Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη (00.31)>> Δεν στέλνει μόνο τις («δραματικές», όλο θεληματικότητα και αποφασιστικότητα διεθνούς επιπέδου…) επιστολές του ο don Rico, αυτές που προβάλλονται πανεθνικά για προσκύνημα. Λαμβάνει κιόλας – μόνο που κάποιες απ’ αυτές «θάβονται» κατάλληλα…

Στις 8 Ιουλίου 2024 έφτασε σε κάποια γραφεία της don Rico & Co ένα mail με αποστολέα της κυρία Reem Alsalem. Η Alsalem είναι ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ για την βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών. Και το θέμα του γράμματος ήταν η ελληνική νομοθεσία για τις παρένθετες μητέρες:

H ελλάδα είναι μια απ’ τις λίγες χώρες στην Ευρώπη, και στην πραγματικότητα παγκόσμια, που αναγνωρίζονται ως νόμιμες οι διευθετήσεις σε σχέση με την αλτρουϊστική παρένθετη εγκυμοσύνη….

…

Το άρθρο 1458 του Ποινικού Κώδικα επιτρέπει μόνο την αποκαλούμενη «αλτρουϊστική» παρένθετη εγκυμοσύνη, εννοούμενη ως εκείνη την συμφωνία όπου η παρένθετη μητέρα δεν λαμβάνει καμία χρηματική αποζημίωση, και απαγορεύει εντελώς την εμπορική παρένθετη εγκυμοσύνη… Ωστόσο, η πληρωμή για «εύλογα έξοδα» σχετικά με την εγκυμοσύνη επιτρέπονται με την απόφαση 36 της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, που επιβλέπει την πρακτική της παρένθετης εγκυμοσύνης και καθορίζει το μέγιστο επιτρεπόμενο ποσό που μπορεί να πληρωθεί σε μια παρένθετη μητέρα. Αυτό το ποσό μπορεί να καλύπτει κόστη που σχετίζονται με την γονιμοποίηση, την εγκυμοσύνη και την γέννηση, όπως επίσης οποιαδήποτε άλλη βλάβη, όπως η προσωρινή αδυναμία εργασίας.

Αυτή η «απόφαση 36» περί «εύλογης πληρωμής» της παρένθετης μητέρας ήταν που άλλαξε απόλυτα το καθεστώς, τέλειωσε με τον «αλτρουϊσμό», και έκανε το ελλαδιστάν παγκόσμιο κέντρο παραγωγής και εμπορίου μωρών! Πρόκειται για πολύ μεγάλη μπίζνα! Εκείνοι που «παραγγέλνουν» τα μωρά είναι πλούσια ζευγάρια, πρωτοκοσμικά στη μεγάλη πλειοψηφία τους, που μπορούν να πληρώσουν 100.000 ευρώ, ή ακόμα και περισσότερα, για να αγοράσουν ένα μωρό-της-ώρας! Εκείνες που μετατρέπονται σε «μηχανές εγκυμοσύνης» είναι μετανάστριες που θα πληρωθούν με 15.000 ή το πολύ 20.000 ευρώ, για 9 + 1 μήνες απόλυτης επιτήρησης / υποδούλωσης 24ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα. (Αν θέλει κάποιος να υπολογίσει το πραγματικό ύψος αυτής της «αμοιβής», αφορά 300 ημέρες (και νύχτες), ή 7.200 ώρες… Που σημαίνει από 2 έως 3 ευρώ η ώρα…)

… Θα ήθελα επιπλέον να επιστήσω την προσοχή σας στο ότι η ελληνική νομοθεσία για την παρένθετη εγκυμοσύνη έχει επίσης κενά σε ότι αφορά την προστασία γυναικών που ζουν σε συνθήκες οικονομικής ευαλωτότητας. Πράγματι, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχω, φτωχές ή μετανάστριες γυναίκες επιλέγονται για να γίνουν παρένθετες μητέρες ακριβώς λόγω της ευάλωτης κατάστασής τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, πάνω απ’ το 60% των παρένθετων μητέρων δεν είναι πολίτες της ελλάδας. Μια έρευνα σημείωσε πως οι περισσότερες απ’ αυτές είναι απ’ την βουλγαρία, την πολωνία, την γεωργία, την αλβανία και την ελλάδα. Αυτή η κατάσταση ενισχύθηκε απ’ την νομοθετική αλλαγή του 2014, που επιτρέπει στην παρένθετες μητέρες να μην είναι πολίτες της ελλάδας ή ούτε ακόμα να έχουν μόνιμη κατοικία στην ελλάδα, εντείνοντας τους κινδύνους για τις μετανάστριες.

Επιπλέον μοιράζομαι την ανησυχία ότι παρόλο που σύμφωνα με το νόμο 3089/2002 η παρένθετη εγκυμοσύνη θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά για «αλτρουϊστικούς» σκοπούς, υπάρχουν καταγγελίες ότι η παρένθετη εγκυμοσύνη και η «δωρεά» ωαρίων γίνονται, στην πραγματικότητα, για οικονομικούς λόγους. Είναι πιθανό να δει κανείς παρένθετες μητέρες που υποκρίνονται πως είναι οι καλύτερες φίλες των γυναικών που έχουν κάνει την παραγγελία (σύμφωνα με την αρχή του αλτρουϊσμού) αλλά στην πραγματικότητα είναι μη ελληνίδες πιο νεαρές απ’ τους γονείς που κάνουν την παραγγελία ή, σε κάποιες περιπτώσεις, οι ξένες οικιακές βοηθοί τους..

Είπε κανείς «ε, τι να κάνουμε, μια δουλειά είναι κι αυτή;» Είπε κανείς κάτι τέτοιο; Λάθος!!! (Για να μην πούμε: βλακώδες!). «Δουλειά» είναι εκεί που υπάρχει η δυνατότητα της απεργίας ή/και του «τα βροντάω και φεύγω»!!! Εδώ δεν υπάρχουν τέτοια, ούτε καν θεωρητικά: απεργία στην εγκυμοσύνη; «τα βροντάω και φεύγω» με το μωρό στην κοιλιά ή στην αγκαλιά;

Καμία σχέση με «δουλειά»! Αντίθετα μεγάλη σχέση με δουλεία! Μια δουλεία που παριστάνει την «εργολαβία», αλλά για την οποία τα αφεντικά (αυτοί / αυτές που κάνουν την παραγγελία και οι ενδιάμεσοι τεχνικοί της αναπαραγωγής…) ξέρουν πολύ καλά περί τίνος πρόκειται:

… Υπάρχουν αναφορές ότι γίνονται σ’ αυτές τις ιδιωτικές κλινικές διάφορες ιατρικές παραβάσεις. Για παράδειγμα έχουν αναφερθεί περιπτώσεις στις οποίες οι κλινικές διαφημίζουν τις διαδικασίες που γίνονται στις γυναίκες, όπως για παράδειγμα ζωντανή τηλε-μετάδοση ιατρικών εξετάσεων ή έκθεση γυναικών σε κάμερες, χωρίς την ρητή συγκατάθεσή τους. Επιπλέον έχω πληροφορηθεί για μια περίπτωση όπου έγινε καισαρική τομή χωρίς ιατρική δικαιολόγηση και χωρίς την συναίνεση της παρένθετης μητέρας, όπως επίσης και μια άλλη περίπτωση που αφορά γυναίκες που αρχικά αξιοποιήθηκαν ως δότριες ωαρίων και στη συνέχεια ως παρένθετες μητέρες χωρίς ιατρική εκτίμηση για την υγεία ή την ασφάλειά τους…

… Επίσης μεταφέρω τις ανησυχίες μου για τις πιθανότατα καταναγκαστικές πρακτικές που αντιμετωπίζουν οι παρένθετες μητέρες στα χέρια του νοσηλευτικού προσωπικού. Γυναίκες που χρησιμοποιήθηκαν ως παρένθετες μητέρες από ελληνική κλινική έμειναν έγκλειστες σε τουλάχιστον 14 διαφορετικά σπίτια και δεν τους επιτράπηκε να ζουν ελεύθερα. Σε μερικές περιπτώσεις οι γυναίκες ζούσαν σε διάφορα σπίτια υπό επιτήρηση και το μόνο που τους επιτρεπόταν ήταν να πάνε στο μπακάλικο και για τις ιατρικές εξετάσεις που έκανε το Κέντρο Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής. Επιπλέον έχει αναφερθεί ότι οι παρένθετες μητέρες αισθάνονται να παρακολουθούνται συνέχεια από νοσηλευτές…

Δουλεία λοιπόν, κανονικότατη, στα εντόπια κάτεργα «αγορασμένης οικογενειακής ευτυχίας»! Όσο για τις «αμοιβές» (δείξαμε πριν περί τίνος πρόκειται) είναι το αντίστοιχο του «ένα πιάτο φαϊ και ένα ποτήρι νερό» (για να μην πεθάνεις) στις εποχές της ιστορικής δουλείας….

Αυτά έγραφε η κυρία Reem Alsalem στον don Rico & Co πριν δυο μήνες, διατυπωμένα όσο πιο official και ευγενικά γινόταν. Αλλά ισχύει κι εδώ «ο κόσμος τόχει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι». Το ελλαδιστάν είναι εδώ και χρόνια, μαζί με την ουκρανία, τα δύο παγκόσμια κέντρα της βιομηχανίας παραγωγής μωρών (και της υποδούλωσης, έστω για 10μηνα, γυναικών).

Ύστερα ξεκίνησε ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης… Πολλά νεογέννητα έμειναν εγκλωβισμένα στο Κίεβο αφού εκείνοι που τα είχαν παραγγείλει δεν μπορούσαν να τα παραλάβουν, μέχρι που το ουκρανικό φασισταριό ανέλαβε την «ασφαλή μεταφορά» τους στην πολωνία, έναντι έξτρα πληρωμής φυσικά. Η πελατεία που προοριζόταν για την ουκρανία, μετά το 2022, φαίνεται ότι στράφηκε στην εξίσου «ώριμη» ελληνική βιομηχανία. Για παράδειγμα ο «neos kosmos», μια αγγλόφωνη αυστραλέζικη εφημερίδα της “ομογένειας” εκεί, δεν είχε λόγο να κρυφτεί, όταν ξέσπασε το «σκάνδαλο» με το κάτεργο «mediterranean fertility institute» στα Χανιά:

Κάμποσοι αυστραλοί στράφηκαν στην ελληνική κλινική μετά την έναρξη του πολέμου στην ουκρανία. Η ουκρανία ήταν ο νούμερο ένας προορισμός για την παρένθετη εγκυμοσύνη αφού είχε πιο χαλαρή νομοθεσία σχετικά, και αρκετοί είναι ακόμα αγχωμένοι προσπαθώντας να αποκτήσουν πρόσβαση στο γενετικό υλικό τους που τώρα είναι αποθηκευμένο στο νοσοκομείο.

Το δεύτερο μισό της πρότασης δεν αφορά την ουκρανία αλλά το ελλαδιστάν και την κλινική στα Χανιά. Η αστυνομία κατέσχεσε τα νεογέννητα που επρόκειτο να γεννηθούν για λογαριασμό της (αυτά είναι το «γενετικό υλικό που έχει αποθηκευτεί»!!!), και ανακοίνωσε ότι θα αρχίσει να τα παραδίδει στα ζευγάρια που τα είχαν παραγγείλει αν αποδειχθεί γενετική συγγένεια με κάποιον απ’ τους δύο. Αλλά φευ, σ’ αυτές τις παραγγελίες το «γενετικό υλικό» είναι αγορασμένο ως το τελευταίο του κύτταρο:

Ως πρόσφατα μόνο δύο αυστραλέζικες οικογένειες απέκτησαν πρόσβαση στα παιδιά τους που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια του σκανδάλου, μετά από τεστ DNA που επιβεβαίωσε μια γενετική σχέση. Ωστόσο, για τους περισσότερους γονείς σε αναμονή, η φύση της παρένθετης εγκυμοσύνης σημαίνει ότι δεν υπάρχει τέτοια άμεση γενετική σχέση.

Οι «πελάτες» της βιομηχανίας θέλουν το «γενετικό υλικό» τους – το «τους» σημαίνει απλά ότι το έχουν αγοράσει, είναι ιδιοκτήτες του… Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να έχουν μάθει ήδη (με αφορμή το αδιέξοδο της «κατάσχεσης») ότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν πρέπει να ψάχνει το τι είναι τίνος σε αναλυτές DNA αλλά σε συμβολαιογράφους. Γιατί αν η ελληνική αστυνομία συνεχίσει αυτήν την στενοκεφαλιά με τα “τεστ πατρότητας” ή τα “τεστ μητρότητας” θα καταστρέψει έναν απ’ τους πιο ανθηρούς επιχειρηματικούς κλάδους του λαού και του τόπου.

Όσο για τα κάτεργα της εντόπιας βιομηχανίας; Προφανώς δεν είναι μόνη περίπτωση το «…. institute»!!

Γυναίκα φυλακίστηκε σε φυλακή της βιομηχανίας μωρών. Τουλάχιστον μια παρένθετη μητέρα απ’ την γεωργία που εμπλέκεται στη γέννηση ενός νεογέννητου για ένα αυστραλέζικο ζευγάρι πέρασε τον περισσότερο καιρό της εγκυμοσύνης της σ’ ένα σκοτεινό ελληνικό διαμέρισμα, σε συνθήκες όμοιες με φυλακής.

Το λιγότερο που πρέπει να νοιώθουν οι εντόπιοι πατριώτες και εθνικόφρονες, δεξιοί και αριστεροί, παλαιού ή νέου τύπου, είναι εθνική υπερηφάνεια: το ελλαδιστάν είναι παγκόσμιο hub…

(Ολόκληρο το γράμμα της κυρίας Alsalem, για όσους / όσες ενδιαφέρονται, βρίσκεται εδώ)