4ος παγκόσμιος πόλεμος*

Αυτός είναι ο χάρτης των κρατών που έχουν επιβάλει «κυρώσεις» και λοιπές τιμωρίες στη Μόσχα… Τα πράσινα και σκούρα πράσινα. Δεν το λες και γενική κατακραυγή, απομόνωση, ή κάτι τέτοιο – έτσι δεν είναι;

Δευτέρα 18 Απρίλη>> Δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο σε πολέμους «διεθνούς ενδιαφέροντος» κράτη και αφεντικά που δεν εμπλέκονται άμεσα να τροφοδοτούν με όπλα, «συμβούλους», ακόμα και μισθοφόρους την μία ή την άλλη πλευρά. Υπάρχει όμως μια κάποια διαβάθμιση στο αν τα αντίστοιχα κράτη θέλουν (ή δεν θέλουν) αυτό να φαίνεται. Για παράδειγμα υπάρχει πάντα η δυνατότητα των «επίσημων αρνήσεων» της τροφοδοσίας∙ κι αυτό επειδή πρέπει να κρατηθούν κάποια προσχήματα σε σχέση με τις επιδιωκόμενες ή αναμενόμενες εξελίξεις…

Το γεγονός ότι στο ουκρανικό πεδίο μάχης μια σειρά κρατών / μελών του νατο τροφοδοτούν ανοικτά (έως διαφημίζουν τις ενέργειές του) το καθεστώς του Κιέβου σε όπλα και διάφορα πολεμικά μέσα με επιχείρημα μια πασίγνωστη «διπλή ηθική», σημαίνει πως όχι απλά συμμετέχουν αλλά και ότι επιδεικνύουν την συμμετοχή τους στον πόλεμο εκεί. Έμμεση συμμετοχή (ως τώρα)∙ αλλά καθαρή συμμετοχή! Συνεπώς αυτός ο πόλεμος αποδεικνύεται ακόμα πιο κρίσιμος από άλλους που έχουν προηγηθεί την τελευταία 20ετία, και έχει γίνει ήδη ανοικτά διεθνής, μιλώντας για την στενά στρατιωτική πλευρά του. Αν συμπεριληφθούν και οι υπόλοιπες συνέπειες (οικονομική, πολιτική) τότε είναι παγκόσμιος – όσο κι αν αυτό δεν αρέσει σε διάφορους.

Μια σύγκριση για να γίνει ξεκάθαρη η θέση μας. Σ’ αυτό που ονομάστηκε «πόλεμος στη γιουγκοσλαβία» το πρώτο μισό της δεκαετίας του ‘90 (η επίθεση κυρίως του σερβικού εθνικισμού / ιμπεριαλισμού και, σε δεύτερο χρόνο του κροατικού εναντίον των τυπικά μουσουλμάνων της βοσνίας έτσι ώστε να μην δημιουργηθεί «μουσουλμανικό κράτος» στην ευρώπη…), οι ευρωπαϊκοί ιμπεριαλισμοί ΔΕΝ τροφοδότησαν ανοικτά με όπλα, συμβούλους ή μισθοφόρους καμία πλευρά. (Το ελληνικό κράτος τροφοδοτούσε κυρίως με πυρομαχικά και μισθοφόρους τους «αδελφούς σέρβους», αλλά αυτό γινόταν «ανεπίσημα» και μέσω λαθρεμπορίου). Επιπλέον επιβλήθηκαν ασήμαντες «κυρώσεις» σε βάρος του Βελιγραδίου αν ληφθεί υπόψη ότι οι σερβοφασίστες πολιορκούσαν και σκότωσαν στο Sarajevo, σε παγκόσμια θέα, επί 4 συνεχόμενα χρόνια, χωρίς διακοπή, απ’ την άνοιξη του 1992 ως το φθινόπωρο του 1995. Δέκα χιλιάδες άμαχοι δολοφονήθηκαν μόνο στο πολιορκούμενο Sarajevo, με την παρουσία και τις ευλογίες «κυανόκρανων» του οηε, αφού αυτό το μαζικό έγκλημα ήταν αποδεκτό, και μάλιστα επιδιωκόμενο απ’ τους «ειρηνοποιούς» χωρίς όμως να λερώσουν τα χέρια ή το image τους (για να μην μιλήσουμε για τις σφαγές στη Σρεμπρένιτσα και αλλού…) Οι ευρωπαϊκοί ιμπεριαλισμοί εμφανίζονταν δημόσια σαν φίλοι-της-ειρήνης, αν και είναι γνωστό (ήταν ήδη από τότε γνωστό…) ότι Λονδίνο, Ουάσιγκτον, Παρίσι και Μόσχα στήριζαν διακριτικά το καθεστώς Μιλόσεβιτς για όσα χρόνια χρειαζόταν, εναντίον της πιθανότητας η μόλις ενοποιημένη γερμανία να «κατέβει» στα δυτικά βαλκάνια. (Χάρη στις άοκνες προσπάθειες αυτού του καθεστώτος το 1999 «κατέβηκε» στα δυτικά βαλκάνια η Ουάσιγκτον ανοικτά και στρατιωτικά, στήνοντας στρατόπεδα και βάσεις σε διάφορα σημεία: υποτίθεται ότι υπερασπιζόταν τους κοσοβάρους, αλλά ποιος είναι αφελής;;)

Καμία σχέση με αυτό που συμβαίνει τώρα στο ουκρανικό πεδίο μάχης! Δεν υπάρχουν καν προσχήματα για να κρατηθούν… Κι αν για τον αμερικανικό και τον αγγλικό ιμπεριαλισμό τα πράγματα είναι ξεκάθαρα (πολεμούν κατά της Μόσχας και του ευρασιατικού project με πρόθυμο «εργολάβο» το ουκρανικό καθεστώς και το φασισταριό του) για τους ευρωπαϊκούς ιμπεριαλισμούς η μόνη διαφοροποίηση (αν πρέπει να σημειώσουμε κάποια…) είναι στο είδος των όπλων που προσπαθούν να στείλουν∙ και στο αν οι εταιρείες τους θα παραδεχτούν ανοικτά ή όχι ότι αγοράζουν ρωσικούς υδρογονάνθρακες με τους όρους που έχει βάλει η Μόσχα… Χωρίς περιστροφές: δεν υπάρχουν «ειρηνοποιοί» στα ευρωπαϊκά καθεστώτα, ούτε για τα μάτια του κόσμου! Υπάρχουν μόνο πολεμοκάπηλοι!! Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τα περισσότερα κράτη στην ευρώπη συμμετέχουν σ’ αυτόν τον παγκόσμιο πόλεμο. Και το εννοούν!

(Να το ξαναπούμε: αν τα ευρωπαϊκά κράτη “αγαπούσαν την ειρήνη” είχαν στη διάθεσή τους 8 ολόκληρα χρόνια για να μαζέψουν το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου, αναγκάζοντάς το να συμμορφωθεί με τις συμφωνίες που είχαν υπογράψει οι ίδιες οι δικές του οι πολιτικές βιτρίνες!! Πώς θα το έκαναν αυτό; Χμμμμ… Ας πούμε επιβάλλοντας “αυστηρές κυρώσεις” – αυτό που κάνουν τώρα κατά της Μόσχας… Οκτώ ολόκληρα χρόνια είναι πολλά για να δείξει ένα κράτος που “αγαπάει την δημοκρατία και την ελευθερία” τι θέλει πραγματικά… Ακόμα κι αν αυτό δεν βολεύει “συμμάχους” όπως η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο… ή η Βαρσοβία…)

Για το είδος των ευρωπαϊκών (αλλά και αγγλικών / αμερικανικών) πολιτικών βιτρινών που διαχειρίζονται αυτήν την απόφαση, θα μπορούσε κάποιος να πει πολλά∙ και να περιγελάσει ακόμα περισσότερο. Αν η θεωρούμενη «πιο σοβαρή» είναι ο βασιλιάς Macron, τότε… Δείτε, για παράδειγμα, δύο στιγμιότυπα της αγαπημένης μας κυρίας Ursula η οποία, μην το ξεχνάτε, αφού πέρασε από διάφορες light υπουργικές καρέκλες φτάνοντας εν τέλει να είναι υπ.αμ. του γερμανικού κράτους / κεφάλαιου απ’ το 2013 ως το 2019, τώρα επαγγέλλεται την «πρόεδρο της ε.ε.»…. Ουάου!

Το πρώτο είναι από «συγκέντρωση χρημάτων για την ουκρανία», το δεύτερο είναι απ’ την Bucha. (Τι πίνουν τα ευρω-επιτελεία;)


Μπορεί (και πρέπει) κάποιος να αναρωτηθεί: σε ποια κατάσταση βρίσκονται οι ευρωπαϊκοί καπιταλισμοί ώστε απ’ την μια να έχουν τέτοιου είδους και στάθμης πολιτικούς εκπροσώπους και, απ’ την άλλη, να συμμετέχουν καθαρά (έστω μέσω εργολάβων ως τώρα) στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο; Έχουν ενιαία συμφέροντα ανά εθνική σημαία ή υπάρχουν αντιθέσεις μεταξύ των αφεντικών κάθε ευρωπαϊκού έθνους / κράτους; Για να το πούμε διαφορετικά: ποια ευρωπαϊκά αφεντικά θέλουν αυτήν την ως τώρα «θερμή» (έστω και έμμεση) συμμετοχή στον εξελισσόμενο 4ο παγκόσμιο πόλεμο; Ποιά αφεντικά την αξιοποιούν;

Και μόνο το γεγονός ότι κάνουμε τέτοιες ανίερες ερωτήσεις μας κάνει (ξανά και ξανά) «αιρετικούς» – για να μην πούμε τίποτα χειρότερο! Το ξέρετε όμως: δεν χωράμε στην βάρβαρη κοινοτοπία και στην διάχυτη α-νοησία της εποχής.

(* Καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει ένα πρόβλημα, που εμφανίζεται σα ζήτημα αρίθμησης, στο ότι μιλάμε για 4ο και όχι για 3ο παγκόσμιο πόλεμο όπως υποστηρίζει ο κυρίαρχος ιστορικισμός. Κατά την εργατική άποψή μας ο λεγόμενος «ψυχρός» ήταν τέτοιος μόνο για τα εδάφη των πρωτοκοσμικών κρατών / καπιταλισμών, ένα μικρό γεωγραφικά τμήμα του πλανήτη. Έγινε όμως με πολύ αίμα σ’ όλο τον υπόλοιπο πλανήτη, απ’ την κορέα, το βιετνάμ, το αλγέρι και την παλαιστίνη, ως τις σφαγές στην αφρική και στη λατινική αμερική, τις χούντες, τα πραξικοπήματα, τις ένοπλες απελευθερωτικές επαναστάσεις… Πράγμα που σημαίνει ότι θεωρούμε την κυρίαρχη αρίθμηση των παγκόσμιων πολέμων ρατσιστική, «λευκοκεντρική», «οριενταλιστική».

Για να κάνουμε την προσβολή μας κατά της κυρίαρχης ιδεολογίας ακόμα χειρότερη: ο 3ος παγκόσμιος ξεκίνησε πριν καν τελειώσει ο 2ος, σ’ αυτά εδώ τα μέρη! Ονομάστηκε βέβαια «εμφύλιος», λες και η ενεργή στρατιωτική συμμετοχή σ’ αυτόν τον «εμφύλιο» του Λονδίνου και στη συνέχεια της Ουάσιγκτον, και η όποια υποστήριξη στον δημοκρατικό στρατό απ’ το Βελιγράδι και τα Τίρανα, δεν ήταν με κανένα τρόπο προανάκρουσμα, «εισαγωγή» σε όσα ακολούθησαν σ’ όλο τον πλανήτη… Λες και δεν ήταν το ίδιο κάθαρμα (ο Τσώρτσιλ…) που είχε κεντρικό ρόλο τόσο στον «εμφύλιο» εδώ όσο και την θεωρητικοποίηση του 3ου παγκόσμιου μέσα απ’ την έννοια «σιδηρούν παραπέτασμα»…

Όχι λοιπόν! Δεν περιμένουμε τον βομβαρδισμό της Μόσχας, της Ουάσιγκτον, του Πεκίνου ή του Λονδίνου για να χαρακτηρίσουμε την στρατιωτική όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού «παγκόσμιο πόλεμο»! Μας αρκεί η μάχη της Αθήνας το ‘44… Μας αρκεί η πολιορκία του Sarajevo, η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η εισβολή στη Βαγδάτη και η κατοχή του ιράκ, η κατοχή της Καμπούλ, η κατάσχεση του χρυσού του Καράκας, οι «κυρώσεις» εδώ κι εκεί, ο νατοϊκός εξοπλισμός του Κιέβου, ο πόλεμος στην υεμένη… Και τόσα άλλα…)

Διαδοχικές «κρίσεις»

Δευτέρα 18 Απρίλη>> Ποια είναι λοιπόν τα καπιταλιστικά συμφέροντα στην ευρώπη που ευνοούν, στηρίζουν, προωθούν αυτήν την έμμεση αλλά ανοικτή συμμετοχή στο ουκρανικό πεδίο μάχης, άρα (λαμβάνοντας υπόψη το ζήτημα στην ευρύτητά του) στη «θέρμανση» του 4ου παγκόσμιου πολέμου;

Η ασταμάτητη μηχανή δεν μπορεί να δώσει τώρα μια συνεκτική, τεκμηριωμένη απάντηση! Ψάχνει, ερευνά φιλότιμα, όπως οφείλει να κάνει – αλλά δεν έχει ακόμα όλα τα στοιχεία που χρειάζονται. Ωστόσο μπορεί (και πρέπει) να υποδείξει την συγκυρία και τις δυσοίωνες ομοιότητες ανάμεσα σε ορισμένες «παρενέργειες» (;) της ευρωπαϊκής συμμετοχής και στην πολύ πρόσφατη και εξελισσόμενη υγιεινιστική τρομοεκστρατεία.

Δείτε ξανά τον χάρτη των κρατών που «τιμωρούν» το ρωσικό καθεστώς∙ είναι τα ίδια (ή σχεδόν) που τροφοδοτούν το Κίεβο. Πρόκειται (ολοφάνερα) για μια στενά, πολύ στενά «δυτική στάση» (οι τιμωρίες) και, κατά συνέπεια, μια σειρά προβλήματα που προκύπτουν απ’ αυτές (τις τιμωρίες) είναι στενά, πολύ στενά, «δυτικής κατασκευής». Για να το πούμε αλλιώς: αν αυτή τη στιγμή, εξαιτίας όχι του πολέμου στο ουκρανικό πεδίο μάχης αυτού καθ’ αυτού αλλά της συμμετοχής των ευρωπαϊκών πολιτικών βιτρινών σ’ αυτό, υπάρχει μια «κρίση ενέργειας» ή/και μια «κρίση τροφίμων», αυτές είτε έχουν δυτικές καταβολές (είναι «δυτικογενείς») είτε είναι δυτικά προβλήματα.

Τι θα λέγατε τώρα αν υποστηρίζαμε ότι:

Διαβάστε τη συνέχεια »

Το πνεύμα του Rapallo

Δευτέρα 18 Απρίλη>> Ένα φάντασμα πλανιέται εδώ και έναν αιώνα πάνω απ’ την ευρώπη, με ιδιαίτερες πυκνώσεις και εντάσεις σε διάφορες ιστορικές περιόδους, ένα φάντασμα που προκαλεί εφιάλτες στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στην Ουάσιγκτον – κι αυτό δεν είναι πια ο κομμουνισμός. Είναι οι σχέσεις ανάμεσα στο Βερολίνο (και ένα καλό κομμάτι της δυτικής ευρώπης) και στη Μόσχα…

Κάποιοι το θυμούνται – και θα ήθελαν να το γιορτάσουν. Άλλοι το θυμούνται και μελαγχολούν. Τέλος κάποιοι ακόμα όχι απλά το ξορκίζουν αλλά το πολεμούν με κάθε τρόπο∙ αυτήν την περίοδο «μέχρι τον τελευταίο ουκρανό»….

Πριν ακριβώς έναν αιώνα, τέτοιες ημέρες, στις 16 Απρίλη του 1922, σ’ ένα ακριβό ξενοδοχείο μιας ιταλικής επαρχιακής πόλης όχι μακριά απ’ την Γένοβα, στο Rapallo, υπογραφόταν μια συμφωνία φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα στη νεαρή σοβιετική δημοκρατία και την σοσιαλδημοκρατική δημοκρατία της Βαϊμάρης, ανάμεσα στην επαναστατημένη Μόσχα και στο «μόλις προχτές πνίξαμε στο αίμα την προοπτική δικτατορίας του προλεταριάτου» (δολοφονώντας ανάμεσα σε άλλους την Rosa Luxemburg και τον Karl Liebknecht…) Βερολίνο. Ήταν μια συμφωνία οικονομικής (και κρυφά: στρατιωτικής) συνεργασίας που σαν τέτοια τίναζε στον αέρα όλες τις ιμπεριαλιστικές προσδοκίες του Λονδίνου και του Παρισιού μετά το τέλος του Α παγκόσμιου και την «Συνθήκη των Βερσαλιών»: η (ηττημένη) γερμανία και η (επαναστατημένη) ρωσία σπρώχνονταν συστηματικά στο περιθώριο απ’ τους νικητές του 1ου παγκόσμιου πολέμου…

Ήταν, τέλος, μια συμφωνία που έχει βρυκολακιάσει παραπάνω από μία φορές έκτοτε: απ’ το σύμφωνο Molotov – Ribbentrop τον Αύγουστο το 1939, ανάμεσα στο ναζιστικό και πολεμικό Βερολίνο απ’ την μια μεριά και την υπό τον Στάλιν Μόσχα / ε.σ.σ.δ. απ’ την άλλη, ως την “ostpolitik” («ανατολική πολιτική») που εγκαινίασε η γερμανική σοσιαλδημοκρατία κατά την πρωθυπουργία του Willy Brandt απ’ την Βόννη, πρωτεύουσα της δυτικής γερμανίας, το 1969. Απ’ την ειρηνική (ουσιαστικά) «παραχώρηση» της ανατολικής γερμανίας στη δυτική απ’ τον τότε πρόεδρο της ε.σ.σ.δ. Gorbachev και την «γερμανική επανένωση» το 1990 ως… Ακόμα κι ως τον nord stream 2 – όσο κι αν μοιάζει με ιστορικό ανέκδοτο το ότι ένας αγωγός φυσικού αέριου έγινε (και απαγορεύτηκε να είναι) ο «συμβολικός ομφάλιος λώρος» ανάμεσα στον γερμανικό και τον ρωσικό καπιταλισμό…

Η ασταμάτητη μηχανή δεν θα μπει σε ιστορικές περιγραφές και λεπτομέρειες: όποιος / όποια ενδιαφέρεται είναι σχετικά εύκολο να τις βρει (στα αγγλικά). Δεν θα έκανε καν μια τέτοια ιστορική αναδρομή αν δεν συνέβαινε μια κωμική μαριονέτα που παριστάνει τον «πρόεδρο της ουκρανίας», να φτύσει (σχεδόν κυριολεκτικά!) πρόσφατα στα μούτρα τον γερμανό πρόεδρο Steinmeier. Επειδή (έκρινε) ότι δεν είναι αρκετά «αντιρώσος»!

Διαβάστε τη συνέχεια »

Κίεβο – Βερολίνο, μια ροχάλα δρόμος

Δευτέρα 18 Απρίλη>> Ο Steinmeier δεν είναι κάποιος τυχαίος, ένα ανδρείκελο του γερμανικού κράτους / κεφάλαιου (υπάρχουν πλέον και τέτοια επί σκηνής στο Βερολίνο). Είναι καίρια πόστα εδώ και 25 χρόνια. Από υπεύθυνος των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών και «προσωπάρχης» της καγκελαρίας ως αντιπρόεδρος, υπ.εξ. για αρκετά χρόνια, και πρόεδρος απ’ το 2017 (η δεύτερη θητεία του υπερψηφίστηκε δέκα μέρες πριν την ρωσική εισβολή στην ουκρανία). Απ’ την θέση του υπ.εξ. ξέρει πολύ καλά και το «ουκρανικό πρόβλημα» (που αρχικά δημιούργησε η κυβέρνηση στην οποία συμμετείχε, στα τέλη του 2013) και τις «προσπάθειες ειρηνικής λύσης»: ήταν παρών στις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή της δεύτερης «συμφωνίας του Minsk» το 2015. Και, φυσικά, συμμετείχε σ’ όλη τη «δουλειά» για την υπογραφή του ομώνυμου σχεδίου, της «φόρμουλας Steinmeier» (δες αναφορά 14 Μάρτη) απ’ τον κλόουν, το φθινόπωρο του 2019. Μ’ άλλα λόγια οι δύο (Steinmeier και Zelensky) γνωρίζονται πολύ καλά και προσωπικά (φωτογραφίες επάνω και κάτω).

Σε κάθε περίπτωση το τι κάνει ένας φτηνός ρολίστας είναι δευτερεύον∙ συγκινεί μόνο όσους είναι media victims. Το ερώτημα, το ουσιαστικό ερώτημα, είναι: τι θέλει το γερμανικό κεφάλαιο και, κατά συνέπεια, το κράτος σαν το κόμμα του; Για δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από 10 χρόνια, κι αυτή τη φορά πολύ πιο δραματικά, η «εξωτερική πολιτική» αυτού του κράτους / κεφάλαιου δείχνει να πιάνεται με τα βρακιά κατεβασμένα. Και, προφανώς, όχι απλά και μόνο για μια περιοχή κάπου στον πλανήτη∙ αλλά για την σχέση του (ή την μη σχέση του) με το ευρασιατικό project. Την πρώτη φορά ήταν το 2013 / αρχές του 2014 όταν η «πολιτικο/οικονομική πίεση» της ε.ε. προς την τότε ουκρανική κυβέρνηση άνοιξε το δρόμο για την αμερικανο-αγγλική υποστήριξη στο φασισταριό, την σφαγή στην Meidan, και αμέσως μετά το πραξικόπημα.

Πριν 2 βδομάδες (Τεχνικές της εξουσίας: συντριπτικές;) κάναμε μια καταμέτρηση του αμερικανο-αγγλικού “fuck Berlin”: 1η (με την οργανωμένη εμφάνιση των φασιστών στο Κίεβο στα τέλη του 2013), 2η (με το πραξικόπημα ενάντια στην συμφωνία που είχε υπογραφτεί μια μέρα πριν τον Φλεβάρη του 2014), 3η (με το σκίσιμο των συμφωνιών του Minsk το 2015), 4η (με το σκίσιμο της συμφωνίας πάνω στην «φόρμουλα Steinmeier στα τέλη του 2019). Τώρα είναι η 5η, κι έρχεται απ’ τον «μικρό σφουγγοκωλάριο» απευθείας! Έχει γίνει κάτι σαν συνήθεια: στο Βερολίνο τους φτύνουν, αλλά οι εκεί πολιτικές βιτρίνες (ως τώρα) παριστάνουν ότι ψιχαλίζει!

Απ’ την μεριά τους τα καθεστώτα του «άξονα», και ειδικά το αμερικανικό, μιλούν έξω απ’ τα δόντια:

Διαβάστε τη συνέχεια »

Αποστασία α λα Ισλαμαμπάντ

Δευτέρα 18 Απρίλη>> Παλιά τους τέχνη κόσκινο: οι ηπα οργανώνουν, συνδιοργανώνουν (ή το προσπαθούν…) πραξικοπήματα προκειμένου να συγκρατήσουν την όποια παγκόσμια επιρροή τους. Ο πρόσφατος στόχος ήταν το πακιστανικό καθεστώς.

Ο μέχρι πρόσφατα πρωθυπουργός Imran Khan συνέπεσε να βρίσκεται στη Μόσχα στις 24 Φλεβάρη (ραντεβού κανονισμένο καιρό πριν)∙ ήταν η ημέρα που ξεκίνησε η ρωσική εισβολή στην ουκρανία. Αν και αυτό επιδεικνύεται σαν «σοβαρό ολίσθημα απέναντι στη σύμμαχο Ουάσιγκτον», οι αμαρτίες του Khan και των υποστηρικτών του είναι πολύ σοβαρότερες: όχι μόνο δεν έδωσε στον us army βάσεις μετά την ήττα και την αποχώρηση απ’ το αφγανιστάν∙ όχι μόνο οι διαβόητες μυστικές υπηρεσίες του πακιστάν κατηγορούνται (από τις αμερικανικές) ότι βοήθησαν τους ταλιμπάν να νικήσουν γρήγορα∙ όχι μόνο έχει συμμαχήσει σε διάφορα ζητήματα με τον άλλο «απείθαρχο» (τον Erdogan)∙ όχι μόνο έχει σταθερή σχέση με το Πεκίνο και τους «δρόμους του μεταξιού» φτάνοντας ως το σημείο να δώσει «στρατιωτικές διευκολύνσεις» στο στρατηγικής σημασίας λιμάνι της Gwadar∙ όχι μόνο αγοράζει κινεζικά όπλα∙ αλλά ανοικτά υποστηρίζει το ευρασιατικό project. Και, φυσικά, δεν επέβαλε καμία «κύρωση» στην Μόσχα. Απείχε ακόμα και απ’ την “καταδικαστική” ψηφοφορία στη συνέλευση του οηε. (Οι οπαδοί του; Καίνε αμερικανικές σημαίες…)

Υπάρχουν και ακόμα χειρότερα: ο Khan είχε απορρίψει την «βοήθεια» του δντ, που για να δώσει δάνειο στην ζορισμένη Ισλαμαμπάντ απαιτούσε μεταξύ άλλων να κοπούν οι (κρατικές) επιδοτήσεις στα καύσιμα και στο ρεύμα, πράγμα που θα σήμαινε επιδείνωση της καθημερινότητας των πληβείων.

Απ’ την άλλη μεριά είναι γνωστό ότι τόσο οι αμερικανικές υπηρεσίες (cia και λοιπά) όσο και τα επιτελεία του us army έχουν ισχυρές αρθρώσεις στον σκληρό πυρήνα του πακιστανικού καθεστώτος∙ απ’ την εποχή του πολέμου κατά των σοβιετικών στο αφγανιστάν. Την δεκαετία του ’80 δηλαδή. Αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι η Ισλαμαμπάντ ήταν ποτέ «υπόδουλη» της Ουάσιγκτον. Όμως σε συνθήκες όξυνσης της ενδοκαπιταλιστικής αναμέτρησης με την Ουάσιγκτον να ψάχνει για συμμάχους (το Νέο Δελχί, για παράδειγμα, δείχνει να αποστασιοποιείται…), το αν η κυβέρνηση του Khan θα έμενε απερίσπαστη ήταν ένα σοβαρό ερώτημα.

Απαντήθηκε σε μια πρώτη φάση: ένας αριθμός βουλευτών απ’ την κυβερνητική πλειοψηφία (: συνασπισμός κομμάτων) αποσκίρτησε πριν μερικές μέρες, και αμέσως η αντιπολίτευση κατέθεσε πρόταση μομφής κατά του Khan. Είχαν προηγηθεί αμερικανικές απειλές – έτσι ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία για το ποιος, τι, γιατί. Ο Khan καθαιρέθηκε, αντικαταστάθηκε στην πρωθυπουργία απ’ τον Shehhaz Sharif, επικεφαλής του αντιπολιτευόμενου PML(N). Ο οποίος δήλωσε διατεθειμένος να συνεργαστεί τόσο με τις ηπα όσο και με το δντ. Και σαν πρώτη κίνηση καλής θέλησης ακρίβυνε το ρεύμα, ενώ θα ακολουθήσουν και τα καύσιμα.

Μ’ αυτά τα δεδομένα ο Khan και το κόμμα του (Tehreek-e-Insaf) δεν είναι διατεθειμένοι να αποδεχτούν το πραξικόπημα της «αποστασίας». Λογικό: οι διακυβεύσεις είναι κρίσιμες. Αμέσως μετά την έξωσή του ξεκίνησε «ανένδοτο αγώνα» απαιτώντας άμεσα εκλογές. Το μπαράζ συγκεντρώσεων που ξεκίνησε είναι εντυπωσιακό, αλλά δεν μπορούμε να το εκτιμήσουμε με τα γνωστά μέτρα: ο πακιστανικός πληθυσμός είναι 220 εκατομμύρια.

Επιπλέον: στα 70 χρόνια της ύπαρξής του το πακιστανικό κράτος σπάνια είχε πολιτικές κυβερνήσεις… «Συνήθως» κυβερνούσε ο στρατός…

Video στη συνέχεια: η πρώτη μεγάλη συγκέντρωση (είπαν η μεγαλύτερη που έχει γίνει ποτέ) στην (κυρίως Pastun) Peshawar, στις 14 Απρίλη. To τραγούδι (κάτι σαν προεκλογικός ύμνος) λέει μεταξύ άλλων: … η αμερική τρέμει τον Imran… Δεν ξέρουμε αν και πόσο “τρέμει”. Ξέρουμε όμως ότι η αποσταθεροποίηση είναι απ’ τις αγαπημένες τακτικές του άξονα…

Κυκλοφορεί

Συλλογή κειμένων. Ενδεικτικοί τίτλοι περιεχομένων:

Η βιοπολιτική της επιδημίας…

Σώματα, αρρώστιες, εξουσίες…

Αν δεν υπήρχε η κίνα τα πράγματα θα ήταν αλλιώς…

Δεν έχεις σώμα, είμαι το σώμα σου…

Τι ήταν αυτό που λεγόταν “επιστήμη”;…

Στοιχεία του εγκλήματος (κατά της ανθρωπότητας)…

Η ανοσία και η μηχανή…

Το ΝΑΤΟ σημαδεύει τα φαιά κύτταρα: το μυαλό σου…

Σε κεντρικά βιβλιοπωλεία Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Κεντρική διάθεση: Βιβλιοπωλείο των Συναδέλφων.

Anti-genetics2

Πέμπτη 14 Απρίλη>> Συνεχίζουμε για δεύτερη Πέμπτη στη σειρά με λίγες ακόμα «απολογιστικές» αναφορές σχετικά με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία.

Για πάρα πολλούς οι (δυτικές) κοινωνίες έχουν μπει σε «ήρεμα νερά»∙ συνεπώς δεν υπάρχει λόγος ούτε για ανησυχία ούτε για προετοιμασία, γνωσιακή και πολιτική. Διαφωνούμε όσο πιο έντονα γίνεται. Αυτοί οι μήνες της άνοιξης και του καλοκαιριού είναι για τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος απλά ένα διάστημα «ανασύνταξης», καταγραφής και σταθεροποίησης των κερδών τους, μέχρι την επόμενη επίθεσή τους, που ήδη προετοιμάζεται για το ερχόμενο φθινόπωρο.

Ένα βασικό στοιχείο που επιτρέπει την σχετική «παρηγοριά» ότι αυτή η ιστορία (με τον τσαχπίνη) τέλειωσε, είναι το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία ακόμα και εκείνων που κάποια στιγμή αντέδρασαν στα κρατικά, κατασταλτικά μέτρα των δύο προηγούμενων χρόνων, αρνούνται να «ακουμπίσουν» τον πυρήνα αυτής της εκστρατείας, δηλαδή την επιβολή της γενετικής μηχανικής (συνολικά των βιοτεχνολογιών) στο ανθρώπινο είδος. Είδαμε, ακούσαμε, διαβάσαμε πάμπολλες φορές, ακόμα και από ανθρώπους καθόλα έντιμους, το πόρισμα «δεν θα ασχοληθούμε με τα εμβόλια» (δηλαδή τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής), επειδή «αυτό είναι επιστημονικό θέμα»….

Δεν υπάρχει «επιστημονικό» ή «τεχνολογικό» θέμα ακόμα και ελάχιστης επίδρασης στις ανθρώπινες σχέσεις (πολύ περισσότερο όταν επιβάλλεται δια της βίας!) που να μην είναι ακαραία ΠΟΛΙΤΙΚΟ! Όχι με την έννοια κάποιου «κόμματος» (οι καθεστωτικοί σχηματισμοί εκπροσώπησης είναι απλά βιτρίνες διάφορων μερίδων του κεφάλαιου…) αλλά με την κυριολεκτική έννοια της πολιτικής: δράσεις δημόσιες, που είτε είναι τεχνικές της εξουσίας είτε είναι η τέχνη της αντι-εξουσίας.

Δεν είναι δυνατόν να εννοηθούν, να «εξηγηθούν», να εντοπιστεί δηλαδή η ουσιαστική σκοπιμότητα ακόμα και των βίαιων, κατασταλτικών κινήσεων απ’ την μεριά των κρατών αν αγνοηθεί ο πυρήνας της συγκεκριμένης εκστρατείας, που ήταν η επιβολή των κατασκευών των γενετιστών με την παραπλανητική μορφή του «εμβολίου». Και δεν είναι δυνατόν να εντοπιστεί η ουσιαστική καπιταλιστική / κρατική σκοπιμότητα της επιβολής της γενετικής μηχανικής ειδικά στις δυτικές κοινωνίες, αν αυτή δεν «τοποθετηθεί» μέσα στο ευρύτερο περιβάλλον της καπιταλιστικής κρίσης / αναδιάρθρωσης των τελευταίων 3 δεκαετιών, στη λεγόμενη δύση.

Μ’ άλλα λόγια (κι αυτό είναι ένα ισχυρό παράδειγμα που θα μπορούσε να έχει σπάσει το ταμπού της «επιστημονικότητας», της εξουσίας των διαχωρισμένων ειδικών), το “δεν θα ασχοληθούμε με τα εμβόλια” δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί στην καπιταλιστική δύση απαγορεύτηκε δια ροπάλου (τέθηκε εκτός νόμου!) οποιαδήποτε αποτελεσματική θεραπεία των μέτριας έντασης ή/και σοβαρών συμπτωμάτων εξαιτίας της μόλυνσης απ’ τον Sars–Cov-2 έτσι ώστε να εμφανιστούν σαν μοναδική «λύση» οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής όταν τέτοιες φτηνές, αποτελεσματικές και ακίνδυνες θεραπείες ήταν διαθέσιμες ήδη απ’ την άνοιξη του 2020, και μάλιστα διαμορφωμένες από κατεξοχήν «ειδικούς» στην ανοσολογία, στην ιολογία και στην λοιμωξιολογία.

Υπάρχουν αρκετά ακόμα παραδείγματα που δείχνουν με ακρίβεια τι σημαίνει «Αλλαγή Παραδείγματος» στην καπιταλιστική εξέλιξη… Ωστόσο όποιος αποφεύγει αυτό το συγκεκριμένο ερώτημα ή το απωθεί ή το αναθέτει στην «επιστημονική κοινότητα» γενικά και αόριστα, δεν έχει καταλάβει τίποτα απ’ όσα έχουν γίνει ήδη. Και, φυσικά, έχει πλήρη άγνοια για την συνέχεια όσων-έχουν-ήδη-γίνει, για όσα προετοιμάζονται δηλαδή και είναι ήδη στον ορίζοντα.

Μόνο σύγχυση, συσκότιση και αυτο-υποτιμητική / αυτο-υποδουλωτική άγνοια αν συνεχίσει αυτή η (σκόπιμη πια!) αδιαφορία για τις βασικές «διαστάσεις» της ιστορικής συγκυρίας σε σχέση με την εκ νέου απαλλοτρίωση των ανθρώπινων σωμάτων / σκέψεων για λογαριασμό της (καπιταλιστικής) αναδιάρθρωσης, της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Ενδεικτικά μερικές τέτοιες «διαστάσεις» (η σειρά δεν είναι αξιολογική):

Α) Το συμπέρασμα, εδώ και χρόνια, των οπαδών του human+ (ή «μετα-ανθρωπισμού»), στους οποίους περιλαμβάνονται μερικά απ’ τα πλέον «δυναμικά» (και πάμπλουτα…) αφεντικά, ότι η απόσταση ανάμεσα στις φυσικές ανθρώπινες δυνατότητες και στις απαιτήσεις αποτελεσματικής χρήσης των μηχανών θα αυξάνει διαρκώς και ότι, κατά συνέπεια, η φυσική εξέλιξη του ανθρώπινου είδους έδωσε ότι ήταν δυνατόν να δώσει∙ από ‘δω και στο εξής η εξέλιξη του θα είναι αμιγώς τεχνική, καθοδηγούμενη από εφευρέσεις και εφαρμογές των βιοτεχνολόγων, των νευροτεχνικών και των προγραμματιστών…

Β) Η εντυπωσιακή πτώση του ρυθμού αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας στα δυτικά καπιταλιστικά κράτη την τελευταία 20ετία παρά την «τεχνολογικοποίηση» όλο και μεγαλύτερων τομέων της εργασίας∙ και μάλιστα (για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα για τους δυτικούς καπιταλισμούς) σημαντική πτώση του ρυθμού αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας σε σχέση με τους «αναπτυσσόμενους» καπιταλισμούς – στους οποίους περιλαμβάνεται και ο κινέζικος…

(Η πτώση αυτή αποδίδεται τακτικά απ’ τους «ειδικούς» στις δυτικές κοινωνικές σχέσεις και, συχνά, στην κακή σωματική, διανοητική και ψυχική υγεία των δυτικών μισθωτών/ υπηκόων. Δηλαδή, σύμφωνα με την δική μας ορολογία, στον «αναποτελεσματικό έλεγχο του κοινωνικού εργοστάσιου εκ μέρους του κεφάλαιου»…)

Γ) Η στρατηγική μετατόπιση των δυτικών «τεχνοεπιστημών ελέγχου» των ατόμων και των κοινωνιών (κοινωνιολογία, ψυχολογία, κλπ) προς τον μπηχεβιορισμό. Τις τεχνικές αποδιάρθρωσης και διαρκούς μετασχηματισμού των κοινωνικών συμπεριφορών, ηθών, αντιλήψεων δηλαδή…

Δ) Η όξυνση του παγκόσμιου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, στον οποίο μέχρι πρόσφατα (πριν μια δεκαετία χοντρικά) ο δυτικός καπιταλισμός θεωρούσε ότι κυριαρχούσε τεχνολογικά (και επιπλέον θεσμικά, ιδεολογικά, νομισμαστικά/χρηματοπιστωτικά…) χωρίς αντίπαλο. Έχασε την αναμέτρηση στον προγραμματισμό και στα σχετικά με την πληροφορική / κυβερνητική (5G επικοινωνίες, τεχνητή νοημοσύνη, διαστημικά προγράμματα, ρομποτική) κυρίως απ’ τον κινεζικό καπιταλισμό (αν και όχι μόνο) και θεωρεί (τα αφεντικά θεωρούν) ότι ο βασικός τομέας στον οποίο εξακολουθεί να έχει υπεροπλία είναι οι βιοτεχνολογίες (και ο βιολογικός πόλεμος…)

Αυτές πιο πάνω είναι μόνο επιγραμματικές νύξεις για 4 βασικές «διαστάσεις» της εξελισσόμενης 4ης βιομηχανικής επανάστασης∙ καθόλου οι μοναδικές. Τα λεγόμενα «εμβόλια» και η βίαιη, τρομοκρατική επιβολή των γενετικών πλατφορμών, είναι ένα σημείο τομής τους. Άλλο σημείο τομής είναι η γενικευμένη datoποίηση της καθημερινής ζωής…

Δεν θα αναλύσουμε τώρα κανένα απ’ αυτά τα «σημεία». Πρώτον επειδή το έχουμε κάνει όσο ήταν δυνατόν εδώ και 2 χρόνια, και δεύτερον επειδή πιο συστηματικά γίνονται τέτοιες αναλύσεις στο περιοδικό cyborg. Υπενθυμίζουμε μόνο (αν μας επιτρέπεται) πόσο πλατύς και ναρκοθετημένος είναι ο ορίζοντας του παρόντος και του μέλλοντος∙ ο ορίζοντας μέσα στον οποίο μπορούμε (αν θέλουμε…) να πολεμήσουμε από αναβαθμισμένες εργατικές θέσεις ή να παραδοθούμε οριστικά πισθάγκωνα δεμένοι∙ αλλά σε καμία περίπτωση να τον «ξεχάσουμε» ή να τον αποφύγουμε…

To δόγμα των μεταλλάξεων

Πέμπτη 14 Απρίλη>> Υπάρχει στη βιολογία (και, κατά συνέπεια, στους βιοτεχνολόγους) ένα «βασικό δόγμα», που κατάγεται απ’ το 1958 κι απ’ τον ευγονιστή (και νομπελίστα) Francis Crick (μαζί με τον Watson υποστήριξαν την δομή του dna σαν διπλή έλικα). Σύμφωνα μ’ αυτό το δόγμα στα κύτταρα η «ροή πληροφοριών» γίνεται απ’ τα νουκλεϊνικά οξέα (: DNA) προς τα ριβοσώματα (RNA), που στη συνέχεια παράγουν τις κάθε φορά οριζόμενες πρωτεϊνες (που αποτελούν εκφράσεις της ζωής) – και ποτέ η «ροή πληροφοριών» δεν γίνεται ανάποδα. Θα ήταν εύλογο να αναρωτηθεί κάποιος «και πως είστε τόσο σίγουροι;» δεδομένου ότι η ζωή των κυττάρων παραμένει ακόμα μυστηριώδης, ενώ το «βασικό δόγμα» βρωμάει ιδεολογία ιεραρχίας: οι θεωρούμενες πιο «απλές» μορφές υπακούουν στις πιο σύνθετες…

Η χυδαία εκλαϊκευση αυτού του «βασικού δόγματος» πέρασε την πιάτσα στη διάρκεια των πλατφορμιασμών. Διάφοροι παπαγάλοι «απαντούσαν» στην διαπίστωση ότι δεν πρόκειται για «εμβόλια» αλλά για πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης / μετάλλαξης των (ανθρώπινων) κυττάρων λέγοντας: «αυτά είναι μαλακίες, μετάλλαξη είναι η αλλαγή του DNA των κυττάρων, ενώ εδώ πρόκειται μόνο για την αλλαγή του RNA που δεν έχει σχέση με το DNA»….

Αν θυμάστε (;;;) η ασταμάτητη μηχανή είχε υποστηρίξει τεκμηριωμένα τρία πράγματα. Πρώτον, ότι οι γενετιστές, που έβρισκαν ανυπέρβλητες δυσκολίες στο χακάρισμα του DNA (παρότι για εμπορικούς λόγους αυτό ακριβώς εφαρμόζεται, με ολέθριες συνέπειες∙ αν δεν την ξέρετε ήδη συγκρατείστε την τεχνολογία, θα την ακούτε τακτικά: crisp/cas9…) όταν ανακάλυψαν ότι μπορούν να χακάρουν ευκολότερα το RNA (με τις πλατφόρμες τους) αλλάζοντας την πρωτεϊνική παραγωγή των κυττάρων, άναψαν καπνογόνα: θα μπορούσαν να μεταλλάσσουν την κυτταρική λειτουργία (και, κατά συνέπεια, την λειτουργία του οργανισμού…) γλυτώνοντας χρόνο, κόπο και χρήμα!!! Δεύτερον είχαμε υποστηρίξει ότι αυτό το «βασικό δόγμα» έχει αποδειχθεί ότι δεν ισχύει (με αποδείξεις τους κορωνοϊούς και τον HIV) και ότι, αντίθετα απ’ το «βασικό δόγμα», το κυτταρικό RNA στο ριβόσωμα και το DNA στον πυρήνα βρίσκονται σε «διάλογο», έτσι ώστε αλλαγές στο πρώτο να προκαλούν αλλαγές στο δεύτερο. Και τρίτον είχαμε υποστηρίξει ότι οι ειδικοί των αφεντικών προσπαθούν να εξαφανίσουν τον ιστορικά βεβαρημένο όρο «μετάλλαξη» περιορίζοντάς τον στο χακάρισμα του DNA, ενόσω τα κύτταρα είναι ενιαία σύνολα και μπορούν να χακαριστούν / μεταλλαχτούν και με άλλους τρόπους.

Ψύλλοι στ’ άχυρα; Εξεζητημένες πληροφορίες; Όπως θα δείτε στη συνέχεια καθόλου! (Και να γιατί το «δεν ακουμπάμε τα εμβόλια» είναι μια ολέθρια στάση από πολιτική, κοινωνική και ζωϊκή στάση). Μια καθόλα επιστημονική έρευνα, που δημοσιεύτηκε στις 25 Φλεβάρη του 2022, από βιολόγους και όχι μόνο του σουηδικού πανεπιστημίου του Lund (φωτογραφία επάνω), απέδειξε οριστικά ότι η πλατφόρμα γενετικής τροποποίησης των κυττάρων των φαρμακομαφιών pfizer/biontech όταν φτάσει στο συκώτι (πράγμα σίγουρο!) επηρεάζει με τέτοιο τρόπο το «φυσικό» ανθρώπινο RNA ώστε να προκαλείται «παρέμβαση» στο DNA… Και μάλιστα σε μια συγκεκριμένη περιοχή του ανθρώπινου DNA που ονομάζεται “Line-1”. (Για να πούμε πιο σωστά: η έρευνα έγινε σε ηπατικά κύτταρα – το ίδιο είναι πολύ πιθανό ότι συμβαίνει και σε κάθε άλλο κύτταρο…) H διαδικασία αυτή, της μεταφοράς αλλαγών από το κυτταρικό RNA στο DNA, λέγεται «αντίστροφη μεταγραφή» (reverse transcription) και ήταν ήδη γνωστή∙ και είναι πολλές οι έρευνες αυτά τα δύο χρόνια που έχουν πιθανολογήσει ισχυρά ότι αυτό προκαλούν οι «πλατφόρμες». Η έρευνα των πανεπιστημιακών του Lund το απέδειξε χωρίς καμμία αμφισβήτηση. Προσθέτοντας κι αυτό: οι δοκιμές της συγκεκριμένης πλατφόρμας σε ζώα είχε προκαλέσει ηπατίτιδες… Σας το είπε κανείς;

Πρώτο συμπέρασμα, κραυγαλέο, αναμφισβήτητο: η μαζική επιβολή των πλατφορμών mRNA είναι μαζική παρέμβαση στο ανθρώπινο DNA. Εξαιτίας της θεμελιώδους άγνοιας των γενετιστών; Ή εξαιτίας δόλου; Προς το παρόν διαλέγετε και παίρνετε. Αλλά το πράγμα δεν τελειώνει εκεί.

Τι είναι η “Line-1” στο ανθρώπινο DNA στην οποία επιτίθεται τελικά το συνθετικό mRNA των πλατφορμών; Είναι ένα τμήμα της γονιδωματικής αλληλουχίας, ένα «γονίδιο» όπως λένε οι βιολόγοι, για το οποίο έχει αναγνωριστεί ότι είναι υπεύθυνο για τις επισκευές του DNA όταν κάπου παθαίνει κάποια ζημιά! Με άλλα λόγια, είτε από άγνοια είτε από δόλο (…) εκτός απ’ το χακάρισμα του ανοσοποιητικού χακάρεται και το «κέντρο» των κυττάρων, το “μηχανουργείο” τους αν μας επιτρέπεται ο παραλληλισμός, στο σημείο που τα εμποδίζει να αυτο-επισκευαστούν, όπως είναι η φυσική δυνατότητά τους… Τι σημαίνει αυτό το δεύτερο; Ελπίζουμε να μην δυσκολεύεσθε να το καταλάβετε: περισσότερες αρρώστιες, και μάλιστα αρρώστιες που θα μπορούν να χαρακτηριστούν γενετικές∙ έτσι ώστε να απαιτείται «γενετική παρέμβαση / θεραπεία»!!!

Τί συμπτωση! Αυτό ακριβώς είναι το μοντέλο της «ιατρικής» και της «φροντίδας υγείας» στην 4η βιομηχανική επανάσταση! Τί σύμπτωση!!! Αυτό είναι το πλάνο κερδοφορίας και ελέγχου του κοινωνικού εργοστάσιου απ’ τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και τους συμμάχους τους!

Τί σύμπτωση!! Το γενικό πλαίσιο της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης εξυπηρετείται άψογα!!!

Το μέλλον είναι εδώ, τώρα!

Πέμπτη 14 Απρίλη>> Αν δεν υπήρχαν οι αυστηρές και συγκεκριμένες καπιταλιστικές αναγκαιότητες τα πιο πάνω θα σας φαίνονταν … «παρανοϊκά»! Το ότι η συντριπτική πλειονότητα των υπηκόων επιμένει να αδιαφορεί και να τις αγνοεί δεν αλλάζει την ροή της ιστορίας∙ απλά αυτή περνάει πίσω απ’ τις πλάτες τους, τους σκουντάει, τους σπρώχνει, τους ρίχνει, τους ξαπλώνει φαρδιά-πλατιά, κι αυτοί δεν καταλαβαίνουν καν και καν τι τους συνέβη.

Τι θα λέγατε, λοιπόν, για αυτό παρακάτω;

Στις 16 Φλεβάρη του 2022 (πριν δυο μήνες δηλαδή) στην εφημερίδα της χιλιανής κυβέρνησης δημοσιεύτηκε (και είναι πλέον νόμος) η ομόφωνη απόφαση του κοινοβουλίου, για την απαγόρευση των διακρίσεων στην εργασία σε βάρος ανθρώπων με μεταλλαγμένο ή γενετικά τροποποιημένο γονιδίωμα αλλά και για την απαγόρευση της εργοδοτικής απαίτησης για έλεγχο του γονιδιώματος των εργατών….

Ουπς!!! Πού ζείτε (ζούμε) ε; Από πότε η «γενετική αρτιότητα» έχει σχέση με την «αγορά εργασίας», και με ποια κριτήρια; Η χιλιανή νομοθεσία (διορατική και όχι συνωμοσιολογική!) αφορά κατ’ αρχήν στις διακρίσεις σε βάρος εργατών / εργατριών που έχουν κάποια μετάλλαξη ή τροποποίηση στο γονιδίωμά τους άσχετα απ’ την αιτία της, τέτοια που μπορεί να ερμηνευτεί σαν «υψηλή πιθανότητα» να αρρωστήσουν ή να έχουν κάποια άλλο μειονέκτημα στην χ ή ψ δουλειά. Μ’ άλλα λόγια ο νόμος θέλει να προστατέψει εκείνους κι εκείνες που θα μπορούσαν να θεωρηθούν «γενετικά κατώτεροι».

Κάτω από ποιες όμως συνθήκες θα μπορούσε να επιβληθεί η καταγραφή του γενετικού προφίλ του καθενός και της καθεμιάς ως «στοιχείου ταυτότητας» και, κατά συνέπεια, σαν στοιχείου ανωτερότητας, κατωτερότητας, καταλληλότητας ή μη, επάρκειας ή μη έτσι ώστε να χρειάζεται νόμος για να προλάβει μια τέτοια διαστρωμάτωση; Με άλλα λόγια: τι συγκεκριμένο φοβήθηκαν οι χιλιανοί βουλευτές και ψήφισαν έναν τέτοιο νόμο; Κι ακόμα παραπάνω: τι συγκεκριμένο φοβήθηκαν οι βουλευτές της αργεντινής και ψήφισαν στο τέλος του 2021 έναν παρόμοιο νόμο; Δεν το ξέρουμε, μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε.

Γιατί ξέρουμε ότι αυτή ακριβώς είναι η καπιταλιστική τάση που ξεδιπλώνεται μπροστά μας: το γενετικό φακέλωμα! Ξέρουμε επίσης ότι γι’ αυτό ενδιαφέρονται με μεγάλο πάθος τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ασφαλιστικές εταιρείες, δημόσιοι οργανισμοί ή ιδιωτικοί: γιατί με το γενετικό profiling θα κόβεται και θα ράβεται στα μέτρα καθενός χωριστά το βάρος που μπορεί να προκαλέσει μελλοντικά στο «σύστημα υγείας»…. (Σας θυμίζει κάτι;) Άρα και το τι πρέπει να πληρώνει.

Ξέρουμε επίσης ότι τα αφεντικά ενδιαφέρονται για το γενετικό profiling του καθενός και της καθεμιάς με μεγάλο πάθος! Αφενός για να εξατομικεύουν και να προσαρμόζουν κατάλληλα το «κόστος εργασίας», αφετέρου για να επιλέγουν τα (γενετικά) «προσόντα» των εργατών που χρειάζονται.

Αυτό «βλέπουν» στη λατινική αμερική, ίσως και αλλού. Όμως, ο ίδιος χιλιανός νόμος που απαγορεύει τις εργοδοτικές διακρίσεις, προβλέπει κι αυτό:

… Ο εργαζόμενος / η εργαζόμενη μπορούν να εκδηλώσουν την ελεύθερη και ενημερωμένη συναίνεσή τους να κάνουν ένα γενετικό τεστ, εφόσον αυτό έχει στόχο να διασφαλίσει τις αναγκαίες και κατάλληλες φυσικές και διανοητικές συνθήκες τους για να διεκπεραιώσουν δουλειές ή καθήκοντα που θεωρούνται επικίνδυνα, με μόνο σκοπό να προστατέψουν την ζωή ή την φυσική ή την διανοητική τους αρτιότητα, όπως επίσης την ζωή ή την φυσική ή την διανοητική υγεία άλλων εργαζόμενων. Εφόσον ο εργοδότης ζητά τέτοιες εξετάσεις, πρέπει να αναλάβει το κόστος τους….

Να που οφείλεται η ομοφωνία! Απ’ την μια απαγορεύονται οι διακρίσεις – απ’ την άλλη όμως «ελεύθερα» (πόση «ελευθερία» χωράει στη μισθωτή σχέση άραγε;) οι εργάτες θα μπορούν να συναινέσουν στο γενετικό screening, είτε για το δικό τους το καλό, είτε για το καλό άλλων. Ας πούμε για λόγους «κοινωνικής ευθύνης» (Μήπως αυτό σας θυμίζει κάτι;)

Ας ανακεφαλαιώσουμε αυτά τα λίγα…

Πέμπτη 14 Απρίλη>> 1) Η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία ήταν επιλογή των αφεντικών του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και καθόλου κάτι αναγκαστικό που επέβαλε, δήθεν, η φονικότητα του τσαχπίνη. (Το αντίθετο έγινε: κατασκευάστηκε ένα φάντασμα φονικότητας στα μέτρα και για τις ανάγκες των πραξικοπημάτων). Σκοπό είχαν (τ’ αφεντικά) να επιβάλουν δια της βίας και να εξοικειώσουν τους αιχμάλωτους υποτελείς με την σύγχρονη καπιταλιστική συνθήκη ότι όλα τα «προβλήματα» και οι «λύσεις» είναι gene, επιταχύνοντας και εξαγριώνοντας / εξαχρειώνοντας μια διαδικασία που διαφορετικά, με όρους «ελεύθερης επιλογής», θα γινόταν πολύ αργά και με σοβαρά πισωγυρίσματα.

2) Από ‘δω και στο εξής όλα τα κάποτε εμβόλια (χωρίς εισαγωγικά) θα είναι μεταλλαξιογόνες (άλλοτε στα τυφλά και άλλοτε βάσει προσχεδιασμού) mRNA πλατφόρμες. Ετοιμάζονται ήδη οι σχετικές για την γρίπη. Το μεγαλύτερο πραγματικό «αντιεμβολιαστικό κίνημα» ήταν αυτό: η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία!

3) Στην καρδιά, στο παρόν και στο μέλλον της εκστρατείας είναι το genetic engineering of everything, και όχι μόνο του είδους μας, αλλά κάθε έμβιου είδους: απ’ τους ιούς και τα μικρόβια ως τα ανώτερα θηλαστικά. Κάποιοι θα θεωρήσουν σαν κίνητρο την (καπιταλιστική) κερδοφορία. Πράγματι υπάρχει αυτή, υπήρχε όμως και πριν σε τρελά μεγέθη. Εκείνα που κάνουν τώρα την στρατηγική διαφορά είναι αφενός η ισόβια νοσηρότητα (άρα η ισόβια γενετική εξάρτηση απ’ τις μαφίες), και αφετέρου ο διαρκής έλεγχος. Ατομικός και συλλογικός: αυτή είναι η επιδίωξη. Data – data – data… Φακέλωμα…

4) Στην καρδιά και στο μέλλον του «όλα είναι gene» (όπως και των νευροτεχνικών) βρίσκεται επίσης εκείνο που τα αφεντικά ονομάζουν επαύξηση. Ενίσχυση. Human augmentation. Αφορά την αποκατάσταση της μέγιστης κατά το δυνατόν παραγωγικής / καταναλωτικής διασύνδεσης μεταξύ του augmented human και των «έξυπνων» μηχανών (στις δεύτερες περιλαμβάνονται και οι χρήσεις της «τεχνητής νοημοσύνης»).

Παρά την ανθρώπινη ανάγκη για μια οριστική «παύση των εχθροπραξιών» ο πόλεμος κατά του «αόρατου εχθρού» δεν τέλειωσε καθόλου! Δεύτερη φορά «αιφνιδιασμός»; Αυτό πια (θα) είναι ο ορισμός της ηθικής και διανοητικής αυτοκτονίας…

(Είναι υπερβολική η ασταμάτητη μηχανή; Φαντασιόπληκτη; Αν θεωρείται ότι «ναι», απαντήστε τουλάχιστον με ικανοποιητικό τρόπο στο γιατί απαγορεύτηκαν οι φτηνές, αποτελεσματικές, απλές και ασφαλείς θεραπείες….  – Ο «παλιός κόσμος»…)