-
Recent Posts
Categories
Tags
covid19 ypg αέριο αίγυπτος αγγλία αναδιάρθρωση βιοτεχνολογία βόρεια κορέα γαλλία γερμανία δημόσια τάξη ε.ε. εξωτερική πολιτική εργασία ηπα ιδεολογία ιράκ ιράν ισραήλ ιστορία ιταλία κίνα κρίση λιβύη μακεδονία μεγέθη μετανάστες νόμοι σχέσεις νότια κορέα νότια κύπρος ουκρανία παλαιστίνη πρόσφυγες πόλεμος ρωσία σαουδική αραβία στρατός συρία τεχνολογία τουρκία υγεία φαρμακοβιομηχανίες φαρμακομαφίες φασίστες φασισμόςArchives
- November 2024
- October 2024
- September 2024
- August 2024
- July 2024
- June 2024
- May 2024
- April 2024
- March 2024
- February 2024
- January 2024
- December 2023
- November 2023
- October 2023
- September 2023
- August 2023
- July 2023
- June 2023
- May 2023
- April 2023
- March 2023
- February 2023
- January 2023
- December 2022
- November 2022
- October 2022
- September 2022
- August 2022
- July 2022
- June 2022
- May 2022
- April 2022
- March 2022
- February 2022
- January 2022
- December 2021
- November 2021
- October 2021
- September 2021
- August 2021
- July 2021
- June 2021
- May 2021
- April 2021
- March 2021
- February 2021
- January 2021
- December 2020
- November 2020
- October 2020
- September 2020
- August 2020
- July 2020
- June 2020
- May 2020
- April 2020
- March 2020
- February 2020
- January 2020
- December 2019
- November 2019
- October 2019
- September 2019
- August 2019
- July 2019
- June 2019
- May 2019
- April 2019
- March 2019
- February 2019
- January 2019
- December 2018
- November 2018
- October 2018
- September 2018
- August 2018
- July 2018
- June 2018
- May 2018
- April 2018
- March 2018
- February 2018
- January 2018
- December 2017
- November 2017
- October 2017
- September 2017
- August 2017
- July 2017
- June 2017
- May 2017
- April 2017
- March 2017
- February 2017
- January 2017
Free Palestine
Δευτέρα 1 Γενάρη>> Διάφορα μέρη του κόσμου: τόσοι πολλοί, τόση μικρή πρακτική επίδραση…
Γιατί;
Δευτέρα 1 Γενάρη>> Για ποιον απαίσιο λόγο οι εφιάλτες για τις πρωτοκοσμικές σφαγές κυνηγούν άνισα ελάχιστους εδώ και τόσους πολλούς και πολλές εκεί, κι εκεί, κι εκεί; Πόσες σιωπές χρειάζονται για να κρύψουν ότι οι «πολιτισμένες» κοινωνίες μας, συλλογικά και ατομικά, κουβαλάνε απ’ την άκρη των δακτύλων των ποδιών ως τις ρίζες των μαλλιών τους / μας τόσο αίμα των Άλλων, κι ότι αυτό δεν μπορεί να μένει ατιμώρητο επ’ αόριστον; Πότε θα αναστηθούν αυτές οι δεκάδες χιλιάδες των δολοφονημένων για να αποδώσουν δικαιοσύνη, μόνο αυτό, δικαιοσύνη, αφού εμείς αποδεικνυόμαστε ξανά και ξανά ανίκανοι ακόμα και γι’ αυτό, ανάξιοι της δικαιοσύνης (την οποία θα επικαλεστούμε όταν «έρθει η ώρα μας»);
Δείτε πρώτα αυτό. Αφορά την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, Ιούλης του 1995. Σφαγή μουσουλμάνων βέβαια:
Γιατί; Γιατί αυτό το έγκλημα έμεινε ατιμώρητο;
Σύμφωνα με τις Clinton Tapes, μια έρευνα που έκανε ο Taylor Branch για την προεδρία του Bill Clinton βασισμένη σε ηχογραφημένες συνομιλίες του, ο πρόεδρος των ΗΠΑ πίστευε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήταν προκατειλημμένοι κατά της Βοσνίας Ερζεγοβίνης εξαιτίας του πλειοψηφικά Μουσουλμανικού πληθυσμού της.
Ο Clinton φέρεται να λέει ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι διαρκώς μπλόκαραν τις προτάσεις για διόρθωση ή διακοπή του εμπάργκο όπλων που είχε επιβληθεί στη Βοσνία επειδή «μια ανεξάρτητη Βοσνία θα είναι ‘αφύσικη’ ως το μόνο Μουσουλμανικό έθνος στην Ευρώπη»
Ο Branch έγραψε πως «[Ο Clinton] είπε ότι ο Γάλλος Πρόεδρος Francois Mitterrand ήταν ιδιαίτερα ωμός όταν έλεγε ότι η Βοσνία δεν ταιριάζει, και ότι οι Βρετανοί αξιωματούχοι μιλούσαν για μια οδυνηρή αλλά ρεαλιστική αποκατάσταση της Χριστιανικής Ευρώπης».
Αυτή η στάση εκδηλώθηκε στα σχόλια του Boris Johnson, που τώρα είναι πρωθυπουργός αλλά τότε ήταν δημοσιογράφος, ο οποίος έγραψε στην Daily Telegraph το 1997: «Εντάξει, λέω, η μοίρα της Σρεμπρένιτσα ήταν φρικτή. Αλλά αυτοί οι Μουσουλμάνοι δεν ήταν και τίποτα άγγελοι».
Έμεινε ατιμώρητο για να μπορεί να επαναληφθεί… Ό,τι δεν φτάνει ο ρατσισμός και ο οριενταλισμός της κοινωνικής βάσης στη δύση, το φτάνουν και το παραφτάνουν οι κορυφές όλες των δυτικών καθεστωτικών εξουσιών.
Ξέρετε και ξέρουμε ότι στην σφαγή των Βόσνιων αντρών και γυναικών (όχι μόνο στη Σρεμπρένιτσα) συμμετείχαν και έλληνες. Όχι μόνο το γνωστό φασισταριό. Ολόκληρο το ελληνικό κράτος / παρακράτος, με κάθε διαθέσιμο τρόπο…
Συμμετείχε όμως και το ισραηλινό. Ενδεικτικά (και προς το παρόν…) αυτά, απ’ το +972 magazine, στις 5 Δεκέμβρη του 2016:
Το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ απέρριψε τον περασμένο μήνα την προσφυγή για την αποκάλυψη λεπτομερειών των Ισραηλινών στρατιωτικών εξαγωγών στην πρώην Γιουγκοσλαβία στη διάρκεια της γενοκτονίας στη Βοσνία, στα ‘90s. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η έκθεση της Ισραηλινής συμμετοχής στη γενοκτονία θα μπορούσε να βλάψει τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας σε τέτοιο βαθμό που θα ήταν σημαντικότερος απ’ το δημόσιο συμφέρον κοινοποίησης αυτών των πληροφοριών, και την πιθανή προσαγωγή εκείνων που εμπλέκονταν.
Ο δικηγόρος Mark και ο καθηγητής Oron συγκέντρωσαν πολυάριθμες μαρτυρίες σχετικά με την προμήθεια όπλων απ’ το Ισραήλ στη Σερβία, τις οποίες παρουσίασαν στην προσφυγή τους. Κατέθεσαν αποδείξεις του γεγονότος ότι τέτοιες εξαγωγές γίνονταν για καιρό μετά το εμπάργκο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που μπήκε σε ισχύ τον Σεπτέμβριο του 1991. Οι μαρτυρίες διασταυρώθηκαν και μεταφέρονται εδώ όπως παρουσιάστηκαν στην προσφυγή, με τις αναγκαίες συντομεύσεις.
Το 1992 μια πρώην ανώτερη αξιωματούχος του Σερβικού Υπουργείου Άμυνας εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «Ο Σερβικός Στρατός», στο οποίο έγραψε ότι οι συμφωνίες για τα όπλα μεταξύ Ισραήλ και Σερβίας υπογράφτηκαν μόλις ένα μήνα μετά το εμπάργκο: «Μια απ’ τις μεγαλύτερες συμφωνίες έγιναν τον Οκτώβρη του 1991. Για προφανείς λόγους, η συμφωνία με τους Εβραίους δεν δημοσιοποιήθηκε εκείνη την εποχή».
Ένας Ισραηλινός που ήταν εθελοντής σε μια ανθρωπιστική οργάνωση στη Βοσνία εκείνο τον καιρό κατέθεσε ότι το 1994 ένας αξιωματούχος του ΟΗΕ του ζήτησε να δει τα υπολείμματα ενός βλήματος των 120 χιλιοστών – με Εβραϊκή επιγραφή πάνω του – που έσκασε στον διάδρομο προσγείωσης του αεροδρομίου του Sarajevo. Κατέθεσε επίσης ότι είδε Σέρβους να κινούνται στη Βοσνία κρατώντας Uzi που είχαν φτιαχτεί στο Ισραήλ.
Το 1995 αναφέρθηκε ότι οι Ισραηλινοί έμποροι όπλων σε συνεργασία με Γάλλους έκλεισαν μια συμφωνία για την προμήθεια στη Σερβία αντιαρματικών ρουκετών. Σύμφωνα με αναφορές απ’ το 1992, μια αντιπροσωπεία του Ισραηλινού Υπουργείου Άμυνας πήγε στο Βελιγράδι και υπέγραψε συμφωνία για την προμήθεια βλημάτων πυροβολικού.
Ο Στρατηγός Mladic, ο ίδιος που τώρα βρίσκεται κατηγορούμενος για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία, έγραψε στο ημερολόγιό του ότι «από το Ισραήλ – προτείνουν κοινό αγώνα κατά των Ισλαμιστών εξτρεμιστών. Προσφέρθηκαν να εκπαιδεύσουν τους άντρες μας στην Ελλάδα, και να δώσουν δωρεάν όπλα για ελεύθερους σκοπευτές». Μια έκθεση που έγινε κατ’ απαίτηση της Ολλανδικής κυβέρνησης στη διάρκεια των ερευνών για τα γεγονότα στη Σρεμπρένιτσα περιλαμβάνει το εξής: «Το Βελιγράδι θεωρούσε το Ισραήλ, την Ελλάδα και την Ελλάδα τους καλύτερους φίλους του. Το φθινόπωρο του 1991 η Σερβία έκανε μια μυστική συμφωνία για όπλα με το Ισραήλ».
Δείτε τώρα αυτό. Αφορά την σφαγή στη Γάζα, την τωρινή σφαγή:
Γιατί πρέπει να παριστάνουμε τους τουρίστες στην φρικιαστική επανάληψη, ξανά και ξανά, της βίας των κυρίαρχων;
Ως εδώ όλα πάνε καλά…
Δευτέρα 1 Γενάρη>> …Την επόμενη φάση του πολέμου στη Γάζα συζήτησαν την Τρίτη στην Ουάσιγκτον ο στενός σύμβουλος του Νετανιάχου και υπουργός Στρατηγικών Θαμάτων Ρον Ντέρνερ με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν και τον σύμβουλο εθνικής ασφάλειας Τζέικ Σάλιβαν. Η συνάντηση είχε διάρκεια τεσσάρων ωρών, ενώ σύμφωνα με στέλεχος του Λευκού Οίκου ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν ήταν «η βελτίωση της ανθρωπιστικής κατάστασης» και ο περιορισμός των «δεινών» που υφίστανται οι πολίτες της Γάζας. Ο Σάλιβαν φέρεται να ζήτησε από την ισραηλινή κυβέρνηση τη «μετατόπιση» της σύρραξης σε άλλη κατεύθυνση, με το Ισραήλ να δίνει έμφαση στην εξόντωση στόχων «υψηλής αξίας» της Χαμάς…
Αυτά μεταξύ άλλων μετέφερε η καθεστωτική «καθημερινή» στις 28 Δεκέμβρη, με πηγή το reuters. Πολλά εισαγωγικά: για την βελτίωση της ανθρωπιστικής κατάστασης… για τα δεινά… για την μετατόπιση… για την υψηλή αξία… Άγνωστης προέλευσης: απ’ το διεθνές πρακτορείο ή απ’ την ντόπια εφημερίδα;
Όπως και νάχει, μέσα ή έξω από εισαγωγικά, έτσι συζητούν οι χασάπηδες της ανθρωπότητας. Να σκοτώνουμε κάπως λιγότερο εκεί και περισσότερο αλλού…
Αλλά απ’ την στενά στρατιωτική άποψη η εξόντωση δεν πάει καλά – γι’ αυτό άλλωστε χρειάζονται ακόμα μερικές χιλιάδες βλήματα και βόμβες, απ’ την πρώην υπερδύναμη στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς. (Υποθέτουμε ότι τα μεταγωγικά που θα τις μεταφέρουν θα πάρουν μιαν ανάσα σε ελληνικό ή/και σε νοτιοκυπριακό αεροδρόμιο…)
Ο Yitzhak Brik, ισραηλινός απόστρατος αρχικαραβανάς (στρατηγός), που στα μέρη του τον αποκαλούν «θυμωμένο προφήτη», έχει μια δυσοίωνη (για τον πρώην στρατό του…) άποψη:
Ουκρανικό πεδίο μάχης
Δευτέρα 1 Γενάρη>> Με την ίδια ευκολία που μέχρι πριν λίγους μήνες ήταν καταδικασμένος στην πιο οικτρή ήττα, η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) ανακηρύσσεται τώρα «νικητής για το 2023»!! Όχι από τους δικούς του! Απ’ τους εχθρούς του∙ εν προκειμένω απ’ την wall street journal!
Μπορεί ο καθένας να αναρωτηθεί για την διανοητική ισορροπία (ειδικά και γενικά) των δυτικών αρμοδίων του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Κι αν διακρίνει κάποιου είδους «χάσιμο», τότε αυτό κάνει (και θα κάνει) τις περιστάσεις ακόμα χειρότερες.
Αυτός πάλι – ουκρανός πρώην σύμβουλος του τοξικού κλόουν… – έχει ολοφάνερα ξαναλλάξει πλευρά. Για την ακρίβεια έχει γυρίσει εκεί όπου βρισκόταν πριν το 2014. (Μπορεί άνετα και να είναι διπλός πράκτορας…) Εδώ δια χειρός Pepe Escobar:
Μάσκες
Δευτέρα 1 Γενάρη>> Καθώς μπαίνουμε στον 5ο χρόνο p.c. (post covid), και καθώς ένας καινούργιος φόβος φαίνεται να απλώνεται (η παραλλαγή JN-1…), δεν έχουμε ξεχάσει τίποτα απ’ όσα έγιναν κι από όσα συνεχίζουν να γίνονται … για το καλό της υγείας του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος αποκλειστικά. Αν έχουν αραιώσει οι αναφορές μας είναι λόγω περιορισμένου χώρου (και χρόνου…).
To Ινστιτούτο Cochrane είναι ένας βρετανικής δημιουργίας διεθνής κοινωφελής οργανισμός αφιερωμένος στην ιατρική που βασίζεται σε αποδείξεις – το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, απ’ αυτό που προωθεί ως «φροντίδα υγείας» η (δυτική) βιομηχανία-της-νοσηρότητας. Η βιβλιοθήκη του (Cochrane Library) θεωρείται διεθνώς σαν ένα είδος «χρυσού κανόνα» στην ακρίβεια, στην τεκμηρίωση (και στην οικονομική ανιδιοτέλεια…) των ερευνών ή των μετα-ερευνών που φιλοξενεί, πάντα μετά από αυστηρό έλεγχο.
Σχεδόν πριν ένα χρόνο, στις 30 Γενάρη, καταχωρήθηκε στην Cochrane Library μια μετα-έρευνα (που σημαίνει: έρευνα-πάνω-σε-έρευνες) για την αποτελεσματικότητα της προστασίας από μολύνσεις ιών που προκαλούν αναπνευστικές μολύνσεις μέσω μασκοφορίας.
Η αποτελεσματικότητα αυτής της πρόληψης είχε αμφισβητηθεί ήδη απ’ το 2020, τόσο μέσω ερευνών όσο και μέσω εμπειρικών καταγραφών∙ αλλά επρόκειτο για «ψεκασμένους» που έπρεπε να καούν στο πυρ το εξώτερο (αφού ο μόνος τους καϋμός ήταν, υποτίθεται, ο θάνατος των άλλων∙ ενώ των φαρμακομαφιών και κάθε είδους λακέ τους ήταν … η αιώνια ζωή…)
Τα συμπεράσματα της συγκεκριμένης μετα-έρευνας δεν μπορούν να αμφισβητηθούν ή να κατηγορηθούν για «ψέκα»… Υπάρχει ωστόσο κι άλλος τρόπος διαχείρισης της αμφισβήτησης «μέτρων» που είναι απλά και μόνο πειθαρχικά, δημιουργώντας ψευδαισθήσεις σε υποτελείς που θέλουν να έχουν ψευδαισθήσεις: το “θάψιμο”, η “αποπληροφόρηση”…
Να το συμπέρασμα των ερευνητών (μεταφράζουμε τις τονισμένες φράσεις):
… Υπάρχει αβεβαιότητα ως προς τα αποτελέσματα των μασκών προσώπου. Η χαμηλή έως μέτρια βεβαιότητα των αποδείξεων σημαίνει ότι η εμπιστοσύνη μας για την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας είναι περιορισμένη, και ότι το πραγματικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι διαφορετικό απ’ την παρατηρησιακή εκτίμηση της αποτελεσματικότητας. Τα συμπεράσματα των ερευνών δεν δείχνουν μια καθαρή μείωση της μόλυνσης από ιούς του αναπνευστικού με την χρήση ιατρικών / χειρουργικών μασκών. Δεν υπήρξαν καθαρές διαφορές μεταξύ της χρήσης ιατρικών / χειρουργικών μασκών σε σύγκριση με τους αναπνευστήρες N95/P2 σε εργαζόμενους στην φροντίδα υγείας που δούλευαν στην συνηθισμένη φροντίδα, ως προς την μείωση των μολύνσεων από ιούς του αναπνευστικού…
Η αβεβαιότητα ως προς την αποτελεσματικότητα ενός μέσου που έγινε κρατική προσταγή, κοινωνικό ήθος και μανία, σημαίνει πως τίποτα από δαύτα, ούτε η κρατική προσταγή, ούτε το (καινούργιο) κοινωνικό ήθος ούτε η (υποχόνδρια) μανία γλύτωσαν με τρόπο χειροπιαστό τον κόσμο… Αν προσθέσουμε τις μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις / απομονώσεις (που αποδεδειγμένα επιδείνωσαν την κατάσταση ζωής εκατομυρίων αιχμαλώτων, τόσο την φυσική όσο και την συναισθηματική / ψυχολογική) και, last but not least, τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής που επιβλήθηκαν ως «εμβόλια» με τις θανατηφόρες ή/και σακατευτικές «παρενέργειές» τους να αυξάνουν διαρκώς ως σήμερα, τότε έχουμε το πλήρες φάσμα της «αλήθειας», της «φροντίδας» και της «επιστημονικότητας» ενός συστήματος εκμετάλλευσης και πειθάρχησης, του καπιταλιστικού, του οποίου η μόνη αυθεντική υγεία είναι η καταστροφή και ο θάνατος.
Το ότι υπάρχουν ακόμα υποτελείς που «ευλογούν» και την «αλήθεια», και την «φροντίδα» και την «επιστημονικότητα» του συστήματος, είναι απλά απόδειξη της διανοητικής και ηθικής κατάρρευσής τους: το μασκάρεμα απέναντι στην πραγματικότητα έχει γίνει, τελικά, τρόπος επιβίωσης…
Για κάποιους και ανέλιξης.
Προσβολή εθνικού συμβόλου!
Δευτέρα 1 Γενάρη>> Ο εθνικός κορμός πρέπει να βγάζει αφρούς: η «σημαία» του, το ιερό και όσιό του όπως λέει, δεν «κακοποιείται» μόνο απ’ την ελευθερία της τέχνης∙ που στο κάτω κάτω (η τέχνη…) είναι κάτι με σχετικά περιορισμένο κοινό και πλήθος συνδηλώσεων.
Εδώ βρισκόμαστε εκτός τέχνης. Τι είναι αυτό που ανεμίζει έτσι, ξεδιάντροπα;
Ως εδώ όλα πάνε καλά…
Δευτέρα 25 Δεκέμβρη>> Οι ευχές οι περσινές, οι προπέρσινες και οι προπροπέρσινες έκλαψαν μέχρι που στέγνωσαν από δάκρυα. Όπως οι ζωντανοί και οι ζωντανές εκεί πέρα… ξέρετε που.
Αν «ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την ευρώπη», το φάντασμα του κυνισμού, τότε ακόμα κι οι γιορτές έχουν ποτίσει. Ξέρετε από τι…
Τα παραμύθια μας δεν γεννάνε θεούς. Δεν γεννάνε ούτε δαίμονες: κι αυτοί ακόμα μας σιχαίνονται…
The New Black
Δευτέρα 25 Δεκέμβρη>> Σε μια πρώτη συνεργασία, το νοτιοαφρικανικό συγκρότημα The Mavrix, και ο παλαιστίνιος μουσικός Mohamed Omar (παίζει ούτι), κυκλοφόρησαν το 2011 το μουσικό video The New Black. Το τραγούδι, που έγραψαν οι Jeremy Karobia και Ayub Mayet, ήταν αντίδραση στη σφαγή στη Γάζα το 2008/2009. Οι στίχοι του προήλθαν απ’ το βιβλίο Mornings in Jenin της Susan Abulhawa. Το τραγούδι ηχογραφήθηκε απ’ τους The Mavrix στη νότια αφρική, ενώ ο Mohamed βιντεοσκόπησε την συμμετοχή του στη Γάζα, ώστε να γίνει το τελικό μοντάζ. Το video ήταν παραγωγή της νοτιοαφρικάνικης «Παλαιστινιακής Συμμαχίας Αλληλεγγύης» και της «Παλαιστινιακής εκστρατείας για το ακαδημαϊκό και πολιτιστικό μποϋκοτάζ στο ισραήλ / PACBI» σαν ένα μήνυμα συμπαράστασης απ’ τη νότια αφρική προς τους παλαιστίνιους.
Αυτό έγινε το 2011. Ένα χρόνο μετά (και τρία μετά την σφαγή της επιχείρησης καυτό μολύβι διάρκειας 3 εβδομάδων, που δολοφόνησε 1500 Παλαιστίνιους…) ένας λευκός αμερικάνος σκότωσε τον αφροαμερικάνο πιτσιρικά Trayvon Martin. Εκείνη η δολοφονία ήταν η αφετηρία του κινήματος Black Life Matters.
Το κίνημα «αγκαλιάστηκε» απ’ τους λεγόμενους «δημοκρατικούς», τόσο σφικτά όσο χρειαζόταν να εξασφαλίσει τις ψήφους του σε κάθε είδους εκλογές. Πολιτειακές ή εθνικές. Οι ίδιοι ακριβώς καθεστωτικοί «δημοκρατικοί» υποστήριζαν τότε και υποστηρίζουν έμπρακτα ως σήμερα του «δικαίωμα» του θεοναζί, απαρτχάιντ συμμαχικού τους καθεστώτος να σκοτώνει κατά βούληση δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες Παλαιστίνιους και Παλαιστίνιες κάθε ηλικίας, καταγγέλλοντας όποιον τολμάει το αντίθετο ως «αντι-σημίτη», δηλαδή «κρυφοναζί»… Ο λόγος είναι απλός στον κυνικό και πρόστυχο υπολογισμό τους: οι Παλαιστίνιοι μπορεί μεν να είναι οι «νέοι μαύροι», αλλά δεν ψηφίζουν για βουλευτές, γερουσιαστές και προέδρους στις ηπα. Συνεπώς η ζωή τους δεν έχει κανένα «ενδιαφέρον». Doesn’t matter.
Εννοείται πως όποιος διαταράσσει αυτήν την πρωτοκοσμική, δυτική «πολιτική ορθότητα» είναι τρομοκράτης…