Ιστορική πυγμή

28/1/2017. Είναι καιρός για δύναμη. Είναι καιρός για δράση… Θα δώσουμε αξία στον οηε, και ο τρόπος που θα δώσουμε αξία στον οηε είναι δείχνοντας την δύναμή μας… με τις πλάτες των συμμάχων μας, σιγουρεύοντας ότι και οι συμμαχοί μας θα έχουν τις πλάτες μας… Όσο γι’ αυτούς που δεν θα μας υποστηρίζουν; Σημειώνουμε τα ονόματά τους… Και θα φροντίσουμε να τους αντιμετωπίσουμε ανάλογα…
Τάδε έφη Nikki Haley, η νέα πρεσβευτής των ηπα στον οηε. Είναι σα να λέει “είτε θα τον αγοράσουμε τον οηε, είτε θα τον βουλιάξουμε”. Αλλά αυτό δεν είναι καινούργιο! Κρατάει απ’ τις υπερήφανες εποχές των Μπους Β, Ράμσφελντ, Πάουελ, κλπ… Τι είχαν πει τότε; Ή μαζί μας ή εναντίον μας. Το ίδιο λέει και η κυρά Nikki, με δικά της λόγια.

Υπάρχει ένα άλλο “καλό παιδί και άξιο παληκάρι”, ονόματι Ted Malloch, που είναι ο υποψήφιος για “πρεσβευτής των ηπα στην ε.ε.”. Είναι χρηματιστής. Και τον σύστησε στο ψόφιο κουνάβι σαν κατάλληλο για το πόστο ο άγγλος φασίστας Nigel Farage, πρώην αρχηγός του “κόμματος της ανεξαρτησίας του ενωμένου βασiλείου”.
Αυτός (ο ακόμα υποψήφιος τυπικά) σε συνέντευξή του στο bbc τα ξέρασε όλα όσα ορέγεται, και όλα όσα έχει αναλάβει να κάνει… Δήλωσε βέβαιος ότι σε λίγο δεν θα υπάρχει ε.ε., ότι το Λονδίνο έχει εραστή τώρα (την Ουάσιγκτον) και ο σύζυγος (η ε.ε.) καλύτερα να μην ανακατεύεται, ότι το ευρώ θα γκρεμοτσακιστεί κι αυτός στοιχηματίζει σ’ αυτό (αλλά μια μεγάλη υποτίμηση του ευρώ δεν είναι καλή για τα αγγλικά και τα αμερικανικά συμφέροντα, έτσι δεν είναι κυρ Ted;)…
Είπε κι αυτό: “Είχα μια σταδιοδρομία παλιότερα σε μία διπλωματική θέση, απ’ όπου βοήθησα στην πτώση της σοβιετικής ένωσης και μπορεί τώρα να υπάρχει άλλη μία ένωση που χρειάζεται λίγο τιθάσεμα”.
Δηλαδή ο χρηματιστής είπε: “συνέβαλα στη διάλυση της σοβιετικής ένωσης, τώρα θα δουλέψω για την διάλυση της ευρωπαϊκής ένωσης.” Χμμμ… Για ταλαντούχος μοστράρεται. Και ακόμα δεν έχει πάρει επίσημα την εργολαβία. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς στην περίπτωσή του; Την έπαρση; Την φιλαυτία; Ή την κτηνώδη άγνοια ενός επαγγελματία αεριτζή;
Αλλά τζογαδόρος είναι, σα τζογαδόρος μιλάει. Που νομίζει ότι έχει το εξάσφαιρο στην κωλότσεπη, για να “πείσει” ότι το αφεντικό του έχει 5 άσσους στο χέρι.
Μέχρι να διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει πράσινο τραπέζι…

Τρισκατάρατοι δανειστές!

27/1/2017. Επειδή το ελλαδιστάν δεν έχει πλέον μυστικά, δεν διέφυγε (προφανώς) της προσοχής των δανειστών ότι εκτός απ’ τους φαιορόζ χουβαρντάδες όλη η ντόπια πολιτική σκηνή στήριξε την απλοχεριά. Η αξιωματική αντιπολίτευση έκανε τελικά πίσω, όχι επειδή είχε κάποια διαφωνία, αλλά επειδή προτίμησε να φυλαχτεί κάπως στις διεθνείς σχέσεις της· εν όψει μελλοντικών κυβερνητικών καθηκόντων. Αρχικά, πάντως, συμφωνούσε.
Σ’ έναν κόσμο που κανείς δεν χαρίζει λεφτά, σε μια ε.ε. που χρηματοδότησε ιδιαίτερα το ελλαδιστάν (και όχι μόνο) μέσα από κάθε είδους προγράμματα (και ακόμα το κάνει: εσπα…), σε μια ε.ε. που χρηματοδοτεί πλουσιοπάροχα επενδύσεις αρκεί να είναι σοβαρές (“πρόγραμμα Γιούνγκερ”) αλλά στα μέρη μας ο καπιταλιστικός προσοδισμός ανοίγει ομπρέλα γιατί δεν ξέρει να κάνει δουλειές με άλλον τρόπο, σε μια καπιταλιστική ευρώπη που έχει πολύ σοβαρότερα θέματα να αντιμετωπίσει απ’ το πως οι ελληνικές πολιτικές βιτρίνες φροντίζουν την διαιώνιση του είδους τους, είναι εύλογο ότι οι πολιτικά προσοδικές μαγκιές δεν έχουν ούτε θέση ούτε μέλλον. Εννοείται ότι οι τελικές απαιτήσεις των τρισκατάρατων δανειστών είναι παράλογες. Μόνο που είναι τέτοιες επειδή απευθύνονται σε έναν χρεωκοπημένο “εθνικό” μάγκα / αρχιλαμόγιο. Η ζωή είναι σκληρή: αν απ’ το κλαμπ δεν μπορείς να διώξεις τον κρετίνο, μπορείς ωστόσο να του λες παράτα μας. Ακόμα κι αν αυτός νομίζει ότι ψιχαλίζει.
Τι απομένει; Στην Αθήνα (λένε ότι) ελπίζουν σ’ έναν συμβιβασμό. “Δεν θέλουν οι γερμανοί προβλήματα με την ελλάδα” (λένε τα γατόνια) “εν όψει εκλογών”. Ούτε τους περνάει απ’ το μυαλό (;) ότι μερικές γερές κλωτσιές στον “έλληνα μάγκα με ξένα κόλλυβα” μια χαρά δουλεύει, εν όψει εκλογών, μπας και επαναπατριστούν τίποτα ψηφουλάκια απ’ το ακροδεξιό afd.
Υπάρχει τίποτα άλλο; Τίποτα dollars κύριε ψόφιε κουνάβι;