Δευτέρα 9 Δεκέμβρη. Για να διασώσουν (;) την υπόληψή τους (;) στις σχέσεις τους με το φασιστικό καθεστώς του Τελ Αβίβ τα ευρωπαϊκά κράτη δουλεύουν πάνω σε μια καινούργια έννοια / λέξη: διαφοροποίηση. Αυτή η λεξούλα σημαίνει ότι η ε.ε. θα πρέπει να αντιμετωπίζει διαφορετικά το ισραηλινό κράτος – και την κατοχή του στα παλαιστινιακά (και συριακά) εδάφη, απ’ το 1967. Σύμφωνα μ’ αυτό το «στραμπούληγμα», το μεν ισραηλινό κράτος «καθ’ αυτό» είναι μια χαρά, δημοκρατικό, σύμφωνα με τις πρωτοκοσμικές προδιαγραφές· οι δε κατοχικές του πρακτικές εξαιρούνται… είναι «άλλο κεφάλαιο».
Αυτό σημαίνει ότι οι κρατικές ρατσιστικές πρακτικές εναντίον των παλαιστίνιων / αράβων που είναι επίσημα πολίτες του ισραήλ (όπως, για παράδειγμα, η ανακήρυξη του ισραηλινού κράτους σαν αποκλειστικά εβραϊκού / θρησκευτικού) είναι ο.κ. Σημαίνει επίσης ότι οι πολύχρονες φυλακίσεις παλαιστίνιων, χωρίς δίκες και χωρίς κατηγορητήρια («διοικητικές πράξεις» λέγονται…), είναι επίσης ο.κ.
Η σκοπιμότητα αυτής της διάκρισης δεν είναι κρυφή. Τα ευρωπαϊκά κράτη σκοπεύουν, με «καθαρή συνείδηση», να αγοράζουν τα ισραηλινά όπλα, με ιδιαίτερη προτίμηση σ’ αυτά που είναι «δοκιμασμένα στην πράξη», δηλαδή κατά των παλαιστινίων στο «άλλο κεφάλαιο» – είναι όμως made in israel. Ενώ μπορεί να έχουν κάποιες «επιφυλάξεις» για τα αγροτικά εμπορεύματα ισραηλινών εταιρειών που προέρχονται απ’ την κατεχόμενη δυτική Όχθη… Πορτοκάλια όχι – drones ναι…
(φωτογραφία: Διαδήλωση αλληλλεγγύης παλαιστίνιων γυναικών στη Γάζα, μπροστά απ’ τα γραφεία του ερυθρού σταυρού, για τις αιχμάλωτες γυναίκες στις ισραηλινές φυλακές – στις 6 του περασμένου Νοέμβρη… Εφόσον βρίσκονται φυλακισμένες σε ισραηλινό έδαφος, no problem.
Άσε που ντύνονται και συντηρητικά…)
