Crisis 3

Πέμπτη 7 Ιούλη>> Θα είναι άραγε πρωτοτυπία αν θυμίσουμε ότι αυτή η «ενεργειακή κρίση» που αποδίδεται παραπλανητικά στη Μόσχα και θα οδηγήσει τους γερμανούς υπηκόους και όχι μόνο σε «δελτίο ρεύματος» αφορά σχεδόν αποκλειστικά τον δυτικό καπιταλισμό – όπως ακριβώς συμβαίνει με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία;

Γιατί εδώ; Επειδή εδώ η καπιταλιστική αναδιάθρωση σ’ όλο το εύρος της είναι πολύ πιο επείγουσα από οπουδήποτε αλλού – εξαιτίας και του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού μεταξύ κρατών. Οι κινέζοι ή οι ινδοί υπήκοοι (για παράδειγμα) δεν φαίνεται να απειλούνται με διπλά και τριπλά παλτά φέτος τον χειμώνα – όσο για το νότιο ημισφαίριο, έχει καλοκαίρι όταν το βόρειο κρυώνει…

Υπάρχει όμως (σίγουρα για την ασταμάτητη μηχανή) ένα επιπλέον ζήτημα. Η «ενεργειακή κρίση» κατασκευάζεται δόλια και σκόπιμα, σε βάρος των υπηκόων, είτε με την μορφή του ακριβού ρεύματος και φυσικού αερίου είτε με την μορφή των πειθαρχικών μέτρων («δελτίο», έλεγχος κατανάλωσης, διάφορες απαγορεύσεις) – ως εδώ κατανοητή η καπιταλιστική μηχανική. Τι είναι όμως εκείνο που κάνει τις δήθεν «πράσινες» πηγές ενέργειας, φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες, απλά ένα μεταβατικό άλλοθι; Γιατί τα αφεντικά της ενεργειακής αναδιάρθρωσης προσβλέπουν στα πυρηνικά (είτε τις τρέχουσες τεχνολογίας σχάσης, είτε στην ερευνώμενη και πολλά υποσχόμενη τεχνολογία σύντηξης) κι όχι σε «ανεμογεννήτριες παντού»;

Η πρώτη δόση απάντησης οφείλεται στα μειονεκτήματα των (καθόλου!) «πράσινων» πηγών ενέργειας. Ανάμεσα στα υπόλοιπα είναι η αστάθεια στην παραγωγή (: χρειάζεται άνεμος ή ήλιος κι αυτά δεν είναι πάντα δεδομένα) και το μεγάλο κόστος της αποθήκευσης (: μπαταρίες). Παρότι ένα μέρος της ηλεκτροπαραγωγής στα καπιταλιστικά κράτη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης θα μπορούσε να μείνει «εναλλακτικό» (κυρίως για ιδεολογικούς λόγους), οι διαδικασίες σταθερής ροής είναι περισσότερο απαραίτητες και αξιόπιστες αν μιλάμε για το σύνολο των αναγκών ενός καπιταλιστικού σχηματισμού.

Η δεύτερη δόση απάντησης βρίσκεται στις προβλέψεις για την αύξηση των αναγκών σε ηλεκτρικό ρεύμα τις επόμενες δεκαετίες – οπωσδήποτε και στις δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες. Αυτές οι προβολές μιλούν για μια αύξηση της ζήτησης από 8% έως 12% τα επόμενα χρόνια εξαιτίας της γενίκευσης της χρήσης ηλεκτρικών αυτοκινήτων, και γύρω στο 3% εξαιτίας του πολλαπλασιασμού των ενεργοβόρων data centers. (Αυτοί οι υπολογισμοί μπορεί να αποδειχθούν μετριοπαθείς).

Διαβάστε τη συνέχεια »

Προσωρινή ανακεφαλαίωση: αμάρτησα για το παιδί μου!

Πέμπτη 7 Ιούλη>> Ήδη απ’ την εποχή της «λευκής βίβλου», στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο ευρωπαϊκός (κυρίως ο γερμανο-γαλλικός) καπιταλισμός προσδιόρισε την «οικολογία» σαν στοιχείο εμπορικού προστατευτισμού έναντι των ανταγωνιστών του, που τότε ήταν κυρίως ο αμερικανικός.

Συν τω χρόνω το «φαινόμενο του θερμοκηπίου» που κάποια στιγμή άλλαξε όνομα και έγινε «κλιματική αλλαγή» για να συμπεριλάβει οποιαδήποτε «διαταραχή» του κλίματος, είτε προς το θερμότερο είτε προς το ψυχρότερο, έγινε ταυτόχρονα εμπορικό όπλο (πλέον και εναντίον της κίνας) και σχέδιο αναδιάρθρωσης της οργάνωσης της εργασίας στις μητροπόλεις. Με δυο λόγια: η «ενεργειακή κρίση» ποτέ δεν ήταν το μεταφυσικό φαινόμενο που πουλάνε με τον τόνο οι δημαγωγοί. Πάντα ήταν ένα απ’ τα ψευδώνυμα μιας ενδοκαπιταλιστικά ανταγωνιστικής παραγωγικής / καταναλωτικής αναδιάρθρωσης.

Κι ενώ η «κλιματική αλλαγή» έπλεε μόνη της, εμπνέοντας μεγάλα, φιλόδοξα σχέδια εμπορικού πολέμου με σημαία το «κλίμα» αλλά και ελάχιστο ενδιαφέρον ή/και πειθαρχία στους υποτελείς, τα δυτικά αφεντικά (στα οποία περιλαμβάνεται πλέον και τμήμα του αμερικανικού κεφάλαιου) αποφάσισαν να αξιοποιήσουν την ρωσική εισβολή στην ουκρανία, για να σκηνοθετήσουν μια κατάσταση «έκτακτης ενεργειακής ανάγκης». Μ’ άλλα λόγια στον κλιματικό Αρμαγεδώνα και τις όποιες μεταφυσικές προδιαγραφές του προστέθηκε ένα ζήτημα πεζής γεωπολιτικής αντιπαλότητας.

Το πράγμα περιπλέκεται. Το προσόν της «ρωσικής κακίας» (δηλαδή των εμπορικών τιμωριών κατά της Μόσχας…) είναι ότι μπορεί να νομιμοποιήσει άμεσα πειθαρχικά, περιοριστικά μέτρα∙ μια ασκητική προτεσταντική στάση “νηστείας, μετάνοιας και προσευχής” των υποτελών, την οποία έχουν ανάγκη τα αφεντικά. Το μειονέκτημα όμως είναι ίσως ακόμα μεγαλύτερο: πρόκειται για ένα επιχείρημα (η «ρωσική κακία»…) που μπορεί να ελεγχθεί, χειροπιαστά, άμεσα, σε αντίθεση με την μεταφυσική της «κλιματικής αλλαγής». Με άλλα λόγια κρίνουμε ότι η συμπαράθεση ενός μεταφυσικού σετ απειλών και ενός ιστορικογεωπολιτικού μάλλον προκαλεί σύγχυση παρά οτιδήποτε άλλο: κι αν σε δυο, τρεις, τέσσερεις μήνες τελειώσει ο πόλεμος στην ουκρανία;

Ενώ η μεταφυσική του κλίματος έμοιαζε να πλέει απρόσκοπτα προς τον παράδεισο των «ανανεώσιμων πηγών» (αφήνοντας τη νομιμοποίηση της πυρηνικής ενέργειας σε κάποιο ασαφές τρικ στο μέλλον), η γεωπολιτική της «εξάρτησης απ’ τις ενεργειακές πηγές των εχθρών» βοηθάει μεν την «ηθική της περήφανης – ενεργειακής – φτώχιας» για τους πρωτοκοσμικούς, ξαναβάζει όμως στον ντορβά όλες τις καταραμένες, καταστροφικές, «μολυσματικές» πρώτες ύλες. Απ’ το πετρέλαιο και το (υγροποιημένο) φυσικό αέριο κι-ας-είναι-από-όπου-νάναι, κι-ας-κάνει-όσο-κάνει, μέχρι τους λιγνίτες. Ας μας επιτραπεί: πρέπει να είναι κάποιος οικολόγος με τον κώλο μπροστά για να φάει το ότι ο ευρωπαϊκός (και γενικότερα ο δυτικός) ιμπεριαλιστικός σχεδιασμός στην ουκρανία δικαιολογεί περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα!!!! Αν είναι έτσι, τότε πριν ασχοληθεί κάποιος με την «κλιματική κρίση» ας φάει την ζωή του υπέρ της «παγκόσμιας ειρήνης και του αφοπλισμού»!

Δύο βήματα πίσω για να γίνει ένα άλμα μπροστά λοιπόν; Κάπως έτσι φαίνεται να το σκέφτονται τα δυτικά αφεντικά της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, θεωρώντας ότι οι υπήκοοι είναι οριστικά βλαμμένοι, και δεν καταλαβαίνουν. Είναι; Είναι όλοι;

Η ασταμάτητη μηχανή δεν ξέρει ακόμα την απάντηση. Αλλά θα ήθελε να είναι ΌΧΙ!

Biko, Palestine

Δευτέρα 4 Ιούλη>> Θα το αναγνωρίσετε: είναι το τραγούδι που έγραψε ο P. Gabriel για τον νοτιοαφρικάνο αντιφασίστα Bantu Stephen Biko, που δολοφονήθηκε στις φυλακές της Πραιτόρια απ’ τους ρατσιστές λευκούς του νοτιοαφρικάνικου απαρτχάιντ καθεστώτος το 1977.

Ο αγώνας ενάντια στο τελευταίο δυτικό απαρτχάιντ, αυτό του Τελ Αβίβ, δεν έχει σταματήσει. Και θα συνεχιστεί, όσες «κρίσεις» κι αν μεσολαβήσουν.

Συντονιστείτε!

Δευτέρα 4 Ιούλη>> «Μην αφήνεις μια κρίση να πάει χαμένη» λένε τα αφεντικά, τα πιο «τολμηρά» σίγουρα, και κάτι ξέρουν. Δημιουργική καταστροφή λέγεται μια-κρίση-που-δεν-πάει-χαμένη, κι ας αφήσουμε τις αργκώ τους περί great reset και άλλα παρόμοια. Για την καπιταλιστική αναδιάρθρωση πρόκειται!

Τι να σου κάνει όμως μια κρίση μόνο αν (σαν καπιταλισμός) έχεις μεγαλύτερες απαιτήσεις; Χρειάζεται και δεύτερη, και τρίτη, και βάλε! Κι επειδή δεν πρέπει να περιμένεις, καλύτερα να τις δημιουργήσεις.

«Ενεργειακή κρίση», «κρίση τροφίμων», και βλέπουμε. Τα φορτώνουμε σε κάποιον «κακό» (π.χ. στον Putin…) και … αρχίζουν τα δελτία ενέργειας και τροφίμων, οι διαφημίσεις για τη νοστιμιά των κατσαρίδων, και η προπαγάνδα για την σωτηρία του πλανήτη …απ’ το … κρέας.

Συντονιστείτε εδώ την ερχόμενη Πέμπτη 7 Ιούλη – και αποκτήσετε (αν δεν έχετε) καλής ποιότητας χιούμορ: θα χρειαστεί και αυτό…

Άντε ρε! (ο εμπειρισμός με το κεφάλι κάτω και τα πόδια στον αέρα)

Δευτέρα 4 Ιούλη>> Συγχωρείστε την δυσάρεστη επιμονή μας, μέσα στη θερινή ραστώνη (και τις απωθήσεις). Αλλά δεν είναι η ασταμάτητη μηχανή που φταίει. Είναι το καθεστώς, το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, αλλά και άλλες πλευρές του αναδιαρθρούμενου συστήματος.

Τα όργανα έχουν ξαναρχίσει: «έξαρση κρουσμάτων…» «αναμενόμενη αύξηση θανάτων…» κλπ. New wave!!! Η προπαγανδιστική τεχνολογία έχει περάσει στη στρατόσφαιρα της καθαρής μεταφυσικής: δεν χρειάζονται (πλέον) εξηγήσεις για τις αιτίες-που-συμβαίνει-αυτό, ντάλα καλοκαίρι και, μάλιστα, μεταξύ κυρίως των πλατφορμιασμένων πληθυσμών (όπως αποδεικνύουν ακόμα και οι επίσημες, κρατικές μετρήσεις διεθνώς…). Καμία εξήγηση: έτσι-συμβαίνει-επειδή-συμβαίνει-έτσι!!!

Για την εργατική κριτική που δεν φοβήθηκε να βουτήξει στα «βαθιά» της γενετικής μηχανικής και της «πολιτικής» του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, δεν υπάρχει έκπληξη: πρόκειται, πια, για έναν καινούργιο ιό, έναν ιό κατασκευασμένο! ΟΧΙ σε κάποιο μυστικό ή φανερό εργαστήριο βιολογικού πολέμου! Καθόλου!!! Πρόκειται για μια βιολογική εξέλιξη (του αρχικού τσαχπίνη) που έχει προκληθεί απ’ την τεράστια εκστρατεία χακαρίσματος του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος! Όπως, ακριβώς, η μαζική χρήση αντιβιοτικών κατασκευάζει (εντός ή εκτός εισαγωγικών) φονικά υπερ-μικρόβια, έτσι και το μαζικό χακάρισμα του φυσικού ανοσοποιητικού «έσπρωξε», «πριμοδότησε» μεταλλάξεις του τσαχπίνη που όχι μόνο παρακάμπτουν τα τεχνικά αντισώματα (που επιβάλλουν οι φαρμακομαφίες) αλλά, επιπλέον, τα «ενσωματώνουν» και τα μετατρέπουν σε τμήμα της δικής τους ζωϊκής λειτουργίας… Της μολυσματικότητάς τους δηλαδή (απαραίτητος όρος για την αναπαραγωγή του ιού) και, καθόλου απίθανο, της νοσηρότητάς τους.

Ποια είναι τα ποιοτικά στοιχεία που από ιολογική άποψη δείχνουν ότι πρόκειται πια για έναν καινούργιο ιό, καινούργιο με την έννοια (το ξαναλέμε) όχι κάποιου προσχεδιασμού αλλά της φυσικής εξελιγκτικής διαδικασίας;

Πρώτον το ότι «αδιαφορεί» για τις κλιματικές συνθήκες, είναι δηλαδή εξαιρετικά δραστήριος σε υψηλές θερμοκρασίες (καλοκαίρι), πράγμα που δεν ίσχυε με την αρχική εκδοχή, της Wuhan αλλά και γενικά με τους κορωνοϊούς. Δεύτερον το ότι «αδιαφορεί» για τις ηλικίες μολύνοντας εξίσου εύκολα και τους νεαρούς / τις νεαρές, κάτι που επίσης δεν ίσχυε με την αρχική εκδοχή.

Και τρίτον ότι έχει σε γενικές γραμμές διαφορετικά συμπτώματα, ήδη απ’ την πρώτη εμφάνιση της Ο. Αυτές οι Β.4, Β.5 και επόμενες παραλλαγές / μεταλλάξεις, ανήκουν βέβαια στην ίδια μεγάλη οικογένεια των κορωνοϊών, αλλά είναι κάτι σαν “ο θείος που γύρισε απ’ τον πόλεμο στο βιετνάμ”… Αγνώριστος!

ADE…

Δευτέρα 4 Ιούλη>> Στις 18 Φλεβάρη του 2021 (και, παρακαλούμε, προσέξτε την χρονολογία: είναι στην αρχή των μαζικών πλατφορμιασμών…), στην καθεστωτική ιατρική επιθεώρηση The Lancet δημοσιεύτηκε μια μελέτη / προειδοποίηση με τίτλο Η ανοσο-διαφυγή σημαίνει ότι θα χρειαστούμε ένα καινούργιο κοινωνικό συμβόλαιο σε σχέση με την Covid 19, με τις υπογραφές 5 «επώνυμων» τεχνο-επιστημόνων υγείας του γαλλικού κράτους / κεφάλαιου, ανάμεσα στους οποίους οι 2 ήταν και μέλη της «επιτροπής σοφών» του Παρισιού. Η μελέτη / προειδοποίηση ξεκινούσε έτσι:

Τα συλλογικά οφέλη απ’ την ανοσία αγέλης έχουν γίνει ένα mantra στις στρατηγικές μαζικών εμβολιασμών, που επαναλαμβάνεται από κυβερνήσεις και ερευνητές. Ωστόσο η σπουδαιότητα της ανοσίας αγέλης θεωρούμενης ως λύσης σε μια επιδημία ίσως χρειαστεί να αλλάξει με την ανάδυση της ανοσο-διαφυγής, μιας ιολογικής αλλαγής πίστας που είναι τόσο σημαντική όσο η εμφάνιση των παραλλαγών του Sars–CoV-2…

Και συνέχιζε:

…Αν συμβεί αξιοσημείωτη ανοσο-διαφυγή, τα τωρινά εμβόλια ίσως να μπορούν ακόμα να έχουν κάποιο όφελος για τα άτομα. Σε επίπεδο πληθυσμού, όμως, μπορεί να προκαλέσει εξέλιξη του ιού, απομακρύνοντας σοβαρά την προοπτική επίτευξης ανοσίας πληθυσμού. Αυτή η ιολογική αλλαγή πίστας θα έχει πολυάριθμες συνέπειες, όχι μόνο για τα εμβόλια και την φροντίδα, αλλά επίσης για την πρόληψη και τις στρατηγικές ελέγχου. Η παθιασμένη αναμονή του τέλους αυτής της παγκόσμιας υγιειονομικής κρίσης θα αναβάλλεται διαρκώς, καθώς νέες παραλλαγές θα αναδεικνύονται και η ανοσο-διαφυγή θα ρίχνει την αποτελεσματικότητα των εμβολιασμών μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα…

Προφανώς η προειδοποίηση αγνοήθηκε πανηγυρικά! Οι συγγραφείς ΔΕΝ ήταν εναντίον των πλατφορμών γενετικής μηχανικής, δεν τόσο «ψέκα» (εεεε;) …. Εξέφραζαν όμως τεκμηριωμένες ανησυχίες για τα αποτελέσματα που θα έχει ο μαζικός πλατφορμιασμός: ώθηση προς νέες παραλλαγές, ανοσο-διαφυγή… Κι αυτές τις τεκμηριωμένες ανησυχίες τις εξέφραζαν σχεδόν με το «καλημέρα» των μαζικών πλατφορμιασμών….

Υπήρχαν κι άλλες, εξίσου σοβαρές αν όχι σοβαρότερες ενστάσεις: για την πιθανότητα αυτή η εξώθηση του ιού σε νέες παραλλαγές να οδηγήσει στην γνωστή στους εξελιγκτικούς βιολόγους Antibody Dependent Enhancement, την ενίσχυση δηλαδή της μολυσματικότητας / μεταδοτικότητας αλλά και, εν δυνάμει και της νοσηρότητας ενός ιού, εξαιτίας των εμβολιαστικών αντισωμάτων!

Δείτε λοιπόν: ήδη απ’ τις αρχές των μαζικών πλατφορμιασμών οι «αιρετικοί – της – επιστημονικής – κοινότητας» προειδοποιούσαν:

Α) Για την εξελιγκτική (evolutional) πίεση που θα ασκούσε στον ιό εν μέσω της εξάπλωσής του ο μαζικός πλατφορμιασμός, πίεση που θα οδηγούσε σε πριμοδότηση των μεταλλάξεών του που θα προσπερνούν τα τεχνικά, genetic engineering «αντισώματα» του χακαρισμένου ανοσοποιητικού – και

Β) Για την σοβαρή πιθανότητα οι «δραπέτες» παραλλαγές να ενισχυθούν απ’ αυτά τα άχρηστα τεχνικά «αντισώματα» έτσι ώστε να είναι πιο μεταδοτικές και, ενδεχομένως, πιο νοσογόνες…

Με δυο λόγια, πίσω απ’ την εσχατολογική / σωτηριολογική (εμπορική και πειθαρχική) προπαγάνδα των φαρμακομαφιόζων, των λακέδων τους και του συμπλέγματος συνολικά, υπήρχε εξ αρχής μια σοβαρή (αλλά και απαγορεύμενη…) επιστημονική ένσταση για το που θα οδηγούσε αυτό το μαζικό γενετικό πείραμα που ονομάστηκε παραπλανητικά «εμβολιασμός-κατά-της-covid-19». (Για το που θα οδηγούσε πέρα απ’ τις μαζικές φονικές και σακατευτικές παρενέργειες που ήταν αναμενόμενες επίσης εξ αρχής – εν αγνοία των ανθρώπινων κοπαδιών στα οποία επιβλήθηκε το πείραμα…)

Τον άνθρωπο που φώναξε πιο δυνατά απ’ όλους «σταματήστε αυτό το έγκλημα με τους μαζικούς εμβολιασμούς, θα προκαλέσετε καταστροφή!!!» απευθυνόμενος τον Μάρτη του 2021 με ανοικτή επιστολή στον Π.Ο.Υ. και σ’ όλα τις «εθνικές επιτροπές κατά της επιδημίας» και τα σχετικά διαβολομαζέματα, σας τον έχουμε συστήσει. Λέγεται Geert Vanden Bossche, είναι βελγικής καταγωγής, είναι «πολυεπιστήμονας» με όλη τη σημασία της λέξης, και πριν συγκρουστεί μαζί τους είχε περάσει σε στρατηγικά πόστα απ’ τα πιο διάσημα «κέντρα ελέγχου πανδημιών και κατασκευής εμβολίων». Απ’ τον Π.Ο.Υ. ως τα μαγαζιά του κυρ Βασίλη, του Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων… Τον έχουμε χαρακτηρίσει «ο κύριος εμβόλια»!

Το να «κλείσει το στόμα» του Bossche από τους δημαγωγικούς μηχανισμούς ήταν στην αρχή εύκολο: μιλάει χρησιμοποιώντας τα βασικά της ορολογίας της ανοσολογίας, της εξελιγκτικής βιολογίας και της ιολογίας, επιδιώκοντας να επιμορφώσει τα εκατομμύρια θύματα αυτής της εγκληματικής, φονικής απάτης… Μ’ άλλα λόγια δεν είναι «εμπορικός», «πιασάρικος», «προπαγανδιστής» και τα λοιπά… Αλλά καθώς οι προβλέψεις του αποδεικνύονται πραγματικότητα, ειδικά τώρα πια, ο Bossche (και όχι μόνο) ακούγεται διεθνώς όλο και πιο δυνατά σαν Η Ερινύα της επιστήμης που έμεινε πιστή στον εαυτό της και μόνο – κόντρα στους απατεώνες, στους αγύρτες, στους εμπόρους θανάτου, στους ειδικευμένους και στους ανιδείκευτους ηλίθιους, στις κάθε είδους εξουσίες…

Είναι βέβαιο ότι ο Bossche δεν καλύπτει όλο το εύρος της εργατικής, αντι-καπιταλιστικής και αντι-κρατικής κριτικής που ενδιαφέρει την ασταμάτητη μηχανή. Σημαδεύει όμως εκεί που η επιβεβλημένη δια της βίας ή ηθελημένη από οκνηρία άγνοια γίνεται «παραγωγική», με την καπιταλιστική έννοια. Αν η ασταμάτητη μηχανή έχει συνειδητοποιήσει και αναλύσει το ότι ένα απ’ τα στρατηγικά ζητούμενα της 4ης βιομηχανικής επανάστασης είναι η οργανωμένη, σταθερή, μαζική παραγωγή νοσηρότητας, το οφείλει και στον κόπο του Bossche.

Δείτε λοιπόν στη συνέχεια ένα 25λεπτο υποτιτλισμένο video (ευχαριστούμε τον B. για την μετάφραση και τον υποτιτλισμό), μια περιεκτική συνέντευξη μόλις του περασμένου Μάη, στην αυστριακή γενική παθολόγο Maria Humber-Mogg: το χακάρισμα του ανοσοποιητικού μόνο ανθρώπινες καταστροφές μπορεί να φέρει!!!

(Υπάρχουν άλλες μεγαλύτερες σε διάρκεια και πιο αναλυτικές / επεξηγηματικές συνεντεύξεις / συζητήσεις του Bossche τους τελευταίους μήνες. Λαμβάνουμε όμως υπόψη και την τεμπελιά της εποχής, οπότε διαλέξαμε αυτό το σύντομο video… ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ, ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΔΙΑΟΛΕ! Είναι το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε αυτή την ιστορική στιγμή για όσους αγαπάτε – εκτός απ’ τον εαυτό σας… – μέσα σε λιγότερο από ένα μισάωρο…)

Anticapital 1

Δευτέρα 4 Ιούλη>> Εν τω μεταξύ πολλαπλασιάζονται οι καλές και χρήσιμες κριτικές αναλύσεις για την «αντιμετώπιση της πανδημίας» – διεθνώς. Αυτό είναι καλό, έστω κι αν είναι καθυστερημένο. Οι περισσότερες πάντως κινούνται στο «επίπεδο» του εποικοδομήματος αν μας επιτρέπεται η χρήση αυτού του μαρξιανού όρου, δηλαδή στις νομικές, αστυνομικές, πειθαρχικές, ιδεολογικές, πολιτικές πλευρές αυτής της «κρίσης» – και όχι στην παραγωγική βάση της. Επιπλέον υποφέρουν (ας μας επιτραπεί, με όλο τον σεβασμό) απ’ τον γνωστό ιστορικό κι όλο και πιο αφελή πρωτοκοσμικό: λες και δεν υπάρχει ήδη στον πλανήτη (εκτός δύσης) μια εκτεταμένη και με επίγνωση άρνηση των πλατφορμών γενετικής μηχανικής και της “διαχείρισης της υγιειονομικής κρίσης” με τις δυτικές προδιαγραφές!

Με τον όρο («παραγωγική βάση») εννοούμε την οργανωμένη, μαζική, διαρκή κατασκευή της νοσηρότητας. Και, κατά την ταπεινή μας άποψη, όσοι δεν είναι σε θέση να συλλάβουν την καπιταλιστική «παραγωγική βάση» στην πιο μικρή της κλίμακα, στην κλίμακα των κυττάρων και των μορίων-της-ζωής, και τις σχέσεις που διαρθρώνονται σ’ αυτήν την “παραγωγική βάση” και εξαιτίας της, είναι καταδικασμένοι να φιλολογούν, περισσότερο ή λιγότερο πετυχημένα.

Είναι βέβαιο πια ότι η παραδοσιακή υποτιθέμενη «αντικαπιταλιστική ή/και αντικρατική» σοφία πιάστηκε με τα βρακιά κατεβασμένα στις αρχές του 2020: οι υποτιθέμενοι σοφοί είχαν πάψει να ασχολούνται με την πραγματική εξέλιξη εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια, την έβγαζαν με εξυπναδούλες, σαχλαμαρίστες, μαλακιούλες, και σχόλια «συνδικαλιστικού τύπου», μεροδούλι / μεροφάι, κι έτσι τους ήταν (και τους είναι) αδιανόητο ότι η κατάκτηση / αποικιοποίηση / μετασχηματισμός των σωμάτων είναι μια διαρκής διαδικασία που έχει φτάσει προ πολλού στο σημείο του κυτταρικού ελέγχου. Μια σειρά τεχνικές που είναι στρατηγικής σημασίας για τον έλεγχο των κυττάρων απ’ το κεφάλαιο / κράτος, με τίτλους βαριούς και επιστημονικούς, όπως genetic engineering ή νευροεπιστήμες ή φυσική νέων υλικών ή νανοτεχνολογίες, δεν μπήκαν ποτέ από δαύτους στο ρεπερτόριο της σύγχρονης κριτικής της πολιτικής οικονομίας. Κι έτσι άρχισε και συνεχίζεται η ολέθρια παρέλαση της βλακείας (τους).

Όμως το ζήτημα του κυτταρικού ελέγχου, και το δίδυμό του, η οργανωμένη παραγωγή νοσηρότητας, δεν είναι καινούργιο! H «απλοϊκή υπόδειξη» που θυμίζει ο Bossche για τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, του είδους «έλα μωρέ, ένα τσίμπημα είναι, άντε κάντε το να ησυχάσετε» είναι βέβαιο ότι έπιασε στα αδιάφορα μυαλά – μόνο για να θεμελειωθεί και να αναπαράγεται επ’ αόριστον, μαζί με την άγνοια… και να μυστικοποιεί την εξέλιξη του ελέγχου και της εκμετάλλευσης.

Διαβάστε τη συνέχεια »

Anticapital 2

Δευτέρα 4 Ιούλη>> Ενώ από καθαρά τεχνολογική άποψη είναι ίσως εύκολο να καταλάβει η καθεμιά, ο καθένας, τι είναι εκείνο που ιντριγκάρει τους γενετιστές (: το να θεωρούν το κύτταρο, τα γονίδια, σαν εναλλάξιμα μηχανικά εξαρτήματα με σκοπό πότε τον έναν και πότε τον άλλο…) τι είναι εκείνο που έχει στρατηγική σημασία για την βιο-πολιτική του κεφάλαιου στον 21ο αιώνα; Ειπωμένο διαφορετικά: γιατί η καπιταλιστική εκμετάλλευση / πειθάρχηση δεν σταμάτησε στην κλίμακα που περιέγραψε ο Foucault όταν μας εκπαίδευσε στα ‘70s πάνω στην έννοια της βιοπολιτικής, δηλαδή στην κλίμακα του «ατόμου», συσχετισμένη και συνδυασμένη φυσικά με την κλίμακα του πλήθους; Εν τέλει: ποιο είναι το καπιταλιστικό συμφέρον σ’ αυτήν την «διάσπαση / διάλυση του ατόμου» (: του φυσικού / κοινωνικού όντος) σε κύτταρα, dna, rna, γονίδια, πρωτεϊνες; Ποιο είναι το κρίσιμο καπιταλιστικό συμφέρον σ’ αυτήν την κατάδυση / μηχανοποίηση των κυττάρων, των γονιδίων, των φαινοτύπων; Ποιο είναι το στρατηγικό όφελος απ’ την αιχμαλωσία των κυττάρων; Γιατί η «υγιεινιστική κρίση» με αφορμή έναν ιό δοκιμάστηκε το 2005, ξανά το 2009, για να πετύχει τελικά το 2020; Αιρετικές ερωτήσεις που αφορούν όχι το εποικοδόμημα, αλλά την παραγωγική βάση και τις σχέσεις γύρω απ’ αυτήν όταν πρόκειται για κύτταρα οργανισμών. Και πάλι: αιρετικές ερωτήσεις που αφορούν τον κυτταρικό έλεγχο, την οργανωμένη παραγωγή νοσηρότητας (άρα την μόνιμη εξάρτηση απ’ τις «βιομηχανίες της ζωής»), τον ταιηλορισμό σε κυτταρική κλίμακα.

Διαβάστε τη συνέχεια »

Anticapital 3

Το μάθημα ανατομίας απ’ τον δόκτωρα Nicolaes Tulp: η γνωστή ελαιογραφία του Rembrandt, απ’ το 1632, εικονογραφεί την πρώιμη κατάδυση του αστικού (χειρουργικού) βλέμματος στα ανθρώπινα όργανα / εξαρτήματα…

Δευτέρα 4 Ιούλη>> «Μα τι είναι αυτά;» θα απαντήσει έξαλλος κάθε γνήσιος caradinieri/pfizeroi!. «Πάντα η (δυτική) ιατρική κατέβαινε επισκευαστικά, διορθωτικά, στα υποσύνολα του σώματος, στα όργανα, όπου δεν υπήρχε καμία συνείδηση»!!! Πράγματι, το «αστικό βλέμμα» πάντα ήταν ένα βλέμμα που κομμάτιαζε, ψαχουλεύοντας όλο και μικρότερες κλίμακες μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Αλλά μόνο 4 «υγιειονομικά προβλήματα» απ’ τα πάμπολλα που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο είδος έγιναν «σχολεία» διαμόρφωσης μιας ορισμένης αναπαράστασης για την ζωή – η Sontag έδειξε τα 3 πρώτα: την φυματίωση, τον καρκίνο, το aids. Τώρα, 4ος στη σειρά, προστέθηκε ο «κορώνας»! Η διάλυση της ολότητας του σώματος (ατομικού και κοινωνικού) και η ανασύνθεση / ανασυναρμολόγησή του είναι η σταθερά της δυτικής επιστήμης εδώ και τουλάχιστον 2 αιώνες∙ με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες της. Αλλά δεν χρησιμοποιείται / αξιοποιείται κάθε βήμα της σαν «μάθημα» για ευρεία κοινωνική χρήση / αναδιάρθρωση.

Ο «κορώνας» είναι το πιο πρόσφατο βήμα και, επιπλέον, εκείνο που αλλάζει οριστικά την κλίμακα του «υγιούς» και του «παθογόνου», του «παραγωγικού» και του «καταστροφικού», έτσι ώστε να καταστρέψει στρατηγικά κάθε συνειδητό εμπόδιο. Η καθεστωτική προσπάθεια συγκλίνει στο να αλλάξει και η εμπειρία πάνω στο «υγιές» και στο «άρρωστο» στο όνομα «υπόγειων απειλών», στατιστικών ενδεχόμενων, και τα λοιπά. Εκείνη η κουβέντα που ακούστηκε σαν διαταγή την άνοιξη του 2020 σε πάμπολλες δυτικές πρωτεύουσες από πολιτικές βιτρίνες και “ειδικούς”, το “δεν είστε υγιείς, θα συμπεριφέρεστε σαν άρρωστοι”, αναποδογύρισε το εμπόδιο της απλής, κοινής εμπειρίας – και το έκανε σκόπιμα και με προοπτικές.

Στην κυτταρική κλίμακα δεν μπορούμε να μιλάμε για αρνήσεις (ακόμα λιγότερο για εργατικές…) ή για συνειδητές επιλογές (των κυττάρων…). Μπορούμε να μιλάμε μόνο για “erros” τα οποία, όπως συμβαίνει με την πληροφορική / κυβερνητική, είναι αρμοδιότητα των ειδικών. Σε κάθε περίπτωση: η «σωστή» κυτταρική λειτουργία μας είναι η «δουλειά» τους, ή αυτό πρέπει να αποδεχτούμε.

Διαβάστε τη συνέχεια »