Οι σωστομερίτες (της ιστορίας)

Η πρόεδρος του μεξικό Claudia Sheibaum μπροστά σ’ έναν χάρτη της αμερικανικής ηπείρου του 17ου αιώνα. Η America Mexicana έπιανε τις μισές ηπα και τον μισό καναδά. Αν η κυρία Claudia βρει έναν καλό και δυνατό σύμμαχο μπορεί ίσως να αντεπιτεθεί στον αδηφάγο βόρειο γείτονα για να αποκαταστήσει την ιστορία…  

Δευτέρα 13 Γενάρη (00.13) >> Πουλάει τρέλα το ψόφιο κουνάβι με τις αξιώσεις του όπου φτάνει το μάτι του; Και γιατί τρέμουν τα γόνατα των πολιτικών βιτρινών στην ευρώπη;

Η απάντηση είναι ωμά απλή: επειδή έχουν ηττηθεί στον πόλεμο που οι ίδιοι οι δυτικοί αναγόρευσαν σαν ΤΟΝ πόλεμο για την συντήρηση της πλανητικής ηγεμονίας τους: στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Και η ήττα έχει τίμημα∙ μόνο που αυτό δεν μοιράζεται ομοιόμορφα στους ηττημένους!

Όταν οι αμερικανικές υπηρεσίες με τους συμμάχους τους τίναξαν τα 3/4 των αγωγών nord stream (Σεπτέμβρη του 2022) γράψαμε ότι οι ηπα κανιβαλίζουν το συμμαχικό τους Βερολίνο…. Όταν το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo έφτιαξε τον ψευδεπίγραφο «νόμο κατά του πληθωρισμού» που σκόπευε να στραγγίξει την ευρωπαϊκή βιομηχανική παραγωγή μέσω γερών επιδοτήσεων για την μεταφορά των εργοστασίων στις ηπα γράψαμε ότι οι ηπα κανιβαλίζουν την συμμαχική τους ευρώπη. Ακόμα και πριν μια βδομάδα γράψαμε για τον «συμμαχικό» κανιβαλισμό μέσα σε μια ναυαγοσωστική βάρκα.

Ο Κέυνς, μιλώντας για τις ανταγωνιστικές υποτιμήσεις των εθνικών νομισμάτων στην ευρώπη και στη βόρεια αμερική που είχαν θεωρηθεί το φάρμακο μετά την έκρηξη της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης το 1929, είχε καταγγείλει την τακτική του «κάνω τον γείτονα ζητιάνο». Στην τωρινή συγκυρία, με μια διαρκή καπιταλιστική κρίση / αναδιάρθρωση με τις διέσεις και τις υφέσεις της, και μ’ έναν πόλεμο στρατηγικής σημασίας χαμένο, για τα δυτικά κράτη/κεφάλαια η τακτική είναι «κάνω τον σύμμαχο ικέτη». Ή: το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό – πάντα μέσα στο ίδιο «πολιτικό» ιμπεριαλιστικό μπλοκ.

Δεν γίνεται αλλιώς. Σχεδόν όλα τα δυτικά κράτη (και σίγουρα όλα όσα έχουν ιμπεριαλιστική ιστορία) αφού πρώτα προσπάθησαν (και απέτυχαν) να «γονατίσουν» την Μόσχα με έξοδα των ουκρανών, προσπαθούν τώρα να οχυρωθούν (δασμοί, κυρώσεις…) απέναντι την ραγδαία επέκταση του κινέζικου καπιταλισμού και των συμμάχων του. Και όσο περισσότερο οχυρώνονται (ή έτσι νομίζουν) τόσο λιγότερα έχουν να μοιράσουν μεταξύ τους: τα δικά τους. Η αναίδεια με την οποία το ψόφιο κουνάβι αντιμετωπίζει τον γειτονικό και συμμαχικό καναδά, και ο ρητορικός τσαμπουκάς του κατά του γειτονικού παναμά και του συμμαχικού βασιλείου της δανιμαρκίας, είναι απλά η κωμική πλευρά μιας σκληρής πραγματικότητας: δεν χωράει η «καλοπέραση» όλων σ’ αυτόν τον μικρό πλανήτη! Πριν το πράγμα φτάσει στο τελικό, πλανητικό ξεκαθάρισμα των λογαριασμών, οι «ενδιάμεσα» ηττημένοι πρέπει να πληρώσουν λύτρα στον «πιο δυνατό» ανάμεσά τους, μήπως και αυτός καταφέρει να ρεφάρει∙ για λογαριασμό του και ίσως και για δικό τους λογαριασμό. Θα πρέπει να δώσουν κάποια απ’ τα χρυσαφικά τους ή θα πρέπει να πληρώνουν υψηλό «ενοίκιο προστασίας» μέσω της αγοράς αμερικανικών όπλων ή θα πρέπει να συντηρούν την αμερικανική σχιστολιθική βιομηχανία∙ ή θα πρέπει να τα κάνουν όλα αυτά μαζί.

Ο τρόπος του ψόφιου κουναβιού είναι χοντροκομμένος, εριστικός. Τι στυλ, ε; Όμως η «γραμμή» δεν είναι δική του εφεύρεση. Τα ίδια έκανε και ο νυσταλέος Jo με εξίσου χοντροκομμένο αλλά λιγότερο βερμπαλιστικό τρόπο, τον Αύγουστο του 2022 με τον «infaltion reduction act»: ο ενοχλημένος Μικρός Δούκας του Λίγηρα είχε δηλώσει τότε ότι οι επιδοτήσεις που προέβλεπε ο ira ήταν «υπερ-επιθετικές» και ότι θα διέλυαν την δύση… Ο γαλλικός «κολοσσός» ηλεκτρικών ειδών Engie, οι γερμανικές basf, bmw, siemens, volkswagen, η βελγική χημική solvay ήταν μόνο μερικές απ’ τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που έτρεξαν να επωφεληθούν απ’ τις κρατικές επιδοτήσεις (και την φτηνή ενέργεια…) στις ηπα∙ μιλάει κανείς για ευρωπαϊκές «αποεπενδύσεις» στην ε.ε.;

Το «φάντασμα της ζούγκλας» βρυκολακιάζει μόνιμα στην άλλοτε «ευτυχισμένη» γηραιά ήπειρο. Ο γελοίος Borrel φανταζόταν την ε.ε. «κήπο» και την «ζούγκλα» απ’ έξω και γύρω γύρω. Πέρασαν δυο χρόνια και ο άλλος γελοίος, ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα, δείχνει περισσότερο απογοητευμένος: η «ζούγκλα» είναι παντού! Μόνο που ξαφνικά (;) αντιλαμβάνεται εαυτόν και αλλήλους ως «φυτοφάγα» – κι αυτό όχι επειδή έγινε vegetarian!!! Ta «φυτοφάγα» λοιπόν πρέπει να οργανωθούν, αλλιώς τα «σαρκοφάγα» θα τα κάνουν μια χαψιά… Ω καιροί!!!

Εννοείται πως η αμερικανική τακτική του «κάνω τον σύμμαχο ζητιάνο» στην «ήπια», α λα νυσταλέος Jo εκδοχή της, ήταν εντελώς αντίθετη στις προβλέψεις του «παγκόσμιου οργανισμού εμπορίου», άλλοτε διαμάντι στο στέμμα της «παγκοσμιοποίησης»… Όμως ποιος δυτικός νοιάζεται γι’ αυτήν πια; Σε κάθε περίπτωση η αντίδραση των κρατών μελών της ε.ε. ήταν τόσο αναιμική (παρά τα παχιά λόγια και τα «σχέδια Draghi»…) ώστε ο brutal διάδοχος του νυσταλέου μπορεί να το χοντρύνει. Φραστικά κατ’ αρχήν, «φτιάχνοντας κλίμα» για όσα θεωρεί … επιδιωκόμενα και επιτεύξιμα «deals»…

Το ο σώζων εαυτόν [ίσως…] σωθήτω μπορεί να μην περιλαμβάνεται στις λαμπρές διακηρύξεις των δυτικών καπιταλισμών, βρίσκεται όμως στην καρδιά της ιστορικής τους διαδρομής. (Πόσους πολέμους έχουν κάνει μεταξύ τους;)

Οι μπροστινοί (της ιστορίας)

Δευτέρα 13 Γενάρη (00.07) >> Η περίπτωση του Έλον (από εδώ και στο εξής: Έλον ο Μπροστινός) είναι ελαφρά διαφορετική: πλασσάρει ένα είδος ιδιωτικοποίησης της «εξωτερικής πολιτικής» – της παρακμιακής πρώην υπερδύναμης μεν, αλλά γιατί να μην θεωρηθεί «παράδειγμα»;

Πριν όμως καταλήξετε σε οριστικό συμπέρασμα για την περίπτωσή του, θα έπρεπε να αναρωτηθείτε: είναι πράγματι επιχειρηματίας με την έννοια που συνήθως αποδίδεται στη λέξη;

Ο Musk «έσκασε απ’ το πουθενά» ως αυτοκινητοβιομήχανος το 2016… Και χωρίς να έχει φτιάξει ή πουλήσει έστω ένα αυτοκίνητο, η tesla εκτοξεύτηκε χρηματιστηριακά. Τι σημαίνει αυτό; Ότι «κάποιοι» με πολύ χοντρά πορτοφόλια αγόραζαν μετοχές – αέρα∙ ή, για να το πούμε πιο καχύποπτα: ξέπλεναν.

Μα (θα πείτε): τι «συνωμοσιολογίες» είναι αυτές; Η tesla είναι επιτέλους μια παγκόσμια καθιερωμένη επιχείρηση… Σωστά. Δείτε όμως τι εξακολουθεί να συμβαίνει μ’ αυτήν την «παγκόσμια καθιερωμένη» (στην οποία ο Musk κατέχει μόλις το 13% των μετοχών).

Στα μέσα Δεκέμβρη του 2024 η tesla είχε «χρηματιστηριακή αξία» όση το σύνολο των επόμενων 29 αυτοκινητοβιομηχανιών του πλανήτη:

Εντυπωσιακό, έτσι δεν είναι; ο Έλον ο Μπροστινός θα πρέπει να θεωρείται ο «απόλυτος επιχειρηματίας» από καταβολής καπιταλισμού!

Όμως δείτε κι αυτόν τον πίνακα: είναι η σύγκριση των πωλήσεων της tesla με τις πωλήσεις μιας μόνο απ’ τις 29 «δυστυχισμένες» χρηματιστηριακά αυτοκινητοβιομηχανίες, της κινεζικής byd – το «χρηματιστηριακό κουτάκι» της είναι κάπου αριστερά επάνω στον πιο πάνω πίνακα:

Και οι στραβοί θα έβλεπαν (πόσο μάλλον οι «ανοικτομάτηδες» των δυτικών χρηματιστηρίων…) ότι η tesla χάνει απ’ την byd (που είναι μια μονάχα απ’ τις 29 «δυστυχισμένες») ήδη απ’ το δεύτερο τρίμηνο του 2022! Και το 2024 έχασε-κατά-κράτος∙ έχασε συντριπτικά, στην ίδια κατηγορία: ηλεκτρικά αυτοκίνητα! Είναι μάλιστα τόσο μεγάλη και διαρκής η διαφορά και τόσο καθηλωμένο αριθμητικά το πελατολόγιο της tesla ώστε είναι σαφές ότι ακόμα κι αν η αμερικανική εταιρεία πρωτοπόρησε τώρα πλέον η κινεζική δημιουργεί και ταυτόχρονα κατακτά την σχετική αγορά.

Πώς, άραγε, εξηγείται αυτό το «μυστήριο»; Πως εξηγείται, δηλαδή, η τεράστια «χρηματιστηριακή αξία» μιας αμερικανικής εταιρείας που τρώει την σκόνη της byd αλλά και άλλων αυτοκινητοβιομηχανιών, όπως π.χ. η ιαπωνική τoyota (πουλάει 5 ως 6 φορές περισσότερα «κομμάτια» απ’ την tesla); Η απάντηση βρίσκεται στο ίδιο το χρηματιστηριακό ψέμα: είναι οι μέτοχοι της tesla και όχι η ίδια η εταιρεία που «κρατάνε ψηλά» την μετοχή της και άρα την «αξία» (και την φήμη της)… με διάφορα κόλπα.

Έτσι όμως το «επιχειρηματικό προφίλ» του Έλον του Μπροστινού ζαρώνει, και ζαρώνει πολύ. Η πετυχημένη περσόνα του (λέμε) είναι μάλλον οι PR εκείνων-που-βρίσκονται-από-πίσω. Οι οποίοι, μεταξύ άλλων, προσπαθούν να «φρενάρουν» και την byd και τις υπόλοιπες κινέζικες electro-auto-βιομηχανίες συντηρώντας την δική τους φούσκα.

Τι σημαίνει λοιπόν ότι οι «φούσκες» έχουν αναλάβει τμήμα της αμερικανικής (ή και όχι μόνο…) «εξωτερικής πολιτικής»; Σημαίνει ότι αυτές οι «φούσκες» (πίσω, επίσης, απ’ το ψόφιο κουνάβι) θέλουν να ξεφορτωθούν αυτό το χτικιάρικο «μόρφωμα» που κατάντησε η ε.ε., κάνοντας εκείνο που απέτυχαν να κάνουν με την διάλυση της ρωσίας: μικρά και ασήμαντα «έθνη/κράτη».

Φυτοφάγα…

Ένας αμερικάνος φίλος

Δευτέρα 13 Γενάρη (00.03) >> Μπορεί το ψόφιο κουνάβι να συμφωνεί ή έστω να ανέχεται την φράση «ο Netanyahu είναι ένας βαθιά σκοτεινός γυιός σκύλας»; Θα πείτε «όχι» – ένα ξερό «όχι»! Σωστά. Αλλά τότε γιατί ανάρτησε πριν μια βδομάδα στο προσωπικό του αντιsocial μήντιο απόσπασμα από ομιλία που έδωσε ο διεθνώς γνωστός οικονομολόγος Jeffrey Sachs στις 22 Οκτώβρη, προσκεκλημένος της φοιτητικής ένωσης του Cambridge, όπου (ο Sachs) ανάμεσα σε πολλά άλλα κατά του θεοναζί καθεστώτος αποκάλεσε «deep, dark son of a bitch» τον αρχιχασάπη;

Ο Sachs είναι έντονα, συστηματικά και διαχρονικά επικριτικός (με κάθε δημόσια ευκαιρία) κατά της αμερικανικής πολιτικής, τόσο εναντίον της Μόσχας και του Πεκίνου όσο και υπέρ των θεοναζί. Αποκλείεται να μην τον ξέρει το ψόφιο κουνάβι και το περιβάλλον του.

Οπότε;

Διαβάστε τη συνέχεια »

Παλαιστίνη

Δευτέρα 6 Γενάρη (00.59) >> Μπορεί να μην είναι η απόλυτα πρώτη προτεραιότητα για την Παλαιστινιακή αντίσταση. Είναι όμως σίγουρα η αμέσως δεύτερη: το ξεκαθάρισμα αυτού του Κουίσλιγκ «πράγματος» που κτυπάει την αντίσταση πάντα πισώπλατα, κυρίως στη δυτική Όχθη αλλά, όποτε μπορεί (σε συνεργασία πάντα με τους θεοναζί και τα αφεντικά τους) και στη Γάζα. Αναφερόμαστε στην «παλαιστινιακή αρχή».

Πρέπει να θυμίσουμε ότι στη λευκή νοτιοαφρικανική εκδοχή του απαρτχάιντ τα «μπαντουστάν», οι θύλακες / ανοικτές φυλακές στους οποίους ήταν αποκλεισμένη η μαύρη πλειοψηφία του πληθυσμού, είχαν … την δική τους εξουσία! Είχαν μαύρες πολιτικές βιτρίνες, με τους πραιτωριανούς τους, «αναγνωρισμένες» απ’ την εξουσία των λευκών ρατσιστών στην Πραιτόρια. Είχαν «πρωθυπουργούς», «υπουργούς» και, φυσικά, είχαν αστυνομία…

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην κατεχόμενη Παλαιστίνη: υπάρχει μια «αρχή» «αναγνωρισμένη» απ’ τους θεοναζί, απαρτχάιντ (και … διεθνώς…), που η δουλειά της είναι απ’ την μια μεριά να ροκανίζει την «διεθνή βοήθεια προς τους Παλαιστίνιους» και απ’ την άλλη να κτυπάει όσα δεν μπορεί να κτυπήσει ο θεοναζί στρατός. Άλλοτε ανοικτά (όπως το 2006, όταν κέρδισε τις εκλογές η Hamas) και άλλοτε ύπουλα.

Προσέξτε τι λέει ο κύριος στη συνέχεια. Πρόκειται για τον Jibril Rajoub, γενικό γραμματέα της κεντρικής επιτροπής της fatah, μιας οργάνωσης που άλλοτε ήταν αγωνιστική / απελευθερωτική, αλλά μετά τις «συμφωνίες του Όσλο» έγινε σταδιακά συνεργάτης των θεοναζί – και τώρα το έχει τερματίσει:

Όχι λέει «δεν είναι δουλειά της παλαιστινιακής αρχής να πυροβολεί ισραηλινούς»… Πράγμα που σημαίνει ότι «δεν είναι δουλειά της» η εναντίωση στην κατοχή… «Δουλειά της είναι…» λέει «… η εξουσία της!» Ποια «εξουσία» της; Στη Ραμάλα, και ούτε… Και να καθαρίζει τις αρβύλες του θεοναζί στρατού απ’ τα αίματα των Παλαιστινίων! Διότι σίγουρα: δουλειά-της-είναι-να-πληρώνεται… απ’ αυτούς που την έχουν αγοράσει.

H fatah είναι ο βασικός πυρήνας της «παλαιστινιακής αρχής». Και φυσικά, ως «αρχή» που είναι (εξουσία δηλαδή, έστω στο τίποτα) έχει και την στρατοχωροφυλακή της, εξοπλισμένη όσο επιτρέπει το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, δηλαδή μόνο για εσωτερική καταστολή. Μια έρευνα του 2017 βρήκε ότι το «τμήμα ασφαλείας» της «παλαιστινιακής αρχής» μισθοδοτεί πάνω από 80.000 (!!!) προσωπικό, ένα νούμερο που φέρνει αυτήν την «αρχή» σχεδόν στην κορυφή του πλανήτη στη σχέση δημόσιας τάξης προς πληθυσμό: 1 μπάτσος ή ασφαλίτης για κάθε 48 (διπλά) αιχμαλώτους. Αυτές οι 80.000 που μισθοδοτούνται έτσι είναι περίπου το μισό των «δημόσιων υπαλλήλων» που απασχολεί η «αρχή»∙ κοστίζουν κάθε χρόνο 1 δισεκατομμύριο δολάρια (δηλαδή το 1/3 της διεθνούς βοήθειας)∙ και αυτό το ποσό είναι μεγαλύτερο απ’ το άθροισμα των ποσών που η «αρχή» δίνει για εκπαίδευση, υγεία και υποστήριξη στους αγρότες – πάντα (και μόνο) στη δυτική Όχθη.

Είναι αναμενόμενο κατά συνέπεια ότι αυτοί οι τσατσορούφιανοι το μόνο που είχαν να κάνουν μετά από 15 μήνες σφαγής στη Γάζα και μαζικών επιθέσεων / δολοφονιών στη δυτική Όχθη είναι να βοηθήσουν τον θεοναζί, απαρτχάιντ στρατό να «αποκαταστήσει την τάξη» στην Jenin. Στη Jenin αυτούς τους 15 μήνες ο θεοναζί στρατός έκανε όχι μία, όχι δύο, όχι τρεις αλλά 80 (ολογράφως: ογδόντα!) εισβολές, αλλά απέτυχε να καταβάλει την ένοπλη αντίσταση. Οπότε ζήτησε την βοήθεια των λακέδων του, που ίσως έχουν καλύτερους ρουφιάνους…

Οι οργανώσεις της αντίστασης μοιάζουν να προσπαθούν να «δανειστούν διεθνή νομιμότητα» επιζητώντας να διαμορφώσουν μια ενιαία απελευθερωτική διεύθυνση, μια «νέα αρχή», μαζί με την νυν «παλαιστινιακή αρχή». Αλλά τα λεφτά και η καλοπέραση είναι σπουδαίο πράγμα: αυτή η «αρχή» θα πουλάει πάντα την αντίσταση, και θα την κτυπάει πισώπλατα…

Μπορεί να μην τους φαίνεται, αλλά αυτοί ανήκουν στην στρατοχωροφυλακή της «παλαιστινιακής αρχής», και μοστράρονται στην περίμετρο του προσφυγικού συνοικισμού της Jenin στις 21 Δεκέμβρη καθώς προσπαθούν να εξουδετερώσουν την ένοπλη αντίσταση στην κατοχή. Είναι εκπαιδευμένοι (και ντυμένοι, και εξοπλισμένοι, και σε μεγάλο βαθμό πληρωμένοι μέσω «βοήθειας») απ’ τον us army…

Σκοτώνουν τους σωλήνες πριν γεράσουν!

Δευτέρα 6 Γενάρη (00.52) >> Ένας αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου λιγότερος – «για να μάθει η παλιορωσία» είπε, υποτίθεται, ο τοξικός του Κιέβου! (Δεν το έκανε για να τιμωρήσει μαζί με τους δυτικούς συμμάχους του την ουγγαρία και την σλοβακία, καθόλου!) Αν αντιλαμβάνεται κανείς τέτοιες καταστροφές κεφαλαίου μέσα από μια αστυνομική αντίληψη της (καπιταλιστικής) ιστορίας, τότε εύλογα θα ασχολείται με το τι θα κάνουν τα «θύματα». Κάπου στην άκρη υπάρχει και η εμπορική λογική: μια φορά η Βαρσοβία που «έκοψε» τον αγωγό Yamal, απ’ την σιβηρία προς το δικό της έδαφος (και τις δικές της βιομηχανίες) και το γερμανικό / αυστριακό∙ άλλη μια φορά οι αμερικανικές υπηρεσίες που τίναξαν τα ¾ των δυο υποθαλάσσιων nord stream∙ μια τρίτη φορά το τρικολόρε «οικολογικό» γκουβέρνο στο Βερολίνο που δεν θέλει! – δεν θέλει! – δεν θέλει! να αγοράζει φτηνό ρωσικό αέριο απ’ το ¼ των nord stream που έχει απομείνει λειτουργικό∙ και τώρα το καθεστώς του τοξικού του Κιέβου…. θα έλεγε κάποιος ότι η δυτική καπιταλιστική πολιτική οικονομία έχει αναποδογυρίσει, και ότι το όσο πιο ακριβή ενέργεια τόσο το καλύτερο είναι το καινούργιο δόγμα. Ανεξήγητο για σοβαρούς καπιταλισμούς, έτσι δεν είναι; Ανεξήγητο ακόμα κι αν διαπνέεται από μίσος για την Μόσχα: κόβω τις ενεργειακές μου φλέβες για να σε τιμωρήσω; Οι ιστορικοί του μέλλοντος (αν υπάρξουν τέτοιοι…) θα έχουν να πουν πολλά…

Το ότι κάποιοι κερδίζουν (και κερδίζουν χοντρά) απ’ αυτήν την κατάσταση είναι σαφές! Εκείνο που είναι πολύ λιγότερο σαφές είναι αν αυτοί που κερδίζουν (χοντρά) έχουν την πολιτική εξουσία στην παρακμιακή δύση∙ αν αυτοί είναι οι κεντρικοί εκπρόσωποι του «γενικού κεφάλαιου». Είναι, για παράδειγμα, οι αμερικάνοι σχιστολιθικοί γκαζάδες οι κεντρικοί εκπρόσωποι του ευρωπαϊκού «γενικού κεφάλαιου» έτσι ώστε να επιβάλλουν τα δικά τους συμφέροντα στους υπόλοιπους; Κανείς δεν έχει υποστηρίξει κάτι τέτοιο ως τώρα…

Ο «φτωχός πλην τίμιος» ελληνικός καπιταλισμός είναι μια εξαίρεση. Το 1 «εθνικό κεφάλαιο», οι εφοπλιστές, σαφέστατα είναι εχθρικό προς την τροφοδοσία υδρογονανθράκων μέσω σωλήνων, χερσαίων ή υποθαλάσσιων – αλλά δεν θα μπορούσε το ίδιο να κινητοποιήσει τέτοια καταστροφή κεφαλαίου!! Ο παρακάτω πίνακας εξηγεί ωστόσο την έχθρα του, δείχνοντας την παγκόσμια θέση του (lng είναι το υγροποιημένο φυσικό αέριο, lpg ένα ειδικό μίγμα αερίου για μηχανές εσωτερικής καύσης):

Διαβάστε τη συνέχεια »

Μεσανατολικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 6 Γενάρη (00.46) >> Έχουμε τη γνώμη πως τόσο εκείνοι που πανηγύρισαν όσο και εκείνοι που θρήνησαν για την «αλλαγή φρουράς» στη Δαμασκό βιάστηκαν. Υποθέτουμε από έλλειψη ιστορικής συναίσθησης σε συνδυασμό με την υπερ-πληροφοριοποίηση – αν μας επιτρέπεται μια κάποια εξήγηση της βιασύνης τους. Αλλά, πάλι, μπορεί η ασταμάτητη μηχανή να κάνει λάθος (γιατί όχι;) – θα φανεί… (Να πούμε μόνο πως τώρα πια η πρόκληση διευρυμένου χάους δεν είναι μια επιλογή ανάμεσα σε άλλες για τους παρακμάζοντες δυτικούς καπιταλισμούς, αλλά μάλλον η μόνη επιλογή τους. Αυτό αφορά και τη μέση Ανατολή αλλά όχι μόνο…)

Προς το παρόν, και καθώς συγκεντρώνουμε το υλικό για το πιο αναλυτικό Sarajevo.pdf #182a, δυο «στοιχεία» που επειδή είναι video δεν θα περιλαμβάνονται σ’ αυτό. Καλό είναι να τα έχετε υπόψη σας:

Διαβάστε τη συνέχεια »

Οι ψεκασμένοι; (2)

Δευτέρα 6 Γενάρη (00.35) >> Την προηγούμενη εβδομάδα (οι ψεκασμένοι;) είπαμε δυο λόγια για την αφετηρία των σοβαρών επιφυλάξεων έως αρνήσεων απέναντι στα παιδικά εμβόλια απ’ την δεκαετία του 1980 και μετά (τα παιδικά ήταν τότε τα μόνα εμβόλια ευρείας χρήσης) στις ηπα∙ κάνοντας την παράλληλη αναφορά με την φονικότητα του λεγόμενου «τριπλού» παιδικού εμβολίου (διφθερίτιδας – τετάνου – κοκκύτη / DPT) στην Guinea-Bissau στη δεκαετία του ’80, όπως αυτή αποδείχθηκε / καταγράφηκε εκ των υστέρων από δύο επίσημες (και επίσημα δημοσιευμένες…) έρευνες του 2017 και του 2018. Πρόκειται γι’ αυτές τις σοβαρές επιφυλάξεις έως αρνήσεις τις οποίες οι δημαγωγοί των φαρμακομαφιών φρόντισαν να λοιδωρήσουν ως «αντι-εμβολιαστικό κίνημα», «αντιεπιστημονισμό», ήδη από τότε.

Σημειώσαμε πως αν όχι η αφετηρία σίγουρα η γενίκευση αυτών των σοβαρών επιφυλάξεων έως αρνήσεων ξεκίνησε όταν το αμερικανικό κράτος αποφάσισε να προσφέρει ασυλία στις φαρμακομαφίες έναντι οποιωνδήποτε κατηγοριών / μηνύσεων για σοβαρές βλάβες ή και θανάτους εξαιτίας των εμβολίων τους, με νόμο που πέρασε το 1982. Κάναμε λάθος στην χρονολογία, αλλά ευτυχώς υπάρχουν φίλοι της ασταμάτητης μηχανής πιο προσεκτικοί (ευχαριστούμε Γ.!) για να μας διορθώνουν. Ο νόμος είναι του 1986, επί διοίκησης Ρήγκαν:

Ποια ήταν όμως η αιτία για να αναλάβει το αμερικανικό κράτος την προστασία του αμερικανικού φαρμακοκεφάλαιου;

Ήταν αυτό ακριβώς το DPT εμβόλιο! Απ’ την δεκαετία του 1970 άρχισαν να συσσωρεύονται περιπτώσεις εγκεφαλοπάθειας σε παιδιά μετά τον εμβολιασμό τους με το «τριπλό». Αυτό οδήγησε φυσιολογικά σε ανάλογη αύξηση των μηνύσεων / απαιτήσεων υψηλών αποζημιώσεων κατά των φαρμακοκατασκευαστριών∙ η νομοθεσία επέτρεπε τέτοιες προσφυγές στη δικαιοσύνη… Μπροστά στη βεβαιότητα ότι αυτές οι εταιρείες (στα πρώτα βήματα του να γίνουν μαφίες) θα χάσουν τα κέρδη τους ή, ακόμα, θα χρεωκοπήσουν, απείλησαν μποϋκοτάζ στην παραγωγή εμβολίων γενικά, βάζοντας την αμερικανική διοίκηση σε ρόλο «διαιτητή», και προστάτη όχι πλέον της δημόσιας υγείας αλλά των φαρμακοσυμφερόντων και, επιπλέον, των εξαγωγών τους!!! Γιατί είχε γίνει εμπειρικά σαφές ότι α) κάτι στη «σύνθεση» αυτών των «τριπλών» είχε σοβαρές έως καταστροφικές παρανέργειες, και ότι β) αν καταδικαζόταν εντός έδρας (πράγμα βέβαιο με βάση την τότε ισχύουσα νομοθεσία!) η αμερικανική φαρμακοβιομηχανία ως σύνολο θα δυσφημιζόταν (και θα καταστρεφόταν) παγκόσμια!

Απόσπασμα από new york times, 15 Νοέμβρη 1986

Έτσι, την ίδια χρονική περίοδο που στην Guinea-Bissau (και, υποθέτουμε, κι αλλού στην Αφρική) τα πιτσιρίκια πάθαιναν σοβαρές ζημιές ή/και πέθαιναν απ’ το DPT, η διοίκηση Ρήγκαν αποφάσισε να κάνει κάτι που μόνο με όρους (φονικού) ιμπεριαλισμού θα μπορούσε να εννοηθεί: α) απάλλαξε τις αμερικανικές φαρμακομαφίες απ’ τις ευθύνες τους για τις «παρενέργειες» των εμβολίων τους∙ β) αποφάσισε να «κρατικοποιήσει» αυτές τις ευθύνες, δημιουργώντας ένα «ταμείο αποζημιώσεων» για τους αμερικάνους υπηκόους αποκλειστικά, με πολύ αυστηρό «ταβάνι» για τα ποσά που θα έδινε (ψίχουλα σε σχέση μ’ εκείνα που θα επιδίκαζαν τα δικαστήρια σε βάρος κάθε φαρμακομαφίας)∙ και γ) αποφάσισε να επιτρέψει την εξαγωγή αυτών των εμβολίων σε 21 τρίτα κράτη ακόμα κι αν ο FDA δεν τα έχει εγκρίνει – θα ήταν αρκετό να τα εγκρίνουν οι «ελεγκτικοί μηχανισμοί» αυτών των κρατών.

Είναι απόλυτα λογικό (ποιος αντέχει να διαφωνήσει;) ότι εκείνο που συνέβη μετά απ’ αυτόν τον νόμο ήταν ότι οι αμερικανικές οικογένειες που είχαν παρακολουθήσει αυτή την εξέλιξη έκαναν αυτήν την απλή σκέψη: αν δεν υπήρχαν σοβαρές «παρενέργειες» από διάφορα παιδικά εμβόλια γενικά, εντοπισμένες ή όχι,  γιατί το κράτος να απαλλάξει τις φαρμακομαφίες απ’ τις ευθύνες τους; Και γιατί να αναλάβει το δημόσιο ταμείο (δηλαδή οι φορολογούμενοι) τις ζημιές ιδιωτικών επιχειρήσεων; Σε οποιοδήποτε σημείο του γαλαξία αυτή η απλή σκέψη θα οδηγούσε σε όξυνση των σοβαρών επιφυλάξεων έως αρνήσεων∙ σε οποιοδήποτε σημείο του γαλαξία εκτός απ’ τα μυαλά των σφουγγοκωλάριων του καπιταλισμού…

(Να σημειώσουμε επί τη ευκαιρία εδώ πως οι αμερικανικές οικογένειες στην πρώτη γραμμή αυτών των επιφυλάξεων / αρνήσεων ΔΕΝ προέρχονταν απ’ τα γκέτο. Ανήκαν στη λεγόμενη μεσαία και ανώτερη τάξη, στα «επιστημονικά ειδικευμένα» στρώματα της αμερικανικής κοινωνίας, με status και αναγνώριση: εκεί ήταν που η προστασία-της-υγείας-των-παιδιών-μας ήταν ύψιστη αξία… Οι εναλλακτικές ιατρικές προσεγγίσεις στις δυτικές μητροπόλεις στηρίχτηκαν σ’ αυτές ακριβώς τις κοινωνικές κατηγορίες, και το ζήτημα των παιδικών εμβολίων ήταν κεντρικό…)

Υπήρξε όμως και μια δεύτερη συνέπεια του νόμου. Χάνοντας επιρροή και «αγορά» εντός έδρας οι αμερικανικές εμβολιαστικές φαρμακομαφίες, τόσο πριν το νόμο H.R.5546 όσο και μετά απ’ αυτόν, έκαναν πιο επιθετική την αναζήτηση «αγορών» στον υπόλοιπο πλανήτη. Ειδικά εκεί που οι «ελεγκτικοί μηχανισμοί» ήταν «χαλαροί», «μπόσικοι» ή ελάχιστα υπαρκτοί και ικανοί… Κι έτσι στην αφρικάνικη Guinea-Bissau (και αλλού…) έκαναν εκείνα που δυσκολεύονταν να κάνουν στις δυτικές μητροπόλεις…

Η «ασπίδα» του 1986 δεν ήταν η μοναδική! Αντίθετα ήταν η αρχή, το «παράδειγμα», το «μοντέλο». Συν τω χρόνω οι φαρμακομαφίες βελτίωσαν το «επιστημονικό» λόμπινγκ τους, με «επιστημονικές» έρευνες που «αποδείκνυαν» την παντοτινή αθωώτητά τους. Δεν τα κατάφερναν βέβαια πάντα όταν τα θύματά τους κατέφευγαν στα δικαστήρια. Το ποινικό μητρώο τους μεγάλωνε και μεγαλώνει. Το μεταφρασμένο στα ελληνικά βιβλίο του Peter Gotzsche Φονικά Φάρμακα και Οργανωμένο Έγκλημα: πως οι μεγάλες εταιρείες φαρμάκων έχουν διαβρώσει την υγεία παραμένει ένας καλός οδηγός.

Αντίστοιχα όμως με την εκτόξευση της εγκληματικότητας της βιομηχανίας της νοσηρότητας, ακόμα πιο κυνική και επιθετική γίνεται η κρατική προστασία της! Ιδού η πιο πρόσφατη κίνηση: ο νυσταλέος Jo, ένα βήμα πριν την σύνταξη, αφού έδωσε χάρη στον γυιό του (και στον εαυτό του) για τις βρώμικες δουλειές τους στην ουκρανία, έδωσε άλλα 5 χρόνια νομική ασυλία στους υποστηρικτές του, την pfizer και την moderna, για το πρόσφατο έγκλημα-διαρκείας-κατά-της-ανθρωπότητας:

Καλούνται λοιπόν όλοι οι γενναίοι και μοιραίοι «συνήγοροι της επιστήμης» (της ποιάς;) να αρχίσουν την αγόρευσή τους…

Οι σωτήρες!

Δευτέρα 6 Γενάρη (00.31) >> Εσείς μπορεί να τους έχετε ξεχάσει ή απωθήσει∙ αυτοί όμως όχι! «Έσωσαν» τον πλανήτη μια φορά, τους άρεσε (έχουν και τις μπίζνες του οι άνθρωποι), οπότε θέλουν να τον ξανασώσουν και να τον ξανασώσουν και να τον ξανασώσουν.

Έχουν στην εφεδρεία την «γρίπη των πτηνών», που την “ζεσταίνουν”. Σε χαμηλή φωτιά ως τώρα, αλλά… (Θα τα πούμε με επόμενη ευκαιρία)

Έχουν και τις «ασκήσεις» τους. Την προηγούμενη φορά, το «event 201», στις 18 Οκτώβρη του 2019 στη Ν. Υόρκη, θεωρήθηκε «πρόδρομος» της τρομοεκστρατείας που ξεκίνησε ελάχιστους μήνες αργότερα. Οι πιο ανήσυχοι θεώρησαν εκείνη την άσκηση ως απόδειξη του ότι όλα όσα πλέχτηκαν γύρω απ’ τον «τσαχπίνη» ιό ήταν προσχεδιασμένα… Οι οργανωτές του «event 201» αρνήθηκαν φυσικά κάθε σχέση, και ορκίστηκαν στην άδολη αγάπη τους για την ανθρωπότητα. Αδύνατο να πιστέψει αυτήν την αγάπη τους ακόμα και ένα τούβλο… (Την πίστεψαν όμως πολλοί απ’ το ανθρώπινο είδος…)

Τρία χρόνια μετά στις 23 Οκτώβρη του 2022, οι ίδιοι «φιλάνθρωποι», το Johns Hopkins Center of health security, ο WHO και το «ΙΔΡΥΜΑ» (ποιο; ένα απ’ τα μεγάλα μαγαζιά του «σπουδαιότερου γιατρού στον κόσμο», του κυρ Βασίλη του Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων) έκαναν μια ακόμα «άσκηση», αυτή τη φορά στις Βρυξέλλες: μια καινούργια φονική πανδημία, με πρωταγωνιστή έναν «εντεροϊό», που σκοτώνει κατά προτίμηση παιδιά…

Ο Οκτώβρης του 2022 είναι παλιός (θα πείτε). Ο.Κ. Εκείνο που δεν παλιώνει είναι η όρεξη για κέρδη και καθολικό έλεγχο των φαρμακομαφιών – και όχι μόνο. Το ενδιαφέρον αυτής της Catastrophic Contagion: A fictional tabletop exercise βρίσκεται … στην «περίμετρό» της:

α) Ο ίδιος ο τίτλος της άσκησης έδειχνε αυτοπεποίθηση (εκ μέρους των οργανωτών) ώστε να φωνάζουν «καταστροφή, οεο καταστροφή!»

β) Οι συμμετέχοντες ήταν «εκπρόσωποι» της σενεγάλης, της ρουάντα, της νιγηρίας, της αγκόλα, της λιβερίας (αφρικανικά κράτη / πελάτες) της ινδίας, της γερμανίας (κράτη / παραγωγοί φαρμάκων) και της σιγκαπούρης… Πράγμα που σημαίνει ότι η άσκηση «σημάδευε» ειδικά την Αφρική, που σε γενικές γραμμές είχε αποκρούσει την mRNA «σωτηρία»…

γ) Στο «τραπέζι της άσκησης» συμμετείχε και ο ίδιος ο κυρ Βασίλης!!! Γιατί αναγκάστηκε ο «θεός» να κατέβει τόσο χαμηλά; Προφανώς επειδή είχε … απογοητευτεί με την στάση πολλών αφρικανικών κρατών!!! Ήθελε να είναι παρών αν μιλούσαν “εκτός γραμμής”, να τους τραβήξει τ’ αυτιά αυτοπροσώπως…

δ) Την χρονική στιγμή της άσκησης (Οκτώβρης 2022) είχε ξεκινήσει η προετοιμασία για την «Παγκόσμια Συνθήκη για τις Πανδημίες» που σκόπευε να κάνει τον πουλημένο στις φαρμακομαφίες Π.Ο.Υ. το απόλυτο αφεντικό των (επόμενων) σωτηριών-της-ανθρωπότητας!! Με ποινές, τιμωρίες, οικονομικά και ιατρικά εμπάργκο στα «απείθαρχα» κράτη! (Αυτό το κόλπο σέρνεται ως τώρα αφού πολλά κράτη / μέλη του Π.Ο.Υ. αντιδρούν σ’ αυτές τις υπερεξουσίες, οι οποίες όμως είναι απόλυτα απαραίτητες για την κερδοφορία των δυτικών φαρμακομαφιών).

ε) Η «παραπληροφόρηση» ως εμπόδιο! Ωωωωω! Η λογοκρισία παραμένει το καλύτερο «φάρμακο» – της εξουσίας… «Έχουμε μερικά καλά όπλα…»

O διευθυντής του διεθνούς ειδησειογραφικού πρακτορείου reuters, απ’ όπου αντιγράφουν πολλοί (και στα μέρη μας) είναι μεγαλομέτοχος και μέλος του δ.σ. της φαρμακομαφίας pfizer… Μια χαρά (για την επίσημη παραπληροφόρηση…). Ή: το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι.

στ) Η στοχοποίηση των ανηλίκων! Φαίνεται ότι οι μπηχεβιοριστές του βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικού συμπλέγματος έχουν καταλήξει στο (ευχάριστο για τα αφεντικά τους) συμπέρασμα ότι τα παιδιά είναι ο «αδύνατος κρίκος» στις κοινωνικές ευαισθησίες∙ όχι η γιαγιά και ο παππούς όπως στην προηγούμενη τρομοεκστρατεία. Δύσκολο να υποστηρίξουμε ότι κάνουν λάθος. Ένας ιός-παιδοκτόνος (ας το πούμε: μια ιική, παγκόσμια εκδοχή της θεοναζί, απαρτχάιντ πολεμικής μηχανής στη Γάζα…) λοιπόν θα μπορούσε να είναι μια καλή «αναβάθμιση» του παλιού σεναρίου!!!

Τα πιο πάνω κρατείστε τα κάπου, σε κάποια άκρη. Ποτέ δεν ξέρετε (και δεν ξέρουμε) πότε θα βγουν πάνω στον πάγκο.

Λέμε ότι η κριτική αντι-πληροφόρηση και η εργατική γνώση είναι δύναμη για τους αδύναμους. Δεν χρειάζεται ούτε εφησυχασμός και απώθηση απ’ τη μια, ούτε αγχωτική ανησυχία απ’ την άλλη. Χρειάζεται επίγνωση και ψυχραιμία: τα λεφτά και η εξουσία είναι πολλά, πάρα πολλά για να αγνοούμε ότι πάνω στα κεφάλια μας κάθονται καθάρματα.

Αν έχετε περιέργεια και χρόνο, αυτό στη συνέχεια είναι η video – πρόωθηση της «άσκησης» του 2022 για την … καταστροφική μόλυνση. Χωρίς μετάφραση. (Ο κυρ Βασίλης δεν εμφανίζεται, προφανώς από σεμνότητα).