Παντού αλλού παίζουν χοντρά φράγκα. Μόνο εδώ δεν παίζουν – ε;

Κυριακή 13 Γενάρη. Τον Ιούνη του 2015, ένας απ’ τους διανοούμενους ηγέτες των εβραϊκών οργανώσεων ανέβηκε στη σκηνή μπροστά σε εκατοντάδες αμερικανοεβραίους ηγέτες και κάλεσε την κοινότητα να κάνει πικετοφορία έξω απ’ το σπίτι ενός νεαρού φοιτητή.

Ήταν μια κομβική ομιλία στο ετήσιο συνέδριο της αμερικανοεβραϊκής επιτροπής, στη χρονιά που οι αμερικανοεβραϊκές οργανώσεις βρίσκονταν στην κορύφωση εκείνου που ένοιωθαν σαν σπάσιμο των νεύρων τους.

Οι ηπα ήταν έτοιμες να υπογράψουν μια συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν, παρά την καθολική αντίθεση των εβραϊκών οργανώσεων. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός ταξίδεψε ως την Ουάσιγκτον για να επιτεθεί στον αμερικάνο πρόεδρο μιλώντας στην βουλή των αντιπροσώπων. Και στα παρασκήνια, διάφοροι μεγαλοχρηματοδότες έκαναν ελιγμούς για να ελέγξουν αυτές τις οργανώσεις…

Έτσι ξεκινάει ένα άρθρο της η αμερικανοεβραϊκή εφημερίδα The Forward – στις 31 Δεκέμβρη 2018. Για να προχωρήσει σε μια ακόμα τεκμηριωμένη αποκάλυψη των υπόγειων μηχανισμών επίθεσης / προβοκατσιών εναντίον της φοιτητικής οργάνωσης “φοιτητές για την δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη” (SJP). Οι συγκεκριμένες δημόσιες επιθέσεις / προβοκάστιες γίνονταν ανώνυμα (περίεργο, ε;) μέσα απ’ τα social media, κάτω απ’ την μυστηριώδη ταμπέλα «SJP Uncovered».

Ευτυχώς εκτός ελλάδας δεν υπάρχει αυτό το είδος των χρήσιμων ηλιθιων που πιστεύει ότι τέτοιες δυσφημιστικές / παραπλανητικές / προβοκατόρικες εκστρατείες υπέρ του ισραηλινού κράτους γίνονται από αγνούς εθελοντές… Δεν υπάρχουν αυτοί οι χρησιμοι ηλίθιοι που όταν βλέπουν τις προβοκάτσιες νομίζουν ότι “α, είναι κάποιοι που σκέφτονται αλλιώς”… Εκτός ελλάδας καταλαβαίνουν. Και ψάχνουν τους χρηματοδότες αυτών των εκστρατειών.

Μέχρι την δημοσίευση του άρθρου του The Forward οι χρηματοδότες του « SJP Uncovered» ήταν άγνωστοι. Αλλά το επιτελείο της εφημερίδας τους βρήκε. Είναι μια νόμιμη (και στα λόγια πολύ «κυριλέ» και πολύ «δημοκρατική») οργάνωση με τίτλο «Israel on Campus Coalition» (ICC), έδρα την Ουάσιγκτον, και τρανούς επίσημους χρηματοδότες. Η The Forward εντόπισε χρηματοδότηση πάνω από 1 μύριο δολάρια του ICC προς το «SJP Uncovered», το οικονομικό έτος 2016/2017. Τι έξοδα είχε αυτό το υπόγειο και ανώνυμο project; Εκτός απ’ τις πληρωμές των ανώνυμων προβοκατόρων των social media, ήταν και οι πληρωμές σε πολιτικές συμβουλευτικές εταιρείες, που έστελναν «πράκτορές» τους στα πανεπιστήμια, για να παρακολουθούν τους «στόχους», τα μέλη του SJP.

Έχουν ενδιαφέρον μερικές επιπλέον λεπτομέρειες. Ως και το 2014 το ICC ήταν μια τυπική φιλο-ισραηλινή οργάνωση με «λευκή» δράση. Η αλλαγή στην τακτική και η υιοθέτηση υπόγειων, βρώμικων τακτικών έγινε το 2015· την χρονιά που το ισραηλινό κράτος θεώρησε ότι χάνει (εξαιτίας της διοίκησης Obama) την στρατηγική εύνοια της Ουάσιγκτον. Είχε προηγηθεί, το καλοκαίρι του 2014, η ισραηλινή σφαγή στη Γάζα. Καθώς το φασιστικό ισραηλινό καθεστώς ξανα-αποκαλυπτόταν σαν αυτό που πράγματι είναι, και καθώς έχανε την θηριώδη κάλυψη που είχε μάθει να απολαμβάνει απ’ τις ηπα, ανέλαβε δράση. Ένας πρώην επαγγελματίας της «φιλίας με το ισραήλ» στα πανεπιστήμια έδωσε την εξήγηση γι’ αυτήν την στροφή στην επιθετικότητα και στις προβοκάτσιες:

Είχε γίνει καθαρό ότι ο παλιός τρόπος να κάνουμε την δουλειά … δεν απέδιδε, δεν ήταν αποτελεσματικός, και ότι χρειαζόταν μια καινούργια επιθετική προσέγγιση στα πράγματα… Το γενικό πλαίσιο όταν … ότι η φιλοϊσραηλινή κοινότητα δεν θα καθόταν απαθής, ότι θα περνούσε στην επίθεση… Ήταν ξεκάθαρο απ’ την αρχή ότι το περνάμε στην επίθεση σήμαινε να βάλουμε στο στόχαστρο τους φοιτητές / στελέχη που ενίσχυαν το BDS….

Το ρεπερτόριο αυτής της επιθετικότητας – με – κουκούλες δεν ήταν σπουδαίο. Οι υποστηρικτές της παλαιστινιακής αντίστασης άρχισαν να χαρακτηρίζονται “τρομοκράτες”. Ακόμα και όμοιοι με τους ρατσιστές της ku klux klan – λόγω (αντεστραμμένου) αντισημιτισμού φυσικά…

Το ρεπορτάζ του The Forward έχει πολλές λεπτομέρειες. Ονόματα, ημερομηνίες, συναντήσεις κλπ. Σημειώνει επίσης ότι η “αλλαγή τακτικής” δεν έγινε δεκτή απ’ όλους αμερικανοεβραίους φοιτητές μέλη του ICC, για ευνόητους λόγους. Δεν έχει σημασία. Μερικοί “προδότες” λιγότεροι ή περισσότεροι δεν κάνει διαφορά…

Όχι βέβαια! Το μόνο μέρος του πλανήτη που οι πάντες είναι “αγνοί ιδεολόγοι” και “αλτρουϊστές” είναι το ελλαδιστάν!

Κυριακή 13 Γενάρη. Ακόμα κι αν αυτοί οι “αγνοί ιδεολόγοι” κλπ χρησιμοποιούν ακριβώς τις ίδιες τακτικές με τους χρηματοδοτούμενους όμοιούς τους σε άλλα μέρη του κόσμου… Ακόμα κι αν δρουν ανώνυμα ή με πλαστά ονόματα, με πλαστούς “λογαριασμούς” στο διαδίκτυο… Ακόμα κι αν χρησιμοποιούν ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα… Ακόμα κι αν υπηρετούν τον ίδιο σκοπό…Ακόμα κι αν ο σκοπός είναι διπλός: το δεύτερο συστατικό του η υποστήριξη του ελληνικού ιμπεριαλισμού…

Τι να πει και η ασταμάτητη μηχανή; Αν είναι έτσι… πως θα προκόψει αυτός ο τόπος αν είναι η όαση της δωρεάν προβοκάτσιας, της δωρεάν πλαστογραφίας, των δωρεάν υπονόμων, του δωρεάν φιλορατσισμού και φιλοϊμπεριαλισμού; O.K. Είναι βρώμικες δουλειές όλα αυτά… Αλλά δεν πρέπει να πληρώνονται και στο ελλαδιστάν όπως παντού αλλού; Τι «ντάμπινγκ» είναι αυτό; Τι παρακρατικός εθελοντισμός; Ε;

Όχι στις δωρεάν (βρωμο)δουλειές!!! Δεν είναι χόμπι – είναι επάγγελμα, είναι τρόπος να βγαίνει το ψωμί!!!

Και η Angela (εννοείται…)

Παρασκευή 11 Γενάρη. Το ρατσιστικό, απαρτχάιντ ισραηλινό κράτος αποφάσισε ότι η Angela Davis έχει πέσει βαθιά στο αμάρτημα του (αντεστραμμένου) αντισημιτισμού – επειδή υποστηρίζει την παλαιστινιακή αντίσταση. Ως εδώ τίποτα παράξενο: οι φασίστες του Τελ Αβίβ, οι οπαδοί και οι σύμμαχοί τους, είναι αδίστακτοι: όταν σκοτώνεις κατά βούληση και ανεμπόδιστα διαδηλωτές επί μήνες μπορείς να κάνεις οτιδήποτε.

Ένα «ινστιτούτο πολιτικών δικαιωμάτων» (στο Birmingham της Alabama, όπου έχει γεννηθεί και μένει η Davis) την βράβευσε τον περασμένο Οκτώβρη, αναγνωρίζοντάς την σαν μια απ’ τις πιο αναγνωρισμένες παγκόσμια προσωπικότητες στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που δίνει φωνή σ’ αυτούς που δεν έχουν δύναμη να μιλήσουν.

Λάθος, μεγάλο λάθος κυρ ινστιτούτο! Ρώτησες το Τελ Αβίβ; Ρώτησες τους οπαδούς και τους τσατσορουφιανούς του; Πήρες άδεια; Όχι. Συνεπώς το κυρ ινστιτούτο, αφού του τράβηξαν οι αρμόδιοι και τα δύο αυτιά, στις αρχές Γενάρη εξέδωσε μια νέα ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία «…Εξέτασε από πιο κοντά τις δηλώσεις και την δημόσια παρουσία της κυρίας Davis, και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν πληροί όλα τα κριτήρια για την βράβευσή της…». Ήταν, μάλιστα, τόσο «γενναίο» και «σίγουρο» το κυρ ινστιτούτο για την αναθεώρηση της άποψής του για την Davis ώστε ΔΕΝ της είπε (παρά τα αίτηματά της) ποια ήταν τα «ψεγάδια» της. Ξεφτιλίστηκε το κυρ ινστιτούτο!!.. Λιβανιστήρι του Netanyahou έγινε το κυρ ινστιτούτο… Η Davis (και όχι μόνον αυτή) έμαθε, τελικά, τα κουσούρια της “ανεπίσημα”: δικαιοσύνη και δικαιώματα στην Παλαιστίνη γιοκ!

Σε ότι αφορά τους φασίστες του Τελ Αβίβ τα δεδομένα είναι γνωστά. Προσέξτε όμως πόσο εύκολα αυτά τα “δεδομένα” φτάνουν ακόμα και να γελοιοποιούν (με την συναίνεσή τους) ανθρώπους που, υποθέτουμε, θα ήταν αξιοσέβαστοι – μέχρις ότου “συλληφθούν επ’ αυτοφώρω” απ’ την αστυνομία σκέψης για (αντεστραμμένο) αντισημιτισμό από σπόντα. Αναφερόμαστε στα στελέχη του κυρ ινστιτούτου (διάφοροι απο ‘κει, που πέρα απ’ τις απόψεις τους έπρεπε να διαφυλάξουν πια και την αξιοπρέπειά τους, παραιτήθηκαν και τα βρόντηξαν…) Άντε, τώρα, να τους ξαναδώσει κανείς σημασία (εκτός απ’ τους εγκάθετους) για “προστάτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων”…

Δείτε το ζήτημα στο ευρύτερο πεδίο του: οι φασίστες Α ή οι φασίστες Β, ανάλογα με τους στόχους τους, καταφέρνουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (έχουν γίνει γνωστοί απ’ τα ντοκυμαντέρ the lobby, τόσο για την αγγλία όσο και για τις ηπα) να επιβάλλονται.

Κι έτσι πράγματι η Παλαιστίνη έχει ξαναγίνει ένα απ’ τα βασικά σημεία «περιστροφής» του πλανήτη, στον 21ο αιώνα…

(φωτογραφία πάνω: η Angela Davis, καταζητούμενη απ’ το fbi ως Μαύρη Πάνθηρας και κομμουνίστρια, το 1970. Την έδεσαν τον Οκτώβρη εκείνης της χρονιάς.

Κάτω: Δυο χρόνια, μετά την απελευθέρωσή της. Τώρα την κυνηγάει μια άλλη αστυνομία των λευκών ρατσιστών… Είναι μια ανάμεσα σε άλλες: οι εμπροσθοφυλακές…)

Ανεπιθύμητος

Παρασκευή 11 Γενάρη. Ο έλληνας πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος νο 3 εξακολουθεί να είναι κόκκινο πανί – για τους άραβες (παλαιστίνιους) χριστιανούς. Τον περίμεναν με μπινελίκια πάλι στη Βηθλεέμ – για τους γνωστούς λόγους: πουλάει την “εκκλησιαστική περιουσία” (“του”…) σε ισραηλινούς. Ειδικά (αν και όχι μόνο) στην ανατολική Ιερουσαλήμ (αναλυτικότερα στο Sarajevo 123a, Δεκέμβρης ’17).

Οι άραβες χριστιανοί εξακολουθούν να ζητούν απ’ τον Θεόφιλο νο 3 και όλους τους έλληνες «αγιοαταφίτες» να ξεκουμπιστούν. Και να αναλάβουν το πατριαρχείο άραβες / παλαιστίνιοι παπάδες. Δεν μπορούν να το επιβάλλουν· αλλά, το έχουμε πει, το θέμα ενδιαφέρει έντονα την Μόσχα, πολιτική και εκκλησιαστική.

Τώρα, μάλιστα, που το αρχιτραγάτο της Istanbul ευλόγησε την δημιουργία εθνικιστικού ουκρανικού τραγάτου, έχουν ένα λόγο παραπάνω εκεί, στο «ξανθό γένος»…

Το γκάζι εξατμίστηκε

Παρασκευή 11 Γενάρη. Ποιός άραγε θυμάται το (μέχρι καμιά 15αριά μέρες) θρυλικό “οικόπεδο 10” της κυπριακής αοζ; Αυτό που έκρυβε άπειρους θησαυρούς, τους οποίους θα ανακάλυπτε το γεωτρύπανο που είχε μισθώσει η αμερικανική exxon mobil, την οποία exxon mobil θα περιφρουρούσε ο 6ος στόλος… Κι έτσι, με την βοήθεια και την προστασία των αμερικάνων, οι ελληνοκύπριοι θα γίνονταν σεΐχηδες, και – φυσικά – ο εξίσου θρυλικός αγωγός east med θα τίγκαρε φρέσκο και σπαρταριστό γκάζι· και λοιπά, και λοιπά;

Τι κι αν στο ίδιο οικόπεδο (το νο 10) είχε κάνει πριν 3 χρόνια τρύπες η γαλλική total και δεν είχε βρει γκάζι ούτε για να γεμίσει αναπτήρες; Η exxon mobil, με το βαρύ της όνομα, θα ξεκλείδωνε τον «κρυμμένο θησαυρό». Στο κάτω κάτω, προτιμότερο να βρει το θαμμένο γκαζοσέντουκο μια αμερικανική εταιρεία (που θα έχει φύλακα άγγελο τον 6ο στόλο) παρά μια γαλλική, με στρατό που όλο κι όλο ένα αεροπλανοφόρο έχει…

Αμ δε!!! Η πρώτη απ’ τις δύο γεωτρήσεις στο «οικόπεδο 10» τελείωσε… και καμία κουβέντα για γκάζι! Λες και το γεωτρύπανο είχε πάει για να κάνει ψαροντούφεκο… Εδώ όμως το “new news” σημαίνει “bad news”. Αντί για πανηγυρικές δηλώσεις ανακοινώθηκε απ’ το νοτιοκυπριακό γκουβέρνο ότι «θα υπάρξουν συνολικές εκτιμήσεις, όταν γίνει και η δεύτερη προγραμματισμένη γεώτρηση». Ο σπουδαίος υπουργός Λακκοτρύπης (ενέργειας, εμπορίου και βιομηχανίας), ίσως και λόγω του know how που δείχνει το επώνυμό του, ζήτησε, μάλιστα, «υπομονή»: Χρειάζονται πάρα πολλές γεωτρήσεις για να υπάρχουν επιτυχή αποτελέσματα ξεκαθάρισε.

Οι τρύπες στον βυθό είναι κάτι σαν άλμα εις ύψος κυρ Λακκοτρύπη; Το γκάζι χρειάζεται συστηματική προπόνηση; Μήπως και καμμιά λειτανία, με τόσο παπαδαριό που βόσκει στο νησί;

Never mind. Και σαν διεθνές «πλυντήριο» μια χαρά είναι η μεγαλόνησος…

(φωτογραφία: Είχαμε την εντύπωση ότι στεφάνι φοράει κάποιος νικητής. Το «στέφθηκε με επιτυχία» είναι βέβαια μια λεκτική κατάχρηση (η επιτυχία δεν είναι στεφάνι), αλλά ακόμα κοντά στο αρχικό νόημα.

Το «στέφθηκε με αποτυχία» τι σημαίνει ακριβώς; “Φατούρο”;)

Η θεία Λίτσα undercover

Πέμπτη 10 Γενάρη. Τα κυβερνοκαραγκιοζιλίκια αφορούν μόνο τους θιάσους και το φιλοθεάμον κοινό τους. Στο κάτω κάτω οι θίασοι εντολές σκηνοθέτη εκτελούν (όπως πάντα).

Εκείνο που ενδιαφέρει την ασταμάτητη μηχανή είναι αυτό: αν υπάρχει (εκ μέρους του βαθέος ελληνικού κράτους / παρακράτους) “κρυφή ατζέντα” σε ότι αφορά την θρυλική “συμφωνία των Πρεσπών.” Πιο συγκεκριμένα, αν υπάρχει η ιδέα να ασκηθεί μια κάποια “πίεση” κυρίως στις ηπα (και δευτερευόντως στην ε.ε.), υπέρ του ελληνικού ιμπεριαλισμού, μέσα απ’ την καθυστέρηση της επικύρωσης αυτής της συμφωνίας… Μια “πίεση” εξαιτίας των “φιλοτουρκικών” κινήσεων της Ουάσιγκτον (και) στην ανατολική Μεσόγειο… (Η Άγκυρα κινείται σταθερά νότια του Καστελορίζου, σε περιοχή που σαν αοζ πράγματι της ανήκει, αλλά – βέβαια – η Αθήνα θεωρεί αυθαίρετα δική της. Το πρόβλημα της Αθήνας είναι ότι δεν μπορεί να εμποδίσει τις τουρκικές ενέργειες χωρίς την αμερικανική στρατιωτική υποστηρίξη. Κι αυτήν δεν την έχει…)

Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί αν, για κάποιον “εθνικό λόγο”, επιταχύνονταν οι βουλευτικές εκλογές πριν την επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών. Τότε, η νέα κυβέρνηση, θα μπορούσε να βρει διάφορες προφάσεις για να τρενάρει (ζητώντας, υπόγεια, κάποια ανταλλάγματα). Ειδικά αν δεν είναι μονοκομματική (αυτή η κυβέρνηση).

Όσο για το ποιος θα μπορούσε να είναι ο κατασκευασμένος “εθνικός λόγος”, η αλήθεια είναι ότι στο ελλαδιστάν δεν υπάρχει μεγάλο ρεπερτόριο… Ας θυμίσουμε λοιπόν ότι στις 28 Δεκέμβρη του 2018 ο παλαιοπασόκος (νυν αντιπρόεδρος των ψεκασμένων) Σγουρίδης μίλησε (έτσι, “θεωρητικά”….) για “θερμό επεισόδιο” (με την Άγκυρα), σαν αιτία αναβολής της επικύρωσης… Ενώ πέντε μέρες αργότερα, στις 2 Γενάρη, ο τούρκος υπ.εξ. Cavusoglou έκανε μια «πολύ φιλική προειδοποίηση» προς την Αθήνα:

…Έχετε ένα «κακομαθημένο παιδί», τον υπουργό άμυνας… Προσέξτε όμως το κακομαθημένο σας παιδί για να μην προκληθεί κάποιο ατύχημα από τις δυνάμεις ασφαλείας μας… Δεν υπάρχει κανένα όφελος από την αύξηση της έντασης με δηλώσεις ή με το να ανεβείτε σε κάποια βραχονησίδα»….

Αυτές οι δύο δηλώσεις θα μπορούσαν να σημαίνουν ότι η (πιθανή) ελληνική μεθόδευση για μια προβοκάτσια κάπου στο Αιγαίο «κάηκε»…. Απ’ την άλλη μεριά ο ψεκασμένος παραμένει υπ.αμ. (κάτι που συστηματικά αφήνει στην άκρη όλη η δημαγωγία περί της «πολιτικής επιβίωσής» του, με την γκρίνια του για την συμφωνία των Πρεσπών, λες και τα μόνα μέσα που διαθέτει είναι …το twitter…) και είναι γνωστός προβοκάτορας απ’ το παρελθόν. Πριν κάποιους μήνες είχε διατάξει μια τέτοια προβοκάτσια, που (αν θυμάστε) έγινε γρήγορα αντιληπτή απ’ την Άγκυρα, και κατέληξε στον εμβολισμό ενός ελληνικού πλοίου λιμενόμπατσων…

Επιπλέον, απ’ την εποχή της «υπόθεσης Οτσαλάν», είναι γνωστό ότι ο «κύριος Πάνος» υπάγεται σε κάποιο κλιμάκιο των υπηρεσιών. Θα μπορούσε, άραγε, να μεθοδεύσει την «δουλειά» του με τρόπο που θα επέτρεπε στον κυβερνοεταίρο του, ακολουθώντας το σετ των διαταγών που τον αφορούν, να βιαστεί για τις εκλογές και, έτσι, να σπρώξει την επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών στο άγνωστο μέλλον;

Είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε, θεωρητικά / ιστορικά. Έχει διάφορες παραλλαγές, ίσως και χωρίς «εθνικό θέμα»… Σε κάθε περίπτωση η ασταμάτητη μηχανή δεν καταναλώνει τις «ερμηνείες» περί «ατομικών πεισμάτων» στην ντόπια πολιτική σκηνή. Το επαναλαβάνουμε: οι αρχικαραγκιόζηδες και οι παρέες τους δεν σολάρουν…

Γι’ αυτό… «τα μάτια μας δεκατέσσερα»… Με το στρίμωγμα του ελληνικού ιμπεριαλισμού, ας μην αποκλείουμε προκαταβολικά τίποτα.

(φωτογραφία: Με την πρώτη ευκαιρία θα συγκεντρώσουμε τα γραπτά μας εδώ και 4 χρόνια για λογαριασμό μιας συνεκτικής και τεκμηριωμένης αντι-ιστορίας… Γιατί, στο τέλος, οι υπάλληλοι του βαθέος κράτους είναι ικανοί ο μεν ένας να το ρίξει σ’ έναν «ανένδοτο αντιφασιστικό αγώνα» και ο άλλος σ’ έναν «ανένδοτο αντικομμουνιστικό αγώνα»! Και θα βρεθούν αρκετοί ηλίθιοι που θα τα φάνε, είτε το ένα, είτε το άλλο…)

Πίσω απ’ τα διπλά και τριπλά τείχη

Δευτέρα 7 Γενάρη. Καταλαβαίνουμε ότι κινδυνεύουμε να ξαναπέσουμε στο θανάσιμο αμάρτημα του (αντεστραμμένου) “αντισημιτισμού” – αλλά αν υπάρχει θεός, όπως υποστηρίζουν οι κατασκευαστές και οι υποστηρικτές αυτού του εγκληματικού κρατικού, ρατσιστικού δόγματος, ίσως μας καταδικάσει με ελαφρυντικά.

Την ίδια ώρα που τα τείχη είναι ο διεθνής mainstream αντιπερισπασμός, το ισραηλινό φασιστικό κράτος αποφασίζει ότι τέλειωσε το πάρτη στις φυλακές του. Όπου υπάρχουν 4.500 παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι, εκ των οποίων πάνω από 300 χωρίς συγκεκριμένο κατηγορητήριο, και χωρίς δικαίωμα να δικαστούν… Είναι, προφανώς, τα καλύτερα μαθήματα απ’ το νοτιοαφρικάνικο απαρτχάιντ που εμπνέουν την αυτοχαρακτηριζόμενη «μόνη δημοκρατία στη μέση Ανατολή» – με την άδεια και την έγκριση, φυσικά, όλων των υπόλοιπων αυτοχαρακτηριζόμενων δημοκρατιών του καπιταλιστικού πλανήτη.

«Το πάρτυ τέλειωσε» λοιπόν για τους αιχμάλωτους της παλαιστινιακής αντίστασης. Τέρμα τα κοκτέιλ, τέρμα η μουσική στο διαπασών μέχρι το πρωΐ, τέρμα οι διαγωνισμού χορού, τέρμα το ρεμπελιό στις εύφορες και σκιερές κοιλάδες των ισραηλινών κάτεργων… Ή όχι;

«θα τους κάνουμε την ζωή χειρότερη…» ανήγγειλε ο Gilad Erdan, ισραηλινός υπουργός στρατηγικών υποθέσεων και κρατικής ασφάλειας. Που σημαίνει ότι:

– Θα απαγορευτεί στους πολιτικούς κρατούμενους να μαγειρεύουν το φαγητό τους, όπως τώρα. «Αυτό είναι άδικο» είπε ο φασίστας υπουργός «γιατί τρώνε φαγητό καλύτερης ποιότητας απ’ ότι οι ποινικοί κρατούμενοι». Τα ίδια σκατά για όλους – να κάτι αληθινά δημοκρατικό!

– Θα περιοριστούν σημαντικά τα κουπόνια σίτισης που λαμβάνουν οι πολιτικοί κρατούμενοι από διάφορες διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων (για να ψωνίζουν απ’ τις καντίνες των φυλακών). Το πλαστικό χρήμα απαγορεύεται στις ισραηλινές φυλακές!

– Θα περιοριστεί σημαντικά η παροχή νερού στις πτερυγές τους. Θα περιοριστεί επίσης σημαντικά η πρόσβασή τους στα λουτρά. Οι ντουζέριες θα απομακρυνθούν απ’ τις πτέρυγες (ίσως μεταφερθούν σε ζωολογικούς κήπους…) «Αφήνουν επίτηδες συνέχεια ανοικτό το νερό στις βρύσες σαν μορφή διαμαρτυρίας» – επιτέλους, λίγη οικολογική συνείδηση δεν θα έβλαπτε ω παλιοτρομοκράτες!

– Θα τους απαγορευτεί να βλέπουν στην τηλεόραση διεθνή ποδοσφαιρικά παιχνίδια. Έλεος! Το ποδοσφαιρικό θέαμα διαφθείρει! Απο ‘δω και πέρα μόνο παιδαγωγικά ισραηλινά μιλιταριστικά κόμικς.

– Θα περιοριστούν τα επισκεπτήρια. Οι επισκέψεις αράβων βουλευτών του ισραηλινού κοινοβουλίου θα απαγορευτούν εντελώς. (Όχι να κάνουμε και παράπονα για τις συνθήκες κράτησης, ε;)

– Θα καταργηθεί η κατανομή της κράτησης των πολιτικών κρατουμένων σε διαφορετικές πτέρυγες με βάση την πολιτική τους ένταξη. Απο ‘δω και στο εξής οι αιχμάλωτοι της Hamas και της Fatah θα είναι φυλακισμένοι μαζί – με την ελπίδα ότι θα σκοτωθούν μεταξύ τους (ναι, αυτό ακριβώς υπονοήθηκε!).

Δεν είμαστε προφήτες, αλλά κάτι μας λέει ότι οι πολιτικοί κρατούμενοι της Hamas και της Fatah θα προτιμήσουν να μην σκοτωθούν, παρά τις όποιες διαφωνίες τους. Μπορεί, μάλιστα, να προκύψουν και βήματα προσέγγισης που δεν θα αρέσουν καθόλου στο φασιστικό ισραηλινό καθεστώς. Ωστόσο δεν πρέπει να το αδικήσουμε. Όταν το «συλλογικό εγώ» σου είναι ένα σφυρί κι όταν θέλεις όλα τα «προβλήματα» να είναι πρόκες, ένα μόνο μπορείς να κάνεις. Να καρφώνεις και να βαράς ξανά και ξανά. Ακόμα και στον αέρα.

Δεν περιμένουμε απ’ τα ντόπια καλόπαιδα / τσατσορούφιανους του ισραηλινού απαρτχάιντ να διαμαρτυρηθούν γι’ αυτήν την κρατική βία, από «αντιφασιστικές» θέσεις. Έτσι κι αλλιώς ο «αντιφασισμός» τους είναι μια απάτη που έχει αποκαλυφθεί πλέον. Πέφτει στην ευθύνη όλων των υπόλοιπων να προσθέσουν την κατάσταση των πολιτικών κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές στο λογαριασμό της έχθρας τους τόσο σ’ αυτό το ρατσιστικό καθεστώς όσο και στην ελληνο-ισραηλινή φιλία και συμμαχία.

Το γρηγορότερο. Πριν ξεμείνουμε από «αριστερούς» καραγκιόζηδες στο γκουβέρνο.

Negative attitude forbidden…

Δευτέρα 7 Γενάρη. Την ίδια ώρα που στο ψοφιοκουναβιστάν υπάρχει μια κάποια αμφιθυμία σε σχέση με την κατασκευή ενός «ισραηλινού τύπου» τείχους στα σύνορα με το μεξικό (το ψόφιο κουνάβι ίσως κάνει μια μικρή υποχώρηση, και αντί για μπετόν βολευτεί με συρματόπλεγμα, με φράχτη δηλαδή – αλλά με όλα τα υπόλοιπα γκάτζετ στη θέση τους), το αμερικανικό νομοθετικό ετοιμάζεται να ψηφίσει διακομματικά (αν και όχι με εντυπωσιακή πλειοψηφία) ένα νόμο που θα επιτρέπει στην αμερικανική κυβέρνηση να κόβει τις σχέσεις της (οικονομικές προφανώς) με όποια εταιρεία συμμετέχει στο μπουκοτάζ κατά του απαρτχάιντ ισραηλινού καθεστώτος. Φαίνεται πως από πολλές απόψεις αυτό θεωρείται σημαντικότερο απ’ την μερική παράλυση των δημόσιων υπηρεσιών στις ηπα – κι έτσι οι «συμμαχία των προθύμων» σπεύδει ώστε αυτός να είναι ο πρώτος act του 2019.

Κάποιος θα έλεγε “και τι μας νοιάζει τι κάνουν και τι παθαίνουν οι αμερικανικές επιχειρήσεις;” Αστείο! Τίποτα δεν θα πάθουν!!! Προφανώς το ζήτημα αφορά πολύ περισσότερα απ’ τις επιχειρήσεις! Αφορά πανεπιστήμια, αφορά δήμους… Αφορά τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό – για όποιον δεν το κατάλαβε! Αν ο νόμος περάσει (όλα δείχνουν ότι έτσι θα συμβεί) θα είναι κάτι σαν την «μητέρα όλων των απαγορεύσεων» κατά του κινήματος BDS. Φυσικά υπάρχουν μαχητικοί αντίπαλοι μιας τέτοιας νομοθεσίας και εκτός BDS. «Επώνυνοι» και «ανώνυμοι» – και όχι λίγοι. Οπότε η υπεράσπιση ενός εξώφθαλμα ρατσιστικού καθεστώτος σαν το ισραηλινό, γίνεται ήδη κεντρικό σημείο αναφοράς· αναφοράς και «σχάσης» στο εσωτερικό της αμερικανικής κοινωνίας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στο usa. Φαίνεται όμως ότι τώρα, σε μια κλυδωνιζόμενη και με όλο και λιγότερη «αυτοπεποίθηση» πρώην μόνη υπερδύναμη, η ίδια η απαγόρευση της έμπρακτης κριτικής σ’ ένα φασιστικό καθεστώς (αντίθετη με την συνταγματική ιστορία των ηπα, με την οποία οι αμερικάνοι έχουν κόλλημα…) θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα απ’ ότι επιδιώκει. Θα συμβάλει, δηλαδή, στην αντι-ιμπεριαλιστική ριζοσπαστικοποίηση ενός τμήματος των αμερικάνων· που ως τώρα ήταν απλά «ανθρωπιστές» σε ότι αφορά τους παλαιστίνιους.

Κάποιοι μιλάνε για «νέο μακαρθισμό». Υπάρχουν τέτοια στοιχεία, αλλά είναι σ’ ένα διαφορετικό ιστορικό περιβάλλον…

Όταν η θάλασσα δεν κάθεται ήσυχη…

Σάββατο 5 Γενάρη. Τα πιο πάνω είναι αποσπάσματα επικά (από εθνική άποψη) των μέσων του περασμένου Οκτώβρη. Στη συνέντευξη που είχε ακολουθήσει την αγαπητική συνάντηση του τενεκεδένιου δεξιού έλληνα πρωθ, του άλλου δεξιού ελληνοκύπριου προέδρου με τον χασάπη της αιγύπτου, ο έλληνας το είχε δηλώσει με τον στόμφο ερασιτέχνη τοπογράφου: το αργότερο ως το τέλος της χρονιάς θα έχει οριοθετηθεί η αοζ Αθήνας / Καΐρου…

Το 2018 τέλειωσε (όπως και ο ογκόλιθος, που τότε, στις 15 Οκτώβρη, ήταν ακόμα υπ.εξ.) αλλά η οριοθέτηση “αντιστέκεται”. Επειδή – σύμφωνα με την καθεστωτική αργκώ – υπάρχουν κάποιες “τεχνικές δυσκολίες”. Τι είδους άραγε νάναι αυτές; Δεν κάθεται καλά ο χάρακας πάνω στο νερό;

Πέρα απ’ το γνωστό (με βάση τις αποφάσεις του διεθνούς δικαστηρίου της Χάγης για πολλές παρόμοιες περιπτώσεις) ότι, δηλαδή, το Καστελόριζο ανήκει στον γεωλογικό φλοιό της τουρκίας και δεν δικαιούται αοζ, ή, πιο σωστά, στη βάση αυτού του γεγονότος, ο Μουμπάρακ, ο προηγούμενος χουντικός χασάπης του Καΐρου (του οποίου διάδοχος είναι ο τωρινός, ο Sisi) είχε ξεκινήσει το καλοκαίρι του 2009 διαπραγματεύσεις με την Άγκυρα, για την οριοθέτηση των μεταξύ τους ζωνών “αποκλειστικής εκμετάλλευσης” στην ανατολική Μεσόγειο. Εν γνώσει, και με σιωπηλή συμφωνία του τότε ελληνικού γκουβέρνου…

Το να γίνονται (από το 2009 ως το 2011) τέτοιες διαβουλεύσεις μεταξύ Καΐρου και Άγκυρας σημαίνει ένα απλό πράγμα: το αιγυπτιακό καθεστώς δεν λάμβανε στα σοβαρά υπόψη του την ελληνική φαντασίωση για ύπαρξη “αοζ Καστελορίζου”! Γιατί αν το έκανε, το τουρκικό καθεστώς θα είχε ελάχιστη αοζ στη Μεσόγειο, και καθόλου σύνορα με την αιγυπτιακή! Εννοείται ότι ανάλογη ήταν η άποψη και του Μόρσι (του μόνο εκλεγμένου προέδρου της αιγύπτου, μετά την επανάσταση του 2011, που ανέτρεψε με πραξικόπημα ο Sisi το καλοκαίρι του ’13).

Αυτή είναι ιστορικά η άποψη του Καΐρου για το θέμα… Για λόγους που αφορούν μόνο την ελληνική εθνικιστική παράνοια (και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ή και φαντασιώσεις του ελληνικού κράτους / παρακράτους) οι φαιορόζ εμφανίζονται να πιστεύουν ότι ο Sisi είναι τόσο «αντι-τούρκος» ώστε να κάνει την χάρη στην Αθήνα να αποδεχτεί τα δικά της θεωρήματα για τις αοζ στην ανατολική Μεσόγειο… Και να συμφωνήσει σε μια «οριοθέτηση» που θα είναι αφενός εκτός διεθνούς νομοθεσίας και αφετέρου (στην ουσία) κήρυξη πολέμου στην Άγκυρα! Χωρίς να κερδίσει κάτι, εκτός απ’ την χημεία μ’ έναν ογκόλιθο (που πάει κι αυτός…)

Χμμμ… Υπάρχει, όντως, μια «τεχνική δυσκολία»! Ο Sisi είναι φασίστας, είναι εγκληματίας, είναι κατά συρροή φονιάς – αλλά ηλίθιος δεν είναι! Η ελληνική φαεινή ιδέα «μαζεύουμε όλους τους αντι-τούρκους της περιοχής, συμμαχούμε μαζί τους, και η ανατολική Μεσόγειος θα γίνει δική μας» είναι κατάλληλη σαν ιδεολογικό κουτόχορτο εσωτερικής κατανάλωσης – δεν έχει σχέση, όμως, με την πραγματικότητα. Ο Sisi και η χούντα του είναι, πράγματι, στα μαχαίρια με το τουρκικό καθεστώς, μιας και αυτό το τελευταίο υποστηρίζει την (απαγορευμένη αλλά μαζική) μουσουλμανική αδελφότητα στην αίγυπτο… Επειδή, όμως, τα πράγματα έχουν έτσι, και επειδή ο Sisi και οι χουντικοί του Καΐρου είναι υποχρεωμένοι να κοιτάνε μόνιμα πίσω απ’ την πλάτη τους (για να προλάβουν την ανατροπή τους), το τελευταίο που θα ήθελε είναι να κηρύξει «θαλάσσιο πόλεμο» στην Άγκυρα, για τις αοζ, μόνο και μόνο επειδή οι φαιορόζ εκπροσωπούν το εθνικό εφοπλιστικό τους κεφάλαιο! Μάλλον το αντίθετο είναι στα συμφέροντά του: αποφυγή έξτρα περιττών τριβών με οποιονδήποτε, και σίγουρα με την Άγκυρα – ειδικά τώρα πια

Η ελληνική ιμπεριαλιστική εθνικοφροσύνη έχει πολλά και σημαντικά χαρακτηριστικά παραφροσύνης. Τα έχει επιδείξει ξανά και ξανά σ’ όλη την ιστορία της – ας μην αρχίσουμε εδώ τα παραδείγματα… Δουλεύει συνήθως (αν και όχι πάντα) πολύ καλά «προς τα μέσα», ειδικά όταν δεν έχει σοβαρό ταξικό αντίπαλο.

Προς τα έξω όμως…. Σκοντάφτει πάνω σε «τεχνικές δυσκολίες»…

… συντηρεί την ένταση!

Σάββατο 5 Γενάρη. Η φράση είναι κλισέ εδώ και χρόνια. “Η τουρκία συντηρεί την ένταση”… Το εθνικό κοπάδι νανουρίζεται όταν μαθαίνει ότι “η τουρκία συντηρεί την ένταση…” Είναι κάτι σαν “ο δίπλα ξανα-ροχαλίζει”: σε εκνευρίζει μεν, αλλά έχεις αποκτήσει μια σχέση οικειότητας με το αναπνευστικό του…

Θυμάστε μήπως ότι στις 17 Δεκέμβρη (ημέρα Δευτέρα) έγινε σε θάλασσα που η Λευκωσία θα ήθελε να θεωρεί “στη δικαιοδοσία” της μια τουρκο-αμερικανική άσκηση, χωρίς να ερωτηθεί (η Λευκωσία); Η οποία, κατά το ελληνοκυπριακό γκουβέρνο, ήταν fake, καρα-fake, και ποτέ δεν έγινε, και σιγά μην έγινε, και οι σχετικές φωτογραφίες ήταν ένα άθλιο κόπε – πάστε της μοχθηρής Άγκυρας;

Φυσικά η άσκηση εκείνη είχε γίνει – «ανέλαβε την ευθύνη» ο αμερικανικός 6ος στόλος, διοχετεύοντας επιπλέον φωτογραφίες. Οι οποίες κάπου καταχωνιάστηκαν απ’ τα πατριωτικά δημαγωγικά μέσα… Τελικά, χτες, η «τελευταία τιμή» που ήταν διατεθειμένο να παραδεχτεί το ελληνικό κράτος / παρακράτος για εκείνο το «περιστατικό» είναι το πιο πάνω απόσπασμα απ’ την καθεστωτική «καθημερινή» (και τον αρμόδιο εκπρόσωπο του υπ.αμ…. – φωτογραφία πάνω): μια τυπική συνάντηση έγινε τότε…

Όμως δεν ήταν αυτό το τέλος του μαρτυρίου. Προχτές ξανάγινε τέτοια τουρκο-αμερικανική ναυτική άσκηση (ή “τυπική συνάντηση”). «Παράνομη» φυσικά… Πού νομίζετε; ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ!!! ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ!!! (2η και 3η φωτογραφία).

Ω θεοί!!! Σε περιοχή (που υποτίθεται) ανήκει στο ελλαδιστάν· στην δικαιοδοσία του και, φυσικά, στην αοζ του!!! Χωρίς να ερωτηθεί η Αθήνα! Ωωωωω! Δηλαδή ο ατλαντικός σύμμαχος, που τόσα έχουν επενδυθεί επάνω του για το σχέδιο «η ανατολική Μεσόγειος δεν χωράει την τουρκία», κάνει τα αντίθετα;;; Οιμέ!!!

Ναι, έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα! Αν, στην εκτός διεθνούς νομοθεσίας διεκδίκηση μιας «ελληνικής αοζ» που (να) συνορεύει με μια «νοτιοκυπριακή αοζ» αποκλείοντας το τουρκικό καθεστώς απ’ την Μεσόγειο, το βαρύ χαρτί, η «πιστοποίηση», ήταν ο αμερικανικός 6ος στόλος, ε, αυτό δεν παίζει! Μέσα σε δυο βδομάδες, μία στα δυτικά της κύπρου και μία στα νότια του Καστελόριζου, αυτός ο θρυλικός 6ος στόλος επιβεβαίωσε τ’ αντίθετα. Λογικό, για όποιον έχει σχέση με την πραγματικότητα. Προδοτικό για τους υπόλοιπους.

Συνεπώς; Βρισκόμαστε σε ένα «σημείο καμπής»; Θα ξαναγίνουν οι αμερικάνοι «φονιάδες των λαών»; Θα φύγουν οι βάσεις του θανάτου; Κι αν υπάρχει τέτοιος πειρασμός ποιοί θα υιοθετήσουν τον ορφανό ελληνικό ιμπεριαλισμό στην ανατολική Μεσόγειο; Η Μόσχα; Αποκλείεται… Το Βερολίνο; Ούτε γι’ αστείο… Το Παρίσι; Σιγά… Το Πεκίνο; Αστείο…

Καλύτερα να το καταπιεί η πατρίς: ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός είναι η μόνη λύση συμμαχίας. Και ο ισραηλινός φυσικά… (Είναι ο Pence μια τελευταία ελπίδα;)

Μόνο που αν μαζευτούν σε μια παρέα οι χρεωκοπημένοι δεν φτιάχνουν τράπεζα…

Αλί και τρισαλί! Πούναι ο έλληνας υπ.εξ. να αναλάβει καταιγιστική δράση; Ογκόλιθε!!! Πάρε τηλέφωνο τον φίλο σου τον Πομπηία!