαρτχάιντ. Το μόνο που απομένει είναι να το πει και επίσημα!

Λέει τέτοια πράγματα και το φασιστικό ισραηλινό καθεστώς ΔΕΝ του επιτίθεται με νύχια και με δόντια κατηγορώντας τον για «αντισημιτισμό»!!! Να διαμαρτυρηθούμε επίσημα στην ισραηλινή πρεσβεία; Γιατί όλοι οι υπόλοιποι στον πλανήτη που λένε το ίδιο είναι «αντισημίτες» (και όσοι είναι εβραίοι είναι «άρρωστοι») και ο κυρ Araud δεν είναι;

Για έναν απλό, πολύ απλό, απίστευτα απλό λόγο. Επειδή ο απερχόμενος γάλλος πρεσβευτής στην Ουάσιγκτον απλά ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ αυτό που ήδη συμβαίνει· ενώ όλοι οι υπόλοιποι ΤΟ ΠΟΛΕΜΑΜΕ!!! Ο Gerard Araud φέρεται γνωστός στη διεθνή διπλωματική σκηνή για την ωμότητα και τα «to the point» δυσάρεστα σχόλιά του. Και λέει δυνατά εκείνο που ξέρουν (και λένε μεταξύ τους) όλοι οι πρωτοκοσμικοί καθεστωτικοί. Επ’ αυτού no problem για τον ισραηλινό φασισμό.

Υπάρχει πρόβλημα, από αλλού, που θα γίνει ακόμα πιο δυνατό: αφού ένα ρατσιστικό, απαρτχάιντ καθεστώς «αναγνωρίζεται» επίσημα σαν τέτοιο, τότε η αντίσταση εναντίον του είναι απόλυτα νόμιμη!

Κι αυτό δεν περιλαμβάνεται στα «στοιχήματα» ούτε του αμερικάνου βασιλογαμπρού ούτε κανενός άλλου…

Οι δηλώσεις του Araud γύρισαν όλο τον πλανήτη πολλές φορές. Αναμεταδόθηκαν, σχολιάστηκαν, ξανασχολιάστηκαν – είναι ήδη μέρος της εννόησης της πραγματικότητας (και) στη μέση Ανατολή.

Γι’ αυτό θα επανέλθουμε…

Ποιος να καταλάβει τι;

Τρίτη 23 Απρίλη. Δεμένος πεισθάγκωνα και με τα μάτια του επίσης δεμένα, ο 16χρονος Osama al-Badr τρέχει να αποδράσει απ’ τους δεσμώτες του. Απ’ τον ισραηλινό στρατό. Χτες. Κάπου κοντά στα Βηθλεέμ. Για να τον σταματήσουν θα τον πυροβολήσουν. Από πίσω. …Κι εκείνοι τούριχναν στα πόδια…

Αυτή είναι σ’ ένα στιγμιότυπο, όλη κι όλη, η αλληγορία για έναν πληθυσμό που τον δένουν, του κλείνουν τα μάτια – κι ωστόσο αυτός συνεχίζει να διαφεύγει. Ίσως χωρίς προσανατολισμό πάντα – αλλά πάντα προς την απελευθέρωσή του.

Ποιός, όμως, να καταλάβει τι; Ποιος είναι που δεν έχει δεμένα μάτια, αυτιά και χέρια κι όμως «απολαμβάνει» τις πρωτοκοσμικές «ελευθερίες» του, για τις οποίες, πια, δεν χύνει ούτε μια σταγόνα ιδρώτα;

Ποιός να καταλάβει πόσο μεγάλο, πόσο επιβλητικό και πόσο εκπληκτικό είναι ένας Παλαιστίνιος που τον δένουνε κι ωστόσο αυτός, την ίδια στιγμή, προσπαθεί να αποδράσει;

Προσπαθούν να αποδράσουν οι Παλαιστίνιοι. Τρέχοντας πάνω στις πέτρες όχι μόνο του τόπου τους, αλλά τις πολύ περισσότερες πρωτοκοσμικές: τις παγωμένες καρδιές των υποτελών.

Ο σύμμαχος σκοτώνει πάντα

Δευτέρα 22 Απρίλη. Σίγουρα το προσπαθεί. Την περασμένη Παρασκευή στη λωρίδα της Γάζας ο ισραηλινός στρατός τραυμάτισε 33 Παλαιστίνιους, ανάμεσα στους οποίους 4 νοσοκόμους και 4 δημοσιογράφους. Τουλάχιστον 5 τραυματίστηκαν από «κανονικές» σφαίρες.

Για να καμαρώνει κάθε ντόπιος κανίβαλος, «δεξιός» ή «αριστερός»: απ’ την αρχή της Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής, στις 30 Μάρτη του 2018 ως τώρα έχουν δολοφονηθεί 272 διαδηλωτές.

Και φυσικά, το ξέρουμε, το έχουμε καταλάβει, 272 δολοφονημένοι διαδηλωτές και πάνω από 10.000 τραυματίες «δεν μετράνε μία» μπροστά στα «πολύ καυτά» ζητήματα για τα οποία «τρέχουν» άλλοι από ‘δω και άλλοι απο ‘κει.

Για τον ίδιο ακριβώς λόγο «δεν μετράνε πια» αυτά που συνεχίζουν να υφίστανται οι μετανάστες / πρόσφυγες στα μέρη μας. Έχουμε δουλειές, «τρέχουμε», δεν προλαβαίνουμε να ασχοληθούμε – δεν είναι αρκετό αυτό; («Τρέξιμο» εδώ και 3 δεκαετίες είναι μια λέξη για να λένε εκατοντάδες χιλιάδες υποτελείς ότι μένουν βιδωμένοι στην ίδια ακριβώς θέση… Ακίνητοι και ασυγκίνητοι… )

Αν είχαν όλοι αυτοί οι «δρομείς» ιστορική γνώση και επίγνωση… Μόνο αυτό: αν είχαν… Πόσες φορές ξαναειπώθηκαν αυτά, με τα ίδια ακριβώς λόγια, στην ιστορία του 20ου αιώνα… Και τι συνέπειες είχαν…

Μόνο να ήξεραν… Τουλάχιστον θα κρατούσαν το κεφάλι χαμηλά…

Αιχμάλωτοι του αόρατου πολέμου

Δευτέρα 22 Απρίλη. Οι εβραίοι Ronnie Barkan και Stavit Sinai και ο παλαιστίνιος Majed Abusalama, μέλη του κινήματος BDS στη γερμανία (γνωστοί τώρα σαν #humboldt3), βρίσκονται κατηγορούμενοι επειδή επιτέθηκαν φραστικά στην ισραηλινή ακροδεξιά βουλευτίνα Aliza Lavie, σε εκδήλωση το πανεπιστήμιο Humboldt. Υπάρχει εξήγηση γι’ αυτό; Ναι. Θα πρέπει να έχουν μείνει κάποιοι νόμοι στη γερμανία για την προστασία των φασιστών…

Ο Majed Abusalama πυροβολήθηκε στο πόδι στη διάρκεια διαδήλωσης στη Γάζα, το 2014, ενάντια στην καταστροφή δέντρων σε παλαιστινιακή γη (στη δυτική Όχθη) από φασίστες ισραηλινούς εποίκους. Η Aliza Lavie ήταν από τότε βουλευτής, και είναι μια ανάμεσα στους πολλούς ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς του ισραηλινού απαρτχάιντ. Στη συγκεκριμένη εκδήλωση (τον Ιούνη του 2017) προσπάθησε να ξεπλύνει τον ισραηλινό φασισμό / ρατσισμό παρουσιάζοντας το καθεστώς σαν «παράδεισο για τα δικαίωμα της LGBTQ κοινότητας».

Άλλο το ένα, άλλο τ’ άλλο! Οι 3 μπορεί και να είναι τίποτα παλιοτρομοκράτες! Στο κάτω κάτω, το να δρουν μαζί παλαιστίνιοι και εβραίοι εναντίον ενός ρατσιστικού καθεστώτος σαν το ισραηλινό προσβάλει πράγματι τα θεμέλια του πρωτοκοσμικού ιμπεριαλισμού. Αυτή είναι η πραγματική τρομοκρατία!

Είμαστε όλοι Παλαιστίνιοι αντιστασιακοί· είμαστε όλοι Εβραίοι αντεθνικιστές!

(φωτογραφία: Ο Majed Abusalama στη συγκέντρωση έξω απ’ το Humboldt, πριν συλληφθεί…)

Φαραώ 1

Κυριακή 21 Απρίλη. Τον Erdogan, που είναι εχθρός, οι έλληνες πατριώτες (υπάρχουν άλλοι πλην περιθωριακών;) τον αποκαλούν «σουλτάνο». Τον χουντοκαραβανά χασάπη της αιγύπτου όμως, τον Sisi, που είναι φίλος, δεν θα τον πουν «φαραώ». Παρότι κάνει ό,τι μπορεί γι’ αυτό.

Με μια διαδικασία highspeed express, ο Sisi προχωράει στην ισοβιότητά του σαν «εκλεγμένος πρόεδρος». Την περασμένη Τρίτη το κοινοβούλιό του ψήφισε υπέρ συνταγματικών αλλαγών, και από χθες (και σήμερα) ο λαός καλείται να τις εγκρίνει σε «δημοψήφισμα». Θα το κάνει, ασφαλώς, ίσως με ένα ποσοστό γύρω στο 97,8%. Σύμφωνα με το προηγούμενο (προφανώς ατελές) σύνταγμα οι προεδρικές θητείες ήταν 4ετείς και στο μέγιστο 2. Ο Sisi θα έπρεπε να σχολάσει το 2022. Με τις «βελτιώσεις» (που ασφαλώς θα εγκριθούν…) οι θητείες γίνονται 6ετείς, αλλά για τον Sisi (που είναι στο πόστο μετά το πραξικόπημα του καλοκαιριού του 2013 και βρίσκεται ήδη στην αρχή της δεύτερης θητείας αφου ο λαός των εξέλεξε πάλι πέρυσι με 97,8%…) το κοντέρ μηδενίζει, και οι 2 εξαετίες μετράνε απ’ το 2018. Συνεπώς, 6+6=12, 12 + 2018= (υπολογίζει πως με άνεση θα είναι πρόεδρος ως το) 2030. Την υγειά του να έχει ο άνθρωπος, και τις κάνει 10ετείς τις θητείες του το 2029… Και πριν κλείσει τα μάτια του να ορίσει κληρονόμο κάποιον γυιό του.

Για να γίνουν όλα όπως πρέπει, χρειάστηκαν και μερικά έκτακτα μέτρα. Όποιος είχε αντίθετη γνώμη με την μακροημέρευση της Sisi δικτατορίας δέθηκε (για το καλό του)· απαγορεύτηκε να γίνει οποιαδήποτε καμπάνια κατά των αλλαγών· και μπλοκαρίστηκαν 37.000 sites και blogs για να μην συγκεντρωθούν ηλεκτρονικά υπογραφές εναντίον. Ψιλοπράγματα δηλαδή για μια χούντα που έχει 60.000 πολιτικούς κρατούμενους.

Δεν είναι τυχαίο που ο Sisi είναι φίλος κι αδελφός των ντόπιων αφεντικών και των πολιτικών λακέδων τους. Αύριο ή μεθαύριο μπορεί να σκεφτεί ότι σαν αληθινός φαραώ αξίζει να φτιάξει την μεγαλύτερη πυραμίδα ever, με τα κεφάλια των αντιπάλων του εννοείται. Δεν είναι μια καλή εργολαβία δημοσίων έργων αυτή;

Γιατί να μην την διεκδικήσουν ελληνικές εταιρείες; Εδώ η στασυ (και η τερνα) θέλουν να φτιάξουν ένα σιδηροδρομικό τείχος στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη· με μια πυραμίδα στην έρημο θα υπάρξει πρόβλημα;

(φωτογραφία: Δολοφόνος με χαμόγελο; Όχι. Γνήσιος υπηρέτης των ελληνικών εθνικών συμφερόντων. Γι’ αυτό πληρώνεται, αυτό κάνει…

Η φωτογραφία είναι απ’ το καλοκαίρι του 2015. Τότε που ήταν όλα τόσο μα τόσο “αριστέρα” – ε;)

Φαραώ 2

Κυριακή 21 Απρίλη. Κατά την γνώμη σας σε πόσα χρόνια θα έχει ανατραπεί (και ενδεχομένως κρεμαστεί) ο φαραώ Sisi; Σε πάνω από 5 ή σε λιγότερα; Διαισθητικά η ασταμάτητη μηχανή τείνει προς την δεύτερη εκδοχή. Σαν απόδειξη, προς το παρόν, έχει την αμετροέπειά του: μόνο όποιος φοβάται το αύριο βάζει την καρέκλα του να ατενίζει το 2030…

(φωτογραφία: Οι μουσαμάδες ήταν τυπωμένοι, έτοιμοι – και Τρίτη βράδυ είχαν κρεμαστεί. Τα αραβικά μας δεν βοηθάνε, αλλά το νόημα το πιάνουμε: Sisi for ever…)