Tag: ε.ε.

Η καπιταλιστική κανονικότητα

Πέμπτη 31 Μάρτη>> Όταν η ζωϊκή έννοια ανοσία αντικαθίσταται απ’ την νομική, αστυνομική έννοια προστασία τι περιμένετε ότι θα συμβεί; Τι είναι αυτό που εξυπηρετείται απ’ αυτό που μόνο παιχνίδι-με-τις-λέξεις δεν είναι;

H «συζήτηση» για ετήσιο πλατφορμιασμό κατά του τσαχπίνη έχει ανοίξει ήδη, τόσο απ’ την μεριά των φαρμακομαφιόζων όσο και των δυτικών πολιτικών βιτρινών που τόσο καλά τα κατάφεραν 2 χρόνια τώρα σαν υπάκουοι λακέδες. Για την προστασία της αγέλης όχι για την ανοσία της!… (Κι όποιος την έχει ψωνίσει και προσβάλλεται απ’ το «αγέλη» ας κάνει μήνυση… στην επιστήμη!)

Ο κτηνίατρος ceo τον προτιμάει αυτόν τον ετήσιο:

Τα media θα βοηθήσουν:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Gazorubles

Δευτέρα 28 Μάρτη>> Σα να μην έφτανε η επίδειξη ακαταμάχητης πολεμικής τεχνολογίας, λίγες μέρες μετά, στις 23 Μάρτη η Μόσχα εκτόξευσε άλλη μια “golden bullet”, διαφορετικού είδους: απαίτησε (απ’ τις «μη φιλικές χώρες»…) να πληρώνουν το ρωσικό γκάζι σε ρούβλια. Ούτε σε ευρώ, ούτε σε δολάρια∙ σε ταπεινά ρούβλια. Αυτή η ενέργεια αφορά την οικονομική διάσταση του 4ου παγκόσμιου πολέμου (και όχι απλά και μόνο το ουκρανικό πεδίο) και γίνεται ελάχιστα αντιληπτή και κατανοητή, εκτός αν μνημονεύεται στρεβλωμένα για να κουκουλωθεί ο χρηματιστηριακός τζόγος στη δύση: δεν έχει ερείπια, δεν έχει παιδιά και μανάδες, δεν κουρντίζει τον φτηνό και επιλεκτικό δυτικό ανθρωπισμό.

Γι’ αυτόν τον οικονομικό πόλεμο η ασταμάτητη μηχανή γράφει σταθερά, αναλυτικά και κριτικά εδώ και αρκετό καιρό. Η πιο πρόσφατη φορά ήταν πριν λίγες ημέρες, την Παρασκευή 18 Μάρτη (swift 1, 2 και 3). Αντιλαμβανόμαστε την ρωσική απαίτηση για πληρωμή σε ρούβλια σα στοιχείο αυτής της γενικότερης νομισματικής αναδιάρθρωσης, που έχει ξεκινήσει με αργούς ρυθμούς εδώ και λίγα χρόνια και τώρα επιταχύνεται: της αποδολαριοποίησης ικανού τμήματος του διεθνούς εμπορίου. Ή, με διαφορετικά λόγια, του (σημαντικού) περιορισμού του διεθνούς κύκλου «αξιοποίησης του δολαρίου» έτσι ώστε να αποσταθεροποιηθεί απ’ τα θεμέλιά της η αμερικανική ηγεμονία (ή το αμερικανικό ιμπεριαλιστικό θράσος).

Πού, λοιπόν, σημαδεύει συγκεκριμένα αυτή η “golden bullet”; Ως τώρα όποιος ήθελε να αγοράσει ρωσικό φυσικό αέριο (είτε μέσω αγωγών είτε υγροποιημένο) πλήρωνε είτε με δολάρια είτε με ευρώ. Τα συμβόλαια ήταν συνήθως μακρόχρονα (ειδικά μέσω αγωγών) και οι τιμές σταθερές. Μέσα στη θύελλα «κυρώσεων» που επέβαλε η ε.ε. σε βάρος του ρωσικού καπιταλισμού, ακριβώς επειδή τα κράτη / μέλη / πελάτες χρειάζονται το φτηνότερο, διαρκούς ροής μέσω αγωγών ρωσικό αέριο (και δεν το αγοράζουν από πονοψυχιά ή επειδή αγνοούν το υγροποιημένο / LNG οποιασδήποτε προέλευσης…) φρόντισαν να αφήσουν την gazprom, την τράπεζά της (gazprombank) και την κρατική sbermank (την μεγαλύτερη στην κεντρική και ανατολική ευρώπη, τρίτη σε μέγεθος σ’ όλη την ευρώπη…) εκτός αποκλεισμού απ’ το σύστημα διατραπεζικών συναλλαγών swift. Διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να πληρώνουν άρα να αγοράζουν το πολύτιμο φυσικό αέριο.

Το 2020 μερικές απ’ τις «μη φιλικές χώρες» της ευρώπης αγόραζαν ρωσικό φυσικό αέριο στα εξής ποσοστά σε σχέση με τις συνολικές ανάγκες τους: φινλανδία 94% – λετονία 93% – εσθονία 79% – αυστρία 64% – ελλάδα 51% – γερμανία 52% – ιταλία 48% – λιθουανία 46% – πολωνία 40%. Επειδή καινούργιοι αγωγοί (για τροφοδοσία εκτός ρωσίας) δεν φτιάχνονται απ’ τον ένα μήνα στον άλλο, και επειδή το LNG είναι σαφέστερα ακριβότερο (απ’ όπου κι αν έρχεται) και, επιπλέον, απαιτεί ακριβές εγκαταστάσεις εξαέρωσης, φαίνεται ότι τα πιο πάνω κράτη προτίμησαν τώρα να μην «απεξαρτηθούν» απότομα απ’ ρωσικό γκάζι. (Τι βρώμικη ορολογία ε; Αυτό το περί «εξάρτησης»…)

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Απ’ την «εξάρτηση» στη … σχάση!

Δευτέρα 28 Μάρτη>> Είναι ένα deal απ’ το οποίο δεν θα μπορούσε να λείπει η κυρία Ursula: η αμερικανική σχιστολιθική εξαγωγή αερίου θα εκτοξευτεί για να πουληθούν στην ε.ε. επιπλέον 15 δις κυβικά υγροποιημένου γκαζιού ως το τέλος του 2022… κι έτσι η ευρωπαϊκή δύση θα «απεξαρτηθεί» λίγο απ’ τις κακές παρέες της με το ρωσικό…

Μικρή αλλά αναγκαία παρένθεση εδώ: Εκτός απ’ τους αμερικάνους εξαγωγείς εκείνοι που έχουν κατενθουσιαστεί με αυτήν την απόφαση είναι οι έλληνες εφοπλιστές (το νο 1 εθνικό κεφάλαιο που με χέρι σταθερό μας έχει βουτήσει απ’ τον σβέρκο και μας σέρνει στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο, για τα δικά του συμφέροντα φυσικά): έχοντας στην ιδιοκτησία τους κάτι λιγότερο απ’ το ¼ (22,3% για την ακρίβεια) των γκαζάδικων παγκόσμια τρίβουν όχι μόνο τα χέρια τους… Συγκρατείστε παρακαλούμε μερικά ονόματα, για να έχετε υπόψη σας ποιοι είναι εκείνοι που, σαν “αφεντικά κορυφής” (εκείνο που παλιά λεγόταν “αστική τάξη”, τώρα όμως δεν είναι υποχρεωτικό να έχουν αστική κουλτούρα), διαμορφώνουν την πολιτική του ελληνικού ιμπεριαλισμού βάζοντάς μας να σκάψουμε, με δικά μας έξοδα, τους λάκους μας, έχοντας οι ίδιοι μεγάλους στόλους γκαζάδικων και ακόμα μεγαλύτερους τραπεζικούς λογαριασμούς: όμιλοι Αγγελικούση, Προκοπίου, Λιβανού, Χανδρή, Τσάκου, Οικονόμου, Μαρτίνου, Λάτση, and… last but not least, Μαρινάκη. Ο οποίος, φυσικά, είναι ένας απλός κληρονόμος που παίρνει το μερδικό του απ’ τις μπίζνες που διαχειρίζονται άλλοι∙ ένα μερδικό ικανό πάντως για να κάνει «εθνική δουλειά» μέσω των μήντια που ελέγχει. Και, μαζί με τον άλλον εφοπλιστή / μηντιάρχη (ξέρετε ποιον…), να εκλαϊκεύει και να διασπείρει την «εθνική γραμμή».

Πίσω στην «αμερικανική βοήθεια». Το υγροποιημένο αέριο είναι αρκετά ακριβότερο απ’ ότι το αέριο μέσω αγωγών, πέρα απ’ την τιμή της πρώτης ύλης αυτής καθαυτής. Ενώ οι αγωγοί έχουν ένα αρχικό κόστος κατασκευής που θα αποσβεστεί σε βάθος χρόνου, το LNG εκτός απ’ το κόστος των εγκαταστάσεων υγροποίησης και εξαέρωσης έχει και τα διαρκή μεταφορικά (την χαρά των γκαζάδων εφοπλιστών). Τα οποία μεταφορικά, επειδή δεν είναι διαρκούς ροής όπως στους σωλήνες, ανεβαίνουν κατά βούληση όταν η ζήτηση (LNG) είναι μεγαλύτερη, πιο επείγουσα ή και τα δύο σε σχέση με την προσφορά μεταφορικών μέσων (γκαζάδικων). Απλό: αν υπάρχει αυξημένη ζήτηση LNG αλλά περιορισμένος αριθμός πλοίων, οι  ιδιοκτήτες των τελευταίων κάνουν πλειστηριασμό για ποιο ναύλο θα μπουν… (Το ίδιο ακριβώς γινόταν τους περασμένους μήνες με τα κοντεϊνεράδικα…) Συνεπώς στην τιμή του LNG υπεισέρχεται ένας έξτρα παράγοντας, εκτός του αερίου του ίδιου και των απαιτήσεών του. (Να ο λόγος που τα ευρωπαϊκά κράτη / αφεντικά έχουν προτιμήσει επί δεκαετίες την τροφοδοσία τους μέσω αγωγών…).

Αυτά ισχύουν για την «στεγνή οικονομία», των λογιστηρίων. Όχι για την καπιταλιστική πολιτική οικονομία. Εκεί μπορούν να γίνουν μαγείες. Και γίνονται.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Swift 1

Παρασκευή 18 Μάρτη>> “Swift” σημαίνει σβέλτος. Σημαίνει όμως και πετροχελίδονο. Και, επιπλέον, “swift” είναι το όνομα ενός είδους κεντροαμερικάνικης σαύρας. Μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι τα χελιδόνια και οι σαύρες έχουν στην κίνησή τους κάτι «σβέλτο». Η απόφαση της Ουάσιγκτον (και των Βρυξελών) να χρησιμοποιήσουν το “swift” σαν όπλο είναι κάτι διαφορετικό: απόδειξη πανικού. Και θα επιταχύνει μια σειρά εξελίξεων που τους επόμενους μήνες και λίγα χρόνια θα επηρεάσουν τις ζωές όλων μας, με παραπάνω από έναν τρόπους…

H «society for worldwide interbank financial telecommunication» (το swift σαν θεσμός), με κεντρική έδρα στο βέλγιο, ήταν – μέχρι πριν λίγα χρόνια –  το παγκόσμιο κέντρο ανταλλαγής «οικονομικών μηνυμάτων», πληρωμών ουσιαστικά (μεταφοράς χρημάτων) μεταξύ τραπεζών και τραπεζικών λογαριασμών, συμπεριλαμβανόμενης και της χρήσης καρτών. Θεωρητικά μιλώντας, αυτή η «society» θα έπρεπε να είναι «ουδέτερη» ως προς το περιεχόμενο των αγορών ή/και τις αιτίες των πληρωμών που καταγράφει. Και έτσι ήταν απ’ την άνοιξη του 1973 (όταν πρωτάρχισε να λειτουργεί) ως το καλοκαίρι του 2006.

Τότε διέρρευσε επίσημα στα αμερικανικά καθεστωτικά μήντια ότι η διοίκηση Bush του Β (του «μικρού») απαιτούσε να έχει πρόσβαση στα δεδομένα των συναλλαγών – για «αντιτρομοκρατικούς» λόγους… (Ουάου!) Η ε.ε. αντέδρασε επίσημα, προβάλλοντας την παραβίαση της ιδιωτικότητας. Αλλά το 2012 και το 2013 αποδείχθηκε ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν ουσιαστικά «χακέψει» τους υπολογιστές της «society» και μάθαιναν ό,τι γούσταραν. Ήταν «πάνω στη στιγμή»: για να είναι αποτελεσματικές οι «κυρώσεις» κατά του ιράν (κατ’ αρχήν αμερικανικής προέλευσης) έπρεπε να ελέγχονται (και να απαγορεύονται) οι διατραπεζικές πληρωμές της Τεχεράνης. Η «society» δεν μπορούσε, φυσικά, βάσει του καταστατικού της να απαγορεύσει οτιδήποτε. No problem: έμαθε να μπορεί!

Φαίνεται σαν παιχνίδι τεχνοκρατών σ’ έναν μακρινό γαλαξία; Δεν είναι! Φανταστείτε ένα τεράστιο φράγμα που μαζεύει το νερό από τουλάχιστον τα μισά ποτάμια του πλανήτη (και οπωσδήποτε απ’ τα μεγαλύτερα) και μοιράζει νερό παντού. Έρχεται ύστερα μια συμμορία πιστολέρο κι αρχίζει να λέει: «αυτοί θα διψάσουν, εκείνοι θα διψάσουν…» Στην προκειμένη περίπτωση το «νερό», το «ρευστό», είναι τα νομίσματα διεθνών συναλλαγών, το δολάριο (και σε μικρότερο βαθμό το ευρώ). Και η «δίψα» είναι ουσιαστικά η απαγόρευση εμπορικών σχέσεων μέσω της χρήσης αυτών των νομισμάτων.

Πρέπει λοιπόν να φύγουμε απ’ το «φράγμα» (το swift) και να ρίξουμε μια γρήγορη ματιά το «ρευστό» (τα κύρια νομίσματα διεθνών συναλλαγών, κατ’ αρχήν το δολάριο). Έχει μεγαλύτερη σημασία απ’ ότι νομίζει κάποιος.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ευρωπαίοι, λευκοί και χριστιανοί…

Δευτέρα 7 Μάρτη>> Όπως είναι γνωστό (;) το «political correct» έχει απαλλοτριωθεί εδώ και χρόνια από νέο-ακροδεξιές νοοτροπίες και στοχεύσεις. Στα δύο χρόνια της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας είδαμε πόσο εύκολα ξέρασε λογοκρισίες, συκοφαντίες, λοιδωρίες – όχι μόνο απ’ τα κράτη αλλά και «απ’ τα κάτω»…

Τι θα μπορούσε να συμβεί όταν το «political correct» mainstream των δυτικών κοινωνιών εκβάλει σε «geopolitical correct»; Το κυνήγι του οτιδήποτε το όνομά του αρχίζει από ru.. Ίσως και μόνο από r…

Αλλά όχι μόνο: η δήθεν «αντιρατσιστική» δυτική ιδεολογία ξεβρακώθηκε ακαριαία μόλις βρήκε την ευκαιρία, σαν αυτό που πράγματι είναι και πάντα ήταν: ωμός ρατσισμός.

Ο ινδός επί 3 δεκαετίες διπλωμάτης Melkulangara K. Bhadrakumar (στη σύνταξη πια), με τον διευρυμένο ορίζοντα που απέκτησε δουλεύοντας για χρόνια σε 8 πρωτεύουσες (κυρίως ασιατικές αλλά και στην Μόσχα επί σοβιετικής ένωσης και στη Βόννη επί δυτικής γερμανίας) σταχυολόγησε την ομολογία του δυτικού, λευκού, χριστιανικού ρατσισμού με υλικό σχόλια και δηλώσεις με αφορμή τους πρόσφυγες απ’ την ουκρανία. Κάτω απ’ τον τίτλο We’re Europeans, Christians, Whites! παρουσίασε τον μικρό αλλά χαρακτηριστικό κατάλογο στο blog του (Indian punchline) την 1η Μάρτη. Τον παραθέτουμε αυτούσιο, με την εξής προσθήκη: το τι είναι οι δυτικοί καπιταλισμοί και το τι ήταν πάντα δεν μπορεί να κρυφτεί πια μέσα σε κανένα ιδεολογικό, «ανθρωπιστικό» σύννεφο. Το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη έχει αποικιοκρατική, ιμπεριαλιστική, κατοχική εμπειρία και μνήμη. Και τώρα εύκολα επιβεβαιώνουν όλοι ότι στην παρακμή τους οι δυτικοί ξερνάνε αυτές τις κυριαρχικές αλήθειες τους, την ίδια ώρα που παριστάνουν ότι ορκίζονται στην «ελευθερία», στη «δημοκρατία», στη «δικαιοσύνη»…

(Το «είναι σαν κι εμάς, όχι φουκαράδες σαν τους Άλλους» επιστρατεύτηκε με τον όχι και τόσο αόρατο σκοπό να φοβηθούν οι πρωτοκοσμικοί τις στρατιές του Shoigu. Όμως για να φοβηθούν οι πρωτοκοσμικοί το 2022 τον πόλεμο θα έπρεπε να επιβεβαιωθεί πως όλοι οι υπόλοιποι, οι Άλλοι, που υφίστανται τις δυτικές στρατιές εδώ και δεκαετίες, είναι κατώτερο είδος. Άξιοι το πολύ πολύ για πρωτοκοσμική λύπηση, με όρους και με το σταγονόμετρο…)

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ποιος πόλεμος; 3

Δευτέρα 7 Μάρτη>> Είναι κάτι σαν ανέκδοτο: κάθε φορά που έχει ομίχλη στα στενά της Μάγχης τα αγγλικά δελτία καιρού διαπιστώνουν ότι «απομονώθηκε η ήπειρος» (εννοώντας την ευρώπη). Εγγλέζικο χιούμορ… Η «απομόνωση της ρωσίας» και η «συσπείρωση της ευρώπης» (μέσω των κάθε είδους «κυρώσεων») έχει όλες τις προδιαγραφές για να εξελιχθεί σε οδυνηρό ανέκδοτο, ειδικά για όσους συμβαίνει να ζούμε σε πολεμοκάπηλα ευρωπαϊκά κράτη (και το ελλαδιστάν έχει δείξει υπερβάλλοντα ζήλο…)

Το σήριαλ της «κοινής αμυντικής και εξωτερικής πολιτικής της ε.ε.» είναι παμπάλαιο. Αν δεν έχει ευοδωθεί ως τώρα δεν είναι επειδή έλειπε η «ρωσική απειλή»! Άνετα θα μπορούσε να γίνει επίκλησή της το καλοκαίρι του 2008, όταν τα ρωσικά τανκς πέρασαν τα σύνορα της γεωργίας… Ή την άνοιξη του 2014 όταν η Μόσχα προσάρτησε την Κριμαία…

Ο λόγος που αυτό το σήριαλ παραμένει σήριαλ είναι ότι στη γηραιά ήπειρο είναι συγκεντρωμένοι σχεδόν όλοι οι ιστορικοί (και λιγότερο ή περισσότερο ηττημένοι) ιμπεριαλισμοί – εκτός, φυσικά, του αμερικανικού και του ιαπωνικού. Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι μόνο στρατιωτικός / πολεμικός (μπορεί όμως να γίνει τέτοιος σε «τελευταία ανάλυση»….) Μ’ αυτή την έννοια, και παρότι ούτε το γαλλικό κράτος, ούτε το ολλανδικό, ούτε το βελγικό, ούτε το ισπανικό, ούτε το πορτογαλικό, ούτε το γερμανικό, ούτε το ιταλικό (ούτε ο ελληνικός αντιτουρκισμός…) έχουν τα στρατιωτικά μέσα να αρχίσουν την επανα-αποικιοποίηση του πλανήτη συγκρουμένα με την Μόσχα, το Πεκίνο (ή και τους δύο μαζί) και τους συμμάχους τους, άρα αυτή η στρατιωτική ματαίωση θα μπορούσε να διευκολύνει την ομογενοποίηση, από οικονομική άποψη τα συμφέροντα του γαλλικού κεφάλαιου ποτέ δεν βρέθηκαν σε κατάσταση «δημιουργικής σύνθεσης» με εκείνα του γερμανικού ή του ιταλικού – για να δώσουμε ένα παράδειγμα που θα ωθούσε σ’ ένα ενιαίο πολιτικό υποκείμενο με όνομα «ενωμένη ευρώπη». Αν η ε.ε. έχει μείνει εν πολλοίς σαν (καθόλου ασήμαντη) οικονομική ένωση και ποτέ δεν προχώρησε στην πολιτική ολοκλήρωση (με την μορφή μιας ομοσπονδίας του είδους «ενωμένες πολιτείες της ευρώπης»), αυτό οφείλεται στο ότι διάφορα κράτη εμπόδισαν ένα τέτοιο ενδεχόμενο – επειδή ήταν κόντρα στα συμφέροντα των διαφορετικών «εθνικών αφεντικών».

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ένα μεγάλο πεδίο…

Δευτέρα 28 Φλεβάρη>> Δεν ξέρουμε πόσοι / πόσες μπορούν να ασχοληθούν με τον σε εξέλιξη 4ο παγκόσμιο πόλεμο χωρίς συναισθηματισμούς, συμπάθειες και εμπάθειες, με καθαρό, ψυχρό μυαλό – έτσι ώστε κατ’ αρχήν να καταλαβαίνουν τι και γιατί συμβαίνει (πράγμα απόλυτα απαραίτητο σε οποιαδήποτε αντιπολεμική / αντικαπιταλιστική στάση). Υποθέτουμε λίγοι / ες. Ούτε ο ρώσικος ούτε ο κινέζικος ιμπεριαλισμός είναι «σωτήρες» μας. Είμαστε υποτελείς στον ελληνικό ιμπεριαλισμό, κι ο αγώνας εναντίον του είναι εκείνο που μας αναλογεί.

Σε κλίμακα πλανήτη ωστόσο οι κατηγορίες των δυτικών αφεντικών κατά των ρωσικών και των κινεζικών περί «αναθεωρητισμού» έχουν βάση. Πράγματι: η δυτική (κατ’ αρχήν αμερικανική αλλά όχι μόνο) κυριαρχία, ιδιαίτερα έντονη και εντατική απ’ το 1990 ως, περίπου, το τέλος της δεκαετίας του 2010 (και το τότε ξέσπασμα της ενδημικής «κρίσης») έχει τελειώσει. Αυτό μπορεί να το δει κανείς παντού: απ’ την λατινική αμερική, ως την αφρική, και φυσικά ως την ασία. Τα χαρακτηριστικά του ρώσικου και του κινέζικου καπιταλισμού / ιμπεριαλισμού και, κυρίως, το γεγονός ότι δεν έχουν ιστορία αποικιοκρατίας του ενός ή του άλλου είδους (αυτή είναι η ιστορία της δυτικής ηγεμονίας!) προσφέρει μια αξιόπιστη εναλλακτική σε πάμπολλα κράτη / αφεντικά. Η «αναθέωρηση» της υπό τον δυτικό έλεγχο «παγκόσμιας τάξης» είναι ευπρόσδεκτη!!!

Πολλοί βολεύονται να μιλάνε για «νέο ψυχρό πόλεμο» παρακάμπτοντας το γεγονός ότι απ’ την ανατολική ασία ως την αφρική και ως τη λατινική αμερική ο 3ος παγκόσμιος (1946 – 1990) ήταν θερμότατος! Επιπλέον οι σημαίες της τωρινής αναμέτρησης δεν είναι «ιδεολογικές» – κι αυτό έχει βραχυκυκλώσει την δυτική ρητορική. Ο κινέζικος καπιταλισμός «προσφέρει» επενδύσεις υψηλού επιπέδου σε δημόσιες υποδομές παντού, ο ρωσικός πυρηνικά εργοστάσια ή πρωτοκλασσάτα όπλα με το κλειδί στο χέρι – δεν χρειάζονται όρκοι πίστης στον Λένιν ή στον Στάλιν ή στον Μάο. Just business! Αυτό είναι το γήπεδο στο οποίο «κανονικά» θα έπρεπε να κυριαρχεί ο δυτικός καπιταλισμός, οι δυτικές εταιρείες – αλλά όχι. Αυτό δεν ισχύει πια, και δεν υπάρχει τίποτα στον ορίζοντα που να δείχνει ότι η μετατόπιση του «κέντρου βάρους του καπιταλισμού» στην ασία είναι κάτι που μπορεί να αναστραφεί … «με το καλό».

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Θα μας επιτρέψετε;

Παρασκευή 25 Φλεβάρη>> Θα μας επιτρέψετε να περιμένουμε μερικές ώρες ακόμα για να επιβεβαιώσουμε την γνώμη που σχηματίζουμε για την “ειδική επιχείρηση” του ρωσικού καθεστώτος στην ουκρανική επικράτεια – ε; Αλλά και να μην το επιτρέπετε θα κάνουμε μια μικρή κατάχρηση δικαιώματος αντιπληροφόρησης και εργατικής κριτικής.

Γιατί είναι πάντα ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος σε (μάλλον αργή ακόμα…) κίνηση – και όπως σε κάθε πόλεμο έτσι και σ’ αυτόν η υποτέλεια στις εντυπώσεις είναι ολέθρια.

“Δικαίωμα” λοιπόν. Θα τα πούμε αύριο…

Εκτάκτως έκτακτο 2

Τρίτη 22 Φλεβάρη>> Μόνο υποθέσεις μπορούμε να διατυπώσουμε επί του γιατί τώρα∙ μας λείπουν στοιχεία για μια πιο στέρεη απάντηση. Ένα κάποιο κόστος θα το πληρώσει η Μόσχα υποθέτουμε, με την μορφή μερικών δυτικών «κυρώσεων» – αν και ο βρεγμένος το νερό δεν το φοβάται. Απ’ την άλλη το γεγονός ότι ρωσικός στρατός μπορεί τώρα να μπει «επίσημα» στις σύμμαχες δημοκρατίες (Lugansk και Donetsk) είναι η σαφής αναβάθμιση εκείνου που φανταζόμασταν (μέχρι χτες) ότι είναι πιθανό να συμβεί: να μπει undercover.

Την Δευτέρα 14 Φλεβάρη γράφαμε μεταξύ άλλων (τα μετόπισθεν):

… Θα πει κάποιος: «Ναι, αλλά χάρη σ’ αυτήν την εικονικότητα η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στέλνουν πολεμοφόδια στον ουκρανικό στρατό». Για να χρησιμοποιήσει εναντίον ποίου; Ακόμα και οι αντάρτες του Donbass δεν είναι καθόλου «στο χέρι» αυτού του μισοφασιστικού ουκρανικού στρατού. Αν το «σενάριο» είναι ότι εναντίον αυτών θα κινηθεί το Κίεβο, η Μόσχα θα χρειαστεί απλά να περιμένει μερικές ώρες ή το πολύ μία ή δύο μέρες (φωνάζοντας στους δυτικούς «μαζέψτε τους!!!») πριν εξαφανίσει τα ουκρανικά τανκς και πυροβόλα σε μια μεγάλη ακτίνα γύρω απ’ το Donbass – χωρίς να πατήσει ούτε μια ρωσική αρβύλα στο ουκρανικό χώμα. Όχι, δεν θα γίνει-του-Στάλιγκραντ αν αυτό είναι το ζητούμενο των δυτικών…

Και μόλις χτες συμπληρώναμε:

…Δεύτερο όφελος: πόσοι μισθοφόροι της wagner ή ακόμα και τακτικός ρωσικός στρατός (με τα κατάλληλα σήματα στο μπράτσο…) χωράνε σε μια ζώνη εδάφους με κτίρια άδεια από αμάχους; Άγνωστο, αλλά το φασισταριό του Κιέβου θα πρέπει να σκέφτεται ξανά και ξανά ότι μια τέτοια ζώνη δεν τους είναι ετοιμοπαράδοτη! Το αντίθετο: μπορεί να είναι μια χαρά παγίδα. Συνεπώς η ιδέα περί «εισβολής» και «απελευθέρωσης των εδαφών» θα πρέπει να έχει απομείνει μόνο στους βαριά αλκοολικούς φασίστες….

Η Μόσχα το φώναξε, αλλά κανείς δεν τους “μάζεψε”… Μάλλον το αντίθετο… Αντί να εξαφανίσει άμεσα τα ουκρανικά όπλα όπως είχε κάνει το 2014, αντί να στείλει “βαριά οπλισμένους άγνωστης ταυτότητας” χωρίς ρωσικά σημάδια στις στολές τους (όπως έκανε στην Κριμαία την ίδια χρονιά στη διάρκεια του δημοψηφίσματος…), η Μόσχα κάνει τώρα κάτι άλλο: ρωσικές αρβύλες μπορούν να πατήσουν επίσημα, σαν «ειρηνευτική δύναμη» – σ’ ένα χώμα όμως που το αρχηγείο τους λέει ότι δεν είναι πια ουκρανικό…

Γιατί λοιπόν τώρα η Μόσχα ρίχνει γερή κλωτσιά στο τραπέζι των εντυπώσεων γύρω απ’ το «ουκρανικό ζήτημα»; Προφανώς θεωρεί ότι την παίρνει∙ υπάρχει άραγε η εκτίμηση ότι αυτή η αναγνώριση θα προκαλέσει κάποια σοβαρή κρίση στο Κίεβο; Θα φανεί. Απ’ την άλλη μεριά η ιδέα ότι απ’ την μια θα γίνονται «άερα κάερα» διεθνείς συζητήσεις επί του θέματος (σαν μέρος του ευρύτερου ζητήματος, για την εξάπλωση του νατο) και απ’ την άλλη η «μεραρχία azov» θα κάνει ό,τι γουστάρει στη νοτιοανατολική άκρη της ουκρανίας σαν διεθνής φασιστική ταξιαρχία με όπλα και εκπαίδευση απ’ την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο, δεν αρέσει στην ανεγκέφαλη αλεπού. (Πέρα απ’ τα υπόλοιπα δημιουργεί και επικίνδυνο προηγούμενο – επ’ αυτού την ερχόμενη εβδομάδα). Ωστόσο τέτοιες αποφάσεις δεν είναι ούτε θέμα γούστου ούτε ζήτημα συναισθηματικό.

Πρακτικά η Μόσχα δείχνει να επαναλαμβάνει ό,τι έκανε με την Αμπχαζία και τη νότια Οσετία (επί γεωργιανού εδάφους) το 2008 εκτιμώντας ότι καμιά δυτική πολιτική βιτρίνα δεν θα στείλει τους πεζοναύτες της να σκοτωθούν για την εδαφική ακεραιότητα ενός failed state.

Αλλά η ουκρανική επικράτεια δεν έχει την ίδια αξία με την γεωργιανή. Απ’ την άλλη μεριά ενώ η χερσόνησος της Κριμαίας είχε στρατηγική σημασία για την Μόσχα (η μεγάλη ναυτική βάση της Σεβαστούπολης είναι αναντικατάστατη) το Donbass δεν είναι το ίδιο σημαντικό στα τωρινά όριά του. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν προκληθεί μια κάποια εσωτερική κρίση στο καθεστώς του Κιέβου και αν, αντίθετα, η Ουάσιγκτον αξιοποιήσει την «ευκαιρία Zelensky» διαφορετικά απ’ ότι (δεν) αξιοποίησε την «ευκαιρία Saakashvili» (ο γεωργιανός πρόεδρος / καραγκιόζης το 2008), τότε θα ήταν πιθανό η Μόσχα να βρεθεί μπροστά σ’ αυτό που θέλει να αποφύγει: μια ακόμα εντονότερη αποικιοποίηση του Κιέβου απ’ την Ουάσιγκτον… Δεν θεωρούμε σίγουρο πως τώρα θα συμβεί αυτό που έγινε (δηλαδή: δεν έγινε) πριν δεκατόσα χρόνια – και κανείς να μην το θεωρεί: η πρώην υπερδύναμη είναι πολύ περισσότερο στριμωγμένη σήμερα απ’ ό,τι το 2008…

Το είπαμε: δεν έχουμε ακόμα στέρεες απαντήσεις σε σχέση με την ρωσική κίνηση. Ενώ μπορούμε να εξηγήσουμε τις εκτός ουκρανίας κινήσεις, υπάρχει ένας παράγοντας που αγνοούμε αλλά προφανώς η Μόσχα ξέρει καλά: η εσωτερική κατάσταση στην ουκρανική επικράτεια, και το τι μπορεί να προκύψει κάτω απ’ την συγκεκριμένη πίεση. Εκτιμάμε πως αυτό είναι ο βασικός παράγοντας που μπορεί να εμποδίσει (ή να επιτρέψει) την εντονότερη αποικιοποίηση του Κιέβου∙ και όχι η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Donbass καθ’ αυτή…

Θα μάθουμε.

(φωτογραφία: Ω η κυρία Ursula! Πριν διευθύνει την ευρωπαϊκή ορχήστρα αποφασιστικότητας θα μας πει τι κουβέντιαζε με τον κτηνίατρο ceo όταν ήταν να κλείσει τις λεόντιες παραγγελίες πλατφορμών genetic engineering απ’ το μαγαζί του;)

Ηλεκτρικά κοκτέιλ

Πέμπτη 10 Φλεβάρη>> … Η χοντρεμπορική τιμή στη γερμανία αυξήθηκε μέσα σε μία ημέρα χθες κατά 62,75% και διαμορφώθηκε στα 137,81 ευρώ ανά μεγαβατώρα (MWh) και στη γαλλία στα 202,53 ευρώ / MWh. Στην ελλάδα καταγράφεται η δεύτερη υψηλότερη τιμή στον ευρωπαϊκό χάρτη, στα 208,05 ευρώ/ΜWh, μετά την ελβετία με μέση τιμή αγοράς τα 213,01 ευρώ/MWh. Σε αυτό το κλίμα ο υπουργός περιβάλλοντος Κώστας Σκρέκας αναμένεται να ανακοινώσει σήμερα το πρωί τις νέες επιδοτήσεις ρεύματος και φυσικού αερίου για νοικοκυριά και επιχειρήσεις… και λοιπά, και λοιπά…

Αυτά έγραφε μεταξύ άλλων μόλις χτες η καθεστωτική «καθημερινή». Μάλιστα… Αν  κάνετε τον κόπο να βάλετε απ’ την μια μεριά την λίστα των «χοντρεμπορικών τιμών ρεύματος» (με το «ασημένιο» του ελλαδιστάν) και απ’ την άλλη τους βασικούς μισθούς στα ευρωπαϊκά κράτη, έτσι ώστε να εκτιμήσετε κάτι που θα μπορούσε να ονομαστεί «αγοραστική δύναμη ηλεκτρικού ρεύματος», τότε θα καταλάβετε: η «ενεργειακή φτώχια» είναι ένα ακόμα είδος «κρίσης» στο ελλαδιστάν. Σαν τέτοια αυτή η «κρίση» δεν είναι αμιγώς ελληνικό φαινόμενο. Είναι σε μεγάλο βαθμό ευρωπαϊκό. Η ελληνική βαριάντα είναι ο εξτρεμισμός του.

Τι έχουν οι «χοντρεμπορικές» και ανηφορίζουν; Έχουμε γράψει ήδη δυο τρία πράγματα σχετικά. Ενδεικτικά: Δευτέρα 4 Οκτώβρη 2021 (κρίσεις, κι άλλες κρίσεις!), Δευτέρα 25 Οκτώβρη 2021 (ενεργειακή κρίση – ή πως βγαίνουν τα σπασμένα)… Σε αδρές γραμμές: αναζητείστε τον χρηματιστηριακό τζόγο των futures, των «συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης»… Ή, για να το πούμε αλλιώς: φτιάξτε «προβλέψεις» για ελλείψεις και θα δείτε τον τρελό χορό των τζογαδόρων στα (ενεργειακά) χρηματιστήρια να απογειώνεται!!!

Χρειάζεται εδώ μια κάποια επεξήγηση για τα βασικά.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.