Tag: εξωτερική πολιτική

Πέμπτη 4 Μάη. Μπορεί ο καθένας να φαντασιώνεται με οτιδήποτε – “δημοκρατία έχουμε”… Σε ότι αφορά, όμως, το γιατί η Άγκυρα βγάζει σταθερά αφρούς απέναντι στην Αθήνα την απάντηση την έχει δώσει η πρώτη: ο ίδιος ο εξοχότατος πρωθυπουργός είχε υποσχεθεί, με το στοματάκι του, στον Ερντογάν ότι θα παραδώσει τους 8 χουντικούς καραβανάδες που αναζήτησαν καταφύγιο στην Αλεξανδρούπολη, και μάλιστα μέσα σε ένα μήνα. Και έγινε το ανάποδο: οι 8 έχουν γίνει σχεδόν “ήρωες” στο ελλαδιστάν. Τα ελληνικά δικαστήρια (γνωστά για την ευθυκρισία τους…) ανακαλύπτουν συνέχεια αιτίες για να προστατεύουν τους 8 τούρκους χουντικούς καραβανάδες.

Είναι σοβαρό ζήτημα το να κοροϊδεύει η κεντρική πολιτική βιτρίνα του ενός κράτους τις αντίστοιχες ενός άλλου; Είναι πολύ σοβαρό όταν πρόκειται όχι για τις συνηθισμένες διπλωματικές πιρουέτες αλλά για ένα πραξικόπημα. Η στάση της φαιορόζ κυβέρνησης (αλλά και ολόκληρου του πολιτικού και μηντιακού καθεστώτος) δεν είναι “ανθρωπιστική”. Είναι, καθαρά, φιλοχουντική – όταν πρόκειται για την τουρκία.

Κι αυτό έχει προεκτάσεις. Σημαίνει ότι το ελληνικό καθεστώς δεν έχει μεν την δύναμη να δρα το ίδιο προβοκατόρικα σε μεγάλη κλίμακα (αν την είχε δεν θα καρφωνόταν με τόσο χοντροκομμένο τρόπο!), με ευχαρίστηση όμως “καλύπτει” όχι μόνο τους περσινούς άμεσους πραξικοπηματίες, όχι μόνο τις 249 δολοφονίες στη διάρκεια του πραξικοπήματος αλλά, επιπλέον, τα αφεντικά εκείνης της αποτυχημένης απόπειρας…

Μπορεί ένα τέτοιο νταβαντζιλίκι να φαίνεται “ασήμαντο”. Αλλά αν φαίνεται έτσι, αυτό οφείλεται μόνο σε ανίατη μυωπία…

Κυριακή 30 Απρίλη – Δευτέρα 1 Μάη. Βασικό στοιχείο σε βάρος του Γκρουέφσκι είναι ένας μεγάλος όγκος υποκλοπών συζητήσεων δικών του, υπουργών του και στελεχών του κόμματος και του κράτους. Οι μαγνητοφωνήσεις θεωρούνται αυθεντικές· κι εκεί λέγονται και ακούγονται όλα. Για δωροδοκίες, μίζες, έλεγχο δικαστών, νοθεία στις εκλογές κλπ κλπ. Αλλού τέτοιοι τύποι θα είχαν “τελειώσει” – όπως, άλλωστε, το παραδέχεται σε κάποια απ’ αυτές τις συζητήσεις η πρώην υπ.εσ. Gordana Jankuloska: «κάποια μέρα θα καταλήξουμε όλοι φυλακή»… Όχι, όμως στα βαλκάνια.

Σ’ αυτό το σύστημα φαίνεται ότι το ελληνικό κράτος είχε βρει για χρόνια έναν άσπονδο συνεταίρο. Ο εθνικισμός του Γκρουέφσκι ήταν το αντίβαρο για «μαζική εσωτερική χρήση» στην βρώμικη εξουσία του. Και, ταυτόχρονα, το κατάλληλο άλλοθι για τον ελληνικό εθνικισμό και την συντήρηση της «εθνικής εκκρεμότητας του ονόματος»… (Φυσικά οι μπίζνες και τα καζίνο στην επικράτεια του κράτους της μακεδονίας ήταν άλλη ιστορία…)

Αυτή η υπόγεια συμπάθεια στον Γκρουέφσκι δύσκολα κρύβεται τώρα που οι «ειδικοί» και οι προφεσόρες, τα παπαγαλάκια δηλαδή του ελληνικού βαθέος κράτους, έχουν βγει στη γύρα για να αναγγείλουν «διαλύσεις» και «καταστροφές» στα δυτικά βαλκάνια· στις οποίες, φυσικά, βάζουν τα πάντα. Εκείνο που θορυβεί το ελληνικό βαθύ κράτος (χωρίς να μπορεί να το φωνάξει δυνατά) είναι ότι ο σοσιαλδημοκράτης Zaev δίνει ακόμα περισσότερες αρμοδιότητες και πόστα στους αλβανούς που ζουν στην επικράτεια του μακεδονικού κράτους· ενώ απ’ την άλλη μεριά στις έρευνες για την «διαφθορά» που συνεχίζονται ίσως ανακαλυφθούν και τίποτα ελληνικά ονόματα. Το να μεγαλώσει, με ειρηνικό τρόπο, το πολιτικό βάρος των αλβανών στο μακεδονικό κράτος δεν ταιριάζει καθόλου με τις ελληνικές βλέψεις, έστω και μείνουν φαντασιώσεις για δέκα αιώνες…

Τα ντόπια φερέφωνα παρουσιάζουν την σύγκρουση στο κράτος της μακεδονίας σαν εθνοτική. Σαν σύγκρουση των «αλβανών» με τους «άλλους» («σλάβους» αν δεν μπορεί να αποφευχθεί ο προσδιορισμός τους…). Αυτή είναι, ακριβώς, η ρητορική του ακροδεξιού Γκρουέφσκι. Ενώ, βέβαια, μόνο γι’ αυτό δεν πρόκειται! Είτε μιλήσει κανείς για ενδο-καθεστωτική αναμέτρηση, είτε μιλήσει για σύγκρουση μεταρρυθμιστών – συντηρητικών, είτε (γραφικό!) «τίμιων – λαμογιών», το βέβαιο είναι ότι οι σοσιαλδημοκράτες του Zaev είναι της ίδιας ακριβώς εθνικότητας με τους φασίστες και προσοδιστές του Γκρουέφσκι! Και ποσοτικά είναι περίπου τα ίδια μεγέθη! Εξάλλου το μακεδονικό σύνταγμα επιβάλει ότι θα υπάρχουν πάντα κυβερνήσεις συνεργασίας ενός σλαβομακεδονικού και ενός τουλάχιστον αλβανικού κόμματος· συνεπώς η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των σοσιαλδημοκρατών με τα αλβανικά κόμματα είναι κατοχυρωμένη.

Το να παρουσιάζεται στην ελλάδα το θέμα σα σύγκρουση των «αλβανών» με τους «άλλους», δηλαδή το να παρουσιάζεται σαν «πραγματικότητα» η ρητορική του ακροδεξιού Γκρουέφσκι, επιτρέπει, δόλια, το πέρασμα της ντόπιας πρακτόρικης ρητορικής απ’ το κράτος της μακεδονίας στο αλβανικό· ύστερα στο κόσοβο· οπότε έμμεσα και στην «φίλη και αδελφή» σερβία. Γελοία και φτωχά κόλπα, που όμως πιάνουν εφόσον το κοινό είναι επιδεκτικό στο χάιδεμα των εθνικιστικών προκαταλήψεών του…

Θα περίμενε κανείς απ’ τους ντόπιους καθεστωτικούς τίποτα άλλο εκτός από παραπληροφόρηση, ψέματα, δημαγωγία;

Δευτέρα 24 Απρίλη. Μετά το συμμαχικό Ριάντ (γράφαμε την περασμένη Παρασκευή) ο «τρελός σκύλος» αμερικάνος υπ.αμ. Mattis συνέχισε την τουρνέ του στη μέση Ανατολή πηγαίνοντας, που αλλού; στο ακόμα πιο συμμαχικό Τελ Αβίβ. Εννοείται πως το ισραηλινό καθεστώς ενθουσιάστηκε, και δεν το έκρυψε – πολύ περισσότερο που ο «τρελός σκύλος» συνέχισε και απ’ το ισραήλ να καταγγέλει την επιθετικότητα του ιράν και τους κινδύνους που αντιπροσωπεύει η Τεχεράνη.

Αναμενόμενα αυτά. Το ενδιαφέρον μας είναι ότι τις ίδιες ημέρες υπογράφτηκε ένα «μνημόνιο συνεργασίας» για την κατασκευή αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου, απ’ το ισραήλ προς ευρώπη μεριά. Απ’ τα καθεστώτα του τελ Αβίβ, της Λευκωσίας, της Αθήνας και της Ρώμης…

Δεν γιορτάστηκε δεόντως στα μέρη μας το deal, ή κάνουμε λάθος; Το θέμα είναι ότι το ισραήλ κλέβει υποθαλάσσια κοιτάσματα που κανονικά θα ανήκαν στους παλαιστίνιους, αν φυσικά δημιουργούνταν ποτέ «ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος».

Τι κάνει λοιπόν η φαιορόζ ελληνική κυβέρνηση, και ειδικά το αριστερό σκέλος της που έχει τα μούτρα να παριστάνει ότι υπερασπίζεται «τα δίκαια των λαών»; Σηκώνει το μεσαίο δάκτυλό της στους παλαιστίνιους λέγοντας τους καθαρά και επιχειρηματικά «σας έχουμε χεσμένους».

Για πολλά θα μπορούσε να κατηγορήσει κανείς τους ροζ, εκτός απ’ αυτό: ότι έχουν έλλειψη κυνισμού…

(φωτογραφίες: πάνω μια αγέλη… κάτω μια άλλη…)

Σάββατο 22 Απρίλη. Καταλαβαίνουμε ότι μερικών μερικών ο εθνικός εγωϊσμός πληγώθηκε που υψηλόβαθμο στέλεχος του κινεζικού καθεστώτος έκανε επίσκεψη στην Άγκυρα και κουβέντιασε με τον Ερντογάν την επόμενη του δημοψηφίσματος… (Ενώ, σύμφωνα με τις ελληνικές υπηρεσίες και τους οπαδούς τους, θα έπρεπε το Πεκίνο να φτιάξει καινούργιο μεγάλο τείχος στα ανατολικά του για να μην το πάρουν τα κομμάτια απ’ την επερχόμενη διάλυση της τουρκίας…)

Δεν είναι, όμως, όλα μαύρα. Το Πεκίνο νοιάζεται και για το ελλαδιστάν. Και υπολογίζει σ’ αυτό για τον «δρόμο του μεταξιού». Δεν έχει πόδι στον Πειραιά; Έχει.

Να λοιπόν τα ευχάριστα. Ο κοτζάμ πρόεδρος της δημοκρατίας συναντήθηκε με κάθε τιμή με τον κύριο αριστερά (πάνω φωτογραφία). Ο οποίος είναι (κινέζος φυσικά, λέγεται Cai Mingzhao… ) … πρόεδρος του ειδησειογραφικού πρακτορείου Xinhua…. Και κουβέντιασαν και για τον «δρόμο του μεταξιού». Όπου ο αληθινό περισκόπιο πρόεδρος (ο έλληνας) δήλωσε ότι το μαγιάτικο φόρουμ στο Πεκίνο για την πρωτοβουλία «Ζώνη και Δρόμοι» είναι παγκόσμιας σημασίας. Είναι καλεσμένος; Θα φανεί.

Η σοβαρότητα του θέματος αυτής της συνάντησης αποδεικνύεται και απ’ την επόμενη φωτογραφία. Όπου ο γνωστός «αντ’ αυτού», φωτογραφίζεται (στη μέση) κατά την υπογραφή μιας συμφωνίας μείζονος σημασίας, που ξανατοποθετεί το ελλαδιστάν στο κέντρο του παγκόσμιου γίγνεσθαι: για την συνεργασία μεταξύ του πρακτορείου Xinhua (αριστέρα) με το «αθηναϊκό πρακτορείο ειδήσεων» (δεξιά). Χμμμμ… Τα ελληνικά (καθεστωτικά) νέα θα κατακλύσουν την ασία!

Τρέμε σύμπαν!!!

Παρασκευή 7 Απρίλη. Ω μα ναι, κι αυτός είναι φίλος μας!!! Όλος ο ελληνικός πατριωτισμός, δεξιός κι αριστερός, δεν πρόκειται να ζητήσει ποτέ ούτε μισή στερλίνα αποζημίωση για τα εγκλήματα που έκαναν οι άγγλοι (ξεκινώντας απ’ τον Δεκέμβρη του ’44) στα μέρη μας.

Ποτέ, ποτέ, ποτέ. Οι άγγλοι και οι αμερικάνοι είναι φίλοι τους (των νικητών…)

Τρίτη 4 Απρίλη. Πέρυσι το είχαν «πετάξει», και όποιος τόφαγε τόφαγε: η πτήση (σε χαμηλό ύψος) ελληνικών και αμερικανικών πολεμικών πάνω απ’ την Αθήνα ήταν … για να φωτογραφηθούν τα δεύτερα… με φόντο την Ακρόπολη. Ουάου!

Φέτος, στη διάρκεια της ίδιας ετήσιας «άσκησης» («ηνίοχος»…) θα ξαναγίνει το ίδιο, πιο εκτεταμένο, και με «καλύτερη σύνθεση». Πολεμικό / α της ελλάδας, των ενωμένων αραβικών εμιράτων (!!), του ισραήλ και των ηπα, θα ξαναπετάξουν πάνω απ’ την Αθήνα. Αλλά και πάνω απ’ τις γέφυρες του Ευρίπου και του Ρίου – Αντιρρίου. Πολλές φωτογραφίες, ε; Θέλουν να καμαρώσουν την επιτέλους (σχεδόν) τελειωμένη οτοστράντα Κορίνθου – Πατρών;

Όχι βέβαια!!!! Η αεροπορία του Τελ Αβίβ (και των «εμιράτων»!) εκπαιδεύεται στην ελλάδα για να επιτεθεί είτε στο ιράν, είτε στον λίβανο, είτε και στα δύο!!! Οι πτήσεις πάνω από μεγάλη αστική συγκέντρωση (Αθήνα) κι ακόμα πιο ξεκάθαρα πάνω από γέφυρες, είναι μέρος αυτών των ασκήσεων. Προφανώς δεν θα βομβαρδίσουν, αλλά αυτό είναι το τελευταίο στάδιο, έτσι κι αλλιώς. Στην πράξη, άλλωστε, δεν μπορούν σε ασκήσεις να κατεδαφίζουν πραγματικές πολιτικές υποδομές (όσο και αν τους τρώνε τα δάκτυλά τους)… Σίγουρα, επίσης, δεν θέλουν να φωτογραφηθούν πάνω απ’ τα νερά του ευβοϊκού. Θέλουν να κάνουν ασκήσεις (εικονικές εν προκειμένω) για καταστροφή αστικών στόχων, γεφυρών, και ποιος ξέρει τίνος άλλου.

Όσες / όσοι μένετε στην Αθήνα λοιπόν, όταν δείτε ή ακούσετε τις επόμενες ημέρες (ή και ώρες) τα πολεμικά πάνω απ’ το κεφάλι σας, μην γυρίσετε προς τα εκεί χαμογελώντας· ούτε καν με την γλώσσα έξω.

Θυμηθείτε ότι το ελληνικό κράτος φροντίζει την εκπαίδευση κρατικών μαζικών δολοφόνων.

Θυμηθείτε ότι η φαιορόζ κυβέρνηση έχει φίλο έναν Lieberman (ο φασίστας υπ.αμ. του Τελ Αβίβ…)

Τρίτη 4 Απρίλη. Όταν ο ψεκασμένος γλύφει ασύστολα την Ουάσιγκτον (και δεν το έχει κάνει μια μόνο φορά) δεν το κάνει ούτε σαν «συνεργάτης» της ευπ (τον «κύριο Πάνο» του ’99 τον θυμάστε;), ούτε σαν αρχηγός ακροδεξιού κόμματος. Το κάνει σαν υπουργός άμυνας. Σωστά; Σωστά. Σαν βασικό μέλος μιας κυβέρνησης. Σωστά; Σωστά.

Όταν το «αφεντικό» της κυβέρνησης (παριστάνει ότι) κάνει το κορόιδο… Όταν οι υπόλοιποι υπουργοί της κυβέρνησης (παριστάνουν ότι) είναι απασχολημένοι…. Όταν οι βουλευτές του «μεγάλου κυβερνητικού συνεταίρου» παριστάνουν «αα, ένα σκουπιδάκι στο μάτι μου»… Όταν τα μέλη του κυβερνητικού κόμματος παριστάνουν «εεε;»… Όταν οι ψηφοφόροι του κυβερνητικού κόμματος δεν έχουν ακούσει τίποτα…. Τότε… Τότε;

Τότε, όλοι αυτοί (και είναι πολλές χιλιάδες) συμφωνούν στο γλύψιμο της Ουάσιγκτον. Και φυσικά του Τελ Αβίβ. Αν προσθέσει κανείς και τους υπόλοιπους, των άλλων καθεστωτικών κομμάτων και αποκομμάτων και γκρουπούσκουλων της κακιάς ώρας, της πολιτικής επιβίωσης και του άθλιου βερμπαλισμού, τότε… Τότε…

Τότε, ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ που, με «ευρεία συναίνεση» εκπαιδεύτηκαν στα πολύτιμο «εθνικό εναέριο χώρο», θα σκοτώνουν γυναίκες, παιδιά, γέροντες, αμάχους, στην λωρίδα της Γάζας, στο νότιο Λίβανο, στη συρία ή στο ιράν, όταν θα κάνουν μπάζα σπίτια, σχολεία, δρόμους και γεφύρια, όταν θα γίνει αυτό (και θα γίνει…) ΜΗΝ ΠΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ, ΥΠΕΡΑΡΙΣΤΕΡΟΣ, κλπ κλπ, ότι «αααα, δεν ήξερα!».

Κανένας! Το «η σιωπή είναι συνενοχή» δεν είχε ποτέ ως τώρα πιο κυριολεκτικό νόημα. Πιο κυριολεκτικά φονικό νόημα.

Τρίτη 4 Απρίλη. Θέλω να πληροφορήσω τους πάντες, για την περίπτωση που υπάρχει κάποια αμφιβολία, ότι είμαστε πάρα πολύ πίσω απ’ τον πρόεδρο Sisi. Αυτά δήλωσε το ψόφιο κουνάβι μετά την καινούργια συνάντησή του, χτες, στην Ουάσιγκτον, με τον χασάπη της αιγύπτου.

Δεν έχουμε καμία αμφιβολία (αν και ο αιγύπτιος φασιστοκαραβανάς κρατάει για τον εαυτό του το περιθώριο να το παίζει σε περισσότερα του ενός ταμπλώ). Δεν έχουμε καμία αμφιβολία και γι’ αυτό: όταν οι έλληνες ψεκασμένοι υπ.αμ. και υπ.εξ. τρέχουν (μαζί με τα σάλια τους) στην Ουάσιγκτον για να διαφημίσουν και να πουλήσουν όσο όσο “γεωπολιτική αξία” του οικοπέδου των οποίων τα αφεντικά εκπροσωπούν· όταν ανοίγουν τους χάρτες που κουβαλάνε παραμάσχαλα για να δείξουν πόσο πολύ εξέχει η ελληνική χερσόνησος στην ανατολική Μεσόγειο· όταν παρακαλάνε για λίγη αμερικανική σημασία και για καμιά πρόσοδο, καμιά βάση παραπάνω, κανά όπλο δωρεάν, κανά dollar βρε αδερφέ, σίγουρα λένε με τον δικό τους μισοκακόμοιρο τρόπο:

Θέλουμε να σας πληροφορήσουμε, για την περίπτωση που έχετε αμφιβολία, ότι είμαστε πάρα πολύ δίπλα στον πρόεδρο Sisi. Και σε κάθε άλλο φασίστα που μας βολεύει… Ή σας βολεύει.

Πάντα με το φαιορόζ «ηθικό πλεονέκτημα»…

Πέμπτη 23 Μάρτη. Σε ανανέωση της στρατιωτικής συνεργασίας και για το έτος 2017 προχώρησαν η Ελλάδα και Ισραήλ, με ένα διαρκώς διευρυνόμενο πρόγραμμα ασκήσεων και κοινών δράσεων. Το Πρόγραμμα Αμυντικής Συνεργασίας, όπως ονομάζεται η υφιστάμενη διακρατική συμφωνία, υπογράφτηκε τη Δευτέρα στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας από τους δύο επικεφαλής των αρμοδίων διευθύνσεων Διεθνών Σχέσεων, του ταξιάρχου γεεθα Μιλτ. Γρυλλάκη και του ταξιάρχου των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων (IDF) Ερέζ Δαβίδ Μαϊζέλ. Η συνεργασία περιλαμβάνει συμμετοχή σε αεροναυτικές ασκήσεις, συνεκπαιδεύσεις με μονάδες επιθετικών ελικοπτέρων και ειδικών δυνάμεων. Το πλέον σημαντικό σκέλος της στρατιωτικής συνεργασίας αφορά τις πολεμικές αεροπορίες των δύο χωρών.

Τις επόμενες ημέρες ξεκινούν δύο ασκήσεις που εντάσσονται στην αμυντική συνεργασία Ελλάδας και Ισραήλ. Πρόκειται για την αεροναυτική «Noble Dina 17», η οποία θα καλύψει μέρος της Ανατολικής Μεσογείου και θα διαρκέσει περίπου δύο εβδομάδες, και την αεροπορική «Ηνίοχος 17», που θα πραγματοποιηθεί κυρίως στη Δυτική Ελλάδα…

Αυτή είναι η είδηση («καθημερινή» 22/3). Κι αυτός, στη συνέχεια, είναι ο πανηγυρικός έπαινος, απ’ τον διευθυντή της ίδιας καθεστωτικής εφημερίδας Αλ. Παπαχελά, την ίδια ημέρα:

Ένα παρήγορο σημάδι ωρίμανσης του πολιτικού μας συστήματος είναι η συναίνεση γύρω από τη στρατηγική σχέση της Ελλάδας με το Ισραήλ. Ας αναλογισθεί κανείς ποιες ήταν οι θέσεις του συ.ριζ.α. του 4% και ποια είναι η κυβερνητική πολιτική σήμερα. Η «φλοτίλα της Γάζας» αποτελεί μια ανάμνηση από το ακτιβιστικό παρελθόν του. Οι δύο χώρες κάνουν συχνά κοινά γυμνάσια και έχουν αναπτύξει μία εξαιρετικά στενή σχέση στον τομέα της ασφάλειας. Το εβραϊκό λόμπι στην Ουάσιγκτον μεσολαβεί για να κλείσει κρίσιμα ραντεβού με την κυβέρνηση Τραμπ και λειτουργεί ως λόμπι υπέρ της ελλάδος. Και αυτό είναι μια μεγάλη αλλαγή, γιατί επί δεκαετίες ισραήλ και τουρκία δρούσαν από κοινού και εμφανίζονταν με κοινό μέτωπο στις ηπα.

…

Το ελληνικό πολιτικό σύστημα υιοθέτησε το δόγμα της στενής στρατηγικής σχέσης με το Ισραήλ και μοιάζει να το ακολουθεί, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία. Τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις έχουν μείνει προσηλωμένες σε αυτό και η σημερινή το έχει πάει ένα βήμα παραπάνω…

«Εθνική γραμμή» με τα όλα της!!! Το μιλιταριστικό, πολεμοκάπηλο, ακροδεξιό καθεστώς του Τελ Αβίβ, που δολοφονεί με κάθε τρόπο τους παλαιστίνιους, που συγχρηματοδότησε και συνεχίζει να υποστηρίζει τους φασίστες ουαχαβίτες του Ριάντ στη συρία και οπουδήποτε αλλού· το Τελ Αβίβ που βομβαρδίζει στη συρία τις θέσεις του στρατού του Άσαντ και ετοιμάζεται να ισοπεδώσει τον λίβανο, αυτό λοιπόν είναι όχι απλά «φίλος» αλλά «αδελφός» για τον ελληνικό βαθύ κράτος. Ή μήπως το ελλαδιστάν είναι, πια, «ουρά» του ισραήλ;

Ποιο «ένα πλοίο για την Γάζα»; Ποιες δολοφονίες των 10 τούρκων ειρηνιστών στο mavi marmara στα τέλη Μάη του 2010; Οι «ροζ» πάνω στις κυβερνητικές καρέκλες δεν έχουν πάει «ένα βήμα μπροστά». Έχουν πάει πολλά. Έχουν γίνει τσατσορούφιανοι του άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ. Τα «εθνικά συμφέροντα» φταίνε, φυσικά.

Θα περιμένουμε λοιπόν, με μεγάλη ανυπομονησία, οι παρελάσεις της ερχόμενης εθνικής επετείου, να γίνουν πέρα από αντιαμερικανικές και αντι-ιμπεριαλιστικές, δυναμικές διαδηλώσεις και υπέρ των παλαιστινίων.

Ή όχι;