Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή

O Khamenei και το καινούργιο υπουργικό συμβούλιο στην πρώτη επίσημη συνάντησή τους, στις 27 Αυγούστου. Στα αριστερά του σκεπτικός, με το χέρι στο σαγόνι, ο Pazeshkian.

Δευτέρα 2 Σεπτέμβρη (00.21)>> «Μα τι έχει πάθει η Τεχεράνη και δεν έχει ισοπεδώσει ακόμα το Τελ Αβίβ;» Χμμμμ…

Είναι (μάλλον…) κοινό μυστικό ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, άσχετα απ’ το πόσο μετρημένη και ισορροπημένη θα είναι η απάντηση της Τεχεράνης στη δολοφονία του Haniyeh, έχει στο ρεπερτόριό του και επόμενη, νο 3 προβοκάτσια. Ακόμα χειρότερη απ’ την δεύτερη (την δολοφονία Haniyeh), που ήταν με την σειρά της χειρότερη απ’ την πρώτη (την επίθεση στην πρεσβεία στη Δαμασκό και την δολοφονία του Reza Zahedi και μερικών ακόμα αξιωματικών των «φρουρών της επανάστασης»). Κάποιοι φοβούνται ότι αυτή η νο 3 προβοκάτσια θα έχει σχέση με το al Aqsa… Ωστόσο με αυτόν τον τρόπο το σύνολο των μουσουλμανικών κοινωνιών του πλανήτη θα βρεθεί απέναντι στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς∙ και τα καθεστώτα που κρατούν φιλικές σχέσεις με το φασιστοΤελ Αβίβ (π.χ. μαρόκο, αίγυπτος ή ιορδανία) θα βρεθούν σε πολύ άσχημη θέση… (Κάτι άλλο θα βρεθεί λοιπόν…)

Όπως και νάχει η Τεχεράνη δεν χρειάζεται απλά να απαντήσει στη δολοφονία του Haniyeh. Χρειάζεται, μεσοπρόθεσμα,


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 2 Σεπτέμβρη >> Πόσα λάθη θα μπορούσε να κάνει ο θλιβερός γ.γ. του νατο Stoltenberg μιλώντας μέσα σε λιγότερα από 15 δευτερόλεπτα; Κανένα! Του ξέφυγαν αυτά που ισχύουν!! Kαι οι διορθώσεις του θα προκαλούσαν ειρωνικά γέλια αν το θέμα δεν ήταν τόσο σοβαρό.

Η κατάσταση στο ουκρανικό πεδίο μάχης γίνεται επικίνδυνα περίεργη και (στα δικά μας μυαλά) ιδιαίτερα ανησυχητική. Κατά κάποιους τρόπους το κλειδί αυτής της επικινδυνότητας είναι η «εισβολή στο Kursk» – και η αποτυχία της.

Πριν δυο βδομάδες μεταξύ άλλων γράφαμε σχετικά:

…Τον καιρό που το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου θεωρούσε πως έχει τον άνεμο στα πανιά του (και όλους τους δυτικούς συμμάχους του, ψυχή τε και σώματι δίπλα του), στις αρχές του καλοκαιριού του 2023, επιχείρησε κάτι ολοφάνερα παράλογο: να προελάσει μέσα απ’ τις καλοφτιαγμένες ρωσικές γραμμές άμυνας, μία, δύο, τρεις, και να φτάσει στη θάλασσα του Azof (αφού καταλάβει και την Μελιτόπολη…) αποκόβωντας ουσιαστικά την Κριμαία….

Κανείς απ’ τους αρχικαραβανάδες, ουκρανούς, αμερικάνους, άγγλους, γάλλους, γερμανούς δεν αναρωτήθηκε ακόμα κι αν πετύχαινε αυτό το sprint δεκάδων, εκατοντάδων χιλιομέτρων αν θα ήταν δυνατόν (και μάλιστα χωρίς αεροπορία) να κρατηθεί ανοικτός επ’ αόριστον ένας διάδρομος που θα κτυπιόταν απ’ όλες τις μεριές, απ’ τα δυτικά, απ’ τα ανατολικά και απ’ την θάλασσα… Τελικά δεν χρειάστηκε: ο ουκρανικός στρατός «θριάμβευσε» (σύμφωνα με την δυτική δημαγωγία) καταλαμβάνοντας μερικές δεκάδες στρεμμάτα νότια του Orikhiv, αυτοκαταστράφηκε εκεί… και από τότε ακόμα τρέχει στο Donbass, προς την αντίθεση κατεύθυνση…

Ναι! Η «μεγάλη αντεπίθεση για την κατάληψη της Κριμαίας» ήταν παρανοϊκή! Και η μιλιταριστική παράνοια δεν ήταν μόνο ουκρανική! Ήταν ολόκληρης της δύσης. Κι όμως έγινε!!!… Έγινε, κατέληξε στο αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα (όπως ήταν αναμενόμενο λογικά…) και η επόμενη θριαμβολογία ήταν «καλά… θα το ξανακάνουμε καλύτερα του χρόνου!!!»

Η εισβολή στην περιοχή του Kursk καθόλου δεν υπονοεί (κατά την ταπεινή μας γνώμη…) κάποιο λογικό σχεδιασμό!!! Είναι ένα κακέκτυπο της «μεγάλης αντεπίθεσης» του περασμένου καλοκαιριού. Και δείχνει το ακριβώς αντίθετο: το Κίεβο και οι σύμμαχοί του είναι πια τόσο στριμωγμένοι ώστε «κάνουν ό,τι μπορούν – χωρίς αύριο».

Υπάρχει ωστόσο θέμα. Το ουκρανικό πεδίο μάχης επιλέχτηκε σαν το κυριότερο (κατά της Μόσχας) απ’ τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς. Αν όμως από ουκρανική επιτυχία σε ουκρανική επιτυχία και από ουκρανικό θρίαμβο σε ουκρανικό θρίαμβο η ήττα μεγαλώνει, τι άλλο παρανοϊκό μπορούν να σκεφτούν και να δοκιμάσουν;

 

Χρειάστηκαν λιγότερες από 10 μέρες έκτοτε για να γίνει η ανοικτή παραδοχή (τίνος άλλου;) της αποτυχίας! Στις ηπα:

Αλλά και απ’ τον ίδιο τον «αρχιστράτηγο των μεγάλων επιτυχιών» (κάποια στιγμή θα μιλήσουμε γι’ αυτόν, έχει ενδιαφέρον):

Ήδη τα κομμάντα που είχαν αναλάβει να καταλάβουν τον πυρηνικό σταθμό του Kursk (όσα έχουν επιζήσει…) ανακαλούνται για να γυρίσουν πίσω και να υπερασπιστούν μια απ’ τις τελευταίες σημαντικές πόλεις που έχουν απομείνει στο Donetsk στο φασιστοΚίεβο, το Pokrovsk – υπό διαρκείς ρωσικούς βομβαρδισμούς στη μάλλον μακριά διαδρομή.

Υπάρχει όμως ένα σοβαρό πρόβλημα τώρα:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή 1

Δευτέρα 26 Αυγούστου (1.25)>> ….Πώς λοιπόν γίνεται ο μεγαπροβοκάτορας, που με τις ευλογίες και την υποστήριξη της δύσης σκοτώνει όπου και όπως θέλει (και μπορεί), να είναι ταυτόχρονα «διατεθειμένος να διαπραγματευτεί σοβαρά με τους Παλαιστίνιους εχθρούς του»…. τι; Την αποτυχία του να τους εξαφανίσει; Την ήττα του στις συνειδήσεις του μεγαλύτερου μέρους του πλανήτη; Τι;

Και η Ουάσιγκτον γιατί να θέλει «το σφύριγμα του διαιτητή»; Επειδή … έχει εκλογές…; Επειδή … είναι ταραγμένη που κάποιος προσπάθησε να σκοτώσει το ψόφιο κουνάβι; Επειδή η από-δολαριοποίηση προχωράει γρηγότερα απ’ τις προβλέψεις;

Αυτό γράφαμε την περασμένη βδομάδα, ενόσω ο δημαγωγικός θόρυβος περί «πετυχημένων διαπραγματεύσεων» και «εκεχειρίας προ των πυλών» στην Παλαιστίνη ήταν στα φόρτε του. Πολύ γρήγορα αναδείχθηκε για μια ακόμα φορά η δολοφονική φάρσα: η Ουάσιγκτον κάνει ό,τι μπορεί για να εξευμενίσει τον χωροφυλακά της: όχι μόνο τον εξοπλίζει όσο περισσότερο μπορεί, αλλά επιπλέον θεωρεί «πετυχημένη λύση» την συνέχιση της στρατιωτικής κατοχής της λωρίδας της Γάζα… Αυτό στη δυτική αργκώ αντιστροφής της πραγματικότητας λέγεται … «σχεδόν εκεχειρία»…

Κι ενώ οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί «με έργα και σιωπές» δείχνουν ότι τα παίζουν-όλα-για-όλα σε κάθε ενεργό πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου στο οποίο συμμετέχουν, υπάρχουν άλλες διαστάσεις της κατάστασης των «εμπροσθοφυλακών» τους που δείχνουν ακόμα πιο καθαρά το με τι έχουμε να κάνουμε.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή 2

Δευτέρα 26 Αυγούστου (1.22)>> Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν (μπορούμε να) ξέρουμε τα αποτελέσματα της χθεσινής από αέρα επίθεσης της Χεζμπ’ Αλλάχ (σαν απάντηση για την δολοφονία του Fouad Shokor) σε στρατιωτικούς στόχους του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος. Ούτε σε πιο βαθμό (και αν) η «προληπτική επίθεση» του Τελ Αβίβ (με 100 αεροπλάνα λέει!!! σε οικισμούς και κωμοπόλεις…) σε υποτιθέμενες θέσεις της Χεζμπ’ Αλλάχ μισή ώρα πριν περιόρισε την επίθεσή της. Υπάρχουν όμως ορισμένα στοιχεία ορατά δια γυμνού οφθαλμού, απ’ όσους φυσικά έχουν μάτια για να βλέπουν και να καταλαβαίνουν τι βλέπουν.

Το πρώτο δεδομένο, όχι ακριβώς καινούργιο αλλά δεδομένο που επιβεβαιώθηκε χθες, είναι ότι ούτε η Χεζμπ’ Αλλάχ ούτε κάποιος άλλος απ’ τον «άξονα της αντίστασης» αντιλαμβάνεται την υπεράσπιση της Παλαιστίνης ως έναν πόλεμο που θα έχει αίσιο τέλος με «μια κι έξω» (λίγο πολύ εντυπωσιακή) ενέργεια, οποιουδήποτε είδους. Η Χεζμπ’ Αλλάχ (όπως και όλες οι συνιστώσες αυτού του «άξονα») έχουν την συνείδηση ενός αγώνα που θα κρατήσει καιρό∙ και πάνω σ’ αυτήν την συνείδηση έχουν κτίσει τις τακτικές, τις στρατηγικές, τα μέσα, και τις ενέργειές τους. Το δυτικό κοινό (ακόμα κι εκείνο που εκδηλώνεται φιλικά προς τον αγώνα της Παλαιστίνης) έχει γαλουχηθεί (κινηματογραφικά κατά κύριο λόγο) να περιμένει κάποιο «μεγάλο μπάμ» που κρίνει την έκβαση λίγο πριν το «the end» των πολεμικών ταινιών∙ κι τέτοια είναι η φόρμα των δυτικών / νατοϊκών επιχειρήσεων του είδους «σοκ και δέος», το κυρίαρχο δόγμα του «να πως πολεμάμε εμείς οι ανώτεροι» δυτικοί (ως το 2022 – 2023 και την συντριπτική ήττα του δόγματος στην ουκρανία).

Αυτό το ένας αγώνας που θα κρατήσει καιρό έχει όνομα: λέγεται «πόλεμος φθοράς». Η Χεζμπ’ Αλλάχ κάνει (με επιτυχία ως τώρα) αυτό ακριβώς το είδος πολέμου, εδώ και δέκα μήνες∙ και η χθεσινή επίθεση δεν ήταν εξαίρεση αλλά μια καλά υπολογισμένη αναβάθμιση ενός σταθερού μοτίβου. Απ’ αυτήν την άποψη δεν επρόκειτο για εκδίκηση – αν κάτι τέτοιο περίμενε (και περιμένει) το φιλοθεάμον κοινό…

Το δεύτερο δεδομένο, κατ’ ευθείαν συνέπεια του πρώτου, είναι ότι


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή 3

Δευτέρα 26 Αυγούστου (1.15)>> Οι στρατηγοί-του-πληκτρολογίου (όπως κάθε άλλη παρόμοια φάρα: μια σύγχρονη πανούκλα!) δεν βασανίζονται από τέτοια ερωτήματα. Θέλουν φάσεις, θέλουν γκολ, θέλουν να ξεσηκώνονται οι ψηφιακές εξέδρες.

Για καλό και για κακό η πραγματικότητα (ναι, υπάρχει!!!) είναι εντελώς διαφορετική. Και πολλές φορές εντελώς θλιβερή. Για παράδειγμα το θρυλικό υπουργείο εξωτερικών των ηπα (υπάρχει άλλο τόσων κυβικών;) ξεφτυλιζόταν σταθερά επί δύο βδομάδες «προβλέποντας» με ανατριχιαστική ακρίβεια την επίθεση / απάντηση της Τεχεράνης στη δολοφονία του Haniyeh: την Τρίτη και την Τετάρτη! – όχι, την Παρασκευή και το Σάββατο! – όχι, την Κυριακή και την Δευτέρα!

Κι ακόμα τίποτα!!!

Τι έπαθαν οι «καλύτερες μυστικές υπηρεσίες του πλανήτη»; Τίποτα ιδιαίτερο ή άγνωστο. Είναι data oversetted! Θα ήταν πολύ απλό για τους ιρανούς «φρουρούς της επανάστασης» να αλλάζουν δυο φορές την βδομάδα την θέση κάποιων εκτοξευτών πυραύλων (ορατών απ’ τους κατασκοπευτικούς δορυφόρους…) για να κτυπάει συναγερμός στην Ουάσιγκτον, στο Τελ Αβίβ, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο, στην Αθήνα, στη Λευκωσία…: ετοιμάζονται να την πέσουν σε λίγες ώρες!!!

Δεν έχει όλος ο πλανήτης παβλοφικά αντανακλαστικά στις δυτικής προέλευσης προβοκάτσιες, όπως θα ήθελαν κοινό και «ειδικοί»! Τα κράτη που θίγονται απ’ αυτές τις προβοκάτσιες έχουν (πρέπει να έχουν!) την βασική σοφία της επίγνωσης α) με ποιους έχουν να κάνουν, και β) ότι αυτοί δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο πλέον (αν είχαν ποτέ…)

Γιατί η Χεζμπ’ Αλλάχ επιτέθηκε μόνη της στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς; Πότε θα επιτεθούν η Τεχεράνη και οι Houthis; Έλα ντε!!

Κοινό κράτα την ανάσα σου: ο 4ος παγκόσμιος βρίσκεται σε εξέλιξη…

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή

Δευτέρα 19 Αυγούστου (00.22) >> Οι «ειδικοί» (λογιών λογιών, όχι αναγκαστικά παλιάνθρωποι όλοι…) επιμένουν: η Ουάσιγκτον θέλει να τελειώσει το  μακελειό στη Γάζα∙ το εμπόδιο είναι ο Netanyahu… Γι’ αυτό (η Ουάσιγκτον) «πιέζει για μια εκεχειρία διαρκείας» εκεί…

Μάλισταααα… Γιατί θέλει η καλή Ουάσιγκτον «ειρήνη στην Παλαιστίνη»; Επειδή (λέει) είναι προεκλογική περίοδος… πράγμα που δεν φαίνεται να ισχύει για το άλλο πεδίο μάχης, το ουκρανικό… Και γιατί η καλή Ουάσιγκτον μαζεύει πολεμικά πλοία, αεροπλάνα και υποβρύχια (φορτωμένα με διάφορους πυραύλους) γύρω γύρω; Δεν είναι επιθετική διάταξη (λένε οι «ειδικοί»). Είναι για την περίπτωση που χρειαστεί εκκένωση αμερικάνων (και δυτικών) υπηκόων… απ’ τον λίβανο…

Μάλιστααααα….


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Genocide Joe

Δευτέρα 12 Αυγούστου>> Lowkey και Mai Khalil στη μνήμη του Refaat Alareer. Μετά από βδομάδες τηλεφωνικών απειλών απ’ τους θεοναζί, δολοφονήθηκε (μαζί με τον αδελφό του, την κόρη του και 4 ανήψια του) στις 6 Δεκέμβρη του 2023 στη Γάζα, με «πύραυλο ακριβείας», συστημένο… (Ευχαριστούμε την Π.)

Σίγουρα genocide δεν είναι μόνο ο νυσταλέος Jo. Δεκάδες, εκατοντάδες πρωτοκοσμικοί διευθύνουν τον χορό του θανάτου και του αίματος…

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή: η στρατηγική της έντασης reloaded 1

Η γερμανίδα υπ.εξ., η αγαπημένη Annalena, αυτό το τέρας της καθεστωτικής πολιτικής που η παγκόσμια ιστορία θα θυμάται για αιώνες, αμέσως μετά την δολοφονία του Hanihyeh στην Τεχεράνη, κελάηδησε στο X: όχι, δεν δήλωσε την λύπη της, όχι δεν κατήγγειλε την δολοφονία (όλα αυτά τα τυπικά και διπλωματικά που ήταν του συρμού στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα…) αλλά … σ’ αυτήν την έντονη κατάσταση (in this tense situation – λες και έγινε κανάς σεισμός!) συμβούλεψε ειδικά το ιράν (especially iran…) να συγκρατηθεί… (Και να κάνει γαργάρες…)

Ω αγαπημένη ειρηνόφιλη, αυτοσυγκρατημένη, και ταυτόχρονα εμπόλεμη και large (κατά της Μόσχας…) Annalena: αν ποτέ δικαστείς, δεν θα είναι στη Νυρεμβέργη.

Δευτέρα 12 Αυγούστου (00.18)>> Κανείς δεν θέλει πόλεμο (!!!) Όλοι θέλουν ειρήνη (!!!) Κανείς δεν θέλει να πολεμήσει (!!!) Το λένε στην Ουάσιγκτον. Το λένε και στο Τελ Αβίβ. Το λένε στο Λονδίνο, το Παρίσι, το Βερολίνο… Κανείς δεν θέλει πόλεμο (!!!!) Αν τον κάνει, θα τον κάνει από ανάγκη: για να αμυνθεί, επειδή κάποιος τον απειλεί… Για «λόγους αυτοάμυνας», εν ανάγκη προληπτικής…

Αυτή είναι η κοινοτοπία πριν (και κατά την διάρκεια…) του 1ου παγκόσμιου… του 2ου παγκόσμιου…. του 3ου παγκόσμιου… Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αλλάξει: το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς αμύνεται! Οι δυτικοί σύμμαχοί του αμύνονται!!! Κανείς τους δεν θέλει πόλεμο… Κανείς δεν θέλει την «κλιμάκωση»… Απλά…

Απλά: αφού η κατοχή, το απαρτχάιντ, οι δολοφονίες, οι καταστροφές σπιτιών και χωραφιών, οι εξανδραποδισμοί έχουν νομιμοποιηθεί εδώ και δεκαετίες∙ αφού οι μαζικές δολοφονίες, οι καταστροφές, τα βασανιστήρια σε βάρος των Παλαιστίνιων, έχουν νομιμοποιηθεί εδώ και 10 μήνες (απ’ τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς που δεν έχουν πληρώσει ακόμα το τίμημα…), τα αφεντικά αυτών των ιμπεριαλισμών (με επικεφαλής αλλά όχι μοναδικό παράγοντα την Ουάσιγκτον) συγκεντρώνουν κάθε είδους όπλα στην ανατολική Μεσόγειο∙ τροφοδοτούν το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς με κάθε όπλο και πυρομαχικό που χρειάζεται∙ και φυσικά αυτά τα κάνουν επειδή «δεν θέλουν πόλεμο», «δεν θέλουν κλιμάκωση», «για την ειρήνη νοιάζονται»… Αλλά: «πρέπει να αμυνθούμε ρε μαλάκες!»

10 Αυγούστου 2024…

9 Αυγούστου 2024

Είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο να μην δίνετε δεκάρα στις δηλώσεις, στις διακηρύξεις, στη δημαγωγία των δυτικών∙ αγνοείστε τα. Δείτε μόνο το τι κάνουν.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή: η στρατηγική της έντασης reloaded 2

Δευτέρα 12 Αυγούστου (00.13)>> Θα έχει κατ’ αρχήν δίκιο όποιος αναρωτηθεί: μα καλά, εκεί στο Τελ Αβίβ δεν φοβούνται; Η Χεζμπ’ Αλλάχ διαθέτει χιλιάδες πυραύλους όλων των ειδών και κανένα αντιαεροπορικό σύστημα δεν θα μπορούσε να τους αντιμετωπίσει! Επιπλέον αν αποφάσιζε χερσαία εισβολή στην τωρινή επικράτεια του απαρτχάιντ καθεστώς, θα νικούσε μάλλον εύκολα αυτό το θεοναζί «πεζικό» που ηττάται ήδη στη λωρίδα της Γάζας!!

Θα διατυπώσουμε αυτήν την απορία με διαφορετικό τρόπο: διαθέτει κάτι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς που θα του επέτρεπε να έχει τον «τελευταίο λόγο», τελευταίο και νικητήριο, σε μια αναμέτρησή του με την τόσο καλά εξοπλισμένη και οργανωμένη λιβανέζικη οργάνωση, ακόμα κι αν είχε κάποιες απώλειες σε υποδομές και όχι μόνο;

Η απάντηση είναι: ΝΑΙ! Διαθέτει κάτι. Το καταλάβατε;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή: η στρατηγική της έντασης reloaded 3

Οι προηγούμενοι θέλουν να κρατάνε το χέρι των επόμενων; Γιατί όχι;

Δευτέρα 12 Αυγούστου (00.05)>> Ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ούτε η Τεχεράνη, ούτε η Χεζμπ’ Αλλάχ έχουν πραγματοποιήσει τις απειλές τους για εκδίκηση. Διάφορες «επίσημες προβλέψεις» (απ’ τις αμερικανικές υπηρεσίες για παράδειγμα…) εμφανίζονται κάθε τόσο – για να εξατμιστούν λίγο μετά. Φήμες κυκλοφορούν ως εξηγήσεις γι’ αυτήν την καθυστέρηση…

Η δεξιά καθεστωτική Jerusalem Post πριν 3 ημέρες είδε το θέμα αλλιώς. Έγραψε κάτι του είδους: μας έχετε σπάσει τα νεύρα!

Η εκστρατεία ψυχολογικών βασανιστηρίων του Ιράν είναι στρατηγική νίκη.

Η ιρανική στρατηγική της αγωνίας έχει προκαλέσει αξιοσημείωτη ζημιά χωρίς να ρίξει ούτε μια σφαίρα

(Δεν χρειάζεται συζήτηση για το ότι ο Ismail Haniyeh έπρεπε να δολοφονηθεί…)

Δεν ξέρουμε, φυσικά, αν πρόκειται για σχεδιασμένη καθυστέρηση (κάτι σαν «στρατηγική υπομονή») ή για κάτι άλλο (ας πούμε: αναζήτηση ενός έξυπνου τρόπου που να βραχυκυκλώσει το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» των θεοναζί). Θα τονίσουμε όμως ότι η επίσκεψη του Shoigu στην Τεχεράνη ήταν ένα κάποιο αντίβαρο στη συγκέντρωση αμερικανικού στρατού, όπλων και στρατηγών στην ανατολική Μεσόγειο. Κάτι του είδους η Τεχεράνη δεν είναι μόνη της. Μόνο που αυτό αφορά άμεσα το ιράν – όχι την Χεζμπ’ Αλλάχ.

Διαβούλευση μεταξύ συμμάχων, στην Τεχεράνη, πριν λίγες μέρες…

Ωστόσο η Μόσχα έχει ήδη πιο άμεσο «θέμα ενδιαφέροντος» εναντίον των θεοναζί και των συμμάχων τους: στη συρία… Αυτές τις ημέρες είναι απασχολημένη με την νατο/ουκρανική εισβολή, και δεν θα θέλαμε να υποθέσουμε ότι το timing της έχει σχέση με τη μέση Ανατολή. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις…

Μια μέρα μετά την θεοναζί επίθεση στην ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό τον περασμένο Απρίλη ο υπ.αμ. Yoav Gallant είχε δηλώσει ότι «σκοπός του ισραήλ είναι να δρα οπουδήποτε, οποτεδήποτε, για να εμποδίσει την συγκρότηση των εχθρών του».

Αυτή η συγκρότηση έχει γίνει ήδη. Εκείνο που δεν έχει γίνει ακόμα είναι να ξεδιπλωθεί σ’ όλο της το εύρος. Οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί δείχνουν να βιάζονται να προλάβουν αυτό το ξεδίπλωμα. Δεν ξέρουν ότι όποιος βιάζεται σκοντάφτει…

Οι αμερικανικές βάσεις στη Μέση Ανατολή είναι τόσες ώστε είναι απίθανο ότι η Ουάσιγκτον θα τις «θυσίαζε» μπλέκοντας δίπλα στον θεοναζί χωροφύλακα σ’ έναν απευθείας πόλεμο με την Τεχεράνη.