Δευτέρα 25 Απρίλη>> Στις 24 Μάρτη ήταν απόλυτα κατηγορηματικοί: «δεν πρόκειται να πληρώσουμε σε ρούβλια για το παλιοαέριο σας!!»
Στις 14 Απρίλη ήταν πάλι κατηγορηματικοί αλλά διακριτικά σκεπτικοί: «αν πληρώνουμε σε ρούβλια θα παραβιάσουμε τις κυρώσεις μας…»
Στις 22 Απρίλη βρήκαν την λύση! Θα κάνουν αυτό που ζητάει η Μόσχα – αλλά θα παριστάνουν ότι δεν το κάνουν!
Τι ζητούσε το τρισκατάρατο ρωσικό καθεστώς; Οι πληρωμές για το γκάζι – σε ευρώ ή δολάρια… – να μην γίνονται στα επί ευρωπαϊκού εδάφους υποκαταστήματα της gazprombank (επειδή εκεί μπορεί να «παγώσουν») αλλά στα κεντρικά της τράπεζας στη Μόσχα, όπου όσοι αγοράζουν θα ανοίξουν έναν λογαριασμό σε ευρώ (ή δολάρια) και έναν σε ρούβλια. Η gazprombank θα έχει εξουσιοδότηση να μετατρέπει τα ευρώ (ή δολάρια) σε ρούβλια, να τα μεταφέρει στον λογαριασμό β, και από κει να πληρώνεται…
Τι αποφάσισε η σοφή ε.ε.; Ότι είναι ο.κ. να πληρώνουν οι αγοραστές φυσικού αερίου σε ευρώ (ή δολάρια) στα κεντρικά της gazprombank, στη Μόσχα… ΑΛΛΑ (λένε οι υπηρεσίες της ε.ε.) υπάρχει ένα νομικό ζήτημα. Πότε θα θεωρείται η πληρωμή ολοκληρωμένη; Όταν τα ευρώ (ή δολάρια) θα μεταφέρονται απ’ τον λογαριασμό των ευρωπαϊκών εταιρειών στο λογιστήριο της gazprom; Ή αφού πρώτα τα ευρώ (ή δολάρια) κάνουν ένα γύρο μετατροπής τους σε ρούβλια (με την εγγύηση της gazprombank), επιστροφής στον β λογαριασμό (των ευρωπαϊκών εταιρειών) και μεταφοράς τους τότε στην gazprom; Οι υπηρεσίες (της ε.ε.) λένε ότι πρέπει να ισχύει το πρώτο, πράγμα που πρακτικά σημαίνει ότι οι εταιρείες δεν θα ανοίγουν β λογαριασμό…
Μοιάζει σαν «σολομώντια λύση» έτσι ώστε οι πολιτικές βιτρίνες της ε.ε. να σώσουν τα προσχήματα: το μείζον (η πληρωμή επί ρωσικού εδάφους, ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος «παγώματος») γίνεται δεκτό∙ οι ευρωπαϊκοί λογαριασμοί σε ρούβλια όχι. Τα επιχειρήματα που επικαλούνται (οι νομικές υπηρεσίες της ε.ε.) κατά των λογαριασμών σε ρούβλια είτε είναι αόριστα (: έτσι παραβιάζονται οι «κυρώσεις»…) είτε αυθαίρετα (: η μετατροπή από νόμισμα σε νόμισμα θα επιβαρύνει τους αγοραστές με αβέβαια έξτρα κόστη). Εκείνο που προφανώς «καίει» είναι η αναγνώριση ενός παράδοξου δικαιώματος στην κεντρική τράπεζα της ρωσίας: το να μετατρέπει σε ρούβλια τις καταθέσεις δυτικών σε ευρώ (ή δολάρια) ενόσω τα ποσά είναι ακόμα στην ιδιοκτησία των δεύτερων (εφόσον βρίσκονται σε δικούς τους τραπεζικούς λογαριασμούς στην gazprombank). Ωστόσο η θέση της ε.ε. είναι εξαιρετικά αδύναμη για να μην πούμε γελοία: έχει σχεδόν κατάσχει ποσά κατατεθειμένα σε τράπεζες επί ευρωπαϊκού εδάφους παραβιάζοντας τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα των κατόχων των αντίστοιχων λογαριασμών! Πώς μπορεί, μετά απ’ αυτό, να διαμαρτύρεται για την παραβίαση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας σε ευρωπαϊκούς λογαριασμούς επί ρωσικού εδάφους; Στο κάτω κάτω αυτοί οι λογαριασμοί δεν «παγώνουν»!…
Εκείνο που δεν μπορούν να παραδεχτούν οι δυτικές πολιτικές βιτρίνες είναι ότι διαλύοντας τις δεσμεύσεις του διεθνούς χρηματοπιστωτισμού (εδώ και χρόνια, με τις διάφορες «κυρώσεις» εδώ κι εκεί) ήρθε η ώρα να υποστούν τις συνέπειες: η κρισιμότητα των εμπορευμάτων (εν προκειμένω πρώτων υλών) είναι ανώτερης τάξης απ’ την χρησιμότητα των νομισμάτων και του (υπό δυτικό έλεγχο) χρηματοπιστωτισμού. Το να έχει ο δυτικός καπιταλισμός «διπλά δικαιώματα», αφενός σαν πελάτης / αγοραστής (που έχει πάντα δίκιο) και αφετέρου σαν κεντρικός τραπεζίτης του πλανήτη (που έχει όλη την εξουσία και πυροβολεί κατά βούληση), τελειώνει!! Και, ας το πούμε σύντομα: κανένα καπιταλιστικό κράτος του πλανήτη πλην των δυτικών (ευρώ, δολάριο…) δεν στεναχωριέται γι’ αυτό!
Ηθικό δίδαγμα; Οι φοβερές και τρομερές χρηματοπιστωτικές «κυρώσεις» κατά της Μόσχας έχουν φτάσει στη λογική τους κατάληξη: τρακάρουν με τον τοίχο της προτεραιότητας των εμπορευματικών (: πρώτες ύλες) αγορών. Η υποτιθέμενη «σχετική αυτονομία» του χρήματος (και η οπλοποίησή του…) απέτυχε – αλλά οι δυτικοί υποτελείς δεν πρέπει να το μάθουν. Το χρήμα (το νόμισμα) είναι μέτρο της αξίας κι όχι αξία καθαυτή∙ όπως το χιλιόμετρο είναι μέτρο των αποστάσεων στο χώρο κι όχι απόσταση καθ’ αυτή! Οι κεντρικές τράπεζες (των ηπα και τις ε.ε.) σαν εκδότριες του δολαρίου και του ευρώ, μπορούν να μαζεύουν όσες ποσότητες θέλουν (εξαιρετικότατος πληθωρισμός!)∙ μπορούν επίσης να φτιάχνουν και σαίτες! Όμως τα νομίσματα ούτε τρώγονται ούτε κινούν τις μηχανές των εργοστασίων! Στοιχειώδες, αλλά τρέχα γύρευε με τους κοκάκηδες μανατζαρέους των «πολιτικών επιστημών»…
Κι έτσι αφού δεν είναι πια ντροπή να πληρώνεται το ρωσικό καθεστώς στην έδρα του για το φυσικό αέριο, πάει να πει ότι δεν είναι ντροπή το ίδιο για όλες τις υπόλοιπες στρατηγικές πρώτες ύλες. Που δεν είναι ούτε λίγες ούτε ασήμαντες.
Προκύπτει όμως ένα θέμα σοβαρό τώρα. Οι «κυρώσεις», το «δεν χρηματοδοτούμε τον πόλεμο του Putin», ήταν το δυτικό υπερόπλο – πριν οποιοδήποτε άλλο «κανονικό». Τώρα που η τρισκατάρατη ανεγκέφαλη αλεπού θα εισπράττει σε «σκληρό νόμισμα» στην έδρα του χωρίς δυνατότητα «παγώματος» των εισπράξεων / εσόδων τι θα γίνει;
(Η καπιταλιστική πραγματικότητα είναι σκληρή για τις φαντασιώσεις των δυτικών πολιτικών βιτρινών και των «στρατηγικών» τζογαδόρων τους…)
