Tag: εξωτερική πολιτική

Παλαιστίνη

Δευτέρα 25 Απρίλη>> Ας μην θορυβηθεί κανείς… Μετά από δεκαετίες ρατσισμού, φασισμού, απαρτχάιντ, κατοχής, δολοφονιών, μαζικών φυλακίσεων, καταστροφών σπιτιών και χωραφιών, η κατεχόμενη Παλαιστίνη δεν μοιάζει σε τίποτα με την ουκρανία… Για την ακρίβεια του φασιστοκαθεστώς του Κιέβου μοιάζει παιδική χαρά μπροστά σ’ εκείνο του Τελ Αβίβ – αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Ποιο Donbass; Την «διαχείριση» της λωρίδας της Γάζας αντέγραφε το ουκρανικό φασισταριό – αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Η επί δεκαετίες κατοχή της Παλαιστίνης  είναι μέρος της δυτικής ρουτίνας, και πρέπει να είναι κάποιος οτιδήποτε άλλο εκτός από λευκό, ανθρωπιστικό, ιμπεριαλιστικό σκουπίδι για να καταλάβει πόσο αίμα πίνει αυτή η ρουτίνα. Δεν χρειάζονται αυστηρές κυρώσεις, οικονομικοί αποκλεισμοί και άλλα παρόμοια κατά του καθεστώτος του Τελ Αβίβ. Ούτε δωρεές όπλων, κι άλλων όπλων, κι ακόμα περισσότερων όπλων προς τους παλαιστίνιους.

(Στην τελική, μια χαρά οι δυτικοί καπιταλισμοί θα ήθελαν να «εξαρτηθούν» απ’ το ισραηλινό φυσικό αέριο, αν υπήρχε τρόπος να φτάνει γρήγορα και έγκαιρα).

Όποιος νομίζει πως οι μόνοι πληθυσμοί του πλανήτη είναι οι δυτικοί, οπότε αυτοί έχουν την πρώτη και τελευταία κουβέντα για το ποιους πολέμους γουστάρουν και ποιους όχι, ποιοι είναι οι «σωστοί» και ποιοι όχι, κάνει τραγικό λάθος. Η όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού πυροδοτεί μια όλο και λιγότερο καλυμμένη πολυεπίπεδη ανταρσία του «παγκόσμιου νότου» κατά των πρωτοκοσμικών ιμπεριαλισμών και των παραφυάδων τους.

Όποιος νομίζει επίσης ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτού του «παγκόσμιου νότου» δεν κατάλαβε καλά τον ουσιαστικό χαρακτήρα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, είναι βαθιά νυχτωμένος. Ξανά: ο «παγκόσμιος νότος» ξέρει… (Το πάνω video είναι ινδικής προέλευσης).

Ζήτω η δύση!

Δευτέρα 18 Απρίλη>> Στην κατεχόμενη Παλαιστίνη ο πόλεμος δεν τελειώνει ποτέ. Είναι σταθερά (για την φιλάνθρωπη δύση) μια αγαπημένη ρουτίνα… (Δεν είναι χριστιανικό το al-Aqsa, έτσι δεν είναι;)

The REAL stand up comedy!

Δευτέρα 11 Απρίλη>> Εμφανίστηκε! Βγήκε στο γυαλί! Και λένε ότι μαγάρισε την ελληνική δημοκρατία… (Την ποια;;;)

Εντάξει: ο κλόουν του Κιέβου έφερε απροειδοποίητα (;) και την παρέα του. Τους πέτυχε στο δρόμο και τους είπε «πάω Αθήνα, δεν ερχόσαστε;»… Θα μπορούσε βέβαια να έχει πάρει ένα τηλέφωνο νωρίτερα, να μπουν κι άλλα δυο πιάτα στο τραπέζι: οι έλληνες είναι ευαίσθητοι στα θέματα φιλοξενίας και δεν θέλουν να τους κουτσομπολεύουν για τέτοια… Αλλά να τον καταδικάσουμε γι’ αυτό; Στο κάτω κάτω η μόνη σωστή κριτική απέναντί του είναι (θα έπρεπε να είναι) η καλλιτεχνική: ο άνθρωπος ένοιωσε πιο άνετα από οπουδήποτε αλλού στην πρόζα του στο ελλαδιστάν (όπου έχει υποστηρικτές από ‘κει που δεν το περίμενε!!!) και θέλησε να δείξει ότι οι αληθινοί πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι «οι μαχητές του αζόφ», ό,τι δεν είναι ζοφεροί αλλά α-ζόφεροι, κι ότι αυτός απλά είναι ένας κομπάρσος. Θα μπορούσε να δείξει τέτοια σεμνότητα στα άλλα κοινοβούλια; Όχι: εδώ υπάρχει μια παραδοσιακή ανθρώπινη ζεστασιά στον φασισμό – συγγνώμη, στη δημοκρατία θέλαμε να πούμε…

«Δεν είπε τίποτα για την κύπρο» είπαν οι εθνικόφρονες της δεξιάς και της αριστεράς…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Mission imposible!

Δευτέρα 28 Μάρτη>> Τι κακό κι αυτό! Γίνεται χαμός – κι αυτός, σαν υπουργός εξωτερικών, δεν μπορεί να βρει μια θέση στο κάδρο… Το σκέφτηκε από ‘δω, το σκέφτηκε από ‘κει, και το αποφάσισε: θα ηγηθεί ανθρωπιστικής αποστολής στη Μαριούπολη! Ναι λοιπόν: ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας, άνθρωπος τολμηρός και επικίνδυνων αποστολών (τι Γουαϊδό, τι general Haftar, τι αρμενία, τι τοξικός των εμιράτων… τί να πρωτοθυμηθούμε;) είναι ιδανικός για ταινία των Monty Python – και είναι κρίμα που το ανίερο, σουρεαλιστικό χιούμορ εκείνης της ομάδας σταμάτησε πριν ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας ανέβει στη σκηνή ξεδιπλώνοντας το ταλέντο του… Σίγουρα αυτός ο κλόουν του Κιέβου, που έγινε πανευρωπαϊκός σταρ σαν τρίτης διαλογής ρολίστας (… απ’ την πολωνία όπου εκτιμάμε ότι βρίσκεται σχεδόν απ’ την αρχή της εισβολής) θα έσκιζε την καφέ φανέλα του μπροστά στις περφόρμανς του ρημαδο-υπ.εξ… Ααααχ, κοινωνία άδικη, κοινωνία ψεύτρα!

Πράγματι, λοιπόν, πρέπει ένας τόσο γενναίος άνδρας να τρέξει να βοηθήσει τους έλληνες (με τυπικά ουκρανική υπηκοότητα και πιθανότατα με ρωσικό διαβατήριο) της Μαριούπολης. Θα πρέπει, όμως, να είναι πολύ καλά εξοπλισμένος, και να έχει μαζί του τους πιο επίλεκτους των επίλεκτων ω επίλεκτοι κομάντο του ελλαδιστάν. Γιατί ο «πρόεδρος της συντονιστικής επιτροπής των επαναπατριζόμενων ελλήνων ποντίων» (χριστιανοπατριωτική οργάνωση…) κύριος Αλέξανδρος Ιωσηφίδης λέει μερικά πολύ δυσάρεστα πράγματα (το ρεπορτάζ είναι από εφημερίδα της αυστραλίας):

…Οι ένοπλοι των ταγμάτων Aidar και Azov έχουν μπει μέσα στα σπίτια των πολιτών, κάνοντας αδύνατη κάθε προσπάθεια απόδρασης των ανθρώπων. Οι συμπατριώτες μας ζουν είτε στα υπόγεια είτε στους ορόφους των σπιτιών τους, αναγκασμένοι να βρίσκουν νερό απ’ τα καλοριφέρ… Όσοι καταφέρνουν να φορτίσουν τα κινητά τους απ’ τα αυτοκίνητα μου λένε ότι ζουν σε απόλυτο τρόμο. Οι νεοναζί τρώνε και πίνουν, κλέβουν τους ανθρώπους και τους απειλούν μέσα στα ίδια τους τα σπίτια…

Λέει και κάτι ακόμα ο κυρ Ιωσηφίδης:

… Ο δήμαρχος της Μαριούπολης, του οποίου οι δηλώσεις προβάλλονται απ’ όλα τα δυτικά και ελληνικά μήντια … είναι εκλεκτός του Zelensky και δεν είναι καν απ’ τη Μαριούπολη…

Χμμμ… Λοιπόν: αυτός ο γενναίος «ηγέτης της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Μαριούπολη» πρέπει να κάνει κάτι απλό αν και δύσκολο – αλλά για τέτοια είναι γεννημένος. Να πάρει ένα οπλοπολυβόλο απ’ αυτά τα αμερικανικών ταινιών, που δεν ξεμένουν ποτέ από σφαίρες, να φορέσει κι αυτό το ύφος ξενυχτισμένου γύπα που κάνει όποιον τον αντικρύσει να τρέμει, και να ξεκινήσει με τα πόδια (απ’ την Σεβαστούπολη ας πούμε) για Μαριούπολη μεριά γαζώνοντας όποιον βρει στο δρόμο του να έχει ναζιστικό ή φασιστικό σήμα πάνω του (όπως αυτοί της πάνω φωτογραφίας). Τίποτα άλλο: καυτό μολύβι και αίμα…

Τι νομίζει δηλαδή; Ότι επειδή πήγε κάποτε τους φακέλους των εντόπιων βοθρολυμάτων στον εισαγγελέα είναι παντού το ίδιο εύκολα τα πράγματα;

Ή μήπως δεν υπάρχουν (χιλιάδες) φασίστες στη Μαριούπολη και οπουδήποτε αλλού στην ουκρανία;

Αν δεν έχει ακούσει τίποτα ο έρμος ο υπ.εξ. ας ρίξει μια ματιά στο πιο κάτω video: είναι γυρισμένο απ’ τον guardian (όχι απ’ το κρεμλίνο!), το μακρινό καλοκαίρι του 2017: έτσι ανανεώνονταν γενιά τη γενιά οι φασίστες στην ουκρανία, με επίσημη, κρατική κάλυψη…

Της αγίας σφαγής ανήμερα…

Δευτέρα 14 Μάρτη>> Δεν ξέραμε ότι ο ρημαδοΚούλης έχει κάνει τάμα να πηγαίνει κάθε χρόνο, την «Κυριακή της ορθοδοξίας»* στο Πατριαρχείο, στην Istanbul. Δεν το ξέραμε επειδή δεν πήγαινε∙ φέτος όμως ένοιωσε κάτι… Ένοιωσε ότι πρέπει να μιλήσει με τον αιώνιο εχθρό, τον Erdogan (πριν διαλυθεί, καταστραφεί, χρεωκοπήσει η τουρκία – κάτι που αναγγέλλεται στα μέρη μας κάθε βδομάδα εδώ και χρόνια…). Γιατί τέτοια πρεμούρα; Μήπως θέλει να τον παρακαλέσει να πει καμιά καλή κουβέντα στην ανεγκέφαλη αλεπού, να ξεχαστεί ρε παιδί μου αυτή η ιστορία με τα 20.000 καλάσνικωφ και τις αντιαρματικές ρουκέτες; Μήπως πήγε να δει πρώτος πρώτος και να θαυμάσει το καινούργιο «ελαφρύ» αεροπλανοφόρο του αιώνιου εχθρού, το anadolu; Ή μήπως ετοιμάζονται κοινές γιορτές για την «μικροαστική καταστροφή»;

Έχει πάντως το ενδιαφέρον του: ξαφνικά οι ντόπιοι πατριώτες δημαγωγοί ανακαλύπτουν ότι … η τουρκία είναι φίλη μας!!! Ποιος; Το κράτος που διαλυόταν, και διαλυόταν, και διαλυόταν∙ και ο «σουλτάνος» που είχε ξοφλήσει, κι είχε ξοφλήσει, κι είχε ξοφλήσει!!! (Έχουμε ν’ ακούσουμε!!! Μέχρι το ότι το τουρκικό καθεστώς φοβάται τους ρώσους και παρακαλάει για την βοήθειά μας!… Άβυσσος το μυαλό του εθνικόφρονα…)

Το «ελαφρύ» βρίσκεται σε φάση δοκιμαστικών πλεύσεων. Το φθινόπωρο ίσως να είναι έτοιμο. Πρόκειται για “amphibious assault ship”, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν πλωτό κέντρο επιχειρήσεων… Να το δούμε να του γίνεται υποδοχή με όλες τις τιμές σε ελληνικό λιμάνι, με την μπάντα του λιμενικού, και τι άλλο στον κόσμο!!!

Όλες οι πολιτικές βιτρίνες μας τραβάνε εδώ και χρόνια στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο, για τα συμφέροντα των αφεντικών, ειδικά του νο 1 «εθνικού κεφάλαιου» (των εφοπλιστών). Το λέμε χρόνια, κάποιοι μας θεωρούν «γραφικούς», αλλά το γεγονός ότι η ουκρανική επικράτεια και, μαζί της, η Μαύρη Θάλασσα, φεύγουν απ’ τα χέρια των εθνικών συμμάχων (Ουάσιγκτον και σία) θα μεταφέρει (για την Ουάσιγκτον) την ένταση του ευρύτερου μετώπου «αποτροπής» του ευρασιατικού project στο Αιγαίο. Το θίξαμε ήδη απ’ την προηγούμενη εβδομάδα. Θα εστιάσουμε τώρα πιο συγκεκριμένα.

Τι ζητάει η Μόσχα απ’ το Κίεβο; «Αποστρατιωτικοποίηση της ουκρανίας»… Τι ζητάει η Άγκυρα απ’ την Αθήνα εδώ και χρόνια, έχοντας ανεβάσει πρόσφατα τους τόνους; «Αποστρατιωτικοποίηση των Δωδεκανήσων»… Η ομοιότητα στην ορολογία είναι χαρακτηριστική, αλλά δεν τελειώνει στα λόγια το θέμα. Επειδή, σε αντίθεση με την θέση της Μόσχας υπέρ μιας ουδέτερης ουκρανίας, η θέση της Άγκυρας είναι κατοχυρωμένη εδώ και 75 χρόνια, σαν μέρος του (ανασκολοπισμένου) διεθνούς δικαίου! Κι αυτό αφού τα Δωδεκάνησα, έδαφος της (ηττημένης στον πόλεμο) Ρώμης, παραχωρήθηκαν το 1947 στην Αθήνα με βάση την (μετά το τέλος του Β παγκόσμιου πολέμου) «διάσκεψη ειρήνης στο Παρίσι»… Υπό μόνον τον όρο της μη οχυρώσεώς των – όπως μπορείτε να διαβάσετε (ελπίζουμε) στην πάνω φωτογραφία, στα δεξιά της εικόνας.

Ο μέσος έλληνας μπορεί να νομίζει πως η αποστρατιωτικοποίηση αυτού του συμπλέγματος νησιών ήταν (και παραμένει…) «απαίτηση της τουρκίας»…. Λάθος! Ήταν όρος της σοβιετικής ένωσης! (Η Άγκυρα, σαν ουδέτερη στη διάρκεια του 2ου παγκόσμιου, δεν είχε δούναι και λαβείν μετά το τέλος του). Όρος απόλυτα λογικός! Ας το επαναλάβουμε μπας και εντυπωθεί: ο μη εξοπλισμός των Δωδεκανήσων αφορούσε τις ανησυχίες της σοβιετικής ένωσης… Και τώρα, το μαντεύετε, τις ανησυχίες της ρωσικής ομοσπονδίας…

Γιατί ο Μολότωφ, σαν υπ.εξ. του Στάλιν, δεν ήθελε το 1947 να υπάρχουν όπλα και στρατοί στα Δωδεκάνησα; Κοιτάξτε τον χάρτη και θα καταλάβετε: επειδή λόγω θέσης «ελέγχουν» (μπορούν να ελέγξουν…) το πέρα/δώθε πλοίων (πολεμικών πλοίων…) στο Αιγαίο… από και προς την Μαύρη Θάλασσα….

Η Μαύρη Θάλασσα (όπως όλα δείχνουν) θα μείνει στα χέρια της Μόσχας και της Άγκυρας κατά κύριο λόγο. Και για το πέρα/δώθε των πολεμικών τους το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης των Δωδεκανήσων παραμένει το ίδιο σοβαρό και λογικό όσο το 1947∙ Χ2 πια.

Κι εδώ αρχίζουν τα ζόρικα…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ποιος πόλεμος; 3

Δευτέρα 7 Μάρτη>> Είναι κάτι σαν ανέκδοτο: κάθε φορά που έχει ομίχλη στα στενά της Μάγχης τα αγγλικά δελτία καιρού διαπιστώνουν ότι «απομονώθηκε η ήπειρος» (εννοώντας την ευρώπη). Εγγλέζικο χιούμορ… Η «απομόνωση της ρωσίας» και η «συσπείρωση της ευρώπης» (μέσω των κάθε είδους «κυρώσεων») έχει όλες τις προδιαγραφές για να εξελιχθεί σε οδυνηρό ανέκδοτο, ειδικά για όσους συμβαίνει να ζούμε σε πολεμοκάπηλα ευρωπαϊκά κράτη (και το ελλαδιστάν έχει δείξει υπερβάλλοντα ζήλο…)

Το σήριαλ της «κοινής αμυντικής και εξωτερικής πολιτικής της ε.ε.» είναι παμπάλαιο. Αν δεν έχει ευοδωθεί ως τώρα δεν είναι επειδή έλειπε η «ρωσική απειλή»! Άνετα θα μπορούσε να γίνει επίκλησή της το καλοκαίρι του 2008, όταν τα ρωσικά τανκς πέρασαν τα σύνορα της γεωργίας… Ή την άνοιξη του 2014 όταν η Μόσχα προσάρτησε την Κριμαία…

Ο λόγος που αυτό το σήριαλ παραμένει σήριαλ είναι ότι στη γηραιά ήπειρο είναι συγκεντρωμένοι σχεδόν όλοι οι ιστορικοί (και λιγότερο ή περισσότερο ηττημένοι) ιμπεριαλισμοί – εκτός, φυσικά, του αμερικανικού και του ιαπωνικού. Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι μόνο στρατιωτικός / πολεμικός (μπορεί όμως να γίνει τέτοιος σε «τελευταία ανάλυση»….) Μ’ αυτή την έννοια, και παρότι ούτε το γαλλικό κράτος, ούτε το ολλανδικό, ούτε το βελγικό, ούτε το ισπανικό, ούτε το πορτογαλικό, ούτε το γερμανικό, ούτε το ιταλικό (ούτε ο ελληνικός αντιτουρκισμός…) έχουν τα στρατιωτικά μέσα να αρχίσουν την επανα-αποικιοποίηση του πλανήτη συγκρουμένα με την Μόσχα, το Πεκίνο (ή και τους δύο μαζί) και τους συμμάχους τους, άρα αυτή η στρατιωτική ματαίωση θα μπορούσε να διευκολύνει την ομογενοποίηση, από οικονομική άποψη τα συμφέροντα του γαλλικού κεφάλαιου ποτέ δεν βρέθηκαν σε κατάσταση «δημιουργικής σύνθεσης» με εκείνα του γερμανικού ή του ιταλικού – για να δώσουμε ένα παράδειγμα που θα ωθούσε σ’ ένα ενιαίο πολιτικό υποκείμενο με όνομα «ενωμένη ευρώπη». Αν η ε.ε. έχει μείνει εν πολλοίς σαν (καθόλου ασήμαντη) οικονομική ένωση και ποτέ δεν προχώρησε στην πολιτική ολοκλήρωση (με την μορφή μιας ομοσπονδίας του είδους «ενωμένες πολιτείες της ευρώπης»), αυτό οφείλεται στο ότι διάφορα κράτη εμπόδισαν ένα τέτοιο ενδεχόμενο – επειδή ήταν κόντρα στα συμφέροντα των διαφορετικών «εθνικών αφεντικών».

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Τα μετόπισθεν

Δευτέρα 14 Φλεβάρη>> Οι φίλοι της Ουάσιγκτον (κι όχι μόνο στο ελλαδιστάν) προσπαθούν φιλότιμα να παρουσιάσουν την παρακμή σαν «τακτική» και να δείξουν ότι το αμερικανικό «λύκοι, λύκοι στα πρόβατα!!» δεν είναι αυτό-εγκλωβισμός αλλά ορθολογικό σχέδιο.

– «Τι θα κερδίσει ο Biden αν διαψευστούν τα σενάρια για ρωσική εισβολή;» είναι μια απλή, λογική ερώτηση.

– «Θα εμφανιστεί σαν εκείνος που φόβισε τον Putin με τις απειλές περί κυρώσεων, και τον σταμάτησε» είναι η μάλλον παράλογη απάντηση.

Προς το παρόν η Ουάσιγκτον συντηρεί την απόστασή της απ’ το Παρίσι και το Βερολίνο, αν και υποτίθεται ότι ο νυσταλέος επιδιώκει το αντίθετο. Ακόμα και ο κωμικός Zelensky δεν βλέπει «ρωσική εισβολή» – βλέπει όμως την ζημιά που προκαλεί στην επικράτειά του αυτή η πολύμηνη μετατροπή της σε εικονικό πεδίο μάχης. Το να λέει το Joνυσταλεάν ότι «εμείς δεν θα πολεμήσουμε με την ρωσία, βγάλτε τα πέρα μόνοι σας, αλλά θα την τιμωρήσουμε πολύ βαριά οικονομικά» δεν είναι καθόλου παρήγορο για το Κίεβο, αν πράγματι, έστω μία-στο-εκατομμύριο περάσουν τα ρωσικά τανκς τα σύνορα. «Προστάτες» η Ουάσιγκτον και οι ευρωπαίοι συμμαχοί της, αλλά αδειάζουν τις πρεσβείες τους αφήνοντας τους «προστατευόμενους» στο έλεος της ανεγκέφαλης αλεπούς – σύμφωνα με τα λεγόμενά τους. Πράγμα που σημαίνει ότι δημιουργείται στον κωμικό Zelensky η δυσάρεστη «πίεση» να ασχοληθεί ο ίδιος με το μέλλον των σχέσεων του Κιέβου με την Μόσχα∙ αντί να περιμένει από άλλους. Ή, έστω, του μένει η ελπίδα ότι οι προβλέψεις των συμμάχων του δεν αξίζουν ούτε το σάλιο που ξοδεύουν.

Θα πει κάποιος: «Ναι, αλλά χάρη σ’ αυτήν την εικονικότητα η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στέλνουν πολεμοφόδια στον ουκρανικό στρατό». Για να χρησιμοποιήσει εναντίον ποίου; Ακόμα και οι αντάρτες του Donbass δεν είναι καθόλου «στο χέρι» αυτού του μισοφασιστικού ουκρανικού στρατού. Αν το «σενάριο» είναι ότι εναντίον αυτών θα κινηθεί το Κίεβο, η Μόσχα θα χρειαστεί απλά να περιμένει μερικές ώρες ή το πολύ μία ή δύο μέρες (φωνάζοντας στους δυτικούς «μαζέψτε τους!!!») πριν εξαφανίσει τα ουκρανικά τανκς και πυροβόλα σε μια μεγάλη ακτίνα γύρω απ’ το Donbass – χωρίς να πατήσει ούτε μια ρωσική αρβύλα στο ουκρανικό χώμα. Όχι, δεν θα γίνει-του-Στάλιγκραντ αν αυτό είναι το ζητούμενο των δυτικών…

Έχουμε εξηγήσει τι θέλει η Μόσχα απ’ το Κίεβο: μια ισορροπημένη, πραγματιστική εξουσία. Ούτε η Ουάσιγκτον, με την μακριά ιστορία εισβολών και πολέμων, δεν πιστεύει πια ότι ένας τέτοιος στόχος μπορεί να επιτευχθεί οπουδήποτε στον κόσμο με τανκς και στρατιωτική κατοχή – λέτε να το πιστεύουν οι ρωσικές αλεπούδες;

Πρέπει να θυμίσουμε ότι αυτοί οι ίδιοι δυτικοί που φαντασιώνονται ότι στη Μόσχα κάνουν κουμάντο τύποι με εξαρτημένα αντανακλαστικά που μπορούν να χειραγωγηθούν με μπηχεβιοριστικές τακτικές (καθότι τέτοια είναι πια η κυρίαρχη ιδεολογία και «τεχνική» στη δύση), είχαν θεωρήσει την «μάχη του Aleppo» τον χειμώνα του 2016 σαν την προγραφή και το οικτρό τέλος της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στο πλευρό του Άσαντ. Διαψεύστηκαν οικτρά οι ίδιοι και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το φιλόδοξο «σχέδιο isis» στην fertile crescent: στο τέλος η συμμαχία ρώσων, ιρανών και σύριων όχι μόνο κατέλαβε όλο το Aleppo, αλλά «έδεσε» και λίγες δεκάδες «συμβούλους» που καθοδηγούσαν τους ουαχαβίτες ένοπλους και εγκλωβίστηκαν∙ «συμβούλους» απ’ τις ηπα, την αγγλία, την γαλλία, την σαουδική αραβία και το ισραήλ…

Παρεπιπτόντως οι ίδιοι ακριβώς (μα οι ίδιοι!) προέβλεπαν ότι ο κινέζικος στρατός που είχε παρκάρει έξω απ’ το Hong Kong θα μπούκαρε το 2019 ή το 2020 για να καταστείλει την «χρωματιστή» (με αγγλικές και αμερικάνικες σημαίες) εξέγερση. Πάνω σ’ αυτήν την βεβαιότητα είχε κτιστεί ένας πύργος αντι-σινικών ενεργειών σε αναμονή: η διεθνής κατακραυγή, οι σκληρές κυρώσεις, η απομόνωση του Πεκίνου… Όλα ήταν έτοιμα και κουρντισμένα – αλλά ο κινέζικος στρατός ΔΕΝ εισέβαλε. Απλά «δεν»! Κι πήγαν οι «προγνώσεις» και τα σχέδια στα σκουπίδια. No problem: πάμε γι’ άλλα…

Είναι πολύ δύσκολο να δεχτούμε ότι οι πολιτικές βιτρίνες οπουδήποτε στον δυτικό κόσμο και ειδικά στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο έχουν σωστή αντίληψη για το πως κινείται ένας αντίπαλός τους που επί 20 χρόνια υποτιμούν σταθερά, τον θεωρούν «ξεγραμμένο» πότε εξαιτίας της ουκρανίας, πότε εξαιτίας ενός φασιστόμουτρου ονόματι Navalny, πότε εξαιτίας της συρίας, πότε εξαιτίας ενός συνταξιούχου διπλού πράκτορα ονόματι Skripal, πότε εξαιτίας της λιβύης και πότε εξαιτίας ενός αγωγού∙ ενόσω αυτός ο αντίπαλος προωθείται σταθερά σε βάρος τους.

Το μεθύσι απ’ τη νίκη πριν 30 χρόνια στον 3ο παγκόσμιο (ψυχρό) πόλεμο έχει κρατήσει πολύ. Κι ως γνωστόν το πολύ μεθύσι σημαίνει τύφλα…

Απαρτχάιντ

Δευτέρα 7 Φλεβάρη>> Με μια έκθεση 300 σελίδων η διεθνής αμνηστία κατηγόρησε πριν μια βδομάδα το Τελ Αβίβ για αυτό που είναι: ένα σκληροπυρηνικό απαρτχάιντ καθεστώς. Η έκθεση τεκμηριώνει αναλυτικά «απάνθρωπες πρακτικές βίαιης μεταφοράς πληθυσμών, διοικητικές φυλακίσεις, βασανιστήρια, παράνομες δολοφονίες και σοβαρούς τραυματισμούς, την άρνηση των βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών… που γίνονται συστηματικά σε βάρος των Παλαιστίνιων». Είναι η τρίτη τέτοια έκθεση, μετά από εκείνη την ισραηλινής οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων B’Tselem και της human rights watch.

Το αυτί του ισραηλινού φασισταριού δεν ιδρώνει φυσικά. Ο Liot Haiat, εκπρόσωπος του υπ.εξ. στο Τελ Αβίβ δήλωσε το συνηθισμένο: … Πρόκειται για εκδήλωση σύγχρονου αντι-σημιτισμού… Αλλά δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν αυτές τις ψευδείς κατηγορίες σε βάρος μας… (Ευτυχώς) εκείνοι που κατέχουν την εξουσία βρίσκονται πάντα στο πλευρό του Τελ Αβίβ. Ο εκπρόσωπος τύπου του αμερικανικού υπ.εξ. δήλωσε ότι το υπουργείο του … απορρίπτει την άποψη ότι οι ενέργειες του ισραήλ συνιστούν απαρτχάιντ… Την ίδια γνώμη έχει και το γερμανικό υπ.εξ. (Ίσως να είναι «αντι-ντόιτς» κι αυτό… Ε; Αφού συμφωνούν και για τις πλατφόρμες… )

Στο υπαρκτό «μετα-σύμπαν» τα αφεντικά έχουν πάντα δίκιο… Αλλοίμονο στους σφουγγοκωλάριους…

Οι παρίες λένε «όχι»!!!

Δευτέρα 24 Γενάρη>> Πολλά έχουν πει τα στόματα (και τα πληκτρολόγια) των εντόπιων caradinieri / pfizerοι για τους «φτωχούς» του πλανήτη, που δεν έχουν πρόσβαση στις δυτικές, δηλητηριώδεις πλατφόρμες αν και ήθελαν… πολύ… Έντεκα φορές στις δέκα το καλό παράδειγμα είναι η κούβα. Μόνο που οι συνήγοροι των πλατφορμών γενετικής τροποποίησης των κυττάρων δεν έκαναν τον κόπο να ψάξουν τι είδους είναι τα εμβόλια που δημιούργησε η (εξαιρετικά υψηλής ποιότητας) κουβανική βιολογική τεχνολογία. Είναι, άραγε, mRNA (pfizer/biontech και moderna), vector DNA (oxford/astrazeneca και J&J); Ή όχι;

Προς μεγάλη δυσαρέσκεια αυτών των πονόψυχων της αριστεράς και της προόδου, και προς πανηγυρική απόδειξη (αν χρειάζεται κι άλλη…) ότι οι αβλεψίες τους είναι σκόπιμες και, το λιγότερο, ύποπτες: τα δύο εμβόλια (Soberana 02 και Abdala) που ανέπτυξε και χρησιμοποιεί το κουβανικό σύστημα υγείας ΔΕΝ είναι γενετικής τροποποίησης των ανθρώπινων κυττάρων! Είναι «κλασσικά» εμβόλια (άρα δικαιούνται τον χαρακτηρισμό ‘εμβόλια’), και πιο συγκεκριμένα είναι πρωτεϊνικά. Οι κουβανοί βιοτεχνολόγοι εξέλιξαν ένα δοκιμασμένο εμβόλιο για την ηπατίτιδα Β που είχαν εφεύρει οι ίδιοι, και το προσάρμοσαν στον συγκεκριμένο κωρονοϊό. Υψηλής αποτελεσματικότητας αυτά τα δύο εμβόλια έχουν ελάχιστες παρενέργειες. Και, κυρίως, δεν χακάρουν / καταστρέφουν το φυσικό ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα! Αν όχι κάτι περισσότερο το σύστημα υγείας της Αβάνα σέβεται τους υπηκόους, και δεν τους πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες… Αξιέπαινο, χωρίς δεύτερη κουβέντα∙ αλλά καθόλου χρήσιμο παράδειγμα για την αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου στην Αθήνα, στη Ρώμη, στο Παρίσι ή στο Λονδίνο…

Πώς θα χαρακτηρίζατε, τώρα, την φανατική υποστήριξη των εγκληματικών δυτικών φαρμακομαφιών και την βίαιη επιβολή της γενετικής μηχανικής στους δυτικούς πληθυσμούς με επιχείρημα τα κουβανικά (ή τα κινέζικα) όντως εμβόλια; Το αφήνουμε στην κρίση σας – κάτι ταιριαστό στην περίσταση θα σκεφτείτε. Για μας το βέβαιο είναι πως τέτοιου είδους «συνήγοροι» του σκοινιού και του παλουκιού το μόνο που πετυχαίνουν είναι να μειώνουν την σημασία και να διαστρεβλώνουν τις όντως σπουδαίες ικανότητες των κουβανών ειδικών, εννοώντας τους σαν «τοπικά αντίγραφα» της διεθνούς των δυτικών φαρμακομαφιών.

Εν τω μεταξύ πάνω απ’ το 50% των αφροαμερικάνων στη Ν. Υόρκη αρνείται να πλατφορμιαστεί. Κι αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σ’ εκείνο που συμβαίνει στην mama Africa: αν και έλαβαν γενναιόδωρα (: «γενναιοδωρία» κυρ Βασίλη, Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων…) μεγάλες ποσότητες «δόσεων» τα περισσότερα κράτη της υποσαχάριας αφρικής δεν τις χρησιμοποιούν… Τις θάβουν!!! Σχεδόν 700.000.000 «δόσεις» πλατφορμών έμειναν στις συσκευασίες τους και κατέληξαν στο χώμα! Ενώ άλλες 100.000.000 δόσεις που πονόψυχα προσέφεραν τα δυτικά κράτη (επειδή θα έληγαν…) πήραν τον ίδιο δρόμο…

Έχουν τάσεις αυτοκτονίας οι αφρικάνοι; Όχι. Έχουν μνήμη! Είτε βρίσκονται στο Joνυσταλεάν είτε στην αφρική έχουν βαθιά συλλογική μνήμη των εμβολιαστικών πειραμάτων σε βάρος τους που κάνουν εδώ και χρόνια ο κυρ Βασίλης και η παρέα του (με διάφορες «ομπρέλες») και, χωρίς εξαίρεση, όλες οι δυτικές φαρμακομαφίες. Έχουν βαθιά συλλογική μνήμη της φονικότητας των λευκών, ακόμα κι όταν εμφανίζονται σαν φαρμακο-σωτήρες. Και είπαν / λένε ένα ξεγυρισμένο «όχι!» (που μεταφράζεται: να πάτε να γαμηθείτε, αρκετά!) όχι μόνο στους φαρμακομαφιόζους και στους λακέδες τους αλλά και σε κάθε πρωτοκοσμικό πονόψυχο που νοιάζεται για την τύχη τους.

Το ίδιο ισχύει για τους ινδούς πληβείους και προλετάριους. Αντίθετα δεν ισχύει για τους λατινοαμερικάνους. Προσπερνώντας την βενεζουέλα και τη νικαράγουα (όπως επίσης, σε άλλη ήπειρο, το ιράν και το βιετνάμ) που εμπιστεύτηκαν τα κουβανικά όντως εμβόλια, το μεγαλύτερο μέρος των λατινοαμερικάνικων κρατών έπεσε στα νύχια των δυτικών φαρμακομαφιών. Και οι υποτελείς δέχτηκαν σε γενικές γραμμές χωρίς δεύτερες σκέψεις την «σωτηρία». Γιατί;

Η πολιτική, ιδεολογική και οικονομική ιστορία των περισσότερων λατινοαμερικανικών κρατών / κοινωνιών είναι ποτισμένη με τα νάματα του νεοφιλευθερισμού. Που μεταξύ των άλλων σημαίνει υπολειτουργία και μισο-εγκατάλειψη των δημόσιων συστημάτων υγείας. Για τους αντίστοιχους πληθυσμούς η δωρεάν μαζική παροχή ενός «εμβολίου» (των πλατφορμών δηλαδή) ήταν κάτι λίγο ή πολύ πρωτοφανές∙ ένδειξη πρωτοφανούς «κρατικού ενδιαφέροντος». Κι έτσι πείστηκαν…

Είναι χρήσιμες αυτές οι σύντομες υπενθυμίσεις για παραπάνω από έναν λόγους. Ο πλανήτης, ο κόσμος, δεν είναι «δύση»!… Οι αντιλήψεις για την ζωή, τον θάνατο, την αρρώστια – και ειδικά τον τσαχπίνη – Άλλων πληθυσμών είναι διαμορφωμένες απ’ την δική τους ιστορία και συλλογική εμπειρία και γνώση. Προς μεγάλη λύπη όλων των φαρμακομαφιόζων και των λακέδων τους οι αφρικάνοι ΔΕΝ πεθαίνουν απ’ τον Sars-Cov-2 επειδή δεν πλατφορμιάζονται∙ αντίθετα χαίρουν άκρας υγείας. Αντίθετα εκείνος που πεθαίνει (είτε απ’ τις παρενέργειες των πλατφορμών είτε απ’ τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις είτε από οποιαδήποτε άλλη αιτία που βαφτίζεται «απ’ την covid») είναι ο κόσμος στη δύση.

Οι δυτικοί τραυλίζουν διάφορες «εξηγήσεις» γι’ αυτήν την ασυγχώρητη προσβολή της γενετικής μηχανικής τους απ’ τους «τριτοκοσμικού». Αλλά δεν έχουν καμμιά σημασία έξω απ’ τα στενά όρια (και ακόμα πιο στενά μυαλά) της δυτικής έπαρσης. Που παρακμάζει με μεγάλη ταχύτητα.

(φωτογραφίες πάνω: τι να κάνει κι ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας; Καμαρώνει για την γαλαντομία του ελλαδιστάν. Ελπίζουμε η πατρίς να πληρώσει και τα μεροκάματα που θα χρειαστούν για το θάψιμο των 900 χιλιάδων + 100 χιλιάδων, σε σεμνές πάντα τελετές…)