Tag: γερμανία

Καθόλου σατανικές και, οπωσδήποτε, καθόλου συμπτώσεις (2)

Σάββατο 12 Δεκέμβρη. Τέσσερεις μέρες μετά, στη σύνοδο του «ρωσικού συμβουλίου διεθνών υποθέσεων» (Μόσχα, 8 Δεκέμβρη 2020), ο ρώσος υπ.εξ. Lavrov, πέρα απ’ αυτά που παρουσιάσαμε χτες (περί covid και γεωπολιτικής αξιοποίησής του) είπε κι αυτά:

… Κρίνοντας απ’ αυτά που βλέπουμε, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εγκαταλείψει τις προθέσεις της για τον ρόλο της σαν ένας πόλος του πολυπολικού συστήματος που μορφοποιείται για αντικειμενικούς λόγους, και ακολουθεί την αφύπνιση των ΗΠΑ. Η πρόσφατη πολιτική της Γερμανίας σε πολλά θέματα μας επιβεβαιώνει ότι αυτό ακριβώς είναι που θέλει να κάνει το Βερολίνο, διατηρώντας τις προθέσεις του για πλήρη ηγεσία στην Ε.Ε. Η Γαλλία είναι σε κάπως διαφορετική θέση. Φαίνεται να κυριαρχεί η τάση προς την απόρριψη των φιλοδοξιών της Ε.Ε. να γίνει ένας πόλος του πολυπολικού συστήματος. Πρέπει να περιμένουμε και να δούμε αν η Γαλλία θέλει να επιμείνει στην αξίωση ενός τέτοιου ρόλου.

Από διανοητική άποψη, η Δύση δικαιολογεί τις πολιτικές της με το περιβόητο σχέδιο της «τάξης βασισμένης σε κανόνες». Αυτοί οι κανόνες εφευρίσκονται στο πόδι, σε διάφορες συναντήσεις. Η Ε.Ε. κέρδισε πρόσφατα τον έπαινο απ’ τον υπ.εξ. των ΗΠΑ Michael Pompeo επειδή υιοθέτησε τον «γενικό» μηχανισμό της επιβολής κυρώσεων για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακολουθώντας την υιοθέτηση της επιβολής τέτοιων κυρώσεων για υποτιθέμενες χημικές επιθέσεις και κυβερνοεπιθέσεις. Η ΕΕ τα αποφασίζει αυτά σ’ έναν στενό κύκλο αδιαφορώντας να θέσει τα ζητήματα σε διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ. Ο ΟΗΕ περνάει δύσκολες ημέρες και η Δύση κάνει ό,τι μπορεί για να τον κάνει αναξιόπιστο ή να τον εκφοβίσει ιδιωτικοποιώντας διάφορες επιτροπές του, όπως είδαμε στην περίπτωση της Επιτροπής για τα Χημικά Όπλα. Όταν αυτά αποτυγχάνουν διαχειρίζεται αυτά τα θέματα εκτός των δομών του ΟΗΕ και των διεθνών διασκέψεων και επιβάλει σε άλλους τις βολικές γι’ αυτήν αποφάσεις σαν την απόλυτη αλήθεια, την μόνη σωστή εκδοχή των πολυμερών προσεγγίσεων.

Αυτή είναι η κεντρική ιδέα της «τάξης που βασίζεται σε κανόνες» και του ψευδούς πολυμερισμού που έχει εφευρεθεί απ’ τους Γερμανούς και τους Γάλλους. Προοωθούν αυτά τα σχέδια παρουσιάζοντας τις θέσεις και τις πρωτοβουλίες της ΕΕ σ’ όλο τον κόσμο σαν τις μόνες σωστές, σαν μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσουν οι άλλοι…

Είναι φανερό ότι προσπαθούν να αποκαταστήσουν το μονοπολικό μοντέλο της παγκόσμιας τάξης. «Πόλοι» όπως η Ρωσία και η Κίνα είναι απίθανο να δεχτούν να υποβαθμιστούν…

Κι εδώ, επίσης, θα έπρεπε να είναι κανείς προσεκτικός. Είναι μερικούς μήνες τώρα που η Μόσχα κατηγορεί το Βερολίνο ότι έχει αρχίσει να γίνεται «αντιρωσικό» περισσότερο απ’ ότι η ίδια θα ανεχόταν. Αλλά, επί της ουσίας αυτό είναι λιγότερο ενδιαφέρον σε σχέση με την πιθανότητα να γεφυρωθεί το «χάσμα του Ατλαντικού» που άνοιξε επί 4 χρόνια το “america first “ του ψόφιου κουναβιού.

Η πιθανότητα είναι υπαρκτή, ακόμα κι αν δεν είναι full. Έχοντας τον στρατό του νατο (ή, απλά, της Ουάσιγκτον και των “ανατολικών” συμμάχων της) να “γυμνάζεται” μόνιμα στα σύνορά της, η Μόσχα θα ήθελε να ελπίζει σ’ ένα Βερολίνο “δυτικότερα” αυτών των “ανατολικών” που να δημιουργεί (έστω) παράσιτα στη δυτική μιλιταριστική ομαλότητα. Αλλά το γερμανικό κράτος διακηρύσσει (για άλλη μια φορά…) ότι θέλει να επανεξοπλιστεί (στρατιωτικά) για να παίξει τον ρόλο του “καλού” στον κόσμο. Κι αυτό είναι ένα θέμα από μόνο του.

Το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο έχει τους λόγους του να ανησυχεί· και ποιός είναι ανόητος να μην καταλαβαίνει το γιατί; Η γερμανική “ηγεσία της ε.ε.” από πολιτική άποψη είναι μύθος! Ο θρυλικός “γαλλογερμανικός” άξονας, όπως και άλλοι θρύλοι, σαν τον “ευρωπαϊκό στρατό” ή την “ενιαία ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική” έχουν πεθάνει στην κούνια τους. Ελλείψει της συμπαγούς ευρωπαϊκής πολιτικο-στρατιωτικής ομοσπονδιοποίησης, ελλείψει των “ηνωμένων ευρωπαϊκών πολιτειών” σα να λέμε, το Βερολίνο (και με διαφορετικό τρόπο το Παρίσι) πρέπει να ψάχνουν βάρκες για να πατήσουν. Κι αν το Joνυσταλεάν είναι μια απ’ αυτές (με τα πυρηνικά του παρέα) θα αναζητήσουν τα (όχι εύκολα) πατήματά τους εκεί.

Συνεπώς η Μόσχα έχει κάθε λόγο να απειλεί ότι θα γυρίσει εντελώς την πλάτη της στην (υπόλοιπη) ευρώπη, αν αυτή η (υπόλοιπη) ευρώπη – και ειδικά το Βερολίνο – αναζητήσει και πάλι ασφάλεια στον “ατλαντισμό”. Η ανεγκέφαλη αλεπού δεν θέλει ούτε πόλεμο ούτε μισο-πόλεμο στα σύνορά της – όχι άδικα. Αλλά η περίπτωση της ουκρανίας θα πρέπει να έχει περιορίσει τις ελπίδες της Μόσχας ότι μπορεί να βασιστεί είτε στο Βερολίνο είτε στο Παρίσι, είτε και στους δύο μαζί.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι με τα λόγια του Lavrov η Μόσχα ανακεφαλαιώνει προειδοποιητικά αυτά που κάνει ήδη: απ’ την λιβύη ως το Nagorno Karabakh. Κι αυτό, με τη σειρά του, σημαίνει ότι ο καπιταλιστικός κόσμος είναι εκ των πραγμάτων “διπολικός”, μέχρι να εξαντληθούν τα (γεωπολιτικά) αποθέματα και να φτάσει η αναπόδραστη στιγμή του ξεκαθαρίσματος των λογαριασμών για το ποιός (“πόλος”) κάνει κουμάντο.

Εξ οικείων τα βέλη

Τρίτη 8 Δεκέμβρη. Το ρημαδογκουβέρνο πουλάει στους υπηκόους του μια «ιδέα» που μυρίζει έντονα αντιγερμανισμό. Θα ζητήσει (λέει) από το Βερολίνο να σταματήσει η Howaldtswerke-Deutsche Werft (HDW) GmbH, μια θυγατρική της ThyssenKrupp, την τεχνολογική υποστήριξη της ναυπήγησης 6 υποβρυχίων τύπου 214 για λογαριασμό της Άγκυρας. Τα υποβρύχια “κτίζονται” στα μεγάλα τουρκικά στρατιωτικά ναυπηγεία Golcuk, στη θάλασσα του Μαρμαρά. Το ελλαδιστάν έχει 4 τέτοια, φτιαγμένα απ’ την ίδια γερμανική εταιρεία, και είναι περήφανο για τα προσόντά τους… Και (προφανώς) δεν θέλει να τα έχει και ο «αιώνιος εχθρός» του· τα κίνητρα της Αθήνας είναι αυτονόητα…

Το Βερολίνο έχει ήδη απορρίψει αυτήν την απαίτηση τον περασμένο Οκτώβρη (ο ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας είναι γνωστός συλλέκτης αποτυχιών…). Και θα την ξανα-απορρίψει, για περισσότερο (οικονομικούς) ή λιγότερο (γεωπολιτικούς) προφανείς λόγους. Αλλά ο ελληνικός μιλιταρισμός ανησυχεί για κάτι επιπλέον (που δεν το φωνάζει αφού ούτε κατά διάνοια μπορεί να εμποδίσει): κτίζοντας εδώ και 35 χρόνια υποβρύχια στα συγκεκριμένα ναυπηγεία, και αποκτώντας know how απ’ την κατασκευή των γερμανικού σχεδιασμού και εξοπλισμού 214, το τουρκικό στρατο-βιομηχανικό σύμπλεγμα σχεδιάζει και μεθοδεύει την κατασκευή των δικών του advanced υποβρυχίων απ’ το 2017, ελπίζοντας ότι θα φτιάξει το πρώτο «εντελώς τουρκικό» μέσα στην επόμενη δεκαετία. Σ’ αυτό το σχέδιο εμπλέκονται φυσικά δεκάδες άλλες (τουρκικές) εταιρείες, για επιμέρους συστήματα, όπλα, κλπ. (Μέσα σ’ αυτόν τον σχεδιασμό περιλαμβάνεται και η επίλυση 5 βασικών σχεδιαστικών λαθών που τα τουρκικά ναυπηγεία βρήκαν στα γερμανικά πρωτότυπα των 214…)

Όμως πριν απορρίψει το Βερολίνο την ελληνική απαίτηση, την απέρριψε έμμεσα μεν καθαρά δε ένας σύμμαχος, ένας «φίλος και αδελφός»: ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron. Μιλώντας χτες σε κοινή συνέντευξη τύπου με τον χασάπη του Καΐρου Sisi (κι αυτός φίλος κι αδελφός του ελλαδιστάν…) ξεκαθάρισε ότι δεν θα σταματήσει να πουλάει όπλα στον καραβανοφασίστα εξαιτίας της «κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» γιατί δεν θέλει να αδυνατίσει η αιγυπτιακή χούντα στον αντιτρομοκρατικό της αγώνα στην ευρύτερη περιοχή. «Δεν πρόκειται να μπλέξω ζητήματα αμυντικής και οικονομικής συνεργασίας με τέτοιες διαφωνίες [εννοεί τις σφαγές και την καταστολή της χούντας]. Είναι προτιμότερο και αποτελεσματικότερο να έχουμε μια πολιτική διαλόγου παρά ένα μποϋκοτάρισμα που το μόνο που θα πετύχει θα είναι να μειώσει την αποτελσματικότητα ενός απ’ τους εταίρους μας στη μάχη κατά της τρομοκρατίας» δήλωσε, φτύνοντας έτσι στα μούτρα 17 γαλλικές και διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που τον κατηγόρησαν ότι κάνει το κορόιδο απέναντι σε μια απ’ τις χειρότερες χούντες του πλανήτη. (Τα ίδια και χειρότερα υποστηρίζε ο ροζ ογκόλιθος Nick the Greak, όταν ήταν στο πόστο του, σαμποτάροντας προσπάθειες άλλων ευρωπαϊκών κρατών υπέρ των πολιτικών κρατουμένων στην αίγυπτο…)

Υποθέτουμε ότι το ελλαδιστάν χάρηκε με την απόφαση του βασιλιά Macron, και δεν θα τον καταγγείλει!!! Πώς όμως θα απαιτήσει το αντίθετο απ’ το Βερολίνο, όταν μάλιστα το τουρκικό καθεστώς είναι μεν «συνταγματική απολυταρχία» αλλά πάντως όχι στρατιωτική χούντα; Και πως ελπίζει το ελλαδιστάν οτι ο σύμμαχος βασιλιάς να βάλει πλάτη σε τέτοια απαίτηση όταν και των δύο «ελλάς-γαλλία-συμμαχία» οι φωλιές δεν είναι απλά λερωμένες αλλά κολυμπούν μέσα στο αίμα και στον πόνο των 60.000 πολιτικών αιχμάλωτων της αιγυπτιακής χούντας;

Δεν υπάρχει θέμα… Για εσωτερική κατανάλωση προορίζονται αυτά τα κόλπα: για να ενισχύσουν την πεποίθηση των υπηκόων ότι το Βερολίνο είναι εχθρός· και ότι ο επερχόμενος νυσταλέος Jo είναι ο Αναμενόμενος μεγάλος φίλος κι αδελφός…

(φωτογραφία: Είναι κι αυτό! Η αιγυπτιακή χούντα πρόταξε τα στήθια της στον Erdogan και σε πολλούς άλλους ακόμα, προστατεύοντας το γαλλικό βασίλειο απ’ την “εκστρατεία μίσους”… Τι τραβάει αυτό το καϋμένο το βασίλειο, ε;)

Ελληνικός ιμπεριαλισμός

Τρίτη 8 Δεκέμβρη. Το 2015, στην ηρωϊκή φάση των φαιορόζ, τότε που ο Γιάνης θα διέλυε την ευρωζώνη και ο ογκόλιθος υπ.εξ. Nick the Greek παρέα με τον ψεκασμένο κύριο Πάνο θα εκτόξευαν χιλιάδες τζιχαντιστές στην κεντρική ευρώπη (αν η φράου Μέρκελ και ο κύριος Σόιμπλε δεν έκαναν χατήρια στο ελλαδιστάν) οι ντόπιες πολιτικές βιτρίνες, διακομματικά, φαντάζονταν την ανατολική Μεσόγειο «κλειστή ελληνο-αμερικανο-ισραηλινο-αιγυπτιακή λίμνη», αφήνοντας στο τουρκικό καθεστώς (πιθανόν προσωρινά…) τις πλαζ του. Τελειώνοντας το 2020 το ίδιο καθεστώς, χωρίς να έχει εγκαταλείψει τις φαντασιώσεις του, προσπαθεί να μετρήσει αν τα τουρκικά ερευνητικά έχουν περάσει ή όχι τα 6 μίλια των εθνικών χωρικών υδάτων του στο Καστελόριζο και στη Ρόδο. Όπως και να το αξιολογήσει κανείς πρόκειται για συντριβή, που έγινε χωρίς να πέσει μισή σφαίρα· κι ίσως επειδή δεν έπεσε ούτε μισή σφαίρα οι ντόπιες ιμπεριαλιστικές αντιτουρκικές φαντασιώσεις κρατούν γερά.

Είναι μπελάς το να αποκτήσει η Άγκυρα 6 κομμάτια υποβρυχίων απ’ το είδος που η Αθήνα έχει 4; Είναι – αλλά η δεύτερη δεν πρόκειται να εμποδίσει τον υπερ-εξοπλισμό της πρώτης, ειδικά εφόσον είναι σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό home made. Αυτά θα γίνουν αύριο· σήμερα, ο πραγματικός ελληνικός πονοκέφαλος είναι το ισχυρό τουρκικό know how στη χρήση σμήνους drones (το επιβεβαίωσε στο Nagorno Κarabakh) και τα εντελώς home made, απ’ την αρχή ως το τέλος, ελικόπτερα διπλής (πολιτικής ή/και στρατιωτικής) χρήσης. Που έχουν βάλει το τουρκικό καθεστώς στα 5 ή 6 περισσότερο τεχνολογικά εξελιγμένα καπιταλιστικά κράτη του πλανήτη, στους συγκεκριμένους τομείς…

Τι κάνει κάποιος όταν βρίσκεται μπροστά στα συντρίμια των ονειρώξεών του; Είτε γίνεται ρεαλιστής, κάνοντας ότι σημαίνει “ρεαλισμός” όταν ο γεωπολιτικός χάρτης των ονείρων του έχει γίνει κουρέλια. Είτε επιμένει στις φαντασιώσεις του, περιμένοντας να τον πάρει αγκαζέ κάποιος δυνατότερος μπράβος.

Το δεύτερο μόνο ένα μπορεί να σημαίνει, όταν το ξεβρακώσει κανείς απ’ τις διπλωματικές φιοριτούρες: έναν θερμό παγκόσμιο πόλεμο. Ε;

(φωτογραφία: Ποιός την θυμάται την ελληνο-νοτιοκυπριακή “γαλάζια πατρίδα”;)

Νυσταλέοι σε αγρυπνία

Δευτέρα 7 Δεκέμβρη. Το ότι η Τεχεράνη δεν αντέδρασε (ακόμα) στη δολοφονία του Fakhrizadeh ερμηνεύεται απ’ τους επιτήδειους σαν «πίστωση χρόνουc μέχρι ο νυσταλέος Jo να έρθει εν τη βασιλεία του. Περίεργη ερμηνεία: η Τεχεράνη δεν κατηγόρησε την Ουάσιγκτον αλλά ο Τελ Αβίβ για την δολοφονία· οποιαδήποτε απάντηση θα στραφεί εναντίον του· ποιά πίστωση χρόνου λοιπόν;

Το Joνυσταλεάν σκοπεύει να τραβήξει Βερολίνο, Παρίσι και Λονδίνο με την μεριά του, παριστάνοντας ότι «θέλει να γυρίσει στην συμφωνία 5 + 1» αλλά με πολλούς όρους: εκτός απ’ το πυρηνικό πρόγραμμα να μπει χέρι και στο πυραυλικό πρόγραμμα της Τεχεράνης· να σταματήσει το ιρανικό καθεστώς να στηρίζει την Χεζμπ’ αλλάχ στον λίβανο, τον Άσαντ στη συρία, τις «λαϊκές πολιτοφυλακές» στο ιράκ και τους Houthis στην υεμένη…. Είναι πιθανό ότι Παρίσι και Λονδίνο είναι έτοιμα να δεχτούν μια τέτοια «αμερικανική επιστροφή»· το Βερολίνο επίσης την συζητάει, θέλοντας να παίξει και ρόλο μεσολαβητή… Με άλλα λόγια: με αντάλλαγμα τον τερματισμό των τιμωριών που επέβαλλε το ψόφιο κουνάβι ο νυσταλέος θέλει ένα ιράν που θα κάνει χαρακίρι.

Γίνονται αυτά τα πράγματα; Όχι φυσικά. Παρά τις υποσχέσεις τους και τις «δεσμεύσεις» τους στην συμφωνία 5 + 1, οι τρεις ευρωπαϊκοί ιμπεριαλισμοί έκαναν ελάχιστα ως τίποτα για να τιμήσουν τις υπογραφές τους, κρυβόμενοι πίσω απ’ τις απειλές του ψόφιου κουναβιού για τιμωρίες και εναντίον τους αν δεν τηρούσαν τις δικές του τιμωρίες! Οι άλλοι δύο συμβαλλόμενοι, η Μόσχα και το Πεκίνο αγνοήσαν την Ουάσιγκτον, και έκαναν περισσότερο από πολλά. Για ποιον λόγο του κόσμου η Τεχεράνη θα ξαναγυρίσει στο μαγγανοπήγαδο συζητήσεων και διαπραγματεύσεων με τύπους που είτε επειδή έτσι τους βολεύει είτε επειδή λένε ότι φοβούνται βάζουν και βγάζουν τις υπογραφές τους κατά βούληση; Ο μόνος λόγος είναι «για τα μάτια του κόσμου»…

Το 2021 δεν είναι σε τίποτα 2015. Αυτά τα 5,5 – 6 χρόνια άλλαξαν πολλά στην ευρύτερη μέση Ανατολή. Στο συριακό πεδίο μάχης φάνηκε ότι μόνο με τα όπλα αλλάζουν πραγματικά οι συσχετισμοί. Ευρωπαίοι και αμερικάνοι έχουν ενοχληθεί απ’ την ταχύτητα με την οποία προχωρούν (σε βάρος τους) είτε το μπλοκ της Αστάνα, είτε το Πεκίνο σαν κράτος / κεφάλαιο, είτε η Μόσχα σαν πολεμική τεχνολογία, όχι μόνο στη μέση Ανατολή αλλά και στην Αφρική, στην Ασία, ακόμα και στη νότια Αμερική. Ο νυσταλέος Jo έχει την απαίτηση να βάλει στο χέρι (και) το πυραυλικό πρόγραμμα του ιρανικού καθεστώτος (το οποίο, ωστόσο, δεν έχει σοβαρή αεροπορία, οπότε οι πύραυλοι είναι το μέσο που ανέπτυξε εγχωρίως για να καλύψει αυτήν την έλλειψη) – αλλά φυσικά δεν θα μαζέψει τον στρατό του απ’ το ιράκ και το αφγανιστάν. Έχει την απαίτηση να σταματήσει η Τεχεράνη την υποστηρίξη στον Άσαντ, αλλά δεν δώσει πίσω στο συριακό καθεστώς το 1/3 της συριακής επικράτειας που κατέχει, μαζί με τους μισθοφόρους των ypg. Έχει την απαίτηση να σταματήσει η ιρανική υποστηρίξη στην Χεζμπ’ αλλάχ αλλά δεν θα επιβάλει στο απαρτχάιντ Τελ Αβίβ να αφοπλιστεί απ’ τα ατομικά του όπλα.

Με δυο λόγια το Joνυσταλεάν, σαν διάδοχη κατάσταση του ψοφιοκουναβιστάν, έχει ελάχιστα να δώσει και απαιτεί πολλά. Το πραγματικό συνδετικό του με τους ευρωπαϊκούς καπιταλισμούς / ιμπεριαλισμούς είναι πια ο κοινός φόβος τους απέναντι στο ευρασιατικό project.

Κι αυτό δεν είναι μυστικό.

(φωτογραφία: Άσχετο και σχετικό μαζί: ο χασάπης του Καΐρου θέλει “στρατηγική σχέση” με τον βασιλιά γαλλίας και πάσης ευρώπης… Μπορεί να του προσφέρει και μερικές εκατοντάδες απ’ τους φονιάδες μπάτσους του, για την περίπτωση που οι ραβδούχοι του βασιλιά κουραστούν…)

Σαπίλα: μια πρόταση ζωής και αγώνα!

Δευτέρα 23 Νοέμβρη. Θα έλεγε κάποιος ότι το γερμανικό κράτος που παρήγγειλε (ή, σε κάθε περίπτωση ενέκρινε) αυτήν την τριάδα προπαγανιστικών video (το απο πάνω είναι ένα απ’ τα τρία…) έχει κάποιο χιούμορ. Ή ελπίζει να επισημοποιήσει (να «ιατρικοποιήσει»; να «κρατικοποιήσει»;) τη ρούχλα, νεανική ή μη, που μπορεί να ανθήσει οποτεδήποτε, οπουδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο.

Σε κάθε περίπτωση το «γίνε ο ήρωας στην μάχη κατά του covid κάνοντας το σωστό: τίποτα!» είναι σλόγκαν με αντιθετικές ερμηνείες. Για παράδειγμα, αν το ηρωϊκό της περίστασης είναι η πλήρης αδράνεια (και η κλεισούρα) τότε όσοι κάνουν «κάτι» (ας πούμε: προπαγάνδα) είναι συνεργοί στο κακό! Απ’ την άλλη, αν η κατ’ οίκον σαπίλα είναι «πρόταση υγείας», και μάλιστα ρυθμιζόμενη απ’ το κράτος, τότε η συνηθισμένη ζωή θα πρέπει να θεωρείται παράγοντας νοσηρότητας· με ή και χωρίς covid… Κι ας αφήσουμε το ότι με την σπιτική σαπίλα σαν οδηγό, αν η γερμανική νεολαία ακολουθήσει τις οδηγίες της κυβέρνησής της, θα χάσει την φαντασμαγορία του «great reset»!!

Αν και από διαφημιστική άποψη η αμφισημία μπορεί να θεωρηθεί πετυχημένο τρικ (πόσοι, άραγε, σχολίασαν στη γερμανία αυτήν την κυβερνητική προτροπή, υπέρ ή κατά;) θα ήταν πιο τίμιο να κάνουν οι υπήκοοι του γερμανικού κράτους «κάτι». Και μάλιστα κάτι σοβαρό: ας ανακαλύψουν τα βαθύτερα και ουσιαστικότερα αίτια αυτής της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας· καθώς και το κοινωνικό έδαφος που αποδείχθηκε “ξερά χόρτα” όταν πετάχτηκε το σπίρτο…. Η τρομοεκστρατεία μπορεί στη γερμανία να είναι πιο light από αλλού, αλλά αυτό οφείλεται μάλλον στο επίπεδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης εκεί, και στη θέση και τις προοπτικές του γερμανικού κεφάλαιου στον παγκόσμιο καταμερισμό… (Άλλωστε κινέζοι κρατικοί αξιωματούχοι έχουν εξομολογηθεί ότι την λογική και τις δυνατότητες των πενταετών πλάνων και των μεσοπρόθεσμων κρατικών σχεδιασμών για την καπιταλιστική αξιοποίηση τα έμαθαν απ’ τους γερμανούς…)

Ας αποκτηθεί ξανά η αντι-καπιταλιστική και αντι-κρατική συνείδηση που κάποτε χαρακτήριζε το γερμανικό κίνημα· κι ας μη γίνει κανένας «ήρωας»!

Ήρωες χρειάζονται τ’ αφεντικά – όχι εμείς!

(Η εκδίκηση της ιστορίας μέσα απ’ το γερμανικό, κρατικό χιούμορ: οι ίδιοι που στα μέρη μας φώναζαν “σηκωθείτε απ’ τους καναπέδες σας!” και “όλοι στους δρόμους!”, εδώ και μήνες φωνάζουν με το ίδιο πάθος “όλοι στα σπίτια μας!”, και “οι καναπέδες είναι το όπλο μας!”)

Μόσχα

Δευτέρα 16 Νοέμβρη. Οι δηλώσεις και οι απόψεις του ρωσικού γκουβέρνου είναι “κρατείστε τα μακριά απ’ τα παιδιά” για το ελλαδιστάν; Ποιός ξέρει; Θα άξιζε πάντως να διαβάσει κανείς την γραπτή απομαγνητοφώνηση μιας συνέντευξης πάνω από 2 ωρών που έδωσε προχτές σε ρώσους και μη δημοσιογράφους ο υπ.εξ. Sergey Lavrov. Είναι ξένο για τα ελληνικά καθεστωτικά ήθη (των πολιτικών βιτρινών και των δημοσιογράφων) αλλά ο Lavrov δίνει αναλυτικές απαντήσεις στις ερωτήσεις που του γίνονται· και επαφίεται ύστερα στον καθένα να τις ερμηνεύσει.

Το πιο ενδιαφέρον ζήτημα που εντοπίσαμε είναι ότι αφού η Μόσχα ανέλαβε «μονομερώς» (μαζί με την Άγκυρα αλλά χωρίς το Minsk group…) την υλοποίηση των αποφάσεων που είχε πάρει αυτό το Minsk group (με την υπογραφή και της Yerevan) πριν 25 χρόνια, δηλαδή την εκκένωση περιοχών του αζερμπαϊτζάν που κατείχε ο αρμενικός στρατός, αλλά τώρα πια με πόλεμο (στον οποίο δεν συμμετείχε αλλά τον οποίο σαφώς ευνόησε)· αφού επέβαλε «μονομερώς» (μαζί με την Άγκυρα αλλά χωρίς άλλους «διεθνείς παράγοντες») την εκεχειρία – μέσω – άμεσης κηδεμονίας στο λιβυκό πεδίο μάχης, θα μπορούσε να σκέφτεται κάποια ανάλογη διαχείριση και του «ουκρανικού προβλήματος». Ο Lavrov κατηγόρησε τα ευρωπαϊκά κράτη ότι δεν τιμούν τις υπογραφές τους σε συμφωνίες που αφορούν και την ρωσία· και είναι απίθανο να λέει ψέμματα. Ειδικότερα ανέφερε ότι το Βερολίνο και το Παρίσι έχουν προδώσει δυο φορές τέτοιες συμφωνίες σε ότι έχει σχέση με την ουκρανία. Την πρώτη τον Φεβρουάριο του 2014, όταν (πράγματι) υπογράφτηκε συμφωνία για εκλογές στην Ουκρανία, για να ακολουθήσει το πραξικόπημα των φασιστών («πλατεία maidan») με την αμερικανική υποστηρίξη (Pyatt, Nuland και σια…) απέναντι στο οποίο Παρίσι και Βερολίνο δεν έκαναν τίποτα· και τώρα με τον Zelensky (πρόεδρο στο Κίεβο) που θέλει να υπονομεύσει τις μεταγενέστερες «συμφωνίες του Minsk» (και πάλι η πρωτεύουσα της λευκορωσίας στον τίτλο…).

Πρακτικά ο Lavrov τονίζει ότι η Μόσχα δεν πρόκειται να συνεχίσει να εμπιστεύεται τους ευρωπαίους ή/και τους αμερικάνους «εταίρους» της… Μια κομψή έκφραση για το «βρισκόμαστε με τα όπλα παρά πόδας»… Στη δική μας αντίληψη αυτό σημαίνει ότι θα ενισχύσει τις συμμαχίες της που αποδεικνύονται πρακτικές, λειτουργικές και αποτελεσματικές και θα φέρνει, όπου και όπως μπορεί, το δυτικό μπλοκ (ή τα κομμάτια του) προ τετελεσμένων. Όπως έχει κάνει ήδη τρεις φορές: στο συριακό, στο λιβυκό και στο καυκασιανό πεδίο μάχης…

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει ο καθένας ότι πρόκειται για όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Και βρισκόμαστε μόνο στα τέλη του 2020, οπότε όσα έχουν ήδη γίνει φωτίζουν (κάπως αόριστα είναι αλήθεια, αλλά με συγκεκριμένη κατεύθυνση) εκείνα που θα ακολουθήσουν…

(φωτογραφία: Ο νυν αμερικάνος πρεσβευτής στην Αθήνα και η “fuck EU” Nuland κάνουν έναν γύρο θριάμβου στην πλατεία Maidan, στο κέντρο του Κιέβου… Τον Φλεβάρη του 2014. Έχουν περάσει 7 χρόνια από τότε, και ο λογαριασμός παραμένει ανοικτός…)

Οι ψεύτες “ειδικοί” 1

Κυριακή 8 Νοέμβρη. Οι τερατολόγοι ανά τον κόσμο έχουν κατηγορηθεί (και σωστά) για τις λίγο πολύ παλαβές ιδέες τους περί covid. Η πιο διάσημη απ’ αυτές είναι η συσχέτιση του covid με … τις κεραίες 5G – και μάλιστα σε πάμπολλα μέρη στα οποία τέτοιες κεραίες ΔΕΝ έχουν εγκατασταθεί ακόμα, ΔΕΝ υπάρχουν! Διακινούνται και άλλες λιγότερο διάσημες αλλά εξίσου πυροβολημένες ιδέες, όπως ότι «υπάρχει σχέδιο για την εξόντωση των ηλικιωμένων σ’ όλον τον πλανήτη» (αλλά η ασία και η αφρική εξαιρούνται;)· ή ότι ο ιός είναι «εξωγήινος» (!!! – η γη δεν έχει ιούς;)· ή ότι είναι ένα σχέδιο του Πεκίνου να εξοντώσει (ή να κατακτήσει…) τους δυτικούς (!!!). Ακόμα ακόμα ότι ο covid δεν υπάρχει – ως να μην υπάρχουν ιοί που έχουν πραγματική θνησιμότητα (χωρίς φαρμακευτικά «πειράματα» και «κοινές δεξαμενές!…) της τάξης μεγέθους της πραγματικής θνησιμότητας που προκαλεί ένας ιός γρίπης σε άτομα με ήδη επιβαρυμένη υγεία.

Αυτές οι τερατολογίες έχουν αποδειχθεί χρήσιμες· και έτσι συμβαίνει συχνά. Δημιούργησαν μια γενική σύγχιση που αξιοποιείται απ’ τους δημαγωγούς: έχουν φτιάξει μια ακόμα «κοινή δεξαμενή» όπου πετάνε σαν «συνωμοσιολογία» οποιαδήποτε κριτική αμφισβήτηση της τρομοεκστρατείας και, κυρίως, εκείνων που την μεθοδεύουν ολοφάνερα.

Σε κάθε περίπτωση οι τερατολόγοι «της βάσης» είναι ο εύκολος στόχος. Κανείς δεν κατηγόρησε τους ειδικούς για τις δικές τους tera τερατολογίες, τα δικά τους «επιστημονικά» ψέμματα, που έχουν συμβάλει τα μέγιστα τόσο στη διασπορά όσο και στο «πότισμα» του φόβου σε βάρος εκατοντάδων εκατομυρίων υποτελών. Πράγμα που σημαίνει ότι οι «κύριοι» και οι λακέδες τους, αυτοί που επικαλούνται έναν επιστημονικό τίτλο, μπορούν να κάνουν και να λένε ό,τι θέλουν, για όποιον λόγο θέλουν – ακόμα κι αν είναι πολύ χειρότεροι (και πολύ πιο επικίνδυνοι!) απ’ τον τελευταίο τερατολόγο της γειτονιάς…. Είναι η «επιστημονικη κοινότητα» διάολε – που σημαίνει ότι είναι «ιερή».

Μερικά απ’ αυτά τα «επιστημονικά» ψέμματα που κουκουλώθηκαν μια χαρά μέσα στο 2020 θυμίζουμε στη συνέχεια.

Ο covid είναι γενετικά κατασκευασμένος ιός… Στις 2 Φλεβάρη του 2020 (όταν ακόμα ο covid ήταν «κινεζικό πρόβλημα»…) εννέα ινδοί ειδικοί δημοσίευσαν μια έρευνα όπου υποστηρίζαν ότι βρήκαν στο RNA του ιού μεγάλα τμήματα απ’ τον ιό HIV. Πράγμα που σήμαινε (κατά την άποψή τους) ότι ο covid ήταν αποτέλεσμα γενετικού «πειράματος» για βιολογικό πόλεμο από τους κινέζους βιοτεχνολόγους του εργαστηρίου της Wuhan!

Αυτή η έρευνα στον επόμενο μήνα έφτασε σε αστρονομικά ύψη ανάγνωσης παγκόσμια… Εν τω μεταξύ οι ινδοί ερευνητές αναγκάστηκαν να την αποσύρουν, αφού κατηγορήθηκαν τεκμηριωμένα από άλλους (διεθνείς) συναδέλφους τους για κάτι ανάμεσα σε τραγικά ανεπαρκή τεκμηρίωση και παραχάραξη! Τα κίνητρά τους (κατά την δική μας γνώμη) ήταν ξεκάθαρα: σαν «ινδοί πατριώτες» στράφηκαν κατά του «εθνικού εχθρού» τους, του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου, προσπαθώντας να δείξουν «επιστημονικά» αυτό που αργότερα ειπώθηκε πολλές φορές απ’ το ψόφιο κουνάβι, ότι δηλαδή το Πεκίνο σκοτώνει τον πλανήτη!

Η έρευνα αποσύρθηκε, αλλά το δηλητήριο του φόβου έμεινε…

Χιλιάδες νεκροί στην Wuhan που κρύβονται απ’ το καθεστώς… Η διάσημη και υποτίθεται αυστηρή επιστημονική επιθεώρηση Lancet δημοσίευσε στις 24 Φλεβάρη τις «απο πρώτο χέρι αποκαλύψεις» δύο κινέζων νοσοκόμων για τις λαθροχειρίες του κινεζικού κράτους και για την τρομακτική θνησιμότητα του covid…. Σύντομα οι συγγραφείς αναγκάστηκαν να αποσύρουν το άρθρο τους όταν αποδείχθηκε ότι σ’ αυτό δεν υπήρχε τίποτα «από πρώτο χέρι», αλλά μόνο ανακύκλωση φημών.

Το άρθρο αποσύρθηκε, αλλά το δηλητήριο του φόβου (και του αντισινισμού) έμεινε…

Οι ασυμπτωματικοί μεταδίδουν… Ακόμα και ο όρος «ασυμπτωματικός» είναι πολύ πρόσφατη και πολύ δόλια εφεύρεση! Στις 30 Γενάρη η σοβαρή και προσεκτική υποτίθεται από επιστημονική άποψη αγγλική επιθεώρηση New England Journal of Medicine δημοσίευσε μια έκθεση που τεκμηρίωνε (υποτίθεται) την πρώτη ανίχνευση μετάδοσης του ιού από άτομο που δεν είχε συμπτώματα. Αποδείχθηκε τελικά ότι εκείνο το άτομο (μια γυναίκα κινεζικής καταγωγής στη γερμανία) ΕΙΧΕ συμπτώματα, αλλά κανείς δεν ασχολήθηκε να την ρωτήσει γι’ αυτά!..

Η «αποκάλυψη» ήταν ψεύτικη, αλλά άνοιξε το κεφάλαιο που χρειάζονταν οι τρομοκράτες για να «θανατοποιήσουν» όσους / όσες έχουν απλά κολλήσει (… αν έχουν κολλήσει). Το δηλητήριο του φόβου έμεινε…

Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της γης θα μολυνθεί… Στις 16 Φλεβάρη μια δημοσιογράφος ονόματι Jo Craven McGinty δημοσίευσε στην καθεστωτική Wall Street Journal την άποψη ότι από το 40% ως το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού θα μολυνθεί από τον covid. Αυτή η εκτίμησή της στηριζόταν στην ίδια άποψη 3 «ειδικών» ότι ο ρυθμός μεταδοτικότητας (το γνωστό R…) για τον covid κυμαίνεται μεταξύ 1,3 και 6,5· ένα εύρος εξαιρετικά τρομοκρατικό (αν συνοδευόταν με μεγάλη θνησιμότητα όσων «κολλούσαν»). Στις 3 Μάρτη οι ίδιοι ερευνητές τιτίβισαν μια αναθεωρημένη εκτίμησή τους, για το 20% έως το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού. Αργότερα παραδέχτηκαν ότι οι προβλέψεις τους είχαν στηριχτεί σε λάθος (ηλεκτρονικό) μοντέλο.

Η «πρόβλεψη» λειτούργησε σαν κλασσική psyop, που εν τω μεταξύ έγινε viral…Το δηλητήριο του φόβου έμεινε…

Μια σκοτώστρα μοτοσυκλέτα με οδηγό τον covid… Στις 2 Ιούλη η υποτιθέμενα πάντα σοβαρή και επιστημονικά αυστηρή επιθέωρηση Lancet δημοσίευσε την έρευνα 18 «ειδικών» που συνέδεε την (παιδική) αρρώστια kawasaki με τον τσαχπίνη. Η έρευνα είχε γίνει σ’ ένα νοσοκομείο παίδων στο Παρίσι, του οποίου τα στοιχεία μιας 15ετίας ξαναζυγίστηκαν και ξαναταξινομήθηκαν.

Η kawasaki (το όνομα προέρχεται απ’ τον ιάπωνα Tomisaku Kawasaki που την περιέγραψε σαν διακριτή αρρώστια το 1967…) είναι μια πολύ σπάνια παιδική (μέχρι 5 χρονών) αρρώστια άγνωστης αιτιολογίας. Έχει (αναλογικά) περισσότερα κρούσματα στην ιαπωνία από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Τι έκαναν λοιπόν οι καπάτσοι επιστήμονες / ερευνητές για να κερδίσουν την δημοσιότητα που επεδίωκαν (μια δημοσιότητα που ήταν εξαιρετικά έντονη); Ισχυρίστηκαν ότι μπορεί να υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στην kawasaki και στον covid-19 επειδή αυτός ο τελευταίος ήταν που κυκλοφορούσε έντονα στην πιάτσα την περασμένη Άνοιξη!!! Έτσι, χύμα!!! Καμμία οργανική συσχέτιση μιας αρρώστιας – με – άγνωστη – αιτία με τον covid! Απλά μια στατιστική πιθανολόγηση, τραβηγμένη απ’ τα μαλιά!

Παρά την αρχικά έντονη δημοσιότητα, η έρευνα και τα τρομακτικά «συμπεράσματά» της ξεχάστηκαν λίγο καιρό μετά, για προφανείς λόγους: με τέτοιον «επιστημονικό» τρόπο μπορεί να συσχετιστεί με τον kawasaki ακόμα και μια καλή χρονιά της Paris Saint Germain!…

Τι ήταν όμως αυτό που έκανε εκείνη την “έρευνα” να ταιριάζει στις ανάγκες της τρομοεκστρατείας δίνοντας στους “ερευνητές επιστήμονες” τα 5 λεπτά δημοσιότητας που επεδίωκαν; Ως εκείνη την στιγμή (τέλη Ιούνη) ήταν γενικά παραδεκτό ότι τα παιδιά δεν αρρωσταίνουν απ’ τον covid (τον κρατάνε σαν γόμωση για να γίνουν «υγιειονομικές βόμβες» και να σκοτώσουν τους παπούδες τους…) Μια «επιστημονική αποκάλυψη» που θα υποστηρίζε πως όχι μόνο μπορεί να αρρωστήσουν αλλά μπορεί να πάθουν αυτήν την φρικτή και εξωτική kawasaki εξαιτίας του covid ήταν ό,τι χρειαζόταν! Ποιός φόβος είναι πιο διαβρωτικός και κατασταλτικός απ’ το φόβο ότι μπορεί να αρρωστήσει σοβαρά το παιδί σου;

Η kawasaki σαν εκδίκηση του covid στα πρωτοκοσμικά παιδάκια αποσύρθηκε γρήγορα απ’ την δημοσιότητα… Το δηλητήριο του φόβου έμεινε…

(φωτογραφία επάνω: Αρχές Απρίλη 2020, στη γερμανία…)

Ο covid και το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» 2

Τετάρτη 4 Νοέμβρη. Πριν κάνουν αυτό το χαρακίρι (εε;;;) φαίνεται πως κάποια αφεντικά έχουν την πρόνοια να κάνουν δοκιμές και πειράματα. Μην αρχίσουν να αυτομαχαιρώνονται και τελικά δεν πεθάνουν, ε;

Να, για παράδειγμα, το γερμανικό κράτος. Απ’ τον περασμένο Σεπτέμβρη (στο πρώτο μετά covid έτος) ξεκίνησε ένα καλά σχεδιασμένο πείραμα: για 3 χρόνια 120 άτομα θα παίρνουν 1200 ευρώ τον μήνα, χωρίς προϋποθέσεις. Στη διάρκεια αυτής της τριετίας, έγραφε το καθεστωτικό spiegel στις 26 Αυγούστου:

… Αυτά τα 120 άτομα θα παρακολουθούνται στενά και θα απαντούν συχνά σε ερωτήσεις, όπως θα συμβαίνει και με τα 1380 άτομα της ομάδας ελέγχου, που δεν θα πληρώνονται.

Η ελπίδα είναι ότι αυτή η μελέτη θα παράξει επιστημονικά θεμελιωμένη γνώση για το πως η συμπεριφορά και οι προθέσεις των ανθρώπων αλλάζουν όταν παίρνουν τακτικά χρήματα χωρίς προϋποθέσεις. Θα τεμπελιάσουν ή θα είναι δημιουργικοί; Θα δουλεύουν λιγότερο ή θα εγκαταλείψουν εντελώς τις δουλειές τους; Θα χρησιμοποιούν αυτά τα επιπλέον χρήματα μόνο για πάρτη τους ή θα εμπλακούν περισσότερο σε εθελοντικές εργασίες;

Θα το πούμε διαφορετικά, με τα δικά μας λόγια: πώς συμπεριφέρεται ο Εαυτός – Κεφάλαιο όταν το «Κεφάλαιο – του – Εαυτού» ποσοτικοποιείται και γίνεται αντικείμενο minimum χρηματικής εγγύησης απ’ την μεριά του (καπιταλιστικού) κράτους; Πώς συμπεριφέρεται όταν “κοστολογείται σε χρήμα καθ’ εαυτό“, όχι σαν “παραγωγική δύναμη” αλλά σαν “υποδομή”; Παράδοξο ή όχι, αλλά η «επαναστατική πρόταση» να «καταργηθεί» η μισθωτή σκλαβιά και, ταυτόχρονα, να πληρώνει το κράτος τους μισθωτούς χωρίς να παράγουν (λόγω covid φυσικά) είναι μια συνεστραμμένη εκδοχή του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος». Εντυπωσιακό: μισθός χωρίς εργασία (άρα χωρίς εκμετάλλευση, υπεραξία, ενσωμάτωσή της στη μορφή εμπόρευμα, και πραγματοποίησή της στην αγορά); Ή το αφεντικό τρελλάθηκε ή κάτι άλλο συμβαίνει…

(Μήπως ταυτόχρονα έχει γενικευτεί το “εργασία χωρίς μισθό”;)

Θανατόμετρο 2

Παρασκευή 30 Οκτώβρη. Το πρώτο που θα άξιζε προσοχή (και πράγματι τράβηξε την προσοχή μερικών ανήσυχων ερευνητικών μυαλών) ήταν πως την περασμένη άνοιξη στο βέλγιο, στη γαλλία, στην ιταλία, στην ισπανία (πολύ έντονα), στην ελβετία και στην αγγλία προέκυψε ταυτόχρονα και μόνο για 2 ή 3 εβδομάδες του Απρίλη, μια απότομη αύξηση των νεκρών που χρεώνονταν στον covid. Με μικρή χρονική καθυστέρηση το ίδιο συνέβη και στις ηπα. Αντίθετα κάτι τέτοιο δεν έγινε στην γερμανία, στην αυστρία και στην πορτογαλία.

Μια τέτοια απότομη “άνοδος και πτώση” των τέτοιων θανάτων δεν μπορεί να εξηγηθεί “ιο-λογικά” – δεν “συμπεριφέρονται” έτσι οι ιοί, ακόμα και οι πολύ πιο φονικοί απ’ τον covid 19. (Εννοείται ότι αυτές οι γρήγορες «αυξήσεις» θανάτων τόνωσαν την τρομοεκστρατεία· συνεπώς από ιδεολογική, δημαγωγική άποψη ήταν ευπρόσδεκτες για τους τρομοκράτες…)

Ακολουθώντας οι συγκεκριμένοι ερευνητές προσεκτικά, χώρα – χώρα, τις ημερομηνίες, το τι συνέβη χωριστά σε κάθε μία, καθώς και τις επίσημες (καταγεγραμμένες) δηλώσεις, προέκυψε η αιτία αυτής της ανεξήγητης αύξησης των νεκρών: εκτεταμένες «δοκιμές» κοκτέιλ διάφορων φαρμάκων, και μάλιστα έξω απ’ την χρήση για την οποία είχαν κατασκευαστεί!

Για παράδειγμα (ένα απ’ τα πολλά, δεν θα κουράσουμε…), ο νευρολόγος Francesco Alberti, πρόεδρος του ιατρικού συλλόγου της Imperia (επαρχία στην ιταλική Λιγουρία, στα σύνορα με την γαλλία) δήλωνε στον γαλλικό ρ/σ france culture στις αρχές του περασμένου Απρίλη:

… Κάνουμε πολλά πειράματα και δοκιμές… Αν ο ασθενής έχει μόνο πυρετό που δεν κρατάει πάνω από 4 ή 5 ημέρες, συνταγογραφούμε παρακεταμόλη. Πέρα απ’ αυτήν, χρησιμοποιούμε αντιμικροβιακά για να μειώσουμε την εξέλιξη της αρρώστιας: αυτό που χρησιμοποιούμε συνήθως είναι η υδροξυλοχλωροκίνη (εμπορικό όνομα Plaquenil) σε συνδυασμό με ένα αντιβιοτικό, την αζυθρομικίνη, επειδή έχουμε κατά νου ότι η υδροχλωροκίνη μπορεί να προκαλέσει καρδιακές αρρυθμίες. Δίνουμε επίσης και άλλα αντι-ιικά όπως το remdesivir και το favipiravir. Αν υπάρχει πρόβλημα ανοσοποιητικής αντίδρασης, πειραματιζόμαστε επίσης με το tocilizumab, ένα ανοσολογικό φάρμακο που συνήθως χρησιμοποιείται σε προβλήματα ρευματισμών… Δεν υπάρχει κανένα θεραπευτικό πρωτόκολλο. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούμε είναι «off label», δηλαδή τα χρησιμοποιούμε έξω απ’ τις ενδείξεις τους. Το υπουργείο υγείας και ο ιταλικός φαρμακευτικός οργανισμός μας έχουν δώσει το δικαίωμα να τα χρησιμοποιούμε, ακόμα κι αν έχουν κατασκευαστεί για άλλες ασθένειες…

Φαίνεται «καλή πρόθεση»; Δεν είναι. Τα περισσότερα απ’ αυτά τα φάρμακα είναι τοξικά και έχουν σοβαρές έως θανατηφόρες παρενέργειες ακόμα και μόνα τους, ειδικά αν χορηγηθούν σε υψηλές δόσεις και χωρίς να υπάρχει το πρόβλημα για το οποίο φτιάχτηκαν. Πολύ χειρότερα είναι τα πράγματα αν χορηγούνται σε συνδυασμό (με άγνωστο πολλαπλασιασμό των παρενέργειων). Και είναι εγκληματικά αν χορηγούνται σε ανθρώπους με ήδη επιβαρυμένη υγεία.

Στην ισπανία, η agencia espanola de medicamentos y productos sanitarios άρχισε την ευρεία διανομή υδροξυλοχλωροκίνης και της ακόμα πιο τοξικής εκδοχής της, της χλωροκίνης, στα νοσοκομεία, απ’ τις 16 Μάρτη, για «πειράματα» – με την έγκριση της αρμόδιας ισπανικής αρχής. Ο Miquel Barcelo, γιατρός σε νοσοκομείο της Cerdanya, 150 χιλιόμετρα βόρεια της Βαρκελώνης και δίπλα απ’ τα γαλλοϊσπανικά σύνορα, είπε στο france culture στις αρχές του Απρίλη:

… Υπάρχει λίγο πολύ ριψοκίνδυνη συμπεριφορά σε σχέση με αυτό το φάρμακο (την υδροξυλοχλωροκίνη)… Υπάρχουν πολλοί ασθενείς στις εντατικές και πολλοί θάνατοι στο νοσοκομείο μας σε σχέση με τον Occitania (ακριβώς απέναντι, στη γαλλική πλευρά των συνόρων). Οι γιατροί λένε: πρέπει να κάνουμε κάτι…

Στη γερμανία, αντίθετα, η πλειονότητα των γιατρών δεν μπήκε σ’ αυτόν τον «πειραματικό» χορό. Στις 20 Μάρτη ο Claus Kohnlein, γιατρός και ειδικός στον HIV και στις εσωτερικές μολύνσεις, ανάρτησε ένα video στο youtube όπου έκανε κριτική στην «πειραματική» χρήση τοξικών φαρμάκων – είχε 900.000 views σε λίγες ημέρες. Σε ένα γράμμα του στην ιατρική επιθεώρηση Arzteblatt αργότερα, σημείωνε: …Ένας βασικός λόγος που στη γερμανία τα πήγαμε καλά ήταν ότι ως προς τους θεραπευτικούς χειρισμούς είμασταν συγκρατημένοι απ’ την αρχή, και εξαιτίας των κακών εμπειριών της ιταλίας, της ισπανίας, της γαλλίας και της αγγλίας πολύ δύσκολα χορηγούσαμε οποιοδήποτε αντι-ιικό που αναστέλει την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

“Θεραπευτικοί χειρισμοί”: άγνωστες λέξεις και άγνωστη έννοια μέσα στο carpet bombing που έχει παράξει ένα μαζικό παραλήρημα πότε για νεκρούς και πότε για κρούσματα. Κι αυτό παρότι είναι διεθνώς γνωστό εδώ και δεκαετίες ότι οι γιατροί συνταγογραφούν φάρμακα για την πάθηση της ειδικότητάς τους (συχνά δωροδοκούμενοι απ’ τις φαρμακοβιομηχανίες…) αγνοώντας τι άλλα φάρμακα για άλλες παθήσεις παίρνουν οι ασθενείς τους, και τι συνέπειες έχουν οι χημικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους. (Θα προσθέταμε: αγωγή που αναστέλει την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς την ώρα που το χρειάζεται περισσότερο από ποτέ; Παράξενη αντίληψη για την “θεραπεία”…)

Πράγμα που σημαίνει ότι ενώ, τελικά, θα έπρεπε να είναι προ πολλού κοινωνική απαίτηση η «αποφαρμακοποίηση» των θεραπειών, η τρομοεκστρατεία με σημαία τον covid 19 τη νομιμοποίησε ως τα έσχατα όριά της: η «πολυφαρμακία», και μάλιστα σαν επιλογή των γιατρών, σκοτώνει, και σκοτώνει μαζικά! Κι αυτό μας λένε ότι πρέπει να εκλαμβάνεται σαν «απόδειξη» της φονικότητας του covid και όχι σαν απόδειξη της φονικότητας μιας mainstream «θεραπευτικής τακτικής» που είναι χημική, τοξική και φονική ακόμα και στους «καλούς καιρούς»!

Άλλη μια σύγκρουση

Τετάρτη 7 Οκτώβρη. Το παρακάτω video αξίζει να το δείτε, παρά την σχετικά μεγάλη διάρκειά του (49 λεπτά) και την γλώσσα του ομιλητή (αγγλικά). Ο Reiner Fuellmich, δικηγόρος ειδικευμένος στις αστικές διαφορές, με επαγγελματική καριέρα στη γερμανία και στην Καλιφόρνια, συστήνεται σαν «φονιάς των ισχυρών». Έχει δικάσει (προφανώς όχι μόνος του) την Deutsche Bank, την Volkswagen (για τους κινητήρες πετρελαίου και τις εκπομπές τους) και την Kuehne + Nagel, μια μεγάλη ναυτιλιακή εταιρεία (την μεγαλύτερη στον κόσμο;).

Μαζί με άλλους τρεις δικηγόρους έφτιαξε μια νομική επιτροπή έρευνας για τα μέτρα της τρομοεκστρατείας. Αυτή η επιτροπή πρόκειται να στραφεί εναντίον της γερμανικής κυβέρνησης και των «ειδικών» της, της γερμανικής ιεράς συνόδου υγείας, που έχει για αρχιερέα τον συζητήσιμο (ως προς το για ποιούς δουλεύει…) κύριο Drosten. Κατά τα λεγόμενά του Fuellmich παρόμοιες επιτροπές έχουν συσταθεί σε διάφορα κράτη, δυτικά / πρωτοκοσμικά και όχι μόνο. Και ετοιμάζονται να προσάγουν κυβερνήσεις και “ειδικούς” με την κατηγορία των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.

Για την γερμανική επιτροπή (και τον Fuelmich) το κέντρο αυτής της νομικής αντι-εκστρατείας είναι τα τεστ PCR και τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών και των τεχνολογικών εταιρειών. To συγκεκριμένο PCR «ανίχνευσης του covid-19» είναι δημιούργημα του Drosten, και έχουμε ήδη γράψει για τις όλο και πιο πυκνές καταγγελίες ότι είναι από «ύποπτο» έως άχρηστο από υγιεινομική άποψη· υπερόπλο όμως από πολιτική. Αν αυτό γίνει δεκτό από κάποιο δικαστήριο, τότε αφενός καταρρέει ο πυλώνας της τρομοεκστρατείας (τα «κρούσματα» και ο «κίνδυνος της μόλυνσης») αφετέρου (ο Fuellmich υποστηρίζει) θα αποδειχθεί η δολιότητα και της χρήσης του και της τρομοεκστρατείας.

Ο Fuellmich δεν είναι εργάτης! Είναι μεγαλοδικηγόρος ειδικευμένος σε αστικές διαφορές και αποζημιώσεις με πολλά μηδενικά. Εκφράζει (ή αντιπροσωπεύει) μια σύγκρουση στο εποικοδόμημα των δυτικών καπιταλιστικών κοινωνιών σε σχέση με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Αυτή η σύγκρουση έχει στον ορίζοντά της το θέμα της «κινεζοποίησης» των δυτικών καπιταλισμών· ένα θέμα που κανονικά η δική μας τάξη θα έπρεπε να παίζει στα δάκτυλα… αν δεν ήταν απασχολημένη με ασήμαντα ή τόσο φοβισμένη, μικροαστικοποιημένη και αυτο-ακρωτηριασμένη ώστε να την σέρνουν απ’ τη μύτη διάφοροι αδίστακτοι.

Η πλευρά του έχει όχι μόνο επιχειρήματα ή/και αποδείξεις, αλλά και κάποια «εσωτερικά έγγραφα» του γερμανικού κράτους, που αφήνουν ανοικτή την ερμηνεία ότι ήξεραν πως οι απαγορεύσεις δεν ήταν απαραίτητες. Και είναι πιθανό πως ανάλογα συμβαίνουν σε άλλα κράτη (όχι στο ελλαδιστάν, ας μην ανησυχούν οι ντόπιοι caradinieri!) όπου η υπεράσπιση των δυτικών συνταγμάτων και των προβλέψεών τους για ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα επανακάμπτει – αφού πια είναι σαφές ότι την περασμένη άνοιξη ξεκίνησε τεράστια επιχείρηση παραπληροφόρησης / psyop (αυτό που έχουμε ονομάσει δημαγωγικό carpet bombing) με σκοπό όχι βέβαια την δημόσια υγεία αλλά την κερδοφορία συγκεκριμένων κλάδων.

Δεν μπορούμε παρά να παρακολουθήσουμε αυτές τις εξελίξεις. Και να τις ερμηνεύσουμε την κατάλληλη στιγμή.

(Το βιβλίο που προφανώς καθόλου τυχαία έχει ο Fuellmich σαν φόντο στην βιβλιοθήκη του είναι του αμερικάνου δικηγόρου Gerry Spence. Ο Spence είναι διάσημος στις ηπα για διάφορες υποθέσεις που ανέλαβε. Έχει φτιάξει ένα μη κερδοσκοπικό κολλέγιο για δικηγόρους και εισαγγελείς, για την εκπαίδευσή τους (όπως δηλώνεται) ενάντια στην επιχειρηματική και κυβερνητική καταπίεση, και για τη νομική υποστηρίξη εκείνων που περιγράφονται σαν οι φτωχοί, οι κτυπημένοι, οι ξεχασμένοι, εκείνοι που δεν έχουν φωνή, που δεν έχουν τρόπο να αμυνθούν, εκείνοι που ζουν καταδικασμένοι… )