Tag: γερμανία

Χάσαμε την ιταλία, stop!

Σάββατο 3 – Κυριακή 4 Οκτώβρη. Ήταν η σημαία του θανάτου, αυτή που κρατούσαν όλοι οι πειθαρχημένοι στρατιώτες του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού: η ιταλία και τα φέρετρα. Δεν ήταν βέβαια η ιταλία στην πραγματικότητα· ήταν το Bergamo, το νοσοκομείο του οποίου είχε παλιά, κακή ιστορία απ’ την άποψη της υποστελέχωσης και των θανάτων (συνήθως ηλικιωμένων) από παρενέργειες της γρίπης. Τι σημασία είχαν όμως αυτές οι λεπτομέρειες; Το «μήνυμα πέρασε»…

Τι γίνεται πια με την ιταλία; Η ιταλία έχει απλά ξεχαστεί… Αναφέρονται (απ’ τα τέλη Ιούνη) ελάχιστοι θάνατοι, κι αν δουλεύει κι εκεί η «κοινή δεξαμενή» τότε για τους τρεις τελευταίους μήνες μπορεί να πει κάποιος ότι πρακτικά το θανατικό λόγω covid έχει μηδενιστεί. Φυσικά έχουν πολλαπλασιαστεί οι έλεγχοι / τεστ, και μαζί τους τα «κρούσματα», αυτοί κι αυτές που φέρονται να κουβαλάνε τον ιό ή κάποια απομεινάρια του. Ωστόσο η ιταλία δεν βολεύει αυτή την εποχή την εντόπια τρομοκρατία part 2.

Ούτε η αποτυχημένη σουηδία βολεύει – εννοείται. Το σουηδικό κράτος απέτυχε στο να προστατέψει τους ηλικιωμένους με σοβαρά προβλήματα υγείας· δεν απέτυχε όμως καθόλου στη «λογική» της επιδίωξης γενικής ανοσίας πληθυσμού. Και στη σουηδία γίνονται περισσότερα τεστ, και ανιχνεύονται αρκετές cases, αν και αισθητά λιγότερες απ’ τον περασμένο Μάη ή Ιούνη. Ωστόσο, απ’ τις 26 Σεπτέμβρη ως χτες έχει καταχωρηθεί 1 (ένας) νεκρός λόγω covid 19…

Δεν βολεύει ούτε η γερμανία. Απ’ τον Ιούνιο και ως τώρα η κατάσταση είναι σταθερή, και είναι η στατιστική εμμονή που καταγράφει ακόμα «νεκρούς του covid» – από 1 (έναν) ως 15 (δεκαπέντε) καθημερινά…

Η ισπανία; Η ισπανία είναι το αντιπαράδειγμα για όλα τα θεωρήματα των φίλων της καραντίνας και των επικεφαλής τους, ο αντίποδας της σουηδίας. Το ισπανικό κράτος εφάρμοσε τις πιο σκληρές απαγορεύσεις στην ευρώπη και για μεγάλο διάστημα: ακόμα και τα παιδιά έμειναν κλεισμένα στα σπίτια για 2 ολόκληρους μήνες! Απαγορευόταν ακόμα και η ελάχιστη βόλτα!! Εννοείται ότι επρόκειτο για την απόλυτη μπατσοκρατία στους δημόσιους χώρους…

Αν τέτοιου είδους φυλακίσεις αντιμετώπιζαν πράγματι την διάδοση του τσαχπίνη, τότε η ισπανία (και όχι η σουηδία, η κούβα ή η νικαράγουα) θα έπρεπε να έχει νικήσει οριστικά. Δεν συμβαίνει έτσι όμως, δυστυχώς για τους ισπανούς. Από την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου και μετά υπάρχουν μέρες με πάνω από 150 νεκρούς χρεωμένους στον covid-19.

Δεν είναι της αρμοδιότητάς μας να δώσουμε κάποια συμπαγή εξήγηση. Θυμόμαστε όμως τους αιρετικούς ειδικούς που έλεγαν απ’ την αρχή ότι αν εμποδιστεί η φυσιολογική εξάπλωση του τσαχπίνη στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού που δεν πρόκειται να αρρωστήσει καν και καν (ή θα αρρωστήσει ελαφριά), αυτό δηλαδή που με καμάρι ονομάστηκε “ισοπέδωση της καμπύλης”, τότε απλά δεν θα επιτευχθεί η απαραίτητη φυσική γενική ανοσία του πληθυσμού, και – αντίθετα – θα επιμηκυνθεί η νοσηρή (έως και φονική) επίδρασή του στους ευάλωτους.

Πληρώνει ένα μέρος της ισπανικής κοινωνίας την σκληρότητα του κράτους της την περασμένη άνοιξη; Πληρώνει ένα μέρος της ισπανικής κοινωνίας την σχεδιασμένη μεθόδευση για παράταση του φόβου (μέχρις ότου οι big pharma ετοιμάσουν τα high tech καλούδια τους) που στα μέρη τους εφαρμόστηκε με τρόπο αντάξιο του Φράνκο;

Σε ότι αφορά το ελλαδιστάν: πριν το καλοκαίρι γίνονταν από 600 ως 800 τεστ κάθε μέρα. Απ’ το καλοκαίρι και μετά γίνονται από 12.000 έως 18.000. Συνεπώς η τρομοεκστρατεία με τα «κρούσματα» είναι η απόλυτη απάτη: τα 20 φορές παραπάνω τεστ δεν βγάζουν σε καμμία περίπτωση 20 φορές περισσότερα «κρούσματα» σε σχέση με την περασμένη άνοιξη! (Σε ότι αφορά τους νεκρούς που χρεώνονται στον τσαχπίνη θεωρήστε εξαιρετικά πιθανό να εφαρμόζεται η ίδια «γενναιόδωρη» τακτική όπως την περασμένη άνοιξη: της «κοινής δεξαμενής»)

Ας πούμε λοιπόν ότι γίνονται κατά μέσο όρο 15.000 τεστ και ότι βρίσκονται κατά μέσο όρο 500 positive κάθε μέρα (γίναμε κι εμείς γενναιόδωροι). Πρόκειται για μόλις το 3,3% όσων ελέγχονται – και, εννοείται, δεν είναι άρρωστοι / ες, όσο κι αν η εντολή προς τους πάντες του ρημαδοΚούλη και της ιεράς συνόδου εξ αρχής («δεν είστε υγιείς… θα συμπεριφέρεστε σαν άρρωστοι») τηρείται πιστά απ’ τους δημαγωγούς που συνεχίζουν να στήσουν την πραγματικότητα με το κεφάλι κάτω και τα πόδια επάνω…

Τώρα φαίνεται ότι ετοιμάζονται για την «διδημία»! Ξέρετε τι είναι η «διδημία»; Όχι μόνο μια καινούργια λέξη που μπορεί να γίνει carpet bombing. (Έχουμε προειδοποιήσει: 24 Αυγούστου, the next option…)

(φωτογραφία: Καλοκαιρινή Ρώμη…)

Ισοπέδωσέ τους!

Τρίτη 29 Σεπτέμβρη. O James Corbett θα πετιόταν άνετα στη φωτιά απ’ τους φίλους της καραντίνας. Είναι αναρχο-βολονταριστής και ελευθεριακός, γεννημένος στον καναδά, που από το 2004 (ερωτεύτηκε και) ζει στην ιαπωνία. Είναι ανεξάρτητος δημοσιογράφος (πραγματικά ανεξάρτητος!) που υπηρετεί αρχές και απόψεις καθόλου προσωπικές (αναρχικός είναι ο άνθρωπος!)· αρχές και απόψεις που δυστυχώς ξεπουλιούνται με το κιλό στις αγορές της εξουσίας. Από το 2007 ξεκίνησε ένα διαδικτυακό κανάλι, με τίτλο Corbett Report, με βασικά θέματα την αλήθεια για την 11η Σεπτέμβρη του 2001, το ολοκληρωτικό κράτος, την ευγονική, την παγκόσμια γεωπολιτική, τις απάτες των τραπεζών, τις κρατικές προβοκάτσιες και άλλα.

Η άποψή του για την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία είναι αυτή που θα περιμένατε από έναν έντιμο αναρχικό. Δεν θα την παρουσιάσουμε αφού είναι εύκολο να παρακολουθήσετε με τα ματάκια σας οποιαδήποτε απ’ τις σχετικές εκπομπές στο site του.

Στα τέλη του περασμένου Αυγούστου ο Corbett παρουσίασε ένα ακόμα προπαγανδιστικό εργαλείο (θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «εμετικό» αλλά έχουμε πολλά να δούμε ακόμα) των υγιεινο-τρομοκρατών, απ’ την γερμανία. Πρόκειται για το video game «corona world», σύμφωνα με το σενάριο του οποίου μια νοσοκόμα βγαίνει απ’ το σπίτι της για να ψωνίσει στο super market και, ενδιάμεσα, κερδίζει πόντους «καθαρίζοντας» όσους ανυπάκοους στις υγιεινομικές προσταγές συναντήσει…

Παρουσιάζεται σαν «αστεϊσμός». Οι καλοί πολίτες που χειροκροτούν απ’ τα παράθυρά τους δεν είναι άνθρωποι αλλά πίθηκοι (ίσως επειδή απλά χειροκροτούν και δεν δρουν…). Όμως ο παίκτης ταυτίζεται με την καλή και γενναία νοσοκόμα, και το νόημα είναι ότι με χειροκροτήματα ή χωρίς όσοι διαφωνούν με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία είναι … η καμπύλη που πρέπει να ισοπεδωθεί…

“Μέσα”!

Τρίτη 29 Σεπτέμβρη. Τον Heiko Schoning, που μιλάει (και όχι μόνο) στο παρακάτω video τον ξέρετε – κάποιοι / κάποιες. Πριν ένα μήνα, την Κυριακή 30 Αυγούστου (το μονοπώλιο της αλήθειας), είχαμε παρουσιάσει ένα άλλο video, απ’ την πρώτη δημόσια εκδήλωση μιας πρωτοβουλίας γερμανών γιατρών για την «εξωκοινοβουλευτική έρευνα σχετικά με τον covid-19». Ο Schoning είναι συνιδρυτής αυτής της επιτροπής.

Βρέθηκε πριν 3 ημέρες σε μια μεγάλη διαδήλωση στο Λονδίνο, ενάντια στα πραξικοπήματα, την τρομοκρατία και τον υποχρεωτικό εμβολιασμό με την αναμενόμενη σοδειά των προϊόντων της γενετικής μηχανικής… Ήταν η μέρα του: η αστυνομία τον έδεσε. Σαν «γερμανό»; Σαν «αμφισβητία»; Σαν «γερμανό αμφισβητία»;

Τον κράτησαν μια μέρα – δεν έπαθε τίποτα σπουδαίο, εκτός απ’ το ότι η αστυνομία κατέσχεσε το κινητό του, τον υπολογιστή του και ένα βιβλίο…

Εν τω μεταξύ στο ελβετικό κοινοβούλιο αποφάσισε την επέκταση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης (αυτό που στo ελλαδιστάν ο άρειος πάγος ονόμασε ιδιόμορφο Δίκαιο της Ανάγκης – με κεφαλαία πάντα…) μέχρι το τέλος του 2021. Σωστά διαβάσατε: όχι του 2020 αλλά του 2021. Αυτό σημαίνει ότι καταργείται ως τότε το σύνταγμα, αφού το «εκτελεστικό» (η κυβέρνηση και τα όργανά της) θα συνεχίσει να έχει εξω-συνταγματικές εξουσίες. Είναι ένα διαρκές πραξικόπημα με «κοινοβουλευτική κάλυψη» – μια υβριδιακή μορφή του νέου ολοκληρωτισμού, της θεμελίωσης του νεο-κρατισμού.

Μέσα στην απόφαση (21 άρθρα και πάμπολλά υπο-άρθρα) περιλαμβάνεται και η εξουσιοδότηση προς την κυβέρνηση να επιβάλει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των ελβετών με το mRNA εμβόλιο της «εταιρείας φάντασμα» Moderna. (Το ελβετικό κράτος έχει ήδη παραγγείλει 5 εκατομύρια δόσεις απ’ το εμβόλιο που μεταλλάσσει τα ανθρώπινα κύτταρα – για το καλό της υγείας πάντα…). Πρέπει να θυμίσουμε ότι η ελβετία δεν ανήκει στην ε.ε…. αλλά επίσης ότι σε επίπεδο κορυφαίων θεσμών της ε.ε. γίνεται μεγάλη προετοιμασία για παρόμοιες πραξικοπηματικές εξελίξεις. Ελπίζουμε ότι θα ξέρουμε σύντομα.

Αυτά και άλλα είναι πιθανό να σας φοβήσουν. Αλλά το σωστό και το απελευθερωτικό είναι να σας θυμώσουν, για τους σωστούς και όχι παρανοημένους λόγους. Εκείνο που σίγουρα δεν πρέπει να κάνετε είναι να ελπίζετε ότι κάποιοι «άλλοι» θα σταματήσουν αυτόν τον εξελισσόμενο παρανοϊκό εφιάλτη.

Οι «άλλοι» είστε εσείς κι εμείς…

Τον λένε «χριστιανό» – τι σύμπτωση!

Παρασκευή 25 Σεπτέμβρη. Όταν μιλάει ο Christian Drosten πρέπει να τον ακούει κανείς με προσοχή. Ο γερμανός αρχι-ιερέας της σωτηρίας δεν είναι απλά δεμένος σφικτά στο άρμα των εταιρειών βιτρίνα και των «χορηγιών» του κυρ Βασίλη. Έχει κι ένα μοναδικό γνώρισμα. Είναι ο μόνος παγκόσμια ιολόγος που έφτιαξε και πούλησε «τεστ ανίχνευσης» του covid 19 (το γνωστό PCR) χωρίς να τον έχει δει ούτε ζωγραφιστό!!! Ναι, είναι αλήθεια! Μόλις ο Drosten έμαθε ότι στην κίνα έχει προκύψει νέος κορονοιός, πολύ πριν οι κινέζοι γενετιστές αποκωδικοποιήσουν το rna του και το στείλουν στον π.ο.υ. προς γνώση της «παγκόσμιας ιατρικής κοινότητας», κατασκεύασε και πατένταρε ένα «τεστ ανίχνευσης»… Πώς το έκανε αυτό το μαγικό ο γίγαντας; Πήρε τις γενετικές ακολουθίες άλλων γνωστών κορονοϊών (κυρίως του sars, τον οποίο είχε μελετήσει το 2003), υπέθεσε μερικές μικροαλλαγές, και ιδού!!! (Είναι γι΄αυτό το λόγο που αυτό το τεστ δεν εντοπίζει μόνο τμήματα του rna του covid 19 αλλά και άλλων κορονιών, άσχετων και ακίνδυνων…)

Απάτη ολκής; Ακριβώς! Απάτη ολκής στην καρδιά της υποτιθέμενα αγνής εκστρατείας για την υγεία του κόσμου; Ακριβώς! Απάτη που είναι γνωστή στους «κύκλους των ειδικών»; Ακριβώς! Και τι μ’ αυτό; Κανείς δεν τολμάει να τον φτύσει κανονικά, όπως κανείς δεν τολμάει να φτύσει τον Ferguson ή τον Fauci: πρόκειται για «γερά» άλογα στους στάβλους των φαρμακοβιομηχανιών, κι όποιος τολμήσει να τα θίξει θα ταφεί κάνω από τόνους μηντιακής σπέκουλας…

Αυτός ο τύπος λοιπόν, που βραβεύτηκε προχτές απ’ το γερμανικό κράτος «για την προσφορά του στον αγώνα κατά του covid 19» (!!!) με τον «ομοσπονδιακό σταυρό αρετής», δήλωσε πρόσφατα ότι αποκλείεται να υπάρξει φυσική ανοσία πληθυσμού οπουδήποτε στην ευρώπη… και ότι η μόνη σωτηρία είναι τα εμβόλια… Δήλωσε, επίσης, την ανησυχία του για την αφρική – σα να μιλούσε ο Gates μέσα του…

Δεν πρέπει να τις παίρνουμε στα σοβαρά αυτές τις απειλές;

Το μονοπώλιο της αλήθειας 1

Κυριακή 30 Αυγούστου. Είναι συνηθισμένο στους λεγόμενους «επιστημονικούς κύκλους» όταν μια άποψη διαθέτει επιρροή στην πλειοψηφία (μια επιρροή που ποτέ δεν είναι αυθόρμητη αλλά πάντα κτίζεται μέσα στους ‘επιστημονικούς θεσμούς’) να αυτο-θεωρείται σαν η μόνη και γνήσια αλήθεια. Και τα μέλη αυτής της ηγεμονικής τάσης, είτε πρόκειται για την ιατρική, είτε πρόκειται για την φυσική, είτε πρόκειται για την κοινωνιολογία, είτε για την σεισμολογία, να αντιμετωπίζουν τις (μειοψηφικές) διαφορετικές απόψεις με επιθετικότητα· επιδιώκοντας συνήθως την ηθική μάλλον παρά την φυσική τους εξόντωση.

Όταν αυτό το συνηθισμένο αφορά ζητήματα ευρύτερου δημόσιου ενδιαφέροντος, όσοι έχουν την κυρίαρχη άποψη (ή έχουν καταφέρει, με «διάφορους τρόπους» να την εμφανίζουν σαν κυρίαρχη…) μπορεί να εκτραπούν ακόμα και σε ολοκληρωτικές συμπεριφορές. Ο «επιστήμονας – φορέας της αλήθειας / εξουσίας» γαυγίζει και δαγκώνει αν νοιώσει ότι αμφισβητείται. Η εξουσία δελεάζει όσους την αναζητούν· και το να προσφέρει κανείς σε ανθρώπους φιλόδοξους και αριβίστες την δυνατότητα να ασκήσουν έστω και έμμεσα εξουσία είναι για δαύτους η καλύτερη ντρόγκα. Το καλύτερο «φτιάξιμο». Συν, πάντα, τα υλικά οφέλη που αποκομίζουν.

Αυτό το συνηθισμένο συμβαίνει εδώ και μήνες γύρω απ’ τον τσαχπίνη· και έχει αποκτήσει φονικές διαστάσεις. Το πόσες χιλιάδες «ειδικούς» έχουν οι φαρμακοβιομηχανίες στα pay roll τους είναι άγνωστο· αλλά την ευκαιρία που άρπαξαν τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος να επιταχύνουν την μετάβαση στις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, αυτήν την ευκαιρία την ζούμε. Και την πληρώνουμε.

Υπάρχουν όμως και οι «αιρετικοί». Συκοφαντημένοι, αποκλεισμένοι, απειλούμενοι μερικές φορές, αλλά υπάρχουν. Το σχεδόν μισής ώρας υποτιτλισμένο στα ελληνικά video (ευχαριστούμε την Ε. για την μετάφραση) που ακολουθεί είναι μια «δήλωση παρουσίας» τέτοιων αιρετικών, κατ’ αρχήν απ’ την γερμανία. Δεν είναι εργάτες, και δεν έχουμε πολιτική συγγένεια. Είναι μέρος της (σημαντικής, παρά τον αποκλεισμό της) εσωτερικής αντιπολίτευσης ενάντια στην υγιεινιστική τρομοκρατία. Εκεί βρίσκεται το ενδιαφέρον τους. Δείτε το, και ακολουθούν κάποιες σκέψεις.

(Ο τρίτος στη σειρά ομιλητής, ο αυστριακός Martin Haditsch, καθηγητής μικροβιολογίας και τροπικών και μεταδοτικών ασθενειών, με σχεδόν 1000 διαλέξεις στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, μας φάνηκε ο πιο ενδιαφέρων).

 

 

Κι όμως το έκαναν!

Πέμπτη 27 Αυγούστου. Το ομοσπονδιακό κρατίδιο του Βερολίνου έχει (μετά τις εκλογές του ’16) κυβέρνηση «συνασπισμού της αριστεράς»: SPD (σοσιαλδημοκράτες) + Die Linke (αριστέρα) + Πράσινοι.

Κι όμως. Η αριστερά (του κράτους και του κεφάλαιου) έκανε το βήμα: απαγόρευσε μια συγκέντρωση / διαδήλωση, προγραμματισμένη στο κέντρο της πόλης για το ερχόμενο Σάββατο (29 Αυγούστου)…. Ω, για όνομα των ιερών και των όσιων της δημοκρατίας: δεν είναι αυτό που νομίζετε!! Ο επί των εσωτερικών υπεύθυνος της Βερολινέζικης κυβέρνησης Andreas Geisel, το ξεκαθάρισε:

…Δεν είναι μια απόφαση ενάντια στην ελευθερία του συνέρχεσθε, αλλά μια απόφαση υπέρ της προστασίας απ’ την μόλυνση…

Και επειδή η «ελευθερία του συνέρχεσθε» έχει αρχίσει να παίρνει μορφή φαντάσματος στις αναπαραστάσεις που οργανώνουν οι εξουσίες, συνέχισε:

… Το Βερολίνο δεν θα γίνει σκηνή για τους αρνητές του κορονοϊού… και τους δεξιούς εξτρεμιστές…

Δεν είναι ο «κίνδυνος της μόλυνσης»! Είναι η απόρριψη των κυρίαρχων θεωρημάτων…. Τι προηγείται και τι ακολουθεί; Πρώτα η απαγόρευση και μετά η προβοκάτσια ή το ανάποδο; Ακροδεξιούς εξτρεμιστές έχει στο κοινοβούλιό του ο κυρ Andreas, και σίγουρα δεν απαγορεύει τις συγκεντρώσεις της «εναλλακτικής για την γερμανία»… Εκείνοι, δε, που απορρίπτουν τα πραξικοπήματα και την κατάργηση ελευθεριών και δικαιωμάτων δεν είναι υποχρεωτικά «αρνητές του κορονοϊού» – αν και υπάρχουν και τέτοιοι.

Την 1 Αυγούστου έγινε μια τέτοια συγκέντρωση / διαδήλωση στο Βερολίνο. Δεν την είχαν απαγορεύσει, επειδή περίμεναν ίσως ότι θα ήταν μερικές εκατοντάδες “γραφικοί”. Έπεσαν έξω. Ήταν δεκάδες χιλιάδες – το μέγεθος τρόμαξε τους λακέδες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Τόσο στη γερμανία όσο και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, όπου επίσης έγιναν εκείνες τις ημέρες μεγάλες διαδηλώσεις. Προκειμένου να κάνουν πιο βρώμικη την προβοκάτσια εναντίον όσων απορρίπτουν την τρομοεκστρατεία, σίγουρα στη γερμανία, τους έχουν ονομάσει «αρνητές»… Για να τους σχετίζουν με τους αρνητές του Ολοκαυτώματος, δηλαδή τους ναζί.

Η ιδεολογική και πολιτική σύνθεση τέτοιων διαδηλώσεων είναι όντως πρόβλημα – αλλά όχι για τα κράτη και τα αφεντικά. Το πρόβλημα αφορά τα αντικρατικά, αντικαπιταλιστικά υποκείμενα. Όπως τα αφορά και η προβοκατόρικη διαστρέβλωση των πολιτικών τους χαρακτηριστικών τους (η «κοινή δεξαμενή») και οι απαγορεύσεις.

Εμάς αφορούν όλα αυτά.

(φωτογραφία: Πλακάτ απ’ την διαδήλωση της 1ης Αυγούστου. Είναι σαφές τι είναι που ενοχλεί!).

Ο μικρός νταβατζής

Τετάρτη 26 Αυγούστου. Δύσκολα οι εντεταλμένοι εθνικοί δημαγωγοί μπορούν να κρατηθούν και να μην δείξουν με όποιον τρόπο μπορούν ότι «η Αθήνα είναι δυσαρεστημένη με το Βερολίνο». Ειρωνείες, σχόλια του είδους «ναι, η γερμανία έχει συμφέροντα στην τουρκία», νοσταλγία για τον βασιλιά Macron πάνω σε λευκό αεροπλανοφόρο: μικρές, επαναλαμβανόμενες επιβεβαιώσεις ότι το ελλαδιστάν δεν θέλει το Βερολίνο σαν «διαιτητή» (ως γνωστόν η διαιτησία είναι σοβαρό θέμα, το σοβαρότερο, και στο μαζικότερο εθνικό πάθος: τον ελληνικό γαλαξία κλωτσοσφαίρισης….) Αν σ’ αυτήν την ελάχιστα συγκεκαλυμένη απέχθεια προστεθεί και η σαν κολλημένος δίσκος διαρκής επανάληψη των όρων που βάζει το ελλαδιστάν (για τον «διερευνητικό διάλογο»), το συμπέρασμα είναι πως το ελλαδιστάν φοβάται· και δεν φοβάται μόνο την Άγκυρα.

Το να πουλάς την συμμαχία σου με την εκπληκτική παγκόσμια υπερδύναμη που λέγεται «ενωμένα αραβικά εμιράτα» είναι πράγματι μεγάλο ατού. Το γεγονός όμως είναι ότι δύο τουλάχιστον μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη του νότου, η ιταλία και η ισπανία, βρίσκονται στον ένα ή στον άλλο βαθμό συγχρονισμένα με το τουρκικό καθεστώς (την μικρή αλλά σε καίρια θέση μάλτα προσθέστε την, αν θέλετε). Απ’ ολόκληρο το στερέωμα της ε.ε. ο μόνος που μπορεί να πουληθεί στις ντόπιες λαϊκές αγορές σαν σύμμαχος είναι ο βασιλιάς Macron – ένας οππορτουνιστής βέβαια. Παρότι τα εθνικιστικά μεγάφωνα ουρλιάζουν πρωί – μεσημέρι – βράδυ ότι το «διεθνές δίκαιο» μένει κάπου στο κέντρο της Αθήνας, η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα στα μέρη μας· ούτε καν οι συσχετισμοί για μπλόφες.

Είναι δύσκολο να βρει κανείς την πρακτική συνοχή (η ιδεολογική είναι δεδομένη!) στις κινήσεις του ελλαδιστάν και του ρημαδογκουβέρνου του. Όταν, για παράδειγμα, έγλυφε τα genitals του «τζενεράλ» Haftar εναντίον της αναγνωρισμένης διεθνώς (και απ’ το ελλαδιστάν!) κυβέρνησης του Sarraj στην Τρίπολη της λιβύης υπήρχε άραγε η συναίσθηση ότι στην κύπρο ο ελληνικός ιμπεριαλισμός και ο ελληνοκυπριακός τυχοδιωκτισμός είναι οχυρωμένοι πίσω από μια διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση που αμφισβητείται (υποτίθεται) και κινδυνεύει (υποτίθεται) από ταραχοποιά στοιχεία στον βορρά; Προφανώς όχι. Κι όταν ούρλιαζε καταγγέλοντας το μονομερές (οπότε, έτσι πάει, παράνομο) σύμφωνο οριοθέτησης αοζ μεταξύ λιβύης και τουρκίας υπήρχε άραγε η συναίσθηση ότι το σύμφωνο οριοθέτησης αοζ μεταξύ νότιας κύπρου και ισραήλ αμφισβητείται επίσης πολύ έντονα απ’ την Βηρυττό; Μάλλον όχι.

Το δόγμα «τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας πάλι δικά μας» αρέσει βέβαια στο πόπολο. Αλλοίμονο. Αλλά αν βουλιάξει καμμιά φρεγάτα «από ατύχημα» κάπου στου διαόλου τον πάτο στη μέση της Μεσογείου, το ίδιο αυτό πόπολο ευχαρίστως θα κρεμάσει και τον ρημαδοΓουα(αϊ)δοΝικόλα, και τον ρημαδοΚούλη – τα έχει ξανακάνει αυτά, είναι εθνικό βίωμα.

Απομένει σαν εξήγηση αυτή: ο ελληνικός ιμπεριαλισμός, μετά τις ένδοξες μέρες του φαιορόζ γκουβέρνου, με την περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου, μ’ εκείνους τους χάρτες με τις ατελείωτες αοζ του ελλαδιστάν και της νότιας κύπρου, με τις τρελές προοπτικές για τα νοτιοκυπριακά κοιτάσματα και τον θρυλικό σωλήνα east med, με το “αμερικάνοι πάρτε βάσεις και πετρέλαια!”, έχει στριμωχτεί στα σοβαρά. Χωρίς ουσιαστικούς συμμάχους («κανείς δεν κάνει τον πόλεμο του άλλου» λένε οι ισραηλινοί, και είναι γνώστες του πράγματος), χωρίς κανένα «διεθνές δίκιο» με την μεριά του, με μια τουρκική ναυτική βάση «στην πλάτη του» (στη λιβυκή Misrata) και μια αεροπορική νοτιότερα, προσπαθεί να σώσει ό,τι μπορεί απ’ την γεωπολιτική του πρόσοδο παριστάνοντας τον «μάγκα», για οποιονδήποτε ενδιαφέρεται να αγοράσει ελληνική μαγκιά στην ανατολική Μεσόγειο.

Πράγματι, υπάρχει ένα κάποιο ευρωπαϊκό ενδιαφέρον γι’ αυτήν την «μαγκιά»: οι βίαιες «επαναπροωθήσεις» μεταναστών και προσφύγων που φτάνουν στα ελληνικά χωρικά ύδατα… Αλλά αυτές δεν μπορούν να διαφημιστούν ανοιχτά, μιας και είναι κατάφωρα εναντίον του «διεθνούς δικαίου».

Άμα η διεθνής αξία σου είναι αυτή του κράτους / μικρονταβατζή, έτσι θα μετριέται η αξία σου. Τα υπόλοιπα, τα όνειρα και τα μεγαλεία, είναι βερεσέ…

(φωτογραφίες, κουίζ: Δύο γύπες εκ των οποίων μόνον ο ένας φοράει μάσκα. Βρείτε ποιος είναι ποιός).

Μήπως καλύτερα αεροστεγώς;

Τρίτη 25 Αυγούστου. Κάποιοι στη γερμανία, απ’ αυτούς τους άπιστους που θέλουν πάντα αποδείξεις, σκέφτηκαν να κάνουν ένα πείραμα / δοκιμή για το πως δουλεύουν οι γνωστές θρυλικές μάσκες στην αποτροπή της διάδοσης του τσαχπίνη (Ευχαριστούμε τον Σ. για την αποστολή). Έφτιαξαν ένα αέριο (με βάση την γλυκερίνη) του οποίου τα μόρια έχουν ίδιο μέγεθος με τον ιό. Το διοχέτευσαν σ’ ένα ομοίωμα κεφαλιού με την πίεση της κανονικής εκπνοής. Μην σας εντυπωσιάσει ότι φαίνεται σαν σπρέυ: είναι επειδή το υλικό είναι ορατό, για χάρη του πειράματος. Η «εκπνοή» στη δοκιμή δεν βγάζει αέρα· βγάζει προσομοίωση ιών. Και το αποτέλεσμα ήταν αυτό:

Το τόσο παραστατικό πείραμα οδηγεί σε ενδιαφέροντα συμπέρασματα, και η ασταμάτητη μηχανή δεν αντέχει στον πειρασμό να μην διατυπώσει τα δικά της.

Α) Όπως ήταν ήδη γνωστό απ’ τις όποιες (λίγες πάντως) έρευνες, αποδεικνύεται πως η μάσκα είναι φολάρα από υγιεινομική άποψη. Ο τσαχπίνης μπορεί να φύγει κανονικά στον αέρα· ολαρία ολαρά, covid πέφτει από ψηλά, covid πέφτει και σκεπάζει την αυλή μας!

Β) Απο υγιεινομική άποψη το μόνο σίγουρο και αποτελεσματικό μέτρο θα ήταν το πλήρες φράξιμο της αναπνοής. Δηλαδή η ασφυξία. Φαίνεται απάνθρωπο να πεθάνουν οι πάντες από ασφυξία· αφού, όμως, είναι καλό για την δημόσια υγεία θα πρέπει οι ιερείς της να το προτείνουν. Και εν ανάγκη να το επιβάλλουν. Με το σύνθημα: καλύτερα νεκρός παρά “ανεύθυνος και θετικός”!

Γ) Αυτό που από υγιεινομική άποψη είναι φολάρα, από πολιτική άποψη είναι χρυσάφι. Πόσες φορές είχε το κράτος την χαρά να επιβάλει κάτι που είναι χρήσιμο αποκλειστικά για τους σχεδιασμούς του, της υγιεινομικής δικτατορίας εν προκειμένω; Και πότε οι υπήκοοι είχαν την χαρά να δείξουν τέτοια ανόητη και συχνά εθελοντική πειθαρχία χωρίς να ζητούν χειροπιαστά ανταλλάγματα;

Δ) Το επιχείρημα “μα τις φοράνε οι χειρούργοι” (αυτές τις μάσκες) έχει τόση αξία όση το ότι οι ηλεκτροσυγκολλητές φορούν κι αυτοί την επαγγελματική προστασία του προσώπου και των ματιών τους, οι δύτες φοράνε επίσης μάσκες, οι μοτοσυκλετιστές κράνη, οι τερματοφύλακες χοντρά γάντια χειμώνα καλοκαίρι, οι αρεοπαγίτες γουνάκια, κλπ κλπ. Άλλωστε α) θα πρέπει να είναι αναμενόμενο ότι το προσωπικό των χειρουργείων δεν βήχει και ξεροβήχει την ώρα της δουλειάς, και β) ότι οι γνωστές ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις δεν είναι εντελώς άγνωστες ούτε στα χειρουργεία – παρά την σταθερή απολύμανσή τους.

Σε κάθε περίπτωση, αν πρόκειται οι κοινωνικές σχέσεις να αποκτήσουν εξοπλισμό (γιατί όχι και λειτουργία;) χειρουργείων, δεν θα ήταν καθόλου άσχημη ιδέα να μας το πουν στα ίσια. Θα αναβιώσει έτσι εκείνο το παλιό (και γενικά απαγορεύμενο…) παιδικό παιχνίδι “ο γιατρός”.

Και θα κυκλοφοράμε νόμιμα με νυστέρια ή οτιδήποτε τους μοιάζει…

Ο κόσμος καίγεται και ο τσολιάς διαλογίζεται

Τρίτη 25 Αυγούστου. Γιατί αυτός ο παλιοαιώνιος εχθρός συνεχίζει τις «προκλήσεις» του; Συνεχίζει;

… Η Αθήνα πάντως διαμηνύει για ακόμη μια φορά ότι είναι ανοικτή στον διάλογο αλλά υπό τον βασικό όρο ότι αυτός δεν θα διεξαχθεί υπό τις απειλές και την προκλητικότητα της τουρκίας. Προϋπόθεση δηλαδή παραμένει η απόσυρση όχι μόνο του «Όρουτς Ρέις» από την περιοχή του Καστελλορίζου αλλά όλων των τουρκικών δυνάμεων…

Αυτά έγραφαν χτες τα καθεστωτικά «νέα» – και δεν είναι καθόλου μυστικό. Είναι ανατριχιαστικά συγκινητική η αφοσίωση του ελλαδιστάν στον «διάλογο» και στη «διεθνή νομιμότητα»…. Μόνο που:

– Δεν υπάρχει καμμία «περιοχή Καστελλόριζου» 100 μίλια νότια του νησιού, παρά μόνο στην ελληνική εθνικιστική δημαγωγία…

– Δεν υπάρχει καμμία «αοζ Καστελλόριζου» – τα έχουμε πει…

– Δεν υπάρχει καμμία ελληνική υφαλοκρηπίδα στην περιοχή, παρά μόνο στην φαντασία των ντόπιων εθνομιλιταριστών…

– Ακόμα, όμως, κι αν υπήρχε τέτοια υφαλοκρηπίδα, αυτή αφορά μόνο τον βυθό (και το ψάρεμα) και καθόλου την επιφάνεια της θάλασσας! Εκεί τα νερά είναι διεθνή, και μπορεί να πλέει όποιος θέλει· άρα και οι τουρκικές φρεγάτες!!!

Όλα αυτά είναι τόσο κοινότοπα και τόσο διεθνώς γνωστά ώστε όταν το ελλαδιστάν βάζει σαν όρο «διαλόγου», κάτι που δεν έχει κανένα δικαίωμα να απαιτεί (ούτε στον ύπνο του μεγαλύτερου ντόπιου φασίστα), την απόσυρση δηλαδή των τουρκικών σκαφών, αυτό σημαίνει ένα απλό πράγμα. Το ρημαδογκουβέρνο συνεχίζει να βάζει εμπόδια στις πρωτοβουλίες του Βερολίνου με παρανοϊκούς και εκτός πραγματικότητας όρους. Ίσως επειδή (κάνουμε την υπόθεση) κάποιου είδους ευρωπαίοι παρατηρητές αναμένονται σ’ αυτές τις διαπραγματεύσεις, πράγμα που σημαίνει ότι τα ελληνικά κόλπα δεν θα περνάνε. Φαγώθηκε το ρημαδογκουβέρνο να «διεθνοποιήσει» τους νταλκάδες του· και τώρα θέλει να κρύψει τις βρώμικες “διαπραγματευτικές” τακτικές του!

Είναι μάλλον εύλογο, λοιπόν, το γιατί ο άθλιος Erdogan παρέτεινε την παραμονή των πολεμικών του στον ελληνικό κάλο ως την Τετάρτη: θα έχει προηγηθεί αύριο η επίσκεψη σε Αθήνα και Άγκυρα του γερμανού υπ.εξ., να ξαναβγεί το ρημαδογκουβέρνο στη σέντρα. (Να θυμάστε ότι συνήθως, σε τέτοιες διαμεσολαβήσεις, η σειρά των επισκέψεων, το “η Άγκυρα στο τέλος” ας πούμε, έχει την σημασία του…)

Το εμπόριο εθνικιστικής παράνοιας στο εσωτερικό, με την χρεώση της Άγκυρας σαν υπεύθυνης για όλα κι ακόμα περισσότερα, συνεχίζεται ακμαίο πάντως. Για να διαμορφώσει την (κοινωνική και πολιτική) συναίνεση για τον υπόγειο αντιγερμανισμό.

Μα πότε αυτός ο τεταρτοαυγουστιανός του ’20 θα κλείσει στης φυλακής τα σίδερα όλους αυτούς τους λεβέντες συνωμοσιολόγους που διασπείρουν «fake news» και εκτροχιάζουν τον λαό με αοζ και Καστελόριζα;

Και επί λιβύης ειρήνη!

Σάββατο 22 Αυγούστου. Πριν μόνο 4 ημέρες γράφαμε (και επιτρέψτε μας να θυμίζουμε τι λέμε – επειδή είναι μερικοί που προτιμούν να τα ξεχνούν για να χύνουν άνετα τη χολή τους…) μεταξύ άλλων (λιβύη, 18 Αυγούστου):

…. O γερμανός υπ.εξ. Heiko Maas βρέθηκε χτες στην Tripoli (αντί, ο αχαΐρευτος, να είναι πάνω σε μια ελληνική φρεγάδα…) Και πρότεινε την αποστρατιωτικοποίηση της Σύρτης… (Κάτι που το έχετε διαβάσει εδώ πριν μήνες…) Έκανε, όμως, και κάτι ακόμα χειρότερο, κάτι που ο ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας δεν θα του το συγχωρήσει ποτέ. «Συνέπεσε» στην Tripoli με τον τούρκο υπ.αμ. Akar, τον τούρκο αρχιστράτηγο Guler και τον καταριανό υπ.αμ. al Attiyah. «Συνέπεσε» – δεν συναντήθηκε επίσημα. Ανεπίσημα όμως; Για κανά καφέ, κανά φαγητό; Αλλοίμονo!!! Αλί και τρισαλί!!!

Το θέμα δεν είναι ότι το Βερολίνο πρότεινε μια τέτοια «αποστρατιωτικοποίηση», που πρακτικά σημαίνει διάφορους διεθνείς στρατούς για να ελέγχουν την «αποστατιωτικοποίηση», δηλαδή και τουρκία, και ρωσία, και γαλλία, και ιταλία, και γερμανία, άντε και λίγο αγγλία… Το θέμα είναι ότι πριν καλά καλά τελειώσει την συνέντευξή του ο Maas, ο αγέλαστος σύμβουλος του Erdogan Ibrahim Kalin βγήκε και δήλωσε ότι «στα βασικά αυτής της πρότασης συμφωνούμε»!… Λες και είχε επικοινωνία με τον Akar και τον Guler, στην Tripoli! Λες και έπρεπε να πει απ’ την Άγκυρα, για το ξεκάρφωμα, αυτά που είχαν συζητηθεί («γερμανο – λιβυο – τουρκο – καταριανά») στην Tripoli!! (Ίσως, ίσως λέμε, να υπάρχει μια βιάση στο να απελευθερωθούν πολιτικά και στρατιωτικά «κεφάλαια», δηλαδή «διπλωματικά» μεροκάματα, απ’ το λιβυκό πεδίο μάχης… επειδή μπορεί να χρειαστούν αλλού… Ωστόσο ως τώρα αυτά γίνονται αργά αργά…)

Α πα πα! Εδώ και εβδομάδες τόσο η Άγκυρα όσο και η Μόσχα «φορτώνουν» την δυτική και την ανατολική λιβύη με διάφορα είδη όπλων (μαζί με τους χειριστές τους). Ο όποιος ανόητος θα νόμιζε ότι ετοιμάζονται να πολεμήσουν μεταξύ τους – καμμία σχέση! Εκείνο που κάνουν είναι να κατοχυρώνουν την μεταξύ τους μοιρασιά επί της λιβυκής επικράτειας με τον πιο σίγουρο και αναμφισβήτητο τρόπο: τον στρατιωτικό. «Εδώ μόνο εμείς»! Η λιβύη έχει μοιραστεί από το «μπλοκ της Σύρτης», και το μόνο που εκκρεμεί είναι τα «σύνορα» – ή, πιο σωστά, η «τύχη» της Σύρτης και μιας στρατιωτικής βάσης νοτιότερα, που είναι «πάνω στα σύνορα». Την βάση θα την κρατήσει – όπως δείχνουν οι μέχρι τώρα εξελίξεις – η Μόσχα· έτσι κι αλλιώς η Άγκυρα έχει ήδη τις δικές της, αεροπορικές και ναυτικές, δυτικότερα.

Η στρατιωτική («ειρηνευτική») «αποστρατιωτικοποίηση» της Σύρτης θα ήταν μια βολική εξέλιξη για όλους, αν πεισθεί ο βασιλιάς Macron (και πείσει και τον χουντοκαραβανά Sisi) ότι from nothing and completely… Με το ενάμισυ μάτι στη Βηρυτό ο βασιλιάς Macron ίσως δεχτεί μια τέτοια μοιρασιά (που θα του επιτρέψει να δώσει καμμιά άδεια στα πέρα – δώθε κύπρος – κρήτη πληρώματα των πολεμικών του…) Θα του είναι πιο εύκολο αν το Βερολίνο δεν διεκδικήσει κάτι απ’ αυτά που θεωρεί δικά του· ας τα λύσει με τη Μόσχα αυτά τα θέματα…

Εντελώς «ξαφνικά» (ε;) χτες, πρώτα η Τρίπολη δια στόματος Sarraj και στη συνέχεια το Τομπρούκ δια στόματος Saleh ανακοίνωσαν κατάπαυση του πυρός και γενική εκεχειρία στη λιβύη!!! Μήπως προχτές ο βασιλιάς Macron και η Merkel έκλεισαν τις τελευταίες λεπτομέρειες αυτής της ειρήνης; (Tα τηλέφωνα με Μόσχα και Άγκυρα δεν τα αναφέρουμε…) Μπορεί να είναι χρονική σύμπτωση, μπορεί και όχι. Η ασταμάτητη μηχανή όμως φαντάζεται μια κάποια σκέψη να πλανάται ακόμα και πάνω απ’ το φιλόδοξο καλοκαιρινό Παρίσι: αν εκλεγεί ο Biden θα ξαναμπλεχτούν οι αμερικάνοι στα πόδια μας… Δεν το «κλείνουμε» λοιπόν το θέμα κάπως, για να μην έχουν ευκαιρία να μας κατσικώσουν την africom;

Και οι δύο λιβυκές πλευρές ανήγγειλαν συνέχιση του «διαλόγου του Βερολίνου» και εκλογές για τον ερχόμενο Μάρτη – αλλά για το δεύτερο δεν υπάρχει βιασύνη. Ένα απ’ τα ενδιαφέροντα είναι ότι εκ μέρους της ανατολικής λιβύης δεν ήταν ο πολυαγαπημένος «τζενεράλ» Haftar που ανήγγειλε την εκεχειρία… Πράγμα που σημαίνει ότι ικανοποιήθηκε το αίτημα του Sarraj, της Άγκυρας και της Ρώμης, να βγει απ’ την μέση στις όποιες πολιτικές διαπραγματεύσεις. Κάιρο και Αμπού Ντάμπι χαιρέτισαν θέλοντας και μη την εκεχειρία – όμως άλλα ήταν τα ονειρά τους…

Ένα άλλο ενδιαφέρον είναι ότι μετά απ’ αυτήν την εκεχειρία, ίσως δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την «κοινή διαχείριση» της Σύρτης. Ίσως. Ο Maas, που μαζί του συμφώνησε ακαριαία και η Άγκυρα, μπορεί να μην είπε τις προάλλες λόγια του αέρα… Στο κάτω κάτω το λιμάνι της πόλης είναι βασικό σημείο εξαγωγής του λιβυκού πετρελαίου απ’ το νότο… Αν υπάρχει μια λύση kasan –kasan γιατί όχι;

Το τρίτο ενδιαφέρον είναι ότι δεν φαίνεται πουθενά το Λονδίνο σ’ αυτήν την ιστορία… Πού είναι ο Borduk και τα στρατά του; Δεν θα ξεκινούσαν από πέρυσι την επανίδρυση της αυτοκρατορίας;

Και το τέταρτο ενδιαφέρον είναι η πιθανότητα (λέμε τώρα) «τιμής ένεκεν» ο άχρηστος, στο τέλος της καριέρας του πια «τζενεράλ», να βρει μια θέση συνταξιούχου μισθωτού στο ελληνικό δημόσιο. Εκτιμάμε ότι με το βλοσυρό του ύφος και το βαμένο μουστάκι του θα ήταν καλός για να ξεκουράζει τους εκπρόσωπους τύπου του ιερατείου της υγείας μας – αρκεί να έχει πάντα μαζί τον ελληνομαθή «ναύαρχό» του… Αφού ο πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού συνεχίζεται ποιός θα ήταν καταλληλότερος να μας καθοδηγεί αν όχι ένας τόσο βετεράνος στρατηγός;

Όσο για τις αοζ λιβύης – τουρκίας; Ε, σιγά σιγά η Άγκυρα θα αρχίσει έρευνες και γεωτρήσεις στον κόλπο της Σύρτης… ή λίγο πιο πέρα… κάπου πιο κει θα είναι η total… ενόσω κάποιοι στην Αθήνα θα τρώνε τις γραβάτες τους…

(φωτογραφία πάνω: Κι όμως δεν είναι από χτες. Είναι απ’ τον Μάη του 2018, τότε που ο βασιλιάς Macron νόμιζε ότι είναι ο επικυρίαρχος του λιβυκού πεδίου μάχης, μέσω της υποστήριξής του στον “τζενεράλ”, και έστεινε διασκέψεις επίλυσης – του – προβλήματος με την άνεση του “δεν άκουσα καλά… τί είπατε;”. Έπρεπε να βρει απέναντί του την Άγκυρα για να καταλάβει ότι το παιχνίδι του είναι στη μισή σκακιέρα – και ούτε…

φωτογραφία κάτω: Αυτό είναι χθεσινό).