Tag: εξωτερική πολιτική

Σωλήνες μεγάλου βάθους

Τρίτη 11 Γενάρη>> Όχι ότι υπήρχε περίπτωση να κατασκευαστεί ποτέ! Αλλά για τον ελληνικό ιμπεριαλισμό ο θρυλικός east med δεν ήταν σωλήνας. Ήταν ένα εικονικό γραμμικό «σύνορο», το οποίο ήθελε κυρίως για εσωτερική ιδεολογική χρήση. Να το εμφανίζει, δηλαδή, σαν «άγιο δισκοπότηρο» που ο τρισάθλιος αιώνιος εχθρός εμποδίζει να γεμίσει. Έγκαιρα είχαμε τονίσει πως πέρα απ’ τα ανυπέρβλητα τεχνικά εμπόδια και το δυσανάλογα τεράστιο κόστος του, πέρα απ’ το γεγονός ότι το γκάζι που θα ταξίδευε με τέτοιο τρόπο (και τόσο ακριβό δρόμο) προς ευρώπη μεριά θα ήταν πανάκριβο για τους τελικούς αγοραστές, πέρα επίσης απ’ το γεγονός ότι ένας τέτοιος αγωγός θα ήταν ευθέως εχθρικός προς τα συμφέροντα συμμάχων (όπως η χούντα του Sisi), θα έπρεπε να θεωρείται εχθρικός και προς τα συμφέροντα του νο 1 εθνικού κεφάλαιου, των εφοπλιστών, και ειδικά εκείνου του μέρους τους που βγάζουν κέρδη απ’ την μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου. Απ’ τις ηπα – για παράδειγμα.

Συνεπώς η αποκάλυψη (απ’ την συριζαϊκή ιστοσελίδα omegapress) ενός εσωτερικού εγγράφου που έστειλε το αμερικανικό υπ.εξ. στα αντίστοιχα σε Αθήνα, Τελ Αβίβ και Λευκωσία, στο οποίο το Joνυσταλεάν ξεκαθαρίζει «δεν μας ενδιαφέρει, το θεωρούμε επικίνδυνο» δεν αλλάζει κάτι επί της ουσίας. Μπορεί ο προηγούμενος αμερικάνος υπ.εξ., ο Πομπηίας, να είχε «ευλογήσει» την ιδέα∙ όμως κάθε λογικός άνθρωπος καταλάβαινε ότι παίζει το παιχνίδι-των-εντυπώσεων, σε μια εποχή γενικευμένης εικονικότητας.

Δεν αλλάζει τίποτα επί της ουσίας∙ αλλάζει μόνο η εικονική πραγματικότητα, που είναι πια τόσο κοινότυπο εργαλείο εξουσίας (να θυμίσουμε τον φονικότητα του τσαχπίνη;) Τώρα, ζοχαδιασμένοι οι «πατριώτες» της δεξιάς και της αριστεράς, υπονοούν ότι το αμερικανικό ξεκαθάρισμα είναι … φιλοτουρκικό… Λάθος! Είναι φιλοαμερικανικό, όπως οτιδήποτε άλλο λένε ή κάνουν οι εκπρόσωποι του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Στο κάτω κάτω ένα υπηρεσιακό mail είναι ένα υπηρεσιακό mail: τώρα που γίνεται αλλαγή φρουράς στην πρεσβεία στην Αθήνα, κάποιο μεσαίο στέλεχος στην Ουάσιγκτον θεώρησε σωστό να επαναλάβει εκείνο που όλοι καταλαβαίνουν: το Joνυσταλεάν θέλει το Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο αντιρωσικά, όχι αντιτουρκικά.

Και σ’ όποιον αρέσει…

Το δυτικό μέτωπο (4)…

Δευτέρα 27 Δεκέμβρη>> Το τι κάνει το ελλαδιστάν το ξέρουμε (ή θα έπρεπε!). Μέσα στην υγιεινιστική μέγγενη δεν παίρνει την σημασία που θα έπρεπε… Αλλά, δυστυχώς, ο λάκος μας σκάβεται από πολλές μεριές. Kι αυτό δεν είναι σύμπτωση!

Να πόσα «φιλελληνικά» έγραφε η καθεστωτική Wall Street Journal πριν 5 μέρες:

Στον κουκιδωτό χάρτη της Ουάσιγκτον για την Ευρώπη, η εδώ και πολύ καιρό στριμωγμένη Ελλάδα είναι ένα απρόσμενα λαμπερό σημείο. Στα ζητήματα της άμυνας και της ασφάλειας, των ενεργειακών επενδύσεων και της ανάπτυξης επιχειρήσεων, η χώρα που επί χρόνια ήταν υπόδειγμα των κρίσεων στην Ευρώπη γίνεται όλο και περισσότερο ένας εποικοδομητικός εταίρος των ΗΠΑ καθώς και των συμμάχων τους στην περιοχή. Υγροποιημένο αέριο μεταφέρεται απ’ τις ΗΠΑ σε μια καινούργια τεράστια δεξαμενή κοντά στην Αθήνα. Αμερικανικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, συμπεριλαμβανόμενων των Microsoft, Pfizer, και Amazon έχουν ξεκινήσει ή ανακοινώσει τα τελευταία 3 χρόνια τοπικές επενδύσεις, μπαίνοντας σε μια αγορά που επί χρόνια δεν είχε σημασία για τις αμερικανικές εταιρείες.

Επιπλέον, καθώς οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία χειροτερεύουν, η Ελλάδα έχει γίνει το καινούργιο hub του Πενταγώνου για τις μετακινήσεις του στρατού στα Βαλκάνια και στη Μαύρη Θάλασσα… Η αναθέρμανση των σχέσεων είναι αξιοσημείωτη καθώς ξεκίνησε πριν περίπου 5 χρόνια, κάτω από έναν ακροαριστερό κυβερνητικό συνασπισμό, και έχει επιταχυνθεί με την τωρινή κεντρο-δεξιά κυβέρνηση… Σήμερα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης υποστηρίζει τις αμερικανικές θέσεις απέναντι στη Ρωσία, αφήνοντας τα παλιά ανοίγματα της Αθήνας στη Μόσχα, και έχει κάνει την Ελλάδα λιγότερο φιλόξενη σε Κινεζικές εταιρείες. Ο αμερικανοσπουδαγμένος Μητσοτάκης βοηθάει επίσης την Ουάσιγκτον που αναζητεί την σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο ενισχύοντας τους δεσμούς με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τον Λίβανο και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής…

… Ο Pyatt που κάνει μια ασυνήθιστα πολύχρονη θητεία σαν πρεσβευτής στην Αθήνα, θεωρεί τις Ελληνο-Αμερικανικές σχέσεις ένα παράδειγμα για την κυβέρνηση Biden, στην προσπάθειά της να ξαναβρεθεί στο κέντρο της παγκόσμιας σκηνής. «Πρέπει, σαν αμερικανική κυβέρνηση,  να χρησιμοποιούμε ολόκληρη τη εργαλειοθήκη που έχουμε» λέει μιλώντας για την πολυεπίπεδη προσπάθεια να σπρωχτούν πίσω οι ανταγωνιστές που είχαν εμπλακεί βαθιά στις τοπικές υποθέσεις και στην πολιτική. «Δεν μπορείς να πολεμήσεις κάτι τσάμπα» συμπληρώνει.

Πράγματι, δεν είναι ούτε τσάμπα ούτε, όμως, πληρώνουν κάτι το νο 1 εθνικό κεφάλαιο (τους εφοπλιστές), οι σύμμαχοί τους και οι εντόπιες πολιτικές βιτρίνες να μας κάνουν «λαμπερό σημείο» τους. Μπορούν επίσης να δοκιμάσουν να αναβοσβήνουμε∙ μια γενετική επέμβαση χρειάζεται, κι αυτό είναι όλο…

Το κόστος είναι (και θα είναι ακόμα περισσότερο) δικό μας – εφόσον συνεχίσουμε να τους δίνουμε το Ο.Κ.

«Ισλαμικός» καπιταλισμός: κατάρρευση ή απογείωση;

Τετάρτη 22 Δεκέμβρη>> …Τι κάνει, λοιπόν, αυτός ο τρισάθλιος «σουλτάνος» και κατά τους έλληνες βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού; Κάνει αυτό ακριβώς που θα έκανε το ντόπιο κόμμα της δραχμής αν ο πολιτικός του εκπρόσωπος, ο τενεκεδένιος, δεν βρισκόταν μπροστά στον τόμο με τις «επείγουσες οδηγίες εξόδου απ’ την ευρωζώνη» που είχαν ετοιμάσει οι γραφειοκράτες των Βρυξελών, το καλοκαίρι του 2015: υποτιμάει το εθνικό τουρκικό νόμισμα έτσι ώστε να κάνει την εργασία και τα πάγια (π.χ. ακίνητα) φτηνά μέσα στον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό!!!..

Αυτά γράφαμε μεταξύ άλλων πριν 3 βδομάδα (1 Δεκέμβρη) υπό τον τίτλο «Η τουρκία υπό κατάρρευση». Να τώρα μερικά στοιχεία από μια πηγή υπεράνω υποψίας για «φιλοτουρκισμό» ή μειωμένο πατριωτισμό: την ναυτεμπορική στις 15 Δεκέμβρη (Η «μαγική εικόνα» των Erdoganomics):

… Η τουρκική κυβέρνηση αναμένεται να παρουσιάσει σύντομα στο Κοινοβούλιο συμπληρωματικό προϋπολογισμό για το επόμενο έτος, όπως ανέφεραν δύο αξιωματούχοι, καθότι η ελεύθερη πτώση της λίρας, που έχει απολέσει φέτος 50% της αξίας της έναντι του δολαρίου, έχει «γονατίσει» τον υφιστάμενο προϋπολογισμό με έξτρα δαπάνες. Παρ’ όλα αυτά, το έλλειμα του προϋπολογισμού έχει μειωθεί στο 1,5% του ΑΕΠ στη διάρκεια του 2021 και προβλέπεται να διαμορφωθεί στο 3,5% φέτος και το επόμενο έτος.

Την ίδια στιγμή, τα τελευταία στατιστικά στοιχεία στην Τουρκία έδειξαν ότι οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 33,44% τον Νοέμβριο φθάνοντας στα 21,5 δις δολάρια συγκριτικά με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Στο ενδεκάμηνο του 2021, οι συνολικές εξαγωγές της Τουρκίας εκτινάχτηκαν στα 203,1 δις δολάρια, αυξανόμενες 33,82% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Επίσης, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της χώρας εκτιμάται ότι παρουσίασε πλεόνασμα ρεκόρ τον Οκτώβριο, ύψους 2,4 δις δολαρίων, έχοντας άνοδο για τρίτο διαδοχικό μήνα, σύμφωνα με αναλυτές του Reuters.

… Ο Ερντογάν ακολουθεί ένα παράδοξο μοντέλο υποτίμησης του νομίσματος για να δώσει ώθηση στις εξαγωγές… προκειμένου να επιτύχει τον στόχο του που είναι ανάπτυξη βασιζόμενη σε επενδύσεις, απασχόληση και παραγωγή, όπως έχει δηλώσει κατά καιρούς, με φιλοδοξία να καταστήσει την Τουρκία το πιο σημαντικό μεταποιητικό κέντρο μεταξύ Κίνας και Ευρώπης. Το τουρκικό ΑΕΠ αυξήθηκε με ρυθμό 7,4% το τρίτο τρίμηνο του 2021, που είναι ο υψηλότερος μεταξύ των χωρών μελών του G20…

Έτσι έχουν τα πράγματα, και ούτε οι ισλαμοδημοκράτες είναι τρελοί, ούτε το επιχείρημα περί «ισλαμικής λογικής» για τα χαμηλά επιτόκια των τουρκικών τραπεζών είναι κάτι παραπάνω από προπέτασμα καπνού απ’ την μεριά τους για εσωτερική χρήση. Η τωρινή κυβέρνηση στην Άγκυρα ακολουθεί συνειδητά μια τυπικά καπιταλιστική τακτική υποτίμησης του νομίσματος (άρα σχετικής υποτίμησης της εργασίας και των ακινήτων με βάση τους διεθνείς όρους) έτσι ώστε να εκτοξεύσει με εξαγωγικό προσανατολισμό την αγροτοκτηνοτροφική και την βιομηχανική παραγωγή της, «τραβώντας και ξένες επενδύσεις». Κάποιος ίσως σκεφτεί ότι πρόκειται για εξαγωγές εμπορευμάτων «έντασης εργασίας», χαμηλής ποιότητας, που δεν θα μπορούσαν να σταθούν στη διεθνή αγορά αν δεν ήταν εξαιρετικά φτηνά… Λάθος! Ο τουρκικός καπιταλισμός εξάγει (μεταξύ άλλων) στρατιωτικά drones και ελικόπτερα (άρα είδη υψηλής τεχνολογίας), τα οποία όμως πουλάει σε κράτη / καπιταλισμούς της «περιφέρειας»: στην αφρική ή/και στην ασία. Θέλουν λοιπόν οι ισλαμοδημοκράτες να είναι και αυτά φτηνά. Εν τέλει, ας το επαναλάβουμε, επιδιώκουν αυτό: στο βαθμό που ευρωπαϊκοί καπιταλισμοί θέλουν να «μικρύνουν» την εδαφική και την πολιτική απόσταση μεταφοράς εμπορευμάτων, μηχανημάτων και εξαρτημάτων που κατασκευάζονται στην ανατολική ασία, να επιλέξουν σαν «κοντινό» προμηθευτή τον τουρκικό καπιταλισμό…

Αλλά αυτή η τυπικά καπιταλιστική τακτική υποτίμησης του νομίσματος έχει συνέπειες, κυρίως σε ότι αφορά την εσωτερική κατανάλωση και την καθημερινή ζωή της τουρκικής εργατικής τάξης, και των μικροαστών, αλλά και τμημάτων των μεσοαστών. (Επιτρέπει επίσης το διεθνές χρηματιστηριακό τζογάρισμα εναντίον της τουρκικής λίρας, πράγμα που αποδεικνύεται απ’ τις απότομες αυξομειώσεις της συναλλαγματικής ισοτιμίας της, ακόμα και μέσα στην ίδια μέρα…)

Ο υψηλός πληθωρισμός (21,3%) είναι η αναπόφευκτη συνέπεια αυτής της τακτικής∙ το ξέρουν οι πάντες, άσχετα από θρησκεία! Το ξέρει και ο Ερντογάν, που υποσχέθηκε προχτές πως «όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή θα τον πάει στο 4%», όπως έκανε και στην πρώτη φάση της πρωθυπουργίας του, πριν κάμποσα χρόνια… Δεν είπε πότε θα γίνει αυτό (μέσω αύξησης των επιτοκίων…) Εν τω μεταξύ ανακοίνωσε τον διπλασιασμό του βασικού μισθού, (που ακόμα κι έτσι παραμένει συγκριτικά ιδιαίτερα χαμηλός)…

Την «κατάρρευση της τουρκίας» την βλέπουν μόνο οι ανοιχτομάτηδες του ελληνικού εθνικισμού / ιμπεριαλισμού. Είναι οι τελευταίοι που ενδιαφέρονται για την κατάσταση της εργατικής τάξης εκεί∙ θα τους ήταν υπεραρκετό αν ανέτρεπε τον «σουλτάνο».

(φωτογραφίες πάνω: Μπορεί η πατριωτική, εθνικιστική δημαγωγία να ενημερώνει για το αν έβηξε ο “σουλτάνος” (με τον ίδιο επαγγελματισμό που προπαγανδίζει πόσους σκοτώνει ο ιός…) αλλά για τέτοιες “κακές” ειδήσεις κουβέντα. Επικεφαλής 16 αφρικανικών κρατών και πάνω από 100 υπουργοί και εκπρόσωποι της αφρικανικής ένωσης και της οικονομικής κοινότητας των κρατών της δυτικής αφρικής συμμετείχαν πρόσφατα σε 3ήμερη σύνοδο στην Άγκυρα, με θέμα τις οικονομικές σχέσεις τους με τον τουρκικό καπιταλισμό. Εισαγωγές / εξαγωγές… τα γνωστά. Τον περασμένο Οκτώβρη είχε γίνει άλλη μια τέτοια σύνοδος, με επιχειρηματίες και δεκάδες υπουργούς από αφρικανικά κράτη, ενώ τον ίδιο μήνα ο “ετοιμόρροπος” Ερντογάν πήγε στη νιγηρία, στην αγκόλα και στο τόγκο.

Οι ισλαμοδημοκράτες της Άγκυρας, δίπλα στη Μόσχα και στο Πεκίνο, βρίσκουν “χρυσό” στα αφρικανικά κράτη καθώς αυτά απομακρύνονται με ταχύτητα απ’ τους λευκούς αποικιοκράτες της δύσης. Σε κάθε περίπτωση αυτά δεν είναι συμπτώματα κατάρρευσης…)

Η πολυδιάστατη…

Δευτέρα 13 Δεκέμβρη>> Τελικά δεν έφαγε ξύλο ο ρημαδοΚούλης στο Sochi… Ή δεν έφαγε τόσο ώστε να φαίνεται… Η ανεγκέφαλη αλεπού (: Putin) ήταν κουρασμένη: είχε γυρίσει από μια διήμερη επίσκεψη στο Ν. Δελχί (με πλούσιες και μεγάλες συμφωνίες)∙ είχε υποστεί για ώρες και τον νυσταλέο Jo με το συνεργείο του (για το καλό της ανθρωπότητας…)∙ οπότε τι να λέει το ραντεβού της με τον ρημαδοΚούλη; Αν άκουγε κανείς τις δηλώσεις του Putin μετά, θα νόμιζε ότι πρόκειται για υπουργό δασών-και-εμπορίου! Τίποτα, εντελώς τίποτα, απ’ τα ζητήματα που καίνε είτε στην ανατολική Μεσόγειο είτε στα ανατολικά βαλκάνια…

Ο ρημαδοΚούλης απ’ την μεριά του, έπρεπε να πουλήσει «λιώσιμο των πάγων» στις ελληνορωσικές σχέσεις σ’ ένα κοινό που περιμένει ή ελπίζει σ’ έναν ρωσο-τουρκικό πόλεμο (!!). Έπρεπε επίσης να ξορκίσει την αποτυχία του (αναμενόμενη πάντως) να πείσει την ανεγκέφαλη αλεπού να πείσει την gazprom να κάνει μια καλύτερη τιμή στο αέριο που πουλάει στο ελλαδιστάν.* Πέταξε λοιπόν στις δηλώσεις του δυο κουβέντες και για την επιθετικότητα της τουρκίας, και την «ειρήνη στην ανατολική Μεσόγειο», ξέροντας ότι κανενός το αυτί δεν ιδρώνει – στη ρωσία… Τα γνωστά άσφαιρα και εθνοπατριωτικά…

Εκείνα που βαριόταν να πει η ανεγκέφαλη αλεπού, τα είχε πει νωρίτερα ο υπ.εξ. Lavrov στον ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα, στη Ρώμη∙ και τα επανέλαβε λίγες μέρες μετά ο εκπρόσωπος τύπου της ανεγκέφαλης αλεπούς Dmitry Peskov συντευξιαζόμενος σε ελληνικό καθεστωτικό κανάλι: … Το πρόβλημα είναι πολύ απλό: συγκεντρώνονται όλο και περισσότεροι στρατιώτες του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στο έδαφός σας. Μεταφέρονται εκατοντάδες, χιλιάδες μονάδες στρατιωτικού εξοπλισμού μέσω της Αλεξανδρούπολης και ούτω καθεξής. Ανοίγετε νέες εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ και την ίδια στιγμή το ΝΑΤΟ μας κατονομάζει ως εχθρό και το ΝΑΤΟ προετοιμάζει τον βασικό σκοπό της Συμμαχίας, που δεν είναι άλλος από το αναχαιτίσει τη Ρωσία…

Πολύ απλό, πράγματι, και εντελώς σαφές: είστε εχθροί – αλλά είμαστε ευγενικοί (ακόμα)! Ο Peskov (που παρεπιπτόντως είναι σπουδαγμένος «τουρκολόγος»…) δεν είπε «η τουρκία όμως δεν είναι εχθρός»… Όταν ρωτήθηκε πως βαθμολογεί τις σχέσεις της Μόσχας με την Άγκυρα και την Αθήνα έβαλε 7 στην πρώτη και 6 στην δεύτερη, πράγμα που συντηρεί την χρήσιμη αυταπάτη των εθνικόφρονων μαζών του ελλαδιστάν ότι με τον 4ο παγκόσμιο πόλεμο σε εξέλιξη «τα πράγματα δεν είναι τόσο χάλια».

Αλλά είναι.

(* Οι τιμές του φυσικού αερίου έχουν γίνει αγαπημένο παιχνίδι στα χρηματιστήρια αυτήν την εποχή, κάτι που σημαίνει άνοδο – άνοδο – άνοδο. Η ανεγκέφαλη αλεπού είχε κατηγορήσει το φθινόπωρο τα ευρωπαϊκά κράτη για την “ενεργειακή κρίση”, επειδή είχαν αλλάξει τα μακρόχρονα συμβόλαια με την gazprom που εγγυώνται σχετική σταθερότητα στις τιμές, υιοθετώντας την αγορά σε «τιμές spot», δηλαδή στις χρηματιστηριακές τιμές, που το 2019 ήταν χαμηλότερες απ’ τις προβλεπόμενες στα συμβόλαια. Άλλαξε όμως το βιολί το 2021, και οι τιμές του φυσικού αερίου (μαζί με τις τιμές του ρεύματος) άρχισαν να εκτοξεύονται…

Τέτοια περίπτωση ακριβώς είναι η ΔΕΠΑ: πήγε για μαλλί το 2019, το 2020 είχε περμανάντ, αλλά το 2021 βγήκε κουρεμένη. Τώρα ζητάει έλεος απ’ την gazprom απ’ όπου προέρχεται το 50% του γκαζιού που καταναλώνεται στο ελλαδιστάν, και ο ρημαδοΚούλης είχε μια κρυφή ελπίδα μήπως αν θυμόταν τον σημαντικό ρόλο του ρωσικού στόλου (υπό την διοίκηση του ολλανδού Χέιδεν) στη ναυμαχία του Ναυαρίνου η καρδιά της ανεγκέφαλης αλεπούς γινόταν βούτυρο.

Τίποτα όμως… Ο ρημαδοΚούλης μόνο μουρμούρισε στις δηλώσεις του στο Sochi κάτι του είδους «ε, να μην μας χρεώσετε όσο λέει η αγορά, ε;» Στα ζόρια του καπιταλισμού, ως γνωστόν, οι φιλελεύθεροι ξεχνούν ότι είναι οπαδοί «των νόμων της αγοράς» και γίνονται κρατιστές…)

Η πολυδιάστατη…

Τρίτη 7 Δεκέμβρη>> Μέσα σ’ όλα αυτά, και έχοντας επιδείξει την αγάπη-του-για-τον-άνθρωπο (όχι οποιονδήποτε! για τους μετόχους και τους ceo των φαρμακομαφιών!) ο μάνατζερ ρημαδοΚούλης κάνει αύριο μια γρήγορη τουρνέ. Στον καλό σύμμαχο (το απαρτχάιντ Τελ Αβίβ) και μετά στο Σότσι, για ένα γρήγορο (ραντεβού) με την ανεγκέφαλη αλεπού (: Putin), χωρίς καν διανυκτέρευση και φιλοξενία.

Και μόνο η ταχύτητα αυτής της δεύτερης συνάντησης δείχνει πως είτε ο ρημαδοΚούλης είναι «γραμματοκομιστής» κάποιου απ’ τους συμμάχους του προς τη Μόσχα (το ισραήλ;), είτε ότι θέλει δυο τρεις φωτογραφίες για να τις πουλήσει στο εσωτερικό σαν «πολυδιάστατη διπλωματία».

Αυτό το ραντεβού συμπίπτει με την μεγάλη κίνηση στο λιμάνι / επιμελητειακή βάση στης Αλεξανδρούπολης, όπου ο us army φορτώνει και ξεφορτώνει όπλα, τανκς, ελικόπτερα και πεζοναύτες σε μεγάλη ποσότητα, με προορισμό την συνέχιση της πολιορκίας της ρωσικής επικράτειας από ευρωπαϊκό έδαφος… Ο ρημαδοΚούλης είναι ο πολιτικός εκπρόσωπος αυτής της διευκόλυνσης. Την οποία, τι σύμπτωση, εποπτεύει ο αμερικάνος πρέσβης Pyatt, που (άλλη σύμπτωση) είναι ο ένας απ’ τους δύο καθοδηγητές της σφαγής στην πλατεία Maidan του Κιέβου, στις 20 Φλεβάρη του 2014∙ σφαγή που οδήγησε σε φασιστικό πραξικόπημα που συνεχίζεται ως τώρα σαν “επίσημη” εξουσία… Και, ως γνωστόν, η επιβίωση αυτού του φασιστικού πραξικοπήματος είναι η πρόφαση που χρησιμοποιεί η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της (δηλαδή και το ελλαδιστάν…) για να στήνει βάσεις και στρατόπεδα δίπλα στα ρωσικά σύνορα∙ ενώ η Μόσχα δεν κάνει το ίδιο, ας πούμε στο μεξικό… Ιμπεριαλιστικός κύκλος!

Να ήταν μόνον αυτά; Το ελλαδιστάν έβαλε χοντρά το χέρι του (μέσω και του χριστιανού αρχιτράγου της Istanbul) στην αντι-ρωσική «εθνικοποίηση» ενός μεγάλου μέρους του ουκρανικού παπαδαριού το 2019. Το θέμα δεν έχει κλείσει, το αντίθετο (φωτογραφία επάνω).

Με δυο λόγια τα αφεντικά του ελλαδιστάν έχουν αρπάξει ως τώρα κάθε διαθέσιμη ευκαιρία για να συμμετάσχουν στον 4ο παγκόσμιο και κατά της Μόσχας. Στις 9 και στις 10 Δεκέμβρη ο ρημαδοΚούλης θα πάρει τηλε-μέρος στην «παγκόσμια διάσκεψη των δημοκρατιών» που οργανώνει ο σύμμαχος νυσταλέος Jo, στην οποία (φυσικά) δεν προσκλήθηκαν ούτε η Μόσχα, ούτε το Πεκίνο, ούτε η Τεχεράνη: μια χοντροκομμένη προσπάθεια της Ουάσιγκτον να δείξει (σε ποιόν;) ότι παραμένει «παγκόσμια δύναμη» και ότι έχει μια ιδεολογική (τουλάχιστον) ηγεμονία σαν φύλακας-της-δημοκρατίας…. Συγκλονιστικό!

Μ’ αυτά (και άλλα) τι γυρεύει ο ρημαδοΚούλης στο Σότσι αν δεν πάει για delivery; Τα ντόπια καθεστωτικά μήντια τον μοστράρουν σαν τον «στιβαρό ηγέτη» που αφενός θα μιλήσει με τον Putin για δουλειές, αφετέρου θα του ζητήσει τον λογαριασμό για την ανατολική Μεσόγειο, την τουρκία… Αν αυτά ισχύουν θα φάει πολύ ξύλο, που είναι πιθανό να μην το γλυτώσει έτσι κι αλλιώς∙ ειδικά αν η ανεγκέφαλη αλεπού επιλέξει να τον αξιοποιήσει για να πει δημόσια μερικές κουβέντες ακόμα στον νυσταλέο.

Ενώ το ρατσιστικό ισραήλ; Εκεί είναι για φιλική κουβεντούλα. Αν μπορούσε ο ρημαδοΚούλης να φέρει πίσω και κανά χιλιόμετρο απ’ τον (θαμμένο βαθιά…) east med καλά θα ήταν! Εθνικό εικόνισμα θα γινόταν… Διότι μπορεί το ελλαδιστάν να μην έγινε hub gazier, μπορεί να έγινε hub militaire, αλλά hub έγινε διάολε!

Οι πλάκες σε κίνηση (δεν έχουν πλάκα…) 1

Τετάρτη 1 Δεκέμβρη>> Η «ελληνογαλλική συμμαχία» ήταν σκέτος θρίαμβος∙ ειδικά αφού έδωσε πνοή στη γαλλική πολεμική βιομηχανία… Αλλά η «τουρκοϊσπανική συμμαχία» ήταν σκέτος θυμός: ο αιώνιος εχθρός δεν πρέπει να εξοπλίζεται, και η ισπανική πολεμική βιομηχανία πρέπει να βάλει λουκέτο… Με δυο λόγια: «φιλειρηνική» και «δύναμη σταθερότητας» στην ευρύτερη περιοχή είναι μόνο το εξοπλισμένο ελλαδιστάν…

Είναι, μετά απ’ αυτά, απόδειξη μεγάλης εθνικής πίκρας που ένας εκλεκτός σύμμαχος (απ’ αυτούς που το ελλαδιστάν μοιράζεται «ίδιες αξίες» και, φυσικά, το «κοινό ενδιαφέρον για την σταθερότητα στην ανατολική Μεσόγειο»), ο τοξικός του Αμπού Ντάμπι συγκεκριμένα, έκανε πριν μια βδομάδα επίσκεψη στην Άγκυρα – με «γεμάτα χέρια»…

Μέσα στον ορυμαγδό της τρομοεκστρατείας ίσως δεν το έχετε προσέξει. Ο υπ.εξ. ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας (ξαναπροσθέτουμε το «Γουαϊδό»…) είναι ιπτάμενος! Ταξιδεύει όπου μπορεί δεξιά κι αριστερά (ακόμα και στην γκαμπόν…), βγάζει παντού φωτογραφίες, κάνει παντού δηλώσεις φιλίας και αγάπης, ασχολείται ακόμα και με τα δικαιώματα των γυναικών στο αφγανιστάν… Όπου μπορεί υπογράφει «στρατηγικές συμμαχίες» (δυο βαριές λέξεις με όλο και πιο αμφίβολο νόημα…). Μία απ’ τις σπουδαιότερες ήταν η «στρατηγική συμμαχία» με την πετροχούντα των εμιράτων, τον περασμένο Ιούνη.

Περιχαρής ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας είχε δηλώσει τότε:

«Είχα τη χαρά να συναντήσω εδώ, στο Άμπου-Ντάμπι, κατά την τέταρτη κατά σειρά επίσκεψή μου, και μετά και από επίσκεψη του Πρωθυπουργού, κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, τον Υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, τον φίλο μας Σεΐχη Abdullah bin Zayed Al Nahyan. Είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε καταρχήν για τις σχέσεις Ελλάδας-Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων σε όλους τους τομείς – στην άμυνα, την ενέργεια, την οικονομία, τον τουρισμό. Αλλά επίσης και να κάνουμε μία γενική κοινή κατόπτευση των θεμάτων της ευρύτερης περιοχής μας – της Τουρκίας, της Λιβύης, της Μέσης Ανατολής – και να τον ενημερώσω και για την προσεχή επίσκεψη στην Αθήνα του Υπουργού Εξωτερικών της Ινδίας, κάτι το οποίο και για εμάς και για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχει ιδιαίτερη σημασία… Θα ήθελα να επαναλάβω ότι η σχέση μας με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι μία στρατηγική σχέση. Μία σχέση μακράς πνοής, που σημαίνει πολλά και για τις δύο χώρες».

Σπουδαία… Γιατί η πετροχούντα των εμιράτων αγαπήθηκε τόσο πολύ απ’ το ελλαδιστάν; Κατ’ αρχήν επειδή έχει λεφτά: όλο και κάτι τις θα μπορούσε να επενδύσει στα μέρη μας… Ύστερα, ακόμα σημαντικότερο, επειδή το Αμπού Ντάμπι είχε εκδηλώσει για χρόνια με κάθε τρόπο την εχθρότητά του απέναντι στην Άγκυρα… Για μια δεκαετία το λιγότερο…

Όλα αυτά έμοιαζαν να ισχύουν μέχρι … προχτές!… Στις 24 Νοέμβρη ο τοξικός των εμιράτων, ο «διάδοχος του θρόνου» πρίγκηπας Sheikh Mohamed Bin Zayed al Nahyan (MBZ για συντομία…) προσγειώθηκε στην Άγκυρα … με σχέδια «οικονομικής συνεργασίας» ύψους 12 δισεκατομυρίων δολαρίων!… Πράγματι η πετροχούντα των εμιράτων έχει λεφτά!

Τι συμβαίνει λοιπόν; Ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας είναι βέβαια μετρ των ηχηρών αποτυχιών, αλλά ας μην τα φορτώνουμε όλα στη λαμπρή ευφυία του. Ακόμα κι ένας genius σαν αυτόν δεν παύει να είναι έλληνας. Γνήσιος. Το δόγμα «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου» μπορεί να μην είναι ελληνική πατέντα, όμως η κουβέντα «ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται» είναι!

Πώς έκανε, λοιπόν, αυτή την «ανθελληνική κωλοτούμπα» ο φίλος του ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα, χωρίς μάλιστα να τον ειδοποιήσει να πάρει τα χάπια; Υπάρχει περίπτωση να την κάνουν κι άλλοι; Ω μα τις χίλιες καλοκαβουρντισμένες γαλλικές φρεγάτες: είμαστε, λοιπόν, «έθνος ανάδελφον»;;

Οι πλάκες σε κίνηση (δεν έχουν πλάκα…) 2

Τετάρτη 1 Δεκέμβρη>> Πριν η πετροχούντα του Αμπού Ντάμπι ανακαλύψει τα αισθήματά της (λέμε τώρα…) για την Άγκυρα (που είναι αμοιβαία, ξαναλέμε τώρα…) είχε κάνει άλλες κινήσεις. Χαρακτηριστικές. Η μία αφορά τον Άσαντ, βασιλιά της συρίας, τον οποίο ο τοξικός MBZ μαζί με τον άλλο, του Ριάντ, πολέμησαν όσο μπορούσαν. Τώρα η πετροχούντα των εμιράτων θέλει να τα βρει με την Δαμασκό, να «βοηθήσει» μάλιστα και στην ανοικοδόμηση! (: Δημόσια έργα, λεφτά…)

Κι αν η όποια «επαναπροσέγγιση» του MBZ με το καθεστώς Άσαντ μπορεί να θεωρηθεί (λανθασμένα…) «εύκολη υπόθεση», υπάρχει και μια ακόμα τέτοια προσπάθεια, σαφώς δυσκολότερη: με την Τεχεράνη! Το Αμπού Ντάμπι και το Ριάντ θα είχαν κηρύξει ήδη πόλεμο στο ιρανικό καθεστώς αν ο αμερικανικός στρατός ήταν διατεθειμένος να τον κάνει… Τώρα οι «επαφές» και οι «συνομιλίες» μεταξύ Αμπού Ντάμπι και Τεχεράνης γίνονται μεταξύ μεσαίων στελεχών των αντίστοιχων υπ.εξ. Αλλά η πρόθεση είναι σαφής και απ’ τις δύο πλευρές: «κάπως να τα βρούμε»

Το ελλαδιστάν πόνταρε πάνω στην χρόνια έχθρα των πετροδικτατοριών της αραβικής χερσονήσου με την Άγκυρα (και την έχθρα τους απέναντι στην μουσουλμανική αδελφότητα)… Αλλά τουλάχιστον η μία πετροχούντα, η πιο «έξυπνη», κινείται ανάποδα και μάλλον γρήγορα: προσπαθεί να εξομαλύνει τις σχέσεις της τόσο με την Άγκυρα και την Ντόχα («προστάτες» της μουσουλμανικής αδελφότητας), όσο και με το μπλοκ της Αστάνα συνολικά (Δαμασκός, Τεχεράνη, Άγκυρα, Μόσχα) – την ώρα που το ελλαδιστάν καμαρώνει για την παροχή υπηρεσιών στην Ουάσιγκτον.

Η εξήγηση γι’ αυτές τις στροφές 180 μοιρών είναι απλή και σύνθετη μαζί. Σχεδόν όλα τα κράτη / καθεστώτα της μέσης Ανατολής έχουν συμπεράνει ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός δεν θέλει, δεν μπορεί (ή και τα δύο μαζί) να κάνει ή να απειλήσει «ανοικτούς» πολέμους στην περιοχή. Κάποια απ’ αυτά (το ισραηλινό αλλά και οι πετροχούντες) θα ήθελαν και να θέλει και να μπορεί η Ουάσιγκτον, για να ανασχέσουν το ευρασιατικό project (κυρίως την επιρροή της Τεχεράνης) ή να διαπραγματευτούν από θέσεις ισχύος.

Οι πάντες ξέρουν βέβαια ότι η Ουάσιγκτον δεν έχει «αποχωρήσει» απ’ την περιοχή. Είναι παρούσα αλλά με πιο υπόγειο, προβοκατόρικο τρόπο. Που είναι φτηνότερος και δεν απαιτεί «πολιτικές αποφάσεις» και, άρα, ανάλογη έκθεση. Μετά όμως την επίσημη αποχώρηση απ’ το αφγανιστάν είναι σαφές (ή αυτό καταλαβαίνουν οι κρίκοι του «άξονα» στην περιοχή) ότι ο us army δεν μπορεί να κάνει τον πόλεμο που θέλουν, για λογαριασμό τους. (Ουσιαστικά ο νυσταλέος Jo ακολουθεί την τακτική του ψόφιου κουναβιού).

Κατά συνέπεια, και με δεδομένο πως το σύνολο των κρατών της κεντρικής ασίας + το ιράν + το ασταθές ιράκ + την συρία εγγράφονται στο ευρασιατικό project που δείχνει ότι έχει το momentum, η πετροχούντα των εμιράτων επαναπροσδιορίζει την θέση και τους προσανατολισμούς της. Το ταξίδι του MBZ στην Άγκυρα και οι πλουσιοπάροχες συμφωνίες «επενδύσεων» στον τουρκικό καπιταλισμό περιλαμβάνονται σ’ αυτόν τον επαναπροσδιορισμό. Δεν χρειάζεται κουβέντα το ότι και για την μεριά της Άγκυρας τέτοιες οικονομικές ενέσεις είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτες. Δεν θα γίνουν αιώνιοι φίλοι. Αλλά προς το παρόν η επιτυχία του ευρασιατικού project αποδίδει καρπούς…

(φωτογραφία: Ο υπ.εξ. του Αμπού Ντάμπι. όλο χαρά, στη Δαμασκό…)

Οι πλάκες σε κίνηση (δεν έχουν πλάκα…) 3

Τετάρτη 1 Δεκέμβρη>> Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις οι πολιτικές βιτρίνες του ελληνικού ιμπεριαλισμού στέκονται αμήχανα έως μουδιασμένα. Ο σκληρός εθνοφασιστικός πυρήνας ούτε θέλει ούτε μπορεί να απαγκιστρωθεί απ’ τον χρόνιο αντιτουρκισμό – θα χάσει τον λόγο ύπαρξής του! Αντιμετωπίζοντας τα πάντα μέσα απ’ το πρίσμα της όπου-νάναι-κατάρρευσης του τουρκικού κράτους / καπιταλισμού ή, έστω, του «σουλτάνου» Ερντογάν (εδώ και τουλάχιστον 6 χρόνια…), προσπαθεί να διαμορφώσει μόνιμες αντιτουρκικές «συμμαχίες». Το «αντιτουρκικές» σημαίνει υποχρεωτικά και αντι-ευρασιατικό project: η Άγκυρα είναι στρατηγικός παράγοντας αυτού του project όχι μόνο για τον εαυτό της ή για την Μόσχα αλλά για το σύνολο της κεντρικής ασίας, ακόμα και για την Ισλαμαμπάντ και το Πεκίνο.

Βάζοντας όλες τις ελπίδες τους για γεωπολιτικές προσόδους στον άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ (όπως αυτός φάνηκε να διαμορφώνεται επί ψόφιου κουναβιού) οι ντόπιες πολιτικές βιτρίνες (ανεξάρτητα από κυβερνητικά και αντιπολιτευόμενα κόμματα) δεν έχουν περιθώρια ελιγμών. Αίφνης, για παράδειγμα, το ρημαδογκουβέρνο προσπαθεί να «ζεστάνει» κάπως τις παγωμένες σχέσεις με την Μόσχα… Ο ρημαδοΚούλης πρόκειται να κάνει μια μονοήμερη εκδρομή στη Μόσχα, σε μια βδομάδα. Και μόνο το ότι δεν θα φιλοξενηθεί ούτε για ένα βράδυ δείχνει… Το πως αντιμετωπίζει το ρωσικό καθεστώς την Αθήνα φάνηκε πιο καθαρά απ’ τον τρόπο που αντιμετώπισε ο ρώσος υπ.εξ. Λαβρόφ τον ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα όταν τρακαρίστηκαν στο Παρίσι, στην (μια ακόμα…) πρόσφατη «διάσκεψη για τη λιβύη». Γιατί έχετε γίνει μια μεγάλη αμερικανική βάση; ρώτησε ο Λαβρόφ… Για να εισπράξει την χαζοχαρούμενη (τι άλλο;) απάντηση του γίγαντα ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα: μην ανησυχείτε, είναι καθαρά αμυντική η σχέση, δεν είναι εναντίον σας… (Αα!!! Κι εμείς νομίζαμε…)

Αν είσαι genious δεν κρύβεται∙ και ο γύπας έλληνας υπ.εξ. έβαλε τον ρώσο στη θέση του… έτσι δεν είναι; Ακόμα και τα ψάρια του Αιγαίου ξέρουν τους στόχους της ελληνο-αμερικανικής συμμαχίας∙ αλλά ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας είναι ένα τόσο χαριτωμένος καραγκιόζης που έχει παντού μόνο φίλους! Υποθέτουμε πως όταν ο ρημαδοΚούλης βρεθεί στη Μόσχα, αφού χρειαστεί να περιμένει λίγο ή κάπως περισσότερο για να τα πει με (και να τ’ ακούσει από) την ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin), θα σταθεί στο ίδιο ύψος. Αν καταφέρει να πάρει υποσχέσεις για ρωσικές «επενδύσεις» στο ελλαδιστάν θα στεναχωρήσει την Ουάσιγκτον∙ αν γυρίσει με άδεια χέρια θα βρει να πει (τα φερέφωνα δηλαδή) κάποια απ’ τις συνηθισμένες παπαρολογίες. (Δεν είναι λίγες οι αντι-ρωσικές κινήσεις της Αθήνας: απ’ την στήριξη του αντι-ρωσικού παπαδαριού στο Κίεβο ως την αμερικανική βάση στην Αλεξανδρούπολη.

Αααα, όχι δεν είναι αυτό που νομίζεις κύριε Putin!)

«Η τουρκία υπό κατάρρευση»

Τετάρτη 1 Δεκέμβρη>> Από ένα καθεστώς (το ελληνικό) που όχι μόνο έδωσε (διακομματικά…) «πολιτικό άσυλο» σε 8 χουντο-καραβανοκαθάρματα που προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον Ερντογάν τον Ιούλη του 2016 αλλά, επιπλέον, τους ανακήρυξε σε «ήρωες» ας μην περιμένει κανένας ούτε ένα χιλιοστό αλήθειας για το τι συμβαίνει (και το τι δεν συμβαίνει) στον αιώνιο εχθρό.

Η ελληνική ελπίδα είναι ότι ο τουρκικός καπιταλισμός θα χρεωκοπήσει∙ ο Ερντογάν (δηλαδή οι ισλαμοδημοκράτες) θα «πέσει»∙ και ότι θα ακολουθήσει ένα εμφυλιοπολεμικό χάος που θα αποφέρει στο ελλαδιστάν αν όχι εδαφικές προσαρτήσεις σίγουρα εδαφικές «επιρροές»…. «Δεν βλέπετε;» λένε οι εθνικοί δημαγωγοί… «Η τουρκική λίρα καταρρέει, ο πληθωρισμός φουντώνει, άρα…» Από το 1995, με διάφορες παραλλαγές, με διέσεις και υφέσεις, η ίδια “πρόβλεψη”…

Τι κάνει, λοιπόν, αυτός ο τρισάθλιος «σουλτάνος» και κατά τους έλληνες βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού; Κάνει αυτό ακριβώς που θα έκανε το ντόπιο κόμμα της δραχμής αν ο πολιτικός του εκπρόσωπος, ο τενεκεδένιος, δεν βρισκόταν μπροστά στον τόμο με τις «επείγουσες οδηγίες εξόδου απ’ την ευρωζώνη» που είχαν ετοιμάσει οι γραφειοκράτες των Βρυξελών, το καλοκαίρι του 2015: υποτιμάει το εθνικό τουρκικό νόμισμα έτσι ώστε να κάνει την εργασία και τα πάγια (π.χ. ακίνητα) φτηνά μέσα στον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό!!!

Οι υποτιμήσεις των νομισμάτων έχουν πλεονεκτήματα (για τ’ αφεντικά) και συνέπειες (για τμήματα των πληθυσμών). Κάνοντας (σχετικά) φτηνότερη την εργασία στην τουρκική επικράτεια οι ισλαμοδημοκράτες αφενός διευκολύνουν τις εξαγωγές τους, και αφετέρου κάνουν τον τουρκικό καπιταλισμό «φιλικό» σε άμεσες «ξένες» επενδύσεις. Ο λόγος, για παράδειγμα, που διάφορες ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες φτιάχνουν εργοστάσια στην τουρκία είναι ότι εκεί υπάρχει καλά ειδικευμένη (αλλά και φτηνή) εργασία. Απ’ την άλλη μεριά γίνονται ακριβότερες οι εισαγωγές. Ανεβαίνουν οι τιμές των εισαγόμενων εμπορευμάτων, πράγμα που με την σειρά του μπορεί να προκαλέσει πληθωρισμό (και ακόμα μεγαλύτερη υποτίμηση της εργασίας…)

Εδώ αρχίζουν οι καθόλου λεπτομέρειες αυτής της διαδικασίας υποτίμησης του εθνικού νομίσματος, που εξηγούν το γιατί αυτό είναι ευκολότερο να γίνει σ’ έναν καπιταλισμό σαν τον τουρκικό και πολύ πιο επικίνδυνο αν γινόταν σ’ έναν καπιταλισμό σαν τον ελληνικό. Ο τουρκικός καπιταλισμός δεν είναι (κυρίως) υπηρεσιών∙ έχει ισχυρή βάση τόσο στον πρωτογενή όσο και στον δευτερογενή τομέα. Αυτό σημαίνει ότι εισάγει πολύ λιγότερα (απ’ όσα θα ήταν αναγκασμένος να εισάγει ο ελληνικός), και κυρίως όχι τα βασικά: τρόφιμα. Κατ’ αρχήν, λοιπόν, η αύξηση στις τιμές των εισαγωγών κτυπάει την πολυπληθή «μεσαία τάξη» της τουρκίας (που μεγεθύνθηκε ιδιαίτερα στη διάρκεια της 20ετίας των ισλαμοδημοκρατών στην εξουσία), εφόσον η δική της κατανάλωση έχει μεγαλύτερη αναλογία εισαγόμενων ειδών∙ επίσης είναι εκείνη που ταξιδεύει εκτός συνόρων πολύ περισσότερο, συνεπώς καταλαβαίνει πιο άμεσα την υποτίμηση της λίρας σε σχέση, ας πούμε, με το ευρώ.

Όμως ακόμα και με την τουρκική καπιταλιστική «σύνθεση» (μεγάλος πρωτογενής και δευτερογενής τομέας) θιγόμενα είναι και τμήματα της εργατικής τάξης. Θα υποθέσει κάποιος ότι αυτό είναι άμεση συνέπεια της (σχετικής, με διεθνείς όρους) «φτήνειας» των εργατών / εργατριών στην τουρκία. Πρακτικά σχετίζεται με την αγοραστική δύναμη αυτών των σε-υποτιμημένο-διεθνώς-νόμισμα μισθών σε σχέση με τις τιμές των ειδών βασικής ανάγκης: τρόφιμα, ρούχα, ενοίκια, κλπ, που δεν είναι εισαγόμενα. Ο πιο εύκολος τρόπος να συμβεί αυτό είναι αν οι έμποροι προσπαθήσουν να επωφεληθούν απ’ την υποτίμηση ανεβάζοντας δυσανάλογα τις τιμές ακόμα και βασικών ειδών, προφασιζόμενοι «αύξηση των εξόδων τους λόγω κόστους», κλπ.

Το αμέσως επόμενο (ή ίσως και αρχικό) ζήτημα είναι το μέγεθος της υποτίμησης του όποιου «εθνικού» νομίσματος. Στο ίδιο διάστημα που η τουρκική λίρα έχει υποτιμηθεί κατά 45% έναντι του δολαρίου η λιβανέζικη λίρα έχει υποτιμηθεί κατά 90%. Αλλά ο λιβανέζικος καπιταλισμός (βασικά καπιταλισμός του τριτογενούς) δεν έχει σχέση με τον τουρκικό∙ κατά συνέπεια η υποτίμηση της λιβανέζικης λίρας δείχνει εκτός ελέγχου. Αντίθετα, τουλάχιστον ως τώρα, η υποτίμηση της τουρκικής είναι σκόπιμη και, σε περίπτωση ανάγκης, αναστρέψιμη (μέσω της επιτοκιακής πολιτικής της κεντρικής τράπεζας).

Κάτι τελευταίο. Γιατί ακολουθεί αυτήν την «γραμμή» το γκουβέρνο στην Άγκυρα; Η απάντηση δεν είναι δύσκολη. Τα τουρκικά αφεντικά θέλουν να αξιοποιήσουν τώρα την γεωγραφική θέση της επικράτειάς τους, και ειδικά την εγγύτητά της με την ευρώπη. Αν τα ευρωπαϊκά αφεντικά που έχουν στήσει εργοστάσια στην ανατολική ασία θέλουν να «μικρύνουν» την αλυσίδα των logistics τους για οποιονδήποτε λόγο (γεωπολιτικό ας πούμε…), να μικρύνουν δηλαδή και να διασφαλίσουν τις διαδρομές ανάμεσα στη βιομηχανική παραγωγή (εκτός ευρώπης) και στην κατανάλωση (εντός ευρώπης), τότε η «φτηνή αλλά και ειδικευμένη εργατική δύναμη στην τουρκία είναι μια καλή λύση»….

Κι αυτό απαιτεί φτηνή λίρα… Να γιατί τα ισπανικά ή τα γερμανικά αφεντικά “χαλάνε” την διάθεση του ελληνικού ιμπεριαλισμού!

Πού πας ρε ρημαδοΚούλη;

Δευτέρα 1 Νοέμβρη>> Με την πετροχούντα του Ριάντ το ελλαδιστάν έχει «κοινές αξίες» – ως γνωστόν. Γι’ αυτό άλλωστε νοίκιασε στον τοξικό 2 συστοιχίες patriot μαζί με 100αριά χειριστές και λοιπούς βοηθητικούς: για την προστασία των «κοινών αξιών».

Το ρημαδογκουβέρνο ψάχνει απελπισμένα «επενδύσεις». Τα σούρτα φέρτα πότε στο Ριάντ πότε στο Αμπού Ντάμπι είναι και για τα λεφτά. Το άσχημο είναι (όσο κι φαίνεται παράξενο) ότι και ο ταξικός το ίδιο ψάχνει: «επενδύσεις». Παρά τις προς τα πάνω διακυμάνσεις της τιμής του μόνου εμπορεύματος που διαθέτει, του πετρελαίου, ο ορίζοντας του βασίλειού του είναι πιο μαύρος απ’ τον μαύρο χρυσό. Αν δεν βρεθεί κάποια άλλη αξιόλογη χρήση της σαουδαραβικής ερήμου, οι υπήκοοί του αργά ή γρήγορα θα τον κρεμάσουν, όχι ανάποδα αλλά κανονικά.

Έτσι γίνεται ευκολότερο σε πρώην αρχιασφαλίτες της πετροχούντας να δείχνουν τον τοξικό σαν σοβαρό πρόβλημα. Είναι «ψυχοπαθής» σχολίασε ένας απ’ αυτούς, κι εκείνο που τον κάνει ακόμα πιο επικίνδυνο είναι πως πρόκειται για «ψυχοπαθή με απεριόριστους πόρους».

Κανένα πρόβλημα με τους ψυχοπαθείς και τοξικούς πρίγκηπες! Μετά το γκραντ σουξέ της υπερπαραγωγής «σωλήνας γκαζιού east med που διατρέχει την μισή Μεσόγειο» (την οποία αποθέωσαν σύσσωμοι κοινό και κριτικοί σαν την 3η μεγαλύτερη φάρσα στην περιοχή μετά την «επίλυση του παλαιστινιακού» και την «επίλυση του κυπριακού») ο ρημαδοΚούλης ψάχνει κάτι καινούργιο για τον πάτο της θάλασσας. Λέει πως το βρήκε: ένα καλώδιο (cable…) μεταφοράς δεδομένων (data), που θα μεταφέρει τον «καινούργιο χρυσό» (data) από και προς την κύπρο, το ισραήλ, την ιορδανία και την σαουδική αραβία…. Χωρίς να παριστάνουμε τους σοφούς, αυτό το καινούργιο pipe dream θα περνάει πάλι απ’ την τουρκική αοζ – οπότε ξανά-μανά γκρίνιες, βλασφήμιες και «τουρκική επιθετικότητα»…

Κατά τα υπόλοιπα, όπως λένε οι πληρωμένοι γραφιάδες, «… η σαουδική αραβία αναγνωρίζει στην ελλάδα την επιτυχή προσπάθεια να επεκτείνει την τουριστική της σεζόν και να βάλει στην ατζέντα και τον χειμερινό τουρισμό. Όπως μεταφέρουν κυβερνητικές πηγές, υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από πλευράς σαουδικής αραβίας για την μεταφορά ελληνικής τεχνογνωσίας στο κομμάτι αυτό, καθώς ο διάδοχος έχει σχέδια για την ανάπτυξη του τουρισμού στη χώρα του και το ελληνικό brand θεωρείται από τα καλύτερα στη σαουδική αραβία…»

Χμμμμ…. Κάτι σε «κορίτσια στον ήλιο» στην απέραντη σαουδαραβική έρημο με πυραύλους των Houthis να κάνουν σκιά και σπέσιαλ εφφέ;

Κάπως έτσι: vivere pericolosamente…