Ουκρανικό πεδίο μάχης: η Γαλικία της ανατολής…

H αγγλόφωνη έκδοση της φιλοδυτικής καθεστωτικής KievPost που εκδίδεται στο Κίεβο αναγνωρίζει πριν 2 μέρες ότι τα ποτάμια αίματος των στρατιωτών για (αβέβαιες και προσωρινές) μικροπροωθήσεις έχουν τσακίσει το ηθικό του ουκρανικού στρατού. Αλλά «… πρέπει – πρέπει – πρέπει να συνεχίσετε – να συνεχίσετε – να συνεχίσετε…» λένε οι γνωστοί φίλοι όλων αυτών… Οπότε: τι να τους κάνεις τους εχθρούς αν έχεις τέτοιους φίλους;

Δευτέρα 24 Ιούλη>> Το διαβάσατε εδώ (αν το διαβάσατε… όσοι το διαβάσατε…) πριν μια βδομάδα, στις 17 Ιούλη… Ήρθε τέσσερεις μέρες μετά, την Παρασκευή 21 Ιούλη, η ανεγκέφαλη αλεπού να το επιβεβαιώσει∙ χωρίς να διαβάζει ασταμάτητη μηχανή (… Επίσης δεν έχουμε πράκτορες στο Κρεμλίνο!)

Έχει ενδιαφέρον ωστόσο το πως παρουσίασε ένα τέτοιο ενδεχόμενο (ή κάτι παραπάνω από ενδεχόμενο;;;) ή, αν θέλετε, το πως το επίσημο καθεστωτικό πρακτορείο tass μετέφερε τα συγκεκριμένα λεγόμενα της ανεγκέφαλης αλεπούς. Έχει ενδιαφέρον επειδή κανονικά οι συνεδριάσεις του ρωσικού συμβουλίου ασφαλείας είναι απόρρητες∙ οπότε τα παρακάτω προφανώς «διέρρευσαν» σκόπιμα, προς «εξαγωγή»…

Μεταφράζουμε λοιπόν το σχετικό ρεπορτάζ, για να σχολιάσουμε στη συνέχεια:

Διαβάστε τη συνέχεια »

Ουκρανικό πεδίο μάχης: Μαύρη Θάλασσα…

Δευτέρα 24 Ιούλη>> Το ζήτημα της «εξαγωγής δημητριακών» (αλλά μόνο των ουκρανικών…) απ’ την Μαύρη Θάλασσα μπορεί να δείχνει γραφικό, αλλά δεν είναι. Συνδέεται (και συνδέει μεταξύ τους) δύο διαφορετικά επίδικα: την λεγόμενη «διατροφική κρίση» (που επεξεργάζονται τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος), και τον στρατηγικό έλεγχο της ναυσιπλοϊας στη Μαύρη Θάλασσα, «μπροστά στη μύτη» του ευρασιατικού project.

Η συμφωνία που υπογράφτηκε τον Ιούλη του 2022 με την μεσολάβηση της Άγκυρας και την εγγύηση του οηε, προέβλεπε ταυτόχρονη «απελευθέρωση» των φορτίων, ουκρανικών και ρωσικών. Αλλά ως προς το δεύτερο σκέλος δεν εφαρμόστηκε – σ’ αυτό έχει δίκιο η Μόσχα: λόγω κυρώσεων έπρεπε να αρθούν διάφορες «απαγορεύσεις», «τιμωρίες» κλπ σε πλοία χύδην φορτίου που θα μετέφεραν τα ρωσικά δημητριακά αλλά και ρωσικά λιπάσματα, καθώς και στην αγροτική τράπεζα που χρηματοδοτεί τις εξαγωγές (Rosselkhozbank). Πράγμα που δεν έγινε ή μισοέγινε με τρόπο προσχηματικό αλλά άχρηστο. Επιπλέον, βασικός στόχος εκείνης της συμφωνίας ήταν η τροφοδοσία του λεγόμενου «τρίτου κόσμου»∙ αλλά ο «πρώτος» (κυρίως η ευρώπη…), με την μεγάλη ιστορία πειρατείας, δεν είχε κανένα πρόβλημα να φροντίσει πρώτα και κύρια τις δικές του ανάγκες.

Εδώ αρχίσει το Θέαμα. Η Μόσχα εξήγαγε τα δικά της δημητριακά είτε μέσω ιράν, είτε με τον «τρόπο Β»: τα φορτηγά πλοία άδειαζαν σε τουρκικά λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας (11,3 εκατομμύρια τόνους) σε ιδιαίτερα φιλική τιμή, οι τουρκικοί μύλοι (καλά οργανωμένοι και μεγάλοι) έκαναν τους σπόρους αλεύρι, και το αλεύρι έπαιρνε τον δρόμο του από τουρκικό έδαφος… (Η τουρκία έγινε έτσι στη διάρκεια της συμφωνίας ο τρίτος παγκόσμια εξαγωγέας δημητριακών με 3,2 εκατομμύρια τόνους – έναντι 8 της κίνας και 6 της ισπανίας). Η μη τήρηση των συμφωνημένων απ’ τα δυτικά καπιταλιστικά κράτη ήταν πράγματι σε βάρος των ρωσικών εξαγωγών με την ευρεία έννοια∙ δεν τις εμπόδισαν όμως… Τις έκαναν λιγότερο κερδοφόρες (τα μειωμένα κέρδη υπολογίζονται σε κάμποσες εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια: το ρωσικό στάρι πουλιόνταν 10 με 20 δολάρια ο τόνος χαμηλότερα απ’ την διεθνή τιμή). Συνολικά όμως οι ρωσικές εξαγωγές το διάστημα της συμφωνίας ήταν 60 εκατομμύρια τόνοι δημητριακών, απ’ τα οποία τα 47 εκατομμύρια ήταν στάρι∙ πρόκειται για ρεκόρ! Μόνο που πρόκειται για «αόρατο» ρεκόρ: δεν καταγράφεται στις επίσημες διεθνείς μετρήσεις. Πράγμα που σημαίνει ότι αυτές οι εξαγωγές έγιναν κάτω απ’ τα ραντάρ…

Το γεγονός ότι ένα χρόνο μετά την συμφωνία η Μόσχα αποσύρθηκε πρόσφατα απ’ αυτήν (δεν την ανανέωσε) είναι ευκαιρία για τους σπεκουλαδόρους στα χρηματιστήρια πρώτων υλών και την κατασκευή του θεάματος της «διατροφικής κρίσης», αλλά πρακτικά δεν αλλάζει ιδιαίτερα τις «ροές σπόρων» αυτές καθ’ αυτές, αν αυτό είναι το θέμα. Το φασιστοΚίεβο και οι νατοϊκοί συμμαχοί του συζητούν ήδη «εναλλακτική διαδρομή», που φαίνεται στην εικόνα πιο κάτω: τα φορτηγά θα πλέουν «παραλία – παραλία», μέσα στα χωρικά ύδατα ρουμανίας και βουλγαρίας (κράτη μέλη του νατο…) – μπλε γραμμή – αντί να διασχίζουν την Μαύρη Θάλασσα απ’ την Οδησσό ως τον Βόσπορο κι ανάποδα – κόκκινη γραμμή. Περισσότερα μίλια μεν, αλλά εν πάσει περιπτώσει εφικτό… Όσο για τα ρωσικά δημητριακά; Ό,τι γινόταν και πέρυσι.

Μόνο που το θέμα δεν είναι οι «ροές σπόρων»!!! Αυτές είναι μόνο ένα πρόσχημα. Και πως θα μπορούσε να ισχύει κάτι άλλο όταν στην ιστορία θέλει να ανακατευτεί το νατο;

Διαβάστε τη συνέχεια »

Ουκρανικό πεδίο μάχης: 4ος παγκόσμιος…

Ο Ben Wallace είναι ο πολεποκάπηλος υπ.αμ. της αυτού μεγαλειότητας στο Λονδίνο που πρόκειται σύντομα να παραιτηθεί. Να τι δήλωσε πριν λίγες μέρες: «Η Ουκρανία έχει γίνει με τραγικό τρόπο ένα εργαστήριο μελέτης της απόδοσης των όπλων μας. Εκεί έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν πραγματικά επιθετικό αντίπαλο, οπότε είναι πολύ καλύτερες οι συνθήκες για να δοκιμάσουμε την ποιότητά τους. Θα ήταν μεγάλη ανοησία να αγνοήσουμε τα μαθήματα από εκεί….»

Δευτέρα 24 Ιούλη>> Τα πιο πάνω υποδεικνύουν ίσως ότι επίκειται κάποια «κλιμάκωση» απ’ τη μεριά είτε του νατο συνολικά είτε κάποιων δυτικών κρατών στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Η ταπεινή μας άποψη είναι ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι πράγματι έντονοι, όχι όμως υποχρεωτικά λόγω των δυτικών «πρωτοβουλιών». Το κυρίως μέτωπο του 4ου παγκοσμίου πολέμου για την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της είναι στον Ειρηνικό: το Πεκίνο και οι καθόλου αμελητέες επιρροές του – αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Όταν η Ουάσιγκτον ξεκίνησε τον πόλεμο κατά της Μόσχας μέσω Κιέβου, στις αρχές του 2014 (στην πραγματικότητα νωρίτερα) οι παγκόσμιοι συσχετισμοί δύναμης δεν ήταν οι σημερινοί. Δεν χρειάζεται ηλεκτρονικό μικροσκόπιο για δει κάποιος την σημερινή διάταξη: όταν για παράδειγμα το σύνολο των πάνω από 30 λατινοαμερικάνικων κρατών απορρίπτει την ευρωπαϊκή προσπάθεια να καταγγείλουν την Μόσχα (όπως έγινε σε πρόσφατη σύνοδο «οικονομικής συνεργασίας») τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα.

Σύμφωνα με το καθεστωτικό associated press πριν μια βδομάδα, στις 18 Ιούλη:

…Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Λατινικής Αμερικής ολοκλήρωσαν μια σύνοδο κορυφής που υποτίθεται ότι θα ήταν έρωτας μετά από οκτώ χρόνια χωρισμού, αλλά αντίθετα τέλειωσε την Τρίτη με επιδείνωση, λόγω της αποτυχίας να υπάρξει ομόφωνη υποστήριξη έστω και μιας ήπιας δήλωσης σχετικά με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Η ένθερμη υποστήριξη της Ευρώπης στην Ουκρανία συγκρούστηκε με την αποστασιοποιημένη ή και ουδέτερη στάση που είναι διάχυτη στην Κοινότητα των κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, των 33 μελών. Εκείνο που θα έπρεπε να είναι μια απλή λεπτομέρεια σε μια διάσκεψη κορυφής ορόσημο για τους οικονομικούς δεσμούς και τις νέες επενδύσεις έγινε το κέντρο της…

Τα ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια (όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα δυτικά…) θέλουν να διασώσουν την ισχύ τους σ’ έναν καπιταλισμό κόσμο που αλλάζει ραγδαία, όχι μόνο την «οικονομική» αλλά και την «πολιτική», «γεωπολιτική» και «ιδεολογική», όπως έμαθαν εδώ και αιώνες∙ και δεν μπορούν πια. Όταν ξεκινάς μια proxy εκστρατεία (κατά της Μόσχας, θεωρώντας την «αδύναμο κρίκο») για να επιβεβαιώσεις την παγκόσμια ηγεμονία σου και να φοβίσεις τους «αμφισβητίες», τους «rivals» συνολικά, και το πράγμα καταλήγει ύστερα από 8 + 1,5 χρόνια σε πανηγυρική επίδειξη των αδυναμιών και της αποτυχίας σου, το να «κλιμακώσεις» είναι μεν μια πιθανή επιλογή… αλλά μια τυφλή τέτοια. Εν τω μεταξύ ο χρόνος κυλάει όλο και πιο έντονα σε βάρος σου…

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε αν ο άξονας, το νατο, θα επιχειρήσει ένα είδος «φυγής προς τα εμπρός» στο ουκρανικό πεδίο μάχης ή όχι∙ κάποια σύγχιση για το «τι κάνουμε τώρα;» έχει αρχίσει να απλώνεται και στο εσωτερικό των δυτικών καθεστώτων. Μπορούμε όμως να προβλέψουμε ότι τα μέλη του ευρασιατικού project, και οπωσδήποτε Μόσχα και Πεκίνο, έχουν στη διάθεσή τους μια γκάμα κινήσεων κρατώντας πάντα την πρωτοβουλία των κινήσεων που έχουν ήδη κατακτήσει. Και μπορούμε να προβλέψουμε επίσης ότι αυτές οι κινήσεις θα είναι τέτοιες που δεν θα φέρουν σε δύσκολη θέση τους παλιότερους και νεώτερους «εταίρους» τους σ’ όλο τον πλανήτη.

Δύσκολοι καιροί για ξεπεσμένους πρίγκηπες…

 

Spellbound

Δευτέρα 17 Ιούλη>> Ένα διαμάντι, ηλικίας…. χμμμ… πάνω από 40 χρόνων. Κυκλοφόρησε το 1981. Siouxsie and the Banshess.

Κι αν βγει ένα, παίρνει παρέα μαζί του άλλο ένα. Kiss them for me, φιλιά από μένα, 10 χρόνων νεώτερο. Του 1991.

Το κεφάλαιο δεν ξεχνάει! (1)

Δευτέρα 17 Ιούλη>> Ο τέταρτος χρόνος του πολέμου που κάνει το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα δείχνει ως τώρα «ήρεμος». Σα να υπάρχει κάποια ανακωχή… Εικονική πραγματικότητα! Χωρίς την γενικευμένη βία των 3 πρώτων χρόνων, τα αφεντικά του συμπλέγματος έχουν «κάνει ταμείο» και προχωρούν. Η εικονική «ηρεμία» τους είναι χρήσιμη. Οδηγεί τις μάζες των αιχμάλωτων υπηκόων σ’ αυτό που πρέπει να κάνουν. Να ξεχάσουν, να ξανακοιμηθούν… Ή να γλύψουν τις πληγές τους και να χωνέψουν ακόμα πιο βαθιά τους φόβους που παράγει το σύστημα.

Στις 22 Ιούνη (του 2023) δημοσιεύτηκε στην Διεθνή Επιθεώρηση Μοριακών Επιστημών (International Journal of Molecular Sciences) ένα άρθρο / έκκληση να σταματήσουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί (FDA, EMA και όλο το υπόλοιπο σκυλολόι) να θεωρούν τις mRNA πλατφόρμες «εμβόλια» και να τις αντιμετωπίζουν σαν αυτό που είναι, με όλους τους απαιτούμενους ελέγχους: GTP. Δηλαδή «προϊόντα γενετικής θεραπείας» (genetic therapy products).

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και πάλι ότι η λέξη «θεραπεία» για προληπτικές ιατρικές πράξεις (όπως, π.χ., ο εμβολιασμός όπως τον γνωρίσαμε τον 20ο αιώνα…) είναι εντελώς παραπλανητική! Η «θεραπεία» προϋποθέτει την ύπαρξη «αρρώστιας»∙ όχι την αόριστη (και συνήθως αυθαίρετη ως τρομοκρατική…) «πιθανότητα» (προφητεία… έμπνευση… ονειρομαντεία…) όσο «επιστημονική» κι αν εμφανίζεται αυτή! Υπάρχουν άλλοι όροι για τέτοιες περιπτώσεις. Π.χ. «πρόληψη». Το γεγονός ότι οι mRNA πλατφόρμες (και κάθε παρόμοια γενικευμένη γενετική έφοδος) σκοτώνουν και σακατεύουν μαζικά και τοις μετρητοίς δεν είναι η δυσάρεστη διαπίστωση «παράπλευρων απωλειών» μιας κατά τα άλλα πετυχημένης «θεραπευτικής μεθόδου»!! Είναι γενετικός θάνατος στο ψαχνό – ιδιαίτερα κερδοφόρος κι όχι μόνο από οικονομική άποψη.

Δυστυχώς όμως αυτός ο ορισμός (genetic therapy product) είναι ο μόνος «επιστημονικά κατοχυρωμένος» για τις επεμβάσεις στα κύτταρα. Αυτό οφείλεται στην εποχή που οι γενετιστές και τα αφεντικά τους (οι φαρμακομαφιόζοι) ορκίζονταν ότι θα θεραπεύσουν τις διάφορες μορφές καρκίνου – πράγμα που απέτυχαν να κάνουν. Η διατήρηση του όρου (και η ταυτόχρονη «παράκαμψή» του στην περίπτωση των anti-covid πλατφορμών) βόλεψε και βολεύει τ’ αφεντικά. Ωστόσο ο σωστός (και από τεχνοκρατική άποψη) όρος είναι γενετική επέμβαση σε ζωντανό οργανισμό – τελεία και παύλα. Το αν αυτή η γενετική επέμβαση νομιμοποιείται («ιατρικά» και εμπορικά) ως «θεραπεία», ως «προστασία», ως «επαύξηση», ως «διόρθωση» ή ό,τι άλλο έχει μεν μια κάποια σημασία, αλλά είναι δεύτερη ή τρίτη στη σειρά.

Ο συντάκτης της έκκλησης σημειώνει αναλυτικά ποιες μελέτες / έρευνες θα έπρεπε να έχουν γίνει ΠΡΙΝ επιτραπεί στους φαρμακομαφιόζουν να σπείρουν γενετικά τον θάνατο και την καταστροφή, εφόσον οι ελεγκτικοί μηχανισμοί (FDA, EMA κλπ) ήξεραν έγκαιρα ότι δεν πρόκειται για «εμβόλια» αλλά για γενετική μηχανική.

Ήξεραν πολύ καλά:

O FDA δηλώνει ότι η γενετική θεραπεία επιδιώκει «να τροποποιήσει ή να χειραγωγήσει την έκφραση ενός γονιδίου ή να αλλάξει τα βιολογικά χαρακτηριστικά των ζωντανών κυττάρων για θεραπευτική χρήση». Στα στοιχεία που κατέθεσε η Moderna το 2ο τρίμηνο του 2020 στην επιτροπή του χρηματιστηρίου αναγνωρίζει ότι οι mRNA πλατφόρμες «θεωρούνται γενετική θεραπεία απ’ τον FDA». Επιπλέον ο ιδρυτής της BioNTech Ugur Sahin, σ’ ένα άρθρο του το 2014, δήλωσε «Θα πρέπει να περιμένουμε ότι ένα mRNA προϊόν θα ταξινομηθεί ως βιολογική, γενετική θεραπεία, ή σωματική κυτταρική θεραπεία».

Ποιοι έλεγχοι λοιπόν ΔΕΝ έγιναν σχετικά με τις mRNA πλατφόρμες έτσι ώστε οι πληθυσμοί να πεταχτούν δεμένοι πισώπλατα στους λάκκους με τα λιοντάρια;

– Γενετική τοξικότητα (genotoxicity)

– Ενσωμάτωση στο γονιδίωμα / dna (genome integration)

– Κληρονομικότητα μέσω ωραρίων / σπερματοζωαρίων (germ-line transmission)

– Έξωθεν επιβαλλόμενες μεταλλάξεις (insertional mutagenesis)

– Καρκινογέννεση (tumorigenicity)

– Εμβρυική και περιγεννετική τοξικότητα (embryo/fetal and perinatal toxicity)

– Μακρόχρονη έκφραση / συνέπειες (long term expression)

– Επαναλαμβανόμενη τοξικότητα (repeated toxicity)

– Διάχυση στο περιβάλλον μέσω σωματικών υγρών (excretion in the environment)

Κανένας caradinieroi/pfizeroi δεν θα βγάλει κιχ… Κανένας λούμπεν οπαδός της «επιστήμης» και της «προόδου» δεν θα τολμήσει να υποστηρίξει ότι οι πιο πάνω μελέτες / έρευνες έγιναν και απέδειξαν την «ασφάλεια» της γενετικής μηχανικής… Όμως και κανένας απ’ όλον αυτόν τον λούμπεν συφερτό που έκανε, επ’ αμοιβή ή δωρεάν, την δουλειά του κλακαδόρου στο βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, δεν τολμάει να μετανοιώσει ανοικτά που βοήθησε στο πνίξιμο όλων εκείνων των επιστημονικότατων στοιχείων που έδειχναν, ακόμα και χρόνια πριν την επιβολή των mRNA πλατφορμών (και πολύ περισσότερο μετά το πραξικόπημα) ότι πρόκειται για εξαιρετικά επικίνδυνη τεχνολογία «διόρθωσης» του ανθρώπινου σώματος….

Βρισκόμαστε λοιπόν σ’ αυτήν την απάνθρωπη κατάσταση: δεκάδες χιλιάδες υγιείς υπήκοοι έχουν δολοφονηθεί ή/και σακατευτεί σε κοινωνίες που μετατράπηκαν, με αόρατο τρόπο, σε στρατόπεδα πειραματισμού και εξόντωσης∙ ενώ κάθε μέρα, βδομάδα ή μήνα που περνάει προστίθενται καινούργια θύματα. Και η σιωπή τα σκεπάζει όλα…

Se questo e un Uomo…

Το κεφάλαιο δεν ξεχνάει! (2)

Δευτέρα 17 Ιούλη>> Ας αφήσουμε τις διμοιρίες των εγκληματικά ηλίθιων / εγκάθετων στην ξεφτίλα της Ιστορίας. Μήπως οι «ελεγκτικοί μηχανικοί» μπορούν να επικαλεστούν ότι ήταν η «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», το «επείγον της προστασίας των πληθυσμών», που δεν τους επέτρεψε να κάνουν τους βασικούς ελέγχους, και που τους «συμβούλεψε» να σπρώξουν την (φονική) γενετική μηχανική ως (σωτήρια) «εμβόλια»… κι ότι γίνει έγινε;

Όχι!!!! Αποδεικνύεται πως επί χρόνια ΠΡΙΝ τον τσαχπίνη προετοίμαζαν αυτό το …. «λάθος»! Πουλημένοι και αγορασμένοι σαν ψόφιο κρέας, με το κιλό, απ’ τους φαρμακομαφιόζους.

Ο συγγραφέας της έρευνας / έκκλησης παραθέτει έναν πίνακα «παραλείψεων» υπέρ της γενετικής μηχανικής και ειδικά υπέρ του να πλασσαριστούν οι mRNA πλατφόρμες σαν «εμβόλια» χρόνια ΠΡΙΝ την μαζική επιβολή τους. Τον αναπαράγουμε χωρίς να τον μεταφράσουμε ολόκληρο. Υποδεικνύουμε μόνο κάποια συγκεκριμένα χρονικά σημεία.

>Το 1996 ο αμερικανικός FDA σκέφτεται να υιοθετήσει «εμβόλια πλασμιδίων DNA» ως προληπτικό μέσο για μεταδοτικές ασθένειες… Ας σημειωθεί ότι το 1996 ΔΕΝ υπήρχε επίσημα «αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου DNA» ούτε καν στο 3% του, όπως ανακοινώθηκε πανηγυρικά μερικά χρόνια αργότερα…

>Το 2003 μπαίνει σε ισχύ η ευρωπαϊκή οδηγία 2001/83/EC που μιλάει για «προϊόντα γενετικής θεραπείας», μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της προστασίας κάθε μορφής ζωής από γενετικά πειράματα, μεταλλάξεις, κλπ…

>Το 2005 ο ΠΟΥ κρίνει ότι τα «εμβόλια που βασίζονται σε νουκλεϊνικό οξύ» (DNA δηλαδή) πρέπει να θεωρούνται «προϊόντα γενετικής θεραπείας» και θα πρέπει να συνοδεύονται πριν την έγκριση της χρήσης τους από τοξικολογικές μελέτες και μελέτες βιο-διασποράς (στο σώμα)…

>Το 2015 ο ΕΜΑ θεωρεί ότι αν κάτι σερβιριστεί σαν εμβόλιο δεν υπάγεται (πλέον) στα «προϊόντα γενετικής θεραπείας»…

>Το 2016 και πάλι ο EMA θεωρεί πως ειδικές, μη κλινικές πλευρές των γενετικών εμβολίων πρέπει να υπάγονται στις προβλέψεις και στους περιορισμούς των «προϊόντων γενετικής θεραπείας», χωρίς ωστόσο ειδική αναφορά στις mRNA πλατφόρμες.

Εν τέλει, ξέρουμε (το έχουμε δείξει με κάθε διαθέσιμο τρόπο) ότι τον Ιούλιο του 2020, μήνες ΠΡΙΝ την επίσημη κυκλοφορία / επιβολή της γενετικής μηχανικής, ευρωκοινοβούλιο και ευρωπαϊκό συμβούλιο ενέκριναν πανηγυρικά την εξαίρεση των mRNA πλατφορμών απ’ την αυστηρή ευρωπαϊκή νομοθεσία που απαγορεύει την «απελευθέρωση» γενετικής μηχανικής εκτός εργαστηρίων, αναγνωρίζοντας έμμεσα αλλά καθαρά έτσι ότι αυτά τα «εμβόλια» υπάγονταν απόλυτα και εντελώς στη συγκεκριμένη απαγόρευση∙ ότι επρόκειτο για γενετική παρέμβαση στα ανθρώπινα σώματα, με “τροποποιημένο γενετικό υλικό”…

Σ’ αυτήν την μακρόχρονη μεθόδευση που κορυφώθηκε με την «απελευθέρωση» των γενετιστών και των αφεντικών τους απ’ τα τέλη του 2020, δεν μπορεί να βρει κάποιος στα σοβαρά κάποια «έκτακτη ανάγκη». Μπορεί όμως να επιβεβαιώσει τον σχεδιασμό των αφεντικών, του βιο-πληροφορικού κεφάλαιου, όχι μόνο στον τεχνικό αλλά και στον «πολιτικό» τομέα. Το σχέδιο χρειαζόταν την κατασκευή κάποιας «έκτακτης ανάγκης», όπως ακριβώς το «σχέδιο για τον αμερικανικό 21ο αιώνα» χρειαζόταν ένα Περλ Χάρμπορ για να υιοθετηθεί απ’ την αμερικανική κοινωνία∙ κάτι που εντελώς συμπτωματικά (!!!) συνέβη στις 11 Σεπτέμβρη του 2001.

Όμως αυτός ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει.

 

Free Palestine

Δευτέρα 17 Ιούλη>> Μετά από 48 ώρες οδομαχιών και βομβαρδισμών του έκτασης ενός τετραγωγικού χιλιομέτρου προσφυγικού συνοικισμού της Jenin από 1.000 ισραηλινούς ελίτ κομμάντο, εξοπλισμένους με ελικόπτερα, drones, στρατιωτικές μπουλντόζες και πάνω από 250 τεθωρακισμένα, ο ισραηλινός στρατός κήρυξε τη νίκη του και αποχώρησε. Αλλά είχε ηττηθεί. Σκότωσε 12 άτομα, τραυμάτισε πάνω από 100, κατεδάφισε 300 σπίτια και έκανε ζημιές σε άλλα 400. Αλλά ηττήθηκε. Στις αρχές Ιούλη.

Η Jenin δεν είναι στη λωρίδα της Γάζας. Είναι στη Δυτική Όχθη – εκεί που το ισραηλινό απαρτχάιντ ξεδιπλώνει όλο το μεγαλείο του. Υποτίθεται επίσης ότι ελέγχεται απ’ την προδοτική «παλαιστινιακή αρχή». Μ’ αυτά τα δεδομένα μια καθαρά στρατιωτική επίθεση (και όχι, ας πούμε, κάτι φαινομενικά πιο ήπιο, όπως μια αστυνομική επιχείρηση) ήταν ένα άλμα, ακόμα και για τα δεδομένα του φασιστικού ισραηλινού καθεστώτος. Στόχος της επίθεσης ήταν οι ένοπλοι που έχουν δημιουργηθεί στον συνοικισμό («ταξιαρχίες της Jenin»): να δολοφονηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Το αποτέλεσμα όμως της εισβολής ήταν 48 συνεχόμενες ώρες μαχών, από σπίτι σε σπίτι και από καλντερίμι σε καλντερίμι, με αντάρτικη χρήση όπλων και μεθόδων που ο ισραηλινός στρατός αγνοούσε, και αποτέλεσμα καταστροφές διάφορων τεθωρακισμένων.

Μετά την αναγκαστική αποχώρησή του, ακολούθησε επινίκια παρέλαση των ανταρτών.

Η νέα γενιά παλαιστινίων ενόπλων («πιτσιρικάδες» οι περισσότεροι…) στη Δυτική Όχθη είναι πονοκέφαλος και για την «παλαιστινιακή αρχή»: δεν μπορεί πλέον ούτε να την ελέγξει ούτε να την καταστείλει, όπως έκανε στο παρελθόν. Και καθόλου παράξενο: μεγαλώνει στο σύνολο των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών.

Είναι φυσικά αδύνατο να νικήσουν και να απελευθερώσουν την Παλαιστίνη με τα περιορισμένα μέσα τους. Αλλά απ’ την άλλη μεριά το απαρτχάιντ Τελ Αβίβ δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει εναντίον τους την «ασφαλή» τακτική που χρησιμοποιεί κατά της μεγαλύτερης φυλακής στον κόσμο, της λωρίδας της Γάζας: σκοτώνω απ’ τον αέρα ή από απόσταση. Οι νεαροί ένοπλοι της Δυτικής Όχθης μπορούν να «κτυπήσουν» εδώ ή εκεί, συνήθως τους πιο φασίστες ανάμεσα στους φασίστες εποίκους.

Η επιδρομή στη Jenin έγινε ενόσω ο πληθυσμός που στηρίζει το απαρτχάιντ συνεχίζει την εσωτερική αντιπαράθεσή του για το ποιος φασισμός είναι καλύτερος: εκείνος με κοινοβουλευτικό καπέλο ή άλλος με τον μανδύα του συνταγματικού δικαστηρίου; Και οι δύο πλευρές ορκίζονται στο όνομα της «δημοκρατίας», κι αυτή είναι η μοναδική ιδέα περί «δημοκρατίας» που μπορεί να υπάρξει σ’ ένα ρατσιστικό καθεστώς: οι ελευθερίες των κυρίαρχων. Για να μην υπάρχουν δε τίποτα παρεξηγήσεις ως προς το ιδεολογικό στίγμα των αντιπάλων του φασιστοΝετανιάχου, έδωσαν απ’ την καρδιά τους θερμά συγχαρητήρια στον στρατό τους για την επιδρομή στη Jenin, εκθιάζοντας (τι άλλο;) την αποτελεσματικότητά του σε βάρος των αιχμάλωτων του μπαντουστάν της Δυτικής Όχθης.

Σάπια μυαλά και συνειδήσεις σε μια εποχή γενικευμένης σαπίλας…

Ωραία πούναι η ειρήνη!

Άλλοι καιροί: τέλη Απρίλη του 1938 και η βασιλόφρων «καθημερινή» υμνεί το «σύμφωνο ελλάδος τουρκίας» ως «σύμβολο αιώνιας φιλίας»… Η Αθήνα τότε είχε θορυβηθεί από ένα σύμφωνο μεταξύ γιουγκοσλαβίας / βουλγαρίας / ρουμανίας και έτρεξε να δείξει την αγάπη της στο καθεστώς του Κεμάλ. Ποιος ήταν τότε ο πρωθ.; Ο αγαπημένος των βοθρολυμάτων Μεταξάς: φασίστας αλλά όχι «αντι-τούρκος»!…

Δευτέρα 17 Ιούλη>> Κι έτσι, ξαφνικά, η τουρκία έπαψε να διαλύεται – καταρρέει – καταστρέφεται – χρεωκοπεί…. Κι έτσι, ξαφνικά, ο Erdogan έπαψε να είναι «σουλτάνος» – τύραννος – δικτάτορας… Τώρα; Αθήνα και Άγκυρα δεν έγιναν βέβαια εντελώς φιλενάδες, αλλά η εντόπια ρητορική λέει ότι…

Πρόκειται για θρίαμβο! Του ρεαλισμού; Όχι. Του καιροσκοπισμού! Η Άγκυρα αντιμετωπίζει το ελλαδιστάν τα τελευταία χρόνια σαν αυτό που πράγματι είναι: ένας κρίκος του «άξονα», με «αρμοδιότητα» το Αιγαίο∙ «κρίκος» στις αντι-ευρασιατικό project μεδοδεύσεις των δυτικών αφεντικών. Τα ζητήματα που κρατάει ανοικτά έχουν μεν παρελθόν, έχουν όμως εγγραφεί πια στην όξυνση του 4ου παγκόσμιου πολέμου.

Πριν τις προεδρικές εκλογές στην τουρκία οι ισλαμοδημοκράτες έλουζαν την Ουάσιγκτον με κάθε κατάρα που μπορείτε να φανταστείτε. Μετά; Έχουν περιοριστεί, κι αυτό επηρεάζει οπωσδήποτε και την αντιπαράθεση με το ελλαδιστάν. Οι εντόπιοι εθνικόφρονες «ειδικοί αναλυτές» ερμηνεύουν αυτήν την στάση της Άγκυρας με … ερωτικά κριτήρια… «Θέλει να τα ξαναβρεί με την Δύση» (ο Ερντογάν) λένε… Ουάου! Πόσο γλυκούτσικη είναι η πολιτική των καπιταλιστικών κρατών!!!

Αν ασχοληθεί κάποιος με το σύνολο των επιμέρους μετώπων στα οποία η Άγκυρα έχει ανοικτούς (κι όχι φιλικούς…) λογαριασμούς με την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της, είτε άμεσα είτε έμμεσα, θα διαπιστώσει ότι:

Διαβάστε τη συνέχεια »

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 17 Ιούλη>> Η νατοϊκή σύνοδος στο Βίλνιους έγινε και τέλειωσε χωρίς κάποια εντυπωσιακή απόφαση υπέρ του κλόουν του Κιέβου και του καθεστώτος του. Μια φωτογραφία του «μόνου και έρημου» με φόντο τους χαριεντισμούς των υπόλοιπων (επάνω) έκανε τον γύρο του κόσμου σαν απόδειξη της υποτιθέμενης αποτυχίας του. Διάφοροι φιλορώσοι «αναλυτές» έφτασαν στο σημείο να συμπεράνουν (ή να υποθέσουν ή να εκτιμήσουν…) ότι η «δύση» γυρνάει διακριτικά την πλάτη της στο φασιστοκαθεστώς του Κιέβου, ειδικά μετά την παταγώδη αποτυχία της θρυλικής «εαρινής αντεπίθεσής» του.

Επιτρέψτε μας: αυτά είναι, στην καλύτερη περίπτωση, βαριά μυωπία…

Διαβάστε τη συνέχεια »

Russian Dance

Δευτέρα 10 Ιούλη>> – Να κοπεί αρχηγέ; – Μαχαίρι! – Μα δε λέει τίποτα… – Τι πάει να πει «δε λέει τίποτα»; Δεν την ακούς την αγριοφωνάρα που φωνάζει «να φάμε! να φάμε!»; Κλασσική εκδήλωση μίσους!

Πριν κοπεί λοιπόν… Tom Waits.

Επιπλέον: Με τα πόδια στον αέρα και το κεφάλι στο χώμα… θα σπάσει το κεφάλι σου, αλλά δεν έχει τίποτα μέσα… Δεν είναι «επιβλαβείς» τέτοιοι στίχοι; Είναι.

Pixies λοιπόν.