Ο μεσίτης

Κυριακή 12 Νοέμβρη. Αφού το ελληνικό βαθύ κράτος ήθελε να σπρώξει 200.000 βλήματα πυροβολικού «κάπου», χωρίς να φαίνεται που, ΔΕΝ μπορούσε να υπογράψει απευθείας διακρατική συμφωνία με το Ριάντ. Αυτό το τελευταίο ήθελε μόνο 100.000, του φτάνανε· όχι 300.000.

Ο μόνος τρόπος να γίνει η «μαύρη» δουλειά ήταν να υπογραφτεί deal με κάποιον μεσίτη. Για 300.000. Στη συνέχεια, αυτός θα έστελνε τις 100.000 στο Ριάντ και τις 200.000 «κάπου αλλού» – χωρίς να φαίνεται το ελληνικό κράτος…

Εκεί ήταν που χάλασε την δουλειά ο έλληνας ταξίαρχος (διευθυντής αμυντικών προγραμμάτων και κυρίων συμβάσεων) κάνοντας έξαλλο τον ψεκασμένο (πολιτικό εκπρόσωπο του βαθεος κράτους και, κατά συνέπεια, υπεύθυνο της “μαύρης” αποστολής των 200.000 οβίδων “κάπου”). Τι έκανε ο ταξίαρχος, πιθανόν εν αγνοία του για το τι παίζει; Έδωσε στον επίσημο εκπρόσωπο της σαουδαραβικής χούντας τηλέφωνα πιστοποιημένων ελληνικών μεταφορικών εταιρειών για την μεταφορά των 100.000 οβίδων στο λιμάνι. Αν, όμως, οι σαουδάραβες έπαιρναν οι ίδιοι το φορτίο που τους ενδιέφερε, ποιος και πως θα “έστελνε” (μαϊμουδένια) τις υπόλοιπες 200.000 (με προορισμό “κάπου αλλού”) μαζί με τις 100.000, δήθεν προς σαουδική αραβία; Η αυτοτελής και με σαουδαραβικό διακανονισμό μεταφορά μόνο 100.000 βλημάτων χάλαγε την δουλειά της μεταφοράς των 300.000 πακέτο!

Έγιναν τόσο έξαλλοι ο ψεκασμένος και το ελληνικό πεντάγωνο, που ήθελαν να κρεμάσουν τον ταξίαρχο!!! Μετά το σκέφτηκαν λίγο πιο ψύχραιμα, και αποφάσισαν να τον μεταθέσουν. Μια μέρα πριν είχε προλάβει ο μεσίτης να τηλεφωνήσει στον ταξίαρχο, για να του πει (όχι μ’ αυτά τα λόγια…): μαλακία έκανες, τώρα την γ…ες!

Αυτά έγιναν το περασμένο καλοκαίρι. Η δουλειά “χάλασε” και φαίνεται ότι την χάλασε ο ταξίαρχος που “αναγνώρισε” ουσιαστικά τον απεσταλμένο του σαουδαραβικού καθεστώτος βγάζοντας στην άκρη τον μεσίτη· χαλώντας άρα όλο το κόλπο που μόνο μέσω του μεσίτη μπορούσε να ευοδωθεί. Αλλά ο παλιοταξίαρχος έκανε και αναφορές, αφού (φαίνεται ότι) τα πήρε στο κρανίο για την μεταχείρισή του απ’ τον πολιτικό του προϊστάμενο.

Έτσι μάθαμε κι εμείς ότι περισσεύουν πολλά βλήματα, που το ελληνικό βαθύ κράτος θα ήθελε “να επενδύσει κάπου”…

Κάθε εμπόριο για καλό 1

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Ο υπουργός εξωτερικών της κύπρου δήλωσε ότι η χώρα του θα στείλει περισσότερα ελαφρά όπλα και πυρομαχικά που δεν χρειάζεται πια στους κούρδους του ιράκ σαν υποστήριξη του αγώνα τους κατά του ισλαμικού κράτους.

Ο Ιωάνης Κασουλίδης δήλωσε την Παρασκευή ότι η κύπρος έχει στείλει ήδη δύο φορτία επιθετικών όπλων σερβικής κατασκευής τύπου zastava και πυρομαχικά στους κούρδους μαχητές, τα οποία παραλήφθηκαν απ’ τις αρχές των ηπα…

Αυτό είναι απόσπασμα (περίπου το μισό) από χθεσινό τηλεγράφημα του διεθνούς ειδησειογραφικού πρακτορείου associated press. Θα αναφωνήσουμε «πάνω στην ώρα»: γράφαμε προχτές (πολυπλόκαμη – αλλά σουπιά!):

…η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ έχουν ακολουθήσει συστηματικά αυτήν την τακτική, την αγορά, δηλαδή, φορητών όπλων (αυτομάτων) και πυρομαχικών απ’ την «βαλκανική αγορά» (κυρίως την σερβία…) μέσω εικονικών εταιρειών και φυτευτών «αντιπροσώπων» / μεσολαβητών, με πλαστά πιστοποιητικά «τελικού χρήστη», προκειμένου να εξοπλίζουν στη συρία «συμμάχους» τους, είτε τμήματα του isis είτε της al-Nusra… … Οι “εξαιρετικά λίγοι” ενδιαφερόμενοι για 200.000 βλήματα πυροβολικού μπορεί να είναι, τελικά, ένας: ακολουθώντας τον ποιον θέλει η Ουάσιγκτον να κρατήσει καλά εξοπλισμένο στο συριακό πεδίο μάχης είναι εύκολο να τον βρείτε…

Κάθε εμπόριο για καλό 2

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Δώστε, τώρα, σημασία στα ψέμματα του τηλεγραφήματος που είναι ψέμματα του υπ.εξ. της νότιας κύπρου. Πρώτον, δεν υπάρχει εδώ και πάρα πολλούς μήνες isis στο ιράκ τον οποίο να πολεμούν οι εκεί κούρδοι!!! Η τελευταία μεγάλη μάχη ήταν η ανακατάληψη της Μοσούλης μετά από πολιορκία και καταστροφή πολλών μηνών (στις αρχές του καλοκαιριού). Αλλά εκεί δεν συμμετείχαν οι pesmerga! Ακόμα περισσότερο: τις ελάχιστες περιοχές που ελέγχει ακόμα ο isis τις πολιορκεί ο ιρακινός στρατός και οι pmu! Κανένας ιρακινός κούρδος δεν βρίσκεται σε αναμέτρηση με τον isis εδώ και πολύ πολύ καιρό…

Δύο τινά συμβαίνουν λοιπόν: είτε οι αμερικάνοι εξοπλίζουν τους κούρδους του ιράκ για να επιτεθούν κατά του συριακού στρατού (πράγμα που δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε αλλά το θεωρούμε ελάχιστα πιθανό)· είτε τα όπλα δεν πηγαίνουν εκεί, αλλά στις ypg. Στη συρία…

Δεύτερον, τα «σερβικής κατασκευής zastava με τα πυρομαχικά τους», που δεν τα χρειάζεται άλλο η νότια κύπρος…. Αν δεν κάνουμε λάθος η νότια κύπρος έχει έναν ολιγάριθμο «στρατό», την αποκαλούμενη «εθνική φρουρά». Και δεν έχει φορητά επιθετικά όπλα «σερβικής κατασκευής» – ψωνίζει απ’ αλλού. Ναι μεν δεν συμμετέχει στο νατο, αλλά τα στρατιωτικά ψώνια της είναι συμβατά με τις νατοϊκές προδιαγραφές. Ψωνίζει απ’ το ισραήλ (αλλοίμονο!), τις ηπα, την αγγλία, τη γερμανία, την γαλλία, την ελλάδα… Επιπλέον αυτό το «μας περισσεύουν» θα μπορούσε να είναι αστείο: πόσα φορτία όπλων «περισσεύουν ακόμα» στη νότια κύπρο;

Η δική μας εξήγηση είναι ότι η νότια κύπρος χρησιμεύει σαν hub για την μεταφορά όπλων και πυρομαχικών προς το συρο-ιρακινό πεδίο μάχης, πιθανόν σαν «ενδιάμεσος αγοραστής» ή απλά σαν προσωρινό πάρκινγκ. Οι παραλήπτες όμως (θεωρούμε εύλογο) ότι δεν είναι πλέον οι pesmerga· αν ήταν ποτέ ο τελικός προορισμός. Είναι οι ypg.

Το ότι δεν λέγεται είναι επίσης εύλογο…

Κάθε εμπόριο για καλό 3

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Μέχρι πριν λίγες βδομάδες οι αμερικάνοι μετέφεραν τακτικά μεγάλα φορτία όπλων απ’ το ιρακινό κουρδιστάν στις ypg – οδικά. Φαίνεται ότι αυτό βόλευε για τεχνικούς λόγους (κατάλληλο αεροδρόμιο για μεταγωγικά στο ιρακινό κουρδιστάν). Μετά την προώθηση, όμως, του ιρακινού στρατού και των pmu σε μεγάλο μήκος των συνόρων ιράκ – συρίας, σχεδόν ως το τριεθνικό με την τουρκία, αυτή η διαδρομή έχει «ζορίσει». Δεν ξέρουμε αν έχει κοπεί εντελώς· αν συνεχίζεται είναι, πάντως, κάτω απ’ τα μάτια τόσο της Βαγδάτης όσο και της Άγκυρας. Καμία απ’ τις δύο δεν θέλει τον συνεχιζόμενο εξοπλισμό είτε των pesmerga είτε των ypg….

Μπορείτε, τώρα, να συνδυάσετε ακόμα καλύτερα τα δεδομένα για τους παραλήπτες της «μαύρης» αποστολής (που ωστόσο έχει στραβώσει ως τώρα) των 200.000 οβίδων πυροβολικού που «περίσσευαν στον ελληνικό στρατό» (πολλά περισσεύματα σε Αθήνα και Λευκωσία, δεν συμφωνείτε;) Στο ερώτημα: «γιατί ήταν ‘μαύρη’ και όχι ‘άσπρη’ σαν τα deal που όλο καμάρι ανακοίνωσε ο νοτιοκύπριος υπ.εξ.» η απάντηση μπορεί να αναζητηθεί είτε σε «μαύρες» πληρωμές, είτε στο ότι η Αθήνα δεν θέλει να «εκτεθεί» χοντρά· απέναντι στην Άγκυρα ας πούμε… Ή, ακόμα, και την Βαγδάτη.

Ενδεχομένως υπάρχει και μια ακόμα εκδοχή, που συνδυάζει τις δύο προηγούμενες. Η «μαύρη» παραγγελία των οβίδων που «περισσεύουν» απ’ την Αθήνα (να) είναι αμερικανικής προέλευσης – όπως και των σερβικών όπλων και πυρομαχικών, που «περίσσεψαν» απ’ τη Λευκωσία.

Δεν ξέρουμε αν ο ελληνοκύπριος υπ.εξ. βγήκε και έκανε τις δηλώσεις του επειδή κινδύνευε να βρεθεί στη θέση του έλληνα φίλου του. Υποθέτουμε πάντως ότι κάποιοι στη φαιορόζ κυβερνητική παρέα (όχι ο ψεκασμένος ή ο ογκόλιθος) δεν θα ήθελαν να χρεωθούν τα παραμύθια που είπε ο κυρ Κασουλίδης.

Οι φίλοι στην ανάγκη φαίνονται

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Δεν είναι μόνη της η σαουδαραβική χούντα στον ισχυρισμό ότι ο πύραυλος που έφαγε (το παλάτι λέει ότι τον κατέρριψε, αλλά υπάρχουν στοιχεία ότι λέει ψέμματα…) το διεθνές αεροδρόμιο του Ριάντ στις 4 Νοέμβρη, προερχόμενος απ’ τους υεμενίτες Houthi, αποδεικνύει την εμπλοκή της Τεχεράνης στο πλευρό τους. Την ίδια γνώμη και έχει ένας αμερικάνος στρατηγός, ο Jeffrey L. Harrigian, διοικητής της «κεντρικής διοίκησης» της αμερικανικής αεροπορίας. Αλλά και ο Macron δήλωσε «σίγουρος» ότι ο πύραυλος ήταν made in iran. (Αυτός έχει ίσως άλλο πράγμα στο μυαλό του: μιας και ο γαλλικός καπιταλισμός έχει εδώ και πολλά χρόνια καλές σχέσεις με τον ιρανικό, η πολιτική βιτρίνα του Παρισιού θέλει μάλλον να «χωθεί» κάπως στην αντι-ιρανική ρητορική, μπας και ελέγξει τις εξελίξεις από μέσα. Το έχει ξανακάνει, αλλού…).

Το γεγονός είναι ότι ο στρατός της υεμένης, που έχει περάσει στο πλευρό των Houthi, είχε βαλλιστικούς πυραύλους. Τουλάχιστον 300. Παλιάς τεχνολογίας αλλά είχε. Επιπλέον οι Houthi έχουν εκτοξεύσει δεκάδες τέτοιους (τουλάχιστον 70) είτε κατά του στρατού που πληρώνει η σαουδική αραβία και τα εμιράτα στο έδαφος της υεμένης, είτε κατά στρατοπέδων και άλλων στόχων εντός σαουδαραβίας. Έχουν ρίξει και απέναντι σε αμερικανικό καταδρομικό· που αναχαιτίστηκε.

Εκείνο που τρελαίνει τον τοξικό πρίγκηπα και τα εμιράτα δεν είναι οι πύραυλοι αυτοί καθ’ εαυτοί, αλλά το βεληνεκές που επέδειξε η βολή της 4ης Νοέμβρη: περίπου 1000 χιλιόμετρα. Με τέτοιο βεληνεκές βρίσκονται στο στόχαστρο όλα τα λούσα των εμίρηδων. Και θεωρούν αποτελεσματικό να κατηγορήσουν την Τεχεράνη επειδή αυτό είναι το σχέδιο Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ, δηλωμένο εδώ και μήνες. Ένα πράγμα, όμως, δεν μπορούν να εξηγήσουν: πως μπήκαν οι ιρανικοί πύραυλοι στην υεμένη αφού είναι πολιορκούμενη από ξηρά και θάλασσα;

Είναι όντως λογικό ότι κάποιοι καλοί μηχανικοί έχουν βελτιώσει τόσο το βεληνεκές όσο και την ακρίβεια των συγκεκριμένων πυραύλων. Γιατί, όμως αυτό απαγορεύεται; Τον στρατό που έχει εισβάλει στην υεμένη τον στηρίζει άμεσα και έμμεσα, με πολλούς τρόπους, το αμερικανικό πεντάγωνο· πιθανόν και άλλοι (εκτός απ’ τους έμπορους βλημάτων…). Οι Houthis δεν μπορούν να έχουν συμμάχους;

Οι φίλοι στην ανάγκη φαίνονται – κι απ’ την άλλη μεριά

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Θα μπορούσαν πράγματι αυτοί οι καλοί μηχανικοί να είναι ιρανοί. Θα μπορούσαν, όμως, να είναι και κάτι άλλο: ρώσοι. Οι υεμενίτικοι πύραυλοι είναι ρωσικής κατασκευής μικρού βεληνεκούς scud. Σαν αυτούς που είχε ο Χουσεΐν και έριχνε προς την μεριά του ισραήλ στη διάρκεια της “καταιγίδας της ερήμου”, στις αρχές του 1991. Οι scud θεωρούνταν ήδη τότε «ξεπερασμένοι», «κακής ποιότητας» και «καθόλου ακριβείς». Στη διάρκεια, ωστόσο, της περίπου δίμηνης επίθεσης των αμερικάνων και των συμμάχων τους στο ιρακινό καθεστώς συνέβη κάτι ενδιαφέρον, που κατέληξε σε κάτι που πόνεσε πολύ τον αμερικανικό στρατό, τόσο πολύ ώστε το κράτησε μυστικό: οι «ξεπερασμένοι», «κακής ποιότητας» και «καθόλου ακριβείς» scud του Χουσεΐν βελτιώνονταν σταθερά ως προς την ακρίβειά τους. Ώσπου στις 28 Φλεβάρη ένας τέτοιος κτύπησε το αμερικανικό αρχηγείο (της εκστρατείας) στη σαουδική αραβία με πολλές δεκάδες νεκρούς αξιωματικούς! Ούτε τα ραντάρ των (τότε) “patriot” ούτε άλλος κανείς πήρε χαμπάρι την τροχιά του… Μία μόνο βολή, και στο δόξα πατρί!! Εκείνη την ημέρα η Ουάσιγκτον κήρυξε την λήξη της «καταιγίδας της ερήμου» – προφανές το γιατί.

Τι είχε συμβεί; Κάποιοι καλοί μηχανικοί, γνώστες, προφανώς, των ατελειών των scud, «έσφιγγαν βίδες» (που λέει ο λόγος) όλο τον Γενάρη και τον Φλεβάρη του 1991… Και δεν ήταν ιρανοί· όπως επίσης δεν ήταν ιρακινοί. Ρώσοι; Γιατί όχι;!

Αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά πως και τώρα, κάπου μέσα στην τάξεις των υεμενιτών, βρίσκονται ρώσοι μηχανικοί… Θα μπορούσαν να είναι πράγματι ιρανοί, θα μπορούσαν να είναι λιβανέζοι (της Χεζμπ’ αλλάχ), θα μπορούσαν να είναι ακόμα και κινέζοι, που ενδιαφέρονται τα μέγιστα να μην περάσει ο έλεγχος των στενών του Aden στις ηπα ή συμμάχους τους· γι’ αυτό άλλωστε και έχουν φτιάξει βάση στο Djibouti.

Σημαίνει σίγουρα δύο πράγματα. Πρώτον, ότι αυτοί που έχουν το know how για τέτοια update δεν είναι υποχρεωτικά της εθνικότητας που βολεύει. Και δεύτερον, τόσο η Ουάσιγκτον όσο και οι κατά καιρούς συμμαχοί της (ή εργολάβοι της) έχουν μεγάλη ιστορία «στοχοποιήσεων» – που ήταν «πέτσινες»…

Μόνο που μετά το συριακό πεδίο μάχης είναι φανερό ότι οι συσχετισμοί έχουν αλλάξει. Μπορεί ο τοξικός πρίγκηπας και η παρέα του να φωνάζει και να κατηγορεί όποιον θέλει· το μόνο που κάνει είναι να μεγαλώνει τους μπελάδες του.

Στην ανάγκη φαίνονται και οι αντίπαλοι

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Την περασμένη Πέμπτη περιγράφαμε τα συμφέροντα και τις αντιθέσεις για την ηγεμονία πάνω στους σουνίτες του levante (συρία και ιράκ): «η χούντα μίλησε».

Την ίδια ημέρα, μιλώντας σε ένα συνέδριο για την γυναικεία επιχειρηματικότητα στην Άγκυρα, οργανωμένο απ’ τον «οργανισμό ισλαμικής συνεργασίας», ο Ερντογάν τράβηξε το σπαθί του. Κατά του Ριάντ και του τοξικού πρίγκηπα:

… Πρόσφατα η ιδέα περί “moderate islam” έχει τραβήξει την προσοχή. Αλλά η πατέντα της βρίσκεται στη Δύση. Μπορεί αυτός που μίλησε για «moderate islam” να νομίζει ότι είναι δική του ιδέα. Όχι, δεν είναι. Την ακούσαμε σε συναντήσεις στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο πριν πολλά χρόνια.

Προσπαθούν να την ξανασπρώξουν. Αυτό που πραγματικά θέλουν είναι να υπονομεύσουν το ισλάμ. Δεν θέλουμε να μαθαίνει ο κόσμος για την θρησκεία από πρωτοβουλίες ξένων…. Μιλάς για «moderate islam» αλλά δεν επιτρέπεις στις γυναίκες να οδηγούν. Υπάρχει τέτοια απαγόρευση στο ισλάμ; Όχι, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα…

Έχει τα δίκια του ο Ερντογάν. Το προηγούμενο κλισέ, που τουλάχιστον είχε βάση, ήταν το «πολιτικό ισλάμ», δηλαδή η ισλαμοδημοκρατία. Και το τουρκικό καθεστώς επιδεικνυόταν απ’ την δύση σαν το ιδανικό παράδειγμα· μέχρι το πραξικόπημα του ’16 και τις εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν. «Πολιτικό ισλάμ» ήταν το μοντέλο όπου τα ισλαμοδημοκρατικά κόμματα θα μπορούσαν να κυβερνούν (όπως, στη δύση, τα χριστιανοδημοκρατικά…) χωρίς αυτό να ενοχλεί την δυτική ιδέα περί δημοκρατίας.

Πολύ περισσότερο όμως απ’ αυτό, οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες (και ο Ερντογάν σαν επικεφαλής τους) προσπάθησαν να εξάγουν το παράδειγμα. Και πράγματι, μετά τις εξεγέρσεις / επαναστάσεις της «αραβικής άνοιξης», το τουρκικό μοντέλο έγινε μαζικά αποδεκτό τόσο στην τυνησία όσο και στην αίγυπτο.

Στο Κάιρο ο στρατός ανέτρεψε τον εκλεγμένο Μόρσι, και η δυνατότητα του «πολιτικού ισλάμ» έχει τελειώσει ως τώρα· προς μεγάλη χαρά και της σαουδαραβικής χούντας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες πρόκειται να «παραιτηθούν», αφήνοντας χώρο στη σικέ ιδέα (και στις πολύ επείγουσες στοχεύσεις) του Ριάντ. Πολύ περισσότερο που η Άγκυρα έχει μια συμμαχία εκεί που το Ριάντ έχει έναν εχθρό: το κατάρ. Το κατάρ δεν είναι «πολιτικό ισλάμ». Μπορεί όμως (για λόγους συμφέροντος) να εγγυηθεί (και να πληρώσει) υπέρ των τούρκων ισλαμοδημοκρατών· και οπωσδήποτε όχι υπέρ του τοξικού πρίγκηπα και των ψυχώσεών του.

Προτείνει το κόμμα του Ερντογάν ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την υποστήριξη των δικαιωμάτων των γυναικών, προς υποστήριξη απ’ τον «οργανισμό ισλαμικής συνεργασίας» (αγνοούμε με το περιεχόμενό του). Αλλά κάποιοι ηγέτες εκεί διαφωνούν είπε στην πιο πάνω ομιλία.

Να βγει απ’ τα αριστέρα σαν «φεμινιστής» ο τοξικός αποκλείεται!!!

Πολυπλόκαμη – αλλά και σουπιά!

Παρασκευή 10 Νοέμβρη. Σχεδόν 17 εκατομμύρια υεμενιτών (περισσότεροι / ες απ’ τον μισό πληθυσμό) δεν έχουν αρκετό φαγητό· και απ’ αυτούς τα 7 εκατομμύρια ζουν ήδη σε κατάσταση λιμού. Πρακτικά αυτοί οι πολιορκούμενοι ζουν απ’ την δυτική ανθρωπιστική βοήθεια, την οποία όμως ο τοξικός πρίγκηπας του Ριάντ και οι σύμμαχοί του έχει μπλοκάρει εδώ και μερικές ημέρες. Επιπλέον η επιδημία χολέρας που έχει ξεσπάσει στην υεμένη (ελλείψει καθαρού νερού…) έχει σκοτώσει περισσότερους από 2.000 ανθρώπους· και έχει κτυπήσει συνολικά 900.000. Και πάλι η μόνη αντιμετώπιση / βοήθεια έρχεται απ’ έξω…

Αυτά είναι χθεσινές εκτιμήσεις του οηε. Όλα οφείλονται στον πόλεμο που κάνει η σαουδαραβική χούντα και έχει οξύνει ο τοξικός Salman· με τις ευλογίες και την υποστήριξη της Ουάσιγκτον.

Μ’ αυτά τα δεδομένα η πώληση των 100.000 οβίδων και του άγνωστου αριθμού βομβών σ’ αυτή την δολοφονική χούντα δεν είναι ένα απλό οικονομικό νταραβέρι. Έχοντας υπόψη ότι το ελληνικό βαθύ κράτος δεν θα μπορούσε να πουλήσει και πολύ περισσότερα στους σεΐχηδες, όχι επειδή δεν θέλει αλλά επειδή δεν έχει, πρόκειται για πλήρη συνεργασία και συνενοχή απ’ τη μεριά του στη σφαγή στην υεμένη. Αυτό είναι (θα ήταν) ένα «γαλόνι» στα μπράτσα του παρακμιακού ελλαδιστάν, στην προσπάθειά του να δείξει χρήσιμο στην Ουάσιγκτον μπας και πάρει κανά πόντο.

Όμως η συμφωνία που υπέγραψε ο ψεκασμένος υπ.αμ. με έναν κάποιο «Βασίλη Παπαδόπουλο» στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης δεν ήταν μόνο για τις 100.000 οβίδες που ήθελε το Ριάντ. Ήταν για 300.000. Αυτή η διαφορά οδηγεί σε μια μόνο σκέψη: ότι οι 200.000 προορίζονταν για «κάπου αλλού». Και επειδή αυτό το «κάπου αλλού» ήταν σε πλήρη γνώση του ψεκασμένου και των υπηρεσιών και όχι η «κομπίνα» του εμπόρου, έγινε προσπάθεια απ’ την φαιορόζ κυβέρνηση να κουκουλωθεί κρυμμένο μέσα στην σαουδαραβική παραγγελία.

Το deal χάλασε. Για που προοριζόταν, όμως, αυτή η κρυφή, «μαύρη παραγγελία» των 200.000 οβίδων πυροβολικού; Οι ενδιαφερόμενοι αυτή την εποχή δεν είναι πολλοί. Είναι, μάλλον, εξαιρετικά λίγοι. Κι αν συνυπολογίσει κανείς ότι η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ έχουν ακολουθήσει συστηματικά αυτήν την τακτική, την αγορά, δηλαδή, φορητών όπλων (αυτομάτων) και πυρομαχικών απ’ την «βαλκανική αγορά» (κυρίως την σερβία…) μέσω εικονικών εταιρειών και φυτευτών «αντιπροσώπων» / μεσολαβητών, με πλαστά πιστοποιητικά «τελικού χρήστη», προκειμένου να εξοπλίζουν στη συρία «συμμάχους» τους, είτε τμήματα του isis είτε της al-Nusra, αυτοί οι “εξαιρετικά λίγοι” ενδιαφερόμενοι για 200.000 βλήματα πυροβολικού μπορεί να είναι, πια, ένας. Αυτός που έχει απομείνει: ψάχνοντας το ποιον θέλει η Ουάσιγκτον να κρατήσει καλά εξοπλισμένο στο συριακό πεδίο μάχης τώρα πια είναι εύκολο να τον βρείτε. (Στο ίδιο σημείο συγκλίνουν και κάτι “παλιές”, νεανικές, “υπηρεσιακές” ανησυχίες του “κυρίου Πάνου”…)

Θα πείτε: όλα τα πιο πάνω είναι καχύποπτες κι αστήρικτες υποθέσεις… Έστω. Έχετε κάποια καλύτερη εξήγηση;

Συρία και πέριξ

Παρασκευή 10 Νοέμβρη. Αν δεν έχει ανακαταληφθεί εντελώς σήμερα, σίγουρα η εισβολή έχει προχωρήσει αρκετά: η Abu Kamal περνάει γρήγορα στα χέρια του καθεστώτος Άσαντ και των συμμάχων του.

Την ίδια ώρα που Άσαντ πανηγυρίζει, ο (και σπουδαίος σύμμαχος της Αθήνας) Νετανιάχου ανακρίνεται για υποθέσεις διαφθοράς. Δεν είναι η πρώτη φορά τους τελευταίους μήνες. Δεν είναι η δεύτερη, ούτε η τρίτη. Είναι η πέμπτη… Ο δικηγόρος του Jacob Weinroth δήλωσε σχετικά: Ο Netanyahu είναι τίμιος. … Αλλά θαυμάζει το χρήμα. Γνωρίζω την αδυναμία που έχει στους πλούσιους… Ωραίες ατάκες, ίσως πρέπει να χρησιμοποιηθούν και στα ελληνικά.

Εν τω μεταξύ ο κολλητός του τοξικού πρίγκηπα που έχει πάρει την δουλειά του υπ.εξ. της σαουδαραβικής χούντας, ο Adle al-Jubeir, επαναλαμβάνει προβοκατόρικες περικοπές απ’ το μνημειώδες έργο «ψόφιο κουνάβι: διαλεκτές ατάκες, volume 1» συνεντευξιαζόμενος στο αμερικανικό cnbc: το ιράν είναι ο νούμερο 1 κρατικός υποστηρικτής της τρομοκρατίας. Θέλει να δει (λέει) κι άλλες κυρώσεις κατά της Τεχεράνης.

Ωστόσο, όπως έχει συμβεί με όλα τα προηγούμενα κόλπα τους, οι γιάπηδες του Ριάντ κινδυνεύουν να χάνουν και το σορτάρισμά τους στον λίβανο: ακόμα και οι σουνίτες οπαδοί του «παραιτημένου» Hariri θέλουν να τον δουν πίσω στη Βηρυττό. Όπως και η Χεζμπ’ αλλάχ τον θεωρούν ακόμα πρωθυπουργό. Αν δεν γυρίσει, δικαιώνει την άποψη ότι τον ελέγχει το Ριάντ και το Αμπού Ντάμπι (πράγμα που είναι αλήθεια). Για να γυρίσει, πάλι, ψάχνει διεθνή υποστηρίξη στον σαουδαραβικό σχεδιασμό· εξ ου και έχει «επαφές» με διάφορους πρωτοκοσμικούς πρεσβευτές στο Ριάντ. Αλλά επίσημα τουλάχιστον η ε.ε. δεν φαίνεται διατεθειμένη να μπλέξει στα κόλπα ενός καθεστώτος (του σαουδαραβικού) που αύριο μπορεί να έχει ανατραπεί. Σε αντίθεση με το ψοφιοκουναβιστάν που “ποντάρει”. Όμως με “μεγάλους συμμάχους” μόνο το ψόφιο κουνάβι και έναν ύποπτο για το ένα “σκάνδαλο” πίσω απ’ το άλλο, που να πάει κανείς στο σημερινό λίβανο;

Σε κάθε περίπτωση, κάθε μέρα που περνάει, η Χεζμπ’ αλλάχ και οι χριστιανοί σύμμαχοί της στη Βηρυττό φροντίζουν για την «επόμενη φάση» – που δεν θα είναι όπως την θέλει το Τελ Αβίβ και το Ριάντ.

Τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο: η ισραηλινή άσκηση «μπλε σημαία 2017» συνεχίζεται κανονικά· με την συμμετοχή όχι μόνο των «παραδοσιακών συμμάχων» του Τελ Αβίβ, του τύπου Ουάσιγκτον ή Αθήνα, αλλά και των «καινούργιων», δηλαδή του Παρισιού και του Βερολίνου. Τι δουλειά έχουν οι πολεμικές αεροπορίες του «γαλλογερμανικού άξονα» να κάνουν κόντρες με την αμιγώς επιθετική «μοίρα 115» της ισραηλινής αεροπορίας αν το project europe δεν σκοπεύει να υιοθετήσει τον μιλιταρισμό / ιμπεριαλισμό του Τελ Αβίβ; Ίσως για λόγους εκπαίδευσης και φόρμας απέναντι σε aggressive αντίπαλο: eurofighter και mirage 2000D εναντίον f -15 και f-16… Ίσως για λόγους κατασκοπείας… Πάντως (κατά την καθεστωτική Haaretz) ο ισραηλινός στρατός καταλαβαίνει ότι στο ορατό μέλλον δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί σε κοινή επιχείρηση με όσους συμμετέχουν στην άσκηση.

Ούτε με τους αμερικάνους που έχουν το γενικό πρόσταγμα; Αργά ή γρήγορα όλα μαθαίνονται…

(φωτογραφία: Ο ένας, δεξιά, ο κύριος Tesla, ψάχνει εργοστάσια για να φτιάξουν τα εντελώς αυτόματα μοντέλα του. Ο άλλος, αριστερά, επιστρατεύει τις αυτοκινητοβιομηχανίες του για να βγάλουν μοντέλα εντελώς made in turkey. Θα μπορούσαν να συνεργαστούν; Γιατί όχι;

Έτσι ώστε σύντομα, μετά απ’ τα σήριαλ που κατέκτησαν την ελληνική αγορά, να βρουν τον δρόμο τους στα μέρη μας και τα τουρκικής κατασκευής ηλεκτρικά αμάξια. Όσο για εκείνους που παραμυθιάζονται για «τον πόλεμο που ετοιμάζει η ελλάδα κατά της τουρκίας» και τους άλλους που τον ονειρεύονται; Είναι σαν το “2” που θα έπαιρνε η ελληνική εθνική μπάλας μέσα στην κροατία… Μωραίνει ο κύριος…

Γιατί ο κόσμος δεν άλλαξε μια για πάντα στα χρυσά ‘90s!!! Αλλάζει και θα ξαναλλάξει. Βάσανο για όσους το μόνο που ψάχνουν είναι σωσίβια για να επιπλεύσουν στις τρικυμίες των καιρών.)

Ο πλασιέ απ’ το αμέρικα

Παρασκευή 10 Νοέμβρη. Φαίνεται ότι το Πεκίνο διαθέτει κάτι που μπορεί να τυφλώσει έναν μπίζνεσμαν του είδους του ψόφιου κουναβιού, που είναι ανίδεος σχεδόν για τα πάντα, και επιπλέον δεν είχε ποτέ δοσοληψίες με τον κινεζικό καπιταλισμό: μεγαλείο. Με την ιδέα που έχει το ψόφιο κουνάβι για τον εαυτό του, το Πεκίνο, μ’ όλο το ιστορικό φόντο της κινεζικής αυτοκρατορίας, είναι ίσως απ’ τα ελάχιστα μέρη του κόσμου που μπορεί να νοιώσει τουρίστας χωρίς να (θεωρήσει ότι) προδίδει τον αμερικανισμό του. Κι όταν αναφέρει τον Xi Jinping για «φίλο» του, φαίνεται ότι το ψόφιο κουνάβι κάπως κορδώνεται. Μέχρι και την εγγονή του Arabella έβαλε («πίσω, στο σπίτι») να τραγουδήσει στα κινέζικα, την βιντεοσκόπισε, και έπαιξε το βίντεο καμαρώνοντας πριν το επίσημο δείπνο με τον Xi Jinping!… Σκεφτείτε το: ένας αμερικάνος πρόεδρος βάζει το προσωπικό του να βγάλει την ψυχή στην 6χρονη εγγονή του, για να μάθει να τραγουδάει στα κινέζικα, στη γλώσσα της αυτοκρατορικής γραφειοκρατίας μάλιστα, ώστε να εντυπωσιάσει την κινεζική “κομμουνιστική” ηγεσία! Σε στυλ: να, είδατε τι μπορούμε να κάνουμε κι εμείς; (Θα πρέπει να έφυγαν όλα τα κεραμίδια απ’ την Αιώνια Πόλη απ’ τα κρυφά χάχανα…)

Ωστόσο αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τα αμερικανικά ή τα κινεζικά καπιταλιστικά συμφέροντα. Το ξέρουν καλά οι «τρεις σωματοφύλακες» του ψόφιου κουναβιού, το ξέρει καλά και το κινεζικό καθεστώς. Μόλις το ψόφιο κουνάβι απομακρυνθεί, τα αφεντικά του θα του θυμίσουν σε τι πόστο βρίσκεται· όσο βρίσκεται ακόμα…